Programowanie obiektowe i C++ dla matematyków
|
|
- Patrycja Kowalewska
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Programowanie obiektowe i C++ dla matematyków Bartosz Szreder szreder (at) mimuw X Funkcje składowe struktur i klas Jeśli wcześniej mieliśmy typ ulamek, to mogliśmy dla nich zdefiniować funkcję skroc, która przyjmuje ulamek, oblicza największy wspólny dzielnik licznika i mianownika (np. korzystając z pomocniczej funkcji nwd), dzieli licznik i mianownik przez tak otrzymaną liczbę i zwraca wynikowy ułamek. Całość mogłaby wyglądać na przykład tak: 001 #include <iostream> 003 using namespace std; struct ulamek { 006 int licznik, mianownik; 007 }; //założenie: a >= b 010 //jeśli tak nie jest, to wołamy nwd z odwróconymi argumentami 011 int nwd(int a, int b) 012 { 013 if (a < b) 014 return nwd(b, a); int c; 017 while (b!= 0) { 018 c = a % b; 019 a = b; 020 b = c; 021 } return a; 024 } 025 1
2 026 ulamek skroc(ulamek x) 027 { 028 int d = nwd(x.licznik, x.mianownik); 029 x.licznik /= d; 030 x.mianownik /= d; 031 return x; 032 } int main() 035 { 036 ulamek a; 037 a.licznik = 27; 038 a.mianownik = 6; 039 a = skroc(a); 040 cout << a.licznik << " / " << a.mianownik << "\n"; 041 return 0; 042 } Funkcję skroc będziemy najprawdopodobniej używać do przypisania na ten sam ułamek, dla którego ją wywołujemy, tzn. można się spodziewać, że prawie zawsze będziemy działać na zasadzie x = skroc(x), a już niekoniecznie y = skroc(x). Nietrudno zauważyć, że w takim użytkowaniu łatwo się pomylić: a to przypiszemy wynik funkcji skroc na niewłaściwą zmienną, a to zapomnimy o przypisaniu w ogóle... Kompilator oczywiście nie zwróci żadnego błędu, bo niby czemu miałby? Wszak działamy cały czas poprawnie z punktu widzenia języka programowania. Zdefiniujemy zatem skracanie jako funkcję wewnątrz struktury (wtedy taką funkcję nazywamy metodą określonej struktury). Nasza metoda skroc będzie działała na polach struktury, dla której ją wywołujemy: 001 #include <iostream> 003 using namespace std; int nwd(int a, int b) 006 { 007 if (a < b) 008 return nwd(b, a); int c; 011 while (b!= 0) { 012 c = a % b; 013 a = b; 014 b = c; 015 } return a; 018 } struct ulamek { 2
3 021 int licznik, mianownik; void skroc() 024 { 025 int d = nwd(licznik, mianownik); 026 licznik /= d; 027 mianownik /= d; 028 } 029 }; int main() 032 { 033 ulamek a; 034 a.licznik = 27; 035 a.mianownik = 6; 036 a.skroc(); 037 cout << a.licznik << " / " << a.mianownik << "\n"; 038 return 0; 039 } Dla zaprezentowania składni języka C++ pokazany dalej został też drugi sposób definiowania metod na przykładzie kodu obliczającego NWD. Funkcję nwd zapiszemy jako metodę struktury ulamek. Jednakże w opisie ułamka zawrzemy jedynie samą deklarację metody nwd, a jej definicję (kod) napiszemy w innym miejscu. Takie podejście może pomóc w redukcji bałaganiarstwa i oddzielaniu interfejsu od implementacji (o czym więcej poniżej). W szczególności niedługo nauczymy się kompilować programy zapisane w więcej niż jednym pliku źródłowym oraz rozgraniczenia pomiędzy zawartością plików nagłówkowych (dołączanych do kodu programu dyrektywami #include) a plików z implementacją bytów deklarowanych w tychże nagłówkach. W poniższym przykładzie warto zwrócić uwagę na sposób definiowania metod struktur, tzn. przedrostek ulamek:: przed nazwą metody. Składnia ta pojawiła się już przy okazji używania bytów zawartych w przestrzeni nazw biblioteki standardowej std. 001 #include <iostream> 003 using namespace std; struct ulamek { 006 int licznik, mianownik; void skroc() 009 { 010 int d = nwd(licznik, mianownik); 011 licznik /= d; 012 mianownik /= d; 013 } int nwd(int, int); 016 }; 017 3
4 018 int ulamek::nwd(int a, int b) 019 { 020 if (a < b) 021 return nwd(b, a); int c; 024 while (b!= 0) { 025 c = a % b; 026 a = b; 027 b = c; 028 } return a; 031 } int main() 035 { 036 ulamek a; 037 a.licznik = 27; 038 a.mianownik = 6; 039 a.skroc(); 040 cout << a.licznik << " / " << a.mianownik << "\n"; 041 return 0; 042 } 2 Moralizowanie na śniadanie Wspomniane wcześniej zostało, że należy rozgraniczać implementację od interfejsu, ale co właściwie przez to rozumiemy? Spójrzmy na kod, który piszemy jak na pewną biblioteczkę, którą udostępnimy dalszym użytkownikom, tj. programistom do stosowania w ich programach. W szczególności często sami jesteśmy swoimi użytkownikami dzielimy programy na pewne podmoduły, np. obliczeń ułamkowych, które wykorzystujemy w różnych częściach większego projektu. Interfejs w takim wypadku jest jak najbardziej zminimalizowanym i uproszczonym zbiorem pól składowych i metod, które chcemy udostępnić użytkownikom. Wszelkie szczegóły implementacyjne należy ukryć. Jedną z korzyści oddzielania implementacji od interfejsu jest swoboda w zmienianiu implementacji bez naruszania fragmentów kodu, które wołają metody interfejsu. Jest to jeden z przejawów programowania warstwowego, tzn. takiego konstruowania projektów programistycznych, w których są one podzielone na pewne poziomy, z których każdy komunikuje się jedynie z poziomem nadrzędnym (o ile jest jakiś) i podrzędnym (o ile jest jakiś). Dzięki takiemu podejściu programy zyskują na modularności możemy wprowadzać zmiany i poprawki w wyizolowanych fragmentach projektu, co zwykle wspomaga rozumienie kodu i wpływa korzystnie na zmniejszenie liczby wprowadzanych błędów. Najbardziej spektakularnym przykładem działania zasady warstwowości w praktyce jest stos protokołów sieciowych, przenoszących komunikację w Internecie ( W przypadku wcześniej wspomnianych ułamków użytkownik nie powinien samemu wołać NWD dla licznika i mianownika, a jedynie korzystać z metody skroc, która w razie potrzeby policzy największy wspólny dzielnik w dowolny sposób. Wolność w zmianie implementacji bez ruszania interfejsu przejawia się w tym przypadku 4
