SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH DLA REMONTU I PRZEBUDOWY WYDZIELONEGO LOKALU USŁUGOWEGO SYSTEMY SUCHEJ ZABUDOWY

Transkrypt

1 SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH DLA REMONTU I PRZEBUDOWY WYDZIELONEGO LOKALU USŁUGOWEGO SYSTEMY SUCHEJ ZABUDOWY ADRES INWESTYCJI: ul. Tramwajowa 2 /1.A Wrocław z. nr 70/1 70/4, AM- 4 obręb Dąbie, jednostka ewid _ /4 Wrocław INWESTOR: Gmina Wrocław pl. Nowy Targ Wrocław JEDNOSTKA PROJEKTOWA: BIURO ARCHITEKTONICZNE "ARCHITEKT TOMASZ CEMPA" ul. Norwida 9/10, Wrocław tel , data opracowania: Wrocław r. 1

2 Spis treści 1.WSTĘP Przedmiot SST Zakres stosowania SST Określenia podstawowe Zakres robót objętych SST Ogólne wymagania dotyczące robót MATERIAŁY Wymagania ogólne Materiały potrzebne do wykonania robót Przechowywanie i składowanie materiałów SPRZĘT TRANSPORT WYKONANIE ROBÓT Wymagania ogólne Sucha zabudowa Płyty gipsowo włóknowe KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT Badania w czasie robót Badania w czasie odbioru OBMIAR ROBÓT ODBIÓR ROBÓT PODSTAWA PŁATNOŚCI PRZEPISY ZWIĄZANE

3 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot SST Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i robót dla REMONTU I PRZEBUDOWY WYDZIELONEGO LOKALU USŁUGOWEGO Klasyfikacja wg Wspólnego Słownika Zamówień (CPV) Instalowanie przegród Instalowanie ścianek działowych Instalowanie sufitów podwieszonych 1.2. Zakres stosowania SST Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt Określenia podstawowe Określenia i nazewnictwo użyte w niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są zgodne z obowiązującymi podanymi w normach PN i przepisach Prawa budowlanego. System suchej zabudowy, rodzaj zabudowy którego podstawowym elementem są płyty gipsowe na ruszcie jak zabudowa poddaszy, ścianki działowe, okładziny ścian i obudowy, okładziny stropów i sufity podwieszone, suche podkłady pod posadzki (elementy jastrychowe) oraz suche tynki i płyty. Roboty budowlane przy wykonywaniu okładzin z płyt - wszystkie prace budowlane związane z wykonywaniem okładzin z płyt zgodnie z dokumentacją projektową Konstrukcja - uporządkowany zespół połączonych części, zaprojektowany w celu zapewnienia określonego stopnia sztywności, 1.4. Zakres robót objętych SST Ustalenia zawarte w niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie ścian innych systemów suchej zabudowy z płyt na ruszcie stalowym Ogólne wymagania dotyczące robót Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót, ich zgodność z dokumentacją projektową, SST i poleceniami Inspektora Nadzoru. Ogólne wymagania dotyczące robót podano w OST Wymaganiach ogólnych. 2. MATERIAŁY 2.1. Wymagania ogólne Stosować materiały zgodnie z wymaganiami i o parametrach określonych w dokumentacji projektowej Materiały potrzebne do wykonania robót Profile stalowe zimnogięte Do wykonania konstrukcji należy użyć specjalnych, systemowych profili stalowych, produkowanych z blachy stalowej zabezpieczonej antykorozyjne (ocynkowanej), profilowanej na zimno. Producenci płyt będący dostawcami kompletnych systemów suchej zabudowy wnętrz, oferują różne rodzaje profili. Profile systemowe można podzielić na trzy grupy: - profile ścienne przeznaczone do wykonywania konstrukcji lekkich ścian działowych. - profile sufitowe do wykonywania konstrukcji sufitów podwieszanych oraz okładzin ściennych i sufitowych. - profile ościeżnicowe przeznaczone do osadzania drzwi w ścianach działowych oraz do wykonywania wzmocnień rusztu ścian w nietypowych rozwiązaniach. Nie ma Polskiej Normy na profile do ścian i sufitów z płyt, dobiera się je na podstawie indywidualnych Aprobat Technicznych. W niektórych aprobatach producentów profili ujęte są grubości blach mniejsze niż w rozwiązaniach systemowych. Należy stosować całe systemy zabudowy suchej. Zastosowanie niesystemowych profili lub profili ze zbyt cienkiej blachy spowoduje utratę gwarancji systemowej na całą konstrukcję i utratę jej parametrów technicznych (odporność ogniowa i izolacyjność akustyczna). W takim przypadku odpowiedzialność spada na wykonawcę. 3

