SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH M IZOLACJA SYNTETYCZNA NATRYSKOWA

Transkrypt

1 SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH M IZOLACJA SYNTETYCZNA NATRYSKOWA

2 1. Wstęp 1.1. Przedmiot ST Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru izolacji syntetycznej natryskowej dla obiektów mostowych w związku z przebudową ulicy Buforowej (w ciągu drogi wojewódzkiej nr 395) we Wrocławiu - etap I przepusty Zakres stosowania ST Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie Zakres robót objętych ST Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót izolacyjnych i obejmują: wykonanie izolacji syntetycznej natryskowej na powierzchni płyty przepustu ustroju nośnego Określenia podstawowe Określenia podane w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami i ST D-M "Wymagania ogólne" Ogólne wymagania dotyczące robót Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z Dokumentacją Projektową, ST i poleceniami Inżyniera. Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST D-M "Wymagania ogólne". 2. Materiały 2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w ST D-M "Wymagania ogólne". Zgodnie z Ustawą o wyrobach budowlanych z dnia r., (Dz. U. z dnia r., poz. 883: Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 maja 2014 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu - z późniejszymi zmianami), wyrób budowlany (materiał) dopuszczony jest do stosowania przy wykonywaniu robót budowlanych, jeżeli jest oznakowany CE - wyrób objęty normą zharmonizowaną lub zgodny z wydaną dla niego europejską oceną techniczną oznakowany znakiem budowlanym B - wyrób nieobjęty normą zharmonizowaną: znak B świadczący o zgodności z Polską Normą albo aprobatą techniczną, wyrobem jednostkowym produkowanym według indywidualnej dokumentacji technicznej - wytworzonym i wbudowanym zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi produkowanym

3 wyrobem produkowanym na terenie budowy według indywidualnej dokumentacji technicznej - wytworzonym i wbudowanym zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi Producent wyrobu budowlanego winien dołączyć do wszystkich zastosowanych wyrobów deklarację właściwości użytkowych (oznakowanie CE) lub krajową deklarację zgodności (oznakowanie B). Sposób deklarowania oraz oceny zgodności wyrobu budowlanego określa Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych (Dz. U. Unii Europejskiej [PL]) - oznakowanie CE lub Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie sposobu deklarowania zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu ich znakowania znakiem budowlanym (Dz. U. Nr 198, poz z 2004 r.) - oznakowanie B 2.2. Materiały do przygotowania powierzchni do układania hydroizolacji Materiał do przygotowania powierzchni betonowej. Do czyszczenia powierzchni należy stosować metodą strumieniowo-ścierną (np. piaskowanie, śrutowanie, hydropiaskowanie). Następnie oczyszczoną powierzchnię należy odpylić odkurzaczem przemysłowym lub przez zdmuchnięcie pyłu sprężonym powietrzem (sprężarki śrubowe). Materiały ścierne powinny spełniać wymagania jak w pkcie Miejsca zatłuszczone należy zmyć rozpuszczalnikami organicznymi lub detergentami Materiały do wykonania systemu izolacyjnego W zależności od podłoża, na którym będzie układana hydroizolacja należy zastosować system izolacyjny o łącznej grubości około 3 mm, zgodnie z rekomendacją producenta, przeznaczony na powierzchnie betonowe, tworzący bezszwową powłokę bez miejsc podatnych na uszkodzenia połączeń. Niezależnie od tego, system izolacyjny musi mieć rekomendację producenta do układania pod nawierzchnię zastosowaną zgodnie z dokumentacją projektową: z asfaltu lanego, mastyksu asfaltowego, betonu asfaltowego, mieszanki SMA. W skład systemu powinny wchodzić materiały: środek gruntujący przeznaczony odpowiednio na powierzchnie betonowe, materiał do wykonywania głównej powłoki izolacyjnej, katalizator do przyspieszania utwardzania środka gruntującego i materiału izolacyjnego, warstwa sczepna pod zastosowany rodzaj nawierzchni. Jeżeli dokumentacja projektowa ani ST nie podają inaczej, można stosować system izolacyjny, który po utwardzeniu spełnia wymagania podane w tablicy

