Gazetka szkolna. Numer 1 Listopad I Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego

Transkrypt

1 2010 Gazetka szkolna Numer 1 Listopad 2010 I Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego

2 Spis treści 1.ABSTRAKCJA kontra CODZIENNOŚD Szkoła-zło konieczne? Terrarystyka - hobby inne niż wszystkie Gry= zło wcielone? Sekcja sportowa piłka nożna Ze świata piłki ręcznej Gry warte polecenia - Fifa Dopalacze zabijają! Dzieła Aerie I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 2

3 1.ABSTRAKCJA kontra CODZIENNOŚĆ Wszyscy wiemy, jak wygląda przeciętny, niczym niewyróżniający się dzień. Wstajemy, wykonujemy czynności, do których zmuszają nas inni i nasze potrzeby, po czym zasypiamy by następnego dnia zrobić to samo, stopniowo zapominając, że żyjemy. Wydarzenia takie tworzą bardzo nam znaną codzienność, czyli okres dzielący bardziej niezwykłe i ważne wydarzenia naszego życia. Dobrowolnie się temu poddajemy, popełniając ten sam błąd, co miliardy ludzi przed nami. Błędem tym jest niedocenianie wszystkiego, co nie ma nic wspólnego z rzeczywistością i realnością. Czy od ubrania butów przed wyjściem do szkoły lub pracy nie lepiej byłoby porozmawiać z drzewem, na którym rosną czołgi? Inżynieria genetyczna zrobiłaby coś niezwykłego zamiast kolejnego gatunku wiecznie świeżych, ultra czerwonych pomidorów sprzedawanych w marketach. Możemy zwrócić uwagę na te pozornie nic nieznaczące, zajmujące jednak większą część naszego życia pospolite czynności. Kupowanie chleba w sklepie mogłoby być ciekawsze gdyby wyglądało tak: I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 3

4 Tak zdobyty chleb na pewno byłby o wiele cenniejszy dla kupującego i każdy przeszedłby na dietę by go nie jeść. Mówiący chleb pomógłby, zatem wielu ludziom. Oczywiście jest to tylko wymyślona na poczekaniu fikcja, ale nawet coś tak prostego jest lepsze od szarej rzeczywistości, w której nie rozmawiamy z wypiekami. Możemy natomiast wprowadzić małe, możliwe do zrealizowania elementy tego wyobrażenia. W myśl zasady przegrywania z honorem jesteśmy w stanie zjeść odebraną kartkówkę z mało satysfakcjonującą oceną i oznajmić, że źle smakowała. Podobnie dziwnym zachowaniem byłoby odprawienie uroczystości pogrzebowych dla nieprzygotowań wykorzystanych hurtowo w pierwszych sekundach nauki w szkole. Co prawda uczynią z nas tylko potencjalnego wariata, ale z pewnością sprawią, że wspomniana wcześniej codzienność stanie się ciekawszym etapem życia. Na koniec wyobraźmy sobie co robiłby wieszak na ubrania w świecie pozbawionym logiki Autor: Red I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 4

5 2.Szkoła-zło konieczne? marketach chodzący do nich tylko dlatego, że zależy nam na promocji. -Szkoła jest jak teatr. Uczniowie przychodzą, by odegrać jakąś ważną rolę, która może zaważyć na ich dalszym losie, następnie wychodząc z teatru trzaskają drzwiami, zapominając o tym, co było przed chwilą. Prawdziwy aktor natomiast stara się wcielić w życie pozytywne cechy bohatera i wykorzystać je. Szkoła dla dzisiejszych uczniów to zło konieczne, dlatego słyszymy hasła, ''że szkoła jest jak papier toaletowy''. Czy to tylko bezsensowna bzdura, czy naprawdę coś w tym jest? Szkoła jest dla nas rzeczą naturalną, wielu z nas powiedziałoby: zło konieczne. Może spróbuje przekonać nas wszystkich, że tak nie jest. Oto kilka porównań, które mi się nasuwają... -Szkoła jest jak pędzący pociąg, do którego ludzie wsiadają i wysiadają z niego, nie zwracając na siebie najmniejszej uwagi, w którym mijają kolejne przystanki po czasie wyglądające tak samo. -Szkoła jest jak supermarket. Najchętniej chodzilibyśmy do niej tylko wtedy, jeżeli nam się to opłaca. Jesteśmy jak konsumenci w -Szkoła jest jak kosz na śmieci. Uczniowie zamiast porządkować wiedzę w odpowiednich kontenerach swojego rozumu, wolą wpakować ją do jednego worka, bo tak jest wygodniej. Tak samo jest z naszą wiedzą, która niestety, potem miesza się i zamiast na kartkówce napisać, że masa jest równa energii-piszemy wzór na przeciwprostokątną w kwadracie. Chęć posiadania wiedzy jest bardzo ważna. Niestety samo jej posiadanie nic nie znaczy. Chcąc poznać jej prawdziwą wartość, musimy umieć zastosować ją w codziennym życiu. Nie można odkładać wiedzy na półkę i czekać aż się zakurzy. Trzeba wykorzystywać wiedzę, bo tylko wtedy będziemy mogli czerpać z niej prawdziwą radość. Autor: Number 23st I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 5

