Draghi wycofał się z zapowiedzi

Transkrypt

1 Draghi wycofał się z zapowiedzi Od pewnego czasu konferencje prezesa Draghiego nie rozczarowują inwestorów. Podobnie było i wczoraj. Co prawda w układzie EURUSD nadal dominuje dolar, ale zmiana tonu wypowiedzi prezesa EBC to istotny element, przesuwający preferencje inwestorów w kierunku euro. Wydarzenia tygodnia minionego: Mario Draghi od miesięcy podtrzymywał tezę, iż luźna polityka pieniężna i poprawa sytuacji na rynkach finansowych będzie stopniowo przekładać się na ożywienie w europejskiej gospodarce. W ubiegłym miesiącu wydawał się jednak zrezygnowany. EBC obniżyła stopę referencyjną, wprowadzając jednocześnie nowy mechanizm finansowania dla słabszych banków, zaś Draghi wspomniał podczas konferencji, iż możliwe jest także obniżenie stopy depozytowej, która obecnie wynosi okrągłe 0%. Takie rozwiązanie miałoby zniechęcić banki do przetrzymywania środków na rachunku w EBC i przełożyć się na wzrost akcji kredytowej. Dla inwestorów byłoby to o tyle istotne, iż rentowności najbezpieczniejszego długu w EUR cofnęłyby się na wyraźnie ujemne wartości, powodując odpływ środków od euro. Na przykład w kierunku dolara, gdzie ostatnio rynki coraz śmielej zaczynają wyceniać pierwszą podwyżkę stóp procentowych. Taka zapowiedź na konferencji przełożyła się na osłabienie euro. W tym miesiącu było jednak inaczej, co można było przewidzieć po publikacji indeksów PMI za maj. Szczególnie indeks dla przemysłu odnotował wyraźną poprawę. W samej Hiszpanii wzrost wyniósł aż 3,4 pkt., zaś dla całej strefy było to 1,6 pkt. Oczywiście za miesiąc może się okazać, że dane te zostały zaburzone przez czynniki jednorazowe, jednak póki co było to wygodną wymówką dla prezesa EBC, aby powrócić do faworyzowanej wcześniej tezy dotyczącej ożywienia. Wiadomym było, iż Draghi sam nie wróci do tematu stopy depozytowej, ale naciskany przez dziennikarzy prezes sprytnie wytłumaczył, iż w maju chodziło mu jedynie o zasygnalizowanie technicznej możliwości takiego ruchu. Dla inwestorów oznacza to w tej sytuacji oddalenie się ryzyka spadku rentowności krótkoterminowego długu poniżej zera, a to naturalnie dobra wiadomość dla euro. Cały czas dla kursu EURUSD bardziej istotny jest amerykański rynek pracy, gdyż statystyki płynące z niego będą kształtować przyszłe decyzje FEDu. Dane, które poznaliśmy w piątek powodują, że dyskusja dotycząca zmiany polityki monetarnej banku centralnego USA może zostać odsunięta w czasie. Zapraszam do lektury biuletynu! dr Przemysław Kwiecień Główny Ekonomista Dane z amerykańskiego rynku pracy stopa bezrobocia w USA wzrosła w maju do 7,6%. Natomiast w sektorze pozarolniczym przybyło 175 tys. nowych miejsc pracy. Powyższe dane odsuwają w czasie dyskusję o szybkim zakończeniu lub zmniejszeniu QE3. Posiedzenie EBC Mario Draghi pytany przez dziennikarzy powiedział, że EBC jest technicznie gotowy do obniżki stopy depozytowej, ale na ten moment nie ma powodów, żeby się na ten krok zdecydować; to zaś szybko przełożyło się na silne umocnienie euro Lepsze dane ze strefy euro jednym z najważniejszych powodów zniechęcających do obniżki stopy depozytowej do poniżej