PRZEKAZ 113 SERAFICZNI OPIEKUNOWIE PRZEZNACZENIA

Transkrypt

1 PRZEKAZ 113 SERAFICZNI OPIEKUNOWIE PRZEZNACZENIA Po przedstawieniu opowieści o Usługujących Duchach Czasu i Zastępach Posłańców Przestrzeni, przechodzimy teraz do rozważania aniołów stróżów, serafinów służących tym indywidualnym śmiertelnikom, dla których wyniesienia i doskonalenia został stworzony cały ten rozbudowany porządek życia wiecznego w duchowym rozwoju. W minionych epokach, na Urantii, ci opiekunowie przeznaczenia byli właściwie jedyną znaną grupą aniołów. Serafini planetarni są faktycznie duchami posługującymi, wysłanymi do służenia tym, którzy mają przeżyć śmierć. Ci asystujący serafini zawsze działają jako pomocnicy duchowi śmiertelnego człowieka, we wszystkich wielkich wydarzeniach przeszłości i teraźniejszości. W wielu objawieniach słowo mówili aniołowie ; wiele niebiańskich zarządzeń zostało otrzymane za pośrednictwem aniołów". Serafini są klasycznymi aniołami z nieba; są posługującymi duchami, które żyją obok was i wiele dla was robią. Służą na Urantii od najdawniejszych czasów istnienia inteligencji ludzkiej. 1. ANIOŁY STRÓŻE Nauczanie o aniołach stróżach nie jest mitem, pewne grupy istot ludzkich naprawdę mają osobistych aniołów. Jezus wiedział o tym, gdy mówił do dzieci królestwa niebiańskiego: Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych, albowiem powiadam wam: aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mego". Na początku serafini byli przydzielani tylko do poszczególnych ras ludzkich Urantii. Jednak od czasu obdarzenia dokonanego przez Michała, są oni przydzielani w zależności od ludzkiej inteligencji, duchowości i przeznaczenia. Intelektualnie, ludzkość dzieli się na trzy klasy: 1. Umysłowo podnormalni ci, którzy nie mają normalnej siły woli, ci, którzy nie podejmują przeciętnych decyzji. Klasa ta obejmuje te osoby, które nie potrafią zrozumieć Boga; nie mają możliwości inteligentnego czczenia Bóstwa. Istoty podnormalne z Urantii mają swój korpus serafinów, jedną kompanię z jednym batalionem cherubinów, przydzieloną im do służenia i świadczenia, że sprawiedliwość i miłosierdzie rozpościera się na te istoty, w ich wysiłkach życiowych na tej sferze. 2. Przeciętny, normalny typ umysłu ludzkiego. Z punktu widzenia służby seraficznej, większość mężczyzn i kobiet zgrupowana jest w siedmiu klasach, zgodnie z ich statusem w zdobywaniu okręgów postępu ludzkiego i rozwoju duchowego. 3. Umysłowo nadnormalni podejmujący wielkie decyzje i posiadający niewątpliwy potencjał dokonań duchowych, mężczyźni i kobiety, którzy mają większy czy mniejszy kontakt z zamieszkującymi ich Dostrajaczami; członkowie różnorodnych rezerwowych

2 korpusów przeznaczenia. Nie ma znaczenia, w jakim okręgu znajduje się człowiek, jeśli taka jednostka zostaje zarejestrowana w którymkolwiek z wielu rezerwowych korpusów przeznaczenia, dokładnie wtedy i tam przydzielany jest jej osobisty serafin i od tego czasu, do skończenia ziemskiego życia, śmiertelnikowi takiemu stale służy i opiekuje się nim nieustannie anioł stróż. Również wtedy, kiedy dowolna istota ludzka czyni tę najwyższą decyzję, kiedy następują prawdziwe zaręczyny z Dostrajaczem, natychmiast zostaje przydzielany takiej duszy osobisty opiekun. W wypadku służby dla tak zwanych istot normalnych, seraficznych przydziałów dokonuje się zgodnie z ludzkim osiąganiem okręgów intelektualizmu i duchowości. Zaczynacie, gdy wasz umysł zlokalizowany jest w siódmym okręgu i idziecie do wewnątrz, dążąc do zrozumienia siebie, przezwyciężenia siebie i opanowania