Kot w butach 1. (Na scenę wbiega kotka i zwraca się do kota, tupiąc nogą.)

Transkrypt

1 w butach 1 W przedstawieniu biorą udział: KOT W BUTACH KOTKA NARRATOR MŁYNARZ NAJSTARSZY SYN MŁYMARZA ŚREDNI SYN NAJMŁODSZY SYN JANEK DWORZANIN I, II, III, IV KRÓL KRÓLOWA KRÓLEWNA MINISTER OLBRZYM ZAJĄCE KUROPATWY ŻNIWIARZE (Na scenę wchodzi kot w butach, kłania się) w butach - Miau, miau! Witajcie! i uważnie mnie słuchajcie! Dzisiaj role się zmieniły. My, maluchy wam, dorosłym baśń przepiękną przedstawimy. ka będzie narratorem, a co powie my zagramy, i troszeczkę pośpiewamy. (Na scenę wbiega kotka i zwraca się do kota, tupiąc nogą.) ka - Kocie! Co ty tutaj robisz! Za kulisy idź się schowaj! Wyjdziesz wtedy, gdy zawołam. 1 na podstawie książek Baśnie i legendy przedstawiają dzieciaki Katarzyny Komińskiej - Bayer oraz w butach Jana Brzechwy. W przedstawieniu wykorzystano utwory z płyty dołączonej do książki Baśnie i legendy przedstawiają dzieciakii inne. 1

2 (do widzów) Ooo, przepraszam tu zebranych, już natychmiast zaczynamy. Krótki fragment muzyczny 2 Narrator W dawnych czasach tuż za rzeką pewien młynarz żył z synami. Trzech ich było w różnym wieku, pomagali mu czasami. Rozsiadł kiedyś się pod młynem i zawołał swą rodzinę. (Na scenie pojawiają się: młynarz i trzech synów, kot i kotka odchodzą na bok sceny) Młynarz (do starszego syna) - Tyś najstarszy jest, mój synu. Tobie młyn swój ofiaruję. Najstarszy syn (z ukłonem) - Dzięki ojcze! Z przyjemnością go przyjmuję. Młynarz (do syna średniego) - Tobie osła podaruję. Średni syn (z ukłonem) - Dzięki ojcze! Na osiołku w świat wyruszę, może czegoś się nauczę. (zabiera osła i odchodzi) Młynarz (podchodzi do kota w butach, chwyta go za rękę i mówi do najmłodszego syna Janka) - No, a Tobie, mój Janeczku, tego kota przekazuję. (Janek, patrząc na kota, drapie się w głowę) Janek - Cóż mam zrobić? Też przyjmuję! 2 Katarzyna Komińska Bayer Baśnie i legendy przedstawiają dzieciaki 1 Wydawnictwo Akord, Poznań 1995 Płyta CD1 2

3 (Młynarz wychodzi. Janek oddala się i siada pod drzewem spoglądając na kota) - Co ja zrobię z tym kociskiem? Muszę sobie to przemyśleć. (Janek zwraca się do kota) Zejdźmy nad rzeczułkę wymoczę w wodzie bułkę i zjemy ją na spółkę Miau-miau! Za bułkę dzięki, Wystarczy kęs maleńki. Janek Ojej! Po ludzku gada! To chyba maskarada! Nie jestem zwykłym kotem Wnet się przekonasz o tym. Są koty martuzjańskie, Kubańskie i birmańskie Syjamskie i tobolskie, Są chińskie i są polskie. A ja- to rzadka rasa, Rasa, co dotąd hasa Na Wyspach Bergamutach I zawsze chadza w butach. Gdy w buty się wystroję, Nie zaznasz niedostatku. Janek Włóż, kocie buty moje, Dostałem je po dziadku, są jeszcze prawie nowe, a mnie, choć będę boso, nogi i tak poniosą. Kapelusz włóż na głowę, O tak, wytwornym ruchem, I kwiatek noś nad uchem. Wyglądasz znakomicie! Twym wiernym będę sługą 3

