MAXIMO II DR D264DRM. Instrukcja dla lekarza

Transkrypt

1 MXIMO II DR Implantowany dwujamowy cyfrowy kardiowerter-defibrylator (VVE-DDDR) z funkcją stymulacji przeciwczęstoskurczowej During Charging (Podczas ładowania), trybem MVP (Zarządzana stymulacja komorowa), funkcją TherapyGuide oraz funkcją telemetrii bezprzewodowej Conexus Instrukcja dla lekarza

2

3 MXIMO II DR Instrukcja dla lekarza Instrukcja obsługi i programowania implantowanego dwujamowego cyfrowego kardiowertera-defibrylatora (VVE-DDDR) model Maximo II DR

4 Następujące nazwy są znakami towarowymi firmy Medtronic: TP During Charging, ctive Can, Cardiac Compass, Carelert, Chargeaver, Checklist, Conexus, Flashback, InCheck, MVP, Marker Channel, Maximo, Medtronic, Medtronic Carelert, Medtronic CareLink, PR Logic, PatientLook, Quick Look, urecan, witchback, T-hock, TherapyGuide

5 pis treści 1 Informacje ogólne o systemie Wstęp Opis systemu Wskazania i zastosowanie Przeciwwskazania Ostrzeżenia, środki ostrożności i możliwe zdarzenia niepożądane Ogólne ostrzeżenia i środki ostrożności Eksplantacja i utylizacja Instrukcje postępowania z urządzeniem i przechowywania go Podłączanie i ocena elektrody Działanie urządzenia Zagrożenia związane ze stosowaniem określonych metod terapii Urządzenia domowe i stosowane w miejscach pracy Możliwe zdarzenia niepożądane tosowanie programatora Nawiązanie połączenia telemetrycznego między urządzeniem i programatorem Przeprowadzenie sesji pacjenta Funkcje przycisków ekranowych Wykonanie ratunkowej terapii tachyarytmii ktywacja funkcji ratunkowej stymulacji w trybie VVI Usprawnienie sesji kontrolnej i sesji implantacji za pomocą funkcji Checklist (Lista kontrolna) Przegląd i programowanie parametrów urządzenia Zapisywanie i pobieranie zbioru wartości parametrów Wybór zbioru wartości parametrów za pomocą funkcji TherapyGuide Podgląd i wprowadzanie informacji o pacjencie Korzystanie z funkcji Live Rhythm Monitor Przyspieszenie sesji kontrolnych, korzystając z funkcji zdalnego wykrywania sygnału EKG Instrukcja dla lekarza 5

6 3.13 Zapisywanie i odczyt danych z urządzenia Wydruk raportów Implantacja urządzenia Przygotowanie do implantacji Wybór i implantacja elektrod Testowanie układu elektrod Podłączenie elektrod do urządzenia Wykonywanie testów progu defibrylacji komór Umieszczanie i mocowanie implantowanego kardiowertera-defibrylatora Zakończenie procedury implantacji Wymiana urządzenia Prowadzenie sesji kontrolnej pacjenta Wskazania dotyczące kontroli pacjenta Wyświetlanie podsumowania niedawno zapisanych danych utomatyczne alarmy i powiadomienia dotyczące opieki klinicznej i działania systemu Wyświetlanie długoterminowych trendów klinicznych w raporcie Cardiac Compass Wyświetlanie danych o epizodach arytmii i określanie preferencji pobierania danych Wyświetlanie liczników epizodów i terapii Przeglądanie danych funkcji Flashback Memory (Pamięć Flashback) Korzystanie z raportów Rate Histograms w celu oceny częstości akcji serca Wyświetlanie szczegółowych informacji o działaniu urządzenia i elektrod utomatyczne monitorowanie stanu urządzenia Optymalizacja czasu funkcjonowania urządzenia Konfigurowanie stymulacji Wykrywanie własnej aktywności serca Zapewnianie stymulacji Redukcja zbędnej stymulacji komorowej w trybie MVP tymulacja z adaptacją częstości Dostosowanie odstępu przedsionkowo-komorowego w przypadku zmian częstości Instrukcja dla lekarza

