PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA CHEMIA GIMNAZJUM

Transkrypt

1 PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA CHEMIA GIMNAZJUM 1 Cele oceniania: 1.1 Sprawdzanie umiejętności posługiwania się wiedzą chemiczną w życiu codziennym w sytuacjach typowych i problemowych. 1.2 Sprawdzanie wiadomości i umiejętności praktycznych. 1.3 Kształtowanie postaw ucznia. 1.4 Kształtowanie umiejętności logicznego samodzielnego myślenia. 1.5 Wskazanie uczniowi, nauczycielowi i rodzicom stanu umiejętności uczniów i pomoc w wyborze formy wyrównania braków lub pokonaniu trudności. 2.Wiadomości i umiejętności ucznia ocenia się stosując: 2.1 sześciostopniową skalę cyfrową: 1, 2, 3, 4, 5, 6, gdzie ocena 1 jest oceną najniższą, 6 jest oceną najwyższą; 2.2 system plusów (+) i minusów (-), gdzie pięć plusów uzyskane za daną aktywność, np. zadanie domowe, są równoznaczne z oceną bardzo dobrą, pięć minusów oznaczają ocenę niedostateczną (znaki wzajemnie się redukują); 2.3 uczeń ma prawo dwa razy w semestrze (klasa I, I okres klasa II) lub jeden raz w semestrze (II okres klasa II, III klasa) zgłosić nie przygotowanie do lekcji tzw. np., które obejmuje nieprzygotowanie do lekcji jak również brak zadania na daną lekcję (niewykorzystane w danym półroczu np nie przechodzi na drugie półrocze). Nie dotyczy to lekcji, na których przeprowadza się klasówkę wcześniej zapowiedzianą i trwającą dłużej niż 20 min.). 2.4 Punkty uzyskane z klasówek i sprawdzianów są przeliczane na oceny wg skali ustalanej przez nauczyciela 2.5 Uczeń ma prawo do tzw. ochronki na zasadach zawartych w Statucie Szkoły 2.6 Uczeń odpisujący (któremu udowodniono niesamodzielną pracę) na sprawdzianie, kartkówce, itd. lub zadanie domowe otrzymuje ocenę niedostateczną bez możliwości poprawy 2.7 Przy ocenianiu nauczyciel uwzględnia posiadane przez uczniów opinie i uwagi poradni psychologiczno-pedagogicznej. 2.8 Nauczyciel prowadzi w szkole tzw. konsultacje, w których każdy uczeń ma prawo uczestniczyć. W czasie konsultacji uczeń może napisać poprawę klasówki, nauczyciel pomaga zrozumieć trudniejszy materiał, nadrobić zaległości po chorobie, itp 3.Stosowane są następujące formy sprawdzania wiedzy i umiejętności uczniów: 3.1 wypowiedzi ustne są formą sprawdzenia bieżących wiadomości i umiejętności ucznia i służą utrwaleniu wiadomości i umiejętności poznawanych i ćwiczonych na ostatnich 2-3 lekcjach 3.2 kartkówki min obejmujące materiał z trzech ostatnich lekcji nie muszą być zapowiadane, wyniki z kartkówki przedstawiane są do tygodnia od napisania kartkówki. 3.3 sprawdziany pisemne całogodzinne w tym testy dydaktyczne przeprowadzane po zakończeniu każdego działu. Każdą ocenę (od 1 do 4) ze sprawdzianu można poprawić w dowolnym czasie ustalonym przez nauczyciela do dwóch tygodni od sprawdzianu. Uczeń, który nie był obecny na sprawdzianie ma obowiązek napisać sprawdzian w terminie ustalonym przez nauczyciela. Sprawdziany trwają 45 minut, są wpisywane do dziennika kolorem czerwonym. Wyniki sprawdzianów są przedstawiana i omawiane do dwóch tygodni od pisania sprawdzianu 3.4 Sesja na zasadach ogólnoszkolnych (4 w ciągu roku), jest wpisywana do dziennika jako ocena oraz wartość procentowa, kolorem zielonym 3.5 Prace domowe obowiązkowe, maja na celu utrwalić wiedzę zdobytą na lekcjach są sprawdzane na system + i (krótsze) oraz na oceny (dłuższe) 3.6 Systematyczna obserwacja zachowania uczniów, w tym aktywność na lekcjach, umiejętność samodzielnego rozwiązywania problemów, współpraca w zespole, udział w dyskusjach prowadzących do wyciągania wniosków (system plusów i minusów). 1

