ZAKRESY UPRAWNIEŃ BUDOWLANYCH

Transkrypt

1 ZAKRESY UPRAWNIEŃ BUDOWLANYCH 1. Wstęp Od początku działalności Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa zakres uprawnień budowlanych elektryków wg interpretacji Komisji Kwalifikacyjnych Izby zarówno niektórych Okręgowych, jak i krajowej, budził szereg kontrowersji. Interpretacja przepisów prawnych ograniczona do wykładni słownej, z pominięciem wykładni celowościowej, systematycznej i logicznej, zwłaszcza przez prawników nieobytych z terminologią elektryczną, niewątpliwie musiała prowadzić do nieporozumień. Jako ich przykłady można tu wymienić przypadki uprawnień inżynierów elektroników, którzy otrzymali uprawnienia w zakresie instalacji i urządzeń elektrycznych i przez 20 lat projektowali wyłącznie instalacje i urządzenia telekomunikacyjne, a którym odmawiano prawa projektowania tych instalacji, uzasadniając, że ich zakres uprawnień obejmuje wyłącznie instalacje elektryczne [zob.: Miesięcznik INPE nr 4 (styczeń 2002 r., str. 80), nr 44 (marzec 2002 r., str. 72), nr 45 (maj 2002 r., str. 59), nr 56 (marzec 2004 r., str. 91), nr 78 (marzec 2006 r. str. 86)]. W 2004 r. staraniem Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa została opublikowana książka pt.: Uprawnienia budowlane wynikające z prawa budowlanego i przepisów wykonawczych w latach autorstwa Zbigniewa Dzierżewicza i Rudolfa Mokrosza, określająca także zakresy uprawnień, oparte wyłącznie na wykładni słownej. Kolejna (z 2007 r.) publikacja Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej PIIB pt.: Przykładowe wyjaśnienia dotyczące zakresu uprawnień budowlanych ( w części dotyczącej elektryków, z tych samych powodów nie przyniosła oczekiwanych wyjaśnień. Wyłomem do stanowiska KKK okazał się list Prezesa Krajowej Rady PIIB do Przewodniczącego KKK z 20 lipca 2011 r., w którym zamieścił on stanowisko Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego i potwierdził przyjęcie do wiadomości i wykonania przez PIIB. Niżej zamieszczamy publikację KKK pt.: Przykładowe wyjaśnienia dotyczące zakresu uprawnień budowlanych w części dotyczącej elektryki łącznie z listem Prezesa Krajowej Rady PIIB, pozostając z nadzieją, że pozwoli to zmniejszyć liczbę pytań, czy też próśb o pomoc, nadsyłanych do Redakcji. 2. Przykładowe wyjaśnienia dotyczące zakresu uprawnień budowlanych 2.1. Uprawnienia budowlane wydane na podstawie art. 62 rozporządzenia z 1928 r. Zgodnie z art. 104 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 200 r. Nr 207, poz z późn. zm.) osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskały uprawnienia budowlane lub stwierdzenie posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, zachowują Zakres uprawnień budowlanych należy odczytywać zgodnie z treścią decyzji o ich nadaniu i w oparciu o przepisy będące podstawą ich nadania. Decyzja o nadaniu uprawnień budowlanych lub o stwierdzeniu posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie określa każdorazowo zakres prac projektowych lub robót budowlanych w danej specjalności, do których uprawniona jest dana osoba. 112

2 Zgodnie z powyższym, uprawnienia budowlane uzyskane na podstawie art. 62 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanym i zabudowaniu osiedli (Dz. U. z 199 r., Nr 4, poz. 216 z późn. zm.) stanowią podstawę do kierowania robotami budowlanymi z wyjątkiem architektonicznego kierowania robotami, dotyczącymi budynków zabytkowych, pomników, budynków monumentalnych i budynków określonych w art. 58 ust. 2 ww. rozporządzenia oraz do sporządzania projektów (planów) robót konstrukcyjnych i instalacyjnych. Wówczas istniała możliwość uzyskania uprawnień do sporządzania projektów architektonicznych dla robót, do kierowania którymi osoba posiadała uprawnienia budowlane, po wykazaniu się praktyczną umiejętnością