7 6.6 Dostosowywanie okresu PVRP do zmian częstości akcji serca Preferencja częstości własnej podczas okresów braku aktywności Zapewnienie stymulacji z niższą częstością podczas snu Zapobieganie konkurencyjnej stymulacji przedsionkowej Przerywanie częstoskurczów stymulatorowych Zarządzanie przewodzeniem wstecznym za pomocą funkcji PVC Response Ograniczanie nieprawidłowego hamowania komór za pomocą zabezpieczającej stymulacji komorowej (VP) Zapobieganie szybkiej stymulacji komorowej podczas tachyarytmii przedsionkowej Wzrost parametrów impulsów stymulacyjnych po terapii wysokonapięciowej Zapewnienie stymulacji o narzuconym szybkim rytmie po wysokonapięciowej terapii częstoskurczu komorowego/migotania komór Reakcja funkcji Ventricular Rate tabilization na przedwczesne skurcze komór Konfiguracja detekcji tachyarytmii Detekcja tachyarytmii przedsionkowych Detekcja tachyarytmii komorowych Odróżnianie częstoskurczu komorowego/migotania komór od częstoskurczu nadkomorowego za pomocą funkcji PR Logic Odróżnianie częstoskurczu zatokowego od częstoskurczu komorowego za pomocą funkcji Onset Odróżnianie częstoskurczu przedsionkowego/migotania przedsionków od częstoskurczu komorowego za pomocą funkcji tability Detekcja przedłużających się tachyarytmii za pomocą funkcji High Rate Timeout Zawieszanie i wznawianie detekcji tachyarytmii Konfigurowanie terapii antytachyarytmicznych Leczenie epizodów wykrywanych jako migotanie komór Leczenie częstoskurczu komorowego i szybkiego częstoskurczu komorowego za pomocą stymulacji przeciwczęstoskurczowych Leczenie częstoskurczu komorowego i szybkiego częstoskurczu komorowego za pomocą kardiowersji komorowej Instrukcja dla lekarza 7

8 8.4 Optymalizacja terapii za pomocą funkcji Progressive Episode Therapies Optymalizacja czasu ładowania za pomocą funkcji utomatic Capacitor Formation (utomatyczne formatowanie kondensatora) Testowanie systemu Ocena podstawowego rytmu własnego Pomiar progów stymulacji Pomiar impedancji elektrody Wykonywanie testu ensing (Wykrywanie) Testowanie kondensatorów urządzenia Indukowanie arytmii Prowadzenie terapii manualnej krócona instrukcja Charakterystyka fizyczna Właściwości elektryczne Wskaźniki wymiany Projected service life (Przewidywany czas funkcjonowania) Poziomy energii i typowe czasy ładowania tosowanie magnesu Przechowywane dane i diagnostyka B Parametry urządzenia B.1 Ustawienia ratunkowe B.2 Parametry detekcji tachyarytmii B.3 Parametry komorowej terapii przeciwczęstoskurczowej B.4 Parametry stymulacji B.5 Parametry Medtronic Carelert B.6 Parametry gromadzenia danych B.7 Parametry testów systemowych B.8 Parametry badań elektrofizjologicznych B.9 Parametry niepodlegające programowaniu Glosariusz Indeks Instrukcja dla lekarza