2 4. 4. Ogólne wymagania programowe na poszczególne oceny Stopień celujący otrzymuje uczeń, który: wyróżnia się wiedzą i umiejętnościami określonymi w programie nauczania przedmiotu obowiązującymi w danej klasie, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia, zdobytą wiedzę stosuje w rozwiązywaniu problemów teoretycznych i praktycznych, samodzielnie i twórczo dobiera stosowne rozwiązanie w nowych, nietypowych sytuacjach problemowych, chętnie podejmuje prace dodatkowe, służy pomocą innym, pomaga w pracach związanych z prawidłowym funkcjonowaniem pracowni, bierze udział w konkursach i olimpiadach przedmiotowych. Stopień bardzo dobry otrzymuje uczeń, który: opanował wiedzę i umiejętności określone w programie nauczania przedmiotu obowiązującego w danej klasie, potrafi zastosować zdobytą wiedzę w praktyce, samodzielnie rozwiązuje zadania problemowe i obliczeniowe o dużym stopniu trudności, wie, jak poprawić ewentualne błędy. Stopień dobry otrzymuje uczeń, który: dobrze opanował wiadomości określone programem nauczania, samodzielnie rozwiązuje zadania problemowe i obliczeniowe o średnim stopniu trudności, zna podstawowe pojęcia i właściwą terminologię z przedmiotu, czasem popełnia błędy, ale potrafi je wskazać i poprawić. Stopień dostateczny otrzymuje uczeń, który: opanował podstawowe treści programowe określone programem nauczania danej klasy, rozwiązuje proste zadania obliczeniowe i problemowe, posługuje się podstawowymi pojęciami podczas opisu zjawisk, procesów fizycznych, stara się poprawiać błędy wskazane przez nauczyciela. Stopień dopuszczający otrzymuje uczeń, który: niewystarczająco opanował wiadomości określone programem nauczania w danej klasie, rozumie podstawowe pojęcia fizyczne, ale zdarzają się mu pomyłki podczas operowania nimi, korzystając z pomocy nauczyciela rozwiązuje bardzo proste zadania obliczeniowe i problemowe, stosuje posiadane wiadomości tylko z pomocą nauczyciela, ma trudności z zastosowaniem swojej wiedzy w praktyce. Stopień niedostateczny otrzymuje uczeń, który: nie opanował wiadomości i umiejętności określonych programem nauczania danej klasy, braki w wiadomościach i umiejętnościach uniemożliwiają kontynuację dalszej nauki z zakresu przedmiotu, nie potrafi wykonać zadań o podstawowym stopniu trudności, nawet z pomocą nauczyciela. 3. Wymagania szczegółowe na poszczególne oceny dla klasy III gimnazjum I. Węgiel i jego związki z wodorem Ocena dopuszczająca [1] podaje kryteria podziału chemii na organiczną i nieorganiczną określa, czym zajmuje się chemia organiczna definiuje pojęcie węglowodory Ocena dostateczna [1 + 2] wyjaśnia pojęcie szereg homologiczny podaje zasady tworzenia nazw alkenów i alkinów na podstawie nazw alkanów zapisuje wzory sumaryczne, strukturalne Ocena dobra [ ] tworzy wzór ogólny szeregu homologicznego alkanów (na podstawie wzorów trzech kolejnych alkanów) proponuje, jak doświadczalnie wykryć produkty Ocena bardzo dobra [ ] dokonuje analizy właściwości węglowodorów wyjaśnia wpływ wiązania wielokrotnego w cząsteczce węglowodoru na jego reaktywność 2

