Kandydat PiS do Parlamentu Europejskiego

Transkrypt

1 TAK dla Polski w Parlamencie Europejskim DOLNY ŚLĄSK i OPOLSZCZYZNA kwiecień maj 2014 Doświadczenie i kompetencje Kazimierz Michał Ujazdowski Kandydat PiS do Parlamentu Europejskiego Więcej o dorobku posła Kazimierza M. Ujazdowskiego na str. 6 7 Odbierzmy kulturę szaleńcom Wywiad braci Karnowskich z K. M. Ujazadowskim str. 4 5 Startuję w wyborach do Parlamentu Europejskiego z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu obejmującym województwa dolnośląskie i opolskie z silnym przekonaniem, że moje doświadczenie i kompetencje wykorzystam z pożytkiem dla dobra publicznego. Jako minister kultury udowodniłem, że potrafię skutecznie promować polskie dziedzictwo historyczne. W Parlamencie Europejskim będę równie skutecznym adwokatem polskich spraw. Stawiam do dyspozycji moje kompetencje prawnicze i znajomość instytucji publicznych. Od 17 lat reprezentuję mieszkańców Dolnego Ślaska w Sejmie. Nigdy nie marnowałem czasu. Moimi zasadniczymi celami w Parlamencie Europejskim będą: działanie na rzecz prawdziwej solidarności narodów europejskich jako podstawy bezpieczeństwa Polski na Wschodzie, wspieranie polskiej nauki, uniwersytetów i szkół wyższych Dolnego Śląska i Opolszczyzny, co pozwoli na wykorzystanie potencjału tkwiącego w młodych Polakach i zapewnienie im możliwości rozwoju i godnego życia w Polsce, obrona cywilizacji życia, praw rodziny i polskiej tożsamości konstytucyjnej zawsze, gdy będą w tej sferze podejmowane decyzje. Wspólnota Europejska od chwili powstania jest polem współpracy, ale często również konkurencji między państwami. Musimy mieć umiejętność współpracy w ramach Unii, aby skutecznie promować polskie interesy. Wiele razy udowodniłem, że potrafię podejmować działania dla dobra Rzeczypospolitej. Tak samo będę pracował w Parlamencie Europejskim. Proszę o Państwa udział w wyborach europejskich w dniu 25 maja i poparcie mojej kandydatury.

2 2 TAK dla Polski Błażej Duber ABC CZYM SĄ WYBORY DO PARLAMENT PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO? Wybory do Parlamentu Europejskiego odbywają się co 5 lat. Jest to akt wyborczy, w którym obywatele państw członkowskich UE wybierają swoich przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego, instytucji reprezentującej ich interesy w Unii. Głosować może każdy, kto ukończył 18 rok życia. Głosowanie w wyborach europejskich podlega przepisom prawa krajowego. Przepisy UE określają tylko podstawowe zasady: wybory muszą być powszechne, wolne i bezpośrednie, a głosowanie tajne. Posłów do Parlamentu Europejskiego trzeba wybrać w każdym kraju UE w myśl zasad reprezentacji proporcjonalnej. Polskich obywateli reprezentować będzie 51 eurodeputowanych, wybranych w trzynastu okręgach wyborczych na terytorium RP. Województwa: dolnośląskie i opolskie stanowią jeden okręg wyborczy (okręg nr 12). Głos w wyborach oddaje się na konkretnego kandydata z wybranej listy kandydatów określonego komitetu wyborczego. Wpodziale mandatów uczestniczą kandydaci tych komitetów wyborczych, których listy otrzymały co najmniej 5% ważnie oddanych głosów w skali kraju (dla koalicyjnych komitetów wyborczych co najmniej 8%). Prawo i Sprawiedliowość wystawia w okręgu nr 12 dziesięcu kandydatów do mandatu europosła, którzy zostali zatwierdzeni przez kierownictwo partii. Kazimierz Michał Ujazdowski kandyduje z pozycji nr 2 na tej liście. Zdecydował się na start z silnym przekonaniem, że jego doświadczenie, kompetencje prawnicze i znajomość instytucji publicznych przydadzą się Polsce na forum europejskim. Jako wicemarszałek Sejmu w latach oraz dwukrotny minister kultury udowodnił, że potrafi skutecznie promować polskie dziedzictwo historyczne. Jestem przekonany, że w Parlamencie Europejskim będzie równie skutecznym adwokatem polskich spraw. W deklaracji startu w wyborach europejskich jasno określił swoje cele na czas pracy w Parlamencie Europejskim (patrz: str. 1). CZYM JEST PARLAMENT EUROPEJSKI I JAKIE JEST JEGO ZNACZENIE? Parlament Europejski jest obok Komisji Europejskiej, Rady Unii Europejskiej (posiedzenia ministrów państw członkowskich) i Rady Europejskiej (posiedzenia szefów państw), najważniejszą instytucją UE. Posłowie zrzeszają się w grupy polityczne, nie tworzą przedstawicielstwa narodowego. PIS należy do grupy Europejskich Konserwatystów i Reformatorów. Grupa ta deklaruje w swojej działalności poszanowanie praw jednostki, zasad wolnego rynku oraz suwerenności państw członkowskich UE. Pomimo struktury politycznej bardzo wiele zależy od kompetencji polskich posłów i ich solidarnego współdziałania. Duże znaczenie może mieć umiejętność nawiązywania kontaktów z posłami innych krajów europejskich. 