PARLAMENT EUROPEJSKI

Transkrypt

1 PARLAMENT EUROPEJSKI 2004 Komisja Kontroli Budżetowej /2056(DEC) PROJEKT SPRAWOZDANIA w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2006 (C6-0381/ /2056(DEC)) Komisja Kontroli Budżetowej Sprawozdawca: Hans-Peter Martin PR\ doc PE v02-00

2 PR_DEC_Agencies SPIS TREŚCI Strona 1. PROJEKT DECYZJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO PROJEKT DECYZJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO UZASADNIENIE...21 PE v /22 PR\ doc

3 1. PROJEKT DECYZJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2006 (C6-0381/ /2056(DEC)) Parlament Europejski, uwzględniając ostateczne roczne sprawozdania finansowe Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy , uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego na temat ostatecznych rocznych sprawozdań finansowych Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2006, wraz z odpowiedziami Fundacji 2, uwzględniając zalecenie Rady z dnia r. (xxxx/0000 C6-xxxx/0000), uwzględniając traktat WE, a w szczególności jego art. 276, uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich 3, a w szczególności jego art. 185, uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1360/90 z dnia 7 maja 1990 r. ustanawiające Europejską Fundację Kształcenia 4, a w szczególności jego art. 11, uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 19 listopada 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w artykule 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 5, a w szczególności jego art. 94, uwzględniając art. 71 i załącznik V Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A6-0000/2008), 1. odracza decyzję dotyczącą udzielenia dyrektorowi Europejskiej Fundacji Kształcenia absolutorium z wykonania budżetu Fundacji na rok budżetowy 2006; 2. przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji; 3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji, wraz 1 Dz.U. C 261 z , str Dz.U. C 309 z , str Dz.U. L 248 z , str. 1. Rozporządzenie zmienione ostatnio rozporządzeniem (WE) nr 1525/2007 (Dz.U. L 343 z , str. 9). 4 Dz.U. L 131 z , str. 1. Rozporządzenie zmienione ostatnio rozporządzeniem (WE) nr 1638/2003 (Dz.U. L 245 z , str. 22). 5 Dz.U. L 357 z , str. 72. PR\ doc 3/22 PE v02-00

4 z rezolucją, która stanowi jej część integralną, dyrektorowi Europejskiej Fundacji Kształcenia, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L). PE v /22 PR\ doc

5 2. PROJEKT DECYZJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie zamknięcia ksiąg Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2006 (C6-0381/ /2056(DEC)) Parlament Europejski, uwzględniając ostateczne roczne sprawozdania finansowe Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy , uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego na temat ostatecznych rocznych sprawozdań finansowych Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2006, wraz z odpowiedziami Fundacji 2, uwzględniając zalecenie Rady z dnia r. (xxxx/0000 C6-xxxx/0000), uwzględniając traktat WE, a w szczególności jego art. 276, uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich 3, a w szczególności jego art. 185, uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1360/90 z dnia 7 maja 1990 r. ustanawiające Europejską Fundację Kształcenia 4, a w szczególności jego art. 11, uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 19 listopada 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w artykule 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 5, a w szczególności jego art. 94, uwzględniając art. 71 i załącznik V Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A6-0000/2008), 1. stwierdza, że ostateczne roczne sprawozdania finansowe Europejskiej Fundacji Kształcenia zostały przedstawione w załączniku do sprawozdania Trybunału Obrachunkowego; 2. odracza zamknięcie ksiąg Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2006; 3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi 1 Dz.U. C 261 z , str Dz.U. C 309 z , str Dz.U. L 248 z , str. 1. Rozporządzenie zmienione ostatnio rozporządzeniem (WE) nr 1525/2007 (Dz.U. L 343 z , str. 9). 4 Dz.U. L 131 z , str. 1. Rozporządzenie zmienione ostatnio rozporządzeniem (WE) nr 1638/2003 (Dz.U. L 245 z , str. 22). 5 Dz.U. L 357 z , str. 72. PR\ doc 5/22 PE v02-00

6 Europejskiej Fundacji Kształcenia, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L). PE v /22 PR\ doc

7 3. PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO zawierającej uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji Kształcenia na rok budżetowy 2006 (C6-0381/ /2056(DEC)) Parlament Europejski, uwzględniając ostateczne roczne sprawozdania finansowe Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy , uwzględniając sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego na temat ostatecznych rocznych sprawozdań finansowych Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2006, wraz z odpowiedziami Fundacji 2, uwzględniając zalecenie Rady z dnia r. (xxxx/0000 C6-xxxx/0000), uwzględniając traktat WE, a w szczególności jego art. 276, uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich 3, a w szczególności jego art. 185, uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1360/90 z dnia 7 maja 1990 r. ustanawiające Europejską Fundację Kształcenia 4, a w szczególności jego art. 11, uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 19 listopada 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w artykule 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 5, a w szczególności jego art. 94, uwzględniając art. 71 i załącznik V Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej oraz opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A6-0000/2008), A. mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy oświadczył, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe za rok budżetowy 2006 jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u podstaw sprawozdania zostały przeprowadzone legalnie i prawidłowo, B. mając na uwadze fakt, że w dniu 24 kwietnia 2007 r. Parlament Europejski udzielił dyrektorowi Europejskiej Fundacji Kształcenia absolutorium z wykonania budżetu 1 Dz.U. C 261 z , str Dz.U. C 309 z , str Dz.U. L 248 z , str. 1. Rozporządzenie zmienione ostatnio rozporządzeniem (WE) nr 1525/2007 (Dz.U. L 343 z , str. 9). 4 Dz.U. L 131 z , str. 1. Rozporządzenie zmienione ostatnio rozporządzeniem (WE) nr 1638/2003 (Dz.U. L 245 z , str. 22). 5 Dz.U. L 357 z , str. 72. PR\ doc 7/22 PE v02-00

