Prowadzimy wielowymiarową pomoc dla najbardziej potrzebujących. Oferta jest różnorodna zależna od faz bezdomności w jakiej znajduje się osoba. Każdego dnia z naszego wsparcia korzysta kilkaset osób bezdomnych. Do pracy z osobami bezdomnymi zatrudniamy min. pracowników socjalnych, psychologa, terapeutę uzależnień, socjoterapeutę, pedagoga resocjalizacji. Dodatkowym wsparciem są lekarze- wolontariusze ( min. psychiatra ).
ŁAŹNIA Możliwości utrzymania higieny przez osoby bezdomne zamieszkujące noclegownie i miejsca niemieszkalne są bardzo ograniczone. Stąd częste u tych osób przypadki zawszenia, chorób skóry i.in. Z mniejszą nieco ale dostateczną ostrością problem ten występuję w grupie osób najuboższych. Ciepła woda w dostatecznej ilości oraz środki higieny to dla pewnej grupy osób dobra trudne do osiągnięcia. Łaźnia wychodzi naprzeciw tym potrzebom, bezpośrednio w stosunku osób potrzebujących kąpieli, pośrednio w stosunku do osób stykających się z nimi w przestrzeni miejskiej. Z ŁAŹNI CODZIENNIE KORZYSTA 50-60 OSÓB.
Jadłodajnia. Jedynie część warszawskiej populacji osób bezdomnych zamieszkuje w placówkach zapewniających wystarczające wyżywienie. Osoby przebywające w noclegowniach czy miejscach niemieszkalnych są go pozbawione. Ta oczywista ludzka potrzeba występująca za szczególną ostrością w zimniejszej porze roku dotyczy nie tylko osób bezdomnych ale także szerszej grupy osób najuboższych, wśród nich podeszłych wiekiem i dzieci. Potrzebie tej wychodzi naprzeciw jadłodajnia. Z JADŁODAJNI CODZIENNIE KORZYSTA 200-300 OSÓB.
Magazyn odzieżowy. Ośrodek Charytatywny TYLKO Tygodniowo z magazynu korzysta około 200 osób.
Schronisko ma za zadanie w sposób planowy i systematyczny prowadzić do zmiany na lepsze. W toku pracy socjalnej i terapeutycznej z mieszkańcem w zależności od jego gotowości do podjęcia propozycji naprawczych i aktywizujących - okazuje się, czy i jak długo będzie on adresatem pomocy oferowanej przez schronisko. Schronisko zapewnia także bezwarunkowo w celu ochrony życia i zdrowia - schronienie osobom bezdomnym w sytuacjach nagłych takich jak mróz, pożar, eksmisja itp.
Mieszkania treningowe. Adresatem zadania publicznego są ci mieszkańcy schroniska mężczyźni i kobiety - którzy na bazie udzielonej im w schronisku pomocy socjalnej, terapeutycznej, prawnej poczynili wystarczające postępy na drodze do samodzielnego, normalnego życia i rokują dobrze jeśli idzie o szanse wyjścia z bezdomności. Stan tego zaawansowania stwierdza pracujący z tymi osobami na co dzień personel schroniska. Osoby te winny być funkcjonalne społecznie, samodzielne finansowo i mieć złożony wniosek na lokal socjalny lub oczekiwać na przydział takiego lokalu.
SPÓŁDZIELNIA SOCJALNA KTO RANO WSTAJE. Ważną funkcję reintegracyjną spełnia działająca przy Ośrodku spółdzielnia socjalna oferująca kilkunastu mieszkańcom stałą, legalną, płatną pracę w bezpiecznych warunkach.
Przy Ośrodku funkcjonuje też klubokawiarnia Cafe-Żytnia, która jest otwartą, kulturalną przestrzenią, gdzie każdy, bez względu na status społeczny i sytuację życiową, może napić się herbaty kawy, pograć w warcaby, scrabble, obejrzeć film, czy wysłuchać prelekcji.
PRACA Z OSOBAMI BEZDOMNYMI W KRYZYSIE PSYCHICZNYM. 1.System pomocy społecznej w przypadku osób bezdomnych z zaburzeniami psychicznymi praktycznie nie funkcjonuje. 2.Ośrodki Pomocy Społecznej oferują wprawdzie pewne usługi lub świadczenia, ale osoby te nie potrafią, nie są w stanie, a w końcu i nie chcą z nich korzystać. 3. Pomoc środowiskowa dla bezdomnych chorych psychicznie przebywających w miejscach niemieszkalnych po prostu nie istnieje. 4.Dostęp do psychiatry osób nieubezpieczonych jest praktycznie niemożliwy. 5.Osoba chora zazwyczaj nie tylko nie dąży uparcie do uzyskania pomocy lekarskiej ale wręcz się na nią nie godzi. 6.Warunkiem przyjęcia do większości placówek jest podjęcie leczenia. Tymczasem większość chorych nie dopuszcza do siebie nawet myśli o leczeniu psychiatrycznym. 7.Ogólne warunki życia zbiorowego w schronisku są również niesprzyjające. W sytuacji braku zrozumienia i wsparcia ze strony współmieszkańców szybko dochodzi do konfliktów.
