INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Transkrypt

1 Rodzaj dokumentu interpretacja indywidualna Sygnatura ITPB1/ /09/DP Data Autor Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Temat Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Przychody z działalności gospodarczej Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników --> Zaliczki od dochodów z działalności gospodarczej, najmu i dochodów zagranicznych Słowa kluczowe koszty uzyskania przychodów zawieszenie działalności gospodarczej Istota interpretacji Czy wydatki, wymienione w opisie stanu faktycznego, ponoszone w okresie zawieszenia działalności gospodarczej stanowią koszty uzyskania przychodów? Wniosek ORD-IN 465 kb INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2009 r. (data wpływu 11 marca 2009 r.) uzupełnione pismem z dnia 20 kwietnia 2009 r. (data wpływu 24 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

2 UZASADNIENIE W dniu 11 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Pismem z dnia 20 kwietnia 2009 r. (data wpływu 24 kwietnia 2009 r.) uzupełniono powyższy wniosek. W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. W dniu 30 grudnia 2008 roku zawiesiła Pani pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wyceny nieruchomości. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W czasie zawieszenia działalności gospodarczej ponosi Pani wydatki takie jak: abonament telefonu komórkowego - stały numer telefonu komórkowego posiada Pani od 1999 roku, ponosiła Pani koszty jego rozpowszechniania, obecnie znany jest różnym instytucjom i klientom indywidualnym, dla których wykonywane były wyceny, za które ponosi Pani odpowiedzialność, a w razie pytań lub odwołań zobowiązana jest ustosunkować się do nich, opłaty za bazę danych rzeczoznawców majątkowych tj. abonament oraz opłaty w ewidencji,za spisywanie aktów notarialnych, papier i tusz do drukarki (przynależność do bazy jest obecnie warunkiem koniecznym rzetelnego wykonywania zawodu, członkowie są zobowiązani do spisywania aktów notarialnych z przydzielonych im terenów i wpisywania do bazy), prenumerata czasopism specjalistycznych, cenników, itd., składka do stowarzyszenia rzeczoznawców, OC rzeczoznawcy, szkolenia. Rzeczoznawcy majątkowi określają wartości rynkowe nieruchomości na podstawie zaistniałych na rynku nieruchomości cen transakcyjnych kupna sprzedaży. Źródłem informacji o cenach transakcyjnych są akty notarialne. Rzeczoznawców majątkowych obliguje do tego ustawa o gospodarce nieruchomościami. W dniu 31 marca 2004 roku podpisała Pani umowę o współpracę w ramach Konsorcjum Rzeczoznawców Majątkowych w celu założenia profesjonalnej bazy danych o cenach transakcyjnych nieruchomości. Baza obecnie działa przy Towarzystwie Rzeczoznawców

3 Majątkowych. Każdy z członków bazy spisuje z aktów notarialnych informacje o cenach nieruchomości z powierzonego mu terenu i wpisuje je na serwer. Rzeczoznawcy ponoszą opłaty związane z obsługą systemu komputerowego (serwer itp.) oraz opłaty w ewidencji gruntów w urzędzie miasta za udostępnienie aktów notaralnych. W 2009 roku zakupiła Pani prenumeratę Rzeczoznawcy Majątkowego kwartalnik Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych. Cenników nie zakupiła Pani. Pozostałe umowy tj. ubezpieczenie OC oraz telefon komórkowy zostały zawarte przed dniem zawieszenia działalności gospodarczej. W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy wydatki, wymienione w opisie stanu faktycznego, ponoszone w okresie zawieszenia działalności gospodarczej stanowią koszty uzyskania przychodów... Pani zdaniem wymienione powyżej wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu. Obecnie ponosi je Pani po to, aby przez okres zawieszenia działalności gospodarczej nie stracić tego co wypracowała przez cały okres swojej działalności tj. swojego miejsca na rynku nieruchomości. Baza danych oraz telefon komórkowy to podstawowe koszty niezbędne do wykonywania zawodu i nie zerwania z nim kontaktu, podobnie jak czytanie fachowej literatury. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe. Stosownie do art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, zgodnie z ust. 1 pkt 1 są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, bądź też określonych w ust. 3f, czy też 3g, w terminach wskazanych w ustępie 6 i 6b ww. ustawy. Zgodnie z art. 44 ust. 10 ww. ustawy podatnik o którym mowa w ust. 1 pkt 1 (osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14), który na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej działalności, z obowiązków wynikających z ust. 1 pkt 1, ust. 3, 3f, 3g, 6 i 6b za okres objęty zawieszeniem.