8 Fundacji za rok budżetowy , a także fakt, że w rezolucji załączonej do decyzji o absolutorium Parlament między innymi zwrócił uwagę Fundacji na wysoki (ponad 40 %) wskaźnik przeniesienia środków na zobowiązania, przeznaczonych na działania operacyjne; zachęcał Fundację do poprawy programowania swoich działań; krytycznie podchodził do faktu opublikowania przez Fundację w Dzienniku Urzędowym niezgodnie ze swoim rozporządzeniem finansowym jedynie budżetu w wersji skróconej, podobnie jak miało to miejsce w poprzednich latach; ubolewał nad tym, że Fundacja wciąż nie ukończyła wprowadzania swojego systemu kontroli wewnętrznej oraz nad tym, że pod koniec 2005 r. nie było analizy zagrożeń operacyjnych i kontroli ex post oraz że księgowy nie zatwierdził jeszcze systemów informacji księgowej i inwentaryzacji; Powody odroczenia decyzji C. mając na uwadze zasadę ograniczonych kompetencji, zawartą w obecnej podstawie prawnej Unii Europejskiej, zapisaną między innymi w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), która stanowi, że Parlament Europejski, Rada, Komisja, Trybunał Sprawiedliwości i Trybunał Obrachunkowy realizują swe uprawnienia zgodnie z warunkami i celami przewidzianymi, z jednej strony, w postanowieniach Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie oraz późniejszych traktatów i aktów zmieniających je lub uzupełniających, z drugiej zaś w innych postanowieniach Traktatu; D. mając na uwadze zasadę pomocniczości, zawartą w obecnej podstawie prawnej Unii Europejskiej, zapisaną między innymi w art. 5 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE), która stanowi, że w dziedzinach, które nie należą do jej kompetencji wyłącznej, Wspólnota podejmuje działania, zgodnie z zasadą pomocniczości, tylko wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim cele proponowanych działań nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na rozmiary lub skutki proponowanych działań możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Wspólnoty; E. mając na uwadze, że zgodnie z ust 4. protokołu (nr 30) w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności (1997) uzasadnienie tworzenia przepisów musi być podane z uwzględnieniem ich zgodności z zasadami pomocniczości i proporcjonalności dla wszystkich projektów przepisów prawa wspólnotowego, a stwierdzenie, że dany cel Wspólnoty może zostać osiągnięty lepiej przez Wspólnotę musi być uzasadnione wskaźnikami jakościowymi i zawsze, gdy jest to możliwe, wskaźnikami ilościowymi; F. mając na uwadze, że zgodnie z ust 3. protokołu (nr 30) w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności (1997), Wspólnota może rozszerzać swoje działania w granicach jej kompetencji, o ile wymagają tego okoliczności, bądź odwrotnie, zawężać swoje działania lub ich zaprzestać, jeżeli ich wykonywanie nie jest już 1 Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0122. PE v /22 PR\ doc

9 uzasadnione; G. mając na uwadze, że zgodnie z ust 9. protokołu (nr 30) w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności (1997) należy odpowiednio uwzględniać konieczność działania w taki sposób, aby wszystkie obciążenia finansowe jak i administracyjne, ciążące na Wspólnocie były jak najmniejsze i stosowne do zamierzonego celu; H. mając na uwadze zasadę należytego zarządzania finansami, określoną między innymi w art. 274 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, a więc założenie osiągnięcia możliwie najlepszego efektu przy pomocy przyznanych środków lub osiągnięcia określonego efektu przy pomocy możliwie jak najmniejszych środków; I. mając na uwadze, że w białej księdze w sprawie reformy Komisji z 2000 r. Komisja określiła jako wytyczne rozwoju polityki eksternalizacji wydajność kosztów oraz zdolność do realizacji uprawnień w zakresie wykonania budżetu zgodnie z art. 274 TWE; J. mając na uwadze, że zgodnie z art. 253 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską rozporządzenia, dyrektywy i decyzje przyjęte wspólnie przez Parlament Europejski i Radę, jak również takie akty przyjęte przez Radę albo Komisję, są uzasadniane i odnoszą się do wniosków lub opinii, które były wymagane zgodnie z Traktatem; K. wyrażając zaniepokojenie w związku z faktem, że dotacje z budżetu Wspólnoty wzrosły znacznie w ostatnich latach; L. wyrażając zaniepokojenie w związku z faktem, że wydatki administracyjne agencji w 2006 r. mają zbyt duży udział w kosztach całkowitych, a efektywna i wydajna praca jest w związku z tym niemożliwa; M. wyrażając zaniepokojenie w związku z faktem, że wybór siedziby agencji nie nastąpił zgodnie z zasadami ścisłej logiki i w związku z tym powstały niepotrzebne wysokie koszty dodatkowe; N. wyrażając zaniepokojenie w związku z faktem, że w agencji ma miejsce wielokrotnie krytykowane i niedopuszczalne nakładanie się obszarów działania z innymi agencjami; prowadzi to do dodatkowych kosztów, także ze względu na dwutorowość w administracji; O. wyrażając zaniepokojenie w związku z faktem, że nie ma możliwości stwierdzenia, iż działalność ta może być wykonywana w agencji zdecentralizowanej i w tej siedzibie bardziej wydajnie i efektywnie niż bezpośrednio w Komisji; P. wyrażając zaniepokojenie w odniesieniu do horyzontalnych zagadnień i rozważań zawartych w rozdziale Kwestie ogólne ; Q. wyrażając zaniepokojenie w związku z kosztami przywilejów pracowników agencji, które w roku budżetowym 2006 wyniosły prawie 6% budżetu ostatecznego agencji; PR\ doc 9/22 PE v02-00

