2 Chmury. Gatunki Cirrus ów:

HTML
DOWNLOAD

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "2 Chmury. Gatunki Cirrus ów:"

Wojciech Jóźwiak
8 lat temu
Przeglądów:

1 Cirrus Kolejnym przedstawicielem chmur piętra wysokiego ( górnej troposfery ) są Cirrusy ( Ci ). Są to chmury w kształcie oddzielnych, białych, delikatnych włókien bądź białych lub przeważnie białych ławic czy też wąskich pasm. Mają włóknisty wygląd lub jedwabisty połysk albo obie te cechy jednocześnie. Temperatury w chmurach cirrus wynoszą zwykle od 10 C do 40 C. 1

2 Gatunki Cirrus ów: Cirrus fibratus (Ci fib ) czyli pierzaste włókniste. Zbudowane są z mniej więcej prostych włókien (mogą też byd zakrzywione). Niekiedy są tak jednorodne, że przy dużym kącie wysokości Słooca niezauważalne gołym okiem. Cirrus uncinus (Ci unc ) - pierzaste haczykowate. Często określa się je mianem cirrus haczykowaty lub ogon klaczy. Ma kształt przecinka, zakooczonego haczykiem lub kłaczkiem, którego górna częśd nie posiada wypukłości. Kształt haczykowaty chmury jest spowodowany różnymi prędkościami wiatru, który "postrzępia" jej wierzchołek. Dolna częśd chmury jest spowodowana prądami konwekcyjnymi. Cirrus spissatus (Ci spi ) czyli pierzaste gęste. Jest też nazywany zwyczajowo cirrus fałszywy. Są one na tyle gęste optycznie, że mają szarawy wygląd gdy sa obserwowane w kierunku Słooca. Chmura ta jest nieco niższa od typowego cirrusa i od niego gęstsza. Pochodzi często z kowadła chmury burzowej. Fot.Stefan Bauer 2

Cirrus castellanus (Ci cas ) - pierzaste wieżyczkowate. W górnej części przynajmniej miejscami wykazują wypukłości w postaci wieżyczek, nadających tym chmurom na ogół wygląd ząbkowany.

3 Cirrus castellanus (Ci cas ) - pierzaste wieżyczkowate. W górnej części przynajmniej miejscami wykazują wypukłości w postaci wieżyczek, nadających tym chmurom na ogół wygląd ząbkowany. Wieżyczki te, z których częśd ma większą wysokośd niż szerokośd, posiadają wspólną podstawę i wydają się ułożone wzdłuż pewnych linii. Wieżyczkowaty charakter chmur castellanus jest szczególnie dobrze widoczny, gdy są one obserwowane z boku. Cirrus floccus (Ci flo ) czyli pierzaste kłaczkowate. Każdy człon chmury jest małym kłębiastym kłaczkiem; dolna częśd kłaczka jest mniej lub bardziej postrzępiona i często towarzyszy jej virga. Virga to opad (deszcz lub śnieg), który nie dociera do powierzchni Ziemi, ponieważ wyparowuje na większych wysokościach. A to virga z floccusem : 3

4 Odmiany chmur Cirrus : Cirrus intortus (Ci in) - potargane. Włókna są nieregularnie powyginane i sprawiają wrażenie poplątanych chaotycznie. Te chmury często pochodzą z rozpadających się kowadeł burzowych. Fot.Uwe Reiss Cirrus radiatus (Ci ra) czyli promieniste, włókna ułożone prostoliniowo. Wykazuje ona wstęgi lub pasma chmur ułożone do siebie równolegle. Wskutek perspektywy zbiegają się do jednego punktu zwanym punktem radiacji lub dwóch takich punktów, gdy pasma przecinają całe niebo. Cirrus vertebratus (Ci ve ) - Ułożenie części składowych tych chmur przypomina ości, kręgosłup lub szkielet ryby. Fot.Anne Nuage 4

Cirrus duplicatus (Ci du ) - Ma postad rozdwojonych ławic, warstw lub płatów. Występują one na nieco innych poziomach, niekiedy są ze sobą częściowo połączone Fot.

5 Cirrus duplicatus (Ci du ) - Ma postad rozdwojonych ławic, warstw lub płatów. Występują one na nieco innych poziomach, niekiedy są ze sobą częściowo połączone Fot.Stefan Bauer Czasem u chmur Cirrus obserwuje się chmury mamma, prawdopodobnie wówczas, gdy pochodzą one z rozpadającego się kowadła chmury cumulonimbus. Jest to odmiana która posiada wypukłości znajdujące się w dolnej części chmury, wyglądem przypominające wymiona. Fot.Stefan Bauer Obecnośd sześciokątnych (heksagonalnych) kryształków lodu związana jest z fascynującymi zjawiskami optycznymi typu halo takie jak: łuk okołozenitalny, słooca poboczne oraz kilkoma innymi. Na podstawie obserwacji fotometeorów takich jak halo, można określid wielkośd sześciokątnych kryształków lodu, ich ułożenie w atmosferze, a nawet to czy zawierają niedoskonałości. Dla przykładu zjawisko pełnego halo występuje tylko wtedy, kiedy kryształy lodu ułożone są losowo w atmosferze lub kiedy kilka kryształów jest złączonych ze sobą. Łuk okołozenitalny : 5

Słooca poboczne : Chmury Cirrus składają się oczywiście z kryształków lodu. Są one bielsze niż jakiekolwiek inne chmury znajdujące się w tej samej części nieba.

