PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU MECHANIK PRECYZYJNY, O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU MEHANIK REYZYJNY, O STRUKTURZE RZEDMIOTOWEJ wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn Warszawa 2012 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

2 SIS TREŚI 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU MEHANIK REYZYJNY Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO INFORMAJA O ZAWODZIE MEHANIK REYZYJNY UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE MEHANIK REYZYJNY OWIĄZANIA ZAWODU MEHANIK REYZYJNY Z INNYMI ZAWODAMI ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE MEHANIK REYZYJNY LAN NAUZANIA DLA ZAWODU MEHANIK REYZYJNY ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW Elektrotechnika i elektronika odstawy konstrukcji urządzeń precyzyjnych Techniki wytwarzania Napędy i sterowania płynowe Działalność gospodarcza w branży mechanicznej Język obcy w branży mechanicznej Montaż urządzeń precyzyjnych zajęcia praktyczne Obsługa urządzeń precyzyjnych zajęcia praktyczne Montaż i naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych zajęcia praktyczne...61 ZAŁĄZNIKI rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 1

3 TY SZKOŁY: Zasadnicza Szkoła Zawodowa 1. TY ROGRAMU: RZEDMIOTOWY 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: mgr inż. Grzegorz Lis, dr inż. Zbigniew ilch, mgr inż. Roman Ruprecht Recenzenci: Konsultanci: mgr inż. Robert Wanic 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu MEHANIK REYZYJNY opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: Ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw Rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego z dnia 23 grudnia 2011 r. Rozporządzeniem w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie ramowych planów nauczania z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników z dnia 8 czerwca 2009 r. Rozporządzeniem w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych z dnia 30 kwietnia 2007 z późn. zmianami. Rozporządzeniem w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dnia 17 listopada 2010 r. Rozporządzeniem w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach z dnia 31 grudnia 2002 r. z późn. zmianami. 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego: elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

4 Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. 6. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU MEHANIK REYZYJNY Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu MEHANIK REYZYJNY uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: 1) umiejętność zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; 3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; 4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; 5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi; 6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 8) umiejętność pracy zespołowej. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 3

5 W programie nauczania dla zawodu MEHANIK REYZYJNY uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: matematyka, a także podstawy przedsiębiorczości i edukację dla bezpieczeństwa. 7. INFORMAJA O ZAWODZIE MEHANIK REYZYJNY MEHANIK REYZYJNY należy do zawodów spotykanych w sferze zatrudnienia. Dominującym układem czynności w zawodzie są prace montażowe i remontowe, które wykonuje pracownik zajmujący się wytwarzaniem, konserwacją, naprawą i eksploatacją maszyn i urządzeń precyzyjnych. raca mechanika precyzyjnego wymaga na ogół zespołowego działania i oparta jest na współpracy. MEHANIK REYZYJNY montuje, uruchamia, użytkuje, konserwuje, naprawia urządzenia precyzyjne wykorzystując wiedzę związaną z mechaniką, elektrotechniką, pneumatyką, hydrauliką. Monitoruje pracę urządzeń precyzyjnych, ocenia jakość wykonywanych prac, organizuje własne miejsce pracy oraz podległych pracowników zgodnie z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ergonomii, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska. 8. UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE MEHANIK REYZYJNY Do typowych zadań zawodowych mechanika precyzyjnego należy między innymi: - montowania i naprawiania mechanizmów maszyn i urządzeń precyzyjnych; - montowania, naprawianie i konserwowania przyrządów pomiarowych; - montowania i naprawiania napędów pneumatycznych, hydraulicznych i elektrycznych. MEHANIK REYZYJNY może wykonać pracę na stanowisku montera urządzeń precyzyjnych, diagnosty urządzeń precyzyjnych, konserwatora maszyn i urządzeń precyzyjnych. Może też być brygadzistą, ale wówczas praca na tym stanowisku wymaga umiejętności związanych z pracą zespołową i umiejętnością kierowania zespołem ludzi, komunikowania się, oraz podejmowania szybkich i trafnych decyzji i podzielności uwagi. Zawód mechanika precyzyjnego stwarza możliwości zatrudnienia i tworzenia nowych miejsc pracy. Mechanicy precyzyjni mogą wykonać zadania zawodowe w różnych gałęziach przemysłu, a niekiedy prowadzić własne firmy produkcyjne i usługowe. Mechanika precyzyjna znajduje zastosowanie między innymi: w układach sterowania pojazdami, w urządzeniach automatyki, w obrabiarkach sterowanych numerycznie, w aparaturze medycznej, w robotach przemysłowych, w zaawansowanym sprzęcie gospodarstwa domowego oraz w nowoczesnych zabawkach. rodukty z zastosowaniem mechaniki precyzyjnej charakteryzuje wielofunkcyjność, konfigurowalność, adaptacja do zmieniających się warunków oraz prosta obsługa. MEHANIK REYZYJNY może dodatkowo uzupełnić swoje wykształcenie korzystając z szerokiej oferty szkoleniowej. Oferta ta dotyczyć może np. kwalifikacyjnych kursów zawodowych, kursów organizowanych przez firmy z branży automatyki przemysłowej. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 4

