Numer 12 (19 maj 2 czerwiec) Felietony Aktualności Czerwone Legendy Niezbędnik Kibica

Transkrypt

1 Numer 12 (19 maj 2 czerwiec) Felietony Aktualności Czerwone Legendy Niezbędnik Kibica

2 Słowem wstępu Redakcja: Bartłomiej Matulewicz Paweł Klama Redaktorzy wspierający: Michał Stencel Krzysztof Nowicki Paweł Szcześniak DTP, grafika, Bartłomiej Matulewicz Okładka: Magdalena Orpych (MaRaYu9) Rozwijamy się dla Was! Po dwutygodniowej przerwie od ostatniej publikacji, przygotowaliśmy nową szatę graficzną, oraz uzupełniliśmy ją bardzo ciekawą treścią. Odświeżony wygląd został oparty na bogatej kolorystyce, nieszablonowych tłach i nowych czcionkach Rozbudowie uległy nagłówki strony oraz stopka. Nie sposób wymienić wszystkich zmian jakie pojawiły się w ramach nowej szaty graficznej. Niektóre zmiany są ogromne, niektóre symboliczne. Mamy jednak nadzieję, że okażą się one przyjemne dla oka i intrygujące. Nie zapomnieliśmy jednak, że nie tylko strona graficzna jest istotna jak w każdym numerze przygotowaliśmy wiele ciekawych tekstów w tematyce Mistrzostw Świata. W ramach stałych rubryk będziemy debatować o sile reprezentacji Hiszpanii, nieprzewidywalności drużyny z Belgii oraz stabilności ekipy Oranje. W tym ostatnim przypadku spojrzymy na drużynę Pomarańczowych w kontekście Van Gaala, który staje przed ostatnim sprawdzianem reprezentacyjnym. Oprócz tego przygotowaliśmy obszerną historię Legendy United Roy a Keane a. To nie wszystko! Gratką dla kibiców nie tylko United może się okazać obszerny niezbędnik o Mundialu. Na blisko 15 stronach przygotowaliśmy najpotrzebniejsze informacje o grupach, składach drużyn, stadionach czy harmonogramie meczów. Jak zwykle zapraszamy do komentowania i udostępniania. Zachęcamy do śledzenia profili naszych partnerów oraz naszej strony na Facebooku. Chcesz nawiązać współpracę? Masz ciekawe sugestie? Chciałbyś podzielić się opinią? Skontaktuj się z nami! Nasi partnerzy gazeta_mu@gazeta.pl facebook.com/tygodnikunited Większość grafik użytych w tygodniku jest wykorzystane w ramach licencji Creative Commons. 2 Copyright by Tygodnik United

3 W numerze Brazylia 2014 Niezbędnik kibica 1 Aktualności United w mediach (4-6) 2 Krótka piłka Śmierć nic nie zmienia (7) 3 Krótka piłka Oczy United zwrócone na Oranje (8-9) 4 A co mi tam! Czy Hiszpania ma argumenty do tryumfu? (10-12) 5 A co mi tam! Belgijski sposób na sukces (11-13) 6 Wygwizdany Fellaini - Kolos na glinianych nogach (14-15) 7 Czerwone Legendy Roy Keane (16-19) 8 Mistrzostwa świata Grupy (21) Zawodnicy United w Brazylii (22) Reprezentacje (23-30) Stadiony (31) Terminarz fazy grupowej (32-33) Terminarz fazy pucharowej (34) 3

4 Aktualności Doniesienia transferowe Internetowe wydanie dziennika Marca sugeruje, iż Barcelona zamierza sprzedać Cesca Fabregasa. Klub z Katalonii oczekuje za swojego wychowanka około 40 mln euro. Faworytem do pozyskania Hiszpana ma być Manchester United. Czerwone Diałby próbowały sprowadzić pomocnika jeszcze przed rozpoczęciem poprzedniego sezonu, jednak ten jasno zadeklarował, iż nie zamierza opuszczać rodzinnych stron. Marca donosi jednak, iż Barcelona zdecydowała się wystawić Fabregasa na listę transferową. Duma Katalonii zamierza wpierw sprawdzić, jakie kwoty gotowe są wyłożyć kluby zainteresowane jego pozyskaniem. Manchester United w oficjalnym komunikacje powiadomił kibiców, iż Patrice Evra przedłużył swój kontrakt z klubem. Francuz pozostanie tym samym piłkarzem Czerwonych Diabłów na kolejny sezon. W ostatnich tygodniach media donosiły jakoby lewy obrońca miał opuścić Old Trafford na rzecz Juventusu Turyn. William Carvalho, pomocnik Sportingu Lizbona, którym interesował się Manchesteru United ogłosił, iż po zakończeniu Mistrzostw Świata w Brazylii zamierza wrócić do swojego obecnego klubu i nie jest zainteresowany spekulacjami transferowymi. Kolejny zawodnik łączony z drużyną z Old Trafford, Mats Hummels również zaprzeczył doniesieniom, jakoby miał opuścić Borussię Dortmund. W tym tygodniu pojawiło się mnóstwo informacji dotyczących transferu Toniego Kroosa z Bayernu Monachium do Manchesteru United. Media najpierw podały informację, iż przejście piłkarza do drużyny Czerwonych Diabłów jest już tylko formalnością, by z końcem tygodnia wypuścić wiadomość, że Louis van Gaal nie jest zainteresowany pozyskaniem niemieckiego zawodnika. W obecnej sytuacji należy chyba czekać na oficjalne posunięcia klubu w tej sprawie odkładając wszelkie medialne plotka na bok. Jak donosi Manchester Evening News lewy obrońca Southampton Luke Shaw jest bliski transferu na Old Trafford. Operacja miałaby kosztować Czerwone Diabły 27,5 mln funtów. Gazeta poinformowała, iż transakcja zrealizowana jest w 95%. Sam piłkarz wyraził ponoć chęć przeprowadzki na Old Trafford. Ryan Giggs ogłosił zakończenie piłkarskiej kariery. Walijczyk od nowego sezonu będzie pełnić w klubie funkcję asystenta zespołu. Legenda Manchesteru United wystosowała otwarty list do fanów. Jestem zachwycony możliwością pracy z osobą kalibru Louisa van Gaala. Nie można porównać jego osiągnięć i pozostaję optymistą patrząc na przyszłość klubu. Chciałbym wykorzystać sytuację i ogłosić zakończenie mojej piłkarskiej kariery. Tym samym rozpocząć w życiu nowy rozdział, jako asystent Manchesteru United. Jestem dumny i zaszczycony możliwością występowania w tym klubie 963 razy. Gra dla Manchesteru United była zawsze moim marzeniem. Miałem mnóstwo szczęścia, iż mogłem grać z najlepszymi piłkarzami i pracować pod wodzą Alexa Fergusona. Zawsze doceniałem wsparcie fanów. Dziękuję całemu zapleczu, obecnemu i byłym, które mieliśmy w klubie przez lata. Stworzyliście najlepsze możliwe środowiska dla rozwoju zawodników. Ten dzień wypełnia mnóstwo emocji. Duma, przykrość, ale przede wszystkim podekscytowanie przyszłością. Mam nadzieję, że fani podzielą moją wiarę w klub. Wszyscy na Old Trafford będą się starać, aby zespół wrócił na należne mu miejsce. Dziękuję najlepszym fanom na świecie. Do zobaczenia w przyszłym sezonie. upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/94/giggs_pl_trophy.jpg David Moyes został oskarżony o pobicie 23 latka w jednej z winiarni w Lancashire. W oświadczeniu komendy z Lancashire przekazano, iż nikt nie został zatrzymany na tym etapie śledztwa. Do zdarzenia doszło w środę wieczorem, podczas gdy David Moyes przebywał z przyjaciółmi w lokaku Emporium. Poszkodowany nie wymagał hospitalizacji. upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/0d/david_moyes_( ).jpg Giggs kończy karierę Czy moyes lubi się bić? 4