3 wymienia naturalne źródła węglowodorów stosuje zasady BHP w pracy z gazem ziemnym oraz produktami przeróbki ropy naftowej opisuje budowę i występowanie metanu podaje wzory sumaryczny i strukturalny metanu opisuje właściwości fizyczne i chemiczne metanu opisuje, na czym polegają spalanie całkowite i niecałkowite zapisuje równania reakcji spalania całkowitego i niecałkowitego metanu definiuje pojęcie szereg homologiczny podaje wzory sumaryczne i strukturalne etenu i etynu opisuje najważniejsze właściwości etenu i etynu definiuje pojęcia: polimeryzacja, monomer i polimer opisuje najważniejsze zastosowania etenu i etynu definiuje pojęcia węglowodory nasycone i węglowodory nienasycone klasyfikuje alkany do węglowodorów nasyconych, a alkeny i alkiny do nienasyconych określa wpływ węglowodorów nasyconych i nienasyconych na wodę bromową (lub rozcieńczony roztwór manganianu(vii) potasu) podaje wzory ogólne szeregów homologicznych alkanów, alkenów i alkinów przyporządkowuje dany węglowodór do odpowiedniego szeregu homologicznego odróżnia wzór sumaryczny od wzorów strukturalnego i półstrukturalnego zapisuje wzory sumaryczne i nazwy alkanu, alkenu i alkinu o podanej liczbie atomów węgla (do pięciu atomów węgla w cząsteczce) zapisuje wzory strukturalne i półstrukturalne (proste przykłady) węglowodorów i półstrukturalne oraz podaje nazwy alkanów, alkenów i alkinów buduje model cząsteczki metanu, etenu, etynu wyjaśnia różnicę między spalaniem całkowitym a niecałkowitym opisuje właściwości fizyczne oraz chemiczne (spalanie) metanu, etanu, etenu i etynu zapisuje i odczytuje równania reakcji spalania metanu, etenu i etynu podaje sposoby otrzymywania etenu i etynu porównuje budowę etenu i etynu wyjaśnia, na czym polegają reakcje przyłączania i polimeryzacji wyjaśnia, jak doświadczalnie odróżnić węglowodory nasycone od nienasyconych określa, od czego zależą właściwości węglowodorów wykonuje proste obliczenia dotyczące węglowodorów spalania węglowodorów zapisuje równania reakcji spalania całkowitego i niecałkowitego alkanów, alkenów, alkinów zapisuje równania reakcji otrzymywania etenu i etynu odczytuje podane równania reakcji chemicznej zapisuje równania reakcji etenu i etynu z bromem, polimeryzacji etenu opisuje rolę katalizatora w reakcji chemicznej wyjaśnia zależność między długością łańcucha węglowego a właściwościami (np. stanem skupienia, lotnością, palnością) alkanów wyjaśnia, co jest przyczyną większej reaktywności chemicznej węglowodorów nienasyconych w porównaniu z węglowodorami nasyconymi opisuje właściwości i zastosowania polietylenu umożliwiające odróżnienie węglowodorów nasyconych od nienasyconych opisuje przeprowadzane doświadczenia chemiczne chemiczną zapisuje równania reakcji przyłączania (np. bromowodoru, wodoru, chloru) do węglowodorów zawierających wiązanie wielokrotne określa produkty polimeryzacji etynu projektuje doświadczenia chemiczne stosuje zdobytą wiedzę w złożonych zadaniach Wybrane wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich nabycie przez ucznia może być podstawą do wystawienia oceny celującej. potrafi wykryć obecność węgla i wodoru w związkach organicznych wyjaśnia pojęcie piroliza metanu wyjaśnia pojęcie destylacja frakcjonowana ropy naftowej wymienia produkty destylacji frakcjonowanej ropy naftowej określa właściwości i zastosowania produktów destylacji frakcjonowanej ropy naftowej omawia jakie skutki dla środowiska przyrodniczego, ma wydobywanie i wykorzystywanie ropy naftowej wyjaśnia pojęcia: izomeria, izomery wyjaśnia pojęcie kraking zapisuje równanie reakcji podstawienia (substytucji) charakteryzuje tworzywa sztuczne podaje właściwości i zastosowania wybranych tworzyw sztucznych wymienia przykładowe oznaczenia opakowań wykonanych z polietylenu 3

