PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK MECHANIZACJI ROLNICTWA O STRUKTURZE MODUŁOWEJ

Transkrypt

1 ROGRAM NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK MEHANIZAJI ROLNITWA O STRUKTURZE MODUŁOWEJ wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn r. Warszawa 2012 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 1

2 TY SZKOŁY: Technikum 1. TY ROGRAMU: MODUŁOWY 2. RODZAJ ROGRAMU: LINIOWY 3. AUTORZY, REENZENI I KONSULTANI ROGRAMU NAUZANIA: Autorzy: mgr inż. Tadeusz Budzisz, mgr inż. Roman Kępiński, mgr inż. Marek Rudziński Recenzenci: Konsultanci: mgr inż. Robert Wanic 4. ODSTAWY RAWNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO rogram nauczania dla zawodu technik mechanizacji rolnictwa opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi: Ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw. Ustawą z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami. Ustawą z dnia 1 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy rawo o ruchu drogowym oraz ustawy o kierujących pojazdami z późn. zmianami. Rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego z dnia 23 grudnia 2011 r. Rozporządzeniem w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie ramowych planów nauczania z dnia 7 lutego 2012 r. Rozporządzeniem w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników z dnia 8 czerwca 2009 r. Rozporządzeniem w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych z dnia 30 kwietnia 2007 z późn. zmianami. Rozporządzeniem w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dnia 17 listopada 2010 r. Rozporządzeniem w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach z dnia 31 grudnia 2002 r. z późn. zmianami. 5. ELE OGÓLNE KSZTAŁENIA ZAWODOWEGO Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie celów kształcenia zawodowego, które umożliwią mu wykonywanie następujących zadań: 1) użytkowanie pojazdów, maszyn, urządzeń i narzędzi stosowanych w produkcji rolniczej; 2) obsługiwanie pojazdów, środków transportu, maszyn i urządzeń stosowanych w rolnictwie; 3) ocenianie stanu technicznego maszyn i urządzeń rolniczych; 4) organizowanie prac związanych z konserwacją i naprawą środków technicznych stosowanych w rolnictwie; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 2

3 5) prowadzenie pojazdów samochodowych i ciągników rolniczych. Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego elem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Szczególnie ważne jest pokazanie uczniowi dróg poszukiwania najnowszych rozwiązań technicznych, ukształtowanie umiejętności posługiwania się zmieniającymi aktami prawnymi. Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczospołecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkoły kształcącej w tym zawodzie, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. 6. RZEDMIOTY ROZSZERZONE W TEHNIKUM W programie nauczania dla zawodu technik mechanizacji rolnictwa uwzględniono przedmioty ogólnokształcące: fizyka lub biologia i matematyka, których nauka odbywać się będzie na poziomie rozszerzonym oraz uwzględniono przedmiot historia i społeczeństwo, jako przedmiot uzupełniający. 7. KORELAJA ROGRAMU NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK MEHANIZAJI ROLNITWA Z ODSTAWĄ ROGRAMOWĄ KSZTAŁENIA OGÓLNEGO rogram nauczania dla zawodu technik mechanizacji rolnictwa uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze koncepcje nauczania. rogram uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym: 1) umiejętność zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa; 2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 3

4 3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa; 4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych; 5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi; 6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; 7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się; 8) umiejętność pracy zespołowej. W programie nauczania dla zawodu technik mechanizacji rolnictwa uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: matematyka, fizyka, informatyka, a także podstawy przedsiębiorczości i edukację dla bezpieczeństwa. 8. INFORMAJA O ZAWODZIE TEHNIK MEHANIZAJI ROLNITWA Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik mechanizacji rolnictwa powinien być przygotowany do wykonywania zadań zawodowych związanych z organizowaniem i kontrolą przebiegu procesów pracy w produkcji rolniczej oraz eksploatacją i naprawą pojazdów, środków transportowych, maszyn i urządzeń rolniczych. W przypadku zakładu naprawczego zadania zawodowe dotyczą także demontażu i montażu pojazdów i maszyn oraz urządzeń, ich rozruchu, regulacji oraz zabezpieczenia antykorozyjnego. Technik mechanizacji rolnictwa powinien być również przygotowany do wykonywania zadań zawodowych z zakresu diagnostyki i oceny stanu technicznego sprzętu rolniczego (pojazdów, środków transportowych, maszyn i urządzeń), organizacji obrotu sprzętem rolniczym, naprawy i eksploatacji maszyn melioracyjnych, montażu i naprawy instalacji technicznych w budownictwie wiejskim. Technik mechanizacji rolnictwa może podejmować pracę w przedsiębiorstwach technicznej obsługi wsi i rolnictwa, a także może samodzielnie podjąć i prowadzić działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług mechanizacyjnych, naprawczych, serwisowania i dystrybucji sprzętu rolniczego. 9. UZASADNIENIE OTRZEBY KSZTAŁENIA W ZAWODZIE Rozwój współczesnego rolnictwa wynika głównie z wprowadzania do produkcji nowoczesnych środków technicznych. Zastępują one pracę ręczną producentów rolnych jednak do ich obsługi, stosowania potrzeba wysoko wykwalifikowanych pracowników. Wysokie koszty maszyn przy stosunkowo dużym rozdrobnieniu areału gospodarstw wymuszają ich zespołowe użytkowanie lub konieczność zamawiania wykonania specjalistycznych usług w wyspecjalizowanych przedsiębiorstwach dysponujących sprzętem specjalistycznym (np. do zbioru roślin na dużych powierzchniach, produkcji sianokiszonki, itp.). ostęp techniczny, wprowadzanie procesu automatyzacji i komputeryzacji do procesu produkcji (np. obliczanie i zadawanie dawki paszy indywidualnie dla każdej sztuki zwierząt w zależności od jej wydajności, dawkowanie nawozu w zależności od zasobów gleby itp.) powoduje stawianie bardzo wysokich wymagań technikowi mechanizacji rolnictwa, który musi specjalistą w wielu dziedzinach (informatyka, technika, produkcji zwierzęca, roślinna). Analiza ofert pracy, a także możliwość podjęcia i prowadzenia samodzielnej działalności usługowej lub produkcyjnej wykazała, że absolwenci tego kierunku kształcenia nie są dominującą grupą osób wśród poszukujących pracy. Technicy mechanizacji rolnictwa mogą kontynuować edukację na uczelniach wyższych, na wydziałach technicznych uniwersytetów przyrodniczych w różnych ośrodkach akademickich. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 4

