KOŚCIÓŁ PW. ŚWIĘTYCH ANIOŁÓW STRÓŻÓW CHURCH OF THE GUARDIAN ANGELS Wałbrzych, ul. Garbarska 4

Transkrypt

1 19:00 7:00 pm czwa rtek / Thursday KOŚCIÓŁ PW. ŚW. MARII MAGDALENY, KATEDRA KOŚCIOŁA POLSKOKATOLICKIEGO CHURCH OF ST MARY MAGDALENE, POLISH NATIONAL CATHOLIC CATHEDRAL Wrocław, ul. Szewska 10 in te domine speravi

2 18:00 6:00 pm sobota / saturday KOŚCIÓŁ PW. ŚWIĘTYCH ANIOŁÓW STRÓŻÓW CHURCH OF THE GUARDIAN ANGELS Wałbrzych, ul. Garbarska 4 in te domine speravi

3 288 WYKONAWCY / PERFORMERS: Václav Luks dyrygent / conductor Martina Janková, Isabel Jantschek soprany / sopranos Wiebke Lehmkuhl alt / alto Krystian Adam Krzeszowiak tenor Felix Rumpf bas / bass Dresdner Kammerchor Olaf Katzer przygotowanie chóru / choir master Wrocławska Orkiestra Barokowa / Wrocław Baroque Orchestra Jarosław Thiel kierownictwo artystyczne / artistic direction PROGRAM / PROGRAMME: Jan Dismas Zelenka ( ) Te Deum D-dur / in D Major ZWV 146 I Te Deum laudamus II Tu rex gloriae III Tu ad liberandum IV Tu ad dexteram Dei sedes V Judex crederis VI Aeterna fac VII Intonatio: Salvum fac populum VIII Et rege eos IX Per singulos dies X In te, Domine * * * CZAS / TIME: [95'] Jan Dismas Zelenka Missa Dei Filii C-dur / in C Major ZWV 20 I Kyrie II Christe III Kyrie IV Gloria V Qui tollis VI Qui sedes VII Quoniam I VIII Quoniam II IX Cum Sancto Spiritu I X Cum Sancto Spiritu II

4 OMÓWIENIE MICHAŁ PIECZKA Dzieła Zelenki, utrzymane zasadniczo w późnobarokowym mieszanym stylu (kościelnym oraz galant), zachwycają niekwestionowanym mistrzostwem kontrapunktycznym, nadzwyczajną inwencją rytmiczną oraz wielkim bogactwem i różnorodnością zastosowanych w nich środków muzycznych. Utwory kompozytora wyróżnia zróżnicowana retoryka oraz użycie zaskakujących zwrotów melodyczno-harmonicznych. Wczesnochrześcijański hymn modlitewny Te Deum, którego autorstwo przypisuje się św. św. Ambrożemu i Augustynowi, stanowi od wieków pochwalny, a zarazem dziękczynny śpiew wykonywany podczas szczególnie uroczystych nabożeństw. Te Deum ZWV 146 Zelenki zostało najprawdopodobniej wykonane z okazji narodzin księżniczki Marii Józefy (4 listopada 1731 roku). Potwierdzają to zapisy w prowadzonym przez jezuitów dzienniku (Diarium) kaplicy dworskiej: pod datą 5 listopada odnotowano wykonanie Te Deum Zelenki. To podniosłe dzieło jest przeznaczone na dwa chóry (a due cori), solistów i orkiestrę. Składa się z dziesięciu pojedynczych części opracowanych jako chóry, ansamble (dwa duety i tercet) oraz aria. Ponadto części Salvum fac Zelenka nadał postać intonacji chorałowej, co dowodzi wykorzystania dzieła w czasie liturgii. Utwór otwiera uroczysty chór Te Deum laudamus poprzedzony pełnym blasku i potęgi wstępem orkiestry z wyróżnionymi partiami trąbek i kotłów. Użycie tych instrumentów miało podkreślić wspaniałość i majestat Boga. Partie chóru, podzielonego na dwa niezależne zespoły, przeplatają się z efektownymi ritornelami orkiestry. Kompozytor zaskakuje słuchacza silnymi kontrastami. Od słów Sanctus, sanctus następuje zmiana tempa i trybu (z dur na moll), a w głosach chóru występują długie wartości. Radosny nastrój powraca przy słowach Pleni sunt coeli, kiedy w całej okazałości objawia się chwała boskiego majestatu. Fragmenty te cechuje wyrazisty puls i wewnętrzna energia. Partie orkiestry, szczególnie w sekcji smyczków, wyróżniają się koncertującym charakterem. Silne kontrasty brzmieniowe i fakturalne występują również w chórze Judex crederis, w którym potęga brzmienia orkiestry z eksponowanymi trąbkami jest zestawiana ze statycznym blokiem chóralnym utrzymanym w trybie minorowym. IN TE DOMINE SPERAVI 290

5 PROGRAMME NOTE The works of Zelenka, on the whole maintained in a late Baroque mixed style (sacred and galant), are admired for their unquestionable mastery in the art of counterpoint, extraordinary inventiveness of rhythmic structures as well as great wealth and variety of compositional procedures. The composer s works are marked by diversified rhetoric and the use of startling melodic-harmonic turns. TRANSLATION ANNA KASPSZYK The early Christian hymn Te Deum, whose authorship is attributed to St Ambrose and St Augustine, has been for centuries a hymn of praise and thanksgiving performed during special festive services. Zelenka s Te Deum ZWV 146 was most probably performed to mark the birth of Duchess Maria Josepha (4 November 1731), a fact confirmed by recorded entries in Jesuit diaries (Diarium) kept at the Court chapel: the entry date of 5 November shows a performance of Zelenka s Te Deum. This exalted work scored for two choirs (a due cori), soloists and orchestra consists of ten individual movements treated as choruses, ensembles (two duets and trio) and aria. Furthermore the movement Salvum fac, Zelenka treats as a form of plainchant intonation, which suggests the work was designed for exploitation during liturgical rites. The work opens with a celebratory Te Deum laudamus chorus preceded by a brilliant and massive orchestral introduction with prominent trumpet and timpani parts; the use of these instruments designed to emphasize God s greatness and majesty. The choral parts, divided into two independent ensembles are interwoven with effective orchestral ritornelli. The composer surprises the listener with strong contrasts. From the words Sanctus, sanctus there occurs a change of tempo and mode (from major to minor) with longer note values in the choral parts. A joyous mood returns on the words Pleni sunt coeli when the majesty of God appears in all its splendour. These fragments are characterized by a clear pulse and inner energy. The orchestral parts are marked by a concertante character, particularly in the string sections. There is also marked tonal and textural contrast in the chorus Judex crederis, where the massive orchestral sound with prominent trumpets is juxtaposed with static choral blocks in minor key. 291

