N r 4 ( ) k w i e c i e ń I S S N w w w. o h p. p l

Transkrypt

1 N r 4 ( ) k w i e c i e ń I S S N w w w. o h p. p l Fot. Halina Chomiak VI Lubuskie Targi Edukacyjne Absolwent w Zielonej Górze. Czyt. str. 17 W numerze: Na audiencji u Metropolity Krakowskiego str. 3 Porozumienie o dalszej współpracy str. 5 Francuskie Dni Kariery str. 6 Zakończenia projektu Czas na samodzielność str. 13 Czy doradca jest potrzebny od zaraz str. 16 Sprawni w zawodach str. 21 1

2 ZMIANY KADROWE W dniu 4 marca 2008 r. Komendant Główny OHP odwołał ze stanowiska Wojewódzkiego Komendanta Dolnośląskiej Wojewódzkiej Komendy OHP Pana Jerzego Liszkę oraz jego zastępcę Pana Tomasza Czwordona. Na stanowisko Wojewódzkiego Komendanta Dolnośląskiej Wojewódzkiej Komendy OHP został powołany Pan Piotr Olchówka. Z dniem 5 marca został powołany na stanowisko zastępcy Wojewódzkiego Komendanta Pomorskiej WK OHP w Gdańsku Pan Jarosław Gołąbek. 10 marca Komendant Główny OHP odwołał ze stanowiska Wojewódzkiego Komendanta Opolskiej WK OHP Pana Dariusza Medolińskiego oraz jego zastępcę Marka Szczepanika. Nowym Wojewódzkim Komendantem OHP w Opolu została Pani Józefa Ziemnik. 10 marca Komendant Główny OHP odwołał ze stanowiska Wojewódzkiego Komendanta Lubuskiej WK OHP Pana Mieczysława Kijewskiego. Wojewódzkim Komendantem OHP w Zielonej Górze została Pani Anna Urbaniak. 26 marca Komendant Główny OHP odwołał ze stanowiska dyrektora Centrum Kształcenia i Wychowania OHP w Oleśnicy Pana Jana Baltyna. Nowym dyrektorem Centrum w Oleśnicy został Pan Rafał Kubacki. Z dniem 21 marca na stanowisko zastępcy Wojewódzkiego Komendanta Dolnośląskiej WK OHP we Wrocławiu została powołana Pani Olga Jabłonko. Senator Małgorzata Adamczak i komendant ŚHP w Kościanie Roman Kasprzak. SENATOR MAŁGORZATA ADAMCZAK ODWIEDZIŁA HUFIEC W KOŚCIANIE 14 marca senator Małgorzata Adamczak odwiedziła Środowiskowy Hufiec Pracy w Kościanie. W subregionie kościańskim pani senator, członek Senackich Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej znana jest z wieloletniej działalności na rzecz młodzieży i osób niepełnosprawnych oraz wspierania działalności sportowej. Jest prezesem Stowarzyszenia Światło Nadziei oraz Klubu Szachowego Wieża w Śmiglu. Pani senator zwiedziła pomieszczenia Hufca i zapoznała się z najważniejszymi zadaniami ŚHP, które przedstawił komendant Roman Kasprzak. Komendant poinformował parlamentarzystkę o formach oraz specjalnościach, w jakich kształci się młodzież OHP w Kościanie. Senator interesowała się praktyczną nauką zawodu, odbywaną przez uczestników OHP w miejscowych zakładach pracy. Z wychowawcami ŚHP rozmawiała także o pracy wychowawczoopiekuńczej, profilaktycznej i resocjalizacyjnej. Dużo uwagi poświęciła pracy z młodzieżą niedostosowaną społecznie i zagrożoną marginalizacją. Rozmowy dotyczyły również problematyki sportu w OHP. Pani senator, która zainicjowała urządzenie boiska sportowego w każdej gminie powiatu kościańskiego i jest czynną szachistką, żywo interesowała się działalnością sportową Hufca. Beata Rau, Zenon Wartel Fot. Ilona Zaczyk Wielkopolska WK OHP MCIZ NA TARGACH W Akademii Morskiej w Szczecinie odbyły się 5 marca targi pracy. Zaproszenie do udziału w nich otrzymało również szczecińskie Mobilne Centrum Informacji Zawodowej. Jak zwykle Mobilne Centrum udostępniło materiały informacyjno-metodyczne dotyczące poszukiwania, planowania kariery zawodowej i zatrudnienia za granicą. Równocześnie na Akademii Morskiej odbył się dzień otwartych drzwi zorganizowany przez Studencki Zespół Promocyjny oraz Zarząd Samorządu Studenckiego. Na ten dzień zaplanowano m.in. dyskusję nt.: potrzeb kadrowych w branży morskiej, prezentacje multimedialne pracodawców, pokazy filmów, prelekcje, darmowe warsztaty, indywidualne spotkania studentów z pracodawcami. Pracownice MCIZ oferowały indywidualne konsultacje dotyczące pisania dokumentów aplikacyjnych. Do dyspozycji gości odwiedzających targi były wzory życiorysów, listów motywacyjnych, przydatne wskazówki określające zasady pisania dokumentów aplikacyjnych. Nie zabrakło również informacji dotyczących Europass. Monika Burzyńska Zachodniopomorska WK OHP SCHIRGISWALDE 2008 Młodzież OHP z Bielska-Białej uczestniczyła w lutym w seminarium w Schirgiswalde w Niemczech. Było to seminarium dla młodzieży kształcącej się w zakresie gastronomii. Oprócz dziesięciorga polskich uczestników z Środowiskowego Hufca Pracy, wzięli w nim udział Niemcy z Chemnitz oraz Francuzi z Dunkierki. Poprzednie spotkanie odbyło się w listopadzie ubiegło roku w Ambleteuse we Francji i miało charakter integracyjny. Młodzież poznawała język, możliwości kształcenia się w zawodzie kucharza i kelnera w poszczególnych krajach. Dodatkowo każda grupa przedstawiała swój region poprzez prezentacje regionalnych specjałów, muzyki i strojów. W Schirgiswalde podczas tygodniowego pobytu młodzież miała możliwość podzielić się informacjami dotyczącymi stylu życia w swoich krajach, zapoznać się z kulturą i zwyczajami oraz porównać perspektywy zawodów gastronomicznych i poznać mobilność uczniów na rynku europejskim, jak i we własnym kraju. Uczestnicy seminarium oglądali szkołę gastronomiczna w Chemnitz, zwiedzali za- Schirgiswalde - grupa młodzieży uczestniczącej w seminarium. bytki w Dreźnie, a także wspólnie przygotowywali potrawy charakterystyczne dla swoich krajów. Polska młodzież przebywała w Niemczech pod opieką Danuty Płoskonki i Jadwigi Wydry. Mariola Okulska Śląska WK OHP BI-TRI-MULTI W SZWECJI W Szwecji odbyło się w dniach lutego międzynarodowe szkolenie dla pracowników młodzieżowych. Tego typu szkolenia pozwalają nawiązać kontakty, które owocują dobrą współpracą. Organizatorem szkolenia była Szwedzka Narodowa Agencja Programu Młodzież w działaniu, która pokryła koszty zakwaterowania i wyżywienia. Celem szkolenia było zdobycie przez osoby reprezentujące organizacje młodzieżowe bez doświadczenia we współpracy międzynarodowej umiejętności tworzenia międzynarodowych projektów wymiany młodzieży w ramach Programu Młodzież w działaniu. Warsztaty prowadzono w języku angielskim, a uczestnicy szkolenia pochodzili z Belgii, Bułgarii, Czech, Portugalii, Polski, Szwajcarii, Szwecji, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch. Jednym z czterech reprezentantów Polski była Katarzyna Janewicz z Działu Operacyjnego Podlaskiej Wojewódzkiej Komendy OHP w Białymstoku. Podczas warsztatów nawiązano kontakty z innymi organizacjami m.in. z Czech, Węgier i Włoch. Podlaska Wojewódzka Komenda OHP w Białymstoku ma nadzieję, że nabyte w trakcie szkolenia doświadczenie, zaowocuje w przyszłości podczas realizacji kolejnych projektów międzynarodowych. Katarzyna Janewicz Podlaska WK OHP Wydawca: Komenda Główna Ochotniczych Hufców Pracy Warszawa ul. Kolejowa 19/21 tel. (22) , fax Redakcja: Anna Szymańska, Anna Wiśniewska, Katarzyna Brzezińska tel. (22) redakcja@ohp.pl DTP, druk: CLASSICS Sp. z o.o. Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania i adiustacji nadesłanych tekstów oraz ich tytułów. Nie zwracamy materiałów nie zamówionych. Biuletyn wydawany jest ze środków finansowych wypracowanych przez Gospodarstwo Pomocnicze KG OHP w Dobieszkowie. 2

3 NA AUDIENCJI U METROPOLITY KRAKOWSKIEGO Krajowy Duszpasterz OHP ks. prałat Jarosław Sroka oraz Duszpasterz Małopolskich OHP ks. Wiesław Orawiecki (trzeci i drugi od prawej) przedstawili Metropolicie Krakowskiemu ks. kardynałowi Stanisławowi Dziwiszowi specyfi kę pracy duszpasterskiej w OHP. Trzeci od lewej Komendant Główny OHP Jerzy Mormul. Metropolita Krakowski Jego Eminencja ks. Kardynał Stanisław Dziwisz przyjął na audiencji 9 kwietnia Komendanta Głównego OHP Jerzego Mormula oraz towarzyszących mu Krajowego Duszpasterza OHP ks. prałata Jarosława Srokę, Duszpasterza Małopolskich OHP ks. Wiesława Orawieckiego, Wojewódzkiego Komendanta Małopolskiej WK OHP Józefa Gawrona, dyrektora programowego w MWK Witolda Kasprzyckiego i komendant Hufca Pracy 6-11 w Wadowicach Jolantę Zacny. Spotkanie upłynęło w serdecznej atmosferze. Ks. kardynał Stanisław Dziwisz bardzo życzliwie wyrażał się o działalności OHP na rzecz młodzieży potrzebującej wsparcia, wykazując się znakomitą znajomością działalności OHP; wielokrotnie zresztą miał już kontakt z pracownikami i młodzieżą z OHP. Podczas audiencji omówiono problematykę pracy wychowawczej, możliwości współpracy jednostek OHP z Kościołem i jego parafiami, a także specyfikę pracy duszpasterskiej z uczestnikami. Poruszono również temat Ogólnopolskiego Konkursu Papieskiego organizowanego przez OHP dla młodzieży z całej Polski. Metropolita Krakowski Od lewej: komendant HP 6-11 w Wadowicach Jolanta Zacny, Wojewódzki Komendant Józef Gawron, Komendant Główny OHP Jerzy Mormul, ks. kardynał Stanisław Dziwisz, Duszpasterz Krajowy OHP ks. prałat Jarosław Sroka, Duszpasterz Małopolskiej WK OHP ks. Wiesław Orawiecki, dyrektor programowy MWK OHP Witold Kasprzycki. bardzo wysoko ocenił znaczenie i przesłanie konkursu, zaznaczając, że wyjątkowo bliska jest mu tematyka tegorocznej VIII edycji pn. Młodość jako dar Pokolenie JP II. Ks. kardynał Stanisław Dziwisz, jako najbliższy współpracownik Papieża Jana Pawła II, wie najlepiej, jak ogromne znaczenie przywiązywał Ojciec Święty do pracy, kontaktów oraz nauczania młodzieży z całego świata. Dlatego tak ceni wadowicki konkurs OHP i z satysfakcją objął nad nim patronat. Komendant Główny Jerzy Mormul wyraził słowa uznania dla ks. kardynała za jego stosunek do młodzieży, w tym młodzieży objętej opieką OHP, skierował także podziękowania za patronowanie Konkursowi Papieskiemu, prestiżowemu przedsięwzięciu dla OHP, jak również zaprosił Metropolitę Krakowskiego do Wadowic na finał konkursu, który odbędzie się 5 czerwca. Na pamiątkę audiencji przekazał w darze pięknie oprawioną pracę Żanety Zapały ze Środowiskowego Hufca Pracy 1-3 w Dzierżoniowie, która uzyskała I nagrodę w kategorii fotografia w VII edycji konkursu w 2007 r. Warto przypomnieć, że jej autorka otrzymała nagrodę ufundowaną przez ks. kardynała Stanisława Dziwisza. Komendant Główny OHP Jerzy Mormul wręcza Metropolicie Krakowskiemu ks. kardynałowi Stanisławowi Dziwiszowi na pamiątkę audiencji pracę wyróżnioną I nagrodą w ubiegłorocznej edycji Konkursu Papieskiego, której autorka Żaneta Zapała otrzymała nagrodę od ks. kardynała. 8 kwietnia, na dzień przed audiencją, Komendant Główny OHP Jerzy Mormul wizytował Ośrodek Szkolenia i Wychowania w Trzebini. Dyrektor wykonawczy MWK Mieczysław Krupiczka i kierownik Ośrodka Ryszard Duda szczegółowo zapoznali Komendanta Głównego z programem działania Ośrodka oraz nowym obiektem dydaktyczno-szkoleniowym, będącym właśnie na etapie wyposażania w sprzęty, meble i urządzenia. Komendant J. Mormul rozmawiał z młodzieżą oraz spotkał się z kadrą. Szczególną uwagę poświęcił na zapoznanie się z pracą Gospodarstwa Pomocniczego i sytuacją zawodową instruktorów praktycznej nauki zawodu. Komendant Główny zwiedził następnie Ośrodek Szkolenia i Wychowania w Lanckoronie, który całkiem niedawno przeszedł gruntowną przebudowę, dzięki której osiągnął, podobnie jak w Trzebini, wysoki standard. Również tutaj Komendant J. Mormul spotkał się z uczestnikami ośrodka, biorącymi udział w spotkaniu duszpasterskim prowadzonym przez Duszpasterza Małopolskich OHP ks. Wiesława Orawieckiego. Wojewódzki Komendant Józef Gawron i kierownik OSiW Marek Kwaśnica zaprezentowali Komendantowi Głównemu pomieszczenia Ośrodka, w tym jego część hotelową, jako warsztat szkoleniowy dla uczestników OHP. Z racji położenia w pobliżu Sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej i Wadowic, licznie odwiedzanych przez pielgrzymów, Ośrodek nie narzeka na brak gości. A to z kolei daje możliwości szkoleniowe dla uczestników i pracowników. Przed Ośrodkiem Szkolenia i Wychowania w Lanckoronie. Od lewej Komendant Główny OHP Jerzy Mormul, Wójt Gminy Lanckorona Zofi a Maria Oszacka i kierownik Ośrodka Marek Kwaśnica. Rano, 9 kwietnia, Komendant Główny OHP Jerzy Mormul spotkał się z Wójtem Gminy Lanckorona Zofią Marią Oszacką, będącą jednocześnie członkiem Komitetu Sterującego przy Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej. Podczas spotkania omówiono możliwości współpracy OHP z samorządem terytorialnym i korzyści z niej wynikające dla dobra społeczności lokalnej, a szczególnie młodzieży. Po tym spotkaniu Komendant Główny OHP Jerzy Mormul udał się do siedziby Wojewódzkiej Komendy OHP w Krakowie, gdzie spotkał się z pracownikami i zapoznał z działalnością Małopolskiej WK. Ze swej strony przedstawił zamierzenia bieżące i strategiczne Komendy Głównej OHP, w tym również przedsięwzięcia organizacyjne dla uczczenia 50-lecia OHP. Witold Kasprzycki fot. Agnieszka Samek Małopolska WK OHP 3

