CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO. Jedna fiolka zawiera 200 mg dakarbazyny (10 mg/ml) (w postaci cytrynianu dakarbazyny, otrzymywanego in situ).

Transkrypt

1 CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO 1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO Dacarbazin Lipomed, 200 mg, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań lub infuzji 2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY Jedna fiolka zawiera 200 mg dakarbazyny (10 mg/ml) (w postaci cytrynianu dakarbazyny, otrzymywanego in situ). Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt POSTAĆ FARMACEUTYCZNA Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań lub infuzji. Biały proszek. 4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE 4.1 Wskazania do stosowania Produkt Dacarbazin Lipomed jest wskazany w leczeniu pacjentów z przerzutowym czerniakiem złośliwym. Innymi wskazaniami do stosowania dakarbazyny jako części chemioterapii skojarzonej są: zaawansowana choroba Hodgkina. zaawansowane mięsaki tkanek miękkich u osób dorosłych (z wyjątkiem międzybłoniaka i mięsaków Kaposiego). 4.2 Dawkowanie i sposób podawania Stosowanie produktu Dacarbazin Lipomed powinno być ograniczone do stosowania przez lekarzy posiadających doświadczenie odpowiednio w onkologii lub hematologii. Dakarbazyna jest wrażliwa na ekspozycję na światło. Wszystkie rekonstytuowane roztwory należy odpowiednio chronić przed światłem również podczas podawania leku (nieprzepuszczający światła zestaw do infuzji). Należy zachować ostrożność podczas podawania wstrzyknięcia w celu uniknięcia wynaczynienia do tkanek, ponieważ wynaczynienie spowoduje miejscowy ból i uszkodzenie tkanek. W przypadku wynaczynienia należy niezwłocznie przerwać wstrzyknięcie i pozostałą część dawki należy podać do innej żyły. Należy unikać spożywania posiłków przed podaniem dakarbazyny w celu zmniejszenia nasilenia nudności i wymiotów. Z wydalinami i wymiocinami należy postępować z zachowaniem ostrożności. Można stosować następujące schematy leczenia. Dalsze szczegóły patrz aktualne piśmiennictwo naukowe. Czerniak złośliwy 1

2 Dakarbazynę można stosować w monoterapii w dawkach od 200 do 250 mg/m 2 powierzchni ciała/dobę w postaci wstrzyknięcia dożylnego przez 5 dni co 3 tygodnie. Alternatywnie do dożylnego wstrzyknięcia w bolusie, dakarbazynę można podać w postaci krótkotrwałej infuzji (przez minut). Możliwe jest również podanie 850 mg/m 2 powierzchni ciała w dniu 1, a następnie raz co 3 tygodnie w postaci infuzji dożylnej. Choroba Hodgkina Dakarbazyna jest podawana w dawce dobowej 375 mg/m 2 powierzchni ciała dożylnie co 15 dni w skojarzeniu z doksorubicyną, bleomycyną i winblastyną (schemat ABVD). Mięsak tkanek miękkich W mięsaku tkanek miękkich u osób dorosłych dakarbazynę podaje się w dawkach dobowych 250 mg/m 2 powierzchni ciała dożylnie (dni 1-5) w skojarzeniu z doksorubicyną co 3 tygodnie (schemat ADIC). Podczas leczenia dakarbazyną należy często monitorować morfologię krwi, jak również czynność wątroby i nerek. Ze względu na częste występowanie ciężkich reakcji żołądkowo-jelitowych zalecane jest zastosowanie leków przeciwwymiotnych i środków wspomagających. Ponieważ mogą wystąpić ciężkie zaburzenia żołądkowo-jelitowe i hematologiczne, przed każdym cyklem leczenia produktem Dacarbazin Lipomed, musi być przeprowadzona bardzo dokładna analiza korzyści i ryzyka terapii. Czas trwania leczenia Lekarz prowadzący powinien indywidualnie zadecydować o czasie trwania leczenia pacjenta, biorąc pod uwagę rodzaj i stopień zaawansowania choroby podstawowej, zastosowaną terapię skojarzoną oraz odpowiedź na dakarbazynę i działania niepożądane dakarbazyny. W zaawansowanej chorobie Hodgkina zwykle zalecane jest podawanie 6 cykli terapii skojarzonej ABVD. W przerzutowym czerniaku złośliwym i w zaawansowanym mięsaku tkanek miękkich czas trwania leczenia zależy od skuteczności i tolerancji u poszczególnego pacjenta. Szybkość podawania wstrzyknięcia/infuzji Dawki do 200 mg/m 2 powierzchni ciała można podawać w postaci wolnego wstrzyknięcia dożylnego przez około 1 minutę. Większe dawki (w zakresie od 200 do 850 mg/m 2 powierzchni ciała) należy podawać w postaci infuzji dożylnej przez 15 do 30 minut. Zalecane jest sprawdzenie najpierw drożności żyły poprzez wstrzyknięcie 5-10 ml izotonicznego roztworu chlorku sodu do infuzji lub 5% roztworu glukozy. Te same roztwory należy użyć po infuzji do wypłukania pozostałości leku z drenów. Po rekonstytucji wodą do wstrzykiwań i bez dalszego rozcieńczania izotonicznym roztworem chlorku sodu lub 5% roztworem glukozy, preparaty Dacarbazin Lipomed, 200 mg, są hipoosmolarne (ok. 100 mosmol/kg) i z tego powodu należy podawać je w postaci powolnego wstrzyknięcia dożylnego, np. przez 1 minutę, a nie w postaci wstrzyknięcia dożylnego w bolusie przez kilka sekund. Specjalne grupy pacjentów Pacjenci z niewydolnością nerek i (lub) wątroby: W przypadku tylko łagodnej do umiarkowanej niewydolności nerek lub wątroby zazwyczaj nie jest wymagane zmniejszenie dawki. U pacjentów z jednoczesnymi zaburzeniami czynności nerek i wątroby wydłuża się czas eliminacji dakarbazyny. Jednak nie można obecnie podać zatwierdzonych zaleceń dotyczących zmniejszenia dawek. Pacjenci w podeszłym wieku Ponieważ doświadczenie u pacjentów w podeszłym wieku jest ograniczone, nie można podać specjalnych instrukcji dotyczących stosowania dakarbazyny u pacjentów w podeszłym wieku. 2