10 R. wyrażając zaniepokojenie w związku z faktem, że same koszty prywatnych podróży pracowników agencji i członków ich rodzin są nieproporcjonalnie wysokie; S. wyrażając zaniepokojenie w związku z faktem, że wydatki kadrowe agencji na stanowisko pracy planowane we wstępnym projekcie budżetu (PDB) na zatrudnienie nowego personelu wzrosną od 2006 r. do 2008 r. o 29%. T. podejrzewając, że Komisja naruszyła wymóg uzasadnienia w związku z zasadą pomocniczości; U. podejrzewając, że działalność agencji i poniesione na nią nakłady finansowe nie uwzględniają zasady pomocniczości i zasady należytego zarządzania finansami; V. podejrzewając, że z tego powodu doszło do poważnego marnotrawienia środków publicznych; W. wzywa dyrektora agencji, aby najpóźniej do 1 czerwca 2008 r. przedłożył konkretną propozycję środków oszczędnościowych, przede wszystkim w zakresie kosztów administracyjnych; aby szczegółowo wyjaśnił, dlaczego koszty administracyjne są nieproporcjonalnie wysokie; aby szczegółowo wyjaśnił, dlaczego wydatki personalne agencji na stanowisko pracy planowane we wstępnym projekcie budżetu (PDB) na zatrudnienie nowego personelu wzrosną od 2006 r. do 2008 r. o 29%; aby szczegółowo wyjaśnił, dlaczego począwszy od 2000 r. znacznie wzrosły dotacje z budżetu Wspólnoty; aby szczegółowo wyjaśnił, dlaczego przywileje pracowników (pozycje budżetowe 1101, 1102, 1141, 1182 i 1183) stanowią blisko 6% ostatecznego budżetu i są wyraźnie wyższe niż w przypadku innych agencji; X. wzywa Komisję, do chwili udzielenia agencji pełnego absolutorium, do szczegółowej realizacji wymogu uzasadnienia w związku z zasadą pomocniczości i zgodnie z protokołem (nr 30) w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności (1997) i wykazania przestrzegania tychże, w oparciu o wskaźniki jakościowe lub ilościowe; Y. wzywa Komisję, do chwili udzielenia agencji pełnego absolutorium, oraz wzywa Radę do szczegółowego przedstawienia logiki wyboru siedziby agencji; Z. wzywa Komisję, do chwili udzielenia jej pełnego absolutorium, do wykazania stosowania przez nią zasady należytego zarządzania finansami, określonej między innymi w art. 274 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską; należy tu także wykazanie wydajności kosztów zgodnie z białą księgą w sprawie reformy Komisji z 2000 r. oraz szczegółowa analiza kosztów i korzyści sporządzona przez kompetentną, niezależną firmę; AA. wzywa Komisję, do chwili udzielenia agencji pełnego absolutorium, do przedstawienia wniosku zmieniającego regulamin pracowniczy urzędników Wspólnoty Europejskiej w taki sposób, aby prywatne podróże pracowników i członków ich rodzin, uregulowane w załączniku VII, ust. 3 C, art. 8, nie były nadal finansowane ze środków publicznych, oraz mającego na celu drastyczne oszczędności w zakresie przywilejów dla pracowników; PE v /22 PR\ doc

11 BB. wzywa Komisję, do chwili udzielenia agencji pełnego absolutorium, do przedstawienia wniosku określającego, jak w możliwie najkrótszym czasie położyć kres wielokrotnie krytykowanemu i niedopuszczalnemu nakładaniu się obszarów działania tej agencji z innymi agencjami, na przykład w drodze jej zamknięcia lub połączenia z innymi agencjami; Kwestie ogólne, które odnoszą się do zagadnień horyzontalnych dotyczących agencji UE, a tym samym mają znaczenie także dla procedur udzielania absolutorium poszczególnym agencjom 1. podkreśla, że Parlament Europejski w nieograniczony sposób wyznaje zasadę ograniczonych kompetencji, zawartą w obecnej podstawie prawnej Unii Europejskiej, zapisaną między innymi w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), która stanowi, że Parlament Europejski, Rada, Komisja, Trybunał Sprawiedliwości i Trybunał Obrachunkowy realizują swe uprawnienia zgodnie z warunkami i celami przewidzianymi, z jednej strony, w postanowieniach Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie oraz późniejszych traktatów i aktów zmieniających je lub uzupełniających, z drugiej zaś w innych postanowieniach Traktatu; 2. podkreśla, że Parlament Europejski w nieograniczony sposób wyznaje zasadę pomocniczości, zawartą w obecnej podstawie prawnej Unii Europejskiej, zapisaną między innymi w art. 5 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE), która stanowi, że w dziedzinach, które nie należą do jej kompetencji wyłącznej, Wspólnota podejmuje działania, zgodnie z zasadą pomocniczości, tylko wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim cele proponowanych działań nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na rozmiary lub skutki proponowanych działań możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Wspólnoty; 3. zaznacza w związku z tym, że zgodnie z ust 4. protokołu w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności uzasadnienie tworzenia przepisów musi być podane z uwzględnieniem ich zgodności z zasadami pomocniczości i proporcjonalności dla wszystkich projektów przepisów prawa wspólnotowego a stwierdzenie, że dany cel Wspólnoty może zostać osiągnięty lepiej przez Wspólnotę musi być uzasadnione wskaźnikami jakościowymi i zawsze, gdy jest to możliwe, wskaźnikami ilościowymi; 4. zaznacza w związku z tym, że zgodnie z ust 3. protokołu w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności Wspólnota może rozszerzać swoje działania w granicach jej kompetencji, o ile wymagają tego okoliczności, bądź odwrotnie, zawężać swoje działania lub ich zaprzestać, jeżeli ich wykonywanie nie jest już uzasadnione; 5. zaznacza w związku z tym, że zgodnie z ust 9. protokołu w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności należy odpowiednio uwzględniać konieczność działania w taki sposób, aby wszystkie obciążenia finansowe jak i administracyjne, ciążące na Wspólnocie były jak najmniejsze i stosowne do zamierzonego celu; 6. podkreśla, że Parlament Europejski w nieograniczony sposób wyznaje zasadę należytego zarządzania finansami, określoną między innymi w art. 274 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, a więc założenie osiągnięcia możliwie najlepszego efektu przy pomocy przyznanych środków lub osiągnięcia określonego efektu przy pomocy możliwie PR\ doc 11/22 PE v02-00

