DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO

Transkrypt

1 DZIENNIK URZĘDOWY WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO Katowice, dnia 10 października 2017 r. Poz ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE NR NPII WOJEWODY ŚLĄSKIEGO z dnia 4 października 2017 r. Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 446 ze zm.) stwierdzam nieważność uchwały Nr 234/XLIII/2017 Rady Miejskiej w Blachowni z dnia 28 sierpnia 2017 r. w sprawie uchwalenia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Blachownia, w całości - jako niezgodnej z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1289), zwanej dalej ustawą. Uzasadnienie Na sesji w dniu 28 sierpnia 2017 r. Rada Miejska w Blachowni uchwaliła regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Blachownia. Podstawę prawną do podjęcia przedmiotowej uchwały stanowi art. 4 ust. 1 ustawy, w myśl którego rada gminy, po zasięgnięciu opinii państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, uchwala regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie gminy. Ustęp 2 ww. artykułu określa natomiast enumeratywnie elementy, jakie powinien zawierać uchwalany przez radę gminy regulamin. Zgodnie z treścią tego przepisu regulamin określa szczegółowe zasady utrzymania czystości i porządku na terenie gminy dotyczące: 1) wymagań w zakresie utrzymania czystości i porządku na terenie nieruchomości obejmujących: a) prowadzenie selektywnego zbierania i odbierania lub przyjmowania przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych lub zapewnienie przyjmowania w inny sposób co najmniej takich odpadów komunalnych jak: przeterminowane leki i chemikalia, zużyte baterie i akumulatory, zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny, meble i inne odpady wielkogabarytowe, zużyte opony, odpady zielone oraz odpady budowlane i rozbiórkowe stanowiące odpady komunalne, a także odpadów komunalnych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 4a, b) uprzątanie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z części nieruchomości służących do użytku publicznego, c) mycie i naprawy pojazdów samochodowych poza myjniami i warsztatami naprawczymi; 2) rodzaju i minimalnej pojemności pojemników przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości oraz na drogach publicznych, warunków rozmieszczania tych pojemników i ich utrzymania w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym, przy uwzględnieniu: a) średniej ilości odpadów komunalnych wytwarzanych w gospodarstwach domowych bądź w innych źródłach, b) liczby osób korzystających z tych pojemników;

2 Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego 2 Poz ) częstotliwości i sposobu pozbywania się odpadów komunalnych i nieczystości ciekłych z terenu nieruchomości oraz z terenów przeznaczonych do użytku publicznego; 4) (uchylony); 5) innych wymagań wynikających z wojewódzkiego planu gospodarki odpadami; 6) obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe, mających na celu ochronę przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do wspólnego użytku; 7) wymagań utrzymywania zwierząt gospodarskich na terenach wyłączonych z produkcji rolniczej, w tym także zakazu ich utrzymywania na określonych obszarach lub w poszczególnych nieruchomościach; 8) wyznaczania obszarów podlegających obowiązkowej deratyzacji i terminów jej przeprowadzania. Wskazać należy, iż przyznane radzie gminy kompetencje do uchwalenia przedmiotowego regulaminu, ograniczone zostały do ustalenia w tymże regulaminie szczegółowych zasad utrzymania czystości i porządku na terenie gminy w zakresie ściśle określonym. Katalog spraw, w zakresie których ustawodawca upoważnił radę gminy do określenia szczegółowych zasad postępowania jest bowiem zamknięty i rada gminy może dokonywać regulacji prawnych tylko w takim zakresie, w jakim została do tego upoważniona. Podkreślić należy, iż elementy wskazane w powyższym przepisie mają charakter wyczerpujący, nie jest zatem dopuszczalna wykładnia rozszerzająca zastosowania tego przepisu w odniesieniu do innych kwestii, które nie zostały w nim wymienione (por. wyrok NSA z dnia 8 listopada 2012r., sygn. akt II OSK 2012/12; wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 listopada 2006r., sygn. akt II SA/Wr 527/06; wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 23 października 2007r., sygn. akt II SA/Rz 59/07, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, Ponadto, ponieważ wydawany