UROCZYSTA SESJA RADY MIASTA STOŁECZNEGO WARSZAWY

Transkrypt

1 UROCZYSTA SESJA RADY MIASTA STOŁECZNEGO WARSZAWY

2 2

3 Program uroczystej sesji Rady m.st. Warszawy, zwołanej z okazji Dnia Pamięci Warszawy 31 lipca 2015 roku uroczyste otwarcie sesji i powitanie gości przez Panią Ewę Malinowską-Grupińską Przewodniczącą Rady m.st. Warszawy, wprowadzenie pocztu sztandarowego, przemówienie Przewodniczącej Rady m.st. Warszawy, Pani Ewy Malinowskiej-Grupińskiej przemówienie Prezydent m.st. Warszawy Pani Hanny Gronkiewicz-Waltz uroczyste wręczenie dyplomów nadania godności Honorowego Obywatelstwa Miasta Stołecznego Warszawy, Panu prof. Henrykowi Samsonowiczowi i Panu Andrzejowi Wajdzie, przez Panią Ewę Malinowską-Grupińską Przewodniczącą Rady m.st. Warszawy oraz Panią Hannę Gronkiewicz-Waltz Prezydent m.st. Warszawy; prezentacja multimedialna sylwetek Laureatów, uroczyste wręczenie statuetek Syreny Warszawskiej Laureatom Nagrody m.st. Warszawy przez Panią Ewę Malinowską- Grupińską Przewodniczącą Rady m.st. Warszawy oraz Wiceprzewodniczące Rady m.st. Warszawy: Panią Ewę Masny- Askanas oraz Panią Olgę Johann, zamknięcie uroczystej sesji; wyprowadzenie pocztu sztandarowego. 3

4 Honorowy Obywatel m.st. Warszawy Tytuły nadane 25 czerwca 2015 r. uchwałami: nr XIII/246/2015 i nr XIII/247/2015 prof. Henryk Samsonowicz (ur. 23 stycznia 1930 r. w Warszawie) Historyk mediewista, profesor i rektor Uniwersytetu Warszawskiego, w latach minister edukacji narodowej. W roku 1950 ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, po których podjął pracę na stanowisku asystenta tej uczelni. W 1954 r. otrzymał stopień doktora na podstawie pracy przygotowanej pod kierunkiem prof. Mariana Małowista, zatytułowanej Rzemiosło wiejskie w Polsce w XIV-XVI w. W 1960 r. habilitował się na podstawie rozprawy Badania nad kapitałem mieszczańskim Gdańska w drugiej połowie XV wieku. W 1969 r. otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Profesorem nadzwyczajnym został w 1971 r., a dziewięć lat później profesorem zwyczajnym nauk humanistycznych. W latach prowadził seminarium magisterskie, w 1969 zaczął kierować mediewistycznym i nowożytnym seminarium doktorskim w Instytucie Historycznym. Wypromował 11 doktorów. Od 1967 r. był prodziekanem Wydziału Historycznego, w okresie pełnił funkcję dziekana tej jednostki. W latach był dyrektorem Instytutu Historycznego, z którym zawodowo związany pozostaje nieprzerwanie od roku Od 1 października 1980 do 8 kwietnia 1982 pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Warszawskiego. W latach był wiceprzewodniczącym Komitetu Badań Naukowych, w 1994 został członkiem-korespondentem Polskiej Akademii Nauk, w latach przewodniczył Wydziałowi I Nauk Społecznych PAN. W 2002 r. został członkiem rzeczywistym PAN, zasiadł też w jej prezydium. Wykładał na Akademii Humanistycznej w Pułtusku, został także członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, Academia Europaea i innych instytucji naukowych. Opublikował około 800 prac naukowych, głównie z zakresu historii Polski okresu średniowiecza, w tym 16 książek i podręczników uniwersyteckich. 4

5 Od roku 1980 działał w Solidarności. W 1989 r. brał udział w obradach plenarnych Okrągłego Stołu. Po wyborach do Sejmu kontraktowego został ministrem edukacji narodowej w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. Urząd ministra sprawował do stycznia 1991 r. Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski i Orderem Orła Białego. Otrzymał tytuły doktora honoris causa m.in. takich uczelni jak: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytet im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Uniwersytet Wrocławski, Uniwersytet Gdański, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i Uniwersytet Jagielloński. Jest honorowym obywatelem Sandomierza, Ostrowca Świętokrzyskiego i Pułtuska. Andrzej Wajda (ur. 6 marca 1926 r. w Suwałkach) Reżyser filmowy, teatralny i telewizyjny, scenograf, scenarzysta, pedagog. W latach senator Rzeczypospolitej Polskiej. W 1934 r. wraz z rodziną przeprowadził się do Radomia. W roku 1939 rozpoczął naukę w gimnazjum na tajnych kompletach, przerwał ją jednak po roku z powodów finansowych. Następnie wraz z bratem Leszkiem podejmował pracę zarobkową jako magazynier, tragarz oraz pomocnik bednarza. Mimo ciężkiej sytuacji życiowej zainteresował się malarstwem, uczestnicząc w pracach konserwacyjnych i okresowo pobierając nauki w szkole malarskiej w Krakowie. W połowie 1942 r. wstąpił do Armii Krajowej i został łącznikiem. Od jesieni 1943 aż do późnej wiosny 1944 ukrywał się w Krakowie, po czym powrócił do Radomia, gdzie zapisał się do Koedukacyjnego Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych Przyszłość. W latach studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1953 r. ukończył wydział reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. Zadebiutował dwa lata później filmem Pokolenie opowieścią o losach młodzieży z warszawskich przedmieść podczas okupacji hitlerowskiej. 5