siebie; posuwacie się okręg za okręgiem, aż dotrzecie do pierwszego albo wewnętrznego okręgu względnego kontaktu i komunii z zamieszkującym was Dostrajaczem (jeśli naturalna śmierć nie zakończy waszej działalności i nie przeniesie waszych wysiłków do światówmieszkań). W początkowym albo siódmym okręgu, istoty ludzkie mają jednego anioła stróża, wraz z kompanią asystujących mu cherubinów, przydzielonego do nadzoru i opieki nad tysiącem śmiertelników. W szóstym okręgu para seraficzna, z kompanią cherubinów, przydzielona jest do kierowania wznoszącymi się śmiertelnikami w grupach po pięćset osób. Kiedy osiągnie się okrąg piąty, istoty ludzkie zgrupowane zostają w kompaniach, mniej więcej po sto osób, pod nadzorem pary serafinów opiekunów, działających wraz z grupą cherubinów. Po dotarciu do czwartego okręgu, istoty śmiertelne zbiera się w grupach po dziesięć i znowu nadzór nad nimi oddany jest parze serafinów, którym pomaga kompania cherubinów. Kiedy śmiertelny umysł przełamie bezwładność zwierzęcego dziedzictwa i osiągnie trzeci okręg intelektualizmu ludzkiego oraz nabytej duchowości, osobisty anioł (w rzeczywistości dwóch) będzie odtąd całkowicie i wyłącznie poświęcał się temu, wznoszącemu się śmiertelnikowi. I w ten sposób owe dusze ludzkie, w dodatku do zawsze obecnych i coraz bardziej sprawnych, zamieszkujących je Dostrajaczy Myśli, otrzymują nie dzieloną z nikim asystę osobistych opiekunów przeznaczenia, dla wszystkich swoich wysiłków ukończenia trzeciego okręgu, przejścia drugiego i dotarcia do pierwszego. 2. OPIEKUNOWIE PRZEZNACZENIA Serafini nie są uznawani za opiekunów przeznaczenia tak długo, aż dostaną przydział duszy ludzkiej, która dokonała jednego lub więcej z trzech osiągnięć: powzięła najwyższą decyzję, aby stać się podobną Bogu, weszła w trzeci okrąg, albo została powołana do jednego z rezerwowych korpusów przeznaczenia. W ewolucji gatunku, opiekun przeznaczenia przydzielany zostaje tej istocie, która pierwsza osiągnie okrąg do opanowania. Na Urantii pierwszym śmiertelnikiem, który dostał osobistego opiekuna, był Rantowoc, mędrzec rasy czerwonej z dawnych czasów.

3 Wszystkich aniołów przydziela się z grup serafinów-ochotników i te nominacje zawsze są zgodne z potrzebami ludzkimi, jak również uwzględniają status pary anielskiej biorą pod uwagę ich seraficzne doświadczenie, umiejętności i mądrość. Tylko serafini o długim doświadczeniu, bardziej doświadczeni i wypróbowani, przydzielani są jako opiekunowie przeznaczenia. Wielu opiekunów zyskało bardzo cenne doświadczenie na tych światach, które nie należą do grupy zespolenia z Dostrajaczem. Podobnie jak Dostrajacze, serafini towarzyszą tym istotom przez czas jednego życia, a potem zostają wyzwoleni do nowego zadania. Wielu przebywających na Urantii opiekunów zdobyło to wstępne, praktyczne doświadczenie na innych światach. Kiedy istotom ludzkim nie uda się przetrwać śmierci, ich osobiści albo grupowi opiekunowie mogą służyć wiele razy na tej samej planecie, pełniąc podobne funkcje. Serafini wykazują pewne przywiązanie do poszczególnych światów i żywią szczególne uczucia w stosunku do pewnych ras i typów istot śmiertelnych, z którymi byli tak mocno i blisko związani. Aniołowie żywią niezmienne uczucia dla swych ludzkich towarzyszy i wy również przejawialibyście żarliwe dla nich uczucia, gdybyście mogli sobie ich wyobrazić. Gdyby pozbawiono was ciał materialnych i dano wam formy duchowe, w wielu cechach osobowości zbliżylibyście się do aniołów. Aniołowie podzielają większość waszych uczuć i przejawiają również uczucia dodatkowe. Jedynym