List do Hebrajczyków

Transkrypt

1 Część IIIc: Przyczyna wewnętrznego zbawienia 11 czerwca 2014

2 Cel wykładu 1 Ukazać i podsumować doskonałość ofiary Chrystusa 2 Ukazać i podsumować znaczenie i wyjątkowość Chrystusa jako Arcykapłana 3 Ukazać znaczenie prawego życia z Bogiem w wierze

3 : 10,1 14 Zakon cieniem (typem) rzeczy przyszłych (10,1 3) Ofiarowanie ciała Chrystusa w zupełności zastępuje wszystkie ofiary zakonu (10,4 10) Chrystus Arcykapłanem, który zasiadł na tronie (10,11 14) Nowe Boże przymierze nie wymaga nowej ofiary za grzechy (10,15 18)

4 10,1 3 10,1 3 10, , , ,1 3 (EIBD) Prawo bowiem jako zawierające w sobie zarys przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, przez te same ofiary, składane stale rok w rok, w ogóle nie może doprowadzić do doskonałości tych, którzy [z nimi] przychodzą. Bo czyż nie zaprzestanoby ich przynoszenia, gdyby ci, którzy ofiarują, raz oczyszczeni, nie mieli już żadnych grzechów na sumieniu? A tymczasem one właśnie co roku przypominają o grzechach.

5 10,1 3 10,1 3 10, , ,15 18 Zakon jest cieniem (typem) rzeczy przyszłych zarys: iˆ cień, szkic (Dz. 5,15; Mk. 4,32; Kol. 2,17) obraz: eèk on obraz, wyobrażenie, figura (LXX: 1 Mojż. 1.27, 1 Kor. 15,49; 2 Kor. 3,18; 4,4; Kol. 1,15; 3,10; Obj. 13,14; 14,9; 14,11) podobieństwo: åmoiìths podobieństwo (LXX: 1 Mojż. 1.27, Hbr. 4,15; 7,15; Jak. 3,9) Niedoskonałość zakonu wynika m.in. z konieczności ciągłego składania ofiar Rolą prawa jest ciągłe przypominanie o grzechach Rz. 3,20 Stąd, dzięki czynom nakazanym przez Prawo nikt nie dostąpi przed Nim usprawiedliwienia. Prawo zapewnia po prostu właściwe poznanie grzechu.

6 10, ,1 3 10, , , ,4 10 (EIBD) Niemożliwe jest bowiem, aby krew wołów i kozłów zmazywała grzechy. Z tego powodu wraz z przyjściem na świat mówi: Nie chciałeś ofiary ani daru, lecz ciało mi przygotowałeś; nie znalazłeś przyjemności w całopaleniach ani ofiarach za grzech, dlatego powiedziałem: Oto przychodzę w zwoju księgi napisano o mnie aby spełnić, Boże, Twoją wolę. Najpierw powiedział: Nie chciałeś ofiary ani daru, oraz: Nie znalazłeś przyjemności w całopaleniach i ofiarach za grzech a te przecież składa się zgodnie z Prawem następnie stwierdził: Oto przychodzę, aby spełnić Twoją wolę. [Wynika stąd, że] unieważnia pierwsze, aby ustanowić drugie; mocą tej woli jesteśmy uświęceni dzięki złożonej raz na zawsze ofierze [w postaci] ciała Jezusa Chrystusa.

7 10,4 10,1 3 10, , ,15 18 Starotestamentowa krytyka religijnego systemu ofiarniczego Ps. 51,18 19 Bo nie znajdujesz przyjemności w ofierze; Całopalenie? Choćbym chciał Ci je złożyć, nie zechcesz. Ofiarą miłą Bogu jest duch pełen skruchy, Sercem skruszonym, przejętym własnym stanem, nie pogardzisz, o Boże. Oz. 6,6 Gdyż miłości chcę, a nie ofiary, i poznania Boga, nie całopaleń.

8 10,5 7 10,1 3 10, , ,15 18 Ps. 40,7 9a Nie znalazłeś przyjemności w ofiarach ani darach Przygotowałeś mi ciało Nie zależało Ci na całopaleniu ani na ofierze za grzech. Oznajmiłem zatem: Przychodzę! W zwoju księgi napisano o mnie Pragnę czynić Twą wolę, mój Boże. Rodzaje ofiar: juóa ofiara (ze zwierząt) czyn lub podmiot pro orˆ ofiara, dar, prezent ålokaôtwma ofiara całopalna perð rmatða (ofiara) za grzech

9 10, ,1 3 10, , ,15 18 Wniosek Jednokrotne ofiarowanie ciała Chrystusa w zupełności zastępuje (i unieważnia) wszystkie ofiary zakonu!