sporządzania takich projektów. Z powyższego wynika, że uprawnienia budowlane wydawane na podstawie art. 62 były wydawane,,stopniowo, po spełnieniu określonych warunków Uprawnienia budowlane wydane na podstawie 9 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia z 1962 r. Zgodnie z art. 104 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( Dz. U. z 200 r., Nr 207, poz z późn. zm.) osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskały uprawnienia budowlane lub stwierdzenie posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, zachowują Powyższy przepis deklaruje poszanowanie praw dobrze nabytych. Oznacza to, że uprawnienia budowlane uzyskane pod rządami poprzednio obowiązujących przepisów pozostają w mocy, a zakres ich nie ulega zmianie. Zatem, uprawnienia budowlane uzyskane w oparciu o przepisy ustawy z dnia 1 stycznia 1961 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 7, poz. 46 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Przewodniczącego KBUiA z dnia 10 września 1962 r. w sprawie kwalifikacji fachowych osób wykonujących funkcje techniczne w budownictwie powszechnym (Dz. U. Nr 5, poz. 266), uprawniają do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie w zakresie określonym w decyzji o ich nadaniu. Z uwagi na powyższe, uprawnienia budowlane uzyskane na podstawie 9 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia z 1962 r. w specjalności instalacji i urządzeń elektrycznych, zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia są uprawnieniami bez ograniczeń w zakresie całej specjalności, tj. instalacji i urządzeń elektrycznych obejmującej projektowanie i kierowanie robotami budowlanymi. Przyjmuje się, że zakres uprawnień budowlanych nadanych na podstawie ustawy Prawo budowlane z 1961 r. w specjalności,,instalacje i urządzenia elektryczne odpowiada zakresowi specjalności:,,sieci, instalacji elektrycznych i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych, określonych w obowiązujących przepisach. Wówczas nie istniała bowiem żadna inna specjalność w powyższym zakresie, należy zatem uznać, że obejmowała ona całość zagadnień w specjalności elektrycznej. 2.. Uprawnienia budowlane wydane na podstawie 9 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia z 1962 r. a uprawnienia w zakresie telekomunikacji Zgodnie z art. 104 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 200 r. Nr 207, poz z późn. zm.) osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskały uprawnienia budowlane lub stwierdzenie posiadania przygotowania zawo- Nr

3 dowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, zachowują Zatem, uprawnienia budowlane uzyskane na podstawie rozporządzenia Przewodniczącego KBUiA z dnia 10 września 1962 r. w sprawie kwalifikacji fachowych osób wykonujących funkcje techniczne w budownictwie powszechnym (Dz. U. Nr 5, poz. 266), zostają zachowane w zakresie określonym w decyzji o ich nadaniu. Zgodnie z 9 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. rozporządzenia, przedmiotowe uprawnienia budowlane stanowią podstawę do sporządzania projektów i kierowania robotami budowlanymi w zakresie wszelkiego rodzaju instalacji i urządzeń elektrycznych wchodzących do zakresu budownictwa powszechnego. W czasie uzyskiwania powyższych uprawnień budowlanych nie istniały oddzielne uprawnienia budowlane w specjalności telekomunikacyjnej. W związku z powyższym, urzędy administracji uznawały uprawnienia budowlane w specjalności instalacji i urządzeń elektrycznych jako odpowiednie do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w zakresie telekomunikacji. Powyższe potwierdza fakt, że o uprawnienia budowlane w specjalności elektrycznej mogły ubiegać się osoby posiadające wykształcenie wyższe i dyplom magistra inżyniera lub inżyniera elektryka albo magistra inżyniera lub