zera, były lepsze od oczekiwań i wyższe niż przed miesiącem odczyty indeksów PMI dla przemysłu w strefie euro Obniżka stóp w Polsce i silne osłabienie złotego RPP zgodnie z naszymi prognozami obniżyła stopy, co nie miało większego znaczenia dla rynków; na złotym w ostatnich dniach dużo ważniejsza było wybicie z konsolidacji oraz silna realizacja zysków na polskim długu przez inwestorów zagranicznych, co przełożyło się na wzrostu EURPLN do poziom 4,30 nadchodzącego: Dane z USA - w przyszłym tygodoniu poznamy dane o sprzedaży detalicznej i produkcji przemysłowej w maju w Stanach Zjednoczonych oraz wstępny odczyt indeksu Uniwersytetu Michigan Dane z Wielkie Brytanii na funta w przyszłym tygodniu wpływać mogą dane o produkcji przemysłowej i stopie bezrobocia w kwietniu na Wyspach Dane ze strefy euro z największych gospodarek Europy napłyną na rynki dane o inflacji oraz produkcji przemysłowej

2 Temat tygodnia: QE3 - to jeszcze nie koniec Obecny tydzień mógł być tym, który rozstrzygnie o zachowaniu EURUSD w najbliższym czasie. Odpowiednie połączenie działań EBC i danych z rynku pracy w USA mogło przesądzić kierunek dla głównej pary walutowej na najbliższe miesiące. Tak się jednak nie stało. Głównym wydarzeniem dla EURUSD patrząc od strony europejskiej była czwartkowa decyzja EBC w sprawie stóp procentowych i konferencja prasowa Mario Draghiego, o której więcej piszemy na pierwszej stronie. Wydźwięk słów prezesa EBC powoduje, iż presja podażowa na euro w najbliższym czasie będzie ograniczona. To stwarza przestrzeń do zwyżki kursu EURUSD. Obecny tydzień był udany dla wspólnej waluty, zwłaszcza czwartkowa sesja, która przyniosła silne umocnienie euro względem dolara. Najbardziej oczekiwanym wydarzeniem tego tygodnia były piątkowe dane o zatrudnionych w sektorze pozarolniczym w USA. Wysoki odczyt miał spowodować zwiększenie oczekiwań dotyczących ograniczenia programu QE3 przez FED. Dane były jednak mieszane. Przyrost zatrudnionych wyniósł 175tys. czyli nieco lepiej od konsensusu, rozczarowały natomiast dane o stopie bezrobocia, która urosła do 7,6%. Taki odczyt powoduje, że szanse na zmianę polityki monetarnej FED w czerwcu spadły niemal do zera. To zaś sprawia, że napływ kapitału w stronę dolara został odłożony w czasie co powinno przełożyć się na stabilizację EURUSD. Odłożenie dyskusji o wyjściu z QE3 może dodatkowo spowodować, że rozpoczęta ostatnio korekta na światowych giełdach dobiegnie końca zanim na dobre się rozwinęła. Ciekawą sytuację obserwujemy na rynku kontraktów FRA, które pokazują oczekiwania inwestorów co do wysokości stóp procentowych w przyszłości. USD FRA 18x24 od początku maja wzrósł o ponad 25pb i znalazł się na poziomach ostatni raz notowanych w 2012r. To świadczy o tym, iż inwestorzy mimo wszystko poważnie podchodzą do tematu zmiany polityki monetarnej w USA. W związku z tym pytanie dotyczące polityki FEDu brzmi nie czy?, tylko kiedy?. Jeśli taka tendencja będzie się utrzymywała (co jest wielce prawdopodobne) to będziemy obserwować napływ kapitału na rynek dolara amerykańskiego. To powoduje, że w dłuższym horyzoncie EURUSD powinno powrócić do trendu spadkowego.

