Generał Franciszek Gągor 08 IX 1951 10 IV 2010
Katarzyna, córka generała w kwietniu 2010 r. przy trumnie wystawionej w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie zostawiła taki wiersz: Odszedłeś tak nagle, bez pożegnania, już nie zdążyłeś na sobotnią kolację. Staliśmy w oknie, zerkając, czekając, błagając Jak to możliwe? Dom tak pusty, tak cichy. Tylko łzy nasze biegną próśb nie słuchając. Biegną za Twym mundurem A on czeka cichutko i milczy, i milczy. Tak dumny, że cząstką był Ciebie. Tak ciężko uwierzyć, sercu przetłumaczyć, że jesteś z nami, lecz także z Panem i wszystkimi aniołami.
Karolina Ruchała Generał Franciszek Gągor Patronem Szkoły Podstawowej oraz Gimnazjum w Koniuszowej Generał Franciszek Gągor urodził się 8 września 1951 roku w Koniuszowej. Miał liczne rodzeństwo. Od najmłodszych lat dużo czytał, lubił się uczyć. Nauczyciele z Koniuszowej mówią, że był bardzo ambitnym uczniem. Jak wspomina emerytowana nauczycielka pani Józefa Ogorzałek: Siedział z książką ukrytą na kolanach pod ławką. Trudno go było za to ganić, bo ten nieprawdopodobny pęd do lektury nie odbijał się negatywnie na nauce. 1 Kolejnym szczeblem naukowym było I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Długosza w Nowym Sączu. 1 P. Szeliga, Franio, pierwszy żołnierz, Dziennik Polski, 16 kwietnia 2010 r.
Do Koniuszowej często w zimie autobus nie dojeżdżał i jak wspomina koleżanka generała Gągora pani Krystyna Poręba nieraz chodzili pieszo do Nowego Sącza 2. Maturę zdał w 1969 roku. Później 4 lata studiował w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. W roku 1983 został absolwentem filologii angielskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Brał udział w licznych operacjach pokojowych poza granicami naszego kraju, ale nie zmienił się. Był bardzo lubianym, szanowanym człowiekiem. W roku 1998 obronił rozprawę naukową nt. Międzynarodowe operacje pokojowe oraz ich miejsce we współczesnej doktrynie obronnej Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskał stopień naukowy doktora nauk wojskowych. Jego osiągnięcia mogą nam tylko uświadomić, jak niesamowicie wykształconym człowiekiem był generał Franciszek Gągor. To, że pochodził z niewielkiej miejscowości, nie przeszkodziło mu w rozwijaniu swoich pasji, realizacji marzeń. Studiował nie tylko w Polsce; był absolwentem m.in. Akademii Obrony NATO w Rzymie. Jak mówi żona gen. Gągora pani Lucyna: Był przykładem honoru i niezbywalnej godności. 2 zob. rozmowa z p. Krystyną Porębą, Echo Szkoły 2010, nr 39, s. 12. Echo Szkoły 2012, nr 62, s. 19-21.
Najwybitniejszy wojskowy dyplomata wśród oficerów. Bronił dobrego imienia Wojska Polskiego. Przez życie przeszedł w sposób honorowy. Ciężką pracą i uporem doszedł do najwyższego stanowiska w Wojsku Polskim. Mąż stanu. 3 W naszym społeczeństwie istnieje taki stereotyp, że jeśli jest się z małej miejscowości, to nie ma się szans na karierę, na rozwijanie swoich największych pasji. Generał Franciszek Gągor w takim razie łamie wszelkie stereotypy. Jego koledzy z pracy powtarzają, że to w jego gabinecie najwcześniej zapalało się światło i najpóźniej gasło. To coś niesamowitego. Chciał być jak najbardziej perfekcyjny w tym, co robił. Wojsko Polskie ogromnie zyskało dzięki wielkiemu człowiekowi, jakim był niewątpliwie śp. generał dr Franciszek Gągor i jakże wiele straciło z powodu jego tragicznej śmierci 4 mówi gen. Mieczysław Cieniuch. I mimo tego natłoku zajęć generał Gągor znajdował czas na to, by odwiedzić najbliższych w rodzinnej Koniuszowej. Warto to przypomnieć, bo możemy tutaj zauważyć, jak ważna dla niego była rodzina. Wraz z żoną Lucyną mieli dwójkę dzieci: Katarzynę i Michała. 3 Oto słowa, które podczas uroczystości nadania szkole imienia skierowała do uczniów Zespołu Szkół w Koniuszowej pani Lucyna Gągor - Echo Szkoły 2011, nr 51, s.14. 4 http://www.sgwp.wp.mil.pl/pl/1_617.html
Generał Franciszek Gągor zginął tragicznie w katastrofie pod Smoleńskiem dnia 10 kwietnia 2010 roku. Zginął tak nagle, niespodziewanie. Cytując wiersz jego córki Katarzyny: Odszedłeś tak nagle bez pożegnania, już nie zdążyłeś na sobotnią kolację. Staliśmy w oknie zerkając, czekając, błagając 5 możemy jedynie wyobrazić sobie, jaki to musiał być szok dla rodziny. Nie wiadomo, jak dalej potoczyłoby się życie generała. Możliwe, że objąłby funkcję Głównodowodzącego Wojsk NATO. Był najpoważniejszym pretendentem do tego stanowiska. Dnia 3 września 2011 roku generał Franciszek Gągor został patronem Szkoły Podstawowej oraz Gimnazjum w Koniuszowej, tam też znajduje się poświęcona mu Izba Pamięci i tablica pamiątkowa. Dziękuję za unieśmiertelnienie pamięci o Generale Gągorze poprzez jego wybór na patrona. Teraz i Wy, tak jak my 5 K. Gągor, Odszedłeś tak nagle, Echo Szkoły 2011, nr 51, s. 17.
