SPRAWOZDANIE. PL Zjednoczona w różnorodności PL. Parlament Europejski A8-0047/

Transkrypt

1 Parlament Europejski Dokument z posiedzenia A8-0047/ SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Marine Le Pen (2016/2295(IMM)) Komisja Prawna Sprawozdawczyni: Laura Ferrara RR\ docx PE v02-00 Zjednoczona w różnorodności

2 PR_IMM_Waiver SPIS TREŚCI Strona PROJEKT DECYZJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO... 3 UZASADNIENIE... 6 WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ PE v /13 RR\ docx

3 PROJEKT DECYZJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Marine Le Pen (2016/2295(IMM)) Parlament Europejski, uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Marine Le Pen przekazany w dniu 5 października 2016 r. przez francuskiego ministra sprawiedliwości Jean-Jacques a Urvoas w ramach postępowania dochodzeniowego toczącego się wobec Marine Le Pen przed sądem wielkiej instancji w Nanterre w związku z rozpowszechnianiem na jej koncie Twitter obrazów przemocy o treści islamistycznej, po wysłuchaniu wyjaśnień Jean-François Jalkha, reprezentującego Marine Le Pen, zgodnie z art. 9 ust. 6 Regulaminu, uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyboru przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r., uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. oraz 17 stycznia 2013 r. 1, uwzględniając art. 26 Konstytucji Republiki Francuskiej, uwzględniając art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 oraz art. 9 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0047/2017), A. mając na uwadze, że francuskie organy sądowe wystąpiły o uchylenie immunitetu posłanki do Parlamentu Europejskiego i przewodniczącej Frontu Narodowego (FN) Marine Le Pen w ramach postępowania w sprawie rozpowszechniania za pośrednictwem jej konta Twitter obrazów przemocy przedstawiających egzekucje trzech zakładników ugrupowania terrorystycznego Daisz i opatrzonych komentarzem To jest Daisz w dniu 16 grudnia 2015 r. po wywiadzie w rozgłośni radiowej RMC, w którym dochodzenie FN do władzy porównano do działań ugrupowania terrorystycznego Daisz; B. mając na uwadze, że z wykładni przepisów dokonanej przez Parlament Europejski wynika, że immunitet posła do PE można uchylić wówczas, gdy zarzucane wypowiedzi 1 Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 12 maja 1964 r., Wagner/Fohrmann i Krier, 101/63, ECLI:EU:C:1964:28; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 lipca 1986 r., Wybot/Faure i inni, 149/85, ECLI:EU:C:1986:310; wyrok Sądu z dnia 15 października 2008 r., Mote/Parlament, T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Sądu z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C- 163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Gollnisch/Parlament, T-346/11 i T- 347/11, ECLI:EU:T:2013:23. RR\ docx 3/13 PE v02-00

4 lub obrazy nie mają bezpośredniego lub oczywistego związku z wykonywaniem przez osobę, której stawia się zarzuty, obowiązków służbowych posła do Parlamentu Europejskiego ani nie wyrażają opinii lub stanowiska zajętego przez niego w głosowaniu w czasie wykonywania tych obowiązków zgodnie z art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej oraz art. 26 Konstytucji Republiki Francuskiej; C. mając na uwadze, że art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej przewiduje, iż posłowie do Parlamentu Europejskiego na terytorium swojego państwa korzystają z immunitetów przyznawanych posłom do parlamentu ich państwa; D. mając na uwadze, że rozpowszechnianie obrazów przemocy, które mogą naruszać godność ludzką stanowi przestępstwo przewidziane i karane na podstawie art , , francuskiego kodeksu karnego; E. mając na uwadze, że art. 6-1 francuskiej ustawy nr z dnia 21 czerwca 2004 r. na rzecz zaufania w gospodarce cyfrowej (Pour la Confiance dans l'économie Numérique) będącej transpozycją dyrektywy 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) odnosi się do działalności usługodawców społeczeństwa informacyjnego, a nie działań o charakterze indywidualnym; F. mając na uwadze, że choć zdjęcia opublikowane przez Marine Le Pen są ogólnodostępne w wyszukiwarce Google i po ich upublicznieniu były wielokrotnie powielane w internecie, fakt, że zawierają przemoc może mimo wszystko naruszać godność ludzką; G. mając na uwadze, że usunięcia trzech zdjęć zażądała rodzina zakładnika Jamesa Foleya w dniu 17 grudnia 2015 r., czyli po interwencji wymiaru sprawiedliwości, i że w następstwie tego żądania Marine Le Pen usunęła tylko zdjęcie Jamesa Foleya; H. mając na uwadze, że w harmonogramie prowadzenia postępowania sądowego przeciwko Marine Le Pen zachowano terminy typowe dla procedur dotyczących prasy i innych mediów, a tym samym nie ma powodu podejrzewać, że mamy do czynienia z przypadkiem fumus persecutionis, czyli sytuacji, w której istnieją przesłanki lub przejawy wskazujące na zamiar zaszkodzenia danej osobie; I. mając na uwadze, że zgodnie z art. 26 Konstytucji Republiki Francuskiej żaden poseł do Parlamentu nie może, w sprawach karnych, zostać zatrzymany lub poddany jakimkolwiek innym formom pozbawienia lub ograniczenia wolności bez zgody Parlamentu; J. mając na uwadze, że nie leży w gestii Parlamentu Europejskiego zajmowanie stanowiska w sprawie winy posła lub jej braku ani w sprawie możliwości wszczęcia postępowania karnego w związku z przypisywanymi mu czynami; 1. podejmuje decyzję o uchyleniu immunitetu Marine Le Pen; PE v /13 RR\ docx

