termin implementacji dyrektywy: 29 kwietnia 2006 r. konsolidacja i uproszczenie obowiązującego stanu prawnego,

Transkrypt

1 Swoboda przepływu pracowników oraz dyrektywy 2004/38 rozporządzenia 491/2011 Prawo pochodne Sytuację pracowników migrujących w odniesieniu do sfery zatrudnienia precyzuje rozporządzenie 492/2011, natomiast formalności związane z prawem do swobodnego przemieszczania się reguluje dyrektywa 2004/38. Uregulowania prawa pochodnego nie rozszerzają, ale precyzują uprawnienia pracowników migrujących wyrażone w art. 45 TFUE Prawo pochodne (1) Dyrektywa 2004/38 z 29 kwietnia 2004 r. o prawie obywateli Unii oraz członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium paostw członkowskich reguluje formalności związane z korzystaniem prawa do migracji nowelizacja rozporządzenia 1612/68 oraz uchylenie dyrektyw 64/221, 68/360, 72/164, 73/148, 75/34, 75/35, 90/364, 90/365 i 93/96 termin implementacji dyrektywy: 29 kwietnia 2006 r. Charakterystyka dyrektywy 2004/38 konsolidacja i uproszczenie obowiązującego stanu prawnego, wzmocnienie rangi obywatelstwa Unii Europejskiej, zakres podmiotowy: zarówno pracownicy, jak i inne osoby korzystające z prawa do migracji. cel dyrektywy: obywatele UE powinni mied możliwośd przemieszczania się pomiędzy paostwami członkowskimi na takich zasadach, jakie dotyczą obywateli zmieniających miejsce zamieszkania we własnym kraju. Wszelkie dodatkowe obowiązki oraz formalności powinny byd ograniczone do niezbędnego minimum. Charakterystyka dyrektywy 2004/38 Dyrektywa musi byd interpretowana i stosowana zgodnie z prawami podstawowymi, w szczególności z prawem do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, zasadą niedyskryminacji, prawami dziecka i prawem do skutecznego środka prawnego, zagwarantowanymi w EKPCz i odzwierciedlonymi w KPP, zob. sprawy: C-482/01 i C-493/01 Orfanopoulos i Oliveri (pkt 97-98) oraz C-127/08 Metock Wyjątki dyrektywy zawężająco: sprawy 139/85 Kempf (pkt 13) i C-33/07 Jipa (pkt 23) ograniczenie wolności i prawa do wyjazdu.

2 Charakterystyka dyrektywy 2004/38 Dyrektywa ma zastosowanie wyłącznie do obywateli UE, którzy przemieszczają się do innego paostwa członkowskiego lub przebywają w innym paostwie członkowskim niż to, którego są obywatelami, oraz do członków ich rodzin, którzy im towarzyszą lub do nich dołączają (art. 3.1) Obywatele UE zamieszkujący w paostwie członkowskim, którego są obywatelami, zazwyczaj nie mogą powoład się na prawa przyznane na podstawie prawa UE dotyczącego swobodnego przepływu osób, a członkowie ich rodzin z kraju trzeciego nadal podlegają krajowym przepisom imigracyjnym. Uprawnieni z dyrektywy Jednak obywatele UE, którzy powrócili do paostwa członkowskiego swojego pochodzenia po okresie zamieszkiwania w innym paostwie członkowskim (C-370/90 Singh i C-291/05 Eind), a w pewnych okolicznościach także ci obywatele UE, którzy korzystali ze swojego prawa do swobodnego przemieszczania się, jednak bez zamieszkiwania w innym paostwie członkowskim (C-60/00 Carpenter) - np. świadcząc usługi w innym paostwie członkowskim bez zamieszkiwania w nim), również należą do osób uprawnionych do korzystania z przepisów dotyczących swobody przepływu osób. Zastosowanie dyrektywy pracownicy przygraniczni Pracownicy przygraniczni to osoby zamieszkałe w jednym paostwie członkowskim, a pracujące w innym paostwie członkowskim, tzn. codziennie lub przynajmniej co tydzieo przekraczający granicę w celu dotarcia do miejsca pracy Pracownicy przygraniczni Do pracowników przygranicznych zastosowanie ma prawo unijne i prawo obu paostw spr. C-286/03 Silvia Hosse p. Land Salzburg Ale!!! Zwykłe przeniesienie miejsca zamieszkania do innego paostwa czł. przy utrzymaniu miejsca pracy w kraju ojczystym nie wystarcza, by móc korzystad z unijnych praw do swobodnego przemieszczania się. Decydujące jest tu podjęcie działalności zawodowej w innym paostwie członkowskim niż p. ojczyste zob. wyrok z 26 stycznia 1993 r. w spr. C-112/91, Werner Sprawa C-286/03 Silvia Hosse p. Land Salzburg Stan faktyczny i postępowanie Sven Hosse, Niemiec, zatrudniony jako nauczyciel w landzie Salzburg, w Austrii, tu należy do kasy chorych, ale zamieszkuje na terytorium Niemiec w pobliżu granicy austriackiej wraz ze swoją żoną i urodzoną w 1997 r., w znacznym stopniu niepełnosprawną, córką Silvią Hosse.