10 10, ,1 3 10, , , ,11 14 (EIBD) Ponadto każdy kapłan przystępuje codziennie do służby i wielokrotnie składa te same ofiary, które w ogóle nie mogą zmazać grzechów; Ten natomiast [Jezus] po złożeniu jednej ofiary za grzechy na zawsze usiadł po prawicy Boga i oczekuje odtąd, aż Jego nieprzyjaciele staną się podnóżkiem dla Jego stóp. Jedną bowiem ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, których uświęca.

11 10, ,1 3 10, , ,15 18 Autor Litu do Hebrajczyków ponownie zaznacza, że Chrystus w przeciwieństwie do ziemskich kapłanów nie składa codziennie tych samych ofiar, które i tak nie mogą zmazać grzechów Chrystus po złożeniu jednej doskonałej ofiary zasiadł jako Arcykapłan po prawicy Boga kapłani ziemscy pozostawali przed Bogiem w pozycji stojącej (4 Mojż. 16,9), ponieważ ich ofiara nie była doskonała Jako kapłan i król i zwycięzca, który złożył doskonałą ofiarę oczekuje na złożenie nieprzyjaciół u jego stóp (tj. Szatana i demonów) (Ps. 110,1) 1 Doskonała ofiara Chrystusa czyni doskonałymi i świętymi wszystkich wierzących 1 W świecie starożytnym zwycięzca kładł swoje stopy na szyjach pokonanych, co stanowiło symbol ich poddaństwa.

12 10, ,1 3 10, , , ,15 18 (EIBD) Poświadcza nam to również Duch Święty, bowiem po słowach: Takie przymierze zawrę z nimi po upływie tych dni, mówi Pan: moje Prawa włożę w ich serca i wypiszę je na ich umysłach, [dodaje]: A ich grzechów i nieprawości już więcej nie wspomnę. Tam zaś, gdzie jest przebaczenie, nie ma [potrzeby] składania ofiary za grzech.

13 10, ,1 3 10, , ,15 18 Autor ponownie przywołuje słowa proroka Jeremiasza cytowane wcześniej w wersetach 8,10 i 8,12. Nowe przymierze polega na tym, że: Bóg wypisze nowe prawo w charakter ludzi oraz da moc do jego przestrzegania Grzechy i nieprawości wierzących zostaną wymazane z Bożej pamięci Nowe Boże przymierze nie wymaga dodatkowej ofiary za grzechy

14 : 10, , , , ,32 34 Zachęta do trwania w wierze zapieczętowana Bożą obietnicą (10,19 23) Zachęta do społeczności w Ciele Chrystusa (10,24 25) Ostrzeżenie przed odrzuceniem Ewangelii (10,26 31) Świadectwo o poświęceniu odbiorców listu dla Pana (10,32 34)

15 10, , , , , ,19 23 (EIBD) Ponieważ dzięki krwi Jezusa mamy odwagę, bracia, wkroczyć do miejsca świętego nowo utworzoną i żywą drogą, którą nam utorował poprzez zasłonę, to jest przez swoje ciało, a także wielkiego kapłana nad domem Bożym, przychodźmy ze szczerym sercem, z całkowitą pewnością wiary, z sercem oczyszczonym [przez pokropienie krwią] z wyrzutów sumienia i ciałem obmytym wodą czystą. Niewzruszenie trzymajmy się nadziei, którą wyznajemy, gdyż wierny jest Ten, który złożył obietnicę.

16 10, , , , ,32 34 Miejsce święte oznacza tutaj miejsce najświętsze Zasłona oznacza drugą zasłonę rozdartą w momencie śmierci Chrystusa (Mt. 27,51; Mk. 15,38; Łk. 23,45) Zachęta do przyjścia (decyzja dotycząca całego życia) i trwania w wierze. Jej istotą jest: odwaga (parreóa otwartość, bezpośredniość, pewność) szczere i oczyszczone serce ( lwjinìs rzeczywiste, prawdziwe, szczere; ûantizw obmyte, oczyszczone) całkowita pewność wiary (plhroforða najbardziej pewne przekonanie, 100% pewność) brak wyrzutów sumienia (ponhrìs zły, niegodziwy, grzeszny; neðdh s sumienie, świadomość) nadzieja (âlpðs nadzieja, oczekiwanie) wierność Boża poręczona obietnicą (>piìs wierny; âpaggèll w przyrzekać, wyznawać, ogłaszać)

17 10, , , , , ,24 25 (EIBD) Myślmy o sobie nawzajem, jak pobudzać się do miłości i dobrych uczynków, nie opuszczając wspólnych spotkań, co jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodając sobie otuchy, i to tym bardziej, im wyraźniej widzicie ten zbliżający się dzień.