6 MICHAŁ PIECZKA OMÓWIENIE W duecie dwóch sopranów Tu Rex gloriae została wyzyskana wirtuozeria współzawodniczących ze sobą głosów. Godne uwagi są ritornele orkiestrowe, w których Zelenka stosuje różne zestawienia instrumentów. Następująca aria altowa Tu ad liberandum wyróżnia się zmiennym charakterem, ciemniejszym kolorytem oraz trybem molowym. Partii solowej, obfitującej w różnorodne ozdobniki, towarzyszy koncertujący flet o świetlistej barwie. Mistrzostwo warsztatu Zelenki najpełniej objawia się w częściach chóralnych Te Deum. W chórze Et rege eos kompozytor zastosował technikę polichóralną (dwa chóry śpiewają naprzemiennie). Natomiast części Aeternum fac nadał formę fugi, której temat pojawia się w kolejnych głosach chóru od najniższego do najwyższego. Ansamblowi dwóch sopranów i altu Per singulos dies towarzyszy wirtuozowsko potraktowana para fletów. Całe dzieło wieńczy wspaniały chór In Te Domine speravi, będący końcową fugą utrzymaną początkowo w trybie molowym i szybkim tempie. Później tryb zmienia się na durowy i całość dzieła zamyka potężna w brzmieniu (wyróżnione trąbki i tremolo kotłów) koda tutti. Utwór otwiera uroczysty chór Te Deum laudamus poprzedzony pełnym blasku i potęgi wstępem orkiestry z wyróżnionymi partiami trąbek i kotłów. Użycie tych instrumentów miało podkreślić wspaniałość i majestat Boga. Partie chóru, podzielonego na dwa niezależne zespoły, przeplatają się z efektownymi ritornelami orkiestry. Kompozytor zaskakuje słuchacza silnymi kontrastami. Od słów Sanctus, sanctus następuje zmiana tempa i trybu (z dur na moll), a w głosach chóru występują długie wartości. Radosny nastrój powraca przy słowach Pleni sunt coeli, kiedy w całej okazałości objawia się chwała boskiego majestatu. Missa Dei Filii ZWV 20 Zelenki, czyli msza poświęcona Synowi Bożemu, stanowi jedno z najwspanialszych dokonań kompozytora na polu muzyki sakralnej. Powstała w ostatnim okresie jego twórczości, w 1740 lub 1741 roku. Kompozytor włączył ją do swojego cyklu sześciu wielkich mszy ostatnich (Missae ultimae). Prócz Missa Dei Filii znalazły się w nim jeszcze dwie msze: Missa Dei Patris ZWV 19 oraz Missa Omnium Sanctorum ZWV 21, które z całą pewnością, z powodu wielkich rozmiarów, nie były wykorzystywane w liturgii, lecz stanowiły autonomiczne kompozycje. Trzech pozostałych mszy, których brakuje w cyklu, Zelenka nie zdołał już napisać z powodu złego stanu zdrowia. Wydaje się wielce prawdopodobne, że pozostawił również Missa Dei Filii nieukończoną, gdyż opracował jedynie dwie jej części: Kyrie i Gloria. Wątpliwe jest, zwłaszcza na tle pozostałych w pełni opracowanych mszy wspomnianego cyklu, by zastosował tu formułę krótkiej mszy (missa brevis) składającej się jedynie z dwóch części. IN TE DOMINE SPERAVI 292

7 PROGRAMME NOTE In the duet for two sopranos Tu Rex gloriae, the composer exploits the virtuosity of two voices competing with each other. Noteworthy are the orchestral ritornelli in which Zelenka applies varied instrument configurations. The following alto aria Tu ad liberandum is distinguished by its changeable character, darker tone-colour and minor key. Embellished with a variety of ornaments, the solo part is accompanied by a concertante flute of bright tone-colour. Zelenka s compositional skills are fully revealed in the Te Deum s choral movements. In the Et rege eos chorus the composer exploits a polychoral technique (two choirs singing in alternation) while the Aeternum fac movement is scored in the form of a fugue whose subject appears in successive voices of the choir from the lowest to the highest. The Per singulos dies ensemble of two sopranos and alto is accompanied by a pair of virtuosically treated flutes. The work closes with the magnificent chorus In te Domine speravi in the form of a concluding fugue initially maintained in minor key and fast tempo. As the key changes to major the work closes with a massivesounding (prominent trumpets and timpani tremolo) tutti coda. Zelenka s Missa Dei Filii ZWV 20, namely a Mass dedicated to the Son of God, represents one of the composer s most magnificent achievements in the field of sacred music. It was written in 1740 or 1741 during the last period of the composer s creativity and included into his last (Missae ultimate) set of six of High Mass compositions. Apart from Missa Dei Filii the set also features two other Masses: Missa Dei Patris ZWV 19 and Missa Omnium Sanctorum ZWV 21, which on account of their large scale were certainly never exploited in liturgical rites, remaining autonomic compositions. Three remaining Masses missing from the set Zelenka failed to write on account of ill health, so it seems highly probable that Missa Dei Filli also remained incomplete as he set only two of its movements: Kyrie and Gloria. Considering that the remaining Masses are fully set, it is unlikely that he would have exploited the format of a shorter Mass (missa brevis) consisting of only two movements. Zelenka s Missa Dei Filii ZWV 20, namely a Mass dedicated to the Son of God, represents one of the composer s most magnificent achievements in the field of sacred music. It was written in 1740 or 1741 during the last period of the composer s creativity and included into his last (Missae ultimate) set of six of High Mass compositions. Missa Dei Filli represents a type of late Baroque cantata Mass with parts divided into individual sections (numbers) arranged according to the principle of contrast. It opens with a celebratory Kyrie eleison chorus in which vocal parts are sung in long note values against a background of energetically played dotted rhythms of the orchestral accompaniment followed by a lyrical soprano aria 293

8 MICHAŁ PIECZKA OMÓWIENIE Missa Dei Filii reprezentuje typ późnobarokowej mszy kantatowej o częściach podzielonych na wiele niezależnych ogniw (numerów) zestawianych na zasadzie kontrastu. Rozpoczyna się uroczystym chórem Kyrie eleison, w którym głosy wokalne śpiewają w długich wartościach na tle energicznie granego w rytmie punktowanym akompaniamentu orkiestry. Po nim następuje liryczna aria sopranowa Christe eleison utrzymana w ciemniejszym kolorycie i lamentacyjnym nastroju. Wyróżnia ją bogate wykorzystanie chromatyki, do której Zelenka miał znaczne upodobanie, a także formuły kadencyjne z zaskakującymi modulacjami. Chór zamykający część Kyrie jest dosłownym powtórzeniem pierwszego ogniwa tej części, która w związku z tym ma budowę klamrową często spotykaną także w innych mszach Zelenki. Zelenka często stosuje w omawianej mszy rytmy synkopowane oraz elementy malarstwa dźwiękowego. W ansamblu Qui tollis peccata mundi następuje nagła zmiana trybu (z dur na moll), tempa i kolorytu brzmieniowego, występują również powtarzające się motywy z zastosowaniem patopoi w postaci zstępujących pochodów półtonowych w głosach wokalnych. Druga część mszy, Gloria, podzielona jest na siedem numerów. Pierwszy z nich, Gloria in excelsis Deo, otrzymał formę koncertu wokalnego, w którym prócz partii chóralnych występują także partie solowe i zespołowe. Wyróżnia go radosny charakter i wysoki poziom wirtuozerii zarówno w głosach instrumentalnych, jak i wokalnych. Zwraca uwagę zastosowana w tym fragmencie melodia chorału gregoriańskiego. Zelenka często stosuje w omawianej mszy rytmy synkopowane oraz elementy malarstwa dźwiękowego. W ansamblu Qui tollis peccata mundi następuje nagła zmiana trybu (z dur na moll), tempa i kolorytu brzmieniowego, występują również powtarzające się motywy z zastosowaniem patopoi w postaci zstępujących pochodów półtonowych w głosach wokalnych. Po krótkim chórze Quoniam tu solus Sanctus pojawia się pogodna i wdzięczna aria altowa do tych samych słów. Wirtuozowska partia solowa obfituje w koloratury i figuracje. Zamyka ją efektowna kadencja, wyraźnie zdradzająca wpływy muzyki operowej. Ostatnie ogniwo mszy Cum Sancto Spiritu, poprzedzone krótkim majestatycznym wstępem chóru, stanowi pełna rozmachu fuga. W jej końcowym fragmencie pojawia się materiał z pierwszego numeru Gloria, zatem i ta część ma budowę klamrową. Mszę wieńczy okazała koda tutti. IN TE DOMINE SPERAVI 294