6 9. OWIĄZANIA ZAWODU MEHANIK REYZYJNY Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Kwalifikacja M.15. jest kwalifikacją w zawodzie mechanik precyzyjny. Inną grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach określone kodem KZ(M.a). KZ(M.a)występuje w zawodach: mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych, zegarmistrz, optyk-mechanik, mechanik precyzyjny, mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń precyzyjnych, mechanik--monter maszyn i urządzeń, mechanik pojazdów samochodowych, operator obrabiarek skrawających, ślusarz, kowal, monter kadłubów okrętowych, blacharz samochodowy, blacharz, lakiernik, technik optyk, technik mechanik lotniczy, technik mechanik okrętowy, technik budownictwa okrętowego, technik pojazdów samochodowych, technik mechanizacji rolnictwa, technik mechanik, monter mechatronik, elektromechanik pojazdów samochodowych, technik mechatronik, technik transportu drogowego, technik energetyk, modelarz odlewniczy, technik wiertnik, technik górnictwa podziemnego, technik górnictwa otworowego, technik górnictwa odkrywkowego, technik przeróbki kopalin stałych, technik odlewnik, technik hutnik, operator maszyn i urządzeń odlewniczych, operator maszyn i urządzeń metalurgicznych, operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej. 10. ELE SZZEGÓŁOWE KSZTAŁENIA W ZAWODZIE MEHANIK REYZYJNY Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie mechanik precyzyjny powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: montowania i naprawiania mechanizmów maszyn i urządzeń precyzyjnych; montowania, naprawianie i konserwowania przyrządów pomiarowych; montowania i naprawiania napędów pneumatycznych, hydraulicznych i elektrycznych. Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie mechanik precyzyjny: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów(bh, DG, JOZ, KS), efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru mechanicznego i górniczo-hutniczego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów, stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów KZ(M.a), efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie: M.15. Montaż i naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 5

7 11. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU MEHANIK REYZYJNY Zgodnie z Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w zasadniczej szkole zawodowej minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1600 godzin, z czego na kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 630 godzin, a na kształcenie zawodowe praktyczne 970 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie mechanik precyzyjny minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów oraz efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru mechanicznego i górniczo-hutniczego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie lub grupie zawodów- 350 godz. efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionej w zawodzie: M.15. Montaż i naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych 750 godz. Tabela 3. lan nauczania dla programu o strukturze przedmiotowej Lp. Obowiązkowe zajęcia edukacyjne Klasa I II III Liczba godzin tygodniowo w trzyletnim okresie nauczania Liczba godzin w trzyletnim okresie nauczania rzedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym 1 Elektrotechnika i elektronika odstawy konstrukcji urządzeń precyzyjnych Techniki wytwarzania Napędy i sterowania płynowe Działalność gospodarcza w branży mechanicznej Język obcy w branży mechanicznej Łączna liczba godzin rzedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym */** 7 Montaż urządzeń precyzyjnych - zajęcia praktyczne Obsługa urządzeń precyzyjnych - zajęcia praktyczne Naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych - zajęcia praktyczne Łączna liczba godzin *dla młodocianych pracowników liczbę dni w tygodniu przeznaczonych na praktyczną naukę zawodu u pracodawcy ustala dyrektor szkoły, z uwzględnieniem przepisów Kodeksu racy. **zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy. EGZAMIN OTWIERDZAJĄY IERWSZĄ KWALIFIKAJĘ M.15. ODBYWA SIĘ OD KONIE KLASY TRZEIEJ. I II I II I II rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 6

8 Wykaz działów programowych dla zawodu MEHANIK REYZYJNY Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Lp. Nazwa przedmiotu Działy programowe 1 Elektrotechnika i elektronika 2 odstawy konstrukcji urządzeń precyzyjnych 3 Techniki wytwarzania 4 Napędy i sterowania płynowe 5 Działalność gospodarcza w branży mechanicznej 6 Język obcy w branży mechanicznej 7 Montaż urządzeń precyzyjnych zajęcia praktyczne 8 Obsługa urządzeń precyzyjnych - zajęcia praktyczne 9 Naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych- zajęcia praktyczne 1.1 Bezpieczeństwo i higiena pracy 1.2 Wprowadzenie do elektrotechniki 1.3 Wprowadzenie do elektroniki 2.1. Rysunek techniczny 2.2. zęści maszyn i połączenia 2.3. Materiały konstrukcyjne urządzeń precyzyjnych 3.1. Budowa maszyn i urządzeń 3.2. odstawy technik wytwarzania 3.3. Naprawa i regeneracja części maszyn 4.1. Elementy napędów i sterowania 4.2. Układy napędów i sterowania 5.1. odstawy prawne działalności gospodarczej 5.2. Zakładanie i prowadzenie firmy w branży mechanicznej 6.1. Zagadnienia bezpieczeństwa i higieny pracy w branży mechanicznej 6.2. Terminologia w analizie dokumentacji i literatury zawodowej 6.3. Działalność gospodarcza i biznesowa 7.1. Montaż mechanizmów precyzyjnych 7.2. Montaż przyrządów pomiarowych 7.3. Montaż mechanizmów precyzyjnych napędów pneumatycznych i hydraulicznych 8.1. Elementy bezpieczeństwa w pracach obsługowych 8.2. Weryfikacja stanu technicznego i konserwacja urządzeń precyzyjnych 8.3. Uruchamianie i regulacja urządzeń precyzyjnych 9.1. Bezpieczeństwo i higiena pracy podczas napraw 9.2. Naprawa mechanizmów precyzyjnych 9.3. Naprawa przyrządów pomiarowych 9.4. Naprawa mechanizmów precyzyjnych napędów pneumatycznych i hydraulicznych Liczba godzin przewidziana na dział rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 7