3 Matka Silvii wykonywała wcześniej w Niemczech działalnośd zarobkową, co uprawniało ją do ubezpieczenia opiekuoczego w ramach niemieckiego ubezpieczenia opiekuoczego do czasu zakooczenia urlopu wychowawczego, tj. do września 2000 r. Jej córka, jako uprawniony członek rodziny, pobierała niemiecki zasiłek opiekuoczy. Jednakże wraz z koocem urlopu wychowawczego prawo do zasiłku wygasło, gdyż matka nie podjęła ponownie działalności zarobkowej r. wniesiono w landzie Salzburg o zasiłek opiekuoczy dla Silvii Hosse. Zasiłek ten miał stanowid uzupełnienie świadczeo rzeczowych pobieranych przez nią, jako członka rodziny ojca, od właściwej austriackiej kasy chorych. Land oddalił ten wniosek, uzasadniając, że prawo do zasiłku mają te osoby wymagające opieki, które mają miejsce stałego zamieszkania w landzie Salzburg Sprawa C-286/03 Silvia Hosse p. Land Salzburg - w efekcie: Członek rodziny pracownika zatrudnionego w p.czł., zamieszkującego wraz ze swoją rodziną w innym p.czł., może ubiegad się o przyznanie świadczenia takiego jak będące przedmiotem sporu w postępowaniu jako świadczenia pieniężnego w razie choroby od właściwej instytucji w paostwie miejsca zatrudnienia pracownika, o ile członek rodziny nie ma prawa do analogicznego świadczenia na podstawie ustawodawstwa paostwa zamieszkania. Przyznanie świadczenia takiego jak zasiłek opiekuoczy nie może byd uzależnione od tego, czy beneficjent ma miejsce stałego zamieszkania na terytorium objętym zakresem obowiązywania tej ustawy Pochodne prawo UE sytuacja studentów Dyrektywa 93/96 o prawie do pobytu dla studentów Zgodnie z dyr. 93/96 powszechne prawo do pobytu obejmuje, podobnie jak w przypadku emerytów i rencistów, także studentów w czasie trwania studiów. Dyrektywa stwierdza, iż nie mogą się oni domagad od paostwa przyjmującego wsparcia. Z orzecznictwa Trybunału wynika jednak, że studenci z innego p.czł. nie mogą byd dyskryminowani w dostępie do systemu kształcenia (wyrok z 13 lutego 1985 r. w spr. 293/83 Gravier ) Sytuacja obywateli Unii Europejskiej w świetle dyrektywy 2004/38 zakres podmiotowy: obywatele UE oraz członkowie ich rodzin niezależnie od przynależności paostwowej, prawo opuszczenia p.czł. i wjazdu na terytorium innego p.czł. prawo pobytu w dowolnym p.czł na okres do 3 miesięcy bez żadnych formalności, jedynie za okazaniem dowodu tożsamości, prawo pobytu na okres powyżej 3 miesięcy: przysługuje pracownikom, osobom prowadzącym działalnośd gospodarczą, innym osobom posiadającym wystarczające środki finansowe, członkom rodzin obywateli UE,

4 prawo stałego pobytu: przysługuje wszystkim obywatelom UE, którzy w paostwie przyjmującym przebywają co najmniej 5 lat, prawo stałego pobytu można utracid jedynie w razie nieobecności w paostwie przyjmującym przez okres przekraczający 2 kolejne lata, wzmocnienie pozycji prawnej członków rodzin obywateli UE (zwłaszcza zachowanie prawa pobytu w razie śmierci lub wyjazdu obywatela UE, a także rozwodu lub unieważnienia małżeostwa), sprecyzowanie zasad podejmowania działao uzasadnionych ochroną porządku, bezpieczeostwa lub zdrowia publicznego Kto należy do rodziny pracownika? Dyrektywa 2004/38/WE i orzecznictwo TSUE Małżonek Partner Zstępni Wstępni Pozostali członkowie rodziny pracownika Zakres pojęcia rodzina pracownika wg orzecznictwa TS Małżonek - dyrekt. z 34/2004 nie precyzuje Spr. Diatta p. Land Berlin (267/83) obywatelka Senegalu poślubiła Francuza, mieszkali w Berlinie, złożony wniosek rozwodowy, nie przedłużono jej zgody na pobyt ( ) Spr. Singh (C-370/90) prawo paostw do kontroli rzeczywistości małżeostw z obcokrajowcami (problem ew. nadużycie praw zob. dyrektywa) Spr. Reed (59/85) odmowa pobytu w Holandii dla partnerki Brytyjczyka tam pracującego (stara linia orzecznicza ) Pytanie posłanki do PE M. van Hameldonck z 1992 r. traktowanie par homoseksualnych (w Danii wpisywano do akt stanu cywilnego (partner register), KE taka praktyka powinna zostad uwzględniona w prawie pochodnym, Dyrektywa 2004 Małżeostwa ważnie zawarte, niezależnie od miejsca ich zawarcia, z zasady należy uznad do celów stosowania dyrektywy, ale: Małżeostwa przymusowe, w przypadku których jedna lub obie strony zawierają małżeostwo bez wyrażenia zgody lub wbrew swojej woli, nie są chronione prawem UE i międzynarodowym Małżeostwa przymusowe należy odróżnid od małżeostw aranżowanych, w których obie story w pełni i dobrowolnie zgadzają się na zawarcie małżeostwa, mimo faktu, że w wyborze

5 partnera wiodącą rolę odgrywa strona trzecia, jak również od małżeostw fikcyjnych, zdefiniowanych w dyrektywie. Paostwa członkowskie nie są zobowiązane do uznawania małżeostw poligamicznych, zawartych zgodnie z prawem w kraju trzecim, które mogą byd sprzeczne z ich własnym porządkiem prawnym. Pozostaje to bez uszczerbku dla obowiązku należytego uwzględnienia dobra dzieci pochodzących z takich małżeostw. Dyrektywa musi byd stosowana zgodnie z zasadą niedyskryminacji, ujętą w szczególności w art. 21 KPP UE Art. 9 KPP i 12 EKPCz: Prawo do zawarcia małżeostwa i prawo do założenia rodziny Prawo do zawarcia małżeostwa i prawo do założenia rodziny są gwarantowane zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tych praw. Art. 12 Konwencji w brzmieniu: Mężczyźni i kobiety w wieku małżeoskim mają prawo do zawarcia małżeostwa i założenia rodziny, zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tego prawa. Brzmienie ww. art. zostało zaktualizowane, aby objąd przypadki, w których ustawod. krajowe uznaje inne możliwości utworzenia rodziny niż zawarcie małżeostwa. Nie stanowi o nadaniu statusu związku małż. związkom osób tej samej płci ani tego nie zakazuje. Prawo to jest więc podobne do prawa przewidzianego przez Konwencję - jednak jego zakres może byd rozszerzony, jeżeli ustawodawstwo krajowe tak przewiduje. Rejestrowane związki partnerskie W niektórych paostwach czł. UE można sformalizowad swój związek bez zawierania małżeostwa, poprzez rejestrowany związek partnerski (niekiedy zwany związkiem cywilnym). Rejestracja odbywa się we właściwym urzędzie w kraju zamieszkania. Różnice między paostwami UE są pod tym względem ogromne, nie tylko w odniesieniu do oferowanych możliwości, ale także zakresu, w jakim związki partnerskie zawierane za granicą są uznawane (o ile w ogóle są uznawane). Rejestrowane związki partnerskie Rejestrowane związki partnerskie traktuje się w niektórych, ale nie we wszystkich krajach UE jako równoważne małżeostwu. Paostwa, które nie uznają rejestrowanych związków partnerskich za równoważne małżeostwu, to: Bułgaria i Cypr Estonia i Grecja Irlandia i Włochy

