BRT w drodze na szczyt

Transkrypt

1 TECHNIKA I BEZPIECZEŃSTWO: KASKI MODELE RC: KOLEJNE RUNDY Nr 5 / 2013 magazyn BRT w drodze na szczyt 4. runda Driftingowych Mistrzostw Polski egzemplarz bezpłatny GWIAZDA LECI BOKIEM Drift Mercedesem? Czemu nie! Fot. Łukasz Żuchowski

2 PRZEZ BOCZNĄ SZYBĘ Uff... Udało się! W NUMERZE: AKTUALNOŚCI BYŁO - MINĘŁO. Relacje z zawodów w kraju CO NAS CZEKA? Zapowiedzi imprez ROZMAITOŚCI. Rekordy, ciekawostki, zagranica TEMAT NUMERU 4. RUNDA DRIFTINGOWYCH MISTRZOSTW POLSKI. Mountain drift: Sanok / Załuż 8-11 PREZENTACJE MERCEDESY W DRIFTINGU. 190, CLK i inne Podjęliśmy się bynajmniej niełatwego jak na owe czasy zadania stworzenia zupełnie nowego tytułu prasowego i wygląda na to, że sezon 2013 możemy zakończyć z podniesionym czołem. Rok temu ukazał się nasz próbnik, krótko potem ruszył profil na FB. Wczesną wiosną obiecaliśmy Wam miesięcznik ukazujący się w trakcie sezonu i - jak widać słowa dotrzymaliśmy, choć faktycznie nie zawsze było łatwo. W październiku planujemy jeszcze mały dodatek zawierający podsumowanie ostatniej rundy DMP. Co dalej? Być może pierwsze płatne wydanie na koniec roku, a jeśli nie to pewnie znowu nasz magazyn dostaniecie w swe ręce, gdy tylko bokoloty powrócą na wiosnę do rywalizacji. Tomasz Niejadlik MODELE RC RC DRIFT. Skala mniejsza, emocje te same. TECHNIKA I BEZPIECZEŃSTWO KASKI. Na co zwrócić uwagę? FOTOREPORTAŻ SEZON STREFA LUZU FELIETON. Czy tylko męski sport? 08 BRT WYGRYWA W ZAŁUŻU Górska runda Driftingowych Mistrzostw Polski GWIAZDA LECI BOKIEM 14 Obebo, Rutyna i inni, czyli Mercedesy w driftingu TWARDY ORZECH 18 kaski - przegląd rynku, jaki wybrać? 17 RC DRIFT - LIGA NA FINISZU Hasło mała skala - wielkie emocje pozostaje aktualne Redakcja: Toruń, ul. Olsztyńska 77 Redaktor Naczelny: Tomasz Niejadlik Współpracownicy: Tomasz Bartkowiak, Tomasz Tomczyk, Łukasz Żuchowski, Mateusz Marczykowski, Michał Przybylski. Reklama, marketing: mob.: Wydawca: Tomasz Niejadlik MEDIA Toruń, ul. Olsztyńska 77 mob.: Skład DTP: Fabryka Dobrych Pomysłów ul. Przy Skarpie 23g/72, Toruń Druk: FORMATOR Sp. z o.o., Toruń, ul. Grudziądzka 163, tel ZDJĘCIE numeru Autor: Tomasz Tomczyk Miejsce: Sanok / Załuż Czas: Na rozkładówce tego numeru znajdziecie Kubę Przygońskiego, zawodnika Orlen Teamu, w jego efektownej Toyocie GT86 o mocy przeszło tysiąca koni mechanicznych. Zdjęcie zostało wykonane podczas sierpniowej, czwartej rundy Driftingowych Mistrzostw Polski, która odbyła się w rejonie Sanoka. 3

3 AKTUALNOŚCI. BYŁO - MINĘŁO AKTUALNOŚCI. CO NAS CZEKA? KOSZALIN STW kończy na Bemowie Nad Bałtykiem nadal gorąco Emocje w nadmorskim pucharze organizowanym w koszalińskim Motoparku sięgają zenitu. Tuż przed ostatnią rundą cyklu kandydatów do zwycięstwa jest aż czterech. Na półmetku Driftingowego Pucharu Bałtyku wydawało się, że sprawa zwycięstwa w całym sezonie jest już w zasadzie przesądzona. Jarosław Cybulski prowadził z bardzo dużą przewagą nad konkurentami. Wydawało się, iż tylko jakaś katastrofa jest w stanie pokrzyżować plany drifterowi z Pomorza, zasiadającemu za kółkiem BMW E30 3.2, w wywalczeniu kolejnego zwycięstwa w całej lidze. Czwarta runda cyklu odbyła się pod koniec sierpnia. Lider klasyfikacji generalnej nie wziął w niej udziału. Pod jego nieobecność trwała zacięta walka o wygraną. Z batalii zwycięsko wyszedł Adam Zalewski. Drugie miejsce zajął Arkadiusz Nowicki. Miejsca na podium dopełnił Leszek Rachimow. Czwarta odsłona DPB 2013 odbyła się w dniach września. Z wygranej ponownie cieszył się Rubik, który w finale Drifterzy jeździli dla Szymonka Fot. Nadesłana Fot. Paweł Mianowski pokonał Rafała Biej. Kolejną lokatę zajął Michał Piasecki. Tuż za pudłem tym razem znalazł się lider generalki Jarosław Cybulski. Piąty był z kolei zwycięzca kwalifikacji - Wojciech Olszak. Decydująca, szósta runda Driftingowego Pucharu Bałtyku 2013 odbędzie się w ostatni weekend października. Tuż przed finałową rozgrywką przewaga Cybulskiego nad drugim w klasyfikacji Zalewskim zmalała do zaledwie 21 punktów. Tuż za tą dwójką są Leszek Rachimow i Rafał Biej, którzy jeszcze mają realne szanse na zwycięstwo w całej tegorocznej rywalizacji. To zwiastuje, że w połowie jesieni na koszalińskim Motoparku po raz kolejny zrobi się po naprawdę gorąco. (tnt) Fot. Nadesłana Kończy się pierwsza edycja najnowszego polskiego cyklu driftingowego, a mianowicie STW Drift Challenge. Liga organizowana przez Adama Fijała i spółkę już zdobyła serca oraz uznanie wielu zawodników i kibiców. Przypomnijmy, inauguracyjna runda odbyła się w kwietniu na warszawskim Bemowie. Druga, czerwcowa odsłona STW DC zagościła w toruńskim Moto- Parku. W lipcu zawody powróciły na Bemowo. Teraz przyszedł czas finału. Drifterzy ponownie zagoszczą w stolicy. Ostatnia tegoroczna runda planowana jest na 06. października. Drift Open wraca w kultowe miejsce Tą wiadomość znają zapewne już prawie wszyscy, ale powtórzymy ją raz jeszcze: cykl organizowany przez Bartosza Kasprzyka, Piotra Ligudzińskiego i spółkę wraca do Wyrazowa! 13. października na byłym torze kartingowym koło Częstochowy ponownie zaryczą silniki driftowozów. Organizatorzy skrzętnie wyliczyli, że w tym dniu na torze maszyny napędzać będzie aż Na Bemowie dużych emocji z pewnością nie powinno zabraknąć. O to powinniśmy być spokojni, gdyż w czołówkach prowadzonych klasyfikacji panuje spory ścisk. W zawodach z pewnością weźmie udział grupa czołowych polskich zawodników, nie tylko z STW Drift Team. Bardzo zacięta walka szykuje się też w gronie nielicencjonowanych drifterów z Matuszewskim, Rutyną i Jakubowskim na czele. Tradycyjną gratką dla kibiców będą niewątpliwie przejazdy DRIFT-TI- RA ze stajni STW. Bliższe szczegóły organizatorzy mają podać już niebawem na stronie internetowej (tnt) 21 tysięcy koni mechanicznych. Za mikrofon tradycyjnie chwyci Piotr Ping Grąbkowski. Nieprzeciętne emocje związane z szybką jazdą w kontrolowanym poślizgu na własnej skórze będą mogli poczuć też widzowie. Na bloki drift taxi przewidziano w programie łącznie aż trzy i pół godziny. Wiadomo jednak, że to nie co-drive y będą główną atrakcją październikowej imprezy w Wyrazowie. Kulminacją