9 12. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW W programie nauczania dla zawodu mechanik precyzyjny zastosowano taksonomię celów AB B. Niemierko 1. Elektrotechnika i elektronika 160 godz. 2. odstawy konstrukcji urządzeń precyzyjnych 160 godz. 3. Techniki wytwarzania 96 godz. 4. Napędy i sterowania płynowe 160 godz. 5. Działalność gospodarcza w branży mechanicznej 32 godz. 6. Język obcy w branży mechanicznej 32 godz. 7. Montaż urządzeń precyzyjnych zajęcia praktyczne 266 godz. 8. Obsługa urządzeń precyzyjnych - zajęcia praktyczne 320 godz. 9. Naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych- zajęcia praktyczne 384 godz. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 8

10 1. Elektrotechnika i elektronika 1.1. Bezpieczeństwo i higiena pracy Wprowadzenie do elektrotechniki 1.3. Wprowadzenie do elektroniki 1.1. Bezpieczeństwo i higiena pracy Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia BH(1)1. określić pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, ochroną przeciwpożarową, ochroną środowiska i ergonomią BH(1)2. stosować pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, ochroną - prawna ochrona pracy, - czynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe i niebezpieczne występujące w procesie pracy, przeciwpożarową, ochroną środowiska i ergonomią BH(1)3. wyjaśnić zasady ochrony przeciwpożarowej na stanowisku pracy B - ergonomia w kształtowaniu warunków pracy, - wymagania dotyczące pomieszczeń pracy, BH(1)4. dobrać środki gaśnicze - wymagania dotyczące pomieszczeń higieniczno-sanitarnych - wymagania bezpieczeństwa dotyczące stanowisk pracy BH(2)1. określić instytucje oraz służby działające w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce - wymagania bezpieczeństwa dotyczące procesów pracy - bezpieczna praca z urządzeniami i maszynami elektrycznymi BH(2)2. określić zadania instytucji oraz służb działających w zakresie ochrony - ochrona przeciwporażeniowa, pracy i ochrony środowiska w olsce - zagrożenia dotyczące urządzeń i maszyn elektrycznych, BH(2)3. określić uprawnienia instytucji oraz służb działających w zakresie - zagrożenia pożarowe, ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce - zasady ochrony przeciwpożarowej, BH(2)4. scharakteryzować zakres kompetencji instytucji oraz służb działających - przepisy dotyczące ochrony środowiska, w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w olsce - pierwsza pomoc w przypadku porażenia prądem elektrycznym, BH(2)5. różnicować instytucje działające w zakresie ochrony pracy i ochrony - pierwsza pomoc w przypadku urazów mechanicznych, środowiska w olsce BH(3)1. przytoczyć prawa i obowiązki pracownika w zakresie bezpieczeństwa i B higieny pracy BH(3)2. przytoczyć prawa i obowiązki pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i B higieny pracy BH(3)3. określić konsekwencje wynikające z nieprzestrzegania praw i obowiązków pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 9

11 BH(5)1. określić substancje niebezpieczne w środowisku pracy BH(5)2. przewidzieć sytuacje i okoliczności mogące stanowić zagrożenie dla D zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska związane z wykonywaniem zadań zawodowych BH(5)3. zapobiegać ewentualnym zagrożeniom wynikającym z wykonywania zadań zawodowych BH(6)1. wskazać skutki oddziaływania czynników szkodliwych na organizm człowieka; BH(6)2. wskazać skutki działania prądu elektrycznego na organizm człowieka BH(6)4. scharakteryzować skutki oddziaływania czynników szkodliwych na B organizm człowieka; BH(10)1. organizować pierwszą pomoc poszkodowanym w wypadkach przy pracy oraz w stanach zagrożenia zdrowia i życia BH(10)2. zastosować pierwszą pomoc poszkodowanym w wypadkach przy pracy D oraz w stanach zagrożenia zdrowia i życia BH(10)3. udzielić pierwszej pomocy porażonemu prądem elektrycznym KS(3)1. planować przedsięwzięcia B KS(3)2. realizować zadania D KS(3)3. analizować osiągnięcia swoich działań D KS(3)4. rozwiązać problemy D lanowane zadania Zadaniem zespołu jest opracowanie instrukcji BH i przeciwpożarowej związanej z lutowaniem ręczną lutownicą. W instrukcji należy opisać właściwy wygląd stanowiska oraz jego wyposażenie oraz konieczne środki ochrony osobistej oraz wskazać zagrożenia pożarowe. Grupa prezentuje wykonane zadanie. Dokonaj podziału środków gaśniczych i wskaż te, które przeznaczone są (dopuszczone są) do gaszenia urządzeń elektrycznych. zy są środki gaśnicze pozwalające gasić urządzenie pod napięciem? Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: Kodeks racy, zbiory ustaw i rozporządzeń w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, normy europejskie dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dotyczące ergonomii na stanowiskach pracy, wydawnictwa z zakresu ochrony środowiska, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz eksploatacji urządzeń elektromechanicznych i elektronicznych, filmy i prezentacje multimedialne dotyczące zagrożeń dla zdrowia występujących w pracy mechanika automatyki przemysłowej i urządzeń precyzyjnych. Komputer z dostępem do Internetu, urządzenia multimedialne. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów, czasopisma branżowe, katalogi, filmy i prezentacje multimedialne rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 10

