Uwagi do projektu Ustawy o efektywności energetycznej Projekt z dnia r. wersja 1.20

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Uwagi do projektu Ustawy o efektywności energetycznej Projekt z dnia 04.12.2014 r. wersja 1.20"

Transkrypt

1 Uwagi do projektu Ustawy o efektywności energetycznej Projekt z dnia r. wersja 1.20 L.p. 1 Przepis, którego dotyczy uwaga Uwaga ogólna Zgłaszający uwagę Treść uwagi Projektowana ustawa wdraża przepisy art. 7 dyrektywy 2012/27/UE poprzez wprowadzenie zmodyfikowanego systemu białych certyfikatów, który jest tylko jednym z możliwych rozwiązań dopuszczanych przez Dyrektywę. Projektodawca nie przeanalizował pod kątem efektywności innych możliwych do wdrożenia systemów wzmiankowanych w Dyrektywie EED, w szczególności systemu opierającego się na instrumencie krajowego funduszu efektywności energetycznej (art. 20 Dyrektywy) i nie dokonał porównania tych systemów ze zmodyfikowanym systemem białych certyfikatów. Wobec tego brak jakiegokolwiek uzasadnienia analitycznego dla proponowanych rozwiązań. Wybór systemu powinien być poprzedzony analizą zapotrzebowania rynku, możliwych źródeł finansowania oraz alternatywnych rozwiązań systemowych. Na podstawie wyników takiej analizy powinna zostać podjęta decyzja o wdrożeniu konkretnego systemu. Stanowisko projektodawcy do uwagi MG przeprowadziło stosowne analizy, których wyniki są zawarte w OSR do projektu ustawy. Propozycja nie spełnia wymagań art. 7 ust. 9 i 10 dyrektywy 2012/27/UE, i nie może być zakwalifikowana jako alternatywny sposób implementacji tego artykułu dyrektywy. W załączeniu przekazujemy opracowaną przez Narodowy Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Analizę koncepcji krajowych systemów wsparcia efektywności energetycznej (zał. 1), która stanowi m.in. porównanie dwóch głównych systemów umożliwiających implementację dyrektywy 2012/27/UE. 2 Uwaga ogólna W projekcie ustawy brak przepisów, które umożliwiłyby przedsiębiorstwom wykazanie oszczędności powstałych w wyniku inwestycji finansowanych ze środków UE oraz krajowych. Projekt ustawy zakłada, że podmioty zobowiązane w systemie będą musiały zrealizować przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej u Oszczędności energii będą wykazywane przez MG i raportowane Komisji Europejskiej w ramach Krajowego planu działań, o którym 1

2 odbiorcy końcowego lub uzyskać i przedstawić do umorzenia świadectwo efektywności energetycznej, które będzie wydawane dla potwierdzenia deklarowanej oszczędności energii finalnej. Zrealizowanie przez podmiot, o którym mowa w art. 9 ust 1, projektu ustawy inwestycji poprawiającej efektywność energetyczną ze środków UE, uniemożliwi nie tylko uzyskanie świadectwa efektywności energetycznej (co wydaje się podejściem słusznym) ale powoduje również, że osiągnięte oszczędności nie mogą zostać zaliczone do obligatoryjnego poziomu oszczędności nałożonego ustawą oraz dyrektywą 2012/27/UE - nie wskazano postępowania raportowania takich oszczędności. mowa w art. 4 projektu ustawy. Wobec tego istnieje ryzyko, że podmioty zobligowane do wykazania oszczędności (zgodnie z art. 7 Dyrektywy 2012/27/UE) oraz będące właścicielem sieci ciepłowniczych, poprzez obowiązek uzyskania świadectwa efektywności energetycznej nie będą mogły korzystać ze środków UE ani krajowych np. na modernizację sieci ciepłowniczej w ramach PI 4.5 POIiŚ Uwaga ogólna Proponowany system uwzględnia jedynie cząstkowe potrzeby. Brak wskazania środków na finansowanie inwestycji realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz państwowe jednostki budżetowe. Kwestia ta była wyjaśniona na konferencji uzgodnieniowej. Finansowanie inwestycji przez państwowe jednostki budżetowe odbywa się ze środków będących w dyspozycji organów wdrażających, a w przypadku samorządów ze środków własnych gmin i miast. 4 Uwaga ogólna Ustawa zakłada konieczność utworzenia całej nowej struktury organizacyjno instytucjonalnej i związane z tym koszty. Zgodnie z projektem ustawy wartość wydatków budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań Prezesa URE w zakresie realizacji systemu wynoszą ok. 20 milionów złotych. Powinno się rozważyć wykorzystanie istniejącego systemu finansowania w zakresie poprawy efektywności energetycznej. Szersze informacje w tym zakresie przedstawia ww. Analiza koncepcji krajowych systemów wsparcia efektywności energetycznej Projekt ustawy nie przewiduje tworzenia żadnych nowych struktur organizacyjno-instytucjonalnych. Koszty związane z zarządzaniem systemem przez Prezesa URE są zbliżone, a nawet niższe od kosztów obecnie obowiązującego systemu. 2

3 5 Uwaga ogólna System białych certyfikatów przewidziany w projekcie ustawy jest w swojej formule podobny do zasad stosowanych w systemach opartych na innych certyfikatach już funkcjonujących. Stanowisko Polski w odniesieniu do systemu certyfikatów zmierza ku uznaniu, że nie stanowią one pomocy publicznej. Zauważyć jednak należy, że Komisja Europejska, która dotychczas prezentowała rozbieżne opinie w tej sprawie, w ostatnim czasie kwestionuje takie stanowisko. Komisja w sprawie certyfikatów rozstrzygnięcia jeszcze nie wydała. W przypadku jednak, gdyby zostało przez Komisję przesądzone, że certyfikaty noszą znamiona pomocy publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, wówczas w myśl postanowień Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE konieczne będzie uwzględnienie w ustawie o efektywności energetycznej również przepisów o pomocy publicznej (np. art. 8 ust. 7 drugi akapit). W szczególności, ponieważ system białych certyfikatów nie może łączyć się z niektórymi rodzajami dofinansowania (w ramach premii termomodernizacyjnej, pochodzącymi ze środków unijnych i z budżetu państwa), należałoby przewidzieć sposób kumulacji pomocy w formie certyfikatów z innym - nie wyłączonym w projekcie ustawy dofinansowaniem. Kwestia uznania certyfikatów, jako pomocy publicznej nie jest jeszcze przesądzona. Uzgodniono, że decyzje w tej sprawie zostaną podjęte w późniejszym terminie, w zależności od opinii Komisji Europejskiej. 6. Art. 6 ust. 2 proponuje dodać w art. 6 w ust. 2 projektu pkt 5 w brzmieniu: 5) wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego zgodnego z wymaganiami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylającego rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE (Dz. Urz. UE L 342 z , str. 1) potwierdzone uzyskaniem wpisu do rejestru EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. z 2011 r. Nr 178, poz. 1060). ; System ekozarządzania i audytu (EMAS - Eco Management and Audit Scheme) jest standardem zarządzania środowiskowego mającym na celu zapewnienie poprawy efektywności środowiskowej organizacji m.in. poprzez poprawę efektywności energetycznej. Podstawą prawną obowiązywania EMAS, jako instrumentu realizacji polityki środowiskowej UE, jest rozporządzenie Uwaga przyjęta. Dodano w art.6 w ust.2 pkt 5 w brzmieniu: 5) wdrażanie systemu zarządzania środowiskowego, o którym mowa w art.2 pkt 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylającego rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE (Dz. 3

