DEPARTAMENT MONITOROWANIA RYZYK WYDZIAŁ METODOLOGII ANALIZ RYZYKA

Transkrypt

1 METODYKA PRZEPROWADZANIA TESTÓW STRESU W ZAKŁADACH UBEZPIECZEŃ I W ZAKŁADACH REASEKURACJI ZA 2012 ROK URZĄD KOMISJI NADZORU FINANSOWEGO WARSZAWA, 4 KWIETNIA 2013

2 DEPARTAMENT MONITOROWANIA RYZYK WYDZIAŁ METODOLOGII ANALIZ RYZYKA SŁOWA KLUCZOWE: TEST STRESU, TESTY WARUNKÓW SKRAJNYCH, RYZYKO, ZAKŁAD UBEZPIECZEŃ, ZAKŁAD REASEKURACJI, WYPŁACALNOŚĆ 2

3 SPIS TREŚCI 1. Podstawowe zmiany metodyki testów stresu dla sektora ubezpieczeń Założenia ogólne Ryzyko stopy procentowej Ryzyko cen akcji Ryzyko zmiany ponoszonych kosztów Ryzyko śmiertelności (dział I) Ryzyko długowieczności Ryzyko rezygnacji z umów (dział I) Ryzyko katastroficzne (dział II) Ryzyko kredytowe bankructwo reasekuratora (dział II) Ryzyko kredytowe koncentracji aktywów Ryzyko rewizji wysokości rent Dodatkowe rodzaje ryzyka...11 PODSUMOWANIE

4 1. Podstawowe zmiany metodyki testów stresu dla sektora ubezpieczeń Dokonując analizy wyników testów stresu za 2011 r. oraz po zapoznaniu się z uwagami do tego badania przesłanymi przez zakłady ubezpieczeń/reasekuracji, UKNF postanowił dokonać następujących zmian w metodyce przeprowadzania testów stresu: w teście stresu dla ryzyka kredytowego koncentracji aktywów prawdopodobieństwo bankructwa oraz wielkość strat zależne są od ratingu emitenta, w teście stresu dla ryzyka kredytowego bankructwa reasekuratora prawdopodobieństwo bankructwa oraz wielkość strat zależne są od ratingu zakładu reasekuracji, w teście stresu dla ryzyka rewizji wysokości rent doprecyzowano, że zakłady ubezpieczeń/reasekuracji powinny jednorazowo zwiększyć wartość wszystkich przyszłych płatności rent, które mogą ulec podwyższeniu w wyniku zmiany stanu zdrowia osoby otrzymującej rentę bądź zmian wynikających z regulacji prawa lub orzeczeń sądu, dodano nowe przesłanki do przeprowadzenia dodatkowych testów stresu. Ponadto, zaktualizowano strukturę terminową stóp procentowych proponowaną przez UKNF w oparciu o rentowności polskich obligacji rządowych o terminie zapadalności do 20 lat z r. oraz wartości szoków dla ryzyka stopy procentowej i ryzyka cen akcji uwzględniając dane o rentowności jednorocznych obligacji Skarbu Państwa oraz wartości indeksu WIG do 31 grudnia 2012 r. 2. Założenia ogólne Zakłady ubezpieczeń/reasekuracji przy przeprowadzaniu testów stresu powinny stosować obecne zasady rachunkowości, a nie rozwiązania wynikające z Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II). W przypadku identyfikacji innych znaczących ryzyk nieobjętych standardowym zakresem testów stresu zakłady ubezpieczeń/reasekuracji powinny dodatkowo przeprowadzić testy stresu dla tych rodzajów ryzyka. UKNF przewiduje możliwość, po weryfikacji wyników standardowych testów stresu, nałożenia na zakład dodatkowych testów stresu obejmujących swoim zakresem ryzyka związane ze specyfiką działalności poszczególnych zakładów ubezpieczeń/reasekuracji. Dla większości rodzajów ryzyka, głębokości szoków w testach stresu odzwierciedlają niekorzystne zmiany czynników ryzyka, które mogą zajść w ciągu roku z prawdopodobieństwem 0,5%. Są to zdarzenia niezależne od zdarzeń, które miały miejsce w ciągu roku, za który jest przeprowadzany test stresu. Testy stresu są przeprowadzane przy założeniu, że zmiana czynnika ryzyka zachodzi w ostatnim dniu okresu, na który zostały wykonane testy stresu i jest dokonywana ocena natychmiastowego wpływu szoków na sytuację finansową zakładu ubezpieczeń/reasekuracji. W przypadku gdy, dla danego rodzaju ryzyka rozkład ryzyka (ekspozycja na ryzyko) w ciągu roku znacznie różni się w górę bądź w dół od ekspozycji na ryzyko w dniu, na który są przeprowadzane testy stresu, zakład ubezpieczeń/reasekuracji wykonuje dodatkowy test stresu uwzględniający średnią w ciągu roku ekspozycję na ryzyko (średnia liczona co najmniej z częstotliwością kwartalną). Szoki dla ryzyka stopy procentowej, ryzyka cen akcji, ryzyka kredytowego koncentracji aktywów, ryzyka kredytowego bankructwa reasekuratora, ryzyka śmiertelności, ryzyka długowieczności, ryzyka rewizji wysokości rent i ryzyka katastroficznego odzwierciedlają możliwą zmianę odpowiednich czynników ryzyka w ciągu nadchodzącego roku, podczas gdy szoki dla ryzyka rezygnacji z umów i ryzyka zmiany ponoszonych kosztów odzwierciedlają możliwą zmianę historyczną. Przeprowadzając powyższe testy stresu należy przyjąć, iż roczna zmiana zachodzi w pełnej wysokości w dniu, na który jest przeprowadzany test stresu. Przeprowadzając testy stresu dla ryzyka katastroficznego, ryzyka kredytowego bankructwa reasekuratora, ryzyka zmiany ponoszonych kosztów, ryzyka rewizji wysokości rent oraz ryzyka rezygnacji z umów należy przyjąć, że w związku z tymi rodzajami ryzyka nastąpiła wypłata odszkodowań i świadczeń w pełnej wysokości oraz zostały poniesione koszty. Natomiast w przypadku 4