całego wydarzenia będzie oczywiście ostra rywalizacja o zwycięstwo w tej rundzie DO i całym, tegorocznym cyklu. Wiadomo, że nie zabraknie zawodników ze ścisłej krajowej czołówki. Ciekawostką jest, że część imprezy odbędzie po zmroku przy sztucznym oświetleniu. Organizator, Bartosz Fasola Kasprzyk, zapewnia, że zakończenie sezonu DO i Driftingowego Pucharu Polski będzie przygotowane z prawdziwą pompą. Sponsorem tytularnym tej odsłony Drift Open jest Barking grupa zajmująca się prowadzenia piwiarni, znana m.in. z programu telewizyjnego Ekipa na Swoim. Na miejscu nie zabraknie więc porządnego cateringu. Wstęp dla widzów kosztuje 20zł. Parking dla kibiców jest bezpłatny. Bilet na przejazd w trakcie drift taxi (trzy przejazdy po punktowanej sekwencji zakrętów - 100złotych. (tnt) Imprezy charytatywne organizowane w Grzybowie przez fanów driftingu pomału stają się coroczną tradycją. Rok temu spece od jazdy bokiem do przodu pomagali zbierać pieniądze na leczenie ofiary poważnego wypadku - Wojciecha Pederskiego, a także na pomoc jego rodzinie. Tegoroczna edycja przedsięwzięcia organizowanego przez Mateusza Dropsa Kapustę odbywała się pod hasłem Drifterzy dla Szymona. Tym razem szukano funduszy na operację oka 2,5-letniego fana motoryzacji. Któregoś dnia rodzice zauważyli odblask w prawym oczku synka. Wyglądało to jak zbocze góry lodowej. Od razu udali się do lekarza. Nie byli gotowi na to, co usłyszeli. USG i badanie dna oka wykazały guza w siatkówce. Dziecko zaczęło tracić wzrok. Lekarze z Lodnynu dają GRZYBÓW Fot. Internet jednak chłopcu 80% szans na uratowanie oka, o ile przejdzie on skomplikowaną operację. Pasjonaci driftingu raz jeszcze pokazali, że odruchy serca nie są im obce i szybko pospieszyli z pomocą. W Grzybowie pojawiło się całe grono amatorów driftu. Nie zabrakło nawet licencjonowanych zawodników i kierowców punktujących w cyklu Drift Open. Pieniądze zbierano m.in. przy pomocy bloków drift taxi. Choć absolutnie nadrzędną kwestią była pomoc małemu Szymonkowi, nie zabrakło odrobiny typowo sportowej rywalizacji. W zawodach zwyciężył Kajetan Rutyna (Mercedes 190E 3.2). Charytatywna działalność na tyle wciągnęła fanów kontrolowanych poślizgów, że powołali projekt Drifterzy charytatywnie. Pierwszą odsłonę tej akcji zorganizowano na torze w Wyrazowie koło Częstochowy. (tnt) Fot. Nadesłana Fot. Tomasz Bartkowiak Toruń zakończy sezon? W poprzednim numerze informowaliśmy, że nasza redakcja wspólnie z zarządcą toru w Grodzie Kopernika przymierza się do zorganizowania Pucharu Drift Magazynu połączonego z Pucharem MotoParku Toruń. Pierwsze trofeum ma być przeznaczone dla któregoś z tegorocznych debiutantów, drugie dla zwycięzcy rywalizacji w szerokim gronie zawodników. Z racji na ostatnią tegoroczną rundę Drift Open, którą Bartek Kasprzyk planuje zorganizować w Wyrazowie w dniach października, zrezygnowaliśmy z tego terminu, mimo, że wstępnie planowaliśmy nasz challenge właśnie w tym czasie. Biorąc pod uwagę, że październik w tym roku będzie dla fanów driftingu niezwykle obłożony zawodami, zdecydowaliśmy się podjąć próbę zorganizowania zawodów w listopadzie. O ile aura nie pokrzyżuje nam szyków, Puchar MotoParku Toruń i Puchar Drift Magazynu odbędą się w dniach lub Może jednak się zdarzyć, że zawody przeniesiemy na wiosnę. Szczegóły podamy stosownym czasie na naszym profilu Facebook, na stronie i na forum driftingowym. 4 5

4 WYDARZENIA: ROZMAITOŚCI Fot. Przygonski.com Polak ustanowił rekord Jakub Przygoński ustanowił światowy rekord Guinnessa prędkości jazdy w drifcie - 217,97 km/h. Do pokonania poprzedniego rekordu wynoszącego 183,33 km/h doszło we wtorek, 3. września na dawnym lotnisku wojskowym w Białej Podlaskiej. Kuba Przygoński ustanowił rekord za kierownicą Toyoty GT86 o mocy 1068 KM. Zawodnik Orlen Team na odcinku pomiarowym 50m osiągnął średnią prędkość 217,97 km/h, wchodząc w poślizg pod maksymalnym kątem 49 stopni (prędkość wejścia w strefę pomiarową to 256 km/h). Parametry prędkości i kąt wychylenia samochodu były rejestrowane przez specjalnie zainstalowane wewnątrz urządzenie (tzw. driftbox). Nad prawidłowym przebiegiem próby czuwał przedstawiciel Guinness World Record - Pravin Patel. - Jestem niezmiernie szczęśliwy, że udało mi się osiągnąć założony cel i pobić poprzedni rekord aż o ponad 34 km/h. powiedział Kuba po udanym przejeździe Wiedziałem, że zarówno ja jak i samochód jesteśmy dobrze przygotowani, jednak na sukces takiej próby składa się także wiele innych trudnych do przewidzenia czynników. Przez ostatnie dni warunki pogodowe były niekorzystne, ale szczęśliwie dzisiaj aura nam dopisała. Poprzedni rekord (183,33 km/h) został ustanowiony 5. czerwca 2013 przez Niemca Alexa Graeffa i oficjalnie został ujawniony dopiero w ostatnich dniach. Bicie rekordu Guinnessa poprzedził niecodzienny wyścig samolotu odrzutowego z samochodem. Jakub Przygoński w Toyocie GT86 zmierzył się w pojedynku z płk. pil. Jerzym Leniem w samolocie odrzutowym TS-11 Iskra. Po przejechaniu ponad 1200 m jako pierwsza linię mety osiągnęła Toyota GT86 z prędkością 250 km/h, nieznacznie wyprzedzając TS-11 Iskrę, która zanotowała prędkość 233 km/h. Sierpień na Bielańskiej pod znakiem mocy Druga połowa sierpnia na toruńskim torze MotoPark upłynęła pod znakiem bardzo mocnych tylnonapędowych aut, widowiskowej jazdy i znakomitej zabawy. Na obiekcie przy Bielańskiej odbyło się kilka zorganizowanych treningów driftowych. Wzięli w nich udział zarówno początkujący adepci tego sportu, jak i doświadczeni zawodnicy. 