3 Kurs pary EURUSD znalazł się w tym tygodniu na najwyższym poziomie od końca lutego. Tym samym została pokonana linia trendu, która jest poprowadzona od szczytu przy 1,3700 przez lokalny wierzchołek z końca kwietnia. W poprzednich biuletynach wspominaliśmy, że jej przełamanie powinno wesprzeć kupujących euro, a to z kolei powinno prowadzić do testu oporów przy 1,3200-1,3240. Tak też się stało. Najbliższy konserwatywny cel dla byków został zrealizowany i część z nich może rozważyć zamykanie pozycji długich. To również jest ostatnia nadzieja dla niedźwiedzi, które chciałyby zobaczyć zakończenie prawego ramienia w formacji RGR, ponieważ zakończyłaby się wtedy korekta prosta ABC. Z kolei przekroczenie tej strefy będzie oznaczać, że ruch wzrostowy jest falą trzecią, a nie falą C. Dzięki temu droga do FE 161,8% zostałaby otwarta (1,3531). EURUSD W krótszej perspektywie czasowej obserwujemy potencjalny układ falowy. Notowania przetestowały górne ograniczenie w kanale wzrostowym, tworząc silną i dynamiczną falę trzecią. Tym samym obecnie powinna powstawać korekcyjna fala czwarta, dla której wsparcie wyznaczają zarysowane zniesienia Fibonacciego, w tym kluczowe dla korekt na fali czwartej, zniesienie 38,2%. Dodatkowo wsparciem powinno być także dolne ograniczenie kanału trendowego. Zdaje się, że jeśli te dwa miejsca zostaną wybronione, to rynek mógłby jeszcze zmierzać w kierunku ostatniego szczytu na potencjalnej fali piątej. Wtedy też opór oprócz poziomu 1,3305 byłby wyznaczony przez linię poprowadzoną po szczytach.

4 W mijającym tygodniu odbyło się posiedzenie banku centralnego Australii, na którym zdecydowano się pozostawić główną stopę procentową na poziomie 2,75%. Szef RBA Glenn Stevens uważa, ze obniżki dokonane przez bank centralny na przestrzeni ostatnich miesięcy wspierają gospodarkę Australii. Dostęp do tańszego kredytu zwiększa wydatki gospodarstw domowych, a to powinno prowadzić do ożywienia. Zarząd RBA stwierdził, iż obecny poziom stóp procentowy powinien prowadzić do dalszej poprawy sytuacji ekonomicznej kraju. Komentowana była także sytuacja na rynku walutowym. Zdaniem Stevensa dolar australijski jest nadal przewartościowany biorąc pod uwagę ostatnie spadki cen surowców. RBA nie wykluczyło jednoznacznie dalszych obniżek stóp procentowych, co należy rozpatrywać jako czytelny sygnał dla spekulantów, grających na wzrost wartości australijskiej waluty. Bank nadal dysponuje narzędziami polityki monetarnej mogącymi obniżyć kurs AUDUSD. Za spadkowym scenariuszem dla AUDUSD przemawiają także słabsze dane o PKB Australii, które poznaliśmy w tym tygodniu. Wzrost k/k wyniósł 0,6% (oczekiwano 0,8%), zaś r/r 2,5% (oczekiwano 2,7%). Przecenie dolara australijskiego może także sprzyjać dalsze spowolnienie chińskiej gospodarki a tym samym spadek cen surowców eksportowanych z Australii, głównie rud żelaza. W przeciwieństwie do ubiegłego roku najprawdopodobniej nie zostanie wprowadzony żaden pakiet stymulacyjny, co mogłoby zmienić negatywne tendencje w Chinach. Biorąc pod uwagę wymienione wyżej czynniki, a także możliwy odpływ kapitału w stronę dolara amerykańskiego, związany z oczekiwaniami wyjścia z QE3 to ciągle istnieje potencjał spadkowy dla kursu AUDUSD. AUDUSD Notowania pary AUDUSD kontynuują trend spadkowy. Jest to konsekwencja wcześniejszego wybicia dołem z konsolidacji, która trwała od połowy 2012 roku. Jak na razie każda próba odreagowania kończy się niepowodzeniem i kurs znajduje się już na najniższym poziomie od października 2011 roku. To właśnie dołek przy 0,9386 jest ostatnim silnym wsparciem dla kupujących australijską walutę. Również poziom ten może posłużyć jako konserwatywne miejsce do realizacji zysków z pozycji krótkich. Co więcej wypada przy nim ekspansja 261,8%, która po FE 161,8%, jest potencjalnie kolejnym celem dla niedźwiedzi. Jednak, aby mogła powstać większa korekta, najpierw notowania powinny wzrosnąć nad poziom 0,9584 i dopiero wtedy droga w okolice 0,9800 powinna zostać otwarta. Należy uważnie obserwować wspomniane minimum z 2011 roku, ponieważ od zachowaniu kursu w tym rejonie powinny zależeć dalsze losy australijskiej waluty. Jego zdecydowane przełamanie mogłoby doprowadzić do powstania jeszcze większej fali wyprzedaży.