5 na możliwości wpisania kodu obliczającego NWD bezpośrednio w kod metody skroc i wyeliminowanie ze struktury ulamek nadmiarowej metody. Dobrze zachowujące się programy (tzn. wołające skroc, ale nie nwd) działałyby jakby nigdy nic się nie stało, natomiast programy wołające (umownie) wewnętrzną metodę nwd przestałyby się kompilować. Sam sposób użycia metody skroc także uprościliśmy, aby zredukować potencjalne miejsca popełnienia błędu. Możemy zatem uznać metodę skroc za część interfejsu, a metodę nwd za część implementacji. Pola licznik i mianownik są pewnego rodzaju szarą strefą, do kwestii której jeszcze wrócimy. Przykład z ułamkami jest zmontowany nieco na siłę. Spróbujmy zatem pokazać jakiś bardziej rzeczywisty przykład, mianowicie wcześniejszy zbiór funkcji operujących na wskaźnikach do węzłów BST zbierzemy w jedną strukturę, implementującą w scentralizowany sposób funkcjonalność BST. Motywacja dla upraszczania interfejsu stanie się dużo bardziej widoczna. 2.1 Przykład: BST jako pełna struktura danych Przykładowy program zamieszczony poniżej wprowadza pewną nowość, mianowicie definiowanie typów zagnieżdżonych. Typ BST_node definiujemy jako składową typu BST, czyniąc go tym samym widocznym tylko wewnątrz metod struktury BST. Oczywiście wprowadza to konieczność prefiksowania nazwy typu przedrostkiem BST:: w niektórych kontekstach, co dokładnie widać w przykładzie. Jest to jeden z przejawów oddzielania interfejsu od implementacji: typ BST_node traktujemy jako właściwy i użyteczny tylko dla struktury BST, więc określamy go jako typ składowy zamiast globalny. Nie zaśmiecamy w ten sposób globalnej przestrzeni nazw typami właściwymi tylko dla pewnych ściśle określonych fragmentów projektu. Ułatwia to też rozumienie kodu: od razu widać, że tym typem nie musimy się przejmować nigdzie poza metodami własnymi struktury BST. 001 #include <cstddef> 003 struct BST { 004 struct BST_node { 005 int key; 006 BST_node *left, *right; 007 }; BST_node *root; BST_node * BST_search(BST_node *, int); 012 BST_node * BST_insert(BST_node *, int); 013 }; BST::BST_node * BST::BST_search(BST_node *node, int key) 016 { 017 if (node == NULL) 018 return NULL; 019 if (node->key == key) 020 return node; 021 if (node->key > key) 022 return BST_search(node->left, key); 023 else 024 return BST_search(node->right, key); 5
6 025 } BST::BST_node * BST::BST_insert(BST_node *node, int key) 029 { 030 if (node == NULL) { 031 BST_node *temp = new BST_node; 032 temp->key = key; 033 temp->left = temp->right = NULL; 034 return temp; 035 } if (key < node->key) 038 node->left = BST_insert(node->left, key); 039 else 040 node->right = BST_insert(node->right, key); 041 return node; 042 } int main() 045 { 046 BST tree; 047 tree.root = NULL; tree.root = tree.bst_insert(tree.root, 10); 050 tree.root = tree.bst_insert(tree.root, 8); return 0; 053 } Wywołania BST_insert są analogiczne do pokazanego na poprzednich zajęciach: pierwszym argumentem jest korzeń drzewa, drugim wstawiany klucz. Wynik wywołania zapisujemy na korzeń drzewa. To bardzo dużo rzeczy, o których trzeba pamiętać, a których pominięcie lub podanie gdzieś niewłaściwej zmiennej w przypisaniu albo pierwszym argumencie (literówki zdarzają się... ) będzie przyczyną poważnych i potencjalnie trudnych do wyśledzenia błędów. Metoda BST_insert to nie jest dobra metoda interfejsu. Naprawdę Dobrą TM metodą interfejsu będzie taka, która przyjmuje jeden argument: klucz do wstawienia. Analogicznie dobrą metodą interfejsu dla operacji wyszukiwania będzie metoda, która przyjmuje jeden argument (oczywiście klucz) i zwraca wartość logiczną (prawda albo fałsz) zamiast obrzydliwego wskaźnika, noszącego znamiona bycia częścią wewnętrznej implementacji. W poniższym przykładzie pokazano lepszy interfejs, zaimplementowany w postaci krótkich metod opakowujących odpowiednie wywołania metod wewnętrznych. Dla czytelności pominięto implementację BST_insert i BST_search (są identyczne jak w poprzednim przykładzie). 001 #include <cstddef> 003 struct BST { 004 struct BST_node { 005 int key; 6
7 006 BST_node *left, *right; 007 }; BST_node *root; BST_node * BST_search(BST_node *, int); 012 BST_node * BST_insert(BST_node *, int); 013 bool search(int); 014 void insert(int); 015 }; bool BST::search(int key) 018 { 019 return BST_search(root, key)!= NULL; 020 } void BST::insert(int key) 023 { 024 root = BST_insert(root, key); 025 } int main() 028 { 029 BST tree; 030 tree.root = NULL; //teraz wygląda dużo lepiej 033 tree.insert(10); 034 tree.insert(8); return 0; 037 } 3 Pola publiczne i prywatne Powyższa implementacja BST jest już całkiem porządna. Jedyny problem jaki pozostaje polega na samym istnieniu metod (np. BST_insert), które są niebezpieczne w użyciu. Chcielibyśmy w jakiś sposób zabronić użytkownikowi wołania takiej metody, żeby nie strzelił sobie w stopę. Język C++ zawiera wsparcie dla podziału struktur na część prywatną (implementację) i publiczną (interfejs) 1. Każde pole prywatne (zmienna albo metoda) jest dostępne wyłącznie z poziomu metod struktury. Próba wywołania metody prywatnej albo dokonania zapisu/odczytu zmiennej prywatnej kończy się błędem kompilacji. Składnię użycia pokazuje poniższy program (z pominięciem implementacji metod pozostaje ona bez zmian względem wcześniejszego programu). 001 #include <cstddef> 1 Są też części chronione (protected), ale o nich innym razem. 7
