Rajd zabytkowych pojazdów w Polsce. Niesamowite przeżycie!

Transkrypt

1 Tekst i zdjęcia: Thorsten Larsson Rajd zabytkowych pojazdów w Polsce Niesamowite przeżycie! Na spotkaniu poprzedniego lata podczas rajdów zabytkowych Mercedesów w Skane powstał pomysł wspólnego uczestnictwa w rajdzie Automobilklubu Wielkopolski organizowanym co roku pod koniec sierpnia. Pomysłodawcą był Leif Magnusson z Vellinge, który od ponad 20 lat bierze udział w tym rajdzie. Pierwszy kontakt z klubem miał Leif miał poprzez starego przyjaciela Alberta (Wojciecha Jabłońskiego), którego spotkał w Szwecji. Rajd 2012 Ostatecznie trzy załogi zdecydowały się na uczestnictwo w Rajdzie 2012 i popłynęły nocnym promem Trelleborg-Sassnitz do Niemiec i byli to: Leif i Bodil z MB 170S, Sven Jonsson i Per Liljekvist z MB 190SL i na końcu Sonja i ja z naszym MB 170S B-Cab. Poznań leży ok. 500km od Sassnitz i zdecydowaliśmy się odbyć tę podróż w dwóch etapach. Jechaliśmy ładnymi, mało uczęszczanymi drogami niemieckimi do miasta Seelow, które leży na wschód od Berlina niedaleko polskiej granicy. Tam się przenocowaliśmy w hotelu Brandenburger Hof, dla nas odpowiedni hotel. Prywatny parking, restauracji, umiarkowana cena 600 koron za pokój 2 osobowy ze śniadaniem. Po bardzo dobrym śniadaniu ruszyliśmy w drogę na wschód. Po kwadransie przekraczaliśmy granicę na Odrze i pozostało nam do przejechania ok. 200km do Poznania. Również wybraliśmy lokalne drogi, które okazało się, że były w dobrym stanie. Duży ruch panuje na drodze E30 z dużą ilością samochodów ciężarowych, których chcieliśmy uniknąć. Benzyna kosztowała 12 koron i jest dużo nowych stacji benzynowych przy drodze. Firmy BP i Shell zainwestowały duże sumy. Już przed południem mogliśmy się zakwaterować w Hotelu 500 bardzo dobry hotel z miłą obsługą. Następnie przeżyliśmy dwa dni rajdu bez niepotrzebnych przygód. Bardzo dobrze zorganizowany w najmniejszych detalach, dobrze zorganizowane punkty kontrolne i wspaniałej atmosferze. Ponadto widzieliśmy samochody rzadko spotykane w Europie zachodniej takie jak: polski Fiat Aero 30, Skoda, późniejsze modele jak Warszawa M20, Czajka, Wołga 21, Ifa P70. Z Ukrainy samochód ZAZ Kozak, czyli GAZ 21. W czasie rajdu 2012 zgłosiliśmy nasz udział w rajdzie na 4km Torze Poznań, który w tym czasie był dostępny tylko dla weteranów. Uczestnictwo było dobrowolne, ale kask własny był obowiązkowy. Nasze samochody powinny być zakwalifikowane do grupy samochodów przedwojennych. W zamian za to znaleźliśmy się w grupie z lat 50-tych i 60-tych. Zamknęliśmy okna jak w oficjalnym rajdzie. Po prawej stronie miałem Fiata Abarth (podrasowany biały Fiat 128). Kierowca dusił na gaz przez cały czas. Ja również z 52 zaworami. Nikt tego nie zauważył. Ruszyliśmy na pierwsze okrążenie na którym był zakaz wyprzedzania. Porsche, późniejszy model, jechał pierwszy jako pilot. Ciasne zakręty, ale było bardzo spokojnie. Nowe położenie szyb przed startem. Czerwone światło, a później zielone!! Fiat po mojej prawej stronie znikł, a po mojej lewej

