Rzeszów, dn. 2018/12/03. Prof. dr hab. inż. Wojciech Rdzanek Katedra Fizyki Teoretycznej Wydział Matematyczno-Przyrodniczy Uniwersytet Rzeszowski

Transkrypt

1 Rzeszów, dn. 2018/12/03 Prof. dr hab. inż. Wojciech Rdzanek Katedra Fizyki Teoretycznej Wydział Matematyczno-Przyrodniczy Uniwersytet Rzeszowski Recenzja dorobku naukowego, dydaktycznego i organizacyjnego dr hab. Anny Snakowskiej w związku z wszczętym postępowaniem w sprawie nadania tytułu naukowego profesora 1. Podstawy prawne wykonania recenzji Recenzję wykonałem na prośbę Dziekana Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH w Krakowie Pana Profesora Antoniego Kalukiewicza. Wykorzystałem materiały dostarczone przez Kandydatkę, znajomość Jej monografii, artykułów naukowych oraz licznych referatów konferencyjnych. 2. Informacje ogólne Dr hab. inż. Anna Snakowska ukończyła studia z zakresu fizyki z wyróżnieniem na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach w 1973 r. na podstawie pracy mgr zatytułowanej Wpływ oddziaływania s-d na własności transportu w słabych stopach magnetycznych, a wykonanej pod kierunkiem prof. dr hab. B. Kozarzewskiego. Po ukończeniu studiów podejmowała zatrudnienie najpierw w Zakładzie Akustyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie. Od początku zainteresowała się akustyką oraz podejmowała obowiązki na stanowiskach naukowo-dydaktycznych asystenta. Następnie po przekształceniu WSP w Rzeszowie w Uniwersytet Rzeszowski, podjęła pracę w tej Uczelni. Badania naukowe z zakresu akustyki prowadziła w tym okresie pod kierunkiem znanego i cenionego akustyka Prof. Romana Wyrzykowskiego. Można więc powiedzieć, że przeszła rzeszowską szkołę akustyki teoretycznej. Dr hab. Anna Snakowska uzyskała stopień naukowy doktora nauk technicznych w Instytucie Telekomunikacji i Akustyki Politechniki Wrocławskiej w 1980 r. na podstawie wyróżnionej rozprawy doktorskiej zatytułowanej Impedancja wylotu półnieskończonego falowodu cylindrycznego bez odgrody. W 2008 roku uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej na podstawie rozprawy habilitacyjnej zatytułowanej Analiza pola akustycznego falowodu cylindrycznego z uwzględnieniem zjawisk dyfrakcyjnych na wylocie. W 2009 roku została powołana na stanowisko profesora nadzwyczajnego, najpierw ul. Prof. S. Pigonia 1, Rzeszów, A0-B1L 317, 213 1

2 na Uniwersytecie Rzeszowskim, a następnie na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH, gdzie pracuje na tym stanowisku od grudnia 2009 r. do dzisiaj. Ustawa o Stopniach Naukowych i Tytule Naukowym oraz o Stopniach i Tytule w Zakresie Sztuki, z dnia 14 marca 2003 roku wraz z późniejszymi zmianami zawiera wymóg, aby w ocenie Kandydata do tytułu naukowego profesora brano pod uwagę głównie osiągnięcia uzyskane po nadaniu stopnia doktora habilitowanego. Osiągnięcia te powinny znacznie przekraczać wymagania stawiane w postępowaniu habilitacyjnym. Poniżej przeanalizowany zostanie najpierw krótko dorobek przed uzyskaniem stopnia naukowego doktora habilitowanego, a następnie bardziej szczegółowo po uzyskaniu tego stopnia tak, by można było ocenić czy wymogi Ustawy są spełnione w wystarczającym stopniu. 