4 Tablica 1. Wymagania dla zastosowanego systemu izolacyjnego Lp. Właściwości Jednostka Wymagania 1 Wytrzymałość na odrywanie od podłoża betonowego po 28 dniach, metoda pull-off 2 Wytrzymałość na odrywanie od podłoża betonowego po 200 cyklach zamrażania i odmrażania w wodzie, w temp. -18 C/18 C, metoda pulloff 3 Wskaźnik ograniczenia chłonności wody 4 Wytrzymałość na ścinanie połączenia między warstwą asfaltową a izolacją ułożoną na betonie i okrytą warstwą sczepną 5 Wytrzymałość na ścinanie połączenia między warstwą asfaltową i izolacją ułożona na betonie i pokrytą warstwą sczepną, po 200 cyklach zamrażania i odmrażania w wodzie w temp: - 18 C/18 C Gotowy system izolacyjny powinien: Metody badań według MPa 2,0 PN-EN 1542:2000 Procedura IBDiM Nr PB-TM-1/6 MPa 1,5 % 90 Procedura IBDiM Nr PB-TM-X5 MPa 1,3 Metoda Leutnera MPa 1,0 Metoda Leutnera być nieprzepuszczalny dla jonów chlorkowych, przenosić spękania skurczowe w betonowej płycie mostowej w szerokim zakresie temperatur, mieć wysoką odporność chemiczną, mieć wysoką odporność na ścieranie, wykazywać wysoką przyczepność materiałów powierzchniowych przewidzianych w dokumentacji projektowej, być odporny na układanie nawierzchni asfaltowych o temperaturze do 250 C (jeśli przewiduje się układanie na nim nawierzchni asfaltowej), gwarantować wysokiej jakości wykonanie oraz izolację w warunkach budowlanych in situ Środki gruntujące Środek gruntujący na powierzchnie betonowe Środek gruntujący powinien należeć do systemu izolacyjnego i być przeznaczony specjalnie na powierzchnie betonowe w celu poprawy przyczepności właściwej izolacji przeciwwodnej do podłoża Właściwa powłoka izolacyjna Należy stosować materiał na bazie metakrylanu metylu, przeznaczony do wykonywania wodoszczelnej i wytrzymałej powłoki o dobrej przyczepności do podłoża betonowego. Materiał powinien tworzyć wytrzymałą, elastyczną, bezspoinową i wodoszczelną izolację (membranę), odporną na działanie środków chemicznych (olej, paliwo, rozcieńczone kwasy mineralne). Materiał powinien być dostarczany w postaci odważonych składników, w odmierzonych porcjach gotowych do wymieszania

5 Katalizator Katalizator powinien przyspieszać utwardzanie środka gruntującego i materiału membrany izolacyjnej. Powinien być składnikiem systemu i być kompatybilny ze środkiem gruntującym i materiałem membrany Warstwa sczepna Należy stosować warstwę sczepną która, zgodnie z rekomendacją producenta, jest przeznaczona pod warstwę nawierzchni z asfaltu lanego, mastyksu asfaltowego, betonu asfaltowego lub SMA, w zależności od tego jaką nawierzchnię przewidziano w dokumentacji projektowej. Warstwa sczepna powinna zapewniać trwałe połączenie warstwy izolacji przeciwwodnej z nawierzchnią. Ułożenie nawierzchniowych warstw asfaltowych na gorąco powinno uaktywnić warstwę sczepną, która po obniżeniu się temperatury tworzyć będzie połączenie między izolacją a warstwą asfaltową. Warstwa sczepna powinna być składnikiem systemu i być kompatybilna z materiałem membrany izolacyjnej i asfaltu lanego. 3. Sprzęt 3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano ST w D-M Wymagania ogólne. Do wykonywania robót izolacyjnych należy używać specjalistycznego sprzętu do natryskiwania izolacji, wskazanego przez wytwórcę materiałów i zaakceptowanego przez Inżyniera. Wykonawca przystępujący do robót powinien dysponować co najmniej sprzętem wymienionym poniżej Sprzęt do wykonania robót Sprzęt do czyszczenia powierzchni betonowej W dyspozycji Wykonawcy powinien znajdować się sprzęt do przygotowania powierzchni betonowej, np.: młotki, piły do betonu, szczotki stalowe ręczne i obrotowe, szlifierki lub wiertarki do napędu szczotek obrotowych, aparatura do czyszczenia strumieniowo-ściernego (piaskownica, sprężarka o wydajności 10 m 3 /h), odkurzacz, sprężarka śrubowa Sprzęt do kontroli procesu technologicznego czyszczenia powierzchni betonowej Podczas robót Wykonawca zobowiązany jest kontrolować warunki atmosferyczne, a podczas robót posiadać do dyspozycji: wilgotnościomierz, termometry do pomiaru temperatury powietrza i podłoża betonowego