inżyniera łączności. Ponadto w 1 ust. 6 ww. rozporządzenia znajdował się zapis, co należy rozumieć pod pojęciem,,skomplikowane instalacje i urządzenia elektryczne. Jeżeli chodzi o branżę telekomunikacyjną, to w pkt 4 tego ustępu był zapis, że jako skomplikowane instalacje należy rozumieć:,,wszelkie instalacje i urządzenia elektryczne automatycznych central telefonicznych o pojemności powyżej 200 NN rozgłaszania przewodowego o mocy powyżej 500 W i dyspozytorskie o pojemności łącznej powyżej 100 NN. Z powyższego wynika, że osoby posiadające wykształcenie wyższe w specjalnościach elektrycznych i łączności mogły uzyskiwać uprawnienia budowlane do projektowania i kierowania robotami w zakresie instalacji telefonicznych wewnętrznych, instalacji central telefonicznych abonenckich oraz sieci telefonicznych rozdzielczych Uprawnienia budowlane w specjalności instalacyjno-inżynieryjnej w zakresie instalacji elektrycznych a uprawnienia w zakresie telekomunikacji Zgodnie z art. 104 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 200 r. Nr 207, poz z późn. zm.) osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskały uprawnienia budowlane lub stwierdzenie posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, zachowują Zakres uprawnień budowlanych należy odczytywać zgodnie z treścią decyzji o ich nadaniu i w oparciu o przepisy będące podstawą ich nadania. Zatem, uprawnienia budowlane uzyskane w oparciu o przepisy rozporządzenia MGTiOŚ z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. Nr 8, poz. 46 z późn. zm.), w specjalności instalacyjno- -inżynieryjnej upoważniające do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych projektanta oraz kierownika budowy i robót w zakresie instalacji elektrycznych stanowią podstawę do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie jedynie w ramach powyższej specjalności. 114

4 Powyższe uprawnienia budowlane nie stanowią podstawy do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie telekomunikacyjnym. Uprawnienia w tym zakresie mogły być nadawane wówczas przez zakłady pracy na podstawie 1 ust. ww. rozporządzenia. Natomiast w latach , uprawnienia budowlane w zakresie telekomunikacji wydawane były na mocy rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 10 października 1995 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie telekomunikacyjnym (Dz. U. Nr 120, poz. 581 z późn. zm.) Stanowisko Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w liście Prezesa Krajowej Rady PIIB do Przewodniczących wszystkich okręgowych KK PIIB z 20 lipca 2011 r. (P (1)/11) Realizując zobowiązanie, jakie podjąłem na X Krajowym Zjeździe dotyczące wyjaśnienia zakresu uprawnień budowlanych w specjalności elektrycznej nadanych w latach , uprzejmie informuję, że w wyniku moich rozmów i oficjalnego wystąpienia, Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego w dniu 19 lipca 2011 r. zajął następujące stanowisko: Przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 roku (Dz. U. Nr 8, poz. 46) w 1 ust. 5 określają jeden z warunków ustalania zakresu nadawanych uprawnień budowlanych: 5. Osoby, które odbyły praktykę zawodową wyłącznie w zakresie wąskiej specjalizacji zawodowej, mogą wykonywać samodzielne funkcje techniczne w budownictwie tylko w zakresie objętym tą specjalizacją. Zgodnie z tym przepisem, organ prowadzący postępowanie w sprawie nadania uprawnień budowlanych, określał specjalność i zakres nadawanych uprawnień na podstawie udokumentowanego wykształcenia, dodatkowo ich zakres mógł podlegać ograniczeniu na podstawie udokumentowanej praktyki. Pierwotne brzmienie 1 ust. 1 pkt 4 lit. d wskazuje, że w specjalności elektrycznej uprawnienia budowlane nadawane były wyłącznie do instalacji. Pod pojęciem tym mieściły się na równi instalacje i dopisane w 1988 roku do