PLAN URZĄDZENIA LASU DLA NADLEŚNICTWA KONIN

Transkrypt

1 FORMY OCHRONY PRZYRODY FORMA OCHRONY LICZBA OBIEKTÓW OBSZARY CHRONIONEGO KRJAOBRAZU 4 PARKI KRAJOBRAZOWE 3 REZERWATY PRZYRODY 5 OBSZARY NATURA 2 POMNIKI PRZYRODY 6 15 OSTOJA NADGOPLAŃSKA PLB44 Obszar OSO obejmuje Jezioro Gopło i jego otoczenie z grupą jezior: Skulskie, Skulska Wieś, Czartowo. Powierzchnia całkowita ostoi wynosi 9 815,84. W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa znalazła się część obszaru o powierzchni 3 284,64 (33 areału). Grunty administrowane przez nadleśnictwo zajmują 248,14, co stanowi tylko 2,53 powierzchni ostoi. W granicach obszaru Ostoja Nadgoplańska znalazła się północnowschodnia część leśnictwa Skulsk. W ostoi występują co najmniej 24 gatunki ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, 1 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK). Obserwowano tu 198 gatunków ptaków, wśród których 74 związane są STREFY OCHRONNE WOKÓŁ GNIAZD PTAKÓW 2 z obszarami wodnymi i błotnymi. W okresie lęgowym obszar zasiedla co najmniej 1 populacji krajowej następujących gatunków ptaków: batalion, bączek, bąk, podróżniczek, sowa błotna, perkoz dwuczuby, gęgawa, płaskonos, krakwa, rokitniczka, brzęczka i wąsatka. W stosunkowo wysokim zagęszczeniu występuje rybitwa czarna, gąsiorek, ortolan, krzyżówka, łyska, czajka i krwawodziób. W okresie wędrówek występuje tu co najmniej 1 populacji szlaku wędrówkowego żurawi i gęsi (mieszane gatunki). DOLINA ŚRODKOWEJ WARTY PLB32 Powierzchnia całkowita tego Obszaru Specjalnej Ochrony wynosi 57 14,36. Obszar obejmuje dolinę Warty pomiędzy wsią Babin (koło Uniejowa) i Dębno n. Wartą (koło Nowego Miasta n. Wartą). Duża część ostoi położona jest w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa (2 496,14 ). Grunty zarządzane przez zajmują w obszarze stosunkowo niewielką powierzchnię 373,5 (,65 powierzchni ostoi). W skład Doliny Środkowej Warty weszła południowa część leśnictwa Bieniszew, północny fragment leśnictwa Kowalewek oraz małe fragmenty leśnictw Grąblin i eźno. Występują tu co najmniej 42 gatunki ptaków z Załącznika I Dyrektywy Rady 79/49/EWG, 18 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK). Obszar jest bardzo ważną ostoją ptaków wodnobłotnych, przede wszystkim w okresie lęgowym. W okresie lęgowym obszar zasiedla powyżej 1 krajowej populacji rybitwy białowąsej (PCK), powyżej 2 krajowych populacji następujących gatunków ptaków: cyranka, gęgawa, krwawodziób, płaskonos, rybitwa białoczelna (PCK), rybitwa białoskrzydła (PCK), rybitwa czarna, rycyk i co najmniej 1 populacji krajowej następujących gatunków ptaków: batalion (PCK), bąk (PCK), błotniak łąkowy, błotniak stawowy, dzięcioł średni, kropiatka, podróżniczek (PCK), brodziec piskliwy, cyraneczka, czajka, czapla siwa, dudek, dziwonia, krakwa, kulik wielki (PCK), sieweczka obrożna (PCK) i zausznik. Stosunkowo wysoką liczebność osiągają: błotniak Puszcza Bieniszewska PLH311 zbożowy (PCK), cyraneczka, derkacz, kszyk, ortolan, ślepowron (PCK), zimorodek i świergotek polny. Prawdopodobnie gnieździ się bardzo rzadki Fot. Archiwum Nadleśnictwa rożeniec (PCK). W liczebności powyżej 1 populacji krajowej występują dudek, dziwonia, pustułka i remiz, a w liczebności ok. 1 