6 3.Terrarystyka - hobby inne niż wszystkie. Drodzy Czytelnicy Wielu z Was zapewne zastanawia się, cóż to za dziwny dział znalazł się w tym roku w naszej gazetce. Będę starał się w nim opisywać najciekawsze zagadnienia związane z hodowlą zwierząt egzotycznych, czyli gadów, płazów, stawonogów itp. W pierwszym numerze postaram się wyjaśnić, czym właściwie jest terrarystyka, scharakteryzować grupę społeczną która zajmuje się tym hobby, omówić najważniejsze giełdy zarówno europejskie jak i polskie. Zacznę od początku. W Polsce hobby to nie jest bardzo popularne. Niewątpliwie jednym z powodów jest duży wkład pieniężny, jaki ono pochłania. Najgorsze są jednak początki, bowiem jeśli decydujemy się na hodowlę, powinny się one stopniowo zwrócić. Praca przy zwierzętach daje wielką satysfakcję, szczególnie gdy uda nam się rozmnożyć jakiś gatunek. W naszym kraju hodowcy często uważani są za odmieńców. Sam spotykam się czasami z takimi opiniami. Według mnie znacznie lepiej jest mieć oryginalne zajęcie niż przesiadywać godzinami przed komputerem lub marnować czas i pieniądze na alkohol i papierosy. Terraryści to bardzo otwarta grupa. Cieszymy się, gdy kolejne osoby dołączają do tego dość wąskiego grona. Z tego również powodu prowadzę tę rubrykę. Co 2,5 miesiąca organizowane są giełdy terrarystyczne. W Polsce do największych należą Świętochłowice/Katowice, Poznań, Rybnik. Odbywają się one w różnych terminach, więc zazwyczaj co miesiąc jest jakaś giełda. Panuje na nich przyjazna atmosfera. Hodowcy wymieniają się doświadczeniami, przekazują sobie cenne uwagi i spędzają miło czas, przy okazji robiąc zakupy. Największą polską giełdą są Świętochłowice/Katowice. Odbywa się na przemian w obydwu miejscowościach. Zazwyczaj około 200 wystawców odwiedzają 2-3 tys. kupujących. Mimo sporego tłoku wszyscy darzą siebie szacunkiem i są mili dla siebie. Do europejskiej czołówki" należą giełdy w : Hamm ( Niemcy ), Houten ( Holandia ), Praga i Ostrawa ( Czechy ). Niewątpliwym plusem dla mających ochotę na rozpoczęcie przygody z terrarystyką jest miejsce, w którym mieszkamy. Na Śląsku hodowla zwierząt egzotycznych jest najlepiej rozwinięta w całej Polsce. Ponadto bliskość giełd w Świętochłowicach, Rybniku czy Ostrawie daje możliwość zaopatrzenia się w niezbędny sprzęt i zakupienie interesujących nas zwierząt. Mam nadzieję, że tym artykułem zachęciłem chociaż niewielką grupę osób do tego niezwykle ciekawego hobby, jakim jest terrarystyka. Autor: Olek I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 6

7 4.Gry= zło wcielone? Często spotykam się ze stwierdzeniem, że gry tak bardzo źle i przeokropnie wpływają na młodzież. Za wszelką cenę próbuje się wmówić społeczeństwu, że gry komputerowe są przyczyną całego zła występującego w swej szerokiej gamie na powierzchni Ziemi. Zachowując cały szacunek do osób promujących tę formułę- jest to największa głupota, jaką w całym swoim (co prawda- nie najdłuższym) życiu słyszałem! Dla przykładuilekroć w telewizji zrobi się szum z powodu jakiegoś przestępstwa, popełnionego przez kogoś niepełnoletniego, to dziennikarze, szukając przyczyny przestępstwa, sprawdzają zwykle, czy przestępca nie grał w gry komputerowe. Zupełnie jakby gry miały być zawsze bezpośrednią przyczyną wszelkiego zła. Nie jestem w stanie tego zrozumieć. Jeśli gry tak bardzo niszczą psychikę i w ogóle mają zły wpływ na ludzi, to ja sam powinienem być psychopatycznym mordercą, bo sam gram dosyć często. Zwalanie całej winy na gry jest moim zdaniem pójściem na łatwiznę. Bo to tak, jakby twierdzić, że broń sama strzela do ludzi, a alkohol zmusza kierowców do jazdy po pijanemu. Jeśli ktoś jest zrównoważony psychicznie, czyli po prostu normalny, to gry będą dla niego jednym z miłych sposobów spędzania czasu. Nie wspominam tu o maniakach spędzających całe dnie przed monitorem, żeby zwiększyć umiejętności swojej wirtualnej postaci. Stereotyp gier jako zła samego w sobie, jak każdy inny stereotyp jest po prostu nieprawdziwy. Prawdą jest, że zawsze znajdzie się ktoś, kto nie będzie mieć kontroli nad sobą i popadnie w zwykłe uzależnienie, co może nieść ze sobą katastrofalne skutki. Choć pewnie część odpowiedzialności spoczywa także na barkach rodziców, kiedy pozwalają swoim podopiecznym na wszystko. Jednak gry oprócz niszczenia naszej niewinnej psychiki, jak to lubią popularyzować media, często niosą z sobą ciekawe przesłania, walory pouczające, no i przede wszystkim są świetnym źródłem rozrywki! Dobrym przykładem pozytywnego wpływu gier na ludzi jestem chociażby ja samspędzając pewną ilość czasu przy anglojęzycznych grach językowych mimowolnie uczę się właśnie angielskiego. Momentami także nie ma nic lepszego od odreagowania sobie w wirtualnym świecie, ciężkiego dnia w szkole. Autor: Kuba Paluszek I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 7

