Recenzja dorobku dr. hab. inż. Wiesława Barnata opracowana w związku z wnioskiem o wszczęcie postępowania o nadanie tytułu naukowego profesora

Transkrypt

1 Prof. dr hab. inż. Arkadiusz Mężyk Gliwice Instytut Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej Wydział Mechaniczny Technologiczny Politechnika Śląska Recenzja dorobku dr. hab. inż. Wiesława Barnata opracowana w związku z wnioskiem o wszczęcie postępowania o nadanie tytułu naukowego profesora 1. Informacje ogólne o Kandydacie Dr hab. inż. Wiesław Barnat w 1996 roku ukończył studia wyższe na Wydziale Mechanicznym Wojskowej Akademii Technicznej, na kierunku pojazdy mechaniczne, otrzymując jednocześnie promocję oficerską. Po ukończeniu studiów pełnił służbę dowódcy plutonu w Wojskowej Akademii Technicznej. W 2001 roku obronił rozprawę doktorska pt. Numeryczna analiza naprężeń docisku i stateczności tarcz w sprzęgłach czołgowych skrzyń biegów, napisaną pod kierunkiem prof. dr. hab. inż. Mariana Dacko. Recenzentami w przewodzie doktorskim byli prof. dr hab. inż. Wacław Borkowski i prof. dr hab. inż. Eugeniusz Rusiński. Obrona odbyła się przed Radą Wydziału Mechanicznego Wojskowej Akademii Technicznej. W dniu 10 lutego 2011 roku Rada Wydziału Mechanicznego Wojskowej Akademii Technicznej nadała Kandydatowi stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie mechanika na podstawie oceny ogólnego dorobku naukowego i przedstawionej rozprawy habilitacyjnej pt. Wybrane problemy energochłonności nowych typów paneli ochronnych obciążonych falą wybuchu, których byłem jednym z recenzentów. Recenzentami w postępowaniu habilitacyjnym byli także: prof. dr hab. inż. Wacław Borkowski, prof. dr hab. inż. Tomasz Łodygowski oraz prof. dr hab. inż. Jerzy Wróbel. W okresie od 1września 2012 roku do 15 października 2012 roku Kandydat odbył staż w Wojskowym Instytucie Techniki Inżynieryjnej we Wrocławiu jako profesor wizytujący. Kolejny staż w charakterze profesora wizytującego odbył w okresie od 1 października 2014 roku do 30 listopada 2014 roku w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Urządzeń Mechanicznych OBRUM. Od początku pracy na uczelni rozwijał kontakty oraz współpracę z przemysłem krajowym i zagranicznym. Za dotychczasowe osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne dr hab. inż. Wiesław Barnat otrzymał 3 wyróżnienia uczelniane, 67 wyróżnień z wystaw wynalazczych, 12 nagród ministra, 32 wyróżnienia i medale, w tym Srebrny Krzyż Zasługi RP (2011), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2012) oraz Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju (2014). Był także członkiem zespołu nagrodzonego prestiżową nagrodą DEFENDER na Międzynarodowych Targach Przemysłu Obronnego w Kielcach w 2015 roku. 1

2 2. Publikacje naukowe Dorobek publikacyjny dr. hab. inż. Wiesława Barnata w okresie po uzyskaniu stopnia doktora nauk technicznych obejmuje: 41 artykułów w różnych czasopismach krajowych i międzynarodowych, w tym współautorstwo 1 w czasopiśmie z listy JCR, 5 w recenzowanych czasopismach zagranicznych, a także 35 (4 autorskie) w recenzowanych czasopismach krajowych. Ponadto Kandydat wygłosił 9 referatów opublikowanych w materiałach konferencji międzynarodowych i 26 w materiałach konferencji krajowych. Jest współautorem 1 opracowania monograficznego, a także współautorem lub autorem 3 monografii oraz 14 (autorem 7) artykułów popularnonaukowych. Zrealizował 14 projektów badawczych i wdrożeń dla przemysłu obronnego. Uczestniczył także w 26 projektach, w