4 7. Art. 6 MIR Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 1221/2009. Wdrażanie systemu zarządzania środowiskowego zgodnego z wymaganiami EMAS w jednostkach sektora finansów publicznych będzie stanowiło skuteczny środek poprawy efektywności w jednostkach. Potwierdzeniem tego są doświadczenia zarówno krajowych urzędów (np. Ministerstwo Środowiska, które wdrożyło system ekozarządzania i audytu (EMAS) w 2011 r.) jak i instytucji unijnych (m.in. Parlament Europejski, Komisja Europejska). Potwierdzeniem skuteczności wdrożonych rozwiązań jest wpis do rejestru EMAS dokonywany przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. MIR proponuje dodanie do zaproponowanych zapisów ustawy ram prawnych dla Ogólnopolskiego systemu wsparcia doradczego dla sektora publicznego, mieszkaniowego oraz przedsiębiorców w zakresie efektywności energetycznej oraz OZE. Zgodnie z artykułami 8 i 12 dyrektywy 2012/27/UE państwa członkowskie powinny podejmować działania promujące efektywne wykorzystanie energii. Mając na uwadze powyższe zapisy dyrektywy, wnioskuję o rozszerzenie art. 6 projektu ww. ustawy poprzez dopisanie ustępu nr 6, w następującym brzmieniu: Państwowe lub samorządowe osoby prawne mogą utworzyć stanowisko doradcy energetycznego". Uzasadniając wprowadzenie ww. propozycji do kształtu projektowanej ustawy należy zaznaczyć, że zadania doradcy w pełni wpisują się w art. 17 dyrektywy 2012/27/UE, w którym zobowiązano państwa członkowskie do zapewnienia, aby informacje nt. dostępnych mechanizmów efektywności energetycznej oraz ram finansowych i prawnych były przejrzyste oraz szeroko upowszechniane wśród wszystkich uczestników rynku, w tym odbiorców. Ponadto, KE w tym samym artykule zachęca do wymiany i szerokiego rozpowszechnienia informacji o sprawdzonych rozwiązaniach w dziedzinie efektywności energetycznej w państwach członkowskich. Proponowane rozwiązania Urz. UE L 342 z , str. 1) potwierdzone uzyskaniem wpisu do rejestru EMAS, o którym mowa w art.5 ust 1ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. Nr 178, poz. 1060)., pomimo braku wskazania w uwadze efektów (np.wielkości zaoszczędzonej energii) uzyskanych w wyniku wprowadzenia takiego systemu przez jednostkę sektora publicznego, np. w Min. Środowiska.. Przepis o charakterze krajowym. Nie ma potrzeby wprowadzania regulacji ustawowych i tworzenia podstaw prawnych dla powołania stanowiska doradcy energetycznego, jeśli istnieje taka potrzeba wystarczy regulamin organizacyjny instytucji. Ponadto nie wskazano organu właściwego do tworzenia stanowiska doradcy ani nie przedstawiono zadań wykonywanych przez takiego doradcę. Nie wskazano także źródeł finansowania w przypadku samorządowych osób prawnych. 4

5 8. art. 7 ust. 1 MAiC wzmacniają i przyczyniają się do pełniejszej transpozycji dyrektywy 2012/27/UE w polskim systemie prawnym. Dodatkowo utworzenie Ogólnopolskiego systemu wsparcia doradczego dla sektora publicznego, mieszkaniowego oraz przedsiębiorców w zakresie efektywności energetycznej oraz OZE, zostało ujęte w Krajowym Planie Działań dotyczącym efektywności energetycznej dla Polski Podkreślić należy, te podobne rozwiązania funkcjonują w innych państwach członkowskich, m.in. w Szwecji i Niemczech. Środki finansowe na utworzenie Ogólnopolskiego systemu wsparcia doradczego dla sektora publicznego, mieszkaniowego oraz przedsiębiorców w zakresie efektywności energetycznej oraz OZE, w tym takie na pokrycie kosztów związanych z zatrudnieniem doradcy energetycznego zostały zapewnione w Programie Operacyjnym Infrastruktura i Środowisko na lata , dla którego Instytucją Pośredniczącą dla sektora energetyki jest Ministerstwo Gospodarki. Wdrożenie i realizacja ww. projektu Ogólnopolskiego systemu wsparcia doradczego (...)" została powierzona doświadczonemu podmiotowi o zasięgu ogólnokrajowym tj. Narodowemu Funduszowi Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie. Zgodnie ze wstępnymi założeniami zabezpieczono środki na łącznie 70 etatów na poziomie wojewódzkim i 6 na poziomie centralnym. 1) projektowany przepis art. 7 ust. 1 nakłada na organy władzy publicznej, których obszar działania obejmuje terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, obowiązek nabywania lub wynajmowania efektywnych energetycznie budynków lub ich części, albo zapewnienia wypełnienia zaleceń, o których mowa w art. 10 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków (Dz. U. poz. 1200) w użytkowanych budynkach należących do Skarbu Państwa, które są poddawane przebudowie. W ramach brzmienia tego przepisu niejasne jest, co oznacza sformułowanie efektywny energetycznie budynek, w związku z czym mogą pojawić się poważne wątpliwości interpretacyjne w tym zakresie, utrudniające prawidłową realizację obowiązku nakładanego niniejszym przepisem; 2) Ponadto wydaje się, że niniejszy przepis powinien zawierać odesłanie do art. 10 pkt 3, nie zaś do art. 10 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków. Uwaga przyjęta. Pojęcie efektywny energetycznie budynek jest stosowane w obrocie prawnym od szeregu lat, nie wymaga doprecyzowania definicji w ustawie, niemożliwe do jednoznacznego zastosowania ze względów technicznych. Dokonano korekty odnośnie pkt. 2. 5

6 9. art. 7 ust. 1 MIR 10. Art. 7 ust 3 W art. 7 zawarto błędne odniesienie do przepisów art. 10 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków (Dz. U. poz. 1200). Należy zauważyć, zgodnie z art. 10 ww. ustawy, świadectwo charakterystyki energetycznej zawiera: 1) dane identyfikacyjne budynku lub części budynku; 2) charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku; 3) zalecenia określające zakres i rodzaj robót budowlano-instalacyjnych, które poprawią charakterystykę energetyczną budynku lub części budynku. W związku z powyższym, proponuję następujące brzmienie art. 7 ust. 1 projektu ustawy o efektywności energetycznej: Organy władzy publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, których obszar działania obejmuje terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, nabywają lub wynajmują efektywne energetycznie budynki lub ich części, albo w użytkowanych budynkach należących do Skarbu Państwa poddawanych przebudowie zapewniają wypełnienie zaleceń, o których mowa w art. 10 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r, o charakterystyce energetycznej budynków (Dz, U. poz. 1200)". Proponowany w ustawie system finansowania stwarza poważne ryzyko nieosiągnięcia docelowych wartości oszczędności energii pierwotnej w jednostkach sektora publicznego wskazanych w ustawie (art. 7 ust 3). Szacowana wartość docelowa oszczędności wynosi 1100 toe co (zgodnie z uzasadnieniem do ustawy) stanowić będzie roczne oszczędności na poziomie 183 ton, czyli ok MWh. Sfinansowanie osiągnięcia tych oszczędności w ramach POIiŚ (Priorytet Inwestycyjny 4.3) możliwe będzie jedynie na poziomie 11% (wartość wskaźnika dla PI 4.3 wynosi 240 MWh/rok energii pierwotnej w budynkach publicznych). Uwaga przyjęta dokonano odpowiedniej korekty Nowe brzmienie ust.1. Wartość docelowa oszczędności energii przyjęta została na podstawie analizy wykonanej przez MIR, określona jest w przygotowanej przez ten resort strategii wspierania inwestycji w renowacje budynków. Przepis o charakterze krajowym 6