4 VIII. Pochodne węglowodorów Ocena dopuszczająca [1] dowodzi, że alkohole, kwasy karboksylowe, estry, aminy, aminokwasy są pochodnymi węglowodorów opisuje budowę pochodnych węglowodorów (grupa węglowodorowa + grupa funkcyjna) wymienia pierwiastki chemiczne wchodzące w skład pochodnych węglowodorów klasyfikuje daną substancję organiczną do odpowiedniej grupy związków chemicznych określa, co to jest grupa funkcyjna zaznacza grupy funkcyjne w alkoholach, kwasach karboksylowych, estrach, aminach i aminokwasach i podaje ich nazwy zapisuje wzory ogólne alkoholi, kwasów karboksylowych i estrów zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne prostych alkoholi monohydroksylowych i kwasów karboksylowych (do 2 atomów węgla w cząsteczce) oraz tworzy ich nazwy zaznacza we wzorze kwasu karboksylowego resztę kwasową określa, co to są nazwy zwyczajowe i systematyczne wymienia reguły tworzenia nazw systematycznych związków organicznych podaje nazwy zwyczajowe omawianych kwasów karboksylowych (mrówkowy, octowy) opisuje najważniejsze właściwości metanolu, etanolu, glicerolu oraz kwasów etanowego i metanowego zapisuje równanie reakcji spalania metanolu opisuje podstawowe zastosowania etanolu i kwasu etanowego dokonuje podziału alkoholi na monohydroksylowe, polihydroksylowe oraz kwasów karboksylowych na nasycone i nienasycone określa, co to są alkohole polihydroksylowe wymienia dwa najważniejsze kwasy tłuszczowe opisuje właściwości długołańcuchowych kwasów karboksylowych (kwasów tłuszczowych: stearynowego i oleinowego) definiuje pojęcie mydła wymienia związki chemiczne, będące substratami reakcji estryfikacji Ocena dostateczna [1 + 2] zapisuje nazwy i wzory omawianych grup funkcyjnych zapisuje wzory i wymienia nazwy alkoholi zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny glicerolu uzasadnia stwierdzenie, że alkohole i kwasy karboksylowe tworzą szeregi homologiczne podaje odczyn roztworu alkoholu opisuje fermentację alkoholową zapisuje równania reakcji spalania etanolu podaje przykłady kwasów organicznych występujących w przyrodzie i wymienia ich zastosowania tworzy nazwy prostych kwasów karboksylowych (do 5 atomów węgla w cząsteczce) oraz zapisuje ich wzory sumaryczne i strukturalne podaje właściwości kwasów metanowego (mrówkowego) i etanowego (octowego) omawia dysocjację jonową kwasów karboksylowych zapisuje równania reakcji spalania, reakcji dysocjacji jonowej, reakcji z: metalami, tlenkami metali i zasadami kwasów metanowego i etanowego podaje nazwy soli pochodzących od kwasów metanowego i etanowego podaje nazwy wyższych kwasów karboksylowych zapisuje wzory sumaryczne kwasów palmitynowego, stearynowego i oleinowego opisuje, jak doświadczalnie udowodnić, że dany kwas karboksylowy jest kwasem nienasyconym podaje przykłady estrów tworzy nazwy estrów pochodzących od podanych nazw kwasów i alkoholi (proste przykłady) wyjaśnia, na czym polega reakcja estryfikacji określa sposób otrzymywania wskazanego estru, np. octanu etylu wymienia właściwości fizyczne octanu etylu opisuje budowę i właściwości amin na Ocena dobra [ ] wyjaśnia, dlaczego alkohol etylowy wykazuje odczyn obojętny wyjaśnia, w jaki sposób tworzy się nazwę systematyczną glicerolu zapisuje równania reakcji spalania alkoholi podaje nazwy zwyczajowe i systematyczne kwasów karboksylowych wyjaśnia, dlaczego wyższe kwasy karboksylowe nazywa się kwasami tłuszczowymi porównuje właściwości kwasów organicznych i nieorganicznych porównuje właściwości kwasów karboksylowych