3. Działalność naukowo-badawcza Kandydatki 3a) przed uzyskaniem stopnia doktora habilitowanego Dr hab. inż. Anna Snakowska została zatrudniona w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie w 1974 r. na stanowisku asystenta, a następnie w Uniwersytecie Rzeszowskim po przekształceniu WSP w tę Uczelnię. Anna Snakowska rozpoczęła swoją działalność naukową pod kierunkiem Prof. Romana Wyrzykowskiego znanego z dużej biegłości w stosowaniu metod matematycznych fizyki. W okresie przed uzyskaniem stopnia doktora habilitowanego działalność naukowa Kandydatki koncentruje się wokół zagadnień z zakresu akustyki fizycznej i akustyki technicznej. Dr hab. Snakowska zainteresowała się zagadnieniami promieniowania płaskich źródeł dźwięku o gaussowskim rozkładzie amplitudy prędkości drgań oraz propagacji fal w falowodach. Otrzymała rozwiązanie dla potencjału akustycznego równania Helmholtza na wylocie falowodu wykorzystując metodę Wienera-Hopfa. Główną trudność w rozwiązaniu takich zagadnień stanowią warunki brzegowe oraz zjawiska dyfrakcyjne występujące przy przejściu fali akustycznej z obszaru płynu ograniczonego ściankami falowodu do obszaru swobodnego. Warto wspomnieć, że stosowanie tej metody w praktyce wymaga dużej biegłości w stosowaniu metod matematycznych fizyki. Wyniki prac z tego okresu zostały opublikowane w kilku artykułach krajowych i zagranicznych. Przeprowadzone badania pozwoliły przygotować rozprawę doktorską zatytułowaną Impedancja wylotu półnieskończonego falowodu cylindrycznego bez odgrody, a następnie obronić z wyróżnieniem na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej. W okresie po doktoracie Kandydatka zajęła się problematyką pola akustycznego wewnątrz półnieskończonego falowodu sztywnego. Wykorzystała w tym celu metodę Wienera-Hopfa, czyli tzw. metodę faktoryzacji. W obliczeniach uwzględniła zjawisko skończonej impedancji wylotu falowodu oraz efektów dyfrakcyjnych na wylocie. Następnie zajęła się polem ul. Prof. S. Pigonia 1, Rzeszów, A0-B1L 317, 213 2

3 akustycznym promieniowanym przez wylot falowodu. Otrzymane wyniki pozwoliły przebadać charakterystyki kierunkowości promieniowania oraz aspekt energetyczny pola akustycznego. Wyznaczona została moc akustyczna promieniowania przez wylot falowodu do pola dalekiego. Początkowo wykorzystywane było pobudzenie jednomodowe, a następnie wielomodowe. W tym drugim przypadku istotne było uwzględnienie międzymodalnych oddziaływań energetycznych. Wykorzystanie pobudzenia szumem białym wąskopasmowym pozwoliło uzyskać wyniki dla pola akustycznego lepiej odpowiadające warunkom występującym w praktyce. W wyniku przeprowadzonych prac badawczych Anna Snakowska opublikowała łącznie 63 oryginalne prace naukowe, w tym 52 po doktoracie, 8 w czasopismach z listy filadelfijskiej, 12 w czasopismach o zasięgu międzynarodowym, 32 prace w materiałach konferencyjnych oraz była współautorem 4 monografii. Zgromadzony dorobek pozwolił Kandydatce przygotować monografię habilitacyjną pt.: Analiza pola akustycznego falowodu cylindrycznego z uwzględnieniem zjawisk dyfrakcyjnych na wylocie. Monografia ta została wskazana przez Annę Snakowską jako osiągnięcie naukowe w przewodzie habilitacyjnym przeprowadzonym przez Radę Wydziału Elektroniki Politechniki Wrocławskiej, który został zamknięty w 2008 r. Decyzją Rady Wydziału Annie Snakowskiej nadano stopień naukowy doktora habilitowanego. Monografia ta zawiera zarówno elementy oryginalne cytowane w renomowanych czasopismach z zakresu akustyki, jak i zagadnienia podstawowe przydatne dla magistrantów i doktorantów kierunku Inżynieria Akustyczna. Mocno podkreślony został aspekt aplikacyjny. 