5 Aktualności Adnan Januzaj został wybrany przez kibiców piłkarzem maja. Dla młodego Belga jest to już trzecie wyróżnienie w karierze. W ostatnim miesiącu Januzaj zaliczył trzy występy w zespole Czerwonych Diabłów. 19 latek zebrał aż 53% głosów oddanych w ankiecie na oficjalnej stronie internetowej. i2.mirror.co.uk/incoming/article ece/alternates/s1023/adnan-januzaj.jpg Phil Jones jest na dobrej drodze, by dojść do siebie przed Mistrzostwami Świata w Brazylii. Obrońca w meczu z Hull City doznał urazu barku. Jeszcze w czasie spotkania został zabrany do szpitala na badania. Na szczęście dla młodego Anglika nie doszło do przemieszczenia ani złamania barku. Jones musi być w pełni sprawny najpóźniej 2 czerwca, kiedy zostanie ogłoszona 23 osobowa kadra na mundial. kutubola.com/wp-content/uploads/2014/03/phil-jones-of-manchester-014.jpg upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/2a/w_rooney_04.jpg Januzaj piłkarzem maja Jones Walczy z Czasem Bitwa o opaskę kapitana Wayne Rooney oświadczył, iż ma nadzieję zostać kapitanem zespołu w nadchodzącym sezonie. Po odejściu Nemanji Vidicia jednym z ważniejszych zadań dla Louisa van Gaala będzie przyznanie opaski kapitańskiej. Co więcej, Rooney jest aktualnie faworytem kibiców do objęcia tej pozycji w zespole. Anglik przebywa na Old Trafford już 10 lat. Jak sam przyznaje, byłby zaszczycony tą rolą. Sytuacja nie jest do końca jednak pewna, gdyż nie dawne wypowiedzi managera United sugerują, iż opaska może trafić do Robina van Persiego. O Van Gaalu słów kilka Manager Manchesteru United Louis van Gaal zamierza stworzyć nowe rozdziały w kartotekach historii klubu. 62 latek podpisał trzy letni kontrakt i dołączy do ekipy Czerwonych Diabłów tuż po zakończeniu Mistrzostw Świata w Brazylii. Wraz z Holendrem na Old Trafford przeniosą się Frans Hoek i Marcel Bout. Asystentem managera zostanie Ryan Giggs. Praca w Premier League była moim marzeniem. Praca w United, największym klubie na świecie napawa mnie dumą. W przeszłości przyjeżdżałem na Old Trafford, jako trener innych zespołów. Zdaję sobie sprawę z tego, że jest to niewiarygodne miejsce z oddanymi kibicami. Manchester United jest drużyną o ogromnych ambicjach, tak jak ja. Jestem przekonany, że razem stworzymy historię. Ed Woodward wraz z rodziną Glazerów nie kryje zadowolenia z zatrudnienia nowego szkoleniowca. Wszyscy przedstawiciele są przekonani, że przyjście van Gaala zapewni rozwój młodzieży i przyczyni się do sukcesów w klubie. Wszyscy są podekscytowani faktem zatrudnienia Louisa. Jego osiągnięcia czynią go idealnym wyborem. Znany jest z wielkiego charakteru oraz inteligencji. Podziwiam jego podejście do pracy i staranność. Jose Mourinho przyznał, iż przybycie Louisa Van Gaala na Old Trafford napawa go optymizmem. Manager Chelsea pochwalił Holendra, z którym miał okazję pracować jeszcze za czasów przygody w Barcelonie. Van Gaal jest znany z nietuzinkowych wypowiedzi w udzielanych dziennikarzom wywiadach. To sprawia, iż wraz z Mourino mogą uczynić rozgrywki Premier League jeszcze bardziej ciekawymi. Louis to wspaniały manager i cieszę się, iż przyjechał do Anglii. Jest świetnym gościem i wielkim człowiekiem. Życzę mu powodzenia. powiedział Portugalczyk. Sam Lous van Gaal w holenderskiej stacji RTL przyznał, że jego głównym celem jest przywrócenie Manchesterowi United pozycji numer jeden w Anglii. Holender potwierdził także, że Jose Mourinho był pierwszą osobą, która złożyła mu gratulacje w związku z przenosinami do Premier League. Celem jest jak najszybsze przywrócenie zespołu na pozycję numer jeden, ponieważ taka sytuacja miała miejsce za kadencji Sir Alexa Fergusona. Na pewno wybiorę się z Fergusonem na drinka, zresztą robiliśmy już to wcześniej, gdyż bardzo się lubimy. 5

6 Aktualności Doniesienia transferowe Według Brytyjskich mediów, Manchester United zdecyduje się wyłożyć sumę 48 mln funtów zawartą w klauzuli wykupu pomocnika Atletico Madryt, Koke. Hiszpan był łączony z Old Trafford już w poprzednim sezonie, jednak transakcja nie doszła do skutku. Również Brazylijczyk Miranda jest na celowniku Czerwonych Diabłów. W tym przypadku także Manchester gotów jest na wpłacenie klauzuli wynoszącej około 30 mln euro. Van Gaal widzi Mirandę, jako kluczowego gracza formacji defensywnej. Prócz Mirandy i Koke na celowniku klubu z Old Trafford znajduje się również ich klubowy kolega Arda Turan. Agent Turka potwierdził, że do klubu wpłynęła oferta wystosowana przez angielski klub. Spekulacje sugerują, że tym zespołem mógł być Manchester United. Luis Van Gaal chcąc przebudować zespół zamierza dokonać kilku przetasowań transferowych w klubie. Hiszpańskie media donoszą, iż Juan Mata znalazł się na celowniku Barcelony. Kwota wykupu miałaby wynosić 40 mln funtów. Dodatkowo coraz bliżej odejścia z Old Trafford jest Tom Cleverley. Nowym pracodawcą Anglika ma zostać Everton. Holenderski manager będzie musiał także rozstrzygnąć kwestię przyszłości na Old Trafford Andersona. Fiorentina najprawdopodobniej nie zdecyduje się na definitywny transfer Brazylijczyka. Federico Macheda oficjalnie od przyszłego sezonu będzie reprezentować barwy Cardiff City poinformowała oficjalna strona klubu. Włoch przeniesie się do Walijskiego klubu na zasadzie wolnego transferu. Od czasu debiutu w 2009 roku Macheda rozgrał 36 spotkań w barwach czerwonych Diabłów i zdobył 5 bramek. Prezydent Realu Madryt, Florentino Perez w wywiadzie dla Cadena Cope przyznał, iż sir Alex Ferguson, jako swojego bezpośredniego następcę mianował wpierw Carlo Ancelottiego. Włoch odrzucił jednak ofertę zaproponowaną przez Szkota, gdyż był już po słowie z włodarzami Królewskich. Znacząco spadła wartość marki Manchester United po rozczarowującym sezonie. Mimo wszystko, Czerwone Diabły nadal pozostają w czołowej trójce, będąc za plecami Realu Madryt i Bayernu Monachium. Z raportu Brand Finance wynika, że marka Manchesteru United obecnie wynosi 739 mln dolarów, czyli o 98 mln mniej niż w zeszłym roku. W raporcie znajduje się również informacja, iż następny słaby sezon i ewentualny brak gry w Lidze Mistrzów może spowodować, że zmaleje liczba sponsorów zainteresowanych zawieraniem umów z klubem. //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d7/philippine-stock-market-board.jpg Od lipca stacja telewizyjna MUTV wchodzi w świat HD. Będzie to pierwszy klubowy kanał na wyspach, oferujący klientom odbiór w najwyższej rozdzielczości. Kibice zobaczą, w jakości HD przedsezonowe spotkania Czerwonych Diabłów podczas tournée w Stanach Zjednoczonych m.in. pojedynki z AS Romą, Interem Mediolan, Realem Madryt i Los Angeles Galaxy. fc04.deviantart.net/fs51/i/2009/264/1/6/apple_itunes_like_hd_icon_by_phjellming.jpg Spadek wartości Marki Manchester Zmarł Malcom Glazer W środę, w wieku 86 lat zmarł Malcolm Glazer, głowa rodziny właścicieli Manchesteru United. Amerykanin kupił klub z Old Trafford w 2005 roku. Transakcja ta odbiła się szerokim echem w mediach, jednak potężny dług, jaki klub ma do spłacenia w związku z tym wydarzeniem nie przeszkodził drużynie w odnoszeniu sukcesów. Od czasu przybycia rodziny Glazerów Czerwone Diabły sięgnęły m.in. po pięć tytułów mistrzów Anglii oraz po tytuł mistrzów Europy. W gronie włodarzy klubu pozostają członkowie rodziny Malcolma, jego synowie Joel oraz Avram. MUTV w HD! 6