6 Popularność zdobył filmami inicjującymi tzw. polską szkołę filmową: Kanał oraz Popiół i diament. Jest autorem ekranizacji dzieł literackich: Popioły, Brzezina, Wesele, Ziemia obiecana, Panny z Wilka oraz Pan Tadeusz. Filmami Człowiek z marmuru i Człowiek z żelaza, nagrodzonym Złotą Palmą w Cannes w 1981 r., współtworzył kino moralnego niepokoju. Do dzieł z ostatnich lat należą filmy Katyń, Tatarak oraz Wałęsa. Człowiek z nadziei. Za zasługi w rozwoju kinematografii był wielokrotnie nagradzany, m.in. w 2000 r. otrzymał Nagrodę Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej Oscara za całokształt twórczości. Reżyser zainicjował powstanie działającego w latach Zespołu Filmowego X, Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej utworzonej w 2001 r. oraz autorskiego studia filmowego. Andrzej Wajda zajmował się także reżyserią teatralną: zadebiutował w 1959 r. w gdyńskim Teatrze Dramatycznym Kapeluszem pełnym deszczu Michaela Gazzo, a od roku 1960 rozpoczął współpracę ze scenami warszawskimi: Teatrem Ateneum, Teatrem na Woli i Teatrem Współczesnym, którego był dyrektorem w latach Wystawił również wiele spektakli w krakowskim Starym Teatrze oraz na scenach zagranicznych. Od czasu premiery Człowieka z marmuru był zaangażowany w działalność polityczną, wspierając ruch opozycyjny w komunistycznej Polsce, w tym wydarzenia Sierpnia Wszedł w skład komitetu organizacyjnego IV Kongresu Kultury Polskiej, zainicjowanego przez środowisko solidarnościowe. W 1988 r. był jednym z inicjatorów powołania Warszawskiej Rodziny Katyńskiej. Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu Gdańskiego, Uniwersytetu Łódzkiego, Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie i Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej. Od 1994 r. należy do honorowych członków francuskiej Akademii Sztuk Pięknych. Tytuł nadany uchwałą Rady m.st. Warszawy Nr XIII/246/2015 z dnia 25 czerwca 2015 r. (Fot. Grzegorz Mehring/mehring.pl) 6

7 Nagrody m.st. Warszawy przyznane 25 czerwca 2015 r. uchwałą nr XIII/248/2015 Ewa Brykowska-Liniecka, graficzka, ilustratorka i projektantka. Ukończyła warszawską Akademię Sztuk Pięknych na Wydziale Grafiki. W latach była związana (pod pseudonimem Czarna Ewka ) z Tygodnikiem Mazowsze i Grupami Oporu Solidarni Teodora Klincewicza. Od wielu lat aktywnie działa na rzecz swojego najbliższego otoczenia na terenie Saskiej Kępy. Od 2010 r. należy do Stowarzyszenia ŁADna Kępa. Zainicjowała społeczny projekt Wokół Plonu, którego głównym celem było uporządkowanie terenu przy zbiegu ulic Katowickiej i Zwycięzców. Dzięki jej zaangażowaniu, współpracy z władzami dzielnicy, miasta, lokalnymi organizacjami pozarządowymi oraz mieszkańcami Saskiej Kępy, udało się w 2011 r. doprowadzić do odrestaurowania zabytkowej płaskorzeźby Plon z 1946 r., umieszczonej na elewacji narożnego budynku przy ul. Zwycięzców 11. W swojej działalności w Stowarzyszeniu ŁADna Kępa dąży do zachowania zabytkowego charakteru Saskiej Kępy, m.in. występuje o objęcie opieką konserwatorską kolejnych cennych budynków. Działa na rzecz estetyki i zieleni oraz zachowania równowagi pomiędzy działalnością komercyjną a potrzebami mieszkańców. Jest jedną z autorek wystaw planszowych o architekturze, architektach i miejscach Saskiej Kępy. Anna Chodakowska, aktorka teatralna i filmowa. W 1973 roku ukończyła z wyróżnieniem warszawską PWST im. Aleksandra Zelwerowicza. Dla sceny odkrył ją Adam Hanuszkiewicz. Z jego zespołem była związana w latach Następnie do roku 1997 była aktorką w Teatrze Studio. Obecnie ponownie związana jest z Teatrem Narodowym. Gościnnie grała m.in. w: Teatrze Stara Prochownia, Teatrze Scena Prezentacje, Teatrze na Woli oraz Teatrze Kamienica. W swoim dorobku artystycznym ma udział w ponad 40 spektaklach Teatru Telewizji, kilkudziesięciu teatrach w Polskim Radiu, wystąpiła w ponad trzydziestu filmach i serialach. Jest prezesem Stowarzyszenia Obrońców Zwierząt Arka. Uczestniczka obrad sejmowych w ramach działań Parlamentarnego Klubu Przyjaciół Zwierząt. Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. 7