rozporządzenia, sieci elektryczne. W tym przypadku szczególne znaczenie nabiera brzmienie cytowanego na wstępie 1 rozporządzenia. Jedynie zakres praktyki zawodowej, dokumentowanej przez osobę ubiegającą się o nadanie uprawnień budowlanych decydował o tym, czy uprawnienia obejmują instalacje, sieci, czy łącznie instalacje i sieci elektryczne. Jeżeli w decyzji o stwierdzeniu posiadania przygotowania zawodowego nie zawarto ograniczenia zakresu uprawnień wynikającego z zakresu odbytej praktyki zawodowej, w przypadku osób z wykształceniem wyższym, uprawnienia obejmują pełny zakres specjalności, w brzmieniu określonym po zmianie przepisów w tym zakresie wprowadzonej w 1988 r. Dopiero zmiana rozporządzenia wprowadzona rozporządzeniem Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 20 grudnia 1988 roku (Dz. U. Nr 42, poz. 4) nadała nowe brzmienie 1 ust. 1 pkt 4 lit d: d) sieci i instalacji elektrycznych obejmującej instalacje elektryczne, napowietrzne i kablowe linie energetyczne, stacje i urządzenia elektroenergetyczne,. Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że zostało nadane nowe brzmienie przepisu, a nie Nr

5 116 nastąpiło dodanie kolejnej jednostki redakcyjnej wprowadzającej nową specjalność uprawnień budowlanych. Intencję prawodawcy w tym przypadku należy odczytać, jako konieczność pełniejszego określenia specjalności już wymienionej w rozporządzeniu, a nie dodanie nowej specjalności uprawnień. Potwierdza to w swoim piśmie z dnia r. znak UA/N-2/B B/2/12/89 Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, wyjaśniającym wprowadzone zmiany do rozporządzenia. W piśmie wyraźnie stwierdzono, że: Nie zachodzi potrzeba rozszerzania w drodze decyzji zakresu stwierdzenia pozsiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, nadanych na podstawie dotychczasowych przepisów w specjalnościach»sieci sanitarne«,»instalacje sanitarne«,»instalacje elektryczne«, o ile stwierdzenia te obejmują pełen zakres danej specjalności. W tych przypadkach rozszerzenie zakresu w ramach tak określonej specjalności następuje z mocy prawa. Wobec powyższego oraz mając na uwadze fakt niekwestionowania na przestrzeni 20 lat od wprowadzenia zmiany w przepisach, zakresu uprawnień bez ograniczeń w specjalności elektrycznej, nadanych przed dniem wejścia w życie cytowanej zmiany, nie ma również obecnie podstaw do kwestionowania ich zakresu obecnie (zob. art. 104 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane). Powyższe stanowisko Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, Polska Izba Inżynierów Budownictwa przyjmuje do wiadomości i wykonania. Tym samym uważam, że wątpliwości wielu środowisk dotyczące tej kwestii, zostały jednoznacznie wyjaśnione. mgr inż. Andrzej Roch Dobrucki Prezes Krajowej Rady PIIB 2.6. Uprawnienia budowlane wydane na podstawie 6 ust. 1 rozporządzenia z 1975 r. Zgodnie z 6 ust. 1 rozporządzenia MGTiOŚ z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. Nr 8, poz. 46 z późn. zm.), osoby z wyższym wykształceniem technicznym, posiadające przygotowanie zawodowe wymagane do pełnienia funkcji obejmujących kierowanie, nadzorowanie i kontrolowanie budowy i robót, są uprawnione również do sporządzania projektów w budownictwie jednorodzinnym, zagrodowym oraz innych budynków o kubaturze do 1000 m w zakresie objętym specjalnością techniczno-budowlaną, w której mogą kierować budową lub robotami. Ograniczenie kubatury dotyczy wszystkich wymienionych budynków i budownictwa, w czym przejawia się między innymi ograniczony zakres omawianych uprawnień. Zatem, osoba posiadająca uprawnienia budowlane w powyższym zakresie może projektować: budynki jednorodzinne do 1000 m, zagrodowe do 1000 m oraz inne budynki o kubaturze do 1000 m w zakresie objętym specjalnością techniczno-budowlaną, w której może kierować budową lub robotami.