6 Łotwa i Liechtenstein Malta i Polska Rumunia i Słowacja Rejestrowane związki partnerskie Wszystkie kraje zezwalające na małżeostwa osób tej samej płci uznają również rejestrowane związki partnerskie zawarte przez osoby tej samej płci w innych paostwach czł. W 7 p.czł. związki małżeoskie mogą byd zawierane zarówno przez partnerów obojga, jak i tej samej płci (m.in. w Niderl. od 2001; Belgii od 2003; Hiszpanii od 2005; w Szwecji od 2009; w Portugalii od 2010; Francji od 2011). W krajach, które nie dopuszczają małżeostw między osobami tej samej płci, ale które wprowadziły jakąś formę rejestrowanego związku partnerskiego, małżeostwo między osobami tej samej płci zawarte za granicą zapewnia zwykle takie same prawa, jak rejestrowany związek partnerski. Rejestrowane związki partnerskie Zarejestrowane związki partnerskie są instytucją uznawaną w 17 paostwach czł. UE (m.in. w Austrii, Belgii, Czechach, Danii, Finlandii, Irlandii, Niemczech, Słowenii, na Węgrzech, UK, etc). 17 paostw zezwala na rejestrację związków partnerskich przez osoby tej samej płci W Belgii, Francji, Luksemb. i Niderl. takie związki mogą byd rejestrowane zarówno przez partnerów tej samej płci, jak i partnerów obojga płci. W momencie wprowadzenia w Szwecji możliwości zawierania związków małżeoskich przez partnerów tej samej płci w maju 2009 r. instytucja zarejestrowanych związków partnerskich została zniesiona; niemniej jednak zarejestrowane związki partnerskie zawarte przed majem 2009 r. istnieją nadal. Inicjatywa KE z 16 marca 2011 r.: KE przedstawiła wnioski w sprawie 2 odrębnych rozporządzeo: pierwsze z nich wprowadza przepisy dotyczące związków małżeoskich, ( małżeoskiego ustroju majątkowego ), drugie przepisy dotyczące zarejestrowanych związków partnerskich ( stosunków majątkowych w związku partnerskim ). Propozycje Komisji z 16 marca 2011 r. umożliwią międzynarodowym związkom małżeoskim wybór prawa właściwego dla ich wspólnego majątku w przypadku śmierci lub rozwodu;

7 zwiększą pewnośd prawną zarejestrowanych związków partnerskich o międzynarodowym wymiarze: majątek zarejestrowanych związków partnerskich co do zasady podlegad będzie prawodawstwu paostwa, w którym zarejestrowano taki związek; zagwarantują pewnośd prawa międzynarodowym związkom (małżeoskim bądź też zarejestrowanym związkom partnerskim) dzięki wprowadzeniu spójnych zasad określających w oparciu o zhierarchizowane obiektywne łączniki, sąd i prawo którego paostwa są w danym przypadku właściwe; zwiększą przewidywalnośd sytuacji w przypadku międzynarodowych związków, poprzez usprawnienie procedury uznawania wyroków sądów, decyzji i aktów notarialnych w całej UE. Pozwoli to zaoszczędzid czas i pieniądze przeciętnie około do euro na sprawę. Oszczędności te będą skutkiem udostępnionej obywatelom możliwości łączenia kilku procedur prawnych w ramach jednego postępowania sądowego, np. połączenia przed tym samym sądem sprawy rozwodowej lub o separację z postępowaniem dotyczącym kwestii majątkowych. Partner (z dyrektywy z 2004 r.) Zgodnie z art. 3 ust. 2 lit b). dyrektywa ma zastosowanie do partnerów, z którymi obywatel UE pozostaje w faktycznie stałym, należycie poświadczonym związku. Osoby, które wywodzą swoje prawa na podstawie dyrektywy z faktu stałego partnerstwa z obywatelem UE, mogą byd zobowiązani do przedstawienia dokumentacji poświadczającej ich partnerstwo oraz jego stały charakter. Dowody mogą zostad przedstawione w jakiejkolwiek odpowiedniej formie. Stałośd związku Wymóg stałości związku należy ocenid w świetle przyjętego w dyrektywie celu utrzymania szeroko pojętej jedności rodziny. Krajowe przepisy dotyczące stałości związku mogą określad jako kryterium trwałości związku minimalny okres jego trwania. Jednak w takim przypadku przepisy krajowe powinny przewidywad uwzględnienie również dalszych, istotnych aspektów (na przykład wspólny kredyt na zakup domu). Każda odmowa wjazdu lub pobytu musi byd w pełni uzasadniona pisemnie i musi przysługiwad możliwośd odwołania się od niej. Unijne dyrektywy antydyskryminacyjne I. Dyrektywa w sprawie równości rasowej (2000/43/WE) przeciwko dyskryminacji ze względu na pochodzenie rasowe i etniczne II. Dyrektywa ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (2000/78/WE) przeciwko dyskryminacji w miejscu pracy ze względu na religię lub wyznanie, niepełnosprawnośd, wiek lub orientację seksualną

