PŁYTKI TARASOWE Z BETONU SZLACHETNEGO

Transkrypt

1 PŁYTKI TARASOWE

2 14 01 OPIS PRODUKTU Płytki tarasowe produkuje się jako elementy dwuwarstwowe. Dolna warstwa wykonana z betonu konstrukcyjnego (tzw. warstwa podkładowa) decyduje o wytrzymałości płytki. Górna warstwa wykonana jest z mieszanki grysów, cementu i barwników. W zależności od rodzaju użytych grysów i barwników otrzymujemy różne kolory (wzory) płytek. Ta warstwa decyduje również o ścieralności płytek: kruszywa marmurowe, dolomitowe, wapniowe II klasa ścieralności, kruszywa granitowe, bazaltowe, kwarcytowe I klasa ścieralności. 02 WYMIARY PŁYTEK Dostępne elementy wykończenie powierzchni: z fazą, bez fazy, szlifowane, piaskowane, płukane, strukturalne Format [cm] Długość Szerokość Waga Płytki kg/m kg/m kg/m kg/m kg/m 2 104kg/m kg/m 2 104kg/m kg/m 2 104kg/m kg/m 2 104kg/m 2 03 SERIE Płytki tarasowe produkowane są w seriach: Ateny, Boston, Eleganza, Bawaria, Toskania. Kolorystyka płytek wg katalogu wyrobów. Podział na serie odpowiada grupom cenowym i wynika z kosztów produkcji płytek w poszczególnych seriach. 04 OPIS TECHNOLOGII PRODUKCJI Płytki z betonu produkowane są na prasach hydraulicznych o nacisku 600T. Są to tzw. prasy hermetyczne. Obie masy, górna i dolna zamknięte są hermetycznie w gnieździe formy i poddane prasowaniu z jednoczesną wibracją. Ten proces technologiczny gwarantuje otrzymanie jednolitej, znakomicie zagęszczonej powierzchni płytki, bez tzw. raków i pęcherzyków powietrza charakterystycznych dla wyrobów betonowych produkowanych przy użyciu innych technologii (np. kostka brukowa).

3 15 Zaformowane płytki poddane są procesowi dojrzewania w komorach przy użyciu mieszanki gazowo-parowej w temp. 45 stopni Celcjusza, a następnie w zależności od struktury powierzchni procesowi szlifowania (na liniach szlifierskich, przy użyciu rotujących narzędzi diamentowych i karborundowych), śrutowania (śrutem stalowym), płukania wierzchniej warstwy wodą pod wysokim ciśnieniem lub szczotkowania przy użyciu rotujących szczotek korundowych oraz procesowi zabezpieczania wyrobu (impregnacji). Cały proces produkcji jest w pełni zautomatyzowany, sterowany przy pomocy programów komputerowych, co gwarantuje wysoką jakość wyrobu i jego powtarzalność. 05 OBSZARY ZASTOSOWAŃ Dom i ogród Inne Obiekty użyteczności publicznej Tarasy, Wejścia do budynków, Podjazdy garażowe, Balkony, Ścieżki, Place ogrodowe Nawierzchnie przy basenach kąpielowych, Podjazdy dla niepełnosprawnych Ciągi piesze, promenady, targowiska 06 KORZYŚCI WYNIKAJĄCE ZE STOSOWANIA PRODUKTU Możliwość zastosowania metody układania na sucho, charakteryzującej się łatwym, tanim i szybkim montażem płytek a także bezkolizyjnym dostępem do warstwy izolacji przeciwwilgociowej w przypadku błędów w jej wykonaniu, Wysoki współczynnik antypoślizgowości w przypadku płytek piaskowanych, płukanych i strukturalnych, Technologie układania płytek pozwalające na eliminowanie błędów wykonania żelbetowej płyty posadzkowej i wszelkich nierówności podłoża, Wysoka wytrzymałość na obciążenia statyczne i dynamiczne, Wysoka odporność na obciążenia punktowe, Wysoka odporność na ścieranie, Niepylność posadzki (płytki szlifowane), Wygoda w użytkowaniu i utrzymaniu czystości, Znakomite walory estetyczne lśniąca, elegancka i jednolicie gładka powierzchnia przy zachowaniu wymogów antypoślizgowych (płytki szlifowane) 07 PARAMETRY PŁYTEK TERRAZZO FIRMY PROBET-DASAG Płytki z betonu szlachetnego do zastosowań zewnętrznych : Cechy fizyczne wytrzymałościowe płytek Wytrzymałość na zginanie (MPa). Ścieralność Wg Normy PN-EN Nie powinna być mniejsza od 2,8 MPa. Średnia powinna być większa lub równa 3,5MPa Metoda Capona nie powinna przekraczać 25 mm. Metoda Böhmego nie przekracza 26cm3/50cm2 Płytki PROBET-DASAG wynik średni. 6,0 MPa (Böhmego)1klasa 3,08 mm 3,60 mm ; 13,1 cm³/50cm² 2 klasa śr. 4,42 mm ; 22,05 cm³/50cm² Odporność na działanie warunków atmosferycznych: - absorpcja wody - mrozoodporność Przy klasie B absorpcja wody 6 % Klasy odporności A; B; C. 5,1 % Klasa B Odporność na poślizg Mają zadowalającą odporność na poślizg Piaskowane w jedn. SRT 62, szlifowane 43. Obciążenie niszczące (kn). Nie powinno być mniejsza niż 2,4 kn. 3,1 kn

