POZ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Z DNIA 27 MAJA 1998 R. (DZ.U.NR69, POZ.

Transkrypt

1 POZ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Z DNIA 27 MAJA 1998 R. W SPRAWIE RODZAJÓW DOKUMENTÓW WYMAGANYCH PRZY SKŁADANIU WNIOSKU O UDZIELENIE KONCESJI NA PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ W ZAKRESIE USŁUG OCHRONY OSÓB! MIENIA. (DZ.U.NR69, POZ. 457) Ma podstawie art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114. poz. 740) zarządza się, co następuje: 1 - Do wniosku o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia przedsiębiorca jest obowiązany dołączyć następujące dokumenty: 1) dokument określający status przedsiębiorcy, adres jego siedziby lub miejsca zamieszkania, wraz ze wskazaniem obszaru i miejsca wykonywania działalności gospodarczej, zakresu oraz formy usług ochrony osób i mienia, terminu ważności koncesji i daty rozpoczęcia działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, 2) urzędowo poświadczoną kopię dokumentu stwierdzającego posiadanie licencji drugiego stopnia osoby lub osób, o których mowa wart. 17 ust. 1 pkt. i 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740), zwanei dalej ustawą", 3) zaświadczenie o niekaralności przedsiębiorcy oraz osób, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt. 2 ustawy, 4) dokument stwierdzający tytuł prawny do lokalu będącego siedzibą przedsiębiorcy i miejscem wykonywania działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, 5) zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON, wydane przez właściwy urząd statystyczny, albo urzędowo poświadczoną jego kopie, 6) zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego stwierdzające, iż przedsiębiorca nie zalega z wpłatami należności budżetowych. 2. Do wniosku, o którym mowa w 1, przedsiębiorca nie będący osobą fizyczną jest obowiązany dodatkowo dołączyć: 1) umowę (statut) spółki, akt założycielski lub inny przewidziany przepisami prawa dokument dotyczący utworzenia, działalności i organizacji przedsiębiorcy albo urzędowo poświadczone ich kopie, 2) odpis z właściwego rejestru, jeżeli przedsiębiorca podlega wpisowi do rejestru, 3) wykaz członków zarządu, prokurentów i pełnomocników, z podaniem adresów ich miejsc zamieszkania, 4) listę udziałowców lub akcjonariuszy, posiadających co najmniej 50% udziałów lub akcji, 5) dokument określający proporcje udziału kapitału polskiego i obcego w spółce oraz jego wysokość, z podaniem adresów siedziby lub miejsc zamieszkania wspólników - gdy spółka jest podmiotem z udziałem zagranicznym. 3. Rozporządzenie wchodzi wżycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Poz ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Z DNIA 27 MAJA 1998 R. W SPRAWIE DOKUMENTACJI WYMAGANEJ PRZY PROWADZENIU DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ W ZAKRESIE USŁUG OCHRONY OSÓB 1 MIENIA ORAZ CZASU JEJ PRZECHOWYWANIA. (Dz.U. NR 69, POZ. 458) Na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: 1. Rozporządzenie określa dokumentację dotyczącą zatrudnionych pracowników ochrony oraz zawieranych i realizowanych umów w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 22

2 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740), zwanej dalej ustawą", a także czas przechowywania lej dokumentacji. 2. Przedsiębiorca, o którym mowa w 1, obowiązany jest prowadzić: 1) aktualny wykaz zatrudnionych pracowników ochrony, 2) w zakresie zawieranych i realizowanych umów. a) rejestr zawartych umów, b) księgę realizacji umowy, wraz z udokumentowanym w formie oddzielnego protokołu szczegółowym opisem okoliczności użycia przez pracownika ochrony środka przymusu bezpośredniego lub broni palnej Wykaz pracowników ochrony, o którym mowa w 2 pkt. 1, powinien zawierać w szczególności: 1] imię i nazwisko pracownika ochrony, 2) datę i miejsce urodzenia, 3) adres miejsca zamieszkania lub pobytu czasowego, 4) serię i numer dowodu osobistego oraz numer ewidencyjny PESEL, 5) numer i stopień licencji, o której mowa w art. 25 ust. 2 i 3 ustawy, a także datę jej wydania oraz określenie organu, który ją wydał, 6) numer pozwolenia na bron lub potwierdzenie dostępu do broni na okaziciela, 7) datę zawarcia z pracownikiem ochrony umowy o pracę lub umowy zlecenia oraz datę jej rozwiązania. 2. Rejestr zawartych umów powinien zawierać w szczególności: 1) numer umowy, 2) określenie rodzaju umowy oraz jej przedmiotu, 3) datę zawarcia i rozwiązania umowy, 4) oznaczenie stron umowy. 3. Księga realizacji umowy powinna zawierać w szczególności: 1) numer umowy, 2) datę rozpoczęcia i zakończenia usługi, Poz ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Z DNIA 4 CZERWCA 1998 R. W SPRAWIE WZORU I TRYBU WYDAWANIA LICENCJI PRACOWNIKA OCHRONY FIZYCZNEJ I LICENCJI PRACOWNIKA ZABEZPIECZENIA TECHNICZNEGO ORAZ TRYBU I CZĘSTOTLIWOŚCI WYDAWANIA PRZEZ ORGANY POLICJI OPINII O PRACOWNIKACH OCHRONY. (Dz.U. NR 78, POZ. 511) Na podstawie art. 30 ust. 5 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740) zarządza sie, co następuje: Osoba ubiegająca się o wydanie licencji pracownika ochrony składa pisemny wniosek do właściwego, ze względu na swoje miejsce zamieszkania, komendanta wojewódzkiego Policji. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać co najmniej wskazanie osoby, od której pochodzi, jej adres, określenie rodzaju licencji oraz podpis wnioskodawcy Do wniosku, o którym mowa w 1, osoba ubiegająca o wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego lub drugiego stopnia dołącza następujące dokumenty: 1) kopię stron dowodu osobistego zawierających imię, nazwisko, datę i miejsce urodzenia, numer ewidencyjny (PESEL) i adres zamieszkania, 2) oświadczenie o zdolności do czynności prawnych stwierdzone własnoręcznym podpisem, złożonym w obecności pracownika