populacji krajowej przepiórka. W okresie wędrówki jesiennej występuje tu czapla biała (do 23 osobników), świstun (do 15 osobników), żuraw (do 25 osobników) i mieszane stada gęsi (do powyżej 5 osobników). Podczas wędrówki wiosennej tokujące bataliony spotyka się w liczbie do 12 osobników. JEZIORO GOPŁO PLH47 Obszar OZW o powierzchni ,42. Granice ostoi częściowo pokrywają się z opisanym wcześniej OSO Ostoja Nadgoplańska. Grunty nadleśnictwa zajmują tylko 1,84 całkowitej powierzchni obszaru Jezioro Gopło. Najważniejszym elementem przyrodniczym obszaru jest Jezioro Gopło dziewiąte, co do wielkości jezioro w Polsce (2 154 ). W obszarze stwierdzono występowanie 18 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Obszar ma w skali Wielkopolski duże znaczenie dla zachowania zbiorowisk łąkowych wykształconych na pokładach wapna łąkowego. Duże połacie zajmują tu też łąki lofilne. Obszar jest ważny dla ochrony 6 gatunków z Załącznika II Dyrektywy (w sumie stwierdzono ich tu 1); utrzymują się bogate stanowiska lipiennika Loesela Liparis loeselii, staroduba łąkowego Angelica palustris, a także przetacznika wczesnego Veronica praecox roślin zagrożonych w Polsce. W szuwarach nadgoplańskich występują jedne z bogatszych w Polsce stanowisk Scolochloa festucacea. Na terenach administrowanych przez i położonych w granicach obszaru Jezioro Gopło stwierdzono występowanie następujących siedlisk przyrodniczych: 91F, 91E, 917, 315 stanowiących przedmioty ochrony ostoi oraz siedliska 919 niestanowiącego przedmiotu ochrony ostoi (BULiGL 216). Na gruntach Nadleśnictwa nie stwierdzono gatunków Natura 2, stanowiących przedmioty ochrony ostoi. OSTOJA NADWARCIAŃSKA PLH39 Obszar OZW, którego granica częściowo pokrywa się z granicą OSO Dolina Środkowej Warty. Powierzchnia całkowita ostoi wynosi ,7. W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa znalazło się 9 685,48 obszaru. Grunty administrowane przez nadleśnictwo zajmują jednak niewielką część Ostoi Nadwarciańskiej 664,44 (2,49 powierzchni obszaru). W granicach chronionego obszaru znalazła się północna część leśnictwa Kowalewek i południowy fragment leśnictwa Bieniszew. Obszar obejmuje, co najmniej 25 rodzajów siedlisk wymienionych w Załączniku I Dyrektywy Rady 92/43/EWG od bagiennych i torfowiskowych do suchych, wydmowych. Część z nich, jak np. priorytetowe, śródlądowe łąki lofilne, cechują się bardzo dobrym stanem zachowania. Łąki te, z bogatymi populacjami ginących gatunków słonorośli (np. Triglochin maritimum) oraz krytycznie zagrożonego w Polsce storczyka błotnego Orchis palustris, są osobliwością w skali europejskiej. Podczas inwentaryzacji przeprowadzonej równocześnie z taksacją drzewostanów na gruntach Nadleśnictwa stwierdzono występowanie 6 typów siedlisk przyrodniczych stanowiących przedmioty ochrony obszaru (BULiGL 216): 233, 315, 641, 651, 917, 91E. PUSZCZA BIENISZEWSKA PLH311 Powierzchnia tego obszaru OZW wynosi 953,96. Puszcza Bieniszewska w całości znajduje się w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa, a większość gruntów znajdujących się w jej granicach podlega zarządowi nadleśnictwa 922,2 (96,65 ostoi). Puszcza Bieniszewska położona jest w większości na gruntach leśnictwa Bieniszew. Niewielką część