8 Małgorzata Dońska-Olszko, dyrektor Zespołu Szkół Specjalnych nr 109 dla uczniów z niepełnosprawnością ruchową i niepełnosprawnością sprzężoną przy ul. Białobrzeskiej 44, rehabilitantka, pedagog specjalny. Odbyła zagraniczne staże m.in. w Niemczech, Belgii, Wielkiej Brytanii oraz USA. Koordynowała wiele projektów unijnych oraz projektów szkoleniowych dla nauczycieli, których celem była zmiana świadomości oraz integracja społeczna rodzin z dzieckiem niepełnosprawnym. Jest Krajowym Koordynatorem ds. współpracy z Europejską Agencją Rozwoju Edukacji Uczniów ze Specjalnymi Potrzebami. Współpracowała ze stołecznym Biurem Edukacji w tworzeniu sieci zespołów wczesnego wspomagania rozwoju dziecka. Prowadzony przez nią zespół szkół jest jedną z najnowocześniejszych tego typu placówek w kraju. Lidia Eberle, żołnierz Armii Karjowej, sanitariuszka, działaczka kombatancka. W 1943 roku wstąpiła do oddziału partyzanckiego dowodzonego przez ppor. Antoniego Burzyńskiego pseud. Kmicic, a następnie przeszła pod dowództwo majora Zygmunta Szendzielarza pseud. Łupaszka. W 1948 r. została aresztowana, a następnie skazana w 1950 r. na karę dożywotniego więzienia. Część wyroku spędziła w więziennych izolatkach. Na wolność wyszła w 1956 roku. Po ukończeniu studiów archeologicznych na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego pracowała w Komisji Badań Dawnej Warszawy przy Muzeum Historycznym m.st. Warszawy. W tym czasie prowadziła m.in. wykopaliska na terenie Zamku Królewskiego oraz prace badawcze w pracowni skóry zabytkowej. Dzięki Jej staraniom w roku 1973 powstało Muzeum Cechu Rzemiosł Skórzanych, w którym pracowała jako kustosz aż do 2006 roku. Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczykami. Arkadiusz Gołębiewski, reżyser, producent oraz scenarzysta filmowy. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Filmów Telewizyjnych i Teatralnych w Łodzi na Wydziale Operatorskim i Realizacji, a także studia podyplomowe z Komunikacji Wizualnej. Zadebiutował w 1999 r. zdjęciami do filmu 4 w 1 w reż. Wenantego Nosula. Karierę reżyserską rozpoczął w 2005 r. Jego twórczość obejmuje przede wszystkim filmy dokumentalne. Wyreżyserował m.in. Rozbity kamień, Historię Kowalskich, Duchem Ciosany, Niepodległy - - opowieść o Januszu Krupskim, Kwatera Ł, Dzieci Kwatery Ł, 8

9 Tropem Wyklętych oraz Ina zachowałam się jak trzeba. Pomysłodawca oraz twórca Festiwalu Filmów Dokumentalnych Niepokorni, Niezłomni, Wyklęci jak również projektu edukacyjnego Nagraj dziadka komórką realizowanego w Polce i na świecie. Mieszkańcom Warszawy dał się poznać, jako wnikliwy dokumentalista historii tego miasta i jej mieszkańców. Tadeusz Mściwój Górny, dziennikarz. Jeden z twórców nagrody sezonu wydawniczo-księgarskiego Ikar. Autor programu Książki z górnej półki. Prowadził także nocny program o książkach w Polskim Radiu. Sekretarz jury Nagrody Literackiej m.st. Warszawy, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek, członek zarządu spółki Targi Książki oraz koordynator programowy Warszawskich Targów Książki. Wielokrotnie nagradzany i wyróżniany za dokonania w dziedzinie upowszechniania kultury i twórczości publicystycznej. Laureat Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia w dziedzinie upowszechniania kultury oraz nagrody Polskiej Izby Książki Pikowy laur za całokształt pracy na rzecz popularyzacji czytelnictwa. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Piotr Czesław Jankowski, dyrektor Biblioteki Publicznej w Dzielnicy Ursus m.st. Warszawy. Inicjator i organizator Międzynarodowego Konkursu Plastycznego Słoneczna Zakładka. W kierowanej przez niego placówce organizowane są różnorodne zajęcia edukacyjnokulturalne oraz konkursy i wystawy, w których w ciągu roku uczestniczy średnio ok. 2 tys. osób. Koordynator wyróżnionego przez Komisję Europejską projektu READCOM, jednego z 20 najlepszych projektów w historii programu Grundtvig, poświęconego aktywizacji ludzi dorosłych w oparciu o literaturę, teatr, film i historię. Pomysłodawca i organizator akcji propagującej czytelnictwo i integrację lokalnej społeczności Znani mieszkańcy Ursusa czytają dzieciom książki. Współpracuje z wieloma instytucjami edukacyjno-kulturalnymi z Europy. Autor i edytor wielu publikacji wydanych przez bibliotekę, poświęconych utrwalaniu dziedzictwa kulturowego i historii Ursusa. Sławomir Kasprzak, dyrektor Zespołu Szkół Licealnych i Technicznych Nr 1., jednej z najlepszych szkół technicznych w Polsce. Twórca programów szkoleń dla nauczycieli. Promotor zmian w obszarze 9