3 Dzieci i młodzież Nie można podać specjalnych zaleceń dotyczących stosowania dakarbazyny w grupie wiekowej dzieci i młodzieży dopóki nie będą dostępne dalsze dane. Instrukcja dotycząca przygotowania i rekonstytucji, patrz punkt Przeciwwskazania Produkt Dacarbazin Lipomed jest przeciwwskazany w następujących przypadkach: - nadwrażliwość na dakarbazynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, - kobiety w ciąży lub karmiące piersią, - leukopenia i (lub) trombocytopenia, - ciężka choroba wątroby lub nerek, - w skojarzeniu ze szczepionką przeciwko żółtej febrze (patrz punkt 4.5). 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania Zalecane jest podawanie dakarbazyny tylko pod nadzorem lekarza specjalizującego się w onkologii, dysponującego sprzętem do regularnego monitorowania efektów klinicznych, biochemicznych i hematologicznych w czasie i po leczeniu. Jeśli zaobserwowano zaburzenia czynności wątroby lub nerek lub objawy reakcji nadwrażliwości, konieczne jest niezwłoczne przerwanie leczenia. Jeśli wystąpi choroba zarostowo-zakrzepowa żył wątrobowych, przeciwwskazane jest dalsze leczenie dakarbazyną. Uwaga: Lekarz prowadzący musi być świadomy w czasie terapii możliwości wystąpienia rzadkiego, ciężkiego powikłania w postaci martwicy wątroby, występującej wskutek zatoru żył wątrobowych. Szczególne znaczenie ma regularne monitorowanie rozmiaru i czynności wątroby oraz liczby krwinek (zwłaszcza eozynofilów). W pojedynczych przypadkach z podejrzeniem choroby wenookluzyjnej skuteczne było wczesne leczenie dużymi dawkami kortykosteroidów (na przykład hydrokortyzonem 300 mg/ dobę) z substancjami fibrynolitycznymi, takimi jak heparyna lub tkankowy aktywator plazminogenu (patrz również punkt 4.8) lub bez substancji fibrynolitycznych. Leczenie długotrwałe może powodować skumulowane działanie toksyczne na szpik kostny. Możliwość supresji szpiku kostnego wymaga dokładnego monitorowania liczby czerwonych i białych krwinek oraz płytek krwi. Działanie toksyczne na układ krwiotwórczy może być przyczyną zawieszenia lub przerwania leczenia. Wynaczynienie może prowadzić do uszkodzenia tkanek i silnego bólu. Należy unikać jednoczesnego stosowania fenytoiny, ponieważ istnieje ryzyko zaostrzenia drgawek w wyniku zmniejszenia wchłaniania fenytoiny z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.5). Działanie immunosupresyjne/ zwiększona podatność na zakażenia Dakarbazyna jest umiarkowanym lekiem immunosupresyjnym. Podawanie żywych szczepionek (żywych atenuowanych) u pacjentów z odpornością obniżoną przez leki chemioterapeutyczne, w tym dakarbazynę, może prowadzić do ciężkich lub śmiertelnych zakażeń. Należy unikać szczepienia żywymi szczepionkami u pacjentów otrzymujących dakarbazynę. Można stosować szczepionki inaktywowane, jeśli istnieją. Podczas chemioterapii przeciwwskazane są leki działające toksycznie na wątrobę oraz alkohol. Antykoncepcja Mężczyznom zaleca się stosowanie antykoncepcji w trakcie leczenia i przez 6 miesięcy po przerwaniu leczenia. 3