3b) po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego Badania naukowe po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego koncentrują się na tematyce związanej z polem akustycznym wewnątrz falowodu o przekroju cylindrycznym jak i na zewnątrz takiego falowodu. Analizowany był aspekt energetyczny procesów falowych oraz istotne zjawiska brzegowe na wylocie falowodu związane z ugięciem fali akustycznej na krawędzi takiego wylotu. Uwzględnione zostało wielomodowe pobudzenie płynu wewnątrz falowodu, co pozwoliło wierniej modelować rzeczywiste procesy falowe wewnątrz falowodu niż w przypadku pobudzenia pojedynczym modem. Autorka wykazała jednoznacznie w swoich pracach, że powszechnie stosowane przybliżenie dla pojedynczego modu w falowodzie może prowadzić do znacznych błędów w porównaniu z wynikami pomiarowymi. Natomiast uwzględnienie występowania wyższych modów w falowodzie daje znacznie lepsze wyniki. Niewątpliwie jest to istotne osiągnięcie naukowe Kandydatki. Prowadzone badania stanowią więc kontynuację prac wykonanych przed habilitacją. Były to prace zarówno teoretyczne jak i eksperymentalne. Można powiedzieć, że w tym okresie znacznie większy nacisk został położony na weryfikację eksperymentalną oraz stronę aplikacyjną prowadzonych prac. Było to ul. Prof. S. Pigonia 1, Rzeszów, A0-B1L 317, 213 3

4 możliwe również z uwagi na fakt, że Kandydatka utworzyła zespół naukowy złożony z jej doktorantów. Nie bez znaczenia była również możliwość prowadzenia prac eksperymentalnych w najlepszej polskiej dużej komorze bezechowej AGH. Pozwoliło to na przeprowadzenie unikatowych w skali światowej prac dotyczących badań pola akustycznego na zewnątrz falowodów. Otrzymane wyniki stanowią doskonałe praktyczne potwierdzenie prawdziwości wcześniej opracowanych teorii dotyczących pola akustycznego, a stworzonych przez Kandydatkę metodami analitycznymi. Anna Snakowska wraz ze swoimi doktorantami skonstruowała w ramach projektu badawczego NCN generator wybranego pojedynczego modu falowodu cylindrycznego na bazie macierzy źródeł punktowych. Autorka słusznie zauważyła, że podczas analizowania odpowiedzi układu płyn-falowód w obecności pola dyfuzyjnego trudno jest określić, który mod jest dominujący oraz jak modelować parametry falowodu, aby uzyskać zamierzone jego właściwości. W polu dyfuzyjnym bowiem, występuje wiele modów istotnie wpływających na pole wypadkowe. Dodatkowo częstości własne takich modów często zachodzą na siebie powodując występowanie zjawiska rezonansu lub antyrezonansu. Przeprowadzone badania zaowocowały nie tylko publikacjami, ale również zgłoszeniem patentowym. Kandydatka w swoich badania analizowała szczegółowo aspekt energetyczny promieniowania falowodu zarówno w warunkach bez przepływu płynu jak i z przepływem dla małych liczb Macha. W tym ostatnim przypadku wykorzystanie transformacji Prandtla- Gluerta, pozwala przedstawić równanie konwekcyjne, czyli równanie z uwzględnieniem przypływu płynu, w postaci równania Helmholtza. Pozwoliło to otrzymać wyniki analityczne, które następnie konsekwentnie były poddawane weryfikacji