7 Krótka piłka Śmierć nic nie zmienia Temat rodziny Glazerów w Manchesterze United był poruszany przez wielu. Był on kością niezgody wśród kibiców oraz powodem wielu działań antyklubowych. Dziś temat znów powrócił, po nieoczekiwanej informacji o głowie rodu Glazerów Malcolma. Od kiedy rodzina Glazerów wykupiła Manchester United Czerwone Diabły zdobyły 5 mistrzostw kraju i wygrały Ligę Mistrzów. Nie można tu oczywiście mówić o zasłudze Amerykanów a raczej o fenomenalnych zdolnościach Fergusona, niemniej jednak nie przyniosło to fali zaufania wobec właścicieli. Kibice niemal od samego początku domagali się odejścia Glazerów z klubów, obwiniając ich za wpędzenie drużyny w ogromne długi. Nie zamierzam debatować na temat finansów klubu. Można znaleźć argumenty zarówno przeciwko finansowym zamiarom rodziny Glazerów, jak i argumenty, pokazujące marketingowy rozwój zespołu, który podobnie jak inne wielkie firmy jest finansowany z kredytów. Myślę, że można na ten temat napisać całkiem dobrą pracę magisterską (cholera! Chyba znalazłem pomysł na temat pracy!). Oczywiście aby w pełni świadomie i obiektywnie wypowiadać się na temat stabilności finansów klubu należałoby spojrzeć do rocznych sprawozdań finansowych. Wymagałoby to również odniesienia czysto analitycznego a nie emocjonalnego czy moralnego. Wiele działań rodziny Glazerów pozostawia wiele pytań. Można tu przytoczyć zaciąganie pożyczek, brak rzetelności w spłacie długów (warto tu przypomnieć historię środków pozyskanych z debiutu Manchesteru United na giełdzie), czy stagnację transferową. To wszystko powoduje, że kibice United nie odnoszą się z sympatią do właścicieli. Nie jest to oczywiście odosobniony przypadek w sporcie. Wielu właścicieli klubów sportowych musi się godzić z niechęcią kibiców, którzy traktują klub bardzo emocjonalnie. Nie ulega wątpliwości, że śmierć Malcolma Glazera przywołała górnolotne hasła na temat wyższości klubu nad pieniędzmi, przywiązaniu do tradycji i wojnie z właścicielami. Niektórzy wierzą nawet, że zaistniałe zdarzenie osłabi rodzinę Glazerów, którzy postanowią spieniężyć klub. Obawiam się, że niewiele jednak się zmieni. Odnoszę wrażenie, że Malcolm Glazer od dłuższego czasu nie angażował się w tematy związane z klubem. Za większość decyzji dotyczących Manchesteru odpowiadają jego Synowie Avram oraz Joel. Pomimo wielu kontrowersji wynikłych z zakupu klubu i decyzji biznesowych Malcolma Glazera, należy oddać mu szacunek jako osobie zmarłej. Warto przy tym przypomnieć, że rodzina Glazerów prawdopodobnie uratowała sir Alexa Fergusona przed odejściem z klubu. Nie można również odmówić Glazerom, że od momentu zakupu klubu utrzymują go na stałym poziomie i aktywnie działają w pozyskiwaniu nowych źródeł finansowań. Najbliższy czas pokaże, jak śmierć głowy rodziny Glazerów wpłynie na decyzje podejmowane przez jego synów. 7

8 Krótka piłka Oczy United zwrócone na Oranje Nie ma wątpliwości, że każdy kibic Manchesteru United, poza obserwowaniem swojej drużyny narodowej będzie skupiony również na śledzeniu poczynań drużyny Holandii. Louis Van Gaal stoi przed ostatnim wyzwaniem reprezentacyjnym, po którym przejmie obowiązki odbudowy Manchesteru United. To jak zagra reprezentacja Holandii na mistrzostwach w Brazylii z pewnością przełoży się na nastroje wokół drużyny z Old Trafford. Na początek trochę historii. Reprezentacja Holandii jest jedną z czołowych drużyn narodowych na świecie. Mimo upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4e/robben_van_persie.jpg/1024px-robben_van_persie.jpg 8 to zaledwie raz Oranje wygrali ważne rozgrywki Mistrzostwa Europy w 1988 roku. 3-krotnie zajmowali oni drugie miejsce w Mistrzostwach Świata (w tym 4 lata temu w pamiętnym meczu z Hiszpanią). Spektakularnych sukcesów w portfolio Holenderskiej drużyny narodowej więc nie znajdziemy. Mimo to wciąż jest to zespół, który stawiany jest w gronie faworytów każdej imprezy. Prawdopodobnie jest to wynikiem efektownej ofensywnej gry, oraz wielkich indywidualności w składzie. Zatrzymując się przy składzie można jednak dojść do wniosku, że nie jest on tak naszpikowany gwiazdami jak mogłoby się to wydawać. Na mistrzostwa została powołana kadra składająca się z 23 zawodników, z których większość stanowi o sile Feyenordu i Ajaxu. W kontekście lokalnym są to zawodnicy solidni, jednak może zabraknąć im błysku niezbędnego do zwycięstwa tak istotnej imprezy jaką są Mistrzostwa Świata. Bramkarzem numer 1 w kadrze jest z pewnością Michael Vorm. Zmiennikami dla niego są Krul oraz Cilessen. Linię obrony stworzą Ron Vlaar, Stefan de Vrij, Bruno Martins Indi, oraz Daryl Janmaat. Są to obecnie najbardziej doświadczeni zawodnicy w kadrze. Na plus z pewnością przemawia to, że trójka z nich gra w Feyenordzie, więc będzie widać zgranie i zrozumienie na boisku. Jest to bardzo istotne w grze obronnej. W linii pomocy Holandia ma urodzaj. Van Gaal będzie mógł wybierać spomiędzy takich gwiazd jak Sneijder, Robben, de Jong czy Huzman.