5 10. OWIĄZANIA ZAWODU TEHNIK MEHANIZAJI ROLNITWA Z INNYMI ZAWODAMI odział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji. Wspólne kwalifikacje mają zawody kształcone na poziomie zasadniczej szkoły zawodowej i technikum, np.: dla zawodu mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych zostały wyodrębnione dwie kwalifikacje: M.1. Użytkowanie pojazdów, maszyn, urządzeń i narzędzi stosowanych w rolnictwie i M.2. Obsługa techniczna oraz naprawa pojazdów, maszyn i urządzeń stosowanych w rolnictwie, które stanowią podbudowę kształcenia w zawodzie technik mechanizacji rolnictwa. Technik mechanizacji rolnictwa ma kwalifikację właściwą dla zawodu M.43. Organizacja prac związanych z eksploatacją środków technicznych stosowanych w rolnictwie, która jest nadbudową do kwalifikacji bazowych M.1. i M.2. Inną grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach, określone kodem KZ(M.a), KZ(M.b), KZ(M.g) Kwalifikacja Symbol zawodu Zawód Elementy wspólne M.1. Użytkowanie pojazdów, maszyn, urządzeń i narzędzi stosowanych w rolnictwie Mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych Technik mechanizacji rolnictwa KZ(M.a) KZ(M.b) KZ(M.g) M.2. Obsługa techniczna oraz naprawa pojazdów, maszyn i urządzeń stosowanych w rolnictwie Mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych Technik mechanizacji rolnictwa KZ(M.a) KZ(M.b) KZ(M.g) M.43. Organizacja prac związanych z eksploatacją środków technicznych stosowanych w rolnictwie Technik mechanizacji rolnictwa OMZ KZ(M.a) KZ(M.b) KZ(M.g) rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 5

6 11. ODZIAŁ GODZIN NA RZEDMIOTY Z UWZGLĘDNIENIEM RAMOWEGO LANU NAUZANIA Zgodnie z Rozporządzeniem MEN w sprawie ramowych planów nauczania w technikum, minimalny wymiar godzin na kształcenie zawodowe wynosi 1470 godzin, z czego na kształcenie zawodowe teoretyczne zostanie przeznaczonych minimum 735 godzin, a na kształcenie zawodowe praktyczne 735 godzin. W podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik mechanizacji rolnictwa minimalna liczba godzin na kształcenie zawodowe została określona dla efektów kształcenia i wynosi: na kształcenie w ramach kwalifikacji M.1. przeznaczono minimum 280 godzin. na kształcenie w ramach kwalifikacji M.2. przeznaczono minimum 270 godzin. na kształcenie w ramach kwalifikacji M.43. przeznaczono minimum 260 godzin. na kształcenie w ramach efektów wspólnych dla wszystkich zawodów i wspólnych dla zawodów w ramach obszaru kształcenia przeznaczono minimum 520 godzin. 12. ELE Szczegółowe KSZTAŁENIA W ZAWODZIE TEHNIK MEHANIZAJI ROLNITWA Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik mechanizacji rolnictwa powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1) użytkowania pojazdów, maszyn, urządzeń i narzędzi stosowanych w produkcji rolniczej; 2) obsługiwania pojazdów, środków transportu, maszyn i urządzeń stosowanych w rolnictwie; 3) oceniania stanu technicznego maszyn i urządzeń rolniczych; 4) organizowania prac związanych z konserwacją i naprawą środków technicznych stosowanych w rolnictwie; 5) prowadzenia pojazdów samochodowych i ciągników rolniczych. Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik mechanizacji rolnictwa: efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (BH, DG, JOZ, KS, OMZ); efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie KZ(M.a), KZ(M.b), KZ(M.g); efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie technik mechanizacji rolnictwa: M.1. Użytkowanie pojazdów, maszyn, urządzeń i narzędzi stosowanych w rolnictwie, M.2. Obsługa techniczna oraz naprawa pojazdów, maszyn i urządzeń stosowanych w rolnictwie i M.43. Organizacja prac związanych z eksploatacją środków technicznych stosowanych w rolnictwie. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 6

7 13. LAN NAUZANIA DLA ZAWODU TEHNIK MEHANIZAJI ROLNITWA Tabela 3. lan nauczania do programu o strukturze modułowej Lp Nazwa przedmiotu Klasa Liczba godzin w cyklu kształcenia I II III IV tygodniowo łącznie rzedmioty w kształceniu zawodowym 1 MODUŁ M1. Wykonywanie obróbki materiałów MODUŁ M2. Użytkowanie pojazdów, maszyn i urządzeń rolniczych MODUŁ M3. Wykonywanie napraw pojazdów, maszyn i urządzeń rolniczych MODUŁ M.4. rowadzenie działalności gospodarczej 2,5 1, MODUŁ M.5. Organizowanie eksploatacji środków technicznych stosowanych w rolnictwie Łączna liczba godzin na kształcenie zawodowe ,5 8, raktyka zawodowa w III klasie 4 tygodnie *zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy. Zajęcia indywidualne z uczniem - nauka jazdy zgodnie z odrębnymi przepisami. Egzamin potwierdzający pierwszą kwalifikację (M.1.) odbywa się pod koniec klasy drugiej Egzamin potwierdzający drugą kwalifikację (M.2.) odbywa się pod koniec klasy trzeciej Egzamin potwierdzający trzecią kwalifikację (M.43.) odbywa się po I semestrze klasy czwartej Załącznik do Tabeli 3. Wykaz modułów i jednostek modułowych rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 7