10 kształcenia zawodowego. W latach pracował jako ekspert w projekcie Ministerstwa Edukacji Narodowej. W latach realizował projekt Nowe możliwości, nowe kwalifikacje, specjalizacja konserwator urządzeń dźwigowych. Efektem tych działań było wpisanie tego zawodu do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego MEN. Od 2013 roku jest ekspertem metodologicznym w kilku zawodach. Prowadzi szkolenia dla nauczycieli szkół zawodowych. Przygotowuje analizy porównawcze i opracowania rozwiązań dotyczących organizacji kształcenia zawodowego w systemie szkolnym w oparciu o metodologię MES (Modules of Employable Skills - opracowaną przez Międzynarodową Organizację Pracy), uczestniczy także we wdrażaniu tych rozwiązań do szkolnych programów nauczania. Henryk Kończykowski, żołnierz Armii Krajowej batalionu Zośka, pseud. Halicz, działacz społeczny. Od pierwszych dni okupacji włączał się w działalność konspiracyjną, początkowo w tzw. małym sabotażu, a następnie w Grupach Szturmowych, w Oddziale Specjalnym Jerzy, przekształconym następnie w harcerski batalion Zośka. Podczas Powstania Warszawskiego uczestniczył w walkach na Woli (m.in. w zdobyciu Gęsiówki, zajęciu fabryki Pfeiffera, przeciwnatarciu na Cmentarz Ewangelicki), Starym Mieście, a następnie na Przyczółku Czerniakowskim. Po upadku Powstania wydostał się z Warszawy i kontynuował działalność konspiracyjną. W 1946 r. rozpoczął studia na Politechnice Łódzkiej, a następnie na Politechnice Warszawskiej. W styczniu 1950 r. został aresztowany i skazany na 15 lat więzienia. W wyniku amnestii i procesu ułaskawienia, po czterech latach udało mu się wyjść na wolność. Po ukończeniu studiów zostaje pracownikiem naukowym na Politechnice Warszawskiej, a następnie w Biurze Badawczym d/s Jakości. Działał społecznie w organizacji zawodowej Stowarzyszeniu Elektryków Polskich. Odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Walecznych oraz Warszawskim Krzyżem Powstańczym. Justyna Matejczyk, dyrektor Zespołu Szkół nr 117 w Warszawie, w którym realizowany jest program międzynarodowej matury. Członek Stowarzyszenia Dyrektorów Szkół Średnich. Tworząc ofertę edukacyjną szkoły, zwraca uwagę na oczekiwania i potrzeby przyszłych podopiecznych, wprowadza nowatorskie metody dostosowane 10

11 do możliwości i zainteresowań uczniów. Przywiązuje dużą wagę do zainteresowań i uzdolnień uczniów, a dla tych wybitnie uzdolnionych organizuje indywidualny tok nauki lub program nauczania. Szkoła jest współorganizatorem Forum Młodzieży, które stało się platformą umożliwiającą wymianę opinii młodzieży na temat edukacji. Jest koordynatorem i organizatorem współpracy między nauczycielami, szkołami wyższymi, komisją egzaminacyjną oraz innymi organizacjami wspierającymi edukację. Placówka od lat współpracuje z Muzeum Historii Żydów Polskich oraz Forum Dialogu Między Narodami organizując warsztaty promujące zrozumienie odmiennych kultur. Współpracuje z uczelniami wyższymi w zakresie zajęć laboratoryjnych dla uczniów. Jest zaangażowana w działania mające na celu właściwe wartościowanie wyników matury dla klas dwujęzycznych w procesie przyjęć absolwentów liceum na studia wyższe. Współpracuje z warszawskimi szkołami koordynując m.in. przygotowanie sprawdzianów uzdolnień kierunkowych, a także z prowadzącymi Program Matury Międzynarodowej (IB) oraz starającymi się o uzyskanie afiliacji IBO (International Baccalauearate Organisation). Aktywnie działa w Stowarzyszeniu Szkół IB w Polsce. Jest zaangażowana we współpracę z warszawskimi instytucjami kulturalnymi i środowiskiem lokalnym. Włodzimierz Niderhaus, producent filmowy, od 1989 r. dyrektor Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w Warszawie. W latach pełnił funkcję sekretarza Rady Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Jako producent i koproducent brał udział w powstaniu około 50 filmów fabularnych, m.in. Jasminum, Boisko bezdomnych, Galerianki, Generał Nil, Rewers, Różyczka oraz Róża. W 2009 r. otrzymał Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W roku 2011 Prezydent RP Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Konstanty Radziwiłł, lekarz, wykładowca w Katedrze Medycyny Rodzinnej Uniwersytetu Medycznego w Warszawie. Od 1993 r. działa w samorządzie lekarskim. Ekspert Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia. W roku 2013 został przewodniczącym Rady Nadzorczej Centrum Medycznego Żelazna. Specjalista medycyny rodzinnej. Członek Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce oraz Polskiego Towarzystwa Medycyny Rodzinnej. W latach był prezesem Naczelnej Rady Lekarskiej, następnie jej wiceprezesem, a od 11

