SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH TOM III. ROBOTY WYKOŃCZENIOWE W ZAKRESIE OBIEKTÓW BUDOWLANYCH.

Transkrypt

1 1 SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH TOM III. ROBOTY WYKOŃCZENIOWE W ZAKRESIE OBIEKTÓW BUDOWLANYCH. Tynki cienkowarstwowe zewnętrzne Roboty w zakresie wymiany stolarki okiennej i drzwiowej SPIS TREŚCI 1. Zakres opracowania Wymagania dotyczące robót budowlanych 2. ścian 3. Wymiana stolarki okiennej i drzwiowej 4. Wymagania dotyczące materiałów 5. Wymagania dotyczące sprzętu 6. Kontrola robót 7. Przedmiar i obmiar robót 8. Odbiór robót 9. Roboty tymczasowe i prace towarzyszące 1

2 2 SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT. TOM III ROBOTY BUDOWLANE W ZAKRESIE WZNOSZENIA KOMPLETNYCH OBIEKTÓW BUDOWLANYCH LUB ICH CZĘŚCI ORAZ ROBOTY W ZAKRESIE INŻYNIERII LĄDOWEJ I WODNEJ 1. Zakres opracowania Przedmiotem opracowania są Szczegółowe Specyfikacje Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych. Podstawą opracowania jest Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno użytkowego. Roboty budowlane zostały sklasyfikowane na podstawie wspólnego Słownika Zamówień (CPV), którego stosowanie reguluje Rozporządzenie Komisji (WE) Nr 2151/2003 z 16 grudnia 2003 r. zmieniające Rozporządzenie (WE) Nr 2195/2002 Parlamentu Europejskiego oraz Rady w sprawie Wspólnego Słownika Zamówień (CPV). W niniejszej SST przedstawiono część grupy o nazwie Roboty Budowlane (kod wg CPV: ), klasa robót o nazwie Roboty wykończeniowe w zakresie obiektów budowlanych (kod wg CPV ) w skład której wchodzi: Tynkowanie Demontaż i montaż stolarki 2. Wymagania dotyczące robót budowlanych ścian W przedmiotowym budynku, ściany zewnętrzne należy ocieplić w technologii BSO styropian gr 20 cm klejone z dodatkowym mocowaniem mechanicznym roboty należy wykonać zgodnie z: Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano montażowych, tom I Budownictwo Ogólne, część 4 Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlanych : Zabezpieczenia i izolacje. Bezspoinowy system ocieplania ścian zewnętrznych budynków, część 3, Wydawnictwo ITB, Warszawa 2007 ZUAT-15/V.03/2010 Zestaw wyrobów do wykonania ociepleń ścian zewnętrznych z zastosowaniem styropianu jako materiału termoizolacyjnego i pocienionej warstwy elewacyjnej (ETICS) ( wydanie III- opracowano w temacie NT 50/08) Wszelkie prace należy wykonać zgodnie z kartami technicznymi poszczególnych elementów systemu oraz informacjach zawartych w materiałach technicznych zastosowanego systemu. Prace ociepleniowe należy prowadzić w sprzyjających warunkach atmosferycznych. Temperatura podłoża i otoczenia, zarówno w trakcie prac jak i w okresie wysychania poszczególnych materiałów powinna wynosić od +5 do 25 0 C. Elewacja powinna zostać 2

