ZESTAWIENIE TEMATÓW Z MATEMATYKI Z PLUSEM DLA KLASY VIII Z WYMAGANIAMI PODSTAWY PROGRAMOWEJ WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE Z PODSTAWY PROGRAMOWEJ

Podobne dokumenty
WYMAGANIA EDUKACUJNE Z MATEMATYKI Z PLUSEM DLA KLASY VIII WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE Z PODSTAWY PROGRAMOWEJ TEMAT

MATEMATYKA Z PLUSEM DLA KLASY VII W KONTEKŚCIE WYMAGAŃ PODSTAWY PROGRAMOWEJ. programowej dla klas IV-VI. programowej dla klas IV-VI.

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY 7SP. V. Obliczenia procentowe. Uczeń: 1) przedstawia część wielkości jako procent tej wielkości;

MATEMATYKA DLA KLASY VII W KONTEKŚCIE WYMAGAŃ PODSTAWY PROGRAMOWEJ

Wymagania edukacyjne z matematyki w Szkole Podstawowej nr 16 w Zespole Szkolno-Przedszkolnym nr 1 w Gliwicach

ROZKŁAD MATERIAŁU NAUCZANIA MATEMATYKI DLA KLASY II A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ w Publicznym Gimnazjum Integracyjnym nr 47 w Łodzi

1. Potęga o wykładniku naturalnym Iloczyn i iloraz potęg o jednakowych podstawach Potęgowanie potęgi 1 LICZBA GODZIN LEKCYJNYCH

Wymagania edukacyjne klasa druga.

WYMAGANIA EGZAMINACYJNE DLA KLASY III GIMNAZJUM

MATEMATYKA Podstawa programowa SZKOŁA BENEDYKTA

Wymagania przedmiotowe dla klasy 3as i 3b gimnazjum matematyka

REALIZACJA TREŚCI PODSTAWY PROGRAMOWEJ PRZEZ PROGRAM MATEMATYKA Z PLUSEM

WYMAGANIA EDUKACYJNE DLA KLASY III GIMNAZJUM W ZSPiG W CZARNYM DUNAJCU NA ROK SZKOLNY 2016/2017 ROCZNE

Wymagania edukacyjne z matematyki w klasie VIII.

Wymagania edukacyjne klasa trzecia.

ROZKŁAD MATERIAŁU DLA 3 KLASY GIMNAZJUM

ROZKŁAD MATERIAŁU NAUCZANIA MATEMATYKI DLA KLASY III A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ w Publicznym Gimnazjum Integracyjnym nr 47 w Łodzi

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY ŚRÓDROCZNE I ROCZNE Z MATEMATYKI W KLASIE 8 SZKOŁY PODSTAWOWEJ

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny klasa VIII

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych ocen śródrocznych ocen klasyfikacyjnych z matematyki klasa 8

Lista działów i tematów

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO OTRZYMANIA ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI W KLASIE 8 SZKOŁY PODSTAWOWEJ

rozszerzające (ocena dobra)

PG im. Tadeusza Kościuszki w Kościerzycach Przedmiot

Podstawa programowa przedmiotu MATEMATYKA. III etap edukacyjny (klasy I - III gimnazjum)

MATEMATYKA. WYMAGANIA EDUKACYJNE KLASA I, II, III Bożena Tarnowiecka, Arkadiusz Wolski. KLASA I Wymagania

MATEMATYKA. klasa VII. Podstawa programowa przedmiotu SZKOŁY BENEDYKTA

Wymagania na poszczególne oceny szkolne

TEMAT 1. LICZBY I DZIAŁANIA Liczby Rozwinięcia dziesiętne liczb wymiernych. 3. Zaokrąglanie liczb. Szacowanie wyników 1-2

Wymagania na poszczególne oceny szkolne Klasa 8

Matematyka Wymagania edukacyjne dla uczniów klas VIII Rok szkolny 2018/2019. Dział Ocena Umiejętności Potęgi i pierwiastki. Na ocenę dopuszczającą

