Zbiór przepisów oraz informacji dotyczących praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym.

Transkrypt

1 Źródło: Wygenerowano: Wtorek, 23 sierpnia 2016, 20:13 Karta Praw Pasażera Zbiór przepisów oraz informacji dotyczących praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym. Niniejsza Karta Praw Pasażera Kolei, zwana dalej Kartą, została sporządzona w celu dostarczenia pasażerom informacji o ich prawach i obowiązkach w trakcie korzystania z usług przewoźników kolejowych. Karta stanowi swoisty zbiór przepisów krajowych i międzynarodowych dotyczących praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym przedstawiony w formie przystępnej dla pasażera. Niniejsza Karta Praw Pasażera nie stanowi aktu prawa powszechnie obowiązującego, jest jedynie zbiorem różnych przepisów o charakterze informacyjnym. 1. Prawo do przewozu Pasażer ma prawo do przewozu świadczonego przez przewoźnika kolejowego. art. 3 ust. 1 znaczenie praktyczne: Przewoźnik kolejowy nie może odmówić przewozu w regularnie kursujących pociągach, których rozkład jest podany do publicznej wiadomości, chyba że jest to uzasadnione względami obiektywnymi (np. brak wolnych miejsc - w pociągach lub wagonach w których przewidziano przejazd wyłącznie na wyznaczonych miejscach) Z chwilą rozpoczęcia podróży pasażer powinien być zaopatrzony w ważny bilet na przejazd i okazać go podczas kontroli biletów. Jeżeli pasażer nie posiada biletu, powinien postępować zgodnie z zapisami regulaminu danego przewoźnika (zwykle oznacza to obowiązek zgłoszenia się do konduktora przed lub niezwłocznie po wejściu do pociągu). 2. Bilety 1. Pasażer ma prawo nabyć bilet za pośrednictwem przynajmniej jednego z następujących sposobów sprzedaży określonych przez przewoźnika kolejowego (np. w regulaminie przewozu): w kasach biletowych lub w automatach biletowych; za pośrednictwem telefonu, internetu lub jakichkolwiek innych powszechnie dostępnych technologii informacyjnych; w pociągach. W przypadku wyboru przez przewoźnika kolejowego tylko jednego ze sposobów sprzedaży biletów

2 pasażer nie może żądać, aby przewoźnik zapewnił dostępność pozostałych sposobów. Rozporządzenie (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym (Dziennik Urzędowy L 315, 03/12/2007 P )Rozporządzenie (WE) 1371/2007art. 9 ust Jeżeli na stacji początkowej nie ma kasy ani automatu biletowego, pasażerowie muszą zostać poinformowani w jakikolwiek sposób (np. poprzez informację dostępną na plakatach) na stacji o: możliwości i sposobie dokonania zakupu biletu telefonicznie, za pośrednictwem internetu lub w pociągu; najbliższej stacji kolejowej lub miejscu, w którym znajdują się kasy lub automaty biletowe. Rozporządzenie (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym (Dziennik Urzędowy L 315, 03/12/2007 P )Rozporządzenie (WE) 1371/2007art. 9 ust Na bilecie umieszcza się: nazwę przewoźnika; relację lub strefę przejazdu; wysokość należności za przejazd; zakres uprawnień pasażera do ulgowego przejazdu. 4. Ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz z późn. zm.)prawo przewozoweart. 16 ust. 2znaczenie praktyczne: Regulaminy części przewoźników wymagają, by pasażer sprawdził, czy bilet został wystawiony zgodnie z jego żądaniem. Gdyby w czasie kontroli okazało się, że bilet został wystawiony błędnie, reklamacja może nie zostać uznana, a pasażer będzie potraktowany jako osoba bez ważnego biletu i poniesie związane z tym konsekwencje.z tego powodu warto sprawdzić najważniejsze informacje umieszczone na bilecie. 