17. sierpnia na toruńskim obiekcie spotkali się uczestnicy jubileuszowego, piątego Mercedes Sport Meetingu. Na tej imprezie przeznaczonej dla sportowo usposobionych posiadaczy aut spod znaku trójramiennej gwiazdy nie zabrakło miłośników jazdy bokami do przodu w tym m.in. Michała Obebo Przybylskiego, Kajetana i Kamila Rutyny oraz Janusza Chrościelewskiego. V MSM stał pod znakiem treningowych przejazdów i kręconego wideoklipu. Kulminacją spotkania na torze były zawody na zasadach time attack. Najszybszy tego dnia okazał się Zbigniew Stańczyk w przygotowanym do drag racingu, tuningowanym Mercedesie CL55 AMG o mocy przekraczającej 800 koni mechanicznych i momencie obrotowym powyżej 1000Nm! Tydzień później w tym samym miejscu pojawili się z kolei fani bawarek. Na szesnastym ogólnopolskim zlocie fanów marki organizowanym przez BMW M Power Club nie mogło zabraknąć driftingu, w tym bloków drift taxi, a także od lat wpisanych w charakter toruńskiej imprezy tak zwanych pokazów mocy. (tnt) Fot. Tomasz Niejadlik Fot. Michał Jasiński Fot. BMW M Power Club Kto królem Europy? Jesień to czas rozstrzygnięć nie tylko w polskich ligach, lecz także większości typowo międzynarodowych cykli. W Polsce zakończy się tegoroczna rywalizacja w Drift Allstars (Tor Poznań, ). Tydzień później w decydującą fazę wejdzie walka o tytuł King of Europe w Pro Series. Uczestnicy KoE Pro Series w tym sezonie zameldowali się już w Austrii, we Francji, w Hiszpanii, Grecji, Rumunii i Chorwacji. Przedostatnia runda cyklu odbędzie się w dniach 5-6. października na legendarnym węgierskim torze Hungaroring. Jest Pełnym bokiem po ekranie monitora 15. września odbyła się kolejna runda wirtualnej rundy driftingowej Pro-series.pl opartej na symulatorze rfactor. Wymagające trasy, mocne driftcary, fachowe sędziowanie i bardzo dużo jazdy bokami. Wszystko niemal jak w rzeczywistym driftingu z tą tylko różnicą, że na ekranach monitora. Tym razem zawodnicy rywalizowali na trasie odwzorowującej kultową górską rundę DMP w Karpaczu. Tak więc poprzeczkę startującym zawieszono naprawdę wysoko. Nic więc dziwnego, że podczas rywalizacji nie brakowało stłuczek, wypadków, kiss the Wall. Zwyciężył ten, który popełnił najmniej błędów, osobnik ukrywający się ona promowana pod szumnym hasłem Hungariring Tornado. Dwa tygodnie później King of Europe po raz kolejny zagości na Słowacji. Na SlovakiaRingu znów zaplanowano wielki finał Pro Series. W tym miejscu rozstrzygną się losy tytułu króla Europy. Przypomnijmy, ubiegłoroczna finałowa runda KoE dostarczyła ogromnych emocji. Wygrał ją, Marcin Carzasty z STW DT. Steve w niemal ekstremalnych warunkach, przy zapadających ciemnościach pokonał światowego króla, samego Daigo Saito. W tym roku na Słowacji naszych reprezentantów również nie zabranie. (tnt) pod pseudonimem Mcik. W finale A pokonał on niejakiego Maciejo195. Kolejne dwa miejsca zajęli harhot i Pstrykmen. Klasyfikacja generalna po Karpacz Ultimata Cup, czyli trzeciej rundzie drugiego sezonu ligi przedstawia się następująco. Prowadzi harhot (110pkt.), przed Mcikiem i Cortezem (obaj po 100 punktów). Kolejne pozycje w generalce zajmują: lelu0, Maciejo195 (po 80 pkt.), PAFCIO (60) i Pstrykmen (50). Kolejna odsłona cyklu odbędzie się 29. września na trasie imitującej włoski tor Vallelunga. Runda będzie to o tyle szczególna, że owa trasa ma ponad kilometr długości. (n, tnt) reklama 6 Nr 2 / 2013 / DRIFT magazyn 7

5 TEMAT NUMERU: 4. RUNDA DRIFTINGOWYCH MISTRZOSTW POLSKI BRT W DRODZE NA SZCZYT Rundy górskie mają doprawdy niepowtarzalny klimat. Podczas czwartej odsłony Driftingowych Mistrzostw Polski można było o tym po raz kolejny się przekonać. Ci co nie byli w Załużu, mogą teraz jedynie żałować. Tekst: Tomasz Niejadlik Foto: Tomasz Tomczyk W tegorocznym kalendarzu DMP przez długi czas figurowały aż dwie tego typu rundy, co jest absolutnym ewenementem w skali Europy. Niestety, zawody w Szczyrku najpierw zostały przesunięte, a potem ostatecznie odwołane. Sierpniowa odsłona czempionatu na całe szczęście odbyła się zgodnie z planem, dzięki czemu liczni fani driftingu po raz kolejny mogli cieszyć się z prawdziwej sportowej uczty. Kibice, którzy dotarli do Załuża, spodziewali się driftowozów śmigających w bokami w dół. Tymczasem przejazdy odbywały się pod górę. Jak się później okazało, była to w pełni przemyślana i trafna decyzja organizatorów. Tylnonapędowe potwory z racji na kosmiczną moc nie miały najmniejszego problemu, żeby w ekspresowym tempie wspinać się na ku górze. Klasę po raz kolejny potwierdził Bartosz Stolarski. BRT już w kwalifikacjach pokazał, że znakomicie czuje się na górskich szlakach. Rozgrzanych letnim słońcem kibiców kierowca Fiołka w trakcie zawodów doprowadzał już niemalże do stanu wrzenia. W finale rundy spotkał się z obrońcą mistrzowskiego tytułu Maciejem Bochenkiem. Bochen pod Sanokiem prezentował się doprawdy znakomicie, jednak w finałowej potyczce na jednym z łuków nie opanował swojego Nissana. Wypadek zawodnika BudMat Auto RB Team był naprawdę poważny. Trzecie miejsce po konfrontacji z Arturem Opielą wywalczył Grzegorz Hypki z PUZ Drift Teamu. Tuż przed decydującą, finałową odsłoną Driftingowych Mistrzostw Polski w podpoznańskim Przeźmierowie liderem klasyfikacji generalnej jest Stolarski. Zawodnik STW Drift Teamu po drugiej wygranej z rzędu ma w tym momencie aż 367 punktów. Wydaje się, że tylko jakaś wyjątkowa niedyspozycja byłaby w stanie odebrać mu kolejny w karierze tytuł mistrza kraju. Drugi w generalce całego sezonu jest zespołowy kolega BRT Marcin Carzasty. Steve ma 56 punktów straty do lidera. Teoretyczne szanse na wygraną w całej lidze ma jeszcze bardzo równy we wszystkich rundach Hypki (293 punkty). Bezpośrednia przegrana Bochenka ze Stolarskim w zasadzie pozbawiła go już możliwości obrony wywalczonego przed rokiem tytułu. Bochen w chwili obecnej jest czwarty i jak najbardziej może jeszcze powalczyć o niższe miejsca na podium sezonu. Do ubiegłorocznego czempiona niewiele tracą Piotr Więcek i Marek Wartałowicz. Czołową dziesiątkę dopełniają Marcin Mospinek, Mateusz Włodarczyk, Artur Opiela i Krzysztof Romanowski. Ostatnia runda DMP będzie jednocześnie tegoorcznym finałem Drift Allstars. 9