waszym uczuciem, które jest dla nich w pewnym sensie trudne do zrozumienia, jest dziedzictwo zwierzęcego strachu, który nabiera tak wielkiej wagi w życiu umysłowym przeciętnego mieszkańca Urantii. Aniołom doprawdy trudno jest zrozumieć, dlaczego ciągle pozwalacie sobie na to, aby wasze wyższe zdolności intelektualne, nawet wiara religijna, tak bardzo były zdominowane przez strach, tak dogłębnie zdemoralizowane bezmyślną paniką przerażenia i lęku. Wszyscy serafini posiadają indywidualne imiona, ale w zapisach ich przydziału do świata służby określani są często planetarnymi numerami. W zarządzie wszechświata rejestrowani są pod imieniem i numerem. Opiekun przeznaczenia ziemskiego osobnika, którego używa się w tym kontakcie-łączności, ma numer 3, z grupy 17, z kompani 126, batalionu 4, jednostki 384, legionu 6, zastępu 37, z seraficznej armii Nebadonu. Obecny, planetarny numer przydziału tego serafina na Urantii i dla jego ludzkiego podopiecznego, wynosi Serafini zawsze zgłaszają się ochotniczo do służby opieki osobistej, do funkcji aniołów, opiekunów przeznaczenia. W mieście tego właśnie nawiedzenia, nie tak dawno pewien śmiertelnik został przyjęty do rezerwowego korpusu przeznaczenia, a ponieważ wszyscy tacy śmiertelnicy mają osobistych aniołów stróżów, ponad stu wykwalifikowanych serafinów ubiegało się o ten przydział. Szef planetarny wybrał dwanaście bardziej doświadczonych jednostek a potem mianował tego serafina, którego oni wybrali, jako najlepiej pasującego do przewodzenia tej ludzkiej istocie w jej życiu. Oznacza to, że wybrali pewną parę jednakowo wykwalifikowanych serafinów; jeden z tej pary seraficznej zawsze będzie na służbie.

4 Zadania seraficzne mogą trwać nieprzerwanie a każdy z pary anielskiej może sprawować wszystkie obowiązki służbowe. Serafini zazwyczaj służą w parach, tak jak cherubini, ale w odróżnieniu do ich mniej zaawansowanych towarzyszy, serafini czasami pracują indywidualnie. Praktycznie wszystkich kontaktów z istotami ludzkimi mogą dokonywać jako jednostki. Obaj aniołowie potrzebni są tylko do komunikacji i służby w wyższych obwodach wszechświatów. Kiedy para seraficzna podejmie się zadania opiekunów, służą w ten sposób przez resztę życia istoty ludzkiej. Istota dopełniająca (jeden z dwu aniołów) zapisuje przebieg tego zadania. Serafini dopełniający są aniołami rejestratorami dla śmiertelników ze światów ewolucyjnych. Zapisy trzymane są przez parę cherubinów (cherubin i sanobin), którzy zawsze współpracują z opiekunami seraficznymi, jednak za te zapisy zawsze jest odpowiedzialny jeden z serafinów. Okresowo, dla odpoczynku i podładowania energią życiową z obwodów wszechświata, opiekun luzowany jest przez swoje dopełnienie, a gdy jest nieobecny, towarzyszący cherubin działa jako rejestrator, co dzieje się również w takim przypadku, gdy nieobecny jest dopełniany serafin. 3. ZWIĄZEK Z INNYMI WPŁYWAMI DUCHOWYMI Jedną z ważniejszych rzeczy, jakie opiekun przeznaczenia robi dla swego śmiertelnego podopiecznego, jest osobowa koordynacja licznych nieosobowych wpływów duchowych, które zamieszkują, otaczają i oddziałują z umysłem i duszą rozwijającej się istoty materialnej. Istoty ludzkie są osobowościami a istotom nieosobowym i bytom przedosobowym sprawia wielką trudność nawiązywanie bezpośredniego kontaktu z tak bardzo materialnymi i wyodrębnionymi umysłami osobowymi. W służbie stróżujących aniołów wszelkie takie wpływy bardziej czy mniej się jednoczą i stają się lepiej dostrzegalne dla poszerzającej się natury moralnej rozwijającej się osobowości