2 stronie pojawił się Taunus M17, którego jeden kapsel leżał już w trawie. Leifa spotkał ten sam manewr z Volvo PV po jego prawej stronie. Potem było już spokojnie i cicho. Nasze dwie 170ki jechały w spokojnym tempie ponieważ ja jechałem po lewej stronie, a pierwszy zakręt był lewym zakrętem, miałem Leifa za sobą. Następny zakręt to prawo skręt i poprzez ścięcie zakrętu Leif był za mną w dalszym ciągu. Wszystko odbywało się po dżentelmeńsku do czasu zbliżania się do końca odcinka. Nieznane zapachy z silnika czuć było pomimo opuszczonego sufletu. Spojrzenie na wskaźnik temperatura i już zjeżdżałem do depo. Potrzebna była laweta, aby zawieźć samochód do warsztatu. Chciałem pojechać z lawetą, żeby zobaczyć co się będzie działo z Mercedesem. Ale właściciel Mercedesa rocznik-34 (całkowicie wyremontowany) uspokoił mnie i powiedział: Ty nie masz na to czasu ponieważ dzisiaj wieczorem jest Bal Komandorski. Wskazał na swojego Mercedesa i powiedział, że ten warsztat remontował jego samochód. Możesz być spokojny. Ja pojadę z Tobą jutro (sobota) do warsztatu. Rano pojechaliśmy do małego warsztatu pełnego rzeczy dobrze je mieć i maszyn. B-Cab był już w naprawie. Pokrywa zaworów była już zdjęta i mechanik pokazywał mi uszkodzenie dźwigni zaworów i dopasowywał płytki pod zaworami. Inna osoba z innej firmy zabrała części do planowania. Jedyny problem to był brak oryginalnej uszczelki pod głowicę. Skontaktowali się z inna firmą, która mogła ją wyprodukować do 170ki. Zrozumiałem, że samochód jest w dobrych rękach i wróciłem do hotelu. Otrzymaliśmy zaproszenie, aby dalej uczestniczyć w rajdzie z Dariuszem Wesołowskim w jego wyremontowanym Volvo Amazon. Dariusz jest fanatykiem Volvo i prowadzi w Poznaniu warsztat specjalizujący się w Vovo. Jeszcze jeden dzień uczestnictwa w rajdzie. Podczas rajdu mieliśmy informacje w jakim stanie jest mój Mercedes od przyjaciela Alberta. Na każdym punkcie kontrolnym była wiadomość o stanie mojego mercedesa. Np. teraz jest planowany, Uszczelka jest gotowa, O godzinie 15 samochód jest gotowy. Mechanicy wykonali fantastyczną pracę. Już wcześniej zdecydowaliśmy, że pojedziemy przez Osnabruck, aby odebrać parę części do mojego Citroena DS przejechaliśmy przez Niemcy jak zaplanowaliśmy, a potem do domu. Nie ma problemu, jak się mówi w Polsce. Powracając do tematu to również Leif kilka lat wcześniej miał podobny problem, gdy jechał na Torze Poznań. Wtedy nie wytrzymała zaślepka w bloku i spłynęła woda. W warsztacie wyjęto cały silnik i wymieniono zaślepkę. Również wtedy wyprodukowano nową uszczelkę pod głowicę. Już po kilku intensywnych dniach w Poznaniu, zdecydowaliśmy o udziale w następnym rajdzie, ale o tym będzie poniżej. Rajd w Polsce 2013 Wiedzieliśmy, że Rajd 2013 to będzie specyficzny rajd. Automobilklub Wielkopolski obchodzi 90-lecie założenia i jednocześnie organizuje rajd po raz 40-ty. Prezydent Polski Bronisław Komorowski ufundował puchar dla zwycięzcy Konkursu Elegancji, wręczanym na Starym Rynku w Poznaniu. Spośród innych sponsorów rajdu można by wymienić m.in.: Sejm RP, Ministerstwo Sportu i Turystyki, Policja, Region Wielkopolska.