6 Wykonawca powinien też dysponować sprzętem laboratoryjnym do wykonania badań wytrzymałości podłoża wg odpowiednich norm przedmiotowych Sprzęt do nakładania materiałów systemu izolacyjnego Do wymieszania składników materiałów należy stosować mieszarkę wolnoobrotową (od 400do 800 obr/min). Środek gruntujący i materiał sczepny można nakładać przy użyciu pędzla, wałka lub stosując natryskiwanie hydrodynamiczne (bezpowietrzne). Zasadniczy materiał izolacyjny należy układać za pomocą sprzętu natryskowego rekomendowanego przez producenta. Wszystkie narzędzia oraz sprzęt użyte do nakładania kolejnych warstw izolacji powinny być myte za pomocą rozpuszczalnika dostarczanego przez producenta, zanim nastąpi utwardzenie materiału. 4. Transport 4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST D-M Wymagania ogólne. 4.2 Transport i przechowywanie materiałów systemu izolacyjnego Wszystkie materiały wchodzące w skład systemu należy przechowywać w oryginalnych opakowaniach, w chłodnych, suchych miejscach, zabezpieczonych pomieszczeniach, bez bezpośredniego dostępu promieni słonecznych. Materiały należy chronić przed mrozem. Temperatura przechowywania powinna być zgodna z zaleceniami producenta i nie powinna przekraczać 25 C. Materiały nie powinny być przechowywane w pobliżu otwartego ognia oraz artykułów spożywczych. Okres przechowywania materiałów w oryginalnych opakowaniach w określonych wyżej warunkach wynosi 6 miesięcy od daty produkcji. Wszystkie materiały, pakowane jak wyżej należy przewozić krytymi środkami transportu, chroniąc opakowania przed uszkodzeniami mechanicznymi, wysoką temperaturą, zawilgoceniem i zanieczyszczeniem. Na każdym opakowaniu każdego materiału producent powinien umieścić co najmniej następujące dane: nazwę wyrobu, nazwę i adres producenta, nr aprobaty technicznej lub nr odpowiedniej normy, numer i datę wystawienia krajowej deklaracji zgodności, nazwę jednostki certyfikującej, która brała udział w ocenie zgodności wyrobu budowlanego. 5. Wykonanie robót 5.1. Ogólne warunki wykonania robót Ogólne warunki wykonania robót podano w ST D-M "Wymagania ogólne". Wybór konkretnej izolacji należy do Inżyniera. Izolacja płyty ustroju nośnego powinna mieć właściwości określone w punkcie 2 Specyfikacji