12 2014 roku jest jej sekretarzem. W 2013 roku został także wiceprezesem Okręgowej Rady Lekarskiej w Warszawie. W latach był przewodniczącym Stałego Komitetu Lekarzy Europejskich (CPME) w Brukseli. Od 2006 roku pełni funkcję wiceprezesa Związku Dużych Rodzin Trzy Plus. Ekspert w zakresie ochrony zdrowia, znawca i aktywny uczestnik tworzenia prawa medycznego w Polsce i na szczeblu Unii Europejskiej. Szczególnie intensywnie zajmuje się problematyką etyki lekarskiej. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz licznymi odznaczeniami samorządu lekarskiego. Ignacy Rudziński, wieloletni nauczyciel warszawskich liceów. Inicjator i współorganizator ósemek wioślarskich na Wiśle dla stołecznych liceów, które okazały się doskonałym sposobem na integrację młodzieży oraz propagowanie sportowego stylu życia. W młodości wioślarz nieistniejącego już w stolicy klubu Wisła. W 2010 roku licealne ósemki z różnych szkół połączyła, zainicjowana przez Laureata odbudowa zawalonej w Międzyszkolnym Ośrodku Sportowym nr 2 wiaty. Zawody, które odbywają się już od 22 lat, są nie tylko spotkaniami młodzieży i nauczycieli, ale także przyczyniły się do rozwoju współpracy między szkołami. Działalność Pana Ignacego Rudzińskiego to ogromna pasja i wspaniały przykład spędzania emerytury poprzez działanie na rzecz innych. Andrzej Rukowicz, architekt wnętrz i animator kultury. Jest absolwentem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był sygnatariuszem Porozumienia Linia Otwocka. Propagator ochrony dziedzictwa kulturowego w tym warszawskich świdermajerów. Inicjator i organizator przejazdów pociągu trakcji parowej Warszawa - Otwock i Warszawa - Falenica oraz sesji popularno-naukowej z okazji 125-lecia Kolei Nadwiślańskiej. W 2010 roku był współorganizatorem akcji społecznej w obronie wiat kolejowych linii otwockiej (potem wpisanych do rejestru zabytków) oraz organizatorem akcji ochrony wilii,,pod kogutkiem, w której mieszkał aktor Antoni Fertner. Inicjator i twórca projektu Dotknięcie linii oraz Fabryka Zdarzeń. Krzysztof Skowroński, dziennikarz, Prezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Ukończył filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę dziennikarską rozpoczął w Radiu ZET, gdzie stworzył i prowadził wiele popularnych programów publicystycznych; 12

13 m.in. Gość Radia ZET, Śniadanie z Radiem ZET, Koktajl Mołotowa, Jazda Polska. Po odejściu z Radia ZET współpracował z Programem III Polskiego Radia, w którym prowadził codzienne rozmowy z politykami w porannym programie Salon polityczny Trójki oraz Telewizją Polską. Współpracował także z Polsatem. Był felietonistą dziennika Rzeczpospolita. W latach dyrektor programowy Programu III Polskiego Radia. W 2009 roku z jego inicjatywy powstało internetowe Radio WNET, prezentujące m.in. problemy stolicy i jej mieszkańców. Rozgłośnia podejmuje różne inicjatywy zmierzające do aktywności kulturalnej i sportowo-rekreacyjnej mieszkańców Warszawy takie jak.: Akademia Radia WNET, spotkania klubowe, Kurier WNET, czy cieszący się popularnością co sobotni Jarmark WNET. Laureat Nagrody im. Dariusza Fikusa, w kategorii wydawców i redaktorów naczelnych oraz Nagrody im. Jacka Maziarskiego. Piotr Sułkowski, dr habilitowany w dziedzinie fizyki, adiunkt Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego oraz pracownik California Institute of Technology w Stanach Zjednoczonych, popularyzator nauki. Jego zainteresowania badawcze obejmują fizykę teoretyczną, w szczególności zajmuje się matematycznymi aspektami teorii strun i kwantowej teorii pola; prowadzi też badania z zakresu biofizyki. Jest zdobywcą licznych prestiżowych grantów. W roku 2013 został jedenastym polskim badaczem, któremu przyznany został ERC Starting Grant najbardziej prestiżowy grant naukowy w Unii Europejskiej, przyznawany przez Europejską Radę ds. Badań Naukowych. Laureat nagród krajowych i zagranicznych przyznawanych wybitnym młodym naukowcom. Od kilku lat prowadzi działalność Zapytaj fizyka na Wydziale Fizyki UW, w ramach której zespół ekspertów odpowiada na nadsyłane przez zainteresowanych pytania związane z fizyką. W tym roku tę działalność rozszerzył o organizowanie na Wydziale Fizyki UW dużych, otwartych wykładów popularnonaukowych, wygłaszanych przez najwybitniejszych naukowców i popularyzatorów nauki, m.in. ks. prof. Michała Hellera, dr Stanisława Bajtlika, prof. Ryszarda Horodeckiego, prof. Aleksandra Wolszczana. Wykłady przyciągają ogromną liczbę słuchaczy. Jerzy Stanisław Talaga, doktor nauk o wychowaniu fizycznym, docent Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, wieloletni pracownik dydaktyczno-naukowy Zakładu Sportowych Gier Zespołowych AWF Warszawa. Trener klasy mistrzowskiej w piłce nożnej, trener w klubie 13