25 maja 2014 Parlamentu Europejskiego EUROPEJSKI A PRAWO Parlament Europejski uczestniczy w stanowieniu prawa unijnego, które bezpośrednio i pośrednio kształtuje prawo obowiązujące w Polsce i innych państwach członkowskich. Coraz więcej prawa powstaje w UE, dotyczy to szczególnie takich dziedzin jak handel, rozwój gospodarczy, warunki konkurencji gospodarczej, energetyka, ochrona środowiska, ale także nowych dziedzin takich jak wymiar sprawiedliwości. PARLAMENT EUROPEJSKI A BUDŻET PE ma większy niż dotychczas wpływ na ustanowienie budżetu UE. Unia posiada budżet na 7 lat i budżety jednoroczne. Najbliższy budżet wieloletni konsturowany jest na lata Suma zaplanowana na wspólne wydatki w tym budżecie to ok. 950 mld euro. Jednego roku UE uchwala budżet w wysokości 1% rocznego PKB krajów członkowskich Unii (około 150 mld euro w 2013 r.). To oczywiste, że Parlament Europejski ma wpływ na rodzaj i rozkład wydatków budżetowych. Ma zatem wpływ także na środki unijne, które mogą być wykorzystywane w Polsce. PARLAMENT EUROPEJSKI A POLITYKA REGIONALNA Parlament ma tym samym wpływ na finansowanie programów rozwoju regionalnego. W latach Polska skorzystała na budżecie europejskim otrzymując w ramach unijnej polityki regionalnej ponad 67 mld euro. W ramach Regionalnych Programów Operacyjnych, na które przeznaczono 16,6 mld euro z tej kwoty, na Dolny Śląsk i Opolszczyznę trafiło ponad 1,6 mld euro. W nowej agendzie, poseł do PE może wspomagać działania województw, które reprezentuje. PARLAMENT EUROPEJSKI A MŁODZIEŻ Programy unijne wspierają inicjatywy młodzieżowe bezpośrednimi dotacjami (w latach program Młodzież w działaniu ) i zachęcają młodych do studiowania w różnych krajach europejskich. Kilka programów dedytkowanych młodzieży z poprzedniej perspektywy budżetowej zastąpiono w nowej perspektywie budżetowej jednym programem o nazwie Erasmus Plus. Obejmuje on wydatki na popularne wśród studentów stypendia zagraniczne. Do roku 2012 skorzystało z nich ok. 2,7 mln studentów, w tym od 1998 roku ok. 120 tys. Polaków. Wydatki na młodzież w nowej perspektywie budżetowej planowane są na poziomie 14,7 mld euro. PARLAMENT EUROPEJSKI A CYWILIZACJA ŻYCIA W przestrzeni europejskiej trwa spór o respektowanie praw podstawowych, praw osoby ludzkiej, w tym prawa do życia od chwili poczęcia. Bój toczy się także o to, czy Wspólnota Europejska stanie na straży praw rodziny przed niszczącymi eksperymentami. Polityk chrześcijański może i powinien realizować na tym polu swoje zobowiązania wynikające z wiary. Istotne jest podnoszenie tego tematu w europejskiej debacie publicznej i kompetentne bronienie chrześcijańskich racji. Wyrazem odpowiedzialnośći w tej sferze powinny być także inicjatywy i wystąpienia podnoszone na forum Parlamentu oraz głosowanie zgodne z chrześcijańskim sumieniem. Szczególnie ważną kwestią jest obrona prześladowanych chrześcijan i kształtowanie świadomości Europejczyków w tej sprawie. JAK GŁOSOWAĆ? INFORMACJE PRAKTYCZNE Wybory do Parlamentu Europejskiego w Polsce odbędą się 25 maja 2014, w niedzielę. Obwodowe Komisje Wyborcze będą pracować tak samo jak w czasie wyborów do parlamentu krajowego, w godzinach od 7.00 do Lokale wyborcze są w tych samych miejsach co w wyborach krajowych. Adresy lokali wyborczych odpowiednich dla swojego miejsca zamieszkania można sprawdzić w Internecie, np. na stronie gdzieglosowac. Jeżeli ktoś planuje wyjazd w dniu wyborów lub wie, że będzie przebywał 25 maja na terenie innej gminy, wystarczy że pobierze z urzędu gminy odpowiedniego dla miejsca swojego zameldowania zaświadczenie o prawie do głosowania. Z takim zaświadczeniem można oddać głos w dowolnej Obwodowej Komisji Wyborczej. Zaświadczenie można pobrać nawet 23 maja, w piątek, w godzinach pracy danego urzędu gminy. Choć zazwyczaj wyborom europejskim nadaje się mniejszą rangę niż wyborom krajowym, to tym razem mają one dla Polski kolosalne znaczenie. Są sprawdzianem dla rządzących i wystawieniem oceny za dotychczasowy sposób sprawowania władzy. Na forum europejskim będą decydować się sprawy bardzo ważne dla bezpieczeństwa i przyszłości Polski. Wybory do PE otwierają także nowy cykl wyborczy (po nich następują wybory samorządowe na jesieni 2014 r. oraz prezydenckie i parlamentarne w 2015 r.), który na nowo ukonstytuuje system władzy w Polsce. Od wyniku wyborów europejskich zależy bardzo wiele. Jeśli zwycięży Prawo i Sprawiedliwość otworzy się możliwość głębokiej zmiany politycznej w Polsce i szansa na zwycięstwo w wyborach do Sejmu w 2015 roku. Wtedy spełnią się nasze nadzieje na utworznie rządu, który będzie prawdziwym gospodarzem państwa odpowiedzialnym za obywateli. Dlatego tak ważne jest byśmy sami wzięli udział w głosowaniu i zachęcali do tego innych. Nie powinniśmy pozostać bierni wobec istotnej dla Polski decyzji. Jan Paweł II o Europie wiernej cywilizacji życia i solidarnej Każdy kto ma poczucie odpowiedzialności za los naszej cywilizacji i przyszłość Europy nie może przejść obojętnie nad myślą Jana Pawła II. Papież, podobnie jak Robert Schuman i inni Ojcowie założyciele Wspólnoty Europejskiej, był silnie przekonany, że po zniszczeniach II Wojny Światowej potrzebne było przełamanie narodowych egoizmów i budowa struktur służących integracji. Nie mogło być inaczej. Jego tak dla integracji narodów europejskich wynikało ze wspólnotowej wizji ludzkiej egzystencji. Człowiek tworzy naród jako wspólnotę kultury, a narody też nie zamykają się w sobie i tworzą wspólnoty szersze, takie jak Wspólnota Europejska. Ale, myśl Jana Pawła II szła w głąb i stawiała wymagania ludziom decydującym o przyszłości Europy. Papież przypominał, że żywą podstawą Wspólnoty Europejskiej może być tylko wyrażana przez chrześcijaństwo cywilizacja życia. Europa musi respektować prawo osoby ludzkiej do życia oraz prawa rodziny. W przeciwnym razie zniszczy samą siebie. W Apelu do mieszkańców Europy we wrześniu 1986 roku Papież mówił: Korzenie jedności Europy tkwią we wspólnym dziedzictwie wartości, którymi żyją poszczególne kultury narodowe. Istotą tego dziedzictwa są prawdy wiary chrześcijańskiej. Spojrzenie na dzieje tworzenia się narodów europejskich pozwala dostrzec jak decydującą rolę odegrała w życiu każdego narodu