obszaru stanowią tereny leśnictwa (północny fragment ostoi). Puszcza Bieniszewska to zwarty kompleks lasów. Niemal cały omawiany obszar pokrywają dobrze zachowane lasy grądowe oraz łęgi, niewielkie powierzchnie zajmują acidofilne i świetliste dąbrowy. Pośród nich położone są trzy eutroficzne zbiorniki wodne, nad brzegami, których rozwijają się rozległe połacie eutroficznych szuwarów i mechowisk. Podczas inwentaryzacji siedlisk przyrodniczych przeprowadzonych podczas prac nad planami ochrony rezerwatów przyrody, znajdujących się w granicach ostoi, oraz równocześnie z taksacją drzewostanów stwierdzono występowanie pięciu typów siedlisk przyrodniczych stanowiących przedmioty ochrony ostoi: 91E, 917, 91I, 641, 315. Ponadto w ostoi stwierdzono występowanie siedlisk przyrodniczych niestanowiących przedmiotów ochrony: 722, 714, 91F. Nie potwierdzono występowania siedlisk 919 i 723. SDF wymienia jeden gatunek płaza z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej stanowiący przedmiot ochrony ostoi kumak nizinny Bombina bombina kod 1188, ocena ogólna C. Podczas inwentaryzacji przeprowadzonej przez Lasy Państwowe stwierdzono obecność tego gatunku w wydz. 149g (ponad 2 osobników). Oprócz kumaka w tym samym wydzieleniu występuje nie wymieniona w SDFie traszka grzebieniasta Triturus cristatus (kod 1166). Występowanie traszki grzebieniastej potwierdzono także w oddziale 116c w granicach rezerwatu Pustelnik. Przedmiotem ochrony ostoi jest jeden gatunek rośliny lipiennik Loesela Liparis loeselii, kod 193, ocena ogólna C. POJEZIERZE GNIEŹNIEŃSKIE PLH326 Obszar PLH326 Pojezierze Gnieźnieńskie zajmuje powierzchnię ,12, z czego w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa znajduje się 1 211,24. Grunty administrowane przez nadleśnictwo to 29,78 (1,83 areału obszaru). Obszar ma ważne znaczenie dla zachowania podwodnych łąk ramienicowych w Polsce. Lasy wchodzące w skład ostoi cechują się także najlepiej zachowanymi w Wielkopolsce świetlistymi dąbrowami Potentillo albaequercetum. Wyróżniającym dla tego obszaru elementem szaty roślinnej są także kalcyfilne łąki o zmiennej wilgotności (trzęślicowe oraz świeże) oraz torfowiska nakredowe rozwijające się na pokładach kredy jeziornej. Najnowsza inwentaryzacja siedlisk przyrodniczych na gruntach Nadleśnictwa wykazała, że w granicach ostoi występują siedliska: 91F, 91E, 919, 917 i 315 stanowiące przedmioty ochrony ostoi. Zbiorowisko AstrantioFraxinetum, siedlisko 91F Fot. S. Rosadziński

2 FORMY OCHRONY PRZYRODY NIELEŚNE SIEDLISKA PRZYRODNICZE Nieleśne siedliska przyrodnicze LEŚNE SIEDLISKA PRZYRODNICZE Kod siedliska Natura 2 Wydmy śródlądowe z murawami napiaskowymi (Corynephorus, Agrostis) 233,21 Starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympeion, Potamion ,26 Zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion) 641 1,98 Niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris) Torfowiska przejściowe i trzęsawiska (przeważnie z roślinnością z ScheuchzerioCaricetea) 714,56 Źródliska wapienne ze zbiorowiskami Cratoneurion commutati Ogółem siedliska nieleśne Natura 2 w Nadleśnictwie 722 Leśne siedliska przyrodnicze Kod siedliska Natura 2 Grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (GalioCarpinetum, TilioCarpinetum) , Kwaśne