9 Krótka piłka Listę tą uzupełniają Blind, Clasie, Wijnaldu, oraz Depay występujący w lidze holenderskiej, czy nieźle spisujący się w Norwich Leroy Fer. Za wykończenie odpowiadać będą Robin Van Persie, Dirk Kuyt, Klaas-Jan Huntelaar oraz Jermain Lens. Wszystko wskazuje na to, że znów zobaczymy obraz gry ofensywnej. Kadra Holandii jest niemal stworzona do atakowania. Przemawia za tym również upodobanie taktyczne Van Gaala, który ceni efektowny ofensywny futbol. Biorąc pod uwagę, że ostatnie lata premiują drużyny grające szybką i otwartą piłkę, można wierzyć w sukces Oranje. Argumentem, który za tym opowiada jest również historia ostatnich poczynań. Kwalifikację do turnieju w Brazylii reprezentacja zapewniła sobie jako jedna z pierwszych. Strzeliła przy tym 34 bramki, tracąc zaledwie 2. W 10 meczach zremisowała tylko raz w meczu przeciwko Estonii, kiedy to Van Persie strzelił bramkę wyrównującą z rzutu karnego w 93 minucie gry. Został on również królem strzelców eliminacji, co jest dobrym prognostykiem przed mistrzostwami. upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9f/louis-van-gaal4.jpg Holandia wróciła na właściwe tory. Wcześniejszy trener Bert van Marwijk nie zdołał wykorzystać potencjału Holandii w czasie Euro Oranje przegrali wszystkie z 3 meczów grupowych. Van Gaal w swojej poprzedniej przygodzie z reprezentacją nie zdołał się zakwalifikować do Mistrzostw Świata w 2002 roku, jednak od tego czasu wiele zmieniło się w ramach struktur drużyny. Jego obecne wyniki na ławce selekcjonera pozwalają wierzyć, że Holandia pokaże ładny futbol. Czy jest to jednak drużyna na miarę mistrzostwa? W mojej opinii niestety nie. Należy jednak pamiętać, że dopóki piłka w grze, wszystko jest możliwe, a im większy sukces Van Gaal osiągnie z reprezentacją, tym łatwiejszy start będzie miał w szatni United. Bez wątpienia czekają nas niezwykle ciekawe mistrzostwa. Bartłomiej Matulewicz Ostatnie mecze Holandii to przegrana 2:0 z Francją, remis 1:1 z Ekwadorem, oraz wygrana 1:0 z Ghaną. Ostatnim sprawdzianem przed Mistrzostwami Świata będzie spotkanie z Walią. Później pozostanie tylko obserwowanie jak drużyna Van Gaala poradzi sobie w starciach z Hiszpanią, Australią i Chile w fazie grupowej brazylijskich mistrzostw. Bez wątpienia ostatni sprawdzian Van Gaala przed przejęciem zwierzchnictwa w United będzie ciekawą lekcją dla każdego kibica Czerwonych Diabłów. Od jego powrotu na stanowisko selekcjonera reprezentacji 9

10 A co mi tam! Czy Hiszpania ma argumenty do kolejnego tryumfu? Do mundialu w Brazylii coraz mniej czasu. Większość kibiców już zaciera ręce by obejrzeć mecz otwarcia i ponownie przeżywać wielkie emocje i rozkoszować się futbolem najwyższej jakości. Z drugiej strony Mistrzostwa Świata to wydarzenie na którym każdy piłkarz chce zaistnieć. Dla młodych graczy może to być moment zwroty w ich karierze, ponieważ dobre występy mogą zaowocować rychłym transferem do większego klubu. Spekulacji jest wiele, jednak temat transferów warto odłożyć o kilkanaście dni i przyjrzeć się drużynie, która zdominowała wielkie turnieje w ostatnich latach. Jednak czy Hiszpania dalej jest zabójczą maszyną? Od 2008 roku reprezentacja Hiszpanii nie oddaje złotego medalu na mistrzostwach świata oraz mistrzostwach Europy. Ich cechą rozpoznawczą są niezliczone, dokładne podania do nogi. Utarło się, że każda klubowa drużyna która chce liczyć się w walce o klubowe trofea musi mieć w swoim zespole magika z Hiszpanii. Przykładami takich graczy są David Silva czy Juan Mata. Hiszpanie dysponują doskonałą techniką, większość z nich to zawodnicy szybcy i zwinni, często kosztem wzrostu. Tak, wzrost jest chyba ich największą wadą. W walkach o górne piłki są z góry skazani na porażkę, mimo posiadania wysokich i silnych obrońców w osobach Ramosa oraz Pique oraz defensywnego pomocnika Busquetsa. Reszta drużyny pewnie czuje się tylko gdy piłka znajduje się na murawie. Oprócz wzrostu, Hiszpanie nie dysponują wielką siłą. Agresja oraz zadziorność zdecydowanie nie są ich elementem gry, raczej spokojnie i cierpliwie rozgrywają piłkę. są najlepsi na swoich pozycjach? W bramce pewniakiem jest Iker Casillas, przez lata uważany za najlepszego bramkarza na świecie, lecz przez mniejszą ilość występów i niepewne miejsce w klubie został strącony z piedestału przez Manuela Neuera. Wymieniając obrońców również zauważymy same znane nazwiska. Najmocniejsza wydaje się czwórka: Juanfran, Ramos, Pique oraz Jordi Alba. Każdy z nich gra w pierwszym składzie swojego klubu, jednak Pique oraz Alba nie prezentują się ostatnio najlepiej. Do graczy z Madrytu nie można mieć zastrzeżeń. Grają na bardzo wysokim i równym poziomie. Vicente Del Bosque zawsze miał nadmiar dobra w linii pomocy. Grając trójką środkowych pomocników swoje miejsce miał Xabi Alosno, Xavi oraz Iniesta. Często ten ostatni rzucany był na skrzydło a do pierwszej jedenastki włączany był Busquets. Warto zwrócić uwagę że Xavi oraz Alonso to już starsi piłkarze. Nie notują oni już tak spektakularnych występów, mniej biegają a asysty i strzelone 10 Warto zwrócić uwagę na samych zawodników z kadry Hiszpanii. Nie wątpliwie mamy do czynienia z zawodnikami z absolutnego topu. Jednak, czy Ci piłkarze nadal upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/cc/spain_euro_08_celebration_3.jpg