8 003 struct BST { 004 private: 005 struct BST_node { 006 int key; 007 BST_node *left, *right; 008 }; BST_node *root; BST_node * BST_search(BST_node *, int); 013 BST_node * BST_insert(BST_node *, int); public: 016 bool search(int); 017 void insert(int); 018 }; BST tree; int main() 024 { 025 tree.insert(10); 026 tree.insert(8); return 0; 029 } W tak określonej strukturze BST możemy jedynie wołać z zewnątrz metody insert i search. Pozostałe metody oraz zmienna root są dostępne jedynie z innych metod struktury. Zauważmy, że powoduje to pewien problem przy inicjowaniu drzewa wcześniej mogliśmy dobrać się do pola root i ustawić je na NULL. Teraz nie jest to możliwe, więc deklarujemy zmienną typu BST globalnie, bo wtedy wszystkie jej pola są wyzerowane. Ćwiczenie: napisać metodę publiczną BST::init(), której jedynym zadaniem będzie ustawienie root na NULL. Ćwiczenie: napisać metodę publiczną BST::destroy(), która ma usunąć całe drzewo (zwalniając pamięć po każdym zaalokowanym węźle żadnych wycieków!), a następnie ustawia root na NULL (np. przez wywołanie init), w efekcie odtwarzając puste drzewo. Podpowiedź: wystarczy lekko zmodyfikować kod wypisujący wszystkie klucze drzewa w kolejności leksykograficznej. 3.1 Słowa kluczowe struct i class Do definiowania własnych typów złożonych można użyć słowa kluczowego class. Jedyna różnica w C++ pomiędzy struct i class jest taka, że w pierwszym przypadku wszystkie składowe typu są domyślnie publiczne, natomiast w drugim są prywatne. 8
Programowanie obiektowe i C++ dla matematyków
Programowanie obiektowe i C++ dla matematyków Bartosz Szreder szreder (at) mimuw... 22 XI 2011 Uwaga! Ponieważ już sobie powiedzieliśmy np. o wskaźnikach i referencjach, przez które nie chcemy przegrzebywać
Bardziej szczegółowoProgramowanie obiektowe i C++ dla matematyków
Programowanie obiektowe i C++ dla matematyków Bartosz Szreder szreder (at) mimuw... 8 XI 2 1 Sposoby przekazywania argumentów Powiedzmy, że chcemy napisać funkcję, która zamieni miejscami wartość dwóch
Bardziej szczegółowoProgramowanie obiektowe i C++ dla matematyków
Programowanie obiektowe i C++ dla matematyków Bartosz Szreder szreder (at) mimuw... X 0 Typy złożone Oczywiście w C++ możemy definiować własne typy złożone (struktury i klasy), tak jak w Pascalu poprzez
Bardziej szczegółowoProgramowanie obiektowe i C++ dla matematyków
Programowanie obiektowe i C++ dla matematyków Bartosz Szreder szreder (at) mimuw... 04 X 2011 Wszelkie uwagi, poprawki, braki czy sugestie najlepiej wysyłać na maila. 1. wprowadzenie do Linuksa: kompilacja
Bardziej szczegółowoProgramowanie obiektowe i C++ dla matematyków
Programowanie obiektowe i C++ dla matematyków Bartosz Szreder szreder (at) mimuw... 10 I 2012 1 Zabronienie kopiowania Czasami nie ma sensu, żeby obiekty pewnego typu były kopiowane z innych obiektów.
Bardziej szczegółowoIMIĘ i NAZWISKO: Pytania i (przykładowe) Odpowiedzi
IMIĘ i NAZWISKO: Pytania i (przykładowe) Odpowiedzi EGZAMIN PIERWSZY (25 CZERWCA 2013) JĘZYK C++ poprawiam ocenę pozytywną z egzaminu 0 (zakreśl poniżej x) 1. Wśród poniższych wskaż poprawną formę definicji
Bardziej szczegółowoProgramowanie - wykład 4
Programowanie - wykład 4 Filip Sośnicki Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 20.03.2019 Przypomnienie Prosty program liczący i wyświeltający wartość silni dla wprowadzonej z klawiatury liczby: 1 # include
Bardziej szczegółowoPodstawy algorytmiki i programowania - wykład 4 C-struktury
1 Podstawy algorytmiki i programowania - wykład 4 C-struktury Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion, 2012 www.cplusplus.com Jerzy
Bardziej szczegółowoWstęp do Programowania 2
Wstęp do Programowania 2 dr Bożena Woźna-Szcześniak bwozna@gmail.com Akademia im. Jana Długosza Wykład 5 W programowaniu obiektowym programista koncentruje się na obiektach. Zadaje sobie pytania typu:
Bardziej szczegółowo11.6 Klasa do obsługi liczb wymiernych
246 11.6 Klasa do obsługi liczb wymiernych Klasa do obsługi liczb wymiernych, którą teraz zaprojektujemy w celu zilustrowania korzyści wynikających z programowania obiektowego, służy do zgrabnego wykonywania
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania skrót z wykładów:
Podstawy programowania skrót z wykładów: // komentarz jednowierszowy. /* */ komentarz wielowierszowy. # include dyrektywa preprocesora, załączająca biblioteki (pliki nagłówkowe). using namespace
Bardziej szczegółowoLaboratorium nr 12. Temat: Struktury, klasy. Zakres laboratorium:
Zakres laboratorium: definiowanie struktur terminologia obiektowa definiowanie klas funkcje składowe klas programy złożone z wielu plików zadania laboratoryjne Laboratorium nr 12 Temat: Struktury, klasy.
