(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11)

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (2 1) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (13) B1 (51 ) IntCl7 A41C 3/10 (54) Biustonosz (30) Pierwszeństwo: ,DE, (73) Uprawniony z patentu: Triumph International Aktiengesellschaft, München, DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 25/00 (72) Twórcy wynalazku: Reinhold Burr, Böbingen, DE (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 11/05 (74) Pełnomocnik: Rogozińska Alicja, PO LSERVICE Sp z o o PL B1 (57) 1. Biustonosz, złożony z dwóch, zawierających miseczki, części bocznych, w którym wzdłuż dolnej krawędzi poszczególnych miseczek biegnie kieszeń do umieszczenia pałąka usztywniającego w kształcie litery U, znamienny tym, że kieszeń (23) stanowi fragment taśmy tunelowej (25), połączony za pom ocą klejenia i/lub stapiania, w zasadzie powierzchniowo, z materiałem biustonosza (1 ). FIG 1

2 Biustonosz Zastrzeżenia patentowe 1. Biustonosz, złozony z dwóch, zawierających miseczki, części bocznych, w którym wzdłuz dolnej krawędzi poszczególnych miseczek biegnie kieszeń do umieszczenia pałąka usztywniającego w kształcie litery U, znamienny tym, ze kieszeń (23) stanowi fragment taśmy tunelowej (25), połączony za pomocą klejenia i/lub stapiania, w zasadzie powierzchniowo, z materiałem biustonosza (1) 2. Biustonosz według zastrz 1, znamienny tym, ze taśma tunelowa (25) jest na swej zwróconej ku biustonoszowi (1), spodniej powierzchni (27) pokryta klejem, aktywowanym za pomocą ciepła i/lub nacisku. 3. Biustonosz według zastrz. 1, znamienny tym, ze taśma tunelowa (25) na swej zwróconej ku biustonoszowi (1), spodniej powierzchni (27) i/lub biustonosz (1) są z materiału tekstylnego, zawierającego co najmniej częściowo topliwe włókna termoplastyczne i są połączone ze sobą za pomocą ciepła i/lub nacisku. 4. Biustonosz według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienny tym, że zewnętrzne i/lub wewnętrzne końce (29) utworzonych z taśmy tunelowej (25) kieszeni (23) są zamknięte za pomocą klejenia i/lub stapiania. 5. Biustonosz według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienny tym, ze na odwrotnej względem biustonosza (1), górnej powierzchni (28), taśma tunelowa (25) jest wyściełana. * * * Przedmiotem wynalazku jest biustonosz, złozony z dwóch, zawierających miseczki, części bocznych, w którym wzdłuż dolnych krawędzi każdej z miseczek znajduje się kieszeń do umieszczenia pałąka usztywniającego w kształcie litery U. Biustonosze stanowią element bielizny, która ze względu na swe przeznaczenie do osłaniania, podtrzymywania i kształtowania kobiecych piersi musi być wytwarzana i magazynowana w wielu wielkościach i kształtach. Ich, dostosowany do tego przeznaczenia, kształt przestrzenny sprawia, ze składają się one zazwyczaj z pewnej liczby różnych części, najczęściej z materiału tekstylnego, jak części boczne, miseczki, ramiączka, taśmy obszyciowe lub lamówki, tylne zapięcie i inne, których złozenie wymaga wielu czasochłonnych i pracochłonnych operacji roboczych, niedających się ująć w racjonalny przemysłowy proces produkcyjny. Zazwyczaj różne części biustonosza łączy się ze sobą poprzez zszywanie. Wymaga to nie tylko wykonania ściegu, biegnącego wzdłuż miejsc połączenia, lecz także zastosowania nici jako elementu łączącego. Szczególnie skomplikowane do wykonania są biustonosze z pałąkami usztywniającymi, w których kieszenie do włożenia pałąków usztywniających trzeba wykonać dokładnie wzdłuz dolnej krawędzi biustonosza, czyli dolnej krawędzi miseczek (europejski opis patentowy nr EP BI). W stanie techniki podejmowano wiele prób uproszczenia tego skomplikowanego procesu wytwarzania. Aby podwyzszyć komfort noszenia takich biustonoszy, w które celem zwiększenia siły formującej wkłada się elementy wzmacniające, jak na przykład pręty, pałąki i temu podobne, znane jest rozwiązanie, w którym wykroje w kształcie wzmacnianych obszarów, wycięte z odpowiednio mocniejszego materiału laminuje się zgrzewalnym tworzywem poliestrowym, po czym części te łączy się z drugim, stanowiącym całość, detalem z rozciągliwego materiału, po czym za pomocą podgrzania łączy się w trój warstwowy produkt (amerykański opis patentowy nr US ). Po ochłodzeniu należy w obszarze biustu uformować z elastycznego materiału podstawowego wgłębienia, stanowiące miseczki biustonosza.