dąbrowy (Quercion roboripetraeae) ,4 91E 231,4 91F 91,85 Ciepłolubne dąbrowy (Quercetalia pubescentipetraeae)* 91IO 51,66 * snowy bór chrobotkowy (CladonioPinetum i chrobotkowa postać PeucedanoPinetum) 91T 28,78 25,8 Ogółem leśne siedliska przyrodnicze Natura 2 w Nadleśnictwie Łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albofragilis, Populetum albae, Alnenion glutinosoincanae, olsy źródliskowe)* Łęgowe lasy dębowowiązowojesionowe (FicarioUlmetum) 1 176,37 *siedlisko o powierzchni 3 m2 REZERWATY PRZYRODY BIENISZEW W skład rezerwatu wchodzą oddziały 1, 11, 12, 117, 118 i 119, leśnictwo Bieniszew, obręb, na łącznej powierzchni 144,1. Rezerwat nie ma obowiązującego planu ochrony. Celem ochrony rezerwatu jest utrzymanie i zabezpieczenie naturalnych procesów przyrodniczych w ekosystemach leśnych i nieleśnych oraz częściowe wspomaganie procesów regeneracyjnych w zbiorowiskach leśnych zniekształconych dawną gospodarką leśną. Panujące tu drzewostany (głównie dębu bezszypułkowego) porastają najbardziej zróżnicowany pod względem rzeźby terenu fragment kompleksu bieniszewskiego. Runo leśne skrywa liczne gatunki chronione m.in. lilia złotogłów (Lilium martagon), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum). Najciekawszym gatunkiem jest rzadki relikt glacjalny brzoza niska (Betula humilis), której stanowisko znajduje się w oddziale 12b. W części południowej znajduje się kilka jeziorek śródleśnych i stawów, w tym jezioro Wściekłe, w pobliżu, którego występuje fragment łęgu olszowego ze starymi olszami, który na skutek ogólnego przesuszenia całego terenu ewoluuje w kierunku grądu. MIELNO Rezerwat obejmuje jezioro Mielno wraz z otaczającym je lasem i łąkami. W skład rezerwatu wchodzą oddziały 111, 112, 113 oraz 114, leśnictwo Bieniszew, obręb, na łącznej powierzchni 94,43. Rezerwat Mielno posiadał dotychczas trzy plany urządzenia gospodarstwa rezerwatowego ( , , ) oraz plan ochrony rezerwatu na lata Plan ten utracił swoją moc prawną w 21 roku aktualnie rezerwat nie posiada ważnego planu ochrony. Rezerwat utworzono w celu ochrony lęgowego ptactwa wodnego i błotnego. Na szczególną uwagę zasługuje historyczne występowanie reliktu glacjalnego brzozy niskiej (Betula humilis). Informacje o występowaniu brzozy niskiej podawali z tego terenu A. Wodziczko (1925, 1932), S. Kozłowska (1934) i C. Rezerwat Mielno Pacyniak (1959). W ostatnich badaniach flory rezerwatu stwierdzono brak brzozy niskiej. Wśród gatunków chronionych można tu spo tkać m.in. takie gatunki jak: wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), goździk pyszny (Dianthus superbus), kruszczyk błotny (Epipactis palustris), listera jajowata (Listera ovata), kukułka krwista (Dactylorhiza incarnata). Na terenie rezerwatu występował lipiennik Loesela, jednak obecnie to stanowisko należy uznać za historyczne. Na terenie rezerwatu Mielno stwierdzono występowanie 69 gatunków ptaków (57 gatunków lęgowych, 12 gatunków zalatujących). Obecnie najciekawszym zjawiskiem w rezerwacie jest postępujący (według autorów ostatniego planu ochrony w zawrotnym tempie) proces wypłycania (lądowienia) jeziora i naturalna sukcesja zbiorowisk roślinnych w jego obrębie w kierunku torfowiska przez