7 11. Art. 9 ust Art. 9 ust 1 MSZ Projektodawca zakłada, że w zmodyfikowanym systemie białych certyfikatów obowiązek oszczędności energii finalnej będzie wypełniany przede wszystkim przez przedsiębiorstwa obrotu energią elektryczną, ciepłem lub gazem ziemnym poprzez realizację przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej u ich odbiorców końcowych. Przedsiębiorstwa takie mogą jednak nie być zainteresowane realizacją takich przedsięwzięć, gdyż w ten sposób będą ograniczać swoje możliwości sprzedaży energii elektrycznej, ciepła lub gazu odbiorcom końcowym. Większość wypełnienia obowiązku może więc spaść na podmioty ubiegające się o białe certyfikaty (spoza grona spółek obrotu), deklarujące zrealizowanie przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej. Przedsiębiorstwa obrotu w celu wywiązania się z nałożonego na nich obowiązku oszczędności energii finalnej będą zmuszone nabywać białe certyfikaty (które przy zbliżaniu się do terminu realizacji obowiązku, tj. 31 marca, mogą gwałtownie drożeć (nie będzie bowiem zapory w postaci jednostkowej opłaty zastępczej). Może to mieć przełożenie na skokowy wzrost cen energii u odbiorców końcowych, gdyż przedsiębiorstwa obrotu koszty uzyskania i przedstawienia do umorzenia bardzo drogich białych certyfikatów będą uwzględniały w taryfach. Może też dojść do sytuacji odwrotnej białych certyfikatów zostanie wydanych za dużo, popyt na nie ze strony spółek obrotu gwałtownie się zmniejszy, w konsekwencji podmioty, które otrzymały certyfikaty, mogą nie zrealizować deklarowanych przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej, jeżeli korzystały z finansowania zwrotnego i w biznesplanach zbyt optymistycznie określiły przychody ze sprzedaży certyfikatów. Do tego wszystkiego trzeba doliczyć wysokie koszty administracyjne w URE obsługującym system białych certyfikatów. Szersza analiza powyższej kwestii została przedstawiona w załączniku nr 2 do niniejszego zestawienia uwag pt. Szczegółowa analiza przepisów Dyrektywy EED w kontekście najnowszego projektu ustawy o efektywności energetycznej. Niezależnie od powyższych uwag pragnę wskazać, że projekt ustawy przewiduje wprowadzenie zmian w systemie wsparcia efektywności energetycznej. System ten oparty jest na przyznawaniu świadectw efektywności energetycznej, będących zbywalnym towarem giełdowym. System ten jest analogiczny do innych systemów wsparcia opartych na certyfikatach, jakie Brak jest ze strony analizy wskazującej na faktyczny wzrost cen energii. Analiza dot. wpływu realizacji obowiązku oszczędności energii poprzez zakup świadectw efektywności energii na ceny energii i paliw - opracowanie prof. K.Żmijewskiego Przepis o charakterze krajowym Uwaga do wyjaśnienia Kwestia uznania certyfikatów jako pomocy publicznej nie jest jeszcze przesądzona. 7

8 13. Art.9 MSP funkcjonują w Polsce. Z tego względu, w związku z możliwym uznaniem przez Komisję Europejską takich systemów za pomoc publiczną, co stanowiłoby rozstrzygnięcie odmienne od dotychczas przyjmowanego przez władze polskie, celowe jest uwzględnienie takiej możliwości w procedurze legislacyjnej i w przypadku uznania przez Komisję Europejską, że systemy te stanowią pomoc publiczną, dokonania jej notyfikacji zgodnie z art. 108 TFUE Art. 9 projektu ustawy nie przewiduje możliwości uiszczania opłaty zastępczej. Projekt ten nie przewiduje w ogóle takiej formy wywiązania się z obowiązku dotyczącego umorzenia odpowiedniej ilości świadectw pochodzenia tzw. białych certyfikatów. Formy wypełnienia obowiązku ujęte w ust. 1 tego artykułu biorąc pod uwagę dotychczasowe doświadczenia z podażą tych świadectw mogą być w praktyce bardzo trudne do zrealizowania i mogą prowadzić do ponoszenia przez te przedsiębiorstwa nadmiernych kosztów, zwłaszcza w sytuacji kiedy takich świadectw na rynku nie będzie. Dodatkowo, ani w ustawie, ani w uzasadnieniu nie jest wyjaśnione co w sytuacji gdy faktycznie nie będzie na rynku odpowiedniej ilości świadectw. Zatem należy wyjaśnić jak w takiej sytuacji przedsiębiorstwa określone w ustawie będą mogły wywiązać z nałożonego na nie obowiązku. Ponadto artykuł ten w obecnym kształcie, tj. bez wprowadzenia możliwości uiszczania opłaty zastępczej przez przedsiębiorstwa obrotu energią elektryczną, ciepła lub gazu wprowadza ryzyko konieczności nakładania przez Prezesa URE kar pieniężnych w trudnej do zaakceptowania ilości. W proponowanej regulacji przedsiębiorstwo obrotu ma do wyboru jedynie dwa rozwiązania: a) zrealizować przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej u odbiorcy końcowego, w wyniku którego uzyskuje się oszczędności energii finalnej w wysokości określonej w ust. 7 lub b) uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE, świadectwo efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 13 ust. 1. Z treści ustawy nie do końca wynika w jaki sposób przedsiębiorstwo obrotu ma realizować przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej w obszarze, którego nie jest prawnym właścicielem, przy czym dodatkowo Uzgodniono, że decyzje w tej sprawie zostaną podjęte w późniejszym terminie, w zależności od opinii Komisji Europejskiej.. Ustawa powinna wymusić działania proefektywnościowe poprzez nałożenie obowiązku zrealizowania konkretnego przedsięwzięcia, a nie jak do tej pory poprzez dokonanie opłaty zastępczej na konto NFOŚiGW. Termin trzech lat na faktyczne rozliczenie się z obowiązku wydaje się być wystarczający na realizację zadania lub zakup odp. ilości świadectw ee, których w tym czasie powinna pojawić się na rynku wystarczająca ilość. Art. 45 ust. 2 ustawy Prawo energetyczne wskazuje na możliwość uwzględnienia w taryfach kosztów współfinansowania przez przedsiębiorstwa energetyczne przedsięwzięć i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia paliw lub energii u odbiorców. Przepis o charakterze krajowym. 8

9 właściciel tego obszaru nie jest przez ustawy zachęcony do współpracy z przedsiębiorstwem obrotu. 14. Art. 12 ust. 1 proponuje dodać w art. 12 w ust. 1 projektu pkt 7 w brzmieniu: 7) wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego zgodnego z wymaganiami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylającego rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE (Dz. Urz. UE L 342 z , str. 1) potwierdzone uzyskaniem wpisu do rejestru EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS). ; Wdrażanie systemu zarządzania środowiskowego zgodnego wymaganiami EMAS należy zaliczyć do przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej. Organizacje stosujące wymagania EMAS ograniczają, minimalizują lub zapobiegają stratom energii zarówno poprzez rozwiązania organizacyjne, jak i inwestycyjne. Dodatkowo obowiązkowy w EMAS system raportowania osiąganych wyników środowiskowych wymusza stałe podnoszenie efektywności działania.. Wprowadzenie systemu ekozarządza - nia i audytu nie jest kwalifikowane jako konkretna inwestycja, w której można ocenić osiągniętą i potwierdzoną audytem oszczędność energii. Świadectwo efektywności nie jest przyznawane za sam audyt, tylko za zrealizowane przedsięwzięcie inwestycję w wyniku, której uzyskano potwierdzone audytem oszczędności energii. 15. Art.13. MSP Obecnie obowiązująca ustawa o efektywności energetycznej zawiera w art. 15 delegacji ustawowej do wydania przez ministra właściwego do spraw gospodarki rozporządzenia wykonawczego określającego współczynniki sprawności procesów przetworzenia energii pierwotnej w finalną. Na ich podstawie możliwe jest przeliczenie oszczędności energii finalnej w pierwotną i vice versa. Projektowana ustawa w przedstawionym kształcie nie zawiera odpowiednika przywołanego wyżej art. 15. Co więcej, posługuje się on a, w szczególności w przepisach regulujących zasady uzyskiwania i umarzenia świadectw efektywności energetycznej (rozdział 4) kategorią oszczędność energii finalnej" zamiast, jak obecna ustawa, bardziej pojemną kategorią oszczędności energii". W konsekwencji, na gruncie projektowanej ustawy, nie jest w praktyce możliwe uzyskanie świadectwa efektywności energetycznej na te przedsięwzięcia, które prowadzą do uzyskiwania oszczędności energii Uwaga do wyjaśnienia, Przepisy o charakterze krajowym. Współczynniki służące do przeliczenia energii pierwotnej w finalną w procesach jej przetwarzania, wykorzystywane w celu określania i weryfikacji uzyskanych oszczędności energii, zostaną określone w rozporządzeniu wydanym na podst. art.21 ust. 5 projektu ustawy w sprawie szczegółowego zakresu sporządzania audytu efektywności energetycznej 9