12 jak najmniejszych środków; 7. zaznacza w związku z tym, że w białej księdze w sprawie reformy Komisji z 2000 r. Komisja określiła jako wytyczne rozwoju polityki eksternalizacji wydajność kosztów oraz zdolność do realizacji uprawnień w zakresie wykonania budżetu zgodnie z art. 274 TWE; 8. podkreśla, że zgodnie z art. 253 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, rozporządzenia, dyrektywy i decyzje przyjęte wspólnie przez Parlament Europejski i Radę, jak również takie akty przyjęte przez Radę albo Komisję, są uzasadniane i odnoszą się do wniosków lub opinii, które były wymagane zgodnie z Traktatem; 9. zauważa, że w 2006 r. budżety 24 agencji i innych organów zdecentralizowanych skontrolowanych przez Trybunał Obrachunkowy wyniosły ogółem 1 080,5 mln EUR (największym budżetem, w wysokości 271 mln EUR, dysponowała Europejska Agencja Odbudowy, a budżetem najmniejszym, wynoszącym 5 mln EUR Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL)); 10. zaznacza, że do zewnętrznych organów UE podlegających procedurze kontroli i udzielania absolutorium należą obecnie nie tylko tradycyjne agencje regulacyjne, lecz również agencje wykonawcze utworzone w celu realizacji konkretnych programów, a w najbliższej przyszłości będą to także wspólne przedsięwzięcia ustanowione w formie partnerstw publiczno-prywatnych (wspólne inicjatywy technologiczne); 11. zauważa, że w przypadku Parlamentu liczba agencji podlegających procedurze udzielania absolutorium zmieniała się w sposób następujący: rok budżetowy 2000: 8; 2001: 10; 2002: 11; 2003: 14; 2004: 14; 2005: 16; 2006: 20 agencji regulacyjnych i 2 agencje wykonawcze (nie licząc 2 agencji kontrolowanych przez ETO, lecz podlegających wewnętrznej procedurze udzielania absolutorium); 12. stwierdza zatem, że proces kontroli / udzielania absolutorium stał się uciążliwy i nieproporcjonalny, biorąc pod uwagę względną wysokość budżetów agencji / organów zdecentralizowanych; zobowiązuje właściwą komisję parlamentarną do przeprowadzenia szeroko zakrojonego przeglądu procesu udzielania absolutorium agencjom i organom zdecentralizowanym z myślą o opracowaniu prostszego i bardziej racjonalnego podejścia, uwzględniając fakt, że w przyszłych latach trzeba będzie sporządzać oddzielne sprawozdania z udzielenia absolutorium coraz większej liczbie organów; Rozważania podstawowe 13. zauważa, że decentralizacja i przesunięcie zadań stanowiły jeden z najistotniejszych celów procesu reformy Komisji od 1999 r., jednak ze strony Komisji nie sporządzono dotąd badań lub sprawozdania, czy sprawozdania śródokresowego na temat takiej formy administrowania; Komisja nigdy nie przedstawiła w wiarygodny sposób, na czym polega wartość dodana agencji i dlaczego zadania nie mogą być równie dobrze realizowane wewnątrz Komisji; 14. podkreśla w związku z tym, że wzrost liczby personelu Komisji i urzędów (bez agencji wykonawczych) od 2000 r. (opublikowanie białej księgi w sprawie reformy Komisji) do 2007 r. wyniósł w sumie 85%; PE v /22 PR\ doc

13 15. zauważa w związku z tym, że w ostatnich latach proces tworzenia agencji zdecentralizowanych stale przyspieszał i odbywał się bez jednolitych ram i niesystematycznie; o ile w 1990 r. istniały tylko trzy, w 1995 r. już sześć, a w 2000 r. siedem agencji, o tyle budżet na 2008 r. przewiduje ich aż dwadzieścia pięć, z czego siedem przybyło od 2005 r.; 16. podkreśla w związku z tym, że agencje, którym Parlament Europejski udziela absolutorium, stanowią jedynie część całkowitej liczby agencji, i że wzrost stanowisk na czas określony i stanowisk tymczasowych we wszystkich agencjach zdecentralizowanych od roku 2000, kiedy notowano ich 166, do 2007 r., kiedy istnieje ich łącznie (+1800%) uwydatnia problematykę w tym zakresie; 17. w związku z tym podkreśla, że średnie wydatki na personel wzrosły w latach o ponad 40%; 18. w związku z tym podkreśla także fakt, że dotacje z budżetu Wspólnoty dla agencji nabrały w ostatnich latach nieproporcjonalnych rozmiarów, agencje uczestniczące w procedurze udzielania absolutorium przez Parlament Europejski, utworzone w latach , więc mające fazę zakładania, a zatem i pierwszą fazę wzrostu już dawno za sobą, w latach otrzymały około 90% dodatkowych środków z budżetu Wspólnoty, a że w przypadku niektórych spośród tych agencji stopa wzrostu dotacji z budżetu Wspólnoty w tym okresie wyniosła ponad 210%; 19. podkreśla, że tylko dwie z tych agencji są całkowicie niezależne od dotacji UE, podczas gdy większość z nich finansowana jest wyłącznie ze środków UE; 20. zauważa w związku z tym, że widoczna jest wyraźna tendencja, a mianowicie, że agencje co sześć miesięcy niewspółmiernie dostosowują w górę zapotrzebowanie na dotacje wspólnotowe i w ten sposób wiążą stale rosnącą część dostępnych środków oraz że brak jest wystarczających bodźców do oszczędności w zarządzaniu środkami finansowymi; 21. jest zdania, że z powodu bezpośrednich i pośrednich dopłat i subwencji ze strony państw przyjmujących agencje (np. poprzez finansowanie projektów budynków, infrastruktury biurowej, wydatków komunalnych itp.) nie było dotychczas możliwe sporządzenie zestawienia całkowitych kosztów utrzymania agencji, i że praktyka ta powoduje, że prawdziwe koszty pozostają ukryte; 22. jest zdania, że w większości przypadków podczas tworzenia agencji nie istniała żadna ścisła strategia ich zakładania i że względy polityczne i czynniki oddziaływania, takie jak próba wywierania przy pomocy agencji wpływu na równowagę sił w stosunkach międzyinstytucjonalnych, przesłoniły właściwe cele, czyli większą odpowiedzialność, większą przejrzystość i wydajność w europejskiej administracji i pozostają częściowo w całkowitej sprzeczności ze sobą; 23. jest zdania, że brak strategii zakładania agencji spowodował niepotrzebne dodatkowe koszty i doszło do braku rzetelności w zakresie kosztów wobec podatnika, ponieważ np. nie wzięto pod uwagę braku infrastruktury, przez co powstawały dodatkowe koszty np. budowy nowych obiektów biurowych i kongresowych, zakładania nowych szkół, rozbudowy infrastruktury komunikacyjnej na skutek wzmożonego odbywania podróży PR\ doc 13/22 PE v02-00