takie gatunki jak: osoka aloesowata (Stratiotes aloides), żabiściek pływający (Hydrocris morsusranae). PUSTELNIK W skład rezerwatu wchodzą oddziały 115, 116 oraz 132a, c, d, hdx leśnictwo Bieniszew, obręb, na łącznej powierzchni 94,42. Rezerwat nie posiada ważnego planu ochrony. Celem ochrony jest zachowanie warunków przebiegu naturalnych procesów przyrodniczych w ekosystemach leśnych ze szczególnym uwzględnieniem łęgu jesionowego z jarzmianką. Podstawowym przedmiotem ochrony jest zbliżony do naturalnego fragment lasów łęgowych i grądowych. Występują tu fitocenozy rzadkiego w Wielkopolsce łęgu jarzmiankowojesionowego (AstrantioFraxinetum), grądu środkowoeuropejskiego (Galio silvaticicarpinetum) oraz zbiorowiska z brzozą omszoną (Betula pubescens). Rezerwat przyrody Pustelnik obejmuje różne elementy krajobrazu, przyrody i kultury. Stanowi mozaikę lasów, śródleśnych jezior i polan. Na szczycie wzgórza wia Góra (117 m n.p.m.) znajduje się klasztor oo. kamedułów i pustelnia powstała w 1663 roku jest to jedna z dwóch takich pustelni w Polsce (drugi to klasztor w Bielanach pod Krakowem). Teren rezerwatu ma urozmaiconą rzeźbę, z licznymi zagłębieniami wypełnionymi mokradłami z okresowo stagnującą wodą i wodami niewielkich jeziorek, z których największe jest jezioro Skąpe. SOKÓŁKI Rezerwat utworzono w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych zbiorowisk łęgów jesionowoolszowych, jarzmiankowojesionowych oraz grądu środkowoeuropejskiego. Obecnie rezerwat nie posiada ważnego planu ochrony. Obiekt ten jest położony na południowowschodnim obrzeżu dawnej Puszczy Bieniszewskiej. W skład rezerwatu weszły oddziały: 19n, o, 11, 127, 128, 129, 13, 131, 143, 144, 145, 146 leśnictwo Bieniszew, obręb, na łącznej powierzchni 238,9. Rezerwat nie posiada otuliny funkcję tę spełniają sąsiadujące rezerwaty Mielno i Pustelnik. Ten największy z rezerwatów dawnej Puszczy Bieniszewskiej stanowi pozostałość dawnych lasów owskich. Dominujące fitocenozy to Galio silvaticicarpinetum (grąd środkowoeuropejski) oraz łęgi: jesionowoolszowy (FraxinoAlnetum) i jarzmiankowojesionowy (AstrantioFraxinetum). Lasy te crakteryzują się dobrze wykształconym podszytem (grab, klon, buk) i dość bogatym runem. W warstwie tej stwierdzono następujące, rzadkie i chronione gatunki: lilia złotogłów (Lilium martagon), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum). ZŁOTA GÓRA Ostatnim z pięciu położonych na terenie Nadleśnictwa rezerwatów przyrody jest rezerwat przyrody Złota Góra. Rezerwat posiada plan ochrony na lata (Rutkowski 23). Celem ochrony jest zachowanie w stanie niezmienionym ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych najwyższego wzniesienia w b. województwie konińskim (Złota Góra 191 m n.p.m.), porośniętego lasem mieszanym oraz kwaśną dąbrową na granicy jej zasięgu. W skład rezerwatu wchodzą oddziały 293ad, 294, 295, 296, 32 leśnictwo eźno, obręb na łącznej powierzchni 121,16. Drzewostany rezerwatu tworzy dąb bezszypułkowy oraz sosna zwyczajna, sosna czarna i brzoza. Występują tu zbiorowiska acidofilnej dąbrowy trzcinnikowej Calamagrostio arundinaceae Quercetum, świetlistej dąbrowy Potentillo albae Quercetum oraz grądu środkowoeuropejskiego Galio sylvatici Carpinetum.