11 A co mi tam! Napastnicy, czyli główne źródło obaw hiszpańskich kibiców od wielu lat. prawdopodobnie dostało powiew świeżości za sprawą Diego Costy. Niezwykle zadziorny, agresywny i silny zawodnik może rozruszać całą drużynę i dać pewnego rodzaju impuls do zmiany stylu gry. Jest to skuteczniejszy zawodnik niż Torres, Negredo czy Llorente. Costa na pewno jest w gazie, jednak cały misterny plan może ze-psuć jego kontuzja, przez którą zszedł po 9 minutach w meczu finałowym ligi mistrzów. org/wikipedia/commons/e/ ed/spain_national_football_ team_euro_2012_trophy_03.jpg bramki to melodia przeszłości. Ich zmiennicy niestety nie weszli jeszcze na ten poziom. Fabregas, który błyszczał w Arsenalu całkowicie się zagubił w swojej grze a Thiago jest nękany przez kontuzje. Na pierwszy rzut oka środek podupadł, jednak może jest to czas by wprowadzić do gry mniej znane nazwiska lub przydzielić większą rolę takim graczom jak Koke, Silva, Mata czy Cazorla, którzy przywykli biegać za napastnikiem. Po bokach mogą biegać wyżej wymienieni Silva, Mata, Cazorla, Navas oraz Pedro. Każdy trener chciałby mieć tak obstawione boki, jednak mówiąc o mistrzach świata, czy rzeczywiście jest to najlepsze zestawienie? Wątpliwości nie można mieć co do Silvy, który jest niezwykle dobrym zawodnikiem. Ma wszystko czego potrzeba by wygrać mecz. Niestety dalej już nie jest tak kolorowo. Mata jeszcze rok temu ciągnął Chelsea Londyn w tym roku został wytransferowany do Manchesteru United, jednak jego gra dalej nie przypominała tego co prezentował w Londynie. Cazorla zdecydowanie zgubił formę a Navas jest po prostu dobrym zmiennikiem. Widząc gre Pedro nie można powiedzieć że jest to zły zawodnik, jednak można odczuwać pewien niedosyt co stawia go kilka poziomów niżej niż np. Ronaldo, Bale czy Hazard. en.wikipedia.org/wiki/ File:Spain_National_Football_Team_badge.png Mimo tak wielu wad wielu obserwatorów rzuci tezą że to jednak liga hiszpańska jest najlepsza a w finale ligi mistrzów grały dwie hiszpańskie drużyny. Zgoda, taka jest prawda. Jednak potęgę ligi hiszpańskiej tworzą w głównej mierze Real Madryt, FC Barcelona i Atletico Madryt. Patrząc po kadrach, a w szczególności po pierwszych jedenastkach rzuca się w oczy że reprezentantów Hiszpanii z każdym rokiem jest coraz mniej. Pokazało się już wiele podsumowań sezonu, a kilku dziennikarzy czy blogerów pokusiło się o stworzenie najlepszych jedenastek. W tych zestawieniach na bramce królowali Neuer oraz Courtois, w obronie pewniakami byli Lahm, Silva, Ramos oraz Alaba. Poza nimi wyróżnieni byli np. Benatia. Pomocnicy to miejsce Yayi Toure i Vidala. Wyróżnieni zostali również Pogba, Rakitic, Reus oraz Modrić. W obsadzie napastników również zabrakło graczy z Hiszpanii. W zestawieniach pojawiali się Suarez, Ronaldo oraz Ibrahimović. Jak widać, graczy z zespołów Hiszpańskich jest wielu, jednak samych Hiszpanów w ogóle nie ma. Kadra Hiszpanii na pierwszy rzut oka budzi respekt, jednak po głębszej analizie traci wiele argumentów do kolejnego złotego medalu mistrzostw świata. Brak formy, wiek czy po prostu pewne niedoskonałości mogą odcisnąć duże piętno na grze tej kadry. Zgranie, filozofia gry oraz zrozumienie może pomóc tej drużynie jednak Ci zawodnicy osiągnęli naprawdę dużo a kolejny sukces nie będzie już tylko formalnością. Na tych mistrzostwach świata można zaliczyć Hiszpanów do faworytów, jednak poza nimi jest wiele drużyn którzy mają więcej świeżości i chęci sięgnięcia po tytuł mistrza świata. Paweł Szcześniak 11

12 A co mi tam! Belgijski sposób c2.staticflickr.com/8/7212/ _f75fff9a3d2_z.jpg na SUKCES 12 Najbliższy turniej w Brazylii niewątpliwie przyniesie wiele emocji. Oczywiście jest to związane z samą piłką nożną, jak i atmosferą wokół. Jest to po prostu święto futbolu. Każdy kibic próbuje napisać scenariusz jak według niego będą przebiegały mistrzostwa. Ten turniej zapowiada się niezwykle ciekawie a to ze względu na niezwykle wyrównaną stawkę. Każdy zna potęgę Hiszpanów, którzy jak zawsze są faworytami. Poza nimi jest piekielnie silna reprezentacja Niemiec, Holendrzy, Włosi oraz Portugalczycy. Nie wolno zapominać również o piłkarzach z Ameryki. Argentyna w składzie z Messim oraz Brazylia z Neymarem są kolejnymi tuzami w stawce. Poza tymi drużynami mamy Francję, Anglię czy Urugwaj Śledząc te drużyny można stwierdzić, że każda z tych ekip może dużo namieszać w całym turnieju. Nie będzie niespodzianką jeśli cały turniej wygra któraś z wyżej wymienionych drużyn. Warto jednak zwrócić uwagę na drużynę niedoświadczoną, młodą jednak o wielkim potencjale, która może zrobić wielką niespodziankę na tych mistrzostwach. Mowa oczywiście o Belgii. Nikomu nie trzeba przedstawiać takich piłkarzy jak Hazard czy Kompany. Są to filary najlepszych klubów z Angielskiej Ekstraklasy. Poza nimi z samej ligi Angielskiej można wyliczyć takich graczy jak Mignolet(Liverpool), Vermalaen(Arsenal Londyn), Vertonghen, Dembele, Chadli(wszyscy Tottenham Hotspur), Januzaj, Fellaini(obydwoje Manchester United),Mirallas(Everton), Lukaku(Chelsea, ostatni sezon na wypożyczeniu w Evertonie). Taki skład już budzi podziw a co będzie jeśli dodamy do niego Courtoisa, przez wielu uważanego za najlepszego bramkarza kończącego się sezonu, Alexa Witsela, Alderweirelda, van Buytena oraz De Bruyna. Każdy z nich, no może poza van Buytenem, jest wiodącą postacią swojego klubu, które są naprawdę mocne. Chociażby Courtois oraz Alderweireld bronią barw Atletico Madryt, mistrza Hiszpanii oraz Finalistę Ligi Mistrzów obecnej kampanii. Cały skład prowadzony przez Marca Wilmotsa jest bardzo mocny. Trzeba jeszcze podkreślić że na Mistrzostwa Świata nie pojedzie Benteke, który doznał kontuzji. upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/ab/vincent_kompany_vs_usa_2013.jpg

13 A co mi tam! Pierwszy swój mecz Belgia rozegra z Algerią, a kolejnymi przeciwnikami Czerwonych Diabłów będą Rosja oraz Korea Południowa. Poza Rosją nie widać poważnych przeciwników, jednak tak młoda drużyna powinna wyjść niezwykle skoncentrowana na każdy swój mecz i grać do ostatniej minuty. Awans z pierwszego miejsca jest w zasięgu ręki, jeśli tylko wykorzystają swoje szanse i potencjał, a menedżer sprosta wymaganiom taktycznym na kolejnych przeciwników. Ponad to mając w kadrze takiego gracza jak Hazard, można zawsze po cichu liczyć że to on pociągnie ofensywę zespołu, jednak takie wyjście powinno być ostatecznością. Kadra Belgii powinna pokazać na tych mistrzostwach dużo energii. Ich świeżość oraz pomysłowość może uprzykrzyć życie każdemu rywalowi. Mimo tak dobrych dryblerów ich zespół pod względem fizycznym można uznać za jeden z wyższych oraz silniejszych. Kompany to skała, reszta obrońców również są słusznego wzrostu. Poza nimi Fellaini oraz Witsel, których oprócz fryzury łączy wysoki wzrost oraz bestia zwana Lukaku. Ten zawodnik może mieć podobne wejście w wielki turniej co Wayne Rooney. Może odbijać od siebie obrońców, gdyż jego siła pozwala przepchnąć nawet dwóch przeciwników. Oczywiście nie można zapomnieć o jego szybkości, grze głową czy piekielnie mocnym strzale. Wracając do zalet całej drużyny to na pewną będą to stałe fragmenty gry. Poza tym wrzutki, czy dalekie piłki do Lukaku nie są wykluczone. Jednak to nie jest jedyną opcją jeśli wszyscy gracze są bardzo dobrze wyszkoleni technicznie i bez problemu przedostaną się pod pole karne krótkimi podaniami. Widać że to wszystko może się udać i zostaje nam tylko czekać aż wybuchnie. Wszystko wskazuje że to Belgia będzie czarnym koniem tych mistrzostw. Ich kadra budzi duży szacunek i można otwarcie mówić o sukcesie Belgijskiego związku piłki nożnej, który poprzez reformę w szkoleniu młodych piłkarzy dał wielką szanse dla każdego zawodnika. Warto zauważyć że większość z tych graczy jest jeszcze kilka lat przed teoretycznie najlepszym wiekiem dla piłkarza, czyli ich forma oraz umiejętności powinny jeszcze się poprawić. Prawdopodobnie rośnie nam kolejna potęgą w piłce nożnej. Te mistrzostwa mogą pokazać jaką silną bronią dysponują Belgowie, i bardzo możliwe że w kolejnych mistrzostwach będziemy ustawiać ich w gronie faworytów do zwycięstwa. Paweł Szcześniak upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/0f/belgium_national_team_vs_usa_2013.jpg 13