5 Dwa tygodnie temu pisaliśmy o możliwości wybicia kursu EURPLN z wielomiesięcznej konsolidacji. Nastąpiło to już w następnym tygodniu a silny ruch deprecjacyjny złotego po tym zdarzeniu potwierdził istotność oporu w postaci 4, Po przebiciu tej bariery uruchomionych zostało wiele zleceń obronnych i oczekujących. To sprawiło, że kurs EURPLN bardzo szybko dotarł w okolice kolejnego oporu, który znajduje się w okolicach 4,30. Samo wybicie z konsolidacji i silny ruch wzrostowy kursu było zjawiskiem, które należy wyjaśnić czynnikami technicznymi. Akurat w dniu, kiedy doszło do przełamania oporu na szerokim rynku nie wydarzyło się nic, co mogło mieć tak silny wpływ na złotego. Jednak przyczyną deprecjacji złotego, która trwa od połowy kwietnia może być odpływ kapitału z polskiego rynku obligacji, który zbiega się w czasie z osłabieniem polskiej waluty. Dlatego jeśli chodzi o wewnętrzne czynniki wpływające na kurs złotego to właśnie rynek obligacji powinien być obserwowany przez inwestorów. Taką teorię potwierdza wczorajsza sesja, podczas której rentowności polskich obligacji wzrosły z poziomu 3,6% do 3,75% a kurs EURPLN pokonał poziom 4,30. W bieżącym tygodniu odbyło się także posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej. Zgodnie z naszymi oczekiwaniami Rada obniżyła główną stopę procentową o 25pb do 2,75%. Pytany na konferencji prasowej, o ewentualny koniec cyklu obniżek stóp procentowych, prezes Belka odpowiedział, że zbliżamy się już do poziomu stóp procentowych, który w obecnej sytuacji koniunkturalnej możemy określić jako adekwatny. Naszym zdaniem, można się spodziewać jeszcze jednej obniżki stopy procentowej w tym roku. Wskazuje na to 6-cio miesięczny WIBOR, który znajduje się na poziomie 2,56. Po drugie spodziewamy się, że polska gospodarka zacznie nabierać tempa w drugiej połowie roku, a to zmniejszy presję na Radę do dalszych obniżek. Potencjał aprecjacyjny złotego do euro w najbliższym czasie wydaje się być ograniczony. Kurs EURPLN powinien utrzymywać się w przedziale 4,25-4,35. Niewątpliwie na notowania polskiej waluty decydujący wpływ będą miały pogłoski dotyczące wycofywania się FEDu z QE3. Lepsze dane płynące z amerykańskiej gospodarki będą zwiększały oczekiwania na zakończenie luzowania ilościowego a to powinno powodować odpływ kapitału z innych rynków w kierunku dolara. EURPLN Euro wciąż zyskuje na wartości względem złotego. Tym samym kurs EURPLN znalazł się na najwyższym poziomie od czerwca 2012 roku. Ruch ten jest konsekwencją wybicia górą z konsolidacji, która tworzyła się na opisywanej parze walutowej od połowy 2012 roku. Z punktu widzenia analizy technicznej oraz Teorii Elliotta cała zwyżka może być oznaczona jako fala 3/C, po wcześniejszej korekcie prostej na fali 2/B. Fala 3/C jest zazwyczaj najbardziej dynamiczna, a więc skala ruchu nie powinna być zaskoczeniem. Aktualnie lokalny opór może wyznaczać poziom 4,30, ale zdaje się, że rynek powinien dalej zwyżkować do poziomu 4,35, gdzie znajduje się ekspansja 161,8%. Najbliższe wsparcie jest obecnie wyznaczone przez ostatnie miejsce oporu i znajduje się w okolicach 4,21-4,22. Jego test w tym tygodniu pokazał, że jest to istotna bariera. Dopiero jej przełamanie mogłoby zmienić układ sił na opisywanym rynku.