3 3 osłonięta i zabezpieczona przed wpływem opadów atmosferycznych, bezpośrednim nasłonecznieniem i działaniem silnego wiatru. PODŁOŻE : Podłoże powinno być nośne, równe i oczyszczone z wszelkich elementów mogących powodować osłabienie przyczepności zaprawy. Luźne lub słabo przylegające fragmenty należy skuć, a ubytki uzupełnić materiałami zalecanymi do tego typu prac, np. zaprawą tynkarską Atlas, zaprawą wyrównującą Atlas. Resztki słabo przylegających powłok malarskich powinno się zmyć pod ciśnieniem lub zeskrobać. W przypadku podłoża słabego, pylącego, bądź też podłoża o dużej chłonności należy przeprowadzić gruntowanie emulsją np. Atlas uni grunt. MOCOWANIE PŁYT STYROPIANOWYCH : Wykonanie ocieplenia należy rozpocząć od zamocowania na ścianie listwy cokołowej, ułatwia ona zachowanie równomiernego poziomu przy układaniu pierwszej i kolejnych warstw płyt styropianowych, a także stanowi wzmocnienie dolnej krawędzi systemu. Zamiast listew cokołowych dopuszcza się stosowanie pasów siatki pancernej bądź dwóch warstw siatki. Po zamocowaniu listwy cokołowej przystępujemy do przyklejenia izolacji termicznej. Pierwszy rząd płyt mocujemy opierając go na listwie startowej. Kolejne układamy stosując przewiązanie w tzw. Cegiełkę. Takie przesunięcie należy wykonać zarówno na powierzchni ściany, jak i na narożach budynku. Głównym elementem mocującym styropian do podłoża jest zaprawa klejąca np. atlas stopter. Warstwę mocującą np. atlas stopter nakłada się na powierzchnię płyt metodą pasmowo- punktową. Szerokość pryzmy obwodowej ułożonej wzdłuż krawędzi płyty powinna wynosić co najmniej 3cm. Na pozostałą powierzchnię należy nałożyć równomiernie 6 placków o średnicy około 8-12 cm. Naniesiona na płytę zaprawa powinna obejmować co najmniej 40% jej powierzchni. Po nałożeniu zaprawy, płytę należy bezzwłocznie przyłożyć do podłoża i docisnąć. Należy stosować dodatkowe mocowanie w postaci kołków plastikowych w ilości około 4 szt. Na 1m 2. Dodatkowe mocowanie można wykonać po upływie 24 godzin od przyklejenia płyt. WARSTWA ZBROJONA: Warstwę zbrojoną stanowi siatka z włókna szklanego, zatopiona w zaprawie klejącej np. atlas stopter. Siatka powinna być dostosowana do systemy, posiadać odpowiednią wytrzymałość mechaniczną, równy i trwały splot, odporność na alkalia. Do wykonania warstwy zbrojonej można przystąpić nie wcześniej niż po trzech dniach od przyklejenia płyt. Prace rozpoczynamy od przeszlifowania ewentualnych nierówności płaszczyzn płyt styropianowych. W celu zwiększenia odporności warstwy termoizolacji na uszkodzenia mechaniczne, na wszystkie naroża pionowe budynku oraz na narożach ościeży okien, należy wkleić aluminiowe listwy narożne systemowe. W celu ochrony i estetycznego wykończenia szczelin dylatacyjnych należy zastosować profile dylatacyjne np. firmy KOELNER. W dalszej kolejności należy wzmocnić powierzchnię ścian w sąsiedztwie styków pionowych i poziomych naroży otworów okiennych i drzwiowych, poprzez zatopienie w zaprawie pasków siatki o wymiarach ok. 20x30 cm. Paski te powinny być ustawione pod kątem 45 0 do linii wyznaczonych przez krawędzie ościeży. Wykonanie warstwy zbrojonej polega na rozprowadzeniu zaprawy np. atlas stopter równomiernie po całej powierzchni termoizolacji i wtopieniu w nią kolejnych pasów siatki. 3