eksperymentalnej. W swoich badaniach pola akustycznego promieniowanego z wylotu falowodu do pola swobodnego wykorzystała wielomodalny opis pola akustycznego. Ponieważ w literaturze zwykle wykorzystywane jest przybliżenie dyfrakcyjne jedynie dla pojedynczego modu płaskiego dla promieniowania wylotu falowodu, w efekcie daje to taki model prędkości na wylocie falowodu jakby był to płaski drgający tłok. Dodatkowo wielu autorów przyjmuje uproszczenie polegające na tym, że wylot falowodu umieszczany jest w płaskim ekranie. Biorąc pod uwagę fakt, że w warunkach rzeczywistych pole akustyczne wewnątrz falowodu często jest silnie dyfuzyjne zwłaszcza dla wyższych częstotliwości, rozkład prędkości drgań na wylocie takiego falowodu może być bardzo skomplikowany oraz silnie ecentryczny. Ponadto wylot falowodu nie musi być umieszczony w płaskiej ścianie. W tym ostatnim przypadku dyfrakcja na krawędzi falowodu powoduje, że fale akustyczne są promieniowane nie tylko w kierunku wylotu falowodu, ale również w kierunku wstecznym. Autorka zrezygnowała z wszystkich tych uproszczeń stosując model wielomodalny pola akustycznego w falowodzie. Do rozwiązania wykorzystała podejście impedancyjne polegające na modelowym rozdzieleniu pola akustycznego wewnątrz falowodu oraz pola swobodnego na zewnątrz falowodu. W tym ul. Prof. S. Pigonia 1, Rzeszów, A0-B1L 317, 213 4

5 przypadku przy rozwiązywaniu problemu promieniowania akustycznego w falowodzie pole swobodne stanowi impedancję umieszczoną na wylocie falowodu. I odwrotnie, przy rozpatrywaniu pola swobodnego pole wewnątrz falowodu również stanowi impedancję umieszczoną na tym samym wylocie. Prowadzi to do układu sprzężonego dwu równań falowych jednego dla falowodu i drugiego dla przestrzeni swobodnej. Sprzężenie obu równań uzyskano przez wykorzystanie macierzy współczynników impedancji modalnej wylotu falowodu. W rezultacie Kandydatka uzyskała znacznie dokładniejszą poprawkę dyfrakcyjną oraz znacznie lepiej zamodelowała dalekie pole swobodne. W efekcie uzyskano istotne z praktycznego punktu widzenia charakterystyki kierunkowości promieniowania wylotu do pola dalekiego, jeśli pole w falowodzie jest silnie dyfuzyjne. Otrzymanie wyników analitycznych słusznych dla pola dyfuzyjnego jest niewątpliwym osiągnięciem naukowym Kandydatki. Niezależnie skonstruowała wraz z zespołem badawczym ulepszone stanowisko pomiarowe do badań eksperymentalnych pola akustycznego w warunkach przepływu płynu w falowodzie dla małych dodatnich i ujemnych wartości liczby Macha w falowodzie. W efekcie badań oraz zastosowania modelu wielomodalnego uzyskała bardzo dobrą zgodność wyników teoretycznych i eksperymentalnych dla pola akustycznego układu falowód z przepływem oraz pole swobodne na zewnątrz falowodu. Dużą zaletą otrzymanych wyników teoretycznych i eksperymentalnych w analizie wielomodalnej jest możliwość precyzyjnej oceny pola swobodnego jedynie na podstawie pomiarów przeprowadzonych wewnątrz falowodu i odwrotnie wnioskowania na temat pola dyfuzyjnego falowodu na podstawie pomiarów dalekiego pola swobodnego. W pierwszym przypadku pozwala to przewidywać zachowanie pola swobodnego nawet bez wykorzystania komory bezechowej, co może mieć duże znaczenie praktyczne. Można więc mówić o opracowanej przez Kandydatkę hybrydowej metodzie