3. Prawo do informacji art. 8 i 29 art Przewoźnik kolejowy obowiązany jest podać do publicznej wiadomości, w tym w szczególności poprzez sieć internet: adresy stacji kolejowych; ustalone przez siebie taryfy lub cenniki. Ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz z późn. zm.)prawo przewozoweart. 2 ust. 1, art. 11 ust.1 2. Przewoźnik kolejowy obowiązany jest podać do wiadomości publicznej rozkłady jazdy pociągów (np. poprzez rozwieszenie ich na plakatach) na wszystkich stacjach kolejowych wymienionych w tym rozkładzie jazdy w miejscach ogólnie dostępnych dla pasażerów. Wybór formy podania do publicznej wiadomości należy do przewoźnika kolejowego.ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz z późn. zm.)prawo przewozoweart. 2 ust Informacje podawane do wiadomości publicznej powinny być okresowo aktualizowane przez przewoźnika

3 kolejowego.ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz z późn. zm.)prawo przewozoweart. 2 ust Przewoźnik kolejowy na żądanie pasażera ma obowiązek udzielić mu przed podróżą informacji o: treści regulaminu przewozu, jeżeli został ustanowiony przez przewoźnika kolejowego; treści taryf i innych cenników; rozkładzie jazdy pociągów; warunkach odbycia najszybszej podróży; najniższych opłatach za przewóz na danej trasie; dostępności, warunkach dostępu i dostosowaniu pociągu do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej (np. o wagonach dostosowanych do przewozu osób niepełnosprawnych); możliwościach i warunkach przewozu rowerów; dostępności miejsc siedzących w wagonach w klasie pierwszej i drugiej oraz miejsc w kuszetkach i wagonach sypialnych w pociągach objętych całkowitą rezerwacją miejsc; okolicznościach mogących przerwać lub opóźnić połączenia (np. strajk, opóźnienie pociągu spowodowane warunkami atmosferycznymi); usługach dostępnych w pociągu (np. dostępność wagonu gastronomicznego); procedurach odbioru zagubionego bagażu (miejsce przechowania zagubionego bagażu, okres przechowania); procedurach wnoszenia skarg do przewoźnika kolejowego (adres przewoźnika kolejowego, pod którym można złożyć skargę; czas oczekiwania na odpowiedź; możliwość odwołania od decyzji przewoźnika kolejowego). 5. W imieniu przewoźnika kolejowego informacji udzielają jego pracownicy bądź inne osoby upoważnione przez niego do udzielania tych informacji, w tym w szczególności kierownicy pociągów, konduktorzy, pracownicy kas biletowych i punktów informacji kolejowej. Informacje te mogą być wywieszone na stacjach kolejowych w miejscach ogólnie dostępnych dla pasażerów, w tym w szczególności na plakatach rozwieszonych na stacjach kolejowych. W trakcie podroży pasażera pociągiem międzynarodowym w relacji pomiędzy stacjami położonymi w granicach Unii Europejskiej przewoźnik kolejowy ma obowiązek udzielić pasażerowi informacji o: usługach świadczonych w pociągu (np. o wagonie gastronomicznym); następnej stacji; opóźnieniu (jeżeli doszło do opóźnienia); głównych możliwościach przesiadek; kwestiach bezpieczeństwa i ochrony (w szczególności oznaczeniu drogi ewakuacyjnej, wyjściu ewakuacyjnym). Informacje te mogą być udzielane poprzez system nagłośnienia w pociągu, poprzez informację wizualną na wyświetlaczach dostępnych w pociągu bądź poprzez inne oznaczenia w pociągu. 6. Przewoźnik kolejowy obowiązany jest informować pasażerów o ich prawach i obowiązkach wynikających z Rozporządzenia (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym (Dz.Urz. UE L nr 315 z późn. zm.) oraz udostępnić dane kontaktowe Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego. Informacje te mogą być rozpowszechnione na stacjach kolejowych, w szczególności na plakatach lub na ulotkach.