8 Lp. Nazwa modułu Jednostki modułowe M.1. Wykonywanie obróbki materiałów M.2. Użytkowanie pojazdów, maszyn i urządzeń rolniczych M.3. Wykonywanie napraw pojazdów, maszyn i urządzeń rolniczych M.4. rowadzenie działalności gospodarcze M.5. Organizowanie eksploatacji środków technicznych stosowanych w rolnictwie M1.JM1 osługiwanie się dokumentacją techniczną. M1.JM2 Wykonywanie operacji techniczno-technologicznych M1.JM3 Wykonywanie pomiarów technicznych M2.JM1 Stosowanie przepisy ruchu drogowego M2.JM2 Użytkowanie pojazdów rolniczych M2.JM3 Użytkowanie maszyn i urządzeń rolniczych M3.JM1 Naprawianie pojazdów rolniczych M3.JM2 Naprawianie maszyn i urządzeń rolniczych M4.JM1 Doskonalenie umiejętności posługiwania się językiem w technice rolniczej M4.JM2 Organizowanie działalności przedsiębiorstwa M4.JM3 rowadzenie marketingu usług M5.JM1 Organizowanie pracy agregatów maszynowych M5.JM2 Organizowanie prac naprawczych środków technicznych rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 8

9 Technik mechanizacji rolnictwa M M1.JM M1.JM M1.JM M M2.JM M2.JM M2.JM M M3.JM M3.JM M4 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 9

10 M4.JM M4.JM M4.JM M M5.JM M5.JM2 rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 10

11 14. ROGRAMY NAUZANIA DLA OSZZEGÓLNYH RZEDMIOTÓW W programie nauczania dla zawodu technik mechanizacji rolnictwa zastosowano taksonomię celów AB B. Niemierko. MODUŁ M.1. Wykonywanie obróbki materiałów 330 godzin MODUŁ M.2. Użytkowanie pojazdów, maszyn i urządzeń rolniczych 390 godzin MODUŁ M.3. Wykonywanie napraw pojazdów, maszyn i urządzeń rolniczych 390 godzin MODUŁ M.4. rowadzenie działalności gospodarcze 120 godzin MODUŁ M.5. Organizowanie eksploatacji środków technicznych stosowanych w rolnictwie 270godzin Dydaktyczna mapa modułowego programu nauczania stanowi schemat powiązań między modułami oraz jednostkami modułowymi i określa kolejność ich realizacji. Szkoła powinna z niej korzystać przy planowaniu zajęć dydaktycznych. Ewentualna zmiana kolejności realizacji programu modułów lub jednostek modułowych powinna być poprzedzona szczegółową analizą dydaktycznej mapy programu nauczania oraz treści jednostek modułowych, przy zachowaniu korelacji treści kształcenia. odana w tabeli wykazu modułów i jednostek modułowych orientacyjna liczba godzin na realizację może ulegać zmianie w zależności od stosowanych przez nauczyciela metod nauczania i środków dydaktycznych. Nauczyciel realizujący modułowy program nauczania powinien posiadać przygotowanie w zakresie metodologii kształcenia modułowego, aktywizujących metod nauczania, pomiaru dydaktycznego oraz projektowania i opracowywania pakietów edukacyjnych. W zintegrowanym procesie kształcenia modułowego nie ma podziału na zajęcia teoretyczne i praktyczne. rogramy nauczania jednostek modułowych w poszczególnych modułach powinny być realizowane w różnych formach organizacyjnych, dostosowanych do treści i metod kształcenia. Stosowane metody i formy organizacyjne pracy uczniów powinny zapewnić osiągnięcie założonych w programie nauczania celów kształcenia. Wymaga to takiej organizacji kształcenia, w której proces uczenia się będzie dominować nad procesem nauczania, dlatego też szczególną uwagę należy zwrócić na dobrze zorganizowaną, samodzielną, kierowaną przez nauczyciela pracę uczniów. Zaleca się, aby kształcenie modułowe było realizowane metodami aktywizującymi, a w szczególności: metodą dyskusji dydaktycznej, przewodniego tekstu oraz poprzez metody praktyczne, takie jak: ćwiczenia praktyczne, metoda projektów, a także metody eksponujące: pokaz z objaśnieniem. Dominującą metodą nauczania powinny być ćwiczenia praktyczne. odczas realizacji programu nauczania należy położyć nacisk na samokształcenie uczniów oraz na wykorzystywanie innych niż podręcznikowe źródeł informacji, takich jak: normy, instrukcje, poradniki, katalogi, czasopisma techniczne, Internet i pozatekstowe źródła informacji. W realizacji treści programowych, w tym ćwiczeń, należy uwzględniać współczesne technologie, materiały, narzędzia i sprzęt. rowadzenie zajęć metodami aktywizującymi i praktycznymi wymaga przygotowania materiałów, takich jak: teksty przewodnie, instrukcje do wykonywania ćwiczeń, instrukcje stanowiskowe oraz instrukcje bezpieczeństwa i higieny pracy. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 11

12 M1 Wykonywanie obróbki materiałów M1.JM1 osługiwanie się dokumentacją techniczną M1.JM2 Wykonywanie operacji techniczno-technologicznych M1.JM3 Wykonywanie pomiarów technicznych M1.JM1 osługiwanie się dokumentacją techniczną. Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: KZ(M.a)(1)1. scharakteryzować arkusze rysunkowe; KZ(M.a)(1)2. określić rodzaje linii rysunkowych; KZ(M.a)(1)3. zastosować podziałki rysunkowe; KZ(M.a)(1)4. zastosować pismo techniczne; KZ(M.a)(1)5. określić zasady wymiarowania; KZ(M.a)(1)6. opisać uproszczenia rysunkowe; KZ(M.a)(1)7. opisać dodatkowe oznaczenia na rysunkach technicznych; KZ(M.a)(2)1. scharakteryzować rzutowanie prostokątne; KZ(M.a)(2)2. scharakteryzować rzutowanie aksonometryczne; KZ(M.a)(2)3. przedstawić przedmioty za pomocą widoków; KZ(M.a)(2)4. przedstawić przedmioty za pomocą przekroi; KZ(M.a)(2)5. naszkicować części maszyn; KZ(M.a)(2)6. zastosować rzutowanie prostokątne; KZ(M.a)(2)7. zastosować rzutowanie aksonometryczne; KZ(M.a)(2)8. rozpoznać przedmioty przedstawione za pomocą widoków; oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Arkusze rysunkowe. B B A Materiał kształcenia Linie i podziałki rysunkowe. ismo techniczne. Uproszczenia rysunkowe. Dodatkowe oznaczenia na rysunkach. Rzutowanie prostokątne i aksonometryczne. Widoki przedmiotów. rzekroje przedmiotów. Szkice części maszyn. Rysunki wykonawcze. Rysunki złożeniowe. Schematy. Tolerancja i pasowanie. Normy rysunkowe. omiary długości, gwintów i kątów. omiar bicia. omiar szczelin i krzywizn. Normy rysunkowe. Instrukcje obsługi maszyn i urządzeń. Katalogi części. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 12