6 Na wykresach: GBPUSD, EURGBP Funt także umacnia się w relacji do wspólnej waluty. Notowania pary EURGBP zdecydowanie cofnęły się od strefy oporu, która rozciąga się pomiędzy poziomami 0,8586-0,8636. Strefa ta jest wciąż wyznaczona przez lukę bessy, która powstała w połowie marca i wciąż skutecznie zachęca rynkowe niedźwiedzie do wyprzedaży euro. Z kolei okolice 0,8490 zdają się być obecnie lokalnym wsparciem, którego pokonanie powinno otwierać drogę w okolice 0,8400. W takim przypadku zostałaby zanegowana formacja podwójnego dna, a rynek mógłby nadal zmierzać na południe w kierunku 0,8227. Jedynie pokonanie wspomnianej strefy oporu mogłoby prowadzić do wzrostów w okolice szczytu z lutego. Mijający tydzień jest bardzo udany dla kupujących brytyjską walutę. Spoglądając na wykres dawno nie obserwowaliśmy tak dużej świecy wzrostowej. Dzięki temu kurs pary GBPUSD znalazł się na najwyższym poziomie od lutego 2013 roku. W konsekwencji został naruszony lokalny szczyt i notowania dodatkowo testują górne ograniczenie w niebieskim kanale trendowym. Jest to kluczowe miejsce, gdyż jego przełamanie mogłoby doprowadzić do zdecydowanie większego ruchu wzrostowego. Wtedy też rynek mógłby przekroczyć ekspansję 100%, a celem stałyby się okolice FE 161,8% (1,6257). Z drugiej strony część inwestorów może dostrzegać układ korekty prostej, tworzącej się od dołka. W takim przypadku obecny opór może być dogodnym miejscem do rozważenia sprzedaży funta, ponieważ trend od początku roku jest trendem spadkowym.

7 Rynek akcji: przecena na japońskiej giełdzie wciąż trwa Przecena na japońskiej giełdzie, która została zapoczątkowana pod koniec maja, wciąż trwa. Kontrakt na indeks Nikkei stracił już 20 proc. po tym jak w ciągu ostatniego roku urósł o ponad 90 proc. Zdaje się, że bańka, która powstała po wprowadzeniu ultra luźnej polityki monetarnej pęka. Jedną z przyczyn tak dużego odwrotu inwestorów jest m.in. wzrost rentowności 10-letnich obligacji, które z poziomu 0,6 proc. z początku maja wzrosły do 0,93 proc. pod koniec miesiąca. W konsekwencji wiele japońskich firm zdecydowało się zrezygnować z emisji obligacji, ponieważ koszt obsługi zadłużenia zdecydowanie wzrósł. Tym samym wiele projektów inwestycyjnych zostało zaniechanych, co negatywnie wpływa na perspektywę rozwoju przedsiębiorstw (a to na niższą wycenę ich akcji). Dodatkowo powyższy wzrost rentowności jest dużym obciążeniem dla rządu, który wydaje ok proc. dochodów podatkowych na obsługę długu. W Japonii zadłużenie przekracza 200 proc. w stosunku do PKB i w tym roku może wyraźnie wzrosnąć, według prognoz relacja może sięgnąć 245 proc. PKB. Co ciekawe pomimo ostatniego silnego spadku indeksu nie obserwujemy większego odpływu kapitału. Według ostatnich danych CFTC, po ostatnim tąpnięciu, pojawili się inwestorzy, którzy wykorzystali przecenę do tańszych zakupów. Świadczy o tym wzrost długich pozycji netto. Ich poziom jest taki sam jak pod koniec kwietnia i rósł pomimo silnej zniżki. Jednak z drugiej strony jest to spory czynnik ryzyka, gdyż w momencie zamykania pozycji długich, spadek mógłby być jeszcze silniejszy niż ten, który obserwujmy w ostatnim czasie. Źródło: XTB, japońskie Ministerstwo Finansów, dane w tys. Z kolei z danych publikowanych przez japońskie Ministerstwo Finansów również wynika, że nie zanotowano większego odpływu kapitału z japońskiego rynku akcji, jeśli chodzi o inwestorów zagranicznych. Dane te zawierają zmiany w napływie kapitału do dnia 1 