w Sztabie Generalnym będziecie wspominać Generała, jako człowieka, dla którego służba Ojczyźnie była powołaniem i najwyższym prawem 6. takimi słowami swoje przemówienie podczas tej uroczystości kończył generał Mieczysław Cieniuch. Ponadto dnia 8 września 2012 roku, kiedy w Zespole Szkół w Koniuszowej obchodzono Święto Szkoły, podczas którego odbył się I Rajd im. Generała Franciszka Gągora, szlak turystyczny biegnący z Nowego Sącza przez Koniuszową do Ptaszkowej otrzymał imię generała Franciszka Gągora. Mimo że nie ma już generała Franciszka Gągora wśród nas, to dla rodziny i znajomych wielką dumą będzie to, że znali tak znakomitego człowieka. Dziś generał jest dla nas wzorem do naśladowania. Chciejmy kroczyć drogą pracowitości i sumienności drogą, którą on podążał. 6 http://www.sgwp.wp.mil.pl/pl/1_617.html
Generale [ ] spraw, by koniuszowska młodzież Wiele siły miała I podobnie jak Ty Szczyty zdobywała 7 Powyższy artykuł autorstwa Karoliny Ruchały (obecnie już absolwentki Gimnazjum im. gen. Franciszka Gągora w Koniuszowej) zamieszczony został na stronie Kuratorium Oświaty w Krakowie w dziale Edukacja regionalna. 7 B. Kawik, Generale, Patronie nasz.
Strofy o Patronie generale Franciszku Gągorze
Angelika Baran - uczennica Generale, Patronie nasz Generale, Generale, Trzeciego września Patronem nam zostałeś. Było to po tym, jak do Smoleńska leciałeś. Tylko hołd żołnierzom oddać chciałeś, Lecz na miejsce nie dotarłeś. Generale, Generale, Patronie nasz, Ty autorytetem jesteś naszym, Ty przykładem jesteś nam. My w Twe ślady pójść pragniemy I tak jak Ty dobrym być. Generale, Generale, Patronie nasz, Tyś Patronem naszej szkoły i wszystkich nas. 2013
Natalia Bieniek- uczennica Patron Nie tak dawno, być może wczoraj, Do szkoły biegł mały chłopiec. Nie wiedział jeszcze wtedy, Że patronem tej szkółki będzie. Uczył się pilnie, zaległości nie miał. Ale mu to nie wystarczyło, Więc kolejne szczeble zdobywał. Nie tak dawno, być może wczoraj, Ktoś z małej wioski generałem został. Wielkość i mądrość w tym Polaku była, Uczciwy, dobry człowiek, z wielkim sercem, Z uśmiechem na twarzy, był niepokonany. Ale dzisiaj, już Ciebie nie ma. Na warcie zginąłeś, By w naszych sercach zamieszkać, By naszym wzorem zostać, By świadczyć o koniuszowskiej ziemi, By żyć w naszej pamięci. 2013
Małgorzata Szlag- uczennica Dziesiąty kwietnia Dziesiąty kwietnia, niedługo po świcie Smoleńsk wziął Ciebie, do nieba obłoków. Co było prawdą, zostało ukryte. Lecz sam generał nigdy nam nie powie, Co się tam stało, w sąsiadów krainie. Odkrywanie trwa, tajemnicy Smoleńska, Szukanie skutku katastrofy owej 2013
Krystian Fornagiel- uczeń Nasz Generał W niewielkiej wiosce Koniuszowa, Historia pewna się zaczęła. Mały chłopiec chciał wyrosnąć Na niezwykłego bohatera. Aby spełnić marzenia swe, W nauce ciągle wiódł prym. Uczył się w Koniuszowej i w Nowym Sączu, Aż w końcu odwiedził Wrocław i Rzym. Wiele nauk w życiu zgłębił, O których nawet nie słyszałem. Ale przez upór i wytrwałość, Został Rzeczypospolitej Generałem. Gdy hołd w Katyniu składać miał, Tragicznie zginął nasz kochany Generał. Lecz pamięć po nim pozostanie, Gdyż patronem naszej szkoły na wieczność zostanie. 2013