8 5.Sekcja sportowa piłka nożna Cześć. Chciałbym przedstawić wam nowy dział w naszej gazetce szkolnej poświęcony poczynaniom juniorów młodszych drużyny MOSiR Piekary Śląskie. Mam nadzieję, że zaciekawią Was opisy meczów naszych rówieśników, które wraz ze mną redagować będzie kolega z klasy. Życzę Wam miłej lektury ;-) 19 Września 2010 MOSiR Piekary 0-2 Tęcza Zendek Tego meczu, który zakończył się porażką piekarskich piłkarzy nie można zaliczyć do udanych. Pewni zwycięstwa podeszli oni do meczu na luzie i bez koncentracji, co zaowocowało kiepską grą każdej formacji. Jej skutkiem była utrata bramki w 15 minucie meczu z winy bramkarza Marcina Walczaka, który wyszedł z piłką w rękach poza pole karne. Sędzia odgwizdał rzut wolny co bezwzględnie wykorzystał napastnik Tęczy umieszczając piłkę w siatce. Nasi piłkarze poderwali się do walki jednak do przerwy wynik się nie zmienił. W drugiej części spotkania to zawodnicy MOSiR u górowali nad rywalami, jednak pech chciał, że to goście podwyższyli wynik na 2 0. Bramkę po rzucie rożnym zdobył niepilnowany pomocnik drużyny z Zendka. Pomimo heroicznej walki pod koniec meczu, piekarzanie nie strzelili gola. I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 8

9 26 Września 2010 Sparta Tworóg 1-2 MOSiR Piekary przerwą zawodnicy Sparty Pouczeni porażką z ostatnim wyrównali wynik, także strzelając rywalem, piekarzanie chcieli gola z rzutu karnego. Druga połowa pokazać na co ich stać wygrywając to już całkowita przewaga mecz na wyjeździe. Na murawę piekarskich piłkarzy, którzy wyszli skoncentrowani, pewni siebie podwyższyli na 1 2. Gorąco pod i głodni zwycięstwa. Przez pierwsze bramką gości zrobiło się w ostatnich 15 minut przeważała wyrównana minutach, gdy ich napastnik chcąc gra w środku pola, jednak z każdą wybić piłkę z pola karnego minutą szala przechylała się na niefortunnie trafił w poprzeczkę! stronę juniorów MOSiR-u. Po jakimś Narobiło to trochę zamieszania, ale czasie nadarzyła się wspaniała wynik do końca meczu pozostał okazja do zdobycia gola. Napastnik niezmieniony. gości został sfaulowany w polu Na szczególną pochwałę zasłużył w karnym rywali. Do wykonania 11 tym meczu Łukasz Polański, którego podszedł Remigiusz Stefek i nie wrzutki z lewej strony boiska zawiódł oczekiwań drużyny trafiając kilkukrotnie mogły podwyższyć pierwszego gola. Dwie minuty przed wynik. 4 Października 2010 MOSiR Piekary 3-1 Unia Świerklaniec Zapowiadał się ciężki mecz ze spadkowiczem Unią Świerklaniec. Piłkarze mieli mieszane nastroje i z niepokojem przystępowali do gry. Ich niepewność szybko została jednak rozwiania, gdy spostrzegli, że teoretycznie groźny przeciwnik grał na bardzo niskim poziomie. Duża ilość szybkich i celnych podań oraz szeroka gra oboma skrzydłami były przyczyną uzyskania jednobramkowej przewagi MOSiR-u. Gola z główki zdobył Kamil Napierski. Ta przewaga nie trwała długo bo już kilka minut później Unia wyrównała na 1 1. Druga połowa była bardzo wyrównana, gdyż obie drużyny pragnęły zwycięstwa. Jednak to rezerwowy napastnik piekarskich juniorów zdobył gola dającego im 3 punkty w tabeli. Zawodników z Świerklańca dobiła trzecia bramka strzelona przez będącego w świetnej dyspozycji Adriana Dembińskiego. Ten gol przesądził o losach spotkania. Autor: Elber I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 9