6 TEMAT NUMERU. 4. RUNDA DRIFTINGOWYCH MISTRZOSTW POLSKI KLASYFIKACJA INDYWIDUALNA Lp M-ce Imię Nazwisko Samochód Team S-m 1 1 Bartosz Stolarski PL Nissan S14a 200SX STW Drift Team Maciej Bochenek PL Nissan S13 200SX BudMat Auto RB Team Grzegorz Hypki PL BMW E30 362i M Artur Opiela PL Nissan Skyline R33 BudMat Auto RB Team Martin Carzasty PL Nissan S14a 200SX STW Drfit Team Dawid Karkosik PL Nissan S15 Silvia BudMat Auto RB Team Piotr Więcek PL Nissan R34 Skyline BudMat Auto RB Team Marcin Mospinek PL BMW E30 362i M Wiesław Surowiec PL BMW E Marek Wartałowicz PL BME E21 STW Drift Team Mateusz Włodarczyk PL BMW M3 E92 BMW Jagiełło Drift Team Szymon Budzyński PL BMW Z4 GT3 JBB Drift Team Karol Kowalski PL Nissan R34 Skyline Jakub Skomorucha PL Nissan R34 Skyline Jakub Tatara PL BMW E46 M3 JBB Drift Team Krzysztof Romanowski PL BMW E30 362i M Krzysztof Terej PL Mazda RX-7 Drifters.pl 0, , Grzegorz Śnios PL BMW E30 MGarage Drift Team 0, , Wojciech Goździewicz PL BMW 350 GTR BMW Jagiełło Drift Team 0, , Niels Becker DK Toyota Mark II 0, , Maciej Wodziński PL Nissan PS 13 Drifters.pl 0, , Jakub Przygoński PL Toyota GT86 0, , Sławomir Grausam PL BMW E46 Coupe BMW Jagiełło Drift Team 0, , Maciej Jarkiewicz PL BMW E46 Coupe BMW Jagiełło Drift Team 0, , Tomasz Chwastek PL Nissan S14A 200SX 0, , Mateusz Fijał PL BMW Z3 STW Drift Team 0, , Paweł Beloński PL Nissan S14A 200SX STW Drift Team 0, ,25 KLASYFIKACJA ZESPOŁOWA Pozycja Team Punkty 1 STW Drift Team 183,00 2 BudMat Auto RB Team JBB Drift Team BMW Jagiełło Drift Team 80,5 5 Drifters.pl 49 6 MGarage Drift Team 24,

7 WYDARZENIA. MOTO-TOR 2010, STS TUNING SHOW JAKUB PRZYGOŃSKI / ORLEN TEAM / TOYOTA GT86 10 JazdaMiejska magazyn. Nr 1. październik 2010 Nr 1. październik magazyn JazdaMiejska

8 PREZENTACJE. MERCEDESY W DRIFTINGU Gwiazdy też latają bokami Mercedes do driftu to nienajlepszy pomył? A dlaczego nie? Z roku na rok przybywa tych, którzy zadają kłam temu twierdzeniu. Na początek mała anegdota z pewnych ubiegłorocznych zawodów. - Mercedesy do driftingu to raczej się nie nadają stwierdził bez ogródek jeden z moich znajomych. - A dlaczego tak uważasz zapytałem. - Wystarczy spojrzeć na zawody odpowiedział kolega. - Dominują beemki, Nissany. Merca tu nie ma ani jednego. Tym w zasadzie nikt nie driftuje. - No tak, ale skoro, jak mówisz w zasadzie nikt nie driftuje, to skąd ludzie mogą wiedzieć, czy to auto nadaje się do driftingu, czy nie ciągnąłem temat. - W sumie racja Coś jest w tym, co mówisz tak zakończył cały ten wątek po krótkim zastanowieniu się mój rozmówca. Pionier z Warszawy Przez lata jedynym polskim drifterem za kierownicą gwiazdy był warszawianin Michał Przybylski. Popularny Obebo należy do grona prawdziwych weteranów polskiej sceny driftingowej. Był w gronie zawodników rywalizujących w pierwszych oficjalnych ogólnopolskich zawodach. Do dzisiaj spora część kibiców pamiętających tamte czasy, wspomina jego poznański występ w 2005 roku. Mieszkaniec stolicy wystartował wówczas cywilną 190-tką wyposażoną w silnik 2.6 i automatyczną skrzynię biegów. Ku zaskoczeniu wielu doszedł aż do ćwierćfinału. Z każdym kolejnym rokiem rozwój polskiego driftingu dynamicznie przybierał na sile. Obebo miał tego świadomość. Wiedział, że o jakiś prowizorycznych rozwiązaniach nie może już być mowy. Wiedział, że musi zainwestować w porządny sprzęt, rozpocząć budowę projektu typowo przeznaczonego do jazdy bokami. Wybór bazy w jego przypadku był bardzo prosty: kolejny Mercedes W Choć nie brakowało takich, którzy usiłowali odwieźć go od tego pomysłu, on nie miał wątpliwości, że dokonał słusznego wyboru. - Tego bakcyla odziedziczyłem po tacie podkreśla Michał Przybylski. Mercedesy były z nami od lat i po prostu nie zawodziły, zawsze mogliśmy na nie liczyć. Były bardzo wytrzymałe, choć musiały solidnie się napracować. Stare auto taty nazywaliśmy wręcz niewolnikiem. Te auta po prostu sprawdziły się w praktyce i stąd też wybór bazy do budowy wspominanego projektu nie był dziełem przypadku. Obebo do rywalizacji powrócił 190-tką wyposażoną w stworzony w latach 80. pod kątem sportu szesnastozaworowy silnik 2.3 (nie mylić ze zwykłym 2.3). Po pewnym czasie ta jednostka została zastąpiona przez nieco mocniejszą jednostkę Te szesnastki przygotowane dla Mercedesa przez Coswortha przed laty znakomicie sprawdzały się w latach największej świetności słynnej do dzisiaj serii DTM. Samochodem wyposażonym w takie serce do tytułu mistrza cyklu dojechał legendarny Klaus Ludwig. Przybylski za kierownicą Mercedesa 190 nie osiągał aż tak spektakularnych sukcesów, ale godnych odnotowania wyników w drugiej połowie ubiegłej dekady też mu nie brakowało. Samochód, który ze względu na charakterystyczną szachownicę na masce nazywany był łaciatym pojawiał się na niemal wszystkich ówczesnych imprezach driftingowych w naszym kraju. Obebo w rundach cykli Toyo Drift (Driftingu) Cup, których bezpośrednią kontynuacją są dzisiejsze Driftingowe Mistrzostwa Polski w dobrym stylu kwalifikował się nawet do TOP8 (np. w 2006 roku w Toruniu, gdzie w walce o ósemkę po bardzo dobrym pojedynku wygrał z Adrianem Korsunem w 400-konnym BMW) czy TOP4 (Piła). W drugiej edycji organizowanego w Łodzi Drift Legalu zajął drugie miejsce. Na jego drodze do finału stało kilku naprawdę mocnych i znanych do dzisiaj drifterów, w tym m.in. słynny Ogień. Przybylski dopiero w TOP2 znalazł pogromcę. Okazał się nim bynajmniej nie byle kto, bo sam Paweł Trela. Warszawianin startował też w nieco mniejszych imprezach, takich jak choćby Drift Day w Biłgoraju, w którym to triumfował. Jednym z jego najważniejszych występów był start w na słynnym torze w Hockenheim w rundzie International Drift Challenge. Obebo w gronie asów europejskiego driftingu tamtego okresu zajął bardzo przyzwoite jak na debiut 22. miejsce. Choć driftowozom sprzed pięciu lat bardzo daleko pod względem zaawansowania technicznego do dzisiejszych topowych projektów znanych choćby z DMP, to jednak bez fachowych przeróbek i tuningu nie mogło się obejść. W Łaciatym silnik doładowany był turbiną. Moc w niedużym Mercedesie Przybylskiego wynosiła około 300 koni (model fabryczny 193KM). Zarażają się na zlotach Obebo od 2009 roku pojawia się wśród setek innych fanów gwiazd na każdej edycji organizowanego w Toruniu Ogólnopolskiego Zlotu Mercedes-Benz. Przez lata był faktycznie jedynym drifterem upalającym za kierownicą Mercedesa, jednak jego widowiskowe pokazy w Grodzie Kopernika spowodowały, że pobudził driftową pasję w kolejnych pasjonatach marki ze Stuttgartu, po prostu w pewnym momencie znalazł naśladowców. W końcu podczas jednego ze zlotów swoją nieco zmodyfikowaną gwiazdą (190 swap 3.0) pojawił się Mateusz Krawczyk z Wąbrzeźna. Mati naprawdę