4 4. Przewóz rzeczy 1. Pasażer może zabrać ze sobą rzeczy do pociągu lub oddać je do przewozu jako przesyłkę konduktorską. Opłatę za przewóz przesyłki konduktorskiej ustala przewoźnik kolejowy. znaczenie praktyczne: W Polsce nie wszyscy przewoźnicy oferują usługę przesyłek konduktorskich. Obecnie (listopad 2013 r.) taką usługę świadczy wyłącznie PKP Intercity, w pociągach oznaczonych w rozkładzie jazdy stosowną adnotacją (lub symbolem koperty). 2. Z przewozu wyłączone są: rzeczy niebezpieczne lub mogące wyrządzić szkodę osobom lub mieniu; zwłoki i szczątki zwłok ludzkich; inne rzeczy określone przez przewoźnika kolejowego (np. w regulaminie przewozu). 3. Przewoźnik kolejowy może sprawdzić, czy zawartość przesyłki konduktorskiej nie narusza przepisu ust. 2. Jeżeli pasażer nie zgłosi się do uczestnictwa w sprawdzeniu lub nie można go odszukać, sprawdzenia dokonuje się w obecności osób zaproszonych do tej czynności przez przewoźnika kolejowego (np. innych pasażerów). 4. Przewoźnik kolejowy może odmówić przyjęcia jako przesyłki konduktorskiej: rzeczy, które ze względu na ich stan lub właściwości mogą ulec uszkodzeniu lub zniszczeniu w czasie przewozu, jeżeli ich opakowanie jest niewystarczające albo przy których brak wymaganego opakowania; rzeczy, jeżeli załadowanie jej mogłoby opóźnić odjazd pociągu (np. z powodu gabarytów rzeczy). 5. Jeżeli przeszkoda w przewozie (np. awaria pociągu wywołana przez pracownika przewoźnika kolejowego) powstała z przyczyn występujących po stronie przewoźnika kolejowego, osoba, która nadała przesyłkę konduktorską, może żądać: zwrotu jej do miejsca nadania lub wydania przesyłki w miejscu powstania przeszkody; przewozu jej do miejsca przeznaczenia inną drogą; w takim wypadku przewoźnikowi kolejowemu nie przysługują dodatkowe należności. Przewoźnik kolejowy jest obowiązany do zawiadomienia osoby, która nadała przesyłkę konduktorską, o przeszkodzie w przewozie, jeżeli pasażer pozostawił do siebie dane kontaktowe. W przypadku braku możliwości zawiadomienia tej osoby lub nieotrzymania od niej odpowiedniego polecenia, przewóz dokonywany jest po usunięciu przeszkody w przewozie. 6. Za rzeczy, które pasażer przewozi ze sobą pod własnym nadzorem, przewoźnik kolejowy ponosi odpowiedzialność, jeżeli szkoda powstała z jego winy. 7. Przewoźnik kolejowy odpowiada za przewożone przez pasażera rzeczy, w tym za utratę, ubytek lub uszkodzenie przesyłki konduktorskiej, jeżeli pasażer lub osoba, która nadała przesyłkę, umieści je w miejscu wskazanym przez przewoźnika kolejowego lub na ten cel przeznaczonym bez możliwości sprawowania nad nimi stałego nadzoru. 8. Przewoźnik kolejowy ponosi odpowiedzialność za rzeczy zazwyczaj wnoszone do przedziałów w wagonach sypialnych lub z miejscami do leżenia, z wyjątkiem utraty przez pasażera pieniędzy, papierów wartościowych i innych cennych przedmiotów. Za inne rzeczy niż zazwyczaj wnoszone odpowiedzialność przewoźnika kolejowego ogranicza się do przypadku, gdy przyjął je na przechowanie albo gdy szkoda wynikła z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa jego lub osoby u niego zatrudnionej. Wysokość odszkodowania nie może przewyższać zwykłej wartości rzeczy. 9. Pasażer ma prawo wnieść reklamacje do przewoźnika kolejowego w związku z jego odpowiedzialnością za rzeczy należące do pasażera lub osoby, która nadała przesyłkę konduktorską.