tym w projekcie PBS w latach oraz 6 projektach PBR w latach Po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego Kandydat został autorem lub współautorem: 12 (5 autorskich) artykułów w czasopismach międzynarodowych, w tym 10 (5 autorskich) w czasopismach z IF, 52 (7 autorskich) artykułów w recenzowanych czasopismach krajowych z listy MNiSW oraz 36 (4 autorskich) publikacji w innych recenzowanych czasopismach krajowych. Ponadto dr hab. inż. Wiesław Barnat to autor 2 monografii oraz autor 1 i współautor 4 anglojęzycznych rozdziałów w monografiach krajowych i zagranicznych, a także autor 3 i współautor 2 rozdziałów w języku polskim w monografiach krajowych. Kandydat to także współautor 2 monografii w języku polskim. Wygłosił 7 referatów i wykładów zapraszanych przez organizatorów konferencji i seminariów oraz 52 (2) referaty w materiałach konferencji międzynarodowych i 77 (7) referatów w materiałach konferencji krajowych. Kierował 6 projektami badawczymi NCBiR oraz uczestniczył w 9 innych projektach i pracach badawczych. Brał udział w realizacji 5 prac dla sektora gospodarczego. Ponadto dr hab. inż. Wiesław Barnat to współautor 6 patentów (5 krajowych i 1 europejskiego), 6 zgłoszeń patentowych oraz 4 wzorów użytkowych. W swoim dorobku ma także 19 wdrożonych technologii, konstrukcji, procesów, rozwiązań i procedur. Wykonał 6 ekspertyz i innych opracowań na zamówienie instytucji publicznych lub przedsiębiorstw. Dorobek publikacyjny dr hab. inż. Wiesława Barnata po habilitacji ma sumaryczny Impact Factor 8,448. W bazie Web of Science zarejestrowano 21 publikacji, 21 cytowań bez autocytowań, a także indeks Hirsha 3. W bazie Scopus natomiast zarejestrowano 29 publikacji, 85 cytowań bez autocytowań oraz indeks Hirsha 6. Publikacje Kandydata cechuje wysoki poziom merytoryczny, jak również właściwy dobór zespołu współautorów. Prace są zróżnicowane w odniesieniu do treści merytorycznych i sposobu publikowania. Wystarczająca jest także liczba publikacji, w tym znaczna autorskich, zamieszczonych w różnych czasopismach naukowych w języku angielskim. Dorobek naukowy uzupełnia udział w licznych konferencjach krajowych i zagranicznych o zasięgu międzynarodowym. Wskaźniki te świadczą o aktywności i znacznym uznaniu Kandydata w środowisku naukowym. Na podkreślenie zasługuje bardzo duża liczba prac i patentów wykonanych we współpracy ze środowiskiem gospodarczym. Prezentowany dorobek dr. hab. inż. Wiesława Barnata pod względem zarówno liczbowym, jak i merytorycznym jest wystarczający do tego, aby wystąpić z wnioskiem o nadanie tytułu profesora nauk technicznych. 2

3 3. Problematyka badawcza Działalność badawcza dr. hab. inż. Wiesława Barnata od początku pracy naukowej obejmowała zastosowanie metod doświadczalnych i numerycznych w mechanice ciał odkształcalnych. W początkowym okresie aktywność naukowa Kandydata obejmowała zagadnienia numerycznego i doświadczalnego badania stanu naprężenia w gumowo-metalowym przegubie gąsienicy pojazdu specjalnego oraz stateczności termicznej tarcz sprzęgłowych i hamulcowych w planetarnej skrzyni biegów czołgu T-72. Wyniki prac dotyczących symulacji zjawisk fizycznych w hamulcach i sprzęgłach skrzyni biegów stanowiły zawartość rozprawy doktorskiej. Po uzyskaniu stopnia doktora Kandydat podjął badania w zakresie energochłonności paneli stosowanych w pojazdach specjalnych, ze szczególnym uwzględnieniem dyssypacji energii przez zniszczenie materiału oraz sposobów rozpraszania fali wybuchu. Zagadnienie modelowania wymagało