inkulturacja Ewangelii Europa musi być także konsekwentnie solidarna i otwarta, co podkreślał Jan Paweł II Gnieźnie w 1979 roku i później, w słynnych przemówieniach na forum Rady Europy i Parlamentu Europejskiego. Europa solidarna to znaczy taka, która wyklucza hegemonię kogokolwiek wewnątrz i otwiera się na narody, które w czasie dominacji ZSRR znajdowały się w niewoli i nie mogły od początku tworzyć Wspólnoty Europejskiej. Papież upominał się o nasze prawo do podmiotowej obecności w Europie. Jeszcze przed upadkiem komunizmu, w przemówieniu na forum Parlamentu Europejskiego, wyraził nadzieję, że Europa wyposażona w suwerenne i wolne instytucje rozszerzy się po granice swojej geografii i historii i otworzy swoje drzwi dla Polski i innych ludów słowiańskich. Można powiedzieć, że Papież wspierając nasze aspiracje postawił nam jednocześnie wymagania. To my Polacy uczestnicząc w Unii Europejskiej mamy dbać o szacunek dla dziedzictwa chrześcijańskiego, nie godzić się na nowy imperializm i być prawdziwie solidarni. Kazimierz M. Ujazdowski

3 TAK dla Polski 3 Moje spotkania z Ojcem Świętym Nikt nie miał tak silnego wpływu na moją generację jak Jan Paweł II. Miałem 14 lat gdy Karola Wojtyłę wybrano na Stolicę Piotrową. W latach osiemdziesiątych dodawał nam siły i krzepił ducha w okresie zmagań z dyktaturą komunistyczną. Zawsze był kochającym i wymagającym nauczycielem. Gdybym miał wybrać jeden jeden najważniejszy dla mnie tekst Ojca Świętego, to wskazałbym na homilię z dnia kanonizacji królowej Jadwigi. Wołał wtedy o to, by polski czyn był przemyślany i budujący. Nigdy nie przypuszczałem, że dostąpię zaszczytu osobistego kontaktu z Ojcem Świętym. Ta chwila miała miejsce, gdy po raz pierwszy sprawowałem funkcję ministra kultury. Papież w liście wyraził zainteresowanie moimi wysiłkami w dziedzinie ochrony dziedzictwa narodowego i akcją Bohaterowie naszej wolności. W lipcu 2001 roku miałem zaszczyt spotkać się z Janem Pawłem II z okazji obchodów Roku Norwidowskiego. Ojciec Święty poświęcił wtedy urnę z ziemią pochodzącą ze zbiorowej mogiły, w której pochowano Poetę. Urna znajduje się w krypcie wieszczów na Wawelu. Z tamtego wydarzenia pozostał także piękny i mało znany tekst Papieża o myśli Norwida, który inspirował wiele papieskich rozważań. Kazimierz M. Ujazdowski

4 4 TAK dla Polski Odbierzmy kulturę szaleńcom Rozmowa Jacka i Michała Karnowskich z Kazimierzem Michałem Ujazdowskim opublikowana w tygodniku W Sieci. Pana następca w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego kandyduje do Parlamentu Europejskiego, więc jak wszystko na w wskazuje odejdzie z resortu. Jak pan ocenia jego dorobek? Co przyniosło nam te ponad sześć lat? Ministra Bogdana Zdrojewskiego mogę pochwalić wyłącznie za kulturę osobistą i brak agresji. To polityk, który nigdy nie sięgnął po agresywne zachowania, tak typowe dla jego kolegów z partii. Natomiast bilans jego rządów jest zdecydowanie negatywny. Dlaczego? Dlatego że porzucił polską politykę historyczną. Widać wyraźny brak kultury państwowej, brak zrozumienia, czym mogą być dziedzictwo historyczne i kultura we współczesnym, nowoczesnym państwie. Minister Zdrojewski rozbroił politykę historyczną. Zrezygnował z aktywnego mecenatu państwa. Jak to? Przecież co roku rozdaje górę pieniędzy. Tak, rozdaje, ale jest dystrybutorem pasywnym. Przypomina kogoś, kto pracuje na stacji benzynowej i tylko przekierowuje strumień środków unijnych. Nie ma w tym żadnej jego myśli własnej. Nawet w tej sferze, która jest odległa od wrażliwości konserwatywnej. Mamy wrażenie, że wspiera, i to zdecydowanie, skrajną lewicę. Ujmę to inaczej: przyzwolił na ekspansję ideologiczną skrajnych środowisk lewicowych. Mówiąc za Kisielem, pozwolił, by terroryzm ideologiczny lewicy zdominował sferę polityki kulturalnej. Zaczęło się od Europejskiego Kongresu Kultury w 2011 r., który powierzono Krytyce Politycznej i gdzie wykład na otwarcie wygłosił pan Bauman. Później już tylko kapitulował przed ofensywą ideologiczną. Paradoksalnie jednak lewica atakuje ministra za sześciomilionową dotację na Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Tysiąclecia, które powstaje przy świątyni Opatrzności Bożej. W tym wypadku minieter tylko kontynuuje program wsparcia tej inwestycji, który zaczął nasz rząd, a którego nie można już wstrzymać. Pamiętajmy, że chodzi o upamiętnienie dwóch postaci więcej niż wybitnych, w przypadku Jana Pawła II postaci, która wpłynęła na losy świata. Zachęcałbym więc tu ministra do otwartości, a nie do skrywania takich wydatków w jakichś niejasnych formułach. To muzeum to ważny cel państwa polskiego. Pamiętamy posiedzenie sejmowej Komisji Kultury, na którym posłowie prawicy zarzucali ministrowi przyzwalanie na obrażanie wiary i Polski, a on grzecznie odpowiadał, że właściwie to się z posłami zgadza, ale nic nie może zrobić w tej sprawie. To polityk zręczny i sprawnie unikający konfliktów. W trakcie debaty sejmowej zdezawuował prezesa TVP Juliusza Brauna, deklarując, że on nie podjąłby decyzji o emisji niemieckiego filmu Nasze matki, nasi ojcowie. Ale poza tą odpowiedzią na moje pytanie minister nie zdobył się na żaden realny ruch, choć przecież ma niemałe możliwości oddziaływania na TVP. Pan mówi, że Zdrojewski porzucił politykę historyczną, ale np. Muzeum Historii Polski działa, przysyła komunikaty, organizuje różne akcje. Działa bez siedziby, a przecież nie o to chodziło. Minister zablokował ten projekt, on nie jest