10 pierwotnej, np. przedsięwzięcia w sektorze wytwarzania energii. Taka sytuacja znacząco ogranicza katalog przedsięwzięć, które można zrealizować w celu uzyskania świadectwa efektywności energetycznej. Mając powyższe na uwadze proponuje się energii" następującego brzmienia: nadać definicji oszczędności oszczędności energii - ilość energii stanowiącą różnicę pomiędzy energią potencjalnie zużytą przez obiekt, urządzenie techniczne lub instalację w danym okresie przed zrealizowaniem jednego lub kilku przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej, a energią zużytą przez ten obiekt, urządzenie techniczne lub instalację w takim samym okresie po zrealizowaniu tych przedsięwzięć i uwzględnieniu znormalizowanych warunków wpływających na zużycie energii". (energia zużyta przez odbiorcę końcowego (obiekt) jest zawsze energią finalną) 16. Art. 14 ust. 4 Oświadczenia przedstawiane przez podmioty realizujące inwestycje nie stanowią wiarygodnego źródła informacji o uzyskanych efektach. Poświadczenie uzyskanych oszczędności energii powinno być oparte na weryfikacji audytów energetycznych, nie jedynie oświadczeń. System bazujący na oświadczeniach wnioskodawców stwarza warunki do manipulowania i naciągania efektów.. Przepis o charakterze krajowym. Oświadczenie jest zagrożone sankcją, a proponowana weryfikacja każdej oszczędności niesie niewspółmierne koszty do osiągniętej oszczędności, Art. 15 Art. 15 ust. 1 System powinien zapewniać kontrolę inwestycji w okresie trwałości. Brak kontroli w okresie trwałości stwarza pole do manipulowania efektami nie pozwala oszacować wiarygodnych wartości oszczędności w całym okresie objętym Dyrektywą 2012/27/UE. Weryfikacja audytów energetycznych prowadzonych przez URE będzie miała charakter wyłącznie wyrywkowy. Proponuje się, aby weryfikacją uzyskanych efektów objęte zostały wszystkie zrealizowane inwestycje. Nic nie stoi na przeszkodzie aby takie kontrole wykonywane były np. przez inspektora ochrony środowiska bez konieczności angażowania dodatkowych środków. Przepis o charakterze krajowym. Obowiązkowa weryfikacja to wysokie koszty niewspółmierne do osiągniętej oszczędności. Jak w uwadze 16. W obecnie proponowanym systemie brak jest gwarancji poprawności weryfikacji osiąganych efektów. Przepis o charakterze krajowym. 10

11 19 19 Art.16 MSP Proponuje się art. 16 nadać następujące brzmienie: Art.22 ust Podmiot, który we wniosku o wydanie świadectwa efektywności energetycznej udzielił nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji, może zostać pozbawiony prawa do występowania z wnioskiem o wydanie świadectwa efektywności energetycznej przez okres do 5 lat od dnia złożenia tego wniosku. 2. Prezes URE podejmując decyzję w zakresie określanym w ust. 1 uwzględnia stopień zawinienia podmiotu obowiązanego oraz okoliczności towarzyszące naruszeniu. Przepis art. 28 ustawy stosuje się odpowiednio". Należy zmienić sposób karania za udzielenie nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji. W obecnym kształcie projektu ustawy niezwykle surowa sankcja z art. 16 wymierzana jest poniekąd automatycznie. Przepis nie rozróżnia sytuacji, w której informacje nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd zostały we wniosku o wydanie świadectwa efektywności energetycznej zawarte w skutek omyłki pisarskiej albo błędnego, ale niezawinionego przekonania o istnieniu danego stanu rzeczy. Może to prowadzić do masowego wykluczania z systemu świadectw efektywności energetycznej podmiotów, które ze względu na skalę albo charakter prowadzonej działalności gospodarczej (np. przedsiębiorstwa wykonujące równolegle wiele przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej) nie są w stanie zapewnić, iż składane przez nie wnioski o wydanie świadectwa efektywności energetycznej w każdym przypadku będą wolne nawet od najmniejszych i niezawinionych błędów. W związku z tym konieczne jest wprowadzenie elementu uznaniowości w procesie wymierzania sankcji, o której mowa w art. 16 ust. 1. Stąd wprowadzenie ust. 2, który zawiera dyrektywy wymiaru kary oraz umożliwia na zasadach już przewidzianych w projekcie ustawy odstąpienie od wymierzenia kary przez Prezesa URE. proponuje nadać następujące brzmienie ust. 2 w art. 22 projektu: 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do przedsiębiorcy posiadającego system zarządzania energią lub system zarządzania środowiskiem określony w odpowiednich normach europejskich oraz przedsiębiorcy wpisanego do rejestru Przepis o charakterze krajowym, wadliwy co do zasady w kontekście brzmienia art.13 ust.5 oraz nakładania się dwóch systemów w kategorii kodeksu cywilnego i kary administracyjnej. Uwaga przyjęta w brzmieniu: 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do przedsiębiorcy: 11

12 20 21 EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS).. Wdrażanie systemu zarządzania środowiskowego zgodnego wymaganiami EMAS należy zaliczyć do przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej. Organizacje stosujące wymagania EMAS ograniczają, minimalizują lub zapobiegają stratom energii zarówno poprzez rozwiązania organizacyjne jak i inwestycyjne. Dodatkowo obowiązkowy w EMAS system raportowania osiąganych wyników środowiskowych wymusza stałe podnoszenie efektywności działania. Proponowany zapis wpisuję się również w realizację działania 51. Strategii Bezpieczeństwo Energetyczne i Środowisko (Dz. U. z 2014 r. poz. 469) pn. Zbudowanie systemu rozwiązań legislacyjnych i finansowych wspierających wdrażanie systemu ekozarządzania i audytu (EMAS) w organizacjach. Art.27 MSP Limit wysokości kary, określony, zgodnie z art. 27 ust 1., jako 10% przychodu powinien być znacznie ograniczony, w szczególności jeżeli ustawa nie będzie umożliwiać alternatywnego sposobu realizacji obowiązku poprzez opłatę zastępczą. Mając powyższe na uwadze należy rozważyć zmianę wysokości maksymalnej kary z 10% na 1,5% przychodu osiągniętego w poprzednim roku podatkowym. art. 30 MIR Wnioskuję o skreślenie art. 30 projektu ustawy, gdyż: a) w zakresie pkt 1 ww. artykułu, wyjaśnić należy, że w Sejmie RP prowadzone są obecnie prace nad projektem ustawy o zmianie ustawy- Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw (druk nr 2710), Projekt ww. ustawy przewiduje uchylenie art. 33 ust 2 pkt 6 ustawy - Prawo budowlane, który nakłada obowiązek dołączenia do wniosku o pozwolenie na budowę: odmowy wydania warunków przyłączenia do sieci przez przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłem lub dystrybucją ciepła albo audyt efektywności energetycznej, wskazujący, że dostarczanie ciepła do budowanego obiektu zapewnia niższą efektywność energetyczną. Powyższe znajduje zastosowanie jedynie w przypadku obiektów budowlanych, 1) posiadającego system zarządzania energią lub system zarządzania środowiskiem określony w odpowiednich normach europejskich ; 2) wpisanego do rejestru EMAS, o którym mowa w art.5 ust.1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS).. przepis o charakterze krajowym. Kara w wysokości 10% przychodu to górna max granica z możliwością niskiej kary zgodnie z ust. 2, bądź odstąpienia zgodnie z art. 28. Uwaga do wyjaśnienia przepis o charakterze krajowym. Odnośnie pkt a) - przepis zostanie odpowiednio dostosowany do przyjętej przez Sejm ustawy o zmianie ustawy prawo budowlane. 12