12 o tematyce bezpieczeństwa pracy w zawodzie mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń precyzyjnych lub pokrewnych. Filmy dydaktyczne dotyczące zagrożeń pożarowych i zachowań na wypadek pożaru, procedury postępowania w razie wypadku przy pracy, typowy sprzęt gaśniczy, odzież ochronna i sprzęt ochrony indywidualnej, wyposażenie do nauki udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej(fantom). Zalecane metody dydaktyczne Realizacja programu nauczania działu Bezpieczeństwo i higiena pracy ma przygotować ucznia do przestrzegania przepisów bhp, ochrony przeciwpożarowej, ochrony środowiska i udzielania pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach przy pracy. Zalecane metody dydaktyczne dla tego działu nauczania to metoda projektów, przypadków, dyskusji dydaktycznej oraz ćwiczeń praktycznych. Metodę projektów proponuje się zastosować podczas realizacji treści z zakresu wymagań BH dotyczących pomieszczeń pracy i pomieszczeń higieniczno-sanitarnych oraz wymagań bezpieczeństwa dotyczących procesu pracy także opracowania instrukcji BH czy poradnika. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form nauczania. Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do 5 osób. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru oraz testu praktycznego. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia. dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia Wprowadzenie do elektrotechniki Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna M.15.3(1)1. rozróżnić elementy, urządzenia i układy elektryczne urządzeń precyzyjnych; M.15.2(2)1. sprawdzić działanie przetworników elektro-mechanicznych przyrządów pomiarowych; M.15.3(2)2 posłużyć się podczas uruchamiania dokumentacją techniczną, normami oraz katalogami urządzeń napędowych elektromechanicznych; M.15.3(2)5. weryfikować działania napędów elektromechanicznych; M.15.3(4)1. charakteryzować przyrządy pomiarowe stosowane podczas montażu, naprawy, regulacji mechanizmów napędów pneumatycznych i hydraulicznych; Materiał kształcenia B - elementy i urządzenia elektryczne w katalogach - wielkości elektryczne w układzie SI - właściwości pola elektrycznego i magnetycznego - prawa dotyczące obwodów prądu stałego - rezystory rodzaje, oznaczenia, łączenie - kondensatory rodzaje, oznaczenia, łączenie - moc i energia prądu stałego - obliczanie obwodów prądu stałego z jednym źródłem napięcia - wielości i przebiegi w obwodach prądu przemiennego rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 11

13 KS(4)1. przejawić gotowość do ciągłego uczenia się p - zjawisko rezonansu w układach prądu przemiennego i jego wykorzystanie KS(4)2. przejawić chęć doskonalenia się - podstawowe pojęcia i układy połączeń w obwodach KS(5)1. określić sposoby radzenia sobie ze stresem trójfazowych - zabezpieczenia instalacyjne i silnikowe własności, KS(5)2. stosować techniki relaksacyjne zastosowanie, symbole i oznaczenia - cewki, elektromagnesy i sprzęgła elektromagnetyczne - silniki elektryczne prądu stałego i przemiennego podstawy budowy i zasady działania - elementy stykowe mechaniczne i elektromechaniczne układów sterowania elektrycznego i ich symbole - układy stycznikowo-przekaźnikowe - czujniki i przetworniki w układach elektrycznych - podstawowe pojęcia metrologii, - przyrządy pomiarowe wielkości elektrycznych, lanowane zadania Dokonaj podziału materiałów ze względu na ich własności elektryczne. Scharakteryzuj każdy z nich i podaj, co najmniej po dwa przykłady. Wykonaną pracę należy porównać z otrzymanym wzorcem i dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania. Stosując właściwe symbole graficzne narysuj schemat obwodu elektrycznego prądu stałego o napięciu 24V, będącego układem sterowania siłownika pneumatycznego. Układ ma składać się z włącznika i wyłącznika impulsowego, przekaźnika ze stykami zwiernymi i rozwiernymi, dwóch włączników krańcowych zaworu sterowanego elektromagnetycznie. Układ ma działać w ten sposób, że po załączeniu zasilania siłownik wykonuje ruchy oscylacyjne z jednego do drugiego skrajnego położenia aż do momentu naciśnięcia przycisku wyłącznika. Wykonaną pracę należy porównać z otrzymanym wzorcem i dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania. Oblicz opór przewodów wykonanych z trzech rodzajów materiałów: aluminium, miedz, nikielina o przekroju 1 mm 2 i długości 80 m. Opór właściwy materiałów należy wyszukać w materiałach wskazanych przez nauczyciela. Wykonaną pracę należy porównać z otrzymanym wzorcem i dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowni elektrotechniki i elektroniki wyposażonej w rzutnik multimedialny, rzutnik pisma, komputer multimedialny z dostępem do Internetu i drukarką, stanowisko do demonstracji. Środki dydaktyczne Elementy elektryczne i elektroniczne, maszyny i urządzenia elektryczne. Osprzęt instalacyjny i próbki przewodów oraz zestawy do wykonywania badań i pomiarów. rzyrządy pomiarowe. Narzędzia, części i materiały do instalowania silników elektrycznych. Katalogi elementów elektronicznych, silników, łączników i przewodów. Schematy instalacji oraz układów elektrycznych i elektronicznych. Normy i akty prawne z zakresu BH przy instalacjach i urządzeniach elektrycznych. Elementy automatyki i ich przekroje. lansze i foliogramy dotyczące elementów automatyki. Zestaw narzędzi, mierników, części i materiałów do montowania układów. Instrukcje i teksty przewodnie do ćwiczeń. onadto przydatne będą zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów, katalogi podzespołów, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 12