9 PROGRAMME NOTE Christe eleison maintained in darker tone-colour and an atmosphere of lamentation. It is marked by a wealth of chromaticism, which Zelenka had a liking for as well as cadential formulae with startling modulations. The Kyrie s closing chorus is an exact repetition of this part s first section, which as a result has a brace-like structure often encountered in Zelenka s other Masses. The second part, Gloria, is divided into seven numbers the first of which Gloria in excelsis Deo has the form of a vocal concerto with choral as well as solo and ensemble parts marked by a joyous character and high level of virtuosity in both the vocal and instrumental parts. Particularly noteworthy in this fragment is the exploitation of a Gregorian chant melody. The second part, Gloria, is divided into seven numbers the first of which Gloria in excelsis Deo has the form of a vocal concerto with choral as well as solo and ensemble parts marked by a joyous character and high level of virtuosity in both the vocal and instrumental parts. Particularly noteworthy in this fragment is the exploitation of a Gregorian chant melody. In the said Mass Zelenka often exploits syncopated rhythms and elements of word-painting. In the Qui tollis peccata mundi ensemble there is a sudden change of mode (from major to minor), tempo and tone colour as well as the added presence of repeated motifs with applied pathopoeia in form of semitone progression in the vocal parts. The short Quoniam tu solus Sanctus chorus is followed by a joyous and graceful alto aria to the same words. The virtuosic solo part, replete with coloraturas and figurations, closes with an effective cadenza clearly influenced by operatic music. The last part of the Mass, Cum Sancto Spiritu preceded by a majestic choral introduction, constitutes a momentous fugue in whose last fragment material from the Gloria s first number is introduced, thus also giving this part a brace-like structure. The Mass closes with an imposing tutti coda. 295

10 Václav Luks Biogram artysty przy koncercie z dn o godz. 19:00 w Bolesławcu. / For biography, see concert on 6.09, 7:00 pm in Bolesławiec. WYKONAWCY Martina Janková fot. Kamil Rodinger Urodzona w Czechach szwedzka sopranistka Martina Janková od 1998 roku jest solistką Opery w Zurychu i należy do czołówki wykonawczyń dzieł Mozarta. Występowała w Zurychu, na Festiwalu w Salzburgu, podczas Wiener Festwochen oraz z Orkiestrą z Cleveland w rolach Despiny (Così fan tutte), Celii (Lucio Silla), Paminy (Czarodziejski flet), Zerliny (Don Giovanni), Zuzanny i Cherubina (Wesele Figara) oraz Aminty (Il re pastore). Jej wykonania partii Aminty (2012) i Despiny (2013) na Festiwalu w Salzburgu spotkały się z doskonałym przyjęciem publiczności i prasy. W Operze w Zurychu wystąpiła także w rolach Angeliki (Orlando Händla), Liska/ Młodego Liska (Przygody liska Chytruska Janáčka), Nanetty (Falstaff Verdiego), Marceliny (Fidelio Beethovena), Małgosi ( Jaś i Małgosia Engelberta Humperdincka) oraz Ighina (Palestrina Hansa Pfitznera). Dodatkowe angaże zaprowadziły ją na sceny Théâtre des Champs-Élysées w Paryżu, praskiej Opery Państwowej oraz Teatru Wielkiego w Genewie, gdzie wykonywała utwory Beethovena, Mozarta, Janáčka, Rossiniego i Monteverdiego. Jej role we wszystkich trzech operach Mozarta do librett Lorenza Da Ponte pod batutą Franza Welsera-Mösta z Orkiestrą z Cleveland spotkały się z gorącym przyjęciem. Janková występowała na estradzie z wieloma światowej sławy orkiestrami, w tym z Orkiestrami Filharmonicznymi z Berlina i Monachium, Radiowymi Orkiestrami Symfonicznymi z Frankfurtu i Berlina, Niemiecką Orkiestrą Symfoniczną z Berlina, Filharmonią Izraela, Orkiestrą Tonhalle z Zurychu, wiedeńskim zespołem IN TE DOMINE SPERAVI 296