m.in. poszukiwania płaszczyzn bifurkacyjnych do opisu zależności pomiędzy odkształceniem a naprężeniem, z uwzględnieniem wzmocnienia materiału. Zastosowane w modelach złożone związki konstytutywne materiału absorbera energii uwzględniały współczynniki zmienne w zależności od prędkości odkształcenia. Tematyka tych badań była podstawą nadania stopnia naukowego doktora habilitowanego. Kolejne problemy badawcze podejmowane przez Kandydata dotyczyły zastosowania metod symulacyjnych i doświadczalnych w badaniach zjawisk interakcji pomiędzy różnymi układami, w tym m.in. pomiędzy pojazdem a uderzaną przez niego barierą lub poduszką drogową, sztywnym poruszającym się ostrzem noża a podatną tkaniną w kamizelkach ochronnych czy pomiędzy łodzią płaskodenną a wodą lub gruntem przy uderzeniu łodzi w przeszkodę. Ważnym obszarem prac naukowych Kandydata były analizy dotyczące odporności balistycznej pancerzy oraz modelowania i badań doświadczalnych zjawisk dynamicznych, jak również analizy stanu wytężenia w strukturach pojazdów specjalnych, w tym m.in. pojazdu nośnika armatohaubicy KRYL w odpowiedzi na impuls wystrzału, ramy Kołowej Platformy Wysokiej Mobilności, spoin łączących płyty pancerne o różnej grubości w konstrukcji kadłubów pojazdów, z uwzględnieniem różnych właściwości materiału rodzimego i spoiny. Kandydat kierował także projektem z zakresu ergonomii pojazdów specjalnych. Ciekawym zagadnieniem z zakresu zastosowania metod analizy zjawisk fizycznych były badania prowadzone ze Szkołą Główną Służby Pożarniczej nad procesem zapłonu mieszanin i pyłów palnych, w ramach których symulowano numerycznie zjawisko zapłonu z wykorzystaniem modeli trójwymiarowych. Najważniejsze z punktu widzenia rozpatrywanego wniosku obszary badawcze zostaną jednak omówione w kolejnym punkcie niniejszej opinii. Podsumowując, na szczególne podkreślenie zasługują złożoność analizowanych zjawisk występujących w nieliniowych układach dynamicznych, konieczność uwzględniania interakcji środowisk o różnej naturze fizycznej, zjawisk kontaktowych, impulsowych oddziaływań dynamicznych oraz biegłość Kandydata w posługiwaniu się zaawansowanymi modelami matematycznymi i metodami numerycznymi. 3

4 4. Ocena najważniejszych osiągnięć naukowych Dr hab. inż. Wiesław Barnat w przedstawionej do oceny dokumentacji zestawił 14 (10 autorskich) najważniejszych publikacji po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego, na które składają się: 1 autorska monografia, 4 (3) artykuły w czasopismach z IF, 2 (1) artykuły w innych czasopismach międzynarodowych, 5 (5) artykułów w czasopismach krajowych oraz 2 raporty z etapów projektu NCBiR. Tematyka tych prac obejmuje następujące zagadnienia badań numeryczno-doświadczalnych: odporność dna kadłuba pojazdu na oddziaływanie fali wybuchu pod pojazdem oraz jej wpływ na żołnierzy wewnątrz pojazdu; odporność kadłuba pojazdu obciążonego wybuchem w środowisku wodnym wraz z określeniem wzmocnienia impulsu fali ciśnienia i symulacją odkształceń kadłuba; odporność na wybuch pojazdów specjalnych do wykrycia, rozminowania i neutralizacji improwizowanych ładunków wybuchowych; odporność pojazdu obciążonego wybuchem dużego ładunku bocznego na zjawisko rolowania wywołane falą Macha, wraz z określeniem warunków i wielkości ładunku powodującego ten efekt; dobór geometrii kadłuba pojazdu w aspekcie zmniejszenia oporów pływania w odniesieniu do pojazdów pływających Hipopotam i NPBWP; zjawiska zapłonu mieszanin pyłów oraz spalania z wykorzystaniem modeli