3 OGÓLNE INFORMACJE O NADLEŚNICTWIE PODZIAŁ NADLEŚNICTWA NA ODDZIAŁY I PODODDZIAŁY PrzeciętPrzeciętna Liczba Liczba na pow. pow. pod Liczba wydzieleń pododdziałów oddziału oddziału nieliterowanych oddz. Obręb Podstawowa numeracja oddziałów Numery dodatkowe 153, 5962, A, 1B, 1C, 25A, 25B, 25C, 26A, 26B, 29A, 29B, 43A, 44A, 44B, 68A, 73A, 73B, 73C, 73D, 73E, 73F, 73G, 73H, 73I, 73J , , , 19217, A, 34A, 34B, 34C, 34D, 37A, 37B, 39A, 47A, 54A, 55A, 94A, 95A, 96A, 96B, 96C, 96D, 97A, 97B, 97C, 97D, 98A, 98B, 98C, 98D, 99A, 99B, 99C, 13A, 136A, 147A, 148A, 152A, 153A, 153B, 162A, 162B, 189A, 189B, 189C , 253 3, , , Pomnikowy głaz narzutowy TYPY SIEDLISKOWE LASU Obręby : ZMIANY UDZIAŁU POWIERZCHNIOWEGO TYPÓW SIEDLISKOWYCH LASU Bw BMw BMb LMb J Udział 2 3 1, ,21 9,6,72 696,57 13,3 67,5 1, ,28 32,61 174,89 3,27 1,64, ,89 29,53 259,93 4,86 119, 2,23 21,37 3,93 Udział ,3,91 87,9 11, , ,31 8 1, ,26 31,36 153,56 1, ,97 15,17 149,49 1,9 114,92 1,46 471,85 5,99 Łącznie 5 346, , ,8 1 Typ siedliskowy lasu 1 Udział ,41, ,11 1,25, ,42 23,14 81,36,62 1, ,54 31,86 328,45 2,48 1, ,86 2,98 49,42 3,1 233,92 1,77 682,22 5,16 UDZIAŁ PANUJĄCYCH TYPÓW GLEB Typ gleby Arenosole AR Obręb pow. udział Obręb pow. udział pow. udział 657,57 12,3 184,3 2,34 841,87 6,37 6,73 3 6,73 5 Czarne ziemie CZ Gleby brunatne BR Gleby płowe P Gleby rdzawe RD Gleby bielicowe B Gleby gruntowoglejowe G Gleby opadowoglejowe OG Gleby mułowe MŁ Gleby torfowe T Gleby murszowe M Gleby murszowate MR Mady rzeczne MD Gleby deluwialne D Gleby kulturoziemne AK 47,34 13,95 578, ,49 225,73 194,45 39, ,51 135,65 132,85 1,38 72,7 8,46,89,26 1,82 48,5 4,22 3,64,74,56 2,95 2,54 2,48 3 1,36 1,5 31,63 28,67 536, ,1 137,9 161,8 38,6 3,8 368,3 156,29 174,2 1,95 4,2 48,98,4 3,57 6,81 71,75 1,75 2,6,49 4 4,68 1,99 2,21 4 5,62 78,97 294, , ,59 363,63 356,25 78,41 33,8 525,54 291,94 36,87 12,33 76,72 129,44,6 2,24 8,44 62,2 2,7 2,7,59,25 3,98 2,21 2,32 9,58,98 Gleby industrioziemne i kulturoziemne AU 42,44 7,53 86,72 1,1 489,16 3, ,42 1 Pararędziny PR RAZEM 5 346, ,8 1 DOMINUJĄCE TYPY GLEB W NADLEŚNICTWIE

4 OGÓLNE INFORMACJE O NADLEŚNICTWIE UDZIAŁ POWIERZCHNIOWY PANUJĄCYCH GATUNKÓW DRZEW W NADLEŚNICTWIE [] UDZIAŁ POWIERZCHNIOWY PANUJĄCYCH GATUNKÓW DRZEW W NADLEŚNICTWIE Gatunek c s we Md Św Dg Bk s b c Jw Js Gb Ak Tp Os Wb Jsa JKl Punkt widokowy na ścieżce przyrodniczoleśnej UDZIAŁ MIĄŻSZOŚCIOWY PANUJĄCYCH GATUNKÓW DRZEW W NADLEŚNICTWIE Gatunek panujący c s we Md Św Dg Bk s b c Jw Js Gb Ak Tp Os Wb Jsa Obręby m3 m3 m , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , IV rewizja V rewizja wzrost / udział