4 Do wykonania rusztów ścian, okładzin ścian powinny być stosowane kształtowniki zimnogięte z blachy stalowej, ocynkowanej wg PN-H-92125:1989, gatunku St0S wg PN-EN 10025:2002 lub gatunku DX51D+Z wg PN-EN A1: Kształtowniki stalowe powinny być powierzchniowo zabezpieczone przed korozją powłoką cynkową (nanoszoną ogniowo) charakteryzującą się : grubością 7µm (100g/m2 lub 19 µm (275g/m2) badaną wg PN-EN ISO 2178: 1998 (badanie masy powłoki wg PN-EN A1: 1997), przyczepnością brak złuszczeń wg PN-EN A1: 1997, wyglądem powierzchni bez wad wg PN-EN A1: Akcesoria stalowe służą do łączenia kształtowników konstrukcji nośnej z podłożem i między sobą: łączniki wzdłużne, uchwyty bezpośrednie długie, uchwyty bezpośrednie krótkie, kołki rozporowe plastikowe, metalowe, kołki szybkiego montażu, kołki wstrzeliwane. Wszystkie akcesoria powinny być wykonane ze stali ocynkowanej wg wymagań jak dla kształtowników stalowych Inne akcesoria Akcesoria stosowane do wykonania systemów suchej zabudowy: taśmy spoinowe: z włókna szklanego, samoprzylepna z włókna szklanego, perforowana papierowa do wzmacniania spoin między płytami gipsowo-kartonowymi oraz spoin narożnych i obwodowych, uszczelki obwodowe: polietylenowe grubości 3, 4 mm, filcowe 5 mm, z wełny mineralnej do 10 mm do uszczelniania połączeń konstrukcji ze stropem i ścianami bocznymi. Klej gipsowy Do mocowania płyt gipsowo-kartonowych stosuje się gotowe kleje gipsowe. Termin ważności i warunki stosowania określają instrukcje stosowania opracowane przez poszczególnych Producentów. Wkręty Do mocowania płyt gipsowo-kartonowych do kształtowników nośnych, łączenia kształtowników między sobą oraz mocowania profili w uchwytach powinny być stosowane -wkręty stalowe, blachowkręty samogwintujące. Masa szpachlowa gips budowlany szpachlowy Do wykonywania połączeń między płytami gipsowo-kartonowymi oraz spoin narożnych i obwodowych powinny być stosowane gipsowe masy szpachlowe przeznaczone do spoinowania. Do końcowego szpachlowania płyt powinna być stosowana masa szpachlowa przeznaczona do szpachlowania powierzchniowego. Warunki stosowania mas szpachlowych określają instrukcje Producentów dla poszczególnych wyrobów. Płyty gipsowo-włóknowe o grubościach 10, 12,5 15 i 18 mm zostały zgodnie z Aprobatą Techniczną Unii Europejskiej ( obowiązującą w Polsce ) ETA-03/0050 zaszeregowane jako niepalny materiał budowlany klasy A2 odporność ogniową płyt w zakresie od F 30 do F 120. Współczynnik przewodzenia ciepła dla płyt gipsowo-włóknowych wynosi λ R = 0,32 W/mK, a współczynnik dyfuzji pary wodnej µ = 13. Jednorodna płyta gipsowo-włóknowa, przeznaczona do suchej zabudowy z dodatkiem włókien celulozy /i włókien niepalnych, z rdzeniem hydrofobizowanym w procesie produkcji. Ze względu na swój skład płyty te są jednocześnie płytami budowlanymi, ogniochronnymi i wilgocioodpornymi.. Płyty gipsowo-włóknowe można bez problemu malować, przyklejać glazurę, nakładać cienkowarstwowe tynki strukturalne oraz tapety. Płyty dobierać z oferty producentów zgodnie z wymogami i przeznaczeniem pomieszczeń zawartymi w dokumentacji projektowej. Płyty gipsowo-kartonowe 4

