TYTUŁ ROZPRAWY - 18 pkt bold

Transkrypt

1 ROZPRAWA DOKTORSKA 16 pkt bold Tytuł, imię i nazwisko autora 16 pkt bold TYTUŁ ROZPRAWY - 18 pkt bold PROMOTOR: 14 pkt Tytuł, Imię i Nazwisko 14 pkt Lublin 201x

2 Ta strona powinna pozostać pusta - bez jakiegokolwiek tekstu!

3 Spis treści 3 Spis treści STRESZCZENIE - 16 pkt bold WSTĘP - 16 pkt bold Uwagi ogólne - 14 pkt bold Układ tekstu 14 pkt, bold Opis ważniejszych oznaczeń i spisu literatury WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ 16 pkt, bold INNE ELEMENTY TEKSTU KILKA UWAG TERMNOLOGICZNYCH I JĘZYKOWYCH...12 LITERATURA...14

4 4 STRESZCZENIE - 16 pkt bold STRESZCZENIE - 16 pkt bold Niniejsza instrukcja podaje wytyczne dotyczące przygotowania układu graficznego Rozprawy Doktorskiej 12 pkt, interlinia 1,5 wiersza. Przygotowaną według instrukcji rozprawę należy zapisać w programie Adobe PDF przyjmując jako format strony B5 - ISO. Wzór okładki (plik PDF lub Corel), na której Redakcja naniesie zgłoszone nazwisko autora, tytuł pracy i rok wydania rozprawy udostępnia Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej.

5 1. WSTĘP - 16 pkt bold 5 1. WSTĘP - 16 pkt bold 1.1. Uwagi ogólne - 14 pkt bold Zalecaną czcionką jest Times New Roman (Windows/Word) lub Liberation Serif (Unix/Linux/Open/LibreOffice). Więcej szczegółów dotyczących doboru kroju i wielkości czcionki przedstawiono dalej. Praca powinna być napisana na stronie formatu A5 ISO (w układzie pionowym) ograniczoną marginesami: górny 1,5 cm, dolny 1,5 cm, zewnętrzny 1,0 cm, wewnętrzny 1,5 cm wydruk dwustronny. Podstawowy tekst powinien być pisany czcionką 12-punktową, wyjustowany, pisany z odstępem między wierszami 1,5 wiersza. Akapity należy rozpoczynać z wcięciem równym 1,25 cm. W trakcie pisania należy wykorzystywać style, którym sformatowano tekst tego wzoru. Rys Jeden z przykładów umieszczania rysunku. Podpisy pod rysunkami powinny być: a) umieszczone bezpośrednio pod rysunkiem, b) pisane czcionką 11-punktową z pojedynczym odstępem, c) bez kropki na końcu Zaleca się stosowanie numeracji rozdziałów (1., 2.), podrozdziałów: dwustop-niowe (1.2.) i trzystopniowe (1.2.1.). Należy stosować dziesiętną numerację tytułów paragrafów, rysunków, wzorów i tabel oraz pozycji bibliografii. W przypadku rysunków, tabel i wzorów należy stosować

6 6 1. WSTĘP - 16 pkt bold numerację dwuczłonową - numer rozdziału pierwszego rzędu i numer danego obiektu wewnątrz tego rozdziału, a więc numerację ciągłą w obrębie rozdziału pierwszego rzędu. Oznacza to, że jeśli ostatni rysunek w rozdziale 2.1 miał numer 2.8, to pierwszy rysunek w rozdziale 2.2 ma mieć numer 2.9. Jest wskazane umieszczenie w tekście odwołań do wszystkich pozycji bibliograficznych umieszczonych na końcu pracy. Wzory powinny być wyśrodkowane, a ich numery, ujęte w nawiasy zwykłe, wyrównane do prawego marginesu, tak jak poniżej: R 0 = U I (1.1) Takie pozycjonowanie elementów wzoru uzyskano w stylu "Rys." ustawiając przystanki tabulacji w połowie kolumny (wyrównanie do środka) i na końcu kolumny (wyrównanie do prawej). Ponadto, podobnie jak w przypadku rysunków, przed akapitem wzoru i po nim zastosowano dodatkowy odstęp 0,3 cm Układ tekstu 14 pkt, bold Poniżej zamieszczono informacje o kolejności typowych elementów składowych tekstu, z podaniem szczegółowych zaleceń. Na stronie tytułowej pracy powinno być umieszczone logo Wydziału Elektrotechniki i Informatyki. Nagłówek tekst pisany czcionką Times New Roman lub Liberation Serif, 14 pkt, podkreślony linią, przy czym bardzo pożądane jest stosowanie żywej paginy z tytułami rozdziałów pierwszego rzędu na stronach parzystych i drugiego rzędu na stronach nieparzystych. Ze względu na druk dwustronny tekst nagłówków powinien mieć układ zwierciadlany, tj. numery stron powinny być wyrównane do prawego marginesu na stronach nieparzystych i lewego na stronach parzystych.. Tytuł - Rozprawa Doktorska 2 wiersze o wysokości 16 pkt od górnej