4 Internationaler Bund, największy i najstarszy zagraniczny partner Ochotniczych Hufców Pracy, to organizacja działająca w ponad 300 miejscowościach na terenie Niemiec, niosąca pomoc prawie 300 tys. ludzi poprzez 700 centrów o różnorakim charakterze. Do głównych zadań IB należy prowadzenie m. in.: ośrodków i grup opiekuńczo-wychowawczych dla nieletnich i młodych, lecz już pełnoletnich osób oraz osób z zaburzeniami psychicznymi; ośrodków opieki dziennej; poradni psychologiczno-pedagogicznych dla dzieci i młodzieży; klubów i świetlic środowiskowych; żłobków, przedszkoli i świetlic pozaszkolnych; ośrodków mieszkalnych i mieszkań rotacyjnych dla osób bezdomnych, nieletnich matek samotnie wychowujących dzieci i migrantów; placówek doradczo-oświatowych świadczących pomoc socjalną i pedagogiczną dla młodych migrantów; burs studenckich, poradni i warsztatów dla dziewcząt i młodych kobiet; placówek spotkań międzynarodowych; schronisk dla bezdomnych dziewcząt i kobiet; centrum rehabilitacyjnego dla niewidomych i niedowidzących, ośrodka pobytu dziennego dla seniorów; ośrodków edukacyjnych i placówek kształcących w prawie 100 zawodach; placówek prowadzących pozaszkolne zajęcia wyrównawcze i uzupełniające; instytutów językowych oraz przygotowanie i realizacja programów pomocowych skierowanych do wszystkich grup społecznych będących w zakresie zainteresowań instytucji. Avedis powstało w rezultacie projektu wdrożonego w ostatnich latach przez trzy wiodące instytucje: Internationaler Bund, Gopa Consultants i Epos Heath Consultants, na bazie dziesiątków lat doświadczeń w zakresie know-how oraz zarządzania różnego typu służbami społecznymi. Misją firmy jest promocja przeciwdziałania ubóstwu przy wykorzystaniu wysokiej klasy usług consultingowych w sferze rozwoju społecznego. Pierwsze wspólne projekty Ochotnicze Hufce Pracy i Internationaler Bund realizowały z chwilą podpisania w 1994 roku porozumienia o współpracy w myśl idei integracji europejskiej. Wieloletnie DELEGACJA IB W WARSZAWIE 26 lutego br. w siedzibie Komendy Głównej OHP odbyło się spotkanie przedstawicieli OHP z zastępcą Przewodniczącego Zarządu niemieckiej instytucji pomocowej Internationaler Bund dr. Gero Kerigiem oraz Dyrektorem Zarządzającym niemieckiej firmy consultingowej Avedis Horstem Dreimannem. Goście z Niemiec od lewej dr Gero Kerig i Horst Dreimann oraz tłumaczka Ewa Glubińska. Od prawej dyrektor Biura Edukacji i Wychowania Sławomir Męcina, dyrektor Biura Programów Europejskich i Współpracy Międzynarodowej Dariusz Gatner, z-ca Komendanta Głównego OHP Marian Najdychor, Komendant Główny OHP Jerzy Mormul. doświadczenie współpracy z partnerami zagranicznymi, którym dysponowało IB, wykorzystano przy tworzeniu pilotażowych projektów dwustronnych, jak organizacja i prowadzenie Międzynarodowego Ośrodka Integracyjnego w Gródku nad Dunajcem. Równocześnie jednostki terenowe OHP i IB nawiązały współpracę na polu wymiany młodzieży naszych krajów w oparciu o środki finansowe Polsko-Niemieckiej Wymiany Młodzieży, co do chwili obecnej owocuje realizacją kilkunastu projektów rocznie, odbywających się na terenie Polski i Niemiec. Podczas spotkania w Warszawie, w którym ze strony OHP udział wzięli: Komendant Główny OHP Jerzy Mormul i jego zastępca Marian Najdychor, dyrektor Biura Programów Europejskich i Współpracy międzynarodowej Dariusz Gatner wraz ze swoim zastępcą Robertem Stawskim, omówiono wszystkie dotychczasowe sukcesy i zrealizowane przedsięwzięcia OHP i IB oraz najważniejsze bieżące problemy, a także perspektywy dalszej współpracy dwustronnej. W toku narady określono, iż najbardziej istotnymi możliwościami dla rozwoju dalszej kooperacji wydają się być: nawiązanie szerokiej współpracy z firmą Avedis, włączenie się Ochotniczych Hufców Pracy do realizacji projektów trój- i wielostronnych oraz pomoc Internationaler Bund w organizacji praktyk i staży zawodowych dla młodzieży naszych krajów. Avedis we współpracy z IB przygotowują szereg programów o charakterze międzynarodowych z udziałem partnerów z Ukrainy, Białorusi, Rosji, Azerbejdżanu, a także aplikują o unijne i światowe środki finansowe w trybie konkursowym, przeznaczone na projekty skierowane do młodzieży z krajów Europy Wschodniej, Azji i Afryki. Z dużym zainteresowaniem strony niemieckiej, która w swojej działalności organizuje m. in. kursy przygotowujące do zawodu, również w systemie rehabilitacyjnym, mające na celu podniesienie szans młodzieży na rynku pracy, spotkały się wszelkie działania Ochotniczych Hufców Pracy związane z kształceniem zawodowym młodych ludzi oraz podnoszeniem ich zawodowych kwalifikacji. W zawiązku z powyższym niezwykle zasadne wydaje się stworzenie wspólnego dla OHP i IB systemu praktyk i staży zawodowych w Polsce i Niemczech. Przedstawiciele obu instytucji zgodnie orzekli, iż w związku z szerokim spektrum możliwości dalszej współpracy, wszelkie szczegóły zostaną ustalone przez powołaną do końca pierwszego półrocza br. grupę roboczą, składająca się z ekspertów Ochotniczych Hufców Pracy i Internationaler Bund. Wobec zmieniającej się Europy oraz sytuacji społecznej i gospodarczej Polski i Niemiec, zadeklarowano także uzupełnienie Porozumienia pomiędzy OHP i IB, a tym samym modernizację, aktualizację i rozszerzenie jego postanowień oraz jak najszybszą rewizytę, podczas której zainicjowane zostaną pierwsze nowe wspólne projekty międzynarodowe. Robert Stawski Biuro Programów Europejskich i Współpracy Międzynarodowej KG OHP Fot. Anna Wiśniewska POLSKO NIEMIECKA GIEŁDA PARTNERSKA W dniach 5-7 marca 2008 roku Lubuska Wojewódzka Komenda OHP zorganizowała już po raz drugi spotkanie przedstawicieli jednostek organizacyjnych OHP w województwie lubuskim i niemieckich organizacji kształcenia zawodowego młodzieży z regionu Berlina i Brandenburgii. Komendant hufca pracy w Słubicach przedstawia propozycje współpracy. Wzięli w nim udział reprezentanci: Internationaler Bund e.v.(frankfurt n.o), Urban Social ggmbh (Berlin), OTA Ausbildungszentrum (Berlin), Integration Socialforschungs und Betriebspädagogik GmbH (Frankfurt n.o), Kleeblattschule (Seelow), Bildungsprojekt Cottbus e.v.(cottbus), Internationale Wirtschaftsakademie GmbH (Cottbus). Projekt odbył się w ramach Polsko- Niemieckiej Współpracy Młodzieży. W pierwszym dniu giełdy, której prace prowadził dyrektor operacyjny Lubuskiej WK OHP Ryszard Kozakiewicz, odbyło się podsumowanie zrealizowanych projektów w 2007 roku. Zostało ono dokonane przez reprezentantów Ośrodków Szkolenia i Wychowania i Hufców Pracy Lubuskiej WK OHP, którzy przy tej okazji przedstawili swoje propozycje na 2008 rok. Z kolei nowi partnerzy niemieccy, którzy pojawili się w tym roku w Wiechlicach, mieli okazję do przedstawienia swoich organizacji i oczekiwań dotyczących przyszłej współpracy. Następnego dnia uczestnicy giełdy wysłuchali trzech odczytów na temat możliwości finansowania wspólnych projektów. Dotyczyły one programów Polsko- Niemieckiej Współpracy Młodzieży, Programu Młodzież w działaniu oraz Europejskiej Współpracy Terytorialnej. Kierownicy jednostek Lubuskiej Komendy mieli możliwość omówienia na roboczo z przedstawicielami organizacji niemieckich projektów na 2008, a nawet 2009 rok. W trakcie tych dwustronnych rozmów zostało zawartych wiele ważnych i ciekawych ustaleń dotyczących przyszłej współpracy. Dawid Chodziński Lubuska WK OHP 4

5 POROZUMIENIE O DALSZEJ WSPÓŁPRACY W dniach odbyło się w Berlinie spotkanie kierownictwa Internationaler Bund i Ochotniczych Hufców Pracy. IB jest zagranicznym partnerem OHP w działalności edukacyjno-wychowawczej i obszarze rynku pracy. Po stronie IB w rozmowach udział wzięli: członek Zarządu IB Silvia Schott, zastępca Przewodniczącego Zarządu IB dr Gero Kerig i dyrektor projektu Udo Hinze. Po stronie polskiej uczestniczyli: Komendant Główny OHP Jerzy Mormul, jego zastępca Marian Najdychor oraz dyrektor CKiW w Tarnowie Antoni Góral. Przed OHP i IB rysują się nowe możliwości współpracy. Porozumienie o dalszej współpracy pomiędzy OHP a IB zostało podpisane. Od prawej Komendant Główny OHP Jerzy Mormul, zastępca Przewodniczącego Zarządu IB dr Gero Kerig, członek Zarządu IB Silvia Schott oraz zastępca Komendanta Głównego OHP Marian Najdychor. Głównym celem spotkania było omówienie przyszłości Międzynarodowego Ośrodka Integracyjnego w Gródku nad Dunajcem, a także określenie kierunków dalszej współpracy z partnerem niemieckim. Obie strony wyraziły konieczność reorganizacji zasad funkcjonowania Ośrodka wraz z powołaniem nowej kadry zarządzającej. Ponadto Komendant Marian Najdychor przedstawił propozycję rozszerzenia współpracy o stworzenie możliwości odbywania praktyk zawodowych polskich uczniów w warsztatach IB, a także przeprowadzenia kursów j. niemieckiego, które odbywałyby się w ramach projektów finansowanych z EFS. Spotkanie podsumowane zostało uroczystym podpisaniem przez obie instytucje wspólnego porozumienia o dalszej współpracy. 27 marca delegacja OHP spotkała się także z przedstawicielem Centralnego Urzędu Pośrednictwa Pracy (ZAV) z Bonn dyrektorem Działu dopuszczenia do Niemieckiego Rynku Pracy Klausem Schuldesem. Zentrallstelle für Arbeitsvermittlung jest partnerem realizowanych przez OHP umów bilateralnych o wzajemnym zatrudnianiu pracowników w Niemczech. W trakcie rozmów uzgodniono szczegółowe warunki realizacji płatnych praktyk w ramach pilotażowego projektu dla uczniów szkół rolniczych. Kontynuacją projektu pilotażowego miałby być w perspektywie kolejny projekt dla uczniów szkół o profilu gastronomicznym. Romana Kaczmarek Wielkopolska WK OHP Rozmowy toczyły się w serdecznej atmosferze. Od lewej: Marian Najdychor, Udo Hinze, Silvia Schott, Gero Kerig, Antoni Góral, Jerzy Mormul. OD POMYSŁU DO PROJEKTU Między 16 a 24 lutego w Peseckendorf w Niemczech odbyło się seminarium szkoleniowe Od pomysłu do projektu. W szkoleniu, zorganizowanym przez Auslandsgesellschaft Sachsen-Anhalt wzięli udział wychowawcy z dwóch hufców pracy: Mieczysław Pałka z Pszczyny oraz Izabela Wilk z Gliwic. W spotkaniu uczestniczyły partnerskie organizacje ES-C.A.L Tours i Animation & Handicap (Francja), PARRO z Bukaresztu, AGSA z Magdeburga. Tematyka seminarium obejmowała planowanie i pisanie projektów, metody i cele międzynarodowej pracy z młodzieżą, metody interkulturowej pracy z młodzieżą, Program Młodzież w działaniu Europejski wolontariat, finansowanie projektów europejskich. Podczas seminarium polska grupa zaprezentowała projekt Międzynarodowego Spotkania Młodzieży Polski, Niemiec, Francji i Rumunii, które odbędzie się Pszczynie w dniach lipca tego roku. Joanna Grygierczyk Śląska WK OHP 5

6 FRANCUSKIE DNI KARIERY Od 28 do 29 lutego trwały w Warszawie Francuskie Dni Kariery, w których brały udział m.in. Ochotnicze Hufce Pracy. W uroczystym otwarciu Forum na rzecz zatrudnienia Francuskie Dni Kariery, organizowanym już po raz drugi przez Francuską Izbę Przemysłowo-Handlową w Polsce oraz Ambasadę Francji w Polsce, uczestniczyli m.in. Ambasador Francji w Polsce François Barry Delongchamps, Podsekretarz Stanu w MPiPS Czesława Ostrowska, Prezes CCIFP Françoise Colombié, zastępca Prezydenta Warszawy Włodzimierz Paszyński, Komendant Główny OHP Jerzy Mormul. Forum zorganizowano w Bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego przy ul. Dobrej 56/66. Wśród wystawców znajdowały się Ochotnicze Hufce Pracy, na których stoisku oferowano propozycje pracy we Francji oraz prezentowano działalność OHP w zakresie pośrednictwa pracy i doradztwa zawodowego. Oprócz możliwości korzystania z różnego rodzaju ofert dostępnych na stoiskach wystawców, osoby przybyłe na Forum w większości młodzi ludzie uczestniczyły w konferencjach i prezentacjach dotyczących m.in. możliwości studiowania we Francji i po francusku w Polsce; warunków dostępu do ofert zatrudnienia we Francji, stypendiów, staży i szkoleń; ścieżkach kariery w różnych zawodach. Tematami spotkań były także polsko-francuskie różnice kulturowe w kontekście rynku pracy, rynek pracy w Luksemburgu oraz działalność firm francuskich w Polsce. Pierwszego i drugiego dnia Forum dyrektor Biura Komendy Głównej OHP Urszula Kowalska przedstawiła prezentację na temat zatrudnienia Polaków, za pośrednictwem OHP, we Francji. (sz) Fot. Anna Szymańska Komendant Główny OHP Jerzy Mormul w rozmowie z Szefem Misji ANAEM Stéphanem Darmasem (z lewej). Z prawej dyrektor Biura Rynku Pracy Urszula Kowalska. Za chwilę rozpocznie się prezentacja OHP. W drzwiach sali Ambasador Francji w Polsce François Barry Delongchamps Wystąpienie Podsekretarz Stanu w MPiPS Czesławy Ostrowskiej. Przed stoiskiem Ochotniczych Hufców Pracy. NARADA KADRY KIEROWNICZEJ OHP W dniach 1-3 kwietnia odbyła się z udziałem Komendanta Głównego OHP Jerzego Mormula narada kadry kierowniczej OHP. Wzięli w niej udział zastępcy Komendanta Głównego OHP Marian Najdychor i Wojciech Szewczyk, dyrektorzy Biur Komendy Głównej OHP, jak również Wojewódzcy Komendanci OHP oraz ich zastępcy, dyrektorzy operacyjni z WK OHP, dyrektorzy wykonawczy, dyrektorzy Centrów Kształcenia i Wychowania, koordynatorzy projektów EFS z CKiW, przewodniczący związków zawodowych. Głównym celem narady była prezentacja wyników ocen WK i CKiW, przekazanie uwag dotyczących podsumowania działalności w poszczególnych obszarach OHP za rok 2007 oraz omówienie wytycznych do działalności w 2008 roku. Dyrektorzy poszczególnych Biur KG przedstawiali kolejno ocenę działalności w następującym zakresie: organizacji i planowania, wychowania i kształcenia, rynku pracy, programów europejskich i współpracy międzynarodowej, polityki kadrowej oraz kontroli wewnętrznej w OHP, promocji i wydawnictw, administracji, budżetu. Wykład na temat Obowiązki i odpowiedzialność kierowników jednostek sektora publicznego w świetle uregulowań prawnych zawartych w ustawie o finansach publicznych wygłosiła członek Głównej Komisji Orzekającej o Naruszeniu Finansów Publicznych przy Ministerstwie Finansów Elżbieta Gnatowska. Na naradę przybył również Krajowy Duszpasterz OHP ks. prałat Jarosław Sroka, który mówił o specyfice wychowania w OHP, nawiązując w swoim wystąpieniu do apostolstwa wśród młodzieży św. Jana Bosko, założyciela Towarzystwa Świętego Franciszka Salezego. Odbyło się również spotkanie i konsultacje z adw. Tadeuszem Kościółkiem prowadzącym obsługę prawną KG OHP. W ostatnim dniu narady do ośrodka w Dobieszkowie przyjechała delegacja z Centralnego Urzędu Pośrednictwa Pracy w Bonn ZAV (Zentralstelle für Arbeitsvermittlung) w składzie: dyrektor Działu Pracowników Sezonowych i Pomocników Wystawców Julia Dixon, dyrektor Działu Praktyk Zawodowych Martina Lambrich i asystent Stephanie Fisher. Członkinie delegacji przedstawiły m.in. szczegółowo projekt pilotażowy praktyki zawodowe w Niemczech dla uczniów polskich szkół rolniczych, którzy ukończyli 18 rok życia, znają w stopniu podstawowym język niemiecki i mają status ucznia szkoły zawodowej. Naradę zakończyły wystąpienia zastępców Komendanta Głównego OHP oraz Komendanta Głównego OHP, którzy podsumowali tematy poruszane w trakcie trzydniowego spotkania. (sz) Fot. Anna Szymańska Wystąpienie ks. prałata Jarosława Sroki. Wystąpienie Komendanta Głównego OHP Jerzego Mormula, obok jego zastępca Wojciech Szewczyk. Od lewej delegacja ZAV: Martina Lambrich, tłumaczka Ewa Glubińska, Julia Dixon, tłumaczka Emilia Dąbrowska oraz Stephanie Fischer. Spotkanie prowadził zastepca Komendanta Głównego OHP Marian Najdychor. 6