10 6. Ze świata piłki ręcznej. Walczyli do końca! Viret Zawiercie i Olimpia Piekary Śląskie to drużyny piłki ręcznej prezentujące najwyższy poziom sportowy, a ich mecze zawsze budziły nie mniejsze emocje niż spotkania Górnika Zabrze z Ruchem Chorzów. Tak było i tym razem. Przed meczem w szatni piekarskiej drużyny trener zmotywował wszystkich do walki i zaangażowania na boisku. Zawodnicy wychodzili na rozgrzewkę skoncentrowani i z ogromną wolą zwycięstwa. Pojedynek ten, a także mecz rewanżowy w Zawierciu dla obu zespołów jest najważniejszy w sezonie, gdyż wygrana w tym dwumeczu najprawdopodobniej będzie oznaczać występ w ćwierćfinałach mistrzostw Polski. W tej lidze występuje również uważany za lidera zespół Powen Zabrze, a także dwa inne kluby, prezentujące teoretycznie trochę niższy poziom, a mianowicie Grunwald Ruda Śląska oraz Górnik Sosnowiec. Poprzednie mecze piekarskiej drużyny to zwycięstwo z Grunwaldem i sensacyjny, wyjazdowy remis z Powenem, któremu uległ zespół z Zawiercia. Mecz rozpoczynali goście. Od początku było można zaobserwować wyrównaną i zaciętą grę. Po pewnym czasie Viretowi udało się zdobyć dwie bramki przewagi, co jednak Olimpia odrobiła, lecz ostatecznie na przerwę schodziła ze stratą trzech bramek. Druga część spotkania to najpierw ucieczka na pięciobramkową przewagę dla Viretu, a następnie odrabianie strat. Piekarzanom udała się ta sztuka. Doprowadzili oni do rezultatu 21:21. Potem jednak było tylko gorzej i wynik końcowy spotkania wyniósł 31:26 dla Viretu Zawiercie. Układ sił w tej lidze wskazuje na to, że w Zawierciu rozstrzygnie się, kto awansuje do ćwierćfinałów. Warto jednak wspomnieć, iż w tym spotkaniu z powodu kontuzji nie zagrał najlepszy zawodnik juniorów z Olimpii, którym jest Tomasz Kurzawa, a już w pierwszej minucie poważnego urazu doznał gracz podstawowego składu Paweł Grzywacz. Wyróżniającymi się postaciami byli Wojtek Parzonka, a także Radosław Kraszewski. Świetny mecz zaliczył również bramkarz, Wojtek Chyra. Pomimo porażki juniorzy Olimpii Piekary mają wielkie szanse na grę w tegorocznych ćwierćfinałach. Zostały przed nimi cztery mecze, w tym ten najważniejszy, rewanżowy z Viretem w Zawierciu. Należy więc życzyć im powodzenia! Autor: Krzysiek I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 10

11 Udana inauguracja sezonu Juniorzy młodsi GKS-u Olimpii Piekary Śląskie sezon 2010/2011 rozpoczęli meczem u siebie z zespołem MKS-u Siemianowice. Plany tego zespołu na nadchodzący sezon są ambitne, gdyż celem jest awans do ćwierćfinałów mistrzostw Polski. Moim skład drużyny jest wystarczająco mocny, aby sprostać temu wyzwaniu. W porównaniu do lat poprzednich nastąpiła w zespole zmiana trenera. Tego lata przejął ich niezwykle doświadczony szkoleniowiec, prowadzący również drużynę seniorów, a mianowicie Mariusz Gracka. Od początku spotkania zarysowywała się przewaga piekarskiego zespołu. Niepokoić może jednak nieskuteczność zawodników w ataku, a także czerwona kartka dla kapitana zespołu, Michała Grzesińskiego, już w 25 minucie. Do przerwy jednak piekarzanie mieli bezpieczną przewagę. Druga część meczu to już dominacja ze strony Olimpii. Całe spotkanie skończyło się wynikiem 34:20 na jej korzyść. Jest to dobra prognoza na przyszłość. Wyróżniającymi się graczami w tym spotkaniu byli: najlepszy strzelec tego spotkania, zdobywca ośmiu bramek Jakub Szmidt, dobrze rozgrywający piłkę, a momentami sam skutecznie atakujący bramkę rywali Michał Semeniuk oraz popisujący się wieloma interwencjami bramkarz Krzysztof Hanzel. W tej lidze jest aż dziesięć drużyn, więc droga do ćwierćfinałów będzie bardzo długa, ale jeśli zawodnicy poprawią skuteczność to jest z pewnością w zasięgu ich możliwości. Kolejnym pojedynkiem będzie mecz z zespołem GKS-u Olimpii Piekary Śląskie II. Opis z tego spotkania również zostanie zamieszczony w gazetce szkolnej. Autor: Krzysiek Wygrane derby po wyrównanej walce! Dnia 7 października rozegrany został mecz pomiędzy GKS-em Olimpia oraz GKS-em Olimpia II. Pomimo różnicy wiekowej pomiędzy zawodnikami nie było na boisku widać wielkich dysproporcji w umiejętnościach. Mecz rozpoczął się od przewagi zospołu prowadzonego przez trenera Mariusza Grackę 4:1. Jednak później spotkanie się wyrównało i mogliśmy obserwować ciekawe widowisko. Podczas pierwszej części zdecydowanie najlepszym graczem na boisku był kapitan Olimpii`94, Michał Grzesiński. Zagrał on tak, jak na lidera przystało, strzelając dużą ilość bramek, a także wykonując skutecznie pracę w obronie. To przede wszystkim jego zasługą było prowadzenie zespołu do przerwy. Początek drugiej części gry wskazywał na pewne zwycięstwo, gdyż Olimpia`94 uzyskała sześciu bramkową przewagę. Jednak ku zdziwieniu widzów młodsi zawodnicy zdołali odrobić stratę i do końca wynik był rzeczą otwartą. Końcówka to przewaga Olimpii`95, jednak bardzo dobrze dysponowany w tym dniu bramkarz Krzysztof Hanzel pokazał wielką klasę, popisując się serią efektownych interwencji. Dzięki niemu, a także wykorzystywaniu kontrataków przez jego kolegów z zespołu udało się im osiągnąć kilku bramkową przewagę. I ostatecznie to Olimpia`94 zwyciężyła ten pojedynek. Na pochwałę zasługuje również świetnie grający w tym spotkaniu kołowy, Jakub Szmidt. Póki co, po dwóch meczach piekarski zespół posiada na swoim koncie komplet punktów. Kolejne spotkanie zapowiada się bardzo ciekawie, gdyż rywalem Olimpii będzie Viret Zawiercie. Mecze pomiędzy tymi zespołami zawsze budzą niemałe emocje. Życzymy więc powodzenia piekarzanom. Autor: Krzysiek I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 11