czerwca, a więc obejmują większość część ostatnich spadków. Z powyższego wynika, że kapitał zagraniczny jest jeszcze znacznym stopniu zaangażowany na japońskim rynku, a perspektywa jego wychodzenia będzie powodować presję podażową na indeks Nikkei. Stąd też, ja na razie, ciężko jest doszukiwać się czynników, które mogłyby wesprzeć rynkowe byki. Zdaje się, że jedynie pozytywnym bodźcem mógłby być zdecydowany spadek rentowności obligacji, które nadal pozostają na relatywnie wysokim poziomie, co jest m.in. konsekwencją luźnej polityki monetarnej. Źródło: CFTC, XTB

8 Na wykresach: US.500 (S&P500 Futures), JAP225 (Nikkei Futures) Interesująco prezentuje się zestawienie kontraktu terminowego na indeks Nikkei z parą USDJPY. Rynki te cechuje duża dodatnia korelacja, a w ostatnim czasie japoński indeks zaczął zniżkować szybciej aniżeli para USDJPY. Tym samym można rozważyć dwa podejścia do tego zjawiska. Z jednej strony Nikkei może posłużyć jako wskaźnik wyprzedzający dla większego umocnienia jena (od strony Teorii Elliotta byłaby to fala czwarta). Z drugiej strony część inwestorów może wykorzystać powstałe zjawisko do gry na podstawie dywergencji. Wtedy też należałoby rozważyć otwarcie pozycji długiej na japońskim indeksie oraz krótkiej na parze USDJPY. Z czasie powstała dywergencja powinna się zmniejszyć, a taka strategia eliminuje ryzyko kierunkowe przy odpowiednio dobranych wielkościach pozycji. Na amerykańskiej giełdzie obserwujemy trzytygodniowy spadek. Korekta rozpoczęła się od nieprzypadkowego miejsca, ponieważ na silny opór w rejonie 1670 pkt. wskazało zgrupowanie ekspansji Fibonacciego, o których wspominaliśmy w poprzednich biuletynach. W tym też rejonie znajdowało się górne ograniczenie w czerwonym kanale trendowym, które zostało wybronione. Dzięki temu aktualnie możemy obserwować spadek do jego dolnego ograniczenia, które wraz ze wcześniej pokonanym niebieskim kanałem trendowym, stanowi pierwsze miejsce wsparcia. Dodatkowo w tym rejonie znajduje się okrągły poziom 1600 pkt. W najbliższym czasie możemy obserwować walkę o utrzymanie rynku w trendzie wzrostowym, jeśli jednak popyt skapituluje, to następne wsparcia wypadają dopiero przy poziomie 1545 pkt.

9 Tony Tys. ton Rynek surowców: Miedź problemy z podażą surowca Cen miedzi od kilku tygodni utrzymują się stabilnie w okolicach USD za tonę. Pomimo, iż sygnały napływające z gospodarki chińskiej, która odpowiada za 40% światowego popytu na miedź, cały czas nie dają nadziei na ożywienie w II połowie roku, to problemy z wydobyciem miedzi w największych kopalniach na świecie oraz produkcją surowca w chińskich hutach utrzymują ceny znacznie powyżej psychologicznego poziomu 7000 USD za tonę. Po osunięciu się jednej ze ścian wydobywczych w największej kopalni miedzi w USA oraz proteście w chilijskich portach, na rynku pojawił się kolejny problem, który zagraża poważnie prognozom nadprodukcji z początku roku. Władze Indonezji w związku z tragicznym w skutkach wypadkiem do jakiego doszło w największej kopalni miedzi w kraju, zamknęły ją na najbliższe 2 miesiące. Co więcej, na rynku pojawiły się informacje, że jedna z największych hut surowca w Chinach może w najbliższych miesiącach znacznie ograniczyć produkcje miedzi z powodu problemów technicznych. Dlatego też tylko z tych powodów produkcja miedzi rafinowanej na świecie może okazać się niższa o ok tys. ton. Zakładając dodatkowo, że potwierdzą się jeszcze plotki o chęci skupowania miedzi na rynku