14 układy demonstracyjne, pokaz z objaśnieniem, foliogramy i fazogramy, plansze poglądowe, filmy dydaktyczne i prezentacje multimedialne związane z treściami kształcenia w zawodzie mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń elektronicznych. zasopisma branżowe, katalogi, normy ISO i N. Zalecane metody dydaktyczne Dominującymi metodami powinny być metody podające, problemowe i eksponujące. Nauczyciel dobierając metodę kształcenia powinien zwrócić uwagę na kształtowanie umiejętności rozróżniania wielkości elektrycznych i ich jednostek, poprawnego posługiwania się terminologią techniczną dla zawodu mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń precyzyjnych. Do obliczania prostych obwodów elektrycznych ważne jest kształtowanie umiejętności zastosowania prawa Ohma i praw Kirchhoffa. Realizując tematy dotyczące silników prądu stałego i przemiennego należy skupić się na ich budowie, zasadzie działania oraz zastosowaniu. Należy stosować metody podające, problemowe, eksponujące oraz praktyczne. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form nauczania. Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do 5 osób. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów proponuje się przeprowadzenie testów mieszanych, obserwację aktywności ucznia podczas pracy w grupie, pisemne i ustne sprawdziany. Zaleca się, aby wymagania podstawowe obejmowały przede wszystkim umiejętności montowania oraz testowania układów elektrycznych i elektronicznych. Osiągnięcia uczniów należy ocenić na podstawie: - ustnych sprawdzianów wiadomości i umiejętności, - testów osiągnięć szkolnych, - ukierunkowanej obserwacji indywidualnej i zespołowej pracy ucznia podczas wykonywania ćwiczeń. Wiadomości teoretyczne niezbędne do realizacji ćwiczeń, mogą być sprawdzane za pomocą testu z zadaniami zamkniętymi(wielokrotnego wyboru, na dobieranie) i otwartymi (krótkiej odpowiedzi, z luką). Umiejętności praktyczne powinny być sprawdzane na podstawie obserwacji czynności wykonywanych podczas realizacji ćwiczeń. odczas obserwacji należy zwrócić uwagę na: - dobieranie przyrządów pomiarowych, - łączenie układów pomiarowych na podstawie schematu, - wykonywanie pomiarów podstawowych parametrów układów elektrycznych i elektronicznych, - przestrzeganie przepisów BH podczas pomiarów. Sprawdzanie poprawności wykonania ćwiczenia należy przeprowadzać w trakcie i po jego wykonaniu. Uczeń powinien samodzielnie sprawdzić wyniki swojej pracy według przygotowanego przez nauczyciela arkusza oceny postępów. Następnie nauczyciel powinien dokonać kontroli według tego samego arkusza. Ocena na zakończenie realizacji programu nauczania powinna uwzględniać wyniki wszystkich stosowanych przez nauczyciela sposobów sprawdzania osiągnięć ucznia. odstawą do uzyskania pozytywnej oceny powinno być poprawne wykonanie ćwiczeń. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 13

15 1.3 Wprowadzenie do elektroniki Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia M.15.1(4)1 rozróżnić i charakteryzować przyrządy pomiarowe stosowane podczas B - mikrokomputer - schemat blokowy, działanie, zastosowanie montażu elementów automatyki przemysłowej; - własności półprzewodników M.15.1(4)2. dobrać przyrządy podczas pomiarów wielkości elektrycznych przy montażu, naprawie, regulacji mechanizmów maszyn i urządzeń precyzyjnych; B - termistory, warystory, - diody i tranzystory M.15.2(1)2. rozróżnić mechanizmy przyrządów pomiarowych; - elektroniczne elementy przełączające: diak, tyrystor, triak - elementy i podzespoły optoelektroniczne, M.15.2(1)3. rozpoznać parametry przyrządów pomiarowych; - układy scalone, M.15.2(2)1. sprawdzić działanie przetworników elektro-mechanicznych przyrządów pomiarowych; - symbole i oznaczenia elementów elektronicznych, - zasilacze, w tym stabilizowane parametry, zastosowanie KS(4)1. przejawić gotowość do ciągłego uczenia się - wzmacniacze, parametry, zastosowanie, - bramki logiczne w układach sterowania KS(4)2. przejawić chęć doskonalenia się - elementy elektroniczne w katalogach KS(5)1. określić sposoby radzenia sobie ze stresem KS(5)2. stosować techniki relaksacyjne lanowane zadania Dokonaj podziału jednotranzystorowych wzmacniaczy napięciowych. Scharakteryzuj każdy z nich i podaj, przykłady ich zastosowania. Wykonaną pracę należy porównać z otrzymanym wzorcem i dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania. Stosując właściwe symbole graficzne narysuj schemat obwodu elektronicznego wykonanego w technologii TTL, sterującego pracą siłownika pneumatycznego. Układ ma składać się z 2 włączników monostabilnych, dwóch włączników krańcowych zaworu sterowanego elektromagnetycznie. Układ ma działać w ten sposób, że po załączeniu zasilania siłownik wykonuje ruchy oscylacyjne z jednego do drugiego skrajnego położenia aż do momentu naciśnięcia przycisku wyłącznika. Wykonaną pracę należy porównać z otrzymanym wzorcem i dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania. Zestaw stanowisko pomiarowe do pomiaru temperatury z wykorzystaniem woltomierza i termistora półprzewodnikowego. rzeskaluj zestawiony termometr, wykorzystując dwie znane temperatury: otoczenia i gorącej wody. Do wykonania zadania potrzebne będą termometr pokojowy i termometr laboratoryjny o zakresie o. Wykonaną pracę należy porównać z otrzymanym wzorcem i dokonać samooceny prawidłowości wykonania zadania. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w pracowni elektrotechniki i elektroniki wyposażonej w rzutnik multimedialny, rzutnik pisma, komputer multimedialny z dostępem do Internetu i drukarką, stanowisko do demonstracji. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów, katalogi mechanizmów i urządzeń precyzyjnych. układy demonstracyjne, rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 14