4 Natomiast zgodnie z art. 44 ust. 13 ww. ustawy, po okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej podatnicy, o których mowa w ust. 10 i 11, wpłacają zaliczki według zasad, o których mowa w ust. 3, 3f, 3g, 6 i 6b. Przepis cytowanego art. 44 ust. 10 ustawy odnosi się wyłącznie do sytuacji zawieszenia działalności dokonanego zgodnie z przepisami o swobodzie działalności gospodarczej. Zgodnie z przepisem art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. z 2007 r. Nr 155, poz z zm.) przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy. W przypadku wykonywania działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej jest skuteczne pod warunkiem jej zawieszenia przez wszystkich wspólników (art. 14a ust. 2 ww. ustawy). W myśl art. 14a ust. 3 ww. ustawy, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej zgodnie z ust. 4 tegoż artykułu przedsiębiorca: 1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów; 2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej; 3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie; 4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej; 5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa; 6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej; 7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą. Zestawiając brzmienie przepisów obu tych ustaw należy stwierdzić, że podatnik

5 niezatrudniajacy pracowników może zgłosić zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy. Aby podatnik był zwolniony z obowiązku zapłaty zaliczek na podatek dochodowy, w okresie zawieszenia działalności gospodarczej nie może on wykonywać działalności gospodarczej, tj. usług będących przedmiotem tejże działalności. Może jednak wykonywać czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przyjmować należności lub regulować zobowiązania powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności. Kwestię kosztów uzyskania przychodów należy rozpatrywać także w oparciu o ogólną zasadę dotyczącą kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W powołanym wyżej przepisie ustawodawca nie wymienia enumeratywnie, jakie konkretne wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wskazuje jedynie, że aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu: musi być ponoszony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu; nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów; musi być należycie udokumentowany. Zwrot w celu użyty w ww. przepisie oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź też ewentualnie zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodu. Definicja kosztów wskazuje ponadto, że kosztami mogą być wydatki o bardzo zróżnicowanej naturze, gdyż mogą to być wydatki bezpośrednio, jak również pośrednio związane z celem, jakim jest uzyskanie przychodu. W przypadku źródła przychodów, jakim jest prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek

6 wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż w dniu 31 grudnia 2008 roku zawiesiła Pani działalność gospodarczą. W okresie zawieszenia działalności gospodarczej ponosiła Pani następujące wydatki w związku z zabezpieczeniem lub zachowaniem źródła przychodu: 1. abonament za telefon komórkowy i ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, przy czym umowę z operatorem sieci telefonii komórkowej oraz umowę dotyczącą ubezpieczenia OC rzeczoznawcy zawarła Pani przed dniem zawieszenia działalności gospodarczej, 2. składki do stowarzyszenia rzeczoznawców, opłaty związane z obsługą systemu komputerowego (serwer itp.) oraz opłaty w ewidencji gruntów w urzędzie miasta za udostępnienie aktów notarialnych, a także koszty papieru i tuszu do drukarki, co związane jest z faktem, iż w 2004 roku podpisała Pani umowę o współpracę w ramach Konsorcjum Rzeczoznawców Majątkowych w celu założenia profesjonalnej bazy danych o cenach transakcyjnych nieruchomości. Każdy z jego członków ma obowiązek spisywania z aktów notarialnych informacji o cenach nieruchomości z powierzonego mu terenu i wpisuje je na serwer. 3. prenumeratę Rzeczoznawcy Majątkowego kwartalnik Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych bez cenników, którą zakupiła Pani w 2009 r. 4. udział w szkoleniach. Zatem, wydatki takie jak: abonament za telefon komórkowy, ubezpieczenie OC rzeczoznawcy, opłaty związane z ciążącym na Pani obowiązkiem uzupełniania bazy danych rzeczoznawców majątkowych (opłaty w ewidencji za spisywanie aktów notarialnych, papier i tusz do drukarki) oraz składki do stowarzyszenia rzeczoznawców mogą być uwzględnione przy ustaleniu dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te należy uznać za pośrednio związane z działalnością gospodarczą i mające związek z zachowaniem źródła przychodów, a zobowiązanie do ich poniesienia powstało przed zawieszeniem działalności gospodarczej. Przy czym obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą - tak jak wskazano powyżej spoczywa na podatniku. Natomiast wydatki związane z prenumeratą kwartalnika Rzeczoznawcy Majątkowego, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, ponieważ umowa o prenumeratę zawarta została w okresie zawieszenia działalności gospodarczej. Nie można zatem przyjąć, iż jest to zobowiązanie powstałe przed zawieszeniem działalności gospodarczej.

7 Powyższe odnosi się również do opłat za szkolenia, co do których nie wykazała Pani, że ma obowiązek ich poniesienia, który powstał przed datą zawieszenia działalności. W odniesieniu do tych opłat możliwość ich zaliczenia do kosztów zaistniałaby wyłącznie w sytuacji gdyby Pani wykazała, że przed zawieszeniem działalności gospodarczej została zobowiązana do opłaty za udział w nich. W związku ze zwolnieniem z obowiązku uiszczania zaliczek w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej wynikającym z art. 44 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozliczenie powyższych kosztów nastąpi w zeznaniu rocznym. Jednakże, zwolnienie z obowiązku uiszczania zaliczek nie zwalnia Pani z obowiązku prowadzenia w sposób prawidłowy stosownej ewidencji księgowej i ujmowania w niej tych zdarzeń gospodarczych, które podatnik zgodnie z zapisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej ma prawo dokonywać w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej. Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b 4 Ordynacji podatkowej). Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, Toruń.