6 2.7. Uprawnienia zakładowe wydawane na podstawie 1 ust. rozporządzenia z 1975 r. Stwierdzenia przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie wydane na podstawie wydanego na podstawie 1 ust. rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 roku w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. Nr 8, poz. 46 z późn. zm.), spełniają kryteria wskazane w przepisie art. 5 ust. 2 pkt ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów (Dz. U. Nr 5, poz. 42 z późn. zm.), a osoby posiadające uprawnienia budowlane w zakresie odpowiadającym zakresowi specjalności, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 i 2 tejże ustawy mogą być członkami izby inżynierów budownictwa. W odniesieniu do miejsca pełnienia tych funkcji, to żaden z przepisów ww. rozporządzenia nie przewidywał ograniczonych skutków stwierdzenia posiadania przygotowania zawodowego na podstawie 1 ust. ww. rozporządzenia jedynie do terenu zakładu pracy i jedynie w okresie zatrudnienia. Inaczej, gdyby w dokumencie było stwierdzenie o ograniczeniu ważności dokumentu tylko do terenu lub czasu zatrudnienia w danym zakładzie pracy. Wtedy należy domniemywać, że wolą wydającego taki dokument było terytorialne i czasowe ograniczenie jego skutkowania. Wtedy należałoby i dziś ograniczyć jego działanie do terenu zakładu pracy lub następcy prawnego tego zakładu. W przypadku, gdy uprawnienia budowlane nie zawierają żadnych ograniczeń osoba nimi się legitymująca może je pełnić na terenie całej Polski nie będąc pracownikiem zakładu, który je wydał tj. bez żadnych ograniczeń czasowych i miejscowych Uprawnienia budowlane w zakresie adaptacji projektów powtarzalnych Osoby posiadające uprawnienia budowlane wydane na podstawie rozporządzenia MGTiOŚ z dnia 20 lutego 1975 r. (Dz. U. Nr 8, poz. 46 z późn. zm.) obowiązują nadal w zakresie w jakim je nadano z modyfikacją wynikającą z mocy prawa wprowadzoną przepisami nowelizacji tego rozporządzenia z dnia 18 lipca 1991 r. (Dz. U. Nr 69, poz. 299). Decyzja o nadaniu uprawnień budowlanych lub o stwierdzeniu posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie określa każdorazowo zakres prac projektowych lub robót budowlanych w danej specjalności, do których uprawniona jest dana osoba. Zatem, zakres uprawnień budowlanych należy odczytywać zgodnie z treścią decyzji o ich nadaniu i w oparciu o przepisy będące podstawą ich nadania. W związku z powyższym, uprawnienia budowlane upoważniające do sporządzania projektów w zakresie rozwiązań architektonicznych budynków inwentarskich i gospodarczych, adaptacji projektów powtarzalnych innych budynków oraz sporządzania planów zagospodarowania działki związanych z realizacją tych budynków upoważniają do samodzielnego sporządzania projektów w zakresie rozwiązań architektonicznych: 1) budynków inwentarskich i gospodarczych, 2) adaptacji projektów powtarzalnych innych niż wymienione w pkt 1 budynków, ) sporządzania planów zagospodarowania działki związanych z realizacją budynków, o których mowa w pkt 1 i 2. Każdy z tych zakresów jest od siebie niezależny. Nr

7 Bez znaczenia praktycznego w omawianej sprawie jest brak w obowiązującym ustawodawstwie definicji projektu powtarzalnego. Dla uzyskania przez projekt architektoniczny takiego statusu wystarczające jest nadanie projektowi takiego charakteru przez autora lub wyrażenie przez autora zgody na korzystanie w odpowiednim zakresie z jego praw autorskich przez nabywcę projektu. Jest to więc domena prawa autorskiego i prawa cywilnego, a nie prawa budowlanego. Zmiany w zakresie adaptacji, mogą być dokonywane tylko za zgodą autora projektu, chyba że pewne zmiany dozwolone są bez takiej zgody, o czym jest wzmianka na projekcie. Jednocześnie wyjaśniamy, że prawo nie określa charakteru i zakresu zmian, jakie mogą być wprowadzone do projektu powtarzalnego na podstawie konkretnych uprawnień. Na pewno zakres takich zmian musi być zgodny z posiadanymi uprawnieniami budowlanymi Uprawnienia budowlane majstra budowlanego Zgodnie z art. 104 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 200 r. Nr 207, poz z późn. zm.) osoby, które przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskały uprawnienia budowlane lub stwierdzenie posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, zachowują Zatem, stwierdzenie posiadania przygotowania zawodowego do kierowania robotami w rzemiośle uzyskane