11 PERFORMERS Concentus Musicus, Czeską Orkiestrą Filharmoniczną, Orkiestrą La Scintilla Opery w Zurychu, Orkiestrą Festiwalu w Budapeszcie, Młodzieżową Orkiestrą im. Gustava Mahlera czy Orkiestrą Champs- Élysées, pod dyrekcją światowej sławy dyrygentów takich jak Ivor Bolton, Bertrand de Billy, Riccardo Chailly, Iván Fisher, John Eliot Gardiner, Daniele Gatti, Nikolaus Harnoncourt, Philippe Herreweghe, Marek Janowski, Neville Marriner, Ingo Metzmacher, Simon Rattle czy Franz Welser-Möst. Występowała z recitalami w londyńskim Wigmore Hall, na Festiwalu Praska Wiosna, Festiwalu Muzycznym w Rheingau, Letnim Festiwalu Muzycznym w Genewie, Festiwalu Styriarte w Grazu, Festiwalu w Salzburgu oraz w Operze w Zurychu. Sezon 2013/2014 rozpoczęła koncertami z zespołem Collegium 1704 pod batutą Václava Luksa na Festiwalu w Lucernie oraz w Pradze. Wystąpiła z zespołem Concentus Musicus pod dyrekcją Harnoncourta w Pasji wg św. Mateusza J.S. Bacha w sali Wiener Musikverein oraz w półscenicznej produkcji Królowej elfów Purcella na Festiwalu Styriarte w Grazu, a także z Filharmonią Berlińską pod batutą Daniela Hardinga w Scenach z Fausta Goethego Schumanna w Berlinie. Martina Janková powróci do Cleveland w nowej produkcji Przygód liska Chytruska pod batutą Welsera-Mösta. Opera w Zurychu wznowi Così fan tutte z Martiną Jankovą w roli Despiny. Wśród jej nagrań CD znajduje się kilka recitali; najnowszy album z pieśniami Haydna nosi tytuł Recollection. Martina Janková pojawia się również na płytach DVD w rolach Tilly (Simplicius Johanna Straussa syna), Zerliny (Don Giovanni), Zuzanny (Wesele Figara), Despiny (Così fan tutte) Mozarta oraz Angeliki (Orlando) Händla. Swiss soprano Martina Janková, born in Czech Republic, has been a member of the Zurich Opera House since 1998 and is one of the leading Mozart performers of today. She has appeared in Zurich, at the Salzburg Festival, the Wiener Festwochen, and with the Cleveland Orchestra in the roles of Despina (Così fan tutte), Celia (Lucio Silla), Pamina (Die Zauberflöte), Zerlina (Don Giovanni), Susanna and Cherubino (Le nozze di Figaro), and Aminta (Il re pastore). Her performance of Aminta (2012) and Despina (2013) at the Salzburg Festival were highly praised by the audience and the press. Other roles with the Zurich Company include Angelica (Orlando), Vixen/Young Vixen (The Cunning Little Vixen), Nanetta (Falstaff ), Marzelline (Fidelio), Gretel (Hänsel und Gretel) and Ighino (Palestrina). Additional engagements have taken her to the Théâtre des Champs-Élysées in Paris, the Prague National Theater and State Opera, and the Grand Théâtre de Genève where she performed works by Beethoven, Mozart, Janáček, Rossini, and Monteverdi. Her performances in scenic productions of all Mozart/Da Ponte operas with Franz Welser-Möst and the Cleveland Orchestra were highly praised. Janková has worked with many of the world s leading conductors and orchestras on the concert stage, including Berlin and Munich Philharmonic Orchestras, Radio Symphony Orchestras in Frankfurt and Berlin, Deutsches Symphonieorchester Berlin, Israel Philharmonic, Zurich Tonhalle Orchestra, Concentus Musicus Vienna, Czech Philharmonic Orchestra, the Orchestra La Scintilla of the Zurich Opera House, the Budapest Festival Orchestra, the Gustav Mahler Youth Orchestra, and the Orchestre des Champs-Élysées under conductors such as Ivor Bolton, Bertrand de Billy, Riccardo Chailly, Iván Fisher, Sir John Eliot Gardiner, Daniele Gatti, Nikolaus Harnoncourt, Philippe Herreweghe, Marek Janowski, Sir Neville Marriner, Ingo Metzmacher, Sir Simon Rattle and Franz Welser-Möst. She gave recitals at the London Wigmore Hall, the Prague Spring Festival, the Rheingau Music Festival, the Festival Musiques en Été in Geneva, the Styriarte Festival in Graz as well as at the Salzburg Festival and the Zurich Opera House. 2013/14 began for her with concerts with Collegium 1704 under Václav Luks at the Lucerne Festival and in Prague. She will perform with Concentus Musicus under Harnoncourt in Bach s Matthäus-Passion at Wiener Musikverein and in a half scenic production of Purcell s Fairy Queen at the Styriarte in Graz and with Berliner Philharmonikern under Daniel Harding in Schumann s Faust Szenen in Berlin. Martina Janková will return to Cleveland in a new production of Cunning Little Vixen under Welser-Möst. The audience of the Opera in Zurich can look forward to a revival of Così fan tutte with Martina Janková as Despina. Her CD releases include several solo recitals, the most recent being the album Recollection featuring songs by Joseph Haydn. Martina Janková can be seen on DVD as Tilly (Simplicius by Johann Strauss), Zerlina (Don Giovanni), Susanna (Le nozze di Figaro), Despina (Così fan tutte), and Angelica (Orlando by Handel). 297

12 WYKONAWCY ISABEL JANTSCHEK Urodzona w 1989 roku sopranistka od piątego roku życia uczyła się gry na fortepianie i skrzypcach oraz zgłębiała tajniki śpiewu w Konserwatorium w Chociebużu. Studiowała w Wyższej Szkole Muzycznej im. Karola Marii Webera w Dreźnie pod kierunkiem Hendrikje Wangemann, uczęszczała także do klasy śpiewu Olafa Bära. Ważny wpływ na śpiewaczkę w dziedzinie wykonawstwa pieśni i oratoriów mieli: Dorothee Mields, Ludger Rémy, Ruth Ziesak, Ingeborg Danz, Britta Schwarz i Tobias Krampen, a w zakresie muzyki nowoczesnej Sarah Maria Sun. Jantschek wiele zawdzięcza też pracy w zespole Ensemble AuditivVokal pod kierunkiem Olafa Katzera. Artystka uczestniczyła w wielu konkursach, m.in. zajęła pierwsze miejsce w konkursie Jugend musiziert, w którym wzięła również udział w 2011 roku jako młodzieżowa jurorka. Współpracowała z takimi dyrygentami, jak Peter Schreier, Hans-Christoph Rademann, Ekkehard Klemm, Michael Sanderling, Judith Kubitz i Reinhard Petersen. Jej zamiłowanie do śpiewu zespołowego zaowocowało pracą w Drezdeńskim Chórze Kameralnym, Chórze Kameralnym RIAS oraz Collegium Vocale 1704, z którymi odbyła trasy koncertowe w Izraelu, na Tajwanie i w Libanie. Jej głos można usłyszeć w wielu nagraniach CD i radiowych, które są wynikiem współpracy ze znanymi dyrygentami, takimi jak Ádám Fischer, Riccardo Chailly, Jos van Immerseel, Roger Norrington, Reinhard Goebel, Stefan Parkman, Václav Luks i Herbert Blomstedt. W ramach występów akademickich w 2012 roku śpiewała partię Zuzanny w Weselu Figara Mozarta oraz partię tytułową w bajkowej operze Die Kluge Carla Orffa w Serkowitzer Volksoper. Od 2012 roku Isabel Jantschek jest wspierana przez Drezdeńską Kuźnię Talentów. The soprano was born in 1989 and since she was 5 she has been learning to play the piano and violin and exploring the secrets of singing at the Conservatoire in Cottbus. She studied at the Carl Maria von Weber College of Music in Dresden under the guidance of Hendrikje Wangemann. She also attended singing classes led by Olaf Bär. Those who greatly influenced the singer in the areas of song and oratorio performance were: Dorothee Mields, Ludger Rémy, Ruth Ziesak, Ingeborg Danz, Britta Schwarz and Tobias Krampen, and with regard to contemporary music Sarah Maria Sun. Jantschek also owes much to work with Ensemble AuditivaVokal under the direction of Olaf Katzer. The artist participated in many contests and she won among others the first place in the Jugend musiziert competition in which she also took part in 2011 as a youth juror. She has worked with such conductors as Peter Schreier, Hans-Christoph Rademann, Ekkehard Klemm, Michael Sanderling, Judith Kubitz and Reinhard Petersen. IN TE DOMINE SPERAVI 298