14 AZS-AWF Warszawa w Młodzieżowej Szkole Piłkarskiej, trener młodszej reprezentacji Polski juniorów, kierownik wyszkolenia w Polskim Związku Piłki Nożnej. Pracownik Instytutu Sportu przy Uniwersytecie w Algierze. Kształcił wielu selekcjonerów reprezentacji Polski, m.in.: Andrzeja Strejlaua, Antoniego Piechniczka, Zbigniewa Bońka, Pawła Janasa oraz Jerzego Engela, a także trenerów Polskiego Związku Piłki Nożnej pracujących z różnymi reprezentacjami. Od roku 2001 jest członkiem Rady Programowej Szkoły trenerów PZPN. Autor wielu skryptów i podręczników z zakresu piłki nożnej, tłumaczonych na wiele języków. Redaktor naczelny kwartalnika Trener. Barbara Wetesko, dyrektor Społecznego Liceum Ogólnokształcącego nr 4 i Gimnazjum im. Batalionu AK Parasol. W swojej pracy przywiązuje szczególną uwagę do edukacji historycznej młodzieży. Uczniowie kierowanej przez nią szkoły stworzyli Interaktywną Szkolną Izbę Pamięci Batalionu Parasol z internetowym portalem (wwwbatalionparasol.pl), w którym zamieszczane są pamiątki, nagrania, fotografie dokumentujące pamięć o żołnierzach Armii Krajowej oraz wywiady z Powstańcami, przeprowadzane przez uczniów. Portal zawiera także mapy pamięci, które mogą być wykorzystywane przez nauczycieli i wychowawców innych szkół jak również przy planowaniu gier ulicznych na terenie Warszawy. W 2010 r. placówka została wyróżniona odznaczeniem Zasłużony dla Warszawy. Jarosław Zieliński, historyk Warszawy, pisarz i publicysta. Jest autorem licznych publikacji, w tym wielotomowej monografii Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy (w latach ukazało się piętnaście tomów). Pierwsze tomy nagrodzono dyplomem honorowym Varsavianum Roku. Spośród licznych publikacji do najważniejszych należą m.in.: Ulica Bednarska, Ulica Nowy Świat oraz poprawiona i uzupełniona o nowe rozdziały monografia Stanisława Herbsta Ulica Marszałkowska. Prowadzi liczne wykłady związane z Warszawą i jej architekturą, od wielu lat szkoli na kursach przyszłych przewodników i pilotów wycieczek. Za opracowanie Bielany, przewodnik historycznosentymentalny otrzymał drugi w karierze literackiej dyplom honorowy Varsavianum Roku, a za książkę Latarnie Warszawskie. Historia i technika - trzeci, natomiast za pozycję Żoliborz, przewodnik historyczny, napisany wspólnie z Tomaszem Pawłowskim, otrzymał w 2008 r. Nagrodę Literacką m.st. Warszawy. W 2014 r. wraz 14

15 z Małgorzatą Bruss opracował 60 plansz do ulicznych tablic Miejskiego Systemu Informacji z opisami i archiwalnymi ilustracjami miejsc. Od 2006 r. w miesięczniku Stolica regularnie publikuje artykuły historyczne i prowadzi dział historyczny. W latach działał w Towarzystwie Opieki nad Zabytkami. Był także członkiem Zespołu Nazewnictwa Miejskiego ( ). Jest współtwórcą programu rewitalizacji ul. Ząbkowskiej. Ks. prałat Edward Żmijewski, proboszcz parafii Matki Boskiej Zwycięskiej w Rembertowie. Przy rozbudowanej i upiększonej świątyni, stworzył ośrodek życia religijno-patriotycznego i kulturalnego. Wzbogacił świątynię i jej otoczenie o liczne epitafia i tablice pamiątkowe związane z historią Polski. Inicjator utworzenia w parafii Orkiestry Koncertowej Victoria. Doskonały organizator i przewodnik duchowy, zaangażowany w dzieło charytatywne i pomoc potrzebującym. Organizował m.in. pomoc dla ofiar powodzi i innych klęsk żywiołowych w całej Polsce oraz dla Rodaków na Wschodzie. 27 maja 2015 r. ksiądz prałat Edward Żmijewski obchodzi 50-lecie święceń kapłańskich. Cech Złotników, Zegarmistrzów, Optyków, Grawerów i Brązowników Istnieje od początku XVI wieku. W 1516 roku otrzymał swój pierwszy statut jako Cech Złotników Starej Warszawy. W 1792 roku król Stanisław August Poniatowski podarował Cechowi Złotników sztandar z wizerunkiem Św. Eligiusza, który pozostaje dzisiaj patronem całego Cechu. W obecnej postaci Cech wyodrębnił się po 1956 r. Z jego udziałem powstało lub zostało odbudowanych wiele warszawskich pomników, wykonano insygnia rektorskie dla władz Uniwersytetu Warszawskiego oraz wyposażono szereg budynków w zegary-kuranty. W latach sześćdziesiątych z inicjatywy członków Cechu powstało Muzeum Rzemiosł Artystycznych i Precyzyjnych. W 1974 r. członkowie Cechu wykonali zegar wieżowy dla odbudowanego Zamku Królewskiego. Kolejne zegary powstały między innymi na Rynku Mariensztackim, na zabytkowym budynku cechowym przy ul. Piekarskiej róg ul. Podwale, Zegar Kwiatowy przed Pałacem Kultury i Nauki, zegar na Placu Konstytucji, zegar na zabytkowej wieży Liceum im. Króla Władysława IV przy Al. Solidarności oraz zegar na budynku akademika przy Placu Narutowicza. Wszystkie konstrukcje zostały wykonane społecznie. Rzemieślnicy zrzeszeni w Cechu włączają się 15

