Review of the Polish species of the Genus Cnemodon EgGER (Dipłera, Syrphidae)
|
|
- Jakub Cichoń
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 P O L S K A A K A D E M I A N A U K I N S T Y T U T Z O O L O G I C Z N Y F R A G M E N T A F A U N I S T I C A Tom X Warszawa, 30 VI 1962 Nr 8 Regina B a ń k o w s k a P rzegląd p olsk ich gatunków z rod zaju Cnemodon E gger (Dipłera, Syrphidae) O 63op nojibckhx b h ( o b H3 pofla Cnemodon E g g er (Dipłera, Syrphidae) Review of the Polish species of the Genus Cnemodon EgGER (Dipłera, Syrphidae) [Z 23 rysunkam i w tekście] W ostatnich latach ukazało się szereg prac system atycznych dotyczących rodzaju Cnemodon E g g. W 1955 roku wyszło obszerne opracowanie D e l u c c h ie g o i P s c h o r n -W a l - c h e r a wszystkich europejskich gatunków, oparte na bogatych m ateriałach otrzym anych z hodowli oraz na analizie szeregu starych zbiorów. P raca ta zasługuje na uznanie przede w szystkim ze względu na dokładne opracowanie morfologii poszczególnych gatunków z uwzględnieniem analizy aparatów kopulacyjnych samców. A utorzy uporządkowali synonim ikę, wydzielili szereg gatunków nie należących do rodzaju Cnemodon E g g. oraz stw ierdzili, że 0. vitripenni8 (M e i g.) jest gatunkiem zbiorowym i nie należy dalej używać tej nazwy, w związku z czym opisali dwa nowe gatunki: C. pubescens D. & P.-W. i 0. dreyfusiae D. & P.-W. Część dipterologów uznała te n pogląd za słuszny, inni natom iast zakw estionowali go, uw ażając, że anulowanie nazw y C. vitripennis (M e i g.) jest sprzeczne z obow iązującym i przepisam i nom enklatorycznym i. C o l l in (1960) stwierdził, że nazw a 0. vitripennis (M e i g.) pow inna być użyta zam iast C. dreyfusiae D. & P.-W., ponieważ gatunek ten został opisany na podstaw ie okazu pochodzącego ze zbioru E g g e r a i oznaczonego przez S c h i- n e r a i E g g e r a jako C. vitripennis (M e i g.). W niniejszym opracowaniu przyjęto pogląd C o l l in a i nazwę C. dreyfusiae D. & P.-W. uznano za synonim gatunku C. vitripennis (M e i g.). A utorka stw ierdziła występowanie w Polsce czterech gatunków z rodzaju Cnemodon E g g., w tym jednego nowego dla naszej fauny. Prawdopodobnie w Polsce w ystępuje także p ią ty gatunek C. brevidens E g g., znany z A ustrii, Włoch, Danii i okolic Leningradu. Szósty gatunek europejski C. verrucula Co l l., został dotychczas w ykazany jedynie z Anglii i Holandii. Pracę wykonano w oparciu o m ateriały In sty tu tu Zoologicznego PAN w W arszawie: zbiór O. K a r l a i G. S c h r o e d e r a z Pom orza, prof, dra J. N o s k ie w i c z a ze Śląska i zbiory bieżące oraz m ateriały U niw ersytetu Jagiellońskiego w K rakow ie: zbiór J. N o w ic k ie g o.
2 116 R. Bańkow ska o Eodzaj Cnemodon E gger, 1865 Do rodzaju Cnemodon E g g. należą małe, czarne muchówki z dużą, kulistą głową. Czoło i twarz błyszcząco czarne z długim, czarnym owłosieniem. Twarz z profilu prosta, bez wzgórka twarzowego [rys. 1]. Czułki krótkie, czarne, jedynie trzeci człon przy nasadzie nieco jaśniejszy. Wić czułkowa nieowłosiona, Rys O. vitripennis (Me ig.): 1 głowa sam ca z profilu, 2 skrzydło. C. latitarsis E gg.: 3 krętarz tylnej nogi sam ca. C.fulvim anus (Zett.): 4 odwłok samca. C. vitripennis (Me ig.): 5 zakończenie odw łoka samicy. dość długa. Oczy u samców holoptyczne, z gęstym i długim owłosieniem. Tułów czarny, błyszczący, z długim, ciemnym owłosieniem; jedynie u niektórych gatunków na śródpleczu w ystępują i białe włoski. Skrzydła długie, przykrywające odwłok. Użyłkowanie podobne jak u przedstawicieli rodzaju Chilosia M e ig e n [rys. 2 ]. Nogi ciemne, z długim, czarnym owłosieniem. U wszystkich samców na krętarzu tylnej nogi znajdują się długie, charakterystyczne wyrostki
3 3 Polskie gatunki z rodzaju Cnemodon E gger 117 [rys. 3]. Odwłok czarny, u samca wysmukły, u samicy bardziej owalny, z k ró t kim, czarnym owłosieniem. Dłuższe włosy znajdują się przy nasadzie odwłoka. Aparat kopulacyjny samca jest silnie wydłużony, cały wysunięty na zewnątrz i podgięty pod spód odwłoka [rys. 4], Pokładełko u samic jest jak u pozostałych przedstawicieli rodziny Syrphidae miękkie i składające się teleskopowo [rys. 5]. Larwy rodzaju Cnemodon E g g. są drapieżne niszczą mszyce oraz inne pluskwiaki równoskrzydłe. Samica C. vitripennis (M e ig.) może znieśó jaj w ciągu swego życia. Jaja zostają złożone pojedynczo wśród grupy mszyc. W ciągu 4 5 dni następuje wylęg młodych larw, które w tym okresie odżywiają się intensywnie, szybko rosną i przechodzą trzykrotnie linienie. Po okresie dni larwy przestają przyjmować pokarm i następnie po 4 5 dniach zapadają w diapauzę lub przepoozwarczają się. Stadium poczwarki trwa przeciętnie od 11 do 13 dni. Na wolności rozwój przebiega nieraz dłużej, jest to uzależnione od zmian tem peratury otoczenia. U gatunku C. vitripennis (M e ig.) zaobserwowano dwa pokolenia w ciągu roku: pierwsze wiosenne, kiedy okazy dorosłe pojawiają się w końcu maja i na początku czerwca oraz drugie letnie, masowo występujące na początku sierpnia. D e l u c c h i (1957) podaje, że występuje jeszcze nasilenie lotu na początku lipca, tłumaczy to tym, że część larw wiosennego pokolenia nie przechodzi wcale diapauzy tylko przepoczwarcza się bezpośrednio. Jako pasożyty C. vitripennis (M e ig.) D e l u c c h i (1957) i E v e n h u i s (1959) stwierdzili następujące gatunki: Diplazon abdominator B k id g., D. citropectoralis S c h m ie d., I), compressus D e s v., D. xanthaspis T h o m s. (Ichneumonidae), Microterys aeruginosus D a lm. (Encyrtidae). C. latitarsis E g g e r, 1865 Długość ciała 6 8 mm. Muchówki smolistoczarne. Czułki czarne, tylko trzeci człon przy nasadzie brunatny. Oczy czarno owłosione. Tułów z długim, czarnym owłosieniem, jedynie na śródpleczu występują białe włoski. Tarczka czarno owłosiona. Stopy i golenie przednich i środkowych nóg czarno-żółte, uda całe czarne. Tylne nogi całe czarne, jedynie nasada goleni nieco jaśniejsza. Owłosienie nóg długie i czarne. Pierwszy człon przednich stóp jest silnie rozszerzony [rys. 6]. Na wewnętrznej stronie goleni środkowych nóg występuje wyraźne zgrubienie [rys. 7]. Łuski tułowiowe silnie przydymione. *Przezmianki brudnożółte. Skrzydła przydymione. Trzeci sternit odwłoka u samca z wyraźnie wystającym wzgórkiem. Owłosienie odwłoka z przewagą barwy czarnej. Na drugim sternicie jest dobrze widoczna kępka długich, czarnych włosków. A parat kopulacyjny samca z charakterystycznym dużym zębem umieszczonym przy końcu falloteki [rys. 8]. Surstyli silnie wydłużone i nieco wygięte [rys. 9]. U samic trzeci człon czułków jest jaśniejszy niż u samców. Owłosienie głowy czarno-białe. Tułów i odwłok pokryte krótkim, białawym owłosieniem. Przezmianki jasnożółte. Skrzydła jaśniejsze niż u samców.