3 Podczas gdy w tym znanym biustonoszu konieczne jest nadal zszywanie, co najmniej do połączenia bocznych części wzdłuz przedniej osi symetrii i do zamocowania elementów tylnego zapięcia oraz ramiączek, znany jest także biustonosz, który można wykonać bez mci lub innych elementów łączących, jako ze do połączenia poszczególnych części względnie do konfekcjonowania potrzebne są jedynie operacje prowadzone punktowo, czyli za pomocą prasowania, zgrzewania lub temu podobnych procesów (europejski opis patentowy nr EP A2). Biustonosz ten nie zawiera pałąków usztywniających. Celem wynalazku jest stworzenie możliwości zmniejszenia nakładów związanych z wykonaniem w tego typu biustonoszu kieszeni przeznaczonych do umieszczenia pałąków usztywniających. Biustonosz, złozony z dwóch, zawierających miseczki, części bocznych, w którym wzdłuz dolnej krawędzi poszczególnych miseczek biegnie kieszeń do umieszczenia pałąka usztywniającego w kształcie litery U, według wynalazku charakteryzuje się tym, ze kieszeń stanowi fragment taśmy tunelowej, połączony za pomocą klejenia i/lub stapiania, w zasadzie powierzchniowo, z materiałem biustonosza. Korzystnie taśma tunelowa jest na swej zwróconej ku biustonoszowi, spodniej powierzchni pokryta klejem, aktywowanym za pomocą ciepła i/lub nacisku. Korzystnie taśma tunelowa na swej zwróconej ku biustonoszowi, spodniej powierzchni i/lub biustonosz są z materiału tekstylnego, zawierającego co najmniej częściowo topliwe włókna termoplastyczne, i są połączone ze sobą za pomocą ciepła i/lub nacisku. Korzystnie zewnętrzne i/lub wewnętrzne końce utworzonych z taśmy tunelowej kieszeni są zamknięte za pomocą klejenia i/lub stapiania. Korzystnie na odwrotnej względem biustonosza, górnej powierzchni, taśma tunelowa jest wyścielana. Istotna zaleta wynalazku polega na tym, ze kieszenie, w których mieszczą się pałąki usztywniające, można wykonać po odpowiednim przygotowaniu wyłącznie za pomocą operacji, działających prostopadle do płaszczyzny detalu, mianowicie przy użyciu docisku, ewentualnie z jednoczesnym nagrzewaniem. Pomijając fakt, ze powierzchniowe połączenie według wynalazku taśmy tunelowej z materiałem biustonosza ma charakter integralny, co przyczynia się do lepszego przenoszenia sił kształtujących, szczególna zaleta wynalazku polega na tym, ze wyeliminowane zostały czasochłonne, a zatem również kosztowne, operacje wszywania taśmy tunelowej. Zamocowanie taśmy tunelowej w zadanym kształcie wyłącznie poprzez nacisk, wywierany prostopadle do płaszczyzny detalu, pozwala na bardziej dokładne ustawienie pałąka usztywniającego, niz można to wykonać ręcznie za pomocą szycia. Szczególnie korzystne jest zastosowanie wynalazku do typu biustonosza, znanego z europejskiego opisu patentowego nr EP A2, w którym przy konfekcjonowaniu wyeliminowane zostały już operacje zszywania. Za pomocą odpowiednich narzędzi taśmę tunelową można zamocować na biustonoszu w ramach jednej operacji, przed lub po włożeniu pałąka usztywniającego. Połączenie z biustonoszem można przy tym zrealizować albo przy użyciu kleju, uaktywnianego pod wpływem ciepła, albo przy użyciu topliwych mci, które mogą być wrobione w taśmę tunelową, zwłaszcza od spodu. Zarówno aktywowanie kleju, jak tez topienie włókien termoplastycznych może się odbywać poprzez doprowadzanie ciepła od przodu biustonosza. Jest to korzystne zwłaszcza wówczas, gdy taśma tunelowa ma wkładkę od strony ciała. Według wynalazku możliwe jest znaczne uproszczenie procesu wytwarzania biustonosza, wykonywanego na przykład za pomocą zszywania, pod względem umieszczenia w nim pałąków usztywniających, a także zaopatrywanie biustonoszy w pałąki usztywniające przy całkowitym wyeliminowaniu operacji zszywania i ułatwienie nadawania im odpowiednio dopasowanego kształtu Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia biustonosz w widoku od wewnątrz, zaś fig. 2 - przekrój wzdłuz linii II-II na fig. 1. Na rysunku wynalazek jest przedstawiony na przykładzie biustonosza. Można go jednak stosować również do innych fragmentów odziezy z ukształtowaną górną częścią, jak na przykład kostiumy kąpielowe.