realizowany mimo rozstrzygnięcia konkursu na siedzibę muzeum, mimo potwierdzenia przez miasto Warszawa lokalizacji nad Trasą Łazienkowską, przy pl. Na Rozdrożu. Dziś ta inwestycja jest w martwym punkcie, nie znalazła się mimo obietnic ministra na liście inwestycji wspieranych z nowej transzy środków europejskich. Tym bardziej szkoda, że Muzeum Powstania Warszawskiego, zwłaszcza to z pierwszych lat, w najczystszej postaci wyrastające z wolnej Polski, pokazało wszystkim, jak bardzo instytucje muzealne mogą zmienić społeczne postawy. Od tego muzeum powołanego przez śp. Lecha Kaczyńskiego się zaczęło i niestety na tym muzeum się skończyło. Za chwilę mamy otwarcie Muzeum Historii Żydów Polskich. I gdyby cudzoziemiec chciał po wizycie w tej placówce zobaczyć polską historię w całości, to nie będzie miał takiej szansy, bo brakuje takiego miejsca. Będzie dopiero po naszym zwycięstwie w 2015 r., i zakładam, że na 100-lecie niepodległości Polski Muzeum Historii Polski otworzy swoje podwoje. Nie ma też Muzeum Ziem Zachodnich, które szczególnie leży panu na sercu. W tym przypadku minister Zdrojewski działał już wyraźnie z negatywnym nastawieniem. Zerwał umowę z Wrocławiem już rok po przejęciu władzy przez PO, skreślił to muzeum z listy placówek wspieranych z funduszy europejskich. Sprawa jest poważna, bo chodzi przecież o wyeksponowanie polskiej dynamiki na Ziemiach Zachodnich, polskiego dorobku po roku1945. Walkowerem oddajemy przestrzeń niemieckiej soft power, silnie wspierającej nostalgię za niemiecką przeszłością tych ziem. To projekt pozytywny. Nie możemy przecież tylko odpowiadać na zaczepki Eriki Steinbach. Minister Zdrojewski storpedował tę inicjatywę, nie waham się powiedzieć, że na korzyść niemieckiej polityki historycznej. Na dłuższą metę to zresztą uniemożliwia dialog polsko-niemiecki. Bo jednak dialog zakłada, że każdy prezentuje własne, oryginalne stanowisko. Wspomniał pan o Muzeum Historii Żydów Polskich. Czy państwo polskie dopilnowało, by ta placówka nie krzywdziła prawdy historycznej, by nie wzmacniała negatywnych stereotypów? Sporo tu obaw. Wciąż nie mamy jasności, jak będzie wyglądała główna ekspozycja. Mój przyjaciel, poseł Jarosław Sellin, na łamach wsieci zaprezentował autorską propozycję w tej sprawie, ale to nie spotkało się z żywym odzewem, nie było prawdziwej bebaty. Konstrukcja tej ekspozycji może na lata stać się źródłem niepokoju. Mam nadzieję, że władze publiczne będą w tej sferze czynne, że nie umyją rąk. Ale oczywiście przykłady złych decyzji tej ekipy można mnożyć. Program Patriotyzm jutra, do dziś wspominany w wielu środowiskach entuzjastycznie, ma budżet zmniejszony dziesięciokrotnie, do ok. 500 tys. zł. Czyli na ten cel przeznaczono 11 razy mniej środków, niż minister Mucha dała na koncert Madonny. To zestawienie jest wyjątkowo reprezentatywne dla tego, co robi PO. Wróćmy jeszcze do terroryzmu ideologicznego lewicy, jak pan to nazwał. Jak to się dzieje, że olbrzymi strumień pieniędzy płynie na koszmarne sztuki, na obrazoburcze wystawy, na wszelkie szaleństwa? Jeśli nic ma dojrzałego i aktywnego mecenatu ze strony ministra albo ze strony prezydenta miasta, to zazwyczaj zwycięża mechanizm oligarchiczny. W rezultacie ludzie uczciwi, pracujący z pasją z młodzieżą, mający świetne pomysły, zawsze przegrywają z nieuczciwymi, z tymi, którzy należą do ekipy, do oligarchii. Czyli jeżeli minister jest albo bierny, albo brak mu odwagi, to zawsze wygrają silniejsi? Tak. Jeśli minister nie ma celów, jeśli nie pełni funkcji mecenasa, jeśli powołuje na stanowiska ludzi, którzy traktują kulturę jako teren podboju ideologicznego, jeśli nie reaguje na barbarzyństwo, to mamy takie skutki, a nie inne. Pamiętajmy, że mówimy o środowiskach dysponujących wpływami medialnymi i przewagą na innych polach. Ci ludzie w zamian za bierność oferują ministrowi swego rodzaju osłonę. Taka transakcja wiązana? Oczywiście. Moim zdaniem minister wszedł w to bardzo świadomie. Wszedł, bo szukał oparcia w obawie przed Donaldem Tuskiem. Wówczas jeszcze Tusk myślał o Zdrojewskim jako o konkurencie. Zdrojewski się bał i dlatego uciekł pod koszulę Gazety Wyborczej. Pan też dostał taką ofertę, gdy zaczynał pan urzędowanie w resorcie kultury? Każdy minister dostaje taką propozycję na złotej tacy, oczywiście metaforycznie. Dlatego dobry minister kultury musi mieć w sobie intelektualną niezależność i asertywność. Jego punktem lojalności musi być interes publiczny, a nie układ wiodący w środowisku kulturalnym. Czyli jeżeli minister ulegnie oligarchii, jeżeli się podda, to jesteśmy bezbronni wobec zalewu lewicowej prowokacji, wobec agresji wymierzonej w nasz kod kulturowy? Jedyne lekarstwa w takiej sytuacji to presja i kontrola ze strony niezależnych mediów oraz organizacji społecznych. Gdyby tego zabrakło, polityka rządu byłaby jeszcze bardziej destrukcyjna. I w kulturze i w edukacji. Mówią nam jednak: nie znacie się, nie rozumiecie, dlaczego Klata czy inni muszą w waszym teatrze jechać po bandzie. Nie dorośliście do tych wielkich nazwisk. Trzeba stawiać opór i widzieć, że to nie jest wielka sztuka. To nie są wielkie nazwiska, to są głośne nazwiska, dysponujące silnym poparciem. Wielcy reżyserzy i wielcy aktorzy trzymają się z daleka od tych zjawisk. W Starym Teatrze w Krakowie za burtę wypchnięto przecież wybitnych aktorów. Skoro wielu wybitnych artystów widzi, tak jak my, zagrożenie w radykalnej ideologizacji sztuki, to dlaczego tak słabo reagują?