4 118 R. Bańkow ska 4 Rys C. latitarsis E gg.: 6 pierwszy człon przedniej stopy samca, 7 goleń środkowej nogi sam ca, 8 a p a rat kopulacyjny sam ca, 9 surstyli. Kwiecień sierpień. Rozmieszczenie geograficzne: Europa Środkowa i Południowa, Anglia. W Polsce znany z Doliny Nidy ( B a ń k o w s k a, 1961). Larwy atakują mszyce Dreyfusia piceae ( R a t z e b t j r g ). C. fulvimanus ( Z e t t e r s t e d t, 1843) Długość ciała 5 6 mm. Ubarwienie brunatnoczarne. Czułki brunatne, trzeci człon zwłaszcza w dolnej części jasnobrunatny. Owłosienie twarzy i czoła długie, czarne; oczu krótkie i brunatne. Tułów z czarnym owłosieniem, tylko na środku śródplecza z jasnym. Pierwszy człon przedniej stopy normalnie rozwinięty [rys. 10]. Goleń środkowej pary nóg z niezbyt dużym zgrubieniem [rys. 11], Ubarwienie nóg czarnobrunatne, jedynie nasada goleni i stopy w przedniej i środkowej nodze jasne. Łuski tułowiowe szarobrunatne. Prze-
5 5 Polskie gatunki z rodzaju Cnemodon E g g e r 119 zmianki szarożółte. Skrzydła wyraźnie przydymione. Trzeci sternit odwłoka u samca z widocznym wzgórkiem. Owłosienie drugiego sternitu krótkie i skąpe. A parat kopulacyjny samca z małym zębem przy końcu falloteki [rys. 12]. Surstyli krótkie [rys. 13]. U samic trzeci człon czułków duży i cały jasnobrunatny. Ciało czarne, metalicznie błyszczące, z krótkim, białym owłosieniem. O f Him Rys C. fulvim anm ( Z e t t. ) : 10 p ie r w s z y c z ło n p r z e d n i e j s t o p y s a m c a, 11 g o le ń ś r o d k o w e j n o g i s a m c a, 12 a p a r a t k o p u l a c y j n y s a m c a, 13 s u r s ty li. Nogi jasnobrunatne. Łuski tułowiowe i przezmianki jaśniejsze niż u samców. Skrzydła przezroczyste, najwyżej lekko przydymione. Maj sierpień. Rozmieszczenie geograficzne: Dania, środkowa Szwecja i okolice Leningradu. Z Polski znany z Pomorza i okolic Warszawy ( T r o j a n o w a - B a ń k o w s k a, 1959). Biologia nieznana.
6 120 R. B ańkow ska 6 C. pubescens D e l u c c h i & P s c h o r n - W a l c h e r, 1955 Długość ciała 5,5 7 mm. Muchówki intensywnie czarne. Czułki czarne, tylko trzeci człon jaśniejszy przy nasadzie, brunatny. Tułów cały czarno owłosiony. Nogi czarne, tylko stopy i nasada goleni przedniej pary jasnobrunatne. Pierwszy człon stopy przednich nóg z widocznym wgłębieniem. Łuski tułowiowe ciemnoszare. Przezmianki szarożółte. Skrzydła szarobrunatne. Komórki B, M i Cu całkowicie pokryte włoskami [rys. 14]. Odwłok czarny z czarno-białym Rys C. pubescens D. & P.-W.: 14 fragm ent skrzydła sam ca, 15 ap a rat kopulacyjny samca, 16 surstyli. owłosieniem. W aparacie kopulacyjnym samca falloteka zaopatrzona w mały ząb [rys. 15]. Surstyli krótkie i zgrubiałe [rys. 16]. Owłosienie głowy samicy czarno-białe. Trzeci człon czułków większy i jaśniej ubarwiony niż u samca. Owłosienie tułowia i odwłoka krótkie i jasne. Stopy i nasada goleni przednich i środkowych nóg jasne. Skrzydła przydymione, jaśniejsze niż u samca. Kwiecień lipiec.
7 7 Polskie gatunki z rodzaju Cnemodon E ggek 121 Rozmieszczenie geograficzne: Europa. Z Polski dotychczas nie był podawany. Pow. Ząbkowice Śląskie: Muszkowice, 2 Y 1949, 2 2$$; Wrocław, 2 V 1948, 1 $, leg. J. N o s k ie w i c z ; Warszawa-Ursynów, 15 V 1960, 1 <J, leg. R. B a ń k o w s k a. Biologia nieznana. C. vitripennis ( M e ig e n, 1822) Syn.: C. dreyfusiae D. & P.-W., 1955 Długość ciała 6 7 mm. Ubarwienie brunatnoczarne. Owłosienie głowy czarne, długie. Czułki czarne lub czarnobrunatne, trzeci człon jaśniejszy przy Rys C. vitripennis (Meig.): 17 fragm ent skrzydła sam ca, 18 a p a ra t kopulacyjny sam ca, 19 surstyli. nasadzie. Owłosienie tułowia mieszane czarne i białe. Nogi czarnobrunatne, jedynie stopy, nasada i zakończenie goleni przednich i środkowych nóg jasne. Pierwszy człon przednich nóg z wyraźnym owalnym wgłębieniem. Łuski tu ło wiowe szarobrunatne. Przezmianki brudnożółte. Skrzydła przydymione. K o mórki R, M i Cu są tylko częściowo pokryte włoskami [rys. 17]. W aparacie
8 122 R. Bańkow ska 8 kopulacyjnym samca na końcu falloteki występuje mały ząbek [rys. 18]. Surstyli wydłużone i wyraźnie zagięte [rys. 19]. U samic owłosienie tyłu głowy białe, czoła czarnobrunatne, twarzy białe. Czułki brunatne, trzeci człon duży i od spodu jasny. Owłosienie tułowia i odwłoka dość długie, jasne. Nogi jaśniejsze niż u samca, z jasnym owłosieniem. Łuski tułowiowe białe. Przezmianki cytrynowożółte. Skrzydła lekko przydymione. Zakończenie odwłoka jak na rysunku Rys O. vitripennis (M eig.): 20 pierwszy człon przedniej stopy sam ca. O. brevidens E gg.: 21 pierw szy człon przedniej stop y sam ca, 22 ap a rat kopulacyjny samca, 23 surstyli. Kwiecień sierpień. Kozmieszczenie geograficzne: cała Europa, Syberia i Sachalin. Z Polski wykazany z Pomorza ( K a r l, 1935; T r o j a n o w a - B a ń k o w s k a, 1959), środkowej Polski ( T r o j a n o w a - B a ń k o w s k a, 1959) i okolic Krakowa ( B o b e k, 1893; N o w ic k i, 1873)?. Pozycji podanych przez B o b k a i N o w ic k ie g o nie udało się sprawdzić z powodu braku okazów w zbiorach. Larwy odżywiają się mszycami z gatunku Dreyfusia piceae ( B a t z.). Opis jaja, larwy i poczwarki oraz wyczerpujące dane z biologii i fenologii podają D e l u c c h i, P s c h o r n - W a l c h e r i Z w ó l f e r (1957).
