INTERPRETACJA INDYWIDUALNA UZASADNIENIE

Transkrypt

1 Sygnatura 0461-ITPB AW Data 16 stycznia 2017 r. Autor Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2016 r. (data wpływu 5 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji wydatków na organizacje imprezy integracyjnej do kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 5 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji wydatków na organizacje imprezy integracyjnej do kosztów uzyskania przychodów. We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. Wnioskodawca jest spółką dystrybucyjną należącą do grupy kapitałowej (dalej: Grupa). Spółka prowadzi działalność w zakresie dystrybucji żywności mrożonej w Polsce. W toku prowadzonej działalności, Spółka organizuje różnego rodzaju imprezy o charakterze integracyjnym: imprezy okolicznościowe (świąteczne, jubileuszowe) oraz wspólne spotkania mające na celu zintegrowanie bądź wynagrodzenie zespołu za dobre wyniki w obszarze działalności Spółki (dalej: Imprezy integracyjne). Udział w Imprezach integracyjnych biorą zarówno pracownicy Spółki zatrudnieni na podstawie umowy o prace lub umowy zlecenia (dalej: Pracownicy), jak i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą pozostające ze Spółką w stosunku cywilno-prawnym (dalej: Podwykonawcy). Imprezy integracyjne mają na celu integracje całego zespołu, na który składają się zarówno Pracownicy, jak i Podwykonawcy Spółki. Imprezy integracyjne mają wpływać na wzmocnienie pozytywnych relacji

2 w zespole, jak również zwiększenie identyfikacji zespołu ze Spółką, motywacje zespołu do wydajnej pracy i wzmocnienie lojalności zespołu wobec Spółki. Wszystkie powyższe elementy zdaniem Spółki przekładają się na podniesienie efektywności pracy i lepszą skuteczność w świadczeniu pracy, a to z kolei w konsekwencji wpływa na polepszenie wyników finansowych Spółki. W związku z organizacją Imprez integracyjnych Spółka ponosi szereg wydatków takich, jak: wynajem miejsca wraz z usługami gastronomicznymi, hotelowymi, transportowymi, szkolenia motywujące oraz team-building oraz ponosi koszty dodatkowych atrakcji w zależności od charakteru i miejsca Imprezy integracyjnej. W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. Czy w związku z organizacją Imprez integracyjnych poniesione wydatki w zakresie, w jakim dotyczą Podwykonawców mogą zostać przez Spółkę zaliczone dla celów podatku dochodowego od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów? Zdaniem Wnioskodawcy, koszty organizacji Imprez integracyjnych w zakresie, w jakim dotyczą Podwykonawców, mogą zostać przez Spółkę zaliczone dla celów podatku dochodowego od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są co do zasady koszty poniesione w celu osiągniecia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Biorąc pod uwagę brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ugruntowane stanowisko organów podatkowych, wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeśli: został poniesiony przez podatnika i jest definitywny (rzeczywisty); jest związany z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą generującą przychody podatkowe dla tego podatnika i poniesiony został w celu uzyskania tych przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich Źródła lub może mieć inny (nawet potencjalny) wpływ na ich osiągnięcie; został właściwie udokumentowany. W celu ustalenia, czy wydatki poniesione w związku z organizacją Imprez integracyjnych spełniają warunki pozwalające na ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów w zakresie Podwykonawców, koniecznym jest aby spełniały ww. warunki. W ocenie Spółki wydatki na organizacje Imprez integracyjnych w zakresie dotyczącym Podwykonawców są ponoszone przez Spółkę w celu uzyskania przychodów/zabezpieczenia ich Źródła, bowiem ich głównym celem jest integracja zespołu oraz poprawa komunikacji i codziennej współpracy zarówno pomiędzy Pracownikami, jak i Podwykonawcami. Dodatkowo Spółka podkreśla, że Podwykonawcy nie stanowią klientów Spółki. Spółka nie oferuje im sprzedaży swoich produktów. Podwykonawcy, pomimo prowadzenia działalności gospodarczej, stanowią stały element całego zespołu.