trójwymiarowych; zjawisko powstawania fali membranowej wewnątrz pojazdu obciążonego wybuchem ładunku oraz dobór postaci konstrukcyjnej dna kadłuba minimalizującej ten efekt; zjawisko interakcji w wyniku uderzenia odłamków grantu IED w przeszkodę odkształconą dynamicznie falą ciśnienia wybuchu, z uwzględnieniem zjawiska zmiany właściwości odkształconego materiału. Podsumowanie tematyki badawczej dotyczącej odporności pojazdów specjalnych Kandydat zamieścił w monografii pt. Wybrane zagadnienia oddziaływania wybuchu min i improwizowanych ładunków wybuchowych (IED) na załogę pojazdów specjalnych, wydanej przez wydawnictwo Wojskowej Akademii Technicznej w 2016 roku. Monografia zawiera 241 stron, obejmuje 13 rozdziałów, zakończenie i spis literatury. Problematyka pracy dotyczy szczegółowej analizy sposobu oddziaływania efektów wybuchu na członków załogi pojazdów specjalnych. Monografia zawiera zestawienia wskaźników dotyczących przeżywalności ludzi, jak również analizy oddziaływania fali ciśnienia na pojazd przy wybuchu bezpośrednio pod nim, wybuchu bocznym oraz wybuchu w środowisku wodnym. W początkowych rozdziałach szczegółowo przeanalizowano oddziaływania dynamiczne powstające w procesie wybuchu pod pojazdem na ciało człowieka znajdującego się wewnątrz kadłuba, uwzględniając w szczególności główne mechanizmy uszkodzenia ciała w zakresie urazów elastycznych, wiskotyczny mechanizm kontuzji powstający w wyniku zjawisk falowych w organizmie, jak również inercyjny rodzaj kontuzji. Zestawiono łącznie 11 kryteriów odnoszących się do oceny przeżywalności człowieka w zależności od różnych czynników zagrażających życiu członka załogi pojazdu w wyniku oddziaływania wybuchu. 4

5 Kolejne rozdziały monografii poświęcono ochronie bezpośredniej załóg pojazdów, rozwiązaniom konstrukcyjnym siedzeń oraz innym zabezpieczeniom załogi, numerycznodoświadczalnym badaniom oddziaływania wybuchu na dno pojazdu z wykorzystaniem sprzężenia ALE, a także innym interakcjom środowiska Eulera opisującego powietrze i opisowi Lagrange a odnoszącemu się do elementów konstrukcyjnych pojazdu, jak również analizie wpływu ukształtowania dna pojazdu na wielkość ciśnienia oddziałującego na kadłub. Wyniki badań numerycznych z wykorzystaniem opracowanych modeli symulacyjnych dna płaskiego i z deflektorem wskazują na istotne, nieuwzględniane w starszych konstrukcjach pojazdów, zjawiska w procesie wybuchu, takie jak m.in. fala odbita od dna i podłoża. Wielokrotne odbicia od płaskiego dna i gruntu powodują wzmocnienie oddziaływania skutków wybuchu na strukturę pojazdu i mogą być znacznie zmniejszone przez zastosowanie odpowiednio ukształtowanego deflektora. Badania różnych postaci konstrukcyjnych deflektora wskazały na konieczność przeprowadzenia szczegółowych analiz numerycznych i doświadczalnych w zakresie doboru jego kąta wierzchołkowego. Ze względu na stosowane rozwiązania konstrukcyjne zawieszenia i układu jezdnego, deflektory mogą być skutecznie wykorzystywane jedynie w pojazdach kołowych. W przypadku pojazdów gąsienicowych z płaskim dnem Autor w monografii szczegółowo rozpatrzył zastosowanie wielowarstwowego, podatnego dna z warstwami energochłonnymi, gdyż zastosowanie w takich przypadkach sztywnego dna powoduje przeniesie impulsu ciśnienia na członków załogi poprzez sztywne struktury kadłuba pojazdu. Szczegółowe analizy numeryczne przeprowadzone w środowisku LS-Dyna umożliwiły opracowanie wytycznych dotyczących doboru liczby i cech konstrukcyjnych warstw dna pojazdu przy wymaganym poziomie