9 9 Polskie gatunki z rodzaju Cnemodon E g g e r 123 Klucz do oznaczania gatunków 1. Trzeci sternit odwłoka z widocznym wzgórkiem pośrodku [rys. 4].. 2. Trzeci sternit odwłoka bez wzgórka p o śro d k u Pierwszy człon przednich stóp silnie zgrubiały [rys. 6]. Goleń środkowej pary nóg z dobrze rozwiniętym wzgórkiem [rys. 7]. Falloteka przy końcu z wyraźnym zębem [rys. 8]. Drugi sternit odwłoka z długimi włoskami...c. latitarsis Egg.. Pierwszy człon przednich stóp normalnie rozwinięty [rys. 10]. Goleń środkowej pary nóg z małym wzgórkiem [rys. 11]. Falloteka przy końcu z małym zębem [rys. 12]. Drugi sternit odwłoka z krótkimi i skąpymi włoskami...g. fulvimanus (Z ett.) 3. Pierwszy człon przednich stóp z wyraźnym wgłębieniem [rys. 20] Pierwszy człon przednich stóp z wyraźnym wzgórkiem [rys. 21]. Twarz z białym owłosieniem. Falloteka bez zęba [rys. 22]. Surstyli na stronie wewnętrznej silnie wycięte [rys. 2 3 ]...G. brevidens Egg. 4. Komórki skrzydła B, M i Gu na całej powierzchni pokryte wioskami [rys. 14]. Tułów cały czarno owłosiony. Surstyli krótkie i zgrubiałe [rys. 16]... G. pubeseens D. & P.-W.. Komórki skrzydła B, M i Gu tylko częściowo pokryte włoskami [rys. 17]. Tułów z czarnym i białym owłosieniem. Surstyli przy nasadzie szerokie, na końcu zwężone [rys. 19].... G. vitripennis (Meig.) PIŚM IEN N ICTW O B a ń k o w s k a II Studia nad m uchówkami z rodziny Syrphidae (Diptera) Doliny Nidy. Pragm. faun., W arszawa, 8: B o b e k K Przyczynek do fauny muchówek Krakowskiego okręgu. Spraw. Kom. fizjogr., Kraków, 28: Collin J. E A fou rth species of Cnemodon (Diptera, Syrphidae) in B ritain. E n tom o logist, London, 93: D e l u c c h i V., P s c h o r n - W a l c h e r H Les especes du genre Cnemodon E g g e r (D iptera, Syrphidae) pródatrices de Dreyfusia (Adelges) piceae R a t z e b u r g (Hemiptera, Adelgidae). Z. angew. E n t., Berlin, 37: D e l u c c h i V., P s c h o r n -W a l c h e r H., Z w ó l f e r H Cnemodon-A rten (Syrpidae) ais R auber von Dreyfusia piceae R a t z. (Adelgidae). Z. angew. E n t., Berlin, 41: E v e n h u i s H Cnemodon vitripennis (M e i g.) ais roofvijand van de appelbloedluis, Eriosoma lanigerum ( H a u s m.) (Dipt.; Hemipt.). E nt. Ber. nederl. Yer., Am sterdam -Zuid, 19: K a r l O Die Fliegenfauna Pom m erns. Diptera, Brachycera. S tettin, ent. Zt.g., S tettin, 96: N o w ic k i M B eitrage zur K enntnis der D ipterenfauna Galiziens. K rakau, 35 pp. S t a c k e l b e r g A M ateriały po faunie dvukrylych Leningradskoj oblasti I II. Dip. tera Acalyptrata, c. 1. T rudy zool. Inst. Akad. N auk SSSR, Moskva Leningrad, 24: T r o j a n o w a -B a ń k o w s k a R Nowe dla Polski lub mniej znane gatunki z rodziny Syrphidae (Diptera). Fragm. faun., W arszawa, 8:
10 124 R. Bańkow ska 10 PE3IOME HacToam aa paoota cogepnnit (jmyhhcthheckiie gahhbie oraocam iieca k aaftgemibim b riojihuie aetbipem BiigaM poga Cnemodon E g g. a HMeano: G. latitarsis E g g., G. fulvimanus ( Z e t t. ), G. pubeseens D. & P.-W., G. vitripennis (M e ig.), H3 KOTopbix Bug G. pubescens D. & P.-W. abjiaetca hobhm g a a n ojib iim. A btop onacbibaet KonyjianaonHbie annapatbi camgob. SUMMARY The paper contains fannistie data concerning the occurence in Poland of four species of the genus Gnemodon E g g. They are: G. latitarsis E g g., G. fu l vimanus ( Z e t t. ), C. pubescens D. & P.-W., G. vitripennis (M e ig.), of which G. pubescens D. & P.-W. is new for the Polish fauna. The author describes the structure of male genitalia. R edaktor p racy dr S. M. Klim aszew ski Państw ow e W ydaw nictw o N aukow e W arszaw a 1962 N akład egz. Ark. wyd. 1, druk. /.. Papier iiustr. k i. I I I. 80 g, B I. Cena zł 6,- N r zam. 560/62 B-7 W rocławska D rukarnia Naukowa
POLSKA AKADEMIA NAUK. Tom XVIII Warszawa, 5 X 1972 Nr 14. Przegląd polskich gatunków z rodziny P ipuncu lidae ( D ip tera )
POLSKA AKADEMIA NAUK I N S T Y T U T Z O O L O G I C Z N Y F R A G M E N T A F A U N I S T I C A Tom XVIII Warszawa, 5 X 1972 Nr 14 R e g in a B a ń k o w sk a Przegląd polskich gatunków z rodziny P ipuncu
Klucz do oznaczania wybranych. w Polsce. Opracowała: Anna Kimak-Cysewska
Klucz do oznaczania wybranych gatunków gadów występuj pujących w Polsce Opracowała: Anna Kimak-Cysewska Koszalin 2010 Slajd nr 1 START Tułów okryty pancerzem rogowych płytek. W razie niebezpieczeństwa
Dolichopodidae (Diptera) doliny Nidy Dolichopodidae ( D iptera) a o jih h m pekii H h/jli Dolichopodidae ( D iptera) in the Nida Valley
p o l s k a a k a d e m i a N a u k I N S T Y T U T F R A G M E N T A Z O O L O G I C Z N Y F A U N I S T I C A Tom XII Warszawa, 15 X 1965 Nr 9 Regina B ańkow ska Dolichopodidae (Diptera) doliny Nidy
Imię i nazwisko . Błotniaki
Imię i nazwisko email Błotniaki Błotniaki, to liczący 13 gatunków rodzaj ptaków drapieżnych z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), rzędu sokołowych (Falconiformes), występujących w Eurazji, Afryce