7 SEMINARIUM W WARSZAWIE Seminarium pn. Skuteczne wsparcie konstruktywna zmiana odbyło się 3 marca w Warszawie. Jego organizatorem była lubelska Fundacja Masz Szansę oraz Zakład Psychologii Wychowawczej i Psychoprofilaktyki Instytutu Psychologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Seminarium, w którym wziął udział m.in. z-ca Komendanta Głównego OHP Marian Najdychor, stanowiło podsumowanie efektów projektu badawczego Efektywność instytucjonalnych form pomocy młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym. Od lewej: prof. dr hab. Zbigniew Gaś, dr Robert Porzak, Bartłomiej Piotrowski z MPiPS, z-ca Komendanta Głównego OHP Marian Najdychor. Do udziału w nim zaproszono pracowników instytucji współpracujących w realizacji badań, instytucji centralnych i nadzorujących pracę placówek oraz osoby zainteresowane działaniami zapobiegającymi marginalizacji młodzieży. W czasie sesji plenarnej głos zabrali m.in.: prof. dr hab. Zbigniew B. Gaś z Fundacji Masz Szansę nt. Rozwój zawodowy jako kierunek podwyższania skuteczności oddziaływań wychowawczych i resocjalizacyjnych, z-ca Komendanta Głównego OHP Marian Najdychor Plany rozwoju działań OHP w zakresie przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu młodzieży, Bartłomiej Piotrowski z Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej Priorytety aktualnej polityki społecznej, główny wizytator z Departamentu Wykonania Orzeczeń i Probacji Ministerstwa Sprawiedliwości Wojciech Jodko Aktualne priorytety resocjalizacji wobec problemów wykluczenia społecznego młodzieży, dr Wiesław Poleszak z Fundacji Masz Szansę Wychowanie jako wspomaganie rozwoju, dr Robert Porzak także z Fundacji Masz Szansę Resocjalizacja jako szansa na powrót do społeczeństwa. Ministerstwo Edukacji Narodowej reprezentowała dyrektor Departamentu Młodzieży Wychowania i Bezpieczeństwa w Szkołach Elżbieta Matejka. Po sesji plenarnej odbywały się prace w zespołach nt. Skuteczność oddziaływań wychowawczych w OHP: stan aktualny, możliwości zmian, perspektywy rozwoju, Skuteczność oddziaływań resocjalizacyjnych w SdN i ZP: stan aktualny, możliwości zmian, perspektywy rozwoju oraz Charakterystyka funkcjonowania profesjonalnego pracowników merytorycznych OHP, SdN i ZP. Projekt badawczy był realizowany na przełomie 2006 i 2007 roku i współfinansowano go ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Jego celem było usprawnienie jakości pomocy oferowanej poprzez działania ośrodków wychowawczych i resocjalizacyjnych dla młodzieży zagrożonej wykluczeniem Z-ca Komendanta Głównego OHP Marian Najdychor zaprezentował plany rozwoju działalności OHP w zakresie przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu młodzieży. społecznym. Do badań, którymi objęto młodzież w wieku lat, zostały wybrane losowo ośrodki OHP, schroniska dla nieletnich przestępców i zakłady poprawcze. W każdej placówce poddano badaniom 300 osób (w sumie 900) rozpoczynających korzystanie ze wsparcia oraz po 300 osób kończących korzystanie z opieki. Badania objęły także 400 pracowników pełniących funkcje wychowawcze i korekcyjne w powyższych ośrodkach. Zastosowano techniki kwestionariuszowe, oparte na samoopisie, umożliwiające dokonanie rzetelnej diagnozy funkcjonowania psychospołecznego młodzieży oraz funkcjonowania osobistego i kompetencji zawodowych pracowników. Uzupełnieniem tych technik była technika inwentarzowa pozwalająca na opis struktury wychowawczoresocjalizacyjnej, jaką dysponowała dana placówka, a także analiza dokumentacji dotyczącej młodzieży objętej badaniami. We wszystkich grupach zastosowano standardowe techniki diagnozy psychologicznej. Pozyskane dane zostały poddane analizie opisowej oraz wielozmiennowym metodom analizy danych w celu zidentyfikowania prawidłowości związanych z: zapotrzebowaniem na działania wychowawcze i resocjalizacyjne u nowych osób przyjmowanych do ośrodków; wynikami oddziaływań wychowawczych i resocjalizacyjnych u absolwentów; analizą zasobów i ograniczeń osobowych i profesjonalnych kadry. Zrealizowanie tego projektu doprowadziło do identyfikacji szeregu prawidłowości związanych ze specyfiką funkcjonowania osobowego i profesjonalnego pracowników merytorycznych ośrodków wychowawczo-resocjalizacyjnych oraz skutecznością prowadzonych przez nich działań wychowawczych i resocjalizacyjnych. Na tej bazie opracowano propozycje modyfikacji związane z następującymi obszarami: usprawnienie procedur wstępnej oceny zapotrzebowania na działania wychowawcze i resocjalizacyjne młodzieży z zaburzeniami zachowania, przyjmowanej do placówek wychowawczych i resocjalizacyjnych; usprawnienie procedur oceny skuteczności działań wychowawczych i resocjalizacyjnych prowadzonych w badanych placówkach; usprawnienie procedur prognozowania poziomu ryzyka wykluczenia społecznego dla absolwentów tych ośrodków; opracowanie ramowej koncepcji doskonalenia zawodowego dla pracowników ośrodków wychowawczych i resocjalizacyjnych; dostarczenie decydentom i praktykom wiedzy o uwarunkowaniach, przebiegu i skutkach działań wychowawczych i resocjalizacyjnych, która winna zostać wykorzystana do opracowania nowych rozwiązań formalnych i organizacyjnych. Ponadto ukazał się w formie książkowej pełny raport z przeprowadzonego programu badawczego, prezentujący jego założenia, metodologię, uzyskane wyniki oraz wnioski, dotyczące zalecanych modyfikacji w pracy z młodzieżą niedostosowaną społecznie w celu zapobiegania jej marginalizacji. Tekst i zdjęcia: Anna Szymańska Główny wizytator z Departamentu Wykonania Orzeczeń i Probacji Ministerstwa Sprawiedliwości Wojciech Jodko. Seminarium odbyło się w salach Hotelu Łazienkowskiego w Warszawie. Na pierwszym planie od prawej dyrektor Biura KG OHP Kalina Kenczew-Pałasz i dyrektor Biura Edukacji i Kształcenia Sławomir Męcina. 7

8 PRZEDMIOT I OPIS BADAŃ Rozmowa z dr. Robertem Porzakiem adiunktem w Zakładzie Psychologii Wychowawczej i Psychoprofilaktyki Uniwersytetu im. Marii Curie-Skłodowskiej Piotr Klejny: Projekt Efektywność instytucjonalnych form pomocy na rzecz młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym miał charakter badawczy. Co badaliście? Dr Robert Porzak: Badaliśmy funkcjonowanie społeczne losy życiowe i osobowościowe osób, które podlegają opiece zakładów wychowawczych i resocjalizacyjnych, w odniesieniu do podstawowych struktur osobowości, poczucia własnej wartości, wiary w możliwość osiągania sukcesu, skutecznego działania, a także w odniesieniu do tendencji konstruktywnych, destruktywnych oraz kompetencji społecznych. Ocenialiśmy także funkcjonowanie podopiecznych w płaszczyźnie zachowań w trakcie pobytu w ośrodkach wychowawczych i resocjalizacyjnych, jak i w perspektywie ich losów życiowych, sprawdzając czy popełniali przestępstwa, jeżeli tak, to jakie, czy są uzależnieni, od czego. Badania prowadziliśmy na dwóch grupach podopiecznych: tych, którzy rozpoczynają pobyt w danej placówce i tych, którzy taki pobyt kończą. Nazwaliśmy ich nowicjuszami i absolwentami. Badaliśmy również funkcjonowanie kadry Ochotniczych Hufców Pracy, Schronisk dla Nieletnich i Zakładów Poprawczych. W sumie od sierpnia 2006 r. do końca lipca 2007 r. przebadaliśmy 2282 osoby, w tym 1825 podopiecznych. Jaki był cel tych badań? - Wszystkie te badania służyły temu, żeby sprawdzić, co jest stanem na wejściu i stanem na wyjściu. Poprzez porównanie tych dwóch stanów chcieliśmy sprawdzić czy kształtuje się jakiś rodzaj korzystnego doświadczenia w trakcie pobytu w placówce, które jest widoczne zarówno w osobowości, jak i w zachowaniach opisywanych z punktu widzenia kadry placówki. Chcieliśmy też dowiedzieć się, kto doświadcza konstruktywnej zmiany, czyli dla jakich typów osobowości środowiska resocjalizacyjne i zintensyfikowanej opieki wychowawczej są dobrym miejscem, a na jakie typy osobowości takie środowiska w ogóle nie oddziałują. Jakie są najważniejsze wnioski z badań? - Badania są dosyć obszerne i trudno w kilku słowach podać wszystkie wnioski, ale wyniki mówią o tym, że pobyt w placówkach OHP daje korzystne rezultaty osobom, które w pewnym sensie nie mają zbyt intensywnych doświadczeń dysfunkcjonalnych w swoich życiorysach, wywodzą się ze środowiska o niskim poziomie wykształcenia rodziców i syntetycznie rzecz biorąc ich głównym problemem jest zaniedbanie wychowawcze. Natomiast osoby, które mają poważniejsze zaburzenia w funkcjonowaniu nie zmieniają gruntownie swojego funkcjonowania po pobycie w OHP, czyli można przypuszczać, że wskazany jest dla nich pewien rodzaj oddziaływań resocjalizacyjnych oraz że ze względu na potrzebę zmiany, która ich dotyczy, niekoniecznie trafiają w środowiska dla siebie optymalne. Jeżeli chodzi o środowisko Schronisk dla Nieletnich stwierdziliśmy, że istnieje część dosyć niekorzystnych aspektów pobytu w schronisku, co wiąże się ze specyfiką tej instytucji. Schronisko jest miejscem tzw. zawieszenia, bez jasnej decyzji co dalej czy powrót na wolność, czy umieszczenie z zakładzie poprawczym. Często w trakcie pobytu młodej osoby w schronisku toczy się postępowanie śledcze związane z czynami, które taka osoba popełniła, zanim trafiła do placówki. Takie zawieszenie obciąża młodych ludzi psychicznie i emocjonalnie. Dodatkowo podczas pobytu w schronisku nie prowadzi się jeszcze intensywnych działań resocjalizacyjnych, a przede wszystkim diagnozę w celu zaplanowania ścieżki oddziaływania resocjalizacyjnego. W tego typu placówkach nie ma jeszcze jednoznacznego podziału na osoby, które trafiają do zakładów o bardziej intensywnym nadzorze i na osoby, które trafiają do zakładów otwartych. Biorąc to wszystko pod uwagę, można stwierdzić, że w przypadku podopiecznych Schronisk dla Nieletnich nie widać konstruktywnych zmian behawioralnych, osobowościowych czy emocjonalnych, a u części z nich, zwłaszcza tych wrażliwszych, następuje pogorszenie sytuacji, czyli uwidacznia się tendencja do wycofywania się i narastania lęków. W związku z tym można przyjąć, że obecny model postępowania w schroniskach wobec osób długo tam przebywających nie służy ich resocjalizacji. Wskazaniem dla tego środowiska jest zmiana modelu opieki na etapie postępowania dochodzeniowego, bądź na etapie przygotowawczym do prowadzenia resocjalizacji. Trzecie badane przez nas środowisko, czyli Zakłady Poprawcze, daje korzystny rezultat w przypadku osób z tendencją do poszukiwania wsparcia i z problemem zaniedbania środowiska, z którego się wywodzą, przy czym jest to zaniedbanie na poważniejszym poziomie, rozumianym jako negatywne wzorce rodzinne czy wzorce dysfunkcji. Można powiedzieć, że problem ten jest wspólny, jeśli chodzi o podopiecznych Zakładów Poprawczych i ośrodków OHP. Pobyt w środowisku Zakładów Poprawczych poprzez izolowanie od dysfunkcjonalnej rodziny i przekazywanie konstruktywnych wzorców przez wychowawców, daje dobre rezultaty. Spostrzegliśmy, że część młodzieży bardzo intensywnie wiąże się z wychowawcami, przejawia dobre ustosunkowanie do nich. Budujący rezultat w wielu wymiarach dają również zmiany osobowościowe podopiecznych Zakładów Poprawczych. Wyodrębniliśmy jednak także grupę osób, które nie korzystają z pobytu w Zakładach Poprawczych. Są to osoby, u których nie widać zmian o charakterze osobowościowym i które według kadry nie rokują dobrze w wymiarze resocjalizacji. Jak w takim razie postępować z wychowankami, wobec których pobyt w OHP, Schronisku dla Nieletnich czy Zakładzie Poprawczym nie daje dobrych, pożądanych rezultatów? - Moim zdaniem należałoby objąć ich specyficznym, odrębnym postępowaniem. W trakcie seminarium wywiązała się dyskusja, na ile postępowanie wobec takich osób powinno mieć charakter związany z myśleniem o bezpieczeństwie społecznym (chodzi o izolację tych osób, mimo że po pobycie w placówce izolującej nie rokują one powrotem do społeczeństwa w konstruktywnych formach), a na ile postępowania takie powinno być dopasowane do specyficznych potrzeb tych osób (chodzi o dobranie odpowiedniego modelu postępowania terapeutycznego i resocjalizacyjnego). Idąc tym tokiem myślenia można zastanawiać się na ile ma to być model o charakterze silnie restrykcyjnym, punitywnym, związanym z wysokimi standardami obostrzeń wobec zachowania, a na ile ma to być model terapeutyczny, zorientowany przede wszystkim na poznanie przyczyn zaburzonej osobowości i stwarzający możliwość korekty tej osobowości w warunkach mniej lub bardziej izolacyjnych. Doświadczenie praktyczne uczestników seminarium wskazuje jednak na to, że istnieje konieczność troski o bezpieczeństwo otoczenia i bezpieczeństwo społeczne w pracy z osobami, które mimo ich młodego wieku są już bardzo poważnie zdemoralizowane. Dziękuję za rozmowę. Rozmawiał: Piotr Klejny Lubelska WK OHP 8