9 1 Informacje ogólne o systemie 1.1 Wstęp Informacje o tej instrukcji W niniejszej instrukcji opisano sposób działania oraz zastosowanie systemu Maximo II DR, model Konwencje instrukcji W całej instrukcji słowo urządzenie odnosi się do implantowanego urządzenia Maximo II DR. ymbol w tabelach parametrów wskazuje nominalną wartość nadaną przez firmę Medtronic danemu parametrowi. Przykładowe obrazy ekranów programatora w tej instrukcji pochodzą z ekranu programatora Medtronic CareLink, model Obrazy ekranów programatora mają charakter wyłącznie referencyjny i nie muszą być zgodne z ekranami w ostatecznej wersji oprogramowania. Nazwy przycisków na ekranie są oznaczone nawiasami kwadratowymi: [nazwa przycisku]. Instrukcja programowania jest często przedstawiana w niniejszym podręczniku jako blok programowania opisujący kolejne kroki, które należy wykonać, aby wyświetlić określone ekrany lub parametry. W blokach programowania zastosowano następujące zasady: ymbol znajduje się przed tekstem ekranu, który można wybrać w celu przejścia do nowego ekranu. ymbol poprzedza nazwę parametru, który można zaprogramować dla funkcji. Jeżeli krok nawigacji odwołuje się do pola na ekranie oznaczonego zarówno tytułem wiersza jak i tytułem kolumny, tytuły są oddzielone znakiem. Zasada ta nie dotyczy wartości parametrów. Jeśli aby udostępnić pozostałe parametry lub umożliwić nawigację wymagane jest wybranie określonej wartości parametru, wartość ta przedstawiona jest w <nawiasach>. Poniżej zamieszczono przykład bloku programowania oparty na w/w zasadach: Instrukcja dla lekarza 9

10 Wybrać ikonę Params (Parametry) Tekst ekranu do zaznaczenia Pole ekranu z tytułem wiersza tytułem kolumny Nazwa parametru <wymagana wartość> Nazwa przycisku Nazwa przycisku Nomenklatura dotycząca żywotności baterii Nomenklatura dotycząca żywotności baterii używana w niniejszej instrukcji zdefiniowana jest w normie CENELEC dotyczącej stymulatorów serca, EN :2003. Norma ta dotyczy aktywnych implantowanych urządzeń medycznych (ctive Implantable Medical Devices, IMD) przeznaczonych do leczenia bradykardii. Norma ta została zatwierdzona i opublikowana w grudniu Firma Medtronic przyjęła tę nową nomenklaturę w celu zapewnienia zgodności z normą CENELEC zakładając, że stanie się ona standardem międzynarodowym. Nomenklatura zdefiniowana w normie EN :2003 zastępuje używaną wcześniej terminologię dotyczącą żywotności baterii w urządzeniach. W poniższej tabeli przedstawiono nomenklaturę zdefiniowaną w normie EN :2003 oraz terminy przez nią zastąpione: Nomenklatura zgodna z normą EN : 2003 Nomenklatura używana wcześniej BO (Początek eksploatacji) EO (koniec eksploatacji) RRT (tan planowanej wymiany) Beginning of ervice (Początek eksploatacji) End of ervice (Koniec eksploatacji) Recommended Replacement Time (tan planowanej wymiany) BOL (Rozpoczęcie działania) EOL (Wyczerpanie baterii) ERI Beginning of Life (Rozpoczęcie działania) End of Life (Wyczerpanie baterii) Elective Replacement Indicator (Wskaźnik planowej wymiany) 10 Instrukcja dla lekarza