dobrze wówczas radził sobie na torze, więc zdecydował się na start w rundzie Drift Open, która odbywała się tuż po OZMB. Treningi w jego wykonaniu wyglądały bardzo obiecująco, jednak przekręcona panewka wyeliminowała 190-tkę z zawodów. Nie wyeliminowała jednak samego zawodnika, który zdecydował skorzystać z zastępczego auta, którym był całkowicie cywilny W202 C43 AMG. Mimo ambitnej postawy wąbrzeźnianin był z góry skazany na porażkę. Startując zupełnie gołym samochodem tuż obok takich drifterów jak Przemysław Jańczak, nie udało mu się awansować do TOP32 z grona blisko sześćdziesięciu startujących. Mati nie zrezygnował jednak z myśli o startach. Rok później ponownie pojawił się na toruńskiej rundzie Drift Open kolejnym projektem pobudowanym również na 190- ce. Mercedes tuż przed samymi zawodami otrzymał mocny silnik 4.2 znany, choćby z okulara. Krawczyk przed zawodami nie miał możliwości przetestowania tego auta, wczucia się w nie, stąd jeden z przejazdów kwalifikacyjnych skończył się w jego przypadku bardzo spektakularnym pocałunkiem z bandami. Przed rokiem Przybylski i Krawczyk ponownie spotkali się na torze w Toruniu, gdzie podczas zlotu wraz z dwoma innymi kierowcami wzięli udział w pokazowej konkurencji pn. Mercedes Gymkhana Drift Competition, czyli w dosyć mocno driftingowej odmianie popularnej choćby w Japonii i na Węgrzech gymkhany. Aktualnie wąbrzeźnianin w spokoju buduje mocno zaawansowany projekt. Dawcą skorupy nadal jest 190-tka. Samochód w dalszym ciągu ma korzystać z silnika V8, jednak istotne modyfikacje czynione są m.in. w zawieszeniu. Wymianie musiało też ulec bardzo ciężkie, użyte wcześniej koło zamachowe. W poszukiwaniu optymalnego środka ciężkości Krawczyk zdecydował się nawet ciąć grodzie i mocno cofnąć stosunkowo masywny silnik. Kilka ciekawych projektów do upalania pobudowali również reklama pochodzący z okolic Torunia Janusz i Tomasz Chrościelewscy. Swapowali m.in. silniki od W , W , C36 AMG, a w ostatnim czasie nawet od E55 AMG (silnik M113 E55). Auta mimo wszystko miały zachować swój cywilny, miejski charakter i raptem od czasu do czasu służyć dobrej zabawie na torach, jednak Janusz przyznaje, że chodzi mu teraz po głowie zbudowanie prawdziwego bokolota. Rzecz jasna na kolejnym Mercedesie W tka z Radomia daje radę 190-tki latające bokami zaczęły pojawiać się też na Pomorzu Zachodnim. W tym przypadku były to jednak w większości auta po stosunkowo niedużych modyfikacjach. Kilka z nich zaprezentowało się m.in. w Driftingowym Pucharze Bałtyku. Co jakiś czas w DPB swoją gwiazdą startuje choćby Marcin Matyjaszczyk. Aktualnie najbardziej dopracowanego w Polsce Mercedesa 190 do driftingu mają radomianie Kajetan i Kamil Rutyna. Kajtek jest jedną z odkryć tegorocznego sezonu w naszym kraju. Tuż przed ostatnią rundą STW DC zajmuje drugie miejsce w klasyfikacji generalnej klasy Challenge. Stosunkowo wysoko uplasował się też w cyklu SDC. Debiutant już na początku sezonu uzyskał w tej lidze licencję klasy Profi. W związku ze swoimi dobrymi występami od Polskiej Federacji Driftingu otrzymał dziką kartę do udziału w 3. rundzie driftingowych mistrzostw kraju połączonej z rundą międzynarodowej ligi Drift Allstars. Przypomnijmy, impreza ta odbyła się w czerwcu pod płocką Orlen Areną. Młody radomianin nie zdołał Fot. Alex Karting Team Fot. Tomasz Niejadlik Fot. Michał Jasiński 14 Nr 3 / 2013 / DRIFT magazyn 15

9 co prawda przebić się do TOP32, ale w tak doborowym gronie w kwalifikacjach zaprezentował się naprawdę przyzwoicie. Widowiskowe przejazdy w jego wykonaniu znalazły się w materiałach filmowych telewizji Polsat, TVN Turbo, TVP, a nawet TV Trwam. W sierpniu Rutyna zwyciężył podczas zawodów odbywających się przy okazji imprezy charytatywnej Grzybowie. - Rajdy samochodowe mają swojego Kajetana, dlaczego nie ma mieć go również drifting tak błyskotliwie komentował występy radomianina Piotr Ping Grąbkowski. 190-tka Kajtka i jego starszego brata Kamila, który w dużej mierze pełni rolę logistyka i mechanika teamu, jest naprawdę zaawansowanym, dojrzałym projektem driftingowym. Amortyzatory Bilsteina, sprężyny H&R, wydłużone wahacze, konkretny negatyw, dystanse - 5cm przód i 8cm tył, poprzerabiane zwrotnice, poprawiony skręt, zlikwidowany akerman, rozpórki przód, -tył, dolot na stożku, typowo sportowy wydech, maska z laminatu, szyby z poliwęglanu, bezpieczny zbiornik paliwa, akumulator w bagażniku, fachowo wykonana klatka bezpieczeństwa i oczywiście hydrauliczny hamulec ręczny. Modyfikacje długo można by wymieniać choć Kamil i Kajetan Rutyna cały czas podkreślają, że projekt cały czas jest jeszcze w fazie realizacji. W aucie najbardziej brakuje obecnie mocy. Samochód w tym sezonie korzysta z bardzo solidnego, jednak nieco już przestarzałego silnika 3.2 znanego choćby z modelu W124. Radomianie myślą nad wykorzystaniem któregoś z pięciolitrowych serc - M113 lub M119. Przeszczep być może nastąpi zimą. PREZENTACJE. MERCEDESY W DRIFTINGU tekst reklamowy Obebo reaktywacja! Z wolnossącego 5,5-litrowego serca w swoim najmocniejszym i najbardziej rozwiniętym projekcie (CLK55 AMG) korzystał wspominany Michał Przybylski. Ostatnie sezony jednak nie były zbyt pomyślne dla warszawianina. Obebo z różnych względów stosunkowo mało jeździł niedużo trenował, rzadko uczestniczył w zawodach, stąd trudno było oczekiwać w tym przypadku jakiś spektakularnych sukcesów. Barierą w dalszym rozwoju driftowozu pobudowanego na bazie modelu W208 CLK stały się w dużej mierze finanse. Te jak wiadomo w dzisiejszym driftingu odgrywają niebagatelną rolę. Mamy jednak dobrą wiadomość dla wszystkich fanów sympatycznego 34-latka ze stolicy. Obebo powraca do zawodów! W jego maszynie niedawno pojawił się kompresor. Moc w aucie docelowo ma wzrosnąć z 350 do około 500 koni. Niewykluczone jest nawet pułap 600 kucy. W gwieździe podczas tej dłuższej przerwy pojawiły się kute tłoki zamówione w MALE (USA), porządnie wyważono układ korbowo-tłokowy. Na wspominaną stronę finansową wskazują też Kamil i Kajetan Rutyna. - Tu możliwości w przypadku Mercedesa są naprawdę duże, to bardzo rozwojowy projekt, ale takie rzeczy niestety kosztują, stąd usilnie