Trixoscelis paraproxima SOÓS, 1979 nowy dla fauny Polski gatunek muchówki (Diptera: Trixoscelididae)
Biuletyn Sekcji Dipterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego DIPTERON Bulletin of the Dipterological Section of the Polish Entomological Society ISSN 1895 4464 Tom 32: 107-111 Akceptacja: 27.12.2016
Nie wchodzić-trwa metamorfoza Nowy wygląd-nowe życie
Nie wchodzić-trwa metamorfoza Nowy wygląd-nowe życie Co to jest metamorfoza? Metamorfoza proces charakteryzujący się znacznymi zmianami w formie lub strukturze organizmu. Rodzaje przeobrażeń Ametabolia
Suillia variegata (LOEW, 1862) nowy dla fauny Polski gatunek błotniszki (Diptera: Heleomyzidae)
Biuletyn Sekcji Dipterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego DIPTERON Bulletin of the Dipterological Section of the Polish Entomological Society ISSN 1895 4464 Tom 31: 59-64 Akceptacja: 26.12.2015
Fot: 536 537 Widok bocznych powierzchni okazu. Fot: 538 540 Przekrój poprzeczny oraz zbliżenia powierzchni bocznych.
Okaz 93 MCh/P/11593 - Kalamit Brzeszcze Owalny, nieznacznie spłaszczony fragment łodygi. Powierzchnie poprzeczne cięte ukośnie. Wyraźne prążkowanie zachowane tylko na połowie obwodu. Niezbyt wyraźnie widoczny
Metodyka prowadzenia obserwacji występowania owocnicy porzeczkowej (Bacconematus pumilio Konow)
dr hab. Barbara H. Łabanowska prof. nadzw. IO mgr Wojciech Piotrowski Metodyka prowadzenia obserwacji występowania owocnicy porzeczkowej (Bacconematus pumilio Konow) Owocnica porzeczkowa - Bacconematus
Imię i nazwisko. Błotniaki. Gniazdowanie... 2 W Polsce... 2. Gniazdowanie... 3 W Polsce... 3. Błotniak stawowy - Circus aeruginosus...
Błotniaki Błotniaki, to liczący 13 gatunków rodzaj ptaków drapieŝnych z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), rzędu sokołowych (Falconiformes), występujących w Eurazji, Afryce i Ameryce. Ptaki te osiągają
Wciornastek tytoniowiec (Thrips tabaci Lindeman, 1888 ssp. communis Uzel, 1895
Wciornastek tytoniowiec (Thrips tabaci Lindeman, 1888 ssp. communis Uzel, 1895 1. Systematyka Rząd - przylżeńce (Thysanoptera) Rodzina - wciornastkowate (Thrypidae) 2. Biologia i opis gatunku: Gatunek,
Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych Samolot ultralekki Dedal KB; SP-SZKB; 21.08.2010 r., Łódź ALBUM ILUSTRACJI
ALBUM ILUSTRACJI z wypadku samolotu ultralekkiego Dedal KB; SP-SZKB 21 sierpnia 2010 r., Łódź ALBUM ILUSTRACJI Strona 1 z 23 1, 2, 3 Samolot Dedal KB SP-SZKB na zdjęciach wykonanych w okresie poprzedzającym
Kto jest wrogiem zająca? Zające padają ofiarą ptaków drapieżnych (orły, sokoły), lisów, dzikich psów ale przede wszystkich człowieka.
ZAJĄC HAREN Jak poznać zająca? Tylne nogi zająca (skoki) są znacznie dłuższe niż przednie. Oczy zajęcy mają jasny kolor, a uszy (słuchy) są dłuższe od głowy. Skóra zająca pokryta jest kożuchem który ma
FRAGMENTA FAUNISTICA Torn X X W arszaw a, 30 V III 1974 N r 4
POLSKA AKADEMIA NAUK INSTYTUT ZOOLOGII FRAGMENTA FAUNISTICA Torn X X W arszaw a, 30 V III 1974 N r 4 Regina B a ń k o w s k a Przegląd polskich gatunków z podrodziny M yo p in a e (D ip t e r a, C o n
Metodyka integrowanej ochrony cebuli, pora i kapusty głowiastej białej przed szkodami wyrządzanymi przez wciornastka tytoniowca
Metodyka integrowanej ochrony cebuli, pora i kapusty głowiastej białej przed szkodami wyrządzanymi przez wciornastka tytoniowca Opis szkodnika: Dr Piotr Szafranek Wciornastek tytoniowiec to niewielki,
1 4 ZŁ ZUPA R Y BNA 1 6 ZŁ C ARPACCIO Z OŚMIO R N IC Y 2 8 ZŁ 18 ZŁ T A T AR W O ŁOW Y Z GRZANKĄ 23 ZŁ
K R E M Z W Ł O S K ICH POM ID O R ÓW z g r i s s ini 1 4 ZŁ ZUPA R Y BNA z c h i l i i ł a z a n k a m i z s e p i ą 1 6 ZŁ C ARPACCIO Z OŚMIO R N IC Y z t w a r o ż k i e m, k o p r e m w ł o s k i m
Żubry żyjące w dzikim stanie wyginęły w Anglii już w XII wieku, we Francji w końcu XIV wieku, w Niemczech w XVI wieku, a w Siedmiogrodzie w XVIII
Dawid Tomczyk Żubry żyjące w dzikim stanie wyginęły w Anglii już w XII wieku, we Francji w końcu XIV wieku, w Niemczech w XVI wieku, a w Siedmiogrodzie w XVIII wieku [15]. W Małopolsce wyginęły już w
ź ź ó ó ś ó ó ś ż ź ź ż ż ó ż ó ó ó ż ż
Ł Ł ż ó ż Ż ź Ę ż ś ś ś Ę ś Ź ź ź ó ó ś ó ó ś ż ź ź ż ż ó ż ó ó ó ż ż ł ż ó ŚĆ ż ż ź ż ż ż ź Ź ś ś ó ś ń ł ś ś ó ż ć ó ść ś ść ś Ę ś ś ć ś ś ł ś ś ó ś ś ś ż ć ż ó ść ć łó ść Ść Ź ó ł ś ś ć ó ł ń ń ć ł
Fot. 2. Żerowiska larw miazgowca po usunięciu mączki drzewnej.
www.lech-bud.org Problemy Technologii Lekkie Budownictwo Szkieletowe nr 3`01 (31) Miazgowiec parkietowiec (Lyctus linearis Goeze) Gatunek ten, rodzimy i najczęściej występujący u nas przedstawiciel rodziny
Fot: Widok płaskich powierzchni okazu. Fot: Zbliżenia łusek z powierzchni okazu. Fot: Zbliżenia spodniej części okazu.