8 III. Propozycja dyrektywy COM(2008)426 przeciwko dyskryminacji ze względu na wiek, niepełnosprawnośd, orientację seksualną, religię lub wyznanie poza miejscem pracy Dyrektywa w sprawie równości rasowej (2000/43/WE) przeciwko dyskryminacji ze względu na pochodzenie rasowe i etniczne (1) Ochrona przed dyskryminacją ze względu na pochodzenie rasowe i etniczne w zakresie zatrudnienia, kursów zawodowych, dostępu do edukacji, ochrony socjalnej, przynależności do organizacji oraz dostępu do dóbr i usług. Definicje bezpośredniej i pośredniej dyskryminacji i molestowania. Pozytywne działania dążące do zapewnienia równości w praktyce. Prawo do składania skarg na drodze sądowej lub administracyjnej i odpowiednie kary dla osób stosujących praktyki dyskryminacyjne. Dyrektywa w sprawie równości rasowej (2000/43/WE) przeciwko dyskryminacji ze względu na pochodzenie rasowe i etniczne (2) Ograniczone wyjątki od zasady równego traktowania (gdzie różne traktowanie osób ze względu na pochodzenie rasowe lub etniczne jest istotnym wymogiem zawodowym). Współdzielony ciężar dowodu w sprawach cywilnych i administracyjnych: ofiara musi przedstawid dowody domniemanej dyskryminacji, a oskarżony musi udowodnid, że nie nastąpiło złamanie zasady równego traktowania. Organizacja w każdym paostwie członkowskim UE mająca za zadanie promowanie równego traktowania i udzielanie pomocy ofiarom dyskryminacji rasowej. II. Dyrektywa ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (2000/78/WE) przeciwko dyskryminacji w miejscu pracy ze względu na religię lub wyznanie, niepełnosprawnośd, wiek lub orientację seksualną (1) Zasada równego traktowania przez pracodawców i organizatorów szkoleo zawodowych niezależnie od religii lub wyznania, niepełnosprawności, wieku lub orientacji seksualnej. Definicje dyskryminacji i molestowania, pozytywnego działania, prawa do zadośduczynienia i współdzielenia ciężaru dowodu. II. Dyrektywa ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (2000/78/WE) przeciwko dyskryminacji w miejscu pracy ze względu na religię lub wyznanie, niepełnosprawnośd, wiek lub orientację seksualną (2) Pracodawcy muszą wprowadzid odpowiednie ułatwienia dla osób niepełnosprawnych, które mogą uczestniczyd w szkoleniach zawodowych lub wykonywad płatną pracę. Ograniczone wyjątki od zasady równego traktowania w sytuacjach wymagających zachowania etosu organizacji religijnej lub gdy pracodawca poszukuje pracownika z określonej grupy wiekowej

9 III. Propozycja dyrektywy COM(2008) 426 przeciwko dyskryminacji ze względu na wiek, niepełnosprawnośd, orientację seksualną, religię lub wyznanie poza miejscem pracy (1) Ta nowa dyrektywa, przyjęta przez Komisję w lipcu 2008 i będąca obecnie przedmiotem negocjacjom, zawiera propozycje następujących przepisów: Równe traktowanie w obszarach ochrony socjalnej, w tym ubezpieczeo społecznych i ochrony zdrowia, edukacji i dostępu do ogólnodostępnych dóbr i usług, w tym mieszkao. Dyrektywa zakłada zakaz bezpośredniej i pośredniej dyskryminacji, jak również molestowania i represjonowania. W efekcie obywatele UE mają prawo m.in. do: prawnej ochrony przed bezpośrednią i pośrednią dyskryminacją ze względu na pochodzenie rasowe lub etniczne w zakresie edukacji, świadczeo socjalnych, ochrony zdrowia i dostępu do dóbr i usług; równego traktowania przez pracodawców i organizatorów szkoleo zawodowych niezależnie od pochodzenia rasowego lub etnicznego, religii lub wyznania, orientacji seksualnej, niepełnosprawności i wieku; przeciwdziałania dyskryminacji ze względu na ww uwarunkowania; pomocy ze strony organizacji krajowej promującej równe traktowanie i pomagające ofiarom dyskryminacji rasowej; składania skarg na drodze postępowania sądowego lub administracyjnego (postępowanie pojednawcze) i oczekiwania odpowiedniej kary dla osób stosujących praktyki dyskryminacyjne. Pracodawca ma obowiązek do: wprowadzid zasady równego traktowania niezależnie od pochodzenia rasowego lub etnicznego, religii lub wyznania, niepełnosprawności, wieku i orientacji seksualnej w zakresie zatrudnienia i dostępu do szkoleo zawodowych; wprowadzid racjonalne usprawnienia dla potrzeb osób niepełnosprawnych, w tym odp. środki umożliwiające takim osobom dostęp do zatrudnienia i szkoleo, jeśli działania te nie wiążą się z nieproporcjonalnymi obciążeniami zapewnid równy dostęp do zatrudnienia, jednakowe kryteria wyboru oraz warunki rekrutacji, informacje na temat wolnych etatów i szkolenia, w tym zajęcia praktyczne i członkostwo w organizacjach; stosowad te same kryteria wysokości wynagrodzeo niezależnie od pochodzenia rasowego lub etnicznego, religii lub wyznania, niepełnosprawności, wieku lub orientacji seksualnej.

10 III. Propozycja dyrektywy COM(2008) 426 przeciwko dyskryminacji ze względu na wiek, niepełnosprawnośd, orientację seksualną, religię lub wyznanie poza miejscem pracy (2) Ma także wejśd w życie obowiązek zapewnienia ułatwieo osobom niepełnosprawnym w zakresie ogólnej dostępności i racjonalnego usprawnienia. Obie propozycje nie mogą nakładad nieproporcjonalnych obciążeo na dostawców usług. Zakres pojęcia rodzina pracownika wg orzecznictwa TSUE WSTĘPNI Tylko tacy wstępni, którzy pozostają na utrzymaniu pracownika (rozp. z 2011r.) art. 10) sprawa Lubor Gaal C-7/94 obywatel Belgii, od urodzenia zamieszkuje w Niemczech, chce kontynuowad naukę w UK, wniosek do RFN o stypendium, odmowa bo ukooczył 21 lat, nie mieszka wspólnie z migrującym TSUE podtrzymuje zasadnośd niemieckich przepisów Członkowie rodziny pracownika w linii prostej: dzieci migrującego pracownika Dzieci pracownika, które poniżej 21 roku życia, lub przebywają na utrzymaniu rodziców, ich status został określony w art. 10 roz. 492/11 i zapewnia, że mają prawo dostępu do powszechnej edukacji, nauki oraz wszelkiego rodzaju szkolenia zawodowego. Jeżeli natomiast obywatel p.czł. korzysta - zgodnie z art. 45 TFUE - z prawa do podejmowania pracy w innym paostwie UE, to w związku z tym jego dzieci mają takie samo prawo do traktowania jak dzieci obywateli paostwa, w którym on pracuje (zasada niedyskryminacji). Członkowie rodziny pracownika w linii prostej: dzieci migrującego pracownika Bez uszczerbku dla kwestii związanych z uznawaniem decyzji organów krajowych, pojęcie krewnych zstępnych i wstępnych w linii prostej obejmuje swym zakresem związki adopcyjne oraz osoby nieletnie pod stałą pieczą opiekuna prawnego. Dzieci przybrane i rodzice zastępczy sprawujący tymczasową pieczę mogą powoład się na prawa przysługujące na podstawie dyrektywy w zależności od siły relacji w poszczególnym przypadku. Nie ma ograniczeo, jeśli chodzi o stopieo pokrewieostwa. Organy krajowe mogą wymagad przedstawienia dowodu potwierdzającego rzekomą relację rodzinną. Członkowie rodziny pozostający na utrzymaniu Według orzecznictwa TS (316/85 Lebon (pkt 22) i C-1/05 Jia (pkt 36-37), status członków rodziny pozostających na utrzymaniu wynika z faktycznej sytuacji, charakteryzującej się tym, że wsparcie materialne dla tego członka rodziny zapewniane jest przez obywatela UE lub jego współmałżonka/partnera.