odporności przeciwwybuchowej. Cennym wkładem Autora monografii w rozwój systemów bezpieczeństwa załóg pojazdów specjalnych jest numeryczna analiza oddziaływania dużych ładunków wybuchowych na członków załogi. Wyniki przeprowadzonych badań symulacyjnych z wykorzystaniem modelu manekina Hybrid III Dummy, zgodnie z procedurą AEP, wskazały przy wybuchu bocznym dużych ładunków przekroczenia niektórych wskaźników przeżywalności i inne zagrożenia, które dotychczas nie były uwzględniane przy projektowaniu pojazdów wojskowych. Zarówno te wnioski, jak i doświadczenia bojowe polskiego kontyngentu w Afganistanie były inspiracją do analizy numerycznej z wykorzystaniem metod numerycznych oraz specjalistycznego oprogramowania MSC Dytran w zakresie oddziaływania wybuchu bocznego dużego ładunku IED na pojazd specjalny, z uwzględnieniem zjawiska wybuchu i zjawisk towarzyszących oddziaływaniu fali ciśnienia na pojazd. Stwierdzono, że przy ładunkach powyżej 100 kg TNT występuje bardzo niebezpieczne oddziaływanie impulsu ciśnienia na pojazd, powodujące urazy załogi oraz wywrócenie pojazdu. W dalszej części monografii badano wpływ środowiska rozchodzenia się fali wybuchu na pojazd i wielkość jej oddziaływania na niego. Opisano proces wybuchu w różnych środowiskach oraz zbadano oddziaływanie wybuchu na pojazd w zależności od umiejscowienia ładunku w stosunku do pojazdu oraz struktury gruntu i zagłębienia w gruncie. Zamieszczono także wyniki unikatowych badań dotyczących skutków oddziaływania wybuchu w środowisku wodnym na pojazd pływający. Stwierdzono, że większa gęstość 5

6 ośrodka, w którym rozchodzi się impuls ciśnienia, powoduje zmianę wartości prędkości i wartości impulsu ciśnienia. Ostatni rozdział dotyczy koncepcji modułowego pojazdu do wykrywania i unieszkodliwiania min, którego demonstrator technologii był wynikiem projektu badawczego NCBiR kierowanego przez Autora. Monografia stanowi unikatowe w skali międzynarodowej kompendium wiedzy z zakresu projektowania pojazdów specjalnych narażonych na skutki wybuchów min i IED. Obszerne i wielowariantowe analizy wyników badań symulacyjnych dostarczają cennych informacji dotyczących struktury i cech konstrukcyjnych pojazdów. Praca stanowi podsumowanie części badań Kandydata szczegółowo opisanych w pozostałych publikacjach cyklu, w których zaprezentowano wyniki badań symulacyjnych i doświadczalnych m.in. zjawiska wybuchu, występowania efektu skali przy oddziaływaniu dużych ładunków na konstrukcje specjalne, wytężenia płyt deflektora w zależności od kąta ich nachylenia czy też pomijanego w pracach innych autorów efektu fali membranowej generującej wzrost ciśnienia wewnątrz pojazdu w wyniku dynamicznych odkształceń ścian kadłuba. Wszystkie te prace cechuje zastosowanie nowoczesnych metod symulacyjnych, badań doświadczalnych i zaawansowanych, sprzężonych modeli matematycznych. Podsumowując analizę prac zrealizowanych i opublikowanych przez dr. hab. inż. Wiesława Barnata, należy stwierdzić, że po ostatnim awansie nastąpiło znaczne rozszerzenie wcześniejszej tematyki i zakresu realizowanych badań, które mieszczą się w dziedzinie nauk technicznych, a szczególnie w dyscyplinie mechanika. Na podkreślenie zasługuje znaczący udział Kandydata w badaniach na rzecz przemysłu obronnego, poparty licznymi projektami oraz demonstratorami technologii, w tym Wozu Wsparcia Bezpośredniego, Nowego Pływającego Bojowego Wozu Piechoty, Pojazdu Rozminowania, jak również badaniami pojazdów już eksploatowanych, jak np. KTO ROSOMAK. W