1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI, PRODUCENTA I DYSTRYBUTORA

Transkrypt

1 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 1/8 1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI, PRODUCENTA I DYSTRYBUTORA Nazwa produktu: Wzór chemiczny: Inne nazwy: Producent: Dystrybutor: Tetrachloroeten C2Cl4 tetrachloroetylen, perchloroetylen 2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH Substancja stwarzająca zagroŝenie: Nazwa chemiczna % wag. Nr CAS Nr WE Symbol ostrzegawczy tetrachloroeten Rakotw. Kat. 3 Xn; N Zwroty zagroŝenia (R)* 40-51/53 Objaśnienie: T + = bardzo toksyczny, T= toksyczny, C= Ŝrący, Xn= szkodliwy, Xi= draŝniący, E= wybuchowy, O= utleniający, F + = skrajnie łatwo palny, F= wysoce łatwo palny, N= niebezpieczny dla środowiska *Pełne znaczenie zwrotów zagroŝenia R z punktu 2 ujęto w punkcie IDENTYFIKACJA ZAGROśEŃ Substancja została zaklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z obowiązującym prawem. Xn N ZagroŜenie poŝarowe: Substancja ciekła, niepalna, szkodliwa. W ogniu rozkłada się z wytworzeniem toksycznych gazów i dymów. ZagroŜenie Ograniczone dowody działania rakotwórczego. toksykologiczne: ZagroŜenie ekotoksykologiczne: 4. PIERWSZA POMOC Działa toksycznie na organizmy wodne; moŝe powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym. Uwaga: W pierwszej kolejności naleŝy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skaŝonego tetrachloroetenem środowiska. UłoŜyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem. Ratujący muszą zadbać równieŝ o własne bezpieczeństwo. Następstwa wdychania: 1. Wyprowadzić poszkodowaną osobę na świeŝe powietrze. 2. Utrzymywać droŝność dróg oddechowych (głowę leŝącego skręcić nieco w lewo, palcem wygarnąć śluz z jamy ustnej lub gardła, kontrolować, czy nie zapada się język). W przypadku występującej duszności podawać tlen. W razie konieczności zastosować sztuczne oddychanie. Przewieźć do szpitala. Następstwa połknięcia: 1. Podać do wypicia 2 szklanki wody. Nie prowokować wymiotów, poniewaŝ moŝe dojść do cięŝkiego uszkodzenia płuc. 2. Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leŝenie i ciepło. Kontakt z oczami: 1. Przemywać skaŝone oczy większą ilością letniej wody przez 15 minut lub 0,9% roztworem soli kuchennej (najlepiej wyjałowionej), przy wywiniętych powiekach. 2. W razie potrzeby zapewnić pomoc okulisty. Kontakt ze skórą: 1. Zdjąć skaŝone ubranie. Oczyścić mechanicznie skaŝoną skórę, przemyć duŝą ilością wody, a następnie wodą z łagodnym mydłem.

2 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 2/8 2. W przypadku gdy podraŝnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem. 5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POśARU ZagroŜenia poŝarowe: Tetrachloroeten praktycznie jest substancją niepalną. W przypadku poŝaru, zagroŝone działaniem wysokiej temperatury beczki, zbiorniki i instalacje intensywnie chłodzić wodą. W wysokiej temperaturze z tetrachloroetenu wydzielają się toksyczne gazy i dymy, w tym silnie trujący fosgen. StraŜacy muszą uŝywać pełnego zabezpieczenia osobistego, w tym niezaleŝnych aparatów oddechowych. ZagroŜone pojemniki usunąć z zagroŝonego działaniem ognia obszaru. W przypadku poŝaru Stosować środki w zaleŝności od natury i rozmiaru poŝaru. sąsiednich obiektów: Zalecenia szczegółowe: Uwaga: W ogniu wydzielają się z tetrachloroetenu toksyczne gazy, pary i dymy, w tym fosgenu i chlorowodoru. Sprzęt ochronny Aparaty izolujące drogi oddechowe. NiezaleŜne aparaty oddechowe. straŝaków: Uwaga dodatkowa: Do zbierania rozlanego tetrachloroetenu uŝywać materiałów absorbujących. 6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA Zalecenia ogólne: Środki ochrony osobistej: W przypadku zaistnienia awarii z udziałem tetrachloroetenu naleŝy: zawiadomić otoczenie o awarii, usunąć z rejonu zagroŝenia osoby naraŝone na niebezpieczeństwo, postępować zgodnie z instrukcją alarmową działania w środowisku zagroŝonym skaŝeniem chemicznym. Sprawdzone metody likwidowania wycieków tetrachloroetenu podczas działań ratowniczych: uszczelnianie prostych rurociągów i opakowań za pomocą zakładania i zaciskania łat uszczelniających; trwałość tych uszczelnień uzaleŝniona jest od parametrów pracy rurociągu i wynosi od kilku tygodni do roku, uszczelnianie pachwin w trójnikach za pomocą podkładek i mas uszczelniających. Unikać kontaktu z uwolnionym tetrachloroetenem. Stosować ubrania ochronne z tkanin odpornych na działanie rozpuszczalników organicznych, rękawice ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg oddechowych przed rozpuszczalnikami organicznymi. NaleŜy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów gazowych i cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A oraz filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2). Zalecenia szczegółowe: Starać się odciąć źródło skaŝenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), odciąć dopływ z instalacji. Stosować środki mechaniczne, szczelne pojemniki, sorbenty pochodzenia organicznego i nieorganicznego. Zabezpieczenie środowiska: Metody utylizacji: Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skaŝenia wód powiadomić odpowiednie władze. SkaŜony grunt podlega wymianie. Unieszkodliwianie na drodze termicznej zgodnie z wymogami prawa krajowego. 7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

