Wymagania edukacyjne z chemii dla klasy 1b Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Żarnowcu w roku szkolnym 2015/2016

Transkrypt

1 Wymagania edukacyjne z chemii dla klasy 1b Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Żarnowcu w roku szkolnym 2015/2016 Nauczyciel Joanna Szasta

2 Substancje i ich właściwośc i Uczeń: zna pracownie chemiczna, wylicza zasady prawidłowego i bezpiecznego zachowania się w pracowni chemicznej, stosuje zasady bezpiecznej pracy w pracowni chemicznej, rozpoznaje podstawowe szkło laboratoryjne, wylicza właściwości fizyczne, wymienia zmysły pomagające identyfikować substancje chemiczne, odczytuje z tablic chemicznych informacje o właściwościach fizycznych substancji, wymienia stany skupienia materii, wymienia zjawiska potwierdzające ziarnistą budowę materii, dzieli substancje na proste i złożone, podaje przykłady pierwiastków i związków chemicznych, zna podział pierwiastków na metale i niemetale, podaje przykłady metali i niemetali, zna wzór na gęstość substancji, zna jednostki masy, objętości i gęstości, prawidłowo podstawia dane do wzoru na gęstość substancji, odczytuje z tablic chemicznych potrzebne dane, podaje przykłady mieszanin jednorodnych i niejednorodnych, sporządza mieszaniny jednorodne i niejednorodne, definiuje pojęcia: mieszanina substancji, mieszanina niejednorodna, mieszanina jednorodna, rozróżnia mieszaniny jednorodne od niejednorodnych, wymienia metody rozdzielania mieszanin jednorodnych i niejednorodnych, Ocenę dostateczną(j.w. oraz): podaje znaczenie wybranych piktogramów, nazywa proste czynności laboratoryjne, definiuje pojęcia: materia, substancja, właściwości fizyczne, chemiczne, opisuje właściwości wskazanej substancji, wymienia właściwości typowe dla poszczególnych stanów skupienia, opisuje różnice między pierwiastkiem a związkiem chemicznym, posługuje się symbolami (zna i stosuje do zapisywania wzorów) pierwiastków: H, O, N,Cl, S, C, P, Si, Na, K, Ca, Mg, Fe, Zn, Cu, Al, Pb, Sn, Ag, Hg, określa właściwości metali i niemetali, wymienia cechy charakterystyczne dla metali, wymienia metal, który występuje w temperaturze pokojowej w stanie ciekłym, wymienia metale, które maja inna barwę niż srebrna, przeprowadza bardzo proste obliczenia z wykorzystaniem pojęć: masa, gęstość, objętość. prawidłowo stosuje odczytane dane z tablic chemicznych, definiuje pojęcia: sączenie, sedymentacja, dekantacja, krystalizacja, destylacja, odparowanie, odparowania rozpuszczalnika. wyjaśnia pojęcie piktogramu, wymienia zastosowanie kilku wskazanych substancji i wskazuje te spośród nich, które są charakterystyczne dla danej substancji, wyjaśnia za pomocą rysunku, na czym polegają procesy: topnienia, parowania i skraplania, tłumaczy, na czym polega zjawisko dyfuzji, rozpuszczania, mieszania, zmiany stanu skupienia, wyjaśnia sposób tworzenia symboli chemicznych, bezbłędnie posługuje się symbolami chemicznymi, wyjaśnia różnice między pierwiastkiem a związkiem chemicznym, odróżnia metale od niemetali na podstawie ich właściwości, wyjaśnia związek miedzy zastosowaniem danej substancji a jej właściwościami, przeprowadza