3 komendy wojewódzkiej Policji przyjmującego wniosek, 3) zaświadczenie o uregulowanym stosunku do służby wojskowej, wydane przez właściwe organy wojskowe (tylko osoba ubiegająca się o wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia), 4) orzeczenie lekarskie stwierdzające fizyczną i psychiczną zdolność do wykonywania zadań pracownika ochrony, wydane przez jednostki uprawnione do przeprowadzenia badań ubiegających się o wydanie licencji, 5) dwie fotografie o wymiarach 3,5 << 2,5 cm. 6) kopię świadectwa ukończenia szkoły, odpowiednio podstawowej lub co najmniej średniej, 7) kopię dyplomu lub świadectwa szkoły lub innej placówki oświatowej, które potwierdzają uzyskanie specjalistycznego wykształcenia, zaświadczenia o ukończeniu kursu pracownika ochrony, odpowiednio pierwszego lub drugiego stopnia, lub kopię świadectwa potwierdzającego zdanie egzaminu z zakresu znajomości pełnienia służby strażniczej z bronią i ewentualnie zaświadczenia potwierdzającego odbycie szkolenia dla kadry kierowniczej w Straży Przemysłowej, wydanych do dnia 27 marca 1998 r. Z Wysokość i tryb wnoszenia opłat za wydanie licencji określają odrębne przepisy 3. Do wniosku, o którym mowa w 1, osoba ubiegająca się o wydanie licencji pracownika zabezpieczenia technicznego pierwszego stopnia dołącza dokumenty wymienione w 2 ust. 1 pkt. 1,2 i 5 oraz kopię świadectwa potwierdzającego uzyskanie wykształcenia zawodowego technicznego o specjalności elektronicznej, elektrycznej, łączności, mechanicznej lub zaświadczenia o ukończeniu kursu pracownika zabezpieczenia technicznego, lub też - dokumentu potwierdzającego przyuczenie do wymienionych zawodów na podstawie odrębnych przepisów. 4. Do wniosku, o którym mowa w 1, osoba ubiegająca się o wydanie licencji pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia dołącza dokumenty wymienione w 2 ust. 1 pkt. 1,2 i 5 oraz kopię świadectwa potwierdzającego uzyskanie wykształcenia co najmniej średniego technicznego o specjalności elektronicznej, elektrycznej, łączności, mechanicznej lub dokumentu potwierdzającego uzyskanie specjalizacji zawodowej przyznawanej na podstawie odrębnych przepisów Osoba ubiegająca się o wydanie licencji pracownika ochrony obowiązana jest przedłożyć pracownikowi ko mendy wojewódzkiej Policji, upoważnionemu do przyjmowania wniosków, do wglądu oryginały dokumentów, o których mowa w 2 ust. 1 pkt. 1,6 i 7 oraz 3 i Organ prowadzący postępowanie administracyjne w sprawie wydania licencji dołącza do akt opinię komendanta komisariatu Policji właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o licencję pracownika ochrony oraz zaświadczenie o niekaralności za przestępstwo umyślne. 6. Osoba, której przyznano licencję pracownika ochrony, odbiera ją osobiście, za pokwitowaniem, po okazaniu dowodu wniesienia opłaty za wydanie licencji. 7. Wzory licencji: 1) pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia, 2) pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia, 3) pracownika zabezpieczenia technicznego pierwszego stopnia. 4) pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia stanowią załącznik do rozporządzenia W razie utraty licencji, jej posiadacz powiadamia o tym właściwą, ze względu na miejsce zamieszkania, ko mendę wojewódzką Policji, podając okoliczności utraty dokumentu. 2. W wypadku utraty lub zniszczenia licencji w stopniu utrudniającym posługiwanie się nią, posiadacz licencji może złożyć wniosek o wydanie jej duplikatu. 3. Licencja wydana w związku z okolicznościami, o których mowa w ust 2, powinna mieć adnotację duplikat". 4. W wypadku odzyskania lub odnalezienia oryginału licencji, pracownik ochrony zwraca go właściwemu komendantowi wojewódzkiemu Policji. 5. Oryginał licencji, o którym mowa w ust. 4, podlega anulowaniu.

4 9. 1. W wypadku zmiany adresu zamieszkania, nazwiska lub imienia pracownik ochrony obowiązany jest powiadomić o tym komendanta wojewódzkiego Policji, który wydał licencje, oraz dołączyć do dokumentacji wydania licencji pisemne oświadczenie o zmianie adresu zamieszkania, z podaniem nowego, lub kopię dokumentu urzędowego potwierdzającego zmianę nazwiska lub imienia. 2. W wypadku zmiany nazwiska lub imienia pracownika ochrony, komendant wojewódzki Policji wydaje nową licencję, anulując dotychczasową Opinię o osobie ubiegającej się o licencję pracownika ochrony oraz o pracowniku ochrony wydaje właściwy, ze względu na miejsce zamieszkania opiniowanego, komendant komisariatu Policji na polecenie komendanta wojewódzkiego Policji. 2. Opiniowanie pracowników ochrony powinno następować raz na trzy lata. 3. Negatywna opinia o osobie ubiegającej się o licencje pracownika ochrony bądź o pracowniku ochrony jest podstawą do odmowy wydania licencji pracownika ochrony lub wszczęcia postępowania administracyjnego o cofnięcie licencji. 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Poz ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW Z DNIA 30 CZERWCA 1998 R. W SPRAWIE SZCZEGÓŁOWYCH WARUNKÓW I SPOSOBU POSTĘPOWANIA PRACOWNIKÓW OCHRONY PRZY UŻYCIU BRON! PALNEJ. (DZ.U.NR86, POZ. 543) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy i dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: 1. 1 Pracownik posiadający licencje pracownika ochrany fizycznej, zwany dalej pracownikiem ochrony", ma prawo użycia broni palnej w przypadkach określonych w art. 36 ust. 1 pkt. 5 i art. 37 pkt. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740), zwanej dalej ustawą", z uwzględnieniem wymogów określonych w art. 36 ust. 2-4 ustawy 2. Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu trybu postępowania określonego w Pracownik ochrony przed użyciem broni palnej jest obowiązany. 1) po okrzyku Pracownik ochrony" wezwać" osobę do zachowania zgodnego z prawem, a w szczególności do natychmiastowego porzucenia broni lub niebezpiecznego narzędzia, odstąpienia od bezprawnych działań lub użycia przemocy, 2) w razie niepodporządkowania się wezwaniom określonym w pkt. 1 zagrozić użyciem broni palnej okrzykiem STÓJ - BO STRZELAM", 3) oddać strzał ostrzegawczy w górę, jeżeli nie zagraża to życiu lub zdrowiu pracownika ochrony lub innej osoby, a czynności określone w pkt. 1 i 2 okażą się bezskuteczne. 2. Przepisów ust. 1 pkt. 2 i 3 nie stosuje się, w przypadku gdy wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia pracownika ochrony lub innej osoby jeżeli wskutek użycia broni palnej nastąpiło zranienie osoby, pracownik ochrony jest obowiązany natychmiast udzielić lej osobie pomocy przedmedycznej, a w razie potrzeby - podjąć niezwłoczne działania w celu zapewnienia pomocy lekarskiej. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, oraz gdy w wyniku użycia broni palnej nastąpiła śmierć osoby lub szkoda w mieniu, pracownik ochrony jest obowiązany do:

5 1) zabezpieczenia, w miarę możliwości, śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczenia na to miejsce, do czasu przybycia Policji, osób postronnych, 2) ustalenia, w miarę możliwości, tożsamości osób będących świadkami zdarzenia, 3) niezwłocznego wezwania lekarza, w przypadku gdy nastąpiła śmierć lub podejrzenie śmierci osoby W każdym przypadku użycia brom palnej lub podjęcia czynności określonych w 2 pracownik ochrony jest obowiązany sporządzić pisemny meldunek, który powinien w szczególności zawierać: 1) wskazanie numeru licencji, imię i nazwisko pracownika ochrony, 2) dale, godzinę i miejsce użycia broni palnej, 3) informacje dotyczącą okoliczności poprzedzających użycie broni palnej, 4) informację o skutkach użycia broni palnej. 5) informacje o udzieleniu pierwszej pomocy przedmedycznej i jej zakresie. 2. W każdym przypadku użycia broni palnej oraz oddania strzału ostrzegawczego pracownik ochrony jest obowiązany niezwłocznie powiadomić o tym bezpośredniego przełożonego oraz najbliższa, jednostkę Policji. 5. Przepisy rozporządzenia stosuje się także w przypadku użycia przez pracowników ochrony broni palnej poza granicami obszarów i obiektów chronionych, w sytuacji określonej w art. 37 pkt. 2 ustawy. 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Poz ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 2 DNIA 30 CZERWCA 1998 R. W SPRAWIE SZCZEGÓŁOWYCH WARUNKÓW I SPOSOBÓW UŻYCIA PRZEZ PRACOWNIKÓW OCHRONY ŚRODKÓW PRZYMUSU BEZPOŚREDNIEGO. (Dz.U. NR 89, POZ. 563) Na podstawie art. 38 ust. 5 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochranie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: Pracownik posiadający licencję pracownika ochrony fizycznej, zwany dalej pracownikiem ochrony", może stosować środki przymusu bezpośredniego, z zachowaniem zasad określonych w art. 36 ust. 1 pkt. 4, art. 36 ust. 4, art. 37 pkt. 21 art.. 38 ust. 1,3 i 4 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U, Nr 114, poz. 740), zwanei dalej ustawą", 2. Pracownik ochrony jest obowiązany do wezwania osoby do zachowania się zgodnego z prawem oraz do uprzedzenia, że w razie niepodporządkowania się wezwaniu zostaną użyte wobec mej środki przymusu bezpośredniego. 3. Pracownik ochrony może odstąpić od wezwania osoby do zachowania zgodnego z prawem oraz od uprzedzenia o zastosowaniu środków przymusu bezpośredniego, jeżeli zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia pracownika ochrony lub innej osoby, a także chronionego mienia Pracownik ochrony odstępuje natychmiast od stosowania środków przymusu bezpośredniego, gdy osoba, wobec której użyto tych środków, podporządkowała się wydanym poleceniom. 2. Można stosować jednocześnie różne środki przymusu bezpośredniego, jeżeli jest to konieczne w celu podporządkowania się lub osiągnięcia zamierzonego celu, 3. 1 Siłę fizyczną stosuje się w celu odparcia zamachu na chronione osoby lub mienie, czynnej napaści na pracownika ochrony, obezwładnienia osoby, w związku ze zmuszeniem jej do wykonania polecenia lub w czasie ujmowania osoby, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt. 3 ustawy. 2. Używając siły fizycznej, nie wolno zadawać uderzeń, chyba że pracownik ochrony działa w obronie koniecznej albo w celu odparcia zamachu na życie, zdrowie ludzkie lub chronione mienie.