3 Nie sposób także kwestionować tego, że Podwykonawcy wykonując swoje zadania działają dla dobra i w interesie Spółki, czyli w celu zwiększania jej przychodów. Ich zaangażowanie w realizowane zadania oraz wykonywanie usług na najwyższym poziomie wpływa na postrzeganie Spółki przez klientów, a tym samym umożliwia generowanie zysków przez Spółkę. Wobec tego wydatki dokonane w związku ze współpracą z tą grupą podmiotów nie mogą mieć zdaniem Spółki reprezentacyjnego charakteru. Wydatki związane z organizacją Imprez integracyjnych dotyczące Podwykonawców, nie są zatem ponoszone w celu kreowania wizerunku Spółki, ale w celu uzyskania przychodów lub zabezpieczenia ich Źródła. Przejawia się to w następujących aspektach: Imprezy integracyjne służą poprawie atmosfery pomiędzy członkami zespołu, co przełoży się na ich efektywność w pracy; Podwykonawcy integrują się z Pracownikami oraz miedzy sobą, co pozwala obu grupom efektywniej współpracować w ramach wykonywanych zadań; udział Podwykonawców w Imprezach integracyjnych pozwala Spółce zwiększyć efektywność ich działania oraz zwiększyć ich lojalność wobec Spółki, a przez to utrzymać współprace z najlepszymi Podwykonawcami. Jak wynika z powyższego, z punktu widzenia Spółki, wydatki związane z udziałem Podwykonawców w Imprezach integracyjnych są poniesione w celu uzyskania przychodów i nie mają charakteru wydatków reprezentacyjnych. Ich celem jest integracja zespołu, a w efekcie zwiększenie jego wydajności w pracy. Zatem, wydatki te mogą być przez Wnioskodawcę zaliczane dla celów podatku dochodowego od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów. Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w następujących rozstrzygnięciach organów podatkowych: interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 5 sierpnia 2016 r., sygn. IPPB5/ /16-2/BC; interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 26 listopada 2015 r., sygn. ILPB6/ /15-2/AO; interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu ł0 czerwca 2015 r., sygn. IBPBI/2/ /15/PC. Reasumując w ocenie Wnioskodawcy wydatki związane z organizacją Imprez integracyjnych w zakresie dotyczącym Podwykonawców poniesione są w celu uzyskania przychodów lub zabezpieczenia Źródła przychodów i nie podlegają wyłączeniu z katalogu kosztów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jako takie mogą zatem zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

4 W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe. Ocena prawna przedstawionego przez Wnioskodawcę zagadnienia wymaga odniesienia się do definicji kosztów uzyskania przychodów, zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów s1 koszty poniesione w celu osiągniecia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia Źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powołany przepis ma charakter ogólny (tzw. klauzula generalna). Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1, tj.: zostały poniesione przez podatnika, ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie Źródła przychodów, nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pierwsza z wymienionych przesłanek odnosi się do możliwości przypisania faktu poniesienia kosztu do osoby podatnika. Kosztem uzyskania przychodu mogą być wyłącznie koszty obciążające samego podatnika wartość ciężarów, jakie ponosi podatnik w toku prowadzenia działalności (funkcjonowania). Poniesienie kosztu w rozumieniu omawianej ustawy jest świadomym, celowym działaniem podatnika. Polega na faktycznym i definitywnym przesunięciu określonej wartości z jego majątku do majątku innego podmiotu. W szczególności, może mieć postać wydatkowania środków pieniężnych bądź przekazania innych wartości majątkowych. Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem Źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągniecia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich Źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł obiektywnie oceniając oczekiwać takiego efektu. Kierując się kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), różnicując moment ich potrącalności (art. 15 ust. 4, 4b 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Do pierwszej z wymienionych kategorii należą takie wydatki, których poniesienie ma bezpośrednio na celu uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Klasycznym przykładem

5 bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których ponoszenie jest racjonalnie uzasadnione jako służące osiąganiu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu ich Źródła, nie ma jednak możliwości przypisania ich do określonych, konkretnych przychodów. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty zarządu ponoszone przez spółkę kapitałową (wydatki związane z działaniem organu zarządzającego spółki kapitałowej), uznając, że jako ogólne, stałe koszty dotyczące jej funkcjonowania jako osoby prawnej i podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą są ponoszone w celu uzyskiwania przychodów. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowią mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z trocią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę: przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu, racjonalność i niezbedność) oraz potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągniecia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia Źródła przychodów. Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy ma charakter zamknięty. Wśród wydatków nieuważanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. w pkt 28 tego przepisu koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych; Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2016 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz reprezentacja pochodzi od łacińskiego repraesentatio oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że,,reprezentacja w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie

6 skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentacje to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie reprezentacji kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia. Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2016 r. Nr DD6/066/127/SOH/2016/RD Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentacje do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia Źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28). Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca organizuje różnego rodzaju imprezy o charakterze integracyjnym: imprezy okolicznościowe (świąteczne, jubileuszowe) oraz wspólne spotkania mające na celu zintegrowanie bądź wynagrodzenie zespołu za dobre wyniki w obszarze działalności Spółki (dalej: Imprezy integracyjne). Udział w Imprezach integracyjnych biorą m.in. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą pozostające ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym (dalej: Podwykonawcy). Imprezy integracyjne mają na celu integracje całego zespołu, na który składają się zarówno Pracownicy, jak i Podwykonawcy Spółki. Imprezy integracyjne mają wpływać na wzmocnienie pozytywnych relacji w zespole, jak również zwiększenie identyfikacji zespołu ze Spółką, motywacje zespołu do wydajnej pracy i wzmocnienie lojalności zespołu wobec Spółki. Wszystkie powyższe elementy zdaniem Spółki przekładają się na podniesienie efektywności pracy i lepszą skuteczność w świadczeniu pracy, a to z kolei w konsekwencji wpływa na polepszenie wyników finansowych Spółki. Jednoczenie ze stanowiska Spółki wynika, że Podwykonawcy, pomimo prowadzenia działalności gospodarczej, stanowią stały element całego zespołu. Co więcej, głównym celem organizacji imprez jest integracja zespołu oraz poprawa komunikacji i codziennej współpracy zarówno pomiędzy Pracownikami, jak i Podwykonawcami. Dodatkowo Spółka podkreśla, że Podwykonawcy nie stanowią klientów Spółki. Spółka nie oferuje im sprzedaży swoich produktów. Podwykonawcy, pomimo prowadzenia działalności gospodarczej, stanowią stały element całego zespołu. W związku z organizacją Imprez integracyjnych Spółka ponosi szereg wydatków takich, jak: wynajem miejsca wraz z usługami gastronomicznymi, hotelowymi, transportowymi, szkolenia motywujące oraz team-building oraz ponosi koszty dodatkowych atrakcji w zależności od charakteru i miejsca Imprezy integracyjnej. Nie ulega wątpliwości, że część ponoszonych przez Spółkę wydatków związanych z organizacją Wydarzeń nosi znamiona wydatków o charakterze reprezentacyjnym.

7 Jednakże, jak wynika z opisu zdarzenia, dominującym celem organizacji imprezy jest integracja całego zespołu, wzmocnienie pozytywnych relacji w zespole, jak również zwiększenie identyfikacji zespołu ze Spółką, motywacja zespołu do wydajnej pracy i wzmocnienie lojalności zespołu wobec Spółki. W konsekwencji, stanowisko Spółki, w świetle którego w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, a wydatki poniesione w związku z organizacją Imprezy integracyjnej mogą stanowią koszty uzyskania przychodów jest co do zasady prawidłowe. Tym samym, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki na organizacje Imprezy integracyjnej w opisanym we wniosku zakresie stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ zostały poniesione w celu osiągniecia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia Źródła przychodów. Pamiętać trzeba jednak, że ze względu na konieczność indywidualnej oceny każdego przypadku ponoszenia przez podatnika tego rodzaju wydatków, które mogą zostać zaliczone do kosztów reprezentacji, na podatniku spoczywa obowiązek szczególnej dbałości o ich udokumentowanie oraz wskazanie okoliczności im towarzyszących. Należy pamiętać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z art. 21 oraz art. 22 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U z 2016 r., poz. 1047, z późn. zm.), do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego polegającego na zakupie towarów lub usług, u konkretnego dostawcy lub wykonawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Ponadto należy zauważyć, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami (w tym przypadku wykazania, że omawiane wydatki służą integracji zespołu), bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dodatkowo konieczne jest podkreślenie, że niniejsze rozstrzygniecie zostało dokonane w oparciu o przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej opis stanu faktycznego, bowiem zakres i przedmiot sprawy administracyjnej o wydanie interpretacji prawa podatkowego określa treść wniosku, co oznacza, że organ interpretacyjny jest ściśle związany stanem faktycznym albo zdarzeniem przyszłym przedstawionym we wniosku, a przepisy działu II rozdziału 1a Ordynacji podatkowej nie dają uprawnienia do samodzielnego ustalania i weryfikowania tego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Dlatego też przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej adekwatnie do treści pytania oraz zaprezentowanego opisu jest wyłącznie kwestia możliwości zaliczenia wydatków na organizacje Imprezy integracyjnej do kosztów uzyskania przychodów. Postepowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych, z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku rozstrzygnięć, jest postepowaniem szczególnym, odrębnym, do którego nie mają bezpośredniego zastosowania inne (poza wskazanymi w ustawie) przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności nie jest postepowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej czy postepowania podatkowego lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretacje indywidualną nie może wiec zbadać w sensie merytorycznym sprawy podatkowej wynikającej z przytoczonego we wniosku zdarzenia lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenia, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko pytającego zawarte we wniosku odnoszące się do regulacji przepisów materialnego prawa podatkowego jest słuszne i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego zdarzenia. Organ wydający interpretacje przepisów prawa podatkowego nie może przy tym prowadzić postepowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania, w tym w postepowaniu kontrolnym czy podatkowym prowadzonym w oparciu o konkretną dokumentacje.

8 Zatem pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postepowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa. Dokonując bowiem interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Podkreślić również należy, że okoliczność, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postepowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Jednoczenie w odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Co więcej, stanowisko zawarte z w tych interpretacjach nie jest rozbieżne ze stanowiskiem zaprezentowanym przez tutejszy organ interpretacyjny w niniejszej sprawie. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretacje przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretacje w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 ł ustawy z dnia ł0 sierpnia 2002 r. Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 5ł 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretacje przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postepowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Ow. Jakuba 20, Toruń.