3 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 3/8 Postępowanie z substancją: Zapobieganie poŝarom/wybuchom: Magazynowanie: Metody postępowania z odpadami: Podczas stosowania tetrachloroetenu nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z tetrachloroetenem, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzieŝ i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Substancja niepalna. Nie wymaga szczególnego trybu postępowania w tym zakresie. W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach, w magazynie materiałów szkodliwych wyposaŝonym w instalację wentylacyjną. Przechowywać w odpowiednio zabezpieczonych szafach, sejfach lub zbiornikach. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spoŝywania posiłków, uŝywania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C Za odpad moŝna uznać tetrachloroeten, który w Ŝadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy tetrachloroeten odstawiany jest do miejsca wskazanego przez słuŝbę ochrony środowiska celem utylizacji. 8. KONTROLA NARAśENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ Rozwiązania techniczne: Stosowanie się do rygorów bezpiecznej pracy (ochrony osobiste, wentylacja wyciągowa, brak moŝliwości skaŝenia kanalizacji i otaczającego środowiska). Wszelkie manipulacje wykonywać pod czynnym dygestorium czy w dobrze wentylowanych pomieszczeniach. Odpadki umieszczać w oddzielnym, oznakowanym, szczelnym pojemniku. Osobiste wyposaŝenie ochronne: Drogi oddechowe: Maski ochronne z filtrami par rozpuszczalników organicznych i cząsteczkowymi (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A oraz filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2). Ręce: Rękawice ochronne z tworzywa odpornego na działanie rozpuszczalników organicznych. Oczy: Okulary ochronne w szczelnej obudowie. Skóra i ciało: Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne. Ogólne środki ochrony: Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z tetrachloroetenem. Nie wdychać par i aerozoli. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy dokładnie wymyć powierzchnię ciała. Nie jeść, nie pić podczas pracy. Natychmiast usuwać wszelkie rozlewy. Przed ich zebraniem przysypywać materiałem chłonnym. Obowiązujące w Polsce najwyŝsze dopuszczalne stęŝenie (mg/m 3 ) w środowisku pracy: Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŝszych dopuszczalnych stęŝeń i natęŝeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z dnia r. (Dz.U. 212 poz.1769). Nr CAS Składnik NDS (mg/m3) NDSCh (mg/m3) tetrachloroeten WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE Masa cząsteczkowa: Postać fizyczna, barwa, zapach, inne: 165,83 g/mol Tetrachloroeten w warunkach normalnych jest cieczą