5 Reklamacja powinna zawierać: datę sporządzenia reklamacji; nazwę, adres i siedzibę przewoźnika kolejowego; imię i nazwisko i adres zamieszkania osoby składającej reklamację; tytuł oraz uzasadnienie reklamacji; kwotę pieniężną, jakiej domaga się pasażer lub osoba, która nadała przesyłkę konduktorską od przewoźnika kolejowego; wykaz załączonych dokumentów; podpis pasażera lub osoby, która nadała przesyłkę konduktorską. 10. Dochodzenie roszczeń w postępowaniu sądowym przysługuje pasażerowi lub osobie, która nadała przesyłkę konduktorską, jeżeli przewoźnik kolejowy nie wypłacił odszkodowania w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia mu reklamacji. Skorzystanie z drogi reklamacyjnej nie wyłącza możliwości wniesienia przez pasażera skargi do przewoźnika kolejowego, a następnie skargi do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, zgodnie z postanowieniami 14 niniejszej Karty. Załącznik I, Tytuł III, Rozdział I, II art Przewóz rowerów Pasażer ma prawo przewieźć rower pod warunkiem, że jest on łatwy do przemieszczania, nie zakłóca świadczenia danej usługi kolejowej, jeżeli umożliwia to tabor kolejowy. Za przejazd z rowerem pasażer jest obowiązany do uiszczenia opłaty za bilet oraz opłaty za przewóz roweru, zgodnie z cennikiem tego przewoźnika kolejowego. art. 5 6 Rezygnacja z przejazdu 1. Pasażer może zrezygnować z przejazdu przed rozpoczęciem podróży albo w miejscu zatrzymania pociągu na drodze przewozu. 2. Pasażer rezygnujący z przejazdu powinien uzyskać od przewoźnika kolejowego, w kasie biletowej lub w innym miejscu wskazanym przez przewoźnika odpowiednie poświadczenie na bilecie o rezygnacji z przewozu oraz otrzymać zwrot należności. 3. Pasażerowi, który zrezygnował z przejazdu przed jego rozpoczęciem lub w jego trakcie, przysługuje zwrot

6 należności stosowny do niewykorzystanego biletu po potrąceniu części należności (odstępnego). Przewoźnik nie może potrącić odstępnego, jeżeli pasażer zrezygnował z przewozu z przyczyn występujących po stronie przewoźnika kolejowego (np. przy odwołaniu lub opóźnieniu pociągu albo w razie niemożliwości wejścia do pociągu z powodu jego zatłoczenia). art Zmiana warunków przejazdu Pasażer może zmienić warunki przejazdu przed rozpoczęciem podróży albo w miejscu zatrzymania pociągu na drodze przewozu. Warunki przejazdu mogą dotyczyć: terminu odjazdu; miejscowości przeznaczenia; rodzaju pociągu (np. pośpieszny, ekspresowy); klasy wagonu. Pasażer może zmienić termin odjazdu jedynie przed rozpoczęciem podróży. Zmiana warunków przewozu odbywa się w kasie biletowej lub - jeżeli przewoźnik kolejowy dopuszcza taką możliwość - również u innych osób, w tym w szczególności u kierownika pociągu lub konduktora. art Odwołanie pociągu, przerwa w ruchu pociągów 1. Na żądanie pasażera przewoźnik kolejowy zobowiązany jest poświadczyć na bilecie odwołanie pociągu lub przerwę w ruchu pociągu. Poświadczenie dokonywane jest przez pracownika punktu informacyjnego na danej stacji kolejowej, konduktora lub inną osobę upoważnioną przez przewoźnika kolejowego do dokonywania takich czynności. 2. Jeżeli przed rozpoczęciem przewozu lub w czasie jego wykonywania zaistnieją okoliczności uniemożliwiające jego wykonanie (np. warunki atmosferyczne uniemożliwiające kursowanie pociągów, strajk) przewoźnik kolejowy jest obowiązany niezwłocznie powiadomić o tym pasażerów, w szczególności poprzez ogłoszenia megafonowe bądź rozwieszenie tej informacji na plakatach znajdujących się na stacjach kolejowych, oraz zapewnić im - bez dodatkowej opłaty - przewóz do miejsca przeznaczenia przy użyciu własnych lub obcych środków transportowych (przewóz zastępczy). 3. Ani przewoźnik kolejowy, ani przewoźnik, który wykonuje przewóz zastępczy, nie może żądać od pasażera jakiejkolwiek dopłaty do biletu w związku z zorganizowaniem przewozu zastępczego. Jeżeli przewóz zastępczy będzie droższy od przewozu niewykonanego (np. w wyższej klasie bądź w wyniku użycia droższego środka transportowego), pasażer nie będzie obowiązany do zwrotu różnicy przewoźnikowi kolejowemu ani przewoźnikowi zastępczemu. W przypadku, gdy przewóz zastępczy będzie tańszy od przewozu niewykonanego, pasażer otrzyma od przewoźnika kolejowego zwrot całości różnicy - bez żadnych potrąceń - między należnością za przewóz pierwotny, a tańszym przewozem zastępczym.