5 testów stresu dla ryzyka stopy procentowej, ryzyka cen akcji, ryzyka śmiertelności, ryzyka długowieczności oraz ryzyka kredytowego koncentracji aktywów następuje zmiana wartości aktywów i zobowiązań. Ocena skutków realizacji poszczególnych rodzajów ryzyka jest przeprowadzana niezależnie od pozostałych rodzajów ryzyka, a nie łącznie (szoki zachodzą niezależnie). Zakłady ubezpieczeń/reasekuracji powinny uwzględnić instrumenty zabezpieczające, tj. np. instrumenty pochodne na stopę procentową lub akcje, reasekurację bierną. W przypadku innych walut niż PLN zakłady ubezpieczeń/reasekuracji powinny stosować te same głębokości szoków co ustalone dla PLN. W testach stresu nie należy zakładać zmiany kursów walutowych. Istnieje możliwość modyfikacji założeń, tak aby odzwierciedlały faktyczny profil ryzyka zakładu ubezpieczeń/reasekuracji. W takim przypadku należy opisać przyjęte założenia w raporcie końcowym. Jako uproszczenie przy przeprowadzaniu testu stresu można nie uwzględniać tzw. danych nieistotnych, tj. gdy udział 1 produktu (inwestycji) był na poziomie poniżej 1% wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych brutto ogółem (lokat ogółem), przy czym łączna suma tych nieistotnych produktów (inwestycji) nie może przekroczyć 5% udziału w sumie rezerw ogółem (lokat ogółem). Najdotkliwszym (najgorszym) testem stresu dla poszczególnych zakładów ubezpieczeń/reasekuracji jest ten test stresu, dla którego wartość współczynnika monitorowania działalności (WMD), tj. pokrycie marginesu wypłacalności (MW) bądź kapitału gwarancyjnego (KG) środkami własnymi (ŚW) jest najmniejsza: ŚW ŚW WMD min,. MW KG W przypadku małych towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, które nie mają obowiązku wyliczania marginesu wypłacalności oraz kapitału gwarancyjnego, najdotkliwszym testem stresu jest test, który powoduje największy spadek kapitałów własnych zakładu. Poprawność wykonania standardowych testów stresu, testów stresu dla średniej ekspozycji w ciągu roku oraz dodatkowych testów stresu jest potwierdzana podpisami Członków Zarządu lub innych uprawnionych do tego osób zgodnie z reprezentacją. Poprawność testów stresu będzie weryfikowana w trakcie sprawowanego przez UKNF nadzoru. 3. Ryzyko stopy procentowej Zakłady ubezpieczeń/reasekuracji powinny przeprowadzić dwa szoki (górny i dolny) oraz zaprezentować wyniki jednego, bardziej dotkliwego scenariusza. W teście stresu należy zastosować wyznaczone przez UKNF wielkości szoków (dolny i górny) uzależnione od terminu zapadalności przepływów pieniężnych. Wartości szoków zostały przedstawione w poniższej tabeli. Termin zapadalności (w latach) Tabela 1. Głębokości szoków dla ryzyka stopy procentowej Szok dolny (w %) -56,2-48,7-42,0-37,5-34,5-31,5-29,2-27,0-24,7-23,2 Szok górny (w %) 95,4 95,4 87,2 80,4 74,9 70,9 66,8 64,0 60,0 57,2 Termin zapadalności (w latach) % Szok dolny (w %) -22,5-21,7-21,0-21,0-20,2-21,0-21,0-21,0-21,7-21,7 Szok górny (w %) 53,1 50,4 47,7 46,3 45,0 42,2 40,9 39,5 36,8 35,4 % 1 Kalibracja własna UKNF. 5