11 Nomenklatura zgodna z normą EN : 2003 Nomenklatura używana wcześniej PP (Przedłużony okres użytkowania) Prolonged ervice Period (Przedłużony okres użytkowania) Projected service life (Przewidywany czas funkcjonowania) Post-ERI conditions (Parametry po osiągnięciu stanu planowej wymiany) Longevity projections (Przewidywana żywotność) Dokumentacja produktu Przed przystąpieniem do implantacji urządzenia zdecydowanie zaleca się, aby użytkownik wykonał następujące czynności: Zapoznanie się z dokumentacją zawierającą informacje dotyczące zastosowania, implantacji i użycia urządzenia oraz przeprowadzenia sesji kontrolnych; taranne przeczytanie instrukcji technicznych elektrod stosowanych z opisywanym urządzeniem; Przeczytanie także instrukcji technicznych innych elementów układu. Omówienie procedury implantacji i sposób funkcjonowania urządzenia z pacjentem i innymi osobami, których dotyczą te informacje oraz przekazał pacjentowi informacje zawarte w dokumentacji znajdującej się w opakowaniu urządzenia Pomoc techniczna Firma Medtronic zatrudnia w wielu krajach wysoko wykwalifikowanych przedstawicieli i pracowników technicznych gotowych do udzielenia wsparcia lub, po zgłoszeniu odpowiedniego zapotrzebowania, przeprowadzenia szkolenia dotyczącego stosowania produktów firmy Medtronic. Ponadto firma Medtronic zatrudnia zespół konsultantów, zapewniających profesjonalne konsultacje techniczne dla użytkowników. W celu uzyskania dodatkowych informacji należy skontaktować się z miejscowym przedstawicielem firmy Medtronic bądź skontaktować się telefonicznie lub listownie z firmą Medtronic, używając danych adresowych zamieszczonych na wewnętrznej stronie okładki zkolenia dla użytkowników Firma Medtronic zaprasza lekarzy do udziału w szkoleniach dotyczących opisywanego urządzenia. Program szkolenia obejmuje wskazania do stosowania, funkcje systemowe, technikę implantacji oraz prowadzenie pacjentów. Instrukcja dla lekarza 11

12 1.1.5 Piśmiennictwo Główną pozycją piśmiennictwa jest praca F. I. Zacouto i L. J. Guize Fundamentals of Orthorhythmic Pacing. w: Luderitz B, Ed. Cardiac Pacing Diagnostic and Therapeutic Tools. New York: pringer-verlag; 1976: Dodatkowe, przydatne informacje zawierają poniższe pozycje piśmiennictwa: Estes M, Manolis, Wang P, Eds. Implantable Cardioverter-Defibrillators. New York, NY: Marcel Dekker, Inc Kroll MW, Lehmann MH, Eds. Implantable Cardioverter-Defibrillator Therapy: The Engineering-Clinical Interface. Norwell, M: Kluwer cademic Publishers inger I, Ed. Implantable Cardioverter-Defibrillator. rmonk, NY: Futura Publishing Co inger I, Barold, Camm J, Eds. Nonpharmacological Therapy of rrhythmias for the 21st Century: The tate of the rt. rmonk, NY: Futura Publishing Co tadler RW, Gunderson BD, Gillberg JM. n daptive Interval-Based lgorithm for Withholding ICD Therapy During inus Tachycardia. Pace. 2003; 26: Deklaracja zgodności Firma Medtronic oświadcza, że niniejszy produkt spełnia główne wymagania dyrektywy 1999/5/WE dotyczącej wyposażenia radiowego i terminali telekomunikacyjnych oraz dyrektywy 90/385/EWG dotyczącej aktywnych implantów medycznych. W celu uzyskania dodatkowych informacji należy się skontaktować z firmą Medtronic, korzystając z numerów telefonicznych i danych adresowych przedstawionych na wewnętrznej stronie okładki Deklaracja zgodności z normami kanadyjskimi IC ID:3408D- MIMPLNT2 To urządzenie kategorii II wykorzystujące komunikację radiową jest zgodne z normą Industry Canada R-310. Eksploatacja urządzenia podlega następującym dwóm warunkom: (1) niniejsze urządzenie nie może powodować zakłóceń i (2) niniejsze urządzenie musi akceptować wszelkie zakłócenia, łącznie z zakłóceniami mogącymi spowodować niepożądane działanie urządzenia. Działania urządzenia nie zakłócają stacje ostrzegania meteorologicznego, satelity meteorologiczne oraz systemy nawigacji satelitarnej operujące w paśmie 400, ,000 MHz. Urządzenie musi akceptować zakłócenia otrzymane, łącznie z zakłóceniami mogącymi spowodować niepożądane działanie. 12 Instrukcja dla lekarza