4 Dzieci i młodzież Nie można podać specjalnych zaleceń dotyczących stosowania dakarbazyny w grupie wiekowej dzieci i młodzieży dopóki nie będą dostępne dalsze dane. Przygotowanie dakarbazyny do stosowania Dakarbazynę należy przygotowywać do stosowania zgodnie ze standardowymi procedurami dla leków cytostatycznych o działaniu mutagennym, rakotwórczym i teratogennym. 4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji Jednoczesne stosowanie szczepionki przeciwko żółtej febrze jest przeciwwskazane z powodu ryzyka śmiertelnej choroby układowej (patrz punkt 4.3). Ze względu na zwiększenie ryzyka zakrzepicy w przypadku chorób nowotworowych częste jest stosowanie leczenia przeciwzakrzepowego. Duże zróżnicowanie wewnątrzosobnicze krzepliwości w czasie chorób oraz ewentualność interakcji między doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi a chemioterapią przeciwnowotworową, wymagają zwiększenia częstości monitorowania INR w przypadku decyzji o leczeniu pacjenta doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi. Należy unikać jednoczesnego stosowania fenytoiny, ponieważ istnieje ryzyko zaostrzenia drgawek w wyniku zmniejszenia wchłaniania fenytoiny z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4). Należy unikać jednoczesnego stosowania żywych atenuowanych szczepionek, ponieważ istnieje ryzyko potencjalnie śmiertelnej choroby układowej. Ryzyko takie jest zwiększone u osób, u których odporność jest już obniżona przez chorobę podstawową. Zalecane jest stosowanie szczepionki inaktywowanej, jeśli taka istnieje (poliomyelitis) (patrz również punkt 4.4). Należy dokładnie rozważyć jednoczesne stosowanie cyklosporyny (oraz przez ekstrapolację takrolimusa), ponieważ stosowanie tych leków powoduje nadmierną immunosupresję z ryzykiem limfoproliferacji. Jednoczesne stosowanie fotemustyny może powodować ostrą toksyczność płucną (zespół zaburzeń oddechowych dorosłych). Nie należy stosować jednocześnie fotemustyny i dakarbazyny. Dakarbazyny nie należy podawać przez tydzień po podaniu fotemustyny. W przypadku wcześniejszego lub jednoczesnego leczenia mającego działania niepożądane na szpik kostny (zwłaszcza leki cytostatyczne, radioterapia), możliwe są interakcje mielotoksyczne. Nie przeprowadzono badań możliwego metabolizmu fenotypowego. Wykryto hydroksylację związku macierzystego do metabolitów z aktywnością przeciwnowotworową. Dakarbazyna jest metabolizowana przez cytochrom P450 (CYP1A1, CYP1A2 i CYP2E1). Musi się wziąć to pod uwagę, jeśli jednocześnie z dakarbazyną podawane są inne produkty lecznicze, metabolizowane przez te same enzymy wątrobowe. Dakarbazyna może nasilać działanie metoksypsoralenu z powodu fotowrażliwości. 4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację Wykazano, że dakarbazyna jest mutagenna, teratogenna i rakotwórcza u zwierząt. Z tego powodu należy przyjąć, że istnieje zwiększone ryzyko działania teratogennego u ludzi. Dlatego nie wolno stosować dakarbazyny w okresie ciąży i podczas karmienia piersią (patrz również punkty 4.3 i 4.4). Nie wiadomo, czy dakarbazyna przenika przez łożysko lub do mleka ludzkiego. Kobiety w wieku rozrodczym 4