7 5.2. Zakres robót izolacyjnych Ogólne warunki prowadzenia robót izolacyjnych Izolację przeciwwodną należy układać na podłożu równym, nieodkształcalnym, gładkim, suchym i wolnym od plam olejowych i pyłu. Temperatura powietrza i podłoża w czasie układania izolacji powinna być wyższa od 10ºC i niższa od 30ºC. Wilgotność względna powietrza nie powinna być większa niż 80%. W przypadku konieczności wykonywania izolacji przeciwwodnych w czasie niesprzyjających warunków atmosferycznych roboty należy prowadzić pod namiotem foliowym lub brezentowym stosując elektryczne dmuchawy powietrza. W przypadku silnego wiatru dopuszczalne jest układanie izolacji tylko na osłoniętej powierzchni. Izolację syntetyczną natryskową mogą wykonywać specjalistyczne przedsiębiorstwa dysponujące odpowiednim sprzętem i przeszkolonymi pracownikami. Producent materiałów może wskazać Wykonawcę robót posiadającego jego akceptację. Roboty izolacyjne należy prowadzić zgodnie z aktualną Instrukcją Producenta materiału lub kartami technologicznymi Przygotowanie podłoża pod izolację Przygotowanie powierzchni betonowej do układania systemu izolacyjnego powinno być zgodne z zaleceniami producenta systemu. Jeżeli producent nie podaje inaczej, należy stosować zasady podane poniżej. Podłoże, na którym będzie układany system izolacyjny powinno być odpowiednio wytrzymałe (mieć co najmniej 7 dni). Podłoże powinno być czyste, suche oraz w dobrym stanie technicznym. Powinno być oczyszczone z mleczka cementowego oraz wolne od zanieczyszczeń osłabiających przyczepność kolejnych nakładanych warstw (od pyłu, oleju, tłuszczu, wolnych ziaren, mchu, alg i innych substancji zanieczyszczających). Do czyszczenia powierzchni należy stosować metodą strumieniowo-ścierną (np. piaskowanie, śrutowanie, hydropiaskowanie). Następnie oczyszczoną powierzchnię należy odpylić odkurzaczem przemysłowym lub przez zdmuchnięcie pyłu sprężonym powietrzem (sprężarki śrubowe). Miejsca zatłuszczone należy zmyć rozpuszczalnikami organicznymi lub detergentami. Jeżeli producent systemu izolacyjnego nie podaje inaczej w karcie technicznej materiału, przygotowane podłoże powinno spełniać wymagania: wytrzymałość na ściskanie podłoża betonowego powinna być 25 MPa, wytrzymałość na odrywanie wg normy PN-EN 1542:2000 prawidłowo przygotowanego podłoża betonowego powinna wynosić: wartość średnia wartość minimalna 1,5 MPa, 1,0 MPa. Jeżeli Inżynier nie sprecyzuje innej częstotliwości badania, należy wykonać jedno oznaczenie wytrzymałości na odrywanie betonu w podłożu na każde 25 m 2 powierzchni oczyszczonego podłoża. Równość podłoża powinna odpowiadać wymaganiom producenta. Jeżeli wielkość nierówności przekracza dopuszczalne, to betonowe występy należy zeszlifować, natomiast ubytki betonowe naprawić zaprawami PCC. Do wypełniania ubytków powinna być stosowana zaprawa rekomendowana przez producenta systemu izolacyjnego. Bezpośrednio przed nakładaniem środka gruntującego podłoże betonowe powinno zostać nawilżone do stanu matowo-wilgotnego