13 do których ciepło będzie dostarczane z indywidualnego źródła ciepła niebędącego odnawialnym źródłem energii, źródłem ciepła użytkowego w kogeneracji lub źródłem ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych; b) w zakresie pkt 2 ww. artykułu wyjaśnić należy, że projektowany art. 33 ust. 2 pkt 6a ustawy Prawo budowlane nie określa katalogu obiektów, w stosunku do których istniałby obowiązek opracowania analizy kosztów i korzyści. Należy zaznaczyć, że do każdego wniosku o pozwolenie na budowę konieczne jest dołączenie jedynie dokumentów określonych w art. 33 ust 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo budowlane. Natomiast dokumenty określone w art. 33 ust. 2 pkt 3-7 ww. ustawy dołączane jedynie w określonych przypadkach, co potwierdzają sformułowania zawarte w tych punktach: jeżeli jest ona wymagana", w przypadku obiektów...". Brak analogicznego sformułowania w pkt 6a będzie oznaczał obligatoryjny obowiązek dołączenia do każdego wniosku o pozwolenie na budowę analizy kosztów i korzyści. Odesłanie do art. 10a ustawy z dnia 19 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r poz ze zm) wydaje się być niewystarczające dla przejrzystości tego przepisu. Nie jest ponadto zrozumiałe, dlaczego analiza kosztów i korzyści ma być dołączana do wniosku o pozwolenie na budowę. Uzasadnienie projektu nie wskazuje, jaki jest cel projektowanej zmiany, lecz jedynie odsyła w tym zakresie do art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE. Powyższy przepis nie nakłada jednak obowiązku dołączenia do wniosku o pozwolenie na budowę analizy kosztów i korzyści ani w żaden sposób nie odnosi się do decyzji o pozwoleniu na budowę. Z przepisu tego wynika natomiast, że analiza ta może być częścią oceny wpływu na środowisko", przewidzianej w dyrektywie 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r, w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko. Tym samym należy rozważyć, czy nie byłoby zasadne, aby analiza kosztów i korzyści była dołączana do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, wydawanej na podstawie ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o Odnośnie pkt b) uwaga przyjęta - zapropojektowano zmianę w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenie oddziaływania na środowisko w brzmieniu nowego przepisu art. 33 projektu ustawy: Art. 33. W ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenie oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235) w art. 74 w ust. 1 dodaje się pkt 7 w brzmieniu: "7) analizę kosztów i korzyści, o której mowa w art. 10a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm. );. 13

14 środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz, U. z 2013 r. poz z późn. zm.), a nie do wniosku o pozwolenie na budowę. Art.31 MSP W art. 31 projektu ustawy brak jest doprecyzowania sytuacji w jakich należało będzie wykonywać Analizę kosztów i korzyści". Wspomniany art. 31 przewiduje wprowadzenia zmian do ustawy Prawo energetyczne do art. 10b ust. 4. W myśl tej propozycji, wydaje się iż, istnieje zagrożenie, że intencja przyłączenia odbiorcy do sieci może skutkować koniecznością wykonywania takiej analizy. To pociągałoby za sobą czas i znaczne koszty finansowe, których wyliczenia nie zostały przedstawione w OSR. Nie jest zatem uzasadnione, aby w każdym przypadku budowy sieci ciepłowniczej (tym bardziej niewielkiego fragmentu sieci ciepłowniczej) wykonywać analizy kosztów i korzyści pod kątem wykorzystania ciepła odpadowego. Przedsiębiorstwa dystrybucyjne prowadząc standardową działalność podłączania nowych klientów musiałyby za każdym razem wykonywać dodatkowe i kosztowne analizy. Dyrektywa odnosi się w tym aspekcie do budowy nowej sieci, a nie rozbudowy istniejącej sieci ciepłowniczej. Proponuje się uszczegółowienie proponowanego zapisu w taki sposób, ze analiza nie dotyczyć będzie istniejących sieci ciepłowniczych oraz rozbudowy sieci pod kątem podłączania nowych klientów. Art.31 MSP Ponadto w art. 31 znajduje się bardzo lakoniczny opis zakresu, który powinna zawierać analiza kosztów i korzyści zastosowania kogeneracji. Dyrektywa 2012/27/UE w załączniku IX bardzo szczegółowo określa zasady wykonania takich analiz. Brak szczegółowych zasad będzie prowadzić do sporów pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w realizacji tych analiz oraz trudności w ostatecznej weryfikacji uzyskanych wyników. W związku z tym należy rozważyć, aby szczegółowy zakres analiz został umieszczony w załączniku do projektu ustawy lub w ustawie pojawiła się delegacja dla Ministra Gospodarki do przygotowania rozporządzenia, w którym znalazłby się dokładny opis zakresu analiz kosztów i korzyści zastosowania kogeneracji. art. 33 MSZ Zgodnie z art. 6 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 2012/27/UE, na państwach członkowskich spoczywa obowiązek zapewnienia, aby instytucje rządowe. Propozycja sprzeczna z wymaganiami dyrektywy EE art.14 ust. 5 pkt d. Należy wyjaśnić, że analiza nie jest wymagana przy przyłączaniu do sieci odbiorcy końcowego, a wyłącznie przy budowie lub przebudowie jednostki wytwórczej lub budowie sieci ciepłowniczej lub chłodniczej. Uwaga do wyjaśnienia przepis o charakterze krajowym. Szczegółowy zakres analizy powinna zawierać umowa zawarta z jej wykonawcą. Art. 10a ust.2 i 3 projektu jest wystarczający. Uwaga przyjęta 14

15 UZP nabywały jedynie produkty, usługi i budynki o bardzo dobrej charakterystyce energetycznej, o ile zapewniona jest przez to opłacalność, wykonalność ekonomiczna, większe zrównoważenie, przydatność techniczna, a także odpowiedni poziom konkurencji, o których mowa w załączniku III. Dodatkowo, z akapitu drugiego art. 6 ust. 1 dyrektywy 2012/27 wynika, że powyższy obowiązek ma zastosowanie do umów kupna produktów, usług i budynków przez instytucje publiczne w zakresie, w jakim te umowy mają wartość równą lub większą niż poziomy ustalone w art. 7 dyrektywy 2004/18/WE. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że art. 53 dyrektywy 2004/18/WE w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (którego transpozycję stanowi art. 91 ustawy Prawo zamówień publicznych) przewiduje tylko dwa kryteria udzielania zamówienia: kryterium oferty najkorzystniejszej ekonomicznie z punktu widzenia instytucji zamawiającej i kryterium najniższej ceny. Te dwa kryteria udzielania zamówienia zostały co do zasady utrzymane także w art. 67 dyrektywy 2014/24/UE w sprawie zamówień publicznych, uchylającej dyrektywę 2004/18/WE z dniem 16 kwietnia 2016 r. Biorąc pod uwagę powyższe, art. 33 projektu ustawy nie stanowi prawidłowej transpozycji prawa Unii Europejskiej. Po pierwsze, literalna wykładnia proponowanej w art. 33 ustawy zmiany art. 91 ustawy Prawo zamówień publicznych prowadziłaby do wniosku, że w ustawie Prawo zamówień publicznych, stanowiącej transpozycję między innymi dyrektywy 2004/18/WE wprowadza się trzecie kryterium udzielania zamówienia. Takie kryterium udzielenia zamówienia, które nie zostało przewidziane w dyrektywie 2004/18/WE, należałoby uznać za niezgodne z prawem UE. Tymczasem wydaje się, że kryteria opłacalności, uzasadnienia ekonomicznego, szeroko pojętej zrównoważoności, technicznej przydatności oraz odpowiedniego poziomu konkurencji, o których mowa w załączniku III do dyrektywy 2012/27/UE stanowią raczej dodatkowe wymagania jakościowe, o których mowa w art. 53 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2004/18/WE. Zgodnie z tym przepisem, przy udzielaniu zamówienia na podstawie oferty najkorzystniejszej ekonomicznie z punktu widzenia instytucji zamawiającej, bierze się pod uwagę różne kryteria odnoszące się do danego zamówienia publicznego, Wobec opinii Ministra Spraw Zagranicznych do projektowanej zmiany ustawy o zamówieniach publicznych i uwagi UZP zawierającej postulat o wykreślenie z projektu ustawy o efektywności energetycznej art. 33 zmiany ustawy z dnia z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, z póżn. zm.), uwagi zostają przyjęte. - wykreślono art.33, - zmiana redakcji w art.7 wg załączonego projektu ustawy 15