5 Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczne metody antykoncepcji. Mężczyźni leczeni dakarbazyną Mężczyznom zaleca się stosowanie antykoncepcji w trakcie leczenia i przez 6 miesięcy po przerwaniu leczenia. 4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn Dakarbazyna może wywierać wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn z powodu działania na ośrodkowy układ nerwowy oraz z powodu nudności i wymiotów. 4.8 Działania niepożądane Częstość występowania: Bardzo często ( 1/10) Często ( 1/100 do < 1/10) ( 1/1 000 do < 1/100) ( 1/ do < 1/1 000) Bardzo rzadko (< 1/10 000) Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) Zaburzenia krwi i układu chłonnego Zaburzenia układu immunologicznego Zaburzenia psychiczne Zaburzenia układu nerwowego Zaburzenia oka Zaburzenia naczyniowe Zaburzenia żołądka i jelit Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często niedokrwistość, leukopenia, trombocytopenia, supresja szpiku kostnego pancytopenia, agranulocytoza anafilaksja, reakcje nadwrażliwości splątanie ból głowy, apatia, napady drgawkowe, parestezja twarzy niewyraźne widzenie zaburzenia widzenia nagłe zaczerwienienie twarzy Często jadłowstręt, nudności, wymioty biegunka zwiększenie aktywności aminotransferaz (AspAT, AlAT), fosfatazy zasadowej, dehydrogenazy mleczanowej (LDH). Hepatotoksyczność, zakrzepica żył wątrobowych, martwica wątroby, zespół Budda- Chiariego, potencjalnie kończący się zgonem. łysienie, hiperpigmentacja, fotouczulenie przemijająca wysypka rumień, wysypka plamkowo-grudkowa, 5

6 Zaburzenia nerek i dróg moczowych Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania pokrzywka zaburzenia czynności nerek ze zwiększeniem stężenia kreatyniny i mocznika we krwi objawy grypopodobne, złe samopoczucie podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia Zaburzenia przewodu pokarmowego, takie jak jadłowstręt, nudności i wymioty, są częste i ciężkie. W rzadkich przypadkach obserwowano biegunkę. Często obserwowane zmiany morfologii krwi (niedokrwistość, leukopenia, trombocytopenia) są zależne od dawki i opóźnione, z nadirem występującym często dopiero po 3-4 tygodniach. W rzadkich przypadkach opisywano pancytopenię i agranulocytozę. Objawy grypopodobne z wyczerpaniem, dreszczami, gorączką i bólem mięśni są sporadycznie obserwowane w trakcie lub często dopiero po kilku dniach po podaniu dakarbazyny. Zaburzenia te mogą nawrócić podczas następnej infuzji. Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (np. aminotransferaz (AspAT, AlAT), fosfatazy zasadowej, dehydrogenazy mleczanowej (LDH)) obserwowano niezbyt często. obserwowano martwicę wątroby z powodu zatkania żył wątrobowych (choroba wenookluzyjna) po podaniu dakarbazyny w monoterapii lub w chemioterapii skojarzonej. Zazwyczaj zespół ten występował w czasie drugiego cyklu terapii. Objawy obejmowały gorączkę, eozynofilię, ból brzucha, powiększoną wątrobę, żółtaczkę i wstrząs, które pogarszały się szybko w ciągu kilku godzin lub dni. Ponieważ opisywano zgony, częste monitorowanie rozmiaru wątroby, czynności wątroby i liczby krwinek (zwłaszcza eozynofilów) jest szczególnie ważne w czasie leczenia. W pojedynczych przypadkach podejrzenia choroby wenookluzyjnej skuteczne było wczesne leczenie dużymi dawkami kortykosteroidów (na przykład hydrokortyzonem 300 mg/ dobę) z lekami fibrynolitycznymi, takimi jak heparyna lub tkankowy aktywator plazminogenu (patrz również punkty 4.2 i 4.4) lub bez leków fibrynolitycznych. Zaburzenia lokalne w miejscu podania, takie jak podrażnienie żył i niektóre układowe działania niepożądane, są uważane za spowodowane powstawaniem produktów rozkładu pod wpływem światła. Po niezamierzonym wynaczynieniu spodziewany jest miejscowy ból i martwica. Zaburzenia czynności nerek ze zwiększeniem stężenia we krwi substancji, które mają być wydalone w moczu, są niezbyt częste. Mogą wystąpić zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, takie jak bóle głowy, zaburzenia widzenia, splątanie, apatia i napady drgawkowe. Parestezja twarzy i nagłe zaczerwienienie twarzy mogą wystąpić niedługo po wstrzyknięciu. Reakcje alergiczne skóry w postaci rumienia, wysypki plamkowo-grudkowej lub pokrzywki są rzadko obserwowane. może wystąpić łysienie, hiperpigmentacja i fotouczulenie W rzadkich przypadkach opisywano reakcje anafilaktyczne. Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszania: Departament Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych 6