4 Na fig. 1 biustonosz według wynalazku jest przedstawiony od strony wewnętrznej, zwróconej ku ciału użytkowniczki. Biustonosz 1 składa się z dwóch części bocznych 2 i 3, ukształtowanych i umieszczonych w układzie symetrii lustrzanej względem przedniej osi symetrii M. Każda z części bocznych 2 i 3 zawiera wymodelowane miseczki 4 i 5. Części boczne 2 i 3 są w obszarze przedniej osi symetrii M połączone ze sobą w obszarze 6. Połączenie to jest celowe jedynie wówczas, gdy części boczne 2 i 3 są ze względów technologicznych wytwarzane oddzielnie. Wynalazek stosuje się oczywiście także do biustonoszy, wykonanych z jednego wykroju Do standardowego wyposażenia biustonosza należą, umieszczone na tylnych końcach części bocznych 2 i 3, czynne i bierne elementy tylnego zapięcia 7, oraz, zamocowane na stałe w przednim górnym obszarze 9 części bocznych 2 i 3 powyżej miseczek 4 i 5, taśmy nośne 8, zamocowane z tyłu w punkcie 10 z możliwością regulacji za pomocą pętli 12 utworzonej przez element regulacyjny 11. W przedstawionym przykładzie wykonania części boczne 2 i 3 składają się z obejmującej całą ich powierzchnię, warstwy 13 względnie 14 z tekstylnego, w pewnym stopniu rozciągliwego materiału, który może częściowo zawierać topliwe włókna termoplastyczne, jednak nie jest to konieczne. Na tych warstwach 13 i 14 od wewnątrz są przylaminowane elementy wzmacniające, oznaczone ogółem odnośnikami 15 i 16. Elementy wzmacniające 15 i 16 są również wykonane z tekstylnego, korzystnie mniej rozciągliwego, materiału, zawierającego także co najmniej częściowo, topliwe włókna termoplastyczne. Jak widać na fig. 1, elementy wzmacniające 15, 16 składają się z mających kształt ramek, wykrojów, w przybliżeniu o stałej szerokości, biegnących na kształt taśmy wzdłuz zewnętrznych krawędzi części bocznych 2 względnie 3, powodując wzmocnienie i usztywnienie tych krawędzi. Biustonosz zawiera również dolne elementy 18, biegnące równolegle do dolnej krawędzi 17, łączące się z nimi z tyłu elementy 19, biegnące w kierunku taśm nośnych 8 oraz biegnące wzdłuz górnych krawędzi 20 elementy 21 i biegnące nad miseczkami 4, 5 elementy 22. Chociaż przykład wykonania dotyczy bielizny w postaci biustonosza z zapięciem z tyłu i taśmami nośnymi, jednak wynalazek nie jest ograniczony do tego przykładu. Zamiast zapięcia z tylu biustonosz może mieć zapięcie z przodu, może również w ogóle nie mieć zapięcia, jak na przykład biustonosze typu "Step-in-Bra". Mozę również nie mieć ramiączek. Wreszcie wynalazek znajduje zastosowanie także w kostiumach kąpielowych i to zarówno w kostiumach jednoczęściowych, jak tez kostiumach typu "bikim". Jak widać również na fig. 1, wzdłuz szwów miseczek 4, 5, w obszarze ich obsadzenia, biegną kieszenie 23, w których m ieszczą się pałąki usztywniające 24. Jak widać zwłaszcza na fig. 2, ukazującej przekrój wzdłuz linii II-II w obszarze obsadzenia miseczek, kieszenie 23 składają się z odcinka tak zwanej taśmy tunelowej 25, to znaczy taśmy w kształcie rękawa, mającej pustą komorę wewnętrzną 26. W komorze wewnętrznej 26 umieszczony jest pałąk usztywniający 24. Taśmę tunelową 25 wykonuje się w jednej operacji i według wynalazku łączy się ją z częścią boczną 3 bez zszywania, tylko poprzez sklejanie lub stapianie, to znaczy poprzez użycie docisku i/lub ciepła w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny podłoża. Istnieje szereg możliwości realizacji tego typu klejenia lub zgrzewania. Taśma tunelowa 25 może być na spodniej powierzchni 27 pokryta klejem uaktywnianym za pomocą ciepła. Taki klej może być także w postaci folii umieszczony pomiędzy taśmą tunelową 25 i materiałem części bocznej 3 i uaktywniany na przykład poprzez przeprowadzenie ciepła przez materiał części bocznej. Można również, korzystnie w dolnej warstwie taśmy tunelowej 25, umieścić zgrzewalne włókna termoplastyczne, które można odpowiednio uaktywniać poprzez doprowadzenie ciepła. W tym przypadku korzystne jest, jeżeli również tekstylny materiał części bocznej 3 zawiera zgrzewalne włókna termoplastyczne, co zwiększa intensywność łączenia w stanie stopionym Jeżeli uzyskiwane w ten sposób, powierzchniowe połączenie wytwarza się od zewnętrznej strony części bocznej 3, wówczas istnieje możliwość wykonania górnej powierzchni 28 taśmy tunelowej 25 na przykład w postaci wkładki lub zaopatrzenia jej w taką wkładkę.

5 Pałąki 24 mogą już być włożone w taśmę tunelową 25, zanim połączy się ją z biustonoszem 1. Pozwalają one wówczas zachować żądany kształt. Można jednak również zamocować najpierw odpowiedni fragment taśmy tunelowej 25, po czym wsunąć weń pałąk 24. Aby unieruchomić pałąki 24 wewnątrz taśmy tunelowej 25, zamyka się otwarte początkowo końce 29. Odbywa się to korzystnie za pomocą ponownego zgrzewania lub stapiania, czyli znowu przy użyciu procesów zachodzących prostopadle do płaszczyzny detalu.

6 FIG. 1 FIG. 2 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.