16 2. odstawy konstrukcji urządzeń precyzyjnych 2.1. Rysunek techniczny 2.2. zęści maszyn i połączenia 2.3. Materiały konstrukcyjne urządzeń precyzyjnych Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego foliogramy i fazogramy, plansze poglądowe, filmy dydaktyczne i prezentacje multimedialne związane z treściami kształcenia w zawodzie mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń elektronicznych, czasopisma branżowe, katalogi, normy ISO i N. Zalecane metody dydaktyczne Nauczyciel dobierając metodę kształcenia powinien zwrócić uwagę na kształtowanie umiejętności rozróżniania wielkości elektrycznych i ich jednostek, poprawnego posługiwania się terminologią techniczną dla zawodu mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń precyzyjnych. Ważne jest również kształtowanie umiejętności wykorzystywania praw fizycznych i zależności matematycznych do obliczania parametrów obwodów oraz do analizowania zjawisk występujących w układach elektronicznych. Istotne jest interpretowanie parametrów przyrządów półprzewodnikowych, analizowanie działania układów elektronicznych. Ważnym jest wskazywanie praktycznego zastosowania układów elektronicznych. Należy zastosować metody podające, problemowe, eksponujące oraz praktyczne. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form nauczania. Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do 5 osób. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru, testu praktycznego oraz ocenę projektu. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia. dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia Rysunek techniczny Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 15 Materiał kształcenia KS(6)aktualizuje wiedzę i doskonali umiejętności zawodowe D Zasady szkicowania. KS(9)potrafi negocjować warunki porozumień D Rzutowanie prostokątne i aksonometryczne. KZ(M.a)(1)1 wykonać rysunki techniczne w rzutach prostokątnych Rysunki i uproszczenia. rozmieszczonych wg europejskiej metody Wymiarowanie. KZ(M.a)(1)2 wykonać przekroje i kłady części maszyn, Normy rysunku technicznego. KZ(M.a)(1)3 stosować zasady wymiarowania od baz obróbkowych Symbole elementów pneumatycznych i hydraulicznych. i konstrukcyjnych, Schematy połączeń układów hydraulicznych

17 KZ(M.a)(1)4 stosować zasady wymiarowania średnic, promieni, łuków, kątów, pochyleń, zbieżności, gwintów i połączeń na rysunkach technicznych maszynowych, KZ(M.a)(1)5 stosować zasady zapisu wymiarów tolerowanych, pasowania, tolerancji kształtu i położenia powierzchni na rysunkach technicznych maszynowych, KZ(M.a)(1)6 stosować zasady oznaczeń chropowatości i kierunkowości powierzchni, obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej na rysunkach technicznych maszynowych, KZ(M.a)(1)7 rozpoznać symbole i oznaczenia stosowane na rysunkach technicznych maszynowych KZ(M.a)(2)1 wykonać szkice figur płaskich w rzutach prostokątnych KZ(M.a)(2)2 wykonać szkice brył geometrycznych w rzutach prostokątnych i aksonometrycznych KZ(M.a)(2)3 wykonać szkice części maszyn odwzorowujące kształty zewnętrzne i wewnętrzne KZ(M.a)(2)4 zwymiarować szkice typowych części maszyn KZ(M.a)(2)5 zastosować uproszczenia rysunkowe do wykonania szkicu części maszyny KZ(M.a)(2)6 rozróżnić rysunki techniczne: wykonawcze, złożeniowe, zestawieniowe, montażowe, zabiegowe i operacyjne, B KZ(M.a)(2)7 odczytać rysunki wykonawcze i złożeniowe, KZ(M.a)(3)1 wykorzystać oprogramowanie komputerowe wspomagające wykonywanie rysunków technicznych maszynowych, D KZ(M.a)(3)2 posłużyć się skanerem i projektorem multimedialnym do prezentacji wykonanych rysunków i projektów D KZ(M.a)(4)1 rozpoznać części i mechanizmy maszyn i urządzeń, B KZ(M.a)(6)1 wyjaśnić zasady tolerancji i pasowania KZ(M.a)(6)2 zastosować układ tolerancji i pasowań M.15.1(1)1 rozpoznać symbole stosowane na schematach układów pneumatycznych i hydraulicznych; p lanowane zadania(ćwiczenia) Szkicowanie i wymiarowanie bryły złożonej w rzucie aksonometrycznym na podstawie modelu Zadaniem uczniów jest wykonanie pracy zgodnie z opisem: Na podstawie otrzymanego modelu wykonaj szkic bryły w rzucie aksonometrycznym w układzie na trzy rzutnie i zwymiaruj zgodnie z zasadami. i pneumatycznych. Oznaczenia tolerancji wymiarowych i pasowań na rysunkach wykonawczych. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 16