6 Zakłady ubezpieczeń/reasekuracji powinny poddać testowi stresu swoją strukturę terminową stopy procentowej. Jednakże, jeśli zakład ubezpieczeń/reasekuracji nie jest w stanie wyznaczyć swojej struktury terminowej, wtedy powinien zastosować poniższą strukturę terminową zaproponowaną przez UKNF 2. Termin zapadalności (w latach) Stopa procentowa Termin zapadalności (w latach) Stopa procentowa Termin zapadalności (w latach) Stopa procentowa Termin zapadalności (w latach) Stopa procentowa Tabela 2. Struktura terminowa stopy procentowej ,082% 3,096% 3,131% 3,153% 3,193% 3,274% 3,374% 3,479% ,582% 3,653% 3,705% 3,746% 3,777% 3,799% 3,812% 3,817% ,817% 3,815% 3,812% 3,810% 3,810% 3,812% 3,815% 3,819% ,824% 3,830% 3,836% 3,842% 3,848% 3,855% Spadek stóp procentowych wpływa na wartość rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w przypadku, gdy zakład ubezpieczeń/reasekuracji nie jest w stanie osiągać stopy zwrotu z aktywów na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w wysokości co najmniej stopy technicznej stosowanej do wyznaczenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, należy dokonać wyznaczenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych przy niższej stopie procentowej. Test stresu dla ryzyka stopy procentowej w zakresie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych należy przeprowadzić przyjmując do dyskontowania stopę techniczną (bez uwzględniania zmiany waloryzacji świadczeń) z uwzględnieniem szoku dolnego dla danego terminu zapadalności. W przypadku ubezpieczeń na życie i rent w ubezpieczeniach pozostałych osobowych i majątkowych, gdy stosowane przez zakład ubezpieczeń/reasekuracji stopy procentowe w danym okresie były dla poszczególnych produktów wyższe niż maksymalna stopa techniczna obowiązująca od 1 maja danego roku wówczas: w przypadku, gdy stosowane przez zakład ubezpieczeń/reasekuracji w danym okresie stopy procentowe z uwzględnieniem szoku dolnego były niższe niż maksymalna stopa techniczna do testu stresu należy wykorzystać maksymalną stopę techniczną obowiązującą od 1 maja danego roku, w pozostałych przypadkach do testu stresu należy wykorzystać stosowane przez zakład ubezpieczeń/reasekuracji w danym okresie stopy procentowe z uwzględnieniem szoku dolnego. Testu stresu dla spadku stóp procentowych dla poszczególnych produktów w zakresie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych nie należy przeprowadzać w przypadku, gdy stosowane przez zakład ubezpieczeń/reasekuracji w danym okresie stopy procentowe nie były wyższe niż maksymalna stopa techniczna obowiązująca od 1 maja danego roku. 2 Wyliczono na podstawie rentowności polskich obligacji rządowych o terminie zapadalności do 20 lat (bez korekty z tytułu ryzyka kredytowego) z dnia r. (dane z Bloomberga). 6