13 KZ(M.a)(2)9. rozpoznać przedmioty przedstawione za pomocą przekroi; A KZ(M.a)(3)1. wykonać rysunek wykonawczy z wykorzystaniem technik B komputerowych; KZ(M.a)(3)2. wykonać rysunek złożeniowy z wykorzystaniem technik komputerowych; KZ(M.a)(3)3. wykonać schemat; KZ(M.a)(3)4. wykonać rysunek wykonawczy z wykorzystaniem technik komputerowych; KZ(M.a)(3)5. wykonać rysunek złożeniowy z wykorzystaniem technik komputerowych; KZ(M.a)(3)6. wykonać schemat; KZ(M.a)(6)1. określić rodzaje tolerancji; KZ(M.a)(6)2. określić sposoby pasowania; KZ(M.a)(6)3. wyjaśnić zasady tolerowania kształtu, kierunku, położenia i bicia; B KZ(M.a)(6)4. rozpoznać rodzaje tolerancji; A KZ(M.a)(6)5. stosować pasowanie otworu do wałka; KZ(M.a)(6)6. stosować tolerowanie kształtu, kierunku, położenia i bicia; KZ(M.a)(14)1. wykonać pomiar długości; KZ(M.a)(14)2. zmierzyć średnice; KZ(M.a)(14)3. zmierzyć gwinty; KZ(M.a)(14)4. zmierzyć kąty; KZ(M.a)(14)5. zmierzyć bicie osiowe; KZ(M.a)(14)6. sprawdzić szczeliny i krzywizny; KZ(M.a)(14)7. sprawdzić parametry za pomocą sprawdzianów; KZ(M.a)(17)1. skorzystać z instrukcji obsługi maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(17)2. zastosować katalogi części podczas składania zamówień; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 13

14 KZ(M.a)(17)3. zastosować normy rysunkowe; KZ(M.a)(17)4. sklasyfikować materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne z zachowanie obowiązujących norm; KZ(M.a)(17)5. odczytać dane z instrukcji obsługi maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(17)6. wykorzystać katalogi części podczas składania zamówień; KZ(M.a)(17)7. dobrać materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne z zachowanie obowiązujących norm; KZ(M.a)(18)1. zastosować programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań zawodowych; KZ(M.a)(18)2. posłużyć się programami komputerowymi wspomagającymi wykonywanie zadań zawodowych; KZ(M.a)(18)3. stosować programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań zawodowych; KZ(M.a)(18)4. wykorzystać programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań zawodowych; lanowane zadania Wykonanie rzutowania aksonometrycznego przedmiotu. Zadaniem uczniów jest wykonanie rzutowania aksonometrycznego. Uczniowie otrzymują przedmiot który mają przedstawić za pomocą rzutowania aksonometrycznego. W końcowej fazie wykonania zadania uczniowie prezentują uzyskane efekty, omawiają problemy zaistniałe podczas wykonania zadania. Sporządzenie rysunku wykonawczego Zadaniem uczniów jest wykonanie rysunku wykonawczego. Uczniowie przedstawiają element za pomocą rysunku wykonawczego. raca wykonywana jest indywidualnie. Efekt pracy omawiany jest w grupie z uwzględnieniem zaistniałych problemów podczas wykonywania rysunku. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Dział programowy osługiwanie się dokumentacją techniczną wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia. Zaproponowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do dalszego kształcenia w zawodzie. owinny być kształtowane umiejętności poszukiwania, pozyskiwania, analizowania i selekcjonowania najnowszych informacji z zakresu rysunku technicznego. Należy także kształtować umiejętności samokształcenia i współpracy w grupie. Środki dydaktyczne W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: stanowiska rysunkowe z przyborami rysunkowymi i kreślarskimi, modele brył geometrycznych, rysunki wykonawcze, zestawieniowe, złożeniowe, montażowe i schematyczne, stanowiska komputerowe, stanowisko komputerowe dla nauczyciela, programy do komputerowego wspomagania projektowania Zalecane metody dydaktyczne Nauczyciel dobierając metody kształcenia powinien przede wszystkim odpowiedzieć na następujące pytania: rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 14

15 jakie ma zaplanowane do osiągnięcia cele podczas zajęć? jakie metody będą najbardziej odpowiednie do możliwości percepcyjnych uczących się? jakie problemy (o jakim stopniu trudności i złożoności) powinny być przez uczniów rozwiązane? jak zmotywować uczniów i zapewnić ich zaangażowanie w proces dydaktyczny? Rzetelna odpowiedź na te pytania pozwoli na trafne dobranie metod, które pozwolą na osiągnięcie zamierzonych efektów. W tym dziale powinny być kształtowane umiejętności samodzielnego myślenia, analizowania zjawisk, wyszukiwania, selekcjonowania informacji z zakresu podstaw projektowania. Ten dział programowy wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem dyskusji dydaktycznej w różnych odmianach. Metody te pozwalają na prowadzenie dyskusji, ukierunkowaną wymianę poglądów uczestników na określony temat. Niektóre elementy zajęć muszą być wspomagane wykładem konwersatoryjnym. odczas zajęć należy wykonywać ćwiczenia, do których należy przygotować opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie będą pracować samodzielnie lub w zespołach. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. Zajęcia należy prowadzić w oddziałach klasowych. ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się wykonanie projektu podzespołu lub zespołu maszyny. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. Nauczyciel powinien: udzielać wskazówek, jak opanować trudne zagadnienia i pomagać w trakcie uczenia się; ustalać cele dydaktyczne zajęć, z uwzględnieniem możliwości ich osiągnięcia przez uczniów, a także na bieżąco oceniać uzyskane efekty; stosować materiały dydaktyczne oddziaływujące na wiele zmysłów; przydzielać prace z uwzględnieniem zainteresowań poszczególnych uczniów; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 15