18 Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym i pracowni rysunku technicznego. W miejscach prowadzenia zajęć powinny znajdować się: przybory kreślarskie, modele rzutni, figur i brył, modele części maszyn i połączeń części, modele mechanizmów, przyrządy pomiarowe, dokumentacja techniczna i konstrukcyjna, katalogi części maszyn, tabele tolerancji, olskie Normy z zakresu rysunku technicznego, komputer z dostępem do Internetu i oprogramowaniem do wykonywania rysunków technicznych maszynowych, urządzenie multimedialne. Zajęcia w pracowni rysunku technicznego powinny odbywać się w grupie do 15 uczniów. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów. rezentacje multimedialne z zakresu rysunku technicznego i części maszyn. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy Zapis konstrukcji wymaga aktywizujących metod kształcenia z uwzględnieniem metody ćwiczeń, projektów, łączenia teorii z praktyką, korzystania z innych niż podręcznikowe źródeł informacji oraz uwzględnienie techniki komputerowej. Dominującymi metodami kształcenia powinny być metoda ćwiczeń i projektów. Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie mogą pracować samodzielnie i w grupach. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do 5 osób. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się stosowanie testów wielokrotnego wyboru, ćwiczeń, projektów i testów praktycznych zaopatrzonych w kryteria oceny i schemat punktowania. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia zęści maszyn i połączenia Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(M.a)(4)2 scharakteryzować osie i wały maszynowe, ołączenia części maszyn. KZ(M.a)(4)3 scharakteryzować budowę i rodzaje łożysk tocznych i ślizgowych, ołączenia rozłączne. KZ(M.a)(4)4 dobrać z katalogu na podstawie oznaczeń łożysko toczne, ołączenia nierozłączne. KZ(M.a)(4)5 wyjaśnić budowę i zasadę działania sprzęgieł i hamulców, Mechanizmy maszyn i urządzeń KZ(M.a)(4)6 sklasyfikować przekładnie mechaniczne, ostawy metrologii. KZ(M.a)(4)7 wyjaśnić budowę przekładni zębatych prostych i złożonych, Tolerancje i pasowania. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 17

19 KZ(M.a)(4)8 wskazać zastosowanie elementów, zespołów i mechanizmów maszyn i urządzeń, KZ(M.a)(4)9 wyjaśnić budowę i zasadę działania mechanizmów ruchu postępowego i obrotowego, KZ(M.a)(5)1 rozróżnić rodzaje połączeń rozłącznych i nierozłącznych, B KZ(M.a)(5)2 rozpoznać rodzaj połączenia na podstawie dokumentacji konstrukcyjnej zespołu maszyny B KZ(M.a)(5)3 wykonać szkice połączeń: nitowych, spawanych, zgrzewanych, gwintowych i kształtowych KZ(M.a)(6)3 sklasyfikować przyrządy pomiarowe oraz określić ich właściwości metrologiczne KZ(M.a)(6)4 dobrać przyrządy do pomiaru i sprawdzania części maszyn KZ(M.a)(6)5 wykonać pomiary wielkości geometrycznych KZ(M.a)(6)6 zinterpretować wyniki pomiarów KZ(M.a)(6)7 obliczyć wymiary graniczne, odchyłki i tolerancje KZ(M.a)(6)8 wybrać z norm wartości odchyłek dla zadanych pasowań KZ(M.a)(6)9 obliczyć luzy i wciski oraz tolerancje wybranych pasowań KZ(M.a)(17)1 wyjaśnić znaczenie normalizacji, typizacji i unifikacji w budowie maszyn i urządzeń KZ(M.a)(17)2 analizować schematy strukturalne, funkcjonalne i zasadnicze maszyn i urządzeń D KZ(M.a)(17)3 wykorzystać informacje techniczne z różnych źródeł dotyczące maszyn i urządzeń mechanicznych KZ(M.a)(18)1 wykorzystać programy komputerowe wspomagające dobór znormalizowanych części maszyn KZ(M.a)(16)1 sklasyfikować maszyny i urządzenia KZ(M.a)(16)2 scharakteryzować elementy funkcjonalne maszyny i urządzenia KZ(M.a)(16)3 określić parametry techniczne maszyn i urządzeń KZ(M.a)(16)4 wyjaśnić budowę i zasadę działania oraz określić zastosowanie maszyn elektrycznych stosowanych w przemyśle KZ(M.a)(16)5 wyjaśnić działanie i określić zastosowanie maszyn technologicznych stosowanych w przemyśle maszynowym KZ(M.a)(16)6 porównać parametry maszyn i urządzeń na podstawie ich charakterystyki technicznej KZ(M.a)(16)7 rozróżnić elementy napędu hydraulicznego i pneumatycznego Wykonywanie pomiarów warsztatowych. Rachunek błędów. Tworzenie schematów połączeń elementów napędów pneumatycznych. Tworzenie schematów połączeń elementów napędów hydraulicznych. Karty katalogowe przyrządów kontrolno-pomiarowych. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 18

20 maszyn i urządzeń M.15.1(1)1. rozpoznać symbole stosowane na schematach układów pneumatycznych i hydraulicznych; M.15.1(1)2 rozpoznać symbole stosowane na schematach kinematycznych mechanizmów urządzeń precyzyjnych; M.15.1(1)3. rozróżnić mechanizmy maszyn i urządzeń precyzyjnych; M.15.1(1)4. rozpoznać parametry pracy maszyn i urządzeń precyzyjnych; M.15.2(1)1. rozpoznać symbole i oznaczenia graficzne stosowane na schematach kinematycznych mechanizmów przyrządów pomiarowych M.15.2(1)2. rozróżnić mechanizmy przyrządów pomiarowych; M.15.2(1)3. rozpoznać parametry przyrządów pomiarowych; lanowane zadania(ćwiczenia) Wyznaczenie przełożenia przekładni ślimakowej Zadaniem grupy jest wyznaczenie przełożenia kinematycznego modelu przekładni ślimakowej. Uczniowie dokonują pomiarów średnic, rysują schemat przekładni, zaznaczają wał napędowy ze ślimakiem oraz ślimacznicę, obliczają przełożenie na podstawie krotności ślimaka i ilości zębów ślimacznicy. Wypełniają karty oceny pracy. Wykonane prace należy porównać z przygotowanym wzorcem i dokonać samooceny poprawności wykonania ćwiczeń. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym i pracowni technologicznej. W miejscach prowadzenia zajęć powinny znajdować się: komputer z dostępem do Internetu, programy komputerowe wspomagające dobór materiałów konstrukcyjnych pod względem własności mechanicznych, próbki materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych, dokumentacja techniczna maszyn i urządzeń. Zajęcia w pracowni technologicznej powinny odbywać się w grupie do 15 uczniów. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów. rezentacje multimedialne z zakresu materiałów konstrukcyjnych. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy zęści maszyn i połączenia wymaga aktywizujących metod kształcenia z uwzględnieniem metody ćwiczeń, projektów, łączenia teorii z praktyką, korzystania z innych niż podręcznikowe źródeł informacji oraz uwzględnienie techniki komputerowej. Dominującymi metodami kształcenia powinny być metoda ćwiczeń i projektów. Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie mogą pracować samodzielnie i w grupach. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do 5 osób. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się stosowanie testów wielokrotnego wyboru i ćwiczeń. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 19