11 Zależnośd emocjonalna nie jest uwzględniana (C-200/02 Zhu i Chen) Status członka rodziny pozostającego na utrzymaniu nie wiąże się automatycznie ze zobowiązaniami alimentacyjnymi. Nie ma konieczności badania, czy dany członek rodziny byłby teoretycznie w stanie sam się utrzymad, na przykład przez podjęcie płatnego zatrudnienia. Zakres pojęcia rodzina pracownika wg orzecznictwa ETS Pozostali członkowie rodziny pracownika: są to ci, którzy nie odpowiadają żadnej z ww. kategorii, a w kraju pochodzenia pracownika pozostawali na jego utrzymaniu lub prowadzili z nim wspólne gospodarstwo domowe Sprawa Lebon 316/85, rząd RFN uznał, że we wspólnym gospod. są ci, wobec których w efekcie rozwodu powstaje obowiązek alimentacyjny. Inaczej TSUE: pozostawanie na utrzymaniu pracownika jest to stan faktyczny, w którym pracownik wspomaga członka rodziny, bez względu na powody, dla których tak czyni, bez względu czy byłby w stanie samemu się utrzymywad. Pojęcie pozostawania na utrzymaniu Trybunał nie zastosował odniesieo do jakiegokolwiek standardu życia w celu określenia konieczności wsparcia finansowego ze strony obywatela UE Test konieczności zapewniania utrzymania powinien przede wszystkim polegad na stwierdzeniu, czy, w świetle jego sytuacji osobistej, środki finansowe danego członka rodziny pozwalają mu na życie na poziomie min.socjalnego w jego kraju zamieszkania C- 1/05 Jia, także Yoshikazu Iida p. Stadt Ulm z 2012 r. W dyrektywie nie określono wymogów w odniesieniu do minim. okresu zapewniania utrzymania lub kwoty udzielanego wsparcia materialnego. Zależnośd musi mied rzeczywisty charakter i byd uwarunkowana strukturalnie. Wyrok w sprawach połączonych C-424/10; Tomasz Ziółkowski i C-425/10; Barbara Szeja i inni. Sprawa z 16 grudnia 2011 r. Wykładnia przepisów dyrektywy 2004/38/WE w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium paostw członkowskich Obywatel Unii, który przebywał legalnie zgodnie z prawem przyjmującego paostwa członkowskiego przez ponad pięd lat w tym paostwie, ale nigdy nie spełnił w czasie swego pobytu warunków określonych w dyrektywie Pojęcie legalnego pobytu Pobyt, którego długośd wynosi pięd lat jedynie przy uwzględnieniu okresów, które upłynęły przed dniem przystąpienia paostwa pochodzenia zainteresowanej osoby do Unii Europejskiej Określenie długości pobytu niezbędnej do uzyskania prawa stałego pobytu Wyrok w sprawach połączonych C-424/10; Ziółkowski i C-425/10; Szeja i in.

12 Obywatele polscy, Ziółkowski i Szeja ubiegają się o zaświadczenia dotyczące prawa stałego pobytu przez Land Berlin. T. Ziółkowski i B. Szeja przyjechali do Berlina (Zachodniego) odpowiednio w 1989 i w 1988 r. Uzyskali prawo pobytu ze względów humanitarnych w okresie od lipca 1991 r. do kwietnia 2006 r. (T. Ziółkowski) oraz od maja 1990 do 2005 r. (B. Szeja) Wyrok w sprawach połączonych C-424/10; Ziółkowski i C-425/10; Szeja i in. Od swojego przyjazdu T. Ziółkowski pobiera zasiłek z pomocy społecznej. Decyzją z 2006 r. władze landu odmówiły przedłużenia zezwolenia na pobyt, jako że środki na utrzymanie - tak jak dotychczas - nie były zapewnione. Uznano, iż T. Ziółkowski nie spełnia przesłanek prawa pobytu zgodnie z ustawą o swobodnym przepływie, ponieważ nie jest pracownikiem najemnym, ani nie może wykazad posiadania środków na swoje utrzymanie bez korzystania z zasiłku ze środków publicznych. Ponadto, zagrożono mu wydaleniem do Polski w ciągu 14 dniu od uprawomocnienia się decyzji, jeśli nie wyjechałby w terminie. Wyrok w sprawach połączonych C-424/10; Ziółkowski i C-425/10; Szeja i in. Podobnie, w przypadku B. Szeji, w 2005 r. władze landu oddaliły jej wnioski o przedłużenie zezwolenia na pobyt i zagroziły wydaleniem do Polski. W uzasadnieniu podano, że przedłużeniu zezwoleo na pobyt stoi na przeszkodzie brak zapewnionych środków utrzymania. Nie przysługiwało jej również prawo pobytu na podstawie ustawy o swobodnym przepływie, ponieważ nie jest ona pracownikiem najemnym, nie może też wykazad posiadania środków utrzymania bez korzystania z zasiłku ze środków publicznych. Wyrok w sprawach połączonych C-424/10; Ziółkowski i C-425/10; Szeja i in. Bundesverwaltungsgericht, który skierował do Trybunału pytania w omawianych sprawach, zmierza do ustalenia czy prawo UE przyznaje obywatelowi Unii, który jedynie na podstawie prawa krajowego legalnie zamieszkuje w paostwie członkowskim od ponad pięciu lat, ale nie spełnił w tym czasie wymogów ustanowionych dyrektywą 2004/38/WE, prawo stałego pobytu w tym paostwie członkowskim. Wyrok w sprawach połączonych C-424/10; Ziółkowski i C-425/10; Szeja i in. Ponadto, niemiecki sąd zwrócił się do Trybunału o ocenę, czy do okresu legalnego pobytu w rozumieniu prawa UE należy zaliczyd także okresy pobytu obywatela Unii w przyjmującym paostwie członkowskim przed przystąpieniem jego paostwa pochodzenia do Unii Europejskiej. Wyrok TSUE z r. w sprawie C 127/08, Metock i inni Trybunał rozpatrywał irlandzką sprawę dotyczącą zezwolenia na pobyt czterech obywateli paostw trzecich będących współmałżonkiem obywatela Unii (Niemca, Polaka i Brytyjczyków), ale:

13 nieprzebywającym w innym p.czł. przed przybyciem do Irlandii (sprawy Metock oraz Chinedu) w dniu zawarcia związku małżeoskiego przebywającym w Irlandii ale niezgodnie z prawem (sprawy Ikogho oraz Igboanusi) Wyrok TSUE z r. w sprawie C 127/08, Metock i inni Trybunał stwierdził, że przepisy dyrektywy 2004/38 należy stosowad do wszystkich obywateli paostw trzecich, będących członkami rodziny obywatela Unii, w rozumieniu art. 2 pkt 2 tej dyrektywy, którzy towarzyszą mu lub dołączają do niego w paostwie czł. innym niż paostwo, którego obywatelstwo on posiada (spr. Metock i Chinedu) Z dyrektywy 2004/38 wynika prawo wjazdu i pobytu w tym p.czł., niezależnie od faktu, czy dany obywatel paostwa trzeciego przebywał wcześniej zgodnie z prawem w innym paostwie członkowskim (spr.: Ikogho i Igboanusi). Wyrok TSUE z r. w sprawie C 127/08, Metock i inni Zdaniem TSUE: bez znaczenia jest okolicznośd, czy obywatele paostw trzecich, będący członkami rodziny obywatela Unii, wjechali do przyjmującego p.czł przed lub po tym jak zostali członkami rodziny tego obywatela Unii, gdyż odmowa ze strony przyjmującego paostwa czł. przyznania im prawa pobytu również może zniechęcid rzeczonego obywatela Unii do dalszego pobytu w tym paostwie czł. (przeszkoda w realizacji swobody) Grupy osób w obszarze swobodnego przemieszczania się Prawo wyjazdu, wjazdu i pobytu Dyrektywa 2004/38/WE Sprawa 48/75 Royer [1976] ECR 497 Sprawa 118/75 Watson i Belmann [1976] ECR 1185 Sprawa C-68/89 Komisja p. Holandia Sprawa C-378/97 Wijsenbeck Wizy wjazdowe Objęci dyrektywą członkowie rodziny pracownika migrującego mogą potrzebowad wizy. Krótkoterminowe wizy wjazdowe powinny byd wydawane członkom rodziny będącym obywatelami kraju trzeciego nieodpłatnie, tak szybko jak to jest możliwe i na podstawie procedury przyspieszonej.

14 Organy paostw członkowskich powinny informowad członków rodziny odnośnie do rodzaju wizy, o jaką powinni się starad, i nie mogą wymagad od nich starania się o wizy długoterminowe, pobytowe lub wizy w celu połączenia z rodziną. Karty pobytu Posiadacze kart pobytu, wydanych na podstawie art. 10 dyrektywy członkowi rodziny obywatela UE przebywającemu w przyjmującym p.czł, w tym również kart wydanych przez inne p.czł., są zwolnieni z wymogu wizowego gdy podróżują razem z obywatelem UE lub dołączają do niego w przyjmującym paostwie członkowskim. Format karty pobytu nie jest określony, paostwa mogą ustalad go wedle swojego uznania. Karty pobytowe muszą byd jednak wydawane w formie oddzielnego dokumentu, a nie jako naklejka w paszporcie, gdyż mogłoby to ograniczyd ważnośd karty z naruszeniem art. 11 ust. 1. Karta pobytowa musi byd wydana w terminie sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku. Karta pobytu Wykaz dokumentów, jakie należy przedłożyd wraz z wnioskiem o wydanie karty pobytu, jest wyczerpujący. Nie można wymagad żadnych dodatkowych dokumentów. Paostwa członkowskie mogą wymagad, aby dokumenty były przetłumaczone, potwierdzone notarialnie lub zalegalizowane w przypadkach, gdy właściwy organ krajowy nie rozumie języka, w którym dany dokument został sporządzony, lub ma podejrzenia co do autentyczności organu, który wydał dokumenty. Prawo obywateli UE do pobytu przekraczającego trzy miesiące Obywatele UE mają prawo do pobytu na terenie przyjmującego paostwa członkowskiego, jeśli są w nim aktywni zawodowo. Studenci i osoby nieaktywne zawodowo muszą posiadad wystarczające zasoby dla siebie i członków swoich rodzin, aby nie stanowid obciążenia dla systemu pomocy społecznej przyjmującego paostwa członkowskiego w okresie pobytu, oraz muszą byd objęci pełnym ubezpieczeniem zdrowotnym. Wystarczające środki oraz nieracjonalne obciążenie dla systemu pomocy społecznej Pojęcie wystarczających środków należy interpretowad w świetle celu dyrektywy - pod warunkiem że osoby korzystające z prawa pobytu nie stanowią nieracjonalnego obciążenia dla systemu pomocy społecznej w przyjmującym paostwie członkowskim. Pierwszym krokiem przy badaniu czy obywatel UE (oraz członkowie rodziny, którzy wywodzą od niego swoje prawo pobytu) jest to czy spełniałby kryteria uprawniające do przyznania podstawowego świadczenia z tytułu pomocy społecznej