16 M1.JM2 Wykonywanie operacji techniczno-technologicznych Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia BH(4)1. dokonać analizy możliwych zagrożeń dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska podczas wykonywania obróbki materiałów; D Zagrożenia dla życia i zdrowia. BH(4)2. scharakteryzować sposoby przeciwdziałania zagrożeniom podczas wykonywanie obróbki materiałów; BH(4)3. scharakteryzować sposoby przeciwdziałania zagrożeniom podczas wykonywania obróbki materiałów;; BH(4)4. określić typowe choroby zawodowe występujące w rolnictwie; BH(4)17. dokonać analizy możliwych zagrożeń dla zdrowia i życia człowieka oraz mienia i środowiska podczas wykonywania prac w rolnictwie;; BH(4)18. scharakteryzować sposoby przeciwdziałania zagrożeniom podczas wykonywania prac w rolnictwie; BH(5)1. rozpoznać źródła i czynniki szkodliwe w środowisku pracy; BH(5)2. określić sposoby zabezpieczenia się przed czynnikami szkodliwymi w pracy; BH(6)1. zidentyfikować czynniki szkodliwe dla organizmu człowieka; BH(6)2. dokonać analizy skutków oddziaływania czynników szkodliwych na D organizm człowieka; BH(6)3. ustalić sposoby zapobiegania zagrożeniom życia i zdrowia w miejscu pracy; BH(6)4.udoskonalić umiejętności przezwyciężania barier komunikacyjnych; BH(7)1. zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii, przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska w branży rolno-mechanicznej; BH(7)2. zastosować zasady organizacji stanowiska pracy; Źródła i czynniki szkodliwe w środowisku pracy. Sposoby zapobiegania zagrożeniom dla życia i zdrowia. Organizacja stanowiska pracy. Systemy pomocy medycznej. Klasyfikacja części maszyn. Normy części maszyn i urządzeń. ołączenia rozłączne. ołączenia nierozłączne. ołączenia podatne. Właściwości stali i stopów. Stopy metali z węglem. Stopy metali nieżelaznych. Materiały eksploatacyjne. Rodzaje korozji. owłoki ochronne. Konserwacja materiałów. Techniki wytwarzania. Odlewy. Obróbka plastyczna. Obróbka ręczna. Obróbka maszynowa. omiary warsztatowe. Wzorce miar i przyrządy pomiarowe. Metody kontroli. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 16

17 BH(9)1. dokonać analizy przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisy ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych; BH(9)2. przestrzegać zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisy ochrony przeciwpożarowej podczas wykonywania zadań zawodowych; BH(9)3. przestrzegać zasad ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych; BH(10)1. powiadomić system pomocy medycznej w przypadku sytuacji stanowiącej zagrożenie zdrowia i życia; BH(10)2. zapobiegać zagrożeniom życia i zdrowia w miejscu wykonywania czynności zawodowych; Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego BH(10)3. zidentyfikować stany zagrożenia zdrowia i życia; BH(10)4. udzielić pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia i zdrowia; BH(8)1. zidentyfikować środki ochrony indywidualnej i zbiorowej BH(8)2. dobrać środki ochrony indywidualnej do wykonywanych zadań B zawodowych; BH(8)3. dobrać środki ochrony zbiorowej do wykonywanych zadań zawodowych; B BH(8)4. zidentyfikować system pomocy medycznej w stanach zagrożenia zdrowia i życia; KZ(M.a)(4)1. sklasyfikować części maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(4)2. scharakteryzować części maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(4)3. określić zasady normalizacji części maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(4)4. wskazać części maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(4)5. rozpoznać części maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(4)6. porównać części maszyn i urządzeń z obowiązującymi normami; KZ(M.a)(5)1. określić rodzaje połączeń; KZ(M.a)(5)2. scharakteryzować rodzaje połączeń nierozłącznych; KZ(M.a)(5)3. określić zastosowanie połączeń nierozłącznych; Materiały konstrukcyjne. Instrukcje obsługi i katalogi części. A rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 17

18 KZ(M.a)(5)4. scharakteryzować rodzaje połączeń rozłącznych; KZ(M.a)(5)5. określić zastosowanie połączeń rozłącznych; KZ(M.a)(5)6. scharakteryzować rodzaje połączeń podatnych; KZ(M.a)(5)7. określić zastosowanie połączeń podatnych; KZ(M.a)(5)8. rozpoznać rodzaje połączeń; A KZ(M.a)(5)9. wskazać rodzaje połączeń nierozłącznych; KZ(M.a)(5)10. dobrać połączenia nierozłącznych; KZ(M.a)(5)11. wskazać rodzaje połączeń rozłącznych; KZ(M.a)(5)12. dobrać połączenia rozłącznych; KZ(M.a)(5)13. wskazać rodzaje połączeń podatnych; KZ(M.a)(5)14. dobrać połączenia podatnych; KZ(M.a)(7)1. określić właściwości metali i stopów; KZ(M.a)(7)2. scharakteryzować stopy metali z węglem; KZ(M.a)(7)3. scharakteryzować stopy metali nieżelaznych; KZ(M.a)(7)4. scharakteryzować rodzaje materiałów eksploatacyjnych; KZ(M.a)(7)5. wskazać stopy metali z węglem; KZ(M.a)(7)6. wskazać stopy metali nieżelaznych; KZ(M.a)(7)7. rozpoznać rodzaje materiałów eksploatacyjnych; KZ(M.a)(10)1. określić przyczyny powstawania korozji; KZ(M.a)(10)2. określić rodzaje korozji; KZ(M.a)(10)3. scharakteryzować powłoki ochronne; KZ(M.a)(10)4. wyjaśnić techniki nakładania powłok malarskich; B KZ(M.a)(10)5. opisać sposoby konserwacji materiałów niemetalowych; B rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 18