14 Wygwizdany Fellaini Kolos na glinianych nogach Patrząc na grę Marouane a Fellainiego przez pryz-mat sezonu zgodnie możemy stwierdzć, iż Belg nie spełnił oczekiwań wiszących nad nim po przyjściu na Old Trafford. Mierzący 194 cm gigant wykazywał się w tym sezonie wieloma atrybutami. Blokował strzały, próbował dryblować, rozprowadzał piłkę, włączał się do akcji ofensywnych drużyny. Problem polega na tym, iż w znacznej większości spotkań te akcje przeprowadzane były z korzyścią dla przeciwników. Belg był jedynym wzmocnieniem Davida Moyesa w letnim okienku transferowym, jego podporą w składzie. Człowiekiem, który miał stać się filarem niezbyt ułożonego środ ka pomocy. Dziś Szkota nie ma już w Manchesterze, a przyszłość Fellainiego stanęła pod znakiem zapytania w momencie, gdy rządy objął Louis van Gaal. upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/dc/marouane_fellaini_vs_usa.jpg 14 Nie oszukujmy się, Belg jest dzisiaj problemem dla Czerwonych Diabłów. Wątpliwe, by zdołał wpasować się w koncepcję futbolu prezent owaną przez dotychczasowe drużyny van Gaala, skoro nie wkomponował się w styl Manchesteru, który chciał wszczepić David Moyes. Dodatkowo reprezentant Belgii to symbol nieudolności na rynku transferowym zarówno Szkota jak i Eda Woodwarda w letnim okienku transferowym. Poszukiwanie na gwałt zawodnika spowodowało, że pomocnik został mocno przepłacony. W tym sezonie grę Belga wypełniał jeden wielki chaos. Piłkarz z jednej strony aktywny, z drugiej najczęściej popełniający błędy. Próby pressingu połączone z brakiem powrotu na właściwą pozycję w momencie kontrataku przeciwników. Pasywna gra w obronie (nieupilnowanie schweinsteigera przy bramce dla Bayernu na Old Trafford, a raczej nieudolna próba przekazania krycia kolegom z obrony). Zresztą w spotkaniu z Bayernem świetnym przeciwstawieniem gry Belga była postawa Toniego Kroosa. Niemiec w zespole z Monachium prowadził grę, płynnie zmieniał strony w czasie przeprowadzenia akcji oraz korggował tempo gry. Jest idealnym wzorcem piłkarza, którym miał stać się Fellaini. Nie bez przyczyny to Kroosa wymienia się, jako potencjalnego kandydata do gry w United, gdyż właśnie takich walorów u pomocnika operującego w środku pola poszukuje klub. Podsumowaniem występów Fellainiego w United jest niewątpliwie ostatni mecz na Old Trafford przeciwko Hull City, wygrany 3:1.

15 Wygwizdany Pewne zwycięstwo, wraz z około meczowymi wydarzeniami było swoistym dramatem Belga. Ten był jedyną plamą zwieńczającą sukces drużyny w tam-tym spotkaniu, a szczególnie dobrej postawy młodzieży. Frustracja Buttnera w momencie zablokowania możliwe, że jego strzału życia. Niezadowolenie Van Persiego przy zmarnowanej sytuacji na strzelenie bramki. Konsternacja Januzaja w chwili, gdy Belg zamiast przyspieszyć akcję wycofał piłkę do obrony. Wreszcie sytuacja przy drugiej bramce Jamesa Wilsona. Belg dostał fantastyczne podanie ze skrzydła i jego jedynym zadaniem było wpakowanie piłki do bramki, przed którą miał już tylko bramkarza Hull. Szczęściem w nieszczęściu (dla Belga) była dobitka młodzika Manchesteru nieudolnego, wręcz poniżającego jak na tę klasę piłkarza strzału. Sama reakcja Fellainiego, który zamiast cieszyć się ze zdobytej bramki przez zespół leżał przez kilka sekund w zadumie na murawie jest świetnym odzwierciedleniem jego postawy. Przyszłość Belga na Old Trafford to jedna niewiadoma. Pewnym jest, iż priorytetem klubu w letnim okienku transferowym będzie wzmocnienie linii defensywnej oraz sprowadzenie solidnego pomocnika operującego w środku pola. Aktualnie w gronie faworytów znajdują się Toni Kroos oraz Cesc Fabregas. Piłkarze o zupełnie odmiennych atrybutach, przystosowani do płynniejszego operowania piłką. Wydaje się również, że w samej ideologii van Gaala dla Belga nie ma po prostu miejsca na boisku. Możliwe, że Holender znajdzie jednak pozycję, na której ten gigant mógłby się odnaleźć, jednak nie oszukujmy się, jest to mało prawdopodobne. Powoli pojawiają się plotki o odejściu Fellainiego z klubu za cenę odpowiadającą połowie kwoty, którą Manchester United musiał zapłacić Evertonowi. Różnica 15 mln funtów ogromna, jednak czy warto zatrzymywać na siłę kogoś, kto nie wpasował się, i nie wiadomo czy zdoła wpasować się w styl gry zespołu? Sam Belg nie przejawia motywacji gry dla Czerwonych Diabłów. Do tej pory miał on jednak podporę w postaci Davida Moyesa. Szkot jednak managerem United już nie jest i wszystko wskazuje na to, iż ostatni jego symbol pasm porażek na Old Trafford w postaci Belga również opuści klub. Z obustronną korzyścią. upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/dc/marouane_fellaini_vs_usa.jpg Krzysztof Nowicki ( wygwizdany.blog.pl/files/2014/05/ jpg 15

16 Czerwone Legendy Roy Keane Dane zawodnika Imię i nazwisko: Roy Keane Data urodzenia: 10 sierpnień 1971 Miejsce Urodzenia: Cork (Irlandia) Pozycja: Pomocnik Statystyki kariery Cobh Ramblers 23 (1) Nottingham Forest 114(22) Manchester United 480(51) Celtic 10 (1) 1991 Irlandia U21 4 (0) Irlandia 67 (9) Kariera trenerska: Sunderland Ipswich Town Irlandia (asystent) 16

