lokalizacja ilość jednostka uwagi Ścieżka przyrodnicza

Transkrypt

1 Zakres prac w podziale na pakiety PAKIET Obwód ochronny Typ infrastruktury technicznej do wykonania lokalizacja ilość jednostka uwagi ramowy termin wykonania Górny San dylowanka Ścieżka 10 mb ciągły odcinek dylowanki Górny San Górny San dylowanka przyrodnicza wykonanie dylowanki 20 mb Bóbr (szlak do podzielone na 3 lokalizacje źródeł Sanu) do wykonania 160 mb 40 szt Wołosate Caryńskie Moczarne Tarnawa Tarnawa Tarnawa bariera wysoka stopnie drewniano - kamienne bariera wysoka szlak Wołosate - Tarnica szlak Bereżki - Połonina Caryńska szlak przełęcz Wyżniańska - Mała Rawka ścieżka spacerowa na Dźwiniacz ścieżka spacerowa na Dźwiniacz szlak Muczne - Bukowe Berdo 10 szt 6 szt do wykonania 40 mb do wykonania 18 mb 120 mb lokalizacja: 91 c szt mb lokalizacja: 263 b szt do wykonania 24 mb

2 Opis wykonania prac: I. DYLOWANKI: Dylowanki o nawierzchni wykonanej z tarcicy iglastej o grubości 50 mm o wilgotności do 20% dwustronnie obrzynanej (bez oflisów) o długości 1,2 metra ( +/- 1 cm - szerokość dylowanki) i szerokości tarcicy cm. Nawierzchnia dylowanki układana ma być na 2 równoległych legarach wykonanych opcjonalnie: z krawędziaków lub żerdzi iglastych okorowanych o dł. min. 2 m i boku 10 x 10 cm/ o minimalnej średnicy w cieńszym końcu 10 cm. Legary należy ułożyć symetrycznie względem podłużnej osi dylowanki w odległości cm od krawędzi nawierzchni dylowanki. Legary muszą być ułożone na podkładach z krawędziaków lub żerdzi, bądź na płaskich kamieniach. Podkłady/kamienie mają za zadanie zapobiegać kontaktowi legarów z podłożem. Podkłady drewniane należy wykonać materiałów o takich samych parametrach co legary. Podkłady służą również wypoziomowaniu nawierzchni dylowanki. Nawierzchnia z tarcicy powinna być przybita do legarów gwoździami 125 mm (+/- 10 mm). Każdy pojedynczy element nawierzchni dylowanki musi być przybity do legarów za pomocą min 4 szt gwoździ. Gwoździe należy umiejscowić po przekątnych deski, jednak nie bliżej niż 3 cm od krawędzi deski. Wielkość szczelin pomiędzy elementami nawierzchni powinna być wszędzie jednakowa i wynosić 40 mm. Schemat konstrukcji dylowanki w załączeniu. Materiały: - tarcica iglasta w klasie WC - nawierzchnia dylowanki - krawędziaki lub okorowane żerdzie iglaste o min. średnicy 10 cm (legary i podkłady), Niedopuszczalne wady drewna: zgnilizna, chodniki owadzie. Dopuszczalne wady tarcicy: - Krzywizna podłużna płaszczyzn: 30 mm dla grubości do 38; mm 10 mm dla grubości do 75 mm boków: 10 mm dla szerokości do 75 mm; 5 mm dla szerokości > 250 mm - Wichrowatość 6% szerokości - Krzywizna poprzeczna 4% szerokości. - Rysy, falistość rzazu dopuszczalna w granicach odchyłek grubości i szerokości elementu. - Nierówność płaszczyzn płaszczyzny powinny być wzajemnie równoległe, boki prostopadłe, odchylenia w granicach odchyłek. Nieprostopadłość niedopuszczalna. Odchyłki wymiarowe legarów powinny być nie większe: - w długości: do + 50 mm lub do 20 mm dla 20% ilości - w szerokości: do +3 mm lub do 1mm - w grubości: do +1 mm lub do 1 mm Łączniki: gwoździe okrągłe o długości 125 mm wg BN70/ Impregnacja: Należy wykonać przed montażem w terenie (w warunkach i wg zasad zgodnych z kartą techniczną i kartą produktu danego środka szczególnie zwracając uwagę na długość okresy utrwalania się preparatu w drewnie) poprzez dwukrotną impregnację środkiem do drewna w 3 klasie zagrożenia oraz dwukrotne malowanie preparatem oleistym z dodatkiem smoły drzewnej; kolor i rodzaj impregnatu podlega przed użyciem zatwierdzeniu w Dziale Ochrony Przyrody; dopuszcza się impregnację ciśnieniową drewna co najmniej w 3 klasie zagrożenia. Informacje pozostałe: a) W zakres prac wchodzi również demontaż zniszczonej i zużytej dylowanki na długości 40 mb, jaka występuje w podanych lokalizacjach. Uzyskane odpady należy składować w miejscu wskazanym przez leśniczego, w odległości do 200 m od miejsca rozbiórki.