międzynarodowym przez rządową chińską agencję, która ostatni raz zdecydowała się na takie kroki w 2009 r., to oczekiwana w tym roku nadwyżka produkcji miedzi prawdopodobnie w ogóle się nie pojawi. Wnioski Naszym zdaniem problemy po stronie podażowej, będą w dużym stopniu amortyzowane wysokim stanem zapasów miedzi na świecie, lecz ograniczą presję na spadek cen w najbliższych miesiącach. Jednakże w dłuższym terminie presja wynikająca ze spowolnienia w Chinach wraz z rozwiązaniem obecnych problemów z produkcją powinna cały czas ciążyć cenom. Dlatego też każde silniejsze, krótkoterminowe odbicie cen może okazać się dobrą okazją do sprzedawania miedzi Bilans i ceny na rynku miedzi F Bilans - scenariusz na podstawie prognoz ICSG z kwietnia 2013 r. (lewa oś) Bilans po uwzględnieniu ostatnich zakłóceń w wydobyciu oraz wejścia chińskiej agencji na rynek (lewa oś) Zmiana średniorocznej ceny miedzi (prawa oś) Zapasy miedzi na giełdach towarowych LME Shanghai Futures Exchange Comex 100% 50% 0% -50% Źródła: Bloomberg, ICSG

10 Na wykresach: miedź, ropa Cena ropy zbliża się do kluczowego miejsca oporu. Jest nim poziom 104,75 USD i jego okolice. Wcześniej miejsce to stanowiło wsparcie dla rynku, a następnie było przez kilka tygodni testowane z drugiej strony jako bariera dla kupujących. Aktualnie notowania ponownie zbliżają się do tego miejsca i już w niedługim powinno wyjaśnić się, czy po raz kolejny byki skapitulują, czy też może zostanie on przekroczony. W momencie wyjścia nad 104,75 będzie można oczekiwać również pokonania poziomu 106,87 i wzrostu do kolejnego oporu przy 111,78 USD. Z kolei przy scenariuszu spadkowym jest to ostatni opór, który mogą wykorzystać niedźwiedzie, aby w konsekwencji sprowadzić notowania do dołka 96,74 lub nawet do 91,30 USD, gdzie znajduje się zasięg dla podwójnego szczytu. Na rynku miedzi od kilku tygodni nie obserwujemy większych zmian. Notowania wciąż pozostają pod silnym oporem, który wcześniej oddziaływał na rynek jako miejsce wsparcia. Mowa tutaj o rejonie 7485 USD. Poziom ten rozdziela scenariusz spadkowy od scenariusza wzrostowego. Z jednej strony możemy mieć do czynienia z rozbudowaną falą czwartą, która powinna dotrzeć do górnego ograniczenia w niebieskim kanale spadkowym, a następnie powinna powstać spadkowa fala piąta. Z kolei pokonania wspomnianego poziomu może doprowadzić do zwyżki na podstawie formacji harmonicznej. Wtedy też rynek powinien wybić się z kanału górą i mógłby zmierzać nawet do poziomu 8260 USD za tonę. Dopiero tam znajduje się kolejne silne miejsce oporu z przeszłości. Na tę chwilę jeden i drugi scenariusz zdaje się być tak samo prawdopodobny.

11 KONTAKT Dział Analiz dr Przemysław Kwiecień, Główny Ekonomista, nr tel. (22) Mateusz Adamkiewicz, Daniel Kostecki, Paweł Kordala, Obsługa klienta Premium Anna Lachowiecka nr tel. (22) tel. kom Adres Dom Maklerski X-Trade Brokers nie ponosi odpowiedzialności za decyzje inwestycyjne podjęte na podstawie informacji zamieszczonych w niniejszym opracowaniu. Żadna z zamieszczonych informacji nie może być traktowana jako wytyczna, dyspozycja, obietnica czy zobowiązanie że inwestor osiągnie zysk lub zmniejszy swoje straty wykorzystując zamieszone na stronie informacje. Transakcje na instrumentach inwestycyjnych, w szczególności instrumentach wykorzystujących dźwignię finansową są z natury rzeczy spekulacyjne i mogą w efekcie przynieść straty i zyski, przekraczające zaangażowany przez inwestora kapitał początkowy.