5 Płyty muszą odpowiadać Polskiej Normie PN-B oraz normom DIN i ÓNORM B Zgodnie z normą PN-96/B oraz DIN należą one do klasy materiałów budowlanych niepalnych. Polska Norma PN-B swoim zakresem obejmuje płyty o następujących wymiarach: grubość 9,5; 12,5; 15,0; 20,0 mm (dostępne na podstawie aprobat technicznych 6,5; 20 i 22 mm); szerokość: 600; 900; 1200 i 1250 mm, długość od 2000 do 4000mm. Wyróżniamy następujące rodzaje płyt: GKB płyta standardowa do stosowania w pomieszczeniach o wilgotności względnej nie większej niż 70% (karton szary a napis na spodniej stronie niebieskie) wykonana jest z rdzenia gipsowego, którego powierzchnia i krawędzie wzdłużne pokryte są kartonem. Płyty tego typu stosowane są jako okładziny ścian i sufitów na konstrukcji nośnej oraz jako suchy tynk. GKBI płyta impregnowana o podwyższonej odporności na działanie wilgoci, którą można stosować w pomieszczeniach, w których wilgotność względna powietrza okresowo przekracza 70%, a nie jest wyższa niż 85% (okres podwyższonej wilgotności w ciągu doby nie powinien przekraczać 10 godz.) Płyta ta ma ograniczoną nasiąkliwość do 10%, poprzez dodatek środków hydrofobowych do rdzenia gipsowego (karton od strony licowej ma kolor zielony, a napis na spodniej stronie jest niebieski). Płyty tego typu stosowane są w łazienkach, kuchniach i innych pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności powietrza jako podłoże dla płytek ceramicznych GKF płyta ognioochronna przeznaczona do budowania przegród ogniowych. Posiada dodatek odcinków włókna szklanego w rdzeniu gipsowym. Przewidziana do stosowania w pomieszczeniach o wilgotności względnej nie większej niż 70%.(napisy czerwone). GKFI płyta ognioochronna i impregnowana, łączy w sobie cechy płyt GKF i GKBI (napisy czerwone), z rdzeniem impregnowanym środkiem hydrofobowym i zbrojonym włóknem szklanym, co zapewnia opóźnione i zmniejszone wchłanianie wilgoci. Stosowana w łazienkach czy też kuchniach i innych pomieszczeniach o wilgotności względnej do 70%, w których dodatkowo istnieją wymagania ochrony przeciwpożarowej. Płyty można stosować w pomieszczeniach o wilgotności względnej do 70%, a okresowo (do 10 godz. na dobę) o podwyższonej wilgotności względnej powietrza do 85%. Płyta gipsowo-kartonowa powinna odpowiadać wymogom normy PN-B :1997. W pomieszczeniach wilgotnych należy stosować impregnowane płyty g-k (GKBI lub GKFI). Płyty dobierać z oferty producentów zgodnie z wymogami i przeznaczeniem pomieszczeń zawartymi w dokumentacji projektowej. 5

6 2.3. Przechowywanie i składowanie materiałów Wykonawca zapewni, aby tymczasowo składowane materiały, (do czasu, gdy będą one potrzebne do wbudowania) były zabezpieczone przed zniszczeniem, zachowały swoją jakość i właściwości oraz były dostępne do kontroli przez Inspektora nadzoru inwestorskiego. Przechowywanie materiałów musi się odbywać na zasadach i w warunkach odpowiednich dla danego materiału oraz w sposób skutecznie zabezpieczający przed dostępem osób trzecich. Wszystkie miejsca czasowego składowania materiałów powinny być po zakończeniu robót doprowadzone przez Wykonawcę do ich pierwotnego stanu. Płyty składować należy na twardym suchym podłożu. Na paletach drewnianych o rozstawie desek co 35cm. Wszystkie wyroby gipsowe należy podczas transportu i magazynowania chronić przed działaniem wilgoci i czynników atmosferycznych. Pomieszczenie do składowania wyrobów gipsowych powinno mieć temperaturę powyżej +5 C, i wilgotność do 70%. 3. SPRZĘT Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST Wymagania ogólne. Cały sprzęt potrzebny na placu budowy zostanie dostarczony przez Wykonawcę. Wykonawca powinien posługiwać się sprzętem zapewniającym spełnienie wymogów jakościowych, ilościowych i wymogów bezpieczeństwa. Zastosowany przy prowadzeniu robót sprzęt nie może powodować uszkodzeń pozostałych, nierozbieranych elementów. 6