ludzkiej. W szczególności opiekun seraficzny może korelować, i to robi, różnorodne czynniki i wpływy Nieskończonego Ducha, rozciągające się od domen kontrolerów fizycznych i przybocznych umysłów-duchów aż do Ducha Świętego Boskiej Opiekunki oraz do Wszechobecnego Ducha, Rajskiej obecności Trzeciego Źródła i Centrum. Zjednoczywszy zatem szerokie służby Nieskończonego Ducha i uczyniwszy je bardziej osobowymi, serafini podejmują się korelacji tego, zintegrowanego wpływu Wspólnego Aktywizatora, z duchowymi obecnościami Ojca i Syna. Dostrajacz jest obecnością Ojca, Duch Prawdy obecnością Synów. Te niebiańskie dary są jednoczone i koordynowane na niższych poziomach ludzkiego doświadczenia duchowego dzięki służbie serafina opiekuna. Anielscy opiekunowie potrafią, w swej służbie dla stworzonych śmiertelników, łączyć miłość Ojca i miłosierdzie Syna. I tu widać, dlaczego seraficzny opiekun staje się w końcu osobistym opiekunem wzorów umysłu, formuł pamięci i rzeczywistości duszy przetrwałego śmiertelnika, w tym czasie, jaki upływa pomiędzy śmiercią fizyczną a zmartwychwstaniem w morontii. Nikt, oprócz

5 posługujących dzieci Nieskończonego Ducha, nie może w ten sposób działać dla istoty ludzkiej, w jej stadium przechodzenia z jednego poziomu wszechświata do poziomu innego, wyższego. Nawet kiedy zapadacie w ostateczną drzemkę, kiedy przechodzicie z czasu do wieczności, wysoki supernafin tak samo dzieli z wami to przejście, jako opiekun tożsamości istoty i poręczyciel jej osobowej integralności. Na poziomie duchowym, serafini czynią osobowymi wiele skądinąd bezosobowych i przedosobowych służb wszechświatowych; są koordynatorami. Na poziomie intelektualnym są korelatorami umysłu i morontii; są interpretatorami. Na poziomie fizycznym oddziałują na ziemskie środowisko dzięki swym związkom z Nadrzędnymi Kontrolerami Fizycznymi i dzięki wydajnej służbie istot pośrednich. Jest to opowieść o różnorodnych i ciekawych zadaniach asystujących wam serafinów; ale jak mogą te niższe osobowości anielskie, stworzone tylko nieco powyżej wszechświatowego poziomu ludzkości, robić tak trudne i skomplikowane rzeczy? Doprawdy nie wiemy, ale przypuszczamy, że tak fenomenalna służba jest w jakiś niewyjaśniony sposób ułatwiana przez nierozpoznane i nie objawione działanie Istoty Najwyższej, aktualizującego się Bóstwa rozwijających się wszechświatów czasu i przestrzeni. Na obszarze całej domeny progresywnego życia w Istocie Najwyższej i poprzez nią, serafini stanowią istotną część stałego rozwoju śmiertelnika. 4. DOMENY DZIAŁALNOŚCI SERAFICZNEJ Serafini opiekunowie nie są umysłem, chociaż wywodzą się z tego samego źródła, które również daje początek śmiertelnemu umysłowi od Stwórczego Ducha. Serafini są stymulatorami umysłu, wciąż próbują popierać w umyśle ludzkim te decyzje, które mają istotne znaczenie w przemierzaniu okręgów. Robią to nie tak jak Dostrajacz, działający z duszy, w jej obrębie i poprzez nią, ale raczej z zewnątrz do wewnątrz, działając przez otoczenie istot ludzkich, społeczne, etyczne i moralne. Serafini nie są Boskim Dostrajaczem, przyciąganiem Ojca Uniwersalnego, ale działają jako osobiste przedstawicielstwo służby Nieskończonego Ducha. Śmiertelny człowiek, prowadzony przez Dostrajacza, zależny jest również od przewodnictwa seraficznego. Dostrajacz jest esencją wiecznej natury człowieka; serafin jest nauczycielem rozwijającej się natury ludzkiej w tym życiu, śmiertelnego umysłu, w następnym, morontialnej duszy. Na światach-mieszkaniach będziecie uświadamiać sobie instrukcje seraficzne, będziecie je