4 4 Wygodnie jest najpierw wcisnąć siatkę w zaprawę jedynie w kilku punktach, a później dokładnie zatopić cały pas pacą zębatą. Prawidłowo zatopiona siatka powinna być całkowicie niewidoczna spod powierzchni kleju i nie powinna bezpośrednio stykać się z powierzchnią płyt. Warstwa zbrojona musi być warstwą ciągłą, tzn. że kolejne pasy siatki muszą być układane z zakładem min. 10cm, zaś na narożach powinien wynosić min. 15 cm. Zakłady siatki nie mogą pokrywać się ze spoinami między płytami styropianowymi. Ostatnią czynnością jest wygładzenie warstwy zbrojonej pacą metalową. Staranność prac jest szczególnie ważna, nie tylko ze względów konstrukcyjnych, ale i estetycznych. Jeżeli po wygładzeniu pozostaną jakieś nierówności to należy je koniecznie zeszlifować, ponieważ ze względu na mała grubość wyprawy tynkarskiej (1,5 mm) mogą one uniemożliwić jej prawidłowe wykonanie. WARSTWA WYKOŃCZENIOWA : Warstwę wykończeniową będzie stanowił tynk cienkowarstwowy akrylowy. Do wykonania warstwy wykończeniowej można przystąpić po około trzech dniach od nałożenia warstwy zbrojonej. Bez względu na rodzaj zastosowanego na ociepleniu tynku cienkowarstwowego na warstwie zbrojonej należy wykonać podkład z masy tynkarskiej, podkład powinien być odpowiedni dla danego rodzaju tynku (systemu). Kolorystyka tynku a) W kolorach szarych z wykończeniem czerwonym Obróbki oraz pozostałe prace powiązane : a) Należy rozebrać istniejące obróbki blacharskie i systemy orynnowania b) Należy wykonać nowy system orynnowania z wysokoudarowego PVC lub blachy powlekanej poliestrem. 4. Wymagania dotyczące robót budowlanych w zakresie wymiany stolarki okiennej i drzwiowej W przedmiotowych obiektach przewidziano przewidziano wymianę stolarki stalowej i drewnianej na stolarkę termoizolacyjną z zestawami szklanymi o współczynniku przenikania ciepła U < 1,1 W/m 2 *K. W budynkach należy wbudować drzwi PCV typu zewnętrznego ciężkie, przeszklone szkłem bezpiecznym, wyposażone w samozamykacze. Okna wbudowuje się wraz ze skrzydłem, którego do montażu nie należy zdejmować, a w przypadku prac wykończeniowych należy je zabezpieczyć przed zabrudzeniem folią lub ochronną taśmą malarską. W ścianie jednowarstwowej z ociepleniem zewnętrznym okna powinny zostać dosunięte do warstwy ocieplenia, a w ścianie szczelinowej należy je montować w strefie izolacji termicznej ściany. Przed ostatecznym zamontowaniem ościeżnicę należy ustawić i zablokować w ościeżu przy pomocy klinów montażowych, poduszek pneumatycznych lub specjalnych ścisków montażowych. Należy pamiętać, aby po wypoziomowaniu progu i ustawieniu okna w pionie, zachować jednakowe luzy przy stojakach i nadprożu, a w ościeżu z węgarkiem również luz przy płaszczyźnie węgarka. Punkty wstępnego montażu należy rozmieszczać przy narożach 4

5 5 ościeżnicy, co zabezpieczy ją przed odkształceniami. Zamocowanie ościeżnicy w otworze należy realizować przy użyciu kotew, tulei rozpieranych lub specjalnych wkrętów, z tym, że tulei i wkrętów nie należy stosować w ścianach szczelinowych. Łączniki powinny zostać dobrane w taki sposób, aby zapewniały bezpieczne przenoszenie wszystkich obciążeń działających na okno. Kotwy, które najczęściej są wykonane z blachy o grubości minimum 1,5 mm, dostosowuje się do profilu okiennego i mocuje w określonych rozstawach na całym obwodzie okna, za wczepienia w profil okna lub przykręcenie wkrętami. Drugi koniec kotwy jest mocowany do muru za pomocą kołków rozporowych lub specjalnych wkrętów. Mocowanie ościeżnic okiennych przy użyciu wkrętów lub tulei rozpieranych wymaga ich przewiercenia. Otwory w murze zaleca się wiercić przez wcześniej przygotowane otwory w ościeżnicy lub przez otwory w kotwach montażowych. Należy pamiętać, aby przed dostatecznym dokręceniem tulei rozporowych, w przerwę pomiędzy ościeżem a ościeżnicą włożyć klocki dystansowe o grubości przerwy, które zapobiegną deformacji ościeżnicy. Wielkość zagłębienia łączników i mocowania kotew w murze powinna wynosić orientacyjnie 30 mm dla ściany betonowej i 60 mm dla ściany z cegły dziurawki. Następną czynnością, którą należy wykonać jest założenie skrzydeł i sprawdzenie poprawności ich działania, a w niektórych sytuacjach należy dokonać regulacji okuć. Po stwierdzeniu prawidłowości funkcjonowania wszystkich mechanizmów można przystąpić do uszczelniania stolarki. Po zamontowaniu stolarki luz montażowy należy wypełnić materiałem uszczelniającym w celu uzyskania wymaganej izolacyjności termicznej i akustycznej, z uwzględnieniem rozszerzalności materiału ramy ościeżnicy, możliwości wniknięcia wody opadowej od zewnątrz oraz pary wodnej od wewnątrz budynku. Izolację akustyczną i cieplną, przy zachowaniu strefowego układu uszczelnień, można wykonać przy użyciu poliuretanowej pianki montażowej, wełny mineralnej lub waty szklanej. W przypadku dużych okien należy stosować rozpórki zabezpieczające przed wygięciem elementów ramy przez rozprężającą się piankę. Jako izolację paroszczelną można zastosować folię paroizolacyjną, którą należy przykleić jednym brzegiem do ościeżnicy, a drugim do ościeża bądź kitu silikonowego ułożonego w szczelinie pomiędzy krawędzią a ościeżem. Do wykonania zewnętrznego zabezpieczenia przed wnikaniem deszczu można używać uszczelnienia z folii paroprzepuszczalnej lub za pomocą rozprężonych taśm uszczelniających. Jeśli wewnątrz zostały prawidłowo wykonane uszczelnienia, wówczas od zewnątrz można wykonać szczelniejsze wykończenia np. przy użyciu kitu silikonowego. W dolnej, zewnętrznej części ościeża wymagane jest wykonanie obróbek, które będą odprowadzać wodę spływającą po powierzchni okna. W stolarce aluminiowej parapety stalowe lub aluminiowe powinny zostać zamocowane do elementu podprogowego. Szerokość parapetu powinna zapewnić odprowadzenie wody w odległości 3-5 cm poza lico ściany, przy spadku parapetu minimum 5%. Zabezpieczenie przed poderwaniem parapetu do góry stanowią 5