8 Nakładanie środka gruntującego. Bezpośrednio przed użyciem składniki środka gruntującego należy dokładnie wymieszać w proporcjach podanych przez producenta, stosując mechaniczne mieszadło łopatkowe (od obr/min). Należy uważać, aby nie dopuścić do napowietrzenia mieszanki. Jeżeli środek jest rozlewany na budowie z większego pojemnika do mniejszych należy się upewnić, że przed rozlaniem zawartość dużego pojemnika została dokładnie wymieszana lub pojemnik został dwukrotnie odwrócony. Należy przestrzegać czasu wiązania materiału, podczas którego powinien zostać on wbudowany. Czas wiązania jest różny i zależy od ilości mieszanego materiału oraz temperatury otoczenia i materiału. Środek gruntujący można układać na podłożu betonowym przy użyciu pędzla, wałka lub stosując natryskiwanie hydrodynamiczne (bezpowietrzne). Primer należy rozprowadzić równomiernie cienką warstwą unikając powstawania kałuż. W przypadku gdy się pojawią, należy usunąć nadmiar materiału lub rozprowadzić równomiernie po powierzchni przy użyciu wałka. Przy układaniu środka gruntującego należy: przestrzegać zużycia materiału określonego przez producenta (wynosi około 0,25 kg/m 2 i zależy od struktury i porowatości powierzchni), przestrzegać temperatury stosowania środka, w przypadku aplikacji materiału w zamkniętym pomieszczeniu lub na obszarze o ograniczonej cyrkulacji powietrza zapewnić odpowiednią wentylację (wymianę powietrza od 5 do 6 razy na godzinę), nie dopuszczać do żelowania środka gruntującego. Odpowiednio powłoka gruntująca powinna mieć szklisty połysk. Jeżeli połysk nie będzie widoczny konieczne jest nałożenie drugiej warstw podkładu. Nawierzchnia z nałożonym podkładem powinna być wizualnie sprawdzona pod kątem ewentualnych uszkodzeń, np. nakłucia (dziury). W przypadku zauważenia uszkodzeń należy nałożyć drugą warstwę podkładu, tak aby zapewnić dokładne uszczelnienie podłoża. Po ułożeniu podkładu konieczne jest wstrzymanie ruchu kołowego na wykonanym podkładzie, aby zapobiec zanieczyszczeniu nawierzchni. Do układania izolacji można przystąpić, gdy warstwa gruntująca jest całkowicie utwardzona i sucha w dotyku Nakładanie warstw izolacji Materiał izolacyjny należy nanosić zgodnie z zaleceniami producenta systemu. Jeżeli producent nie określa innych wymagań, należy stosować zasady podane poniżej. Każdy ze składników izolacji należy dokładnie wymieszać przed użyciem za pomocą mieszadła łopatkowego (od 400 do 800 obr/min). Do wymieszania każdego ze składników należy używać różne mieszadła, aby uniknąć zanieczyszczenia krzyżowego. Bezpośrednio przed użyciem należy do jednego ze składników (wskazanego przez producenta) dodać katalizator i wymieszać dokładnie mieszadłem mechanicznym do całkowitego rozprowadzenia katalizatora. Należy zwrócić uwagę, aby dodać katalizator do właściwego składnika materiału izolacji. Dodanie katalizatora do niewłaściwego składnika spowoduje jego natychmiastowe zżelowanie i będzie on nieprzydatny do użycia. Oba składniki powinny być natryskiwane przy użyciu sprzętu do natryskiwania, rekomendowanego przez producenta. Należy nałożyć kolejno dwie warstwy materiału izolacyjnego w ściśle określonej kolejności (są one różnych kolorów). Każda warstwa powinna mieć grubość co najmniej 1,2 mm w stanie wilgotnym, co zapewnia, że minimalna grubość

9 każdej warstwy po wyschnięciu będzie nie mniejsza niż 1mm, co zapewni przykrycie nierówności podłoża. Druga warstwa może być układana bezpośrednio na pierwszej. Czas ułożenia drugiej warstwy jest zależny od temperatura otoczenia i powinien być podany przez producenta (w temperaturze otoczenia 23 C wynosi on około 1 godziny). Należy przestrzegać warunków układania materiału izolacyjnego podanego przez producenta. Jeśli producent nie podaje inaczej, materiał izolacyjny można układać w temperaturach od -5 C do 30 C. Minimalna grubość suchej warstwy izolacji przeciwwodnej powinna wynosić 2 mm Nakładanie środka sczepnego Rodzaj zastosowanego środka sczepnego zależy od rodzaju nawierzchni, która zgodnie z dokumentacją projektową, będzie położona na systemie izolacyjnym. Pod nawierzchnie z asfaltu lanego lub mastyksu asfaltowego należy stosować środek sczepny będący topliwym klejem opartym na kopolimerze metakrylanu metylu. Pod nawierzchnie z mieszanek o niskiej zawartości asfaltu, np. z betonu asfaltowego lub mieszanki mastyksowo-grysowej SMA, należy stosować topliwy klej oparty na polimeroasfalcie. Ułożenie warstw asfaltowych na gorąco uaktywnia warstwę sczepną, która po obniżeniu się temperatury tworzy połączenie między izolacją i nawierzchnią. Dlatego temperatura mieszanki mineralno-asfaltowej podczas układania powinna być wyższa od minimalnej temperatury aktywującej środek szczepny i powinna być zgodna z zaleceniami producenta mieszanki mineralno-asfaltowej. Warstwę sczepną można układać na izolacji przeciwwodnej, gdy jest ona całkowicie utwardzona. Czas oczekiwania na ułożenie warstwy sczepnej jest zależny od temperatury otoczenia i powinien być podany przez producenta. Jeżeli producent nie podaje inaczej, w temperaturze 23 C wynosi on około 1 godziny. Przed ułożenie środka sczepnego membrana izolacyjna powinna być czysta, sucha i pozbawiona wszelkich substancji zanieczyszczających i kurzu. Sposób aplikacji środka sczepnego powinien być zgodny z zaleceniami producenta. Jeżeli producent nie stawia innych wymagań, środek należy układać zgodnie z poniższymi punktami Układanie środka opartego na kopolimerze metakrylanu Bezpośrednio przed użyciem materiał sczepny oparty na kopolimerze metakrylanu należy dokładnie wymieszać za pomocą mechanicznego mieszadła łopatkowego (od 400 do 800 obr/min). Materiał można układać na izolacji przy użyciu pędzla, wałka lub stosując natryskiwanie hydrodynamiczne (bezpowietrzne). W przypadku gdy pojawią się kałuże, nadmiar materiału należy usunąć lub rozprowadzić równomiernie przy pomocy wałka. Należy przestrzegać zużycia środka podanego przez producenta; zwykle wynosi ono od 0,1 kg/m 2 do 0,2 kg/m 2. Czas utwardzenia warstwy sczepnej zależy od warunków pogodowych i wynosi około 1 godziny w temperaturze 23 C. Układanie warstw nawierzchniowych może nastąpić bezpośrednio po utwardzeniu warstwy sczepnej lub może zostać wykonane później pod warunkiem, że warstwa sczepna będzie sucha i czysta Układanie środka opartego na polimeroasfalcie Środek oparty na polimeroasfalcie przed aplikacją należy rozgrzać w kotle do ogrzewania mas zalewowych, wyposażonym w płaszcz olejowy, mieszadło mechaniczne i przyrząd do pomiaru temperatury. Temperatura materiału w czasie rozgrzewania nie powinna przekraczać 210 C. Następnie warstwę sczepną należy rozprowadzać na izolacji za pomocą gumowej rakli. Należy przestrzegać zużycia środka podanego przez producenta; zwykle wynosi ono od