7 W teście stresu należy dodatkowo uwzględnić ograniczenie na stopę procentową wynikającą z trzyletniej stopy zwrotu z aktywów na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych (zgodnie z obowiązującym Rozporządzaniem Ministra Finansów w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji). Zmiana stopy procentowej w szoku dotyczy zmiany stopy zwrotu z instrumentów dłużnych w ostatnim roku uwzględnionym przy wyznaczaniu trzyletniej stopy zwrotu z aktywów na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych. Aktywa netto ubezpieczeń na życie, gdy ryzyko lokaty (inwestycyjne) ponosi ubezpieczający oraz rezerwy ubezpieczeń na życie, gdy ryzyko lokaty (inwestycyjne) ponosi ubezpieczający jako uproszczenie mogą nie być poddawane testowi stresu. Zakłady ubezpieczeń/reasekuracji mogą wyłączyć z przeprowadzenia testu stresu dla ryzyka stopy procentowej te rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe, które były pokryte obligacjami utrzymywanymi do terminu wymagalności, jeżeli dodatkowo przepływy pieniężne z tych zobowiązań i aktywów były dopasowane oraz gdy stosowana stopa procentowa przy wycenie tych obligacji jest wyższa niż stopa techniczna stosowana do wyznaczenia tych rezerw techniczno-ubezpieczeniowych. Zakłady mogą wyłączyć z przeprowadzenia testu stresu dla ryzyka stopy procentowej te aktywa i rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe z ubezpieczeń na życie o charakterze tzw. polisolokat (antybelki) oraz ubezpieczeniowych produktów strukturyzowanych, jeżeli przepływy pieniężne z tytułu aktywów (w zakresie wartości, waluty i terminów) odpowiadają przepływom z tytułu zobowiązań wynikających z zawartych umów ubezpieczenia. Uwzględnianie przez zakłady ubezpieczeń/reasekuracji zmiany stopy waloryzacji dla rent (w wyniku zmiany stopy zwrotu z aktywów lub zmiany poziomu inflacji) wymaga przeprowadzenia dodatkowego testu stresu i opisania jego założeń w raporcie z wynikami testów stresu. Jednostki otwartych funduszy inwestycyjnych oraz certyfikaty zamkniętych funduszy inwestycyjnych należy poddać testowi stresu uwzględniając strukturę funduszu inwestycyjnego. Dla ułatwienia można skorzystać ze struktury funduszy inwestycyjnych zaproponowanej przez UKNF, która zakłada, że fundusze instrumentów dłużnych zawierają 95% instrumentów dłużnych, fundusze zrównoważone zawierają 45% instrumentów dłużnych, zaś fundusze stabilnego wzrostu zawierają 65% instrumentów dłużnych. 4. Ryzyko cen akcji Głębokość szoku dla akcji na rynku regulowanym i nieregulowanym wynosi -51,4%. 3 W przypadku akcji i udziałów w jednostkach podporządkowanych należy przyjąć następujące założenia: test stresu dla ryzyka cen akcji krajowych zakładów ubezpieczeń/reasekuracji podporządkowanych należy wyznaczyć jako wartość zmiany kapitałów własnych krajowych zakładów ubezpieczeń/reasekuracji podporządkowanych dla najdotkliwszego testu stresu w tym krajowym zakładzie ubezpieczeń/reasekuracji podporządkowanym, test stresu dla ryzyka cen akcji zagranicznych zakładów ubezpieczeń/reasekuracji podporządkowanych należy przeprowadzić przy obniżonej o 50% głębokości standardowego szoku (czyli -25,7%), test stresu dla ryzyka cen akcji jednostek podporządkowanych, innych niż zakład ubezpieczeń/reasekuracji, należy przeprowadzić przy obniżonej o 50% głębokości standardowego szoku (czyli -25,7%). Jednostki otwartych funduszy inwestycyjnych oraz certyfikaty zamkniętych funduszy inwestycyjnych należy poddać testowi stresu uwzględniając strukturę funduszu inwestycyjnego. Dla ułatwienia można skorzystać ze struktury funduszy inwestycyjnych zaproponowanej przez UKNF, która zakłada, że fundusze akcyjne zawierają 95% akcji, fundusze zrównoważone zawierają 50% akcji, a fundusze stabilnego wzrostu zawierają 30% akcji. 3 Kalibracja własna UKNF. 7