5 2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do natychmiastowego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji właściwym władzom Republiki Francuskiej i Marine Le Pen. RR\ docx 5/13 PE v02-00

6 I. OKOLICZNOŚCI FAKTYCZNE UZASADNIENIE Na posiedzeniu w dniu 24 października 2016 r. przewodniczący, zgodnie z art. 9 ust. 1 Regulaminu, powiadomił o otrzymaniu pisma francuskiego ministra sprawiedliwości Jean- Jacques a Urvoas z dnia 5 października 2016 r. z wnioskiem o uchylenie immunitetu Marine Le Pen. Zgodnie z art. 9 ust. 1 Regulaminu przewodniczący przekazał wniosek Komisji Prawnej. Francuskie organy sądowe wszczęły dochodzenie wobec Marine Le Pen w związku z zamieszczeniem na jej koncie Twitter trzech zdjęć, które zawierały przemoc i mogły naruszać godność ludzką, a przedstawiały egzekucję trzech zakładników ugrupowania terrorystycznego Daisz w dniu 16 grudnia 2015 r. Na trzech fotografiach, bez zamazanych twarzy, znajdowali się: James Foley, amerykański zakładnik ścięty przez terrorystów, Moaz Al-Kazabeh, jordański pilot spalony żywcem w klatce, i Fadi Ammar Zidan, syryjski żołnierz, który żył jeszcze, gdy zmiażdżyły go gąsienice czołgu. Zdjęciom towarzyszył komentarz Marine Le Pen: To jest Daisz!. Okazało się, że publikacja pojawiła się po wywiadzie, jakiego tego samego dnia politolog Gilles Kepel udzielił Jean-Jacques owi Bourdin na antenie RMC, w którym to wywiadzie porównano dochodzenie do władzy Frontu Narodowego z działalnością Daisz. W związku z tym przed zamieszczeniem spornych zdjęć Marine Le Pen opublikowała komentarz następującej treści: Zestawienie Daisz i FN, jakiego dziś rano dokonał Jean- Jacques Bourdin, to niedopuszczalna pomyłka. Musi odwołać te skandaliczne słowa. W wyniku doniesienia i poczynionych ustaleń prokurator Republiki w Nanterre zwróciła się o zamknięcie i przekazanie postępowania wszczętego przez centralne biuro ds. walki z przestępczością związaną z technologiami informacyjno-komunikacyjnymi (Office Central de Lutte contre la Criminalité liée aux Technologies de l Information et de la Communication OCLCTIC) do oddziału ścigania przestępstw na osobie (Brigade de Répression de la Délinquance aux Personnes BRDP) w Paryżu. Następnego dnia, 17 grudnia 2015 r., rodzina zakładnika Jamesa Foleya zażądała usunięcia trzech zdjęć. Marine Le Pen usunęła tylko zdjęcie Jamesa Foleya, oświadczając: Nie wiedziałam, że to zdjęcie Jamesa Foleya. Jest ogólnie dostępne na Google. Dziś rano dowiedziałam się, że jego rodzina żąda, bym je usunęła. Oczywiście natychmiast to zrobiłam. Marine Le Pen została wezwana na przesłuchanie, jakie w dniu 5 stycznia 2016 r. miały przeprowadzić służby BRDP. W dniu 4 stycznia 2016 r. David Dassa-Le Deist, prawnik Marine Le Pen, powiadomił prowadzących dochodzenie, że jego klientka nie stawi się na wezwanie oraz że zgodzi się złożyć zeznania tylko w razie potrzeby i w odpowiedniej formie przed właściwym sądem. W dniu 21 stycznia 2016 r. prokurator Republiki Catherine Denis wszczęła postępowanie wstępne w sprawie rozpowszechniania obrazów przemocy, które mogą naruszać godność ludzką, czynu przewidzianego i karanego na podstawie art , , francuskiego kodeksu karnego. W dniu 31 marca 2016 r. Marine Le Pen została wezwana na pierwsze przesłuchanie w dniu 29 kwietnia 2016 r. o godz W piśmie z dnia 28 kwietnia 2016 r. David Dassa-Le Deist PE v /13 RR\ docx

