TEKSTY PRZYJĘTE. w trakcie posiedzenia w. środę. 5 września 2007 P6_TA-PROV(2007)09-05 WYDANIE TYMCZASOWE PE

Transkrypt

1 TEKSTY PRZYJĘTE w trakcie posiedzenia w środę 5 września 2007 P6_TA-PROV(2007)09-05 WYDANIE TYMCZASOWE PE

2

3 SPIS TREŚCI TEKSTY PRZYJĘTE PRZEZ PARLAMENT EUROPEJSKI P6_TA-PROV(2007)0368 Równowaga pomiędzy zdolnością połowową a wielkościami dopuszczalnymi połowów (A6-0297/ Sprawozdawca: Paulo Casaca) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie starań państw członkowskich w 2005 r. zmierzających do osiągnięcia trwałej równowagi pomiędzy zdolnością połowową a wielkościami dopuszczalnymi połowów (2007/2108(INI))... 1 P6_TA-PROV(2007)0369 Projekt budŝetu korygującego nr 5/2007 (A6-0300/ Sprawozdawca: James Elles) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie projektu budŝetu korygującego nr 5/2007 Unii Europejskiej na rok budŝetowy 2007, sekcja 3 Komisja (11707/2007 C6-0232/ /2162(BUD))... 5 P6_TA-PROV(2007)0370 Transport lądowy towarów niebezpiecznych ***I (A6-0253/ Sprawozdawca: Bogusław Liberadzki) Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej transportu lądowego towarów niebezpiecznych (COM(2006)0852 C6-0012/ /0278(COD))... 7 P6_TA-PROV(2007)0371 Odwodnione mleko konserwowane przeznaczone do spoŝycia przez ludzi* (A6-0282/ Sprawozdawca: Elisabeth Jeggle) Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 2001/114/WE odnoszącą się do niektórych rodzajów częściowo lub całkowicie odwodnionego mleka konserwowanego przeznaczonego do spoŝycia przez ludzi (COM(2007)0058 C6-0083/ /0025(CNS)) P6_TA-PROV(2007)0372 Wspólna organizacja rynku mleka i przetworów mlecznych* (A6-0283/ Sprawozdawca: Elisabeth Jeggle) Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1255/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (COM(2007)0058 C6-0084/ /0026(CNS)) PE \ I

4 P6_TA-PROV(2007)0373 Dodatkowe zasady w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych w odniesieniu do mleka spoŝywczego * (A6-0284/ Sprawozdawca: Elisabeth Jeggle) Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2597/97 ustanawiające dodatkowe zasady w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych w odniesieniu do mleka spoŝywczego (COM(2007)0058 C6-0085/ /0027(CNS)) P6_TA-PROV(2007)0374 Bezpieczeństwo lotnictwa (wnoszenie płynów na pokład statku powietrznego) (B6-0267/2007) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 1546/2006 zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 622/2003 ustanawiające środki w celu wprowadzenia w Ŝycie wspólnych podstawowych standardów dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego (wnoszenie płynów na pokład statku powietrznego) P6_TA-PROV(2007)0375 Logistyka transportu towarowego w Europie (A6-0286/ Sprawozdawca: Inés Ayala Sender) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie logistyki transportu towarowego w Europie klucza do zrównowaŝonej mobilności (2006/2228(INI)) P6_TA-PROV(2007)0376 Sprawozdanie z działalności EURES w latach : w kierunku jednolitego europejskiego rynku pracy (B6-0322/2007) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie sprawozdania z działalności EURES w latach : w kierunku jednolitego europejskiego rynku pracy P6_TA-PROV(2007)0377 Ograniczanie szkodliwych skutków spoŝywania alkoholu (A6-0303/ Sprawozdawca: Alessandro Foglietta) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie strategii UE w zakresie wspierania państw członkowskich w ograniczaniu szkodliwych skutków spoŝywania alkoholu (2007/2005(INI)) II /PE

5 P6_TA-PROV(2007)0368 Równowaga pomiędzy zdolnością połowową a wielkościami dopuszczalnymi połowów Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie starań państw członkowskich w 2005 r. zmierzających do osiągnięcia trwałej równowagi pomiędzy zdolnością połowową a wielkościami dopuszczalnymi połowów (2007/2108(INI)) Parlament Europejski, uwzględniając roczne sprawozdanie Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie starań państw członkowskich w 2005 r. zmierzających do osiągnięcia trwałej równowagi pomiędzy zdolnością połowową a wielkościami dopuszczalnymi połowów (COM(2006)0872), uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównowaŝonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa 1, uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1438/2003 z dnia 12 sierpnia 2003 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do polityki dotyczącej floty wspólnotowej, określonej w rozdziale III rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 2, uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Rady dotyczącego ustanowienia wspólnotowych ram dla gromadzenia danych, zarządzania danymi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz wsparcia doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybackiej (COM(2007)0196), uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego zatytułowany Strategia na rzecz ograniczenia niepoŝądanych przyłowów i eliminacji odrzutów w rybołówstwie europejskim (COM(2007)0136), uwzględniając komunikat Komisji w sprawie stosowanych w rybactwie metod zarządzania opartego na prawach połowowych (COM(2007)0073), uwzględniając komunikat Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie poprawy wskaźników zdolności połowowej oraz nakładu połowowego w ramach wspólnej polityki rybackiej (COM(2007)0039), uwzględniając deklarację końcową wydaną podczas Światowego Szczytu w sprawie ZrównowaŜonego Rozwoju, który odbył się w Johannesburgu w dniach 26 sierpnia-4 września 2002 r., 1 2 uwzględniając art. 45 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa (A6-0297/2007), Dz.U. L 358 z , str. 59. Dz.U. L 204 z , str. 21. PE \ 1