7 4. W razie przerwy w ruchu pociągów pasażerowi przysługuje zwrot należności za cały przerwany przejazd, a ponadto może on bezpłatnie powrócić do miejsca wyjazdu, chyba że przewoźnik kolejowy nie ma możliwości zorganizowania takiego przewozu. Przewoźnik kolejowy nie ma możliwości zorganizowania przewozu do miejsca wyjazdu, gdy nie ma już przewidzianych pociągów powrotnych i nie ma możliwości przejazdu pociągiem innego przewoźnika kolejowego. 5. Pasażerowie posiadający abonament lub kolejowy bilet okresowy, którzy napotykają na odwołanie połączenia w okresie jego ważności, mogą dochodzić odpowiedniego odszkodowania proporcjonalnie do okresu, w którym nie mogli korzystać z usług przewoźnika kolejowego. 6. W przypadku odwołania pociągu pasażer ma prawo żądać odszkodowania od przewoźnika kolejowego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późń. zm.). Wtenczas pasażer określa wysokość szkody, jaka powstała u niego w związku z odwołaniem pociągu. W celu dochodzenia odszkodowania od przewoźnika kolejowego pasażer składa do niego pisemną reklamację. Reklamacja powinna zawierać: datę sporządzenia reklamacji; nazwę, adres i siedzibę przewoźnika kolejowego; imię i nazwisko oraz adres zamieszkania osoby składającej reklamację; tytuł oraz uzasadnienie reklamacji; kwotę pieniężną, jakiej pasażer domaga się od przewoźnika kolejowego w związku z odwołaniem pociągu; wykaz załączonych dokumentów; podpis pasażera. Do reklamacji powinny być dołączone, odpowiednio do przedmiotu roszczenia, oryginały dokumentów dotyczących zawarcia umowy przewozu oraz potwierdzone kopie innych dokumentów związanych z rodzajem i wysokością roszczenia, w tym poświadczających uprawnienia do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów. Rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 24 lutego 2006 r. w sprawie ustalania stanu przesyłek oraz postępowania reklamacyjnego (Dz.U. z 2006 r. nr 38 poz. 266) par. 5 ust. 3 Dochodzenie roszczeń w postępowaniu sądowym przysługuje pasażerowi, jeżeli przewoźnik kolejowy nie wypłacił odszkodowania z tytułu odwołania pociągu w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia mu reklamacji. Skorzystanie z drogi reklamacyjnej nie wyłącza możliwości wniesienia przez pasażera skargi do przewoźnika kolejowego, a następnie skargi do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, zgodnie z postanowieniami 14 niniejszej Karty. art. 18

8 9. Utrata skomunikowania Na żądanie pasażera przewoźnik kolejowy zobowiązany jest poświadczyć na bilecie, iż opóźnienie pociągu doprowadziło do utraty połączenia z innym pociągiem. Poświadczenie dokonywane jest przez pracownika punktu informacyjnego na danej stacji kolejowej, konduktora lub inną osobę upoważnioną przez przewoźnika kolejowego do dokonywania takich czynności. W razie utraty połączenia spowodowanego odprawieniem pociągu zgodnie z rozkładem jazdy, ale bez oczekiwania na inny opóźniony pociąg (utrata skomunikowania), pasażerowi przysługuje zwrot należności za cały przerwany przejazd, a ponadto może on bezpłatnie powrócić do miejsca wyjazdu, chyba że przewoźnik kolejowy nie ma możliwości zorganizowania takiego przewozu. Przewoźnik kolejowy nie ma możliwości zorganizowania przewozu do miejsca wyjazdu, gdy nie ma już przewidzianych pociągów powrotnych i nie ma możliwości przejazdu pociągiem innego przewoźnika kolejowego. W przypadku przejazdów odbywanych na podstawie biletów uprawniających do przejazdów wielokrotnych oraz w zbiorowej komunikacji komunalnej pasażerowi nie przysługuje zwrot należności za cały przerwany przejazd oraz prawo bezpłatnego powrotu do miejsca wyjazdu w razie utraty skomunikowania. art. 16 art Opóźnienie pociągu Na żądanie pasażera przewoźnik kolejowy zobowiązany jest poświadczyć na bilecie opóźnienie pociągu. Poświadczenie dokonywane jest przez pracownika punktu informacyjnego na danej stacji kolejowej, konduktora lub inną osobę upoważnioną przez przewoźnika kolejowego do dokonywania takich czynności. W razie opóźnienia pociągu pasażer ma prawo: a. przed rozpoczęciem podróży: zrezygnować z podróży i otrzymać zwrot pełnego kosztu biletu albo zmienić termin lub trasę podróży; b. po rozpoczęciu podróży: zrezygnować z kontynuowania podróży i otrzymać zwrot kosztu biletu za część podróży, która nie została zrealizowana albo zmienić termin lub trasę kontynuowania podróży, albo zrezygnować z kontynuowania podróży na trasie przejazdu (na stacji zatrzymania pociągu pomiędzy stacją początkową a stacją docelową), jeżeli podróż stała się bezcelowa w kontekście pierwotnego planu podróży; w tej sytuacji pasażer powinien otrzymać zwrot kosztów zakupionego biletu (zarówno za niezrealizowaną, jak i zrealizowaną część podróży) oraz prawo do bezpłatnego powrotu do miejsca rozpoczęcia podróży (stacji wyjazdu wskazanej na bilecie). Należy pamiętać, że powrót musi nastąpić w najbliższym możliwym terminie (najbliższym pociągiem) i może wystąpić potrzeba udokumentowania bezcelowości podróży (zaproszenie na spotkanie, bilet na imprezę itp.).