12 7. Gry warte polecenia - Fifa 2011 Ostatni w świecie komputerów i konsol sporo mówi się o wyjściu na rynek jednej z najpopularniejszych gier, jaką jest Fifa. Fifa 2011 to kontynuacja regularnie wydawanych gier przez EA Sports. światowa premiera miała miejsce 28 września tego roku, natomiast w Polsce oficjalnie gra ukazała się 1 października. Podobnie jak i poprzednie części będzie ona obsługiwana nie tylko na komputerze, ale również na takich konsolach, jak: ps2, ps3, psp, xbox 360, a także nintendo wii. Dzięki tej grze będziemy mieli możliwość zagrania swoim ukochanym klubem oraz ulubionymi piłkarzami, takimi jak Crisstiano Ronaldo, Kaka, Iker Casillas itd. Pokazane jest w niej realne odwzorowanie wyglądu zawodników oraz większości stadionów. Istnieje opcja gry w trybie wieloosobowym, na skutek czego możemy zmierzyć z kolegami, bądź użyć opcji on-line, przez co będziemy mogli konkurować z graczami z innych miast, krajów, a nawet kontynentów. Plusem takiego rozwiązania jest fakt, iż poznajemy wtedy różne ciekawe osoby, których w rzeczywistości możemy nigdy nie spotkać. Co ciekawe, na okładce polskiej wersji językowej ukazany jest zawodnik reprezentacji Polski i zespołu Borusii Dortmund, Jakub Błaszczykowski. Podobnie, jak i w poprzednich częściach będziemy mieli możliwość spróbowania swoich sił w roli trenera, dzięki trybowi menedżerskiemu. Mnie osobiście w szczególności cieszy fakt, iż będę mógł zagrać w fifę 2011 na swojej konsoli ps2. Nie pozostaje mi więc nic innego, jak tylko życzyć Wam i sobie miłego grania, a także wielu zwycięstw i sukcesów w trybie menedżerskim. Autor: Krzysiek I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 12

13 8.Dopalacze zabijają! W ostatnim czasie coraz więcej słyszy się o dopalaczach. W organizmie czynią one spustoszenie takie jak narkotyki. Te substancje psychoaktywne można kupić w internecie albo w wyspecjalizowanych sklepach. Młodzież podobno wciąż najchętniej sięga po marihuanę, ale jeszcze do niedawna nieznane nikomu dopalacze stają się coraz popularniejsze. Dziś do ich zażywania przyznaje się już 3, 5% uczniów ostatnich klas szkół ponadgimnazjalnych. Sklepy z dopalaczami,zwane smartshopami, od dawna działają na terenie większości państw Europy Zachodniej. Ich właściciele twierdzą, że sprzedają specyfiki tylko dla celów kolekcjonerskich, a na każdym opakowaniu znajduje się napis przestrzegający przed ich spożyciem. Podstawowym składnikiem większości znanych dopalaczy jest N- benzylopiperazyna w skrócie BZP. Jej działanie porównywalne jest do amfetaminy. BZP może uzależniać, powodować odwodnienie organizmu i przyspieszać tętno. Nadal jednak nie wszystko wiadomo o skutkach jej zażywania. Najczęściej łączone jest z substancją TFMPP, pochodzącą z grupy pochodnych piperazyny. Obok BZP i TFMPP w smartshopach dostępne są mieszanki ziołowe (susz roślinny), kraton (liście drzewa mitragyna speciosa, działające stymulująco na ośrodkowy układ nerwowy), szałwia wieszcza (roślina o działaniu halucynogennym) oraz fly agaric (muchomor czerwony lub plamisty). Następstwa wieloletniego przyjmowania dopalaczy nie są do końca zbadane. Ale już dziś wiadomo, że na pewno są szkodliwe. Lista działań niepożądanych jest długa. Dopalacze mogą powodować m.in. nudności, bóle głowy, stany lękowe, bezsenność, drgawki. Oprócz tego wywołują problemy z oddychaniem, znużenie, silny ból głowy, ataki szału, urojenia, znaczne podwyższenie temperatury ciała, biegunkę, zawroty głowy, obfite pocenie się ciała, śpiączkę oraz wymioty i brązowienie skóry. Autor: Weronika Tejs I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 13