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1
Podstawy programowania. Wykład Funkcje Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Programowanie proceduralne Pojęcie procedury (funkcji) programowanie proceduralne realizacja określonego zadania specyfikacja
Bardziej szczegółowoCzym są właściwości. Poprawne projektowanie klas
Z akcesorów get i set korzysta każdy kto programuje w C#. Stanowią one duże udogodnienie w programowaniu obiektowym. Zapewniają wygodę, bezpieczeństwo i znacząco skracają kod. Akcesory są ściśle związane
Bardziej szczegółowoRozdział 4 KLASY, OBIEKTY, METODY
Rozdział 4 KLASY, OBIEKTY, METODY Java jest językiem w pełni zorientowanym obiektowo. Wszystkie elementy opisujące dane, za wyjątkiem zmiennych prostych są obiektami. Sam program też jest obiektem pewnej
Bardziej szczegółowoTEMAT : KLASY DZIEDZICZENIE
TEMAT : KLASY DZIEDZICZENIE Wprowadzenie do dziedziczenia w języku C++ Język C++ możliwa tworzenie nowej klasy (nazywanej klasą pochodną) w oparciu o pewną wcześniej zdefiniowaną klasę (nazywaną klasą
Bardziej szczegółowoPodstawy Programowania Obiektowego
Podstawy Programowania Obiektowego Wprowadzenie do programowania obiektowego. Pojęcie struktury i klasy. Spotkanie 03 Dr inż. Dariusz JĘDRZEJCZYK Tematyka wykładu Idea programowania obiektowego Definicja
Bardziej szczegółowoInformacje ogólne. Karol Trybulec p-programowanie.pl 1. 2 // cialo klasy. class osoba { string imie; string nazwisko; int wiek; int wzrost;
Klasy w C++ są bardzo ważnym narzędziem w rękach programisty. Klasy są fundamentem programowania obiektowego. Z pomocą klas będziesz mógł tworzyć lepszy kod, a co najważniejsze będzie on bardzo dobrze
Bardziej szczegółowoTechniki programowania INP001002Wl rok akademicki 2018/19 semestr letni. Wykład 3. Karol Tarnowski A-1 p.
Techniki programowania INP001002Wl rok akademicki 2018/19 semestr letni Wykład 3 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Abstrakcja funkcyjna Struktury Klasy hermetyzacja
Bardziej szczegółowoPodczas dziedziczenia obiekt klasy pochodnej może być wskazywany przez wskaźnik typu klasy bazowej.
Polimorfizm jest filarem programowania obiektowego, nie tylko jeżeli chodzi o język C++. Daje on programiście dużą elastyczność podczas pisania programu. Polimorfizm jest ściśle związany z metodami wirtualnymi.
Bardziej szczegółowoStruktury Struktura polami struct struct struct struct
Struktury Struktura jest zbiorem zmiennych występujących pod wspólna nazwą. Zmienne wchodzące w skład struktury nazywane są polami lub elementami, a czasem członkami struktury. Struktury używamy, jeśli
Bardziej szczegółowoObiekt klasy jest definiowany poprzez jej składniki. Składnikami są różne zmienne oraz funkcje. Składniki opisują rzeczywisty stan obiektu.
Zrozumienie funkcji danych statycznych jest podstawą programowania obiektowego. W niniejszym artykule opiszę zasadę tworzenia klas statycznych w C#. Oprócz tego dowiesz się czym są statyczne pola i metody
Bardziej szczegółowoKlasa jest nowym typem danych zdefiniowanym przez użytkownika. Najprostsza klasa jest po prostu strukturą, np
Klasy Klasa jest nowym typem danych zdefiniowanym przez użytkownika Wartości takiego typu nazywamy obiektami Najprostsza klasa jest po prostu strukturą, np struct Zespolona { Klasy jako struktury z operacjami
Bardziej szczegółowoWstęp do programowania
wykład 8 Agata Półrola Wydział Matematyki i Informatyki UŁ semestr zimowy 2018/2019 Podprogramy Czasami wygodnie jest wyodrębnić jakiś fragment programu jako pewną odrębną całość umożliwiają to podprogramy.
Bardziej szczegółowo4. Funkcje. Przykłady
4. Funkcje Przykłady 4.1. Napisz funkcję kwadrat, która przyjmuje jeden argument: długość boku kwadratu i zwraca pole jego powierzchni. Używając tej funkcji napisz program, który obliczy pole powierzchni
Bardziej szczegółowoC-struktury wykład. Dorota Pylak
C-struktury wykład Dorota Pylak C-struktury W języku C++, jak w każdym języku obiektowym, mamy możliwość definiowania własnych typów danych, wraz z określeniem operacji, jakie na tych danych można wykonywać.
Bardziej szczegółowo1. Wartość, jaką odczytuje się z obszaru przydzielonego obiektowi to: a) I - wartość b) definicja obiektu c) typ oboektu d) p - wartość
1. Wartość, jaką odczytuje się z obszaru przydzielonego obiektowi to: a) I - wartość b) definicja obiektu c) typ oboektu d) p - wartość 2. Poprawna definicja wskażnika b to: a) float *a, **b = &a; b) float
Bardziej szczegółowoProgramowanie w C++ Wykład 12. Katarzyna Grzelak. 28 maja K.Grzelak (Wykład 12) Programowanie w C++ 1 / 27
Programowanie w C++ Wykład 12 Katarzyna Grzelak 28 maja 2018 K.Grzelak (Wykład 12) Programowanie w C++ 1 / 27 Klasy cd K.Grzelak (Wykład 12) Programowanie w C++ 2 / 27 Klasy - powtórzenie Klasy typy definiowane
Bardziej szczegółowoPodstawowe elementy proceduralne w C++ Program i wyjście. Zmienne i arytmetyka. Wskaźniki i tablice. Testy i pętle. Funkcje.
Podstawowe elementy proceduralne w C++ Program i wyjście Zmienne i arytmetyka Wskaźniki i tablice Testy i pętle Funkcje Pierwszy program // Niezbędne zaklęcia przygotowawcze ;-) #include using
Bardziej szczegółowoSzablony funkcji i klas (templates)
Instrukcja laboratoryjna nr 3 Programowanie w języku C 2 (C++ poziom zaawansowany) Szablony funkcji i klas (templates) dr inż. Jacek Wilk-Jakubowski mgr inż. Maciej Lasota dr inż. Tomasz Kaczmarek Wstęp
Bardziej szczegółowoWyjątki (exceptions)
Instrukcja laboratoryjna nr 6 Programowanie w języku C 2 (C++ poziom zaawansowany) Wyjątki (exceptions) dr inż. Jacek Wilk-Jakubowski mgr inż. Maciej Lasota dr inż. Tomasz Kaczmarek Wstęp Wyjątki (ang.