poszukujemy sponsorów, którzy mogliby nam pomóc w realizacji bardzo zaawansowanego projektu którym moglibyśmy poważnie powalczyć w DMP mówią radomianie. Swojej fascynacji Mercedesami nie ukrywa też sam Adam Fijał. Padre STW Drift Teamu, jedna z najważniejszych postaci w polskim światku driftingowym. Swego czasu rozważał nawet przerobienie swojego kolekcjonerskiego MB 190 Evo I na rasowy bokolot. Ze względu na kolekcjonerską wartość auta odwiedziono go od tego pomysłu, ale STW cały czas ma w planach zbudowanie ultramocnej carbonowej 190-tki, która pojawiałaby się też na zawodach najwyższej rangi. Ciekawostką jest też słynny SLS AMG Adama Fijała, który na zawodach często pełni rolę safety cara. Z innych gwiazd, które czasami pojawiają się w naszym kraju na treningach driftingowych można wymienić choćby CLK200 Kompressor Janusza Borkowskiego, czy kilka bardzo mocnych cywilnych maszyn. Budują się też kolejne 190-tki. Posiadaczy latających bokami Mercedesów zapytaliśmy o mocne i słabsze strony MB jako bazy do budowy driftowozów. Wśród plusów najczęściej wymieniano niezwykle wytrzymałe, nieawaryjne silniki, bardzo mocne w porównaniu nawet z BMW punkty konstrukcyjne, dobre fabryczne wyważenie tych aut i dużą przewidywalność w prowadzeniu (kierowca kapitalnie czuje te auta). Jako minusy podawano trudność w dostępie do części tuningowych i efektownych body kitów, a co za tym idzie spore koszta modyfikacji. Problemem w przypadku większych silników jest brak w ofercie Mercedesa skrzyń manualnych. Zwracano też uwagę na wspominane już na wstępie mimo wszystko stosunkowo niewielkie doświadczenia środowiska driftingowego w przystosowywaniu merców do tego sportu. Aczkolwiek w tym ostatnim przypadku, jak widać, z roku na rok jest coraz lepiej. Tomasz Niejadlik Merce driftują nie tylko w Polsce Aktualnie w całej Europie prawdopodobnie jest około projektów o różnym poziomie zaawansowania pobudowanych na bazie Mercedesów, biorących udział w zawodach lub przynajmniej w zorganizowanych treningach driftingowych. Najwięcej jest ich na Węgrzech i w Polsce. W kraju naszych bratanków w rywalizacji driftingowej, a także gymkhanie można spotkać nie tylko poczciwe 190-ki, ale też tak nietypowe, przy czym jednocześnie fachowe projekty jak choćby potężną, starą S-klasę W140 z dwunastocylindrowym silnikiem, czy C-klasę W202 z zaszczepioną taką samą jednostką! Znany z występów choćby w mistrzostwach Węgier i cyklu King of Europe Szabo Szilard startuje za to W124 E500. W całej Europie nie mniej jest znany Finv Teemu Peltola, który pobudował drifotwóz na bazie niemal zabytkowego w tym momencie modelu W123 (tzw. beczka) w wersji kombi. W aucie tym zastosowano leciwy silnik diesla, pochodzący z modelu W124 i turbinę od ciężarowej Skanii! Kilka ciekawych projektów, w tym choćby na bazie 124 Coupe, pobudowano w krajach arabskich. Swego rodzaju ciekawostką był Rekord Guinessa w długości driftu (w tym momencie już nieaktualny) pobity w 2011 na torze Brooksland w Wielkiej Brytanii przez Mauro Calo, zasiadającego za kierownicą C63 AMG. Fot. Filip Markowski Fot. Mercedes-Benz Fot. Valvoline RC Drift Team Liga RC-drift też na finiszu Jest to pierwsza liga zawodów RC driftu w Polsce, która odbywa się w czterech różnych miejscach naszego kraju. Pierwszą rundę rozegrano w Szczecinie podczas targów Motor Show, druga runda została rozegrana w Warszawskim Blue City, trzecia - w toruńskiej Plazie. Wielki finał, jak na RC przystało, zostanie rozegrany podczas poznańskich targów modelarskich października. W zawodach wystartowało łącznie 36 zawodników. Najbardziej obleganą rundą przez zawodników były zawody w Warszawie, gdzie na stracie stanęło aż 31 RC-drifterów. Wielki finał to wielkie emocje i nie mniejsze niespodzianki. Na terenie targów modelarskich zobaczyć będzie można Skyline a R34 Karola Kowalskiego, wygrać w losowaniu bilet drift taxi z Karoliną Pilarczyk, Adamem Zalewskim oraz Karolem Kowalskim. Dodatkowo firma Valvoline sponsoruje voucher do Akademii Driftu Valvoline STW. Mimo małej wielkości auta emocje są bardzo wielkie, tym bardziej, ze rywalizacja o podium toczy się do ostatniej chwili. Obecnie na pierwszym miejscu znajduje się Michał Grzejszczak z Teamu Kosmatów. Ten team prowadzi również w klasyfikacji zespołowej. Drugie miejsce zajmuje Marcin Wolski, zawodnik Valvoline RC Drift Teamu, który w tym sezonie jeździ repliką auta aktualnie jedynej kobiety w polskim driftingu - Karoliny Pilarczyk. Na trzecim miejscu plasuje się doskonale znany RRR Radosław Rogala z Teamu Kosmatów. Jest to zawodnik, który nie okazuje swych emocji, doświadczony i opanowany. Gdyby nie awaria modelu, która w drugiej rundzie wystąpiła podczas przejazdu ocenianego zawodnik na pewno plasował by się na drugiej pozycji. Czwarte, najmniej lubiane miejsce przez każdego zawodnika zajmuje Michał Michalski, który wygrał dwie rundy, lecz niestety odpuścił start w III - toruńskiej i spadł poza podium,. Mamy nadzieję, że popularny Rafix z Teamu ILEGAL-D zagości na IV rundzie i będzie walczył o poprawienie swej pozycji w klasyfikacji generalnej. Imprezą w Poznaniu zakończymy tegoroczne VRCDC Start serii w 2014 roku jest niezagrożony. Zmieni się jedynie forma oraz liczba rund. Jedna z odsłon ligi zostanie rozegrana w Krakowie. Mateusz Marczykowski TAROX NA TOPIE TAROX i tarcze hamulcowe z serii BESPOKE Raz już opisywaliśmy produkty włoskiej firmy TAROX - producenta High Performance elementów do układów hamulcowych. Dziś chcemy Wam naświetlić serie TAROX BESPO- KE czyli tarcze hamulcowe na zamówienie klienta. Wszystkie tarcze hamulcowe z tej serii są przeznaczone do wyczynowych aut zaczynają swoje życie jako europejska stal bezszwowa przetwarzana w naszej włoskiej fabryce. W większości przypadków fabryka wytwarza dwuczęściowe zestawy z solidnymi, zazwyczaj przykręcanymi, stożkami piasty wykonanymi z anodowanego aluminium (pływające tarcze oznaczono w katalogu podwójną gwiazdką). Ze względu na ograniczenia techniczne (wewnętrzny hamulec ręczny) lub prawne (homologacja ABE w Niemczech) nie zawsze istnieje możliwość zaoferowania danej tarczy w wersji dwuczęściowej. W takich