14 Moja przygoda z pisaniem zaczęła się w podstawówce, kiedy to razem z koleżanką rysowałyśmy krótkie komiksy, które później przekształciły się w opowiadania. Byłyśmy małymi dziewczynkami o wielkiej wyobraźni. Z czasem, gdy dorastałyśmy, dojrzewały i ulegały przeobrażeniom również nasze bohaterki. W mojej głowie coraz częściej pojawiały się myśli na temat napisania swojego własnego opowiadania, dopiero później moja mama uświadomiła mi, że to co piszę nie jest już tylko krótką historią, ale książką. I to wtedy tak naprawdę zrodziło się we mnie ogromne uczucie, które istnieję do dziś i wiedziałam już czego chcę. Pisałam więc skrycie, czasami wychwytałam pewne słowa, które układały się w jedną całość, potem muzyka stała się tłem do wydarzeń, a moje emocje nadawały sens fantazji, która powstawała. 9. Dzieła Aerie Codzienność Im byłam starsza, tym częściej zauważałam, że odstaję od reszty. Widziałam różnice pomiędzy mną, a moimi nowymi znajomymi i bałam się tego. W okresie gimnazjalnym moja koleżanka, z którą rozpoczęłam swą pierwszą wędrówkę po świecie pisania, stała się mi obcą osobą. Gdy tracisz coś, co jest dla ciebie ważne, tak naprawdę dorastasz dużo szybciej i to wtedy właśnie wiesz, że nie jesteś już dzieckiem. Piszę o różnych sprawach, o rzeczywistości, o ludziach, którzy mnie otaczają, o swoich odczuciach, o podróżowaniu, ale również o tym co błahe i banalne. Pisanie pozwala mi się uwolnić od wszelkich trosk i poczucia samotności wśród wielu, tylko wtedy jestem sobą. Autor: Aerie Hej, hej! Nie płacz Dunio! Tych kawałków już nie da się pozlepiać. Pozbieraj je najlepiej i wyrzuć, uważaj tylko żebyś się nie skaleczyła ostrymi końcami. Delikatnie je przenoś. Przecież jutro też jest dzień nowy, świeży, który możesz modelować jak tylko zapragniesz. Nie naciskaj jednak zbyt mocno, bo życie to delikatna sprawa jest. Ach! I pamiętaj, że zginać i wyginać też możesz, tylko jak mówiłam wszystko powoli, po trochu, daj temu czas. Użyj kredek lub pasteli, aby nadać barwniejszego tonu. Doszlifuj trochę tu i tam. Uśmiechaj się, gdy pracujesz bo ten nawet najmniejszy uśmiech skrywa w sobie tyle radości, że życie które tworzysz będzie harmonijne, łagodne, z nutką optymizmu. Nie przejmuj się Obserwatorami, oni tylko oceniają, nie wnoszą jednak nic nowego, są prostolinijni i głusi na wszelką wrażliwość, nigdy nie zrozumieją, że posiadasz w sobie świat tak cudowny i piękny, że każdy kto dotknąłby jego bram zachłysnąłby się z wrażenia. Dunio, moja Dunio! Nie smuć się. Tam, gdzieś za progiem czasu, czeka na Ciebie ktoś. Myślę, że Cię zrozumie i pomoże ułożyć tą skomplikowaną układankę. Razem przejdziecie przez życie. Nie, Duniu. Ja nie mogę. Ty przecież wiesz jestem Tobą. Autor: Aerie I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 14