Bardziej szczegółowoProgramowanie obiektowe i C++ dla matematyków
Programowanie obiektowe i C++ dla matematyków Bartosz Szreder szreder (at) mimuw... 13 XII 2011 1 Dziedziczenie Mamy dwa światy: gorszy (rzeczywisty) i lepszy (komputerowy). Lepsiejszość drugiego polega
Bardziej szczegółowoProgramowanie w C++ Wykład 11. Katarzyna Grzelak. 13 maja K.Grzelak (Wykład 11) Programowanie w C++ 1 / 30
Programowanie w C++ Wykład 11 Katarzyna Grzelak 13 maja 2019 K.Grzelak (Wykład 11) Programowanie w C++ 1 / 30 Klasy cd K.Grzelak (Wykład 11) Programowanie w C++ 2 / 30 Klasy - powtórzenie Klasy typy definiowane
Bardziej szczegółowoKLASA UCZEN Uczen imię, nazwisko, średnia konstruktor konstruktor Ustaw Wyswietl Lepszy Promowany
KLASA UCZEN Napisz deklarację klasy Uczen, w której przechowujemy następujące informacje o uczniu: imię, nazwisko, średnia (pola prywatne), poza tym klasa zawiera metody: konstruktor bezparametrowy (nie
Bardziej szczegółowoznajdowały się różne instrukcje) to tak naprawdę definicja funkcji main.
Część XVI C++ Funkcje Jeśli nasz program rozrósł się już do kilkudziesięciu linijek, warto pomyśleć o jego podziale na mniejsze części. Poznajmy więc funkcje. Szybko się przekonamy, że funkcja to bardzo
Bardziej szczegółowoInformatyka I. Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego. dr inż. Andrzej Czerepicki. Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018
Informatyka I Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego dr inż. Andrzej Czerepicki Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018 Plan wykładu Pojęcie klasy Deklaracja klasy Pola i metody klasy
Bardziej szczegółowoSkładnia C++ Programowanie Obiektowe Mateusz Cicheński
Składnia C++ Programowanie Obiektowe Mateusz Cicheński Klasy i modyfikatory dostępu Przesłanianie metod Polimorfizm Wskaźniki Metody wirtualne Metody abstrakcyjne i interfejsy Konstruktory i destruktory
Bardziej szczegółowoWstęp do Programowania potok funkcyjny
Wstęp do Programowania potok funkcyjny Marcin Kubica 2016/2017 Outline Moduły i bariery abstrakcji 1 Moduły i bariery abstrakcji Moduły co to jest i po co to jest? Duży system dzielimy na mniejsze, łatwiejsze
Bardziej szczegółowoRóżne właściwości. Różne właściwości. Różne właściwości. C++ - klasy. C++ - klasy C++ - KLASY
Różne właściwości Funkcje tak samo jak zmienne mają swoje miejsce w pamięci, gdzie są zapisane. Można więc uzyskać ich adres. Podobnie jak adres tablicy jest zwracany przez jej nazwę, podaną bez nawiasu
Bardziej szczegółowoW2 Wprowadzenie do klas C++ Klasa najważniejsze pojęcie C++. To jest mechanizm do tworzenia obiektów. Deklaracje klasy :
Wprowadzenie do klas C++ Klasa najważniejsze pojęcie C++. To jest mechanizm do tworzenia obiektów. Deklaracje klasy : class nazwa_klasy prywatne dane i funkcje public: publiczne dane i funkcje lista_obiektów;
Bardziej szczegółowoUniwersytet Zielonogórski Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych. Ćwiczenie 3 stos Laboratorium Metod i Języków Programowania
Uniwersytet Zielonogórski Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Ćwiczenie 3 stos Laboratorium Metod i Języków Programowania Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów z najprostszą dynamiczną strukturą
Bardziej szczegółowoPodstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. Praktyki studenckie na LHC IVedycja,2016r.
M. Trzebiński C++ 1/14 Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk Praktyki studenckie na LHC IVedycja,2016r. IFJ PAN Przygotowanie środowiska pracy Niniejsza
Bardziej szczegółowoZadanie 2: Arytmetyka symboli
1 Cel ćwiczenia Zadanie 2: Arytmetyka symboli Wykształcenie umiejętności abstrahowania operacji arytmetycznych. Zapoznanie się i przećwiczenie mechanizmu tworzenia przeciążeń funkcji operatorowych. Utrwalenie
Bardziej szczegółowoWykład 4: Klasy i Metody
Wykład 4: Klasy i Metody Klasa Podstawa języka. Każde pojęcie które chcemy opisać w języku musi być zawarte w definicji klasy. Klasa definiuje nowy typ danych, których wartościami są obiekty: klasa to
Bardziej szczegółowoProgramowanie Obiektowo Zorientowane w języku c++ Przestrzenie nazw
Programowanie Obiektowo Zorientowane w języku c++ Przestrzenie nazw Mirosław Głowacki 1 1 Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Ktrakowie Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Stosowanej
Bardziej szczegółowoJęzyk C++ wykład VII. uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski. Programowanie C/C++ Język C++ wykład VII. dr Jarosław Mederski. Spis.
Programowanie uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski 1 2 3 4 Obiektowość języka C++ ˆ Klasa (rozszerzenie struktury), obiekt instancją klasy, konstruktory i destruktory ˆ Enkapsulacja - kapsułkowanie,
Bardziej szczegółowoJĘZYKI PROGRAMOWANIA Z PROGRAMOWANIEM OBIEKTOWYM. Wykład 6
JĘZYKI PROGRAMOWANIA Z PROGRAMOWANIEM OBIEKTOWYM Wykład 6 1 SPECYFIKATOR static Specyfikator static: Specyfikator ten powoduje, że zmienna lokalna definiowana w obrębie danej funkcji nie jest niszczona
Bardziej szczegółowoProgramowanie obiektowe
Programowanie obiektowe Wykład 2 Marcin Młotkowski 4 marca 2015 Plan wykładu 1 2 3 4 5 Marcin Młotkowski Programowanie obiektowe 2 / 47 Krótki opis C Obiektowy, z kontrolą typów; automatyczne odśmiecanie;
Bardziej szczegółowoLaboratorium 1 - Programowanie proceduralne i obiektowe
Laboratorium 1 - Programowanie proceduralne i obiektowe mgr inż. Kajetan Kurus 4 marca 2014 1 Podstawy teoretyczne 1. Programowanie proceduralne (powtórzenie z poprzedniego semestru) (a) Czym się charakteryzuje?