3 Poznań nie jest zwykłym miastem, ale jest to stolica Wielkopolski od stuleci, miasto które było pod zaborem niemieckim. Przedłużono pobyt załóg w hotelu Delicjusz w Stęszewie, tuż za Poznaniem. Gdy zbliżał się termin wyjazdu faktycznie tylko 2 załogi zgłosiły swój udział: Leif i ja z pilotami. Zdecydowaliśmy się, że pojedziemy szwedzkimi samochodami. Leif i Bodil Volvo Duett 66, Sonja i ja Plymouth 35, wyprodukowany przez Philipsons Svenska Bilfabriken w Sztokholmie. Jazda do Polski w zasadzie odbyła się tą samą drogą z nocowaniem w Seelow. Przed hotelem Delicjusz, który zasługuje na swoją nazwę, odbył się przegląd samochodów. Rajd był zarejestrowany w FIVA, a techniczny kierownik rajdu Andrzej Dymowicz oceniał techniczny stan samochodów i różnice z oryginałem. Przy dużej różnicy nakładano punkty karne. Po przeglądzie pojechaliśmy na parking strzeżony. My właśnie zaparkowaliśmy, gdy młody mężczyzna podszedł do Sonji, pocałował ją w rękę na powitanie (Polacy całują kobiety rękę). A mnie objął ramieniem i w ten sposób powitał nas. To był Dariusz, nasz przyjaciel od Amazona z poprzedniego rajdu. W rajdzie wzięło udział 71 samochodów, 2 motocykle i 1 traktor. Uczestnicy byli z Rosji, Litwy, Ukrainy, Niemiec, Holandii, Anglii i Szwecji. Wymienione motocykle to Henderson 1923 i BSA 500 z 1926 roku i przyjechały z Anglii. Odebraliśmy nasz road book w angielskiej wersji i stwierdziliśmy, że dzisiejszy rajd to 120km. Plan był gotowy na wszystkie dni rajdu z różną ilością kilometrów dziennie. 8:00 śniadanie 9:00 odprawa tłumaczona na j.angielski 10:00 start pierwszej załogi 12:00-14:00 lunch Przerwa na kawę w małych miejscowościach 15:00 pobyt w hotelu 20:00 kolacja Dwa pierwsze dni rajdu była piękna pogoda, a my dostaliśmy wzmocnienie z załogi w postaci mnie czyli Zbigniew Grycza, od wielu lat zamieszkały w Lundzie i faktycznie członek MHK. Zbigniew był na wakacjach w rodzinnym mieście Poznaniu i zdecydował się wziąć udział w rajdzie razem z nami. Pomógł nam nie tylko w czytaniu map rajdu, ale poznaliśmy także część historii Polski i życia codziennego w Polsce. Załogi wystartowały co minutę, najstarszy samochód jako pierwszy. Wyjazd z hotelu odbył się bez żadnych problemów, a obsługa wraz z Policją zatrzymywały całkowicie ruch i wypuszczały samochody rajdowe. Road book był wyzerowany od startu i podawał różne odległości od startu do kolejnego skrzyżowania np. po 3,4km światła drogowe, skręcić na lewo. Czasami były wątpliwości ponieważ szybkościomierze samochodowe były inaczej wykalibrowane. I wtedy nasi pomocnicy Albert i Zbigniew byli dużo warci. Czasami odbywało się Jedź za Johnem. Próby sprawnościowe na punktach kontrolnych były prosto i wyraźnie opisane w road book. Na kontrolnych punktach sprawdzano czy wszystko rozumiemy. Kilka przykładów sprawnościowych:

4 -jedź do przodu 4 obroty kół -cofnij się do przeszkody i zatrzymaj się na 120cm przed nią +/- 10cm zaliczone -jedź do przodu do pewnego punktu, cofaj się w prawa stronę na 30cm równolegle od krawężnika +/- 10cm zaliczone Zabawna próba, której nigdy nie robiliśmy to był slalom wokół słupków. Nie można jechać zbyt szybko, zbyt szybka jazda oznacza cofanie. Zadaniem pilotów było wskazanie kierowcy po której stronie ma ominąć słupek. Leifa Duett był wyraźnie lepszy niż Plymouth. To nie były tylko próby sprawnościowe, czasami pytania z historii samochodów lub rozpoznawania kwiatów. Zgadnijcie jak czasami czuli się sprzedawca kwiatów Leif i Bodil. Następne sprytne zadanie