10 1,25 kg/m 2 do 1,75 kg/m 2. Czas stygnięcia warstwy sczepnej do rozpoczęcia układania nawierzchni jest zależny od warunków pogodowych i wynosi około 30 minut w temperaturze 23 C. Przed przystąpieniem do układania nawierzchni warstwa sczepna powinna być czysta, sucha i pozbawiona wszelkich substancji zanieczyszczających i kurzu. 6. Kontrola jakości robót 6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST D-M Podczas wykonywania robót Wykonawca zobowiązany jest prowadzić protokół prac izolacyjnych, w którym w formie tabelarycznej powinien podać wszystkie niezbędne informacje o warunkach atmosferycznych, stanie stosowanych materiałów, parametrach technologicznych wbudowania materiałów, ilości zastosowanych materiałów oraz wyniki badań wykonanej izolacji Badania przed przystąpieniem do robót Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien: uzyskać wymagane dokumenty, dopuszczające wyroby budowlane do obrotu i powszechnego stosowania (certyfikaty zgodności, deklaracje zgodności, aprobaty techniczne, ew. badania materiałów wykonane przez dostawców itp.), potwierdzające zgodność materiałów z wymaganiami pktu 2 niniejszej specyfikacji, przedstawić karty techniczne stosowanych materiałów, ew. wykonać własne badania właściwości materiałów przeznaczonych do wykonania robót, określone w pkcie 2 lub przez Inżyniera. Wszystkie dokumenty oraz wyniki badań Wykonawca przedstawia Inżynierowi do akceptacji. Na żądanie Inżyniera Wykonawca powinien przedstawić aktualne wyniki badań materiałów wykonywanych w ramach nadzoru wewnętrznego przez producenta. Przed zastosowaniem materiałów Wykonawca zobowiązany jest sprawdzić: nr produktu, stan opakowań materiału, warunki przechowywania materiału, datę produkcji i datę przydatności do stosowania. Dodatkowo po otwarciu pojemnika ze środkiem gruntującym Wykonawca powinien ocenić jego wygląd Badanie przygotowania powierzchni betonowej Podłoże betonowe pod system izolacyjny powinno być jednorodne, czyste, wolne od mleczka cementowego, piasku, pyłów, olejów i tłuszczów, a także oczyszczone z odstających grudek związanego betonu, skorodowanych, luźnych części betonu, starych powłok ochronnych i innych elementów pogarszających przyczepność. Wytrzymałość podłoża powinna spełniać warunki podane w pkcie 5.3. Wykonawca zobowiązany jest przedstawić Inżynierowi do akceptacji wyniki badań podłoża