obliczenia z wykorzystaniem pojęć: masa, gęstość i objętość, wyjaśnia pojęcia: sedymentacja, dekantacja, sączenie (filtracja), definiuje pojęcia: chromatografia, adsorpcja, wylicza właściwości składników substancji pozwalające zastosować daną metodę do ich rozdziału, wymienia właściwości składników mieszaniny, dzięki którym można ją rozdzielić metoda destylacji, opisuje budowę zestawu do destylacji. Ocenę bardzo dobrą (j.w. oraz): określa znaczenie wszystkich piktogramów, rozpoznaje bezbłędnie demonstrowane szkło laboratoryjne, opisuje bezbłędnie właściwości fizyczne wskazanej substancji, identyfikuje poznaną substancję na podstawie podanych właściwości fizycznych, projektuje doświadczenia potwierdzające ziarnistość materii, projektuje doświadczenie pozwalające stwierdzić, czy dana substancja jest prosta, czy złożona, projektuje proste doświadczenie pozwalające zbadać właściwości metali i niemetali, przeprowadza doświadczenia z wykorzystaniem pojęć: masa, gęstość, objętość z zamianą jednostek, projektuje doświadczenia, które należy przeprowadzić, aby rozdzielić podana mieszaninę, projektuje doświadczenie pozwalające rozdzielić mieszaninę (np. kredy i soli kuchennej) za pomocą zastosowania kilku metod. Ocenę celującą (j.w. oraz): samodzielnie poszerza swoja wiedzę, korzystając z różnych źródeł informacji, rozwiązuje zadania i problemy w sposób nowatorski i oryginalny, rozwiązuje zadania z wykorzystaniem pojęć: masa, gęstość, objętość ze zmianą jednostek objętości i gęstości.

3 Wewnętrzna budowa materii Uczeń: wskazuje, jaki rodzaj drobin nazywamy atomami, wymienia cząstki wchodzące w skład atomu, opisuje skład atomu (jądro: protony i neutrony, elektrony), definiuje liczbę atomowa i masową, definiuje pojęcia: izotop, wartościowość, podaje przykłady izotopów, zna pojęcia: powłoka walencyjna i elektrony walencyjne, wymienia na podstawie układu okresowego gazy szlachetne, dzieli izotopy na naturalne i sztuczne oraz trwałe i promieniotwórcze, wymienia dziedziny życia, w których znalazły zastosowanie izotopy promieniotwórcze, przedstawia skutki działania promieniowania na organizmy żywe, definiuje prawo okresowości, potrafi podać położenie pierwiastka w układzie okresowym i odwrotnie, potrafi wskazać metale i niemetale w układzie okresowym, odczytuje z układu okresowego podstawowe informacje o pierwiastkach (symbol, nazwę, liczbę atomową, masę atomową, podaje przykłady cząsteczek, interpretuje zapisy H2, 2 H, 2 H2, O 2, 2O, 2O 2 itp., wie, że atom tracąc elektrony, zyskuje nadmiar ładunków dodatnich i staje się jonem dodatnim, wie, że atom przyjmując elektrony, zyskuje nadmiar ładunków ujemnych i staje się jonem ujemnym, podaje przykłady związków o budowie jonowej, rozróżnia wzory sumaryczne i strukturalne, pisze wzory sumaryczne na podstawie wzorów kreskowych związków chemicznych, odczytuje wartościowość pierwiastka ze wzoru strukturalnego (kreskowego), ustala na podstawie modelu wzory cząsteczek, zna pojęcie masy cząsteczkowej, zapisuje na podstawie modelu odpowiednie ilości cząsteczek i atomów. Ocenę dostateczną(j.w. oraz): definiuje pojęcie pierwiastka chemicznego, podaje