4 16 Cechy fizyczne wytrzymałościowe płytek Wg Normy PN-EN Płytki PROBETDASAG wynik średni. Reakcja na ogień Odchyłki wymiarów: Płytki zalicza się do klasy reakcji na ogień A1fl. A1 fl długość krawędzi ± 0,3 % 0,4 mm grubość płytki ± 2 mm (dla grubości < 40 mm ). ± 3 mm (dla grubości 40 mm). ± 2 mm grubość warstwy licowej Tolerancje kształtu: Prostoliniowość krawędzi górnej powierzchni Płaskość górnej powierzchni Wygląd i charakterystyka powierzchni Th I powinna wynosić min 4 mm dla płytki szlifowanej. Th II powinna wynosić min 8 mm dla płytki szlifowanej po ułożeniu. Nie powinna przekraczać ± 0,3 % długości danej krawędzi. Nie powinna wykazywać odchyłki od płaszczyzny większej niż 0,3 % długości danej przekątnej. Dopuszcza się występowanie niewielkich, trwałych wypełnień. 6 mm 0,2 mm 0,1 mm Nie występują 08.1 odwrócone Dla wymienionych rodzajów zastosowań zalecamy układanie płyt technologią na sucho przy zastosowaniu: woreczków z zaprawą cementową,»» podkładek dystansowych: zwykłych, z regulowaną wysokością, na warstwie żwiru lub grysu Oprócz korzyści opisanych w punkcie 06 zastosowanie technologii na sucho umożliwia: wykonanie poziomej nawierzchni tarasu mimo konieczności stosowania spadków (od 2 do 3%) na warstwie wodoszczelnej w celu odprowadzenie wód opadowych. Dzięki temu meble tarasowe stoją prosto, bezproblemowe odprowadzenie wody w powierzchni tarasu poprzez otwarte spoiny między płytkami, oddzielenie nawierzchni tarasu od warstwy izolacji przeciw wilgociowej odprowadzającej wodę ok. 2 cm pustką powietrzną, działająca jako warstwa odcinająca podciąganie kapilarne i podnosząca właściwości drenażowe. Dzięki temu wyeliminowane jest niebezpieczeństwo powstania wysadzin spowodowanych oddziaływaniem mrozu, jak również niebezpieczeństwo degradacji warstwy izolacji przeciw wilgotnościowej poprzez ruchy termiczne nawierzchni tarasu i szkodliwe oddziaływanie promieniowania UV.