16 25 przykładowo jakość, cenę, wartość techniczną, właściwości estetyczne i funkcjonalne, aspekty środowiskowe, i in. Te dodatkowe wymagania jakościowe nie stanowią jednak kryterium udzielenia zamówienia jako takiego (a te właśnie kwestie reguluje art. 91 ustawy Prawo zamówień publicznych), lecz raczej dodatkowe wymagania, jakie zamawiający może stawiać w procedurze o udzielenie zamówienia lub do których wprowadzenia może zobowiązać zamawiającego ustawodawca. W moim przekonaniu, skoro zatem chodzi o nałożenie na zamawiających obowiązku uwzględniania w procedurze o udzielenie zamówienia dodatkowych wymogów jakościowych (branych pod uwagę przy ocenie ofert ale nie jako kryterium udzielenia zamówienia), należałoby rozważyć możliwość transpozycji art. 6 i załącznika III do dyrektywy 2012/27 w taki sposób, jak dokonano już transpozycji dyrektywy 2009/33/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania ekologicznie czystych i energooszczędnych pojazdów transportu drogowego (Dz. Urz. UE L 120 z , str. 5). Po drugie, art. 33 ustawy w zaproponowanym brzmieniu nie odzwierciedla brzmienia art. 6 ust. 2-4 oraz pkt d) i e) załącznika III do dyrektywy 2012/27/UE. Po trzecie, w odniesieniu do pkt f) załącznika III do dyrektywy 2012/27/UE, który dotyczy uwzględniania charakterystyki energetycznej budynków, zwracam uwagę, że dyrektywa 2004/18/WE nie ma w ogóle zastosowania do zamówień na usługi, mających na celu nabycie lub dzierżawę, bez względu na sposób finansowania, gruntu, istniejących budynków lub innych nieruchomości albo praw do nich (art. 16 lit. a). Nie można zatem uznać za prawidłową transpozycji pkt f) załącznika III do dyrektywy 2012/27/UE w przepisach prawa polskiego stanowiących transpozycję dyrektywy 2004/18/WE (ponieważ nie mają one w ogóle zastosowania do takich transakcji). Art. 33 UZP Brak umocowania tego przepisu w kierunkowym ustawodawstwie unijnym UZP negatywnie ocenia jego treść, jako propozycję wdrożenia regulacji wynikającej z art. 6 dyrektywy 2012/27/UE. Postuluje usunięcie art.33 w pełnym brzmieniu z projektu ustawy. Uwaga przyjęta, jw. 16

17 26 Dodawany art. 37a 27 Dodawany art. 37b W rozdziale 9 projektowanej ustawy, zawierającym przepisy przejściowe, po art. 37 proponuje się dodać art. 37a w brzmieniu:.art. 37a. Do wykonania i rozliczenia wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 42, za okres do dnia 31 grudnia 2015 r., oraz w zakresie kar pieniężnych za nieprzestrzeg.anie tego obowiązku stosuje się przepisy dotychczasowe. Projektodawca przewiduje w art. 38, że prawa majątkowe wynikające z białych certyfikatów, wydanych na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej, które nie zostaną umorzone przez Prezesa URE do dnia 31 marca 2016 r., wygasają z dniem 1 kwietnia 2016 r. Zakłada więc funkcjonowanie systemu białych certyfikatów pod rządami obowiązującej ustawy (w systemie przetargowym) w roku 2015, a w konsekwencji także konieczność rozliczenia w szczególności przez przedsiębiorstwa energetyczne obowiązku uzyskania oszczędności energii pierwotnej. Z niezrozumiałych jednak względów rozliczenie do dnia 31 marca 2016 r. ww. obowiązku za rok 2015 ma nastąpić jedynie poprzez uzyskanie i przedstawienia do umorzenia Prezesowi URE białych certyfikatów (tak wynika z zawartych w projekcie przepisów przejściowych). W celu umożliwienia podmiotom zobowiązanym wykonanie obowiązku za rok 2015 alternatywnie (1) albo poprzez uzyskanie i przedstawienia do umorzenia Prezesowi URE białych certyfikatów, (2) albo poprzez uiszczenie opłaty zastępczej - zaproponowano dodanie art. 37a. Proponowany przepis wprowadza też sankcję w postaci kary pieniężnej za niewykonanie obowiązku. Kara taka będzie mogła być nałożona także po 1 stycznia 2016 r., po utracie mocy obowiązującej rozdziału 6 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o karach pieniężnych. Umożliwia to formuła:... w zakresie kar pieniężnych za nieprzestrzeganie tego obowiązku stosuje się przepisy dotychczasowe. W rozdziale 9 projektowanej ustawy, zawierającym przepisy przejściowe, po art. 37a proponuje się dodać art. 37b w brzmieniu: Art. 37b. 1. Opłaty zastępcze, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 42, uiszczone na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej po dniu 31 grudnia 2015 r. Uwaga przyjęta. Przepis o charakterze krajowym. Nowe brzmienie art. 38 projektu ustawy: Art. 38. Do wykonania obowiązku i rozliczenia jego wykonania, o którym mowa w art. 12 ust.1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. Nr 94, poz. 551, z późn. zm. )), za okres do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz w zakresie kar pieniężnych za nieprzestrzeganie tego obowiązku, stosuje się przepisy dotychczasowe.. Uwaga przyjęta. Przepis o charakterze krajowym. Nowe brzmienie art. 39 projektu ustawy: 17

18 stanowią przychód tego Funduszu i są uwzględniane przy ustalaniu wysokości zobowiązania określonego w art. 401c ust. 5 ustawy, o której mowa w art Kary pieniężne wymierzane na podstawie art. 35 ustawy, o której mowa w art. 42, płatne po dniu 31 grudnia 2015 r., uiszcza się na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego; wpływy z tych kar stanowią dochód budżetu państwa.. Dodawany przepis art. 37b jest konsekwencją art. 37a i ma na celu zapewnienie możliwości: 1) uzyskania przez NFOŚiGW do końca marca 2016 wpływów z opłaty zastępczej za rok 2015, które zostaną uwzględnione przy ustalaniu wysokości zobowiązania wieloletniego określonego w art. 401c ust. 5 ustawy Prawo ochrony środowiska, w ramach którego środki NFOŚiGW są przeznaczane na wspieranie poprawy efektywności energetycznej; 2) uzyskania przez budżet państwa po dniu 31 grudnia 2015 r. dochodów z kar pieniężnych wymierzanych na podstawie art. 35 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej. 28 Art.38 MSP Zgodnie z art. 38 prawa majątkowe wynikające ze świadectw efektywności energetycznej, wydanych na podstawie aktualnie obowiązującej ustawy, które nie zostaną umorzone przez Prezesa URE do dnia 31 marca 2016 r. wygasają z dniem 1 kwietnia 2016 r.( co wobec niewielkiej ich ilości i wobec niewielkiego zainteresowania ich obrotem wydaje się być niewłaściwe. 29 Art.42 MSP Fakt zakończenia obowiązywania wybranych przepisów aktualnie obowiązującej ustawy i rozpoczęcia obowiązywania zapisów nowej projektowanej ustawy stwarza wątpliwość czy obowiązek za rok 2015 może być zrealizowany, jeżeli zapisy o terminie realizacji obowiązku (w tym Art Opłaty zastępcze, o których mowa w art. 12 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej, uiszczane na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej po dniu 31 grudnia 2015 r. stanowią przychód tego Funduszu i są uwzględniane przy ustalaniu wysokości zobowiązania określonego w art. 401c ust.5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. 2. Kary pieniężne wymierzane na podstawie art. 35 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej płatne po dniu 31 grudnia 2015 r. uiszcza się na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego. Wpływy z tych kar stanowią dochód budżetu państwa... Przepis o charakterze krajowym. Świadectwa te wydawane są w trybie ustawy o ograniczonym terminowo do dnia 1 kwietnia 2016 r. czasie obowiązywania (art. 48 pkt 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r.) Uwaga przyjęta Przepisy o charakterze krajowym. Nowe brzmienie przepisów 18