15 Na progu cienia I spojrzałam w jej błękitne oczy, pełne smutku, wielkiej tęsknoty do czegoś co już nie istniało. Wpatrywała się we mnie uważnie i nie widziałam już szaleństwa, które jeszcze przed chwilą czyhało w jej duszy. Zadrżała, zadrżałam i ja i była to jedyna chwila, kiedy nie potrafiłam pojąć co jej jest. Chciała coś powiedzieć, otwarła nawet usta, a potem rzekła coś, co doszło do mnie dużo później, tak jakby czas zatrzymał się na moment i tylko ona ruszyła. Ja nie mogłam jej zatrzymać, jej białe włosy musnęły mnie w twarz i przez chwilę poczułam słodki zapach jaśminu. Potem ujrzałam tylko, jak jej chuda sylwetka znika mi z oczu, jak wybija się ze skały, jak wznoszą się tumany kurzu, a potem nastała cisza, głucha i przepełniona czymś co za chwilę miało we mnie uderzyć z ogromną siłą. I podeszłam nawet, do tej krawędzi, wiesz? Ja nawet spojrzałam, tam. Tam w dół. Nic już nie istniało. Nachyliłam się, a wiatr nadciągnął ze wschodu i zaczął bawić się moimi włosami i pleść warkoczyki. Dopiero teraz, gdzieś z tyłu usłyszałam krzyk Yrre, to właściwie nie był krzyk, to był wrzask. Potem Jasha mówił coś do mnie, dokładnie nie pamiętam. Powtarzał coś jakby, że to niemożliwe co zrobiła. A ja dalej wpatrywałam się w przepaść i nagle znowu poczułam zapach jaśminu, ale był ciężki i tak jakby mnie otulił, zrobiło mi się ciepło, wręcz gorąco. I nagle szept, który zaczął odzywać się w mej głowie stał się realny. - Wybacz mi, Aneline. Nigdy nie wybaczyłam. Autor: Aerie Narodzenie świata I wnet niebo rozstąpiło się i niewiadomym było czy noc ciemnieje, czy też dzień jaśnieje. Białe ślepia zimna wyjrzały na świat i tak powstały pierwsze promienie światła i pierwsze nuty nocy. Wiadomym już było, że harmonia opanowuje świat i rzekła Złota Pani, córka północnego wiatru Spójrz na mnie Roso, wilczyco dnia, promyku słońca! I wejrzała Rosa na nią, a ona znów rzekła. Tyś opiekunką dnia, niech ci przeznaczonym będzie, bo twe serce ciepłe, a duch odważny. A Rosa spojrzała. Niech i tak będzie. Wiadomym już było, że nadzieja opanowuje świat i rzekła Złota Pani, córka wszystkich wód południowych. Spójrz na mnie Mroku, wilku nocy, tajemnico ciemności! I wejrzał Mrok na nią, a ona znów rzekła. Tyś opiekunem nocy, niech ci przeznaczonym będzie, bo twe serce zimne, a duch szlachetny. A Mrok spojrzał Niech i tak będzie. I zagościł uśmiech na twarzy Złotej Pani I nastanie wschód i zachód, córka jasności i syn ciemności. Ogień zrodzi przeznaczenie miecza i wiatr ześle skrzydła światłości. Córki me zrodzą się i wnet nastanie czas śmierci i czas życia. I słysząc to duchy wyjrzały za chmur na świat. Złota Pani uczyniła to samo. I wtem okaże się czy przeznaczenie wypełni świat ciemnością czy jasnością. Lecz nie przeznaczonym będzie żyć ludzkości w całkowitej harmonii świata. Rzekła szesnastego dnia drugiego miesiąca Pani Krwi, córka wód północnych, siostra Złotej Pani. Powstanie dzień i noc, światłość i mrok, dobro i zło. I wszystkie te rzeczy żyć będą po wieki w ich sercach. I czasem tylko sen przyniesie ukojenie i tylko oni wybrać będą mogli drogę swą, która im pisana będzie. Podniosła swe dłonie Pani Krwi, a jej dłonie splamione złem otuliły świat i tak w istocie I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 15

16 żywej zamieszkało i dobro i zło, i jasność i mrok, i dzień i noc. I tak podzielił się świat, który stworzyła Złota Pani, którą wychwalały istoty żywe. Teraz wychwalali Panią Krwi. Kolejne kamyki potoczyły się w dół z cichym westchnieniem, spadając w ciemną otchłań mgły. Gdzieś w oddali słychać było przybliżający się miarowy, lekki krok, z każdą chwilą był co raz wyraźniejszy. Odgłos przebijał się przez ciszę i błądził gdzieś echem wśród zakamarków wzgórz. Wędrowiec Córki me powstaną, zrodzą się i odnajdą, a wtedy zło odejdzie i na nowo zrodzi się harmonia świata. Odrzekła jej na to Złota Pani, a na jej twarzy zagościł spokój. Otulona ciepłem Rosy i zimnem Mroku milcząc czekała. Autor: Aerie Podróżnik po morzu chmur zatrzymał się, skały po których stąpał ukształtowały się w potężne schody. Jego oczom ukazał się cudowny krajobraz, był tak przepiękny i przerażający swym ogromem, że mężczyzna w czarnym płaszczu westchnął głęboko, dał ponieść się wyobraźni i uczuciom. Duchy gór przycupnęły tuż za nim i szeptały coś szybko między sobą w pradawnych językach. Zjawy, które kryły się w pobliskich szczelinach spoglądały na niego martwym wzrokiem. Wiatr zatańczył gdzieś obok, po czym zerwał się i począł bawić się rudymi włosami mężczyzny. Wielkie kłębiska chmur unosiły się nad podróżnikiem i pod nim, on sam nie wiedział, czy jest dalej na ziemi, czy też dotknął już nieba. Górował teraz nad szczytami i wzgórzami, które wznosiły się przed nim i za nim, a on sam zdawał się nie rozumieć ciszy, która go otaczała. W powietrzu unosił się dziwny zapach, zapach tęsknoty za czymś nieopisanym i smutnym, wędrowiec zamyślił się, ale ani razu nie spojrzał w dół, nie odwrócił się. Wiedział. Obcy na Krańcu Świata. Autor: Aerie Poznanie Nie, nie dla wiedzy podróżujemy. Nie po to też podróżujemy, by na chwilę z codziennych trosk się wyrwać i o kłopotach zapomnieć [...] Nie, nie żądza wiedzy nas gna ani ochota ucieczki, ale ciekawość, a ciekawość jak się zdaje, jest osobnym popędem, do innych niesprowadzalnym. Leszek Kołakowski Mini wykłady o maxi sprawach Maerwen kichnęła i przytrzymała swój kapelusz, aby nie odleciał. Wiatr był bardzo silny tego dnia. Wielkie kwiaty, których nazwy nie znała, a właśnie omijała je powoli, sięgały jej niemal bioder. Były ogromne, ich płatki w jasnych odcieniach różu i fioletu wyprężyły się i ukazywały swe dzikie piękno. Rośliny miały solidną budowę, mimo to delikatnie kiwały się pod wpływem wiatru. Tańczyły ostatni raz tego dnia, powoli układając się do snu, zamykając swoje wnętrze od nadciągających ciemności i wszechogarniającego zimna. Buty zachrzęściły na żwirze, dziewczyna zeszła z polany na małą wijącą się dróżkę. I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 16