5 odwrócone UKŁADANIE NA WORECZKACH FOLIOWYCH Z ZAPRAWĄ Woreczek foliowy wypełniony wilgotną zaprawą cementową przygotowaną wg. proporcji: 1 część cementu, 3 części kruszywa 1-4 mm; należy ułożyć w miejscu, gdzie stykają się narożniki 4 płytek. Do układania używamy koniecznie krzyżyków dystansowych o szerokości 3 lub 5 mm które ustalają szerokość spoiny między płytkami i uniemożliwiają przesuwanie się płytek po ułożeniu. Do czasu stwardnienia zaprawy w woreczkach możemy korygować ew. nierówności poprzez dobijanie płytek młotkiem gumowym. Po ułożeniu płytek spoiny pozostają niewypełnione odwrócone UKŁADANIE NA PODKŁADKACH DYSTANSOWYCH Podkładki dystansowe, wyposażone w krzyżyki dystansowe ustawiamy w miejscu, gdzie stykają się narożniki 4 płytek. Bezpośrednio na nich układamy płytki. Ewentualne nierówności podłoża eliminujemy za pomocą wkładek dostarczonych razem z podkładkami. Uwaga: przy zastosowaniu zwykłych podkładek dystansowych powierzchnia tarasu układana jest ze spadkiem (jak warstwa wodoszczelna). Zastosowanie podkładek regulowanych umożliwia ułożenie nawierzchni tarasu w poziomie. Ilość podkładek = ilość płytek + ilość płytek na szerokości i długości tarasu. Spoiny między płytkami pozostają niewypełnione.

6 odwrócone UKŁADANIE NA WARSTWIE ŻWIRU LUB GRYSU Podobnie jak dwie poprzednie, technologia ta zapewnia wszystkie korzyści wynikające z układania nawierzchni tarasu na sucho. Funkcje warstwy przekazującej obciążenia z nawierzchni oraz odprowadzającej wodę przejmuje warstwa żwiru lub grysu o frakcji 4-8 mm (przy otworach odpływowych mm). Układanie tylko z zastosowaniem krzyżyków dystansowych. Zalecane jest zastosowanie dodatkowej maty ochronnej (np. folia lub mata drenażowa) na warstwie wodoszczelnej. Spoiny między płytkami pozostają niewypełnione. Wszystkie wyżej opisane metody układania nawierzchni wymagają zastosowania na krawędziach tarasów, balkonów czy loggi trwale zespolonych z konstrukcją elementów, uniemożliwiających rozsuwaniu się płyt. Możliwe jest tu zastosowanie kilku rozwiązań, np.: elementy kątowe, mocowanie do krawędzi na paskach kleju w sposób umożliwiający swobodne odprowadzenie wody do rynny, kątowniki aluminiowe, przykręcone do konstrukcji płyty żelbetowej z zastosowaniem dystansów umożliwiających odprowadzenie wody.