7 Al. Jerozolimskie 181C PL Warszawa Tel.: Faks: ndl@urpl.gov.pl 4.9 Przedawkowanie Jako konsekwencje przedawkowania spodziewane jest ciężkie działanie toksyczne na szpik kostny, a nawet aplazja szpiku kostnego, która może wystąpić z opóźnieniem do 2 tygodni. Czas wystąpienia nadirów leukocytów i trombocytów może przypadać po 4 tygodniach. Nawet tylko przy podejrzeniu przedawkowania konieczne jest długotrwałe, dokładne monitorowanie hematologiczne. Brak jest znanego dostępnego antidotum i z tego powodu należy zachować szczególną ostrożność podczas każdego podawania w celu uniknięcia przedawkowania. 5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE 5.1 Właściwości farmakodynamiczne Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki alkilujące, kod ATC: L01AX04 Dakarbazyna jest lekiem cytostatycznym. Działanie przeciwnowotworowe wynika z zahamowania wzrostu komórek, niezależnego od cyklu komórkowego, oraz z zahamowania syntezy DNA. Wykazano również działanie alkilujące i dakarbazyna może mieć również wpływ na inne mechanizmy cytostatyczne. Uważa się, że sama dakarbazyna nie wykazuje działania przeciwnowotworowego. Jednak w wyniku mikrosomalnej N-demetylacji jest szybko przekształcana do 5-amino-imidazolo-4-karboksamidu i kationu metylowego, który jest odpowiedzialny za działanie alkilujące. 5.2 Właściwości farmakokinetyczne Po podaniu dożylnym dakarbazyna ulega szybkiej dystrybucji z przestrzeni wewnątrznaczyniowej do tkanek. Wiązanie z białkami osocza wynosi 5%. Kinetyka dakarbazyny w osoczu jest dwufazowa; okres półtrwania w fazie początkowej (dystrybucja) wynosi tylko 20 minut, okres półtrwania w fazie końcowej wynosi od 0,5 do 3,5 godziny. Dakarbazyna przenika barierę krew-mózg w ograniczonym zakresie; zgłaszano stężenia w płynie mózgowo-rdzeniowym wynoszące około 14% stężenia w osoczu. Dakarbazyna jest nieaktywna dopóki nie jest metabolizowana w wątrobie przez cytochrom P450 do utworzenia reaktywnego N-demetylowanego HMMTIC i MTIC. Jest on katalizowany przez CYP1A1, CYP1A2 i CYP2E1. MTIC jest dalej metabolizowany do 5-aminoimidazolo-4-karboksamidu (AIC). Dakarbazyna jest metabolizowana głównie w wątrobie przez hydroksylację i demetylację, ok. 20% do 50% jest wydalane w postaci niezmienionej przez nerki poprzez wydzielanie kanalikami nerkowymi. 5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie Z powodu swoich właściwości farmakodynamicznych dakarbazyna wykazuje działanie mutagenne, rakotwórcze i teratogenne, które są wykrywalne w eksperymentalnych systemach testowych. 6. DANE FARMACEUTYCZNE 7