9 3. Nie tracąc prawa do przewozu, pasażer może zażądać od przewoźnika kolejowego odszkodowania za opóźnienie w przypadku opóźnienia pomiędzy podanym na bilecie miejscem wyjazdu i miejscem docelowym, za które nie otrzymał zwrotu kosztów biletu zgodnie z ust. 2. Odszkodowanie wynosi: 25 % ceny biletu w przypadku opóźnienia wynoszącego od 60 do 119 minut; 50 % ceny biletu w przypadku opóźnienia wynoszącego 120 minut lub więcej. Wyłączenia: Z obowiązywania tego przepisu wyłączone są połączenia kolejowe o charakterze regionalnym, aglomeracyjnym oraz miejskim. Od 3 grudnia 2014 r. obowiązek wydania odszkodowania obejmuje również pociągi o charakterze międzywojewódzkim. Przewoźnik może odmówić wydania odszkodowania, jeśli jego wysokość jest mniejsza niż równowartość kwoty 4 euro. Rekompensata za opóźnienie jest wypłacana bez względu na przyczynę opóźnienia pociągu i oblicza się ją w stosunku do ceny, jaką pasażer faktycznie zapłacił za bilet.gdy pasażer zakupił bilet w obie strony, rekompensata za opóźnienie w podróży docelowej lub powrotnej obliczana jest na podstawie połowy ceny zapłaconej za bilet. W analogiczny sposób cena biletu na opóźnione połączenie odbywane na kilku kolejnych odcinkach trasy obliczana jest proporcjonalnie do pełnej ceny biletu. Przy obliczaniu czasu opóźnienia nie uwzględnia się opóźnień pociągu, które zdarzyły się poza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej. znaczenie praktyczne: Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-509/11 OBB Personenverkehr AG, z dnia 26 września 2013 r., wyłącza możliwość uchylenia się od wypłaty rekompensaty w związku z wystąpieniem siły wyższej.oznacza to, że przewoźnik nie może odmówić udzielenia rekompensaty niezależnie od tego, czy wystąpiło ono z przyczyn przez niego zawinionych. 4. Wypłata rekompensaty, o której mowa w ust. 3, następuje w ciągu miesiąca od złożenia przez pasażera wniosku o rekompensatę. Rekompensata może zostać wypłacona w postaci kuponów lub innych usług określonych przez przewoźnika kolejowego (np. w regulaminie przewozu). Rekompensata wypłacana jest w formie pieniężnej na wniosek pasażera. Przewoźnik kolejowy może wprowadzić próg minimalny, poniżej którego rekompensata nie będzie wypłacana. Wysokość progu nie może przekroczyć 4 EUR (próg ten może być określony np. w regulaminie przewozu). 5. Pasażerowi nie przysługuje prawo do rekompensaty, jeżeli przed zakupem biletu został on poinformowany przez przewoźnika kolejowego (np. poprzez zapowiedzi megafonowe) o opóźnieniu lub jeżeli opóźnienie powstałe w wyniku kontynuacji podróży innym połączeniem lub poprzez zmianę trasy podróży jest krótsze niż 60 minut. 6. W przypadku opóźnienia jakiegokolwiek pociągu pasażer ma prawo żądać odszkodowania od przewoźnika kolejowego, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późń. zm.). Otrzymanie rekompensaty określonej w ust. 3 nie powoduje niemożliwości domagania się przez pasażera odszkodowania. Pasażer określa wysokość szkody, jaka powstała w związku z opóźnieniem pociągu (np. utracona części wynagrodzenia, jakie pasażer mógłby otrzymać, gdyby nie doszło do opóźnienia pociągu). 7. W celu dochodzenia odszkodowania od przewoźnika kolejowego z tytułu opóźnienia pociągu pasażer składa do niego pisemną reklamację.