4 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 4/8 bezbarwną, klarowną, o zapachu eteru. Temperatura topnienia: -121,1ºC Temperatura wrzenia: -22,5ºC PręŜność par w 20ºC: 19 hpa Gęstość: 1,620 g/cm³ (20ºC) Gęstość par względem powietrza: 5,22 Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Rozpuszczalność w wodzie słaba (0,8g/l w 20ºC); miesza się z benzyną, benzenem, etanolem, eterem, olejami, olejkami eterycznymi i innymi rozpuszczalnikami organicznymi. Temperatura zapłonu: Substancja niepalna. W zetknięciu z ogniem pary tetrachloroetenu ulegają rozkładowi z wytworzeniem chloru, chlorowodoru i fosgenu. Rozkład taki równieŝ ma miejsce pod wpływem światła, z tą róŝnicą, Ŝe przebiega bardzo powoli. Współczynnik załamania światła 1,5053 n20º/d: Lepkość/20ºC: 0,89 mpas Stała dielektryczna/20ºc: 0,24 Koncentracja par w stanie 126 g/m³ nasycenia/20ºc: 10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ Stabilność i reaktywność: Właściwości korozyjne: Tetrachloroeten w warunkach normalnych jest chemicznie stabilny. Unikać kontaktów z otwartym płomieniem, źródłami ciepła oraz elektrycznością statyczną, a takŝe działania temperatur > 50ºC. Brak. 11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE Drogi naraŝenia człowieka: Wdychanie, połknięcie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami. Inne: Tetrachloroeten zaliczony został do materiałów szkodliwych. Posiada własności narkotyczne. DraŜni skórę i płuca. Jest z łatwością wchłaniany przez organizm, powodując zaburzenia działania układu nerwowego. W tkankach wiąŝe się z lipidami w błonach komórkowych, ze szczególnym powinowactwem do struktur tłuszczowych mózgu. Po wniknięciu do organizmu drogą oddechową lub przez przewód pokarmowy szybko osiąga stęŝenie toksyczne we krwi. Alkohol potęguje destrukcyjne działanie tetrachloroetenu w organizmie. Tetrachloroeten wyczuwany jest wyraźnie przy stęŝeniu w powietrzu wynoszącym 0,35 mg/dm³. Przy stęŝeniu 3,5 mg/dm³, po ekspozycji trwającej 2 godziny występują objawy zatrucia w postaci ślinotoku, odczuwania w ustach słodkawo-metalicznego smaku. Przy zatruciach śmiertelnych występują silne zaburzenia Ŝołądkowo-jelitowe. Uszkodzeniu ulega wątroba. Ocena działania rakotwórczego Polska substancja rakotwórcza kat.3 Umiejscowienie lub rodzaj nowotworów: Za nowotwory przyczynowo związane z tetrachloroetenem, podejrzewany jest rak skóry, okręŝnicy, płuca, przewodu moczowo-płciowego, trzustki, wątroby, białaczka, mięsak limfatyczny. Dalsze badania nad szkodliwością tetrachloroetenu prowadzone są w wielu krajach świata. Dane toksykologiczne: LD50 (doustnie, szczur) = 2629 mg/kg, LD50 (inhal., szczur) = mg/m3/8godz., LDLo (doustnie, królik) = 5 g/kg.

5 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 5/8 Działanie miejscowe (skóra, oczy, błony śluzowe): Wdychanie: W łagodnych przypadkach pojawia się kaszel, kichanie i słabe zaburzenia oddechu. W groźniejszych przypadkach po tych objawach występuje senność, ból głowy, nudności, wymioty i biegunka. MoŜe powstać groźne skrócenie oddechu z pieniącą się śliną (obrzęk płuc). Pacjent staje się senny, traci przytomność i czasami powstają drgawki. Po 2-3 dniach moŝe wystąpić niedomoga wątroby i nerek. Kontakt ze skórą: MoŜe wystąpić podraŝnienie i zaczerwienienie. Mogą rozwinąć się stany zapalne skóry, a nawet przewlekłe wypryski. Tetrachloroeten jest wchłaniany przez zdrową skórę i powoduje objawy takie jak wskutek wdychania. Kontakt z oczami: Kontakt tetrachloroetenu z oczyma doprowadza do ich uszkodzenia. Powstaje zaczerwienienie i silne podraŝnienie błony śluzowej rogówki. Połknięcie: Mogą pojawić się nudności, wymioty, ból brzucha i głowy. MoŜe rozwinąć się senność i utrata przytomności. Występują równieŝ drgawki. Po 2-3 dniach od naraŝenia moŝe pojawić się niedomoga wątroby i nerek. Późne objawy zatrucia: Hepatomegalia po kilku godzinach. Kombinowane zaburzenie krzepliwości. Objawy wstrząsu. PodwyŜszona aktywność AspAT, AIAT w surowicy. Niedokrwistość. Następstwa cięŝkich zatruć: Przejściowy zespół psychoorganiczny. Uszkodzenie struktury tkanki wątrobowej. Zaburzenia widzenia. Zmiany w EEG. Śmiertelna dawka dla człowieka oceniana jest na 4000 mg na kilogram wagi ciała. 12. INFORMACJE EKOLOGICZNE Działa toksycznie na organizmy wodne; moŝe powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym. Wskaźnik oceny zagroŝenia wobec: wobec ssaków 1,3 wobec ryb 3,8 wobec bakterii 4,5 Stopień zagroŝenia wód: skrajny. 13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI Metody unieszkodliwiania: Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz. 1206) Zawartość opakowania wg: rodzaju rozpuszczalniki chlorowcorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki spalanie w obrotowych piecach do produkcji cementu lub wapna. Opakowania wg: rodzaju opakowania z tworzyw sztucznych rodzaju opakowania z metali rodzaju opakowania ze szkła Sposób likwidacji (D10) - termiczne przekształcanie odpadów w instalacjach lub urządzeniach zlokalizowanych na lądzie. ZuŜyte opakowania dostarczać do uprawnionych do ich przerabiania przedsiębiorstw. Opakowania opróŝnić całkowicie. 14. INFORMACJE O TRANSPORCIE Numer UN (ONZ): 1897 CZTEROCHLOROETYLEN