Bardziej szczegółowo2.4 Dziedziczenie. 2.4 Dziedziczenie Przykłady programowania w C - kurs podstawowy
2.4 Dziedziczenie Poprzednie dwa rozdziały które dotyczyły zagadnienia automatów komórkowych na przykładach programów w C++. Mogłyby one sugerować że niekoniecznie trzeba programować obiektowo aby napisać
Bardziej szczegółowoKLASY cz4. Dorota Pylak. destruktory składowe statyczne przeciążanie operatorów. wskaźniki
KLASY cz4. destruktory składowe statyczne przeciążanie operatorów Dorota Pylak wskaźniki 2 Klasy - podsumowanie poznanych wiadomości Deklaracja klasy może zawierać pola, konstruktory oraz metody. W deklaracji
Bardziej szczegółowoOperator przypisania. Jest czym innym niż konstruktor kopiujący!
Operator przypisania Jest czym innym niż konstruktor kopiujący! Domyślnie jest zdefiniowany jako przypisanie składowa po składowej (zatem niekoniecznie bajt po bajcie). Dla klasy X definiuje się jako X&
Bardziej szczegółoworeferencje Wykład 2. Programowanie (język C++) Referencje (1) int Num = 50; zdefiniowano zmienną Num (typu int) nadając jej wartość początkową 50.
Programowanie (język C++) referencje Wykład 2. Referencje (1) Referencja (odnośnik) jest zmienną identyfikującą inną zmienną. Wykonanie operacji na referencji ma taki sam skutek, jak wykonanie tejŝe operacji
Bardziej szczegółowoWstęp do informatyki- wykład 11 Funkcje
1 Wstęp do informatyki- wykład 11 Funkcje Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion, 2012 www.cplusplus.com Jerzy Grębosz, Opus magnum
Bardziej szczegółowoProgramowanie Obiektowe i C++
Programowanie Obiektowe i C++ Marcin Benke Instytut Informatyki UW 6.11.2006 Marcin Benke (IIUW) Programowanie Obiektowe i C++ 6.11.2006 1 / 138 Operator przypisania Jest czym innym niż konstruktor kopiujacy!
Bardziej szczegółowoWstęp do informatyki- wykład 9 Funkcje
1 Wstęp do informatyki- wykład 9 Funkcje Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion, 2012 www.cplusplus.com Jerzy Grębosz, Opus magnum
Bardziej szczegółowoWskaźnik może wskazywać na jakąś zmienną, strukturę, tablicę a nawet funkcję. Oto podstawowe operatory niezbędne do operowania wskaźnikami:
Wskaźniki są nieodłącznym elementem języka C. W języku C++ także są przydatne i korzystanie z nich ułatwia pracę, jednak w odróżnieniu do C wiele rzeczy da się osiągnąć bez ich użycia. Poprawne operowanie
Bardziej szczegółowoKLASA UCZEN Uczen imię, nazwisko, średnia konstruktor konstruktor Ustaw Wyswietl Lepszy Promowany
KLASA UCZEN Napisz deklarację klasy Uczen, w której przechowujemy następujące informacje o uczniu: imię, nazwisko, średnia (pola prywatne), poza tym klasa zawiera metody: konstruktor bezparametrowy (nie
Bardziej szczegółowoWyszukiwanie w BST Minimalny i maksymalny klucz. Wyszukiwanie w BST Minimalny klucz. Wyszukiwanie w BST - minimalny klucz Wersja rekurencyjna
Podstawy Programowania 2 Drzewa bst - część druga Arkadiusz Chrobot Zakład Informatyki 12 maja 2016 1 / 8 Plan Wstęp Wyszukiwanie w BST Minimalny i maksymalny klucz Wskazany klucz Zmiany w funkcji main()
Bardziej szczegółowoDo czego służą klasy?
KLASY Dorota Pylak 2 Do czego służą klasy? W programowaniu obiektowym posługujemy się obiektami. Obiekty charakteryzują się: cechami (inaczej - atrybutami lub stanami) operacjami, które na nich można wykonywać
Bardziej szczegółowoTemat: Dynamiczne przydzielanie i zwalnianie pamięci. Struktura listy operacje wstawiania, wyszukiwania oraz usuwania danych.
Temat: Dynamiczne przydzielanie i zwalnianie pamięci. Struktura listy operacje wstawiania, wyszukiwania oraz usuwania danych. 1. Rodzaje pamięci używanej w programach Pamięć komputera, dostępna dla programu,
Bardziej szczegółowoAbstrakcyjne struktury danych w praktyce
Abstrakcyjne struktury danych w praktyce Wykład 13 7.4 notacja polska A.Szepietowski Matematyka dyskretna rozdział.8 stos kompilacja rozłączna szablony funkcji Przypomnienie Drzewo binarne wyrażenia arytmetycznego
Bardziej szczegółowoC-struktury wykład. Dorota Pylak
C-struktury wykład Dorota Pylak C-struktury W języku C++, jak w każdym języku obiektowym, mamy możliwość definiowania własnych typów danych, wraz z określeniem operacji, jakie na tych danych można wykonywać.
Bardziej szczegółowo1 Wskaźniki. 1.1 Główne zastosowania wskaźników
1 Wskaźniki Wskaźnik (ang. pointer) jest obiektem (zmienną) przechowującym adres pamięci. Definiowanie wskaźników: typ *nazwa wskaznika; np.: int *wsk na x;, double *xxx;, char *znak;. Aby można było pracować
Bardziej szczegółowo1 Podstawy c++ w pigułce.