na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy regulamin stanowi prawo miejscowe winien on kompleksowo regulować zawartą w nim materię. W doktrynie i judykaturze przyjmuje się, iż rada gminy winna ująć w regulaminie uchwalanym na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy wszystkie kwestie wskazane w tym przepisie, a brak któregoś z wyszczególnionych w nim elementów skutkuje istotnym naruszeniem prawa (por. wyrok Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach z dnia 8 listopada 2007r. sygn. akt II SA/Gl 531/07, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 14 grudnia 2006r. sygn. akt II SA/Bd 845/2006, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, oraz Kazimierz Bandarzewski, Paweł Chmielnicki, Bogusław Dziadkiewicz "Komentarz do ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach" LexisNexis Warszawa 2007, str ). Tymczasem, zdaniem organu nadzoru, przedmiotowa uchwała nie wypełnia dyspozycji przepisu art. 4 ustawy, gdyż nie zawiera minimum postanowień, które zgodnie z zapisem ustawowym powinno się uwzględnić przy ustalaniu szczegółowych zasad utrzymania czystości i porządku na terenie gminy. W ocenie organu nadzoru Rada Miejska nie określiła w sposób prawidłowy wymagań obejmujących naprawy pojazdów samochodowych poza warsztatami naprawczymi. W 4 ust. 2 regulaminu Rada postanowiła, iż zezwala się na dokonywanie doraźnych napraw samochodów wyłącznie w miejscach do tego wyznaczonych ( ). Rada używając w 4 ust. 2 regulaminu pojęcia samochód zawęziła kwestię wskazaną Radzie do unormowania w przedmiotowym regulaminie. Na podstawie przepisu art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. c ustawy Rada została upoważniona do określenia w przedmiotowym regulaminie wymagań w zakresie utrzymania czystości i porządku na terenie nieruchomości obejmujących mycie i naprawy pojazdów samochodowych poza myjniami i warsztatami naprawczymi, a nie jak postanowiła to Rada w 4 ust. 2 regulaminu wyłącznie samochodów. Rada Miejska nie wypełniła także prawidłowo regulacji ustawowej, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy. Zgodnie z treścią powołanego przepisu w przedmiotowym regulaminie Rada winna określić minimalną pojemność pojemników przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości oraz na drogach publicznych, warunków rozmieszczania tych pojemników i ich utrzymania w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym, przy uwzględnieniu: a) średniej ilości odpadów komunalnych wytwarzanych w gospodarstwach domowych bądź w innych źródłach, b) liczby osób korzystających z tych pojemników. Zdaniem organu nadzoru Rada nie określiła minimalnej pojemności kontenera na odpady budowlane i rozbiórkowe. W 5 ust. 1 pkt 3 regulaminu Rada przyjęła jedynie jego maksymalną pojemność. Ponadto

3 Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego 3 Poz Rada Miejska nie określiła reguł postępowania niezbędnych dla utrzymania pojemników w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym. W 5 ust. 3 regulaminu nałożyła jedynie na właścicieli nieruchomości obowiązek utrzymywania tych pojemników w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym; jednakże regulację tą - zdaniem organu nadzoru - trudno uznać za wystarczającą. Rada Gminy nie wypełniła także delegacji ustawowej z art. 4 ust. 2 pkt 3 ustawy, bowiem nie określiła prawidłowo częstotliwości pozbywania się odpadów komunalnych. Należy bowiem zwrócić uwagę, iż stosownie do treści art. 4 ust. 2 pkt 3 ustawy regulamin utrzymania czystości i porządku w gminie powinien określać szczegółowe zasady dotyczące częstotliwości i sposobu pozbywania się odpadów komunalnych, z kolei uchwała podejmowana na podstawie art. 6r ust. 3 ustawy ma określać częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości. Przedmiotem regulacji obu uchwał są zatem dwie zupełnie odrębne kwestie; jedna z nich będzie normowana z punktu widzenia obowiązków ciążących na właścicielu nieruchomości, druga z kolei z punktu widzenia obowiązków Gminy. Założywszy racjonalność ustawodawcy, który nie może upoważniać dwukrotnie do regulowania tej samej materii, stwierdzić należy, że zakresy obu upoważnień są rozłączne, tj. nie mogą się pokrywać. Tekst prawny należy tłumaczyć w taki sposób, aby żaden z jego elementów nie okazał się zbędny i miał rozsądną treść. Uznanie, że obie delegacje mają element wspólny podważałoby sens tych regulacji i obalało leżący u podstaw reguł wykładni racjonalizm ustawodawcy. Prowadzi to do uznania, że w powyższym zakresie