13 PERFORMERS Her passion for consort singing led her to work in the Dresden Chamber Choir, RIAS Chamber Choir and Collegium Vocale 1704, with which she toured throughout Israel, Taiwan and Lebanon. Her voice can be heard on many CD and radio recordings, which resulted from collaboration with renowned conductors, including Ádám Fischer, Riccardo Chailly, Jos van Immerseel, Roger Norrington, Reinhard Goebel, Stefan Parkman, Václav Luks and Herbert Blomstedt. During academic performances in 2012, she sang the part of Susanna in The Marriage of Figaro and the title role in the fairy-tale opera Die Kluge in Serkowitzer Volksoper. Since 2012 Isabel Jantschek has been supported by the Dresden Talent Campus. Wiebke Lehmkuhl Kontralt, studiowała na Akademii Muzycznej i Teatralnej w Hamburgu w klasie Ulli Groenewold i Hanny Schwarz, otrzymując dyplom z wyróżnieniem. W 2006 roku w dwieście pięćdziesiątą rocznicę urodzin W.A. Mozarta Lehmkuhl otrzymała Mozartowską Nagrodę Miasta Hamburg. W 2011 roku zdobyła tytuł Młodego śpiewaka roku przyznawany przez Fundację Waltera i Charlotte Hamel. Magazyn Opernwelt nominował ją do tytułu Młodego śpiewaka roku 2012 za rolę Magdaleny w Śpiewakach norymberskich Wagnera wystawianych w Operze w Zurychu (reżyseria: Harry Kupfer, dyrektor muzyczny: Daniele Gatti). Po gościnnych występach w Operze Kilońskiej i Operach Narodowych w Hamburgu i Hanowerze, wciąż będąc studentką, Lehmkuhl została członkiem zespołu Opery w Zurychu w sezonie 2008/2009. Wystąpiła tam w roli Erdy (Złoto Renu Wagnera), Anniny (Kawaler z różą Richarda Straussa) oraz Trzeciej Damy (Czarodziejski flet Mozarta). W 2011 roku wykonała partię Trzeciej Damy pod batutą René Jacobsa podczas Tygodnia Mozartowskiego w Salzburgu, a rok później zadebiutowała w tej samej roli na Festiwalu w Salzburgu pod batutą Nikolausa Harnoncourta. Następnie wystąpiła w Wagnerowskim Pierścieniu Nibelunga (reżyseria: Günter Krämer, dyrektor muzyczny: Philippe Jordan) w Opéra Bastille w Paryżu oraz w Bawarskiej Operze Narodowej w Monachium, gdzie zaśpiewała także partie Pierwszej Norny i Flosshildy w Zmierzchu bogów pod batutą Kenta Nagano. Jest śpiewaczką estradową o międzynarodowej renomie; regularnie występuje na ważnych festiwalach, takich jak Festiwal Muzyczny w Szlezwiku-Holsztynie, Festiwal w Lucernie oraz Festiwal La Folle Journée w Nantes. Ponadto Lehmkuhl występowała w sali Wiener Musikverein, lipskim Gewadhausie, Filharmonii Berlińskiej, w Bilbao, Tokio i Szanghaju, koncertowała z hanowerską NDR Radiophilharmonie oraz Orkiestrą Tonhalle z Zurychu. Jej dokonania dokumentują liczne płyty studyjne i nagrane podczas koncertów. Należy tu wymienić Oratorium na Boże Narodzenie J.S. Bacha z Orkiestrą Gewandhaus w Lipsku pod dyrekcją Riccardo Chailly ego (Decca Classics) czy Magnificat C.P.E. Bacha z RIAS Kammerchor i Akademie für Alte Musik Berlin pod batutą Hansa-Christopha Rademanna (Harmonia Mundi). Sound & Picturedesign 299

14 WYKONAWCY Artystka pracowała z takimi dyrygentami, jak: Nikolaus Harnoncourt, Philippe Jordan, Thomas Hengelbrock, Daniele Gatti, Marc Minkowski, Hans-Christoph Rademann, Reinhard Goebel, Frans Brüggen, Hermann Max, Andreas Spering, Ottavio Dantone, Riccardo Chailly czy Kent Nagano. W grudniu 2013 roku Wiebke Lehmkuhl zadebiutowała z Filharmonią Berlińską w Scenach z Fausta Goethego Schumanna pod batutą Daniela Hardinga, który następnie zaprosił artystkę dosztokholmu, aby zaśpiewała partię Genowefy w wykonaniu koncertowym Peleasa i Melizandy Debussy ego ze Szwedzką Orkiestrą Symfoniczną. W sezonie 2013/2014 Lehmkuhl powróci do Opéra Bastille w Paryżu oraz na Festiwal w Salzburgu, gdzie wykona partię Anniny w Kawalerze z różą pod batutą Franza Welsera-Mösta. Na Festiwalu Ré Majeure Marca Minkowskiego zadebiutuje w roli Orfeusza w Orfeuszu i Eurydyce Glucka pod dyrekcją Minkowskiego. Publiczność będzie ją mogła także usłyszeć z Orkiestrą Symfoniczną w Bambergu w Requiem Mozarta oraz Miserere E.T.A. Hoffmanna. Contralto Wiebke Lehmkuhl from Oldenburg received her vocal training under Ulla Groenewold and Hanna Schwarz at the Hamburg University of Music and Theatre, completing her degree with a distinction. In 2006, the 250th anniversary of Mozart s birth, she was awarded the City of Hamburg s Mozart Prize; in 2011 she received the young singer of the year prize from the Walter und Charlotte Hamel Stiftung, while the publication Opernwelt nominated her as young singer of 2012 for her interpretation of Magdalena in Die Meistersinger von Nürnberg at the Zurich Opera House (production: Harry Kupfer, musical director: Daniele Gatti). After guest performances at Kiel Opera House, Hamburg State Opera and Hanover State Opera, Wiebke Lehmkuhl became a member of the Zurich Opera House ensemble during the 2008/2009 season, while she was still studying; there, she celebrated great successes as Erda (Das Rheingold), Annina (Der Rosenkavalier) and as Third Lady (The Magic Flute). In 2011 she sang the Third Lady during the Mozart week in Salzburg, under René Jacobs, subsequently making her debut at the Salzburg Festival with this role in 2012 under Nikolaus Harnoncourt as the conductor. Further engagements saw her perform in Der Ring des Nibelungen (directed by Günter Krämer, musical director: Philippe Jordan) at the Opéra Bastille in Paris and the Bavarian State Opera in Munich, where she also sang First Norn and Flosshilde in Götterdämmerung under Kent Nagano. She is a sought-after soloist on international concert stages and a regular guest performer at seminal festivals, such as the Schleswig-Holstein Music Festival, the Lucerne Festival and the La folle journée festival in Nantes. Furthermore, Wiebke Lehmkuhl has given guest performances at the Wiener Musikverein (Vienna), at NDR Hannover, with the Tonhalle Orchester Zürich, in the Gewandhaus in Leipzig, in the Berlin Philharmonie, as well as in Bilbao, Tokyo and Shanghai, to name but a few of the venues at which she has appeared. Her artistic work has been documented by numerous CD releases and live concert recordings, such as J.S. Bach s Christmas Oratorio with the Leipzig Gewandhausorchester, conducted by Riccardo Chailly (Decca Classics) and C.P.E. Bach s Magnificat with the RIAS Kammerchor and the Akademie für Alte Musik Berlin, conducted by Hans- Christoph Rademann (Harmonia Mundi). The young contralto has worked with conductors including Nikolaus Harnoncourt, Philippe Jordan, Thomas Hengelbrock, Daniele Gatti, Marc Minkowski, Hans-Christoph Rademann, Reinhard Goebel, Frans Brüggen, Hermann Max, Andreas Spering, Ottavio Dantone, Riccardo Chailly and Kent Nagano. In December 2013, Wiebke Lehmkuhl gave her debut with the Berlin Philharmonic, performing Schumann s Szenen aus Goethes Faust, conducted by Daniel Harding, who subsequently invited her to the Swedish Symphony Orchestra in Stockholm, to sing the part of Geneviève in a concert performance of Debussy s Pelléas et Mélisande. The 2013/2014 season will again see Wiebke Lehmkuhl going to the Opéra Bastille in Paris and the Salzburg Festival, where she will sing Annina in the Rosenkavalier, conducted by Franz Welser-Möst. At Marc Minkowski s Ré Majeure festival, she will sing her role debut as Orfeo in Chr.W. Gluck s eponymous opera, a performance that will also be conducted by Minkowski. Audiences will also be able to enjoy her with the Bamberg Symphony Orchestra performing Mozart s Requiem and E.T.A. Hoffmann s Miserere. IN TE DOMINE SPERAVI 300