było następujące: połóż dłoń na dowolnym miejscu na masce samochodu i powiedz jaka jest temperatura w tym miejscu. Po odpowiedzi temperaturę mierzył termometrem kontroler. Przerwa na lunch odbyła się w restauracji leżącej nieopodal Muzem Pożarnictwa poza Poznaniem, w którym otrzymaliśmy kilka pytań. Po męczącym dniu ze wspaniałą pogodą nadszedł czas na grillowanie w ogrodach hotelu Delicjuisz. Wspaniałe jedzenie, piwo w gratisie i wesoła atmosfera. Młody magik kręcił się przy stołach, pokazywał sztuczki z kartami, triki z pociętym sznurem, który na końcu był w całości. My już to widzieliśmy, ale w odległości 0,5m nie można było tego zrozumieć. W zaproszeniu Automobilklub Wielkopolski zapraszał na tańce i oczywiście disc jokey rozpoczął Tomem Jones i Delilah co spowodowało jeszcze większą zabawę. My uznaliśmy, że wystarczy na dzisiaj. W holu wywieszono wszystkie rezultaty dziennych prób i zainteresowani uczestnicy przeglądali te listy. My byliśmy w środkowej części listy w kategorii samochodów przedwojennych, a Leif na 10 miejscu w swojej klasie z szansą na puchar. Drugi dzień rajdu rozpoczął się tak samo. Śniadanie i odprawa i brzmiało to tak: przy punkcie X znajduje się przejazd kolejowy bez szlabanu, zatrzymaj się, sprawdź i jedź dalej. Po piątym punkcie kontroli znajduje się trudny zjazd, jedź spokojnie. Z wczorajszego testu 70% uczestników nie zaliczyło próby parkowania tyłem do krawężnika. Tą próbę skreśla się. Przed południem przerwa na małe muzeum, bardzo interesujący życiowy dorobek 1 osoby. Arkady Fiedler, podróżnik objechał kulę ziemską wokoło i zebrał wiele przedmiotów. W ogrodzie muzeum znajduje się replika Christoffer Columbus, żaglowiec Santa Maria w skali 1:1, niesamowicie mały! Obok Santa Maria stoi Speed Fire. Teraz rozumiem różnorodność tych zbiorów. Tam można spędzić cały dzień, ale my pojechaliśmy dalej. Lunch odbył się w Pałacu Baborówko, duże gospodarstwo rolne, obecnie prywatne. Po lunchu ruszyliśmy w drogę na Tor Poznań, gdzie znajduje się 4km tor wyścigowy, także w tym roku zarezerwowany dla samochodów zabytkowych. W międzyczasie, zdecydowaliśmy, że nie bierzemy udziału w wyścigu na torze Poznań. W klasie samochodów przedwojennych uczestnicy wystartowali z Le Mans start. Kierowcy biegną do swoich samochodów w poprzek toru, uruchamiają silniki, a następnie w drogę. Zwycięzcą został Aston Martin 37, za nim Citroen B15, Six 43, Bugatti T Niezagrożony na ostatnim miejscu przyjechał Lanz Bulldog, traktor z 1940r. Ten traktor został wyremontowany prawie do niewiarygodnego, wspaniałego stanu. Kierowca jego przyciągał wszędzie publiczność, szczególnie

5 przy jego starcie z pomocą lampy lutniczej. Trudno było kierowcy śledzić mapę i jednocześnie prowadzić traktor. W biegu z nowszymi samochodami sensacja była blisko. W tej grupie startowało kilka Porsche 911, 2 Volvo P1800, Lancia, Fiat 128, MGB i pool position. Przez 3 okrążenia prowadził MG:n. Kiedy samochody pojawiły się na linii startowej po pierwszym okrążeniu MG:n prowadził zdecydowanie kilkadziesiąt metrów przed cała plejadą. Napięcie wzrosło wśród widzów. Nadeszło ostatnie okrążenie i coś się wydarzyło. Porsche 911 wymienił MG:n o 5m. Widzowie mieli wrażenie, że to Porsche cały czas kontrolowało przebieg wyścigu i pozwoliło MG:n na prowadzenie, aby pokazać miejsce innych samochodów w szeregu. W ostatnim biegu startowały 2 Corvetty model 66, Ford Mustang 66, Mercedes 350SLC 72, Porsche 911 Turbo 76, Czajka 61, ciężki samochód przeznaczony dla