przypadkach oferujemy jednoczęściową tarczę wykonaną z wysokorozciągliwej stali według dokładnych wymiarów oryginału (takie tarcze zaznaczono w katalogu pojedynczą gwiazdką). Jak wszystkie tarcze oferowane przez TAROX, wyczynowe modele również są poddawane obróbce cieplnej celem usunięcia naprężeń, a następnie ręcznie szlifowane aż do osiągnięcia idealnej gładkości powierzchni hamującej. TAROX produkuje tarcze z serii BESPOKE do każdego auta. Więcej informacji na stronie przedstawicielstwa lub pod numerem (+48) HoseTechnik przewody hamulcowe w stalowym oplocie HoseTechnik - jeden z wiądących producentów przewodów hamulcowych w stalowym oplocie. Firma jest znana z tego że robi CUSTOMowe przewody hamulcowe wykończone w kolorach pod zamówienie klienta. Posiada referencje do praktycznie każdego auta produkowanego w Europie. Przewody hamulcowe Hose- Technik są wykonywane ręcznie z najwyższej jakości europejskich materiałów. Przewody pokryte warstwą Teflonu w oplocie z wysokojakościowej stali nierdzewnej 95PVC z końcówkami ze stali nierdzewnej zapewniają: - pewniejsze czucie pedału hamulca dzięki ograniczonej giętkości w stosunku do standardowych gumowych przewodów; - szybszą reakcję na wciśnięcie pedału hamulca; - odporność na korozję i niszczący wpływ ciężkich warunków pracy; - kompatybilność z większością układów hamulcowych i płynów hamulcowych; Przewody hamulcowe Hose- Technik posiadają następujące certyfikaty, dopuszczające je do użytku w ruchu drogowym na całym świecie: FMVSS-106, ADR, LTSA, DOT oraz TÜV. Dostępne są u przedstawiciela Grupa PremiumTuning. Katalog dostępny na stronie

10 TECHNIKA I BEZPIECZEŃSTWO. KASKI ochronnymi. Większość kasków homologowanych produkowanych jest jedynie w wersji z klipsami, jedynie niektóre modele zamknięte (z racji stosowania ich również w kartingu) dostępne są w dwóch wersjach do wyboru. Różnica w cenie miedzy obiema wersjami jest niewielka, a kask z klipsami jest dużo bardziej uniwersalny, ponieważ może być stosowany właściwie w każdej dyscyplinie sportów motorowych, od amatorskich startów kartingowych poprzez drift, na Formule 1 kończąc. Interkomy Systemy komunikacyjne to głównie domena dużych teamów wyścigowych oraz załóg rajdowych, gdzie za pomocą centralki interkomu oraz dwóch zestawów słuchawkowych porozumiewają się między sobą kierowca z pilotem. Także coraz więcej teamów driftingowych interesuje się tematem interkomów dla zapewnienia stałej komunikacji zawodnika na torze z koordynatorem zespołu oraz mechanikami. O komunikacji należy pomyśleć już na etapie zamawiania kasku, ponieważ nie każdy model jest wyposażony w zestaw słuchawkowy i nie każdy model ma możliwość montażu słuchawek na zasadzie Plug and Play. Systemy komunikacyjne to temat rzeka, a urządzenia dobiera się pod konkretne potrzeby zespołu. Twardy orzech do zgryzienia Nazywane są łupinami lub skorupami, zapewniają kierowcy odpowiednią ochronę głowy podczas uderzenia w przeszkodę czy rolowania oraz są obiektem najbardziej zaawansowanych testów bezpieczeństwa w motorsporcie. Tak można w skrócie scharakteryzować kaski używane w sportach motorowych. Głowę mamy tylko jedną, więc warto o nią odpowiednio zadbać. Źródło: RallyShop.pl Okiem eksperta: Jakub Tomczyk, www. RallyShop.pl Należy pamiętać, iż decydując się na zakup kasku używanego lub niewiadomego pochodzenia igramy z własnym bezpieczeństwem. Tanie kaski, które okazyjnie możemy kupić na popularnych portalach aukcyjnych to często produkty powypadkowe, przez co niebezpieczne. Skorupa każdego kasku jest zaprojektowana tak, aby jednorazowo przyjąć uderzenie o dużej sile. Po uderzeniu kask nie nadaje się do ponownego użytku, ponieważ nie ma już takich właściwości fizycznych jak w nowym produkcie. Na pierwszy rzut oka takie uszkodzenie nie jest widoczne, przez co nie jesteśmy jednoznacznie w stanie określić stanu kasku na podstawie np. zdjęcia. Źródło: RallyShop.pl Tekst: Damian Borowik / Budowa kasku Kaski w zależności od budowy dzielimy na 2 grupy kaski otwarte oraz zamknięte. Modele o otwartej szczęce to domena rajdów samochodowych, kaski zamknięte z wizjerem używane są w wyścigach oraz kartingu, w drifcie natomiast w zależności o gustu kierowcy stosuje się wszystkie rodzaje kasków. Najbardziej zewnętrzną warstwą kasku jest skorupa, to ona przyjmuje pierwsze uderzenie i od jej jakości najbardziej zależy bezpieczeństwo zawodnika w razie wypadku. Odpowiednio wyprofilowany kształt skorupy pozwala równomiernie rozłożyć siły działające na kask w chwili uderzenia, absorbując znaczna ich część. Od materiału wykonania najbardziej zależy ostateczna cena produktu. Najtańszy w produkcji wytrzymały plastik (ABS) to materiał, z jakiego wykonane są kaski opatrzone homologacją drogową używane w rajdach amatorskich oraz podstawowe modele homologowane. Modele z wyższej półki posiadają skorupy wykonane z dużo bardziej odpornych mechanicznie i co najważniejsze lżejszych włókien węglowych (carbon i kevlar). Kaski wykonane z carbonu czy kevlaru wytrzymują kilkukrotnie większe siły nacisku niż tańsze odpowiedniki, przy jednocześnie znacząco zredukowanej masie. Lżejsza konstrukacja to nie tylko wyższy komfort użytkowania, ale także mniejsze siły działające na bezwładną szyję zawodnika przy ewentualnym zderzeniu samochodu z przeszkodą. Wewnętrzna warstwa kasku to wyściółka, czyli element, który dba o nasz komfot a także bezpieczeństwo, wygłusza siłę uderzenia. Wyższe modele oprócz oczywiście lepszej jakości wyściółki absorbującą większą energię oferują nam także możliwość wyciągnięcia jej ze skorupy, co pozwala na zachowanie właściwej higieny kasku (seria WTX). Ważnym elementem kasku jest zapięcie pod brodą. W tańszych kaskach drogowych paski zapinane są na zatrzask, modele homologowane mają pewniejsze, zaplatane paski (patrz rysunek poglądowy). Homologacje Kaski podobnie jak większość elementów wyposażenia zawodnika podlegają testom homologacyjnym. Podstawową homologacją kasku sportowego jest homologacja drogowa ECE, która uprawnia do startów w zawodach niższej rangi oraz imprezach amatorskich. Kiedy wkraczamy na wyższy poziom zawodów, organizatorzy wymagają zaopatrzenia