9 WNIOSKI DLA OHP Rozmowa z dr. Wiesławem Poleszakiem adiunktem w Zakładzie Psychologii Wychowawczej i Psychoprofilaktyki Uniwersytetu im. Marii Curie-Skłodowskiej Piotr Klejny: Które wyniki badań wymagają szczególnej uwagi kadry kierowniczej i wychowawczej OHP? Dr Wiesław Poleszak: Najpierw powiedzmy, że wnioski z badań są bardzo zróżnicowane i niejednoznaczne, ale gdy porównujemy wyniki efektywności pomocy wobec młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym w środowisku OHP, Schronisk dla Nieletnich i Zakładów Poprawczych, to z pewnością najwięcej pozytywów można odnieść do środowiska OHP. Generalnie, porównując młodzież, która przychodzi do OHP (nowicjuszy) i która odchodzi (absolwentów), można powiedzieć, że większość (nie wszystkie) zmian osobowościowych i społecznych po pobycie w ośrodkach ma charakter pozytywny. Zmianie na korzyść ulega np. poczucie własnej wartości w relacjach czysto towarzyskich, ale jednocześnie nie zmienia się ono w wymiarze osobistym, rodzinnym czy szkolnym. Pobyt w OHP nie przyczynia się też do zmiany w funkcjonowaniu w relacjach społecznych. Młodzi ludzie, którzy opuszczają OHP nie różnią się pod tym względem od młodzieży przychodzącej do ośrodków. Niekorzystne zjawisko, które zauważyliśmy, to także brak informacji u wychowawców zarówno o tych, którzy przychodzą do OHP (co dałoby się jeszcze wytłumaczyć), jak i o tych, którzy kończą naukę w OHP. Inny ważny wniosek dotyczy zmiany na korzyść, jeśli chodzi o zaangażowanie w naukę. Jest to bardzo pozytywne, ponieważ do OHP trafiają osoby, które wypadły z systemu edukacyjnego, a pobyt w placówce przyczynia się w ich przypadku do powrotu do nauki i ukończenia szkoły. Poprawie ulegają także relacje rówieśnicze czy styl radzenia sobie z sytuacjami trudnymi i ze stresem, tzn. sprawniej radzą sobie w takich sytuacjach młodzi, którzy odchodzą z OHP. Szereg pozytywnych zmian w wymiarze osobowościowym młodzieży pokazuje, że środowisko OHP jest skutecznym środowiskiem wychowawczym. Z drugiej strony jest jeszcze bardzo dużo do zrobienia w wymiarze konstruowania oddziaływań wychowawczych czy zbierania informacji o młodzieży, która przychodzi do placówki i która opuszcza OHP. Czy można to potraktować jako zalecenie dla kadry kierowniczej i wychowawczej OHP? Tak, przy czym trzeba zwrócić uwagę na to, że środowisko kadry OHP jest bardzo zróżnicowane. Z badań wynika, że wśród wychowawców, pedagogów i psychologów OHP z jednej strony są osoby, które szukają różnych form oddziaływania i bardzo angażują się w pracę, a z drugiej strony jest grupa osób, które niewiele wiedzą o swoich wychowankach i korzystają z bardzo ograniczonych metod wychowawczych, przez co w swojej pracy bardziej pilnują młodzież, niż wychowują i prowadzą do zmiany. Dlatego należy zbudować odpowiedni system wsparcia, przy czym zróżnicowanie kadry (coraz więcej wśród wychowawców jest ludzi młodych) można potraktować jako punkt wyjścia do zbudowania takiego systemu. Wsparcie powinno mieć wymiar szkoleniowy i rozwojowy tak, aby osoby zaangażowane bezpośrednio w pracę z wychowankami potrafiły wypracowywać nowy styl działań. Drugie, bardzo ważne zalecenie dla kadry OHP, to potrzeba stworzenia jasnego, czytelnego systemu zbierania informacji o tzw. nowicjuszach i absolwentach, ponieważ obecnie takiego systemu brakuje. Tutaj należy uwzględnić bardzo dokładne opisanie młodzieży na wejściu, po to, aby stosować indywidualne programy wychowawcze. Jest to konieczne, ponieważ istnieje potrzeba systematycznego opracowywania programów wychowawczych dostosowywanych do zróżnicowania wychowanków OHP. Przeważająca część tej grupy to osoby ze środowisk wiejskich, potrzebujące uwzględnienia w oddziaływaniach wychowawczych tego uwarunkowania i funkcjonujące nieco inaczej niż osoby trafiające do OHP z bardziej dysfunkcjonalnych środowisk miejskich. Ponadto wiele pracy należy włożyć w zbudowanie wspólnego, a nie indywidualnego oddziaływania kadry. Badania wykazały, że wśród wychowawców mimo dużego wysiłku wkładanego w pracę istnieje duży stopień niewiary w skutki własnego działania, tzn. wychowawcy mają nadzieję na skuteczną pracę z nowicjuszami, ale co do prognoz dla absolwentów to są one negatywne. Z jednej strony jest to przejaw wypalania się, a z drugiej strony dowodzi słuszności stwierdzenia o wyraźnej potrzebie stworzenia systemu wsparcia i szkoleń. Czy te zalecenia można zrealizować w istniejących obecnie strukturach OHP i czy wasze badania dotykały także struktur poszczególnych instytucji zajmujących się młodzieżą zagrożoną wykluczeniem społecznym? Nasze badania nie były ujmowane w kontekście struktury OHP, Schronisk dla Nieletnich czy Zakładów Poprawczych, ale z całą pewnością, żeby wprowadzić wszystkie zalecenia z raportu, musiałaby wystąpić bardzo silna konsolidacja na poziomie jednostek, czyli placówek, ośrodków, przy sprzyjających warunkach zewnętrznych, czyli z góry w przypadku OHP ze strony Komendy Głównej i Wojewódzkich Komend. Przy czym nie chodzi tutaj o zmiany w strukturze, ale o zmiany w sposobie działań. Bardzo ważne jest, aby potrzeba zmiany, która wypływa ze środowiska spotkała się ze zrozumieniem kadry kierowniczej, ale należy pamiętać, że najważniejsza jest inicjatywa wypływająca ze środowiska, czyli od współpracującego ze sobą zespołu w poszczególnej placówce. Prof. Zbigniew Gaś we wstępie teoretycznym do raportu z badań wyjaśnia, że zmiana zachodzi na dwa sposoby: albo odgórnie, albo oddolnie z inicjatywy grupy ludzi, którzy chcą coś zmienić. Kiedy znajdzie się taka grupa, która zechce, żeby funkcjonowanie ośrodka wyglądało trochę inaczej niż dotychczas, i będzie działać konsekwentnie, to ta zmiana będzie zachodziła, natomiast jeżeli zabraknie takiej grupy i zabraknie szefa, który będzie chciał to zrobić, to na zmianę nie ma szans. Kto jest adresatem obszernego raportu z waszych badań? Raport jest adresowany do tych, którzy chcą coś zmienić, mając rzetelną wiedzę o tym, co się dzieje w środowisku, a także szereg zaleceń. Olbrzymim atutem raportu, poza dokładnym, kompleksowym opisaniem aktualnego stanu, z uwzględnieniem dobrych i słabych stron poszczególnych środowisk, są konkretne zalecenia do zmiany. Jest to raport dla ludzi odpowiedzialnych za funkcjonowanie ośrodków, dla tych, którzy chcą usprawnić funkcjonowanie placówek, w których pracują oraz dla osób zajmujących się wychowaniem i resocjalizacją młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym. Dziękuję za rozmowę. Rozmawiał: Piotr Klejny Lubelska WK OHP 9

10 TERAPIA W PAŁĘGACH Symptomem czasów, w których żyjemy jest fakt, iż oprócz wielu osiągnięć technicznych, niosą ze sobą szereg trudności i zagrożeń. Współczesny człowiek stał się niemal synonimem osoby uzależnionej od różnych substancji (alkoholu, narkotyków, leków) czy nawet sytuacji (konieczność korzystania z sieci internetowej, gier hazardowych, a nawet solarium czy robienia zakupów). Jednym z najstarszych zjawisk w toksykomanii jest narkomania, a narkotyczne właściwości maku lekarskiego opisano na tabliczkach sprzed 6 tysięcy lat. W Polsce największe zainteresowanie substancjami psychoaktywnymi uwidoczniło się w drugiej połowie lat sześćdziesiątych w okresie fascynacji ruchem hippisów. Uzależnienie od narkotyków jest chorobą, która dotyka ludzi z różnych grup społecznych, w różnym wieku, wykonujących różne zawody lub pozostających bez pracy. Niewątpliwie na przestrzeni wielu lat zmienił się obraz osoby uzależnionej od substancji psychoaktywnych. To nie jest wciąż ten sam stereotypowy bezdomny z Dworca Centralnego, ale często człowiek zadbany, czy młoda osoba pochodząca z tzw. dobrego domu. Przez specjalistów zarówno narkomania, jak i każdy inny rodzaj toksykomanii często określane są chorobą braku. Braku miłości, akceptacji, zainteresowania ze strony drugiego człowieka, poczucia bezpieczeństwa, wiary we własne możliwości, pomocy W sytuacji deprywacji potrzeb, jako jeden ze sposobów rozwiązywania wielu problemów, często uważane jest sięganie po substancje psychoaktywne, których dostępność rośnie w zatrważającym tempie, a ceny spadają. Mechanizmy uzależnienia powodują, iż zmienia się całe życie człowieka, ale trzeba pamiętać, iż narkomanię, podobnie jak inne choroby, należy leczyć. Nieleczona bowiem niesie ze sobą skutki śmiertelne. Grupą szczególnie narażoną na uzależnienie od substancji psychoaktywnych są młodzi ludzie, którzy w swoim życiu poszukują autorytetów, przeżywają trudny okres adolescencji, a często nie mają wsparcia ze strony dorosłych. Rodzice zajęci robieniem kariery zawodowej nie mają czasu na rozmowę i zainteresowanie się ich problemami. Ośrodek dla dziewcząt i chłopców Wychodząc naprzeciw potrzebom młodzieży uzależnionej od substancji psychoaktywnych Świętokrzyska Wojewódzka Komenda Ochotniczych Hufców Pracy we współpracy ze Stowarzyszeniem Nadzieja Rodzinie w październiku 2007 roku otworzyła Ośrodek Rehabilitacji dla Osób z Uzależnieniem od Substancji Psychoaktywnych w Pałęgach w gminie Mniów. Należy podkreślić, iż w województwie świętokrzyskim nie funkcjonuje ani jeden Ośrodek MONAR-u, zaś placówka w Pałęgach jest drugą, po Ośrodku San Damiano w Chęcinach, niosącą pomoc młodym osobom uzależnionym od narkotyków, u których dotychczasowe metody terapii (indywidualnej lub pobyty w oddziałach dziennych) nie przyniosły rezultatów. W Ośrodku w Pałęgach prowadzona jest terapia uzależnionych od środków psychoaktywnych w trybie stacjonarnym; placówka posiada 25 miejsc dla dziewcząt i chłopców w wieku lat niezależnie od miejsca zamieszkania. Priorytetem w pracy terapeutycznej jest zmiana postawy osoby uzależnionej wobec substancji odurzającej w kierunku abstynencji. Terapeuci kładą duży nacisk na dokonywanie zmian w funkcjonowaniu osób uzależnionych i pracują z pacjentami nad rozwijaniem czynników chroniących np. umiejętność poszanowania prawa i norm życia społecznego, rozwój pełnionych ról społecznych. Program terapii realizowany jest na podstawie Modelu Społeczności Terapeutycznej, który związany jest m.in. z funkcjonowaniem w rolach, jakie wyznacza społeczność, realizowaniem powierzonych zadań, rozwijaniem odpowiedzialności. Początki leczenia Wobec pacjentów stosuje się dwa rodzaje terapii: grupową, do której oprócz Społeczności Głównej, należą wieczorne grupy spotkaniowe, społeczność interwencyjna w sytuacjach kryzysowych, czynności dnia codziennego oraz warsztaty i zajęcia terapeutyczne. Terapię indywidualną prowadzą terapeuci, ale obejmuje ona również pomoc lekarzy specjalistów, opiekę pielęgniarki, wparcie duchowe udzielane przez duszpasterza. Terapia w Ośrodku jest średnioterminowa, a pełny cykl terapeutyczny trwa od 8 do 16 miesięcy. Mówiąc o etapach procesu leczenia należy podkreślić, iż w podejściu do pacjenta najważniejsza jest indywidualizacja pracy. W placówce znajdują się ludzie w różnym wieku, mający odmienne doświadczenia, zarówno w życiu rodzinnym, jak i w związku z uzależnieniem od substancji psychoaktywnych. Zatem ramy procesu terapeutycznego mogą ulegać zmianom, w zależności od potrzeb i możliwości poszczególnych pacjentów. Pacjent rozpoczynający pobyt w Ośrodku przez około tygodnia jest Obserwatorem. Celem tego etapu jest zapoznanie się ze społecznością, jej wartościami, symboliką oraz regulaminem Domu. W dniu przyjęcia Obserwator otrzymuje Opiekuna, a podczas Społeczności Głównej terapeutę. W tym okresie pobytu pacjent nie głosuje na społecznościach, nie wychodzi sam z terenu placówki, nie może bezpośrednio kontaktować się z rodziną i znajomymi. Po tygodniu Obserwator podsumowuje swój pobyt, jeżeli społeczność wyrazi zgodę na przyjęcie, pacjent podpisuje kontrakt na etap Nowicjatu i staje się Mieszkańcem Domu. Etap Nowicjatu trwa około dwóch miesięcy, a jego celem jest zaangażowanie się w życie Domu. Pacjent uczy się odrzucać styl życia narkomana, a także przyjmować informacje oraz udzielać ich innym. W tym okresie porządkuje swoje sprawy administracyjne, dba o zdrowie, higienę osobistą, porządek. O kontaktach z bliskimi decyduje terapeuta prowadzący. Nowicjusz opracowuje z terapeutą prowadzącym indywidualny plan leczenia oraz przygotowanie autoprezentacji. Podczas Społeczności Głównej Nowicjusz opowiada o sobie i swoim życiu, po uzyskaniu akceptacji Społeczności pacjent podpisuje kontrakt na Domownika Etap ten trwający około ośmiu miesięcy podzielony jest na dwie fazy: Młodszy Domownik i Starszy Domownik, a jego celem jest integracja ze Społecznością. Młodszy Domownik zwraca uwagę na kształtowanie relacji z członkami Domu, podejmuje się pełnienia różnych funkcji, sam może wychodzić poza teren Ośrodka. Natomiast Starszy Domownik realizuje drugi plan leczenia. Pracuje nad relacjami z rodziną, wyjeżdża na przepustki, ma możliwość podjęcia dorywczej pracy, wykonuje twórcze zadania w Domu. Ostatni etap terapii Ostatnim etapem w procesie terapeutycznym jest tzw. Organizator. Jest nim pacjent, który podjął decyzję o trzeźwym życiu, identyfikuje się z zasadami Domu i zasadą trzeźwości. Celem tego etapu jest organizacja życia poza terenem placówki. W tym okresie pacjent uczy się samodzielności w związku z własnym rozwojem, planowania czasu wolnego, nawiązuje kontakty z osobami spoza Społeczności. Na tym etapie pacjent może zakończyć leczenie i pobyt w Ośrodku, ale zobowiązany jest do utrzymywania kontaktu ze Społecznością. Proces terapeutyczny jest długotrwały, często trudny i bolesny, pełen wzlotów i upadków pacjentów. Wymaga ogromnego zaangażowania ze strony zarówno osoby uzależnionej, jak i terapeuty. Jednak trud włożony w tę pracę przynosi niezwykłą satysfakcję z sukcesów osób uzależnionych, które na nowo uczą się żyć. Żyć tak, by bez sięgania po środki psychoaktywne umieć cieszyć się z każdego kolejnego dnia. Anna Litwińczuk pedagog wojewódzki Świętokrzyska WK OHP 10