15 PERFORMERS Krystian Adam Krzeszowiak Ukończył z wyróżnieniem Wydział Wokalny oraz Wydział Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej we Wrocławiu, swoim rodzinnym mieście. Studia kontynuował w Konserwatorium im. G. Verdiego w Mediolanie. Zadebiutował jako Hrabia Almaviva w Cyruliku sewilskim Rossiniego, a następnie śpiewał rolę tytułową w Łaskawości Tytusa Mozarta oraz występował jako Paolino w Il matrimonio segreto Domenico Cimarosy. Regularnie współpracuje z prestiżowymi zespołami i wybitnymi dyrygentami, jak Jan Tomasz Adamus (Capella Cracoviensis), Giovanni Antonini (Il Giardino Armonico), Fabio Bonizzoni (La Risonanza), Ottavio Dantone (Accademia Bizantina), Werner Ehrhardt (L Arte del Mondo), Diego Fasolis (I Barocchisti), Federico Guglielmo (L Arte dell Arco), Federico Maria Sardelli (Modo Antiquo). Najważniejsze role w jego karierze to: Rodelinda Händla (jako Grimoaldo) z Janem Tomaszem Adamusem i Capellą Cracoviensis; światowe prawykonanie Teneke Fabia Vecchiego debiut kompozytora w Teatro alla Scala w 2007 roku pod dyrekcją Roberto Abbado; Izrael w Egipcie Händla z Diego Fasolisem, Il trionfo del tempo e del disinganno Händla (jako Tempo) z Fabiem Bonizzonim; współczesna premiera Il finto turco Niccolò Piccinniego z Federico Guglielmem; Ariodante Händla (jako Lurcanio) w Beaune i w Santiago de Compostela z Federikiem Marią Sardellim; współczesna premiera Il mondo alla rovescia Antonio Salieriego w Teatro Filarmonico w Weronie; Dydona i Eneasz Purcella w Teatro La Fenice w Wenecji; Dixit Dominus Pergolesiego pod dyrekcją Claudia Abbado z Orchestra Mozart (nagranie dla Deutsche Grammophon), Le cinesi Glucka podczas Musikfestspiele w Poczdamie i w Winterthur Theater z Wernerem Erhardtem i L Arte del Mondo; Ottone in villa Vivaldiego podczas Innsbruck Festival z Giovannim Antoninim; Requiem Michela Haydna w Leverkusen; La Giuditta Alessandro Scarlattiego w Rotterdamie oraz Il novello Giasone Francesca Cavallego i Alessandra Stradellego na Festiwalu della Valle d Itria w Martina Franca. Ostatnio występował w Koronacji Poppei Monteverdiego (jako Arnalta) podczas Maggio Musicale Fiorentino z Alanem Curtisem; Powrocie Ulissesa do ojczyzny Monteverdiego w Teatro alla Scala pod kierunkiem Rinalda Alessandriniego w reżyserii Roberta Wilsona; Uprowadzeniu z seraju Mozarta (jako Pedrillo) w Opera Company of Philadelphia pod kierunkiem Corrado Rovarisa, Wielkiej Mszy c-moll Mozarta (Oslo Philharmonic Orchestra pod batutą Manfreda Honecka); La finta giardiniera Pasquale Anfossiego (koncert i nagranie dla Sony) oraz Oratorium na Boże Narodzenie J.S. Bacha w Leverkusen z zespołem L Arte del Mondo; Salomonie Händla w Krakowie z Janem Tomaszem Adamusem; Rinaldo Händla (jako Goffredo) z Ottaviem Dantonem w Ravennie, Reggio Emilia i Ferrarze; Weselu Figara Mozarta w Cagliari i Perm (nagranie studyjne dla Sony); wznowieniu Le cinesi Glucka w Leverkusen oraz na tournée po Chinach; Cain, overo il primo omicidio A. Scarlattiego w Herne z Fabiem Bonizzonim. 301