6 4. 1. Kajdanki można stosować wobec osób ujętych w celu udaremnienia ucieczki albo zapobieżenia czynnej napaści lub czynnemu oporowi. 2. Kajdanek nie stosuje się wobec osób, których wygląd wskazuje na wiek poniżej 17 lat. z wyjątkiem nieletnich w wieku powyżej 16 lat podejrzanych o popełnienie przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu. 3. Osobie ujętej, w stosunku do której nie stosuje się szczególnych środków ostrożności, kajdanki zakłada się na ręce trzymane z przodu. 4 Kajdanki można założyć na ręce trzymane z tyłu osobie o silnej budowie ciała, podejrzanej o popełnienie przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu. 5. Kajdanki powinny być założone tak, aby nie tamowały obiegu krwi. 6. Kajdanki powinno się, w miarę możliwości, zakładać w pomieszczeniach zamkniętych lub w miejscach odosobnionych, przy udziale dwóch pracowników ochrony, z których jeden zakłada kajdanki, a drugi wykonuje czynności ubezpieczane Pałka obronna wielofunkcyjna może być stosowana w razie: 1) odpierania czynnej napaści na pracownika ochrony lub pokonywania czynnego oporu, 2) odpierania zamachu na chronioną osobę, 3) przeciwdziałania kradzieżom lub niszczeniu mienia. 2 Nie wolno stosować pałki obronnej wielofunkcyjnej wobec osób stawiających bierny opór. 3. Zabrania się: 1) zadawania uderzeń i pchnięć pałką obronną wielofunkcyjną w głowę, szyję, brzuch i nieumięśnione oraz szczególnie wrażliwe części ciała, a także stosowania na te części ciała blokady i zakładania dźwigni, 2) zadawania uderzeń rękojeścią pałki obronnej wielofunkcyjnej, 3) stosowania pałki obronnej wielofunkcyjnej wobec osób. w stosunku do których użyto kajdanek. 4. Wolno zadawać uderzenia i pchnięcia pałką obronną wielofunkcyjną we wszystkie części ciała w celu odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na życie lub zdrowie pracownika ochrony lub innej osoby Pies obronny, jako środek przymusu bezpośredniego, może być wykorzystywany w przypadkach: 1) odpierania czynnej napaści na pracownika ochrony lub chronione osoby, 2) ujęcia osób. 2. Pies obronny powinien mieć założony kaganiec Nie dotyczyło przypadków, gdy pies obronny jest wykorzystywany wobec przestępcy posiadającego broń palną lub inne niebezpieczne narzędzia, w celu odparcia czynnej napaści Paralizatory elektryczne, broń gazową i ręczne miotacze gazu można stosować w przypadkach- 1) odpierania czynnej napaści na pracownika ochrony lub osoby chronione, 2) pokonywania czynnego oporu, 3) bezpośredniego pościgu za osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa przeciwko dobrom powierzonym ochronie, 4) przeciwdziałania kradzieżom lub niszczeniu mienia, 5) ujęcia osób. 2. Przy stosowaniu środków, o których mowa w ust. 1, należy zachować ostrożność, uwzględniając ich właściwości mogące stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia ludzkiego Jeżeli wskutek zastosowania środka przymusu bezpośredniego nastąpiło pogorszenie sianu zdrowia osoby, pracownik ochrony jest obowiązany natychmiast udzielić lej osobie pierwszej pomocy przedmedycznej, a w razie potrzeby lub na jej prośbę - podjąć niezwłoczne działania w celu zapewnienia pomocy lekarskiej. 2. W przypadku gdy nastąpiła śmierć lub podejrzenie śmierci osoby, wobec której zastosowano środek przymusu pracownik ochrony jest obowiązany niezwłocznie wezwać lekarza. 3. Kobiecie ciężarne] bezpośrednio po użyciu środka przymusu bezpośredniego należy niezwłocznie zapewnić badanie stanu

7 zdrowia przez lekarza. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, oraz gdy w wyniku zastosowania środka przymusu nastąpiła śmierć osoby lub szkoda w mieniu, pracownik ochrony jest obowiązany do: 1) powiadomienia o zdarzeniu bezpośredniego przełożonego oraz najbliższej jednostki Policji, 2) zabezpieczenia, w miarę możliwości, śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczenia na to miejsce, do czasu przybycia Policji, osób postronnych, 3) ustalenia, w miarę możliwości, tożsamości osób będących świadkami zdarzenia Każdy przypadek zastosowania środków przymusu bezpośredniego oraz towarzyszące mu okoliczności dokumentuje się w ewidencji prowadzonej przez wewnętrzną służbę ochrony lub przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia. 2. Wpis w ewidencji, o której mowa w ust. 1, powinien w szczególności zawierać: 1 ) dane personalne osoby, w stosunku do której zastosowano środki przymusu bezpośredniego, 2) datę, godzinę i miejsce zastosowania środka przymusu bezpośredniego, 3) przyczynę, rodzaj i skutek zastosowania środka przymusu bezpośredniego, 4) numer licencji, imię i nazwisko pracownika ochrony, 5) informację o udzieleniu pierwszej pomocy przedmedycznej i jej zakresie. 10. Podczas stosowania środków przymusu bezpośredniego, w przypadku, o którym mowa w art. 37 pkt. 2 ustawy, stosuje się przepisy 2-5 oraz 7-9 rozporządzenia. 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Poz ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Z DNIA 22 LIPCA 1998 R. W SPRAWIE WYSOKOŚCI I TRYBU WNOSZENIA OPŁATY ZA WYDANIE LICENCJI PRACOWNIKA OCHRONY. (DZ.U.NR98, POZ. 627) Na podstawie art. 30 ust. 4 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U, Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: 1. Rozporządzenie określa wysokość i tryb wnoszenia opłaty za wydanie licencji pracownika ochrony, zwanej dalej licencją". 2. 1, Opłatę za wydanie licencji ustala się w wysokości 50% opłaty skarbowej od koncesji na prowadzenie działalności gospodarcze] w zakresie usług ochrony osób i mienia. 2. Oplata za wydanie duplikatu licencji wynosi 20% kwoty, o której mowa w ust Opłaty, o których mowa w 2, wnosi się przy wydawaniu licencji lub jej duplikatu do kasy lub na rachunek bankowy właściwej terytorialnie komendy wojewódzkiej Policji. 4. Nie pobiera się opłaty, o której mowa w 2 ust. 1, za wymianę licencji w przypadku nieprawidłowego sporządzenia uprzednio wydanej licencji. 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