6 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 6/8 Klasa RID/ADR/IMO: 6.1 Kod klasyfikacyjny: T1 Ilości ograniczone: LQ19 Grupa pakowania: III Numer rozpoznawczy zagroŝenia: 60 Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 6.1: 15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH Substancja została zaklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z obowiązującym prawem. Na etykietach naleŝy umieścić następujące informacje: Symbol ostrzegawczy na opakowaniu jednostkowym: Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych: Xn Produkt szkodliwy. N Produkt niebezpieczny dla środowiska. R 40 R 51/53 S 2 S 23 S 36/37 S 61 Kartę wykonano zgodnie z: Zwroty wskazujące rodzaj zagroŝenia Ograniczone dowody działania rakotwórczego. Działa toksycznie na organizmy wodne; moŝe powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym. Zwroty określające warunki bezpiecznego stosowania Chronić przed dziećmi. Nie wdychać gazu/dymu/pary/rozpylonej cieczy (rodzaj określi producent). Nosić odpowiednią odzieŝ ochronną i odpowiednie rękawice ochronne. Unikać zrzutów do środowiska. Postępować zgodnie z instrukcją lub kartą charakterystyki. Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia r. (Dz.U.11 poz.84; z późniejszymi zmianami). Rozporządzeniem w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 140, poz. 1171) ze zmianą z dnia r. (Dz.U. 2 z 2005r. poz.2). Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia r w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz.U.201 poz.1674), (29ATP). Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 173, poz z późniejszymi zmianami). Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 171, poz z późniejszymi zmianami). Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŝszych dopuszczalnych stęŝeń i natęŝeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z dnia r (Dz.U. 212 poz.1769). Ustawą z dnia r. o odpadach, (Dz.U.62 poz.628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206). Ustawą z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz.U nr 63 poz. 638). Klasyfikacją towarów niebezpiecznych zgodnie z Umową Europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR).

7 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 7/8 Ustawą z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U nr 199 poz. 1671) z późniejszymi zmianami. Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami. Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86). Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173). Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami. Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86). Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173). 16. INNE INFORMACJE Chemiczne określenie produktu: Xn N R 40 R 51/53 Normy na sprzęt ochronny: PN-EN 141:2002 PN-EN 344:1996 PN-EN 166:2002 (U) PN-EN 374-3:2004 (U) PN-EN 466:1998 Tetrachloroetylen Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych Produkt szkodliwy. Produkt niebezpieczny dla środowiska. Znaczenie zwrotów zagroŝenia z punktu 2 Ograniczone dowody działania rakotwórczego. Działa toksycznie na organizmy wodne; moŝe powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym. Powietrze na stanowiskach pracy PN-EN 1540:2004 PN-EN 689:2002 Sprzęt ochrony układu oddechowego. Pochłaniacze i filtropochłaniacze, wymagania, badanie, znakowanie; Wymagania i metody badania obuwia bezpiecznego, ochronnego i zawodowego do uŝytku w pracy. Zmiana A1; Ochrona indywidualna oczu. Wymagania; Rękawice chroniące przed chemikaliami i mikroorganizmami. Wyznaczanie odporności na przenikanie chemikaliów; OdzieŜ ochronna. Ochrona przed ciekłymi chemikaliami. Wymagania dotyczące odzieŝy chroniącej przed chemikaliami z połączeniami nieprzepuszczającymi cieczy (typ 3); Powietrze na stanowiskach pracy. Terminologia Powietrze na stanowiskach pracy. Wytyczne oceny naraŝenia inhalacyjnego na czynniki chemiczne przez porównanie z wartościami dopuszczalnymi i strategia pomiarowa. Uwaga: UŜytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacja zawarta w powyŝszej karcie stanowi opis wymogów bezpieczeństwa uŝytkowania preparatu. UŜytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do określonych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy uŝytkownika. Karta charakterystyki nie moŝe być traktowana jako gwarancja właściwości preparatu. Produkt nie moŝe być uŝywany bez pisemnej zgody w Ŝadnym innym celu aniŝeli podanym w p.1 karty charakterystyki. Karta charakterystyki jest bezpośrednio przekazywana dystrybutorowi produktu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych. Kartę wykonano w Przedsiębiorstwie EKOS S.C Gdańsk, al. Grunwaldzka 209, tel/fax: (0-58) , ekos@ekos.gda.pl na podstawie informacji i konsultacji uzyskanych od

8 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 8/8 Zamawiającego oraz materiałów z własnej bazy danych. Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki są zgodne z aktualnym stanem naszej wiedzy i spełniają warunki prawa krajowego oraz Unii Europejskiej. Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki nie są gwarancją parametrów technicznych czy przydatności do określonych zastosowań. * * * * *