podaje metodę otrzymywania kwasu octowego wyjaśnia proces fermentacji octowej opisuje równania reakcji chemicznych dla kwasów karboksylowych podaje nazwy soli kwasów organicznych określa miejsce występowania wiązania podwójnego w cząsteczce kwasu oleinowego umożliwiające odróżnienie kwasów oleinowego od palmitynowego lub stearynowego zapisuje równania reakcji chemicznych prostych kwasów karboksylowych z alkoholami monohydroksylowymi zapisuje równania reakcji otrzymywania podanych estrów tworzy wzory estrów na podstawie podanych nazw kwasów i alkoholi zapisuje wzory poznanej aminy i aminokwasu opisuje budowę, właściwości fizyczne i chemiczne aminokwasów na przykładzie glicyny opisuje przeprowadzone doświadczenia chemiczne Ocena bardzo dobra [ ] proponuje doświadczenie chemiczne do podanego tematu formułuje wnioski z doświadczeń chemicznych przeprowadza doświadczenia chemiczne zapisuje wzory dowolnych alkoholi i kwasów karboksylowych zapisuje równania reakcji chemicznych dla alkoholi, kwasów karboksylowych o wyższym stopniu trudności (np. więcej niż 5 atomów węgla w cząsteczce) (dla alkoholi i kwasów karboksylowych) wyjaśnia zależność między długością łańcucha węglowego a stanem skupienia i reaktywnością chemiczną alkoholi oraz kwasów karboksylowych zapisuje równania reakcji otrzymywania estru o podanej nazwie lub podanym wzorze umożliwiające otrzymanie estru o podanej nazwie opisuje właściwości estrów w kontekście ich zastosowań przewiduje produkty reakcji chemicznej identyfikuje poznane substancje dokładnie omawia reakcję estryfikacji omawia różnicę między reakcją estryfikacji a reakcją zobojętniania zapisuje równania reakcji chemicznych w postaci cząsteczkowej, jonowej oraz skróconej jonowej analizuje konsekwencje istnienia dwóch grup funkcyjnych w cząsteczce aminokwasu zapisuje równanie reakcji tworzenia dipeptydu wyjaśnia mechanizm powstawania wiązania peptydowego potrafi wykorzystać swoją wiedzę do rozwiązywania złożonych zadań 4

5 definiuje pojęcie estry wymienia przykłady występowania estrów w przyrodzie opisuje zagrożenia związane z alkoholami (metanol, etanol) zna toksyczne właściwości poznanych substancji określa, co to są aminy i aminokwasy podaje przykłady występowania amin i aminokwasów przykładzie metyloaminy zapisuje wzór najprostszej aminy opisuje negatywne skutki działania etanolu na organizm ludzki zapisuje obserwacje do wykonywanych doświadczeń chemicznych Wybrane wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich nabycie przez ucznia może być podstawą do wystawienia oceny celującej. wyjaśnia pojęcie tiole opisuje właściwości i zastosowania wybranych alkoholi określa właściwości i zastosowania wybranych kwasów karboksylowych zapisuje równania reakcji chemicznych zachodzących w twardej wodzie po dodaniu mydła sodowego wyjaśnia pojęcie hydroksykwasy wymienia zastosowania aminokwasów zapisuje równania reakcji hydrolizy estru o podanej nazwie lub wzorze wyjaśnia, co to jest hydroliza estru III. Substancje o znaczeniu biologicznym Ocena dopuszczająca [1] wymienia główne pierwiastki chemiczne wchodzące w skład organizmu człowieka wymienia podstawowe składniki żywności oraz miejsce ich występowania wymienia miejsca występowanie celulozy i skrobi w przyrodzie określa, co to są makroelementy i mikroelementy wymienia pierwiastki chemiczne, które wchodzą w skład tłuszczów, sacharydów i białek klasyfikuje tłuszcze ze względu na pochodzenie, stan skupienia i charakter chemiczny wymienia rodzaje