8 Poz ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Z DNIA 6 SIERPNIA R. W SPRAWIE ZASAD UZBROJENIA SPECJALISTYCZNYCH UZBROJONYCH FORMACJI OCHRONNYCH I WARUNKÓW PRZECHOWYWANIA ORAZ EWIDENCJONOWANIA BRONI I AMUNICJI. (Dz.U. NR 113, POZ. 730) Na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o uzbrojeniu specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, należy przez to rozumieć wyposażenie w: 1) broń palną krótką - pistolety i rewolwery. 2) broń palną długą - pistolety maszynowe i strzelby gładkolufowe Pump-Action", 3) broń sygnałową, Zgodnie z treścią 54 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1991 r. w sprawie opłaty skarbowej (Dz.U. nr 136, poz 705; zm. z 1996 r. Nr 82. poz. 381), opłata skarbowa za wydanie takiej koncesji wynosi 600 zł. Oznacza to, że oplata za wydanie licencji wynosi 300 zł. 4) środki przymusu bezpośredniego, na które zgodnie z odrębnymi przepisami wymagane jest pozwolenie na broń: a) broń gazową - pistolety i rewolwery, b) ręczne miotacze gazu, c) paralizatory elektryczne zwane dalej bronią". 2. Ilekroć w rozporządzeń i j jest mowa o amunicji bez bliższego jej określenia, należy przez lo rozumieć amunicję dobrom wymienionej w ust. 1 pkt. "I -3 i 4 lit. a). 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa przedsiębiorcy, należy przez to rozumieć: 1) przedsiębiorców i jednostki organizacyjne, którzy powołali wewnętrzne służby ochrony, 2) przedsiębiorców, którzy uzyskali koncesje na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochro ny osób i mienia W celu uzbrojenia pracowników posiadających licencję pracownika ochrony fizycznej, zwanych dalej pracownikami ochrony", przedsiębiorca może ubiegać się o wydanie pozwolenia na broń na okaziciela, tj. świadectwa broni. 1 Przedsiębiorca składa do właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji, zwanego dalej organem Policji", umotywowany wniosek o wydanie: 1) pozwolenia na broń, o którym mowa w ust. 1, 2) zaświadczenia uprawniającego do nabycia określonego rodzaju oraz liczby egzemplarzy broni. 3. Organ Policji, rozpatrując wniosek, o którym mowa w ust. 2, może żądać od przedsiębiorcy przedstawienia dodatkowych informacji, które uzasadniają konieczność uzbrojenia podległych pracowników ochrony we wnioskowany rodzaj i liczbę egzemplarzy broni Organ Policji może odmówić przedsiębiorcy wydania pozwolenia na broń na okaziciela albo określić w za świadczeniu na jej zakup inny rodzaj i liczbę egzemplarzy tej broni, jeżeli stwierdzi brak okoliczności uzasadniających uzbrojenie specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej we wnioskowany rodzaj i liczbę egzemplarzy broni. 2. Odmowa wydania pozwolenia na broń na okaziciela albo zmiana rodzaju i liczby egzemplarzy broni może nastąpić w szczególności w przypadku: 1) niesporządzenia protokołu powołania wewnętrznej służby ochrany, 2) braku zagrożeń osób lub mienia w stopniu uzasadniającym objęcie ich ochroną z użyciem wnioskowanego przez

9 przedsiębiorcę rodzaju i liczby egzemplarzy broni, 3) mniejszej liczby stanu etatowego dwóch zmian aktualnie zatrudnionych pracowników ochrony od wnioskowanej liczby egzemplarzy broni palnej krótkiej, broni gazowej, ręcznych miotaczy gazu i paralizatorów elektrycznych, 4) mniejszej liczby konwojów ochranianych w jednym czasie od liczby egzemplarzy broni palnej długiej niezbędnej do ich ochrony, 5) niewłaściwego wyboru miejsca i sposobu zabezpieczenia broni i amunicji. 4. Organ Policji cofa pozwolenie na broń na okaziciela lub zmienia rodzaj i liczbę egzemplarzy broni dla specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej: 1) na wniosek przedsiębiorcy, 2) gdy ustały okoliczności, dla których pozwolenie zostało wydane, 3) w razie stwierdzenia uchybień lub nieprawidłowości w zakresie wykonywania zadań ochrony przez specjalistyczną uzbrojoną formację ochronną albo w sposobie zabezpieczenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji, 4) gdy zmienił się zakres ochrony osób i mienia wykonywany przez specjalistyczną uzbrojoną formację ochronną. 5. Specjalistyczna uzbrojona formacja ochronna może być" uzbrojona w broń palna długą wyłącznie do ochrony konwojowanych wartości pieniężnych oraz innych przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych Ola każdej jednostki broni palnej i gazowej ustala się normatyw amunicji przeznaczony do wykonywania zadań ochrony. 2. Za normatyw amunicji na jeden pistolet lub pistolet maszynowy przyjmuje się ilość amunicji wystarczającą do pełnego załadowania czterech magazynków. 3 Za normatyw amunicji na jeden rewolwer lub jedną strzelbę gładkolufową Pump-Action" przyjmuje się po 24 sztuki amunicji Połowa ilości amunicji określonej w 6 ust. 2 i 3 stanowi amunicję alarmową. 2. Amunicję alarmową wydaje się w przypadku bezpośredniego zagrożenia napadem na chronione osoby, obszar, obiekt i urządzenie oraz do ochrony konwojowanego mienia. 8. Amunicję do celów szkolenia strzeleckiego zakupuje przedsiębiorca, po uzyskaniu pisemnej zgody organu Policji. 9. Przedsiębiorca powiadamia, w formie pisemnej, organ Policji o wyznaczonej spośród pracowników ochrony osobie odpowiedzialnej za przechowywanie oraz ewidencjonowanie broni i amunicji Broń i amunicję.w tym amunicję alarmową, będące w posiadaniu specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej przechowuje się w pomieszczeniu, zwanym dalej magazynem broni". 2. Magazyn broni może być umiejscowiony w siedzibie przedsiębiorcy lub w poszczególnych obiektach chronionych przez specjalistyczną uzbrojoną formację ochronną Magazyn broni, o którym mowa w 10 ust. 1, powinien: 1) stanowić oddzielne pomieszczenie w budynku murowanym, w miarę możliwości na piętrze, którego usytuowanie utrudnia możliwość włamania, 2) być wyposażony w podręczny sprzęt gaśniczy, 3) posiadać specjalne zabezpieczenie, w tym: a) drzwi obite blachą stalową o grubości powyżej 2 mm, posiadające blokadę przeciwwyważeniową oraz zamknięcie co najmniej na dwa zamki atestowane i zasuwę drzwiową zamykaną na kłódkę atestowaną, b) okna osłonięte siatką stalową o wymiarach oczek 10 mm * 10 mm o średnicy drutu 2,5 mm oraz na stałe zamocowanymi w murze kratami wykonanymi z prętów stalowych o średnicy nie mniejszej od 12 mm lub

10 płaskowników stalowych o wymiarach nie mniejszych niż 8 mm*30 mm; odstęp między prętami w kracie nie powinien przekraczać wymiarów 120 mm x 120 mm. a płaskowników 80 mm w poziomie i 240 mm w pionie, c) wyposażenie w sygnalizację alarmową przeciwwłamaniową podłączoną do stanowiska interwencyjnego pełniącego całodobowy dyżur, lub być objęty całodobową uzbrojoną ochroną, d) drzwi do pomieszczenia, o którym mowa w pkt. 1, na czas nieobecności osoby odpowiedzialnej za prowadzenie magazynu broni powinny być zamknięte i zaplombowane lub zaopatrzone w inny wskaźnik sygnalizujący wejście osób nieuprawnionych. 2. Dopuszcza się. 1) zamiast kraty i siatki w oknach zamocowanie atestowanych szyb specjalnych, w szczególności kuloodpornych, w odpowiednie] klasie, odpornych na przebicie i rozbicie, zamocowanych trwale w otworach okiennych bez możliwości otwierania, 2) przechowywanie do 3 egzemplarzy broni palnej i gazowej oraz do 10 egzemplarzy pozostałego rodzaju broni i amunicji poza magazynem broni w innym pomieszczeniu w atestowanych szafach i sejfach pancernych na trwałe przymocowanych do podłoża, zabezpieczonych sygnalizacją alarmową przeciwwłamaniową podłączoną do stanowiska interwencyjnego pełniącego całodobowy dyżur, lub w atestowanych szafach i sejfach pancernych na trwale przymocowanych do podłoża w innym pomieszczeniu objętym całodobową uzbrojoną ochroną Broń i amunicje, które nie są wykorzystywane do zadań ochrony, należy przechowywać w szafach stalowych znajdujących się w magazynie broni. 2. Broń palna, gazowa oraz sygnałowa na czas przechowywania powinna być wyjęta z futerału i rozładowana, z odłączonym magazynkiem, kompletna, czysta i zakonserwowana. Warunki przechowywania broni powinny uwzględniać wymagania jej producenta. 3. Amunicja do broni powinna znajdować sie w pudełkach, woreczkach lub pojemnikach, ułożona w sposób uniemożliwiający uderzenie w spłonkę naboju. Zabrania się przechowywania amunicji w magazynkach nabojowych. 13. Spełnienie wymagań technicznych magazynu broni i sposobu zabezpieczenia broni i amunicji, o których mowa w 11112, stwierdza protokołem organ Policji Broń i amunicja bodące w posiadaniu specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej podlegają rejestracji w Książce stanu uzbrojenia, której wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2 Książkę stanu uzbrojenia wraz z potwierdzonymi przez organ Policji kopiami zakupu broni i amunicji przechowuje się w siedzibie przedsiębiorcy. 3. Jeżeli broń i amunicja będące w posiadaniu specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej są rozdysponowane pomiędzy kilka magazynów broni lub inne pomieszczenia, o których mowa w 11 ust. 2 pkt. 2, to w każdym w tych magazynów i pomieszczeń prowadzi się odrębną Książkę stanu uzbrojenia 15. Wydawanie na czas wykonywania zadań ochrony i zdawanie broni i amunicji po ich zakończeniu podlega rejestracji w Książce wydania - przyjęcia brom i amunicji, której wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 16. Amunicję wykorzystaną do celów szkolenia strzeleckiego rozlicza się w Karcie rozchodu amunicji, której wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