się w kaski zgodne z normami FIA. W przypadku kasków jest ciekawa sytuacja, ponieważ FIA oprócz własnych standardów uznaje homologacje innych instytutów, np. homologację Snell SA2010. Homologacja obowiązuje do odwołania danej normy, a nie w określonym okresie czasu, jak ma to miejsce np. w przypadku pasów (5 lat od chwili produkcji). Decydując się na kask homologowany należy pamiętać, że homologację uzyskuje konstrukcja jako całość. W kontekście ewentualnych zdobień trzeba mieć na uwadze, że jakakolwiek ingerencja w budowę skorupy, a nawet malowanie nie przystosowanymi do tego celu barwnikami może spowodować niedopuszczenie kasku do zawodów podczas badania kontrolnego. Wszelkiego rodzaju zdobienia należy zamawiać bezpośrednio u producenta lub w wyspecjalizowanych firmach, które mają stosowane uprawnienia. Niektóre lakiery bowiem mogą wchodzić w reakcję z materiałem skorupy zmniejszając jej odporność mechaniczną. Kaski a HANS Kołnierze ochronne HANS czy Hybrid (patrz Magazyn Drift nr 3) nie są jeszcze w drifcie tak popularne jak w rajdach, ale warto zastanowić się przy zakupie kasku czy nie wybrać kasku dostosowanego do użytku z kołnierzami reklama 18 19

11 FOTOREPORTAŻ. SEZON 2013 STREFA LUZU. HYDE PARK Źródło: RallyShop.pl reklama Fot. Tomasz Bartkowiak Fot. Tomasz Niejadlik Fot. Tomasz Bartkowiak reklama 20 21

12 STREFA LUZU. HYDE PARK Tylko męski sport? Łukasz Juby Ptaszyński Jestem często pytany o kobiety w polskim driftingu. Rozumiem, że takie pytanie to pewnego rodzaju prowokacja, nie od dziś wszak wiadomo że bez pewnej takiej dozy nieśmiałości oceniam poczynania Polish Drift Girl. W błędzie jest ten, kto sądzi że tym felietonem chcę wbić szpilkę Karolinie Pilarczyk. Oprócz niej przynajmniej dwie panie między Bugiem a Odrą próbowały swoich sił w jeździe bokiem Sylwia Grzegorek oraz Justyna van Berkel. Mimo, iż żadna z nich nie odniosła w tym sporcie spektakularnych sukcesów zaryzykuję tezę, że gdyby nie płeć piękna drifting byłby zdecydowanie mniej atrakcyjny. Większość z Was ma teraz pewnie przed oczyma zjawiskowe, skąpo ubrane hostessy bez których trudno wyobrazić sobie imprezę driftingową. Oczywiście macie rację mocne samochody i piękne kobiety doskonale ze sobą współgrają rozpalając (nie tylko) męską wyobraźnię. Błędem byłoby jednak spowadzanie kobiet w polskim driftingu jedynie do roli baneru reklamowego. Przede wszystkim dlatego, że gdyby nie one zawodników byłoby znacznie mniej. Na górskich, japońskich serpentynach drifterzy chcieli udowodnić sobie, że są wstanie zapanować nad autem, oszukać prawa fizyki, ale gdy drifting trafił do miast a później na tory wyścigowe sytuacja się zmieniła. Pojawiła się publiczność. Nie tylko męska. Tłumy rozhisteryzowanych japońskich uczennic zafascynowanych kierowcami sunącymi bokiem do przodu z narażeniem swojego zrowia, a nawet życia traktowały drifterów jak współczesnych gladiatorów. Sami zawodnicy doskonale zdają sobie sprawę, że ich wyczyny robią na płci przeciwnej piorunujące wrażenie. Zaryzykuję stwierdzenie, że drifting może być rodzajem tańca godowego. Oczywiście nie każdej kobiecie imponuje kierowca potrafiący zapanować nad kilkusetkonną maszyną w poślizgu, ale pań z benzyną we krwi jest coraz więcej, więc wyczyny drifterów padają na coraz podatniejszy grunt. A co z tymi kierowcami, którzy już mają drugą połówkę? Oni także mogliby na zawody nie dotrzeć, gdyby nie ich partnerki. Wszak nie każda dama ma ochotę dzielić domowy budżet oraz uwagę swojego mężczyzny między siebie a driftowóz. Nie każda ma ochotę zastanawiać się, czy tym razem na torze nie zdarzy się wypadek z udziałem jej partnera. Nie każda w końcu chce spędzać kilka, jak nie kilkanaście weekendów w roku (i to przeważnie w sezonie wakacyjnym) na zawodach. A jednak na każdej rundzie w parku maszyn pełno jest koleżanek, ciotek, dziewczyn czy też żon kierowców. Ba, są tam również matki zawodników (i nie tyczy się to jedynie niepełnoletnich drifterów, którzy zwyczajowo mają największe wsparcie ze strony swoich rodzin). Wiele z nich pełni w driftingowych teamach bardzo ważne role, bez nich padłaby logistyka, siadłby nastrój a auta nie wyglądałyby tak atrakcyjnie, gdyby nie kobiecy gust. Panie są też znakomitymi kibicami często inicjują produkcję teamowych koszulek, naklejek i gadżetów, kierują dopingiem swoich druzyn etc. Kolejnym ważnym aspektem damskiej obecności na zawodach są reprezentantki mediów. Wiele dziewczyn robi na zawodach zdjęcia, prowadzi zawodnikom strony fanowskie czy blogi. Silna grupa pań promuje drifting nie tylko online, ale także w mediach drukowanych czy audiowizualnych. Chwała im za to! Nie moż- na zapomnieć o kobietach pełniących ważne funcje podczas samych zawodów w każdej lidze są panie bez których cały ten driftingowy cyrk nie miałby prawa poprawnie funkcjonować. Nie ma znaczenia czy organizują imprezę, szukają sponsorów, ogarniają PR czy sprzedają bilety bez nich nie byłoby driftingu, a na pewno nie rozwinałby się on w Polsce tak szybko! Coraz więcej pań zaraziło się driftingiem. I bardzo dobrze. Osobiście mam nadzieję, że ten trend będzie trwał. A kiedyś doczekamy się polskiej drifterki z prawdziwego zdarzenia. OD REDAKCJI My też kończymy tegoroczny sezon Sezon w druftingu dobiega końca. W związku z tym w najbliższych miesiącach prawdopodobnie będziemy zdecydowanie rzadziej z Wami się spotykali. W październiku prawdopodbnie powstanie krótki dodatek, podsumowujący ostatnią rundą Driftingowych Mistrzostw Polski W trakcie zimowej przerwy, być może powstanie pierwszy płatny DRIFT Magazynu. Do stałego cyklu wydawniczego chcemy powrócić na wiosnę. UWAGA! Ogłaszamy kolejny konkurs! Tym razem wspierają nas firmy RS&PUZ, Rallyshop.pl oraz PUZ Drift Team. Do wygrania mamy koszulki zespołu PUZ DT i gadżety ze sklepu. Szczegóły podamy już wkrótce, a konkretnie pod koniec września! Zaglądajcie na profile Facebook Drift Magazynu oraz naszych partnerów tejże akcji. Właśnie t am formalnie ruszy konkurs. reklama Zapraszamy! KONKURS! KONKURS! 22 Nr 3 / 2013 / DRIFT magazyn 23

13 TESTY I PREZENTACJE. FIAT BRAVO KM MULTIJET 20 JazdaMiejska magazyn. Nr 1. październik 2010