1. Uczniowie Jezusa potrzebowali uzdrowienia swego serca. W ich życiu po zmartwychwstaniu Jezusa były cztery ciężary emocjonalne:

Transkrypt

1 "Rekolekcje z egzorcystą" - myśli i świadectwo ks. Rufusa Pereiry o praktyce modlitwy o uzdrowienie wewnętrzne. 1. Uczniowie Jezusa potrzebowali uzdrowienia swego serca. W ich życiu po zmartwychwstaniu Jezusa były cztery ciężary emocjonalne: a) ciężar wątpliwości. Nie wierzyli w Zmartwychwstanie. Jezus wiedział, jak silne są te wątpliwości. Przychodził do nich, by w Niego uwierzyli, b) ciężar smutku. Ich oczy były na uwięzi z powodu smutku. Byli zapatrzeni w siebie. Jezus przyszedł do uczniów idących do Emaus, by wyrwać ich z niewoli smutku, c) ciężar strachu. Uczniowie pozamykali drzwi z obawy przed Żydami. Bali się o swe życie. Lękali się o przyszłość. Byli zagubieni w tym lęku. Nie wiedzieli czego się chwycić, d) ciężar osamotnienia. Czuli się opuszczeni, sami bez poczucia bezpieczeństwa. Nie wiedzieli jak żyć. Jezus do nich przychodził i jadł z nimi posiłek. 2. Konieczność uzdrowienia wewnętrznego a) jest ono kluczem do uzdrowienia całej osoby. Człowiek składa się z ducha, duszy i ciała, które nawzajem się przenikają i oddziaływają na siebie, 1 / 9

2 b) Bóg pragnie, abyśmy je otrzymali. Jezus przyszedł do chorych, przyszedł do grzeszników z przebaczeniem, przyszedł dać nam pokój, przyszedł dać nam nowe życie. Bóg leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany, c) jest potrzebne nam z powodu bólu zranień, których doświadczamy naszych przodków, aż po dzień dzisiejszy. Są także osobiste zranienia, d) najważniejszym uzdrowieniem jest uzdrowienie duchowe, uzdrowienie naszej relacji z Jezusem, przerwane w wyniku osobistego grzechu. 3. Czego potrzebujemy do uzdrowienia? a) czasu na słuchanie Bożego słowa, b) czasu na przedłużoną osobistą modlitwę, c) czasu na modlitwę w grupie, d) generalnej, głębokiej spowiedzi, e) rozmowy z kierownikiem duchowym o historii życia, 2 / 9

3 4. Droga do uzdrowienia a) najpierw spisać oznaki i symptomy problemów, by moc postawić diagnozę i rozeznać przyczynę choroby, b) emocje osoby są kluczem do jej problemów: jakie masz najważniejsze uczucie, kiedy jesteś sam z sobą? c) pod objawami trzeba znaleźć prawdziwe problemy emocjonalne danej osoby, d) trzeba odkryć swoją największą krzywdę, wydarzenie, sytuację, która spowodowała chorobę duszy, e) pierwszym krokiem do uzdrowienia jest krok uczciwości i pokory, uznania swej niemocy i poszukiwania pomocy, f) pomocą w rozpoznawaniu przyczyn choroby jest modlitwa do Ducha Świętego i refleksja nad całym swoim życiem, g) ważne jest aby znaleźć dawno zapomniane i ukryte wirusy naszego życia emocjonalnego, które są główną przyczyną zranień. Jest to ważne, bo modlitwa powinna być skierowana w określonym kierunku, w kierunku przyczyny zranienia, choroby! h) po odnalezieniu przyczyny należy usunąć bariery dla uzdrowienia, czyli powody, dla których ludzie nie doznają uzdrowienia (nie odnaleźli przyczyn, brak przebaczenia, brak żalu, brak wyrzeczenia się praktyk okultystycznych), 3 / 9

4 i) głównym powodem, dla którego ludzie nie zostają uzdrowieni, jest to, że tak naprawdę nie chcą uzdrowienia, j) w procesie uzdrowienia najważniejsze jest przebaczenie: Bogu, ludziom i samemu sobie. Niemożność przebaczenia jest przeszkodą do uzdrowienia. Niekiedy trzeba poświecić dużo czasu na odblokowanie duszy przez modlitwę o przebaczenie, k) osoby, które nie przebaczyły czasem przechodzą pod władzę szatana Natomiast gdy tylko przebaczą, wpływ szatana zostaje przełamany człowiek zostaje uwolniony. Czasem ten brak przebaczenia staje się furtką, przez którą wchodzi zły duch, l) ostatnim krokiem ku uzdrowieniu jest zaproszenie Jezusa, aby ponownie wkroczył w nasze życie, aby uleczył każde zranienie. 5. Cztery główne problemy emocjonalne a) problem odrzucenia: nie jestem kochany, nie jestem akceptowany. Najgorsze są rany od swoich rodziców. Warto pytać: Co sprawia ci największy ból? Jakie jest twoje największe zranienie? b) poczucie niższości dziecko czuje, że jest mało ważne, mało wartościowe, słyszy po swoim adresem bolesne uwagi, krytykę, osądy, c) poczucie winy z powodu własnych grzechów, błędów, złych decyzji, skrzywdzenia kogoś, albo fałszywe poczucie winy wmówione sobie w dzieciństwie, często w wyniku manipulacji rodziców np.: to z twego powodu rodzice się rozeszli.. 4 / 9