4 Przekonasz się niedługo O mym niezwykłym sprycie Zręczności i odwadze Piosenka kota w butach 3 Nie jestem Byk Fernando Nie jestem Miś Puchatek Ja jestem sobie kot w butach na dodatek. Za uchem noszę kwiatek I mruczę murmurando. Ja jestem sobie kot w butach na dodatek. - Miau! Prześpij się tu miły panie, ja coś złapię na śniadanie. ( oddala się a Janek zasypia. Na scenę wchodzą dzieci, sześcioro z nich przebranych jest za zajączki) Piosenka Polowanie na zająca 4 1. ten dziwny, kocur w butach, plan swój chytry, plan ułożył. Upoluje dziś zająca i królowi w darze złoży. Ref. Kic, kic, kic, kic, Zmykaj zając, zmykaj w mig. Hyc, hyc, hyc, hyc Zmykaj zając w mig. (2X) 2. nasz dziwny, kocur chytry, już nie czekał ani chwili, że zająca szybko złapał to nikogo dziś nie dziwi. Ref. Kic, kic, kic, kic, Już cię kocur złapał dziś. Hyc, hyc, hyc, hyc Kocur złapał dziś. 3 Wykorzystano nagrania Polskich Nagrań w butach 4 Katarzyna Komińska Bayer Baśnie i legendy przedstawiają dzieciaki 1 Wydawnictwo Akord, Poznań 1995 Płyta CD1 4

5 ka - Niedaleko, tuż za rzeką, piękny zamek się znajdował, w którym sam król urzędował. Właśnie przed oblicze króla, Kocur kroki swe kierował. Taniec dworski 5 (Na scenie pojawia się król z królową, królewna, dworzanie) (zdejmuje kapelusz, kłania się) - Najjaśniejszy Panie, Przyjmij od mego pana zająca na śniadanie. Pan mój, Markiz de Carabas, nieopodal ma swój las. Król - Wielkie dzięki, mości kocie, 5 Tańce integracyjne w pracy z grupą. Część I (w komplecie z płytą CD), Leszek Gęca, Wydawnictwo Klanza

6 właśnie wielką mam ochotę na zająca w pysznym sosie. - Pozwól Najjaśniejszy Panie, że i jutro coś przyniosę na śniadanie. Król - Rady będę niesłychanie. Król, królowa, królewna dworzanie schodzą ze sceny, ( wraca do Janka) Janek - Cóż, to kocie? Gdzie śniadanie? - Cierpliwości drogi panie! ka - Następnego dnia o świcie kot wyruszył znów na łowy. Zaczął łapać kuropatwy, Chyba z cztery w worek złowił. (Na scenie pojawiają się dzieci przebrane za kuropatwy.) Taniec kuropatw 6 6 Katarzyna Komińska Bayer Baśnie i legendy przedstawiają dzieciaki 1 Wydawnictwo Akord, Poznań 1995 Płyta CD1 6

7 ( łapie kuropatwy i przekazuje je królowi) Na scenę wchodzą, król, królowa, królewna, dworzanie - Witaj Najjaśniejszy Panie, pan mój, markiz de Carabas, znów przesyła ci śniadanie. KróL - To uprzejme niesłychanie! (krótki fragment muzyczny) ka - Przez dni kilka, w każdy ranek, w butach kot odwiedzał zamek. Co sam złapał, tam przynosił, pełne worki jadła nosił. A w imieniu swego pana wszystko to królowi dawał. O markizie Carabasie W całym zamku rozmawiano. Dworzanin pierwszy (ożywionym głosem do króla i dworzan) - Ten Carabas to jest ktoś! Chciałbym wiedzieć o nim coś! Dworzanin drugi (z podziwem) - Wielki z niego jest myśliwy i dla króla tak życzliwy! Dworzanin pierwszy (z zakłopotaniem do króla) - Muszę przyznać drogi Panie, choć markizów tylu znałem, o kimś takim nie słyszałem. ka - Gdy tak sobie rozmawiali, jeden z dworzan w środku sali chciał przed królem się pochwalić, że zna wszystkich dookoła i do króla rzekł te słowa: Dworzanin czwarty (z ukłonem) - Mości królu, ukochany, 7