powinny istnieć dwie odrębne regulacje, przy czym jedna z nich powinna zostać ujęta w regulaminie utrzymania czystości i porządku podejmowanym na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy, a druga w uchwale podejmowanej na podstawie art. 6r ust. 3 ustawy. Obie te regulacje zaś powinny być normowane w sposób kompleksowy i przede wszystkim nie powinny być mieszane i używane zamiennie. Określenie zatem częstotliwości odbierania odpadów komunalnych w Regulaminie jest nie tylko przekroczeniem delegacji ustawowej, ale uregulowaniem materii właściwej dla innego aktu prawnego. Z uwagi na to konieczne staje się unieważnienie postanowień zawartych w 8 ust. 1, 2, 4, 5, 6, 7 Regulaminu. W przepisach tych Rada, pomimo brzmienia tytułu rozdziału 3: Częstotliwość i sposób pozbywania się odpadów komunalnych i nieczystości ciekłych z terenu nieruchomości oraz terenów przeznaczonych do użytku publicznego uregulowała w rzeczywistości częstotliwość odbierania odpadów komunalnych, a więc materię właściwą dla uchwały podejmowanej na podstawie art. 6r ust. 3 ustawy. Stanowisko takie zajął również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21 czerwca 2017 r. sygn. akt II OSK 991/17, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Należy zatem uznać, że przedmiotowa uchwała jest niekompletna, jako że nie zawiera unormowań w zakresie częstotliwości pozbywania się odpadów komunalnych z terenów nieruchomości, a tym samym brak w jej treści elementu obligatoryjnego w tym przedmiocie (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 czerwca 2017 r. sygn. akt II OSK 991/17, wyrok WSA w Gliwicach z dnia 15 maja 2014 r. sygn. akt II SA/Gl 1777/13, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, ). Brak powyższych regulacji, stanowiących obligatoryjne elementy każdego regulaminu utrzymania czystości i porządku w gminach przesądza o nieważności całej uchwały. Niezależnie od wskazanych powyżej uchybień powodujących konieczność stwierdzenia nieważności uchwały w całości, organ nadzoru stwierdza w przedmiotowej uchwale inne istotne naruszenia prawa, w zakresie przepisów uchwały, to jest w szczególności: - 2 ust. 5 regulaminu w którym Rada nałożyła na właścicieli nieruchomości, na której nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne, obowiązek zawarcia umowy na pozbywanie się odpadów komunalnych z podmiotem wpisanym do rejestru działalności regulowanej prowadzonego przez Burmistrza Blachowni. Kwestia ta została uregulowana w art. 6 ust. 1 i art. 6c ust. 2 ustawy; - 3 ust. 1 pkt 2 regulaminu w którym Rada Miejska nałożyła na właściciela nieruchomości obowiązek podjęcia działań usuwających śliskość chodnika oraz usuwania środków użytych do tych celów. W art. 4 ust. 2 pkt 1b i w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy mowa jest jedynie o uprzątnięciu błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń, a zatem likwidacja śliskości nie jest obowiązkiem w zakresie utrzymania czystości i porządku w gminach (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie sygn. akt II SA/Ol 145/11, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Gd 120/12 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 listopada 2012 r., sygn. akt II OSK 2012/12, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych);

4 Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego 4 Poz ust. 1 pkt 3 regulaminu w którym Rada Miejska nałożyła na właścicieli nieruchomości obowiązek usunięcia sopli i nawisów śnieżno-lodowych. Zdaniem organu nadzoru Rada Miejska nie ma uprawnień do nałożenia na właścicieli nieruchomości powyższego obowiązku (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 sierpnia 2015 r., sygn. akt: II SA/Łd 515/15, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych); - 3 ust. 2 regulaminu w którym Rada Miejska wprowadziła zakaz usuwania błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników na jezdnię i do kratek kanalizacji deszczowej. Zdaniem organu nadzoru regulacja ta wykracza poza zakres delegacji ustawowej określonej w art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy; - 3 ust. 3 regulaminu postanowienie to wykracza poza delegację ustawową wynikającą z art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy; - 3 ust. 4 regulaminu postanowienie to powtarza regulację zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy; - 5 ust. 1 pkt 2 lit. a regulaminu w pojemnikach koloru niebieskiego oznaczonych napisem "Papier" zgodnie z 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 