16 w organizację uroczystości patriotycznych, prowadzą także szereg działań charytatywnych. Kinoteka Multiplex jest częścią Sieci Kin Studyjnych i Lokalnych oraz członkiem Europa Cinemas. Łączy 50 lat tradycji i atmosfery powojennej Warszawy z nowoczesnym stylem stolicy europejskiej. Co roku w salach Kinoteki odbywają się wydarzenia, które zyskały światową renomę: Warszawski Festiwal Filmowy, Planete+ Doc Festiwal oraz warszawska edycja LGBT Film Festival. Ceniąc różnorodność włącza się w organizowanie festiwali z filmami: tureckimi, indonezyjskimi, żydowskimi, rosyjskimi, afrykańskimi i poświęconymi uchodźcom. Odbywają się tam spotkania z reżyserami, aktorami oraz ekspertami, którzy przybliżają proces tworzenia obrazu filmowego. Wiele z podejmowanych działań jest skierowanych bezpośrednio do mieszkańców Warszawy. Współpracuje z organizacjami pozarządowymi, jest zaangażowana w liczne programy dla dzieci, Kinoteka zabiega także o angielskie napisy do polskich filmów, tak by były dostępne dla obcokrajowców. Obecnie pracuje nad projektem poszerzenia dostępu do kina dla osób z niepełnosprawnością słuchu poprzez opracowanie napisów dla niesłyszących oraz osób niewidomych i niedowidzących poprzez tworzenie audiodeskrypcji. Stowarzyszenie Przewodników Turystycznych Złota Kaczka. Głównym celem statutowym Stowarzyszenia jest promocja Warszawy i Mazowsza oraz ochrona dziedzictwa narodowego i kulturowego z uwzględnieniem jego różnorodności. Członkowie Stowarzyszenia to entuzjaści, którzy posiadają cenne doświadczenie w pracy z dziećmi i młodzieżą oraz dorosłymi. Podczas wycieczek przekazują wiedzę o Warszawie za pomocą tradycyjnych jak i niekonwencjonalnych sposobów. We współpracy z miastem stołecznym Warszawą realizują cieszące się dużym zainteresowaniem spacery, gry miejskie, spotkania varsavianistyczne, wycieczki promujące poszczególne części stolicy oraz wycieczki po Mazowszu. Rocznie przeprowadzają około dwustu inicjatyw o różnorodnej tematyce związanej z historią i kulturą Warszawy. Uczestniczą w stołecznych projektach kulturalnych, m.in.: Noc Muzeów, Senioralia, Kłopociaki. Pracownia Architektoniczna WWAA to zespół architektów działających na wielu polach: projektowania budynków i przestrzeni publicznych, interwencji miejskich, a także projektowania wnętrz, scenografii 16

17 i wystaw. Pracownia została założona przez Natalię Paszkowską i Marcina Mostafę, do których po dwóch latach dołączył Boris Kudlička. Pierwszym projektem zrealizowanym przez WWAA pozostaje polski pawilon na wystawę Expo 2010 w Szanghaju (I nagroda w otwartym konkursie Polskiej Agencji Informacji i Inwestycji Zagranicznych). Architekci wykorzystali motyw przeskalowanej wycinanki łowickiej do uformowania ażurowej, pełnej ornamentów elewacji. Kolejne realizacje pracowni WWAA pokazują, że praca architekta nie ogranicza się tylko do projektowania kubatur. Tworzą oni architekturę utylitarną, bliską człowiekowi oraz naturze. Taki jest zaprojektowany przez WWAA Służewski Dom Kultury, zrealizowany wspólnie z pracownią 137kilo, wyróżniony Nagrodą architektoniczną Polityki za 2013 r. oraz nominowany do Nagrody van der Rohe za 2015 r. * Uroczysta sesja Rady m.st. Warszawy zwoływana jest z okazji Dnia Pamięci Warszawy. Podczas uroczystości wręczane są dyplomy nadania Honorowego Obywatelstwa Miasta Stołecznego Warszawy. Sesja jest także okazją do przekazania laureatom Nagrody m.st. Warszawy statuetki Syreny Warszawskiej. Honorowe Obywatelstwo Miasta Stołecznego Warszawy było nadawane w latach przez Radę Miejską Warszawy ludziom szczególnie zasłużonym dla miasta. Tradycja przyznawania wyróżnienia została wznowiona w 1992 roku. Przyznanie tytułu jest wyrazem najwyższego wyróżnienia i uznania dla zasług lub wybitnych osiągnięć obywateli polskich i cudzoziemców. Honorowe Obywatelstwo może być nadane tej samej osobie tylko raz. 17