6 A. mając na uwadze, Ŝe ochrona i zachowanie zasobów morskich oraz ich wykorzystanie zgodne z zasadami zrównowaŝonego rozwoju powinny stanowić jeden z kluczowych elementów wspólnej polityki rybołówstwa, B. mając na uwadze, Ŝe trwałość zasobów rybołówstwa jest kwestią kluczową dla zagwarantowania kontynuacji działalności rybackiej i przetrwania sektora rybołówstwa w perspektywie długoterminowej, C. mając na uwadze, Ŝe od początku lat osiemdziesiątych nadmierna zdolność połowowa floty wspólnotowej w stosunku do dostępnych zasobów stanowi jedno ze źródeł stałej troski o opłacalność połowów, D. mając na uwadze, Ŝe w deklaracji końcowej Światowego Szczytu w sprawie ZrównowaŜonego Rozwoju przedstawiono ekosystemowe podejście do eksploatacji łowisk, zaproponowano wyeliminowanie szkodliwych praktyk rybołówczych oraz wezwano do stosowania zasady ostroŝności w eksploatacji zasobów, E. mając na uwadze, Ŝe na wspomnianym wyŝej szczycie przyjęto za cel odnowienie do 2015 roku zasobów połowowych gatunków zagroŝonych wyginięciem, uznając, Ŝe do tego czasu wszystkie zasoby połowowe osiągną poziom eksploatacji odpowiadający maksymalnej zrównowaŝonej wydajności, F. mając na uwadze, Ŝe w ostatnich latach Unia Europejska przyjęła liczne plany odnowienia nadmiernie eksploatowanych zasobów i plany zarządzania tymi zasobami (morszczuk, dorsz, sola, węgorz, krewetka) oraz Ŝe prawdopodobnie konieczne będzie rozszerzenie ich w przyszłości na inne gatunki przedstawiające wartość handlową, G. mając na uwadze, Ŝe pomimo postępów osiągniętych od czasu wprowadzenia w Ŝycie w 1983 r. pierwszego programu orientacji dla flot rybackich, który miał na celu ograniczenie zdolności połowowej i mocy tej floty z zamiarem dostosowania jej do istniejących zasobów, z powodu nieuwzględnienia specyfiki krajowych flot i sektorów rybołówstwa jego cel nie został osiągnięty przez niektóre państwa członkowskie, przy czym niektórym z nich udało się nawet zwiększyć ich nakłady połowowe, H. mając na uwadze konieczność promowania metod połowowych sprzyjających ochronie środowiska połączonych z badaniami naukowymi w dziedzinie rybołówstwa, poprzez ulepszenie narzędzi połowowych, ich bardziej selektywne stosowanie oraz zakaz stosowania narzędzi połowowych, które są destrukcyjne dla ekosystemów morskich, I. mając na uwadze, Ŝe pomimo upływu lat dane przekazywane przez państwa członkowskie wciąŝ nie są jednolite, co utrudnia lub prawie uniemoŝliwia porównawczą ocenę flot, J. mając na uwadze, Ŝe wiele państw członkowskich przekazało dane z rejestrów floty ze znacznym opóźnieniem, a niektóre państwa wcale nie przekazały ich w terminie wyznaczonym przez prawodawstwo wspólnotowe, K. mając na uwadze, Ŝe właściwe zarządzanie zasobami zgodnie z zasadami ostroŝności i zrównowaŝonego rozwoju wymaga wzmocnienia istniejących instrumentów kontroli, tak aby państwo bandery oraz państwo nadbrzeŝne, na wodach którego znajduje się statek, mogły w kaŝdej chwili, w czasie rzeczywistym, być poinformowane o lokalizacji statku oraz prowadzonych przez niego czynnościach połowowych, 2 /PE

7 L. mając na uwadze, Ŝe dialog oraz udział sektora zawodowego w ogóle środków ustanowionych w celu dostosowania floty do stanu zasobów są koniecznymi warunkami skuteczności tych środków, M. mając na uwadze, Ŝe rybacy i stowarzyszenia, które ich reprezentują, muszą wziąć udział w określaniu środków ochrony środowiska morskiego i odtworzenia zasobów rybnych, N. mając na uwadze, Ŝe regionalne komitety doradcze są organami, w ramach których prowadzona jest skuteczna współpraca oraz dialog pomiędzy róŝnymi grupami interesów związanymi z sektorem rybołówstwa (środowisko, ochrona przyrody, przedstawiciele zawodów z róŝnych gałęzi sektora, w tym produkcji, przetwórstwa i akwakultury) pod warunkiem ich ścisłego związku ze strefą geograficzną i poruszaną problematyką, O. mając na uwadze, Ŝe sektor rybołówstwa w wyspiarskich oraz najbardziej oddalonych regionach Unii Europejskiej charakteryzuje odrębna problematyka, na którą składają się: siedliska morskie, których przyroda zasługuje na specjalną ochronę, flota przybrzeŝna prowadząca połowy na małą skalę w trudnych warunkach, wynikających z morfologii platformy kontynentalnej oraz z lokalizacji zasobów w strefach morza otwartego, co wymaga specjalnych warunków w celu zapewnienia bezpieczeństwa statków oraz działalności połowowej, 1. wyraŝa uznanie dla Komisji w związku ze sprawozdaniem rocznym w sprawie poczynionych przez państwa członkowskie w 2005 r. starań zmierzających do osiągnięcia trwałej równowagi pomiędzy zdolnością połowową a wielkościami dopuszczalnymi połowów, gdyŝ pomimo trudności wynikających z rozbieŝności informacji przekazanych przez państwa członkowskie, zawarła w nim syntezę ewolucji flot krajowych umoŝliwiającą jej analizę; 2. ponownie stwierdza konieczność przyjęcia szerszego podejścia do środków na rzecz ochrony środowiska morskiego i odnowy zasobów rybnych, ze szczególnym uwzględnieniem i po zbadaniu pewnych czynników mających istotny wpływ na środowisko morskie i stan zasobów rybołówstwa, takich jak zanieczyszczenie wybrzeŝy i otwartego morza, ścieki przemysłowe i rolnicze, pogłębianie dna czy transport morski, w uzupełnieniu istniejących metod zarządzania; uwaŝa, Ŝe inicjatywa wspólnotowa jest w tej dziedzinie priorytetem; 3. odnotowuje fakt, iŝ nastąpiło stopniowe zmniejszenie łącznej zdolności połowowej i mocy floty (w przybliŝeniu 2% rocznie) przy jednoczesnym utrzymaniu eksploatacji zasobów na tym samym poziomie, gdyŝ postęp techniczny w wyposaŝeniu statków kompensuje lub wykracza poza potencjalną redukcję wydajności i nakładu połowowego, wynikającą ze wspomnianego nieznacznego zmniejszenia; 4. uwaŝa, Ŝe niedopuszczalne jest nieprzestrzeganie przez państwa członkowskie ich obowiązków w zakresie gromadzenia i przekazywania danych związanych z dostosowaniem zdolności połowowej do stanu zasobów i zwraca się do Komisji o traktowanie niewypełniania tych obowiązków, tak jak w przypadku obowiązków rybaków związanych z danymi połowowymi, jako powaŝnego uchybienia i o wymierzanie za nie sankcji; 5. podkreśla, Ŝe dostosowanie flot krajowych do istniejących zasobów musi uwzględniać juŝ osiągniętą redukcję nakładu połowowego, a zwłaszcza stopień realizacji wieloletnich PE \ 3