3 b) Wykonawca ma obowiązek okazać dokument potwierdzający zakup drewna o wskazanych parametrach oraz umożliwić pomiar jego wilgotności. Na żądanie BdPN należy przedstawić dokument potwierdzający wykonanie impregnacji ciśnieniowej, bądź w przypadku impregnacji samodzielnej dokument potwierdzający zakup środka w ilości zgodnej z normami producenta dotyczącymi wydajności preparatu w stosunku do konserwowanej powierzchni. Wykonawca udzieli dwuletniej gwarancji na wykonane przez siebie dylowanki. Gwarancja obejmuje trwałość użytych materiałów i konstrukcji łączenia oraz oznaki deprecjacji drewna. II. BARIERA WYSOKA Zadanie polega na wykonaniu bariery o wysokości 1,10 m od poziomu gruntu. Do wykonania bariery należy użyć drewna iglastego, którego okres przesychania od momentu ścięcia wynosił min. 28 dni. Bariera składa się z następujących elementów: poręczy, słupków i zastrzałów. Opis wykonania poręczy Poręcze należy wykonać z okorowanych na gładko żerdzi o średnicy cm (+ - 1cm). Poręcze należy wesprzeć na słupkach oddalonych od siebie maksymalnie o 3,00 m. Poręcze

4 należy mocować do słupka za pomocą co najmniej 2 szt gwoździ o wymiarach 12,5 cm przy czym na łączeniu żerdzi na słupku dolną żerdź przybijamy bezpośrednio do słupka a górną do żerdzi dolnej tak aby nie dopuścić do ich pękania. Połączenie poręczy należy wykonać poprzez ich naprzemienne ukośne cięcie i nałożenie na siebie (tzw. połączenie na styk). Dopuszcza się zastosowanie innych rodzajów połączeń w postaci połączenia na nakładkę ściętą lub połączenie klinowe. Miejsce połączenia żerdzi należy umiejscowić wyłącznie nad słupkiem. By zapobiec ślizganiu się żerdzi po powierzchni słupka należy wykonać w nim wgłębienie na kształt rynienki, na którą nakłada się żerdzie przed przybiciem do słupka. Górna krawędź poręczy winna znajdować się na wysokości 1,10 m nad powierzchnią gruntu. Dopuszczalna różnica w wysokości wynosi 5 cm. Opis wykonania słupków i zastrzałów Słupek ma cechować się następującymi parametrami: grubość 13 cm (+ - 1cm), wysokość słupka 150 cm. Słupek należy wkopać i usztywnić gruzem kamiennym i zaklinować w ziemię na taką głębokość by uzyskać pożądaną wysokość nałożonej na nim bariery. Część słupka przeznaczoną do wbicia w ziemię 50 cm wraz z 15 cm nadmiarem należy zabezpieczyć przed gniciem przez smołowanie lub opalanie. Każdy słupek ma posiadać stabilizujący go zastrzał. Dopuszczalna średnica zastrzału wynosi 8-13 cm. Zastrzał należy wbić w ziemię na głębokość min. 30 cm w odległości min. 60 cm od podstawy słupka. Koniec zastrzału przylegający do słupka ma być ścięty pod kątem, tak by jak największą powierzchnia przylegał do słupka. Wskazane jest lekkie nacięcie słupka do głębokości 1,0 cm by móc ustabilizować zastrzał na jego boku. Mocowanie zastrzału do słupka należy wykonać po przeciwnej stronie niż szlak turystyczny wzdłuż którego jest poprowadzona bariera, za