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VII SZKOŁY PODSTAWOWEJ

podstawowe (ocena dostateczna) rozszerzające (ocena dobra) wyrażenia tekstowe dotyczące kwadratowych

6. Notacja wykładnicza stosuje notację wykładniczą do przedstawiania bardzo dużych liczb

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY MATEMATYKA KL.VII

Wymagania dla klasy siódmej. Treści na 2 na 3 na 4 na 5 na 6 Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: DZIAŁ 1. LICZBY

Wymagania edukacyjne z matematyki w klasie VII szkoły podstawowej

L.p DZIAŁ Z PODRĘCZNIKA NaCoBezu kryteria sukcesu w języku ucznia

Liczby. Wymagania programowe kl. VII. Dział

Katalog wymagań programowych na poszczególne stopnie szkolne

Matematyka z kluczem. Plan wynikowy z rozkładem materiału Klasa 7

Matematyka z kluczem. Plan wynikowy z rozkładem materiału Klasa 7

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA VII

MATEMATYKA Z KLUCZEM WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY ÓSMEJ

Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy 7 na podstawie planu wynikowego z rozkładem materiału

Wymagania edukacyjne z matematyki na poszczególne do klasy VII szkoły podstawowej na rok szkolny 2018/2019

Wymagania z matematyki dla klasy VII na poszczególne oceny

Matematyka z kluczem. Szkoła podstawowa nr 18 w Sosnowcu. Przedmiotowe zasady oceniania klasa 7

Matematyka z kluczem

Wymagania edukacyjne matematyka klasa VIII

Zakres tematyczny - PINGWIN. Klasa IV szkoły podstawowej 1. Zakres treści programowych z I etapu kształcenia. 2. Liczby naturalne i działania:

Plan nauczania matematyki klasa VIII- Dorota Lewosz

Plan nauczania matematyki klasa VIII- Dorota Lewosz

Wymagania na poszczególne oceny szkolne Klasa 7

konieczne (ocena dopuszczająca) Temat podstawowe (ocena dostateczna) wykraczające (ocena celująca) DZIAŁ 1. PIERWIASTKI

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 1 IM. ŚW. JANA KANTEGO W ŻOŁYNI. Wymagania na poszczególne oceny klasa VII Matematyka z kluczem

Wymagania edukacyjne z matematyki w klasie VIII

konieczne (ocena dopuszczająca) Temat podstawowe (ocena dostateczna) dopełniające (ocena bardzo dobra) rozszerzające (ocena dobra)

rozszerzające (ocena dobra) podstawowe (ocena dostateczna)

Wymagania edukacyjne klasa pierwsza.

TEMAT 1. LICZBY I DZIAŁANIA Liczby Rozwinięcia dziesiętne liczb wymiernych. 3. Zaokrąglanie liczb. Szacowanie wyników 1-2

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA VIII

konieczne (ocena dopuszczająca) Temat rozszerzające (ocena dobra)

Matematyka z kluczem

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY MATEMATYKA KLASA 8 DZIAŁ 1. LICZBY I DZIAŁANIA

MIEJSKI OŚRODEK DOSKONALENIA NAUCZYCIELI w KONINIE. ul. Sosnowa 6, Konin tel/fax lub

Wymagania edukacyjne niezbędne do otrzymania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z matematyki dla klasy VIII

Matematyka z kluczem. Układ treści w klasach 4 8 szkoły podstawowej. KLASA 4 (126 h) część 1 (59 h) część 2 (67 h)

konieczne (ocena dopuszczająca) Temat podstawowe (ocena dostateczna) dopełniające (ocena bardzo dobra) rozszerzające (ocena dobra)

konieczne (ocena dopuszczająca) Temat podstawowe (ocena dostateczna) rozszerzające (ocena dobra) dopełniające (ocena bardzo dobra)

Przedmiotowe zasady oceniania i wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy drugiej gimnazjum

Matematyka z kluczem. Układ treści w klasach 4 8 szkoły podstawowej. KLASA 4 (126 h) część 1 (59 h) część 2 (67 h)

ocena dopuszczająca ocena dostateczna ocena dobra ocena bardzo dobra ocena celująca

Matematyka klasa 7 Wymagania edukacyjne na ocenę śródroczną.