dokumentacji dorobku naukowego jasno sprecyzowano wkład dr. hab. inż. Wiesława Barnata w zakres prowadzonych badań, a liczne publikacje autorskie wskazują na Jego zaangażowanie w realizację tematyki badawczej. Oprócz tematyki realizowanej w rozprawach doktorskiej i habilitacyjnej Kandydat prowadził badania w innych, nowych obszarach pokrewnych. Wyniki dotychczasowych badań zostały udokumentowane wieloma publikacjami w czasopismach naukowych i na konferencjach krajowych oraz zagranicznych. Po ostatnim awansie Kandydat był uczestnikiem zespołów badawczo-rozwojowych, które otrzymały łącznie 62 wyróżnienia na międzynarodowych wystawach wynalazczości. Tematyka dorobku jest obszerna, ale spójna i mieści się w zakresie nowatorskich numeryczno-doświadczalnych metod opisu nieliniowych zjawisk występujących w wyniku obciążenia kadłuba pojazdu falą ciśnienia wybuchu, jak również oddziaływania tych obciążeń dynamicznych na członków załogi. W tym zakresie Kandydat jest uznanym w kraju i za granicą specjalistą. Uważam, że odnośnie do tematyki badawczej i rozwoju naukowego spełnione są kryteria niezbędne do wystąpienia o nadanie tytułu profesora w dziedzinie nauk technicznych. 6

7 5. Działalność dydaktyczna i organizacyjna Doktor hab. inż. Wiesław Barnat od 2014 roku prowadzi wykłady i ćwiczenia z przedmiotu wytrzymałość materiałów na studiach inżynierskich, na kierunkach mechanika i budowa maszyn oraz logistyka. Tematyka prowadzonych zajęć dydaktycznych wiąże się ściśle z obszarem działalności naukowej Kandydata, co podnosi jakość procesu dydaktycznego. Oprócz działalności dydaktycznej Kandydat włącza się intensywnie w działania popularyzujące naukę i promocję oferty badawczej zespołu. Przeprowadził kilka wykładów dla spółek grupy BUMAR, Inspektoratu Uzbrojenia oraz innych jednostek, o tematyce dotyczącej najnowszych technologii w budowie pojazdów wojskowych oraz sprzętu ochrony osobistej zwiększających poziom bezpieczeństwa żołnierzy. W pierwszym okresie działalności naukowej, przed nadaniem stopnia doktora habilitowanego, był współautorem 3 monografii popularyzujących zagadnienia budowy pojazdów specjalnych oraz autorem lub współautorem 14 artykułów dotyczących problematyki pojazdów wojskowych, publikowanych w prasie specjalistycznej. Doktor hab. inż. Wiesław Barnat jest promotorem 2 zakończonych przewodów doktorskich oraz 4 realizowanych rozpraw doktorskich, a także opiekunem naukowym w kolejnym otwartym przewodzie. Był recenzentem w 1 postępowaniu habilitacyjnym oraz recenzentem wydawniczym 2 monografii habilitacyjnych. Recenzował 9 rozpraw doktorskich, w tym na macierzystej uczelni, a także na Politechnikach: Śląskiej, Opolskiej, Wrocławskiej oraz w Instytucie Lotnictwa. Działalność dydaktyczna i organizacyjna dr. hab. inż. Wiesława Barnata spełnia kryteria niezbędne do wystąpienia o nadanie tytułu profesora w dziedzinie nauk technicznych. Na podkreślenie zasługuje znaczna liczba przewodów doktorskich, w których Kandydat pełnił lub pełni funkcję promotora, oraz liczba recenzji doktoratów i różnych opinii w postępowaniach o nadanie stopnia naukowego doktora habilitowanego. 