8 programów orientacji; 6. przypomina, Ŝe wszystkie środki mające na celu dostosowanie flot krajowych oraz odtworzenie zasobów rybnych muszą być podejmowane we współpracy z rybakami oraz opierać się na badaniach naukowych w dziedzinie rybołówstwa; 7. nalega, by Komisja przedstawiła w jak najkrótszym czasie propozycje wytycznych, zapewniających jednolitość informacji przekazywanych przez państwa członkowskie, aby umoŝliwić opracowywanie analiz porównawczych ewolucji poszczególnych flot krajowych i dostarczyć kaŝdemu z państw członkowskich szczegółowych informacji na temat poziomu przyłowów statków działających w ich strefach przybrzeŝnych; 8. uwaŝa, Ŝe biorąc pod uwagę rzeczywistą sytuację i czasowe utrzymywanie się nadmiernej zdolności połowowej, naleŝałoby zastanowić się, czy przydatne są obecne systemy dostosowania floty wspólnotowej do dopuszczalnych wielkości połowowych, poprzez wprowadzenie, w ramach wspólnotowej polityki zachowania zasobów rybnych i zarządzania nimi, innych bardziej skutecznych systemów, które mogłyby nawet ze względu na samą swoją naturę doprowadzić do nawet znaczniejszego niŝ przewidziane w przepisach wspólnotowych zmniejszenia zdolności połowowej; 9. zwraca się do Komisji o przyjęcie stosownych inicjatyw w celu ewentualnego przejścia od systemu zarządzania flotą opartego na zmniejszaniu tonaŝu i mocy statków na system umoŝliwiający ograniczenie nakładu połowowego poprzez zarządzanie według geograficznych obszarów połowowych oraz przy wykorzystaniu odpowiednich środków technicznych w celu zrównowaŝonego zarządzania zasobami; 10. zwraca się do Komisji o przedstawienie propozycji w celu poprawy bezpieczeństwa statków Unii Europejskiej działających w ramach prowadzonego na niewielką skalę rybołówstwa przybrzeŝnego i nieprzemysłowego z myślą o zwiększeniu objętości i mocy silników oraz odnowieniu jednostek rybackich w celu poprawy higieny i bezpieczeństwa na pokładzie, tak aby nie doprowadzić do zwiększenia nakładu połowowego; 11. zwraca się do Komisji o przedstawienie propozycji stworzenia specjalnego Regionalnego Komitetu Doradczego do spraw najbardziej oddalonych regionów Unii Europejskiej; 12. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji. 4 /PE

9 P6_TA-PROV(2007)0369 Projekt budŝetu korygującego nr 5/2007 Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie projektu budŝetu korygującego nr 5/2007 Unii Europejskiej na rok budŝetowy 2007, sekcja 3 Komisja (11707/2007 C6-0232/ /2162(BUD)) Parlament Europejski, uwzględniając art. 272 Traktatu WE oraz art. 177 Traktatu Euratom, uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budŝetu ogólnego Wspólnot Europejskich 1, a w szczególności art. 37 i 38, uwzględniając budŝet ogólny Unii Europejskiej na rok budŝetowy 2007, przyjęty ostatecznie w dniu 14 grudnia , uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą a Komisją w sprawie dyscypliny budŝetowej i poprawy procedury budŝetowej 3, uwzględniając wstępny projekt budŝetu korygującego nr 5/2007 Unii Europejskiej na rok budŝetowy 2007, przedstawiony przez Komisję dnia 21 czerwca 2007 r. (COM(2007)0340), uwzględniając projekt budŝetu korygującego nr 5/2007 uchwalony przez Radę w dniu 13 lipca 2007 r. (11707/2007 C6-0232/2007), uwzględniając art. 69 oraz załącznik IV Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji BudŜetowej (A6-0300/2007), A. mając na uwadze, Ŝe projekt budŝetu korygującego nr 5/2007 przewiduje zmiany w strukturze budŝetu w wyniku korekty prognozy tradycyjnych zasobów własnych (TZW, tj. ceł, opłat rolnych i opłat wyrównawczych od cukru), podstawy VAT i DNB, a takŝe uwzględnienia w budŝecie rabatu brytyjskiego oraz jego finansowania, co doprowadzi do zmiany podziału składek państw członkowskich na rzecz zasobów własnych do budŝetu UE, w wyniku zwrotu nadwyŝki z Funduszu Gwarancji na działania zewnętrzne, a takŝe w wyniku wpływu zmian w rozporządzeniu finansowym w zakresie dochodów budŝetowych, B. mając na uwadze, Ŝe projekt budŝetu korygującego nr 5/2007 ma na celu formalne włączenie tych środków budŝetowych do budŝetu na rok 2007, 1. przyjmuje do wiadomości projekt budŝetu korygującego nr 5/2007; Dz.U. L 248 z , str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1995/2006 (Dz.U. L 390, z , str. 1). Dz.U. L 77 z Dz.U. C 139 z , str. 1. PE \ 5

10 2. przyjmuje projekt budŝetu korygującego nr 5/2007 bez poprawek; 3. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji. 6 /PE

11 P6_TA-PROV(2007)0370 Transport lądowy towarów niebezpiecznych ***I Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej transportu lądowego towarów niebezpiecznych (COM(2006)0852 C6-0012/ /0278(COD)) (Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2006)0852) 1, uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 71 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6-0012/2007), uwzględniając art. 51 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki (A6-0253/2007), 1. zatwierdza wniosek Komisji po poprawkach; 2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem; 3. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji. 1 Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym. PE \ 7

12 P6_TC1-COD(2006)0278 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 5 września 2007 r. w celu przyjęcia dyrektywy 2007/.../WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (Tekst mający znaczenie dla EOG) PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 71, uwzględniając wniosek Komisji 1, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 2, uwzględniając opinię Komitetu Regionów 3, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu 4, a takŝe mając na uwadze, co następuje: (1) Drogowy, kolejowy lub śródlądowy transport towarów niebezpiecznych wiąŝe się ze znacznym ryzykiem wypadków. Dlatego naleŝy podjąć działania mające na celu zapewnienie wykonywania takiego transportu w najlepszych moŝliwych warunkach bezpieczeństwa. (2) Dyrektywa Rady 94/55/WE z dnia 21 listopada 1994 r. w sprawie zbliŝenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie transportu drogowego towarów niebezpiecznych 5 i dyrektywa Rady 96/49/WE z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie zbliŝenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie kolejowego transportu towarów niebezpiecznych 6 ustanowiły jednolite przepisy dotyczące odpowiednio transportu drogowego i kolejowego towarów niebezpiecznych. (3) W celu ustanowienia wspólnego systemu prawnego obejmującego wszystkie aspekty transportu lądowego towarów niebezpiecznych, dyrektywy 94/55/WE i 96/49/WE naleŝy zastąpić jedną dyrektywą, która będzie zawierać takŝe postanowienia dotyczące transportu śródlądowego. (4) Większość państw członkowskich jest stronami europejskiej umowy dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych ( ADR ), Dz.U. C... Dz.U. C... Dz.U. C... Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 5 września 2007 r. Dz.U. L 319 z r., str. 7. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2006/89/WE (Dz.U. L 305 z r., str. 4). Dz.U. L 235 z r., str. 25. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2006/90/WE (Dz.U. L 305 z , str. 6). 8 /PE