8 6.1 Wykaz substancji pomocniczych Kwas cytrynowy jednowodny Mannitol (E 421) 6.2 Niezgodności farmaceutyczne Należy zauważyć, że roztwór dakarbazyny wykazuje niezgodność chemiczną z heparyną, hydrokortyzonem, L-cysteiną i wodorowęglanem sodu. Nie mieszać produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi, oprócz wymienionych w punkcie Okres ważności 3 lata. Okres ważności zrekonstytuowanego roztworu Chroniony przed światłem zrekonstytuowany roztwór, zachowuje stabilność chemiczną i fizyczną przez 1 godzinę w temperaturze 25 C oraz przez 24 godziny w temperaturze 4 C. Z mikrobiologicznego punktu widzenia zrekonstytuowany roztwór należy natychmiast zużyć. Jeśli zrekonstytuowany roztwór nie zostanie natychmiast zużyty, odpowiedzialność za czas i warunki przechowywania ponosi użytkownik. Zrekonstytuowanego roztworu nie należy przechowywać przez okres dłuższy niż 24 godziny w lodówce (2 do 8 C) i chronić przed światłem, chyba że rekonstytucja odbyła się w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych. Okres ważności rozcieńczonego roztworu do infuzji Chroniony przed światłem rozcieńczony roztwór do infuzji, zachowuje stabilność chemiczną i fizyczną przez 30 minut w temperaturze 25 C oraz przez 8 godzin w temperaturze 4 C. Z mikrobiologicznego punktu widzenia rozcieńczony roztwór do infuzji należy natychmiast zużyć. Jeśli rozcieńczony roztwór do infuzji nie zostanie natychmiast zużyty, odpowiedzialność za czas i warunki przechowywania ponosi użytkownik. Rozcieńczony roztwor do infuzji należy przechowywać przez okres nie dłuższy niż 8 godzin w lodówce (2 do 8 C) i chronić przed światłem, chyba że rekonstytucja odbyła sie w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych. 6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25 C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. Warunki przechowywania produktu leczniczego po rekonstytucji i rozcieńczeniu, patrz punkt Rodzaj i zawartość opakowania Fiolka o poj. 10 ml ze szkla (typ I) koloru brunatnego zamknięta szarym korkiem z gumy bromobutylowej z aluminiowym uszczelnieniem i nakładką typu flip-off w kolorze czerwonym, pakowane po 10 fiolek, całość w tekturowym pudełku. 6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania Zalecenia dotyczące bezpiecznego postępowania Dakarbazyna jest lekiem przeciwnowotworowym. Przed przygotowaniem roztworu należy zapoznać się z lokalnymi wytycznymi dotyczącymi leków cytotoksycznych odnośnie postępowania z lekami cytotoksycznymi. 8

9 Dakarbazynę powinien otwierać tylko wyszkolony personel. Tak jak w przypadku wszystkich leków cytotoksycznych, należy przedsięwziąć środki ostrożności w celu uniknięcia narażenia personelu. Należy zasadniczo unikać przygotowywania leków cytotoksycznych w okresie ciąży. Przygotowanie roztworu do podania powinno odbywać się w przeznaczonym do tego celu obszarze, pracując nad zmywalną tacką lub jednorazowym papierem absorbującym z warstwą spodnią pokrytą plastikiem. Zalecane jest noszenie odpowiedniej ochrony oczu, rękawic jednorazowych, maski na twarz i jednorazowego fartucha. Należy zachować ostrożność podczas montażu strzykawek i zestawów infuzyjnych w celu uniknięcia nieszczelności (zalecane jest stosowanie łączników typu luer lock). Po zakończeniu należy dokładnie oczyścić narażone powierzchnie i umyć ręce i twarz. W przypadku rozlania operatorzy powinni założyć rękawice, maski na twarz, ochronę oczu i jednorazowy fartuch oraz zetrzeć rozlany materiał za pomocą absorbującego materiału wyłożonego w tym celu w obszarze. Następnie należy wyczyścić obszar i przenieść wszystkie skażone materiały do worka przeznaczonego na rozlane środki cytotoksyczne lub zamknąć do spalenia. Przygotowanie i podawanie roztworu do wstrzykiwań lub infuzji Produkt Dacarbazin Lipomed, 200 mg, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań lub infuzji należy rekonstytuować 19,7 ml wody do wstrzykiwań. Powstały roztwór zawiera 10 mg/ ml dakarbazyny i ma ph od 3,0 do 4,0. W celu przygotowania roztworów do infuzji, zrekonstytuowany roztwór należy rozcieńczyć 200 ml roztworu glukozy 5% lub roztworu chlorku sodu 0,9%. Powstały roztwór zawiera 1,0 mg/ ml. Roztwory przygotowane poprzez rekonstytucję lub poprzez rekonstytucję i rozcieńczenie muszą być przezroczyste i nie zawierać widocznych cząstek. Wszystkie przygotowane roztwory należy chronić przed światłem; podanie powinno również odbywać się bez ekspozycji na światło dzienne. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami. Tylko do jednorazowego użycia. 7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU Lipomed GmbH Hegenheimer Strasse 2 D Weil am Rhein Niemcy Numer telefonu: Numer faksu: lipomed@lipomed.com 8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA 9

10 / DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO 06/