19 przypadku do 31 marca 2016) z dniem 1 stycznia 2016 tracą ważność. Nie jest jasne na jakich warunkach ma nastąpić rozliczenie obowiązku za 2015 rok. 30 MSP Dyrektywa w sprawie efektywności energetycznej przewiduje wprowadzenie mechanizmów zarządzania popytem tzw. DSM. Natomiast w przedmiotowym projekcie ustawy nie ma odniesienia do takich rozwiązań. Oznacza to, że Komisji Europejska może uznać, że implementacja dyrektywy efektywnościowej jest niepełna. 31. OSR MS W OSR przedstawionego projektu ustawy nie wskazano sądów powszechnych wr6d podmiotów, na które oddziałuje projektowana regulacja. Zgodnie z projektowana ustawy (art. 26 ust. 1) odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki będzie rozpoznawać Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Powyższe może przełożyć się na większe obciążenia sądownictwa powszechnego. Zasadne jest zatem przedłożenie przez projektodawcę informacji, czy na skutek projektowanej ustawy zwiększy się liczba wydawanych decyzji przez Prezesa URE, a - co za tym idzie - czy zwiększy się liczba odwołań do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Uzyskanie stosownej informacji niezbędne jest do ustalenia, czy pominięcie w OSR sądów (Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Sądu Apelacyjnego w Warszawie jest zasadne. Powyższa uwaga nie ma charakteru europejskiego. przejściowych art.38 i 39. Uwaga do wyjaśnienia Regulacje te znajdują się w ustawie Prawo energetyczne jako zadania przedsiębiorstw przesyłowych i dystrybucyjnych. Uwaga do wyjaśnienia Przepisy dotyczące postępowania odwoławczego od decyzji Prezesa URE (art. 26 projektu ustawy) o charakterze krajowym, funkcjonują w obecnym porządku prawnym na mocy ustawy Prawo energetyczne; ich powtórzenie w tym projekcie nie ma wpływu na wzrost obciążenia sądownictwa powszechnego. Zakres działania Prezesa URE nie zwiększy się w stosunku do obowiązującej ustawy ee z dnia 15 kwietnia 2011 r. 19

ROZWÓJ I WYKORZYSTANIE ODNAWIALNYCH ŹRÓDEŁ ENERGII ELEKTRYCZNEJ

ROZWÓJ I WYKORZYSTANIE ODNAWIALNYCH ŹRÓDEŁ ENERGII ELEKTRYCZNEJ Nr ewid. 45/2012/P/11/044/KGP KGP-4101-02-00/2011 Informacja o wynikach kontroli ROZWÓJ I WYKORZYSTANIE ODNAWIALNYCH ŹRÓDEŁ ENERGII ELEKTRYCZNEJ MARZEC 2 01 1 MISJĄ Najwyższej Izby Kontroli jest dbałość

Bardziej szczegółowo

TABELA UWAG do projektu ustawy o odnawialnych źródłach energii z dnia 24.01.2014 r. (wersja robocza KRM)

TABELA UWAG do projektu ustawy o odnawialnych źródłach energii z dnia 24.01.2014 r. (wersja robocza KRM) Warszawa, dn. 28.01.2014 r. TABELA UWAG do projektu ustawy o odnawialnych źródłach energii z dnia 24.01.2014 r. (wersja robocza KRM) l.p. Jednostka redakcyjna 1) Uwaga ogólna Treść uwagi W celu faktycznego

Bardziej szczegółowo

Propozycje zmian w ustawie Prawo zamówień publicznych

Propozycje zmian w ustawie Prawo zamówień publicznych Propozycje zmian w ustawie Prawo zamówień publicznych Urząd Zamówień Publicznych grudzień 2011 rok Spis treści I. Kierunki zmian w ustawie Prawo zamówień publicznych...s.4 II. Część szczegółowa propozycji

Bardziej szczegółowo

Minister Infrastruktury i Rozwoju

Minister Infrastruktury i Rozwoju MIiR/H/2014-2020/7(01)03/2015 Minister Infrastruktury i Rozwoju Wytyczne w zakresie zagadnień związanych z przygotowaniem projektów inwestycyjnych, w tym projektów generujących dochód i projektów hybrydowych

Bardziej szczegółowo

PODRĘCZNIK POMOC WNIOSKODAWCY

PODRĘCZNIK POMOC WNIOSKODAWCY PODRĘCZNIK - POMOC WNIOSKODAWCY PROGRAM OPERACYJNY PL04: OSZCZĘDZANIE ENERGII I PROMOWANIE ODNAWIALNYCH ŹRÓDEŁ ENERGII W RAMACH MECHANIZMU FINANSOWEGO EUROPEJSKIEGO OBSZARU GOSPODARCZEGO 2009 2014 1 SPIS

Bardziej szczegółowo

W odnośniku 8 i 13 projektu ustawy należy uzupełnić publikatory zmian.

W odnośniku 8 i 13 projektu ustawy należy uzupełnić publikatory zmian. Lp. Przepis Zgłaszający uwagę 1 Uwaga ogólna Ministerstwo Finansów 2 Uwaga ogólna Ministerstwo Spraw Zagranicznych 3 Uwaga ogólna Instytut Ochrony Środowiska Treść uwagi W odnośniku 8 i 13 projektu ustawy

Bardziej szczegółowo

Załącznik do projektu Umowy Partnerstwa - Stan spełnienia przez Polskę warunkowości ex ante dla funduszy europejskich 2014-2020 (8 stycznia 2014 r.

Załącznik do projektu Umowy Partnerstwa - Stan spełnienia przez Polskę warunkowości ex ante dla funduszy europejskich 2014-2020 (8 stycznia 2014 r. 13.2 STAN SPEŁNIENIA PRZEZ POLSKĘ WARUNKOWOŚCI EX ANTE DLA FUNDUSZY EUROPEJSKICH 2014-2020 (8 STYCZNIA 2014 R.) - ZAŁĄCZNIK DO PROJEKTU UMOWY PARTNERSTWA Załącznik do projektu Umowy Partnerstwa - Stan

Bardziej szczegółowo

Z A Ł O Ż E N I A P R O J E K T U U S T A W Y O ZMIANIE USTAWY PRAWO TELEKOMUNIKACYJNE I. WPROWADZENIE. 1. Aktualny stan stosunków społecznych

Z A Ł O Ż E N I A P R O J E K T U U S T A W Y O ZMIANIE USTAWY PRAWO TELEKOMUNIKACYJNE I. WPROWADZENIE. 1. Aktualny stan stosunków społecznych Z A Ł O Ż E N I A P R O J E K T U U S T A W Y O ZMIANIE USTAWY PRAWO TELEKOMUNIKACYJNE I. WPROWADZENIE 1. Aktualny stan stosunków społecznych W ostatnich latach, w stosunkach społecznych i gospodarczych,

Bardziej szczegółowo

(Akty ustawodawcze) ROZPORZĄDZENIA

(Akty ustawodawcze) ROZPORZĄDZENIA 12.3.2014 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 72/1 I (Akty ustawodawcze) ROZPORZĄDZENIA ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 223/2014 z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie Europejskiego

Bardziej szczegółowo

miejsce w Programie sekcja 1.1 l.p. uwaga autor odniesienie IZ

miejsce w Programie sekcja 1.1 l.p. uwaga autor odniesienie IZ l.p. uwaga autor odniesienie IZ 1. str. 4 Koncentracja tematyczna została zdefiniowana poprzez 11 celów: ( ) 8. Wspieranie zatrudnienia i mobilności pracowników (oprócz działań systemowych). Proszę o wyjaśnienie

Bardziej szczegółowo

Warszawa, dnia 9 sierpnia 2013 r. Poz. 907 OBWIESZCZENIE MARSZAŁKA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. z dnia 28 maja 2013 r.