13 regulaminu międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych ( RID ) i, o ile dotyczy, europejskiego porozumienia w sprawie międzynarodowych przewozów materiałów niebezpiecznych śródlądowymi drogami wodnymi ( ADN ). (5) ADR, RID i ADN określają jednolite zasady bezpiecznego transportu międzynarodowego towarów niebezpiecznych. Aby ujednolicić w całej Wspólnocie warunki przewozu towarów niebezpiecznych i zapewnić funkcjonowanie wspólnego rynku transportu, zasady te powinny zostać równieŝ rozszerzone na transport krajowy. (6) Przepisy niniejszej dyrektywy nie powinny dotyczyć transportu towarów niebezpiecznych w pewnych wyjątkowych okolicznościach związanych z charakterem wykonujących go pojazdów lub statków, lub z ograniczonym charakterem realizowanego transportu. (7) Przepisy niniejszej dyrektywy nie powinny mieć zastosowania do transportu towarów niebezpiecznych w ramach bezpośredniej i fizycznej odpowiedzialności lub pod nadzorem sił zbrojnych. Transport towarów niebezpiecznych realizowany przez podmioty gospodarcze działające na zlecenie sił zbrojnych powinien jednak być objęty zakresem stosowania niniejszej dyrektywy, chyba Ŝe obowiązki umowne tych podmiotów wykonywane są w ramach bezpośredniej i fizycznej odpowiedzialności lub pod nadzorem sił zbrojnych. (8) Państwo członkowskie niemające systemu kolejowego ani perspektywy posiadania go w bezpośredniej przyszłości ponosiłoby nieproporcjonalny i bezcelowy obowiązek, gdyby miało dokonać transpozycji i wdroŝenia przepisów niniejszej dyrektywy w odniesieniu do kolei. Z tego powodu państwo takie naleŝy zwolnić, dopóki nie posiada ono systemu kolejowego, z obowiązku transpozycji i wdroŝenia przepisów niniejszej dyrektywy w odniesieniu do kolei. (9) KaŜde państwo członkowskie powinno zachować prawo do uzyskania zwolnienia ze stosowania niniejszej dyrektywy w zakresie transportu śródlądowego towarów niebezpiecznych, jeŝeli śródlądowe drogi wodne na jego terytorium nie są połączone za pośrednictwem śródlądowych dróg wodnych z drogami wodnymi innych państw członkowskich, bądź teŝ jeŝeli nie są takimi drogami przewoŝone towary niebezpieczne. (10) Bez uszczerbku dla prawa wspólnotowego i przepisów rozdziału 1.9 załącznika I sekcja I.1., załącznika II sekcja II.1 i załącznika III sekcja III.1 państwa członkowskie powinny mieć moŝliwość, ze względów bezpieczeństwa transportu, utrzymania lub ustanowienia przepisów w obszarach nieobjętych niniejszą dyrektywą. Przepisy te powinny być szczegółowe i jasno sprecyzowane. (11) KaŜde państwo członkowskie powinno zachować prawo do regulowania lub wprowadzenia zakazu transportu towarów niebezpiecznych na swoim terytorium, wyłącznie z powodów innych niŝ względy bezpieczeństwa, takich jak bezpieczeństwo państwa lub ochrona środowiska. (12) Powinno być dozwolone wykonywanie przez środki transportu zarejestrowane w krajach trzecich międzynarodowego transportu towarów niebezpiecznych na terytoriach państw członkowskich, pod warunkiem zgodności z odpowiednimi przepisami ADR, RID lub ADN oraz niniejszej dyrektywy. PE \ 9

14 (13) KaŜde państwo członkowskie powinno mieć moŝliwość stosowania bardziej rygorystycznych przepisów w odniesieniu do przewozów krajowych wykonywanych przez środki transportu zarejestrowane lub wprowadzone do ruchu na jego terytorium. (14) Ujednolicenie warunków transportu krajowego towarów niebezpiecznych nie powinno przeszkodzić w uwzględnieniu szczególnych okoliczności krajowych. Niniejsza dyrektywa powinna w związku z tym zapewnić państwom członkowskim moŝliwość przyznania odstępstw na mocy pewnych określonych warunków. Takie odstępstwa powinny zostać wymienione w niniejszej dyrektywie jako odstępstwa krajowe. (15) W razie sytuacji nietypowych i wyjątkowych państwa członkowskie powinny mieć prawo wydawania indywidualnych zezwoleń na transport na ich terytorium towarów niebezpiecznych, który w innych przypadkach byłby zabroniony na mocy niniejszej dyrektywy. (16) Ze względu na poziom inwestycji wymaganych w tym sektorze, państwom członkowskim naleŝy zezwolić na tymczasowe utrzymanie pewnych szczególnych przepisów krajowych dotyczących wymagań konstrukcyjnych dla środków transportu lub sprzętu transportowego oraz transportu przez tunel pod kanałem La Manche. Państwom członkowskim naleŝy równieŝ zezwolić na utrzymanie i rozbudowanie przepisów dotyczących kolejowego transportu towarów niebezpiecznych między państwami członkowskimi a państwami stronami Organizacji Współpracy Kolei (OSJD) do czasu ujednolicenia przepisów załącznika II do umowy o międzynarodowej kolejowej komunikacji towarowej (SMGS) z przepisami załącznika II sekcja 1 i tym samym z przepisami RID. W terminie 10 lat od wejścia w Ŝycie niniejszej dyrektywy Komisja powinna ocenić konsekwencje tych przepisów oraz, w razie konieczności, przedstawić odpowiednie wnioski. Takie przepisy powinny zostać wymienione w niniejszej dyrektywie jako dodatkowe przepisy przejściowe. (17) Konieczna jest moŝliwość szybkiego dostosowywania załączników do dyrektywy do postępu naukowego i technicznego, w tym do rozwoju nowych technologii w zakresie śledzenia ruchu i pochodzenia, w szczególności w celu uwzględnienia nowych postanowień włączanych do ADR, RID i ADN. Zmiany ADR, RID i ADN oraz odpowiadające im dostosowania załączników powinny wchodzić w Ŝycie jednocześnie. Komisja powinna, w odpowiednich przypadkach, zapewnić państwom członkowskim pomoc finansową na potrzeby tłumaczenia ADR, RID i ADN oraz zmian do nich na języki urzędowe tych państw. (18) Komisja powinna mieć równieŝ moŝliwość zmiany wykazów odstępstw krajowych i podejmowania decyzji o zastosowaniu i wdroŝeniu środków nadzwyczajnych w razie wypadku lub zdarzenia. 10 /PE