7 powiadomił, że Marine Le Pen nie stawi się na przesłuchanie następnego dnia, powołując się przy tym na immunitet przysługujący jej jako posłance do PE oraz twierdząc, że prowadzone czynności podważają jej wolność słowa. Następnie dodał: Zapewniam, że nie chodzi o właściwość tego sądu, lecz o działania prokuratury, która w tak istotnej sprawie chce zagrozić wolności słowa francuskiej posłanki. W dniu 30 sierpnia 2016 r. wiceprokurator prowadząca dochodzenie Carole Bochter przesłała do prokuratora generalnego przy sądzie apelacyjnym w Wersalu podpisany przez prokurator Republiki przy sądzie wielkiej instancji w Nanterre wniosek o uchylenie immunitetu parlamentarnego Marine Le Pen. W dniu 7 września 2016 r. prokurator generalny Marc Robert przekazał oryginał wniosku o uchylenie immunitetu parlamentarnego Marine Le Pen francuskiemu ministrowi sprawiedliwości Jean-Jacques owi Urvoas. W dniu 5 października 2016 r. minister Jean-Jacques Urvoas przesłał przewodniczącemu Parlamentu Europejskiego Martinowi Schulzowi wniosek prokuratora generalnego przy sądzie apelacyjnym w Wersalu o uchylenie immunitetu parlamentarnego Marine Le Pen w celu przystąpienia do przesłuchania w sprawie zarzucanych jej czynów. II. OKOLICZNOŚCI PRAWNE a) Obowiązujące przepisy prawa europejskiego Protokół nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej załączony do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Artykuł 8 Wobec członków Parlamentu Europejskiego nie można prowadzić dochodzenia, postępowania sądowego, ani też ich zatrzymywać z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych. Artykuł 9 Podczas sesji Parlamentu Europejskiego jego członkowie korzystają: a) na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa; b) na terytorium innego Państwa Członkowskiego z immunitetu chroniącego przed zatrzymaniem oraz immunitetu jurysdykcyjnego. Immunitet chroni także członków podczas ich podróży do i z miejsca, gdzie odbywa się posiedzenie Parlamentu Europejskiego. Nie można powoływać się na immunitet w przypadku, gdy członek został schwytany na gorącym uczynku i nie może on stanowić przeszkody w wykonywaniu przez Parlament Europejski prawa uchylenia immunitetu w odniesieniu do któregokolwiek ze swoich członków. RR\ docx 7/13 PE v02-00