6 Słooca poboczne : Chmury Cirrus składają się oczywiście z kryształków lodu. Są one bielsze niż jakiekolwiek inne chmury znajdujące się w tej samej części nieba. Gdy tarcza słoneczna znajduje się na wysokości horyzontu, chmury Cirrus są białawe, podczas gdy inne chmury znajdujące się na niższych poziomach, mogą przyjmowad barwę żółtą lub pomaraoczową. Gdy słooce znika pod horyzontem, chmury Cirrus znajdujące się wysoko na niebie zmieniają barwę z żółtej na różową, następnie na czerwoną i w koocu na szarą. O wschodzie słooca kolejnośd barw zjawia się w odwrotnym porządku. W pobliżu horyzontu chmury Cirrus przyjmują często zabarwienie żółtawe lub różowawe; barwy chmur innych rodzajów, występujących na niższych poziomach, są mniej wyraźne. Zjawiska halo mogą byd obserwowane, jednakże, wskutek małych rozmiarów chmur Cirrus, pierścienie halo prawie nigdy nie ukazują się w kształcie pełnych kręgów. Cirrus powstają często wskutek przekształcenia się virga chmur Cirrocumulus lub Altocumulus albo też górnej części chmur Cumulonimbus. Mogą one również powstad w wyniku przemian zachodzących w chmurach Cirrostratus o nierównomiernej grubości, w której najcieosze części zanikły wskutek parowania. Chmury Cirrus w kształcie kłaczków o zaokrąglonych wierzchołkach powstają często w powietrzu wolnym od produktów kondensacji pary wodnej. Jak ich nie pomylid z innymi chmurami? Chmury Cirrus w kształcie zaokrąglonych kłaczków, małych zaokrąglonych wieżyczek albo małych baszt wyrastających ze wspólnej podstawy, łatwo jest pomylid z chmurami Cirrocumulus, posiadającymi podobny wygląd. Za podstawę do rozróżnienia tych chmur służy fakt, że kłaczki lub małe wieżyczki chmur Cirrus, w przeciwieostwie do chmur Cirrocumulus, posiadają pozorną szerokośd większą niż jeden stopieo, jeśli są wzniesione nad horyzont o kąt większy od 30. Od Cirrostratusów różnia się tym, iż posiadają nieciągłą budowę. Gdy występują w ławicach czy też pasmach, odróżniają się małą rozciągłością poziomą albo małymi wymiarami ciągłych części. Od Altocumulus o podobnym wyglądzie róźnią się zaś tym że mają bardziej włóknisty i jedwabisty wygląd. Grube ławice chmur Cirrus odróżniają się od ławic chmur Altostratus mniejszą rozciągłością poziomą i bardziej białym wyglądem. W szerokościach umiarkowanych chmury Cirrus są zwykle jednym z pierwszych zwiastunów nadchodzącego ciepłego frontu atmosferycznego, a zatem pogorszenia pogody. Dzieje się tak dlatego, że ciepłe, wilgotne powietrze wślizguje się nad powietrze zimne, podobnie jak to ma miejsce w (nachylonym) pasie transmisyjnym, dostarczając wilgotności do wysokich warstw atmosfery. Para wodna, krystalizując się na lodowych jądrach nukleacji, tworzy chmury lodowe. Cirrusy pojawiają się najczęściej na bezchmurnym niebie. Czasem występują razem z chmurami 6

7 cirrostratus i cirrocumulus, taka sytuacja oznacza, że przełom pogody jest już bardzo posunięty. Wyróżnid można tutaj kilka odmiennych sytuacji: gdy cirrusy przekształcają się w warstwę chmur cirrostratus, oznacza to zbliżanie się frontu ciepłego; szybkie pojawienie się cirrusów razem z poziomymi chmurami cumulus oznacza nadciąganie chłodnego powietrza z północy lub północnego zachodu, wolno przesuwające się ze wschodu na zachód czasem występują podczas ustalonej pięknej pogody. Ciekawostką może byd to, iż Cirrusy powstają także z rozpadu smug kondensacyjnych samolotów lecących na wysokości tropopauzy. Źródła: wikipedia.pl Zdjęcia: wolken-online.de, en.wikipedia.org, clouds-online.com, wrzuta.pl, kraczkowska.wm.pl 7

Podobne dokumenty

W stosunku do nie wymienionych powyżej rodzajów chmur można zauważyć, co następuje:

W stosunku do nie wymienionych powyżej rodzajów chmur można zauważyć, co następuje: Rodzaje chmur: chmury Cirrus, Cirrocumulus i Cirrostratus dla wysokiego piętra (chmury wysokie, 5-13 km); chmury Altocumulus dla średniego piętra (chmury średnie, 2-7 km); chmury Stratocumulus i Stratus