oceny pola akustycznego układu zawierającego element tubowy. Uwieńczeniem pracy badawczej Kandydatki jest monografia zatytułowana Teoria pola akustycznego zastosowana do badania układów o symetrii cylindrycznej. Praca ta zawiera zarówno informacje podstawowe dotyczące fal akustycznych, pola akustycznego falowodów bez przepływu oraz z przepływem, jak i bardziej zawansowane elementy metody faktoryzacji do badania dyfrakcji na wylocie falowodu bez odgrody. Przedstawiono w niej również najważniejsze osiągnięcia wcześniej prezentowane w wielu artykułach opublikowanych w renomowanych czasopismach z zakresu akustyki oraz na konferencjach naukowych. W monografii wiele miejsca poświęcono problematyce zgodności wyników teoretycznych z wynikami eksperymentalnymi, co znacznie zwiększa wartość tych pierwszych. Monografia prezentuje całościowe ujęcie problematyki pola akustycznego falowodów i jako taka niewątpliwie stanowi ona istotny wkład do dyscypliny mechanika w zakresie wibroakustyki. Uważam, że jest to cenna pozycja, która będzie przydatna zarówno dla ul. Prof. S. Pigonia 1, Rzeszów, A0-B1L 317, 213 5

6 studentów, którzy dopiero zaczęli interesować się inżynierią akustyką, dla inżynierów akustyków zainteresowanych aspektem czysto praktycznym pola akustycznego falowodów, jak i dla doktorantów i doświadczonych naukowców chcących pogłębić swoją wiedzę w tym zakresie. Wyniki przeprowadzonych prac badawczych z okresu po habilitacji zostały opublikowane w najlepszych czasopismach branżowych z zakresu wibroakustyki. Kandydatka w okresie po uzyskaniu habilitacji opublikowała łącznie 67 oryginalnych prac naukowych w tym 12 w artykułach z tzw. listy filadelfijskiej, 18 w postaci streszczeń referatów konferencyjnych umieszczonych w czasopismach filadelfijskich, 28 w postaci publikacji pokonferencyjnych lub streszczeń, w 1 monografii, w 1 rozdz. w monografii, poprzez współautorstwo rozdziału w 7 monografiach. Należy zwrócić uwagę na to, że Autorka publikowała wyniki swoich prac w cenionych czasopismach takich jak między innymi w Acta Acustica united with Acustica, Applied Acoustics, Journal of Sound of Vibration, Acta Physica Polonica A, czy Archives of Acoustics. Wiele prac jest współautorskich, co jest zupełnie naturalne w okresie po habilitacji, gdyż Kandydatka wytrwale wprowadzała wtedy w swoje badania młodszych kolegów, w tym również swoich doktorantów, co następnie pozwoliło im przygotować swoje prace doktorskie. Współczynnik Hirscha w dniu złożenia dokumentacji wynosił 7. Jej prace były cytowane 49 razy przez innych autorów. Całkowita liczba cytowań wraz z autocytowaniami wynosi 131. Uczestniczyła w wielu dużych konferencjach akustycznych, wygłaszała referaty plenarne, organizowała i przewodniczyła sekcjom strukturalnym m.in. na Forum Acusticum 2014, uczestniczyła w komitetach wielu konferencji akustycznych, w tym Otwartego Seminarium z Akustyki oraz Konferencji Inżynierii Akustycznej i Biomedycznej. Dr hab. inż. Anna Snakowska była w latach kierownikiem projektu Opus przyznanego przez NCN. Projekt dotyczył możliwości redukcji hałasu w falowodzie bez odgrody. W ramach tego projektu powstało m.in. stanowisko do badania pola akustycznego falowodu z syntezatorem modalnym. Po realizacji grantu syntezator jest wykorzystywany w Laboratorium Akustyki