8 Akt dotyczący wyboru przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r. Artykuł 6 ust. 2 Członkowie Parlamentu Europejskiego korzystają z przywilejów i immunitetów, które mają zastosowanie do nich na mocy Protokołu z 8 kwietnia 1965 roku w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich. Konkluzje wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C- 163/10. Artykuł 8 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, załączonego do traktatów UE, FUE i EWEA, należy interpretować w ten sposób, że oświadczenie złożone przez posła do Parlamentu Europejskiego poza pomieszczeniami Parlamentu, w którego sprawie wszczęto postępowanie karne w jego państwie członkowskim pochodzenia z tytułu czynu zabronionego polegającego na pomówieniu, stanowi opinię wyrażoną w czasie wykonywania przez niego obowiązków parlamentarnych objętą zakresem immunitetu określonego w tym przepisie, tylko gdy oświadczenie to odpowiada subiektywnej ocenie, która wykazuje bezpośrednią więź z wykonywaniem takich obowiązków. Do sądu odsyłającego należy określenie, czy przesłanki te są spełnione w zawisłej przed nim sprawie. b) Przepisy prawa francuskiego Konstytucja Republiki Francuskiej Artykuł 26 Żaden członek parlamentu nie może być ścigany, poszukiwany, zatrzymany, aresztowany bądź sądzony z powodu wyrażonych poglądów w związku z wykonywaniem swych funkcji lub z powodu głosowania. Żaden członek parlamentu nie może być aresztowany ani poddany pozbawieniu lub ograniczeniu wolności w sprawach dotyczących zbrodni lub występku bez zgody biura izby, do której należy. Zgoda taka nie jest wymagana w przypadku schwytania na gorącym uczynku lub skazania prawomocnym wyrokiem. Uwięzienie, stosowanie środków pozbawienia lub ograniczenia wolności albo ściganie członka Parlamentu ulega zawieszeniu na okres trwania sesji, jeżeli zażąda tego izba, do której należy dany członek. Właściwa izba zbiera się z mocy prawa na nadzwyczajne posiedzenie w celu zastosowania w określonych przypadkach postanowień poprzedniego ustępu. Francuski kodeks karny Artykuł Kto wytwarza, transportuje, rozpowszechnia w jakikolwiek sposób i na jakimkolwiek nośniku treści obrazujące przemoc, nawołujące do terroryzmu, pornograficzne lub mające charakter poważnie naruszający godność ludzką lub zachęcający nieletnich do oddawania się zabawom stawiającym ich w fizycznym niebezpieczeństwie, albo też handluje takimi treściami, podlega PE v /13 RR\ docx

9 karze trzech lat pozbawienia wolności oraz karze grzywny w wys EUR, jeżeli treści te mogą być oglądane lub zauważone przez nieletniego. Jeżeli przestępstwa, o których mowa w niniejszym artykule, są dokonywane za pośrednictwem prasy drukowanej lub audiowizualnej lub internetowej komunikacji publicznej, zastosowanie mają przepisy szczególne regulujące te dziedziny w celu ustalenia osób odpowiedzialnych. Artykuł Osoby fizyczne winne popełnienia przestępstw, o których mowa w niniejszym rozdziale, podlegają także następującym karom dodatkowym: 1. pozbawienie praw obywatelskich, cywilnych i rodzinnych zgodnie z art ; 2. zawieszenie prawa jazdy na okres do lat pięciu, przy czym zawieszenie to można ograniczyć do prowadzenia pojazdu poza działalnością zawodową; 3. cofnięcie prawa jazdy i zakaz ubiegania się o nowe prawo jazdy przez okres do lat pięciu; 4. zakaz opuszczania terytorium Republiki przez okres do lat pięciu; 5. konfiskata rzeczy, która posłużyła lub była przeznaczona do popełnienia przestępstwa, lub rzeczy, która jest jego wynikiem; 6. ostateczny lub wynoszący do lat dziesięciu zakaz wykonywania działalności zawodowej lub wolontariackiej wymagającej regularnego kontaktu z nieletnimi; 7. obowiązek odbycia kursu odpowiedzialności rodzicielskiej zgodnie z art ; 8. w przypadku przestępstw, o których mowa w art i , zakaz na mocy art albo sprawowania funkcji publicznej lub prowadzenia działalności zawodowej lub społecznej, podczas wykonywania której lub przy okazji wykonywania której popełniono przestępstwo, albo też zakaz wykonywania zawodu handlowego lub przemysłowego, kierowania, administrowania, zarządzania z jakiegokolwiek tytułu, bezpośrednio lub pośrednio, na własny rachunek lub na rachunek osoby trzeciej, przedsiębiorstwem handlowym lub przemysłowym lub spółką handlową lub kontrolowania ich. Zakazy te mogą być orzekane łącznie. Artykuł Osoby winne popełnienia przestępstw określonych w art do mogą także być skazane na poddanie się nadzorowi społeczno-sądowemu zgodnie z art do Ustawa nr z dnia 21 czerwca 2004 r. na rzecz zaufania w gospodarce cyfrowej Artykuł 1, IV Jak stanowi art. 1 ustawy nr z dnia 30 września 1986 r. w sprawie wolności komunikacji, komunikacja publiczna drogą elektroniczną jest swobodna. RR\ docx 9/13 PE v02-00