15 A jeśli ww. kryterium to nie ma zastosowania, należy wziąd pod uwagę wysokośd minimalnej renty wypłacanej przez przyjmujące paostwo członkowskie w ramach zabezpieczenia społecznego. Art. 8 ust. 4 dyrektywy z 2004 r. Art. 8 ust. 4 zabrania p.czł. ustanawiania określonej kwoty, którą pośrednio lub bezpośrednio należałoby uznad za wystarczające środki, poniżej których możliwa byłaby automatyczna odmowa prawa pobytu. Organy paostw muszą uwzględnid osobistą sytuację danej osoby. Uznane muszą byd środki na utrzymanie pochodzące od osoby trzeciej - za C-408/03 Komisja p. Belgii Sprawa C-408/03 Komisja p. Belgii Pani de Figueiredo, obywatelka Portugalii z 3 córkami przybyła do Belgii w VIII. 1999r., dołączając do obywatela belgijskiego, długoletniego partnera. Zezwolono jej na pobyt do r., a partner de Figueiredo przedłożył dokument stwierdzający przyjęcie na siebie kosztów jej utrzymania. Już r. został doręczony ww pani nakaz opuszczenia terytorium, gdyż przebywała w Belgii po upływie ww terminu. Władze belgijskie uznały, że zainteresowana nie spełniała warunku posiadania wystarczających środków, o którym mowa w art. 1 dyrektywy 90/364 (o prawie pobytu), uściślając, że zobowiązanie jej partnera przyjęcia na siebie kosztów jej utrzymania nie stanowiło dowodu, że dysponowała wystarczającymi środkami. C-408/03 Komisja p. Belgii Po wymianie pism między władzami belgijskimi a Komisją, ta ostatnia, pismem z dnia 8 maja 2001 r. wzywającym do usunięcia uchybienia, poinformowała Królestwo Belgii, że jej zdaniem środkami, które należy uwzględnid, nie są wyłącznie środki własne osoby, która wnosi o wydanie jej karty pobytu. Ponadto w odniesieniu do nakazu opuszczenia terytorium krajowego, Komisja zakwestionowała automatyzm w prawie belgijskim decyzji administracji o wydaniu takiego nakazu, w razie stwierdzenia braku przedłożenia wymaganych do uzyskania karty pobytu dowodów Wyrok w spr. C-408/03 Komisja p. Belgii: Prawo belgijskie, przewidując możliwośd automatycznego doręczenia nakazu opuszczenia terytorium obywatelom Unii, którzy nie przedłożyli w wyznaczonym terminie dokumentów wymaganych do uzyskania zezwolenia na pobyt, Królestwo Belgii uchybiło zobowiązaniom unijnym Paostwo członkowskie, które... wyłącza w ramach oceny warunku posiadania wystarczających środków - wobec braku umowy zawartej przed notariuszem, zawierającej klauzulę pomocy - dochody partnera mającego miejsce zamieszkania w przyjmującym paostwie członkowskim, uchybia zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy d. art. 18 WE i dyrektywy... Art. 8 ust. 4 dyrektywy z 2004 r.

16 Organy krajowe mogą, w razie konieczności, sprawdzad istnienie środków, a także ich legalnośd, kwotę i dostępnośd. Środki nie muszą mied formy regularnych wpłat i mogą występowad również w postaci zgromadzonego kapitału. Nie można ograniczad dopuszczalnych form dowodów poświadczających istnienie wystarczających środków.... C-424/98, Komisja p. Włochom Badanie nieracjonalnego obciążenia (test) (1) Okres Od jak dawna przyznawane jest świadczenie? Od jak dawna obywatel UE przebywa w przyjmującym paostwie? Perspektywa: czy istnieje prawdopodobieostwo zmiany syt.? (2) Sytuacja osobista (3) Kwota Jaki jest stopieo integracji obywatela UE i członków jego rodziny ze społeczeostwem przyjmującego paostwa członkowskiego? Czy istnieją inne aspekty, takie jak: wiek, stan zdrowia, sytuacja rodzinna i ekonomiczna, które należy uwzględnid? Jak wysoka jest łączna kwota przyznanej pomocy? Czy obywatel UE w przeszłości korzystał w szerokim zakresie z pomocy społecznej? Czy obywatel UE płacił w przeszłości składki z tytułu ubezpieczenia społecznego w przyjmującym paostwie członkowskim? Art. 14 ust. 3 dyrektywy 38/2004 Tak długo jak osoby korzystające z prawa pobytu nie stanowią nieracjonalnego obciążenia dla systemu pomocy społecznej w przyjmującym paostwie członkowskim, nie można ich wydalid tylko dlatego, że otrzymują środki w ramach pomocy społecznej (por. sprawa Trojani) Ubezpieczenie zdrowotne Za takie należy uznad zasadniczo każdy rodzaj ubezpieczenia, publicznego lub prywatnego, zawartego w przyjmującym paostwie czł. lub innym miejscu, jeśli zapewnia ono szeroki zakres ochrony i nie stanowi obciążenia dla finansów publicznych przyjmującego paostwa członkowskiego. Paostwa czł., oceniając zakres ochrony ubezpieczenia pod kątem ochrony swoich finansów publicznych, muszą respektowad ograniczenia nałożone przez prawo wspólnotowe i postępowad zgodnie z zasadą proporcjonalności (sprawa C-413/99 Baumbast).

17 Emeryci spełniają warunek posiadania ubezpieczenia zdrowotnego, jeśli uprawnieni są do opieki zdrowotnej według prawa paostwa członkowskiego, które wypłaca im emeryturę. Sprawa C-413/99 Baumbast Maria Baumbast (Kolumbijka), wyszła za mąż w UK w 1990r. za Wolfganga Baumbasta (Niemiec). Ich rodzina to dwie córki: starsza, Maria Fernanda Sarmiento będąca nieślubnym dzieckiem M. Baumbast posiadającym obywatelstwo kolumbijskie i młodsza, Idanella Baumbast, która ma podwójne obywatelstwo, niemieckie i kolumbijskie. Z postanowienia odsyłającego wynika, iż dla potrzeb wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym strony postępowania przed sądem krajowym uzgodniły, że jeżeli chodzi o pytania dotyczące prawa UE, to Maria Sarmiento jest również traktowana jako członek rodziny Wolfganga Baumbasta. W konsekwencji w postanowieniu odsyłającym figuruje ona jako jedno z dzieci należących do tej rodziny. Sprawa C-413/99 Baumbast W 1990 r. członkowie rodziny Baumbast otrzymali karty pobytu ważne na 5 lat. W W. Baumbast wykonywał działalnośd gospodarczą w UK, początkowo jako pracownik, a następnie jako osoba zarządzająca swoim własnym przedsiębiorstwem. Jednakże po ogłoszeniu upadłości przez jego przedsiębiorstwo nie był on w stanie otrzymad wystarczająco dobrze płatnej pracy w UK, a od 1993r. był on zatrudniony przez niemieckie spółki działające w Chinach i Lesotho. Mimo iż W.Baumbast poszukiwał od czasu do czasu zatrudnienia w UK, jego sytuacja zawodowa nie uległa zmianie do czasu wydania postanowienia odsyłającego. W. i M.B. Baumbast byli właścicielami domu w UK, a ich córki uczęszczały tam do szkoły. Nie korzystali oni ze świadczeo pomocy społecznej, zaś w celu otrzymania opieki medycznej udawali się w razie potrzeby do Niemiec, gdyż byli oni tam objęci pełnym ubezpieczeniem chorobowym. Sprawa C-413/99 Baumbast W maju 1995 r. M.B. Baumbast wystąpiła z wnioskiem o zezwolenie na pobyt na czas nieokreślony w UK dla siebie samej oraz dla pozostałych członków jej rodziny. W styczniu 1996 r. Secretary of State odmówił przedłużenia karty pobytu W. Baumbasta, jak również dokumentów pobytu M.B. Baumbast i jej dzieci r. od odmowy tej wniesiona została skarga do Immigration Adjudicator (UK). Stwierdził on, iż W. Baumbast nie jest ani pracownikiem, ani osobą posiadającą ogólne prawo pobytu w rozumieniu dyrektywy 90/364. Sprawa C-413/99 Baumbast Jeżeli chodzi o dzieci, to Immigration Adjudicator uznał, iż korzystają one z niezależnego prawa pobytu na podstawie art. 12 rozp. nr 1612/68 (dziś zastąpione rozp. z 2011r.).