13 1.1.8 Objaśnienie symboli Poniższa lista symboli i skrótów ma zastosowanie do różnych produktów. by stwierdzić, które z nich dotyczą niniejszego produktu, należy zapoznać się z etykietami na opakowaniu. Tabela 1. Objaśnienie symboli przedstawionych na etykietach opakowania. ymbol Objaśnienie Conformité Européenne (Zgodność z normami Unii Europejskiej). Ten symbol oznacza, że urządzenie spełnia wszystkie wymagania Dyrektywy IMD 90/385/EWG (jednostka notyfikowana 0123) oraz Dyrektywy R&TTE 1999/5/WE. Ten symbol oznacza, że urządzenie spełnia wszystkie wymagania dotyczące radiowych urządzeń komunikacyjnych stawiane przez ustralijski Urząd ds. Komunikacji i Mediów (CM, ustralian Communications and Media uthority) oraz Ministerstwo Rozwoju Gospodarczego Nowej Zelandii w zakresie zarządzania spektrum fal radiowych. Zgodność radiowa. Ten symbol oznacza, że do tego urządzenia mogą mieć zastosowanie przepisy regulujące zasady działania urządzeń telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych w poszczególnych państwach. zczegółowe informacje dotyczące zgodności tego urządzenia ze standardami telekomunikacji i radiokomunikacji w poszczególnych państwach znajdują się na stronie Warunkowe bezpieczeństwo w badaniach MR. Układ stymulujący urecan spełnia zalecenia dotyczące bezpieczeństwa w środowisku MRI, jeśli jest używany zgodnie ze wskazówkami przedstawionymi w technicznej instrukcji obsługi systemu urecan. Uwaga: nie wszystkie urządzenia są warunkowo bezpieczne w badaniach MR. Przestroga Otwierać tutaj Nie używać w przypadku uszkodzenia opakowania Produkt do jednorazowego zastosowania Produkt sterylizowany tlenkiem etylenu Zapoznać z instrukcją użytkowania Instrukcja dla lekarza 13

14 Tabela 1. Objaśnienie symboli przedstawionych na etykietach opakowania. (ciąg dalszy) ymbol Objaśnienie Dotyczy tylko odbiorców w U Data produkcji Producent EC REP utoryzowany przedstawiciel we Wspólnocie Europejskiej Data ważności Numer partii produkcyjnej Numer do ponownego zamawiania Numer seryjny Dopuszczalne temperatury Z możliwością adaptacji Zawartość opakowania Urządzenie implantowane Implantowany stymulator 14 Instrukcja dla lekarza

15 Tabela 1. Objaśnienie symboli przedstawionych na etykietach opakowania. (ciąg dalszy) ymbol Objaśnienie Powleczony (implantowany stymulator) Implantowany kardiowerter-defibrylator Powleczony (implantowany kardiowerter-defibrylator) Urządzenie zapewniające stymulację resynchronizującą (CRT) Powleczone (urządzenie zapewniające stymulację resynchronizującą) Dwujamowy implantowany stymulator z terapią resynchronizującą (CRT-P) Dokumentacja produktu Klucz dynamometryczny kcesoria mplituda/szerokość impulsu mplituda/szerokość impulsu przedsionkowego mplituda/szerokość impulsu prawokomorowego mplituda/szerokość impulsu lewokomorowego Instrukcja dla lekarza 15

16 Tabela 1. Objaśnienie symboli przedstawionych na etykietach opakowania. (ciąg dalszy) ymbol Objaśnienie Maksymalna częstość stymulacji w trybie synchronizacji przedsionkowokomorowej/częstość podstawowa Częstość Częstość podstawowa Czułość Wykryty odstęp przedsionkowo-komorowy Odstęp przedsionkowo-komorowy (stymulowany/wykryty) Okres refrakcji Okres refrakcji przedsionków Okres refrakcji komór Okres refrakcji przedsionków po pobudzeniu komorowym (PVRP) Biegunowość Biegunowość stymulacji (jednojamowej) Biegunowość stymulacji (dwujamowej) 16 Instrukcja dla lekarza