charakterystykę cząstek budujących atom, podaje zależność między liczbą protonów i elektronów w atomie, podaje cząstki, które wchodzą w skład jądra, definiuje pojęcia: powłoka elektronowa, masa atomowa (jako średnia mas atomów danego pierwiastka z uwzględnieniem jego składu izotopowego), wspólna para elektronowa, wiązanie jonowe, oblicza liczbę neutronów, znając liczbę atomową i masową izotopu, zapisuje symbolicznie izotopy pierwiastków, zaznacza w zapisie konfiguracji elektronowej powłokę walencyjna i elektrony walencyjne, opisuje promieniowanie a, β i y, definiuje zjawisko promieniotwórczości naturalnej, definiuje pojęcia: okres połowicznego rozpadu, wiązanie atomowe (kowalencyjne) wie, kto jest twórcą układu okresowego, wie, że rząd poziomy układu okresowego to okres, a pionowy to grupa, wie, że grupy 1, 2 i od 13 do 18 to grupy główne, na podstawie układu okresowego podaje liczbę powłok i liczbę elektronów walencyjnych atomów, podaje wzory sumaryczne i strukturalne cząsteczek: wodoru, chloru, azotu, dwutlenku węgla, wody, chlorowodoru, amoniaku, podaje wzory kationów i anionów, pisze wzór sumaryczny związku na podstawie znanej wartościowości pierwiastków, pisze wzór sumaryczny na podstawie nazwy tlenku, definiuje pojęcie masy cząsteczkowej, oblicza masę cząsteczkową związków o prostej budowie, oblicza liczby atomów poszczególnych pierwiastków na podstawie zapisu, np. 2H 2, 3 CO. wyjaśnia, dlaczego została wprowadzona atomowa jednostka masy, wyjaśnia budowę atomu, wymienia oznaczenia literowe powłok elektronowych (K, L, M, A/...), określa liczbę cząstek wchodzących w skład atomu zapisanego symbolem na podstawie A i Z zapisuje za pomocą symbolu E atom dowolnego izotopu, znając liczby cząstek budujących atom, potrafi zapisać konfigurację elektronową atomów wskazanych pierwiastków w formie schematu modelu atomu, modelu uproszczonego i symbolicznego zapisu, ustala liczbę protonów i neutronów w atomie danego izotopu, określa zdolność przenikania promieniowania przez osłony, opisuje budowę układu okresowego rozumie pojęcia: grupa, okres, wie, jaka jest zależność między liczbą porządkową a atomową, wie, jaka jest zależność między położeniem pierwiastka w układzie okresowym a liczbą elektronów walencyjnych jego atomów (dla grup głównych), na podstawie układu okresowego podaje konfigurację elektronową atomów pierwiastków o liczbie atomowej od 1 do 20, określa położenie pierwiastka w układzie okresowym na podstawie znajomości konfiguracji elektronowej atomu tego pierwiastka, wyjaśnia pojęcie cząsteczki, opisuje, czym różni się atom od cząsteczki, rysuje wzory elektronowe (kropkowe i kreskowe) poznanych substancji, zapisuje w postaci równania powstawanie kationu i anionu na przykładzie sodu, magnezu, glinu, chloru, siarki, wymienia właściwości związków o wiązaniach jonowych, rysuje wzory kreskowe na podstawie znanych wartościowości pierwiastków, wie jaka jest wartościowość wodoru i tlenu, oblicz wartościowość pierwiastka w tlenku na podstawie jego wzoru sumarycznego, podaje nazwę systematyczną tlenku, oblicza masę cząsteczkową wskazanych związków chemicznych.