pomocą co najmniej 1 szt gwoździa o długości 12,5 cm. Materiały: - żerdzie korowane / palisady z drewna iglastego Informacja dotycząca impregnacji elementów drewnianych: Do impregnacji całej powierzchni drewna użytego do budowy barier należy użyć środka oleistego z dodatkiem smoły drzewnej do drewna w 3 klasie zagrożenia. Zabezpieczenie elementów drewnianych należy dokonać przed montażem. Za niedopuszczalne uważa się zabezpieczanie drewna w terenie bez użycia mat absorpcyjnych. Elementy drewniane wkopane w ziemię oraz odcinek 15 cm powyżej gruntu ma zostać dodatkowo zabezpieczony przez smołowanie smoły drzewne (dziegieć). Wymaga się naniesienie dwóch warstw impregnatu (w warunkach i wg zasad zgodnych z kartą techniczną i kartą produktu danego preparatu). Impregnat w odcieniach brązu herbacianego (kolor i rodzaj impregnatu podlega przed użyciem zatwierdzeniu w Dziale Ochrony Przyrody). Pozostałe informacje: Drewno na bariery ma być pozyskane min. na 4 tygodnie przed jego montażem w terenie. Wykonawca ma obowiązek okazać dokument potwierdzający zakup drewna z legalnego źródła oraz potwierdzający odpowiednio wczesny termin jego pozyskania/zakupu. W zakres prac wchodzi również demontaż starych zużytych barier w danych lokalizacjach. Uzyskane odpady należy pociąć na krótkie odcinki i przenieść w miejsce składowania wskazane przez leśniczego, na odległość do 200 m od miejsca rozbiórki. Wykonawca udzieli rocznej gwarancji na wykonane przez siebie bariery. Gwarancja obejmuje rozchwianie się bariery i trwałość zespolenia elementów. Schemat bariery wysokiej

5 III. WODOSPUSTY Tworzą je wydrążone w podłożu rowki/rynny umocnione drewnianymi okładzinami. Okładziny należy wykonać z materiału iglastego, obrzynanego, bez oflisów. Spodnią stronę tworzy deska o grubości 32mm i szerokości 320 mm. Boki okładziny tworzą kantówki 50x50mm i 70x70mm. Kantówki należy przymocować w odległości 30 mm od brzegów deski. Mocowanie elementów drewnianych należy wykonać za pomocą łączników (gwoździe / wkręty). Długość łączników i ilość należy dostosować do konstrukcji tak aby zapewnić jej trwałość i stabilność. Z elementów drewnianych wodospustu nie mogą wystawać ostre zakończenia łączników. Wystające krawędzie deski przy montażu w terenie należy ustabilizować w gruncie przez obłożenie kamieniami i ziemią. Kantówkę o wyższym boku należy mocować od strony dolnej stoku. Okładziny należy tak umiejscowić w podłożu by ich krawędź od góry stoku była lekko zagłębiona i umożliwiała zbieranie spływającej wody i odprowadzenie jej poza szlak. Wodospustów nie wolno montować prostopadle do szlaku, położenie względem osi szlaku wynosi pomiędzy 30 a 40 o. Końce drenów mają wystawać poza szerokość szlaku. Długość wodospustu należy dopasować do lokalizacji, przy czym szacunkowo przyjmuje się długość wodospustu 3 metry dla lokalizacji w o.o. Caryńskie i 4 metry w pozostałych lokalizacjach.