8 Aktywa netto ubezpieczeń na życie, gdy ryzyko lokaty (inwestycyjne) ponosi ubezpieczający oraz rezerwy ubezpieczeń na życie, gdy ryzyko lokaty (inwestycyjne) ponosi ubezpieczający jako uproszczenie mogą nie być poddawane testowi stresu. 5. Ryzyko zmiany ponoszonych kosztów W teście stresu dla ryzyka zmiany ponoszonych kosztów należy uwzględnić 10% 4 wzrost kosztów akwizycji, kosztów administracyjnych i kosztów likwidacji szkód w ostatnich 4 kwartałach poprzedzających dzień sprawozdawczy, na który są przeprowadzane testy stresu. Dopuszcza się możliwość korekty prowizji reasekuracyjnych, jeżeli ustalone są w zależności od pozycji kosztowych. Koszty akwizycji należy zwiększać tylko do takiego poziomu, przy którym zakład podjąłby decyzję o wstrzymaniu sprzedaży nierentownego produktu. W przypadku dodatkowych testów stresu przeprowadzanych na inny dzień niż na koniec roku, należy obliczyć 10% wzrost kosztów w ostatnich 4 kwartałach, a następnie o tę kwotę zwiększyć koszty w sprawozdaniu na dzień, na który przeprowadzane są testy stresu. 6. Ryzyko śmiertelności (dział I) Test należy przeprowadzić przy założeniu wzrostu współczynników umieralności o 15% 5 dla każdego wieku. Test polega na ponownym wyliczeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych (rezerwy ubezpieczeń na życie) przy użyciu zmodyfikowanych o wielkość szoku tablic trwania życia. W celu przeprowadzenia testu stresu należy użyć tablic trwania życia (stosowanych dla poszczególnych produktów w danym okresie) z powiększonymi o 15% współczynnikami umieralności. Jeżeli współczynniki umieralności przed nałożeniem szoku przekraczają granice, tj. współczynniki umieralności w ostatniej dostępnej tablicy trwania życia GUS powiększone o 15%, to nie należy przeprowadzać testu stresu dla danego produktu. Jeżeli współczynniki umieralności przed nałożeniem szoku nie przekraczają granic, tj. współczynników umieralności z ostatniej dostępnej tablicy trwania życia GUS powiększonych o 15%, a po nałożeniu szoku przekroczyłyby te granice, wówczas jako wartość stresową należy przyjąć współczynniki umieralności z ostatniej dostępnej tablicy trwania życia GUS powiększone o 15%. Przeprowadzając test stresu dla ryzyka śmiertelności, zakłady ubezpieczeń/reasekuracji mogą uznać zmniejszenie ryzyka długowieczności tylko dla tych osób, które jednocześnie były ubezpieczone na ryzyko śmierci oraz na ryzyko dożycia lub posiadały ubezpieczenie rentowe. 7. Ryzyko długowieczności Test należy przeprowadzić przy założeniu spadku współczynników umieralności o 20% 6 dla każdego wieku. Test polega na ponownym wyliczeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych przy użyciu zmodyfikowanych o wielkość szoku tablic trwania życia. W celu przeprowadzenia testu stresu należy użyć tablic trwania życia (stosowanych dla poszczególnych produktów w danym okresie) z pomniejszonymi o 20% współczynnikami umieralności. Jeżeli współczynniki umieralności przed nałożeniem szoku przekraczają dolne granice, tj. są niższe od współczynników umieralności w ostatniej dostępnej tablicy trwania życia GUS pomniejszonych o 20%, to nie należy przeprowadzać testu stresu dla danego produktu. 4 Zgodnie z roboczym projektem KE dotyczącym aktu delegowanego do dyrektywy Wypłacalność II. 5 Zgodnie z roboczym projektem KE dotyczącym aktu delegowanego do dyrektywy Wypłacalność II. 6 Zgodnie z roboczym projektem KE dotyczącym aktu delegowanego do dyrektywy Wypłacalność II. 8

