Nauczycielski dodatek za wysługę lat

Transkrypt

1 KADRY I PŁACE 11 Nauczycielski dodatek za wysługę lat Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 Karty Nauczyciela jednym ze składników wynagrodzenia nauczycieli jest dodatek za wysługę lat. Świadczenie to jest uregulowane w kilku aktach prawnych. Częściowo reguluje je Karta Nauczyciela, częściowo rozporządzenie płacowe Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2005 r., a sprawy nieuregulowane w tych aktach powinien określać regulamin wynagradzania nauczycieli uchwalany przez organy prowadzące szkoły na podstawie art. 30 ust. 6 Karty Nauczyciela. Zgodnie z art. 33 Karty Nauczyciela, nauczycielom przysługuje dodatek za wysługę lat w wysokości 1% wynagrodzenia zasadniczego za każdy rok pracy, wypłacany w okresach miesięcznych poczynając od 4 roku pracy, z tym że dodatek ten nie może przekroczyć 20% wynagrodzenia zasadniczego. Oznacza to, że swój pierwszy dodatek za wysługę lat nauczyciel dostanie po przepracowaniu 4 lat w wysokości 4% wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten będzie wzrastał jednak jedynie do osiągnięcia przez nauczyciela 20 lat pracy, gdyż w myśl obowiązujących przepisów, jego wysokość nie może przekroczyć 20% wynagrodzenia zasadniczego. Oznacza to, że w 21 roku pracy i dalszych nauczyciel będzie stale już otrzymywał dodatek za wysługę lat w wysokości 20% wynagrodzenia zasadniczego. Na podstawie 7 ust. 1 rozporządzenia MENiS z dnia 31 stycznia 2006 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym od pracy, do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia we wszystkich zakładach pracy oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Oznacza to więc, że do okresów zaliczanych do wysługi lat zalicza się przede wszystkim okresy zatrudnienia, a więc okresy pozostawania w stosunku pracy, które nauczyciel dokumentuje świadectwami pracy. Nie ma znaczenia natomiast, w jakim zakładzie pracy i na jakim stanowisku praca była świadczona. Od 1 stycznia 2005 r. bez znaczenia jest również wymiar etatu, w jakim pracownik był zatrudniony. Wynika to z rozporządzenia MENiS z dnia 31 stycznia

2 BAZA LOKALOWA 27 Obiekty oświatowe w świetle przepisów prawa budowlanego część IV Od 31 maja 2006 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 kwietnia 2006 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz.U. z 2006 r. Nr 83, poz. 578 z późn. zm.). Rozporządzenie określa: 1) rodzaje i zakres przygotowania zawodowego do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, 2) sposób stwierdzania posiadania tego przygotowania, 3) ograniczenia zakresu uprawnień budowlanych, 4) wykaz kierunków wykształcenia odpowiedniego i pokrewnego dla danej specjalności, 5) wykaz specjalizacji wyodrębnionych w ramach poszczególnych specjalności, 6) sposób przeprowadzania i zakres egzaminu, 7) zasady odpłatności za postępowanie kwalifikacyjne, 8) zasady wynagradzania członków komisji egzaminacyjnej. Zgodnie jednak z brzmieniem 29 ww. rozporządzenia wykształcenie, uzyskane przed dniem 31 maja 2006 roku, którego kierunek lub zawód techniczny był określany w sposób odbiegający od przyjętego w rozporządzeniu, podlega indywidualnemu rozpatrzeniu i zakwalifikowaniu przez izbę architektów czy izbę inżynierów budownictwa, na podstawie programu kształcenia, jako wykształcenie odpowiednie lub pokrewne dla danej specjalności. Zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz.1118) w rozdziale 2, prezentowanym poniżej w opracowaniu redakcyjnym, określono zakres i zasady pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. Art Za samodzielną funkcję techniczną w budownictwie uważa się działalność związaną z koniecznością fachowej oceny zjawisk technicznych lub samodzielnego rozwiązania zagadnień architektonicznych i technicznych oraz techniczno organizacyjnych, a w szczególności działalność obejmującą:

3 ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE 32 Zmiany w przepisach o systemie oświaty W ostatnich miesiącach sporo emocji w naszym kraju wywołał projekt reformy oświatowej. Proponowane zmiany, żywo dyskutowane były w mediach i różnych środowiskach. Spontanicznie powstały inicjatywy społeczne, takie jak akcja Ratuj Maluchy. Nowelizacja miała na celu upowszechnienie wychowania przedszkolnego, wprowadzenie obowiązku szkolnego dla 6 latków, reformę programu nauczania, zmiany w zakresie obowiązków kuratorów oraz stworzenie możliwości realizacji w polskich szkołach międzynarodowych programów nauczania i wspieranie integracji cudzoziemców w polskim systemie oświaty. Historia ostatecznego przyjęcia ustawy w skrócie przedstawiała się następująco: przedstawienie przez MEN w 2008 r. projektu ustawy o systemie oświaty, następnie (uwzględniając zgłoszone poprawki), ustawa zostaje przyjęta w styczniu 2009 r. przez Sejm i trafia do Senatu, który zgłasza m.in. poprawkę dotyczącą trybu obniżania wieku szkolnego, ustawa zostaje zawetowana 9 marca 2009 r. przez Prezydenta Lecha Kaczyńskiego (decyzja ta została uzasadniona tym, że kryzys gospodarczy nie jest najlepszym okresem do przeprowadzania reformy oświaty, nadmierną decentralizacją oświatowych zadań państwa oraz nieuzasadnionym zwiększeniem swobody organów prowadzących szkoły i placówki oświatowe poprzez ograniczenie uprawnień kuratorów oraz odstąpieniem od zasady dopuszczania programów nauczania przez ministra edukacji), na posiedzeniu 19 marca 2009 r. Sejm większością głosów odrzuca prezydenckie weto. W tym miejscu warto wspomnieć o senackiej poprawce, odnoszącej się do zastąpienia budzącego kontrowersje sposobu i harmonogramu obniżania wieku rozpoczynania obowiązku szkolnego, zawartych w projekcie w trzech przepisach ustawy (art ) jednym zapisem (art. 12), określającym w sposób jednolity zasady przyjmowania do szkoły podstawowej dzieci sześcioletnich w pilotażowym okresie trzech lat szkolnych, poprzedzających obniżenie wieku rozpoczęcia spełniania obowiązku szkolnego.

4 ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE 36 Przyjmowanie uczniów do szkół publicznych W Dzienniku Ustaw z 2009 r. Nr 31, poz. 232, ukazała się nowelizacja rozporządzenia MENiS z dnia 20 lutego 2004 r. w sprawie zasad przyjmowania uczniów do szkół publicznych i przechodzenia z jednych typów szkół do innych. Powyższe rozporządzenie wiąże się m.in. z dokumentacją przebiegu nauczania, którą będziemy omawiać w następnych numerach. Poniżej przedstawiamy opracowany redakcyjnie, ujdnolicony tekst rozporządzenia. Fragmenty zaznaczone pogrubioną czcionką dotyczą wprowadzonych zmian (druk prosty fragmenty dodane, kursywa zmienione). Rozporządzenie Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 20 lutego 2004 r. w sprawie warunków i trybu przyjmowania uczniów do szkół publicznych oraz przechodzenia z jednych typów szkół do innych (Dz. U. z 2004 r. Nr 26, poz. 232) (zmiana: Dz.U. z 2009 r. Nr 31, poz.208 obowiązuje od dnia 13 marca 2009 r.) Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329, z późn. zm.) zarządza się, co następuje: ZAKRES Rozporządzenie określa warunki i tryb przyjmowania uczniów do publicznych przedszkoli, szkół podstawowych, gimnazjów oraz szkół ponadgimnazjalnych, dla dzieci i młodzieży oraz dla dorosłych, a także przechodzenia z jednych typów szkół do innych. 2. Warunki i tryb przyjmowania uczniów do publicznych placówek, publicznych szkół i placówek artystycznych oraz warunki i tryb przyjmowania do publicznych szkół i placówek osób niebędących obywatelami polskimi określają odrębne przepisy. PRZYJĘCIA DO PRZEDSZKOLA I ODDZIAŁÓW PRZEDSZKOLNYCH 2. Do przedszkola i oddziału przedszkolnego zorganizowanego w szkole podstawowej w pierwszej kolejności przyjmowane są dzieci w wieku 6 lat odbywające roczne przygotowanie przedszkolne.

5 ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE 37 W następnej kolejności przyjmowane są dzieci matek lub ojców samotnie je wychowujących, matek lub ojców, wobec których orzeczono znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności bądź całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji, na podstawie odrębnych przepisów, a także dzieci umieszczone w rodzinach zastępczych. PRZYJĘCIA DO SZKÓŁ PODSTAWOWYCH 3. Do klasy pierwszej szkoły podstawowej przyjmowane są dzieci, które w danym roku kalendarzowym kończą 7 lat i nie odroczono im rozpoczęcia spełniania obowiązku szkolnego na podstawie art. 14 ust. 1a lub art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, zwanej dalej ustawą, a także dzieci, w stosunku do których podjęto decyzję o wcześniejszym przyjęciu do szkoły podstawowej na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy. 4. Do klasy pierwszej szkoły podstawowej ogólnodostępnej prowadzonej przez gminę lub innej należącej do sieci szkół podstawowych ustalanej przez gminę przyjmuje się: 1) z urzędu dzieci zamieszkałe w obwodzie danej szkoły podstawowej; 2) na wniosek rodziców (prawnych opiekunów) dzieci zamieszkałe poza obwodem danej szkoły podstawowej, w przypadku gdy szkoła dysponuje wolnymi miejscami. PRZYJĘCIA DO GIMNAZJÓW Do klasy pierwszej gimnazjum ogólnodostępnego prowadzonego przez gminę lub innego należącego do sieci gimnazjów ustalanej przez gminę przyjmuje się: 1) z urzędu absolwentów szkół podstawowych zamieszkałych w obwodzie danego gimnazjum; 2) na wniosek rodziców (prawnych opiekunów) absolwentów szkół podstawowych zamieszkałych poza obwodem danego gimnazjum, w przypadku gdy gimnazjum dysponuje wolnymi miejscami. 2. W przypadku gdy liczba kandydatów zamieszkałych poza obwodem danego gimnazjum jest większa niż liczba wolnych miejsc, którymi dysponuje gimnazjum, kandydatów przyjmuje się na podstawie kryteriów zawartych w statucie gimnazjum.