Okaz 120 MCh/P/11620 - Lepidodendron Brzeszcze Płaski fragment łupka o zarysie przypominającym nieco poszarpany trapez. Pomiędzy warstwami substancji ilastej znajdują się wkładki węgla. Skamieniałość znajduje
Ś ć
Ś ć Ś Ś ć Ó Ś Ń ć ć ć ć Ś ŚĆ Ż Ń Ó Ż Ś ć Ń ć Ó Ó ć ć ć ć Ź Ś ć Ó Ó ć Ś Ń Ó Ś Ń Ż Ż Ź Ó Ń ć Ś Ź Ż ć Ś Ó ć ć ć ć Ż Ó Ś Ś Ó Ś Ś Ś Ś Ś ć ć Ś ć ć Ś ć Ó Ó ć Ó ć Ó ć ć Ó Ó Ó Ó Ś Ó ć Ż Ó ć Ń ć ć ć ć ć
ć
Ń ć Ś Ś ć Ó Ś Ń ć Ś Ż Ć Ń Ó ć ć Ó Ó Ś Ó Ó Ó Ź Ó Ś Ó ŚĆ Ź ŚĆ Ń Ó Ń ć ŚĆ Ś Ź Ź Ń Ó Ó Ó Ó Ń Ó Ó Ó Ó Ó Ź Ź Ź Ó Ń Ź Ó Ź Ż ć ć Ś ć Ó ć ć Ń Ó Ń Ó Ź Ż Ń Ó Ń Ń Ś Ż Ż Ó Ó Ń Ś ć Ó Ó Ń Ó Ó Ń Ó Ó Ó ć ć Ó Ó Ó Ś Ż
OMACNICA PROSOWIANKA. Ostrinia nubilalis (Hubner)
OMACNICA PROSOWIANKA Ostrinia nubilalis (Hubner) 1. Opis i biologia gatunku Omacnica prosowianka jest motylem nocnym o brązowo-beżowym zabarwieniu z charakterystycznymi zygzakowatymi poprzecznymi liniami
ć ć ć ć Ń Ę Ś Ę Ę ć Ę ć Ń
Ź Ź Ó Ń Ó ź ć Ź ć ć ć ć Ń Ę Ś Ę Ę ć Ę ć Ń Ź ć Ź Ę Ę ć ć ź Ę Ę Ź ć Ó Ó Ś Ó Ń ŚĆ Ę Ś Ó ćć Ó Ś Ę Ś Ę Ę Ś Ś ć Ę Ó Ę Ó Ę Ń Ć Ś Ś Ś Ś Ó ŚĆ Ó ć Ń Ń Ó Ę Ó Ó Ó Ś Ę Ć Ó ć ć Ó ź Ę ć ć Ź ć ć ć ć ć ź ć Ź ć Ć ć ć Ś
ź Ś ć ć
Ł Ą Ś Ź ź ź Ź Ś ź Ś Ś ź Ą ź Ś ć ć ć Ść Ą Ą ć Ą ń ń ć ć Ś ć ć Ą ń ń ć Ą ń Ą ń Ć ć Ś ć Ź Ś Ą ź ź ć ź Ł ń Ł ź ź Ź ń Ą Ć Ó ć Ź ć ń ń Ń ń ź ń ć ń ń ć Ń Ń Ą Ł Ą Ś ć Ł ć Ś Ś Ą Ą Ą Ś ź Ś Ś ź ź Ś ń Ą Ą ć ń ń ń
Temat: Stawonogi zwierzęta o członowanych odnóżach.
Temat: Stawonogi zwierzęta o członowanych odnóżach. Stawonogi to najliczniejsza gatunkowo grupa zwierząt występujących na Ziemi. Organizmy te żyją w wodach słodkich i słonych oraz niemal we wszystkich
Badister collaris MOTSCHULSKY, 1845 nowy dla fauny Polski gatunek z rodziny biegaczowatych (Coleoptera: Carabidae)
Wiad. entomol. 22 (3): 133-137 Poznań 2003 Badister collaris MOTSCHULSKY, 1845 nowy dla fauny Polski gatunek z rodziny biegaczowatych (Coleoptera: Carabidae) Badister collaris MOTSCHULSKY, 1845 the species
Metodyka integrowanej ochrony cebuli ozimej przed wciornastkiem tytoniowcem
Metodyka integrowanej ochrony cebuli ozimej przed wciornastkiem tytoniowcem dr Piotr Szafranek Opracowanie przygotowane w ramach zadania 1.15 Aktualizacja istniejących i opracowanie nowych integrowanych
o d ro z m ia r u /p o w y ż e j 1 0 c m d ł c m śr e d n ic y 5 a ) o ś r e d n ic y 2,5 5 c m 5 b ) o śr e d n ic y 5 c m 1 0 c m 8
T A B E L A O C E N Y P R O C E N T O W E J T R W A Ł E G O U S Z C Z E R B K U N A Z D R O W IU R o d z a j u s z k o d z e ń c ia ła P r o c e n t t r w a łe g o u s z c z e r b k u n a z d r o w iu
Szymon Jaszczołt kl V
Szymon Jaszczołt kl V Co to są owady Owady to gromada stawonogów. Najliczniejsza grupa zwierząt. Są to zwierzęta wszystkich środowisk lądowych, wtórnie przystosowały się też do środowiska wodnego. Były
Suillia mikii (Pokorny, 1886) - gatunek nowy w faunie Polski (Diptera: Heleomyzidae)
Biuletyn Sekcji Dipterologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego DIPTERON Bulletin of the Dipterological Section of the Polish Entomological Society ISSN 1895 4464 Tom 33: 136-142 Akceptacja: 18.12.2017
Ą ń Ę Ę ź Ę Ę Ę ź Ż ź Ę ń ń ć Ę ź Ż
Ó Ś ń Ś Ź ń Ą ń Ę Ę ź Ę Ę Ę ź Ż ź Ę ń ń ć Ę ź Ż Ę Ę Ę ź ź Ą Ą ĄĄ ń Ę Ę ń ń ń Ź Ą ń ń ń ń Ę Ą Ę ń Ę Ę Ą ń ń ń ń ź Ę Ę ź ć ń Ę ń Ę Ę Ą ń Ę Ę ń Ę Ę ć ć ń ń Ę Ę Ę Ę ć ć Ź ć ć Ę Ż Ę ń Ż Ó Ę ć ń Ę Ż Ż Ż Ż Ę