16 WYKONAWCY W planach artysty są: L Olimpiade Josefa Myslivečka w Teatrze Narodowym w Pradze (Václav Luks i Collegium Vocale 1704), a następnie tournée do Dijon i Luksemburga; Kantaty Bacha we Wrocławiu (Wratislavia Cantans) pod dyrekcją Giovanniego Antoniniego oraz w Austrii z Manfredem Husse; Kantata żałobna Josepha Martina Krausa i Msza As-dur Schuberta w Leverkusen i w Filharmonii Berlińskiej (nagranie dla Sony), Requiem Mozarta w Altenbergu i Dortmundzie (L Arte del Mondo pod kierunkiem Wernera Ehrhardta); La vera costanza Haydna z Andreasem Speringiem podczas Haydn Festival Augustusburg (nagranie dla WDR); Demofoonte Glucka (rola tytułowa) w Theater an der Wien z Complesso Barocco i Alanem Curtisem; Czarodziejski flet Mozarta w Opéra Royal de Wallonie w Liege; Dydona i Eneasz Purcella (jako Eneasz) w Regensburgu z zespołem La Risonanza i Fabiem Bonizzonim; Philemon und Baucis Haydna w Monte Carlo z zespołem Europa Galante pod dyrekcją Fabia Biondiego. Krystian Adam Krzeszowiak graduated with honors in Voice and Music Education in Wroclaw, his hometown in Poland. He then continued his studies at the Conservatory in Milan. He made his debut as Conte d Almaviva in Il barbiere di Siviglia, followed by La clemenza di Tito (title role) and Il matrimonio segreto (Paolino). He regularly collaborates with prestigious conductors and ensembles, including: Jan Tomasz Adamus/Capella Cracoviensis; Giovanni Antonini/Il Giardino Armonico; Fabio Bonizzoni/La Risonanza; Ottavio Dantone/Accademia Bizantina; L arte del mondo/werner Ehrhardt; Diego Fasolis/ I Barocchisti; Federico Guglielmo/L Arte dell Arco; Federico Maria Sardelli/Modo Antiquo. Highlights of his successful career are: Handel s Rodelinda (Grimoaldo) with Jan Tomasz Adamus/Capella Cracoviensis; the world première of Fabio Vacchi s Teneke for his stage debut in 2007 at the Teatro alla Scala, conducted by Roberto Abbado; Handel s Israel in Egypt with Diego Fasolis; Handel s Il trionfo del tempo e del Disinganno (Tempo) with Fabio Bonizzoni; the modern première of Piccinni s Il Finto Turco with Federico Guglielmo; Ariodante (Lurcanio) in Beaune and in Santiago de Compostela with Federico Maria Sardelli; the modern première of Salieri s Il mondo alla rovescia at the Teatro Filarmonico in Verona; Purcell s Dido and Aeneas at the Teatro La Fenice in Venice, conducted by Attilio Cremonesi; Pergolesi s Dixit Dominus under Claudio Abbado with Orchestra Mozart (recorded for Deutsche Grammophon); Gluck s Le cinesi at the Musikfestspiele in Potsdam and at the Winterthur Theatre with Werner Erhardt and L Arte del Mondo; Ottone in villa at the Innsbruck Festival with Giovanni Antonini; M. Haydn s Requiem in Leverkusen; Alessandro Scarlatti s La Giuditta in Rotterdam and Il novello Giasone by Cavalli/Stradella at the Festival della Valle d Itria in Martina Franca. He recently performed: L Incoronazione di Poppea (Arnalta) at the Maggio Musicale Fiorentino with Alan Curtis; Il Ritorno d Ulisse in patria at the Teatro alla Scala under Rinaldo Alessandrini, Robert Wilson directing; Die Entführung aus dem Serail (Pedrillo) at the Opera Company in Philadelphia under Corrado Rovaris; Mozart s Great Mass in C minor with the Oslo Philharmonic Orchestra under Manfred Honeck; Anfossi s La finta giardiniera (concert and recording for Sony) and Bach s Christmas Oratorio in Leverkusen with L arte del mondo; Handel s Solomon in Krakow with Jan Tomasz Adamus; Handel s Rinaldo (Goffredo) with Ottavio Dantone in Ravenna, Reggio Emilia and Ferrara; Le nozze di Figaro in Cagliari and Perm (followed by a new studio recording for Sony); a revival of Gluck s Le cinesi in Leverkusen and on tour in China; A. Scarlatti s Cain, ovvero il primo omicidio in Herne with Bonizzoni. His future plans include: Mysliveček s L Olimpiade at the National Theatre in Prague with Václav Luks and Collegium 1704 and then on tour in Dijon and Luxembourg; Cantatas by Bach in Wrocław (Wratislavia Cantans) under Giovanni Antonini and in Austria with Manfred Huss; Kraus Funeral Cantata and Schubert s Mass in A-flat in Leverkusen and at the Berliner Philarmonie (recorded for Sony), as well as Mozart s Requiem in Altenberg and Dortmund, all of them with L Arte del Mondo and Werner Ehrhardt; Haydn s La Vera Costanza with Andreas Spering at the Haydn Festival Augustusburg (recorded by WDR); Gluck s Demofoonte (title role) at the Theater an der Wien with Complesso Barocco and Alan Curtis; Die Zauberflöte at the Opéra Royal de Wallonie in Liège; Dido and Aeneas (Aeneas) in Regensburg with La Risonanza and Bonizzoni; Haydn s Philemon und Baucis in Montecarlo with Europa Galante and Fabio Biondi. IN TE DOMINE SPERAVI 302

17 PERFORMERS Felix Rumpf Baryton liryczny Felix Rumpf urodził się w 1984 roku w Halle an der Saale. Pierwsze doświadczenia muzyczne zdobył w tamtejszym chórze miejskim, do którego należał aż do matury. W 2004 roku rozpoczął naukę śpiewu w Wyższej Szkole Muzycznej w Dreźnie, pod kierunkiem Susanne Prager. W 2007 roku wstąpił do klasy śpiewu prowadzonej przez Olafa Bära. Po uzyskaniu dyplomu w 2009 roku rozpoczął studia podyplomowe, które ukończył z wyróżnieniem dwa lata później. Felix Rumpf uczęszczał do klas mistrzowskich, w których profesorami byli Dietrich Fischer-Dieskau, Julia Varady, Peter Schreier, Ruth Ziesak oraz Gerold Huber. W ramach występów akademickich Felix Rumpf śpiewał m.in. partię Agamemnona (Piękna Helena Offenbacha), Papagena (Czarodziejski flet Mozarta) i Grafa von Eberbach (Wolny strzelec Webera). Ponadto występował gościnnie na Landesbühnen Sachsen oraz w Neue Elbland Philharmonie. Jako wykonawca koncertowy Felix Rumpf najczęściej występuje w repertuarze klasyczno-romantycznym, a także wczesnobarokowym i barokowym. Do jego partnerów muzycznych należą tacy dyrygenci, jak Hans-Christoph Rademann, Ludger Rémy i Ludwig Güttler. Felix Rumpf występuje z licznymi recitalami, m.in. Lied in Dresden oraz w cyklu Liedgut. Główną część tych recitali stanowi romantyczna pieśń niemiecka, zwłaszcza kompozycje Schuberta, którym towarzyszy wybór pieśni innych kompozytorów, takich jak Johannes Brahms (Die schöne Magelone, Deutsche Volkslieder) i Hugo Wolf (Italienisches Liederbuch, Mörike-Lieder). The lyric baritone, Felix Rumpf was born in 1984 in Halle an der Saale. He gained his first musical experience in the local choir where he sang until his high school graduation. In 2004, he began to study singing at the College of Music in Dresden under the direction of Susanne Prager. In 2007, he joined a singing class led by Professor Olaf Bär. After obtaining his diploma in 2009, he began postgraduate studies and graduated with honours in Felix Rumph attended master classes run by such masters as: Dietrich Fischer-Dieskau, Julia Varady, Peter Schreier, Ruth Ziesak and Gerold Huber. During academic performances he sang, among others, the part of Agamemnon (La belle Hélène by Jacques Offenbach), Papageno (The Magic Flute by Wolfgang Amadeus Mozart) and Graf von Eberbach (The Freeshooter by Carl Maria von Weber). Furthermore, he gave guest performances at the Landesbühnen Sachsen and in the Neue Elbland Philharmonie. As a concert performer, Felix Rumpf usually performs classic-romantic works, as well as early Baroque and Baroque pieces. His music partners included such conductors as Hans-Christoph Rademann, Ludger Rémy and Ludwig Güttler. Felix Rumph performs in numerous recitals, including Lied in Dresden and the series of Lied-gut. The core of these recitals is a romantic German song, especially the compositions by Franz Schubert, accompanied by a selection of songs by other composers such as Johannes Brahms (Die schöne Magelone, Deutsche Volkslieder) and Hugo Wolf (Italienisches Liederbuch, Mörike-Lieder). 303

18 Dresdner Kammerchor fot. Frank Cendelin Dresdner Kammerchor (Drezdeński Chór Kameralny) jest jednym z wiodących chórów niemieckich. Od utworzenia w 1985 roku przez Hansa-Christopha Rademanna zdążył zyskać trwałą pozycję w niemieckim i europejskim świecie muzycznym. Dzięki takim inicjatywom, jak nagranie wszystkich utworów Heinricha Schütza (projekt realizowany w latach ), oraz stałej dbałości o dziedzictwo muzyczne regionu Chór przyczynia się do rozwoju tożsamości kulturowej i pełni funkcję ambasadora Drezna i całej Saksonii. We współpracy z Drezdeńską Orkiestrą Barokową i innymi partnerami udało się na nowo odkryć i nagrać wiele dawnych dzieł sztuki muzycznej. Nagrania m.in. dzieł takich artystów, jak Heinrich Schütz, Johann Adolf Hasse, Johann David Heinichen i Jan Dismas Zelenka, zostały wyróżnione nagrodami, m.in. nagrodą niemieckiej krytyki wydawnictw muzycznych. Innymi ważnymi obszarami działania chóru są: symfonika chóralna okresu klasycznego i epoki romantyzmu od Mozarta przez Mendelsohna aż do Brahmsa oraz wymagające utwory a cappella XIX i XX wieku, wśród których dominuje Max Reger, Alfred Schnittke, Ernst Křenek, Olivier Messiaen i Herman Berlinski. Zespół od wielu lat zajmuje się muzyką współczesną. Zainteresowanie to zaowocowało licznymi prawykonaniami i premierami. W 2009 roku Hans- -Christoph Rademann z Drezdeńskim Chórem Kameralnym zainicjował Drezdeńskie Warsztaty Muzyki Nowoczesnej. Za swoje zasługi w obszarze współczesnej muzyki chóralnej otrzymał nagrodę muzyczną imienia Ernsta von Siemensa. IN TE DOMINE SPERAVI 304