18 10, , , , ,32 34 Autor zachęca do wierzących społeczności w Ciele Chrystusa Zwyczaj opuszczania wspólnych spotkań miał miejsce pod koniec czasu apostołów Powody: Obawy związane z publicznym wyznawaniem wiary związane z prześladowaniami płynącymi ze strony Rzymu Obawy związane z publicznym wyznawaniem wiary związane z prześladowaniami płynącymi ze strony Żydów Brak zdecydowania w wyborze pomiędzy judaizmem a chrześciajństwem Wpływy gnostycyzmu Oziębłość

19 10, , , , , ,26 31 (EIBD) Jeśli bowiem po otrzymaniu głębszego poznania prawdy, rozmyślnie grzeszymy, nie pozostaje już żadna ofiara za grzechy, a tylko jakaś straszna perspektywa sądu i żar ognia mający strawić przeciwników [Boga]. Kto łamie prawo Mojżesza, ten bez litości, na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków, ponosi śmierć; rozważcie [zatem] o ile sroższej kary winien będzie ten, kto podeptał Syna Bożego, krew przymierza, przez którą został uświęcony, uznał za zwyczajną i znieważył Ducha łaski! Znamy przecież Tego, który powiedział: Zemsta do mnie należy, Ja odpłacę; oraz: Pan będzie sądził swój lud. Strasznie jest wpaść w ręce żywego Boga!

20 10, , , , ,32 34 Odrzucenie Ewangelii Grzech przeciwko Duchowi Świętemu (Mt. 12,31-32; Mk. 3,28-29; Łk. 12,10) J. 16,8 A On, gdy przyjdzie, wykaże, że świat jest w błędzie co do grzechu, sprawiedliwości i sądu: Inne wersety pomagające zrozumieć Hbr. 10,26 31: J. 10,27-30 Moje owce słuchają mojego głosu, Ja je znam, a one idą za Mną. Ja też daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Mój Ojciec, który mi je dał, przewyższa wszystkich i nikt nie zdoła ich wydrzeć z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jesteśmy jedno. 1 J. 2,19 Wyszli oni z nas, lecz nie należeli do nas. Bo gdyby należeli do nas, pozostaliby z nami. W ten sposób stało się jasne, że nie wszyscy należą do nas.

21 10, , , , , ,32 34 (EIBD) Przypomnijcie też sobie wcześniejsze dni, w których już jako oświeceni przetrwaliście wielkie zmagania z cierpieniami, czy to jako publicznie zawstydzani przez zniewagi i udręki, czy też jako stojący u boku tych, których tak traktowano. Bo też z więźniami dzieliliście cierpienia i z radością przyjęliście grabież swego mienia, wiedząc, że sami posiadacie majątek lepszy i trwały.

22 10, , , , ,32 34 Wspomnienie o poświęceniu odbiorców listu dla Pana Adresaci listu przechodzili prześladowania: cierpienia, publiczne zawstydzenie, zniewagi, więzienie grabież mienia. Nie byli jednak męczennikami (12,4) Może tutaj chodzić o wydarzenia opisywane przez: Filona w In Flaccum zamieszki antyżydowskie, które wybuchły w Aleksandrii w roku 38 Swetoniusza w De vita Caesarum około 49 roku, panujący w latach cesarz Klaudiusz: Wyrzucił z Rzymu wszystkich Żydów, którzy ciągle wywoływali rozruchy, podburzeni przez niejakiego Chrestosa (Dz. 18,2)

23 10, , ,35 39 (EIBD) Nie traćcie więc swojej ufnej odwagi, w której zawarta jest wielka nagroda. Wytrwałości wam bowiem potrzeba, abyście, po wypełnieniu woli Boga, dostąpili spełnienia obietnicy. Bo jeszcze tylko krótka chwila, a przyjdzie Ten, który nadchodzi, i nie będzie zwlekał; mój sprawiedliwy zaś z wiary żyć będzie; lecz jeśli się cofnie, przestanie być miły mojej duszy. My jednak nie jesteśmy z tych, którzy się cofają na [własną] zgubę; ale z tych, którzy wierzą dla zachowania duszy.

24 10, ,35 39 O ile głównym tematem części doktrynalnej jest doskonała ofiara doskonałego Arcykapłana to głównym przesłaniem części paranetycznej jest ufna odwaga w wierze Zapowiedź tematu: Bez wiary nie można podobać się Bogu Autor (podobnie jak Rz. 1,17) cytuje Hab. 2,4 Oto człowiek niesprawiedliwy nie zazna spokoju duszy, ale sprawiedliwy z wiary żyć będzie.