17 Czerwone Legendy Roy Keane urodził się w Mayfield, Cork, w 1971 roku. Sport był jego przeznaczeniem, jako że był on związany z jego rodziną od zawsze. Roy od najmłodszych lat uprawiał wszelkiego rodzaju aktywności, ale najlepiej spisywał się jako bokser, biegacz i oczywiście piłkarz. Największy ciąg, pomimo drobnej postury, miał do piłki nożnej, z którą wiązał swoją przyszłość. Roy Keane już w wieku 14 lat próbował dostać się do któregoś z klubów w Anglii, ale trenerzy zawsze uważali, że jest za mały by móc grać na odpowiednim poziomie. Jego pierwszym profesjonalnym klubem był Cobh Ramblers z hrabstwa Cork. Początkowo niedoceniany, pokazał swoją przydatność na boisku. Po zaledwie 23 meczach został zaproszony na testy do Nottingham Forest, a tam zaimponował Brianowi Cloughtowi. Ostatecznie podpisał kontrakt z tym klubem i kosztował ich 47 tysięcy funtów. Początkowo młodemu Irlandczykowi, było trudno przystosować się do życia tak daleko od rodziny. Prosił więc często o parę dni wolnego, by móc wrócić do Cork. Miał dużo szczęścia, że menadżerem był Clought, który w większości przypadków pozwalał mu na to. To pozwoliło mu przejść przez ten ciężki okres. Keane pierwszy mecz dla Forest rozegrał w przedsezonowym turnieju do lat 21. W nim zdobył decydującego karnego w finale. W sezonie oprócz meczy w drużynie młodzieżowej, często występował w rezerwach. Profesjonalny debiut zaliczył na początku sezonu z Liverpoolem, a po dobrym występie Clought coraz częściej wpuszczał go na boisko. Szło mu całkiem dobrze i w tym samym sezonie zdobył nawet swoja pierwszą bramkę w meczu z Sheffield United. Zdarzały mu się także słabsze mecze i potknięcia, a po jednym z takich doszło do nieprzyjemnego incydentu. W meczu z Crystal Palace, Keane popełnił kosztowny błąd, pozwalając przeciwnikom zremisować mecz. Po powrocie do szatni Clought uderzył pięścią młodego Irlandczyka, który zsunął się na ziemie. Pomimo tego incydentu Roy Keane pozostawał zawodnikiem Nottingham Forest. W następnym sezonie był już podstawowym zawodnikiem swojej drużyny i miał bardzo udany sezon. Roy wynegocjował nowy kontrakt, a w nim znajdowała się klauzula pozwalająca na zmianę klubu, gdy ten spadnie z ligi. Taka sytuacja była spowodowana faktem, że za jego dobrymi występami nie szła jednak dobra gra drużyny. Pomimo wszelkich starań, nie był w stanie utrzymać Forest w Premiership. Przez spadek do Championship klauzula w jego kontrakcie uaktywniła się i Irlandczyk mógł opuścić klub. Keane był rozchwytywany, a z najlepszą ofertą zgłosiło się Blackburn Rovers. Wszystkie formalności zostały załatwione Tak się tylko wydawało. Pomylono się w dokumentach i transfer stanął w miejscu. W tym momencie Alex Ferguson zadzwonił do zawodnika, oferując mu grę w Manchesterze United. Przed wykonaniem telefonu wszystko było gotowe i w niedziele spotkano się by podpisać umowę, choć w poniedziałek miał to uczynić z Blackburn. Ostatecznie Roy Keane został zakupiony do Manchesteru United za 3,75 miliona funtów, ówczesny rekord transferowy na wyspach. Pomimo wielkiej sumy, Keane nie miał pewnego miejsca w składzie. Duet Paul Ince Bryan Robson był fundamentalny w mistrzowskim sezonie Jednak Robson miał już 36 lat i borykał się z kontuzjami, to pozwoliło by Irlandczyk grał regularnie i od samego początku dawał kibicom United powody do radości. W debiucie na Old Trafford strzelił 2 bramki w wygranym 3-0 meczu z Sheffield United, a następnie zdobył zwycięską bramkę w derbach Manchesteru. Wkrótce stał się podstawowym zawodnikiem Czerwonych Diabłów. Na koniec swojego pierwszego sezonu cieszył się z dubletu wygrywając ligę i FA Cup. Kolejny sezon był mniej udany, gdyż mistrzem został Blackburn Rovers, a Keano pokazał swoją złą stronę. W meczu rewanżowym z Crystal Palace w FA Cup otrzymał swoja pierwszą czerwoną kartkę po tym jak specjalnie nadepnął na przeciwnika. Roy został wtedy zawieszony na 3 mecze i ukarany karą 5 tys. funtów. Latem 1995 roku doszło do dużych zmian bowiem sprzedano Paula Ince a do Interu, Marka Hughesa do Chelsea i Andrei Kanchelskisa do Evertonu. W ich miejsce pojawiła się młodzież: David Beckham, Nicky Butt i Paul Scholes. Roy Keane stał się liderem pomocy, jako że był najbardziej doświadczonym zawodnikiem. W tym sezonie United po raz kolejny okazało się najlepsze, po tym jak odrobili 12 punktową stratę nad Newcastle. Kolejny sezon nie był dla niego do końca udany, bow- iem miał długi okres czasu leczył ko- lano i inne mniejsze kontuzje. Do- datkowo złapał bardzo kosztowną żółtą kartkę, która wykluczyła go z gry w rewanżowym meczu z Borussią Dortmund. Manchester ostatecznie przegrał ten dwumecz, ale parę dni później po raz kolejny wygrali ligę. Sezon 17