5 TAK dla Polski 5 Pewnie dlatego, że widząc zagrożenie, nie są w stanie wyciągnąć wniosków, zwłaszcza politycznych. A jeżeli wyciągają, to błędne, np. przenosząc poparcie na SLD. Prawica ma ciche poparcie części środowiska, tylko niewielu ma odwagę publicznego wyrażenia swoich poglądów. Ta nowa sztuka nie ukrywa swoich ambicji politycznych. Oni mówią wprost: my przychodzimy z projektem, który ma cele polityczne. Gdy słuchałem wywiadu ze słoweńskim reżyserem Oliverem Frljiciem, właśnie to mnie uderzyło. On nie krył, że jego eksperymentalna adaptacja Krasińskiego ma nas wyleczyć z rzekomo silnie zakorzenionego antysemityzmu. Na szczęście to szaleństwo zaczyna być dostrzegane. Wiele osób nie kryje, iż uważa ten nowy teatr za zagrożenie. Problem w tym, że to rozmowy na gruncie prywatnym. Nasze cele to odbudowa silnej telewizji publicznej, przywrócenie wychowawczej funkcji szkoły i powrót do zarzuconych przez Platformę projektów, takich jak Muzeum Historii Polski Czy prawica może zdobyć silne poparcie w środowiskach artystycznych? Może, pod warunkiem że będzie dobrze i długo rządziła. To są środowiska obeznane z grą z władzą, doświadczone w tej sferze. Szanują władzę, która ma status władzy trwałej, naturalnej. Przecież ci ludzie uważają się za nonkonformistów! Oni rzucają wyzwanie ustalonemu porządkowi rzeczy. To ludzie, od których można się uczyć planowania kariery zawodowej (śmiech). A jaki mechanizm zdecydował, że film Smoleńsk Antoniego Krauzego nie dostał, w pierwszym etapie, dotacji Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej? Obawa przed gniewem naturalnej władzy? A może władza nie musi już niczego nakazywać? To rodzaj cenzury korporacyjnej, w tym znaczeniu, że sami artyści ocenzurowali wybitnego artystę. I to każe postawić pytanie o formułę mecenatu w filmie. Bo przecież ludzie filmu wywalczyli sobie formułę arystokratyczną, która pozwala im samym decydować o dotacjach. Zablokowanie Smoleńska z ewidentnie politycznych powodów jest podważeniem prawowitości tego rozwiązania, ponieważ ono powstał po to, by cenzury nie było. Minister Zdrojewski zachęcił do tej cenzury, mówiąc, że jego zdaniem na taki film jest za wcześnie. To była wyraźna zachęta. Nie można mieć złudzeń. I nie pomógł nawet głos Agnieszki Holland, która opowiedziała się za tym, by obraz wspomóc. Poza tym co to znaczy za wcześnie na film o Smoleńsku? Film jest sztuką żywą. Amerykanie już w trakcie wojny w Iraku realizowali wybitne dzieła na ten temat, jak np. The Hurt Locker, niezwykle krytyczne wobec swoich władz. A od 10 kwietnia minęły już prawie cztery lata. To zapewne za krótko na ostateczny kształt treści podręcznikowych, lecz na film w sam raz. Może prawica w państwie Tuska to po prostu podludzie, którym nic się nie należy? Powstaje takie wrażenie. Pamiętajmy jednak, że nieskuteczne są zarzuty nacjonalizmu czy skrajności w stosunku do projektów konserwatywych, jakie padały w latach 90. Jesteśmy już na to za silni. Ta operacja zepchnięcia na margines się nie uda. Czyli jakkolwiek mocno minister Zdrojewski by się starał, jak bardzo by ulegał, ta nowa sztuka odwrócona do Polski plecami nie wygra? Nie wygra, bo wciąż jest wielu ludzi, Zwłaszcza nauczycieli, którzy na dole robią bardzo dobrą robotę. A jeżeli dobra polityka dojdzie do władzy, to obudzi jeszcze większą grupę. Polska się nigdy nie skończy. Jest pan pewien? Absolutnie. Mówi pan o szansie na zmianę u steru za niespełna dwa lata. Przypominamy, że przed 2011 r. nastroje były podobne, też panowało poczucie, iż Polacy muszą odrzucić złą władzę. Dziś jednak coraz więcej grup społecznych już rozumie, że to rządy szkodliwe, rządy niedające nadziei na życie i planowanie przyszłości. Media tego już nie zaczarują. Tusk ucieka dzięki kryzysowi na Ukrainie od tego, co realne ale to nie potrwa długo. Polacy mają skłonność do przekory i doskonale rozpoznają fałsz. Czasy skutecznej manipulacji się kończą. Więc według pana Prawo i Sprawiedliwość wygra najbliższe wybory parlamentarne? Wygra, bo mamy do czynienia z czymś, co Arystoteles nazwałby ekspansją demokratyczną przeciwko oligarchii. Tym bardziej że wyborcy, jeżeli widzą gdzieś szansę na zmianę, to w naszej partii, inne projekty odrzucają. Jeżeli PiS zwycięży, od czego zacznie zmiany w kulturze? Wiemy przecież, że jeśli nie zmieni się sfera tego podglebia państwowego, jeśli nie popłynie komunikat na rzecz Polski, to trwałych zmian w innych sferach też nie będzie. Po pierwsze odbudowa silnej telewizji publicznej z misją w kulturze i edukacji. Po drugie przywrócenie wychowawczej funkcji szkoły, co musi mieć bardzo konkretną postać. Jednym z pomysłów jest tu kanon wycieczek szkolnych. Chodzi o to, by młody człowiek przed maturą miał możliwość poznania skarbów kultury narodowej. Dziś te wycieczki są, ale często takie, jakie skutkują brakiem odwiedzin na Wawelu. A po trzecie? Po trzecie powrót do zarzuconych przez Platformę projektów, a więc Muzeum Historii Polski, programów takich jak Patriotyzm jutra. Te trzy elementy powinny dać nam efekt synergii, tym bardziej że zapewnimy wsparcie tym wszystkim, którzy i dziś zabiegają o polską kulturę. Zrozumienie dla tych postulatów przekracza potencjał polityczny PiS. Czy możliwa jest zmiana przekazu także np. w sferze seriali? Skoro w każdym odcinku obowiązkowo pojawia się miły gej, to znaczy, że może się też pojawiać miły patriota. W naszym kręgu cywilizacyjnym mamy starcie wzorców pozytywnych z wzorcami negatywnymi. Ale mamy prawo wymagać, by władze publiczne szanowały tożsamość narodową, dziedzictwo chrześcijańskie i prawa rodziny. Te zasady są wyrażone w naszej konstytucji. To agresywna lewica jest poza aksjologią naszego państwa, nie my. A jak się zmierzyć z problemem mody na antypolonizm w wielu krajach? Konieczna jest ekspansywna dyplomacja kulturalna i historyczna. Obecnie w oficjalnej strategii polskiej dyplomacji historia jest traktowana jako obciążenie. Już dziesięć lat temu wydaliśmy zbiór dokumentów pokazujących, że rząd polski na uchodźstwie był rządem najbardziej konsekwentnie alarmującym świat o sprawie Holokaustu. Dziś te publikacje są schowane, MSZ ich nie promuje. Co jeszcze? Polska prokuratura musi aktywnie wspierać powództwa przeciwko sformułowaniom o polskich obozach śmierci. W tym przypadku można zaostrzyć przepisy karne, można karać nie tylko za zniewagę, a więc skrajne wypowiedzi, ale i za zniesławienie. Przyzwolenie społeczne na takie działania jest, bo film Nasze matki, nasi ojcowie przekonał niemal wszystkich, że Niemcy mają swoją politykę w tej sferze, i trzeba się jej przeciwstawić. W imię godności narodowej oraz prawdy historycznej. Kandyduje pan z Dolnego Śląska do Parlamentu Europejskiego. Co tam można zrobić dla kultury? Jak należy działać? To jedno z miejsc, w którym toczą się dyskusje i spory o pamięć historyczną. Trzeba stawiać opór kłamstwu, trzeba też systematycznie promować polski punkt widzenia, tak jak czyniłem to, doprowadzając do skutku kampanię na rzecz zmiany przez UNESCO nazwy obozu w Auschwitz. Myślę też, że w czasie, gdy będzie się rozstrzygał nowy kształt Unii co nas czeka skutecznie wykorzystam moje kompetencje prawnicze.