6 Zamawiający dopuszcza łączenie wzdłużne elementów (dla elementów 3 metrowych: 2m +1m, dla 4 metrowych: 2m+2m ). Połączenie to musi zapewnić trwałość całej konstrukcji. Impregnacja: Wodospusty przed montażem należy dwukrotnie zaimpregnować środkiem oleistym z dodatkiem smoły drzewnej zachowując okres utrwalania się preparatu w drewnie zgodny z kartą charakterystyki produktu. Pozostałe informacje: W zakres prac wchodzi również demontaż starych zużytych w danych lokalizacjach. Uzyskane odpady należy pociąć na krótkie odcinki i przenieść w miejsce składowania wskazane przez leśniczego, na odległość do 200 m od miejsca rozbiórki. Odbiór następuje według rzeczywiście wykonanych mb. Wykonawca udzieli dwuletniej gwarancji na wykonane w ramach realizacji zamówienia. Gwarancja obejmuje trwałość materiału i konstrukcji, stabilność wbudowania w podłoże. Rysunek poglądowy wodospustu: IV. STOPNIE DREWNIANO - KAMIENNE Parametry stopni: - wysokość stopnia cm (+/- 1cm) - szerokość stopnia 120 cm (dopuszczalne odstępstwo +/- 5 cm w celu dopasowania do danej lokalizacji w terenie) - głębokość stopnicy (płaszczyzna stąpania) min cm Do budowy stopni (tzw. czoło stopnia) należy użyć tarcicy (50x mm) lub połówek okrąglaków (półpalisady okorowane) o średnicy min. 150 mm. Czoło stopnia należy wzmocnić z obu stron stopnia stabilizatorem krawędziakiem o wymiarach 5 cm x 5 cm i długości około 50 cm (z czego 30 cm ma być wbite w ziemię). Stabilizatory należy przybić do czoła stopnia w odległości około 20 cm od jego brzegów za pomocą minimum 2 gwoździ o długości cm każdy. Nadziemna część stabilizatora nie może wystawać ponad czoło stopnia, a część stabilizatora wbita w ziemię powinna być u końca zaostrzona. Przy użyciu półpalisady jako czoło stopnia, okrągłą powierzchnię należy montować po wewnętrznej stronie czoła stopnia.

7 Wypełnienie stopnia tworzy materiał ziemno-kamienny. Stopnice wyłożone mają być płaskimi kamieniami. Przybliżona wielkość poszczególnych elementów kamiennych tworzących powierzchnię stąpania nie może być mniejsza niż 0,03 m2, przy grubości kamieni w zakresie 7-12 cm. Materiał skalny należy tak umieścić w podłożu, aby zapewnić mu stabilne umocowanie w danej konfiguracji terenu. Dopuszcza się miejscowe kształtowanie podłoża, kształtowanie zalegających w terenie głazów w celu mocnego posadowienia materiału skalnego w rynnie erozyjnej i uzyskania trwałych i odpornych na oddziaływanie procesów stokowych i stąpania stopni. Materiały: - tarcica iglasta / półpalisady korowane - czoło stopnia - krawędziaki lub okorowane żerdzie/paliki iglaste o min. średnicy 10 cm -stabilizatory, Impregnacje: Dwukrotną impregnację wszystkich elementów drewnianych należy przeprowadzić za pomocą preparatu olejowego do drewna w 3 klasie zagrożenia z dodatkiem smoły drzewnej - barwa w odcieniach brązu herbacianego. Stabilizatory i część czoła stopnia stykającą się z gruntem należy dwukrotnie zaimpregnować smoła drzewną. Barwa i rodzaj impregnatu podlega przed użyciem zatwierdzeniu w Dziale Ochrony Przyrody. Zabezpieczenie impregnatem elementów drewnianych należy dokonać przed montażem w terenie. Wykonawca udzieli dwuletniej gwarancji na stopnie wykonane w ramach realizacji zamówienia. Gwarancja obejmuje trwałość materiału, rozchwianie się stopi i powstanie ubytków w części ziemnokamiennej. Schemat stopnia