Warszawa, dnia 9 sierpnia 2013 r. Poz. 907 OBWIESZCZENIE MARSZAŁKA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. z dnia 28 maja 2013 r. DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Warszawa, dnia 9 sierpnia 2013 r. Poz. 907 OBWIESZCZENIE MARSZAŁKA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 28 maja 2013 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu

Bardziej szczegółowo

Wspólnotowy System Ekozarządzania i Audytu (EMAS)

Wspólnotowy System Ekozarządzania i Audytu (EMAS) Spis treści 1 Wspólnotowy System Ekozarządzania i Audytu () PORADNIK DLA ADMINISTRACJI Listopad 2005 2 Poradnik dla administracji Wydanie: Listopad 2005 r. ISBN 83-921140-6-X Autorzy: Robert Pochyluk Małgorzata

Bardziej szczegółowo

USTAWA z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne.

USTAWA z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne. Stan prawny USTAWA z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne. na dzień 4 maja 2015 r. 1 Tekst ujednolicony w Departamencie Prawnym i Rozstrzygania Sporów URE (Dz. U. z 2012 r., poz. 1059, z 2013 r.

Bardziej szczegółowo

25 października 2013 roku.

25 października 2013 roku. Załącznik nr 3 - UWAGI do projektu Krajowego Ekonomii Społecznej Zgłaszane uwagi, postulaty, propozycje zebrane w trakcie konsultacji publicznych i uzgodnień międzyresortowych w okresie 17 września 25

Bardziej szczegółowo

Minister Rozwoju Regionalnego. Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia 2007-2013. Wytyczne w zakresie kontroli realizacji

Minister Rozwoju Regionalnego. Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia 2007-2013. Wytyczne w zakresie kontroli realizacji MRR/IiŚ/2(4)06/2013 Minister Rozwoju Regionalnego Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia 2007-2013 Wytyczne w zakresie kontroli realizacji Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013 Elżbieta

Bardziej szczegółowo

Ustawa Prawo Zamówień Publicznych (tekst jednolity, stan prawny na 31 marca 2011 r.)

Ustawa Prawo Zamówień Publicznych (tekst jednolity, stan prawny na 31 marca 2011 r.) Ustawa Prawo Zamówień Publicznych (tekst jednolity, stan prawny na 31 marca 2011 r.) Wydawnictwo: Hensen Polska Sp. z o.o. 02-202 Warszawa, ul. Drawska 10a/27 www.hensen.pl tel. 22-822-98-42, faks. 22-490-51-79

Bardziej szczegółowo

(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA

(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA 18.11.2010 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 302/1 II (Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu,

Bardziej szczegółowo

PRAWO ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH PO NOWELIZACJI z dnia 4 września 2008 r.

PRAWO ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH PO NOWELIZACJI z dnia 4 września 2008 r. PRAWO ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH PO NOWELIZACJI z dnia 4 września 2008 r. Tekst ujednolicony uwzględniający zmiany wprowadzone ustawą z dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustawy Prawo zamówień publicznych oraz

Bardziej szczegółowo

USTAWA. z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych. (tekst ujednolicony) DZIAŁ I. Przepisy ogólne. Rozdział 1. Przedmiot regulacji

USTAWA. z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych. (tekst ujednolicony) DZIAŁ I. Przepisy ogólne. Rozdział 1. Przedmiot regulacji USTAWA z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tekst ujednolicony) DZIAŁ I Przepisy ogólne Rozdział 1 Przedmiot regulacji Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb udzielania zamówień publicznych,

Bardziej szczegółowo

Projekt Wersja 0.1 Projekt Polityki energetycznej Polski do 2050 roku

Projekt Wersja 0.1 Projekt Polityki energetycznej Polski do 2050 roku Projekt Wersja 0.1 Projekt Polityki energetycznej Polski do 2050 roku Warszawa, sierpień 2014 r. Spis treści 1. Wprowadzenie... 3 1.1. Założenia ogólne... 3 1.2. Ocena realizacji poprzedniej polityki energetycznej...

Bardziej szczegółowo

Przewodnik po kryteriach wyboru finansowanych operacji w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, 2014-2020

Przewodnik po kryteriach wyboru finansowanych operacji w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, 2014-2020 Narodowe Centrum Badań i Rozwoju Instytucja Pośrednicząca dla I i IV Priorytetu Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, 2014-2020 Przewodnik po kryteriach wyboru finansowanych operacji w ramach Programu

Bardziej szczegółowo

Dz.U. 2014 poz. 1146 USTAWA. z dnia 11 lipca 2014 r. Rozdział 1 Przepisy ogólne

Dz.U. 2014 poz. 1146 USTAWA. z dnia 11 lipca 2014 r. Rozdział 1 Przepisy ogólne Kancelaria Sejmu s. 1/47 Dz.U. 2014 poz. 1146 USTAWA z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 1), 2) 2014 2020 Rozdział

Bardziej szczegółowo

Zakres realizacji projektów partnerskich określony przez Instytucję Zarządzającą Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki

Zakres realizacji projektów partnerskich określony przez Instytucję Zarządzającą Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Zakres realizacji projektów partnerskich określony przez Instytucję Zarządzającą Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Jarosław Pawłowski (zatwierdzam) Warszawa, 23 kwietnia 2009 r. 1. Doświadczenia okresu

Bardziej szczegółowo

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2010/84/UE

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2010/84/UE L 348/74 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 31.12.2010 DYREKTYWY DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2010/84/UE z dnia 15 grudnia 2010 r. zmieniająca w zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii

Bardziej szczegółowo

Rządowy Program Przeciwdziałania Korupcji na lata 2014-2019

Rządowy Program Przeciwdziałania Korupcji na lata 2014-2019 Wersja IV z 14 stycznia 2014 r. Załącznik do uchwały nr.. Rady Ministrów z dnia.. 2013 r. (poz..) Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Rządowy Program Przeciwdziałania Korupcji na lata 2014-2019 Warszawa 2013

Bardziej szczegółowo

USTAWA z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne.

USTAWA z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne. USTAWA z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne. na dzień 12 lutego 2015 r. 1 Tekst ujednolicony w Departamencie Prawnym i Rozstrzygania Sporów URE (Dz. U. z 2012 r., poz. 1059, z 2013 r. poz. 984

Bardziej szczegółowo

Narzędzia i techniki konsultacji społecznych. Podręcznik jak prowadzić konsultacje społeczne w samorządzie

Narzędzia i techniki konsultacji społecznych. Podręcznik jak prowadzić konsultacje społeczne w samorządzie Narzędzia i techniki konsultacji społecznych Podręcznik jak prowadzić konsultacje społeczne w samorządzie Podręcznik współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Publikacja

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 20.12.2013 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 347/81 ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1290/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające zasady uczestnictwa i upowszechniania dla

Bardziej szczegółowo

PROGRAM OPERACYJNY POMOC ŻYWNOŚCIOWA

PROGRAM OPERACYJNY POMOC ŻYWNOŚCIOWA MINISTERSTWO PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ P R O J E K T Z DNIA 31.03.2014r. PROGRAM OPERACYJNY POMOC ŻYWNOŚCIOWA 2014 2020 WARSZAWA,.2014 r. SPIS TREŚCI Nr strony 1. OKREŚLENIE PROGRAMU 2 2. FORMAT PROGRAMU

Bardziej szczegółowo

POMOC PUBLICZNA DLA PRZEDSIĘBIORCÓW

POMOC PUBLICZNA DLA PRZEDSIĘBIORCÓW POMOC PUBLICZNA DLA PRZEDSIĘBIORCÓW Karolina Gałązka 1 Pomoc publiczna dla przedsiębiorców Karolina Gałązka Warszawa, marzec 2012 >> POMOC PUBLICZNA DLA PRZEDSIĘBIORCÓW 2 >> Karolina Gałązka Spis treści

Bardziej szczegółowo