18 Lista Honorowych Obywateli m.st. Warszawy 1. Józef Piłsudski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 1918 r. 2. Ignacy Jan Paderewski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od stycznia 1919 r. 3. Józef Haller Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1919 r. 4. Maxime Weygand Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od sierpnia 1920 r. 5. Lucjan Żeligowski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od października 1920 r. 6. Herbert Hoover Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od listopada 1921 r. 7. Ferdynand Foch Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1923 r. 8. Maria Skłodowska-Curie Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1924 r. 9. Eugenia Kierbedź Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1929 r. 10. Stanisław Broniewski-Orsza Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1992 r. 11. Aleksander Gieysztor Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1992 r. 12. Janina Porczyńska Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1992 r. 13. Zbigniew Porczyński Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1992 r. 14. Jerzy Waldorff Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1992 r. 18

19 15. Jan Podoski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1993 r. 16. Margaret Susan (Sue) Ryder Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1993 r. 17. Juliusz Gomulicki Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od marca 1994 r. Nie zgodził się na przyjęcie tytułu. 18. Stanisław Jankowski-Agaton Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1995 r. 19. Kazimierz Leski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1995 r. 20. Papież Jan Paweł II Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od marca 1996 r. 21. Władysław Bartoszewski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1999 r. 22. Ryszard Kaczorowski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1999 r. 23. Franciszek Kamiński Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 1999 r. 24. Stefan Starzyński Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od sierpnia 1999 r. 25. kard. Józef Glemp, Prymas Senior Polski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 2000 r. 26. Marek Edelman Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 2001 r. 27. Jan Nowak-Jeziorański Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 2003 r. 28. ks. prałat Zdzisław Peszkowski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 2003 r. 19

20 29. prof. Marek Kwiatkowski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 2003 r. 30. abp Kazimierz Majdański Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 2004 r. 31. Jerzy Majewski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 2004 r. 32. abp Kazimierz Romaniuk Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 2004 r. 33. Szymon Szurmiej Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 2004 r. 34. abp Sławoj Leszek Głódź Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 2005 r. 35. prof. Norman Davies Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 2005 r. 36. ks. prałat Wacław Karłowicz Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2006 r. 37. Zofia Korbońska Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2006 r. 38. Barbara Wachowicz Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2006 r. 39. prof. Wiesław Chrzanowski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2007 r. 40. Lech Wałęsa Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2007 r. 41. gen. Bryg. Janusz Brochwicz-Lewiński Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2007 r. 42. płk Czesław Cywiński Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2007 r. 43. prof. Hilary Koprowski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2007 r. 20

21 44. Irena Sendlerowa Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2007 r. 45. Symcha Ratajzer-Rotem Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 2008 r. 46. gen. Zbigniew Ścibor-Rylski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2008 r. 47. gen. Stefan Starba-Bałuk Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2008 r. 48. Erwin Axer Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2008 r. 49. ks. biskup Józef Zawitkowski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2008 r. 50. Tenzin Gyatso, XIV Dalajlama Tybetu Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2009 r. 51. Rotmistrz Witold Pilecki Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2009 r. 52. Tadeusz Mazowiecki Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2009 r. 53. Michał Jan Sumiński Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2009 r. 54. Lech Kaczyński Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od kwietnia 2010 r. 55. Ziuta Hartman Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 2010 r. 56. Maria Stypułkowska-Chojecka, ps. Kama Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 2010 r. 57. Aleksander Kwaśniewski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 2010 r. 58. prof. Henryk Skarżyński Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od lipca 2010 r. 21

22 59. Lidia Korsak-Brusikiewicz Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2011 r. 60. Abp Henryk Hoser SAC Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2011 r. 61. prof. Jerzy Buzek Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2011 r. 62. prof. Witold Kieżun Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2012 r. 63. Sławomir Pietras Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2012 r. 64. prof. Jerzy Regulski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2012 r. 65. Stanisław Wyganowski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od maja 2012 r. 66. prof. Maria Janion Honorowa Obywatelka m.st. Warszawy od czerwca 2013 r. 67. Irena Santor Honorowa Obywatelka m.st. Warszawy od czerwca 2013 r. 68. Zbigniew Romaszewski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2013 r. 69. Jan Olszewski Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2014 r. 70. Jerzy Owsiak Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2014 r. 71. prof. Mieczysław Szostek Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2014 r. 72. prof. Henryk Samsonowicz Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2015 r. 73. Andrzej Wajda Honorowy Obywatel m.st. Warszawy od czerwca 2015 r. 22

23 23

24 24