17 Tabela 1. Objaśnienie symboli przedstawionych na etykietach opakowania. (ciąg dalszy) ymbol Objaśnienie Biegunowość stymulacji lewej komory Biegunowość stymulacji przedsionkowej Biegunowość stymulacji prawej komory Biegunowość wykrywania (jednojamowego) Biegunowość wykrywania (dwujamowego) Czułość przedsionkowa Czułość komorowa Terapie przerywające migotanie komór (dostarczone/zapamiętane) Terapie przerywające częstoskurcz komorowy tymulacja komór/opóźnienie komorowo-komorowe Monitorowany częstoskurcz komorowy Detekcja częstoskurczu przedsionkowego/migotania przedsionków Wykrywanie częstoskurczu komorowego/migotania komór Instrukcja dla lekarza 17

18 Tabela 1. Objaśnienie symboli przedstawionych na etykietach opakowania. (ciąg dalszy) ymbol Objaśnienie Wykrywanie częstoskurczu komorowego/szybkiego częstoskurczu komorowego/migotania komór Terapie przerywające częstoskurcz przedsionkowy/migotanie przedsionków Terapie przerywające częstoskurcz komorowy/migotanie komór Terapie przerywające częstoskurcz komorowy/szybki częstoskurcz komorowy (CRT) Interwencja przeciwdziałająca częstoskurczowi przedsionkowemu/migotaniu przedsionków alwa alwa (CRT) Burst+ (alwa+) alwa 50 Hz tymulacja przedsionkowa progresywnie zmienna ( ramp) tymulacja progresywnie zmienna (CRT) tymulacja progresywnie zmienna wzmocniona (Ramp+) tymulacja progresywnie zmienna wzmocniona (CRT) 18 Instrukcja dla lekarza

19 Tabela 1. Objaśnienie symboli przedstawionych na etykietach opakowania. (ciąg dalszy) ymbol Objaśnienie tymulacja komorowa progresywnie zmienna (V ramp) tymulacja przedsionkowo-komorowa progresywnie zmienna (V ramp) Defibrylacja Kardiowersja komór Kardiowersja przedsionkowo-komorowa Terapie przerywające szybki częstoskurcz komorowy Przełączanie trybów Częstość w trybie magnetycznym Niebezpieczne napięcie elektryczne Opcja ctive Can TR DR D R tymulator trzyjamowy z adaptacją częstości tymulator dwujamowy z adaptacją częstości tymulator dwujamowy tymulator jednojamowy z adaptacją częstości tymulator jednojamowy Instrukcja dla lekarza 19