11 Poz ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Z DNIA 7 SIERPNIA R. W SPRAWIE RODZAJÓW DYPLOMÓW I ŚWIADECTW WYDAWANYCH PRZEZ SZKOŁY I INNE PLACÓWKI OŚWIATOWE, KTÓRE POTWIERDZAJĄ UZYSKANIE SPECJALISTYCZNYCH KWALIFIKACJI W ZAKRESIE OCHRONY OSÓB I MIENIA, MINIMALNEGO ZAKRESU PROGRAMÓW KURSÓW PRACOWNIKÓW OCHRONY FIZYCZNEJ PIERWSZEGO I DRUGIEGO STOPNIA ORAZ ZAKRESU OBOWIĄZUJĄCYCH TEMATÓW EGZAMINÓW I TRYBU ICH SKŁADANIA, SKŁADU KOMISJI EGZAMINACYJNEJ I SPOSOBU PRZEPROWADZANIA EGZAMINU. (Dz.U. NR 113, POZ. 731) Na podstawie art. 35 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do osób ubiegających się o uzyskanie licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego i drugiego stopnia Dokumentami potwierdzającymi uzyskanie specjalistycznych kwalifikacji w zakresie fizycznej ochrony osób i mienia są dyplomy i świadectwa wydawane przez szkoły publiczne, w tym wchodzące w skład centrów kształcenia ustawiczne go, lub szkoły niepubliczne posiadające uprawnienia szkoły publicznej, kształcące w zawodzie pracownik ochrony, według programów nauczania uwzględniających podstawę programową ustaloną zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Dokumentami potwierdzającymi uzyskanie specjalistycznych kwalifikacji w zakresie fizycznej ochrony osób i mienia są również świadectwa szkół podoficerskich oraz dyplomy szkół oficerskich resortu spraw wewnętrznych i administracji w zakresie prawno - administracyjnej ochrony porządku publicznego. 3. Świadectwa szkół podoficerskich, o których mowa w ust. 2, potwierdzają uzyskanie specjalistycznych kwalifikacji w zakresie odpowiadającym pierwszemu stopniowi licencji pracownika ochrony fizycznej. 4 Dyplomy szkół oficerskich, o których mowa w ust. 2, potwierdzają uzyskanie specjalistycznych kwalifikacji w zakresie odpowiadającym drugiemu stopniowi licencji pracownika ochrony fizycznej Minimalny zakres programów kursów dla osób ubiegających się o licencję pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia, obejmujący zagadnienia: 1) teoretyczne - w zakresie ogólno prawnym, ochrony osób i ochrony mienia, 2) praktyczne -w zakresie szkolenia strzeleckiego, samoobrony i technik interwencyjnych, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2 Szkolenie strzeleckie, o którym mowa w ust. 1 pkt. 2, prowadzone jest zgodnie z instrukcją szkolenia strzeleckiego pracowników ochrony, która stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 4. Minimalny zakres programów kursów dla osób ubiegających się o licencję pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia w zakresie teoretycznym, obejmujący zagadnienia ogólno prawne, zawodowe z zakresu ochrony osób i mienia oraz zasad organizacji szkolenia strzeleckiego, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. 5. Kursy pracowników ochrony fizycznej mogą być prowadzone na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty albo w przepisach o działalności gospodarczej. 6. Osoby ubiegające się o licencję pracownika ochrony fizycznej pierwszego i drugiego stopnia, z wyjątkiem osób legitymujących się dokumentami, o których mowa w 2, składają egzamin przed komisją egzaminacyjną, zwaną dalej komisją". 7. Komendant wojewódzki Policji powołuje komisję i organizuje egzamin nie rzadziej niż raz na trzy miesiące, powiadamiając o jego terminie i miejscu Komendanta Głównego Policji.

12 8. 1. W skład komisji wchodzą: 1) przedstawiciele komendanta wojewódzkiego Policji w liczbie nie większej niż trzech, w tym uprawnieni do przeprowadzania egzaminu z zakresu samoobrony, technik interwencyjnych oraz strzelectwa, 2] przedstawiciel komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej wyznaczony spośród oficerów komendy wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej, 3) przedstawiciel prokuratora wojewódzkiego, 4) dwa przedstawiciele wojewody, w tym jeden lekarz, 5) rzeczoznawca systemów zabezpieczających. 2. Przewodniczącego komisji wyznacza komendant wojewódzki Policji spośród swoich przedstawicieli. 3. Komendant wojewódzki Policji występuje do wojewody, prokuratora wojewódzkiego, komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarne] i organizacji zrzeszającej rzeczoznawców systemów zabezpieczających o wyznaczenie przedstawicieli do składu komisji Komendant Główny Policji może delegować swojego przedstawiciela do nadzorowania pracy komisji. 2. Przedstawiciel Komendanta Głównego Policji może nie dopuścić do przeprowadzenia egzaminu, a rozpoczęty przerwać, jeżeli stwierdzi: 1) ujawnienie tematów egzaminu przed wyznaczonym terminem jego rozpoczęcia, 2] niezgodność składu komisji ze składem określonym w 8, 3) brak odpowiednich pomieszczeń, zapewniających prawidłowe przeprowadzenie egzaminu praktycznego, 3. Przewodniczący komisji może nie dopuścić do przeprowadzenia egzaminu, a rozpoczęty przerwać w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt. 1 i Egzamin na pierwszy stopień licencji pracownika ochrony fizycznej obejmuje zagadnienia określone w 3. Zakres obowiązujących tematów egzaminu określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. 2. Egzamin na drugi stopień licencji pracownika ochrony fizycznej obejmuje zagadnienia określone w 4. Zakres obowiązujących tematów egzaminu określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. 3. Zakres obowiązujących tematów egzaminu na drugi stopień licencji pracownika ochrony fizycznej obejmuje dodatkowo zagadnienia określone w ust. 1, jeżeli kandydat nie posiada licencji pierwszego stopnia Komisja przeprowadza egzamin w terminie i miejscu wyznaczonym przez komendanta wojewódzkiego Policji. 2. Czas trwania egzaminu powinien zapewnić możliwość oceny wiadomości teoretycznych i umiejętności praktycznych osoby do niego przystępującej, 3. Szczegółowe tematy egzaminu pisemnego są sporządzane przez wskazaną przez Komendanta Głównego Policji jednostkę organizacyjną Komendy Głównej Policji. 4 Tematy egzaminu są dostarczane komisji w kopertach, które są otwierane na sali egzaminacyjnej po zajęciu przez egzaminowanych wyznaczonych im miejsc. 5. Egzamin rozpoczyna się z chwilą ogłoszenia tematów jego uczestnikom. 6 Tematy egzaminu do czasu ogłoszenia ich przez komisje stanowią tajemnicę służbową Egzamin przeprowadzany przez komisje składa się z egzaminu teoretycznego i praktycznego. 2 Egzamin teoretyczny składa się z egzaminu pisemnego i ustnego, z których wystawiana jest łączna ocena. Osoby, która uzyskała ocenę negatywną z egzaminu pisemnego, me dopuszcza się do egzaminu ustnego. 3. Egzamin ustny można przeprowadzić w formie pytań bezpośrednio kierowanych do egzaminowanego przez członków komisji albo pisemnych zestawów pytań losowanych przez egzaminowego. Pisemne zestawy pytań przygotowuje komisja we własnym zakresie. 4. Egzamin praktyczny przeprowadzany jest z umiejętności samoobrony i technik interwencyjnych oraz strzeleckich.