6 6 TAK dla Polski Doświadczenie i kompetencje Działalność parlamentarna Kazimierza M. Ujazdowskiego w latach Edukacja i Nauka Projekt ustawy o nauczaniu historii w gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych Projekt ustawy zakłada, że nauczanie historii w gimnazjum i w szkołach ponadgimnazjalnych jest obowiązkowe przez cały okres nauki i powinno obejmować zarówno historię Polski jaki i historię powszechną. Kurs historii powinien być pełny i integralny na każdym etapie edukacyjnym. Powinien mieć postać odrębnego przedmiotu pod nazwą historia. Nauczanie historii nie może być zastąpione skróconym kursem obejmującym wybrane fragmenty z historii w ramach bloków programowych. Projekt gwarantuje, że minimalny wymiar będzie wynosił 2 godziny tygodniowo, czyli 180 godzin w gimnazjum i 180 w liceum. W zakresie rozszerzonym liczba godzin będzie większa, określana w drodze przepisów wykonawczych. Przyjęcie proponowanych zmian umożliwi przekazanie pełnej i rzetelnej wiedzy historycznej w gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych. Według Posła Ujazdowskiego projekt ustawy daje możliwość systemowego rozstrzygnięcia w sprawie o kluczowym znaczeniu dla edukacji młodego pokolenia. Historia nie jest bowiem zwykłym przedmiotem, stanowi rdzeń edukacji patriotycznej, kształtuje umiejętność formułowania samodzielnych sądów i buduje postawy czynnej odpowiedzialności za kształt życia publicznego Wniosek do Trybunału Konstytucyjnego skarżącego obligatoryjną odpłatność za drugi kierunek studiów Zaskarżona do Trybunału Konstytucyjnego rządowa ustawa o szkolnictwie wyższym wprowadzająca przymus opłat za drugi kierunek studiów narusza konstytucyjne prawo do nauki określone w art. 70 Konstytucji oraz narusza autonomię wyższych uczelni. Konstytucyjny zapis nie daje możliwości ustanawiania obligatoryjnej odpłatności za studia w ramach podstawowej działalności uczelni. Studiowanie drugiego kierunku na studiach stacjonarnych nie jest dodatkową usługą edukacyjną, za którą można pobierać opłaty. Nowa ustawa o szkolnictwie wyższym pomniejsza także środki na stypendia za wyniki w nauce. Zdaniem Posła Ujazdowskiego znowelizowana ustawa o szkolnictwie wyższym ma szkodliwy i antyrozwojowy charakter. Uderza w najbardziej ambitną część społeczności studenckiej i zniechęca do budowy spluralizowanych kompetencji potrzebnych w nowoczesnej gospodarce i życiu społecznym. Wniosek do Trybunału Konstytucyjnego nie jest wyrazem obrony praw socjalnych, lecz praktycznym wsparciem dla konkurencyjności edukacji i rozwoju. Aktualnie czekamy na rozprawę. Obrona prawa do prywatności uczniów i rodziców Rządowa ustawa o systemie informacji oświatowej uchwalona przez Sejm w dniu 15 kwietnia 2011 r., zawarła przepisy stojące w rażącej sprzeczności z podstawowymi wartościami Konstytucji RP, jak prawo do ochrony prywatności i autonomii informacyjnej. Zgodnie z ustawą tworzony system informatyczny (SIO) miał gromadzić dane o uczniach, w tym dane o wysokim stopniu wrażliwości, takie jak stan niepełnosprawności czy rodzaj opinii psychologicznej. Przeciwko tym zapisom, w grudniu 2011 r. poseł Ujazdowski złożył do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją ustawy naruszającej elementarne wolności konstytucyjne, pogwałcenie podstawowych praw jednostki, a zwłaszcza jej prawa do prywatności. W wyniku konsekwentnych działań posła Ujazdowskiego, pod naciskiem społecznym oraz w obawie przed porażką przed Trybunałem Konstytucyjnym rząd zmienił swoje stanowisko i skierował do Sejmu nowelizację usuwającą zaskarżone przepisy. W sierpniu 2012 r. prezydent Komorowski podpisał znowelizowaną ustawę. Projekt radykalnego obniżenia cen podręczników szkolnych Projekt polega na tym, że Ministerstwo Edukacji Narodowej w procedurze konkursowej, wybiera nie więcej niż dwa podręczniki do przedmiotu, wykupuje do nich prawa autorskie, a następnie zleca ich druk z pominięciem wydawców. Należy przyjąć zasadę obowiązującą w Czechach, że nie zmienia się podręczników przez co najmniej 5 lat. Polska ma najdroższe podręczniki w Europie. Jest to rezultat nieustannych zmian programowych, które wymagają druku nowych książek. Rynek podręczników szkolnych funkcjonuje w ramach układu zamkniętego stworzonego przez urzędników i wydawców podręczników kosztem rodziców. Ministerstwo celowo nie używa instrumentów wpływających na ceny podręczników, gdyż ekspertami od tworzenia nowych ram programowych są ludzie ścisłe związani z firmami wydawniczymi. Według posła Ujazdowskiego, zaproponowany mechanizm ukróciłby porozumienie biurokracji z wydawcami i w znaczący sposób zmniejszyłyby koszty wyprawki szkolnej. Cena podręczników zamknęłaby się w granicach 50 zł. podczas gdy obecnie zestaw do trzeciej klasy szkoły podstawowej kosztuje ponad 200 zł, a do wyższych klas nawet ponad 400 zł.