7 Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na środowisko i jakość wykonywanych robót. Przypomina się o ograniczeniach w stosowaniu urządzeń o wysokim poziomie hałasu. Sprzęt i narzędzia zmechanizowane powinny być montowane, eksploatowane i obsługiwane zgodnie z instrukcją producenta oraz spełniać wymagania określone w przepisach dotyczących systemu oceny zgodności. Powinny być utrzymywane w stanie zapewniającym ich sprawne działanie, stosowane do prac, do jakich zostały przeznaczone i obsługiwane przez przeszkolone osoby. 4. TRANSPORT Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST Wymagania ogólne Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną niekorzystnie na jakość wykonanych robót i właściwości przewożonych materiałów. Załadunek, transport jak i wyładunek materiałów z rozbiórek musi odbywać się z zachowaniem wszelkich środków ostrożności i bezpieczeństwa ludzi pracujących przy robotach rozbiórkowych. Należy zwrócić szczególna uwagę na zabezpieczenie wszystkich elementów o ostrych krawędziach, mogących powodować uszkodzenie ciała. 5. WYKONANIE ROBÓT 5.1. Wymagania ogólne Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w OST Wymagania ogólne Roboty betoniarskie muszą być wykonane zgodnie z wymaganiami norm PN-EN 206-1:2003 i PN-63/B Stosować instrukcje systemowe i producentów Sucha zabudowa Okładziny z płyt gipsowo-kartonowych należy wykonywać w temperaturze nie niższej niż +5 C pod warunkiem, że w ciągu doby nie nastąpi spadek poniżej 0 C, a wilgotność względna powietrza mieści się w granicach od 60 do 80%. Elementami konstrukcyjnymi ściany są profile U (UW) i C (CW) wykonane z blachy stalowej ocynkowanej, do której przykręcane są płyty gipsowo-kartonowe lub gipsowo-włóknowe. Umieszczona pomiędzy płytami wełna mineralna izoluje akustycznie i zwiększa bezpieczeństwo przeciwpożarowe. Roboty należy przeprowadzić w następującej kolejności: Wyznaczyć przebieg ściany na podłodze i suficie używając do tego celu łaty, pionu i poziomnicy. Profile przyścienne należy okleić systemową taśmą akustyczną. Następnie montować konstrukcję nośną z profili UW (w poziomie) oraz profili CW (w pionie) Kształtowniki na żądany wymiar docinać nożycami do blachy zgodnie z instukcją sytemową.w zależności od konstrukcji i rodzaju, z jakiego wykonany jest okładzina, dobrać odpowiedni rodzaj kotwienia rusztu. Wszystkie stosowane metody kotwienia: kołkami rozporowymi plastikowymi, metalowymi, kołkami wstrzeliwanymi muszą spełniać warunek posiadania zabezpieczenia antykorozyjnego. Gęstość kotwienia pionowych elementów rusztu nie powinna przekraczać 100 cm, a kształtowników stropowych i posadzkowych 125cm. Profile nośne przykręcać do podłogi, sufitu i ścian za pomocą wkrętów i kołków. Nie należy łączyć wkrętami profili pionowych z profilami nośnymi przykręconymi do podłogi i ścian. Ich swobodne przesuwanie konieczne do precyzyjnego dopasowania podczas płytowania. Płyty gipsowo-kartonowe mocować do profili za pomocą wkrętów systemowych. Płyty gipsowokartonowe mogą być mocowane do elementów nośnych w dwojaki sposób: mocowanie poprzeczne krawędziami dłuższymi płyt do kierunku ułożenia elementów nośnych rusztu, mocowanie podłużne wzdłuż elementów nośnych rusztu płyt, ułożonych równolegle do nich dłuższymi krawędziami. W zalezności od kierunku mocowania stosować dopuszczalne rozpietości zgodnie z wymaganiami producenta systemu. Przy wysokości ściany większej od wysokości płyty sztukowanie płyty należy prowadzić naprzemiennie od góry i od dołu. Sztukówki nie powinny być krótsze niż 30 cm. Płyty nie powinny stać na podłożu lecz być podniesione o ok. 10 mm. U góry powinna być pozostawiona szczelina 5 mm dla zapewnienia kompensacji drgań i ugięć stropów Po opłytowaniu jednej strony ściany prowadzić instalację elektryczną oraz układać izolację z wełny mineralnej. 7. Mocować materiał izolacyjny wewnątrz ściany na systemowych haczykach zabezpieczających przed 7