4 Ocenę bardzo dobrą (j.w. oraz): - określa rząd wielkości rozmiarów atomów, - podaje zależność między gramem a atomową jednostką masy, - definiuje pojęcie nukleony, - zna historyczne i współczesne teorie budowy atomu, - oblicza maksymalną liczbę elektronów mieszczącą się na powłoce, - oblicza średnią masę atomową, znając skład izotopowy, - wyjaśnia różnice w budowie atomów izotopów wodoru, - wyjaśnia rolę elektronów walencyjnych, - opisuje konfigurację elektronową gazów szlachetnych, - wyjaśnia bierność chemiczną helowców, - wymienia czynniki, które wpływają na oddziaływanie promieniowania na organizm ludzki, - omawia wkład Marii Skłodowskiej -Curie w badania nad promieniotwórczością, - wskazuje podobieństwo budowy pierwiastków jako jedną z przyczyn ułożenia ich w układzie okresowym, - określa zmiany aktywności metali i niemetali w obrębie grupy i okresu, - wyjaśnia związek pomiędzy podobieństwem właściwości pierwiastków zapisanych w tej samej grupie układu okresowego a budową atomów i liczbą elektronów walencyjnych, - wymienia właściwości związków o wiązaniach kowalencyjnych, - przedstawia sposób powstawania cząsteczek wodoru, tlenu, azotu, chloru, chlorowodoru, wody, amoniaku, dwutlenku węgla, - przedstawia mechanizm tworzenia wiązania jonowego, - porównuje właściwości związków o budowle jonowej i kowalencyjnej. - wyjaśnia, co przedstawia wzór sumaryczny, a co wzór strukturalny, - określa maksymalną wartościowość pierwiastka względem tlenu i wodoru na podstawie położenia pierwiastka w układzie okresowym (dla pierwiastków grup głównych), Ocenę celującą (j.w. oraz): - bierze udział i odnosi sukcesy w konkursach szkolnych i pozaszkolnych, - samodzielnie poszerza swoją wiedzę, korzystając z różnych źródeł informacji, - rozwiązuje zadania i problemy w sposób nowatorski i oryginalny, - przedstawia samorzutne rozpady promieniotwórcze a i - oblicza ilość nietrwałego izotopu, która pozostanie po określonym czasie. Reakcje chemiczne Uczeń aby uzyskać: - definiuje pojęcia: zjawisko fizyczne, przemiana chemiczna, substraty, produkty, reagenty, reakcje egzoenergetyczne i reakcje endoenergetyczne, - wymienia zjawiska fizyczne i reakcje chemiczne towarzyszące życiu codziennemu, - podaje treść praw zachowania masy i stałości związku chemicznego, - zna pojęcie równania reakcji chemicznej, - wymienia zasady zapisywania równania reakcji chemicznej, - wie, kiedy równanie reakcji jest zapisane poprawnie, - wymienia typy reakcji chemicznych, - wskazuje substraty, produkty i reagenty w różnych typach reakcji, - wymienia przykłady reakcji egzoenergetycznych i endoenergetycznych, - wymienia zastosowanie reakcji spalania, które towarzyszą życiu codziennemu. Ocenę dostateczną(j.w. oraz): - zapisuje obserwacje z przeprowadzonych doświadczeń, - wymienia objawy reakcji chemicznej, - wyjaśnia pojęcia związane ze stanami skupienia materii: sublimacja i resubllmacja, topnienie, krzepnięcie, parowanie, skraplanie, - wykonuje bardzo proste obliczenia związane z wykorzystaniem prawa zachowania masy, - wskazuje różnice między związkiem chemicznym a mieszaniną, - wykonuje bardzo proste obliczenia oparte na prawie stałości składu, - posługuje się pojęciami: indeks stechiometryczny i współczynnik stechlometryczny, - dobiera współczynniki w prostych równaniach reakcji, - wymienia efekty towarzyszące reakcjom chemicznym, - podaje przykłady różnych typów reakcji, - zapisuje słownie przebieg reakcji