19 KZ(M.a)(10)6. opisać sposoby konserwacji ogumienia, pasów i łańcuchów; B KZ(M.a)(10)7. przewidzieć przyczyny powstawania korozji; D KZ(M.a)(10)8. rozpoznać rodzaje korozji; A KZ(M.a)(10)9. zastosować powłoki ochronne; KZ(M.a)(10)10. dobrać techniki nakładania powłok malarskich; KZ(M.a)(10)11. wskazać sposoby konserwacji materiałów niemetalowych; KZ(M.a)(10)12. wskazać sposoby konserwacji ogumienia, pasów i łańcuchów; KZ(M.a)(11)1. sklasyfikować techniki wytwarzania; KZ(M.a)(11)2. objaśnić sposoby wykonywania odlewów; B KZ(M.a)(11)3. scharakteryzować rodzaje obróbki plastycznej; KZ(M.a)(11)4. określić rodzaje prac obróbki ręcznej; KZ(M.a)(11)5. scharakteryzować maszynowa obróbkę skrawaniem; KZ(M.a)(11)6. dobrać techniki wytwarzania; KZ(M.a)(11)7. wskazać sposoby wykonywania odlewów; KZ(M.a)(11)8. rozpoznać rodzaje obróbki plastycznej; A KZ(M.a)(11)9. dobrać prace obróbki ręcznej; KZ(M.a)(11)10. wskazać maszynowa obróbkę skrawaniem; KZ(M.a)(12)1. określić narzędzia stosowane w obróbce ręcznej; KZ(M.a)(12)2. wyjaśnić zastosowanie narzędzi skrawających w obróbce B maszynowej; KZ(M.a)(12)3. scharakteryzować urządzenia w maszynowej obróbce skrawaniem; KZ(M.a)(12)4. rozpoznać narzędzia stosowane w obróbce ręcznej; A KZ(M.a)(12)5. dobrać narzędzia skrawających w obróbce maszynowej; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 19

20 KZ(M.a)(12)6. rozpoznać urządzenia w maszynowej obróbce skrawaniem; KZ(M.a)(13)1. określić rodzaje pomiarów warsztatowych; KZ(M.a)(13)2. scharakteryzować sposoby wykonywania pomiarów; KZ(M.a)(13)3. scharakteryzować wzorce miar i przyrządy pomiarowe; KZ(M.a)(13)4. określić zastosowanie wzorców miar; KZ(M.a)(13)5. określić zastosowanie przyrządów pomiarowych; KZ(M.a)(13)6. dobrać rodzaje pomiarów warsztatowych; KZ(M.a)(13)7. wskazać sposoby wykonywania pomiarów; KZ(M.a)(13)8. wskazać wzorce miar i przyrządy pomiarowe; KZ(M.a)(13)9. dobrać wzorce miar; KZ(M.a)(13)10. dobrać przyrządy pomiarowych; KZ(M.a)(15)1. wskazywać metody kontroli jakości pracy; KZ(M.a)(15)2. zastosować metody kontroli pracy; KZ(M.a)(16)1. rozpoznać elementy maszyn i urządzeń; A KZ(M.a)(16)2. wskazać elementy maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(16)3. podać zasadę działania maszyn i urządzeń; B KZ(M.a)(16)4. wykonać prace na maszynach i urządzeniach zgodnie z ich przeznaczeniem; KZ(M.a)(17)1. skorzystać z instrukcji obsługi maszyn i urządzeń; KZ(M.a)(17)2. zastosować katalogi części podczas składania zamówień; KZ(M.a)(17)4. sklasyfikować materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne z zachowanie obowiązujących norm; KZ(M.a)(18)1. zastosować programy komputerowe wspomagające wykonywanie zadań zawodowych; KZ(M.a)(18)2. posłużyć się programami komputerowymi wspomagającymi wykonywanie zadań zawodowych; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 20

21 lanowane zadania Wskazanie zastosowania połączeń nitowych odaj przykłady zastosowania połączeń nitowych w maszynach rolniczych. Wykonane zadanie porównaj z dokumentacją techniczną maszyn rolniczych. Dokonaj samooceny prawidłowości wykonania zadania. Dobór przyrządów do wykonania określonych pomiarów Dobierz przyrządy pomiarowe do pomiaru średnicy wewnętrznej z dokładnością 0,02mm. Dobrane przyrządy porównaj ze wzorcem. Wykonanie elementu w technologii obróbki maszynowej Zadaniem uczniów jest wykonanie w grupach dwu lub trzyosobowych zadania, zgodnie z opisem. Uczniowie otrzymują rysunek wykonawczy przedmiotu który mają wykonać za pomocą obróbki maszynowej. Uczniowie dobierają niezbędne narzędzia do wykonania zadania. Dobierają obrabiarkę/i, kompletują na stanowisku pracy narzędzia do wykonania zadania oraz przyrządy pomiarowe. rzystępują do wykonania elementu zgodnie z dokumentacją. W końcowym etapie wykonywania zadania poszczególne grupy prezentują wyniki swojej pracy, eksponując sposoby zapobiegania zagrożeniom, a w trakcie dyskusji należy podsumować efekty pracy uczniów. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Dział programowy Wykonywanie operacji techniczno-technologicznych wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia. Zaproponowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do dalszego kształcenia z zakresu technicznych podstaw zawodu. owinny być kształtowane umiejętności poszukiwania, pozyskiwania, analizowania i selekcjonowania najnowszych informacji z zakresu technik wytwarzania. Należy także kształtować umiejętności samokształcenia i współpracy w grupie. Środki dydaktyczne W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: stanowisko komputerowe dla nauczyciela, dokumentacje techniczne pojazdów, maszyn i urządzeń stosowanych w rolnictwie, katalogi części maszyn, plansze poglądowe, książki z zakresu technik wytwarzania. Zalecane metody dydaktyczne Nauczyciel dobierając metody kształcenia powinien przede wszystkim odpowiedzieć na następujące pytania: jakie ma zaplanowane do osiągnięcia cele podczas zajęć? jakie metody będą najbardziej odpowiednie do możliwości percepcyjnych uczących się? jakie problemy (o jakim stopniu trudności i złożoności) powinny być przez uczniów rozwiązane? jak zmotywować uczniów i zapewnić ich zaangażowanie w proces dydaktyczny? Rzetelna odpowiedź na te pytania pozwoli na trafne dobranie metod, które pozwolą na osiągnięcie zamierzonych efektów. W tym dziale powinny być kształtowane umiejętności samodzielnego myślenia, analizowania zjawisk, wyszukiwania, selekcjonowania informacji z zakresu technik wytwarzania. Dominującymi metodami powinny być metoda ćwiczeń, metoda tekstu przewodniego. Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie pracują samodzielnie. odczas zajęć należy wykonywać ćwiczenia, do których należy przygotować opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a uczniowie będą pracować samodzielnie lub w zespołach Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. Zajęcia należy prowadzić w oddziałach klasowych ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu (np. wielokrotnego wyboru). odczas wykonywania ćwiczeń i zadań należy również uwzględnić efekt ich wykonania, a także aktywność, zaangażowanie i dokładność ucznia w trakcie wykonywanie poszczególnych zadań. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 21