13 5. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu praktycznego jest uzyskanie oceny pozytywnej z egzaminu teoretycznego. 6. Osoba, która uzyskała ocenę negatywną z egzaminu teoretycznego lub praktycznego, może przystąpić do egzaminu poprawkowego. 7. W przypadku negatywnej oceny z egzaminu praktycznego, powtarzany jest tylko ten egzamin. 8. Termin egzaminu poprawkowego może być wyznaczony nie wcześniej niż po upływie dwóch tygodni od dały nie zdanego egzaminu Członkowie komisji decydują większością głosów o ocenie zdającego. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego komisji. 2. Przy ocenie zdających stosuje się dwustopniową skalę ocen: pozytywna lub negatywna. 14. Podczas egzaminu mogą być obecni: 1) przedstawiciel podmiotu prowadzącego kursy pracowników ochrony, 2) przedstawiciel przedsiębiorcy zatrudniającego zdających kandydatów, 3) reprezentant izby, zrzeszenia lub stowarzyszenia pracodawców i pracowników ochrony Komisja sporządza protokół egzaminu według wzoru określonego w załączniku nr 6 do rozporządzenia. Przewodniczący komisji przekazuje protokół komendantowi wojewódzkiemu Policji, który powołał komisję. 2. Protokoły, o których mowa w ust. 1, przechowywane są w komendach wojewódzkich Policji zgodnie z przepisami dotyczącymi organizacji archiwów i zasad postępowania z materiałami archiwalnymi oraz dokumentacją nie archiwalną w resorcie spraw wewnętrznych i administracji. 16. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem 2 ust. 1, który wchodzi w życie z dniem ustalenia podstawy programowej kształcenia w zawodzie pracownik ochrony. Poz ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Z DNIA 7 SIERPNIA 1998 R. W SPRAWIE ZAKRESU WIADOMOŚCI OBOWIĄZUJĄCYCH NA EGZAMINIE DLA PRACOWNIKÓW SPECJALISTYCZNYCH UZBROJONYCH FORMACJI OCHRONNYCH, KTÓRZY UZYSKALI ŚWIADECTWA POTWIERDZAJĄCE ZDANIE EGZAMINU Z ZAKRESU ZNAJOMOŚCI PEŁNIENIA SŁUŻBY STRAŻNICZEJ Z BRONIĄ (DZ.U.NR113, POZ. 732) Na podstawie art. 54 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114. poz. 740) zarządza się, co następuje: 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do osób ubiegających się o wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej: 1) pierwszego stopnia, które przed wejściem w życie ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. fjr 114, poz. 740), zwanej dale) ustawą 1, uzyskały świadectwo potwierdzające zdanie egzaminu z zakresu znajomości pełnienia służby strażniczej z bronią, wydane przez właściwą terytorialnie komendę wojewódzką Policji i upoważniające do zatrudnienia w Straży Przemysłowej (Portowej. Bankowej) i Straży Pocztowej, zwanych dalej Strażami", oraz osób spoza łych Straży wyznaczonych do pełnienia z bronią służby ochrony mienia, Z) drugiego stopnia, które przed wejściem w życie ustawy uzyskały świadectwo potwierdzające zdanie egzaminu z zakresu znajomości pełnienia służby strażniczej z bronią dla kandydatów na stanowiska kierownicze w Strażach, wydane przez właściwą terytorialnie komendę wojewódzką Policji i upoważniające do zatrudnienia w tych Strażach.

14 2. Zakres wiadomości obowiązujących na egzaminie na pierwszy i drugi stopień licencji pracownika ochrony fizycznej dla pracowników specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, którzy uzyskali świadectwa potwierdzające zdanie egzaminu z zakresu znajomości pełnienia służby strażniczej z bronią, określa załącznik do rozporządzenia. 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. DO ROZPORZĄDZENIA MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Z DWA 7 SIERPNIU 1998 R. (poz., 732) Poz ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Z DNIA 11 SIERPNIA R. W SPRAWIE SZCZEGÓŁOWYCH ZASAD WYDAWANIA UPOWAŻNIEŃ DO KONTROLI ORAZ TRYBU WYKONYWANIA CZYNNOŚCI NADZORU KOMENDANTA GŁÓWNEGO POLICJI NAD DZIAŁALNOŚCIĄ SPECJALISTYCZNYCH UZBROJONYCH FORMACJI OCHRONNYCH. (Dz.U. NR 116, POZ. 752) Ha podstawie art. 46 ust 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady wydawania upoważnień do kontroli działalności specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, zwanych dalej upoważnieniem", oraz tryb wykonywania czynności nadzoru nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi, polegających na: 1) kontroli organizacji i zasad działania, uzbrojenia, wyposażenia oraz współpracy z innymi formacjami i służbami, 2) kontroli zgodności aktualnego stanu ochrony jednostki z planem ochrony, 3) wstępie na teren obszarów i obiektów, a także innych miejsc, w których jest prowadzona ochrona, oraz żądaniu wyjaśnień i udostępniania bądź wglądu w dokumentację ochronną, 4) wstępie na teren siedziby przedsiębiorcy prowadzącego działalność w zakresie ochrony osób i mienia, 5] wydawaniu pisemnych zaleceń mających na celu usuniecie stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie działalności specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej do przepisów prawa Upoważnienie, o którym mowa w 1, wydaje i przedłuża termin jego ważności Komendant Główny Policji. 2. Upoważnienie wydaje się policjantowi służby prewencyjnej Komendy Głównej Policji lub komend wojewódzkich Policji, na podstawie pisemnego wniosku bezpośredniego przełożonego. Wniosek powinien zawierać; stopień, imię, nazwisko, numer identyfikatora policjanta oraz krótkie uzasadnienie. 3. Wzór upoważnienia określa załącznik nr 1 do rozporządzenia Upoważnienie jest wydawane na dany rok kalendarzowy, z tym że wydane w ostatnim kwartale jest ważne do końca następnego roku kalendarzowego. 2. Przedłużenia ważności upoważnienia dokonuje się na podstawie pisemnego wniosku bezpośredniego przełożonego Blankiety upoważnień stanowią druki ścisłego zarachowania, 2. Ewidencję wydawanych upoważnień prowadzi się w książce ewidencji upoważnień. Wzór książki ewidencji upoważnień określa załącznik nr "i do rozporządzenia. 4. Wypełnione książki ewidencji upoważnień przechowuje się na zasadach określonych w przepisach dotyczących organizacji archiwów i zasad postępowania; materiałami archiwalnymi oraz dokumentacją nie archiwalną w Policji. 5.