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE VIII

ZESPÓŁ SZKÓŁ W OBRZYCKU

Wymagania na poszczególne oceny w klasie II gimnazjum do programu nauczania MATEMATYKA NA CZASIE

Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy VIII ocena roczna

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA MATEMATYKI DLA KLASY VII a w Szkole Podstawowej nr 67 w Łodzi

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania rocznych ocen klasyfikacyjnych z matematyki w klasie VII.

Kryteria ocen z matematyki w Gimnazjum. Klasa I. Liczby i działania

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VII

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE 7 SZKOŁY PODSTAWOWEJ

Kryteria ocen z matematyki - klasa VIII

Matematyka z kluczem. Klasa 7

Wymagania edukacyjne matematyka klasa VII

ROK SZKOLNY 2017/2018 WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY:

Matematyka z kluczem

Szkoła podstawowa. podstawowe (ocena dostateczna) rozszerzające (ocena dobra) I PÓŁROCZE

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA VIII DOPUSZCZAJĄCY DOSTATECZNY DOBRY BARDZO DOBRY CELUJĄCY DZIAŁI. LICZBY I DZIAŁANIA

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI W KLASIE 8 SZKOŁY PODSTAWOWEJ

Kryteria oceniania z matematyki w klasie pierwszej w roku szkolnym 2015/2016

Katalog wymagań programowych na poszczególne stopnie szkolne klasa 1

Katalog wymagań programowych na poszczególne stopnie szkolne klasa 1

Katalog wymagań programowych na poszczególne stopnie szkolne klasa 1

Nie tylko wynik Plan wynikowy dla klasy 2 gimnazjum

Transkrypt:

ZESTAWIENIE TEMATÓW Z MATEMATYKI Z PLUSEM DLA KLASY VIII Z WYMAGANIAMI PODSTAWY PROGRAMOWEJ TEMAT LICZBA GODZIN LEKCYJNYCH WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE Z PODSTAWY PROGRAMOWEJ UWAGI 1. LICZBY I DZIAŁANIA 14 h System rzymski. Własności liczb naturalnych. Porównywanie liczb. I. Potęgi o podstawach wymiernych. Uczeń: 1) zapisuje iloczyn jednakowych czynników w postaci potęgi o wykładniku całkowitym dodatnim; 5) odczytuje i zapisuje liczby w notacji wykładniczej a 10 k, gdy 1 a < 10, k jest liczbą całkowitą; II. Pierwiastki. Uczeń: 1) oblicza wartości pierwiastków kwadratowych i sześciennych z liczb, które są odpowiednio kwadratami lub sześcianami liczb wymiernych; ) szacuje wielkość danego pierwiastka kwadratowego lub sześciennego; ) porównuje wartość wyrażenia arytmetycznego zawierającego pierwiastki z daną liczbą Działania na liczbach. wymierną oraz znajduje liczby wymierne większe lub mniejsze od takiej wartości; II. Pierwiastki. Uczeń: 1) oblicza wartości pierwiastków kwadratowych i sześciennych z liczb, które są odpowiednio kwadratami lub sześcianami liczb wymiernych; 1