białek klasyfikuje sacharydy definiuje białka, jako związki chemiczne powstające z aminokwasów wymienia przykłady tłuszczów, sacharydów i białek określa, co to są węglowodany podaje wzory sumaryczne: glukozy, sacharozy, skrobi i celulozy podaje najważniejsze właściwości omawianych związków chemicznych definiuje pojęcia denaturacja, koagulacja Ocena dostateczna [1 + 2] wyjaśnia rolę składników żywności w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu definiuje pojęcie: tłuszcze opisuje właściwości fizyczne tłuszczów opisuje właściwości białek opisuje właściwości fizyczne glukozy, sacharozy, skrobi i celulozy wymienia czynniki powodujące koagulację białek opisuje różnice w przebiegu denaturacji i koagulacji białek określa wpływ oleju roślinnego na wodę bromową omawia budowę glukozy zapisuje za pomocą wzorów sumarycznych równanie reakcji sacharozy z wodą określa przebieg reakcji hydrolizy skrobi wykrywa obecność skrobi i białka w różnych produktach spożywczych Ocena dobra [ ] podaje wzór ogólny tłuszczów omawia różnice w budowie tłuszczów stałych i ciekłych wyjaśnia, dlaczego olej roślinny odbarwia wodę bromową definiuje pojęcia: peptydy, zol, żel, koagulacja, peptyzacja wyjaśnia, co to znaczy, że sacharoza jest disacharydem porównuje budowę cząsteczek skrobi i celulozy wymienia różnice we właściwościach fizycznych skrobi i celulozy zapisuje poznane równania reakcji hydrolizy sacharydów definiuje pojęcie wiązanie peptydowe umożliwiające odróżnienie tłuszczu nienasyconego od nasyconego planuje doświadczenia chemiczne umożliwiające badanie właściwości omawianych związków chemicznych opisuje przeprowadzane doświadczenia Ocena bardzo dobra [ ] podaje wzór tristearynianu glicerolu projektuje doświadczenia chemiczne umożliwiające wykrycie białka określa, na czym polega wysalanie białka definiuje pojęcie izomery wyjaśnia, dlaczego skrobia i celuloza są polisacharydami wyjaśnia, co to są dekstryny omawia hydrolizę skrobi umie zaplanować i przeprowadzić reakcje weryfikujące postawioną hipotezę identyfikuje poznane substancje 5

6 wymienia czynniki powodujące denaturację białek podaje reakcję charakterystyczną białek i skrobi opisuje znaczenie: wody, tłuszczów, białek, sacharydów, witamin i mikroelementów dla organizmu człowieka opisuje, co to są związki wielkocząsteczkowe i wymienia ich przykłady wymienia funkcje podstawowych składników pokarmu chemiczne opisuje znaczenie i zastosowania skrobi, celulozy oraz innych poznanych związków chemicznych Wybrane wiadomości i umiejętności wykraczające poza treści wymagań podstawy programowej; ich nabycie przez ucznia może być podstawą do wystawienia oceny celującej. zapisuje równania reakcji otrzymywania i zmydlania, np. tristearynianu glicerolu potrafi zbadać skład pierwiastkowy białek i cukru wyjaśnia pojęcie galaktoza udowadnia doświadczalnie, że glukoza ma właściwości redukujące przeprowadza próbę Trommera i próbę Tollensa definiuje pojęcia: hipoglikemia, hiperglikemia projektuje doświadczenie umożliwiające odróżnienie tłuszczu od substancji tłustej (próba akroleinowa) opisuje na czym polega próba akroleinowa wyjaśnia pojęcie uzależnienia wymienia rodzaje uzależnień opisuje szkodliwy wpływ niektórych substancji uzależniających na organizm człowieka opisuje substancje powodujące uzależnienia oraz skutki uzależnień wyjaśnia skrót NNKT opisuje proces utwardzania tłuszczów opisuje hydrolizę tłuszczów wyjaśnia, na czym polega efekt Tyndalla opracowała mgr Justyna Blukacz 6