19 WYKONAWCY / PERFORMERS Współpraca ze sławnymi orkiestrami i dyrygentami potwierdza międzynarodową renomę Chóru. Do licznych partnerów muzycznych zespołu należą m.in.: René Jacobs, Roger Norrington, Ádám Fischer, Robin Ticciati, Herbert Blomstedt i Riccardo Chailly, a także Sächsische Staatskapelle, Orkiestra Lipskiego Gewandhausu, Orkiestra Wieku Oświecenia, Concerto Köln oraz Akademie für Alte Musik Berlin. Ostatnio Drezdeński Chór Kameralny, poza koncertami pod dyrekcją swojego założyciela i głównego dyrygenta Hansa-Christopha Rademanna, współpracował z takimi dyrygentami, jak Christian Thielemann, Reinhard Goebel, Václav Luks, Stefan Parkman i Jos van Immerseel. Drezdeński Chór Kameralny był zapraszany na występy gościnne i do udziału w licznych festiwalach w Europie, Indiach, na Tajwanie i w Ameryce Południowej. Dresdner Kammerchor (Dresden Chamber Choir) is one of the leading choirs in Germany. Since it was founded in 1985 by Hans-Christoph Rademann, it has established a strong position in the German and European musical world. With initiatives such as the recording of complete works by Heinrich Schütz (project carried out in ) and permanent attention to musical heritage of the region, the Choir contributes to the development of cultural identity and acts as an ambassador of Dresden and the entire Saxony. In cooperation with the Dresden Baroque Orchestra and other partners, it managed to rediscover and record many musical works of the past. Recordings of works by such artists as Heinrich Schütz, Johann Adolf Hasse, Johann David Heinichen and Jan Dismas Zelenka received numerous awards, including the German Record Critics Award. Other important areas of the Choir s activities include: choral symphonic works of the Classical and Romantic period from Mozart through Mendelssohn to Brahms and demanding a cappella works of the 19th and 20th century, especially those by Max Reger, Alfred Schnittke, Ernst Křenek, Olivier Messiaen and Herman Berlinski. The ensemble has been dealing with contemporary music for many years. This interest resulted in a number of first performances. In 2009, Hans-Christoph Rademann together with the Dresden Chamber Choir initiated the Dresden Contemporary Music Workshop. He won the Ernst von Siemens Music Prize for his achievements in the area of contemporary choral music. Its cooperation with famous orchestras and conductors confirms the Choir s international reputation. Numerous music partners of the ensemble include among others: René Jacobs, Roger Norrington, Ádám Fischer, Robin Ticciati, Herbert Blomstedt and Riccardo Chailly, as well as Sächsische Staatskapelle, Gewandhausorchester Leipzig, the Orchestra of the Age of Enlightenment, Concerto Köln and Akademie für Alte Musik Berlin. In addition to concerts under the direction of its founder and principal conductor Hans-Christoph Rademann, the Dresden Chamber Choir has recently worked with such conductors as Christian Thielemann, Reinhard Goebel, Václav Luks, Stefan Parkman and Jos van Immerseel. The Dresden Chamber Choir has been invited to give guest performances and participate in numerous festivals in Europe, India, Taiwan and South America. SKŁAD / LINE-UP OF DRESDNER KAMMERCHOR Gloria Ebert, Kristina Hochauf, Isabel Jantschek, Albertine Selunka, Nicola Zöllner, Katrin Engelhardt, Elisabeth Göckeritz, Birgit Jacobi, Katharina Salden soprany / sopranos Bernadette Beckermann, Sarah Kaulbarsch, Sophie Wangemann, Monika Zens, Henny Mirle, Aneta Petrasova, Maria Stosiek, Claudia Philipp alty / altos Cenek Svoboda, Markus Klose, Claudius Pobbig, Peter Motzkus, Tobias Mäthger, Alexander Bischoff, Michael Schwämmlein tenory / tenors Philipp Schreyer, Raphael Hering, Martin Schicketanz, Alexander Keuk, Georg Preißler, Timo Hannig, Christoph Jacobi basy / basses 305

20 fot. Łukasz Rajchert Wrocławska Orkiestra Barokowa Wrocławska Orkiestra Barokowa, wchodząca w skład Narodowego Forum Muzyki, jest zespołem grającym na instrumentach historycznych. Została założona w 2006 roku przez Andrzeja Kosendiaka i jest od początku prowadzona przez wiolonczelistę, Jarosława Thiela. Repertuar orkiestry obejmuje utwory od wczesnego baroku do początku romantyzmu, od kompozycji kameralnych po wielkie dzieła oratoryjne. Zespół miał okazję współpracować z najlepszymi dyrygentami, takimi jak: Giovanni Antonini, Philippe Herreweghe, Jaap ter Linden, Andrew Parrott, Paul McCreesh, Peter van Heyghen, Laurence Cummings, Claudio Cavina, Benjamin Bayl, Andreas Spering, Christian Curnyn czy Rubén Dubrovsky. Występuje ze sławami sceny muzyki dawnej gośćmi zespołu byli m.in.: Collegium Vocale Gent, Simone Kermes, Olga Pasiecznik, Renata Pokupič, Julia Leżniewa, Nicholas Mulroy, Daniel Taylor, Barbara Maria Willi, Aleksandra Kurzak, Nico van der Meel, Cantus Cölln, Taverner Consort. Koncerty zespołu były transmitowane przez rozgłośnie radiowe na całym kontynencie w ramach Europejskiej Unii Radiowej. Orkiestra jest zapraszana na cenione festiwale, m.in.: Międzynarodowy Festiwal Wratislavia Cantans, Międzynarodowy Festiwal Mozartiana, Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena, Festiwal Uckermärkische Musikwochen, Mazovia Goes Baroque, Poznań Baroque, Concentus Moraviae, Musikfest Erzgebirge, Tage Alter Musik in Herne. Wrocławska Orkiestra Barokowa ma w swoim dorobku kilka płyt CD, z których album Koželuh, Rejcha, Vořišek Symfonie zdobył nagrodę Fryderyk Krążek Bella mia fiamma Arie koncertowe Mozarta nagrany z wybitną sopranistką Olgą Pasiecznik uzyskał pięć kamertonów prestiżowe wyróżnienie opiniotwórczego magazynu Diapason oraz nominację do nagrody Fryderyk IN TE DOMINE SPERAVI 306