11 PROBLEM SAMOBÓJSTW WŚRÓD MŁODZIEŻY Próba samobójcza to wołanie o pomoc. W następstwie wszechogarniającego uczucia beznadziejności, przytłoczenia i braku odczytania przez otoczenie wcześniejszych sygnałów, młoda osoba podejmuje tak drastyczny krok, chcąc w ten sposób jeszcze raz zasygnalizować o swoich problemach. W życiu codziennym każdy styka się z wieloma trudnymi sytuacjami, które wywołują w nas stres. Stanowią one dla nas wyzwanie i wiążą się z koniecznością dokonywania wyborów oraz podejmowaniem często niełatwych decyzji. Okoliczności wywołujące stres dotyczą zarówno sytuacji codziennych, jak i tych spotykanych rzadziej. W przypadku jednych i drugich może nastąpić załamanie dotychczasowych mechanizmów adaptacyjnych. Niepowodzenia, których skutkiem jest frustracja, często wywołują poczucie bezsilności bądź obniżają poczucie własnej wartości, a długotrwały stres i nasilenie niepowodzeń może doprowadzić do utraty sensu życia. I właśnie w takich momentach kryzysowych mogą pojawić się myśli o popełnieniu samobójstwa. Myślenie o samobójstwie samo w sobie nie stanowi zagrożenia, ale szczególnie niepokojąca sytuacja ma miejsce wówczas, gdy urzeczywistnienie tych myśli wydaje się być jedyną, słuszną i skuteczną drogą do rozwiązania zaistniałego problemu. Oznacza to, że osoba doświadczająca takiego stanu nie dostrzega alternatywnych rozwiązań sytuacji, w której się znajduje. Z jej subiektywnego punktu widzenia problem, z jakim się zmaga przekracza możliwości poradzenia sobie z nim. Wówczas pojawia się poważne ryzyko pojawienia się próby odebrania sobie życia. Samobójstwo jest zjawiskiem złożonym. Nie istnieje tylko jeden czynnik decydujący o tym, czy dana osoba podejmuje decyzję o odebraniu sobie życia. Pewne jest natomiast to, że czynniki warunkujące taką decyzję dotyczą ważnych obszarów życia człowieka i są źródłem jego głębokich przeżyć. W momencie kryzysowym ma on poczucie, iż utracił kontrolę nad własnym życiem i targa nim przekonanie, że nie poradzi sobie z wymogami sytuacji, w jakiej się znalazł. Traci nadzieję, a przyszłość spostrzega jako ciąg niekończących się udręk. Momenty kryzysowe nastolatków Wszystkie te szczególne doświadczenia dotyczą również momentów kryzysowych, jakich doświadczają nastolatki. Jednak w ich przypadku wymienione okoliczności zasilane są dodatkowo specyficznymi cechami charakterystycznymi dla okresu dorastania, czyli m.in. gwałtownymi zmianami w sferze życia emocjonalnego, dużą wrażliwością oraz pojawianiem się intensywnych i labilnych emocji. Młode osoby wszystko przeżywają głęboko. Dodatkowo cechuje je skrytość, zawstydzenie, tajemniczość. Można więc stwierdzić, że nastolatki oprócz konieczności radzenia sobie z sytuacjami stresowymi, jakie w swym życiu napotykają, na co dzień dodatkowo narażone są na stres związany ze specyfiką okresu dorastania. Niektórzy twierdzą, że do powstania głębokiego kryzysu przyczynia się brak osoby, która dałaby wsparcie. Nasuwa się więc pytanie dlaczego młode osoby nie zwracają się do innych o pomoc w sytuacjach, w których sobie nie radzą? Może to wynikać zarówno ze wstydu, braku zaufania do innych i lęku, że zostaną odrzucone lub wyśmiane, jak i z faktu, że w okresie dorastania powiernikami nastolatków są przede wszystkim rówieśnicy, a nie dorośli, a tym bardziej specjaliści. Sytuacja komplikuje się, gdy to właśnie rówieśnicy szczególnie ważna grupa społeczna w życiu każdego nastolatka są dla młodej osoby źródłem negatywnych przeżyć i frustrujących doświadczeń. Przebywanie w środowisku, w którym jest się przedmiotem jawnie deklarowanej niechęci może wywoływać poczucie beznadziejności, bezwartościowości i utraty kontroli nad biegiem spraw. Znaki ostrzegawcze Nie jest jednak tak, że młode osoby całkowicie odcinają się od dorosłych i w sytuacjach dla nich trudnych zupełnie nie sygnalizują swoich problemów. Zanim, w wyniku głębokiego kryzysu i utraty nadziei, nastolatek targnie się na swoje życie, daje otoczeniu pewne znaki ostrzegawcze. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że warto zwracać uwagę głównie na wyraźną zmianę zachowania młodej osoby (zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym znaczeniu). Zmiana ta przejawia się np. brakiem zainteresowania zwykle wykonywanymi zajęciami, zdobywaniem coraz gorszych ocen, nieodpowiednim zachowaniem, szczególnie, gdy wcześniej takie sytuacje nie miały miejsca, zaprzestaniem uczęszczania do szkoły, wagarowaniem, wzrostem liczby godzin nieusprawiedliwionych, autoagresją lub agresją skierowaną wobec innych osób, incydentami prowadzącymi do interwencji policji, izolowaniem się od dotychczasowych znajomych. Ponadto specyficznym sygnałem jest rozdawanie swoich rzeczy, wypowiadanie się o samobójstwie i śmierci, o bezradności i poczuciu bezsensu życia oraz pisanie listów pożegnalnych. Warto również zwracać uwagę na nadużywanie środków psychoaktywnych. Nałóg zwiększa bowiem ryzyko targnięcia się na swoje życie, gdyż sprawia zerwanie relacji międzyludzkich ważnych w życiu każdego człowieka, utrudnia właściwą ocenę sytuacji, prowadzi do wahań nastroju oraz wywołuje poczucie beznadziei. Wszystkie te czynniki mogą być potencjalnymi wskaźnikami, pomocnymi w rozpoznaniu nastolatka, w przypadku którego istnieje ryzyko bardzo złego stanu emocjonalnego spowodowanego przez stres psychiczny i społeczny. Jak zapobiegać Czasami próba samobójcza to wołanie o pomoc. W następstwie wszechogarniającego poczucia beznadziei, przytłoczenia i w wyniku nieodczytania przez otoczenie wcześniejszych sygnałów, młoda osoba podejmuje tak drastyczny krok, chcąc w ten sposób jeszcze raz zasygnalizować o swoich problemach. Jak zapobiegać? Przede wszystkim nie należy lekceważyć znaków, jakie daje młoda osoba. W związku z tym, że nastolatki nie dysponują w pełni ukształtowanymi i konstruktywnymi metodami radzenia sobie z sytuacjami trudnymi, ich zachowanie może nam się wydawać niedojrzałe. Jednak to jest prawo rozwojowe każdej młodej osoby, która jest na etapie uczenia się i kształtowania konstruktywnych metod radzenia sobie z przeciwnościami losu i zręcznego odnajdywania się w sytuacjach społecznych. Młoda osoba, jak każdy człowiek, potrzebuje wsparcia, poczucia bezpieczeństwa i przekonania, iż traktuje się ją z szacunkiem. Potrzebuje kogoś dyskretnego, komu może zaufać. Pragnie zainteresowania czynnikami, które są źródłem jej niepokoju i potrzebuje bezinwazyjnych rad. W relacjach z nastolatkami warto więc zwracać uwagę na wzmacnianie w nich poczucia własnej wartości i koncentrować się na ich zasobach. Dobrze jest uczyć młode osoby wyrażania emocji. Dodatkowo warto zwracać uwagę na to, co dzieje się w grupie rówieśniczej i zapobiegać przejawom agresji rówieśniczej (zarówno bezpośredniej, jak i trudniejszej do zdiagnozowania, pośredniej). W okresie adolescencji młody człowiek szczególnie odczuwa potrzebę przynależności, przyjaźni, akceptacji oraz potwierdzania własnego znaczenia w kontaktach z innymi ludźmi, dlatego w jego życiu grupa rówieśnicza i sfera kontaktów interpersonalnych odgrywa specjalne znaczenie. W ramach strategii informacyjnej warto młodym dostarczać informacji o miejscach, gdzie mogą uzyskać pomoc. Dostępność określonych służb (np. poprzez rozpropagowanie numerów telefonów zaufania) zwiększa prawdopodobieństwo, iż nastolatek nawiąże dialog ze specjalistą. Bardzo często w przypadku osób myślących o samobójstwie jest tak, że nie są one pewne czy chcą umrzeć. Zdarza się, że podejmują ten krok, gdyż pragną zwrócić uwagę na siebie i zasygnalizować, iż sobie nie radzą. To od nas zależy czy dostrzeżemy wołanie o pomoc, będziemy skłonni poświęcić trochę uwagi i znajdziemy czas na życzliwą i nieosądzającą rozmowę, by lepiej zrozumieć problem. Jeśli te warunki zostaną spełnione jest szansa, iż młoda osoba dostrzeże w nas kogoś, kto jest skłonny dać jej oparcie. Warto jednak pamiętać, iż mimo tego, że na osobach pracujących z młodzieżą ciąży bardzo duża odpowiedzialność, nie można ich z tym pozostawić samych. Im również niezbędna jest pomoc i wsparcie ze strony specjalistów. Osoby pracujące z młodzieżą nie muszą być ekspertami w każdej dziedzinie. Oprócz zapewnienia współpracy ze specjalistami niezbędne jest również propagowanie wśród pracujących z młodzieżą wiedzy na temat specyfiki okresu dorastania, psychicznych uwarunkowań aktów samobójczych oraz zasad postępowania wobec osób będących w kryzysie. Iwona Sadowska psycholog Lubelskiej WK OHP 11

12 BĘDZIE NOWE MCK Od prawej: prezydent Miasta Gniezna Jacek Kowalski, poseł na Sejm Tadeusz Tomaszewski, specjalista ds. rynku pracy WK OHP Jolanta Szydłowska i dyrektor Centrum Edukacji i Pracy Młodzieży Sylwia Olszak. W gabinecie Prezydenta Gniezna odbyło się 5 marca spotkanie w sprawie nowych inicjatyw OHP na rzecz aktywizacji zawodowej młodzieży w Gnieźnie i na terenie subregionu gnieźnieńskiego. Brali w nim udział Prezydent Jacek Kowalski, jego zastępca dr Robert Andrzejewski, poseł WARSZTATY DLA NIEPEŁNOSPRAWNYCH W marcu Młodzieżowe Centrum Kariery w Ostródzie prowadziło kolejny cykl zajęć aktywizujących dla uczniów Specjalnej Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Ostródzie, młodzieży niepełnosprawnej, upośledzonej w stopniu lekkim i umiarkowanym. Zajęcia pomogły młodzieży przyswoić sobie elementarne informacje dotyczące podjęcia pracy zawodowej. Młodzież ta należy do grupy osób, której najtrudniej wejść na rynek pracy, a jeszcze trudniej się na nim utrzymać. Zorganizowane warsztaty miały na celu pomoc w przyswojeniu podstawowych wiadomości i umiejętności dotyczących podjęcia pracy zawodowej w przyszłości oraz podniesienie ogólnej samooceny uczestników. Natomiast konkurs na najlepszą ulotkę o wybranym zawodzie, zorganizowany przez doradcę zawodowego, miał nauczyć korzystania z różnych metod pozyskiwania informacji. Osoby chętne do wzięcia udziału w konkursie mogły liczyć na pomoc wychowawców i rodziców. Tekst i zdjęcie: Magdalena Polito Warmińsko-Mazurska WK OHP Tadeusz Tomaszewski oraz przedstawiciele Wielkopolskiej Wojewódzkiej Komendy Ochotniczych Hufców Pracy zastępca Wojewódzkiego Komendanta Piotr Zerbe, dyrektor Centrum Edukacji i Pracy Młodzieży Sylwia Olszak i specjalista ds. rynku pracy WK OHP Jolanta Szydłowska. Potrzeba zorganizowania spotkania wyłoniła się podczas niedawnej wizyty posła Tadeusza Tomaszewskiego u Wojewódzkiego Komendanta Komendy OHP w Poznaniu Tadeusza Wiszowatego. Stwierdzono wówczas, iż należy rozważyć możliwość zorganizowania dla Gniezna i jego najbliższej okolicy, nowej formy działania Ochotniczych Hufców Pracy na rzecz minimalizowania odsetka bezrobotnej młodzieży - Młodzieżowego Centrum Kariery. Na terenie Gniezna i powiatu gnieźnieńskiego OHP prowadzą już inne swoje agendy - Hufce Pracy w Gnieźnie i Kłecku, Ośrodek Szkolenia i Wychowania w Niechanowie (z internatem i warsztatami kształcenia zawodowego) oraz Kluby Pracy w Niechanowie, Kłecku i Witkowie. Zastępca Wojewódzkiego Komendanta OHP Piotr Zerbe, dyrektor CEiPM Sylwia Olszak i specjalista ds. rynku pracy Jolanta Szydłowska szczegółowo przedstawili aktualną działalność MCK i Klubów Pracy. OHP nie trzymają się ściśle granicy wieku osób potrzebujących wsparcia przy starcie zawodowym i w poszczególnych formach działania często biorą udział także osoby trzydziestoletnie. Młodzieżowe Centra Kariery OHP rozwiązują indywidualne i nietypowe problemy związane z wchodzeniem młodzieży na rynek pracy. Działania Centrum zwiększają szanse na zatrudnienie młodzieży przez kreowanie umiejętności dokonywania świadomych i trafnych wyborów dotyczących dalszej edukacji i kształcenia zawodowego oraz przez wzbudzanie postaw aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym i gospodarczym. Młodzież może w MCK korzystać z usług poradnictwa zawodowego w ramach zajęć indywidualnych i grupowych. W Centrum prowadzone są psychologiczne badania preferencji zawodowych, służące ocenie własnych mocnych i słabych stron poszczególnych osób. Prezydent Miasta Gniezna Jacek Kowalski wykazał zainteresowanie sprawą powołania MCK OHP w Gnieźnie. Problemy związane z tym projektem prowadzić będzie zastępca Prezydenta Miasta Gniezna Robert Andrzejewski. Partnerami wspierającymi sprawę powołania Centrum są prezes Stowarzyszenia Młodych Wielkopolan poseł Tadeusz Tomaszewski oraz dyrektor Powiatowego Urzędu Pracy w Gnieźnie Małgorzata Matczak. W konkluzji spotkania stwierdzono, że prace związane z powołaniem Młodzieżowego Centrum Kariery OHP w Gnieźnie rozpoczną się w kwietniu br. W stadium początkowym utworzony zostanie Klub Pracy OHP. Otwarcie MCK przewidziane jest na początek 2009 roku. Tekst i zdjęcie: Zenon Wartel Wielkopolska WK OHP W NIEĆKOWIE O KARIERZE Na zaproszenie dyrektora Zespołu Szkół im. Bolesława Podedwornego w Niećkowie Artura Kuczyńskiego doradcy zawodowi z MCIZ w Łomży oraz MCK w Grajewie wzięli udział w konferencji pt. Gimnazjum Szkoła Ponadgimnazjalna Droga do kariery. Uczestnikami konferencji byli dyrektorzy, pedagodzy oraz szkolni doradcy zawodowi ze szkół gimnazjalnych m.in. z Grajewa, Szczuczyna, Radziłowa, Zabiela, Grabowa, Wąsosza i Rajgrodu. Doradcy zawodowi prowadzili moduł I konferencji zatytułowany Gimnazjum a planowanie kariery zawodowej uczniów. Rola i możliwości doradcy zawodowego. Tematyka wystąpienia dotyczyła przede wszystkim roli i miejsca doradcy zawodowego w procesie podejmowania decyzji zawodowych przez młodzież, zadań doradcy zawodowego w szkole oraz roli Mobilnego Centrum Informacji Zawodowej oraz Młodzieżowych Centrów Kariery w strukturze poradnictwa zawodowego dla młodzieży. MCIZ i MCK przedstawiły swoją ofertę adresowaną do młodzieży, zaprezentowały dobre praktyki w ramach platformy współpracy OHP SzOK oraz doświadczenia ze współpracy z innymi organizacjami zajmującymi się problematyką mło- Prezentacja prowadzona przez doradcę zawodowego MCIZ w Łomży dzieży. Ponadto w czasie konferencji doradcy zaprezentowali zasoby informacyjne i techniczne wspomagające ich pracę z młodzieżą. Uczestnicy konferencji pracowali w dwóch zespołach, w których uczestniczyło 29 osób zainteresowanych tematyką doradztwa zawodowego i planowania kariery zawodowej młodzieży. Anna Siedlanowska Fot. Karol Krajewski 12