syntezy, analizy, wymiany. - wyjaśnia różnice między zjawiskiem fizycznym a przemianą chemiczną, - formułuje wnioski z przeprowadzonych doświadczeń, - zna pojęcie mola, - wyjaśnia znaczenie prawa zachowania masy, - oblicza masy substratów lub produktów otrzymanych w wyniku zajścia reakcji chemicznej, - oblicza stosunek masowy pierwiastków w danym związku chemicznym, - wyjaśnia znaczenie prawa stałości składu w życiu codziennym, - wykonuje proste obliczenia związane z prawem stałości składu, - wyjaśnia pojęcie równania reakcji chemicznej, - odczytuje równanie reakcji chemicznej, - dobiera współczynniki stechiometryczne dowolną metodą, - wyjaśnia, co to znaczy, że równanie reakcji chemicznej jest napisane poprawnie, - wyjaśnia pojęcia: synteza, analiza, wymiana, - rozróżnia reakcje egzo- i endoenergetyczne na podstawie zapisu słownego. Ocenę bardzo dobrą (j.w. oraz): - projektuje doświadczenia ilustrujące zjawisko fizyczne i reakcję chemiczną, - udowadnia, dlaczego dany proces jest zjawiskiem fizycznym lub przemianą chemiczną, - oblicza objętość substancji biorących udział w reakcji chemicznej, - definiuje pojęcie mola, - posługuje się interpretacją molową symbolów i wzorów chemicznych, - zapisuje przebieg reakcji chemicznej, używając symboli pierwiastków i wzorów związków chemicznych, - układa równania reakcji, które jest zapisane słownie, - układa równania reakcji np: rozkładu wody, syntezy siarczku cynku, - projektuje doświadczenia pokazujące przebieg reakcji syntezy, analizy i wymiany, zapisuje obserwacje i formułuje wnioski, pisze odpowiednie równania tych reakcji.

5 Ocenę celującą (j.w. oraz): - samodzielnie poszerza swoją wiedzę, korzystając z różnych źródeł informacji, - rozwiązuje zadania i problemy w sposób nowatorski i oryginalny, - oblicza liczby moli atomów i cząsteczek, wykorzystując liczbę Avogadro, - ustala wzór związku chemicznego na podstawie stosunku masowego pierwiastków w tym związku, - oblicza pierwiastkowy skład procentowy związków chemicznych. Uczeń aby uzyskać: Powie trz e to miesza nina gazów - wie, ze powietrze to jednorodna mieszanina gazów, - wymienia składniki powietrza, których zawartość procentowa jest niezmienna w długich odstępach czasu, - wymienia właściwości powietrza, - dzieli reakcje na reakcje przebiegające szybko i wolno, - odczytuje z układu okresowego podstawowe informacje o azocie, tlenie i wodorze (symbol, nazwę, liczbę atomową, masę atomową), - podaje przykłady spalania i utleniania, - wymienia czynniki powodujące korozję, - wymienia sposoby zapobiegania korozji, - wylicza właściwości tlenków żelaza, wapnia i glinu, - wylicza zastosowanie tlenków żelaza, wapnia i glinu, - wymienia właściwości i zastosowanie tlenku węgla(iv), tlenu, wodoru i azotu, - wie, że mieszanina wodoru i powietrza jest mieszaniną wybuchową, - wymienia źródła zanieczyszczeń powietrza oraz sposoby ochrony powietrza przed zanieczyszczeniami. - Ocenę dostateczną(j.w. oraz): - wymienia składniki, których zawartość procentowa w powietrzu ulega zmianom, - podaje zawartość procentową tlenu i azotu w powietrzu, - opisuje doświadczenie, które udowadnia istnienie powietrza, - definiuje reakcje spalania i utleniania, - opisuje obieg tlenu w przyrodzie, - opisuje znaczenie procesu fotosyntezy, - definiuje pojęcie korozji, - opisuje znaczenie procesu korozji w życiu codziennym i przemyśle, - definiuje pojęcia: tlenek, tlenek metalu oraz tlenek niemetalu, - opisuje