1 Podstawy c++ w pigułce. 1.1 Struktura dokumentu. Kod programu c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie.cpp i kompiluje za pomocą kompilatora,
Bardziej szczegółowoPrzekazywanie argumentów wskaźniki
Przekazywanie argumentów wskaźniki klasyczne wywołanie wyliczenie i zwrotne przekazanie tylko jednej wielkości moŝliwość uŝycia zmiennych globalnych niebezpieczeństwa z tym związane wyjście wywołanie funkcji
Bardziej szczegółowoC++ - przeciążanie operatorów. C++ - przeciążanie operatorów. C++ - przeciążanie operatorów. C++ - przeciążanie operatorów
Operatory są elementami języka C++. Istnieje zasada, że z elementami języka, takimi jak np. słowa kluczowe, nie można dokonywać żadnych zmian, przeciążeń, itp. PRZECIĄŻANIE OPERATORÓW Ale dla operatorów
Bardziej szczegółowoMetody Metody, parametry, zwracanie wartości
Materiał pomocniczy do kursu Podstawy programowania Autor: Grzegorz Góralski ggoralski.com Metody Metody, parametry, zwracanie wartości Metody - co to jest i po co? Metoda to wydzielona część klasy, mająca
Bardziej szczegółowoC++ - klasy. C++ - klasy. C++ - klasy. C++ - klasy. C++ - klasy INNE SPOSOBY INICJALIZACJI SKŁADOWYCH OBIEKTU
Inicjalizacja agregatowa zmiennej tablicowej int a[5] = 1,2,3,4,5 INNE SPOSOBY INICJALIZACJI SKŁADOWYCH OBIEKTU Struktury są również agregatami, dlatego: struct X double f; char c; X x1 = 1, 2.2, 'c' Ale
Bardziej szczegółowoProgramowanie komputerowe. Zajęcia 1
Programowanie komputerowe Zajęcia 1 Code::Blocks - tworzenie projektu Create New Project Console Application -> C++ Wybierz nazwę projektu Stworzy się nowy projekt z wpisaną funkcją main Wpisz swój program
Bardziej szczegółowoProgramowanie komputerowe. Zajęcia 2
Programowanie komputerowe Zajęcia 2 Funkcje Funkcje są podstawowym składnikiem programów w C++. Każda funkcja jest fragmentem programu, który można używać wielokrotnie i niezależnie od pozostałych funkcji.
Bardziej szczegółowo. Podstawy Programowania 2. Drzewa bst - część druga. Arkadiusz Chrobot. 12 maja 2019
.. Podstawy Programowania 2 Drzewa bst - część druga Arkadiusz Chrobot Zakład Informatyki 12 maja 2019 1 / 39 Plan.1 Wstęp.2 Wyszukiwanie w BST Minimalny i maksymalny klucz Wskazany klucz.3.4 Zmiany w
Bardziej szczegółowoAlgorytmy i złożoności. Wykład 3. Listy jednokierunkowe
Algorytmy i złożoności Wykład 3. Listy jednokierunkowe Wstęp. Lista jednokierunkowa jest strukturą pozwalającą na pamiętanie danych w postaci uporzadkowanej, a także na bardzo szybkie wstawianie i usuwanie
Bardziej szczegółowoKlasy Obiekty Dziedziczenie i zaawansowane cechy Objective-C
#import "Fraction.h" #import @implementation Fraction -(Fraction*) initwithnumerator: (int) n denominator: (int) d { self = [super init]; } if ( self ) { [self setnumerator: n anddenominator:
Bardziej szczegółowo#include <iostream> using namespace std; void ela(int); int main( ); { Funkcja 3. return 0; }
#include using namespace std; Prototypy funkcji Funkcja 1 void ela(int); double info (double); int main( ); return 0; Funkcja 2 void ela(int); Funkcja 3 double info(double); return 4*t; jeszcze
Bardziej szczegółowoPodstawy języka C++ Maciej Trzebiński. Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. M. Trzebiński C++ 1/16
M. Trzebiński C++ 1/16 Podstawy języka C++ Maciej Trzebiński Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk Praktyki studenckie na LHC IFJ PAN 6lipca2015 Uruchomienie maszyny w CC1 M. Trzebiński C++ 2/16
Bardziej szczegółowowykład IV uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C, a C++. wykład IV dr Jarosław Mederski Spis Język C++ - wstęp
Programowanie uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski 1 2 3 4 Historia C++ został zaprojektowany w 1979 przez Bjarne Stroustrupa jako rozszerzenie języka C o obiektowe mechanizmy abstrakcji danych i
Bardziej szczegółowoWstęp do programowania obiektowego. Wykład 2
Wstęp do programowania obiektowego Wykład 2 1 CECHY I KONCEPCJA PROGRAMOWANIA OBIEKTOWEGO 2 Cechy programowania obiektowego Dla wielu problemów podejście obiektowe jest zgodne z rzeczywistością (łatwe
Bardziej szczegółowoListy powiązane zorientowane obiektowo
Listy powiązane zorientowane obiektowo Aby zilustrować potęgę polimorfizmu, przeanalizujmy zorientowaną obiektowo listę powiązaną. Jak zapewne wiesz, lista powiązana jest strukturą danych, zaprojektowaną
Bardziej szczegółowoStrona główna. Strona tytułowa. Programowanie. Spis treści. Sobera Jolanta 16.09.2006. Strona 1 z 26. Powrót. Full Screen. Zamknij.
Programowanie Sobera Jolanta 16.09.2006 Strona 1 z 26 1 Wprowadzenie do programowania 4 2 Pierwsza aplikacja 5 3 Typy danych 6 4 Operatory 9 Strona 2 z 26 5 Instrukcje sterujące 12 6 Podprogramy 15 7 Tablice
Bardziej szczegółowoSkładnia C++ Programowanie Obiektowe Mateusz Cicheński
Składnia C++ Programowanie Obiektowe Mateusz Cicheński Klasy i modyfikatory dostępu Przesłanianie metod Polimorfizm Wskaźniki Metody wirtualne Metody abstrakcyjne i interfejsy Przeciążanie operatorów Słowo
Bardziej szczegółowoMechanizm dziedziczenia
Mechanizm dziedziczenia Programowanie obiektowe jako realizacja koncepcji ponownego wykorzystania kodu Jak przebiega proces dziedziczenia? Weryfikacja formalna poprawności dziedziczenia Realizacja dziedziczenia
Bardziej szczegółowoProgramowanie obiektowe, wykład nr 6. Klasy i obiekty
Dr hab. inż. Lucyna Leniowska, prof. UR, Zakład Mechatroniki, Automatyki i Optoelektroniki, IT Programowanie obiektowe, wykład nr 6 Klasy i obiekty W programowaniu strukturalnym rozwój oprogramowania oparto
Bardziej szczegółowoWstęp do informatyki- wykład 12 Funkcje (przekazywanie parametrów przez wartość i zmienną)
1 Wstęp do informatyki- wykład 12 Funkcje (przekazywanie parametrów przez wartość i zmienną) Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion,
Bardziej szczegółowoKompilacja javac prog.java powoduje wyprodukowanie kilku plików o rozszerzeniu.class, m.in. Main.class wykonanie: java Main
Język obiektowy Wykład 13 Programowanie obiektowe z lotu ptaka, str 1 James Gosling, Mike Sheridan, Patrick Naughton Sun Microsystems 1995(20latmłodszyodC) C jest językiem proceduralnym Java jest językiem
Bardziej szczegółowo1. Pierwszy program. Kompilator ignoruje komentarze; zadaniem komentarza jest bowiem wyjaśnienie programu człowiekowi.