7 TAK dla Polski 7 Pamięć i Odpowiedzialność Doprowadzenie do przyłączenia się Prokuratury do postępowania przeciw Axel Springer w procesie przeciwko kłamstwu o polskich obozach śmierci W maju br. poseł Kazimierz Ujazdowski zwrócił się do Prokuratora Generalnego Andrzeja Seremeta z wnioskiem o przystąpienie Prokuratury do procesu przeciwko koncernowi wydawniczemu Axel Springer z powództwa pana Osewskiego. Proces dotyczy użycia przez pismo Die Welt sformułowania polski obóz koncentracyjny Majdanek, które narusza dobra osobiste pana Osewskiego, jako potomka osoby zamordowanej przez Niemców w tym obozie oraz dobre imię Polski. Postępowanie ma niezwykle istotne znaczenie, gdyż uznanie powództwa przez Sąd może skutecznie powstrzymać media przed używaniem kłamliwych sformułowań, sugerujących odpowiedzialność Polski za zbrodnie popełnione przez Niemców w czasie II wojny światowej. W istocie chodzi nie tylko o kwestię prywatną ale o obronę dobrego imienia Polski i respekt dla prawdy historycznej. W sierpniu br. na wniosek posła Ujazdowskiego Prokuratura podjęła decyzję o przystąpieniu do procesu. Oznacza to, że najważniejszy proces cywilny, w którym de facto chodzi o ochronę dobrego imienia Polski, będzie toczył się z udziałem i przy wsparciu Prokuratury. Jest to efekt wspólnych działań podejmowanych z mecenasem Lechem Obarą, reprezentującym powoda. Poseł Ujazdowski jest przekonany, że przyłączenie się Prokuratury do postępowania jest niezwykle istotnie gdyż da wyraźny sygnał niemieckim mediom i instytucjom publicznym, że państwo polskie traktuje te sprawy jako ważne z punktu widzenia praw obywateli i interesu publicznego. Projekt Uchwały Sejmu w sprawie ustanowienia roku 2013 Rokiem Pamięci o Powstaniu Styczniowym Uchwała upamiętnia Powstanie Styczniowe jako jedno z najważniejszych narodowych wystąpień na rzecz niepodległości Polski. Przypominając o zasługach powstańców i wpływie jaki wywarło ono na kształt i dążenia przyszłych pokoleń, apeluje o godne uczczenie jego 150. rocznicy poprzez uroczystości i inicjatywy kulturalne, naukowe i edukacyjne, które upowszechnią pamięć o Powstaniu i jego znaczeniu w historii Polski. Projekt ustawy o zmianie ustawy o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych w sprawie domen Polska.pl i Poland.pl Projekt ustawy ma na celu ochronę prawną internetowych domen narodowych. Podstawowym założeniem jest przekonanie, że domena składająca się z nazwy własnej Rzeczpospolita Polska i rozszerzenia.pl oraz domena składająca się z nazwy Polska i rozszerzenia.pl powinny mieć, ze względu na swój szczególny charakter status domen narodowych. Domeny te pełnią w przestrzeni Internetu funkcję identyfikacji i promocji Rzeczypospolitej Polskiej i powinny znajdować się pod szczególną ochroną prawa. Rejestracja takich domen powinna należeć do Prezydenta RP ze względu na jego misję ustrojową jako instytucji, która strzeże dobra całego państwa i podstawowych wartości konstytucyjnych. Nowelizacja zakłada, że organy władzy Rzeczypospolitej Polskiej nie mogą unikać odpowiedzialności za prowadzenie domen narodowych. Proponuje się by domeny narodowe zarejestrowane przez Prezydenta mogły być wykorzystywane wyłącznie przez Prezydenta lub wskazane przez niego organy administracji publicznej. Domen tych ze względu na ich szczególne znaczenie nie można udostępniać innym podmiotom. Projekt ustawy reguluje wygaśnięcie dotychczasowych decyzji rejestracyjnych i uprawnień do korzystania z domen. Proponuje się by rejestracja domen narodowych dokonana przed wejściem w życie ustawy wygasała z upływem okresu rejestracji, nie później jednak niż po 6 miesiącach od wejścia w życie ustawy. Projekt powstał w reakcji na dzierżawę przez NASK domen polska.pl i poland.pl Agorze i bezczynność rządu w tej sprawie. 49 wystąpień na posiedzeniu Sejmu 15 interpelacji 17 zapytań 5 pytań w sprawach bieżących 6 wniosków o dostęp do informacji publicznej W 7. kadencji Sejmu: Zastępca Przewodniczącego Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich Członek Komisji Spraw Zagranicznych Członek Parlamentarnego Zespołu ds. Obrony Wolności Słowa Członek Parlamentarnego Zespołu na rzecz Ochrony Życia i Rodziny Członek Parlamentarnego Zespołu Tradycji i Pamięci Żołnierzy Wyklętych Konstytucja, Prawa Obywatelskie Projekt zmiany Konstytucji RP w sprawie referendum Projekt zmiany Konstytucji rozszerza prawa polityczne obywateli w trzech sferach: 1) referendum, 2) ludowej inicjatywy ustawodawczej, 3) zmiany samej Konstytucji. W pierwszej sferze projekt urealnia referendum: w przypadku gdy z inicjatywą wystąpi grupa miliona obywateli referendum musi być zarządzone. Dziś instytucja ta pozostaje fikcją, ponieważ w każdym przypadku inicjatywa referendum może być zablokowana przez większość rządową. Projekt umacnia także prawa grupy 100 tys. obywateli występujących z projektami ustawy. Sejm będzie musiał podjąć pracę merytoryczną (zakaz odrzucania inicjatywy obywatelskiej w pierwszym czytaniu), a komitet inicjatywy obywatelskiej będzie miał takie same prawa jak inne podmioty zgłaszające projekty ustaw. Wreszcie projekt przyznaje obywatelom nieistniejące w chwili obecnej prawo do występowania z projektami zmian w samej Konstytucji. Zdaniem posła Ujazdowskiego rozszerzenie praw politycznych obywateli ożywi demokrację bezpośrednią i podniesie wymogi stawiane rządzącym. Projekt Uchwały w sprawie zmiany regulaminu Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej Celem Pakietu Demokratycznego jest wzmocnienie autorytetu Parlamentu i jego funkcji kontrolnych, poprawa jakości procesu legislacyjnego oraz zabezpieczenie praw opozycji parlamentarnej. Główne postanowienia to: 1. Likwidacja zamrażarki, czyli możliwości blokowania projektów i wniosków przez marszałka praktycznie w nieskończoność. Projekty muszą być rozpatrzone w terminie do 6 miesięcy, a od pierwszego czytania komisja będzie miała na rozpatrzenie ustawy najwyżej 9 miesięcy. 2. Odblokowanie prac podkomisji następuje automatycznie na żądanie 1/3 składu (czyli opozycji). W tej chwili podkomisje są wąskim gardłem, gdzie projekty mogą tkwić w nieskończoność. 3. Każdy klub ma prawo wnieść jeden punkt porządku dziennego na początku posiedzenia. Sejm nie może odmówić rozpatrzenia takiego punktu. Tym samym posłowie opozycyjnych klubów dostają prawo współtworzenia porządku dziennego. 4. Rząd musi wyraźnie powiedzieć, które z wniosków mniejszości do ustaw popiera, a które nie. 5. Nie można odrzucić w pierwszym czytaniu tzw. obywatelskiego projektu ustawy (zgłoszonego przez obywateli). Celem jest ochrona obywatelskich projektów ustaw. Jest to także wyraz szacunku dla projektów obywatelskich, które powinny być poddane pracom merytorycznym. 6. Oddzielnie komisja będzie pracować nad pomysłem organizowania tzw. publicznych wysłuchań na żądanie co najmniej 1/3 członków każdej komisji. Demokratyzacja wysłuchania publicznego zakłada, że każdy projekt ustawy może być poddany ocenie partnerów społecznych i ekspertów. Dziś stosowanie tej instytucji zależy od większości rządowej i należy do rzadkości. 7. Ustawy podatkowe są rozpatrywane tak jak kodeksy (nie mogą być przyjmowane w nagłych trybach). Dzięki takiemu rozwiązaniu trudniej będzie przyjmować zmiany ewidentnie niekorzystne dla podatnika, które w pośpiechu łatwo ukryć. 8. Premier ma obowiązek złożenia informacji o stanowisku jakie zamierza zająć na posiedzeniu Rady Europejskiej. Wzmocnienie kontroli parlamentarnej wymuszałoby jawność i podnosiłoby jakość polityki. Nie byłaby możliwa polityka robiona po kryjomu i bez kontroli opinii publicznej. Poseł Ujazdowski jest przekonany, że zaproponowane zmiany umocnią pozycję ustrojową Sejmu. Pakiet zapewni bardziej demokratyczne stosunki w państwie i zabezpieczy prawa opozycji, a opinia publiczna otrzyma uprawnienia kontrolne bez ryzyka paraliżu mechanizmu rządzenia. P rojekt Uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie powołania Komisji Nadzwyczajnej do opracowania raportu w sprawie założeń zmian Konstytucji Celem powołania Komisji jest przygotowanie i przedstawienie Sejmowi raportu w sprawie założeń zmian w Konstytucji. Dzięki raportowi Sejm i opinia publiczna uzyska wiedzę o najważniejszych pożądanych reformach konstytucyjnych i o możliwości wypracowania consensusu w tej dziedzinie. Powołanie Komisji jest pomyślane jako pierwszy etap prac merytorycznych. Raport może stać się punktem wyjścia do przygotowania projektów zmian Konstytucji przez podmioty do tego uprawnione i zgodne z trybem przewidzianym w Konstytucji i Regulaminie Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. Komisja przedstawi raport w ciągu 6 miesięcy od daty pierwszego posiedzenia. Potrzeba zmiany Konstytucji, która weszła w życie 15 lat temu, była wyrażana w wielu deklaracjach politycznych i głosach ekspertów, ale debata w tej kwestii odbywała się bez udziału Sejmu, osłabiając autorytet i pozycję ustrojową parlamentu. Poseł Ujazdowski uważa, że najwłaściwszym miejscem refleksji ustrojowej nad Konstytucją jest Sejm, a powołanie Komisji wynika z jego przekonania o potrzebie parlamentarnej refleksji w dziedzinie reformy ustrojowej i koniecznych zmian w Konstytucji.