odczuwać, ale w pierwszym życiu ludzie zazwyczaj o nich nie wiedzą. Serafini działają jako nauczyciele ludzi, prowadząc kroki osobowości ludzkiej ścieżkami nowych i progresywnych doświadczeń. Przyjęcie przewodnictwa serafina rzadko oznacza łatwe życie. Jeśli zastosujecie się do tego przewodnictwa na pewno napotkacie, a jeśli macie odwagę, przejdziecie, urwiste zbocza decyzji moralnych oraz rozwoju duchowego. Impuls czczenia rodzi się w znacznym stopniu z duchowych podpowiedzi wyższych umysłów przybocznych i popierany jest przez przewodnictwo Dostrajacza. Ale skłonność

6 do modlitwy, tak często doświadczana przez świadomych Boga śmiertelników, pojawia się bardzo często na skutek wpływu seraficznego. Opiekujący się człowiekiem serafin wciąż oddziałuje na jego otoczenie, aby rozwinąć kosmiczną wnikliwość wznoszącego się człowieka, aby taki kandydat do wiecznego życia mógł nabrać głębszej świadomości istnienia zamieszkującego go Dostrajacza i tym samym mógł coraz lepiej współpracować z duchową misją tej Boskiej obecności. Chociaż najwyraźniej Dostrajacze zamieszkujące ludzi i otaczający ludzi serafini nie porozumiewają się ze sobą, zawsze wydają się pracować w doskonałej harmonii i znakomitej zgodzie. Opiekunowie są najbardziej aktywni w tych okresach, kiedy Dostrajacze są najmniej aktywne, jednak służby jednych i drugich są w pewien sposób dziwnie wzajemnie uzależnione. Tak doskonała współpraca raczej nie może być przypadkowa czy nieplanowana. Posługująca osobowość serafina opiekuna, Boża obecność zamieszkującego człowieka Dostrajacza, objęta obwodem akcja Ducha Świętego i świadomość Syna w Duchu Prawdy, wszystkie one są niebiańsko współzależne w jedności służby duchowej, w osobowości śmiertelnika i dla tej osobowości. Te niebiańskie wpływy, choć pochodzące z różnych źródeł i z różnych poziomów, są wszystkie zintegrowane w utajonej i rozwijającej się obecności Istoty Najwyższej. 5. SŁUŻBA SERAFICZNA DLA ŚMIERTELNIKÓW Aniołowie nie ingerują w świętość ludzkiego umysłu; nie oddziałują na wolę śmiertelników, ani też nie kontaktują się bezpośrednio z zamieszkującymi ludzi Dostrajaczami. Opiekun przeznaczenia wywiera na was wpływ, w każdy możliwy sposób zgodny z godnością waszej osobowości; w żadnym jednak wypadku ci aniołowie nie mieszają się do wolnego funkcjonowania woli ludzkiej. Ani aniołowie, ani żadna inna klasa osobowości wszechświatowych, nie mają prawa czy upoważnienia do uszczuplania czy ograniczenia prerogatyw ludzkiego wyboru. Aniołowie są tak blisko was i troszczą się o was tak czule, że symbolicznie płaczą z powodu waszej rozmyślnej nietolerancji i uporu. Serafini nie ronią materialnych łez, nie mają ciał materialnych, ani też nie posiadają skrzydeł. Przeżywają jednak emocje duchowe, jak również doznają uczuć i nastrojów natury duchowej, które są w pewnym stopniu porównywalne do emocji ludzkich. Serafini działają na waszą korzyść, zupełnie niezależnie od waszych bezpośrednich próśb; wypełniają oni zlecenia swych zwierzchników i tym samym działają niezależnie od waszych chwilowych kaprysów czy zmiennych nastrojów. Nie oznacza to wcale, że nie możecie ułatwiać albo też utrudniać im zadań, ale raczej to, że aniołowie nie interesują się bezpośrednio waszymi prośbami czy waszymi modlitwami. Inteligencja aniołów nie jest dostępna bezpośrednio człowiekowi śmiertelnemu za jego życia cielesnego. Nie są oni zwierzchnikami czy szefami, ale po prostu opiekunami. Serafini strzegą was; nie próbują oni wpłynąć na was bezpośrednio, to wy musicie