13 18-24 CZAS NA SAMODZIELNOŚĆ ZAKOŃCZENIE PROJEKTU Dolnośląska WK OHP 11marca w Domu Jana Pawła II we Wrocławiu odbyła się konferencja podsumowująca realizację projektu Czas na samodzielność. Od lewej: Tadeusz Jakubowski, Bogusław Wijatyk, Jerzy Mormul, Lucyna Majdecka, Anna Panek, Andrzej Palka, Mariusz Burczy, Bogdan Sałapatek. Fot. Paulina Soczewka Projekt był współfinansowany przez Europejski Fundusz Społeczny i realizowany przez Dolnośląską Wojewódzką Komendę OHP i jej jednostki w całym regionie. Na konferencję przybył Komendant Główny OHP Jerzy Mormul, który przed jej rozpoczęciem spotkał się z pracownikami Wojewódzkiej Komendy, odwiedził Centrum Edukacji i Pracy Młodzieży oraz hufce pracy 1-47 i Zapoznał się z działaniami realizowanymi przez te jednostki, funkcjonowaniem Centrum na rzecz miasta i powiatu oraz ofertami pracy w kraju i za granicą. Projekt Czas na samodzielność był realizowany na Dolnym Śląsku w siedmiu jednostkach: Centrach Edukacji i Pracy Młodzieży w Wałbrzychu, Legnicy, Wrocławiu i Jeleniej Górze oraz Środowiskowych Hufcach Pracy w Wołowie, Jeleniej Górze oraz Górze. Jego uczestnikami było 250 osób, które korzystały m.in. ze wsparcia psychologów, prawników, doradców zawodowych, wysokiej klasy informatyków. Ponadto młodzież miała szansę przygotować się do matury dzięki zajęciom z języka polskiego, matematyki, biologii, historii, rysunku, wiedzy o społeczeństwie. Największą popularnością wśród młodzieży cieszyły się kursy zawodowe, które przeprowadziła firma CARGO Jaworzno. Szkolono beneficjentów w zawodach: operator wózka widłowego (dodatkowo: nowoczesny magazynier) oraz minimum sanitarne i obsługa kasy fiskalnej; barman-kelner z obsługą kas fiskalnych i minimum sanitarnym; kosmetyczka z elementami masażu (manicure, zdobienie paznokci itd.); spawacz metodą MAG, florystka z obsługą kas fiskalnych; przedstawiciel handlowy z nauką jazdy, obsługą kasy fiskalnej i minimum sanitarnym; tworzenie stron internetowych; operator koparkoładowarki; kafelkarz. W przypadku tego ostatniego, firma zajmująca się przeszkoleniem zawodowym młodzieży, wykazała się elastycznością podejmując się przeszkolenia tylko jednej osoby w zawodzie kafelkarza. Ponad 100 benefi- Spotkanie w Centrum Edukacji i Pracy Młodzieży we Wrocławiu. Od lewej: dyrektor Centrum Iwona Bawolska, Wojewódzki Komendant OHP Piotr Olchówka, dyrektor wykonawczy Lucyna Majdecka, Komendant główny OHP Jerzy Mormul. Fot. Anna Radczuk cjentów wybrało kurs przedstawiciela handlowego z prawem jazdy. Blok zajęć obejmował nie tylko zajęcia teoretyczne, ale wiele godzin przygotowania praktycznego. Dzięki temu młodzież miała szansę na zdobycie nowych kwalifikacji zawodowych potwierdzonych certyfikatami. W uroczystości podsumowania we Wrocławiu wzięli udział, obok Komendanta Głównego OHP Jerzego Mormula, również: Wojewódzki Komendant OHP Piotr Olchówka, dyrektor Wydziału Współpracy z Organizacjami Pozarządowymi Urzędu Marszałkowskiego Wioletta Matysek-Szumilas, dyrektor Departamentu Mienia i Rolnictwa Urzędu Marszałkowskiego Bogusław Wijatyk, Starszy Wizytator Dolnośląskiego Kuratorium Oświaty Józef Mroczko, Przewodniczący Rady Powiatu Dolnośląskiej Izby Rolniczej Tadeusz Jakubowski oraz koordynatorzy terenowi projektu wraz z beneficjentami. Ważną i interesującą częścią konferencji były wystąpienia uczestników projektu, którzy podkreślali wagę i przydatność wsparcia, jakie otrzymali w projekcie, jak również zwiększenie szans na rynku pracy. Cenne były też uwagi koordynatorów zaangażowanych w realizację projektu. Konferencja pokazała nowe płaszczyzny współpracy z instytucjami samorządowymi. Lucyna Majdecka Dolnośląska WK OHP Centrum Kształcenia i Wychowania OHP w Nosowie 12 marca w Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych przy Szkole Podstawowej nr 4 w Białogardzie odbyło się uroczyste zakończenie projektu Czas na samodzielność realizowanego przez CKiW OHP w Nosowie, a współfinansowanego przez Europejski Fundusz Społeczny. Celem projektu było przygotowanie młodzieży do matury oraz poprzez szkolenia zawodowe ułatwienie jej podjęcia pracy. Dodatkowym atutem była możliwość uzyskania prawa jazdy. W spotkaniu, oprócz dziesięciu beneficjentów, z których troje znalazło już pracę, uczestniczyli m.in. Naczelnik Wydziału Edukacji Starostwa Powiatowego Białogard Ewa Popławska, sekretarz Powiatu Białogardzkiego Bogusław Pałka, Naczelnik Wydziału Edukacji Urzędu Miasta Białogard Krzysztof Stobiecki oraz dyrektor Szkoły Podstawowej Nr 4 w Białogardzie Jolanta Pniewska. Uroczyste zakończenie projektu rozpoczęło się od powitania zgromadzonych uczestników i gości przez dyrektor Liceum Ogólnokształcącego W pierwszym rzędzie od lewej: Bogusław Pałka, Ewa Popławska, Jolanta Pniewska Krzysztof Stobiecki. W drugim uczestnicy projektu. dla Dorosłych w Białogardzie Alicję Wojciechowską, w którym odbywały się zajęcia w ramach projektu. Spotkanie prowadziła dyrektor CKiW Anna Mętlewicz realizator projektu, która podziękowała również zgromadzonym uczestnikom za zaangażowanie i wytrwałość w nauce oraz życzyła realizacji swoich dalszych planów edukacyjnych i zawodowych. Wszyscy uczestnicy projektu otrzymali zaświadczenia o ukończeniu kursu zawodowego asystent szefa, kursu przygotowawczego do matury, certyfikat z profesjonalnego szkolenia komputerowego ECDL, kursu języka angielskiego oraz certyfikaty poświadczające udział w projekcie. Oprócz certyfikatów młodzież otrzymała również teczki, zawierające słowniki polsko-angielskie, podręczniki Jak założyć firmę w Unii Europejskiej, multimedialne kurs języka angielskiego wraz z oprogramowaniem, Multimedialne korepetycje dla początkujących i zaawansowanych, opracowania lektur szkolnych, Literaturę szkolną w pytaniach i odpowiedziach, pamięć USB oraz drobne gadżety. Grzegorz Wójcik CKiW OHP w Nosowie 13

14 18-24 CZAS NA SAMODZIELNOŚĆ ZAKOŃCZENIE PROJEKTU Warmińsko-Mazurska WK OHP 21 lutego blisko 80 młodych ludzi wzięło udział w uroczystym zakończeniu projektu Czas na samodzielność, które odbyło się w Warmińsko-Mazurskim Urzędzie Wojewódzkim w Olsztynie. Wystąpienie senatora Konopki. Doświadczenie OHP w zakresie kształcenia i aktywizacji zawodowej młodych ludzi pozwoliło w roku 2007 na wzmocnienie kolejnej grupy osób, która była bezpośrednio zagrożona różnorodnymi problemami społecznymi, w tym bezrobociem. Przygotowany dla uczestników program zawierał szeroki wachlarz działań motywujących do aktywności edukacyjno-zawodowej i łącznie obejmował około 600 godzin zajęć dydaktycznych. Głównym założeniem projektu było ułatwienie startu życiowego i zawodowego młodym ludziom poprzez umożliwienie im uczestnictwa zarówno w szkoleniach zawodowych, jak i w kursach języka angielskiego, profesjonalnych szkoleniach komputerowych ECDL, zajęciach z zakresu ABC przedsiębiorczości, wykładach z zakresu podstawowych elementów prawa, a nawet kursach prawa jazdy. Beneficjenci skorzystali z kursów przygotowawczych do matury, a ci którzy posiadali już wykształcenie średnie z kursów przygotowawczych na wyższe uczelnie. W województwie warmińsko-mazurskim projektem zostało objętych 90 osób w trzech jednostkach: w Centrum Edukacji i Pracy Młodzieży w Olsztynie i Elblągu oraz w Środowiskowym Hufcu Pracy w Ostródzie. Wśród osób przybyłych na uroczystość byli m.in.: senator Marek Konopka, Przewodniczący Sejmiku Wojewódzkiego Julian Osiecki, wicemarszałek Województwa Warmińsko-Mazurskiego Jolanta Szulc, Dyrektor Generalny Urzędu Warmińsko-Mazurskiego Marek Reda, wicekurator oświaty Janusz Samarow, dyrektor Warmińsko-Mazurskiej Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczo- ści Lech Janda, Okręgowy Inspektor Pracy Wiesław Matys, dyrektor Wydziału Zarządzania Funduszami Europejskimi Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Wojewódzkiego Bożena Kądziela, kierownik Wydziału Obsługi Europejskiego Funduszu Społecznego Wojewódzkiego Urzędu Pracy Elżbieta Ołdakowska, wicedyrektor Zespołu Urzędów Pracy w Olsztynie Krystyna Dudzińska oraz przedstawiciele innych partnerów OHP, firm szkolących i mediów. Senator Marek Konopka pogratulował organizatorom sukcesu w realizacji projektu wyrażając jednocześnie uznanie dla prowadzonych przez Ochotnicze Hufce Pracy przedsięwzięć. Z kolei Adam Czopek z Międzynarodowego Centrum Szkoleń i Kompetencji przekazał młodzieży wyrazy uznania za osiągnięcie wysokich wyników podczas egzaminów ECDL. Wypowiadali się również beneficjenci projektu młodzież opowiedziała o swoich doświadczeniach związanych z projektem, o odbytych kursach i szkoleniach oraz o możliwościach, jakie otworzył przed nimi udział w przedsięwzięciu. W kolejnej części spotkania beneficjenci projektu otrzymali od Wojewódzkiego Komendanta OHP Grzegorza Kierozalskiego dyplomy, zaświadczenia o ukończeniu kursów, certyfikaty oraz teczki z materiałami dydaktycznymi. Grzegorz Kierozalski oraz Wojewódzki Koordynator projektu Katarzyna Milczarek złożyli podziękowania na ręce koordynatorów przedsięwzięcia, kadry i wychowawców Ochotniczych Hufców Pracy oraz wszystkich osób zaangażowanych w realizację projektu. Komendant Grzegorz Kierozalski zaznaczył, iż doświadczenie OHP w organizacji przedsięwzięć skierowanych do młodzieży wskazuje na potrzebę ich realizowania w województwie warmińsko-mazurskim na coraz większą skalę. Prowadzona analiza tendencji zmian wykazuje, iż działania aktywizujące finansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego mają znaczny i pozytywny wpływ na poprawę sytuacji na lokalnym rynku pracy. Wyraził również nadzieję, że udział w projekcie był dla młodzieży pozytywnym i ciekawym doświadczeniem, cykl przebytych szkoleń i zajęć był interesujący i przydatny, a dzięki podwyższonym kwalifikacjom i uzyskanym certyfikatom zwiększyła się atrakcyjność uczestników projektu na rynku pracy i szansa na znalezienie interesującej, spełniającej oczekiwania pracy oraz ukończenia wymarzonych kierunków nauki. Wszystkim uczestnikom projektu Czas na samodzielność złożył serdeczne życzenia wielu sukcesów zawodowych, spełnienia obranego celu oraz tego, aby podejmowany trud był źródłem satysfakcji i społecznego uznania. Marlena Bielińska Warmińsko-Mazurska WK Lubelska WK OHP 21 lutego uroczyście zakończono projekt Czas na samodzielność w województwie lubelskim. Podczas spotkania w Środowiskowym Hufcu Pracy w Lublinie 44 uczestników projektu z Lublina, Piask oraz ośrodka MONAR w Majdanie Kozic Dolnych otrzymało od Wojewódzkiego Komendanta OHP Piotra Gawryszczaka i jego zastępcy Marcina Kopciewicza dyplomy, zaświadczenia o ukończeniu kursów, certyfikaty i teczki z upominkami. Benefi cjenci projektu wraz z wojewódzką koordynator Katarzyną Milczarek (pierwsza z prawej). Uroczyste podsumowanie projektu odbyło się w Środowiskowym Hufcu Pracy w Lublinie. Od prawej: Kinga Tymecka-Tchórzewska, Piotr Gawryszczak, Tomasz Kempa, Barbara Barabas i Marcin Kopciewicz. 14

15 Wśród osób przybyłych na uroczystość byli m.in.: przedstawiciel prezydenta Lublina dyrektor Tomasz Kempa z lubelskiego ratusza, przedstawiciele Starosty Powiatu Lubelskiego oraz dyrektora Miejskiego Urzędu Pracy w Lublinie, dyrektor wykonawczy Lubelskiej WK Jerzy Rydzik, dyrektor operacyjny Lubelskiej WK Tomasz Kopyciński, główna księgowa Lubelskiej WK Barbara Barabas, pracownicy biura Lubelskiej WK zaangażowani w realizację przedsięwzięcia, koordynatorzy terenowi i wychowawcy z lubelskiego CEiPM, ŚHP i świdnickiego HP. Nie brakowało także dyrektorów szkół średnich, gości reprezentujących instytucje pomagające przeprowadzić rekrutację do projektu oraz firmy, które prowadziły szkolenia m.in. Towarzystwo Wiedzy Powszechnej Oddział w Lublinie, Acton Training Centre Ltd Sp. z o.o. Oddział w Lublinie, QUEST Centrum Szkoleń Profesjonalnych w Lublinie, Unizeto Technologies SA Oddział w Lublinie. Na początku spotkania Wojewódzki Komendant OHP Piotr Gawryszczak powitał wszystkich zebranych i pogratulował młodzieży osiągniętego sukcesu. Następnie wojewódzki koordynator projektu Kinga Tymecka-Tchórzewska w prezentacji multimedialnej przedstawiła główne założenia, etapy i rezultaty przedsięwzięcia Czas na samodzielność to ogólnopolski projekt wdrażany przez Ochotnicze Hufce Pracy na terenie całego kraju. Na terenie województwa lubelskiego w 17 jednostkach OHP prowadzono 36 dziesięcioosobowych grup młodzieży, która przed rozpoczęciem przedsięwzięcia nie uczyła się, nie pracowała, chciała zdobyć nowe kwalifikacje i przygotować się do zdania matury czy podjęcia studiów. Wszystkie zaplanowane zajęcia i kursy udało się ukończyć 324 osobom z Lublina, Chełma, Zamościa, Tomaszowa Lubelskiego, Biłgoraja, Białej Podlaskiej, Radzynia Podlaskiego, Łukowa, Kraśnika, Piask oraz okolic. W grupie było kilka osób niepełnosprawnych. Każda z nich na czas zajęć miała zapewnionego opiekuna. Beneficjenci ostateczni z województwa lubelskiego w odniesieniu do podziału na województwa stanowią największą grupę w skali kraju 12% wszystkich uczestników. Na 600-godzinne wsparcie złożyły się: treningi i warsztaty psychologiczne, indywidualne konsultacje z psychologiem, zajęcia z prawnikiem, warsztaty edukacyjne i aktywnego poszukiwania pracy, indywidualne konsultacje z doradcą zawodowym, szkolenia i kursy z zakresu ABC przedsiębiorczości, profesjonalne szkolenia komputerowe ECDL, kursy języków obcych (do wyboru angielskiego, niemieckiego i rosyjskiego), kursy przygotowawcze do matury i na wyższe uczelnie oraz szkolenia zawodowe. Młodzież z naszego regionu najchętniej wybierała kursy prawa jazdy kat. C, spawacza, technika informatyka, sekretarki/pracownika obsługi biurowej, fryzjera (kurs kończył się egzaminem czeladniczym), pracownika ds. ewidencji materiałowej i transportu z obsługą wózka widłowego, kelnera-barmana, kierownika małych przedsiębiorstw, wizażu, projektanta stron internetowych, kucharza i technologa robót wykończeniowych w budownictwie. 170 beneficjentów uczestniczyło w kursie prawa jazdy kat. B. Kursy zawodowe zostały dobrane zgodnie z predyspozycjami określanymi w trakcie zajęć z psychologiem i doradcą, a także adekwatnie do potrzeb lokalnych rynków pracy. Udział w projekcie dla beneficjentów nie oznacza tylko co bardzo ważne zdobycia nowych kwalifikacji, ale równa się przełamaniu bierności, pokonaniu własnych ograniczeń, wzmocnieniu wiary we własne siły, nawiązaniu znajomości i przyjaźni, poszerzeniu perspektyw i własnych możliwości. Niektóre zdobyte zaświadczenia mają rangę dokumentów uznawanych w krajach Unii Europejskiej (np. Europejski Certyfikat Umiejętności Komputerowych, książeczka kierowcy wózka widłowego czy europejska karta spawacza). Dokumenty poświadczające zdobycie nowych umiejętności i kwalifikacji to efekt kilkumiesięcznej intensywnej pracy na zajęciach. Realizacja projektu zaczęła się od działań promocyjnych i rekrutacyjnych w styczniu, a pierwsze spotkania w grupach odbyły się w marcu i kwietniu 2007 r. Lubelska WK realizowała projekt dla 360 benefi cjentów. Jestem bardzo zadowolona z udziału w projekcie. Zawsze chciałam zdobyć kwalifikacje w zawodzie wizażystki i stylistki, i dzięki OHP moje marzenie się spełniło. Nie ma problemu, żeby znaleźć pracę w tym zawodzie, bo zapotrzebowanie na takich fachowców jest duże mówiła Joanna Sadurska z grupy ŚHP. Swoimi wrażeniami na temat udziału w projekcie podzielił się także Łukasz z grupy CEiPM w Lublinie. Wszyscy uczestnicy w dniu zajęć otrzymywali posiłek, a osobom dojeżdżającym zwracano kwoty wydane na bilety komunikacyjne. Wsparcie każdego beneficjenta opiewało na kwotę zł, a na realizację projektu w woj. lubelskim wydano ponad zł Czas na samodzielność był współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich Priorytet 1. Aktywna polityka rynku pracy oraz integracji zawodowej i społecznej, Działanie 1.5 Promocja aktywnej polityki społecznej poprzez wsparcie grup szczególnego ryzyka, Schemat b) Wspieranie młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym. Konferencja zamykająca projekt w województwie lubelskim została poprzedzona uroczystymi zakończeniami przedsięwzięcia, organizowanymi w lutym br. w innych miastach regionu. Tekst i zdjęcie: Piotr Klejny Lubelska WK OHP Centrum Kształcenia i Wychowania OHP w Dobieszkowie 7 Marca w Łodzi odbyło się oficjalne, uroczyste zakończenie projektu Czas na samodzielność, realizowanego przez Centrum Kształcenia i Wychowania OHP w Dobieszkowie. Dzięki zdobytym umiejętnościom praktycznym i teoretycznym młodzi ludzie otrzymali szansę na ciekawą pracę, a także, co równie ważne, wpojona im została aktywna i przedsiębiorcza postawa życiowa. W spotkaniu podsumowującym wspólną pracę i naukę udział wzięli przedstawiciele CKiW, instytucji prowadzącej szkolenia oraz uczestnicy. Przez dziesięć miesięcy dwadzieścia młodych osób przygotowywało się do samodzielnego wejścia w dorosłe życie oraz do aktywności na rynku pracy. Stopniowe i konsekwentnie realizowane kolejne etapy szkoleń ukazywały naszym podopiecznym tajniki prawa, psychologii, przedsiębiorczości, a wybrany przez beneficjentów kurs zawodowy o profilu przedstawiciel handlowy zapoznał ich z tym ciekawym i perspektywicznym zawodem. Kompleksowo zestawione moduły szkoleń objęły także lektorat z języka angielskiego, przygotowanie do komputerowego egzaminu ECDL (European Computer Driving Licence), zajęcia przygotowujące do matury kurs prawa jazdy, zakończony egzaminem państwowym w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w Łodzi. Podczas uroczystości nastąpiło podsumowanie projektu. Koordynator, opiekunowie, przedstawiciele instytucji szkoleniowej i uczestnicy dzielili się doświadczeniami, wrażeniami i przemyśleniami wynikającymi ze wspólnej pracy, a także planami na przyszłość. Na końcu czekała na uczniów miła niespodzianka. W podziękowaniu za wytrwałość i profesjonalne traktowanie swoich dodatkowych obowiązków, wszyscy uczestnicy otrzymali prezenty w postaci m. in. multimedialnych kursów języka angielskiego, pamięci USB oraz materiałów dydaktycznych i promocyjnych. W ten sposób kolejny projekt współfinansowany z EFS i budżetu państwa realizowany przez CKiW w Dobieszkowie przeszedł do historii. Obecnie przygotowujemy się już do organizacji następnego projektu, który umożliwi kolejnej grupie młodych ludzi podniesienie poziomu swojej wiedzy i kwalifikacji, a także ułatwi im start w dorosłość. Artur Orski CKiW OHP w Dobieszkowie 15