10 Ograniczenie tej swobody może być spowodowane jedynie koniecznością, z jednej strony, poszanowania godności człowieka, wolności i własności osoby trzeciej, pluralizmu sposobów wyrażania myśli i opinii, a z drugiej strony koniecznością utrzymania porządku publicznego, potrzebami obrony narodowej, wymogami służby publicznej, przeszkodami technicznymi związanymi z mediami, a także koniecznością rozwijania przez służby audiowizualne produkcji materiałów audiowizualnych. Za komunikację publiczną drogą elektroniczną uważa się wszelkie udostępnianie społeczeństwu lub pewnym grupom społeczeństwa za pośrednictwem procesu komunikacji elektronicznej znaków, sygnałów, komunikatów pisanych, obrazów, dźwięków lub wszelkich innych przekazów, które nie mają charakteru korespondencji prywatnej. Za internetową komunikację publiczną uważa się wszelkie przekazywanie, na indywidualne żądanie, danych cyfrowych niemających charakteru korespondencji prywatnej przy użyciu procesu komunikacji elektronicznej umożliwiającego wzajemną wymianę informacji między nadawcą i odbiorcą. Za wiadomości elektroniczne uważa się wszelkie przekazy w postaci tekstu, głosu, dźwięku lub obrazu, wysłane przez publiczną sieć komunikacji, przechowywane na serwerze sieci lub w końcowym urządzeniu telekomunikacyjnym odbiorcy do momentu odebrania wiadomości przez tego ostatniego. Artykuł 6-1 Organ administracyjny może zażądać od każdej osoby wymienionej w art. 6 ust. III niniejszej ustawy lub od osób wymienionych w art. 6 ust. I pkt 2 wycofania treści naruszających art i kk, jeżeli uzasadnia to konieczność walki z prowokowaniem do czynów terrorystycznych lub apologią takich czynów w rozumieniu art kk, lub z rozpowszechnianiem obrazów lub wizerunków nieletnich w rozumieniu art kk. Organ ten informuje jednocześnie o tym osoby wymienione w art. 6 ust. I pkt 1 niniejszej ustawy. Nieusunięcie tych treści w terminie dwudziestu czterech godzin powoduje, że organ administracyjny może przekazać osobom wymienionym w pkt 1 wykaz adresów elektronicznych usług internetowej komunikacji publicznej naruszających art i kk. Osoby te muszą bezzwłocznie uniemożliwić dostęp do tych adresów. Jednakże jeżeli osoba wymieniona w art. 6 ust. III nie udostępni informacji wymienionych w ust. III, organ administracyjny może dokonać przekazania, o którym mowa w pierwszym zdaniu niniejszego akapitu, nie żądając wcześniej usunięcia treści na warunkach przewidzianych w pierwszym zdaniu pierwszego akapitu niniejszego artykułu. Organ administracyjny przekazuje wnioski o usunięcie i wykaz wspomniane, odpowiednio, w akapicie pierwszym i drugim uprawnionej osobie, wyznaczonej przez Krajową komisję informatyki i swobód na okres jej mandatu w tej komisji. Nie można wyznaczać takiej osoby spośród osób wymienionych w art. 13 ust. I pkt 1 ustawy nr z dnia 6 stycznia 1978 r. w sprawie informatyki, plików i swobód. Uprawniona osoba weryfikuje prawidłowość wniosków o usunięcie, a także warunków sporządzenia, uaktualnienia, przekazania i wykorzystania wykazu. W razie stwierdzenia nieprawidłowości może ona w każdej chwili zalecić organowi administracyjnemu jej usunięcie. Jeżeli organ administracyjny nie zastosuje się do tego zalecenia, uprawniona osoba może zwrócić się do właściwego sądu administracyjnego, w trybie natychmiastowym lub na wniosek. PE v /13 RR\ docx