7 wytyczyć swój własny kierunek, ale aniołowie działają wtedy tak, aby zrobić jak najlepszy możliwy użytek z kierunku, jaki wybraliście. Nie interweniują arbitralnie (zazwyczaj) w rutynowe sprawy ludzkiego życia. Gdy jednak otrzymają instrukcje od swych zwierzchników, aby zrobić coś niezwykłego, możecie być pewni, że opiekunowie ci znajdą odpowiednie środki dla wykonania tego zadania. Raczej nie wkraczają na scenę spektaklu ludzkiego, za wyjątkiem sytuacji krytycznych i wtedy również zazwyczaj na bezpośredni rozkaz swych zwierzchników. Są to istoty, które będą iść z wami przez wiele epok i tym sposobem zapoznają się ze swą przyszłą pracą i związkami osobowości. W pewnych okolicznościach serafini mogą funkcjonować jako materialni opiekunowie istot ludzkich, jednak w takim charakterze działają bardzo rzadko. Potrafią działać, z pomocą istot pośrednich i kontrolerów fizycznych, w szerokim zakresie funkcji na rzecz istot ludzkich, nawet nawiązywać rzeczywisty kontakt z ludzkością, ale są to wypadki bardzo rzadkie. W większości przypadków okoliczności domeny materialnej funkcjonują niezmienione przez działalność seraficzną, chociaż zdarzały się sytuacje zagrażające istotnym ogniwom w łańcuchu ewolucji ludzkiej i wtedy seraficzni opiekunowie działali właściwie i z własnej inicjatywy. 6. ANIOŁY STRÓŻE PO ŚMIERCI Powiedziawszy wam co nieco o służbie serafinów podczas normalnego życia człowieka, będę się teraz starał poinformować was o postępowaniu opiekunów przeznaczenia w momencie śmiertelnej dezintegracji ich ludzkich towarzyszy. Po waszej śmierci, zapisy o was, specyfikacje tożsamości i morontialna istota duszy ludzkiej ukształtowana łącznie przez służbę śmiertelnego umysłu i Boskiego Dostrajacza są wiernie przechowywane przez opiekuna przeznaczenia, razem z wszelkimi innymi wartościami odnoszącymi się do waszej przyszłej egzystencji, ze wszystkim, co stanowi was, was rzeczywistych, za wyjątkiem tożsamości kontynuowanej egzystencji, reprezentowanej przez odlatującego Dostrajacza oraz aktualności osobowości. W tym momencie, gdy w umyśle ludzkim zanika światło pilotujące, światłość duchowa, którą serafini wiążą z obecnością Dostrajacza, anioł asystujący człowiekowi melduje się osobiście dowodzącym aniołom, kolejno grupie, kompanii, batalionowi, jednostce, legionowi i zastępowi; potem, po właściwym zarejestrowaniu się do ostatecznej epopei czasu i przestrzeni, anioł taki otrzymuje od planetarnego szefa aniołów poświadczenie, potrzebne do zameldowania się Gwieździe Wieczornej (czy innemu porucznikowi Gabriela), dowodzącemu seraficzną armią kandydata do wznoszenia się we wszechświecie. I po otrzymaniu zezwolenia od dowódcy swej najwyższej jednostki organizacyjnej, opiekun przeznaczenia idzie do pierwszego świata-mieszkania i tam oczekuje przywrócenia do świadomości swego byłego podopiecznego w ciele. W tym przypadku, gdy dusza ludzka nie przetrwa śmierci, po tym jak dostała przydzielonego jej osobistego anioła, usługujący serafin musi się udać do zarządu wszechświata lokalnego, aby tam się przyjrzeć kompletnym zapisom swej działalności, uprzednio zgłoszonym. Potem idzie przed trybunały archaniołów, aby uzyskać uniewinnienie z zarzutów w sprawie nie przeżycia jego podopiecznego; następnie idzie z