14 służbowych pomiędzy siedzibami rozproszonymi po całej Europie, koszty spowodowane znacznymi trudnościami w zatrudnianiu personelu i wiele innych; 24. zauważa, że z powodu polityki Komisji w zakresie przenoszenia zadań nastąpiło nakładanie się kompetencji, przede wszystkim w zakresie administracji, powodujące powstawanie niepotrzebnych dodatkowych kosztów i wymagające wielokrotnego zaangażowania dostępnej wiedzy; jednocześnie zauważa, że w wielu agencjach wydatki administracyjne są znacznie zawyżone; 25. jest zdania, że poza wyjątkami nie nastąpiło systematyczne włączanie agencji w zadania Komisji i że obszary kompetencji agencji często dotyczą tzw. otwartej koordynacji i pozostają w sprzeczności zarówno z rzeczywistym zapotrzebowaniem Unii Europejskiej na zadania, jak i z oczekiwaniami podatników; 26. jest zdania, że Komisja nie traktuje już zdecentralizowanych agencji jako instrumentu realizacji swojej polityki i podjęła próby całkowitego uwolnienia się od odpowiedzialności za nie, np. poprzez fakt, że audytor wewnętrzny Komisji traci odpowiedzialność za kontrolę agencji zdecentralizowanych, a jego zadanie ma polegać jedynie na potwierdzaniu, że ich własna funkcja kontrolna jest zgodna z międzynarodowymi standardami; 27. zauważa, że w niektórych agencjach liczba członków rad zarządzających przerasta liczbę wszystkich pracowników, co uniemożliwia wydajne i efektywne kosztowo podejmowanie decyzji; 28. zauważa zatem, że cel przeniesienia zadań, stanowiący jedną z trzech podstawowych form polityki eksternalizacji, przedstawiony w białej księdze jako jedna ze strategii reformy Komisji, a mianowicie bardziej wydajna, bardziej racjonalna i skuteczniejsza realizacja odpowiedzialnego administrowania, nie został zrealizowany poprzez stworzenie agencji zdecentralizowanych, a próba reformy Komisji zakończyła się w tym zakresie porażką; 29. wzywa Komisję do ścisłego przestrzegania zasady pomocniczości; 30. wzywa Komisję do ścisłego przestrzegania wymogów uzasadnienia w odniesieniu do zasady pomocniczości; 31. wzywa Komisję do ścisłego przestrzegania zasady należytego zarządzania finansami; 32. zwraca się do Komisji, aby przed utworzeniem nowej agencji lub reformą agencji istniejącej przedstawiała jednoznaczne informacje dotyczące następujących aspektów: rodzaj agencji, cele agencji, wewnętrzna struktura zarządzania, produkty, usługi, główne procedury, grupa docelowa, klienci agencji i zainteresowane strony, oficjalne stosunki z podmiotami zewnętrznymi, odpowiedzialność za budżet, planowanie finansowe oraz polityka kadrowa; 33. nalega, aby decyzja o ostatecznej siedzibie agencji następowała zawsze jednocześnie z rozporządzeniem ustanawiającym; 34. wzywa Komisję do przedstawienia wniosku, który umożliwi jak najszybszą redukcję PE v /22 PR\ doc

15 ilości członków rady zarządzającej do liczby pełnoprawnych członków, która nie będzie przekraczała 10% planowych miejsc pracy przewidzianych w planie zatrudnienia agencji i łącznie nie przekroczy liczby 20 pełnoprawnych członków; 35. nalega, aby prace każdej agencji regulowane były sporządzaną przez agencję i właściwą DG roczną umową dotyczącą działalności, która powinna zawierać główne cele na nadchodzący rok, ramy finansowe oraz jasne wskaźniki umożliwiające pomiar wyników; 36. nalega, aby działalność agencji podlegała regularnej kontroli (oraz kontroli ad hoc) Trybunału Obrachunkowego; uważa, że kontrole te nie powinny ograniczać się do tradycyjnych elementów zarządzania finansami i właściwego wykorzystania finansów publicznych, lecz powinny dotyczyć również efektywności i skuteczności administracji oraz obejmować ocenę każdej agencji pod kątem zarządzania finansami; 37. wzywa Radę do zgody na obowiązującą horyzontalną górną granicę finansową dla agencji; 38. uznaje, że Parlament Europejski jako organ kontrolny agencji powoduje niemożliwe do przyjęcia kolizje interesów w związku z praktyką nominowania członków rad zarządzających agencji, wzywa więc do zaprzestania nominowania członków rad i gremiów zarządzających agencjami przez Parlament Europejski; Przywileje 39. wzywa Komisję do jak najszybszego przedstawienia wniosku likwidującego lub drastycznie ograniczającego przywileje, w szczególności w przypadku pozycji budżetowych 1101, 1102, 1141, 1182 i 1183; 40. odrzuca możliwość zezwalania pracownikom agencji i członkom ich rodzin na podejmowanie prywatnych podróży finansowanych z budżetu agencji; 41. wzywa Komisję do przedstawienia wniosku zmieniającego regulamin pracowniczy urzędników Wspólnoty Europejskiej w taki sposób, aby prywatne podróże pracowników i członków ich rodzin, uregulowane w załączniku VII, ust. 3 C, art. 8, nie były nadal finansowane ze środków publicznych, a także mającego na celu drastyczne oszczędności w zakresie przywilejów dla pracowników; Sposób przedstawienia danych sprawozdawczych 42. zauważa, że agencje nie stosują jednego standardowego podejścia, jeśli chodzi o sposób przedstawienia ich działalności w przedmiotowym roku budżetowym, rachunków i sprawozdań w sprawie zarządzania budżetem i finansami oraz wskazanie, czy dyrektor agencji powinien sporządzić poświadczenie wiarygodności; zauważa, że nie wszystkie agencje dokonują wyraźnego rozróżnienia pomiędzy a) przedstawieniem pracy agencji społeczeństwu a b) sprawozdaniami technicznymi z zarządzania budżetem i finansami; 43. zauważa, że chociaż stałe instrukcje Komisji dotyczące przygotowywania sprawozdań z działalności nie wymagają jednoznacznie od agencji sporządzenia poświadczenia wiarygodności, wielu dyrektorów poświadczenia te sporządziło w odniesieniu do roku PR\ doc 15/22 PE v02-00