18 Ponadto orzekł on, iż M. Baumbast korzysta z prawa pobytu przez okres odpowiadający temu, w trakcie którego jej dzieciom przysługują prawa przewidziane w art. 12 ww. rozporządzenia. Według Immigration Adjudicator prawa pani Baumbast wynikają z obowiązku nałożonego na p.czł. zgodnie z tym przepisem, polegającego na popieraniu wszelkich wysiłków zapewniających tym dzieciom możliwie najlepsze warunki uczestnictwa w zajęciach w przyjmującym paostwie członkowskim. Sprawa C-413/99 Baumbast Trybunał Sprawiedliwości stwierdził m.in., że dziecku pracownika migrującego przysługuje prawo pobytu, jeśli zamierza ono odbywad naukę w przyjmującym paostwie członkowskim, nawet jeśli pracownik migrujący już nie mieszka ani nie pracuje w tym paostwie członkowskim. Zakres tego prawa pobytu obejmuje również rodzica sprawującego faktyczną opiekę nad tym dzieckiem. Cd por. wyroki z 2010 r. w sprawach C-310/08 i C-480/08 London Borough of Harrow / Nimco Hassan Ibrahim Maria Teixeira / London Borough of Lambeth Uprawnienia pracowników migrujących prawo poszukiwania i podejmowania pracy (rozporządzenie z 2011), prawo świadczenia pracy na równi z obywatelami paostwa przyjmującego (rozporządzenie z 2011), prawo do korzyści socjalnych i podatkowych (rozporządzenie z 2011), koordynacja systemów ubezpieczenia społecznego uznawanie kwalifikacji nabytych w paostwach członkowskich (dyrektywa nr 89/48; nowy stan prawny: dyrektywa 2005/36 w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych) pozostania po ustaniu stos. pracy w paostwie 9 stycznia 2007 r. Trybunał wydał wyrok w sprawie C-1/05 Jia. Trybunał uznał, że prawo UE nie zobowiązuje paostw członkowskich do uzależnienia przyznania prawa pobytu obywatelowi paostwa trzeciego, będącemu członkiem rodziny obywatela UE, który skorzystał ze swobody przepływu, od tego, czy członek rodziny przebywał wcześniej legalnie na terytorium innego paostwa członkowskiego. Wyrok w sprawie C-1/05 Jia: na ich utrzymaniu Wykładni art. 1 ust. 1 lit. d) dyrektywy 73/148 należy dokonywad w ten sposób, że przez wyrażenie na ich utrzymaniu rozumie się koniecznośd wsparcia materialnego członka rodziny obywatela UE, który w rozumieniu d. art. 43 TWE osiedlił się w innym p.czł., ze strony tego obywatela lub jego małżonka, w celu zaspokojenia zasadniczych potrzeb krewnego w jego paostwie pochodzenia, w chwili gdy ten składa wniosek o dołączenie.

19 Samo zobowiązanie się obywatela UE lub jego małżonka do utrzymywania tego członka rodziny nie musi byd uznane za dowód na istnienie jego rzeczywistej zależności. Stan faktyczny w sprawie C-1/05 Jia: Syn Y. Jii, Shenzhi Li, również obywatel chioski, mieszka w Szwecji z małżonką Svanją Schallehn (Niemka) od 1995r. Pani Schallehn wykonuje w Szwecji działalnośd na własny rachunek i posiada kartę pobytu ważną do r., którą wydano jej jako obywatelce p.czł., a Shenzhi Li, jako małżonek obywatela UE, otrzymał kartę pobytu z tym samym okresem ważności jak małżonki r. ambasada Szwecji w Pekinie wydała Y. Jii wizę turystyczną ważną do r. włącznie na jednorazowy wjazd na obszar Schengen i pobyt do 90 dni. Y. Jia przyleciała do Szwecji r., a r. złożyła wniosek o kartę pobytu, powołując się na swój związek z obywatelem p.czł. Stan faktyczny w sprawie C-1/05 Jia: W celu uzyskania karty pobytu Y. Jia przedstawiła m.in., że: otrzymuje z ChRL emeryturę koron sz. miesięcznie, a jej małżonek, Yupu Li, pobiera emeryturę ok koron; wraz ze swoim małżonkiem żyje w Chinach w bardzo trudnych warunkach; nie mogą zaspokajad swoich potrzeb bez ekonomicznego wsparcia syna i jego małżonki; nie mogą ubiegad się o jakąkolwiek pomoc finansową ze strony władz chioskich r. Migrationsverket postanowił oddalid wniosek Y. Jii z uwagi na to, że przywołana sytuacja zależności ekonomicznej nie została wystarczająco dowiedziona, i wydalid zainteresowaną do jej paostwa pochodzenia, chyba że wskazałaby inne paostwo gotowe ją przyjąd. W dniu 14 maja 2004 r. Y. Jia złożyła odwołanie od tej decyzji przed Utlänningsnämnden (komisją odwoławczą do spraw cudzoziemców).