Materiały <lo znajomości G asterophilidae, H ypoderm atidae i O esłridae ( D ipłera) Polski
POLSKA AKADEMIA NAUK INSTYTUT ZOOLOGII FRAGMENTA FAUNISTICA Tom X X W arszawa, 20 V III 1974 N r 1 A g n ieszk a D k a b e r -M ońko Materiały
Temat: Świat gadów. Gady pierwotnie lądowe lądzie wtórnie w wodzie zmiennocieplne ciepłolubne
Temat: Świat gadów. Gady (gromada) określa się jako zwierzęta pierwotnie lądowe. Oznacza to, że są one pierwszą grupą kręgowców, która w pełni przystosowała się do życia na lądzie. Niektóre gatunki wtórnie
EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2018 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA
Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu Układ graficzny CKE 2018 Nazwa kwalifikacji: Prowadzenie chowu, hodowli i inseminacji zwierząt Oznaczenie kwalifikacji: R.09
ż ś ż ś Ę ś ż ś ś ś Ł ś ż Ł ż ś ś ś ż
Ą Ń Ę ś Ę Ą ś ś ż ż ś ś ś ś ż ś ż ś Ę ś ż ś ś ś Ł ś ż Ł ż ś ś ś ż ś ś ś ś ś Ś ś ś ś ś ś ż ś ś ż ś ś ż Ś ś Ź ś ś ś ść ś ś ż ż ś ś ś ś ś ś ś ż ż ś ż ś Ę ś ś ż ś ś ż ś ś ś ś ś ś ż ś ż ś ć ś ż ś ż ś ś ść ż
Fizjologiczne i etologiczne
Fizjologiczne i etologiczne aspekty życia społecznego owadów Różnorodność owadów prowadzących społeczny tryb życia W - III Mrówki Faraona Monomorium pharaonis 25 https://www.youtube.com/watch?v=x4ppzhognjw
Chrońmy owady! http://gallery.photo.net/photo/4318247-md.jpg
Chrońmy owady! http://gallery.photo.net/photo/4318247-md.jpg Systematyka Królestwo: zwierzęta Podkrólestwo: tkankowce Typ: stawonogi Gromada: owady (Insecta) Systematyka Królestwo: zwierzęta Podkrólestwo:
Ą Ź ć Ń Ą ć Ź Ź
Ó Ó Ż Ę ć Ą Ź ć Ń Ą ć Ź Ź Ń Ą Ą Ź Ź Ń ć Ś Ł ć ć ć ź ć ć ć ć ć ć ć Ź ź ć ć Ł ć Ź ć ć ź ć ć Ą ć ć ć ć ź ć Ą Ż Ż ć ć ć ć ć ć ć ć Ź Ź ć ć Ń ć ć ć ć Ą ć ć ć ć ć ć Ź ć ć ć Ć Ń Ż Ź ć ć Ń ć ć ć ć Ą Ń ć ć ć Ą ć
(12) OPI S OCHRONN Y WZORU PRZEMYSŁOWEGO
(12) OPI S OCHRONN Y WZORU PRZEMYSŁOWEGO (19) PL (11 ) 2864 (21) Numer zgłoszenia: 7 5 (51) Klasyfikacja : 19-04 (22) Dat a zgłoszenia: 06.09.200 1 (54) Wycinank a (45) O udzieleni u praw a z rejestracj
PRZĘDZIOREK CHMIELOWIEC
PRZĘDZIOREK CHMIELOWIEC Tetranychus urticae Koch 1835 1. Systematyka Królestwo: Typ: Podtyp Gromada: Podgromada Rząd: Rodzina: Rodzaj: Gatunek: Animalia Arthropoda Chelicerata Arachnida Acari Trombidiformes
INFORMACJA DLA POWODZIAN NA TEMAT ZWALCZANIA SZKODLIWYCH OWADÓW
INFORMACJA DLA POWODZIAN NA TEMAT ZWALCZANIA SZKODLIWYCH OWADÓW KOMARY I INNE OWADY KRWIOPIJNE przyjaznym środowiskiem dla bytowania komarów są tereny podmokłe, wilgotne, rozlewiska wody, gdzie w mule
ć Ą ź ć ć Ż ź ź Ą ź ć ź ć ź
Ż ź ź ź Ę Ą Ł ć Ą ź ć ć Ż ź ź Ą ź ć ź ć ź Ś Ź Ń Ź Ę Ę ź Ł ź Ż Ę ź Ż Ż Ż Ź Ź Ń ź Ź ź ć Ż Ę ć ć Ą ź ź Ź Ż Ś ź Ę Ę Ż Ż Ś Ę Ę ć Ż Ż Ń Ł Ń Ż Ż ź Ą Ą ź ź ź ć Ą ć ź Ż ć Ż Ę Ń Ę Ż Ż Ż Ó Ż Ż Ż Ż Ą Ł Ż Ł Ł Ł Ż Ż
INFORMACJA. z wykonanego zadania na rzecz postępu biologicznego w produkcji zwierzęcej
INFORMACJA z wykonanego zadania na rzecz postępu biologicznego w produkcji zwierzęcej Tytuł zadania: Analiza zmienności cech użytkowych i reprodukcyjnych oraz jakości jaj wylęgowych hodowlanych populacji
Tachysphex austriacus KOHL, 1892 (Hymenoptera: Crabronidae) w Polsce
Wiad. entomol. 32 (3) 202 206 Poznań 2013 Tachysphex austriacus KOHL, 1892 (Hymenoptera: Crabronidae) w Polsce Tachysphex austriacus KOHL, 1892 (Hymenoptera: Crabronidae) in Poland Piotr OLSZEWSKI 1, Bogdan