17 Ciekawe, skąd się tu wzięła? I gdzie prowadzi? I czy w ogóle jest komuś potrzebna, a może ktoś tak jak i ona, czasami nią wędruje? Im dłużej się tak zastanowić tym bardziej można było dojść do wniosku, że żwirowane lub i nie, wijące się, nieznane dróżki są przeznaczone dla takich małych wędrowców jak Maerwen. Ruszyła w dalszą drogę. Przemierzając kolejne odcinki można było zauważyć, że krajobraz powoli się zmieniał, a ogromne kwiaty zostały głęboko w tyle. Gdy dziewczyna ogarniała swym wzrokiem wielkie, nadciągające chmury, zauważyła nagle, że z jej prawej strony porusza się coś o półkulistym kształcie. Przystanęła i zaczekała. Te dziwne zjawisko zbliżało się co raz bardziej i deptało po drodze wysokie trawy, które piszczały ze zmęczenia, aby po chwili znowu wyprostować się wykorzystując swą giętkość. W końcu po dość długim okresie oczekiwania na drogę wyszło coś o czterech krzywych nogach, małym ogonku, wielkiej, popękanej skorupie i wystającej głowie, która przyglądała się Maerwen z wielkim zaciekawieniem. - Dzień dobry! rzekł żółw, ukazując swój bezzębny uśmiech. - Chyba dobry wieczór. odrzekła również uśmiechając się Maerwen. Żółw rozszerzył oczy, po czym bardzo powoli rozejrzał się wokoło przyglądając się niebu. - Rzeczywiście. mruknął Rzeczywiście. Cóż, a więc jednak się trochę spóźnię. - Dokąd zmierzasz? spytała zaciekawiona dziewczyna. - Do Wielkiej Puszczy. odpowiedział żółw, po czym zamknął paszczę i przymknął oczy. Teraz wydawał się naprawdę stary. Zamyślił się tak na kilka chwil, dopóki Maerwen mu nie przerwała. - Czy to daleko? Żółw znów namyślił się po czym rzekł: - To zależy. Bo jeżeli wziąć pod uwagę drogę, to jest dosyć długa, jeżeli wziąć pod uwagę chęci podróżującego i jego zapał, czyli mnie tu zachichotał równie powoli, jak myślał i się poruszał droga będzie wyjątkowo krótka! - Chyba cię rozumiem. - Chcesz się zabrać razem ze mną? - Czemu nie! Maerwen poprawiła swój plecak i ruszyli razem polną ścieżką. Milczeli, nad ziemią zagościł zmierzch. - Jak masz na imię? spytała za chwilę dziewczyna. - Mam bardzo wiele imion, których część chciałbym pamiętać, ale nie pamiętam. Część zaś pamiętam, ale pamiętać bym nie chciał. A jakie jest twoje? - Maerwen. rzekła. - To krótkie, ładne i mało skomplikowane imię. powiedział uśmiechając się. - Skoro miałeś tyle imion i nie potrafisz ich spamiętać, ile zatem masz lat? - Całkiem sporo, może dwieście? A może trzysta? przystanął na chwilę i zamyślił się Nie, to z pewnością za mało. Muszę mieć około pięciuset lat. Maerwen otwarła szerzej oczy. - To bardzo dużo! krzyknęła. - Tak. mruknął zadowolony Chyba tak. Przypomniałem sobie jedno z imion, które lubiłem. Brzmi ono Neldor. - Jest równie ładne, krótkie i mało skomplikowane, co moje. przyznała Maerwen i na jej twarzy zagościł uśmiech. Czy znasz jakieś ciekawe historie? - Znam bardzo wiele ciekawych historii. stary żółw mlasnął swoją paszczą Ale w tej chwili ich nie pamiętam, ze względu na to iż było ich tak dużo. Dziewczyna westchnęła, ale pocieszył ją fakt, że na niebie zaczęły powoli pojawiać się pierwsze gwiazdy. - Możesz wdrapać się na moją skorupę, jeżeli jesteś senna. zaproponował Neldor. - Nie będzie ci to przeszkadzać? spytała. - Może jestem stary i nie pamiętam wszystkich swych imion, ale siły mam za dwóch takich żółwi. po czym przyklęknął, by dziewczyna mogła na nim usiąść. Potem znowu wyruszyli w dalszą drogę. Tak jak powiedział żółw, Maerwen co prawda nie czuła się śpiąca, ale gdy tylko znalazła się na skorupie Neldora, otuliło ją przyjemne ciepło bijące z jego skóry. Niedługo potem zasnęła. Ominęła ją cicha, księżycowa noc. Autor: Aerie I L i c e u m O g ó l n o k s z t a ł c ą c e i m. K r ó l a J a n a I I I S o b i e s k i e g o Strona 17