21 2.3. Materiały konstrukcyjne urządzeń precyzyjnych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi oziom wymagań programowych( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(M.a)(7)1 rozróżnić pojęcia z zakresu materiałoznawstwa Stopy żelaza w konstrukcji urządzeń precyzyjnych. KZ(M.a)(7)2 określić właściwości i zastosowanie metali i ich stopów Stopy żelaza w konstrukcji przyrządów KZ(M.a)(7)3 rozróżnić procesy otrzymywania stali B pomiarowych. KZ(M.a)(7)4 sklasyfikować stopy żelaza z węglem Obróbka cieplna stopów żelaza. KZ(M.a)(7)5 rozróżnić gatunki stopów żelaza B Stopy miedzi i aluminium w konstrukcjach KZ(M.a)(7)6 określić gatunek stopu żelaza z węglem na podstawie podanego oznaczenia mechanizmów precyzyjnych. KZ(M.a)(7)7 sklasyfikować stopy metali nieżelaznych Materiały uszczelnień ruchowych i spoczynkowych. KZ(M.a)(7)8 rozróżnić gatunki stopów metali nieżelaznych B Zużywanie się części maszyn. KZ(M.a)(7)9 określić właściwości i zastosowanie materiałów niemetalowych Korozja metali. owłoki ochronne. KZ(M.a)(7)10 określić właściwości i zastosowanie materiałów eksploatacyjnych Smarowanie i smary. KZ(M.a)(7)11 uzasadnić dobór materiału z uwzględnieniem własności mechanicznych, Materiały eksploatacyjne stosowane w konstrukcji technologicznych i rodzaju produkcji urządzeń precyzyjnych. KZ(M.a)(10)1 scharakteryzować powstawanie zjawiska korozji metali KZ(M.a)(10)2 wskazać sposoby zapobiegania i ochrony przed korozją KZ(M.a)(10)3 scharakteryzować rodzaje powłok ochronnych i techniki ich nanoszenia KZ(M.a)(17)4 dobrać gatunki stali z norm i poradników na określone elementy maszyn i urządzeń KZ(M.a)(17)5 określić skład chemiczny stali i stopów metali nieżelaznych na podstawie nor KZ(M.a)(17)6 dobrać sposób zabezpieczenia przed korozją części maszyn i urządzeń KZ(M.a)(17)7 dobrać materiały eksploatacyjne do określonych prac KZ(M.a)(17)8 posłużyć się dokumentacją techniczną podczas planowania konserwacji maszyn i urządzeń KZ(M.a)(18)2 wykorzystać programy komputerowe wspomagające dobór materiałów konstrukcyjnych pod względem własności mechanicznych M.15.1(1)1. rozpoznać symbole stosowane na schematach układów pneumatycznych i hydraulicznych; B lanowane zadania(ćwiczenia) Zastosowanie elastomerów w konstrukcji uszczelnień ruchowych i spoczynkowych rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 20

22 Na podstawie wskazówek i materiałów dostarczonych przez nauczyciela, norm oraz internetowych katalogów firm producentów uszczelnień technicznych podać na podstawie oznaczeń materiału, przykłady zastosowania do wykonania uszczelnień zespołu tłok - cylinder i pokrywa - cylinder pracujących w określonych warunkach. Wykonane prace należy porównać z przygotowanym wzorcem i dokonać samooceny poprawności wykonania ćwiczeń. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym i pracowni technologicznej. W miejscach prowadzenia zajęć powinny znajdować się: komputer z dostępem do Internetu, programy komputerowe wspomagające dobór materiałów konstrukcyjnych pod względem własności mechanicznych, próbki materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych, dokumentacja techniczna maszyn i urządzeń. Zajęcia w pracowni technologicznej powinny odbywać się w grupie do 15 uczniów. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty pracy dla uczniów. rezentacje multimedialne z zakresu materiałów konstrukcyjnych. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy Materiały konstrukcyjne urządzeń precyzyjnych wymaga aktywizujących metod kształcenia z uwzględnieniem metody ćwiczeń, projektów, łączenia teorii z praktyką, korzystania z innych niż podręcznikowe źródeł informacji oraz uwzględnienie techniki komputerowej. Dominującymi metodami kształcenia powinny być metoda ćwiczeń i projektów. Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie mogą pracować samodzielnie i w grupach. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone indywidualnie i w grupach z wykorzystaniem zróżnicowanych form. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do 5 osób. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się stosowanie testów wielokrotnego wyboru i ćwiczeń. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia; dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 21