znaczenie dwutlenku węgla dla organizmów żywych, - wie, w jakiej pozycji należy trzymać otwarte naczynie z wodorem i tlenem, - wie, gdzie występują gazy szlachetne, - wymienia właściwości i zastosowanie gazów szlachetnych, - wylicza czynniki powodujące powstawanie dziury ozonowej. - projektuje doświadczenie pozwalające stwierdzić, że powietrze jest mieszaniną gazów, odczytuje z układu okresowego pierwiastków i innych źródeł informacje o azocie, tlenie i wodorze, - określa sposób identyfikacji tlenu, - analizuje schemat obiegu tlenu w powietrzu, - wymienia sposoby otrzymywania tlenu, - wyjaśnia, dlaczego metale korodują, - wymienia czynniki przyspieszające korozję, - wymienia sposoby otrzymywania tlenków, - opisuje proces utleniania tlenków, - projektuje doświadczenie pozwalające otrzymać tlenek węgla (IV), - projektuje doświadczenie pozwalające zidentyfikować tlenek węgla (IV), - projektuje doświadczenie pozwalające zidentyfikować wodór, - wyjaśnia pojęcie dziury ozonowej. Ocenę bardzo dobrą (j.w. oraz): - wyjaśnia proces destylacji skroplonego powietrza jako źródła innych gazów, - opisuje rolę azotu w przyrodzie, - projektuje doświadczenie, za pomocą którego można otrzymać azot z powietrza i zbadać jego właściwości, - projektuje doświadczenie pozwalające otrzymać tlen, - pisze równania reakcji otrzymywania tlenu, - zapisuje słownie proces fotosyntezy i utleniania biologicznego, - wyjaśnia proces pasywacji, - opisuje gospodarkę metalami (technologia tembo), - pisze równania reakcji otrzymywania tlenków, utleniania tlenków, otrzymywania wodoru, spalania wodoru, otrzymywania tlenku węgla(iv), - definiuje pojęcie katalizatora, - projektuje doświadczenie pozwalające otrzymać wodór, - wyjaśnia, dlaczego gazy szlachetne są mało aktywne chemicznie, - wyjaśnia pojęcia: efekt cieplarniany, smog, globalne ocieplenie kwaśne deszcze, - określa, jakie zagrożenia mogą wynikać z globalnego ocieplenia, - planuje sposób postępowania pozwalający chronić powietrze przed zanieczyszczeniem. Ocenę celującą (j.w. oraz): - samodzielnie poszerza swoją wiedzę, korzystając z różnych źródeł informacji, - rozwiązuje zadania i problemy w sposób nowatorski i oryginalny, - przejawia aktywną postawę wobec zagrożeń środowiska przyrodniczego, - wymienia nazwiska uczonych, którzy po raz pierwszy skroplili powietrze, - rozwiązuje chemografy. Woda i roztwory wodne

6 Uczeń aby uzyskać: - wymienia, w jakiej postaci występuje woda w przyrodzie, - wymienia właściwości wody, -zna pojęcia: rozpuszczalnik, roztwór, substancja rozpuszczona, - wymienia przykłady substancji rozpuszczalnych i trudno rozpuszczalnych w wodzie ze swojego najbliższego otoczenia, - definiuje pojęcia: rozpuszczalność, roztwór nasycony i nienasycony, - korzysta z krzywej rozpuszczalności dla ciał stałych i gazów, - definiuje stężenie procentowe, - zapisuje wzór opisujący stężenie procentowe, - oblicza stężenie procentowe substancji, mając podaną masę substancji i masę roztworu, - definiuje pojęcia: roztwór rozcieńczony i stężony, - opisuje różnice między roztworem rozcieńczonym a stężonym, - definiuje zatężenie i rozcieńczanie roztworu, - wyjaśnia, jakie znaczenie ma woda dla organizmów żywych, - wymienia różne rodzaje wód, - wymienia źródła i rodzaje zanieczyszczeń wód, - proponuje sposoby racjonalnego gospodarowania wodą. Ocenę dostateczną(j.w. oraz): - opisuje budowę cząsteczki wody, - przedstawia wzór sumaryczny i kreskowy wody, - odróżnia