22 Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. Nauczyciel powinien: udzielać wskazówek, jak opanować trudne zagadnienia i pomagać w trakcie uczenia się; ustalać cele dydaktyczne zajęć, z uwzględnieniem możliwości ich osiągnięcia przez uczniów, a także na bieżąco oceniać uzyskane efekty; stosować materiały dydaktyczne oddziaływujące na wiele zmysłów; przydzielać prace z uwzględnieniem zainteresowań poszczególnych uczniów; M1.JM3 Wykonywanie pomiarów technicznych Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia KZ(M.b)(1)1. określić siły występujące w mechanice; KZ(M.b)(1)2. scharakteryzować układy sił zbieżnych; KZ(M.b)(1)3. określić sposób składania sił; KZ(M.b)(1)4. określić sposoby składania układu sił; KZ(M.b)(1)5. scharakteryzować dowolny płaski układ sił; KZ(M.b)(1)6. określić sposoby składania dowolnego układu sił; KZ(M.b)(1)7. określić warunki równowagi płaskich układów sił; KZ(M.b)(1)8. wyznaczyć moment siły względem punktu; KZ(M.b)(1)9. scharakteryzować tarcie; KZ(M.b)(1)10. scharakteryzować źródła i rodzaje prądu elektrycznego; Rodzaje sił. Składanie sił. Układy sił. Momenty sił. Tarcie. Źródła i rodzaje prądu elektrycznego. Obwody elektryczne. Układy elektroniczne i automatyczne. Schematy elektryczne. Schematy elektroniczne. Schematy automatyczne. Komputerowa symulacja zjawisk zachodzących w obwodach prądu. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 22

23 KZ(M.b)(1)11. scharakteryzować elementy obwodów elektrycznych oraz układów elektronicznych i automatycznych; KZ(M.b)(1)12. obliczyć obwody prądu stałego; KZ(M.b)(1)13. odczytać schematy elektryczne, elektrotechniczne i automatyczne; KZ(M.b)(1)14. scharakteryzować rodzaje zabezpieczeń od porażenia prądem elektrycznym; KZ(M.b)(1)15. rozróżnić źródła i rodzaje prądu elektrycznego; KZ(M.b)(1)16. wskazać elementy obwodów elektrycznych oraz układów elektronicznych i automatycznych; KZ(M.b)(1)17. obliczyć obwody prądu stałego; KZ(M.b)(1)18. zanalizować schematy elektryczne, elektrotechnice i automatyki; KZ(M.b)(1)19. wskazać rodzaje zabezpieczeń od porażenia prądem elektrycznym; KZ(M.b) (4)1. wykorzystać programy komputerowe do symulacji zjawisk zachodzących w obwodach prądu stałego i przemiennego oraz działania źródeł energii elektrycznej i układów elektronicznych, KZ(M.b) (4)2. wykorzystać programy komputerowe symulujące działanie układów sterowania maszyn i urządzeń. KZ(M.b) (4)3. zastosować programy komputerowe do symulacji zjawisk zachodzących w obwodach prądu stałego i przemiennego oraz działania źródeł energii elektrycznej i układów elektronicznych, KZ(M.b) (4)4. zastosować programy komputerowe symulujące działanie układów sterowania maszyn i urządzeń. lanowane zadania Wyznaczanie reakcji na podporach belki Wyznacz reakcję na podporach belki przedstawionej na rysunku. Wyznacz reakcję metodą analityczną i wykreślną. Wykonane zadanie porównaj z wzorcem. Dokonaj samooceny prawidłowości wykonania zadania. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Dział programowy Wykonywanie pomiarów technicznych wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia. Zaproponowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do dalszego kształcenia w zawodzie. owinny być kształtowane umiejętności poszukiwania, pozyskiwania, analizowania i selekcjonowania najnowszych informacji z zakresu podstaw rolnictwa. Należy także kształtować umiejętności samokształcenia i współpracy w grupie. Środki dydaktyczne W pracowni w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: stanowisko komputerowe dla nauczyciela, plansze poglądowe, pomoce z zakresu mechanik rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 23

24 technicznej, elektrotechniki, elektroniki i automatyki. Zalecane metody dydaktyczne Nauczyciel dobierając metody kształcenia powinien przede wszystkim odpowiedzieć na następujące pytania: jakie ma zaplanowane do osiągnięcia cele podczas zajęć? jakie metody będą najbardziej odpowiednie do możliwości percepcyjnych uczących się? jakie problemy (o jakim stopniu trudności i złożoności) powinny być przez uczniów rozwiązane? jak zmotywować uczniów i zapewnić ich zaangażowanie w proces dydaktyczny? Rzetelna odpowiedź na te pytania pozwoli na trafne dobranie metod, które pozwolą na osiągnięcie zamierzonych efektów. W tym dziale oprócz zdobywania wiadomości i nabywania umiejętności w procesie kształcenia należy zwrócić uwagę na kształtowanie umiejętności samokształcenia, samodzielności myślenia i analizowania zjawisk, współpracy w grupie oraz komunikatywności. W związku z tym w czasie odbywania zajęć wskazane jest stosowanie metod aktywizujących. Dominującymi metodami powinny być metoda wykład problemowy, pokaz z objaśnieniem, dyskusja. Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form: indywidualnie lub grupowo. Zajęcia należy prowadzić w oddziałach klasowych ropozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie testu (np. wielokrotnego wyboru). odczas wykonywania ćwiczeń i zadań należy również uwzględnić efekt ich wykonania, a także aktywność, zaangażowanie i dokładność ucznia w trakcie wykonywanie poszczególnych zadań. Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. Nauczyciel powinien: udzielać wskazówek, jak opanować trudne zagadnienia i pomagać w trakcie uczenia się; ustalać cele dydaktyczne zajęć, z uwzględnieniem możliwości ich osiągnięcia przez uczniów, a także na bieżąco oceniać uzyskane efekty; stosować materiały dydaktyczne oddziaływujące na wiele zmysłów; przydzielać prace z uwzględnieniem zainteresowań poszczególnych uczniów; rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 24