1. Pierwszy program // mój pierwszy program w C++ #include using namespace std; cout
Bardziej szczegółowopublic: // interfejs private: // implementacja // składowe klasy protected: // póki nie będziemy dziedziczyć, // to pole nas nie interesuje
Zbudujemy klasę Definicję klasy zapiszmy w pliku tstring.h #ifndef TSTRING_H #define TSTRING_H #include // w pliku nagłówkowym NIE // otwieramy przestrzeni std // interfejs private: // implementacja
Bardziej szczegółowoProgramowanie obiektowe
Wykład 2 28 lutego 2019 Plan wykładu 1 2 3 4 5 Plan wykładu 1 2 3 4 5 Krótki opis C Obiektowy, z kontrolą typów; automatyczne odśmiecanie; standardy ISO i ECMA; podobny składniowo do C++; Język C Krótka
Bardziej szczegółowoWieczorowe Studia Licencjackie Wrocław, Wykład nr 6 (w oparciu o notatki K. Lorysia, z modyfikacjami) Sito Eratostenesa
Wieczorowe Studia Licencjackie Wrocław, 7.11.2006 Wstęp do programowania Wykład nr 6 (w oparciu o notatki K. Lorysia, z modyfikacjami) Sito Eratostenesa Zaprezentujemy teraz algorytm na wyznaczanie wszystkich
Bardziej szczegółowoPrzesłanianie nazw, przestrzenie nazw
Przesłanianie nazw, przestrzenie nazw Bogdan Kreczmer ZPCiR IIAiR PWr pokój 307 budynek C3 bogdan.kreczmer@pwr.wroc.pl Copyright c 2005 2013 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu
Bardziej szczegółowoAlgorytmy i język C++
Wykład 6 Wskaźniki Wskaźnik nie przechowuje wartości zmiennej ale, podobnie jak tablica, wskazuje miejsce w pamięci, w którym znajduje się zmienna danego typu. W poniższym przykładzie symbol * pomiędzy
Bardziej szczegółowoPodstawy Informatyki. Inżynieria Ciepła, I rok. Wykład 10 Kurs C++
Podstawy Informatyki Inżynieria Ciepła, I rok Wykład 10 Kurs C++ Historia Lata 70-te XX w język C (do pisania systemów operacyjnych) "The C programming language" B. Kernighan, D. Ritchie pierwszy standard
Bardziej szczegółowoProgramowanie obiektowe - zadania
Programowanie obiektowe - zadania Elementy języka Java Zad.1. Napisz program, który sprawdza, czy dana liczba całkowita jest parzysta. Zad.2. Napisz program, który sumuje dane dwie liczby tylko w przypadku,
Bardziej szczegółowoPytania sprawdzające wiedzę z programowania C++
Pytania sprawdzające wiedzę z programowania C++ Wstęp 1. Zaprezentuj mechanikę tworzenia programu napisanego w języku C++. 2. Co to jest kompilacja? 3. Co to jest konsolidacja? 4. Co to jest kod wykonywalny?
Bardziej szczegółowoProgramowanie obiektowe
Programowanie obiektowe IV. Interfejsy i klasy wewnętrzne Małgorzata Prolejko OBI JA16Z03 Plan Właściwości interfejsów. Interfejsy a klasy abstrakcyjne. Klonowanie obiektów. Klasy wewnętrzne. Dostęp do
Bardziej szczegółowovoid Pobierz(Student &a); void Wypisz(Student a); void Ustaw_zaliczenia(Student t[],int r); void Wypisz_najlepszych(Student t[],int r, float prog);
Program 19 Zadeklarować strukturę Student o polach: Imie, Nazwisko (ciągi znaków), Oceny (pięcioelementowa tablica wartości rzeczywistych reprezentujących oceny studenta) i Semestr_zaliczony (wartość logiczna
Bardziej szczegółowoProgram 14. #include <iostream> #include <ctime> using namespace std;
Program 14 Napisać: * funkcję słuŝącą do losowego wypełniania tablicy liczbami całkowitymi z podanego zakresu (*). Parametrami funkcji mają być tablica, jej długość oraz dwie liczby stanowiące krańce przedziału
Bardziej szczegółowoJĘZYKI PROGRAMOWANIA Z PROGRAMOWANIEM OBIEKTOWYM. Laboratorium 1. Wprowadzenie, środowisko programistyczne, pierwsze programy
JĘZYKI PROGRAMOWANIA Z PROGRAMOWANIEM OBIEKTOWYM Laboratorium 1 Wprowadzenie, środowisko programistyczne, pierwsze programy 1 CEL ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH: Wprowadzenie do programowania w języku C++ oraz
Bardziej szczegółowoPodstawy programowania. Wykład 7 Tablice wielowymiarowe, SOA, AOS, itp. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1
Podstawy programowania. Wykład 7 Tablice wielowymiarowe, SOA, AOS, itp. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Tablice wielowymiarowe C umożliwia definiowanie tablic wielowymiarowych najczęściej stosowane
Bardziej szczegółowoDokumentacja do API Javy.
Dokumentacja do API Javy http://java.sun.com/j2se/1.5.0/docs/api/ Klasy i obiekty Klasa jest to struktura zawierająca dane (pola), oraz funkcje operujące na tych danych (metody). Klasa jest rodzajem szablonu
Bardziej szczegółowo