8 jego opadaniem ("płynięciem"). 8. Po opłytowaniu drugiej strony ściany szpachlować połączenia płyt. Krawędzie płyt gipsowokartonowych wykonane są z fazowaniem umożliwiającym zbrojenie połączenia sąsiednich płyt. Zbrojenie wykonuje się taśmą systemową w trzech cyklach: wypełnienie spoin masą szpachlową i wciśnięcie taśmy zbrojącej. Po związaniu pierwszej warstwy nałożenie tej samej masy szpachlowej na szerszej powierzchni i na wyschniętą spoinę nałożenie masy szpachlowej nawierzchniowej, stanowiącej podkład. Przy zbrojeniu taśmą samoprzylepną (w zaleznosci od systemu) stosowane są dwa cykle tj. naklejenie taśmy i jednokrotne wypełnienie spoin masą szpachlową, a po jej wyschnięciu szpachlowanie masą nawierzchniową. Szpachlowanie przycinanych krawędzi płyt poprzedzone jest poszerzeniem spoiny za pomocą struga kątowego i analogicznie jak w przypadku zbrojenia spoin fabrycznych wykonanie zbrojenia i szpachlowania. Różnica polega na wykonaniu warstwy nawierzchniowej, którą wykonuje się na szerokości ok. 40 cm dla rozciągnięcia szpachlowanej spoiny. Przy wykonaniu ścian instalacyjnych działowych należy wziąć pod uwagę: Instalacje- przejścia rur i inne otwory należy uszczelnić, używając ewentualnie gumowych pierścieni uszczelniających. Otwory powinny mieć średnicę większą o 10mm od średnicy rur instalacji. Na krawędzie cięte należy nałożyć środek gruntujący, dla lepszej przyczepności sylikonów. Rury należy zabezpieczyć przed drganiami. Rury powinny być izolowane dla zapobiegania odgłosu płynącej wody i skraplania się pary wodnej na powierzchni rur. Należy zwórcić szczególną uwagę na przejścia w ścianach oddizelenia pożarowego i z punktu widzenia odporności ogniowej. W miejscach tych stosować pdopowiednie, atestowane rozwiązania systemowe Instalowanie urządzeń sanitarnych- Urządzenia te należy montować na odpowiednich stelażach, przymocowanych do podłoża nośnego. Zawieszanie przedmiotów ciężkich - w miejscu zawieszenia należy montować profile stalowe o odpowiedniej nośności, montowane do podłoża nośnego i stropu. W ścianach można stosować wszelkiego typu drzwi. Należy je mocować w ścianie używając profili UA. Maksymalna masa skrzydła drzwiowego nie powinna przekraczać wymagań producenta systemu. Dylatacje należy wykonywać zgodnie z wymaganiami sytemu. W zależności od wielkości przewidzianych odkształceń pozostawia się albo widoczną szczelinę, albo wypełnia się ją materiałem trwale elastycznym. Krawędzie widocznej szczeliny wykańcza się stosując specjalne listwy dylatacyjne, zapewniające odpowiednią estetykę i szczelność (uniemożliwienie przedostawania się powietrza). W przypadku mniejszych przemieszczeń szczeliny dylatacyjne można wypełniać np. kitem akrylowym. Połączenie na ścianie wykonanej z dwóch różnych materiałów, szczególnie jeżeli będzie to pomieszczenie o zmiennej wilgotności powietrza. Trzeba wykonać z dylatacją z możliwością oddzielnego odkształcania się każdego odcinka ściany. Jeżeli widoczna szczelina dylatacyjna psuje estetykę pomieszczenia, można wypełnić ją trwale elastyczną masą akrylową. Wówczas pomiędzy ścianą murowaną a płytami g-k należy pozostawić wolną przestrzeń min. 5 mm i wypełnić ją dopiero po zaszpachlowaniu wygładzającym obydwa odcinki ściany. Konstrukcja rusztu ściany z płyt g-k powinna być stabilnie połączona ze ścianą murowaną. Szpachlowanie masą akrylową należy