dyplomatów rosyjskich. Obserwowaliśmy pokazową jazdę Corvetty Sting-ray. Już po pierwszym okrążeniu było wiadomo, że wygra. Czajka zajęła ostatnie miejsce. Po zwyczajowym otwarciu szampana, rozpoczęło się wręczanie nagród po którym pojechaliśmy do hotelu Delicjusz przygotować się do Balu Komandorskiego. Komandor rajdu Hanna Furmanowska, powitała wszystkich na balu. Odświętnie ubrani uczestnicy, białe, lniane obrusy i serwetki, trzy daniowe menu z kawą i ciastem. Okazja do tańca? Oczywiście! Sobota zapowiadała wspaniałą pogodę i oficjalną prezentację. Próby sprawnościowe trwały do lunchu. Wszyscy uczestnicy pojechali na Stare Miasto. Stary Rynek ze swoimi starymi budynkami jest uważany za jeden z ładniejszych w Polsce, był bardzo zniszczony podczas II wojny światowej. W latach 50tych wiernie go odbudowano. Na Starym Rynku zbudowano podium dla prezentacji uczestniczących pojazdów. Po tym pokazie miał być przyznany Puchar Prezydenta. Część uczestników była ubrana bardzo elegancko. Najbardziej zaimponował mi przedsiębiorca w perfekcyjnie wyremontowanym kremowo białym 4 drzwiowym Mercedesie, Mercedes-Benz 300D-cabriolet-57. Mercedes ten wjechał na podium prowadzony przez kierowcę w mundurze w czapce i ciemnych okularach. Na tylnym siedzeniu siedział przedsiębiorca i pociągał cygaro. Od czasu do czasu spoglądał z góry na publiczność. Był to pokaz elegancki. Po pokazie samochody parkowały w drugim końcu Starego Rynku gdzie publiczność mogła je podziwiać. Zarówno Volvo Duett, jak i Plymouth były jak nieznane ptaki dla publiczności i mieliśmy sporo zapytań. Uroczystość na Starym Rynku zakończona przyznaniem Pucharu Prezydenta dla Fiat Aeoro 30 z 1935r. prowadzonego przez Ireneusza Tomyślaka. Wysłannik Prezydenta wręczył Puchar przy oklaskach publiczności. Późnym wieczorem rozdawano nagrody przy okazji kolacji. Stół z nagrodami był bardzo masywny i przed kawą zabrała głos komandor rajdu. Następnie odbyło się kilka ceremonii rozdania przyznania pucharów (tłumaczone na język angielski), całowano w rękę, policzki i były też objęcia. Prawdziwe polskie tradycje i dla nas mieszkających 170km od granicy Polski bardzo egzotyczne. Jak poszło szwedzkim załogom? W końcowej punktacji Leif i Duett zajął 25 miejsce, a Plymouth 57 miejsce. W klasie wiekowej obie załogi zajęły 14 pozycję. Był jednak puchar dla Szwecji: MHK (Historyczny Klub Motorowy), jego polski ambasador Leif Magnusson ze swoją żoną Bodil otrzymał czarę za pilne uczestnictwo zagranicznego samochodu. Sonja i ja otrzymaliśmy dyplom z rąk komandora rajdu, ale ja nie odważyłem się pocałować w rękę. Trochę potrenuje w domu do następnego razu. Stół z nagrodami został opróżniony i poczęstowano kawą. Okazja do tańca? Oczywiście! Disc jokey zaczął z Abba i Dancing Queen. Rozpoczęła się zabawa.

6 Następnego ranka panował duży ruch na parkingu, samochody ładowano na przyczepy, był też trailer queens dla załadowania Jaguar Mark IX i powstaje pytanie My pojechaliśmy na nocny prom do Sassnitz i cała podróż odbyła się bez przygód. Wspaniała, słoneczna pogoda zmieniła się w deszczowa i wietrzną, gdy zbliżaliśmy się do Sassnitz. Na koniec może ktoś jest zainteresowany ile kosztowało uczestnictwo w rajdzie. Odpowiedź: za 4 noclegi z całkowitym wyżywieniem dla 2 osób i samochód to 400EURO. Na stronie internetowej Automobiklubu Wielkopolski jest więcej informacji. Może uważasz, że to byłoby interesujące pojechać w przyszłym roku. Nie zapomnij twój pojazd jest narzędziem, a nie ozdobnym przedmiotem.