DOBRA PRAKTYKA PRACA Z OSOBAMI BEZDOMNYMI W KRYZYSIE PSYCHICZNYM Ośrodek Charytatywny TYLKO nie jest placówką specjalistyczną dla osób z problemem psychicznym, jednak na co dzień mieszka tu około dwudziestu osób ze zdiagnozowaną schizofrenią, a nadto wiele osób z zaburzeniami osobowości i ograniczeniem umysłowym. Na przestrzeni lat dopracowaliśmy się pewnej dobrej praktyki w postępowaniu z tymi osobami. ZASADY: Przede wszystkim miękkie przyjęcie. W pierwszym kontakcie nie stawiamy specjalnych wymagań ani nie stawiamy barier. Zdarza się, że rozmowa o przyjęciu do placówki trwa kilka dni, czy nawet tygodni. Jest to czas potrzebny na budowanie zaufania u osoby bezdomnej. Rozmowa na temat sytuacji zdrowotnej w sferze psychiki zawsze jest trudna i większość mieszkańców początkowo jej odmawia. Dlatego jeżeli codzienne funkcjonowanie danej osoby na to pozwala, ten temat odkładamy na później.
DOBRA PRAKTYKA PRACA Z OSOBAMI BEZDOMNYMI W KRYZYSIE PSYCHICZNYM Rozmowa na temat sytuacji zdrowotnej w sferze psychiki zawsze jest trudna i większość mieszkańców początkowo jej odmawia. Dlatego jeżeli codzienne funkcjonowanie danej osoby na to pozwala, ten temat odkładamy na później. Naszym celem jest objęcie danej osoby całodobową opieką, umieszczenie w bezpiecznej przestrzeni wolnej od zagrożeń życia na ulicy. Podkreślić trzeba, że w kontakcie z tymi osobami nie ma gotowych wzorców ani recept. W przypadku tego typu osób również warunki pobytu w schronisku są dostosowywane do indywidualnych możliwości oczywiście bez naruszania kardynalnych zasad, jakimi jest zakaz czynnej agresji, kradzieży i używania środków psychoaktywnych. W mniej ważnych sprawach takich np. jak brak uzasadnienia dla kilkudniowej obecności nie wyciągamy regulaminowych konsekwencji.
Przykładem pracy opartej na tzw. miękkim przyjęciu jest historia 32 letniego Stanisława, który w marcu tego roku zaczął korzystać z łaźni w naszej placówce. Od początku jego zachowanie wskazywało na wyraźne zaburzenia psychiczne. Mimo, że był wyczerpany życiem na ulicy, na każdą próbę rozmowy z pracownikiem socjalnym reagował nerwowo, a czasami agresywnie. Jego stan psychiczny był bardzo niestabilny, jednakże nie wymagał hospitalizacji. Od początku byliśmy świadomi, że naszym celem powinna być najpierw redukcja szkód wynikających z życia na ulicy. Stanisław wielokrotnie był pobity. Prawdopodobnie kradł z głodu. Destrukcyjny tryb życia oraz schizofrenia spowodowały, że funkcjonował w nieustannym i intensywnym poczuciu zagrożenia. Za którymś kontaktem zaproponowaliśmy mu herbatę i kanapki. Przez następne 3 tygodnie przychodził do nas codziennie. Czasami tylko na 15 minut, czasami spędzał z nami kilka godzin. Nigdy nie wchodził na teren schroniska, ponieważ był przekonany, że będzie zmuszany do podjęcia leczenia. Zawsze jednak dostawał herbatę oraz coś do jedzenia. To go uspokajało i dawało poczucie bezpieczeństwa. Z czasem jego impulsywne i nerwowe zachowania uległy wyciszeniu. Zaufanie, które zbudowaliśmy, zaprocentowało miesiąc później, gdy Stanisław po leczeniu szpitalnym wrócił do nas i sam zaproponował, że będzie przyjmował podawane przez naszych pracowników leki. Ten czas był niezmiernie ważny i dał przestrzeń do pracy psychologom. Elastyczność przyjęcia, brak przymusu leczenia zaowocowały współpracą w sprawach egzystencjalnie ważnych dla klienta. Poprawiła się ogromnie jego sytuacja w zakresie bezpieczeństwa, wyżywienia, higieny, ogólnego zdrowia i samopoczucia. Ośrodek Charytatywny TYLKO
DOBRA PRAKTYKA PRACA Z OSOBAMI BEZDOMNYMI W KRYZYSIE PSYCHICZNYM Ważnym aspektem pracy z osobą obciążoną problemem psychicznym jest uksztaltowanie właściwego przyjaznego i akceptującego nastawienia u osób pozostających z nią w schronisku dzień i noc, czyli innych mieszkańców. Doświadczenie dowodzi, że otwarte stawianie problemów i rozwiązywanie konfliktów na bieżąco nie tylko umożliwia koegzystencję, ale i pobudza do objawów sympatii i wsparcia. Osoby chore ze swojej strony także potrafią okazać wdzięczność i zaoferować pomoc, ponieważ oczywiście nie brak im własnych specyficznych kompetencji.
DOBRA PRAKTYKA PRACA Z OSOBAMI BEZDOMNYMI W KRYZYSIE PSYCHICZNYM Podstawowe ustabilizowanie sytuacji życiowej podopiecznego otwiera szansę na wykorzystanie w jego interesie zasobów środowiska lokalnego. "Warszawski Zintegrowany System Leczenia i Wspierania Środowiskowego Osób z Zaburzeniami Psychicznymi testowanie i wdrażanie" współfinansowany ze środków Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020. W ramach tego projektu, w którym udział biorą między innymi oddział psychiatryczny szpitala, doradcy, inne organizacje poza rządowe i publiczna pomoc społeczna, mamy nadzieję uzyskać realne korzyści dla kilku naszych podopiecznych polegające przede wszystkim na wpisaniu ich w konstruktywne działania. Zaawansowane są też plany Ośrodka TYLKO pozyskania od Miasta lokali, w których w małych mieszanych grupach mogłyby na zasadach maksymalnej samodzielności zafunkcjonować osoby z problemem psychicznym. Takie miejsce byłoby dla nich docelowym miejscem zamieszkania, podlegającym stałemu monitoringowi i wsparciu ze strony pracowników Caritas Archidiecezji Warszawskiej.