7 1.2. Układ tekstu 14 pkt, bold 7 krawędzi obszaru tekstu, duże litery 16 pkt, wycentrowany. Imię i nazwisko Autora 4 wiersze odstępu o wysokości 16 pkt, wysokość liter 16 pkt, napis wyśrodkowany. Tytuł pracy 3 wiersze odstępu 16 pkt, duże litery o wysokości 18 pkt, bold, napis wycentrowany. Promotor 5 wierszy odstępu 12 pkt od dolnej krawędzi tekstu, czcionka 14 pkt, tekst umieszczony przy prawym marginesie. Nazwa miejscowości i rok wydania czcionka 12 pkt, napis wycentrowany, dolna krawędź strony. Streszczenie 3 wiersze o wysokości 16 pkt od górnej krawędzi obszaru tekstu, tytuł 16 pkt, bold, wyjustowany, tekst streszczenia 1 wiersz odstępu 12 pkt, wysokość liter 12 pkt, wyjustowany. Spis treści - ten element tekstu powinien być wygenerowany automatycznie, tak jak w tym wzorcu. Elementy spisu treści są tworzone z akapitów o stylach "tytul0" i "tytul1". Po modyfikacji zasadniczego tekstu i dodaniu lub usunięciu niektórych rozdziałów należy zaktualizować spis treści zaznaczając go i wybierając menu podręczne (prawy klawisz myszki). Tytuł spisu treści czcionka 16-punktowa, bold, duże litery, napis wycentrowany. Tytuły rozdziałów w spisie treści 1 wiersz odstępu o wysokości 12 pkt, wysokość liter 11 pkt, bold, duże litery, z odstępem między wierszami 1,5 wiersza. Wysokość czcionki podrozdziałów 11 pkt, małe litery. Spis treści umieszczony jest w tabeli bez widocznych krawędzi. Treść pracy podzielona jest na rozdziały i podrozdziały każdy rozdział pierwszego rzędu powinien rozpoczynać się na nowej stronie. W jego stylu "tytul0" jest wstawiony tzw. podział strony przed akapitem, a ponadto przed nim 2 linie odstępu 12 pkt od górnego obszaru tekstu, pod rozdziałami 1 wiersz odstępu 12 pkt, tytuły rozdziałów: druk prosty 16 pkt, bold duże litery, od lewego marginesu; tytuły podrozdziałów drugiego poziomu 1 linia odstępu 12 pkt przed każdym

8 8 1. WSTĘP - 16 pkt bold podrozdziałem, pod podrozdziałami 1 linia odstępu 12 pkt, tytuły podrozdziałów: druk prosty o wysokości 14 pkt, bold, małe litery, od lewego marginesu. Tytuły podrozdziałów w trzecim poziomie: druk prosty o wysokości 12 pkt, bold, małe litery, od lewego marginesu. Podrozdziały - wewnątrz rozdziału, niezależnie od jego poziomu powinny znajdować się przynajmniej dwa podrozdziały. Dodatki - wybrane fragmenty tekstów programów, dowody twierdzeń, itp. umieszcza się w dodatkach, stanowiących końcowe elementy tekstu rozprawy. Kolejne dodatki oznacza się dużymi literami, tj. A, B, itd. Wzory matematyczne wyśrodkowane, a dwuczłonowe numery w nawiasach zwykłych (numeracja ciągła w obrębie rozdziałów pierwszego rzędu) wyrównane do prawego marginesu. Oznaczenia wielkości fizycznych w tekście powinny być składane kursywą, kompatybilnie ze wzorami. Tab Tabela pierwsza 11 pkt Przykład umieszczenia tabeli w tekście. Tytuł tabeli: druk prosty, bold 11 pkt, małe litery, wyrównanie do lewego marginesu. Jak wspomniano, numeracja tabel dwuczłonowa dziesiętna, ciągła w obrębie rozdziału pierwszego rzędu Opis ważniejszych oznaczeń i spisu literatury Rozprawa powinna posiadać rozdział zamykający (numerowany), który

9 1.3. Opis ważniejszych oznaczeń i spisu literatury 9 będzie zawierał podsumowanie i wnioski końcowe. Wykaz ważniejszych oznaczeń umieszczamy na nowej stronie, tytuł 1 linia odstępu 12 pkt od górnej krawędzi obszaru tekstu, czcionka 16 pkt, bold, duże litery, do lewego marginesu, tekst 12 pkt. W pracy należy stosować jednostki ważniejszych wielkości w układzie SI. Wykaz literatury (rozdział pierwszego rzędu bez numeru) umieszczony na nowej stronie, w kolejności alfabetycznej, podzielony na: Publikacje książkowe i czasopisma i Inne publikacje, 1 linia odstępu 12 pkt od górnej krawędzi obszaru tekstu, druk prosty o wysokości 11 pkt. Uporządkowanie - według nazwisk autorów lub tytułów, jeśli publikacja nie ma jawnie wskazanego autora. W przypadku książek należy podać m. in. informację o wydawnictwie, miejscu i roku wydania. Dla artykułów w czasopismach niezbędne jest podanie także roku wydania, numeru i stron - od do. W przypadku referatu, czy artykułu w wydawnictwie zwartym, należy podać nazwiska redaktorów i tytuł całości takich materiałów. Dla informacji z portali/witryn internetowych należy podać nie tylko adres internetowy, ale przede wszystkim tytuł ew. nazwę portalu oraz orientacyjna datę odwiedzin.