Działania na potęgach i pierwiastkach. omówienie. WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE I RÓWNANIA 1 h Przekształcenia algebraiczne. I. Potęgi o podstawach wymiernych. Uczeń: ) mnoży i dzieli potęgi o wykładnikach całkowitych dodatnich; ) mnoży potęgi o różnych podstawach i jednakowych wykładnikach; 4) podnosi potęgę do potęgi; 5) odczytuje i zapisuje liczby w notacji wykładniczej a 10 k, gdy 1 a < 10, k jest liczbą całkowitą; II. Pierwiastki. Uczeń: 1) oblicza wartości pierwiastków kwadratowych i sześciennych z liczb, które są odpowiednio kwadratami lub sześcianami liczb wymiernych; ) szacuje wielkość danego pierwiastka kwadratowego lub sześciennego oraz wyrażenia arytmetycznego zawierającego pierwiastki; ) porównuje wartość wyrażenia arytmetycznego zawierającego pierwiastki z daną liczbą wymierną oraz znajduje liczby wymierne większe lub mniejsze od takiej wartości; 4) oblicza pierwiastek z iloczynu i ilorazu dwóch liczb, wyłącza liczbę przed znak pierwiastka i włącza liczbę pod znak pierwiastka; 5) mnoży i dzieli pierwiastki tego samego stopnia; III. Tworzenie wyrażeń algebraicznych z jedną i z wieloma zmiennymi. Uczeń: 1) zapisuje wyniki podanych działań w postaci wyrażeń algebraicznych jednej lub kilku zmiennych; ) oblicza wartości liczbowe wyrażeń algebraicznych; ) zapisuje zależności przedstawione w zadaniach w postaci wyrażeń algebraicznych jednej lub kilku zmiennych; 4) zapisuje rozwiązania zadań w postaci wyrażeń algebraicznych; IV. Przekształcanie wyrażeń algebraicznych. Sumy algebraiczne i działania na nich. Uczeń: 1) porządkuje jednomiany i dodaje jednomiany podobne (tzn. różniące się jedynie współczynnikiem liczbowym); ) dodaje i odejmuje sumy algebraiczne, dokonując przy tym redukcji wyrazów podobnych; ) mnoży sumy algebraiczne przez jednomian i dodaje wyrażenia powstałe z mnożenia sum algebraicznych przez jednomiany; 4) mnoży dwumian przez dwumian, dokonując redukcji wyrazów podobnych

Równania. Proporcje. Wielkości wprost proporcjonalne. omówienie. FIGURY NA PŁASZCZYŹNIE h Trójkąty i czworokąty. Twierdzenie Pitagorasa. 4 VI. Równania z jedną niewiadomą. Uczeń: 1) sprawdza, czy dana liczba jest rozwiązaniem równania (stopnia pierwszego, drugiego lub trzeciego) z jedną niewiadomą; ) rozwiązuje równania pierwszego stopnia z jedną niewiadomą metodą równań równoważnych; ) rozwiązuje równania, które po prostych przekształceniach wyrażeń algebraicznych sprowadzają się do równań pierwszego stopnia z jedną niewiadomą; 4) rozwiązuje zadania tekstowe za pomocą równań pierwszego stopnia z jedną niewiadomą, w tym także z obliczeniami procentowymi; 5) przekształca proste wzory, aby wyznaczyć zadaną wielkość we wzorach geometrycznych (np. pól figur) i fizycznych (np. dotyczących prędkości, drogi i czasu); VII. Proporcjonalność prosta. Uczeń: ) stosuje podział proporcjonalny. VII. Proporcjonalność prosta. Uczeń: 1) podaje przykłady wielkości wprost proporcjonalnych; ) wyznacza wartość przyjmowaną przez wielkość wprost proporcjonalną w przypadku konkretnej zależności proporcjonalnej; Powtórzenie i utrwalenie umiejętności z zakresu podstawy programowej dla klas IV-VI oraz 1) zna i stosuje twierdzenie o równości kątów wierzchołkowych (z wykorzystaniem zależności między kątami przyległymi); ) korzysta z własności prostych równoległych, w szczególności stosuje równość kątów odpowiadających i naprzemianległych; 4) zna i stosuje cechy przystawania trójkątów; 5) zna i stosuje własności trójkątów równoramiennych (równość kątów przy podstawie); 6) zna nierówność trójkąta AB + BC AC i wie, kiedy zachodzi równość; 7) wykonuje proste obliczenia geometryczne wykorzystując sumę kątów wewnętrznych trójkąta i własności trójkątów równoramiennych; IX. Wielokąty. Uczeń: ) stosuje wzory na pole trójkąta, prostokąta, kwadratu, równoległoboku, rombu, trapezu, a także do wyznaczania długości odcinków; 1) zna i stosuje twierdzenie o równości kątów wierzchołkowych (z wykorzystaniem zależności między kątami przyległymi); ) korzysta z własności prostych równoległych, w szczególności stosuje równość kątów odpowiadających i naprzemianległych;