10 Reklamacja powinna zawierać: datę sporządzenia reklamacji; nazwę, adres i siedzibę przewoźnika kolejowego; imię i nazwisko oraz adres zamieszkania osoby składającej reklamację; tytuł oraz uzasadnienie reklamacji; kwotę pieniężną, jakiej pasażer domaga się do przewoźnika kolejowego w związku z opóźnieniem pociągu; wykaz załączonych dokumentów; podpis pasażera. 8. Dochodzenie roszczeń w postępowaniu sądowym przysługuje pasażerowi, jeżeli przewoźnik kolejowy nie wypłacił odszkodowania z tytułu opóźnienia pociągu w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia mu reklamacji. Skorzystanie z drogi reklamacyjnej nie wyłącza możliwości wniesienia przez pasażera skargi do przewoźnika kolejowego, a następnie skargi do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, zgodnie z postanowieniami 14 niniejszej Karty. art Niedopuszczenie do pociągu i usunięcie pasażera z pociągu Pasażerowi, którego nie dopuszczono do pociągu lub usunięto z pociągu, przysługuje zwrot kosztu biletu stosowny do niewykorzystanego przejazdu po potrąceniu części należności (odstępnego). Przewoźnik nie może potrącić odstępnego, jeżeli niedopuszczenie pasażera do przewozu lub usunięcie go z pociągu nastąpiło z przyczyn występujących po stronie przewoźnika kolejowego (np. konduktor nie dopuścił pasażera do wejścia do pociągu lub powodem było przepełnienie pociągu). Pasażer, którego nie dopuszczono do pociągu lub który został usunięty z pociągu przez to, że zagraża bezpieczeństwu lub porządkowi w pociągu (np. z powodu niewłaściwego zachowania, spożywania alkoholu), nie przysługuje prawo żądania zwrotu pełnego kosztu biletu. W takim przypadku przewoźnik kolejowy może dokonać potrącenia odstępnego. art Prawo do pomocy W przypadku opóźnienia pociągu międzynarodowego - w relacji pomiędzy stacjami położonymi w granicach Unii Europejskiej - o ponad 60 minut przewoźnik kolejowy ma obowiązek zaoferować pasażerom nieodpłatnie: 1. posiłki i napoje odpowiednio do czasu oczekiwania, jeżeli są one dostępne w pociągu, na stacji kolejowej lub mogą zostać dostarczone;

11 2. o ile jest to fizycznie możliwe, zakwaterowanie w hotelu lub innym miejscu oraz transport pomiędzy stacją kolejową, a miejscem zakwaterowania w przypadkach konieczności pobytu przez jedną lub kilka nocy; 3. o ile jest to fizycznie możliwe, transport z pociągu do miejsca odjazdu zastępczego środka transportu lub do miejsca przeznaczenia, jeżeli pociąg został unieruchomiony na trasie. art Prawa osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej 1. Przewoźnik kolejowy nie może żądać od osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej opłat za wydanie biletu w pociągu lub opłat dodatkowych za przejazd bez odpowiedniego dokumentu przewozu. 2. Przewoźnik kolejowy nie może odmówić osobie niepełnosprawnej lub osobie o ograniczonej sprawności ruchowej dokonania rezerwacji lub wystawienia biletu ani żądać, aby osobie tej towarzyszyła inna osoba. 3. Na żądanie przewoźnik kolejowy udziela osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej sprawności ruchowej informacji o dostępności przewozów kolejowych, warunkach dostępu do taboru kolejowego i pomieszczeń w pociągach oraz informuje osoby niepełnosprawne i osoby o ograniczonej sprawności ruchowej o udogodnieniach w pociągu. Informacja może być udzielona ww. osobie w punkcie informacyjnym na dworcu kolejowym, przez telefon lub inne środki porozumiewania się na odległość, w tym w szczególności poprzez sieć Internet. 