25 M2 Użytkowanie pojazdów, maszyn i urządzeń rolniczych M2.JM1 Stosowanie przepisy ruchu drogowego M2.JM2 Użytkowanie pojazdów rolniczych M2.JM3 Użytkowanie maszyn i urządzeń rolniczych M2.JM1 Stosowanie przepisy ruchu drogowego Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi: oziom wymagań programowych ( lub ) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia BH(10)1. scharakteryzować przyczyny wypadków drogowych; odstawowe pojęcia dotyczące ruchu drogowego. KZ(M.g)(1)3. wyjaśnić wpływ stanu technicznego pojazdu na bezpieczeństwo w ruchu drogowym; BH(10)2. wyjaśnić procedury udzielania pierwszej pomocy osobom poszkodowanym podczas wypadku; BH(10)3. ustalić działania w przypadku powstania zagrożenia w bezpieczeństwie ruchu drogowego; BH(10)4. scharakteryzować skutki prowadzenia pojazdu po spożyciu alkoholu lub innego środka odurzającego; KZ(M.g)(2)1. wyjaśnić przepisy prawa dotyczące ruchu drogowego podczas jazdy po drogach; KZ(M.g)(2)2. zinterpretować przepisy prawa dotyczące ruchu drogowego podczas przejazdu przez skrzyżowania; KZ(M.g)(2)3. zinterpretować przepisy prawa dotyczące pierwszeństwa B przejazdu; KZ(M.g)(2)4. określić przepisy prawa o ruchu drogowym dotyczące włączania się do ruchu; KZ(M.g)(3)1. określić zasady kierowania pojazdami w ruchu drogowym; B B B B B Wpływ alkoholu lub innych środków na działania kierującego. rzyczyny wypadków drogowych. Wpływ stanu technicznego na bezpieczeństwo w ruchu drogowym. Sprawdzenie stanu technicznego pojazdu. Oświetlenie pojazdu. Wyposażenie obowiązkowe pojazdu. rocedury postępowania podczas wypadku. rocedury postępowania podczas kolizji drogowej. Udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym. Elementy kontrolno-pomiarowe pojazdu. Zakres czynności kontrolno-obsługowych. Ogólne zasady ruchu drogowego. Szczególna ostrożność. Zasada ograniczonego zaufania. Rodzaje dróg. Dopuszczalne prędkości. Włączanie się do ruchu. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 25

26 KZ(M.g)(2)5. określić dopuszczalne prędkości pojazdów na poszczególnych rzecinanie się kierunku ruch pojazdów. rodzajach dróg; KZ(M.g)(2)6. zinterpretować znaczenie znaków drogowych; B KZ(M.g)(3)2. zinterpretować znaczenie nadawanych sygnałów drogowych; B KZ(M.g)(3)3. wyjaśnić konsekwencje zachowań innych uczestników ruchu drogowego; KZ(M.g)(4)1. wyjaśnić zasady wykonywania czynności obsługi codziennej pojazdu; KZ(M.g)(1)1. ustalić zakres czynności kontrolno-obsługowych pojazdu; KZ(M.g)(1)2. zinterpretować wskazania przyrządów kontrolno-pomiarowych; B KZ(M.g)(4)2. wyjaśnić przepisy prawne dotyczące obowiązku rejestracji pojazdu i obowiązkowych badań technicznych; KZ(M.g)(4)3. wyjaśnić zasady organizacji miejsca pracy kierowcy zgodnie z zasadami ergonomii; KZ(M.g)(4)4. wyjaśnić zasady prowadzenia pojazdów w różnych warunkach drogowych; KZ(M.g)(4)5. wyjaśnić zasady przeprowadzania egzaminu wewnętrznego; rzejazd przez skrzyżowania. ierwszeństwo przejazdu. Skrzyżowania o ruch okrężnym. ionowe i poziome znaki drogowe. Sygnały świetlne i nadawane przez osoby kierujące ruchem. rzejazdy przez torowiska. ojazdy uprzywilejowane. Zasady doboru i uzupełniania materiałów eksploatacyjnych. Obsługa codzienna pojazdu. rzygotowanie miejsca pracy kierowcy. rzewóz osób i ładunków. Jazda w warunkach ograniczonej widoczności Używanie sygnałów dźwiękowych i świetlnych. Ewidencja pojazdów. rzeglądy techniczne. Kategorie praw jazdy i zakres uprawnień. Wydawanie praw jazdy. ofanie uprawnień do kierowania. Kontrola drogowa. rocedury na egzaminie wewnętrznym i państwowym. KZ(M.g)(4)6. wyjaśnić zasady przeprowadzania egzaminu państwowego w różnych warunkach drogowych; KZ(M.g)(4)7. wyjaśnić procedury wydawania i cofania uprawnień do kierowania pojazdami. lanowane zadania Analizowanie przyczyn wypadków drogowych. Zadaniem uczniów jest wykonanie w grupach dwuosobowych zadania zgodnie z opisem. Na podstawie informacji z Internetu i zgromadzonych opisów wypadków drogowych, dokonaj klasyfikacji ich przyczyn. Ustalanie procedur postępowania podczas różnych wypadków drogowych. Zadaniem uczniów jest w grupach dwuosobowych wykonanie zadania zgodnie z opisem Uczniowie w zespołach kilkuosobowych dokonują analizy planowanych działań podczas udzielania pomocy osobom poszkodowanym w wypadku drogowym. Na podstawie otrzymanego opisu wypadku należy opracować procedurę wzywania i udzielania pomocy, charakterystykę planowanych działań, korzystając z zasobów w Internecie, literaturze. rojekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. 26