8 i zebrani tu w tej sali. Ja słyszałem to nazwisko! Powiem więcej, jego ojca znałem blisko. (ożywienie na sali, wszyscy mówią: o, a, u) ka - Tu królowa głos zabrała, kota w butach zapytała: Królowa - Powiedz kocie, czy twój pan, chciałby do nas przyjść tu sam? - Prawdę mówiąc, ma królowo, pan mój będzie zaszczycony, gdybyś najpierw, Janie Pani, odwiedziła jego strony. Królowa - Cóż za gracja! Co za styl! Dziękujemy! Przyjedziemy! Król - Zaproszenie przyjmujemy. ( kłania się królowi i królowej, biegnie do Janka, Król, królowa, królewna schodzą ze sceny) Krótki fragment muzyczny ka - przed Jankiem teraz stanął i wyjawił prawdę całą. Potem miauczeć zaczął rzewnie Kiedy wspomniał o królewnie. Janek (łapiąc się za głowę) - Coś ty kocie tam nagadał! Jam jest biedny, nie bogaty, Ja mam tylko stare szaty! 8

9 (z tajemniczą miną) - Zdaj się na mnie, mój markizie. Król tu będzie już o świcie. Teraz spróbuj zasnąć panie, Jutro z królem zjesz śniadanie. (Janek zasypia) ka - Piękne słonko rano wstało, orszak króla powitało. (Na scenie pojawiają się dziewczynki śpiewające piosenkę Jedzie król Piosenka Jedzie król 7 Jedzie król, jedzie król do Janeczka jedzie. Nie wie nic, nie wie nic, nic o jego biedzie. Wstawaj już, wstawaj już, Wstawaj Janku drogi, Przecież król, przecież król, jedzie w twoje progi. - Wstawaj prędko Carabasie! Zrzucaj kubrak, właź do wody, Plan już w głowie jest gotowy. 7 Katarzyna Komińska Bayer Baśnie i legendy przedstawiają dzieciaki 1 Wydawnictwo Akord, Poznań Płyta CD1 9

10 Lecz mów wszystko co ci powiem. Dziś złodzieje cię napadli i z ubrania cię okradli. (Janek rozbiera się, słychać z oddali karetę) Na pomoc! Pan mój tonie! Kto żyw, niech go ratuje. Napadli na nas zbóje, Okradli nas, pobili nas Ratujcie ludzie mili. Janek - Ratunku! Pomocy! Napadli! Okradli! Król Słyszycie to wołanie?. Niechże kolasa stanie, pospieszcie się dworzanie. Królewna O tato! Wielkie nieba! Popędź tą całą zgraję, z pomocą spieszyć trzeba! (Strażnicy wyciągają Janka z wody, odziewają go w płaszcz i prowadzą do króla.) 10

11 Królewna Czy żyje? Dworzanin Tak królewno, żyje i to na pewno. Król Dajcie mu nowe szaty, ubierzcie w strój bogaty i niech tu przyjdzie żwawo, Chcę poznać go, mam prawo. Król, królewna królowa schodzą ze sceny, pozostają dworzanie ka Król zajmował się markizem, pomagała mu królowa. usłyszał zaś tymczasem Takie oto ciche słowa. Dworzanin pierwszy(do drugiego ministra) -Czy on aby jest bogaty? Gdzie są godne jego szaty? (do ministra) - O, przepraszam, miły panie! Ja przypadkiem usłyszałem, Co mówicie tutaj wkoło. Jest bogaty i to bardzo! A to cała ziemia jego! Spójrzcie wszyscy (wskazuje ręką) Tam, na wzgórze, Zamek ten jest pana mego. Zresztą chodźcie i zobaczcie Mego czasu już nie traćcie. ( idzie w kierunku zamku. Na scenę wchodzą dzieci, które będą pełnić rolę chłopów pracujących w polu) Krótki fragment muzyczny ka - przez pola pędził, gnał. Jako pierwszy tam być chciał. 11

12 (Na scenę wchodzą żniwiarze) Żniwiarz I!, kot w butach! Żniwiarz II Co za dziwo! (do pracujących w polu chłopów) - Jak ktoś spyta was o pana odpowiadać: To Carabas! Żniwiarze I i II Dobrze, niech będzie jak mówisz (Żniwiarze schodzą ze sceny) ka - Niebawem dobiegł do zamku, Tam już olbrzym stał na ganku (kot puka, olbrzym wychodzi) Olbrzym -Czego kocie tutaj szukasz? Czy ma ciebie zaraz schrupać? 12