16 2006, a w jednym przypadku zostało wniesione istotne zastrzeżenie; 44. przypomina ust. 41 rezolucji z dnia 12 kwietnia 2005 r. 1, w którym zachęcał dyrektorów agencji, aby odtąd do swojego rocznego sprawozdania z działalności, które jest przedstawiane razem z informacjami finansowymi i na temat zarządzania, dołączali poświadczenie wiarygodności dotyczące zgodności z prawem i prawidłowości operacji, podobne do oświadczeń podpisywanych przez dyrektorów generalnych Komisji; 45. zwraca się do Komisji o wprowadzenie odpowiednich zmian do jej stałych instrukcji dla agencji; 46. proponuje ponadto, aby Komisja podjęła współpracę z agencjami w celu sporządzenia zharmonizowanego modelu, który obowiązywałby wszystkie agencje i organy zdecentralizowane i zawierał wyraźne rozróżnienie pomiędzy - przeznaczonym dla ogółu czytelników sprawozdaniem rocznym z działalności, pracy i osiągnięć danego organu; - sprawozdaniami finansowymi i sprawozdaniem z wykonania budżetu; - sprawozdaniem z działalności podobnym do sprawozdań z działalności dyrektorów generalnych Komisji; - poświadczeniem wiarygodności podpisywanym przez dyrektora organu, wraz z ewentualnymi zastrzeżeniami lub uwagami, które dyrektor uzna za warte uwzględnienia przez organ udzielający absolutorium; Ogólne ustalenia Trybunału Obrachunkowego 47. zwraca uwagę na ustalenie Trybunału (sprawozdanie roczne, pkt 10.29), zgodnie z którym transfer środków na subsydia dokonywany przez Komisję z budżetu wspólnotowego nie jest oparty na wystarczająco uzasadnionych oszacowaniach potrzeb finansowych agencji oraz że fakt ten w połączeniu z wysokością środków przeniesionych prowadzi do dysponowania przez agencje znacznymi zasobami finansowymi; ponadto zwraca uwagę na zalecenie Trybunału, aby poziom subsydiów wypłacanych agencjom był zgodny z ich faktycznymi potrzebami; 48. zauważa, że na koniec 2006 r. 14 agencji wciąż nie wprowadziło systemu księgowego ABAC (sprawozdanie roczne, przypis do pkt ); 49. odnotowuje uwagę Trybunału (sprawozdanie roczne, pkt 1.25) dotyczącą rozliczeń międzyokresowych biernych za niewykorzystane urlopy, które są uwzględniane przez niektóre agencje; zaznacza, że w poświadczeniu wiarygodności Trybunał zgłosił zastrzeżenia w przypadku trzech agencji (Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (CEDEFOP), CEPOL i Europejska Agencja Kolejowa) w odniesieniu do roku 2006 (2005 r.: CEDEFOP, Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, 1 Rezolucja Parlamentu Europejskiego zawierająca uwagi dołączone do decyzji w sprawie absolutorium dla dyrektora Europejskiej Fundacji Kształcenia z wykonania budżetu na rok budżetowy 2003 (Dz.U. L 196 z , str. 114). PE v /22 PR\ doc

17 Europejska Agencja Odbudowy); Kontrola wewnętrzna 50. przypomina, że zgodnie z art. 185 ust. 3 rozporządzenia finansowego audytor wewnętrzny Komisji jest również audytorem wewnętrznym agencji regulacyjnych, które otrzymują dotacje pokrywane z budżetu UE; zaznacza, że audytor wewnętrzny podlega zarządowi i dyrektorowi danej agencji; 51. zwraca uwagę na zastrzeżenie zawarte w rocznym sprawozdaniu z działalności audytora wewnętrznego za 2006 r. o następującej treści: Audytor wewnętrzny Komisji nie może właściwie wypełnić określonych w art. 185 rozporządzenia finansowego obowiązków wewnętrznego audytora organów wspólnotowych z powodu braku zasobów kadrowych ; 52. przyjmuje jednak do wiadomości uwagę audytora wewnętrznego, który w rocznym sprawozdaniu z działalności za 2006 r. stwierdza, że od 2007 r. wszystkie agencje regulacyjne będą corocznie podlegały kontroli wewnętrznej przeprowadzanej przez Służbę Audytu Wewnętrznego (IAS) dysponującą dodatkowymi zasobami kadrowymi przyznanymi przez Komisję; 53. zwraca uwagę na coraz większą liczbę agencji regulacyjnych i wykonawczych oraz wspólnych przedsięwzięć, które na mocy art. 185 rozporządzenia finansowego podlegają kontroli przeprowadzanej przez IAS; zwraca się do Komisji o poinformowanie właściwej komisji parlamentarnej, czy zasoby kadrowe, którymi dysponuje IAS, będą wystarczające do przeprowadzania corocznych kontroli wszystkich takich organów w przyszłych latach; 54. zauważa, że zgodnie z wymogiem określonym w art. 72 ust. 5 rozporządzenia nr 2343/2002 każdego roku każda agencja przesyła organowi udzielającemu absolutorium oraz Komisji sprawozdanie sporządzone przez dyrektora, podsumowujące liczbę i rodzaj kontroli wewnętrznych przeprowadzonych przez audytora wewnętrznego oraz zalecenia i działania podjęte odnośnie do tych zaleceń; zwraca się do agencji o sprecyzowanie, czy wymaganie to jest spełniane, a jeśli tak to w jaki sposób; 55. w odniesieniu do zdolności do przeprowadzania kontroli wewnętrznych zwłaszcza w mniejszych agencjach zwraca uwagę na propozycję, którą w dniu 14 września 2006 r. audytor wewnętrzny przedstawił właściwej komisji parlamentarnej, a która dotyczy zezwolenia mniejszym agencjom na zakup usług z zakresu kontroli wewnętrznej od sektora prywatnego; Ocena agencji 56. przypomina wspólne oświadczenie Parlamentu, Rady i Komisji 1 uzgodnione na posiedzeniu pojednawczym przed posiedzeniem Rady ECOFIN ds. budżetu w dniu 13 lipca 2007 r., w którym apelowano o i) spis agencji, które Komisja zamierza ocenić, oraz ii) spis już ocenionych agencji wraz z podsumowaniem najważniejszych ustaleń; 1 Dokument Rady DS 605/1/07 Rev1. PR\ doc 17/22 PE v02-00