Zastosowania twierdzenia Pitagorasa. Przekątna kwadratu. Wysokość trójkąta równobocznego. Trójkąty o kątach 90, 45, 45 oraz 90, 0, 60. Odcinki w układzie współrzędnych. Dowodzenie w geometrii. 4 4 X. Oś liczbowa. Układ współrzędnych na płaszczyźnie. Uczeń: 4) znajduje środek odcinka, którego końce mają dane współrzędne (całkowite lub wymierne) oraz znajduje współrzędne drugiego końca odcinka, gdy dany jest jeden koniec i środek; 5) oblicza długość odcinka, którego końce są danymi punktami kratowymi w układzie współrzędnych; 6) dla danych punktów kratowych A i B znajduje inne punkty kratowe należące do prostej AB; 9) przeprowadza dowody geometryczne; 4. ZASTOSOWANIA MATEMATYKI 18h Obliczenia procentowe. 1) przedstawia część wielkości jako procent tej wielkości; ) oblicza liczbę a równą p procent danej liczby b; ) oblicza, jaki procent danej liczby b stanowi liczba a; 4) oblicza liczbę b, której p procent jest równe a; 5) stosuje obliczenia procentowe do rozwiązywania problemów w kontekście praktycznym, Zmiana o dany procent. Lokaty bankowe. VAT i inne podatki. również w przypadkach wielokrotnych podwyżek lub obniżek danej wielkości; 5) stosuje obliczenia procentowe do rozwiązywania problemów w kontekście praktycznym, również w przypadkach wielokrotnych podwyżek lub obniżek danej wielkości; ) oblicza liczbę a równą p procent danej liczby b; 4) oblicza liczbę b, której p procent jest równe a; 5) stosuje obliczenia procentowe do rozwiązywania problemów w kontekście praktycznym, również w przypadkach wielokrotnych podwyżek lub obniżek danej wielkości; 4

Czytanie diagramów. Podział proporcjonalny. Obliczanie prawdopodobieństw. Odczytywanie wykresów. 5. GRANIASTOSŁUPY I OSTROSŁUPY 15 h Pole powierzchni i objętość graniastosłupa. Odcinki w graniastosłupach. Rodzaje ostrosłupów. 1 1) przedstawia część wielkości jako procent tej wielkości; ) oblicza liczbę a równą p procent danej liczby b; ) oblicza, jaki procent danej liczby b stanowi liczba a; 4) oblicza liczbę b, której p procent jest równe a; XIII. Odczytywanie danych i elementy statystyki opisowej. Uczeń: 1) interpretuje dane przedstawione za pomocą tabel, diagramów słupkowych i kołowych, wykresów, w tym także wykresów w układzie współrzędnych; VII. Proporcjonalność prosta. Uczeń: ) stosuje podział proporcjonalny; XII. Wprowadzenie do kombinatoryki i rachunku prawdopodobieństwa. Uczeń: 1) wyznacza zbiory obiektów, analizuje i oblicza, ile jest obiektów, mających daną własność, w przypadkach niewymagających stosowania reguł mnożenia i dodawania; ) przeprowadza proste doświadczenia losowe, polegające na rzucie monetą, rzucie sześcienną kostką do gry, rzucie kostką wielościenną lub losowaniu kuli spośród zestawu kul, analizuje je i oblicza prawdopodobieństwa zdarzeń w doświadczeniach losowych; XIII. Odczytywanie danych i elementy statystyki opisowej. Uczeń: 1) interpretuje dane przedstawione za pomocą tabel, diagramów słupkowych i kołowych, wykresów, w tym także wykresów w układzie współrzędnych; ) oblicza objętości i pola powierzchni graniastosłupów prostych, prawidłowych i takich, które nie są prawidłowe; IX. Wielokąty. Uczeń: 1) zna pojęcie wielokąta foremnego; ) stosuje wzory na pole trójkąta, prostokąta, kwadratu, równoległoboku, rombu, trapezu, a także do wyznaczania długości odcinków; ) oblicza objętości i pola powierzchni graniastosłupów prostych, prawidłowych i takich, które nie są prawidłowe; 5