8 powrotem do światów zamieszkałych, aby znowu otrzymać przydział do innego śmiertelnika o potencjale wznoszenia się, albo do jakiejś innej sekcji służby seraficznej. Oprócz opieki osobistej czy grupowej, aniołowie służą na wiele sposobów istotom ewolucyjnym. Opiekunowie personalni, których podopieczni nie idą natychmiast do światów-mieszkań, nie pozostają na tych światach bezczynnie, w oczekiwaniu apelu sądu kończącego system sprawiedliwości; są ponownie wyznaczani do licznych misji służbowych na obszarze wszechświata. Serafin opiekun jest powiernikiem, przechowującym trwałe wartości śpiącej duszy śmiertelnego człowieka, podczas gdy nieobecny Dostrajacz jest tożsamością takiej nieśmiertelnej istoty wszechświatowej. Kiedy ta dwójka współpracuje ze sobą, w halach zmartwychwstania mieszkań, nad nowo wytworzoną formą morontialną, następuje ponowne połączenie czynników składowych osobowości wznoszącego się śmiertelnika. Dostrajacz was utożsami; serafin opiekun uosobi was na nowo i ponownie przedstawi was waszemu wiernemu Monitorowi z ziemskich czasów. Oprócz tego, gdy się kończy epoka planetarna, kiedy zostają zebrani ci z niższych okręgów osiągnięć śmiertelników, ich grupowi opiekunowie składają ich ponownie w halach zmartwychwstania sfer-mieszkań, jak mówi wasz zapis: I pośle aniołów swoich z wielkim głosem, zgromadzą wybranych jego, z jednego krańca nieba aż po drugi. Procedura wymiaru sprawiedliwości wymaga, aby opiekunowie osobiści albo grupowi odpowiadali na apel, na koniec systemu sprawiedliwości, w imieniu wszystkich nie przetrwałych osobowości. Dostrajacze takich nie przetrwałych istot nie wracają a kiedy odczytywane są rejestry, serafini odpowiadają, ale Dostrajacze nie udzielają odpowiedzi. Jest to zmartwychwstanie niesprawiedliwych, w rzeczywistości formalne uznanie zakończenia egzystencji istoty. Zaraz po tym apelu sprawiedliwości następuje apel miłosierdzia, zmartwychwstanie śpiących przetrwałych. Są to jednak te sprawy, które nie obchodzą nikogo oprócz najwyższych i wszystko wiedzących Sędziów wartości przetrwania. Te problemy orzecznictwa naprawdę nas nie dotyczą. Opiekunowie grupowi mogą służyć na planecie wiele epok, zostając w końcu kuratorami drzemiących dusz wielu tysięcy śpiących, przetrwałych śmiertelników. Mogą tak służyć na wielu różnych światach w danym systemie, skoro odpowiedzi na zmartwychwstanie udziela się na światach-mieszkaniach. W systemie Satanii wszyscy opiekunowie personalni i grupowi, którzy pobłądzili podczas buntu Lucyfera, muszą być zatrzymani na Jerusem do ostatecznego osądzenia buntu, pomimo, że wielu szczerze żałowało swej głupoty. Uniwersalni Cenzorzy zabrali już arbitralnie tym nieposłusznym i niewiernym opiekunom wszelkie aspekty powierzonych im dusz i oddali te rzeczywistości morontialne na przechowanie, pod opiekę sekonafinów-ochotników. 7. SERAFINI A DROGA WZNOSZENIA SIĘ

9 Pierwsze przebudzenie się na powierzchni światów-mieszkań jest doprawdy epokowym wydarzeniem na życiowej drodze wznoszącego się śmiertelnika; tu po raz pierwszy możecie rzeczywiście zobaczyć długo kochanych i zawsze przy was obecnych anielskich towarzyszy z ziemskich czasów; tu także stajecie się naprawdę świadomi tożsamości i obecności Boskiego Monitora, który tak długo zamieszkiwał wasz umysł na Ziemi. Takie doświadczenie stanowi wspaniałe przebudzenie, prawdziwe zmartwychwstanie. Na sferach morontialnych waszymi najbliższymi kompanami są usługujący serafini (a jest ich dwóch). Ci aniołowie nie tylko są waszymi partnerami w progresywnej egzystencji światów przejściowych, nie tylko pomagają wam wszelkimi sposobami w zdobywaniu statusu morontialnego i duchowego, ale także korzystają ze sposobności awansu, dzięki studiom w szkołach przygotowawczych dla serafinów ewolucyjnych, prowadzonych na światach-mieszkaniach. Gatunek ludzki został stworzony tylko nieco niżej niż prostsze klasy anielskie. Dlatego