15 Upoważnienie uprawnia do wstępu na teren kontrolowanego obszaru lub obiektu oraz do dostępu do wiadomości stanowiących tajemnicę państwową i służbową, w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia kontroli. 6. Kontrole mogą być prowadzone: 1) ze względu na zakres, jako. a) problemowe - obejmujące wybrany zakres zagadnień związanych z ochroną lub prowadzoną działalnością ochronną, b) kompleksowe - obejmujące całokształt zagadnień związanych z ochroną lub prowadzoną działalnością ochronną, 2) ze względu na tryb ich wszczynania, jako: a) planowe - wynikające z rocznego planu kontroli specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, zatwierdzonego przez właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji, b) doraźne - interwencyjne, wynikające z potrzeby zbadania nagłych zdarzeń. 7. Policjant przeprowadzający kontrolę, zwany dalej kontrolującym", jest obowiązany okazać upoważnienie, legitymację służbową oraz sporządzony w formie pisemnej zakres kontroli kierownikowi jednostki chronionej przez specjalistyczną uzbrojoną formację ochronną, zwanemu dalej kierownikiem jednostki chronionej", oraz osobie kierującej specjalistyczną uzbrojoną formacją ochronną, zwanej dalej kontrolowanym". 8. Kontrolę przeprowadza się w obecności kontrolowanego lub upoważnionej przez niego osoby przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, po jednym egzemplarzu dla kontrolującego, kontrolowanego i kierownika jednostki chronionej. 2. Protokół powinien zawierać w szczególności: Poz ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Z DNIA 9 WRZEŚNIA 1998 R. W SPRAWIE OKREŚLENIA RODZAJÓW OBIEKTÓW, W KTÓRYCH MOGĄ BYĆ STOSOWANE PARALIZATORY ELEKTRYCZNE. (Dz.U. NR 120, POZ. 780) Na podstawie art. 38 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje. 1. Do obiektów, w których mogą być stosowane paralizatory elektryczne, zalicza się 1 1) zakłady stosujące, produkujące lub magazynujące materiały jądrowe, źródła i odpady promieniotwórcze, materiały chemiczne, toksyczne i wybuchowe, 2) elektrownie i ciepłownie, 3) stacje telewizyjne i radiowe, 4) porty lotnicze i morskie, 5) dworce komunikacji kolejowej i samochodowej, 6) sale operacyjne w bankach, 7) sale operacyjne w urzędach pocztowych i telekomunikacyjnych, 8) pomieszczenia w urzędach administracji publicznej, muzeach i archiwach. 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

16 Poz usunięte Poz ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW Z DNIA 18 LISTOPADA 1998 R. W SPRAWIE SZCZEGÓŁOWEGO TRYBU DZIAŁAŃ PRACOWNIKÓW OCHRONY, PODEJMOWANYCH WOBEC OSÓB ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W GRANICACH CHRONIONYCH OBIEKTÓW I OBSZARÓW. (Dz.U. NR 144, POZ. 933) Na podstawie art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740) zarządza sie, co następuje: 1 Rozporządzenie reguluje szczegółowy tryb działań pracowników ochrany, polegających na: 1) ustalaniu uprawnień osób do przebywania na obszarach lub w obiektach chronionych, 2) legitymowaniu OSÓD W celu ustalenia ich tożsamości, 3) wzywaniu osób do opuszczenia obszaru lub obiektu, w przypadku stwierdzenia braku uprawnień do przebywania na terenie chronionego obszaru lub obiektu albo stwierdzenia zakłócania porządku, 4) ujęciu osób stwarzających, w sposób oczywisty, bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla chronionego mienia, w celu niezwłocznego oddania łych osób Policji Ustalenia uprawnienia osoby do przebywania na obszarach lub w obiektach chronionych pracownik ochrony dokonuje przez: 1) sprawdzenie, czy osoba posiada przepustkę, identyfikator albo inny dokument uprawniający do przebywania na obszarze lub w obiekcie chronionym, wystawiony przez osobę zarządzająca tym obszarem lub obiektem, 2) porównanie okazanego dokumentu z określonym wzorem, 3) sprawdzenie okazanego dokumentu pod względem: a) zgodności danych personalnych w nim zawartych z tożsamością osoby, b) terminu jego ważności. 2. Ustalenia uprawnienia, o którym mowa w ust. 1, pracownik ochrony może dokonać także na podstawie ustnego lub pisemnego upoważnienia do przebywania przez osobę na obszarze lub w obiekcie chronionym, wydanego przez zarządzającego tym obiektem lub obszarem. 3. Pracownik ochrony, na żądanie osoby, w stosunku do której podejmuje czynności określone w ust. 1 i 2, jest obowiązany: 1) podać swoje imię i nazwisko oraz okazać licencję lub inny dokument identyfikacyjny potwierdzający upraw nienia do podjęcia czynności w taki sposób, aby osoba, wobec której jest podejmowana ta czynność, miała możliwość odczytania i zanotowania danych zawartych w tym dokumencie, 2) podać podstawę prawną i przyczynę podjęcia czynności. 3. Przed rozpoczęciem legitymowania osoby pracownik ochrony jest obowiązany. 1) podać swoje imię i nazwisko oraz, w razie potrzeby, okazać licencje lub inny dokument identyfikacyjny, po twierdzający uprawnienia do podjęcia czynności, w taki sposób, aby osoba legitymowana miała możliwość odczytania i zanotowania danych zawartych w tym dokumencie, 2) podać podstawę prawną i przyczynę legitymowania.

17 4. 1. Przystępując do legitymowania, pracownik ochrony wzywa osobę legitymowaną do okazania dokumentu o którym mowa w ust Tożsamość osoby legitymowanej ustala się na podstawie: 1) dowodu osobistego, 2) tymczasowego dowodu osobistego, 3) tymczasowego zaświadczenia tożsamości, 4) dokumentu stwierdzającego tożsamość cudzoziemca. 5) paszportu. 6) innych dokumentów potwierdzanych tożsamość, zaopatrzonych w fotografie i adres zamieszkania osoby legitymowanej Pracownik ochrony, legitymując, dokonuje sprawdzenia okazanego dokumentu pod względem zgodności danych personalnych w nim zawartych z tożsamością osoby legitymowanej. 2 W razie legitymowania osób znajdujących się w pojeździe, gdy uzasadniała to względy bezpieczeństwa, pracownik ochrony ma prawo żądać opuszczenia pojazdu przez te osoby. 6. Z czynności legitymowania pracownik ochrony sporządza notatkę służbową, zawierającą dane personalne osoby legitymowanej, wskazanie rodzaju dokumentu oraz jego numeru i serii, a także czasu, miejsca i przyczyny legitymowania Pracownik ochrony wzywa osobę me posiadającą uprawnienia do przebywania na obszarze lub w obiekcie obronionym albo zakłócającą porządek do opuszczenia obszaru lub obiektu, informując ją o przyczynie wydania tego polecenia. 2. Przed przystąpieniem do czynności, o której mowa w ust. 1, pracownik ochrony jest obowiązany użyć zwrotu Służba ochrony" oraz podać swoje imię i nazwisko. 3. W przypadku niepodporządkowania sie poleceniu, o którym mowa w ust. 1, pracownik ochrony wzywa Policję i sporządza notatkę służbową o okolicznościach tego wezwania Przy ujęciu osoby stwarzającej, w sposób oczywisty, bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla chronionego mienia, pracownik ochrony jest obowiązany do: 1) użycia zwrotu Służba ochrony", 2) wezwania osoby do zachowania zgodnego z prawem i odstąpienia od wykonywania czynności stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także chronionego mienia, 3) uniemożliwienia oddalenia się osoby ze wskazanego miejsca, 4) poinformowania osoby o ujęciu i jego przyczynach oraz uprzedzenia o obowiązku zastosowania sie do wydawanych poleceń, 5) wylegitymowania osoby ujętej w celu ustalenia jej tożsamości, 6) niezwłocznego powiadomienia Policji, 7) przekazania osoby ujętej przybyłym na wezwanie funkcjonariuszom Policji. 2. Zastosowanie środka przymusu bezpośredniego podczas wykonywania czynności ujęcia odbywa sie na warunkach określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów i dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobów użycia przez pracowników ochrony środków przymusu bezpośredniego (Dz.U. Nr 89, poz. 563) 9. Pracownik ochrony jest obowiązany do udzielenia pomocy przedlekarskiej osobie ujętej, która ma widoczne obrażenia ciała lub utraciła przytomność, a w razie potrzeby lub na jej prośbę jest obowiązany wezwać pomoc lekarska Każdy przypadek ujęcia osoby pracownik ochrony jest zobowiązany udokumentować w notatce służbowej. 2. Notatka służbowa, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności: 1) dane personalne osoby ujętej, 2) datę, godzinę i miejsce ujęcia.