Siatki ostrosłupów. Pole powierzchni. Objętość ostrosłupa. Odcinki w ostrosłupach. 6. SYMETRIE 14h Symetria względem prostej. Oś symetrii figury. Symetralna odcinka. Dwusieczna kąta. Symetria względem punktu. Środek symetrii figury. 1 ) oblicza objętości i pola powierzchni ostrosłupów prawidłowych i takich, które nie są prawidłowe; ) oblicza objętości i pola powierzchni ostrosłupów prawidłowych i takich, które nie są prawidłowe; IX. Wielokąty. Uczeń: 1) zna pojęcie wielokąta foremnego; ) stosuje wzory na pole trójkąta, prostokąta, kwadratu, równoległoboku, rombu, trapezu, a także do wyznaczania długości odcinków; ) oblicza objętości i pola powierzchni ostrosłupów prawidłowych i takich, które nie są prawidłowe; ) rozpoznaje figury osiowosymetryczne i wskazuje ich osie symetrii; ) rozpoznaje figury osiowosymetryczne i wskazuje ich osie symetrii oraz uzupełnia figurę do figury osiowosymetrycznej przy danych: osi symetrii figury i części figury; 1) rozpoznaje symetralną odcinka i dwusieczną kąta; ) zna i stosuje w zadaniach podstawowe własności symetralnej odcinka i dwusiecznej kąta; 1) rozpoznaje symetralną odcinka i dwusieczną kąta; ) zna i stosuje w zadaniach podstawowe własności symetralnej odcinka i dwusiecznej kąta; 4) rozpoznaje figury środkowosymetryczne i wskazuje ich środki symetrii; 4) rozpoznaje figury środkowosymetryczne i wskazuje ich środki symetrii; 6

7. KOŁA I OKRĘGI 10h Styczna do okręgu. Umiejętności nieujęte w podstawie programowej. Wzajemne położenie dwóch 1 Umiejętności nieujęte w podstawie programowej. okręgów. Liczba. Długość okręgu. Pole koła. 8. RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA 7h Ile jest możliwości? Obliczanie prawdopodobieństw (cd.). Sprawdzian. 1 XIV. Długość okręgu i pole koła. Uczeń: 1) oblicza długość okręgu o danym promieniu lub danej średnicy; ) oblicza promień lub średnicę okręgu o danej długości okręgu; XIV. Długość okręgu i pole koła. Uczeń: ) oblicza pole koła o danym promieniu lub danej średnicy; 4) oblicza promień lub średnicę koła o danym polu koła; 5) oblicza pole pierścienia kołowego o danych promieniach lub średnicach obu okręgów tworzących pierścień; XVI. Zaawansowane metody zliczania. Uczeń: 1) stosuje regułę mnożenia do zliczania par elementów o określonych własnościach; ) stosuje regułę dodawania i mnożenia do zliczania par elementów w sytuacjach, wymagających rozważenia kilku przypadków; XVII. Rachunek prawdopodobieństwa. Uczeń: 1) oblicza prawdopodobieństwa zdarzeń w doświadczeniach, polegających na rzucie dwiema kostkami lub losowaniu dwóch elementów ze zwracaniem; ) oblicza prawdopodobieństwa zdarzeń w doświadczeniach, polegających na losowaniu dwóch elementów bez zwracania; 7