na podstawie przepisów rozporządzenia MGTiOŚ z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. Nr 8, poz. 46 z późn. zm.), stanowią podstawę do kierowania robotami w rzemiośle sieci gazowych oraz w rzemiośle instalacji wodociągowych, kanalizacyjnych i gazowych. Powyższe stwierdzenie upoważnia wyłącznie do kierowania, nadzorowania i kontrolowania technicznego przy wykonywaniu robót budowlanych objętych rzemiosłem dla którego wydano przedmiotowe stwierdzenie. Nie upoważnia jednak do pełnienia funkcji kierownika budowy. Zgodnie bowiem z ogólną zasadą nadawania uprawnień budowlanych, majster budowlany może kierować jedynie powierzonymi robotami w ramach budowy kierowanej przez osobę posiadającą uprawnienia bez ograniczeń lub w ograniczonym zakresie. Wykonywanie pracy na stanowisku majstra budowlanego nie stanowi obecnie wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, w konsekwencji powyższego ustawodawca zrezygnował z nadawania uprawnień budowlanych osobom posiadających dyplom mistrza Uprawnienia budowlane wydane na podstawie 6 ust. 1 rozporządzenia z 1975 r. Zgodnie z 6 ust. 1 rozporządzenia MGTiOŚ z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. Nr 8, poz. 46 z późn. zm.), osoby z wyższym wykształceniem technicznym, posiadające przygotowanie zawodowe wymagane do pełnienia funkcji obejmujących kierowanie, nadzorowanie i kontrolowanie budowy i robót, są uprawnione również do sporządzania projektów w budownictwie jednorodzinnym, zagrodowym oraz innych budynków o kubaturze do 1000 m w zakresie objętym specjalnością techniczno-budowlaną, w której mogą kierować budową lub robotami. 118

8 Ograniczenie kubatury dotyczy wszystkich wymienionych budynków i budownictwa, w czym przejawia się między innymi ograniczony zakres omawianych uprawnień. Zatem, osoba posiadająca uprawnienia budowlane w powyższym zakresie może projektować: budynki jednorodzinne do 1000 m, zagrodowe do 1000 m oraz inne budynki o kubaturze do 1000 m w zakresie objętym specjalnością techniczno-budowlaną, w której może kierować budową lub robotami Uprawnienia budowlane w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektrotechnicznych, a uprawnienia w dziedzinie transportu kolejowego Uprawnienia budowlane uzyskane na podstawie przepisów rozporządzenia MGPiB z dnia 0 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. z 1995 r. Nr 8, poz. 8 z późn. zm.), stanowią podstawę do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektrotechnicznych. W zakresie posiadanych uprawnień budowlanych nie mieszczą się uprawnienia do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie w dziedzinie transportu kolejowego. W czasie uzyskiwania omawianych uprawnień budowlanych, istniały odrębne specjalności wynikające z przepisów rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie w dziedzinie transportu kolejowego (Dz. U. z 1997 r. Nr 4, poz. 2 z późn. zm.). Natomiast obecnie, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 maja 2005 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. Nr 96, poz. 817), które wejdą w życie z dniem 2 lipca br., następuje włączenie zakresu uprawnień budowlanych w specjalności kolejowych sieci elektroenergetycznych do specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych. Powyższe nie ma jednak zastosowania w powyższym przypadku Uprawnienia budowlane majstra budowlanego Uprawnienia budowlane majstra budowlanego wydane w oparciu o 5 ust. 7 rozporządzenia MGPiB z dnia 0 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. z 1995 r. Nr 8, poz. 8 z późn. zm.) upoważniające do wykonywania pracy na stanowisku majstra budowlanego i kierowania w powierzonym zakresie robotami budowlanymi stanowią podstawę do wykonywania tych czynności w zakresie objętym rzemiosłem określonym w dyplomie mistrza, z wyłączeniem robót budowlanych przy obiektach zabytkowych. Uprawnienia budowlane majstra obejmują wyłącznie kierowanie robotami budowlanymi w zakresie zgodnym z zawodem budowlanym, określonym w dyplomie mistrza. Zakres uprawnień majstra nie obejmuje ani kierowania całością budowy, ani na ogół kierowania całością robót budowlanych w ramach danej specjalności techniczno-budowlanej uprawnień budowlanych. W związku z powyższym osoby posiadające uprawnienia uzyskane na podstawie dyplomu mistrza w odpowiednim zawodzie budowlanym, nie mają prawa do podpisywania jakichkolwiek protokołów. Nr