Technicznej AGH do dalszych badań. Kandydatka jeden raz była wykonawcą w projekcie NCBiR dotyczącym pasywnych akustycznie materiałów do produkcji mebli. W latach kierowała 12 projektami dziekańskimi, w których wykonawcami byli jej współpracownicy i doktoranci. Projekty te dotyczyły tematyki związanej z inżynierią akustyczną. Brała udział w badaniach statutowych. Prowadzi owocną współpracę w zakresie akustyki falowodów z ważnymi ośrodkami zagranicznymi, w tym z zespołem prof. Matsa Aboma z Laboratorium Wallenberga na Królewskim Uniwersytecie Technicznym (KTH) w Sztokholmie, z prof. Luisem Camposem i prof. Joao Oliveirą z Instituto Superior Tecnico Uniwersytetu w Lizbonie, z zespołem prof. Petera Svenssona z Wydziału Elektroniki i Telekomunikacji Norweskiego Uniwersytetu Technicznego w Trondheim (NUST), z zespołem prof. J-M Ville i prof. Emmanuel Perrey- ul. Prof. S. Pigonia 1, Rzeszów, A0-B1L 317, 213 6

7 Debain z Laboratorium Robervala na Uniwersytecie w Compiegne (UTC) grupa Akustyki i Drgań. Kandydatka była recenzentem wielu artykułów opublikowanych następnie w czasopismach krajowych i zagranicznych z zakresu akustyki, mechaniki i fizyki. Jest redaktorem działu Ogólna Akustyka Liniowa w czasopiśmie filadelfijskim Archives of Acoustics. Biorąc pod uwagę liczbę oraz rangę przedstawionych publikacji, owocną współpracę z ośrodkami zagranicznymi, kierowanie oraz uczestnictwo w projektach badawczych, liczne recenzje artykułów naukowych z zakresu wibroakustyki mogę stwierdzić, że dorobek naukowy znacznie przekracza osiągnięcia sprzed habilitacji i w zupełności uprawnia do starań o tytuł naukowy profesora. 4. Działalność dydaktyczna Kandydatka była promotorem w dwóch zakończonych przewodach doktorskich: Adama Pilcha, który obronił pracę doktorską pt.: Modyfikowane struktury rozpraszające dźwięk na AGH w 2013 r. Łukasza Gorazda, który obronił pracę doktorską pt.: Badanie pola akustycznego ustrojów o symetrii cylindrycznej na AGH w r. Obecnie sprawuje opiekę naukową nad dwoma doktorantami Karoliną Kolber oraz Damianem Smolikiem. Była 3-krotnie recenzentem w przewodach doktorskich: Agaty Szeląg, temat pracy: Shaping the first sound reflections in rooms of qualified acoustics WIMiR 2014 r. Antti Hynninena, temat pracy: Acoustic In-duct Characterization of Fluid Machines with Applications to Medium Speed IC-engines School of Engineering Science, The KTH Royal Institute of Technology, Stockholm 2015 r. Stefan Sack, temat pracy: Experimental and Numerical Multi-port Eduction for Duct Acoustics School of Engineering Science, The KTH Royal Institute of Technology, Stockholm 2017 r. Dwukrotnie została powołana na członka Komisji Habilitacyjnych: Krzysztofa Kosały oraz Bartłomieja Borkowskiego. ul. Prof. S. Pigonia 1, Rzeszów, A0-B1L 317, 213 7

8 W okresie zatrudnienia w Instytucie Fizyki w Uniwersytecie Rzeszowskim prowadziła Seminarium Magisterskie, oraz wykłady i ćwiczenia z przedmiotów typowych dla kierunku fizyka takich jak: Mechanika teoretyczna, Elektrodynamika, Mechanika kwantowa, Metody matematyczne fizyki i Podstawy fizyki. Była promotorem około 90 prac licencjackich z zakresu akustyki i fizyki. Po zatrudnieniu w AGH opracowała autorski blok przedmiotów i następnie prowadziła wykłady, ćwiczenia i seminaria takie jak Metody Matematyczne w