5 d) strach który paraliżuje, przed ludźmi, przed śmiercią, przed przyszłością. 6. Refleksje nad swoją przeszłością co należy zbadać a) drzewo rodzinne, czyli przodkowie (samobójstwa, aborcje, okultyzm, przekleństwa, choroby psychiczne), b) dziewięć miesięcy w łonie matki (poczęcie w grzechu, niechęć do dziecka, stresy matki, zły styl życia matki), c) okres niemowlęcy i dzieciństwo (relacje z rodzicami, wydarzenia traumatyczne, odrzucenia, upokorzenie, negacja, ciała, seksualności, choroby, wypadki, brak poczucia bezpieczeństwa), d) bieżący okres życia od młodości do chwili obecnej (decyzje, grzechy, upadki, nałogi, bunt w młodości, zaburzenia i grzechy w seksualności, doświadczenie krzywdy), e) proces uzdrowienia postępuje jeszcze dalej, gdy osoba postanowi spisać swe przeżycie. Bóg patrzy na motywację i na pragnienia naszego serca, f) należy pisać dla siebie, a potem można podejść do kapłana, by przeczytał głośno, by na koniec podejść przed Najświętszy Sakrament i oddać Jezusowi historię swego życia. 5 / 9

6 7. Kiedy możemy doświadczyć uzdrowienia wewnętrznego? a) podczas wspólnej modlitwy: Eucharystii, adoracji, b) podczas modlitwy w małej grupce (najpierw dziękczynienie, uwielbienie a potem prośba o konkretną laskę dla zranionej, chorej osoby), c) podczas modlitwy z kapłanem, d) podczas modlitwy indywidualnej np. przed Najświętszym Sakramentem. 8. Przeszkody w uzdrowieniu a) brak znalezienia przyczyn choroby duszy, zranienia, b) w modlitwie wstawienniczej trzeba pomoc osobie zranionej wybaczyć innym. Przebaczenie jest warunkiem uzdrowienia. Wilcu ludzi nie chce wybaczyć, chce uzdrowienia na własnych warunkach lub pragną uzdrowienia za wszelką cenę, c) brak żalu, skruchy wobec Boga i wobec ludzi. Nie wystarczy przebaczyć tym, którzy nas krzywdzili, ważniejsze jest, aby prosić o przebaczenie osoby, które my skrzywdziliśmy. Jeśli skrzywdziłem kogoś i on mnie nienawidzi, ta nienawiść jest jakby blokadą uniemożliwiającą spłynięcie na mnie Bożego przebaczenia. Muszę poprosić o przebaczenie każdą osobę, którą skrzywdziłem i modlić się o jej uzdrowienie, 6 / 9

7 d) brak odrzucenia praktyk okultystycznych. Zły duch atakuje wolę (nałogi, powtarzające się grzechy, niemoc zerwania z grzesznymi namiętnościami), umysł (manipulacja prawdą, zaciemnienie dobra, ukazywanie zła jako dobro), uczucia (nienawiść, pragnienie zemsty, złość, myśli samobójcze, depresje), ciało (choroby), związki małżeńskie (rozbicie jedności, rozwody), związki w pracy, finanse, rzeczy materialne. 9. Trzy skutki zła a) działanie złego ducha, b) działanie innych osób rodzina, sąsiedzi, koledzy, wrogowie, c) człowiek sam dla siebie moje grzechy, fałszywe przekonanie, złe wybory, brak potrzebnej decyzji, d) w każdym przypadku musimy rozeznać kanały, przez które zło dotyka danej osoby. 10. Modlitwa o uwolnienie a) zanim stwierdzi się, że jest obecny zły duch w danej osobie, należy modlić się o uleczenie jej zranień emocjonalnych, należy pomoc tej osobie wybaczyć, należy pomoc wyrazić żal, a w przypadku popadnięcia w okultyzm pomóc wyrzec się owych praktyk i modlić się, 7 / 9

8 b) nie nastąpi uwolnienie od działania demonów, jeśli ich przyczyną są zranienia emocjonalne i brak przebaczenia osobom, które wyraziły krzywdę najpierw przebaczenie, potem żal, potem wyrzeczenie się praktyk okultystycznych i wyznanie wiary w Boga, c) czasem uzdrowienie wewnętrzne poprzedza uwolnienie a czasem uwolnienie jest potrzebne do uzdrowienia wewnętrznego, d) przed modlitwą należy wszystkich modlących się zanurzyć w modlitwie we Krwi Chrystusa i oddać pod opiekę Maryi. 11. Jak zachować uzdrowienie? a) należy nieustannie przebaczać, żałować, wyrzekać się wszelkiego zła i związku ze złym duchem, b) oczyszczać nieustannie serce z wszelkiego rodzaju uraz, pretensji, gniewu, c) pogłębiać codzienną modlitwę, osobiste czytanie słowa Bożego, ponieważ lekarzem jest Jezus Chrystus a nie coś, d) karmić się Eucharystią i przystępować często do sakramentu pojednania, e) nie wracać do tych sytuacji, praktyk, zachowań, które spowodowały nasze problemy, choroby, 8 / 9

9 f) mieć wsparcie przyjaciół i wspólnoty modlitewnej, g) poświęcać dużo czasu na wielbienie Boga i dziękczynienie, h) chodzić na spotkania modlitewne, uczestniczyć w dniach skupienia czy rekolekcjach. 9 / 9