18 Procedury dyscyplinarne 57. zauważa, że ze względu na swoją wielkość poszczególne agencje mają trudności z tworzeniem rad dyscyplinarnych ad hoc złożonych z pracowników znajdujących się na odpowiednim szczeblu hierarchii zawodowej oraz że IDOC (Biuro Dochodzeń i Postępowań Dyscyplinarnych) Komisji nie jest organem właściwym dla agencji; wzywa agencje do rozważenia możliwości utworzenia międzyagencyjnej rady dyscyplinarnej; Projekt porozumienia międzyinstytucjonalnego 58. przypomina projekt Komisji dotyczący porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie utworzenia ram prawnych dla europejskich agencji regulacyjnych (COM(2005)0059), którego celem było ustanowienie horyzontalnych ram dla tworzenia, struktury, funkcjonowania, oceny i kontroli europejskich agencji regulacyjnych; zauważa, że projekt ten stanowi pożyteczną inicjatywę w ramach wysiłków zmierzających do racjonalizacji tworzenia i działania agencji; zwraca uwagę na stwierdzenie Komisji zawarte w sprawozdaniu podsumowującym za 2006 r. (pkt 3.1, COM(2007)0274), że chociaż po opublikowaniu projektu postępy w negocjacjach utknęły w martwym punkcie, pod koniec 2006 r. ponownie podjęto merytoryczną dyskusję, tym razem na forum Rady; wyraża ubolewanie w związku z faktem, że dalsze postępy w kierunku przyjęcia projektu nie były możliwe; 59. w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Komisji do przedstawienia komunikatu w sprawie przyszłości agencji regulacyjnych w roku 2008; Agencje samofinansujące się 60. przypomina, że w przypadku dwóch agencji samofinansujących się absolutorium dyrektorowi udziela rada administracyjna; zauważa, że obydwie agencje odnotowują wysokie skumulowane nadwyżki z przychodów z opłat przeniesionych z lat ubiegłych: Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) środki pieniężne i ekwiwalenty środków pieniężnych: 281 mln EUR; Wspólnotowy Urząd Ochrony Odmian Roślin (CPVO) środki pieniężne i ekwiwalenty środków pieniężnych: 18 mln EUR 1 ; Kwestie szczegółowe 61. zauważa, że wydatki administracyjne agencji w 2006 r. mają zbyt duży udział w kosztach całkowitych, a efektywna i wydajna praca jest w związku z tym niemożliwa; 62. zauważa, że wybór siedziby agencji nie nastąpił zgodnie z zasadami ścisłej logiki i w związku z tym powstały niepotrzebne wysokie koszty dodatkowe; 63. zauważa, że w agencji ma miejsce wielokrotnie krytykowane i niedopuszczalne nakładanie się obszarów działania z innymi agencjami; prowadzi to do dodatkowych kosztów, także ze względu na dwutorowość w administracji; 1 Źródło: sprawozdanie specjalne ETO. PE v /22 PR\ doc

19 64. zauważa, że nie ma możliwości stwierdzenia, że działalność ta może być wykonywana w agencji zdecentralizowanej i w tej siedzibie bardziej wydajnie i efektywnie niż bezpośrednio w Komisji; 65. zauważa, że koszty przywilejów pracowników agencji w roku budżetowym 2006 wyniosły prawie 6% budżetu ostatecznego agencji; 66. zauważa, że same koszty prywatnych podróży pracowników agencji i członków ich rodzin są nieproporcjonalnie wysokie; 67. zauważa, że wydatki kadrowe agencji na stanowisko pracy planowane we wstępnym projekcie budżetu (PDB) na zatrudnienie nowego personelu wzrosną od 2006 r. do 2008 r. o 29%; 68. zauważa, że liczba członków rady zarządzającej jest niewspółmiernie wysoka, co uniemożliwia wydajne podejmowanie decyzji; 69. odnotowuje uwagę zawartą w sprawozdaniu Trybunału za 2006 r., w której stwierdza on, że wbrew przepisom art. 31 ramowego rozporządzenia finansowego, który wymaga, aby w budżecie publikowanym w Dzienniku Urzędowym podawano zarówno środki na zobowiązania, jak i środki na płatności wraz z harmonogramem płatności w przypadku środków zróżnicowanych, w swoim budżecie za 2006 r. Fundacja opublikowała tylko środki na zobowiązania, co narusza zasady prezentacji budżetu; 70. zwraca ponadto uwagę na ustalenie Trybunału odnośnie do dwóch obowiązujących wieloletnich umów między Fundacją a Komisją zawartych w 2004 r. i dotyczących programów MEDA i TEMPUS, w którym Trybunał stwierdza, że Fundacja wpisała do budżetu całkowitą kwotę umowną tych dochodów, zamiast rozbić ją na poszczególne kwoty otrzymywane w każdym roku; 71. wyraża zaskoczenie, że w sprawozdaniu Trybunału nie ma wzmianki o fakcie, że poświadczenie wiarygodności sporządzone przez dyrektora (załączone do rocznego sprawozdania z działalności Fundacji) zostało wydane z zastrzeżeniami dotyczącymi niepewności politycznej w krajach partnerskich, zarządzania finansami w związku z umową z Tempus, ewentualnych społecznych, prawnych, finansowych lub związanych z renomą Fundacji skutków pomocy technicznej w ramach Tempus; 72. zauważa uwzględnienie w bilansie pozycji prawo użytkowania w kwocie 5 mln EUR (stanowiącej część kosztów przebudowy budynku) oraz kwoty 12 mln EUR na rachunkach bankowych; 73. zauważa, że w rocznym sprawozdaniu z działalności Fundacji stwierdza ona, w odniesieniu do stosowania regulaminu pracowniczego i rozporządzenia finansowego wobec agencji, że: PR\ doc 19/22 PE v02-00