7 na których nie możemy zastosować metody na sucho np. ze względu na zbyt małe wysokości zabudowy lub za małą nośność konstrukcji tarasu W takich przypadkach proponujemy zastosowanie płyt posadzkowych o grubości 28 mm lub płyt jednowarstwowych terrastone o grubości 20 mm układanych na kleju lub betonie. Technologia ta wymaga dużej staranności wykonania zarówno warstw wodoszczelnych jak i samego układania płytek na których nie możemy zastosować metody na sucho np. ze względu na zbyt małe wysokości zabudowy lub za małą nośność konstrukcji tarasu UKŁADANIE PŁYTEK NA ZAPRAWIE Przed rozpoczęciem prac należy się upewnić że cała konstrukcja tarasu jest mrozoodporna. Warstwa izolacji termicznej musi być wykonana z płyt styropianowych min. PS 100 lub z ekstrudowanego styroduru 100. Warstwa spadkowa betonu musi być wykonana ze spadkiem w kierunku odprowadzenia wody min. 2 do 3%, a w przypadku kiedy to wynika z obliczeń statycznych odpowiednio zazbrojona. Niedopuszczalne jest pozostawienie na powierzchni betonu nierówności, które mogły by spowodować występowanie zastoin wodnych (kałuże). Właściwe odprowadzenie wody z powierzchni jest konieczne w celu uniknięcia szkód spowodowanych mrozem. Na warstwie wodoszczelnej wykonanej na betonie spadkowym konieczne jest ułożenie mat drenażowych które odprowadzą wody opadowe przedostające się przez fugi. W przypadku stosowania tej metody przy tarasach wykonywanych na poziomie gruntu konieczne jest wykonanie wzdłuż krawędzi tarasu drenażu odsączającego. Układanie odbywa się na zaprawie cementowej, wykonanej z 1 części cementu i 3 części kruszywa 0-4 mm. Grubość warstwy zaprawy musi wynosić min. 3 cm. Jako warstwę szczepną stosować mrozoodporne, elastyczne zawiesiny wykonane z gotowej mieszanki (np. klej do płytek SOPRO). Spoinowanie powierzchni należy wykonać nie później niż po 7 dniach od ułożenia płytek. Do spoinowania używamy gotowej, mrozoodpornej masy fugowej np. Kerakoll Lite. Szerokość spoiny dla płyt posadzkowych i terrastone wynosi min. 3 mm, dla płyt tarasowych min. 5 mm. Masa szpachlowa musi być usunięta z powierzchni płytek bezpośrednio po spoinowaniu, dlatego zalecamy spoinowanie odcinkami, których wielkość uzależniona jest od możliwości skutecznego usunięcia masy szpachlowej z powierzchni płytek przy pomocy wilgotnej gąbki. Powierzchnia tarasu przy tej metodzie układania musi być podzielona listwami dylatacyjnymi na pola o powierzchni maksymalnej 6x6 m. W przypadku zaprojektowania dylatacji na płycie konstrukcyjnej tarasu, dylatacja ta musi być przeniesiona na nawierzchnie z płytek. Izolacja przeciwwilgociowa ściany przylegającej do tarasu musi być wykonana na wysokość min. 30 cm ponad powierzchnie wykonaną z płytek. Nawierzchnia wykonana z płytek układanych na zaprawie musi być oddzielona szczeliną dylatacyjną o szerokości 1 cm od ściany budynku. Szczeliny dylatacyjne na nawierzchni tarasu wypełnia się przed spoinowaniem silikonem mrozoodpornym.

8 na których nie możemy zastosować metody na sucho np. ze względu na zbyt małe wysokości zabudowy lub za małą nośność konstrukcji tarasu UKŁADANIE PŁYTEK NA KLEJE Postępowanie analogicznie jak przy układanie na zaprawie. Zamiast warstwy zaprawy rozprowadzić na przygotowanym podłożu warstwę kleju (zalecamy klej KERAKOLL) i przy pomocy pacy zębatej o ząbkach wys. minimum 8 mm. Płytki układać rzędami, zwracając uwagę na zalecenia dotyczące dylatowania z punktu

9 Dla wymienionych rodzajów zastosowania zalecamy układanie na warstwie żwiru lub grysu, po uprzednim właściwym przygotowaniu podłoża. Sposób przygotowania podłoża zależy od rodzaju gruntu, na którym układamy nawierzchnię: Nawierzchnie do ruchu pieszego, ścieżki i place ogrodowe, tereny ziemne dla gruntów przepuszczalnych (piasek, żwir, pospółka) o dobrej nośności wystarczająca jest warstwa o grubości 30 cm kruszywa 0-16 mm lub 0-32 mm dobrze zagęszczonego przy pomocy zagęszczarki,»» dla gruntów nieprzepuszczalnych (gliny, iły) konieczne jest korytowanie do granicy przemarzania gruntu (70 do 90 cm), następnie wykonanie warstwy mrozoodpornej z kruszywa 0-30 mm lub 0-50 mm zagęszczonego warstwami. Na warstwie mrozoodpornej wykonujemy warstwę nośną o grubości 10 cm z kruszywa 0-16 mm lub 0-32 mm z jednoczesnym profilowaniem i zagęszczaniem.