wykonać co najmniej dwukrotnie w odstępach dwudniowych. Folię paroizolacyjną przykleja się do konstrukcji wykonanej z profili (np. konstrukcji zabudowy poddasza) przy pomocy dwustronnej taśmy samoprzylepnej (np. do przyklejania wykładzin). W celu zachowania szczelności paroizolacji należy podczas układania folii wykonać zakłady szer cm na jej połączeniach. Oprócz przestrzegania ww. zasad połączenia płyt należy szpachlować stosując systemowe gipsy i masy szpachlowe. Temperatura panująca w pomieszczeniu w czasie szpachlowania połączeń płyt powinna być zbliżona do temperatury panującej w tym pomieszczeniu podczas jego eksploatacji. Płyty g-k przeznaczone na ściany obłożone płytkami ceramicznymi należy gruntować Płyty gipsowo włóknowe Płytę gipsowo-włóknową należy naciąć specjalnym nożem do płyt na wcześniej oznaczonym miejscu za pomocą linijki itd. Wystającą część należy złamać wzdłuż krawędzi. Nie jest konieczne nacinanie płyty 8

9 z drugiej strony. Płyty gipsowo-włóknowe można ciąć również za pomocą piły ręcznej lub piły elektrycznej. Do metalowej konstrukcji nośnej płyty gipsowo-włóknowe są umocowywane bezpośrednio i bez wcześniejszego wiercenia z wykorzystaniem specjalnych wkrętów samogwintujących. Inne rodzaje wkrętów nie są polecane. Do umocowywania polecane są elektryczne wkrętarki (moc okolo 350 W, obroty 0 do 2000 obrotów/min) lub specjalne nasadki do wkręcania śrub przymocowane do zwykłych wiertarek. Szerokość spoin między płytami gipsowo-włóknowymi wynosi ½ x grubości płyty. Masę szpachlową należy wsypać do wody (zgodnie z instrukcjami na opakowaniu) proporcje mieszania: około 1 kg masy szpachlowej na około 0,6 l wody zostawić na 2-5 minut w celu nasiąknięcia wymieszać do uzyskania gładkiej masy (zastosowanie mieszadła silnikowego może wpłynąć na czas gęstnienia) jeśli masa jest zbyt rzadka, należy dodać masę szpachlową (masa szpachlowa nie powinna spadać z narzędzia trzymanego pionowo) mieszaninę należy wykorzystać w czasie około 35 minut Szpachlowanie składa się z nałożenia warstwy masy szpachlowej i oraz szpachlowania końcowego (delikatne szpachlowanie końcowe). Przed rozpoczęciem szpachlowania końcowego, pierwsza warstwa masy szpachlowej powinna być już wysuszona. Spoiny płyt należy wypełnić całkowicie za pomocą kielni lub szpachli masą szpachlową i wyrównać. Szpachlować należy również wbudowane elementy mocujące i ewentualne uszkodzenia. Ewentualne nierówności należy po stwardnieniu masy szpachlowej wygładzić (kratką do szlifowania lub papierem ściernym, ziarnistość 60). Po oczyszczeniu powierzchni z pyłu następuje delikatne szpachlowanie. 6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości robót podano w OST Wymagania ogólne 6.1. Badania w czasie robót Dostarczone na plac budowy materiały należy kontrolować pod względem ich jakości. Zasady dokonywania takiej kontroli powinien ustalić kierownik budowy w porozumieniu z Inspektorem nadzoru. Kontrola jakości polega na sprawdzeniu, czy dostarczone materiały i wyroby posiadają: Certyfikat na znak bezpieczeństwa wykazujący, że zapewniono zgodność z kryteriami technicznymi określonymi na podstawie Polskich Norm, aprobat technicznych oraz właściwych przepisów i dokumentów technicznych. Deklarację zgodności lub certyfikat zgodności z Polską Normą lub aprobatą techniczną, w przypadku wyrobów, dla których nie ustanowiono Polskiej Normy, jeżeli nie są objęte certyfikacją określoną wyżej. oraz na sprawdzeniu właściwości technicznych dostarczonego wyrobu na podstawie tzw. badań doraźnych. Badania w czasie wykonywania robót w szczególności powinny dotyczyć sprawdzenia materiałów: narożniki i krawędzie (czy nie ma uszkodzeń), wymiary (zgodnie