roztwory właściwe, koloidy i zawiesiny, - podaje przykłady substancji, które nie rozpuszczają się w wodzie, tworząc koloid i zawiesiny, -wymienia czynniki, jakie wpływają na szybkość rozpuszczania substancji stałych w wodzie, - opisuje różnice między roztworem nasyconym i nienasyconym, - wie, jak z roztworu nasyconego otrzymać nienasycony i odwrotnie, - wymienia czynniki wpływające na rozpuszczalność ciał stałych i gazów w wodzie, - oblicza stężenie procentowe substancji, mając podaną masę substancji i masę rozpuszczalnika, - wymienia kolejne czynności, jakie należy wykonać w celu przygotowania roztworu o określonym stężeniu, - wie, jak zmniejszyć stężenie roztworu, - wie, jak zwiększyć zatężenie roztworu, - omawia występowanie wody słonej i słodkiej w przyrodzie. - przedstawia wzór elektronowy wody, - projektuje doświadczenie mające na celu wykrycie wody w produktach pochodzenia roślinnego i minerałach, - wyjaśnia znaczenie mniejszej gęstości lodu niż wody dla organizmów żywych, - wyjaśnia pojęcia: rozpuszczalnik, roztwór, substancja rozpuszczona, - projektuje doświadczenia wykazujące wpływ różnych czynników na szybkość rozpuszczania substancji stałych w wodzie, - wyjaśnia różnicę pomiędzy rozpuszczaniem a rozpuszczalnością, - rysuje krzywe rozpuszczalności, - opisuje różnice między roztworem stężonym i rozcieńczonym, - oblicza stężenie procentowe roztworu z przeliczeniem jednostek masy, - oblicza masę substancji i masę rozpuszczalnika, mając podane stężenie procentowe i masę roztworu, - omawia obieg wody w przyrodzie, - wyjaśnia pojęcia: utylizacja, recykling, - planuje sposób usunięcia z wody naturalnej niektórych zanieczyszczeń, - wyjaśnia przyczynę zmniejszenia stężenia roztworu, - wyjaśnia przyczynę zatężenia roztworu. Ocenę bardzo dobrą (j.w. oraz): - wyjaśnia pojęcie: dipol, higroskopijność, asocjacja, woda krystalizacyjna, - wyjaśnia, jak polarność cząsteczki wody wpływa na Jej właściwości, - wyjaśnia, posługując się wiadomościami o budowie substancji, dlaczego rozdrobnienie, mieszanie i podwyższona temperatura zwiększają szybkość rozpuszczania większości substancji stałych w wodzie, - wyjaśnia zjawisko stożka Tyndalla, - wyjaśnia związek między rozpuszczaniem się w rozpuszczalniku pewnych substancji a budową rozpuszczalnika i substancji rozpuszczanej, - oblicza, korzystając z krzywej rozpuszczalności, stężenie procentowe roztworu nasyconego w podanej temperaturze, - oblicza ilość substancji, którą można rozpuścić w danej ilości wody w podanej temperaturze, - wymienia czynności, jakie powinien wykonać, aby sporządzić wykres krzywej rozpuszczalności, - oblicza stężenie procentowe substancji, mając podaną masę substancji, gęstość i objętość rozpuszczalnika, - oblicza masę substancji i objętość rozpuszczalnika, mając podane stężenie procentowe i masę roztworu, -oblicza stężenie procentowe roztworu, jeżeli jest podana gęstość i objętość roztworu oraz masa substancji rozpuszczonej, - wyjaśnia, jakie zagrożenia wynikają z zanieczyszczeń wody, - wyjaśnia różnicę między wodą destylowaną a wodą występująca w przyrodzie. Ocenę celującą (j.w. oraz): - samodzielnie poszerza swoją wiedzę, korzystając z różnych źródeł informacji, - rozwiązuje zadania i problemy w sposób nowatorski i oryginalny, - oblicza stężenie procentowe roztworu powstałego przez zagęszczenie, rozcieńczenie roztworu, zmieszanie roztworów o różnym stężeniu, - wyjaśnia pojęcie eutrofizacji.

7

8