MUCHÓWKI BZYGOWATE (DIPTERA: SYRPHIDAE) WYSTĘPUJĄCE W UPRAWIE KOPRU NASIENNEGO (ANETHUM GRAVEOLENS)
MUCHÓWKI BZYGOWATE (DIPTERA: SYRPHIDAE) WYSTĘPUJĄCE W UPRAWIE KOPRU NASIENNEGO (ANETHUM GRAVEOLENS) THE HOVERFLIES (DIPTERA: SYRPHIDAE) OCCURRING ON DILL CULTIVATED FOR SEEDS (ANETHUM GRAVEOLENS) Katarzyna
Ą Ł Ł Ł ĄĄ Ą Ł Ą Ń Ń Ń
ź Ł ź ź Ł ź Ą ź Ą Ą Ą Ł Ł Ł ĄĄ Ą Ł Ą Ń Ń Ń Ś Ż ź Ą Ą ź ź Ą Ł Ł Ą Ą Ą Ń ź Ź ź Ł Ł ź Ś ź Ł Ł Ł Ś Ł Ś Ń Ś Ą ź Ń Ą ź Ś Ś Ś ŁĄ ź ź ź Ó Ś ź ź ź Ż ź Ł Ą Ń Ń Ą ź Ś Ą ź Ł Ł ź Ź Ń Ś Ó Ą Ł Ł ź Ż Ż Ó Ó Ś Ó Ś Ó Ó Ń
Ł Ł ź ź ź Ł ź ź ź Ą
Ń Ą Ł Ń Ń Ł Ł ź ź ź Ł ź ź ź Ą Ó Ó Ź Ź Ś ź ź Ł Ł ź Ś Ł Ą ź ź Ń Ż Ą Ł Ó Ą Ś ź Ą ź Ą Ś ź Ś Ś Ł Ó Ł ź ź Ł Ł ź Ś Ś Ł ź Ł Ń Ł Ł Ł Ł Ą Ł ź Ś Ż Ł Ą Ą ź ź ź Ż ź Ń Ą Ż ź Ą Ą Ą Ą Ą Ł Ź Ż Ż ź Ą Ż Ą Ą Ń Ż Ż Ź Ą Ń
2 MAŁY ŚWIAT POD NASZYMI STOPAMI POCHYLAMY SIĘ BY GO POZNAĆ CELE OGÓLNE: CELE OPERACYJNE: ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
2 MAŁY ŚWIAT POD NASZYMI STOPAMI POCHYLAMY SIĘ BY GO POZNAĆ CELE OGÓLNE: rozwijanie pasji poznawania zjawisk przyrodniczych rozwijanie umiejętności analizowania obserwowanych zjawisk zrozumienie roli człowieka
Trzmielówka Volucella Geoffroy 1762 (DIPTERA, Syrphidae)
Trzmielówka Volucella Geoffroy 1762 (DIPTERA, Syrphidae) Rodzaj trzmielówka (Volucella Geoffroy 1762) obejmuje duże muchówki o rozmiarach od 11 do 20 mm. Volucella charakteryzuje się silnie wyciągniętą
EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE
Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu Nazwa kwalifikacji: Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt Oznaczenie kwalifikacji: RL.10 Wersja arkusza: 01 Numer PESEL zdającego*
Ą Ą Ś Ń Ć Ó Ą Ą
Ń Ś Ą Ż Ż Ś Ż Ź Ń Ą Ą Ś Ń Ć Ó Ą Ą Ś Ą Ź Ń Ó Ś Ć Ż Ą Ą Ć Ż Ó Ą Ó Ą Ć Ś Ą Ą Ń Ń Ń Ń Ń Ą Ń Ą Ń Ń Ń Ń Ą Ń Ń Ń Ń Ń Ń Ń Ń Ś Ą Ń Ś Ś Ó Ś Ó Ą Ń Ś Ą Ś Ą Ś Ś Ż Ą Ą Ą Ą Ą Ś Ą Ś Ó Ą Ś Ś Ś Ń Ń Ż Ą Ś Ś Ą Ń Ż
FRAGMENTA FAUNISTICA Tom XIII Warszawa, 25 XI 1966 Nr 12
POLSKA AKADEMIA NAUK INSTYTUT ZOOLOGICZNY FRAGMENTA FAUNISTICA Tom XIII Warszawa, 25 XI 1966 Nr 12 Agnieszka D r a b e r -M o ń k o Materiały do znajomości Rhinophorinae ( D iptera, Larvaevoridae) Polski
Ż Ń
Ó Ń ź ź Ś ź Ó ź Ż Ń Ś ź Ź ź Ż Ż Ś Ń Ć Ś ź ź ź Ż ź Ń ź ź ź Ń Ń Ń Ń ź Ć ź ź ź Ś Ś Ś Ó Ó Ż Ś ź ź ź ź ź ź ź ź Ś ź Ś Ś Ś Ć Ś Ś Ś Ż Ć Ż ź Ń Ż ź Ń ź Ń Ś Ó ź Ń ź Ń ź ź ź Ń Ń ź Ś ź Ń Ć Ń Ń ź ź Ń ź Ń ź Ś ź Ń Ń
ć Ż ń ń Ó Ż ń ń ń ż ń Ż ż Ż ń ń ć ń ń ń Ż ń ż ń ń Ś
ń ń ń Ó ń Ó ń ń Ó ń ń ć Ż ń ń Ó Ż ń ń ń ż ń Ż ż Ż ń ń ć ń ń ń Ż ń ż ń ń Ś ń ć ń ż ń ć Ż ć ż ń Ż ń Ś ń ć ź Ż ż ć ż ć Ó Ż ć ż ż ń ń ż ń Ś ż ć ń ć ż ć ń ń żż ń ż ż ń ć ż ń Ń ń Ś ń ć ż ć ż ż ć ć ń ć ń Ż ń
INFORMACJA. z wykonanego zadania na rzecz postępu biologicznego w produkcji zwierzęcej
INFORMACJA z wykonanego zadania na rzecz postępu biologicznego w produkcji zwierzęcej Tytuł zadania: Analiza zmienności cech użytkowych i reprodukcyjnych oraz jakości jaj wylęgowych hodowlanych populacji
Potrzebne przedmioty: kartka, długopis, centymetr i ewentualnie ktoś do pomocy MIERZENIA TRZECH OBWODÓW RAMIONA - TALIA - BIODRA -
Potrzebne przedmioty: kartka, długopis, centymetr i ewentualnie ktoś do pomocy MIERZENIA TRZECH OBWODÓW RAMIONA - TALIA - BIODRA - (tu właśnie przyda się pomoc innej osoby MIERZENIE W PIONIE - WIZUALIZACJA
i na matematycznej wyspie materiały dla ucznia, pakiet 48, s. 1 KARTA:... Z KLASY:...