6 6 wsporniki, które należy przykręcić w progu ościeża lub na zewnętrznej płaszczyźnie ściany. Parapety powinny posiadać końcówki pozwalające na ich pracę spowodowaną zmianami temperatury, a w przypadku stosowania parapetów o długości przekraczającej 3 m, zaleca się stosowanie profili dylatacyjnych. Parapety wewnętrzne typu PCV. Montaż parapetu powinien odbyć się po uszczelnieniu okna w ościeży. Parapet należy osadzać na podkładzie wyrównanej zaprawy. Wykończenie połączenia ościeży z ościeżnicą od strony wewnętrznej ściany należy wykonać poprzez tynkowanie lub obłożenie płytami gipsowo-kartonowymi. Od zewnętrznej strony ściany, ościeża powinny zostać otynkowane z zastosowaniem na krawędzi styku z oknem narożniki tynkarskie. Jeśli nie stosujemy narożników konieczne jest odsunięcie tynku od ościeży na grubość kielni, co zapobiegnie przypadkowym spękaniom tynku. Montaż stolarki powinien odbywać się w budynku, który został zabezpieczony przed opadami atmosferycznymi. Stolarkę okienną i drzwiową należy przechowywać w pomieszczeniach suchych, przewiewnych, wyposażonych w podłogę lub zabezpieczonych od przenikania wilgoci z gruntu. Drzwi i okna należy układać w odpowiednie stosy. Każdą sztukę należy przedzielać przekładkami. Podczas montażu drzwi i okien należy przestrzegać zaleceń producentów. 5. Wymagania dotyczące materiałów Do wykonania robót budowlanych należy użyć materiałów dopuszczonych do powszechnego stosowania w budownictwie, posiadających stosowne atesty i certyfikaty dopuszczające do stosowania. Zastosowanie poszczególnych typów materiałów powinno być zgodne z zaleceniami ich producentów. 6. Wymagania dotyczące sprzętu Wykonawca przystępujący do wykonania robót winien wykazać się możliwością korzystania ze sprzętu i maszyn gwarantujących właściwą jakość robót. Sprzęt używany przez realizującego zadanie powinien zostać zaakceptowany przez Nadzór Inwestorski. Maszyny, wraz z wyposażeniem, nie powinny powodować niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych prac, jak też przy wykonywaniu czynności pomocniczych. Zastosowanie danego typu maszyn zależy od potencjału technicznego danego Wykonawcy robót. 7. Kontrola robót Badania kontrolne wykonanych robót obejmują w szczególności sprawdzenie: a.zgodności ich wykonania z dokumentacją projektową z uwzględnieniem wszystkich dokonanych w niej zmian, b.certyfikatów lub deklaracji zgodności zastosowanych materiałów, c. prawidłowości przygotowania podłoży, 8. Przedmiar i obmiar robót Zgodnie z zasadami przedstawionymi w OST, która stanowi odrębne opracowanie. 6

7 7 9. Odbiór robót Odbiór gotowych robót może nastąpić po stwierdzeniu zgodności ich wykonania z zamówieniem, określonym przez projekt budowlany, STWiORB, a także dokumentację powykonawczą. Roboty powinien zostać odebrany, w sytuacji, gdy wszystkie wyniki badań kontrolnych są pozytywne. Jeśli chociaż jedno z badań daje wynik negatywny wówczas należy: jeśli jest to możliwe, poprawić roboty i przedstawić do ponownego odbioru, 10. Roboty tymczasowe i prace towarzyszące Zgodnie z zasadami przedstawionymi w OST, która stanowi odrębne opracowanie. 7