13 Wybacz panie, że przeszkadzam Lecz o czarach twych słyszałem. Olbrzym I co z tego? Ludzie mówią, że potrafisz W słona zmienić się wielkiego. Olbrzym - Tak, to prawda. - Och, olbrzymie, mój kochany, takie czary wszyscy znamy. W małą myszkę zmień się proszę, A twój talent sam rozgłoszę. Olbrzym (oburzony) - No to zobacz, kocie szary, Jak skuteczne są me czary. (Olbrzym chowa się za kurtynę, na scenie pozostaje myszka nakręcana. rzuca się na nią i udaje, że ją zjada) - Śmieszny olbrzym, nie do wiary. ka (sapie z ulgą) - W samą porę, w samą porę! Przybył król i jego świta, Czas by godnie ich powitać. Krótki fragment muzyczny Na scenie pojawiają się król, królowa, królewna, dworzanie 13

14 Król - Któż to taki był zaradny, by wznieść zamek tak paradny? Nasz on jest! markizie Carabasie, ugość króla, królewnę, lud. Masz napojów i jedzenia w zamku dość. Janek (bierze kota na bok) Hola, hola, bury kocie. Ja nie jestem księciem, który chadza w srebrze, w złocie. Zbójcy mnie nie napadli, nie moje to łany, a i nie mój także zamek tutaj zbudowany. Jestem zwykłym młynarczykiem i biednym sierotą. Nie chcę w błąd wprowadzać ludzi, choćby i za złoto. Dosyć ciebie już słuchałem oszustw nie chcę więcej. Zapracuję na nas obu. Patrz mam silne ręce. Janek (zwraca się do królewny) Królewno, kiedy cię ujrzałem, od razu pokochałem, Lecz mnie wysłuchaj, bowiem całą prawdę ci powiem: Prostaczek jam ubogi, twoje królewskie progi nie dla mnie, Osądź sama, a kot po prostu kłamał. 14

15 Królewna Chociażbyś był sierotą, ja wcale nie dbam o to, ja dbam o czułe serce. (zwraca się do króla) Tato! Nie kiwaj głową, powiedz królewskie słowo! Król Córeczko, nie bądź taka prędka, Przynajmniej nie tym razem. Królewna Masz, tato, serce miękkie, więc każ By pan Carabas poprosił mnie o rękę, Bo zrobię taki raban i tak się rozgrymaszę, Jak kiedy jeść mam kaszę! Król No dobrze, zgadzam się. Król (zwraca się do Janka) - Jestem chyba już za stary, by królestwem rządzić całym. Przyjmij córką mą za żonę i królewską weź koronę. ka I tak się kończy bajka o Jasiu marzycielu Zaczęła się od płaczu, skończyła na weselu. Więc nie jęcz, żeś samotny, gdy masz własnego kota Bo mądra kocia przyjaźń cenniejsza jest od złota. I chodź byś był biedakiem i nie miał nic na ziemi, To czułe kocie serce twój smutny los odmieni. - A na koniec baśni naszej, bardzo krótko wam dopowiem, że kot w butach z młodą parą, w pięknym zamku żyją sobie. Tak jak w bajkach zawsze bywa, młoda para jest szczęśliwa. Teraz piosnkę zaśpiewamy, Wszystkim państwu się kłaniamy. Wchodzą wszystkie dzieci, które brały udział w inscenizacji i ustawiają się w półkolu, śpiewają piosenkę. 15

16 Piosenka Teraz kota poznaliście 8 1. Teraz kota poznaliście, Prawdę o nim odkryliście ten dziwny, kot wspaniały, W swych pomysłach doskonały Ref. Wąsy długie, oczy szare, manier nawet ponad miarę. Czy wy wiecie, kto to jest? To kot w butach, jasna rzecz! (2x) 2. Buty piękne ma na sobie i pomysłów wiele w głowie. Nie szukajcie go po świecie, Tylko w bajkach go znajdziecie. 8 Katarzyna Komińska Bayer Baśnie i legendy przedstawiają dzieciaki 1 Wydawnictwo Akord, Poznań 1995 Płyta CD1 16

17 17