11 Organ administracyjny może także przekazać adresy elektroniczne, pod którymi umieszczone treści są sprzeczne z art i kk, do wyszukiwarek lub katalogów, które podejmują wszelkie środki niezbędne do usunięcia adresu tej usługi z wykazu usług internetowej komunikacji publicznej. Zastosowanie ma procedura, o której mowa w akapicie trzecim niniejszego artykułu. Uprawniona osoba, o której mowa w akapicie trzecim, co roku publikuje sprawozdanie z działalności dotyczące warunków jej prowadzenia i uzyskanych wyników, w którym wyszczególnia zwłaszcza liczbę wniosków o usunięcie, liczbę usuniętych treści, powody usunięcia oraz liczbę zaleceń pod adresem organu administracyjnego. Sprawozdanie to jest przekazywane rządowi oraz parlamentowi. Warunki stosowania niniejszego artykułu określa dekret, który uściśla zwłaszcza rekompensatę w stosownych przypadkach uzasadnionych kosztów wynikających z obowiązków nałożonych na operatorów. Niewypełnienie obowiązków określonych w niniejszym artykule podlega karom, o których mowa w art. 6 ust. VI pkt 1 niniejszej ustawy. III. UWAGI / UZASADNIENIE Na podstawie art , i francuskiego kodeksu karnego, które określają i sankcjonują przestępstwo rozpowszechniania obrazów przemocy mogących naruszyć godność ludzką, francuskie organy sądowe zwróciły się o uchylenie immunitetu posłanki do Parlamentu Europejskiego i przewodniczącej FN Marine Le Pen w związku z zamieszczeniem przez nią w dniu 16 grudnia 2015 r. na swoim koncie Twitter po wywiadzie w rozgłośni radiowej RMC, w którym dochodzenie FN do władzy porównano do działań ugrupowania terrorystycznego Daisz trzech zdjęć przedstawiających egzekucję trzech zakładników ugrupowania terrorystycznego Daisz, opatrzonych komentarzem To jest Daisz. Po pierwsze, chociaż wspomniane zdjęcia są ogólnodostępne w wyszukiwarce Google i po ich upublicznieniu były wielokrotnie powielane w internecie, fakt, że zawierają przemoc mogącą naruszać godność ludzką jest niepodważalny i dlatego ich publikowanie jest czynem karalnym. Ponadto art. 6-1 francuskiej ustawy nr z dnia 21 czerwca 2004 r. na rzecz zaufania w gospodarce cyfrowej (Pour la Confiance dans l'économie Numérique), który przewiduje odstąpienie od wszczęcia postępowania karnego wobec usługodawców społeczeństwa informacyjnego, jeżeli usuną oni obrazy przemocy w ciągu dwudziestu czterech godzin od poinformowania ich przez właściwe organy o konieczności dokonania takiego usunięcia, dotyczy właśnie wyłącznie działalności usługodawców społeczeństwa informacyjnego, a nie działań prywatnych/indywidualnych, jak miało to miejsce w przedmiotowej sytuacji. Należy poza tym podkreślić, że Marine Le Pen usunęła jedynie zdjęcie z egzekucji zakładnika Jamesa Foleya, zaś dwóch pozostałych nie. Zważywszy wreszcie na fakt, że w harmonogramie prowadzenia postępowania sądowego przeciwko Marine Le Pen zachowano terminy typowe dla procedur dotyczących prasy i innych mediów, nie ma powodu podejrzewać, że mamy do czynienia z przypadkiem fumus persecutionis, czyli sytuacji, w której istnieją przesłanki lub przejawy wskazujące na zamiar RR\ docx 11/13 PE v02-00

12 zaszkodzenia danej osobie. IV. WNIOSKI Na podstawie powyższych rozważań oraz zgodnie z art. 9 Regulaminu, po przeanalizowaniu powodów przemawiających za uchyleniem immunitetu posłanki i przeciwko uchyleniu go, Komisja Prawna zaleca, aby Parlament Europejski uchylił immunitet parlamentarny Marine Le Pen. PE v /13 RR\ docx

13 WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ Data przyjęcia Wynik głosowania końcowego +: : 0: Posłowie obecni podczas głosowania końcowego Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego Joëlle Bergeron, Marie-Christine Boutonnet, Jean-Marie Cavada, Kostas Chrysogonos, Therese Comodini Cachia, Mady Delvaux, Laura Ferrara, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Gilles Lebreton, António Marinho e Pinto, Jiří Maštálka, Emil Radev, Evelyn Regner, Pavel Svoboda, Axel Voss, Tadeusz Zwiefka Pascal Durand, Evelyne Gebhardt, Heidi Hautala, Virginie Rozière, Tiemo Wölken RR\ docx 13/13 PE v02-00