PRYWATNA WYŻSZA SZKOŁA BUSINESSU, ADMINISTRACJI I TECHNIK KOMPUTEROWYCH ZATWIERDZAM Dziekan Wydziału Nauk Społecznych i Technik Komputerowych S Y L A B U S 1 Tytuł (stopień) naukowy oraz imię i nazwisko wykładowcy: dr hab., inż. Aleksandr Timofiejew 2 Nr pokoju w PWSBAiTK: 3 Nr telefonu, e-mail: (22) 559 22 30 atimofiejew@pwsbia.edu.pl timofiejew@ii.ap.siedlce.pl 4 Termin konsultacji: w dni zjazdów 5 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Instytut Ekonomii i Technik Komputerowych 6 Nazwa kierunku - specjalność: INFORMATYKA 7 Nazwa przedmiotu: PROGRAMOWANIE NISKOPOZIOMOWE 8 Przedmioty wprowadzające wraz z wymogami wstępnymi 1 : 9 Liczba godzin zajęć dydaktycznych 2 oraz rok studiów: 10 Liczba punktów ECTS: Architektura komputerów, Podstawy programowania oraz Programowanie. WYKŁAD 10 godzin LABORATORIUM 20 godzin Rok 2 niestacjonarne Semestr 4 4 1 Jeżeli przedmiot nie wymaga przedmiotów wprowadzających oraz wymogów wstępnych można wpisać w tym punkcie nie są wymagane lub nie wypełniać tego punktu. 2 W tym liczba godzin wykładów i innych form dydaktycznych, realizowanych w systemie studiów stacjonarnych i niestacjonarnych.
11 Założenia i cele przedmiotu: Celem głównym wykładu jest pogłębienie wiedzy w zakresie zasad działania i architektury systemów komputerowych oraz zapoznanie z asemblerami. Rozwiniętymi celami szczegółowymi są następujące umiejętności: Posługiwanie się językiem asemblera. Programowanie operacji na danych pojedynczych oraz na tablicach, w tym z użyciem instrukcji warunkowych, pętli. Programowanie wstawek asemblerowych w języku wysokiego poziomu. Programowanie aplikacji działających w trybach konsolowym oraz graficznym. Zajęcia laboratoryjne mają na celu nabycie praktycznych umiejętności w programowaniu na asemblerze. Rozwiniętymi celami szczegółowymi są następujące umiejętności praktyczne: Posługiwanie się językiem asemblera MASM. Programowanie operacji w języku asemblera. Programowanie aplikacji działających w trybie konsolowym oraz graficznym. Napisanie wstawki asemblerowej Kształcenie w zakresie architektury systemów komputerowych (Standard kształcenia) Treści kształcenia:... Maszynowa reprezentacja danych i realizacji operacji arytmetycznych. Organizacja komputera na poziomie asemblera... Efekty kształcenia umiejętności i kompetencje:... pisanie prostych programów na poziomie asemblera z użyciem instrukcji warunkowych, pętli, operacji na liczbach całkowitych, tablic. 12 Metody dydaktyczne: Wszystkie twierdzenia teoretyczne są sprawdzane w praktyce za pomocą działającego programu. 13 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę. Ocena laboratorium jest dokonywana na podstawie 10 punktów za zajęcie (razem 10*7=70 punktów). Ocena laboratorium uwzględnia szybkość, jakość i samodzielność przy wykonaniu zadań. Ocena laboratorium w zależności od sumy uzyskanych punktów może być następująca (w nawiasach ocena wg skali ECTS): 0-35 pkt. - ndst (F), 36-42 pkt. - dst (E), 43-49 pkt. - dst+(d), 50-56 pkt. - db (C), 57-63 pkt. - db+ (B), 64-70 pkt. - bdb (A)
14. Treści programowe - Wykaz tematów i zagadnień, formy i metody poszczególnych zajęć i liczba godzin Lp. Liczba godzin TEMAT I JEGO GŁÓWNE Uwagi Metody zajęć ZAGADNIENIA Razem metodyczne W S, Ć, K, L, G 3 1 2 3 4 5 6 Wykład 1 Podstawy języka asemblera. 2 2 Zjazd 1 Rola i znaczenie asemblerów. Narzędzia programowania (asembler, konsolidator (linker), organizator (maker) i wykrywacz usterek (debugger)). Tworzenie programu w języku asemblera. Reguły zapisu programu w języku asemblera. Systemy komputerowe (komputery) na bazie procesorów firmy Intel. Struktury procesorów. Rejestry dostępne programowo. Kodowanie rozkazów. Adresowanie operandów. Znaczniki wyników operacji 2 Język Macro Assembler (MASM). 2 2 Zjazd 2 Elementy języka asemblera MASM. Instrukcje. Wyrażenia. Alokacja danych. 3 Język Macro Assembler (MASM) (c.d.). 2 2 Zjazd 3 Dyrektywy. Adresowanie operandów. Podprogramy. Makrodefinicje 4 Programowanie operacji. 2 2 Zjazd 4 Przesyłanie danych. Porównania, skoki i pętle. Operacje arytmetyczne i bitowe. Manipulacja znacznikami. 5 Programowanie aplikacji. Funkcje API Win32. Programowanie aplikacji konsolowej. Współdziałanie aplikacji graficznej z systemem Windows 2 2 Zjazd 5 3 W wykład, S seminarium, Ć ćwiczenie, K konwersatorium, L laboratorium, G gra decyzyjna (itp.).