11 6.4. Kontrola układania środka gruntującego W trakcie wykonywania robót należy kontrolować: dopuszczalną temperaturę aplikacji, dokładność wymieszania składników środka, brak napowietrzenia mieszanki, usuwanie na bieżąco kałuż powstałych w trakcie aplikacji, zużycie materiału (powinno być zgodne z podanym przez producenta) i równomierność rozprowadzania środka Kontrola układania membrany izolacyjnej Przed przystąpieniem do aplikacji zasadniczej warstwy systemu należy skontrolować, czy warstwa gruntująca jest całkowicie utwardzona i sucha w dotyku i czy jest czysta. W trakcie wykonywania robót należy kontrolować: dopuszczalną temperaturę aplikacji, dokładność wymieszania składników środka i czy katalizator został dodany do właściwego składnika, kolejność nakładania warstw i odstęp czasowy między ułożeniem 1-szej warstwy i nakładaniem drugiej, zużycie materiału i równomierność pokrycia podłoża Kontrola nakładania środka sczepnego Przed przystąpieniem do aplikacji środka sczepnego należy skontrolować, czy membrana izolacyjna jest całkowicie utwardzona i sucha w dotyku i czy jest czysta, pozbawiona wszelkich substancji zanieczyszczających i kurzu. Należy przestrzegać czasu jaki musi upłynąć między wykonaniem membrany izolacyjnej i nakładaniem środka gruntującego w danej temperaturze. W trakcie wykonywania robót należy kontrolować: dopuszczalną temperaturę aplikacji, dokładność wymieszania składników środka, brak napowietrzenia mieszanki w przypadku kleju opartego na kopolimerze metakrylany, temperaturę podgrzania środka opartego na polimeroasfalcie, usuwanie na bieżąco kałuż powstałych w trakcie aplikacji, zużycie materiału (powinno być zgodne z podanym przez producenta) i równomierność rozprowadzania środka. 7. Obmiar robót Jednostką obmiaru jest 1 m 2 wykonanej izolacji poziomej. Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST D-M "Wymagania ogólne". 8. Odbiór robót 8.1. Ogólne zasady odbioru robót Ogólne zasady odbioru robót podano w ST D-M Wymagania ogólne Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg punktu 6 dały wyniki pozytywne

12 8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają: podłoże betonowe przygotowane do ułożenia systemu izolacyjnego, zagruntowane podłoże betonowe, ułożona izolacja właściwa, ułożona warstwa sczepna. Odbiór tych robót powinien być zgodny z wymaganiami ST D-M Wymagania ogólne oraz niniejszej ST. 9. Podstawa płatności Ogólne warunki płatności podano w ST D-M "Wymagania ogólne". Cena wykonania robót obejmuje: prace przygotowawcze i pomiarowe, zakup i transport niezbędnych materiałów do wykonania robót, oczyszczenie podłoża i wyrównanie ewentualnych nierówności, nałożenie warstwy gruntującej, wykonanie izolacji syntetycznej natryskowej, uporządkowanie miejsca robót, przeprowadzenie niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów wymaganych w specyfikacji. 10. Przepisy związane i standardy Normy PN-EN 1542:2000 Wyroby i systemy do ochrony i napraw konstrukcji betonowych - Metody badań - Pomiar przyczepności przez odrywanie Inne dokumenty OST M Hydroizolacja natryskowa na powierzchnie stalowe i betonowe BZDBDiM Sp. z o.o. Warszawa 2011 Aprobata techniczna Instrukcja Producenta materiałów. Atesty zastosowanych materiałów. Procedura IBDiM Nr PB-TM-1/6 Pomiar przyczepności przez odrywanie Procedura IBDiM Nr PB-TM-X5 Oznaczanie wskaźnika ograniczenia chłonności wody