15 (19) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 1. (20) W szczególności Komisja powinna być uprawniona do dostosowywania załączników do postępu naukowego i technicznego. PoniewaŜ środki te mają ogólny zakres zastosowania i nie mają na celu zmiany istotnych elementów niniejszej dyrektywy ani uzupełnienia niniejszej dyrektywy o dodanie nowych elementów innych niŝ istotne elementy, powinny być one przyjmowane zgodnie z procedurą. regulacyjną połączoną z kontrolą określoną w art. 5a decyzji 1999/468/EWG. (21) W określonych przypadkach, gdy jest to uzasadnione względami sprawnego postępowania, ograniczenia czasowe, które zazwyczaj obowiązują w kontekście procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą, powinny być dostosowane do przyjmowania wersji załączników zmienionych odpowiednio do postępu naukowego i technicznego. (22) PoniewaŜ cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie zapewnienie jednolitego stosowania ujednoliconych zasad bezpieczeństwa w całej Wspólnocie i wysoki poziom bezpieczeństwa krajowych i międzynarodowych przewozów, nie mogą zostać w wystarczającej mierze osiągnięte przez państwa członkowskie działające pojedynczo, w związku z czym, ze względu na skalę i efekty niniejszej dyrektywy, mogą zostać lepiej osiągnięte na poziomie Wspólnoty, Wspólnota moŝe przyjąć środki zgodne z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 traktatu. Zgodnie z określoną tym artykułem zasadą proporcjonalności, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów. (23) Przepisy niniejszej dyrektywy pozostają bez uszczerbku dla zobowiązań podjętych przez Wspólnotę i jej państwa członkowskie zgodnie z celami ustalonymi w rozdziale 19 Programu 21 konferencji UNCED, która odbyła się w Rio de Janeiro w czerwcu 1992 r., zmierzających do przyszłej harmonizacji systemów klasyfikacji substancji niebezpiecznych. (24) Przepisy niniejszej dyrektywy pozostają bez uszczerbku dla prawodawstwa wspólnotowego regulującego warunki bezpieczeństwa, na podstawie których powinny być przewoŝone czynniki biologiczne i mikroorganizmy zmodyfikowane genetycznie, objęte dyrektywą Rady 90/219/EWG z dnia 23 kwietnia 1990 r. w sprawie ograniczonego stosowania mikroorganizmów zmodyfikowanych genetycznie 2, dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie 3 i dyrektywą 2000/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia Dz.U. L 184 z , str. 23. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200, , str. 11). Dz.U. L 117 z r., str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2005/174/WE (Dz.U. L 59 z r., str. 20). Dz.U. L 106 z r., str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1830/2003 (Dz.U. L 268 z, r., str. 24). PE \ 11

16 18 września 2000 r. w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z naraŝeniem na działanie czynników biologicznych w miejscu pracy 1. (25) Przepisy niniejszej dyrektywy pozostają bez uszczerbku dla stosowania innych przepisów Wspólnoty w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony środowiska, w szczególności dyrektywy ramowej w sprawie bezpieczeństwa i poprawy zdrowia pracowników dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy 2, i jej dyrektyw szczegółowych, w tym dyrektywy Rady 98/24/WE z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie środków chemicznych 3 i dyrektywy 2004/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie czynników rakotwórczych i mutagennych 4. (26) Artykuł 6 dyrektywy Rady 82/714/EWG z dnia 4 października 1982 r. ustanawiającej wymagania techniczne dla statków Ŝeglugi śródlądowej 5 przewiduje, Ŝe statki posiadające świadectwo wydane zgodnie z rozporządzeniem w sprawie transportu substancji niebezpiecznych na Renie (ADN-R) mogą przewozić towary niebezpieczne na terytorium Wspólnoty zgodnie z warunkami podanymi w takim świadectwie. W konsekwencji przyjęcia niniejszej dyrektywy, dyrektywa 82/714/EWG powinna zostać zmieniona w celu usunięcia tego postanowienia. (27) Państwom członkowskim naleŝy przyznać trwający do 2 lat okres przejściowy przeznaczony na zastosowanie przepisów niniejszej dyrektywy w odniesieniu do śródlądowych dróg wodnych, co da im dość czasu na dostosowanie przepisów krajowych, ustalenie ram prawnych i przeszkolenie pracowników.w odniesieniu do wszystkich zaświadczeń dotyczących osób i jednostek pływających, a wydanych przed okresem przejściowym przeznaczonym na zastosowanie przepisów niniejszej dyrektywy w odniesieniu do śródlądowych dróg wodnych lub w czasie jego trwania, naleŝy przewidzieć ogólny okres przejściowy wynoszący pięć lat, chyba Ŝe zaświadczenie wydane zostało na okres krótszy. (28) Dyrektywy 94/55/WE i 96/49/WE powinny w związku z tym zostać uchylone. Ze względu na przejrzystość i racjonalność konieczne jest równieŝ uchylenie dyrektywy Rady 96/35/WE z dnia 3 czerwca 1996 r. w sprawie wyznaczania i kwalifikacji zawodowych doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie drogowym, kolejowym i śródlądowym towarów niebezpiecznych 6, dyrektywy 2000/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 kwietnia 2000 r. w sprawie minimalnych wymogów egzaminacyjnych dla doradców do spraw bezpieczeństwa w drogowym, kolejowym i śródlądowym transporcie towarów niebezpiecznych 7, decyzji Komisji 2005/263/WE z dnia 4 marca 2005 r. upowaŝniającej państwa członkowskie na mocy dyrektywy Dz.U. L 262 z r., str. 21. Dz.U. L 183 z r., str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2007/30/EWG Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 165 z , str. 21). Dz.U. L 131 z r., str. 11. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2007/30/EWG. Dz.U. L 158 z r., str. 50 Dz.U. L 301 z r., str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/103/WE (Dz.U. L 363 z , str. 344). Dz.U. L 145 z r., str. 10. Dz.U. L 118 z r., str /PE

17 94/55/WE do przyjęcia niektórych odstępstw w odniesieniu do transportu drogowego towarów niebezpiecznych 1 i decyzji Komisji 2005/180/WE z dnia 4 marca 2005 r. upowaŝniającej państwa członkowskie na mocy dyrektywy Rady 96/49/WE do przyjęcia niektórych odstępstw w odniesieniu do kolejowego transportu towarów niebezpiecznych 2. (29) Zgodnie z ust. 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa 3 zachęca się państwa członkowskie do sporządzania, na własne potrzeby i w interesie Wspólnoty, własnych tabel, które moŝliwie wyczerpująco odzwierciedlają korelacje między niniejszą dyrektywą a środkami transpozycji, oraz do podawania ich do publicznej wiadomości. PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: Artykuł 1 Zakres 1. Niniejsza dyrektywa dotyczy transportu drogowego, kolejowego lub śródlądowego towarów niebezpiecznych w obrębie państw członkowskich lub pomiędzy nimi, w tym czynności związanych z załadunkiem i rozładunkiem, przeładunkiem na inny środek transportu lub z innego środka transportu oraz postojów niezbędnych z uwagi na określone okoliczności przewozu. Niniejsza dyrektywa nie dotyczy transportu towarów niebezpiecznych: (a) (b) (c) (d) pojazdami, wagonami i statkami naleŝącymi do sił zbrojnych lub pojazdami, wagonami i statkami, za które siły zbrojne są odpowiedzialne; statkami pełnomorskimi na wodach morskich stanowiących część śródlądowych dróg wodnych; promami jedynie przepływającymi po śródlądowej drodze wodnej lub przez port; ani wykonywanego w całości w granicach zamkniętego obszaru. 2. Przepisy załącznika II sekcja 1 nie mają zastosowania do państw członkowskich, które nie posiadają systemu kolejowego, dopóki taki system nie powstanie na ich terytorium. 3. Państwa członkowskie mogą ustanawiać szczegółowe wymagania dotyczące bezpieczeństwa krajowego i międzynarodowego transportu towarów niebezpiecznych na ich terytorium, w odniesieniu do: (a) transportu towarów niebezpiecznych pojazdami, wagonami i statkami Ŝeglugi śródlądowej nieobjętymi niniejszą dyrektywą; Dz.U. L 85 z r., str. 58. Decyzja zmieniona decyzją 2007/447/WE (Dz.U. L 169 z r., str. 64). Dz.U. L 61 z r., str.41. Decyzja zmieniona decyzją 2005/777/WE (Dz.U. L 293 z r., str. 23). Dz.U. C 321 z , str. 1. PE \ 13