Laboratorium 1 Tworzenie i uruchamianie programów 2 2 Zjazd 6 asemblerowych. Przejście do trybu konsolowego. Kompilacja, opcje kompilatora. Konsolidacja, opcje konsolidatora. Opracowanie aplikacji konsolowej 2 Zarządzanie danymi. 2 2 Zjazd 6 Przesyłanie danych. Praca z łańcuchami. Operacje na stosie. Tryby adresowania 3 Operacje arytmetyczne i logiczne. 2 2 Zjazd 7 Operacje arytmetyczne. Instrukcje logiczne Przesuwanie i rotacja bitów. 4 Sterowanie przebiegiem wykonania 2 2 Zjazd 7 programu. Porównania i skoki warunkowe. Pętle 5 Podprogramy i makrodefinicje. 2 2 Zjazd 8 6 Operacje na plikach i katalogach. 2 2 Zjazd 8 Tworzenie plików i katalogów. Otwieranie i zapisywanie. Ustawianie atrybutów plików 7 Obsługa sprzętu. 2 2 Zjazd 9 Klawiatura i mysz. Tworzenie okna konsolowego 8 Tryb graficzny w systemie Windows. 2 2 Zjazd 9 Tworzenie okna. Obiekty graficzne 9 Korzystanie z zasobów. 2 2 Zjazd 10 Ikony, kursory. Ciągi znaków. Okna dialogowe 10 Wstawki asemblerowe. 2 2 Zjazd 10 Razem 30 10 20 Zajęcie laboratoryjne zajmuje 2 godziny akademickie. Na każdym ćwiczeniu sporządza się sprawozdanie na bazie materiałów ćwiczenia. Bazowa zawartość sprawozdania musi być przygotowana w domu przed ćwiczeniem (sprawozdanie do ćwiczenia pierwszego jest przygotowywane w czasie ćwiczenia). W czasie ćwiczenia do sprawozdania są dodawane wyniki testowania. Nazwa pliku ze sprawozdaniem musi zawierać imię, nazwisko, numer grupy studenta, przedmiot i numer ćwiczenia. Plik ze sprawozdaniem jest przekazywany do archiwum grupy.
15. Wykaz literatury podstawowej 4 : 1. A. Timofiejew, Praktyczny kurs programowania w językach asemblerów. Wyd. 2. Siedlce, Wyd. Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego, 2012, ISBN 978-83- 7051-660-4 2. Kip R. Irvine, Asembler dla procesorów INTEL. Vademecum profesjonalisty. Warszawa: Wydawnictwo HELION, 2003, ISBN 83-7197-970-X 3. V. Pirogov, Asembler. Podręcznik programisty, Wydawnictwo HELION, 2005, ISBN 83-7361-797-3 16. Wykaz literatury uzupełniającej: 1. Eugeniusz Wróbel. Praktyczny kurs asemblera. Wydawnictwo Helion 2004, ISBN 83-7361-433-8 2. P. Metzger, Anatomia PC, wyd. VIII, Helion, 2003...... data i podpis osoby sporządzającej sylabus data i podpis kierownika studiów 4 a) książki indywidualnych autorów: inicjał imienia i nazwisko autora, pełny tytuł dzieła, numer tomu (części), liczba wskazująca na kolejność wydania, wydawca, miejsce i rok wydania, b) prace zbiorowe: tytuł książki, inicjał imienia i nazwisko redaktora naukowego (poprzedzone skrótem red), numer tomu (części), oznaczenie kolejności wydania, wydawca, miejsce i rok wydania,