udział spadek pow. pow. 1 63,5 78, ,93 75,5 78,12 25,79,2 31,44,2 5,65,54,54,7,7 39,79,3 38,1,3 1,69 35,55,3 38,2 5,37 3,11 3,11 1,95 38,2,3 27,7 8,48 22,43,2 13,95 1 9,3 7, ,9 8,9 165,79 77,62,6 94,58,7 16,96 1,11 14,81 13,7 3,85 47,16,4 43,31 168,18 1,3 162,29 1,2 5,89 12,17 13,46 1,29 42,1 3,1 57,6 3,8 15,59 831,8 6,5 891,33 6,7 6,25 75,13,6 69,39,5 5,74 66,29,5 86,74,7 2,45 1,8 2,5,25 8,82 2,33 6,49 1,8 1,8 1,46 1, , , ,3

5 GOSPODARKA LEŚNA ZESTAWIENIE POWIERZCHNI LEŚNEJ WG GOSPODARSTW Gospodarstwo Powierzchnia leśna zalesiona Powierzchnia leśna 534,17 534, 17,38 169,37 74,55 73, , , , , , ,34 Wielofunkcyjnych lasów gospodarczych zrębowych GZ 254,28 228,52 875,6 869, , ,65 Wielofunkcyjnych lasów gospodarczych przerębowo 1 12,5 1 89, , , ,3 2 29,59 Łącznie 5 346, , , , , ,95 Specjalne S Wielofunkcyjnych lasów ochronnych O Rezerwat Złota Góra PODZIAŁ LASÓW WG KATEGORII OCHRONNOŚCI Obręby Wyszczególnienie powierzchnia leśna glebochronne 95,7 62,72 157,79 wodochronne 255,21 234,57 489,78 678,61 678,61 trwale uszkodzone na skutek działalności przemysłu cenne fragmenty przyrody stałe pow. badawcze i doświadczalne 6,15 8,46 14,61 nasienne 19,47 19,47 ostoje zwierząt 38,45 38,45 w miastach i wokół miast 3 133, , , , , ,4 Jezioro Skąpe Rezerwat Mielno Grupa pomnikowych dębów WYBRANE RODZAJE GRUNTÓW NADLEŚNICTWA WEDŁUG STANU NA Obręby: STOPIEŃ DOSTOSOWANIA SKŁADÓW DRZEWOSTANÓW DO SIEDLISK Grupy drzewostanów w stopniach zgodności Grupy siedlisk Zgodne Częściowo zgodne 72, ,5 99,1 8,58,6 Bw BMw Niezgodne Wyszczególnienie 72,41 3,9,3 1 35,98,72 1, ,8 98,1 56,1 1,9,94 3 6,3 68,6 83,7 8,37 1,3 4,93 6,1 81, ,56 78,4 884,41 21,1 19,5, ,47 19,77 6,2 175,58 54,9 124,52 38,9 319,87 3,75 35,2 6,89 64,8 1,64 15, ,82 53,9 851,76 3,7 2 77,84 LMb 425,26 65,85 16,5 176,19 44, 158,16 39,5 4,2 152,52 73,7 2, ,45 16,1 26,85 J 95,61 15, 451,94 71,1 88,3 13,9 635, ,62 65, 3 279,53 25, ,8 9, ,95 Powierzchnia leśna Gospodarcze drzewostany nasienne 33,1 175,45 28,46 6,46 19,47 25,93 11,67 29,31 4,98 8,62 8,62 464,7 524,17 988,24 Drzewostany w klasie do odnowienia 3,34 27,23 57,57 Grunty do naturalnej sukcesji 38,57 43, 81,57 Wylesienia na gruntach wyłączonych z produkcji 23,66 2,45 26,11,92,92 Wyłączone drzewostany nasienne Rejestrowane uprawy pochodne Plantacyjne uprawy nasienne Drzewostany w klasie odnowienia Poletka łowieckie Plantacje choinek Zręby ubiegłego okresu Halizny Drzewostany na gruntach porolnych,94 23,89,94 31,2 4,5 981,44 55,9 4,5 2 84, ,66