9 Jeżeli współczynniki umieralności przed nałożeniem szoku nie przekraczają dolnych granic, tj. współczynników umieralności z ostatniej dostępnej tablicy trwania życia GUS pomniejszonych o 20%, a po nałożeniu szoku przekroczyłyby te granice, wówczas jako wartość stresową należy przyjąć współczynniki umieralności z ostatniej dostępnej tablicy trwania życia GUS pomniejszone o 20%. Przeprowadzając test stresu dla ryzyka długowieczności, zakłady ubezpieczeń/reasekuracji mogą uznać zmniejszenie ryzyka śmiertelności tylko dla tych osób, które jednocześnie były ubezpieczone na ryzyko śmierci oraz na ryzyko dożycia lub posiadały ubezpieczenie rentowe. 8. Ryzyko rezygnacji z umów (dział I) Zakłady ubezpieczeń/reasekuracji powinny rozważyć dwa warianty: wzrost oraz spadek o 78% 7 liczby osób rozwiązujących umowę przed terminem, bez rozróżniana głębokości szoku ze względu na czas trwania umowy, przy czym wzrost liczby osób rozwiązujących umowę przed terminem nie może przekroczyć 100% osób ubezpieczonych. Istotny jest natychmiastowy (bezpośredni) wpływ rezygnacji na wyniki zakładu ubezpieczeń/reasekuracji, tzn. zmniejszenie się zysków wynikających z rezygnacji z umów przez klientów. Ostatecznie jako wynik testu stresu zakłady ubezpieczeń/reasekuracji powinny zaprezentować bardziej dotkliwy scenariusz. W przypadku dodatkowych testów stresu przeprowadzanych na inny dzień niż na koniec roku, należy obliczyć szok za ostatnie 4 kwartały poprzedzające dzień sprawozdawczy, na który są przeprowadzane testy stresu, a następnie o tę wartość zwiększyć bądź zmniejszyć liczbę rezygnacji z umów według stanu na dzień przeprowadzania testów stresu. 9. Ryzyko katastroficzne (dział II) W teście stresu dla ryzyka katastroficznego należy rozpatrzyć dwa scenariusze. 1. Powódź, która spowodowała ubezpieczone straty brutto w wysokości 0,16% 8 sumy sum ubezpieczeń po wszystkich umowach obejmujących zakresem ochrony ryzyko powodzi. 2. Realizacja największego ubezpieczonego ryzyka, katastrofa antropogeniczna (spowodowana przez człowieka) bądź inny scenariusz katastroficzny, który obrazuje specyficzne ryzyko w działalności zakładu ubezpieczeń/reasekuracji. W przypadku tego scenariusza należy założyć, że ryzyko realizuje się w wyniku jednego zdarzenia i należy uwzględnić bezpośrednie i pośrednie skutki tego zdarzenia. Jako test stresu przyjmowany jest bardziej dotkliwy scenariusz. Nie należy przeprowadzać testu stresu, który polega na łącznym zajściu obu scenariuszy, chyba, że największe ryzyko materializuje się w przypadku powodzi. W obu przypadkach przy wyliczaniu skutku finansowego realizacji ryzyka w ramach testu stresu dla ryzyka katastroficznego należy uwzględnić programy reasekuracyjne zakładów ubezpieczeń/reasekuracji, a w szczególności reasekurację katastroficzną. 10. Ryzyko kredytowe bankructwo reasekuratora (dział II) Test stresu dla ryzyka kredytowego bankructwa reasekuratora obejmuje scenariusz bankructwa największego reasekuratora (mierzonego udziałem reasekuratora w rezerwach na nie wypłacone odszkodowania i świadczenia oraz w należnościach wg stanu na dzień bilansowy przeprowadzenia 7 Kalibracja własna UKNF w oparciu o informacje z raportów o stanie portfela. 8 Kalibracja zgodna z roboczym projektem KE dotyczącym aktu delegowanego do dyrektywy Wypłacalność II. Według stanu na 31 grudnia 2010 r. byłoby to około 6,57 mld zł ubezpieczonych szkód brutto dla całego sektora ubezpieczeniowego. 9