Maria Szlag- uczennica Nasz generał Nasz generał to był ktoś, Ktoś, kto przykład dawał wciąż. Był to ojciec, syn i brat, Z każdym żył on za pan brat. Spotkał go los niesłychany, Wpadł on w życia złe kajdany. Wsiadł w samolot i odleciał, Lecz już nigdy nie przyleciał. Córka jego w domu płacze: Już go nigdy nie zobaczę. Żona jego łka w rozpaczy, Męża swego nie zobaczy. Pogrzeb robią niesłychany, Żołnierz leży pochowany. Generała nie zapomnę, Będę zawsze dumna z niego. 2013
Anna Czernecka- uczennica Patronie, Ty wzorem jesteś nam Gągorze, Gągorze, Patronie kochany, My dziś, tak jak i Ty, szczyty zdobywamy. Za Twoim przykładem przez życie iść chcemy, I osiągnąć to, co zaplanujemy. Ty dla nas jesteś autorytetem, Ale przede wszystkim tutejszym człowiekiem. O Koniuszowej nigdy nie zapomniałeś, I kiedy mogłeś, ją odwiedzałeś. Jesteśmy dumni, że za patrona Cię mamy, I zawsze za wzór Ciebie uważamy. Patronie, Ty wzorem jesteś nam. Twą drogą pragniemy kroczyć tam. Jak Ty marzenia spełniać swe, Każdy z nas dziś tego chce. 2012
Natalia Bieniek- uczennica Generał Ja, uczennica, przykładu szukam, Wzoru do naśladowania, Człowieka godnego i dobrego. Wielu ich, ale kogo wybrać? Tylu świętych, tylu wielkich, Ale tylko jedna osoba Szczególnie zapadła mi w pamięć. To duma sądeckiej ziemi, Skromna i może niezbyt znana, Jednak godna podziwu i szacunku, Franciszek Gągor - z małej, biednej wsi doszedł na sam szczyt. W szkole uczeń pilny, spragniony wiedzy, Dla niego nie było rzeczy niemożliwych, Wciąż powtarzał te słowa: Mało, mało, stać mnie na więcej.
Realizując swe marzenia, generałem został, Służył wiernie Polsce i nam, mieszkańcom Koniuszowej. Nigdy nie zapomniał, co jest najważniejsze - Na pierwszym miejscu Bóg i rodzina, Dopiero później obowiązki i praca W tym nieszczęsnym, pełnym smutku Dniu katastrofy odszedłeś, Zginąłeś na warcie, gdy skłonić czoło chciałeś Tym, co wcześniej umarli, Walcząc o naszą Polskę, o jej przyszłość, O przetrwanie jej historii. Skromnym byłeś człowiekiem, I takim Cię zapamiętamy, Generale Gągorze, Patronie nasz! 2014
Beata Kawik - nauczyciel Generale, Patronie nasz Generale, Generale Patornie nasz miły Wszystkie koniuszowskie dzieci W Ciebie się wpatrzyły. Drogę trudną miałeś Lecz się nie poddałeś Co w młodości planowałeś W życiu dokonałeś. Trudu wiele kosztowała Droga Twa na szczyty Dodaj nam odwagi, siły Wspieraj nasze czyny. Spraw, by koniuszowska młodzież Wiele siły miała I podobnie jak Ty Szczyty zdobywała. 2011
Agata Ligęza Chyc - nauczyciel Tak niedawno Tak niedawno Tak niedawno płynęły łzy, a rozdarte, obolałe serce Krzyczało: wróć! Wróć by kochać, by żyć, By po prostu z nami być! Tak niedawno Tak niedawno tu, w koniuszowskiej szkole Przykład dawałeś nam Jak być dobrym uczniem, Jak uczyć się, by Ojczyzna dumna była z nas. Tak niedawno Widział cały świat Jakim byłeś mężem, ojcem, żołnierzem i przyjacielem Tak niedawno - Żegnał Cię ten cały świat! Tak niedawno A to niespełna piąty rok Dziś Dziś szkoła w Koniuszowej imię Twoje ma, Z czego dumny i nauczyciel i żak!... I chociaż nie ma Cię wśród nas, W pamięci naszej żywy będziesz po wieczny czas! I choć czasem w oku kręci się łza, Wierzę, że kiedyś, że tam Na warcie powitasz nas! IX 2014
Zespół Szkół w Koniuszowej Szkoła Podstawowa im. gen. Franciszka Gągora w Koniuszowej Gimnazjum im. gen. Franciszka Gągora w Koniuszowej Koniuszowa 203 33-326 Mogilno www.koniuszowa.korzenna.pl Realizacja - Beata Kawik