przyrodnicza Ad@ i J@ś na matematycznej wyspie materiały dla ucznia, pakiet 48, s. 1 1 Godło Polski Opisz ptaka, który znajduje się w godle Polski. przyrodnicza Ad@ i J@ś na matematycznej wyspie materiały
ć ć Ż ź Ś Ó Ś ć Ś
Ł Ł Ł Ń ć ć Ż ź Ś Ó Ś ć Ś ź ź Ó Ó Ó ź Ś ć ź ź ź ź ź Ś ź ć ź ź ź ź ć ź ć ź ć ź ć ź Ń ź Ó Ó ź Ś Ś Ś Ó Ł ć Ś Ś ź ź ź Ł Ł Ś ć Ó ć ć ć Ł Ł ć Ł ć ź Ó Ń Ł Ł Ł Ń ć ć Ł ć ź ć ć ć ć ć Ś Ś ć ć ć ć ć ź Ó ź ź Ź ć
Trzmiele Polski. - przewodnik terenowy. Anna Krzysztofiak Lech Krzysztofiak Tadeusz Pawlikowski
Trzmiele Polski - przewodnik terenowy Anna Krzysztofiak Lech Krzysztofiak Tadeusz Pawlikowski ci po n cw1 cw11 cz ci pp śp ns t zt ncz 1 p ż nu trz oz A B 4 nu wg oz ż s p b1 b2 b3 T1 T2 s1 s2 s3 T3 s4
Ń Ś Ó Ó Ć Ś ŃŃ Ó Ą
Ń Ó Ń Ń Ś Ń Ą Ń Ą Ź Ź Ą Ś Ż Ń Ć Ń Ń Ń Ń Ń Ś Ó Ó Ć Ś ŃŃ Ó Ą Ń Ń Ź Ś ĄŃ Ż Ń Ą Ć Ś Ą Ą Ń Ó Ą Ą Ś Ó Ą Ń Ą Ą Ą Ą Ń Ą Ś Ś Ą Ń Ą Ć Ó Ą Ś Ń Ą Ą Ą Ą Ń Ą Ń Ą Ą Ą Ą Ż Ż Ś Ń Ń Ń Ó Ó Ś Ż Ó Ą Ń Ń Ń Ń Ń Ą Ą Ń Ą Ń Ą Ą
Ó Ż Ń Ń ć ż ć Ż Ż ć ż Ż ć
ż ż Ą ż Ż Ć Ó Ż Ń Ń ć ż ć Ż Ż ć ż Ż ć Ż ć Ż ć Ż Ó Ż ć Ó Ą ż ć Ż Ż ć ż ć Ż ć Ż Ż Ż Ż Ż Ż Ó Ż Ż Ó Ż Ż Ś Ś Ś ż Ż Ś Ó ż Ż Ż Ń Ż ż ć ż ż ż ż Ń Ś Ó Ż Ś Ż ć Ś Ś ć ż Ś Ą Ż Ś Ń Ń Ś Ż ż Ś ż Ż Ą Ż Ś Ż ż Ś ć Ś Ś Ż
ż ż Ł ż ć ż ż ć ć ż ż ć ż ć ż ć ć ż ć ż ć ż ż ć ż ć ć ż ć ż ż
Ś ć ć Ó ż ć ż ć ż ż ć ż ć Ń ż Ś ż ć ż ć ć ż ż ż Ł ż ć ż ż ć ć ż ż ć ż ć ż ć ć ż ć ż ć ż ż ć ż ć ć ż ć ż ż Ł ź ź ć Ń ż ź ć ż ż ż ć Ń ż ć ż ż ź ć Ń ż ż ć ż ż ć ż ż ć ż ź ż Ń Ć ż ć Ń ż ż ż ż ż Ó ż Ń ż Ł ć
Ś
ź Ś ź Ż Ż Ż Ż ć Ś Ó Ń ć ć Ż Ż Ż Ż ń ć Ż Ż Ż Ż Ą Ś ć Ź Ż ć ć Ż ć ć Ż Ż Ż Ż Ż ć Ó Ó ź Ż Ż ź ź Ś Ż ć Ż ć ć Ą Ż ź Ż ź Ż ć Ż Ż Ż Ź Ż Ż ź ć ć ć ć Ż ć ć ć ć Ż Ż ź ź Ż Ż Ś ć Ź ć ć ć ć ć Ż ć ć ć ć ć Ż ć ć ć Ż Ń
Pakiet edukacyjny - W słowach kilku o wydrze, bobrze i wilku. Wydra - opis
Wydra - opis oczy chronione są trzecią powieką, która podczas nurkowania chroni je nie ograniczając jednocześnie widzenia długie smukłe ciało umożliwia wysoką zwinność i zwrotność w wodzie mała spłaszczona
Ż ż Ź ś ż ż ś Ą Ą Ź ż Ż ś ż ż Ż Ż ż ć ś ś ć ć Ń ź ś Ż ć ż ż ś ś ś
ś ż ź ż ś Ż ż Ź ś ż ż ś Ą Ą Ź ż Ż ś ż ż Ż Ż ż ć ś ś ć ć Ń ź ś Ż ć ż ż ś ś ś ż ż ś ź Ą ż Ń ż ż ż Ż ź ż ść Ż ś ź ź ś Ś ź ś ś Ą Ż ś Ż ś Ż ś ż ż ś ż ść ś ż ż ś ż ś ż ć ś ś ź ś ż ś ż ź ż ż ź ź Ó ż ć ż ż ż ź
F. Iustrowany klucz do rzę dów
MILLI-PEET; Illustrated Key to Order; Page - 1 - F. Iustrowany klucz do rzę dów 1A Powłoka ciała miękka; tergity opatrzone kępkami pierzastych szczecinek, koniec ciała z parą kępek uformowanych z długich
ć ć Ś Ę ć Ż ć ć ć Ż Ż Ż Ć ć Ź Ś ć ć ć ć ć Ż
Ś Ś Ś Ż ć ć Ś Ę ć Ż ć ć ć Ż Ż Ż Ć ć Ź Ś ć ć ć ć ć Ż Ż Ź ć Ź ć Ż Ś Ż ć ć Ż ć ć ć Ź Ż Ż ć Ź Ż ć ć Ź Ż ć ć Ż Ź ć Ś ć Ó Ż ć ć Ź Ż Ż ć ć Ź Ź Ż Ć Ź Ź ź ź Ź Ś Ś Ś ć Ś ć Ź ć Ź Ż Ż Ż Ż Ź ć Ś Ż ć Ż Ż Ż Ź Ź Ż Ż Ż
z d n i a 2 3. 0 4.2 0 1 5 r.
C h o r ą g i e w D o l n o l ą s k a Z H P I. P o s t a n o w i e n i a p o c z ą t k o w e U c h w a ł a n r 1 5 / I X / 2 0 1 5 K o m e n d y C h o r ą g w i D o l n o l ą s k i e j Z H P z d n i a
(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11)
RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 184035 (21 ) Numer zgłoszenia: 322833 (22) Data zgłoszenia: 23.10.1997 (13) B1 (51) IntCl7: A47B 57/48 A47B
DIPTERON 25 Tom 25: 14-19 Wrocław, 31 XII 2009. Graphomya minor ROBINEAU-DESVOIDY, 1830 (Diptera: Muscidae) gatunek nowy dla fauny Polski
DIPTERON 25 Tom 25: 14-19 Wrocław, 31 XII 2009 Graphomya minor ROBINEAU-DESVOIDY, 1830 (Diptera: Muscidae) gatunek nowy dla fauny Polski Graphomya minor ROBINEAU-DESVOIDY, 1830 (Diptera: Muscidae) a new
Phylum Arthropoda stawonogi Nadgromada Myriapoda wije
Phylum Arthropoda stawonogi Nadgromada Myriapoda wije Podział systematyczny stawonogów Typ Arthropoda - stawonogi dzieli się na 4 podtypy: TRILOBITOMORPHA TRYLOBITOWCE CHELICERATA (CHELICERIFORMES) SZCZĘKOCZUŁKOWCE
(12) OPI S OCHRONN Y WZORU PRZEMYSŁOWEGO
(12) OPI S OCHRONN Y WZORU PRZEMYSŁOWEGO (19) PL (11 ) Rp.2288 (21) Nume r zgłoszenia: 2112 6 (51) Klasyfikacja : 06-01 (22) Dat a zgłoszenia: 24.01.200 1 (54) Krzesł o z siedzeniem z tworzywa sztuczneg
WZORZEC OCENY FENOTYPU SZYNSZYLI
KRAJOWE CENTRUM HODOWLI ZWIERZĄT WZORZEC OCENY FENOTYPU SZYNSZYLI uznanych na podstawie przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich za zwierzęta gospodarskie Warszawa, 22 r. Wzorzec