Akustyce, Uniwersalizm Modelowania Matematycznego oraz Akustyka Analityczna. Za opracowany blok otrzymała w 2014 Nagrodę Dydaktyczną Rektora AGH. Ponadto prowadziła wykłady, ćwiczenia i laboratoria z takich przedmiotów jak Akustyka architektoniczna, Elektroakustyka, Teoria Drgań oraz Laboratorium Podstaw Akustyki. W tym okresie zatrudnienia była promotorem 8 prac magisterskich i 7 prac inżynierskich z zakresu inżynierii akustycznej. W ramach grantu dydaktycznego POWER 3.5 opracowała nowe sylabusy do przedmiotów takich jak Matematyka w Inżynierii Akustycznej, Akustyka teoretyczna oraz Metody matematyczne, dwa ostatnie dla studiów doktoranckich z Inżynierii akustycznej. Podsumowując działalność dydaktyczną Kandydatki można uznać, że Pani dr hab. inż. Anna Snakowska posiada wartościowy dorobek dydaktyczny w zakresie kształcenia akademickiego oraz z szeroko rozumianej działalności dydaktycznej. 5. Działalność organizacyjna Dr hab. inż. Anna Snakowska jest aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Akustycznego od 1973 r., Polskiego Towarzystwa Fizycznego od 1973 r., Komitetu Akustyki PAN w kadencji w sekcji Architektury, Ochrony Środowiska i Wibroakustyki, oraz European Acoustics Association od 1992 r. Brała czynny udział w pracach Komitetów Organizacyjnych i Naukowych Otwartych Seminariów z Akustyki oraz Konferencji Inżynierii Akustycznej i Biomedycznej. Od 2011 r. pełni funkcję Sekretarza Seminarium Katedry Mechaniki i Wibroakustyki AGH. Seminaria odbywają się co tydzień. Wygłaszała 2 razy referaty popularyzujące naukę, brała także udział w organizacji imprez o takim charakterze, jak Dzień Otwarty AGH, Festiwal Nauki czy konferencje dla studenckich kół naukowych OSKA. Była członkiem zespołu pracującego nad wdrożeniem systemu Krajowych Ram Kwalifikacji. Jest członkiem zespołu do prac nad wdrożeniem grantu edukacyjnego POWER 3.5. Za osiągnięcia naukowe 2 razy otrzymała nagrodę Rektora w 2009 r. i w 2011 r. oraz 1 raz za osiągnięcia dydaktyczne w 2014 r. W podsumowaniu działalności organizacyjnej dr hab. inż. Anny Snakowskiej należy stwierdzić, że Jej dorobek organizacyjny w zakresie nauki zasługuje na uznanie i pozytywną ocenę. ul. Prof. S. Pigonia 1, Rzeszów, A0-B1L 317, 213 8

9 6. Wniosek końcowy W wyniku oceny dorobku naukowego Kandydatki można stwierdzić, że dorobek ten jest znaczny. Przejawia się to licznymi publikacjami na wysokim poziomie. Należy tu zaliczyć również monografię zatytułowaną Teoria pola akustycznego zastosowana do badania układów o symetrii cylindrycznej. Uważam, że wkład dr hab. Anny Snakowskiej w rozwój dyscypliny naukowej Mechanika w zakresie pola akustycznego falowodów cylindrycznych jest istotny i wartościowy. Biorąc pod uwagę całokształt dorobku naukowego, dydaktycznego oraz organizacyjnego stwierdzam, że Pani dr hab. inż. Anna Snakowska spełnia wymogi Ustawy o Stopniach Naukowych i Tytule Naukowym oraz o Stopniach i Tytule w Zakresie Sztuki, z dnia 14 marca 2003 roku wraz z późniejszymi zmianami, w części dotyczącej tytułu profesora. Wystąpienie Rady Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie o nadanie tytułu naukowego profesora nauk technicznych Pani dr hab. inż. Annie Snakowskiej jest uzasadnione i wnoszę o nadanie tytułu naukowego. ul. Prof. S. Pigonia 1, Rzeszów, A0-B1L 317, 213 9