18 3) przyczynę ujęcia, 4) datę i godzinę poinformowania oraz przekazania osoby Policji, 5) numer licencji, imię i nazwisko pracownika ochrony, 6) informację o udzieleniu pomocy przed lekarskiej i jej zakresie. 11. Przepisy 8-10 rozporządzenia stosuje się także w przypadku wykonywania przez pracowników ochrony czynności, o której mowa w ar!. 37 pkt. 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740). 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Z DNIA 18 GRUDNIA 1998 R. W SPRAWIE OKREŚLENIA SZCZEGÓŁOWYCH ZASAD WSPÓŁPRACY SPECJALISTYCZNYCH UZBROJONYCH FORMACJI OCHRONNYCH Z POLICJĄ, JEDNOSTKAMI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ, OBRONY CYWILNEJ I STRAŻAMI GMINNYMI (MIEJSKIMI). (Dz.U. NR 161, POZ. 1108) Na podstawie art. 47 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r o ochronie osób i mienia (Dz. U. nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje. 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady współpracy specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, zwanych dalej formacjami ochronnymi", z Policją, jednostkami ochrony przeciwpożarowej, obrony cywilnej i strażami gminnymi (miejskimi) w zakresie wykonywanych zadań ochrony osób i mienia. 2 Współprace, o której mowa w 1, kierownik jednostki chronionej prze; formacje ochronne podejmuje odpowiednio z właściwym terytorialnie. 1) komendantem jednostki organizacyjnej Policji, 2) kierownikiem jednostki ochrony przeciwpożarowej, 3) szefem obrony cywilnej, 4) komendantem straży gminnej (miejskiej). 3. Współpraca formacji ochronnych z Policją polega w szczególności na: 1) wymianie informacji o zagrożeniach w zakresie bezpieczeństwa osób i mienia oraz zakłócania spokoju i po rządku publicznego, 2) współdziałaniu w celu utrzymania spokoju i porządku publicznego podczas zgromadzeń, imprez artystycznych, rozrywkowych i sportowych, w zakresie określonym w odrębnych przepisach, 3) współdziałaniu przy zabezpieczaniu miejsc popełnienia przestępstw i wykroczeń w granicach chronionych obszarów, obiektów lub urządzeń, 4) wzajemnych konsultacjach doskonalących metody współpracy. 4. Do współpracy formacji ochronnych ze strażami gminnymi (miejskimi) przepis 3 stosuje się odpowiednio. 5. Współpraca formacji ochronnych z jednostkami ochrony przeciwpożarowe! polega na podejmowaniu działań ochronnych i zabezpieczających w przypadku wystąpienia w granicach chronionych obszarów, obiektów lub urządzeń pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia, w szczególności na: 1) wymianie informacji o powstałych zagrożeniach,

19 2) wprowadzaniu na teren chronionych obszarów i obiektów jednostek ratowniczych, 3] współdziałaniu przy przeprowadzaniu bezpiecznej ewakuacji ludzi i mienia, 4) zabezpieczaniu miejsc po pożarze, klęsce żywiołowej lub innym miejscowym zagrożeniu, w tym uratowanego mienia. 6. Do współpracy formacji ochronnych z obroną cywilną przepis 5 pkt. 1 stosuje się odpowiednio, 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Z DNIA 17 LISTOPADA 1998 R. W SPRAWIE WEWNĘTRZNYCH SŁUŻB OCHRONY. (Dz.U. NR 4, POZ.31) Na podstawie art. 13 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje. 1. Rozporządzenie określa, dla wewnętrznych służb ochrony: 1) szczegółowe zasady i tryb tworzenia, 2) strukturę organizacyjną i zakres działania, 3) sposób prowadzenia dokumentacji ochronnej, 4) uzbrojenie i wyposażenie, 5) umundurowanie i oznaki służbowe, 6) sposób tworzenia nazw. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostce bez bliższego określenia, rozumie się przez to jednostkę organizacyjną, w której działa wewnętrzna służba ochrony Wewnętrzne służby ochrony dla zapewnienia obowiązkowej ochrony obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740), zwanej dalej ustawą", tworzy się po umieszczeniu tych obszarów, obiektów i urządzeń w ewidencji, o której mowa w art. 5 ust. 5 ustawy, oraz uzgodnieniu z właściwym terytorialnie komendantem wojewódzkim Policji planu ochrony. 2. Kierownik jednostki, który bezpośrednio zarządza obszarami, obiektami i urządzeniami podlegającymi obowiązkowej ochronie, powołuje wewnętrzną służbę ochrony w terminie 3 miesięcy od dnia uzgodnienia planu ochrony Wewnętrzne służby ochrony w jednostkach, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy, tworzy się po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji. 2. Kierownik jednostki, uprawniony do złożenia wniosku o zezwolenie na utworzenie wewnętrznej służby ochrony, powołuje wewnętrzną służbę ochrony Powołanie wewnętrznej służby ochrony, o których mowa w 2 ust. 1 i 3 ust. 1, potwierdza protokół sporządzony przez komisję. Protokół podpisują wszyscy członkowie komisji. Wzór protokołu powołania wewnętrznej służby ochrony sianowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Komisję o której mowa w ust. I, powołuje właściwy terytorialnie komendant wojewódzki Policji. 3. W skład komisji, o której mowa w ust. I, wchodzą: 1) przedstawiciel komendanta wojewódzkiego Policji, jako przewodniczący komisji,

20 2) dwie osoby wyznaczone przez kierownika jednostki, jako członkowie komisji. 4. Komisja sprawdza spełnienie warunków, o których mowa w art. 7 ust, 2 pkt. 4-6 ustawy, określonych w planie ochrony lub we wniosku o zezwolenie na utworzenie wewnętrznej służby ochrony. 5. Do zakresu działania wewnętrznej służby ochrony należy. 1) zapewnienie bezpieczeństwa osób znajdujących się w granicach chronionych obszarów i obiektów jednostki. 2) ochrona obiektów, pomieszczeń i urządzeń jednostki przed dostępem do nich osób nieuprawnionych, 3) ochrona mienia jednostki przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem, 4) konwojowanie mienia jednostki, 5) zapobieganie zakłóceniom porządku na terenie jednostki oraz powiadamianie kierownika jednostki o zdarzeniach powodujących naruszenie porządku, 6} ujawnianie taktów dewastacji mienia jednostki, 7) niezwłoczne powiadamianie organów ścigania o czynach przestępnych zaistniałych na terenie jednostki i, zabezpieczanie miejsca ich popełnienia do czasu przybycia organów ścigania. 6. Strukturę organizacyjną wewnętrznej służby ochrony, w zależności od rodzaju, i wielkości jednostki, mogą tworzyć: 1) oddziały, 2) pododdziały, 3) samodzielne posterunki. 2. W zależności od składu struktury organizacyjnej w wewnętrznej służbie ochrony można tworzyć następujące stanowiska służbowe: 1) szef ochrony, 2) zastępca szefa ochrony, 3) dowódca zmiany, 4) starszy wartownik-konwojent, 5] wartownik - konwojent, 6) młodszy wartownik - konwojent Do zakresu działania szefa ochrony należy: 1) opracowywanie planu ochrony i innej dokumentacji ochronnej, 2) organizowanie ochrony jednostki, 3) planowanie zadań dla podległych pracowników ochrony, 4) kierowanie oddziałem. 5) sprawowanie nadzoru i kontroli nad wykonywaniem zadań ochrony, 6) prowadzenie instruktaży i zajęć szkoleniowych z pracownikami ochrony oraz dokumentowanie tych czynności, 7) podejmowanie działań zmierzających do stałego doskonalenia form i metod ochrony jednostki, 8) dokonywanie okresowych pisemnych analiz i ocen stanu bezpieczeństwa jednostki, 9) informowanie kierownika jednostki o stanie zagrożenia i ochrony jednostki, 10) sprawowanie nadzoru nad przechowywaniem broni i amunicji oraz ich ewidencjonowaniem, 11) udział w naborze pracowników ochrony. 2 Do zakresu działania zastępcy szefa ochrony należy. 1) wykonywanie obowiązków szefa ochrony podczas ego nieobecności, 2) wykonywanie zadań zgodnie z podziałem pracy ustalonym przez szefa ochrony, 3) kierowanie pododdziałem 4) wykonywanie poleceń szefa ochrony.