10 22 Kolejnym krokiem jest osadzenie elementów krawędziowych na ławie betonowej (obrzeża trawnikowe), które pełnią funkcję stabilizacji poziomej układanej nawierzchni. Następnie wykonujemy podsypkę o grubości od 2 do 3 cm ze żwiru lub grysu o frakcji 2-5 lub 4-8 mm, równomiernie rozłożonej i wyrównanej przy pomocy łaty aluminiowej lub drewnianej do żądanej wysokości. Na tak przygotowanej podsypce układamy płytki przy zastosowaniu plastikowych krzyżyków dystansowych. Pomiędzy elementami krawędziowymi a płytkami również muszą być włożone połówki krzyżyków. Fugowanie należy wykonać na sucho grysem bazaltowym o frakcji 1-3 mm (nie należy wyciągać krzyżyków dystansowych, które wraz z elementami krawędziowymi stabilizują całą nawierzchnię) Nawierzchnie obciążone ruchem pojazdów OBCIĄŻENIA LEKKIE TJ. PODJAZDY, WJAZDY DO GARAŻY, CHODNIKI PRZED POSESJAMI, OBCIĄŻONE RUCHEM SAMOCHODÓW OSOBOWYCH Zalecamy układanie płyt na zagęszczonej warstwie tłucznia 0-32 lub 0-50 mm w grubości 20 do 25 cm (w przypadku podłoża przepuszczalnego np. żwiry, piaski). W przypadku podłoża nieprzepuszczalnego (gliny, iły) konieczne jest korytowanie do głębokości 70 do 90 cm, w zależności od strefy przemarzania i wypełnienie warstwą przepuszczalną do poziomu ok. 50 cm. Na warstwie tłucznia wylewamy warstwę betonu B-25 o grubości 10 do 15 cm, stosując podział szczelinami dylatacyjnymi na pola o powierzchni 30 do 50 m2. Jednocześnie otaczamy elementy krawędziowe (obrzeża, krawężniki lub elementy blokowe z betonu szlachetnego produkcji Probet DASAG np. w tym samym wzorze co płyty nawierzchniowe). Po związaniu warstwy betonu układamy płyty w grubości 4 lub 8 cm na warstwie betonu B-25 wykonanym na kruszywie 0-8 mm z podlewką mlekiem cementowym. Spoinowanie wykonujemy przy pomocy gotowej zaprawy fugowej np. Kerakoll Lite, zgodnie z zaleceniami producenta. Sztywna zaprawa fugowa stabilizuje płyty w poziomie i usztywnia całą nawierzchnię.

11 Nawierzchnie obciążone ruchem pojazdów OBCIĄŻENIA ŚREDNIE NP. MIEJSCA POSTOJOWE, PARKINGI, DROGI DOJAZDOWE ORAZ OBCIĄŻENIA DUŻE DOPUSZCZAJĄCE RUCH SAMOCHODÓW CIĘŻAROWYCH NP. DROGI DOJAZDOWE DLA STRAŻY POŻARNEJ Do tego rodzaju obciążeń zalecamy montaż płyt w grubości 8 cm (seria PROMENADA). Układanie wykonać analogicznie jak do obciążeń lekkich z tą różnicą, że warstwa podbudowy z tłucznia 0-32 lub 0-50 mm musi posiadać grubość 25 do 35 cm, a warstwa nośna betonu musi posiadać grubość minimum 20 cm. Do spoinowania używamy wysokowytrzymałościowe masy np. Sopro PFM lub Sopro HFE. Zalecamy również systemowe rozwiązania firmy Sopro którego szczegółowy opis dostępny jest na polegające na zastosowaniu do wykonania warstwy nośnej, zaprawy pod płytki jak i masy do spoinowania materiałów o właściwościach drenażowych. 09 OBRZEŻA I KRAWĘŻNIKI Krawężnik i obrzeża ogrodowe mają zastosowanie wszędzie tam, gdzie potrzebujemy oddzielić powierzchnię ogrodową od powierzchni ciągów komunikacyjnych lub aby ograniczyć trawnik. Jest produkowany w tych samych kolorach co płytki lub elementy terrazzo. Krawężniki osadzamy na podłożu betonowym o wysokości 8-10 cm. Podłoże betonowe wykonane jest ze zwilżonej zaprawy betonowej. Zaleca się minimalne kotwienie w podstawie wynosi ok. 1/3 wysokości krawężnika. Podstawowe zalety obrzeży i krawężników Probet-Dasag: możliwość produkowania w dowolnych kształtach i rozmiarach pełna zgodność kolorystyczna z płytkami łatwy i szybki montaż gotowych elementów na budowie