4. Na stacjach kolejowych, na których nie ma personelu, przewoźnik kolejowy lub zarządca stacji kolejowej zapewnia wywieszanie łatwo dostępnej informacji dotyczącej najbliższej stacji, na której obecny jest personel oraz bezpośrednio dostępnej pomocy dla osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej. 5. Przewoźnik kolejowy zapewnia osobie niepełnosprawnej oraz osobie o ograniczonej sprawności ruchowej nieodpłatną pomoc w pociągu oraz podczas wsiadania i wysiadania z pociągu lub przesiadania się do innego pociągu. 6. Przewoźnik kolejowy ma obowiązek zapewnić pomoc pod warunkiem, że został on poinformowany przez pasażera o potrzebie udzielenia pomocy danej osobie przynajmniej 48 godzin przed planowaną podróżą. Jeżeli bilet pozwala na odbycie kilku podróży kilkoma pociągami, wystarczy jedno powiadomienie, pod warunkiem że przekazana zostanie wystarczająca informacja na temat terminu kolejnych przewozów. 7. Jeżeli nie dokonano powiadomienia, przewoźnik kolejowy podejmuje wszelkie stosowne wysiłki w celu zapewnienia pomocy w taki sposób, by osoba niepełnosprawna oraz osoba o ograniczonej sprawności ruchowej mogły odbyć podróż. 8. Zarządca stacji kolejowej lub inna upoważniona przez niego osoba wyznacza punkty w granicach stacji kolejowej i poza nią, w których osoby niepełnosprawne lub osoby o ograniczonej sprawności ruchowej mogą zgłaszać swoje przybycie na stację oraz w razie potrzeby poprosić o pomoc. 9. Pomoc udzielana jest pod warunkiem, że dana osoba niepełnosprawna lub osoba o ograniczonej sprawności ruchowej pojawi się w wyznaczonym punkcie w terminie określonym przez przewoźnika kolejowego lub zarządcę danej stacji kolejowej świadczących taką pomoc. Wyznaczony termin nie może przekraczać 60 minut przed ogłoszoną godziną odjazdu pociągu. Jeżeli nie został określony konkretny

12 termin pojawienia się osoby niepełnosprawnej lub osoby o ograniczonej sprawności ruchowej, osoba ta musi stawić się w wyznaczonym punkcie nie później niż 30 minut przed ogłoszoną godziną odjazdu pociągu. art Prawo do skargi Pasażer ma prawo złożyć skargę do przewoźnika kolejowego. W ciągu jednego miesiąca adresat skargi udziela odpowiedzi wraz z uzasadnieniem lub - w usprawiedliwionych przypadkach - informuje pasażera o terminie, krótszym niż trzy miesiące od daty złożenia skargi, w jakim może spodziewać się na nią odpowiedzi. Na odpowiedź przewoźnika kolejowego lub na brak odpowiedzi na skargę pasażer ma prawo złożenia skargi do Urzędu Transportu Kolejowego (adres: Al. Jerozolimskie 134, Warszawa). Do skargi do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego pasażer dołącza: kopię skargi skierowanej do przewoźnika kolejowego; odpowiedź przewoźnika kolejowego, jeżeli została udzielona; bilet na daną trasę lub potwierdzenie rezerwacji; inne istotne dokumenty potwierdzające naruszenie prawa pasażera w ruchu kolejowym. art. 27 Rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 24 lutego 2006 r. w sprawie ustalania stanu przesyłek oraz postępowania reklamacyjnego (Dz.U. z 2006 r. nr 38 poz. 266) * * * Szczegółowe uregulowania dotyczące poszczególnych przewoźników kolejowych uruchamiających pociągi na terenie Polski zawarte są w regulaminach i taryfach poszczególnych spółek kolejowych. Dokumenty te: publikowane są na stronie internetowej przewoźnika; dostępne są w punktach informacji, kasach biletowych oraz w siedzibach zakładów poszczególnych spółek; wyciągi z przepisów udostępniane są przez przewoźników kolejowych na stacjach, dworcach i przystankach osobowych w gablotach informacyjnych. Szczegółowe informacje można również otrzymać: dzwoniąc na infolinię danego przewoźnika kolejowego; w punkcie informacji; w centrach obsługi klienta.

13 Drukuj Generuj PDF Powiadom znajomego Wstecz