20 poprzez ograniczenie standardowych grup zaszeregowania regulamin pracowniczy nie pozwala na sprostanie zapotrzebowaniu kadrowemu wyspecjalizowanych agencji, które muszą zatrudniać odpowiednio wykwalifikowanych lub doświadczonych specjalistów na główne stanowiska, a także stwarza problemy pod względem mobilności i rozwoju kariery zawodowej; rozporządzenie finansowe niekoniecznie jest odpowiednie dla niewielkiej agencji takiej jak Fundacja, która zarządza funduszami pochodzącymi z różnych źródeł i prowadzi działalność dokonując stosunkowo niewielkich transakcji w krajach partnerskich, które mogą posiadać niskiej jakości usługi finansowe i administracyjne oraz wysoki poziom korupcji. PE v /22 PR\ doc

21 4. UZASADNIENIE Decentralizacja i przesunięcie zadań stanowiły istotny cel procesu reformy Komisji od 1999 r. Jednak do tej pory nie przedstawiono odpowiedniego sprawozdania. Ponadto Komisja nigdy nie przedstawiła w wiarygodny sposób, na czym polega wartość dodana agencji i dlaczego ich zadania nie mogą być równie dobrze realizowane wewnątrz Komisji lub dlaczego, w wielu przypadkach, zadania te w ogóle wymagają zaangażowania Unii Europejskiej. Zamiast tego rozpoczął się nieodpowiedzialny rozrost. Nowe agencje powoływane na podstawie brawurowych decyzji politycznych w sposób niekontrolowany, a niejednokrotnie także bez kontroli nad nimi, były najczęściej niewydajne, a przede wszystkim stanowiły duże obciążenie dla europejskich podatników. W strukturach tych zagościła bezprzykładna mnogość przywilejów. Dążenia Komisji do przeprowadzenia reformy, której cele związane były z zapewnieniem odpowiedzialności, rozliczalnością, wydajnością, nową europejską kulturą usług i przejrzystością, odniosły spektakularną porażkę. Trudno nie dostrzec wszechogarniającego chaosu panującego w obszarze polityki przenoszenia zadań i decentralizacji. Coraz więcej agencji zdecentralizowanych tworzono bez możliwej do odtworzenia strategii ich zakładania ani logiki. O ile w 1990 r. istniały tylko trzy, a 2000 r. siedem agencji, o tyle budżet na 2008 r. przewiduje ich aż dwadzieścia pięć, z czego siedem przybyło od 2005 r. Także dotacje ze środków wspólnotowych, główne źródło utrzymania większości agencji, wzrosły w ostatnich latach niewspółmiernie, również w przypadku agencji utworzonych już w latach siedemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Brak jest widocznej powściągliwości, wręcz przeciwnie, ponieważ planuje się tworzenie kolejnych agencji. Nie tak wygląda odpowiedzialne działanie. Zakres problematyki jest przy tym obszerny przede wszystkim powstanie niepotrzebnych kosztów dodatkowych spowodowane brakiem ogólnej strategii i szczegółowej analizy kosztów i korzyści (w szczególności w związku z decyzją o ustanowieniu siedziby); dwutorowość przede wszystkim w zakresie administracji; znaczne przeładowanie obszarów działań; znacznie zawyżone wydatki administracyjne i brawurowe nadawanie przywilejów pracownikom. Ponadto duża liczebność rad zarządzających powoduje nieprzejrzystość, uniemożliwiając wydajne podejmowanie decyzji. Częstokroć także w samej działalności politycznej brak jest widocznej wartości dodanej dla państw członkowskich Unii Europejskiej w stosunku do kosztów. Na takim rozwoju sytuacji cierpią jednak także te agencje, których racja bytu jest w pełni uzasadniona i których praca wnosi wkład w tworzenie wartości dodanej. Między organami Unii Europejskiej do tej pory rzadko dochodziło do zasadniczej debaty nad zdecentralizowanymi rządami, a obywatele praktycznie nie byli uwzględniani. Należy przynajmniej w możliwie jak najszybszy sposób nadać decentralizacji kierunek racjonalny, uporządkowany i efektywny kosztowo dla podatników i obywateli. Jednocześnie nieodzowne jest jednak, aby zaprzestano nadużywania kompetencji Unii Europejskiej. Pierwszeństwo musi mieć zasada pomocniczości. Należy tu także konsekwentna PR\ doc 21/22 PE v02-00

22 realizacja wymogu uzasadnienia, czy dodatkowe nakłady finansowe i administracyjne są stosowne do stawianych celów oraz czy działalność i wymóg wdrożenia odpowiada w ogóle zasadzie należytego zarządzania finansami. Należy również przeprowadzić likwidację lub przynajmniej drastyczne ograniczenie przywilejów. Obywatele Unii zasłużyli w każdym razie na znacznie lepszą administrację. Ponadto powstaje pytanie o zasadność nadmiernego rozrostu UE. PE v /22 PR\ doc