18 (b) (c) w uzasadnionych przypadkach obowiązkowego korzystania z wyznaczonych tras, w tym korzystania, w wyznaczonych środków transportu; szczególnych przepisów dotyczących transportu towarów niebezpiecznych w pociągach pasaŝerskich. 4. Komisja jest informowana o tych przepisach i ich uzasadnieniach. Komisja informuje odpowiednio pozostałe państwa członkowskie. Dla celów niniejszej dyrektywy: Artykuł 2 Definicje (1) ADR oznacza europejską umowę dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, zawartą w Genewie w dniu 30 września 1957, ze zmianami; (2) RID oznacza regulamin międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych występujący jako załącznik C do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF) sporządzony w Wilnie w dniu 3 czerwca 1999 r., ze zmianami; (3) ADN oznacza europejskie porozumienie w sprawie międzynarodowych przewozów materiałów niebezpiecznych śródlądowymi drogami wodnymi, zawarte w Genewie w dniu 26 maja 2000 r., ze zmianami; (4) pojazd oznacza kaŝdy pojazd silnikowy przeznaczony do uŝytku na drogach, mający co najmniej cztery koła i osiągający maksymalną prędkość konstrukcyjną przekraczającą 25 km/h, oraz jego przyczepy, z wyłączeniem pojazdów poruszających się po szynach, maszyn samobieŝnych oraz ciągników rolniczych i leśnych, pod warunkiem Ŝe transportując towary niebezpieczne poruszają się z prędkością nie przekraczającą 40 km/h; (5) wagon oznacza kaŝdy pojazd szynowy z własnym układem napędzającym, który porusza się na własnych kołach po torach kolejowych i jest uŝywany do przewozu towarów; (6) statek oznacza kaŝdy statek śródlądowy lub pełnomorski; Artykuł 3 Przepisy ogólne 1. Nie naruszając przepisów art. 7, towarów niebezpiecznych nie przewozi się o ile zabraniają tego załącznik I sekcja I.1, załącznik II sekcja II.1 i załącznik III sekcja III Nie naruszając ogólnych przepisów dostępu do rynku lub przepisów ogólnie obowiązujących w odniesieniu do transportu towarów, transport towarów niebezpiecznych jest dozwolony, o ile są spełnione warunki określone w załączniku I sekcja I.1, załączniku II sekcja II.1 i załączniku III sekcja III /PE

19 Artykuł 4 Kraje trzecie Transport towarów niebezpiecznych pomiędzy państwami członkowskimi a krajami trzecimi jest dozwolony pod warunkiem zgodności z przepisami ADR, RID lub ADN, o ile nie zastrzeŝono inaczej w załącznikach. Artykuł 5 Ograniczenia ze względów bezpieczeństwa transportu 1. Ze względów bezpieczeństwa transportu państwa członkowskie mogą stosować bardziej rygorystyczne przepisy dotyczące transportu krajowego towarów niebezpiecznych wykonywanego przez pojazdy, wagony i statki Ŝeglugi śródlądowej zarejestrowane lub wprowadzone do ruchu na ich terytorium, z wyjątkiem wymagań konstrukcyjnych. 2. JeŜeli w razie wypadku lub zdarzenia na swoim terytorium państwo członkowskie uzna, Ŝe obowiązujące przepisy bezpieczeństwa są niewystarczające do ograniczenia zagroŝeń związanych z przewozami i jeŝeli wystąpi pilna potrzeba podjęcia działań, takie państwo członkowskie zawiadamia Komisję na etapie planowania o środkach, których podjęcie proponuje. Działając zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 9 ust. 2, Komisja podejmuje decyzję zezwalającą lub nie na wdroŝenie danych środków i określającą okres obowiązywania takiego zezwolenia. Artykuł 6 Odstępstwa 1. Państwa członkowskie mogą zezwolić na stosowanie języków innych niŝ przewidziane w załącznikach w odniesieniu do przewozów wykonywanych w obrębie ich terytorium. 2. Bez uszczerbku dla art. 1 ust. 2 państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o niestosowaniu przepisów załącznika III sekcja III.1 na okres nie dłuŝszy niŝ do 30 czerwca 2011 r. W takim przypadku państwa członkowskie w dalszym ciągu stosują przepisy dyrektyw 96/35/WE i 2000/18/WE w zakresie dotyczącym śródlądowych dróg wodnych, obowiązujące w dniu, o którym mowa w art (a) (b) Państwa członkowskie mogą wnioskować o odstępstwa od załącznika I sekcja I.1, załącznika II sekcja II.1 lub załącznika III sekcja III.1 w zakresie transportu niewielkich ilości pewnych towarów niebezpiecznych w obrębie ich terytorium, z wyłączeniem substancji o średniej lub wysokiej radioaktywności, o ile nie spowoduje to zmniejszenia bezpieczeństwa i jeŝeli warunki dla takiego transportu nie są bardziej rygorystyczne niŝ warunki określone w tych załącznikach. O ile nie spowoduje to zmniejszenia poziomu bezpieczeństwa, państwa członkowskie mogą równieŝ wnioskować o odstępstwa od załącznika I sekcja I.1, załącznika II sekcja II.1 lub załącznika III sekcja III.1 w zakresie transportu towarów niebezpiecznych w obrębie ich terytorium w odniesieniu do: PE \ 15