29 grudnia 2016 r. w sprawie szczegółowego sposobu selektywnego zbierania wybranych frakcji odpadów (DZ. U. z z2017 r. poz. 19) - zbiera się odpady z papieru, w tym tektury, odpady opakowaniowe z papieru i odpady opakowaniowe z tektury, a nie jak postanowiła to Rada w zakwestionowanym przepisie wyłącznie odpady opakowaniowe z papieru i odpady opakowaniowe z tektury; - 5 ust. 1 pkt 2 lit. b regulaminu - zgodnie z 4 ust. 3 wskazanego wyżej rozporządzenia jeżeli frakcję odpadów, o której mowa w 3 pkt 2, zbiera się w podziale na szkło bezbarwne i kolorowe, szkło bezbarwne zbiera się w pojemnikach koloru białego oznaczonych napisem "Szkło bezbarwne", a szkło kolorowe w pojemnikach koloru zielonego oznaczonych napisem "Szkło kolorowe". Tymczasem, zakwestionowanym postanowieniem regulaminu Rada, wprowadzając rozróżnienie na szkło białe i kolorowe nie przewidziała osobnych pojemników na te odpady postanawiając, iż zarówno odpady ze szkła białego i kolorowego będą zbierane w workach koloru zielonego. Ponadto, w postanowieniu zawartym w 5 ust. 1 pkt 2 lit. b regulaminu przewidującym worek koloru zielonego na odpady opakowaniowe, Rada nie określiła dokładnie o jakie odpady opakowaniowe chodzi; - 5 ust. 3 regulaminu w którym Rada postanowiła, iż Gmina zapewnia wyposażenie nieruchomości, na której zamieszkują mieszkańcy w pojemniki służące do gromadzenia odpadów komunalnych o pojemności uwzględniającej częstotliwość i sposób pozbywania się odpadów z nieruchomości, z uwzględnieniem wymienionych wyżej zasad. Regulując przedmiotową kwestię Rada przekroczyła zakres ustawowego upoważnienia określonego w art. 4 ust. 2 ustawy. Obowiązek wyposażenia nieruchomości w pojemniki służące do zbierania odpadów komunalnych oraz utrzymywania tych pojemników w należytym stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym ciąży na właścicielach nieruchomości z mocy prawa, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy. Obowiązki te może przejąć gmina, jako część usługi w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości w zamian za uiszczoną przez właściciela opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi. W takim przypadku rada gminy powinna podjąć uchwałę w tym zakresie na podstawie art. 6r ust. 3 ustawy. Regulowanie, zatem przedmiotowych kwestii w regulaminie utrzymania czystości i porządku w gminie nie znajduje żadnego uzasadnienia; - 5 ust. 8 regulaminu w którym Rada postanowiła, iż zasady postępowania z odpadami innymi niż komunalne regulują przepisy odrębne. W szczególności odpady, inne niż komunalne wytworzone w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej, powinny być zagospodarowane na zasadach określonych w ustawie o odpadach. Zdaniem organu nadzoru regulując powyższą kwestię Rada wykroczyła poza upoważnienie ustawowe zawarte w art. 4 ust. 2 ustawy; - 5 ust. 9 regulaminu w którym Rada wprowadziła zakaz zbierania i gromadzenia w pojemnikach na odpady komunalne śniegu, lodu oraz gorącego popiołu. W ocenie organu nadzoru taki zakaz wykracza poza delegację ustawową określoną w art. 4 ust. 2 ustawy. W wyroku z dnia 15 października 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, sygn. akt IV SA/Po 585/15, stwierdził, że: Za przekroczenie ustawowego upoważnienia uznać należało nałożenie ( ) na właścicieli nieruchomości zakazów gromadzenia w pojemnikach na zmieszane odpady komunalne śniegu, lodu, gorącego popiołu i żużla, gruzu budowlanego, szlamów, odpadów płynnych, substancji toksycznych, żrących, a także odpadów z działalności gospodarczej. Postanowienia te nie wynikają z normy kompetencyjnej zawartej w art. 4 ust. 2 u.c.p.g. (por. wyroki WSA

5 Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego 5 Poz w Poznaniu z dnia 9 października 2013 r., sygn. akt IV SA/Po 741/13 oraz z dnia 16 grudnia 2013 r. sygn. akt II SA/Po 916/13, z dnia 7 października 2015 r. sygn. akt IV SA/Po 576/15, wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 czerwca 2015 r. sygn. akt II SA/Łd 176/15, publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych); - 6 ust. 1 regulaminu - w zakresie nakładającym obowiązek usytuowania pojemników do gromadzenia odpadów komunalnych na równej nawierzchni, w miarę możliwości utwardzonej, zabezpieczonej przed zbieraniem się wody i błota. Z treści przepisu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy jednoznacznie wynika, iż rada gminy posiada kompetencję jedynie do określenia warunków rozmieszczania pojemników przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych i ich utrzymania w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym nie zaś do formułowania wymogów w tym zakresie w odniesieniu do miejsc, w których pojemniki takie są rozmieszczone. Wprowadzenie zatem do treści przedmiotowej uchwały powyższego postanowienia, oznacza rozszerzenie w sposób nieuprawniony obowiązków właścicieli nieruchomości, określonych w art. 5 ust. 1 ustawy (por. WSA w Gdańsku z dnia 24 listopada 2011r. sygn. sygn. II SA/Gd 618/11, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Powyższe uwagi należy odnieść również do regulacji zawartej w 9 ust. 1 regulaminu; - 8 ust. 11 regulaminu w którym Rada wprowadziła zakaz wrzucania do koszy ulicznych odpadów komunalnych pochodzących z gospodarstw domowych oraz z działalności gospodarczej. W ocenie organu nadzoru, regulacja ta nie może stanowić materii regulaminu; - 9 ust. 2 regulaminu - w którym Rada nałożyła obowiązek zagwarantowania przez właściciela nieruchomości swobodnego i bezkolizyjnego dojazdu do punktu usytuowania pojemników na odpady. W ocenie organu nadzoru regulacja ta wykracza poza zakres delegacji ustawowej; - 10 ust. 2 regulaminu w którym postanowiono, iż częstotliwość opróżniania z osadów zbiorników oczyszczalni przydomowych powinna być zgodna z wytycznymi wynikającymi z instrukcji eksploatacji urządzenia. W ocenie organu nadzoru powyższe postanowienia nie mieszczą się w zakresie kompetencji udzielonych Radzie w art. 4 ust. 2 ustawy; - 12 ust. 1 regulaminu postanowienia to nie mieści się w delegacji ustawowej wynikającej z art. 4 ust. 2 ustawy; - 13 regulaminu - Rada nie ma kompetencji do określania w przedmiotowym regulaminie sposobu dalszego postępowania z odebranymi od właściciela nieruchomości odpadami komunalnymi; - 14 regulaminu postanowienie to wykracza poza delegację ustawową określoną w art. 4 ust. 2 ustawy; - 15 ust. 1 pkt 2 lit. b regulaminu w którym Rada wprowadziła zakaz wprowadzania zwierząt domowych na wskazane tereny. Należy wskazać, iż przepis ten narusza upoważnienie ustawowe zawarte w art. 4 ust. 2 pkt 6 ustawy. Z powołanej normy prawnej wynika jednoznacznie, że przyznaje on radzie gminy kompetencję do szczegółowego określenia wymagań wobec osób utrzymujących zwierzęta domowe w taki sposób, aby pobyt tych zwierząt na terenach przeznaczonym do wspólnego użytku nie był uciążliwy i nie stanowił zagrożenia dla przebywających tam osób oraz nie spowodował zanieczyszczenia tych miejsc. Nie mieści się natomiast w kompetencjach rady sformułowanie całkowitego zakazu wprowadzania wszelkich zwierząt domowych na określone tereny i do określonych miejsc. Stanowisko organu nadzoru w tym zakresie potwierdza również judykatura m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 września 2014 r. sygn. akt II OSK 654/14 oraz Wojewódzkich Sądów Administracyjnych w: Poznaniu z dnia 27 listopada 2013 r. sygn. akt IV SA/Po 789/13 oraz z dnia 3 października 2013 r., sygn. akt IV SA/Po 507/13, we Wrocławiu z dnia 10 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Wr 153/14, Łodzi z dnia: 24 listopada 2015 r. sygn. akt II SA/Łd 692/15, 13 sierpnia 2015 r. sygn. akt II SA/Łd 434/15, 2 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Łd 1117/15, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych); - 17 ust. 3 regulaminu w przepisie tym Rada przyjęła, iż dodatkowo deratyzację na terenach pozostałych nieruchomości przeprowadzają ich właściciele niezwłocznie w każdym przypadku pojawienia się gryzonia. Postanowienie to nie mieści się w delegacji ustawowej, ponieważ zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 8 ustawy kompetencją rady gminy jest wyłącznie wyznaczenie obszarów podlegających deratyzacji i terminów jej przeprowadzenia; - 18 regulaminu postanowienie to przekracza delegację ustawową określoną w art. 4 ust. 2 ustawy.

6 Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego 6 Poz Tym samym uchwałę Nr 234/XLIII/2017 Rady Miejskiej w Blachowni z dnia 28 sierpnia 2017 r. ze względu na wyżej opisane nieprawidłowości, należy uznać za wadliwą, co czyni stwierdzenie jej nieważności w całości uzasadnionym i koniecznym. Na niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Wojewody Śląskiego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Stwierdzenie nieważności uchwały wstrzymuje jej wykonanie z mocy prawa, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego. z up. Wojewody Śląskiego Zastępca Dyrektora Wydziału Nadzoru Prawnego Iwona Andruszkiewicz