16 CZY DORADCA JEST POTRZEBNY OD ZARAZ? Zmiany na rynku pracy, bezrobocie, wzrastająca liczba informacji na temat zawodów i ścieżek kształcenia powinny wpłynąć na zwiększenie popytu na usługi doradców zawodowych. Zastanówmy się jednak, czy tak rzeczywiście jest. Jestem doradcą zawodowym w mieście powiatowym liczącym ok. 40 tys. mieszkańców. Wcześniej przez 11 lat pracowałam jako lider klubu pracy współpracując z lokalnymi instytucjami samorządowymi, głównie z Powiatowym Urzędem Pracy. Na terenie miasta funkcjonują jeszcze, a może raczej powinnam napisać tylko trzy jednostki zatrudniające w swoich kadrach doradców zawodowych. Jest to: Powiatowe Centrum Edukacji i Kultury, Poradnia Pedagogiczno- Psychologiczna i Powiatowy Urząd Pracy, którego doradca zawodowy zajmuje się głównie osobami bezrobotnymi. Czy na miasto mające cztery gimnazja, dwa licea ogólnokształcące, zespół szkół ponadgimnazjalnych oraz ośrodek szkolno-wychowawczy ta ilość doradców jest wystarczająca? Myślę, że odpowiedź jest znana. Oczywiście, że nie. Nie możemy się porównywać choćby do kraju z nami sąsiadującego, do Niemiec. Tam doradca zawodowy w urzędzie pracy ma pod opieką kilka lub kilkanaście osób, które prowadzi I MY TAM BYLIŚMY! W dniach 6-8 marca w warszawskiej hali wystawowej EXPO odbył się VII Międzynarodowy Salon Edukacyjny zorganizowany przez Wydawnictwo Edukacyjne PERSPEKTYWY PRESS. Oferta skierowana była do gimnazjalistów planujących wybór szkoły oraz do absolwentów szkół ponadgimnazjalnych. Na 9500 metrach kw. zorganizowano salony szkół średnich i wyższych w kraju i za granicą, a także szkół artystycznych i językowych. W targach brali udział przedstawiciele szkół z 21 krajów w tym z USA i Australii. Wystawom towarzyszyły imprezy dodatkowe: wykłady, panele, pokazy oraz występy przygotowane przez szkoły. Kadra 7-28 Hufca Pracy w Warszawie, przy wydatnej współpracy zaprzyjaźnionego Zespołu Szkół nr 27 przy ul. Rzymowskiego 38, mocno zaangażowała się w udział w targach. Wychowankowie hufca prezentowali zdobyte na praktykach umiejętności w zawodach: fryzjer i kucharz małej gastronomii. Największym powodzeniem cieszyli się fryzjerzy, w ręce których oddawała się przede wszystkim żeńska część zwiedzających. Panie były zachwycone dziełami stworzonymi przez naszych podopiecznych, co kadrę hufca napawało dumą i satysfakcją. Stoisko hufca wzbudziło również zainteresowanie ze strony mediów. Tekst i zdjęcie: Wojciech Czyżniak Mazowiecka WK OHP przez kilka tygodni, miesięcy, w zależności od potrzeby. Z każdą szkołą również współpracuje jeden doradca zawodowy. Taki nauczyciel-doradca zawodowy gwarantuje profesjonalną pomoc każdemu uczniowi, radzi mu, jaki wybrać zawód, by odpowiadał jego zainteresowaniom, możliwościom, a przede wszystkim aktualnym potrzebom rynku pracy. Ogólnie rzecz biorąc, praca doradcy zawodowego w naszych realiach, przy tak niewielkiej ilości doradców zawodowych nie należy do lekkich. Doradca zawodowy ma wbrew pozorom do spełnienia trudne zadanie. Zajmuje się zarówno dziećmi, jak i młodzieżą dorastającą, a także osobami bezrobotnymi. Na podstawie swoich doświadczeń mogę wymienić trzy etapy poradnictwa zawodowego: ostatnie klasy szkoły gimnazjalnej, kiedy występuje konieczność wyboru szkoły zawodowej ostatnie klasy szkoły ponadgimnazjalnej, kiedy uczniowie dokonują wyboru szkoły wyższej lub pomaturalnej i przygotowanie ich do samodzielnego funkcjonowania na rynku pracy, młodzieży bezrobotnej lub pracującej, gdy zachodzi konieczność zmiany pracy lub zawodu. Opierając się na doświadczeniach mogę stwierdzić, że najbardziej zainteresowaną grupą poradami doradcy zawodowego są uczniowie gimnazjum. Być może jest to wynikiem systematycznej współpracy z pedagogami. Uczniowie w sposób aktywny zdobywają wiedzę na temat ważnych kryteriów planowania przyszłej ścieżki zawodowej, własnych zainteresowań, umiejętności oraz cech osobowości, które mają wpływ na przyszły wybór zawodu. Uczą się konkretnych technik skutecznego zapamiętywania, korzystają z bazy informacyjnej MCK. Wspólnym celem wszystkich porad grupowych, warsztatów, informacji indywidualnych dla wymienionych wyżej grup jest dostarczenie wiedzy o określonym zakresie oraz spowodowanie zmian w postawach i zachowaniach uczestników. Metody, które stosuję podczas zajęć, to: dyskusje, prezentacje multimedialne, filmy instruktażowe, demonstracje, ćwiczenia. Ich różnorodność z pewnością wpływa na atrakcyjność zajęć. Podsumowując, szkoda, że jeszcze nie wszyscy wyrażają pogląd, iż usługi w zakresie orientacji zawodowej i poradnictwa zawodowego powinny być częścią integralną procesu kształcenia w szkołach, a doradca zawodowy jest równie potrzebny jak psycholog czy pedagog szkolny. Ewa Grzywacz doradca w MCK w Oleśnicy Dolnośląska WK OHP PRZEGLĄD W RADZIŁOWIE Przegląd Szkół Ponadgimnazjalnych, który odbył się w dniu 10 marca 2008 roku w Gimnazjum w Radziłowie był doskonałą okazją do zaprezentowania oferty MCIZ w Łomży, MCK oraz ŚHP w Grajewie adresowanej do młodzieży gimnazjalnej. W trakcie spotkania poszczególne szkoły i instytucje prezentowały swoje oferty w trakcie 10-minutowego wystąpienia na forum, a następnie młodzież odwiedzała poszczególne stanowiska. Ochotnicze Hufce Pracy oferowały informacje o zawodach, kształceniu, uczestnictwie w projektach realizowanych przez Podlaską Wojewódzką Komendę OHP a także badanie predyspozycji zawodowych, prezentacje poszczególnych zawodów i ścieżek edukacyjnych. Komendant ŚHP w Grajewie Teresa Maciorowska przygotowała ciekawą prezentację dotyczącą form działalności ŚHP oraz kierunków kształcenia w gimnazjum uzawodowionym i zasadniczej szkole zawodowej, a także w Ośrodku Szkolenia i Wychowania w Wasilkowie. Pośrednik pracy zapoznał młodzież z działalnością MBP i KP w Łomży. W przeglądzie uczestniczyły między innymi szkoły z Grajewa, Jedwabnego, Szczuczyna, Niećkowa, Wojewodzina i Łomży. Anna Siedlanowska fot: Karol Krajewski Podlaska WK OHP Uczestnicy udzielali wywiadów reporterom telewizji TVP INFO oraz rozgłośni AN- TYRADIO. Komendant ŚHP w Grajewie Teresa Maciorowska i doradca zawodowy Anna Siedlanowska udzielają informacji młodzieży i rodzicom gimnazjalistów. 16

17 ABSOLWENT W ZIELONEJ GÓRZE W VI Lubuskich Targach Edukacyjnych Absolwent 2008 uczestniczyło Centrum Edukacji i Pracy Młodzieży w Zielonej Górze. Wiedza, nauka, informacja o kierunkach rozwoju województwa lubuskiego to myśl przyświecająca imprezie. Młodzież i przyszli studenci mieli możliwość zapoznać się z ofertą edukacyjną wraz z możliwościami dalszego kształcenia i rozwoju. W trakcie targów zaprezentowało się blisko 80 wystawców przedstawiających wszelkiego typu oferty kształcenia, na różnych szczeblach nauczania. Oferta wystawców była skierowana zarówno do młodzieży szkół gimnazjalnych, ponadgimnazjalnych, jak i absolwentów uczelni wyższych, czy osób zamierzających uzupełnić swoje kwalifikacje. Również pozostający bez zatrudnienia mogli wybierać TARGI PRACY W GORLICACH W Gorlickim Centrum Kultury odbyły się Targi Pracy, których organizatorami byli: Klub Pracy OHP oraz Gminne Centrum Informacji, a celem zapoznanie bezrobotnych z propozycjami zatrudnienia. Targi rozpoczęły się od krótkiego pokazu artystycznego w sali teatralnej. Następnie zaproszeni pracodawcy dokonywali kolejno prezentacji swoich ofert pracy. Później wszyscy zainteresowani udali się na przygotowane stoiska mieszczące się w sali lustrzanej w celu zapoznania się ze szczegółami ofert. W targach uczestniczyło 16 firm. Pracodawcy prezentowali oferty m.in. w zawodach: spawacz, malarz, tokarz, wytaczarz, suwnicowy, murarz, tynkarz, cieśla, zbrojarz, zawodowy wojskowy, kelner, barman, krawiec odzieży damskiej lekkiej, przedstawiciel finansowy, kierowca kat C, pracownik drogowy. Ponadto prezentowano również oferty pracy wyjazdowej za granicę w zawodach: opiekunka dziecięca, opiekun starszej osoby, pracownik fizyczny. Targi cieszyły się ogromnym zainteresowaniem zarówno ze strony pracodawców, jak i osób poszukujących pracy. Ich uczestnikami byli bezrobotni, poszukujący pracy oraz uczestnicy OHP NA PODKARPACIU wśród praktyk, etatów i znaleźć pomoc w poszukiwaniu pracy. Jak co roku stoisko Centrum Edukacji i Pracy Młodzieży w Zielonej Górze cieszyło się dużym zainteresowaniem młodzieży oferując swoje usługi w zakresie: zatrudnienia w kraju i za granicą, informacji i poradnictwa zawodowego, kursów i szkoleń, jak również naboru do hufców pracy. Ponadto podczas targów odbywały się spotkania konferencyjne i imprezy towarzyszące. Doradcy zawodowi MCiZ przeprowadzili wykład nt. Trendy polskiego rynku pracy dla pedagogów, doradców zawodowych i przedstawicieli rynku pracy. Agnieszka Sobiak Lubuska WK OHP Łącznie w targach wzięło udział ok. 400 osób. uczniowie Zespołu Szkół Nr 1 im. Ignacego Łukasiewicza w Gorlicach, Zespołu Szkół Technicznych im. Wincentego Pola w Gorlicach, Zespołu Szkół Zawodowych im. Kazimierza Pułaskiego w Gorlicach. Równocześnie odbywały się warsztaty aktywizujące prowadzone przez doradców zawodowych MCIZ oraz lidera klubu pracy. Małgorzata Gawlik Fot. Elżbieta Chmura Małopolska WK OHP Wśród wystawców uczestniczących w Targach swoją ofertę prezentowało także Młodzieżowe Biuro pracy i Mobilne Centrum Informacji Zawodowej OHP w Rzeszowie. W hali widowiskowo-sportowej na Podpromiu odbyły się VIII Podkarpackie Targi Pracy zorganizowane przez Biuro Karier Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Honorowy Patronat nad Targami objął Prezydent Miasta Rzeszowa Tadeusz Ferenc. Impreza skierowana do wszystkich osób z województwa podkarpackiego poszukujących pracy była połączona z Rzeszowskimi Dniami Aktywności Studenckiej. Targi spotkały się z wielkim zainteresowaniem zarówno ze strony wystawców, jak i osób poszukujących pracy. Ofertę prezentowało 54 wystawców, a Targi odwiedziło kilka tysięcy osób. Pośrednicy pracy zapoznawali osoby poszukujące zatrudnienia z ofertami prac stałych, krótkoterminowych i ofertami prac w Niemczech, Francji i Hiszpanii jakimi dysponuje MBP w Rzeszowie. Doradcy zawodowi służyli zaś radą i pomocą w wyborze dalszej kariery zawodowej. Stoisko OHP cieszyło się dużym zainteresowaniem osób odwiedzających Targi, a byli to studenci, absolwenci, uczniowie szkół średnich, osoby bezrobotne. Dla osób poszukujących pracy uczestnictwo w Targach było doskonałą okazją do zapoznania się z wymaganiami potencjalnego pracodawcy i działalnością przedsiębiorcy. Targi umożliwiły osobom poszukującym pracy przeprowadzenie wstępnych rozmów kwalifikacyjnych, a pracodawcom na rozpoczęcie procesu rekrutacyjnego i bliższy kontakt z przyszłymi pracownikami. Program obejmował prezentacje oraz wykłady pracowników firm z Podkarpacia i Polski. W Targach wzięły także udział lokalne organizacje i stowarzyszenia, które przekazywały informacje oraz porady dotyczące aktywnego poruszania się na rynku pracy, bezpłatnych kursów, szkoleń, dotacji na rzecz zakładania działalności gospodarczej, praw pracowniczych. Joanna Jakubowska Podkarpacka WK OHP WIOSENNE PREZENTACJE Największe Akademickie Targi Pracy Prezentacje Wiosna 2008 organizowane w województwie zachodniopomorskim odbyły się 12 marca na Politechnice Koszalińskiej. Organizatorem Imprezy było Biuro Karier i Stowarzyszenie Studentów i Absolwentów Politechniki Koszalińskiej przy współpracy z Młodzieżowym Biurem Pracy OHP w Koszalinie. Uroczystego rozpoczęcia Targów dokonał Prorektor Politechniki Koszalińskiej prof. Michał Jasiulewicz wraz z Wiceprezydentem Koszalina Przemysławem Krzyżanowskim. Od lewej: wiceprezydent Koszalina Przemysław Krzyżanowski, dyrektor CEiPM Natalia Wegner, Przewodniczący Rady Miejskiej Koszalina Tomasz Czuczak, Kamila Gołębiewska, Marianna Różycka. W imprezie udział wzięło 70 wystawców z całej Polski, byli to przede wszystkim: pracodawcy, państwowe i prywatne instytucje rynku pracy oraz firmy szkoleniowe. Zaprezentowały się między innymi: ORAND Poland za Szczecina, UNIZETO z Koszalina, Centralny Ośrodek Straży Granicznej z Koszalina, Fabryka Styropianu z Koszalina, ZETO z Koszalina, Scania ze Słupska, Kronospan ze Szczecinka, Lagarfe Kruszywa i Betony z Warszawy, Bumar z Koszalina, Zakład Techniki Próżniowej z Koszalina, a także Wyższa Szkoła Humanistyczna z Łodzi, Centrum Informacji i Planowania Kariery z Koszalina, Powiatowy Urząd Pracy z Koszalina oraz CEiPM OHP z Koszalina. Wystawcy zaprezentowali ponad 500 ofert pracy stałej i sezonowej w kraju i za granicą. Oferty te były skierowane do bezrobotnych, tegorocznych absolwentów uczelni i szkół średnich i zawodowych oraz młodzieży uczącej się. Pracodawcy do swoich firm poszukiwali przede wszystkim: elektroników, informatyków, operatorów obrabiarek, pracowników budowlanych, sprzedawców, kucharzy, recepcjonistów i magazynierów. Zaprezentowano również wiele ofert pracy za granicą w różnych branżach. Ponadto przedstawiono oferty pracy i staży dla młodzieży uczącej się i tegorocznych absolwentów. Bronisław Olenkowicz Zachodniopomorska WK OHP 17