20 (i) (ii) transportu lokalnego na krótkich odcinkach, lub lokalnego transportu kolejowego na dokładnie wyznaczonych trasach w ramach określonego procesu przemysłowego i pod ścisłą kontrolą, w jasno określonych warunkach. W kaŝdym przypadku Komisja sprawdza, czy zostały spełnione warunki określone w pierwszym i drugim podpunkcie niniejszego ustępu i zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 9 ust. 2, podejmuje decyzję, czy zezwolić na odstępstwo i dodać je do listy odstępstw krajowych w załączniku I sekcja I.3, załączniku II sekcja II.3 lub załączniku III sekcja III Odstępstwa zgodne z art. 7 ust. 2 obowiązują przez okres nieprzekraczający 6 lat od daty zezwolenia, określany w decyzji o zezwoleniu. Co do odstępstw zawartych w załączniku I sekcja I.3, załączniku II sekcja II.3 oraz załączniku III sekcja III.3 termin określony w art. 10 jest uznawany za datę zezwolenia na takie odstępstwa. JeŜeli w odstępstwie nie zastrzeŝono inaczej, obowiązuje ono przez okres 6 lat. Odstępstwa nie są dyskryminujące. 5. JeŜeli państwo członkowskie wnioskuje o przedłuŝenie zezwolenia na odstępstwo, Komisja dokonuje przeglądu danego odstępstwa. JeŜeli nie została przyjęta zmiana załącznika I sekcja I.1, załącznika II sekcja II.1 lub załącznika III sekcja III.1 dotycząca przedmiotu odstępstwa, Komisja, działając zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 9 ust. 2, przedłuŝa waŝność zezwolenia na kolejny okres nieprzekraczający 6 lat od daty zezwolenia określonej w decyzji o zezwoleniu. JeŜeli została przyjęta zmiana załącznika I sekcja I.1, załącznika II sekcja II.1 lub załącznika III sekcja III.1 dotycząca przedmiotu odstępstwa, Komisja, działając zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 9 ust. 2, moŝe: (a) (b) (c) oświadczyć, Ŝe odstępstwo jest przestarzałe, i skreślić je z właściwego załącznika; zmniejszyć zakres zezwolenia i odpowiednio zmienić właściwy załącznik; przedłuŝyć zezwolenie na kolejny okres nieprzekraczający 6 lat od daty zezwolenia określonej w decyzji o zezwoleniu. 6. KaŜde państwo członkowskie moŝe, wyjątkowo i pod warunkiem zachowania warunków bezpieczeństwa, wydawać indywidualne zezwolenia na wykonywanie na swoim terytorium przewozów towarów niebezpiecznych zabronionych niniejszą dyrektywą lub na wykonywanie takich przewozów na warunkach innych niŝ określone w niniejszej dyrektywie, pod warunkiem ścisłego określenia i ograniczenia w czasie takich przewozów. Artykuł 7 Przepisy przejściowe Na swoim terytorium państwa członkowskie mogą utrzymywać przepisy wymienione w załączniku I sekcja I.2., załączniku II sekcja II.2. i załączniku III sekcja III /PE

21 Państwa członkowskie, które utrzymują takie przepisy, zawiadamiają o tym Komisję. Komisja informuje o tym z kolei pozostałe państwa członkowskie. Z zastrzeŝeniem art. 1 ust. 2 państwa członkowskie mogą postanowić, Ŝe nie będą stosować załącznika III sekcja III.1 w okresie najpóźniej do dnia 30 czerwca 2011 r. W takim przypadku państwo członkowskie nadal obowiązują przepisy dyrektyw 96/35/WE oraz 2000/18/WE w zakresie wodnego transportu śródlądowego, mające zastosowanie w dniu określonym w art. 10. Artykuł 8 Dostosowania Zmiany niezbędne do dostosowania załączników do postępu naukowego i technicznego, w tym związane z zastosowaniem technologii w zakresie śledzenia ruchu i pochodzenia, w obszarach objętych niniejszą dyrektywą, w szczególności w celu uwzględnienia zmian w ADR, RID i ADN, przyjmuje się zgodnie z procedurą. regulacyjną połączoną z kontrolą określoną w art. 9 ust. 3. Artykuł 9 Komitet 1. Komisja wspomagana jest przez komitet do spraw transportu towarów niebezpiecznych. 2. W przypadku dokonania odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8. Okres określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące. 3. W przypadku dokonania odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. od 5a ust. 1 do ust. 4 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8. Okresy określone w art. 5a ust. 3 lit. c), ust. 4 lit. b) i ust. 4 lit. e) decyzji 1999/468/WE ustala się odpowiednio na jeden miesiąc, jeden miesiąc i dwa miesiące. Artykuł 10 Transpozycja 1. Państwa członkowskie wprowadzają w Ŝycie, najpóźniej do dnia 30 czerwca 2009 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie. 2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst głównych postanowień prawa krajowego, które przyjmują w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą. PE \ 17

22 W dyrektywie 82/714/EWG skreśla się art. 6. Artykuł 11 Zmiana Artykuł 12 Uchylenia 1. Z dniem 30 czerwca 2009 r. tracą moc dyrektywy 94/55/WE, 96/49/WE, 96/35/WE i 2000/18/WE. Świadectwa wydane na mocy przepisów uchylonych dyrektyw zachowują waŝność do końca ich terminu waŝności. 2. Tracą moc decyzje 2005/263/WE i 2005/180/WE. Artykuł 13 Wejście w Ŝycie Niniejsza dyrektywa wejdzie w Ŝycie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Artykuł 14 Adresaci Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich. Sporządzono w, dnia W imieniu Parlamentu Europejskiego Przewodniczący W imieniu Rady Przewodniczący 18 /PE

23 I.1. ADR ZAŁĄCZNIK I Transport drogowy Załączniki A i B do europejskiej umowy dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), stosowane z mocą od dnia 1 stycznia 2009 r., przy czym rozumie się, Ŝe wyrazy umawiająca się strona zastępuje się odpowiednio wyrazami państwo członkowskie. I.2. Dodatkowe przepisy przejściowe 1. Państwa członkowskie mogą utrzymać odstępstwa przyjęte na mocy art. 4 dyrektywy 94/55/WE do dnia 31 grudnia 2010 r. lub do zmiany załącznika I sekcja I.1 zgodnie z Zaleceniami ONZ dotyczącymi transportu towarów niebezpiecznych, o których mowa w niniejszym artykule, jeŝeli zmiana ta nastąpi wcześniej. 2. KaŜde państwo członkowskie moŝe zezwolić na uŝytkowanie na swoim terytorium cystern i pojazdów skonstruowanych przed dniem 1 stycznia 1997 r., które nie spełniają wymagań określonych w niniejszej dyrektywie, a które zostały skonstruowane zgodnie z wymaganiami krajowymi obowiązującymi w dniu 31 grudnia 1996 r., pod warunkiem, Ŝe takie cysterny i pojazdy zapewnia wymagany poziom bezpieczeństwa. Cysterny i pojazdy skonstruowane dnia 1 stycznia 1997 r. lub później, niezgodne z niniejszą dyrektywą lecz skonstruowane zgodnie z wymaganiami dyrektywy 94/55/WE obowiązującej w dniu ich konstrukcji, mogą być nadal uŝytkowane na potrzeby transportu krajowego. 3. KaŜde państwo członkowskie, w którym temperatura otoczenia jest regularnie niŝsza od -20 C, moŝe wprowadzić na swoim terytorium bardziej rygorystyczne normy dotyczące temperatury stosowania materiałów wykorzystywanych na opakowania z tworzyw sztucznych, cysterny i ich oprzyrządowanie, przeznaczone do uŝytku w krajowym transporcie drogowym towarów niebezpiecznych, do chwili włączenia postanowień o właściwych temperaturach referencyjnych dla danych stref klimatycznych do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy. 4. KaŜde państwo członkowskie moŝe utrzymywać na swoim terytorium przepisy krajowe inne niŝ określone w niniejszej dyrektywie w odniesieniu do temperatury referencyjnej transportu gazów płynnych lub mieszanin gazów płynnych, do chwili włączenia postanowień o właściwych temperaturach referencyjnych dla wyznaczonych obszarów klimatycznych do norm europejskich i włączenia odniesienia do tych postanowień do załącznika I sekcja I.1 do dyrektywy. 5. KaŜde państwo członkowskie moŝe, na potrzeby operacji transportowych realizowanych z uŝyciem pojazdów zarejestrowanych na swoim terytorium, utrzymywać obowiązujące w dniu 31 grudnia 1996 r. przepisy ustawodawstwa krajowego dotyczące prezentacji lub umieszczenia kodu działania w stanie zagroŝenia PE \ 19