10 testu stresu), przy założeniu, że prawdopodobieństwo bankructwa i wielkość straty zależne są od ratingu reasekuratora 9 i kształtują się zgodnie z poniższą tabelą: Wielkość straty Tabela 3. Wielkość straty w zależności od ratingu reasekuratora Moody s Investors Standard and Poor s Fitch Ratings 10 Service Ratings Services AM Best 11 12% AAA do AA- Aaa do Aa3 AAA do AA- A++ do A- 21% A+ do A- A1 do A3 A+ do A- B++ do B+ 27% BBB+ do BBB- Baa1 do Baa3 BBB+ do BBB- B do B- 73% BB+ i poniżej Ba1 i poniżej BB+ i poniżej C++ i poniżej 64,5% Reasekuratorzy bez ratingu, ale spełniający wymogi wypłacalnościowe 73% Pozostali reasekuratorzy bez ratingu 11. Ryzyko kredytowe koncentracji aktywów Test stresu dla ryzyka kredytowego koncentracji aktywów należy przeprowadzić jeżeli wskaźnik Herfindahla-Hirschmana (HHI) dla portfela inwestycji jest większy niż 600. Wówczas należy przyjąć, iż bankrutują kontrahenci, którzy powodują przekroczenie wskaźnika HHI ponad 600 pkt. W celu obliczenia wskaźnika HHI należy wyznaczyć udział inwestycji poszczególnych kontrahentów w sumie Lokat B bilansu pomniejszonej o wartość obligacji Skarbu Państwa oraz o akcje i inne aktywa, które nie są uwzględniane w środkach własnych zgodnie z art. 148 ustępy od 2 do 2d. ustawy o działalności ubezpieczeniowej i uszeregować te udziały w kolejności rosnącej. W przypadku lokat w fundusze inwestycyjne należy wyznaczać udział inwestycji poszczególnych kontrahentów w oparciu o skład portfela inwestycyjnego funduszu. Następnie należy obliczyć wskaźnik Herfindahla-Hirschmana (HHI) wg wzoru: Należy przyjąć następujące założenia dotyczące wielkości straty: wielkość straty z akcji wynosi 100%, z pozostałych ekspozycji (obligacje inne niż obligacje Skarbu Państwa, depozyty bankowe, gotówka w banku, itp.) prawdopodobieństwo bankructwa i wielkość straty zależne są od ratingu emitenta 12 i powinny być zgodne z poniższą tabelą: 9 W przypadku dostępności więcej niż 1 ratingu, należy przyjąć drugi najwyższy rating. W przypadku braku ratingu dla reasekuratora, można wykorzystać rating grupy / podmiotu dominującego w grupie, a w kwestionariuszu jakościowym należy podać tą informację. 10 W przypadku Fitch Ratings, dla ratingów krajowych, stanowiących ocenę jakości kredytowej w odniesieniu do ratingu najniższego ryzyka kredytowego tylko i wyłącznie w danym kraju (po każdym ratingu krajowym zamieszcza się specjalny identyfikator kraju, dla Polski jest to: (pol)), powinno się przyjąć następującą skalę ocen: AAA(pol) - ocena A, od AA(pol) do A(pol) ocena BBB, od BBB(pol) do BB(pol) - ocena BB, B(pol) ocena B, CCC(pol) - ocena CCC, CC(pol) - ocena CC, C(pol) ocena C. 11 Przyporządkowanie ratingów w zakresie AM Best na podstawie The Journal of Risk and Insurance, 1999, Vol. 66, No. 4, W przypadku dostępności więcej niż 1 ratingu, należy przyjąć drugi najwyższy rating. W przypadku braku ratingu dla emitenta, można wykorzystać rating grupy / podmiotu dominującego w grupie, a w kwestionariuszu jakościowym należy podać tę informację. 10

11 Wielkość straty Tabela 4. Wielkość straty w zależności od ratingu emitenta Moody s Investors Standard and Poor s Fitch Ratings 10 Service Ratings Services AM Best 12% AAA do AA- Aaa do Aa3 AAA do AA- aaa do a 21% A+ do A- A1 do A3 A+ do A- bbb 27% BBB+ do BBB- Baa1 do Baa3 BBB+ do BBB- bb 73% BB+ i poniżej Ba1 i poniżej BB+ i poniżej b i poniżej 64,5% Instytucje finansowe i kredytowe bez ratingu, ale spełniające wymogi wypłacalnościowe 73% Pozostałe bez ratingu Przeprowadzając test stresu należy założyć, iż bankructwa kontrahentów są niezależne, w związku z czym skutki bankructwa poszczególnych kontrahentów i (mierzonych kwotowym spadkiem wartości aktywów) należy zagregować wg następującego wzoru: gdzie, Szok i to kwotowy spadek wartości aktywów (bez podatków odroczonych) w przypadku bankructwa kontrahenta i, a Szok zagr to ostateczny zagregowany kwotowy spadek wartości aktywów (bez podatków odroczonych), dla których należy ocenić zmianę wartości rezerw technicznoubezpieczeniowych, odroczonych podatków oraz kapitałów własnych i środków własnych. 12. Ryzyko rewizji wysokości rent W teście stresu zakłady ubezpieczeń/reasekuracji powinny jednorazowo zwiększyć o 3% 13 wartość wszystkich przyszłych płatności rent, które mogą ulec podwyższeniu w wyniku zmiany stanu zdrowia osoby otrzymującej rentę bądź zmian wynikających z regulacji prawa lub orzeczeń sądu. 13. Dodatkowe rodzaje ryzyka Zakłady ubezpieczeń/reasekuracji powinny dodatkowo przeprowadzić testy stresu dla innych rodzajów ryzyka, które uważają za znaczące w swojej działalności. W szczególności zakłady ubezpieczeń na życie powinny przeprowadzić test stresu dla ryzyka kredytowego bankructwa reasekuratora, jeśli udział reasekuratorów w rezerwach techniczno-ubezpieczeniowych przekracza 5%. 13 Zgodnie z roboczym projektem KE dotyczącym aktu delegowanego do dyrektywy Wypłacalność II. 11