18 Duszpasterstwo OHP INTENCJE MODLITEWNE Z radością zapraszamy do podawania intencji modlitewnych na stronie duszpasterstwa lub listownie. Pragniemy zanieść je razem z całą Rodziną Ochotniczych Hufców Pracy przed tron Pani Jasnogórskiej w czasie Ogólnopolskiej Pielgrzymki na Jasną Górę. W tych intencjach zostanie odprawiona Eucharystia, jak również zostaną wpisane do Księgi Apelowej. Intencje modlitewne można składać do 1 czerwca 2008 roku piszą na adres duszpasterstwo@ohp.pl lub listownie na adres: Krajowe Duszpasterstwo OHP Al. NMP Częstochowa z dopiskiem modlitwa MOCNI NADZIEJĄ PAMIĘTAMY 2 kwietnia trzecią rocznicę śmierci Papieża Jana Pawła II uczcili również uczestnicy OSiW OHP w Zamościu. Nie było takich tłumów, jak trzy lata temu. Zapłonęły jednak świece wzdłuż ulicy przy szpitalu Jana Pawła II, a Katedra Zamojska przyciągnęła wielu wiernych. My też poszliśmy zapalić znicze przed pomnikiem naszego Papieża oraz pomodlić się za niego w czasie mszy KONKURS ROZSTRZYGNIĘTY Rozstrzygnięto II Ogólnopolski Konkurs na kartkę wielkanocną. Jego tematem był projekt karty wielkanocnej mówiącej o obrzędach, zwyczajach oraz symbolach związanych z misterium Świąt Wielkanocnych. Organizatorzy to Krajowe Duszpasterstwo Ochotniczych Hufców Pracy i Komenda Główna OHP. Konkurs cieszył się dużym zainteresowaniem wśród młodzieży. Wpłynęło aż 741 prac z 83 jednostek OHP z całej Polski. 25 marca jury w składzie: Krajowy Duszpasterz Ochotniczych Hufców Pracy Ks. prałat Jarosław Sroka, artysta malarz Ziemi Częstochowskiej Tadeusz Goliszek oraz katechetka Mariola Plaszczyk postanowiło przyznać: I miejsce Grzegorzowi Tokarczykowi z 6-34 Środowiskowego Hufca Pracy w Starym Sączu II miejsce Katarzynie Rychwał z OHP w Rzeszowie III miejsce Martynie Orachowskiej z Hufca Pracy w Częstochowie Jury postanowiło wyróżnić również: Annę Podsiadły z 13-7 Hufca Pracy w Pińczowie Dorotę Jakus z Środowiskowego Hufca Pracy w Żywcu Iwonę Borowską z Hufca Pracy w Kołobrzegu Marcelinę Błońską z 1-33 Hufca Pracy w Bielawie Elżbietę Lukus z 6-36 Środowiskowego Hufca Pracy w Nowym Sączu Aneta Noszczyk Krajowe Duszpasterstwo OHP I nagroda II nagroda Zapalenie zniczy przed pomnikiem Papieża świętej celebrowanej przez księdza biskupa Wacława Depo, ordynariusza diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Po mszy zostaliśmy na koncert wokalnoinstrumentalny Mocni Nadzieją Pamiętamy, zorganizowany dla uczczenia rocznicy śmierci Ojca Świętego Jana Pawła II. To już trzy lata, a wydaje się, że wczoraj... Monika Pakuła Lubelska WK OHP PAPIESKA ROCZNICA 2 kwietnia, w trzecią rocznicę śmierci Jana Pawła II, uczestnicy i wychowawcy ŚHP zapalili Światełko Pamięci przy krzyżu upamiętniającym pobyt Papieża w Poznaniu z 1983 roku. Wspólne wyjście na Łęgi Dębińskie poprzedzone było spotkaniem w świetlicy środowiskowej. Zebrani obejrzeli przy świecach zbiory fotografii Jana Pawła II, śpiewali jego ulubione pieśni i wspominali Jego Dzieło. Dla młodzieży został także zorganizowany okolicznościowy seans filmowy. Pamiątką po obchodach jest wykonana przez uczestników gazetka ścienna na temat Wielkiego Polaka. Tekst i zdjęcia: Krzysztof Paśnicki Wielkopolska WK OHP III nagroda Wszystkie prace prezentujemy na stronie w folderze Duszpasterstwo 18

19 REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE WE WŁOCŁAWKU Od 24 lutego przez cztery kolejne dni uczestnicy 2-5 Środowiskowego Hufca Pracy we Włocławku, wraz z wychowawcami, brali udział w Rekolekcjach Wielkopostnych, które odbywały się w Parafii pod wezwaniem Matki Boskiej Fatimskiej we Włocławku. Uczestnicy włocławskiego hufca podczas rekolekcji. Zadaniem rekolekcji, które są stałym i nieodłącznym elementem przygotowań do świąt Wielkiej Nocy, jest pobudzenie do refleksji nad własnym życiem duchowym oraz przygotowanie do pełniejszego uczestnictwa w Świętach Wielkanocnych. Do uczestnictwa w czterodniowych rekolekcjach młodzież z ŚHP przygotowywana była podczas lekcji religii. Wspólne przeżywanie rekolekcji przez młodych ludzi z hufca i ich wychowawców ma służyć uświadomieniu sobie roli, jaką odgrywają w ich życiu inni ludzie oraz znaczenia łaski, jaka spływa na każdego z nas w dniu Zmartwychwstania Pańskiego. Jolanta Sztandera Kujawsko-Pomorska WK OHP przemocy, kradzieży i narkomanii. Opowiadali o kolejnych etapach swojego upadku, o braku szacunku dla samego siebie, zerwanych więziach, niechcianych znajomościach, ludziach pokonanych przez przeciwności i własną słabość, staczających się coraz niżej. O tych, którym udało się odbić od dna i jak wiele wysiłku ich to kosztowało. I wreszcie mówili o tym jak na tej swojej krętej i wyboistej drodze spotkali Boga Żywego, który niczego od nich nie chciał, i o tym jak On pomógł im podnieść się z upadku. Opowiadali, jak w niego uwierzyli i dlaczego nadal w niego wierzą. Każdy uczestnik, który wziął udział w rekolekcjach, miał możliwość odczuć, że Bóg przerzucił pomost nad przepaścią, która dzieli go od Jezusa. Wielu młodych ludzi przystąpiło do spowiedzi, a później do komunii świętej w trakcie Mszy. Tekst i zdjęcie: Zenobia Sosin Śląska WK OHP W WIŚLE Rekolekcje Wielkopostne to czas refleksji, wyciszenia i zastanowienia się nad własnym życiem i wiarą. W Kościele Katolickim są one czasem przygotowania do najważniejszych Świąt w roku liturgicznym Wielkanocy. Trudno sobie bowiem wyobrazić coś ważniejszego i większego niż Zmartwychwstanie. W JAWORZNIE Między 3 a 6 marca młodzież ze Środowiskowego Hufca Pracy uczestniczyła w Rekolekcjach Wielkopostnych. Spotkania odbywały się w sali teatralnej siedziby hufca. Swoistego kolorytu dodawała koncertowa atmosfera spotkania; pieśni śpiewane na scenie przy wtórze widowni, aplauz po zakończeniu zajęć i rozmowy kuluarowe uczestników z gośćmi. Na zaproszenie księdza proboszcza z parafii pw. świętej Elżbiety przybyła liczna grupa młodych ludzi ze Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym z Sosnowca pod przewodnictwem Krzysztofa Demczuka. Ci właśnie autentyczni, rozmodleni, rozśpiewani, radośni, młodzi ludzie byli szczególnymi gośćmi uczestników ŚHP. Dzielili się swoimi przeżyciami, wynikającymi z osobistych doświadczeń, wskazywali na błędy, które w swoim życiu popełnili, opowiadali o ich konsekwencjach. Posługując się przykładami swoich bolesnych przeżyć, opowiadali o swoim życiu w kontekście nadużywania alkoholu, stosowania Zajęciom często towarzyszył śpiew i modlitwa. Na pierwszym planie ks. Jacek Gancarek. Młodzież wzięła także udział w zabawach integracyjnych m.in. Kalamburach. Rekolekcje zorganizowane dla młodzieży OHP województwa śląskiego wszystkich jednostek to nowa inicjatywa Duszpasterstwa Wojewódzkiego. Młodzież OHP niejednokrotnie z różnych powodów nie uczestnicy w rekolekcjach swoich parafii, czy szkół. Różnie bywa także z lekcjami katechezy. Na przełomie lutego i marca w Ośrodku Szkolenia i Wychowania w Wiśle odbyły się Rekolekcje Wielkopostne, w których wzięło udział 30 uczestników z hufców pracy z Gliwic, Rybnika oraz Środowiskowego Hufca Pracy w Pyskowicach. Myśl przewodnia rekolekcji głosiła: Bądźmy uczniami Chrystusa. Uczestnicy wspólnie z prowadzącymi, w tym z ks. Jackiem Gancarkiem, zastanawiali się nad przesłaniem Chrystusa zawartym na kartach Nowego Testamentu. Poruszali także tematy i problemy bliskie współczesnej młodzieży. Nie zabrakło refleksji nad grzechem i sakramentem pokuty, czego owocem była Spowiedź Święta. Po wspólnej kolacji, którą podobnie jak inne posiłki poprzedziła modlitwa, była okazja do wzajemnego poznania się przy stole ping- pongowym i bilardowym. Wieczorem jeszcze przed ciszą nocną ponownie odbyły się spotkania z księdzem prowadzącym i animatorami. Drugiego dnia po śniadaniu odbyła się Msza św. odprawiona przez Duszpasterza Wojewódzkiego w intencji młodzieży OHP. W planach wyjazdowych była wycieczka do Leśnego Parku Niespodzianek w Ustroniu, jednak aura splatała figla i wycieczka nie odbyła się. W zamian uczestnicy wraz 19

20 REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE z wychowawcami skorzystali z możliwości odwiedzenia miejsca, w którym zebrane są trofea naszego mistrza w skokach narciarskich Adama Małysza. Podczas pobytu w Wiśle był także czas na zakup pamiątek i odwiedzenie słynnej Cukierni u Janeczki, w której spróbowano najlepszych w mieście lodów i ciastek. Rekolekcje w formie wyjazdowej wydają się bardziej skutecznie pobudzać młodzież do głębszego zastanowienia się nad własną wiarą. Tego zastanowienia, którego coraz bardziej brakuje w pędzącym świecie. Radosław Bała Fot. Kinga Madziar Śląska WK OHP DROGA KRZYŻOWA Okres Wielkiego Postu dla chrześcijan czas wyciszenia, wewnętrznej przemiany i nawrócenia jest dobrą okazją do zastanowienia się nad naszym życiem. Uczestnicy Środowiskowego Hufca Pracy we Włodawie wzięli w związku z tym udział w Drodze Krzyżowej, zorganizowanej specjalnie dla nich w kościele św. Ludwika przez współpracującego na co dzień z naszą placówką o. Dariusza Laskowskiego. jesteśmy z Jezusem złączeni przez krzyż. Krzyże naszego życia kładziemy na krzyż Chrystusa. Przez tę drogę męki Chrystus uczy nas umiejętności kontaktu z Bogiem w każdej sytuacji, w jakiej człowiek się znajduje. Na zakończenie nabożeństwa młodzi z OHP mogli zwiedzić podziemia kościoła, w których znajdują się krypty zmarłych zakonników, jak również grobowiec Ludwika Pocieja fundatora klasztoru i kościoła oo. paulinów we Włodawie. Tekst: Monika Łoboda Fot. Marta Sterlus Lubelska WK OHP PRZYGODA Z EL GRECO Grupa 25 osób z 7-7 Środowiskowego Hufca Pracy w Siedlcach udała się na wycieczkę, zorganizowaną przez świetlicę środowiskową, do Muzeum Diecezjalnego w Siedlcach, aby poszerzyć swoje wiadomości o zabytkach sakralnych diecezji siedleckiej. Uczestnicy hufca W kościele paulinów przy grobowcu Ludwika Pocieja. Po prawej o. Dariusz Laskowski. Udział w nabożeństwie, w które młodzież zaangażowała się poprzez niesienie krzyża i świec oraz odczytanie fragmentów scenariusza przy poszczególnych stacjach drogi krzyżowej, był dla uczestników ŚHP wyjątkowym wydarzeniem. Adoracja krzyża przypomina nam o cierpieniu Zbawiciela, który mimo bólu modlił się, wędrując z krzyżem na ramionach. Na tej drodze Muzeum Diecezjalne w Siedlcach, założone w 1922 roku, jest jedną z największych placówek muzealnych w środkowowschodniej Polsce. W Muzeum prezentowane są elementy wyposażenia wnętrz kościelnych i domowych kaplic, mówiących o historii i tradycji wiary chrześcijańskiej. Można tam jednak obejrzeć również starodruki, dokumenty królewskie i bulle papieskie z XVI, XVIII i XX wieku, gotyckie i barokowe kielichy i szaty liturgiczne, portrety trumienne, monstrancje relikwiarze, zbiór dawnych monet i tłoków pieczętnych, rzeźby, kolekcję XVI-XIX wiecznych haftów oraz ciekawą sztukę greckokatolicką. Była też okazja, by w wielu salach ekspozycyjnych poznać malarstwo sakralne, obrazy olejne od XVI-XIX wieku, których subtelne treści pomagały niegdyś wiernym w drodze do Boga. Niewątpliwie wielką atrakcją Muzeum jest obraz El Greco Ekstaza św. Franciszka, artysty malarza pochodzącego z Krety, a ukazujący św. Franciszka z Asyżu w momencie szczególnego uniesienia duchowego. Warto dodać, że jest to jedyny obraz El Greca w naszym kraju i jeden z pięciu najdroższych w Polsce. W trakcie zwiedzania młodzież wysłuchała ciekawej historii, związanej z przypadkowym znalezieniem w 1964 roku na strychu kościoła w Kosowie Lackim, niedaleko Siedlec, tego obrazu. Po odnalezieniu obraz został poddany konserwacji i ekspertyzie, która potwierdziła jego autentyczność. Według legendy pewien żołnierz napoleoński skradł obraz w czasie wojny w Hiszpanii. Następnie, podczas kampanii napoleońskiej na Moskwę w 1812 roku, głodny żołnierz przechodząc z wojskiem przez tereny Podlasia prawdopodobnie zamienił obraz na żywność. Po raz pierwszy publicznie pokazano to dzieło sztuki ponad trzy lata temu. Od tego stało się ono wizytówką kulturalną Siedlec. Tekst i zdjęcie: Waldemar Szmurło Mazowiecka WK OHP 20