6 GOSPODARKA LEŚNA ZESTAWIENIE PROPONOWANYCH DO PRZYJĘCIA ETATÓW W STOSUNKU DO ZASOBÓW I PRZYROSTU Spodziewany przyrost bieżący tablicowy Zasoby ogółem Wyszczególnienie Uzyskany w ubiegłym okresie przyrost użyteczny Relacja etatów w stosunku do : Projektowany etat m3 brutto Zasobów Przyrostu bieżącego tablicowego m3 netto Przyrostu bieżącego użytecznego Użytki rębne ,44 347,92 Użytki przedrębne ,93 5 Ogółem ,19 94,83 87,42 PORÓWNANIE PROPONOWANEGO ETATU UŻYTKOWANIA RĘBNEGO (Z 5 PRZYROSTEM) Z ETATEM Z UBIEGŁEGO OKRESU GOSPODARCZEGO I WYKONANIEM W MINIONYM OKRESIE Etat za ubiegły okres gospodarczy Obszar Wykonanie użytkowania w minionym okresie Etat proponowany na okres PROPONOWANE TYPY DRZEWOSTANÓW I OPTYMALNE SKŁADY GATUNKOWE UPRAW TSL [m ] netto Bw Bb PROPONOWANE TYPY DRZEWOSTANÓW I SKŁADY UPRAW DLA SIEDLISK PRZYRODNICZYCH Nazwa siedliska (wg metodyki inwentaryzacji PGL LP) Grąd środkowoeuropejski lub subkontynentalny (typowe) Kwaśne dąbrowy (śródlądowe kwaśne dąbrowy) Typ Typ Orientacyjny docesiedlikod drzewo lowy skład gatunkoskowy stanu wy drzewostanu lasu Gb s, b 6, Gb 3, Lp, s, b 5, Gb 2, 2, Lp, Kl I in. 1 Gb s 6, Gb 3, Lp, Kl,, s 5, Gb 2, 2, Lp, Kl,, Gb s, b 6, Gb 3, Lp, Kl s, b 4, Gb 3, Lp 2, Kl Gb s 6, Gb 3, Lp,, Kl s 4, Gb 3, Lp 2,, Kl b 7, 2, b 5, 4, b, s 9, b, s 6, 3, b, s 9,, Os b, s 7, 2, Os OIJ Łęgi olszowojesionowe, wierzbowe i topolowe (Łęgi olszowe, olszowojesionowe i jesionowe) Łęgowe lasy dębowowiązowojesionowe 91E 91F Wz 6, Wz 3, Js 1 6, Wz 3, Js 1 9, Js, 9, Js, J Js 8, Js 1, 8, Js 1, Wz s 6, Wz 3, Js, 6, Wz 3, Js,, Wz s 4, Wz 3, Js 1, 1, Kl 4, Wz 3, 1, Js 1, Kl Js s 3, 3, Js 2, Wz 1, Lp, 3, 3, Js 2, Wz 1, Lp, b 16, s 16, Lp, b, Kl, 1 (każdy gat.) Os. 5 b, s 6, 3, Lp, b, Kl, Os 995, i inne , i inne 51 J Ciepłolubne dąbrowy 91I* Bór chrobotkowy 91T Orientacyjny skład gatunkowy upraw BMw 995, i inne , i inne 51 BMb LMb Lł TD Gatunki domieszkowe, uszlachetniające Gatunki domieszkowe, pomocnicze Przykładowy skład gatunkowy odnowienia Św sz Jrz Św 6, Św 3, Św b Bk Md KI Lp Jrz Gb Os 89, 2 8, b i in. 2 b Bk Md KI Lp Jrz Gb Os 7, b 2, Bk b Św KI Lp 7, b i in. 3 Św b KI Lp 5, Św 2, 2, b i in. Św KI Lp 1 5 Św 3 i in. 2 Św 8, i in. 2 Św 6, 3, Św Bk Md Dg Jw Bk Md Dg Gb KI Lp Jb Gr Os KI Gb Lp Jb Gr Os 5, Bk 3, i in. 2 5, 3, Bk i in. 2 Św Lp Gb KI Jb Gr Os 4, Św 3, 2, i in Bk i in. 2 Bk Md Gb Dg Os Bk Bk Js Js Wb Tp Js Św Bk Jw Św Md Js Dg Jw Md Js Jw Wz Św Jw Wz Js Jw Lp KI Jw Js św Św Wz Lp Gb Lp Czr Jb Gr Gb Lp Czr Jb Gr Lp KI Czr Gb Lp Tp Wb Tp Wb KI Jw Rezerwat kółki 9, 1 89, 2 8, Św i in. 2 5, 3, Św i in. 2 7, i in. 3 6, Bk 3, Md in.1 Bk 5, 3, Md i in. 2 7, Js 2, Wz 6, Js 3, Wz Tp 6, Wb 2, i in. 2 9, Js Js 4, 4, i in. 2