12 Podsumowanie Standardowy zakres testów stresu obejmuje następujące rodzaje ryzyka: w przypadku zakładów ubezpieczeń/reasekuracji działu I: ryzyko stopy procentowej, ryzyko cen akcji, ryzyko kredytowe koncentracji aktywów, ryzyko zmiany ponoszonych kosztów, ryzyko śmiertelności, ryzyko długowieczności, ryzyko rezygnacji z umów lapsów, ryzyko rewizji wysokości rent; w przypadku zakładów ubezpieczeń/reasekuracji działu II: ryzyko stopy procentowej, ryzyko cen akcji, ryzyko kredytowe koncentracji aktywów, ryzyko zmiany ponoszonych kosztów, ryzyko katastroficzne, ryzyko kredytowe bankructwo reasekuratora, ryzyko długowieczności, ryzyko rewizji wysokości rent. Rodzaj ryzyka Ryzyko stopy procentowej (w %) Ryzyko cen akcji Ryzyko zmiany ponoszonych kosztów Ryzyko śmiertelności Ryzyko długowieczności Ryzyko rezygnacji z umów Ryzyko katastroficzne Ryzyko kredytowe bankructwo reasekuratora Zastosowane szoki Termin zapadalności (w latach) Termin Szok dolny -56,2-48,7-42,0-37,5-34,5-31,5-29,2-27,0-24,7-23,2 Szok górny 95,4 95,4 87,2 80,4 74,9 70,9 66,8 64,0 60,0 57,2 Termin % Szok dolny -22,5-21,7-21,0-21,0-20,2-21,0-21,0-21,0-21,7-21,7 Szok górny 53,1 50,4 47,7 46,3 45,0 42,2 40,9 39,5 36,8 35,4 Akcje notowane na rynku regulowanym % i nieregulowanym -51,4%, Akcje i udziały w krajowych zakładach ubezpieczeń podporządkowanych: zmiana kapitałów własnych zakładów ubezpieczeń podporządkowanych dla najdotkliwszego testu stresu w tym zakładzie ubezpieczeń podporządkowanym, Akcje i udziały w jednostkach podporządkowanych innych niż krajowe zakłady ubezpieczeń: -25,7%. Wzrost o 10% historycznych kosztów w ostatnich 4 kwartałach: kosztów akwizycji, kosztów administracyjnych i kosztów likwidacji szkód. Wzrost współczynników umieralności o 15% dla każdego wieku. Spadek współczynników umieralności o 20% dla każdego wieku. Szok dolny spadek wskaźnika rezygnacji o 78%, Szok górny wzrost wskaźnika rezygnacji o 78%. Powódź, która spowodowała straty w wysokości 0,16% sumy sum ubezpieczeń po wszystkich umowach obejmujących zakresem ochrony ryzyko powodzi, Katastrofa antropogeniczna (spowodowana przez człowieka) bądź realizacja największego ryzyka ubezpieczonego. Bankructwo największego reasekuratora, mierzonego udziałem reasekuratora w rezerwach na nie wypłacone odszkodowania i świadczenia oraz w należnościach wg stanu na dzień bilansowy przeprowadzenia testu stresu, przy czym prawdopodobieństwo bankructwa i wielkość straty zależne są od 12

13 Rodzaj ryzyka Ryzyko kredytowe koncentracji aktywów Ryzyko rewizji wysokości rent Zastosowane szoki ratingu reasekuratora i kształtują się zgodnie z Tabelą 1. Bankructwo kontrahenta (innego niż Skarb Państwa lub podmiot, którego posiadane akcje lub inne aktywa pomniejszają środki własne zakładu), w którym zakład ma wysoką koncentrację inwestycji/lokat przy jednoczesnym założeniu, że prawdopodobieństwo bankructwa i wielkość straty zależne są od ratingu emitenta i powinny być zgodna z Tabelą 2,, natomiast wielkość straty z akcji wynosi 100%. Jednorazowy wzrost o 3% wartości przyszłych płatności rent, które mogą ulec podwyższeniu w wyniku zmiany stanu zdrowia osoby otrzymującej rentę bądź zmian wynikających z regulacji prawa lub orzeczeń sądu. 13

14 URZĄD KOMISJI NADZORU FINANSOWEGO Plac Powstańców Warszawy Warszawa tel. (+48 22) fax: (+48 22) (95) knf@knf.gov.pl