10 10 2. WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ 16 pkt, bold 2. WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ 16 pkt, bold S pole powierzchni, zawsze należy podawać jednostki 12 pkt Ω 0 analizowany obszar, Det(J) wyznacznik macierzy Jakobiego, jakobian

11 3. INNE ELEMENTY TEKSTU INNE ELEMENTY TEKSTU Jak wspomniano zasadniczą czcionką tekstu rozprawy powinna być czcionka szeryfowa Times Roman (Windows) lub Liberation Serif (Unix, Linux). Wyróżnianie fragmentów testu, pojedynczych słów, realizowane powinno być poprzez ich pogrubianie (bold), a nie za pomocą kursywy. Kursywa jest tradycyjnie zarezerwowana dla obcojęzycznych odpowiedników polskich określeń/nazw, np. konsolidator (ang. linker) oraz dla oznaczeń wielkości fizycznych (zmiennych) we wzorach (o to z reguły dba edytor równań) i w tekście. Teksty programów powinny być złożone czcionką o stałej podziałce, by w jakiejś mierze naśladować edytory tekstowe służące do przygotowywania tekstów źródłowych programów. Na platformie Windows/Word może to być na przykład czcionka Courier, a na platformie Unix/Linux/Open/LibreOffice - czcionka Liberation Monspace. Poniżej jest przykład: 001: /* Deklaracja zmiennych, pliki naglowkowe, funkcja 002: biblioteczna "printf()". */ 003: 004: #include <stdio.h> 005: /* Plik naglowkowy "stdlib.h" obsluguje "exit()". */ 006: #include <stdlib.h> 007: 008: main () 009: { 010: int age; 011: age = 39; 012: /* AGE = 39; */ 013: 014: printf ("My age is %d\n", age); 015: exit (0); 016: } /* koniec main */

12 12 4. KILKA UWAG TERMNOLOGICZNYCH I JĘZYKOWYCH 4. KILKA UWAG TERMNOLOGICZNYCH I JĘZYKOWYCH Liczba - ilość: Liczba - coś wyraźnie policzalnego, np. liczba bitów, a ilość - coś trudnego do policzenia i wyodrębnienia. Właściwość - własność: Właściwość - cecha jakościowa obiektu, a własność - posiadanie obiektu. Za pomocą - przy pomocy: Za pomocą osoby, ale przy pomocy rzeczy, obiektu nieożywionego. Wielkość - wartość: Wielkość to np. napięcie, a jego wartość to np. 235 V. Cyfra - liczba: Cyfra jest elementem składowym liczby. Nie z imiesłowami odimiennymi: Pisownia łączna - brak tzw. aktualnego przeciwstawienia czasownikowego. Dawnej napisano by:... obraz nie oceniony przez jury... a obecnie:... obraz nieoceniony przez jury... Dopełniacz - nie należy go uśmiercać. Przykład z jednego z czasopism:... Demonstranci... nie wahali się porównać obecną politykę Izraela do hitleryzmu. Tutaj ze względu na przeczenie powinien być bezwzględnie dopełniacz, tj. "... obecnej polityki...". Biernik zaimka "ta" to "tę", a nie "tą". Przykład błędny:... podstawiamy tą wielkość do równania (3.2). Poprawnie:... podstawiamy tę wielkość do równania (3.2). Czas przeszły czasownika "...ąć": Błąd: rozpoczęłem. Poprawnie: rozpocząłem.

13 4. KILKA UWAG TERMNOLOGICZNYCH I JĘZYKOWYCH 13 Trzecia osoba czasu teraźniejszego czasownika "...ać": Błąd: wykonywuje. Poprawnie: wykonuje lub wykonywa.

14 14 LITERATURA LITERATURA 1. Cormen T. H., Leiserson C. E., Rivest R. L.: Wprowadzenie do algorytmów. WNT, Warszawa Demmel J.W.: Applied Numerical Linear Algebra. SIAM, Philadelphia Scott J.A.: A new row ordering strategy for frontal solvers. Numerical Linear Algebra with Applications, vol. 6 (1999), ss Zitney S.E., Mallya J.U., Davis T.A., Stadherr M.A.: Multifrontal vs frontal techniques for chemical process simulation on supercomputers. Computers in Chemical Engineering, vol. 20 (1996), ss