6. Współpraca z instytucjami naukowymi i uznanie w środowisku naukowym Mocną stroną aktywności zawodowej dr. hab. inż. Wiesława Barnata jest bardzo duża aktywność w zakresie prac badawczo-rozwojowych realizowanych z firmami krajowymi i zagranicznymi oraz duża aktywność konferencyjna. Kandydat był ekspertem NATO C-IED Action Plan i współpracował z firmą ELBIT oraz Królewską Akademią Wojskową w Belgii. Doktor hab. inż. Wiesław Barnat jest członkiem 3 redakcji naukowych czasopism krajowych oraz stałym recenzentem w 3 czasopismach międzynarodowych z IF. Ponadto jest członkiem renomowanych towarzystw i stowarzyszeń naukowych, w tym Akademii Inżynierskiej w Polsce, Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, Polskiego Towarzystwa Metod Komputerowych Mechaniki oraz Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich, European Association for the Promotion of Research into Dynamic Behaviour of Materials and its Application DYMAT, The European Structural Integrity Society ESIS, LWAG Light-Weight Armour for Defence and Security. Warto podkreślić udziały w komitetach naukowych 14 konferencji międzynarodowych i krajowych. Doktor hab. inż. Wiesław Barnat udziela się także jako ekspert (6 ekspertyz dla przemysłu) oraz ekspert NATO C-IED Action Plan, recenzent m.in. w Narodowym Centrum 7

8 Badań i Rozwoju (40 recenzji), w programie Lider IV (6 recenzji), w Programie Operacyjnym Innowacyjna Gospodarka (4 recenzje) oraz w Ośrodku Przetwarzania Informacji. Uczestniczył w pracach redakcji naukowej czasopisma KONES, kwartalnika krymigraf, redakcji programowych czasopism Szybkobieżne Pojazdy Gąsienicowe oraz Armia. Opisane w tym punkcie osiągnięcia podkreślają kompetencje i rozpoznawalność Kandydata w środowisku naukowym, co należy uznać jako spełniające wymogi ustawy. 7. Wniosek końcowy Po zapoznaniu się z całością dokumentacji dołączonej do wniosku o nadanie tytułu naukowego profesora dr. hab. inż. Wiesławowi Barnatowi stwierdzam, że przedstawiony dorobek naukowy cechuje nowoczesne i kompleksowe podejście do zagadnień symulacji numerycznych i badań doświadczalnych złożonych układów fizycznych, z uwzględnieniem nieliniowości fizycznych i geometrycznych oraz zagadnień sprzężonych oddziaływań układów o różnej naturze fizycznej, co stanowi istotny wkład w zakres metod analizy złożonych nieliniowych układów dynamicznych. W szczególności na podkreślenie zasługują utylitarny charakter badań prowadzonych przez Kandydata przy znacznym udziale partnerów przemysłowych oraz znacząca liczba zrealizowanych projektów rozwojowych. Istotnymi walorami dorobku są: rozwijanie systemowego podejścia do analizy pojazdów specjalnych obciążonych skutkami wybuchu, liczne patenty oraz praktyczne zastosowania proponowanych rozwiązań w zagadnieniach minimalizacji niebezpiecznych oddziaływań skutków wybuchu na życie i zdrowie członków załóg tych pojazdów. Opracowane modele, algorytmy, liczne warianty i sposób realizacji badań, dorobek publikacyjny, udział w projektach badawczych oraz znacząca liczba wypromowanych i otwartych przewodów doktorskich świadczą o właściwym przygotowaniu Kandydata do kierowania zespołami badawczymi i prowadzenia twórczej działalności naukowo-badawczej oraz szkoły naukowej w zakresie symulacji układów dynamicznych z impulsowym oddziaływaniem fali uderzeniowej. Spełnione zostały także wymogi dotyczące działalności dydaktycznej i popularyzującej naukę, w tym dotyczące kształcenia młodej kadry naukowej. Uważam, że opiniowany wniosek i dorobek Kandydata spełniają wszystkie wymogi odnośnie do nadania tytułu naukowego profesora nauk technicznych, a określone w Ustawie o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki. Biorąc powyższe pod uwagę, popieram wniosek Rady Wydziału Mechanicznego Wojskowej Akademii Technicznej o nadanie dr. hab. inż. Wiesławowi Barnatowi tytułu naukowego profesora w dziedzinie nauk technicznych. 8