6 NOWA SZKOŁA 53 Dopuszczanie do użytku szkolnego programów nauczania i podręczników W dniu 30 stycznia 2009 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 6 stycznia 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku szkolnego programów wychowania przedszkolnego, programów nauczania i podręczników oraz cofania dopuszczenia (Dz.U. z 2009 Nr 4, poz. 18). Rozporządzenie określa szczegółowe warunki, jakie muszą spełniać dopuszczane do użytku szkolnego programy wychowania przedszkolnego, programy nauczania dla zajęć edukacyjnych z zakresu kształcenia ogólnego, nauczania dla zawodów i dla profili kształcenia ogólnozawodowego, a także warunki tworzenia własnych programów przez nauczycieli. W rozporządzeniu zawarte zostały również szczegółowe warunki i tryb dopuszczania do użytku szkolnego programów i podręczników, cofania dopuszczenia oraz warunki, jakie muszą spełnić osoby wpisywane na listę rzeczoznawców, warunki i tryb skreślania z listy rzeczoznawców, oraz wysokość i tryb wnoszenia opłat w postępowaniu o dopuszczenie do użytku szkolnego programu lub podręcznika, a także warunki wynagradzania rzeczoznawców. W poniżej prezentowanym Państwu opracowaniu, uwzględniono wprowadzenie z dniem 1 września 2009 r., nowej podstawy programowej kształcenia ogólnego w klasach I szkół podstawowych i klasach I gimnazjum. Dla łatwiejszej orientacji fragmenty dodane, bądź zmienione umieszczono w ramkach. Na podstawie art. 22 a ust. 8 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) zarządza się, co następuje: Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe warunki, jakie muszą spełniać dopuszczane do użytku szkolnego: a) programy wychowania przedszkolnego dla przedszkola, w tym przedszkola specjalnego, oddziału przedszkolnego w szkole podstawowej oraz innych form wychowania przedszkolnego, b) programy nauczania dla zajęć edukacyjnych z zakresu kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, gimnazjum

7 NOWA SZKOŁA 54 i szkół ponadgimnazjalnych, w tym szkół specjalnych, z zastrzeżeniem ust. 2, c) programy nauczania dla zawodów i programy nauczania dla profili kształcenia ogólnozawodowego dla szkół ponadgimnazjalnych, w tym szkół specjalnych, z zastrzeżeniem ust. 2, d) podręczniki przeznaczone do kształcenia ogólnego, kształcenia w zawodach oraz w profilach kształcenia ogólnozawodowego, w tym do kształcenia specjalnego, e) podręczniki wspomagające edukację przeznaczone do kształcenia ogólnego dla mniejszości narodowych i etnicznych oraz społeczności posługującej się językiem regionalnym i do kształcenia specjalnego; 2) warunki tworzenia przez nauczycieli własnych programów, o których mowa w pkt 1 lit. a-c; 3) szczegółowe warunki i tryb dopuszczania do użytku szkolnego programów i podręczników, o których mowa w pkt 1, oraz cofania dopuszczenia; 4) warunki, jakie muszą spełnić osoby wpisywane na listę rzeczoznawców, oraz warunki i tryb skreślania z listy rzeczoznawców; 5) wysokość i tryb wnoszenia opłat w postępowaniu o dopuszczenie do użytku szkolnego programu lub podręcznika, o których mowa w pkt 1, a także warunki wynagradzania rzeczoznawców. 2. Rozporządzenie nie dotyczy indywidualnych programów edukacyjnych dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym, opracowywanych przez zespoły nauczycieli i specjalistów pracujących z tymi uczniami. 3. Dopuszczanie do użytku szkolnego programów nauczania i podręczników dla szkół artystycznych określają przepisy w sprawie dopuszczania do użytku szkolnego programów nauczania i podręczników dla szkół artystycznych. 2 ust. 1 7 treść pominięto 8. Program wychowania przedszkolnego, program nauczania ogólnego, program nauczania dla zawodu oraz program nauczania dla profilu: 1) jest poprawny pod względem merytorycznym i dydaktycznym, w szczególności uwzględnia aktualny stan wiedzy naukowej, w tym metodycznej;