18 Czerwone Legendy był dla Roy a bardzo ważny, gdyż otrzymał opaskę kapitańską po Ericu Cantonie, który sezon wcześniej ogłosił odejście na emeryturę. Ta kampania nie zaczęła się jednak najlepiej. W 9 kolejce United grało z Leeds. W jednej z akcji Keane przewrócił się przy starciu z Alfem-Inge Halandem, uszkadzając więzadła krzyżowe. Norweg następnie stanął nad kontuzjowanym zawodnikiem Czerwonych Diabłów i krzyczał na Irlandczyka, że starał się zrobić mu krzywdę, a teraz symuluje, by uniknąć kary, Ostatecznie Keane nie zagrał już w tym sezonie, a Arsenal wygrał Premiership. Sezon był dla United bardzo ważny, a Roy Keane wrócił do pełni zdrowia. Manchester United w tej kampanii wygrało ligę, FA Cup i Ligę Mistrzów. W tym sezonie Keano rozegrał także najlepszą godzinę w swojej karierze, a miało to miejsce w rewanżowym meczu półfinału Ligi Mistrzów z Juventusem. Po remisie 1-1 na Old Trafford, Czerwone Diabły potrzebowały wygranej na San Siro. Mecz jednak nie rozpoczął się po myśli gości i po dwóch trafieniach Filippo Inzaghiego szanse na awans były coraz mniejsze. Jednak Roy Keane zdobył bramkę w 24 minucie i dał nadzieję na końcowy sukces. Dobra postawa całego zespołu pozwoliła wygrać mecz 3-2 i to Manchester United jechał do Barcelony na finał. Tam doszło do jednego z największych mecz w historii piłki nożnej, ale Keane nie wziął w niej udziału z powodu zawieszenia, za przekroczenie limitu żółtych kartek. Pomimo wygranej w Lidze Mistrzów, Keano miał mieszane uczucia, czego nie ukrywał. Kolejny sezon mijał pod znakiem negocjacji kontraktowych. Irlandczyk odrzucał oferty transferowe innych klubów i negocjował z United przedłużenie kontraktu. Ostatecznie umowa została podpisana dopiero w połowie sezonu , wiążąc Roya Keane z Manchesterem United do 2004 roku. Keane był jednak zły, gdy droższe ceny biletów były obarczone wzrostem płac zawodników. Parę dni po podpisaniu nowego kontraktu Keano zdobył bramkę w meczu z Valencią, ale Ligi Mistrzów obronić się nie udało. W ćwierćfinale Czerwone Diabły spotkały się z Realem Madryt i częściowo przez samobójcze trafienie Irlandczyka, odpadli z europejskich pucharów. Pomimo tego Roy Keane został wygrany zawodnikiem sezonu w Premiership, a Manchester United wygrało swoje 6 mistrzostwo w osiem lat. Sezon zakończył się bez pucharów, ale z jednym wielkim incydentem. W Derbach Manchesteru, 5 minut przed ostatnim gwizdkiem, Keane z premedytacją zaatakował Ald- Inge Halanda w kolano, za co został wyrzucony z boiska. Następnie został ukarany trzema meczami kary i 5 tysięczną grzywną. Gdy przyznał, że zrobił to specjalnie został ukarany na kolejne 5 meczów i otrzymał kolejne 150 tysięcy funtów grzywny. Haland po tym starciu nigdy nie rozegrał pełnego meczu, a starcie z Irlandczykiem miało wpływ na zakończenie jego piłkarskiej kariery. Przed sezonem Roy Keane otwarcie krytykował swoich kolegów z drużyny, mówiąc, że po wygraniu potrójnej korony przestało im zależeć. Jego postawa była początkiem końca. Ferguson ukarał zawodnika 150 tysiącami kary i 3 meczami zawieszenia po tym jak uderzył łokciem zawodnika Sunderlandu. Dodatkowo została ogłoszona nowa kara za zdarzenie z meczu z Halandem, tak więc Keane zrobił sobie przerwę i poddał się operacji biodra. Po powrocie Irlandczyk był innym zawodnikiem. Stał się bardziej powściągliwy na boisku i mniej ruchliwy, przez co miał mniejszy wpływ na grę United. Nadrabiał wszystko nieustępliwością i poprowadził Manchester United do kolejnego mistrzostwa. Era Keane kończyła się, ale nie kończyła się jego rywalizacja z Patrickiem Vieirą. Doszło między nimi do przepychanki słownej na Highbury w 2005 roku. Nie było by w tym nic wielkiego, gdyby nie fakt, że całe zdarzenie puszczono na żywo w telewizji. Zarejestrowano ich słowną przepychankę w tunelu, ale także słowa Irlandczyka w trakcie meczu. Spotkanie to Manchester ostatecznie wygrał 4:2. Keano swoją 50 bramkę zdobył w meczu z Birmingham, Ostatni mecz 18

19 Czerwone Legendy zaliczył 18 września 2005 roku w meczu z Liverpoolem. Równo miesiąc później za obopólną zgodą odszedł z klubu. Kontuzja w meczu z Liverpoolem i jego kłótnie z zarządem doprowadziły do sytuacji, że musiał odejść. Wyszło wtedy na jaw, że na obozie kłócił się z Fergusonem, otwarcie krytykował swoich kolegów z drużyny i otwarcie mówił o tym, że rozgląda się za nowym klubem. Pomimo tych zajść, zarząd i cała organizacja życzyła mu szczęścia w przyszłości. 9 maja 2006 roku zorganizowano nawet mecz honorujący jego 12 i pół roku gry na Old Trafford. Roy Keane po odejściu z klubu podpisał kontrakt z Celticiem Glasgow. Rozegrał jednak tylko 10 meczu dla The Boys i zakończył karierę z przyczyn zdrowotnych. wyczucie tempa gry i potrafił grać w defensywie oraz ofensywie, będąc prawdziwym generałem środka pola. Dla Manchesteru United wystąpił 480 razy, zdobywając 51 bramek. Był kapitanem za czasów którego Czerwone Diabły świętowały największe sukcesy. Poświęcał się dla klubu w każdym możliwym momencie, przez co łapał mniej lub bardziej poważne kontuzje. Z pewnością gdyby nie one rozegrałby jeszcze parę sezonów. Roy Keane miał odpowiedni talent, charakter i zaangażowanie by stać się Legendą Manchesteru United. Roy Keane następnie rozpoczął karierę menadżerską w Sunderlandzie i pomógł im awansować do Premiership, zdobywając przy okazji nagrodę menadżera roku. W Premiership szło mu różnie, ale nie był najpopularniejszą osobą w drużynie. Postawę z boiska przeniósł na ławkę trenerską, co nie przysporzyło mu wielu przyjaciół. Mówiło się nawet, że gdy ten zrezygnował z posady, zawodnicy Czarnych Kotów świętowali. Następnie został szkoleniowcem Ipswich Town, ale nie osiągnął z nimi za wiele, choć w planach był awans do Premiership. Został zwolniony po półtora roku pracy. Obecnie jest asystentem Martina O Neila w reprezentacji Irlandii. Roy Keane był jednym z najbardziej wpływowych zawodników w historii Manchesteru United. Miał doskonałe Ciekawostki Keane wystąpił łącznie 220 razy przy Old Trafford. Keane nie strzelił żadnej z drużyn więcej niż 3 bramki. Najczęstszym przeciwnikiem Roy a był Arsenal, przeciwko któremu wystąpił 27 razy. Keane w całej karierze strzelił 1 bramkę samobójczą w meczu z Realem Madryt. W barwach Untied Keane brał udział w 18 finałach rozgrywek pucharowych. Łącznie Keane otrzymał 11 czerwonych kartek. 19

20 Mistrzostwa Świata FIFA World Cup 2014 w Brazylii 20

21 Mistrzostwa Świata Grupy Grupa a Brazylia Chorwacja Grupa b Hiszpania Holandia Meksyk Kamerun Chile Australia Grupa c Kolumbia Grecja Grupa d Urugwaj Kostaryka Wybrzeże Kości Słoniowej Grupa e Szwajcaria Japonia Ekwador Anglia Grupa f Argentyna Włochy Bośnia i Hercegowina Francja Honduras Iran Nigeria Grupa g Niemcy Portugalia Grupa a Belgia Algieria Ghana USA Rosja Korea Płd. 21

22 Mistrzostwa Świata Zawodnicy United w Brazylii Tego lata wszystkie oczy fanów piłki nożnej skupią się na Brazylii, gdzie będzie rozgrywane piłkarskie święto. WIększość inforacji na temat mistrzostw jest znana. Jedną z nielicznych niewiadomych pozostają składy drużyn. Część selekcjonerów podała już ostateczne kadry złożone z 23 zawodników, ale większość na razie ogłosiła bardziej obszerne listy nazwisk, z których najpóźniej do 2 czerwca zostaną wybrani piłkarze, którzy pojadą do Brazylii. Manchester United statystycznie plasuje się na drugim miejscu pod względem liczby reprezentantów, którzy zostali powołani. Poniżej przedstawiamy listę zawodników Shinji Kagawa (Japonia) Javier Hernandez (Meksyk) Adnan Januzaj (Belgia) Marouane Fellaini (Belgia) Antonio Valencia (Ekwador) Chris Smalling (Anglia) Phil Jones (Anglia) Wayne Rooney (Anglia) Nani (Portugalia) Patrice Evra (Francja) Michael Carrick (Lista rezerwowa Anglii) Tom Cleverley (Lista rezerwowa Anglii) 22 David de Gea (Hiszpania) Juan Mata (Hiszpania) Danny Welbeck (Anglia)