z tolerancją), wilgotność i nasiąkliwość płyt gipsowo-kartonowych, obciążenie na zginanie niszczące lub ugięcia płyt, występowanie uszkodzeń powłoki cynkowej elementów stalowych Badania w czasie odbioru Wymagania przy odbiorze określa norma PN-72/B Roboty okładzinowe. Suche tynki. Wymagania i badania przy odbiorze. Sprawdzeniu podlega: zgodność wykonania z dokumentacją techniczną, rodzaj zastosowanych materiałów, przygotowanie podłoża, prawidłowość zamocowania płyt, ich wykończenia na stykach, narożach i obrzeżach, wichrowatość powierzchni: powierzchnie suchych tynków powinny stanowić płaszczyzny pionowe, poziome lub o kącie nachylenia przewidzianym w dokumentacji. Kąty dwuścienne utworzone przez te płaszczyzny, powinny być kątami prostymi lub innymi zgodnymi z dokumentacją. Krawędzie przycięcia płaszczyzn powinny być prostoliniowe. Sprawdzenie prawidłowości wykonania powierzchni i krawędzi okładzin należy przeprowadzić za pomocą oględzin zewnętrznych oraz przykładania (w dwu prostopadłych kierunkach) łaty kontrolnej o długości 2,0 m, w dowolnym miejscu 9

10 powierzchni. Pomiar prześwitu pomiędzy łatą a powierzchnią suchego tynku powinien być wykonany z dokładnością do 0,5 mm. Dopuszczalne odchyłki są następujące: Dopuszczalne odchylenia powierzchni od płaszczyzny i krawędzi od kierunku Powierzchni od płaszczyzny i krawędzi od linii prostej Nie większa niż 2 mm i w liczbie nie większej niż 2 szt na całej długości łaty kontrolnej 2 m Powierzchni i krawędzi od kierunku pionowego Nie większe niż 1,5 mm i ogółem nie więcej niż 3 mm w pomieszczeniach do 3,5 m wysokości oraz nie więcej niż 4 mm w pomieszczeniach powyżej 3,5 m wysokości poziomego Nie większe niż 2 mm i ogółem nie większej niż 3 mm na całej powierzchni ograniczonej ścianami, belkami itp Przecinających się płaszczyzn od kąta w dokumentacji Nie większa niż 2 mm na długości łaty kontrolnej 2 m 7. OBMIAR ROBÓT Obmiar robót określa ilość wykonanych robót zgodnie z postanowieniami umowy. Ilość robót oblicza się według sporządzonych z natury pomiarów z uwzględnieniem wymagań technicznych zawartych w niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej i projekcie wykonawczym. 8. ODBIÓR ROBÓT Ogólne zasady odbioru robót podano w OST Wymaganiach ogólnych. Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inspektora, jeżeli wszystkie pomiary i badania, z zachowaniem tolerancji ww. dały wyniki pozytywne. 9. PODSTAWA PŁATNOŚCI Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST Wymagania ogólne. Cena wykonania obejmuje: dostarczenie materiałów i sprzętu, wykonanie suchej zabudowy roboty wykończeniowe i uporządkowanie terenu, przeprowadzenie wymaganych badań i pomiarów. 10. PRZEPISY ZWIĄZANE PN-72/B Roboty okładzinowe. Suche tynki. Wymagania i badania przy odbiorze. PN-B Wymagania dla płyt gipsowo-kartonowych. PN-93/B Odporność ogniowa. PN-B Woda do celów budowlanych. PN-79/B Kruszywa mineralne. Piaski do zapraw budowlanych. PN-EN 12860: Kleje gipsowe do płyt gipsowych ETA FERMACELL płyty gipsowo-włóknowe Odporność ogniowa ścian Klasyfikacja w zakresie odporności ogniowej ścian działowych NR NP L.1/02/BW/ZM, NP /00/BW, NP. 1077/01/BW wydana przez Instytut Techniki Budowlanej w Warszawie Zakład Badań Ogniowych Dopuszczalna wysokość ścian grupa opinii i badań systemów ścian suchej zabudowy wnętrz z wykorzystaniem płyt gipsowo kartonowych NL 1617,01 wydane przez Zakład Lekkich Przegród i Przeszkleń Instytutu Techniki Budowlanej w Warszawie Wyniki badań akustycznych Badania izolacyjności akustycznej lekkich ścian szkieletowych NR NA 698/A/01 z listopada 2002 roku wydanej przez Instytut Techniki Budowlanej w Warszawi- Zakład Akustyki. 10