24 lub karty zagroŝenia zamiast numeru identyfikacyjnego zagroŝenia, ustalonego w załączniku I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy. (6) Państwa członkowskie mogą utrzymać obowiązujące w dniu 31 grudnia 1996 r. ograniczenia krajowe w zakresie transportu substancji zawierających dioksyny i furany. I.3. Odstępstwa krajowe Odstępstwa dla państw członkowskich dotyczące transportu towarów niebezpiecznych na terytorium tych państw na podstawie art. 7 ust. 2. Numeracja odstępstw: RO-a/b1/b2-MS-nn RO= transport drogowy a/b1/b2= art. 7 ust. 2 lit. a)/b1)/b2) MS= skrót nazwy państwa członkowskiego Nn= liczba porządkowa Na podstawie art. 7 ust. 2 lit. a) BE Belgia RO a BE 1 Przedmiot: Klasa 1 Małe ilości. Odniesienie do załącznika I sekcja I.1. do niniejszej dyrektywy: Treść załącznika do dyrektywy: Ppkt ogranicza do 20 kg ilość górniczych materiałów wybuchowych, które moŝna przewozić w zwykłych pojazdach. Treść ustawodawstwa krajowego: Podmiotom gospodarczym ze składami odległymi od punktów zaopatrzenia moŝna zezwolić na transport co najwyŝej 25 kg dynamitu lub silnych materiałów wybuchowych i 300 detonatorów w zwykłych pojazdach silnikowych, z zastrzeŝeniem warunków określonych przez słuŝby ds. materiałów wybuchowych. Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Artykuł 111 dekretu królewskiego z dnia 23 września 1958 r. w sprawie materiałów wybuchowych, zmienionego dekretem królewskim z dnia 14 maja 2000 r. RO a BE 2 Przedmiot: Transport nieoczyszczonych pustych pojemników po produktach róŝnych klas. Odniesienie do załącznika I sekcja I.1. do niniejszej dyrektywy: Treść ustawodawstwa krajowego: Wskazanie w dokumencie przewozowym nieoczyszczone puste opakowania po produktach róŝnych klas. Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Odstępstwo Uwagi: Odstępstwo zarejestrowane przez Komisję Europejską pod nr 21 (na mocy art. 6 ust. 10). RO a BE 3 Przedmiot: Przyjęcie RO a UK /PE

25 Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: DE Niemcy RO a DE 1 Przedmiot: Opakowania mieszane i ładunki mieszane części samochodowych o oznaczeniu klasyfikacyjnym 1.4G razem z niektórymi towarami niebezpiecznymi (n4). Odniesienie do załącznika I sekcja I.1. do niniejszej dyrektywy: i Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy w sprawie opakowań mieszanych i ładunków mieszanych. Treść ustawodawstwa krajowego: Towary o numerach UN 0431 i UN 0503 moŝna ładować razem z niektórymi towarami niebezpiecznymi (produkty związane z produkcją samochodów) w pewnych ilościach, wymienionych w wyłączeniu. Nie moŝna przekraczać wartości 1000 (porównywalne z ppkt ). Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung - GGAV 2002 vom (BGBl. I S. 4350), geändert durch Artikel 2 der Verordnung vom (BGBl. I S. 595); Ausnahme 28. Uwagi: Wyłączenie jest konieczne w celu zapewnienia szybkiej dostawy części samochodowych związanych z bezpieczeństwem zaleŝnie od miejscowego zapotrzebowania. Z powodu duŝej róŝnorodności zakresu produktów składowanie tych produktów przez miejscowe stacje obsługi nie jest powszechne. RO a DE 2 Przedmiot: Zwolnienie z wymagania posiadania dokumentu przewozowego i zgłoszenia nadania dotyczących niektórych ilości towarów niebezpiecznych określonych w ppkt (n1). Odniesienie do załącznika I sekcja I.1. do niniejszej dyrektywy: i Treść załącznika do dyrektywy: Treść dokumentu przewozowego. Treść ustawodawstwa krajowego: Dotyczy wszystkich klas z wyjątkiem klasy 7: nie wymaga się dokumentu przewozowego, jeśli ilość przewoŝonych towarów nie przekracza ilości podanych w ppkt Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung - GGAV 2002 vom (BGBl. I S. 4350), geändert durch Artikel 2 der Verordnung vom (BGBl. I S. 595); Ausnahme 18. Uwagi: Informację zawartą w oznaczeniach i etykietach uwaŝa się za wystarczającą dla transportu krajowego, poniewaŝ dokument przewozowy nie zawsze jest adekwatny w przypadkach, gdy chodzi o dystrybucję lokalną. Odstępstwo zarejestrowane przez Komisję Europejską pod nr 22 (na mocy art. 6 ust. 10). RO a DE 3 Przedmiot: Transport wzorców miary i pomp paliwowych (pustych, nieoczyszczonych). Odniesienie do załącznika I sekcja I.1. do niniejszej dyrektywy: Przepisy dotyczące towarów o numerach UN 1202, 1203 i 1223 Treść załącznika do dyrektywy: Instrukcje dotyczące pakowania, znakowania, dokumentów, transportu i przeładunku, instrukcje dla załogi pojazdu. Treść ustawodawstwa krajowego: Specyfikacja mających zastosowanie przepisów i postanowień pomocniczych dotyczących stosowania odstępstwa; do 1000 l: porównywalne z pustymi, nieoczyszczonymi opakowaniami; powyŝej 1000 l: Zgodność z niektórymi przepisami dotyczącymi zbiorników, transport wyłącznie pustych i nieczyszczonych. PE \ 21