8 8 TAK dla Polski Jan Pietrzak Dziękuję Panu Ministrowi za wielką i mądrą troskę o kulturę w naszej Ojczyźnie, a szczególnie Dolny Śląsk jest wdzięczny za zwrot po tylu latach relikwii św. Doroty. kard. Henryk Gulbinowicz Z wielkim szacunkiem obserwuję pracę poselską Kazimierza Ujazdowskiego, począwszy od jego wysiłków w poprzedniej kadencji dotyczących sposobu europeizacji państwa tak, żeby zmiany w konstytucji pozwoliły parlamentowi kontrolować ten proces, a skończywszy na ostatnich próbach zdemokratyzowania samego parlamentu. Z jednej strony chodzi o, niestety odrzucony przez PO i PSL, projekt obligatoryjnego referendum obywatelskiego po zebraniu miliona podpisów, a z drugiej strony o odwlekane zmiany regulaminowe, które mają na celu zracjonalizowanie statusu opozycji. Chodzi o to, żeby jej projekty były procedowane, a istota opozycji Szanowni dolnośląscy i opolscy wyborcy, zadbajcie koniecznie o to, aby w Parlamencie Europejskim znalazł się Kazimierz Michał Ujazdowski. Jest on wypróbowanym, skutecznym, ponadpartyjnym obrońcą narodowej kultury. Olgierd Łukaszewicz Jako wieloletni mieszkaniec i lokalny patriota Ujazdowa, przed wieloma laty zwróciłem uwagę na pana Ujazdowskiego, który pojawił się w polityce podczas politycznych przemian na początku lat 90-tych. Reprezentuje on cechy i wartości, które zawsze popieram: głęboką wiedzę społeczną, szacunek dla tradycji i historii, konserwatywny umiar, polską wrażliwość kulturową, a także takt i spokój w polemikach i prezentowaniu swoich poglądów. Dobrze mu życzę w polityce, bo dobrze życzę Polsce. Zachęcam Szanowny Elektorat do oddania głosu w Eurowyborach na pana Kazimierza M. Ujazdowskiego! prof. Jadwiga Staniszkis Takich polityków Polska potrzebuje nie ograniczała się tylko do symbolicznego, nieskutecznego ze względu na status mniejszości, sprzeciwu. Kazimierz Ujazdowski odróżnia się wśród posłów polskiego parlamentu, także spośród posłów PiS-u głęboką znajomością różnicowanych modeli demokracji i świadomym, wieloletnim już, wysiłkiem pogłębiania demokracji w Polsce. Jeżeli to zestawi się z jego jakże imponującą pracą naukową to będzie to przykład polityka, jakiego nam w Polsce potrzeba. Niestety tego typu ludzie rzadko decydują się funkcjonować w polityce, brać za to odpowiedzialność i robić wszystko co jest w ich mocy żeby polityka w Polsce była racjonalna i demokratyczna. Przed drugą wojną światową większość czołowych polityków polskich broniła swoich racji równie zręcznie na piśmie co w publicznych wystąpieniach. Niektórzy przeszli do historii jako najważniejsi polityczni publicyści (Roman Dmowski), podczas gdy inni byli tylko błyskotliwymi eseistami (Józef Piłsudski). Wielu łączyło zawód posła z zawodem dziennikarza. Z dziejów II RP wyłania się galeria politykujących redaktorów naczelnych od socjalistów Mieczysława Niedziałkowskiego i Kazimierza Pużaka po arcykonserwatystę Stanisława Mackiewicza-Cata. W dzisiejszych czasach ta dwoistość nie jest już tak oczywista. W starszym pokoleniu, zwłaszcza wśród liderów demokratycznej opozycji, wielu broniło jeszcze swoich racji także tekstami publicystycznymi, ale nie zawsze wytrwali przy tej formie aktywności po roku Tym bardziej dotyczy to ich następców, którym wystarczy często umiejętność lapidarnego i mocnego wypowiadania się przed telewizyjnymi kamerami. Jeśli już powstają teksty premierów i liderów partii, bywają one dziełami zbiorowymi marketingowców, tak jak i ich przemówienia. Dodajmy, że umiejętność kreślenia dalekosiężnych celów, wchodzenia w nie tylko doraźne spory z reprezentantami innych kierunków myślenia, zajmowania się metapolityką, nie jest dziś najbardziej pożądaną cnotą posła, senatora, r e c e n z j a Projekt polityki ambitnej ministra czy partyjnego działacza. Można zaryzykować twierdzenie, że większość się bez niej obywa. Tym ciekawsze jest spotkanie z politykiem, który się tej zdolności nie wyzbył. Który pielęgnuje ją w sobie we wszystkim możliwych odmianach: od poważnych artykułów w teoretycznych kwartalnikach po polemiczne okruszki na internetowym blogu. I co więcej, który nie tylko dawał wyraz swoim poglądom, ale wyrył istotne piętno na wielu fundamentalnych debatach ostatnich dwudziestu kilku lat III Rzeczpospolitej. Nieraz niemniej istotne piętno niż ci, którzy publicystyką, komentowaniem rzeczywistości zajmują się jako swoim głównym zawodem. Ten przegląd wybranych tekstów Kazimierza Michała Ujazdowskiego pozwala nam się o tym odkryciu przekonać. Piotr Zaremba fragment wstępu do książki Projekt polityki ambitnej Ośrodek Myśli Politycznej, Kraków maja zagłosuj Lista Ujazdowski Kazimierz Michał