też wasze pierwsze zadanie w życiu morontialnym będziecie prowadzić w charakterze pomocników serafinów; będzie to pierwsza praca was oczekująca, gdy zdobędziecie świadomość osobowości po wyzwoleniu z więzów ciała. Przed opuszczeniem światów-mieszkań, wszyscy śmiertelnicy będą mieć stałych, seraficznych towarzyszy czy opiekunów. Kiedy będziecie się wznosić w sferach morontialnych, seraficzni opiekunowie zostaną w końcu świadkami waszej wiecznej jedności z Dostrajaczami Myśli i potwierdzać będą rozporządzenia o tym fakcie. Razem z Dostrajaczami ugruntowali tożsamość waszej osobowości, jako cielesnych dzieci ze światów czasu. Potem, wraz z osiągnięciem dojrzałego stanu morontialnego, będą wam towarzyszyć po drodze przez Jerusem i związane z nim światy postępu i kultury systemu. Następnie pójdą z wami do Edentii i jej siedemdziesięciu sfer zaawansowanego uspołecznienia, a potem pilotować was będą do Melchizedeków i iść z wami będą wspaniałą drogą światów zarządu wszechświata. I kiedy się nauczycie mądrości i kultury Melchizedeków, wezmą was do Salvingtonu, gdzie staniecie twarzą w twarz z Władcą całego Nebadonu. I ci seraficzni przewodnicy będą jeszcze iść z wami przez sektory superwszechświata, mniejszy i większy, i dalej do światów przyjmujących Uversy, i pozostawać będą z wami, aż w końcu zostaniecie objęci sekonafinem na długi lot do Havony. Niektórzy opiekunowie przeznaczenia, przydzieleni wam za życia w ciele, idą trasą wznoszących się pielgrzymów przez Havonę. Inni żegnają się na chwilę z długo towarzyszącymi im śmiertelnikami a potem, kiedy ci śmiertelnicy przemierzają okręgi wszechświata centralnego, opiekunowie przeznaczenia zdobywają okręgi Serafingtonu. I będą czekać na obrzeżach Raju, kiedy ich towarzysze-śmiertelnicy rozbudzą się z tranzytowego snu czasu, do nowych doświadczeń wieczności. Tacy wznoszący się serafini zaczną później służyć w różny sposób w korpusie finalizmu i w Seraficznym Korpusie Kompletności. Człowiek i anioł mogą, albo też nie mogą być ponownie połączeni w wiecznej służbie, jednak dokądkolwiek seraficzne przydziały mogą zaprowadzić serafinów, są oni zawsze

10 w kontakcie z ich dawnymi podopiecznymi ze światów ewolucyjnych, wzniosłymi śmiertelnikami czasu. Bliskie związki i uczuciowe powiązania ze światów ludzkich początków nigdy nie zostają ani zapomniane ani zupełnie zerwane. W epokach wieczności ludzie i anioły będą współpracować w niebiańskiej służbie, jak to robili w biegu spraw czasu. Dla serafina, najpewniejszym sposobem dotarcia do Rajskich Bóstw jest pomyślne przeprowadzenie duszy pochodzenia ewolucyjnego do bram Raju. Dlatego też przydział na opiekuna przeznaczenia najbardziej jest ceniony przez serafinów. Tylko opiekunowie przeznaczenia gromadzą się w korpusie pierwotnym, czyli Finalizmu Śmiertelników i takie pary anielskie zaczynają najwyższą przygodę tożsamości w jedności; dwie istoty osiągają duchowe dwu-zjednoczenie na Serafingtonie, przed ich przyjęciem do korpusu finalizmu. W tym doświadczeniu dwie natury anielskie, tak bardzo dopełniające się we wszystkich wszechświatowych funkcjach, osiągają ostateczną duchową jedność dwu w jednym co daje im możliwość przyjęcia niedostrajaczowego fragmentu Rajskiego Ojca i zjednoczenia się z nim. I w ten sposób niektórzy z waszych ukochanych, seraficznych towarzyszy w czasie, staną się także waszymi towarzyszamifinalistami w wieczności, dziećmi Najwyższego i doprowadzonymi do doskonałości synami Rajskiego Ojca. [Przedstawione przez szefa serafinów, przebywającego na Urantii]. powrót do spisu treści