20 1.1.9 Nota Funkcja Patient Information (Informacje o pacjencie) w aplikacji oprogramowania programatora stanowi narzędzie o charakterze informacyjnym dla użytkowników końcowych. Użytkownicy są odpowiedzialni za dokładne wprowadzenie informacji o pacjencie do bazy danych oprogramowania. Firma Medtronic nie ponosi żadnej odpowiedzialności za niedokładne i niepełne wprowadzenie informacji o pacjencie przez użytkownika końcowego przy użyciu funkcji Patient Information. FIRM Medtronic NIE PONOI ODPOWIEDZILNOŚCI WOBEC JKIEJKOLWIEK OOBY TRZECIEJ Z ŻDNE BEZPOŚREDNIE, POŚREDNIE, PRZYPDKOWE NI NTĘPUJĄCE ZKODY WYNIKŁE ZE TOOWNI INFORMCJI O PCJENCIE WPROWDZONYCH DO OPROGRMOWNI PRZEZ JEGO UŻYTKOWNIKÓW KOŃCOWYCH. Dodatkowe informacje dotyczące funkcji Patient Information zawiera Rozdział Opis systemu Implantowany dwujamowy kardiowerter-defibrylator (ICD) model Maximo II DR firmy Medtronic jest wieloprogramowalnym urządzeniem służącym do monitorowania i regulacji częstości akcji serca poprzez stosowanie jedno- lub dwukomorowej stymulacji antybradyarytmicznej z adaptacją częstości i komorowej stymulacji antytachyarytmicznej. Urządzenie wykrywa aktywność elektryczną serca pacjenta za pomocą elektrod wszczepionych do przedsionka i prawej komory. Następnie rytm serca jest analizowany przez urządzenie na podstawie zaprogramowanych parametrów detekcji zaburzeń rytmu serca. Urządzenie może automatycznie wykrywać tachyarytmie komorowe (VT/VF) i stosować terapie defibrylacji, kardiowersji i stymulacji przeciwczęstoskurczowej. Urządzenie wykrywa również automatycznie tachyarytmie przedsionkowe (T/F). Urządzenie reaguje na bradyarytmie przez dostarczanie stymulacji antybradyarytmicznej. Urządzenie dostarcza również informacje diagnostyczne i uzyskane z monitorowania, które ułatwiają ocenę układu i ustalenie sposobu leczenia pacjenta. Urządzenie jest wyposażone w złącze rzędowe DF4, które ułatwia podłączanie elektrody ze złączem DF4-LLHH lub DF4-LLHO w trakcie zabiegu implantacji. ymbole DF4-LLHH i DF4-LLHO oznaczają specyfikację określoną w standardzie IO 27186:2010, w której styki złącza elektrody są zdefiniowane jako niskonapięciowe (L), wysokonapięciowe (H) lub otwarte (O). Elektrody Zadaniem układu elektrod używanego z urządzeniem jest wykrywanie, stymulacja oraz terapie kardiowersji/defibrylacji w prawej komorze (RV), a także wykrywanie i stymulacja w przedsionku (). Z urządzeniem nie należy stosować jakichkolwiek elektrod bez uprzedniej weryfikacji zgodności elektrody i złącza. 20 Instrukcja dla lekarza

21 Informacje na temat wyboru i implantacji elektrod urządzenia zawiera Rozdział 4.2, Wybór i implantacja elektrod, str ystem urządzenia implantowanego W skład implantowanej części urządzenia wchodzą: Maximo II DR model, a także elektrody do stymulacji i defibrylacji. Rysunek poniżej przedstawia główne elementy, które komunikują się z układem urządzenia implantowanego. Rycina 1. Elementy systemu Programatory i oprogramowanie Do programowania opisywanego urządzenia należy stosować programator Medtronic CareLink, model 2090, wraz z oprogramowaniem. Programator Medtronic CareLink, model 2090, z funkcją telemetrii bezprzewodowej Conexus to rozwiązanie wygodne zarówno dla lekarzy, jak i dla pacjentów, ułatwiające implantację, kontrolę oraz monitorowanie. Telemetria bezprzewodowa Conexus eliminuje konieczność utrzymywania głowicy programującej nad implantowanym urządzeniem w trakcie sesji programowania lub monitorowania. W przypadku komunikacji bezprzewodowej między wszczepionym urządzeniem i programatorem w szpitalu lub Instrukcja dla lekarza 21

22 przychodni system korzysta z telemetrii bezprzewodowej o częstotliwości radiowej (RF). Funkcja telemetrii bezprzewodowej Conexus działa w paśmie MIC (Medical Implant Communications ervice), zarezerwowanym wyłącznie dla zaimplantowanych urządzeń medycznych. Korzystanie z pasma MIC pozwala uniknąć zakłóceń pochodzących od stosowanych w gospodarstwie domowym urządzeń elektronicznych, takich jak kuchenki mikrofalowe, telefony komórkowe, elektroniczne nianie. Funkcję telemetrii bezprzewodowej Conexus w urządzeniach implantowanych należy włączyć za pomocą aktywatora Conexus lub głowicy programującej. Jeżeli nie jest używany aktywator Conexus lub używany jest programator bez funkcji telemetrii bezprzewodowej, należy za pomocą głowicy programującej zainicjować i nawiązać połączenie z urządzeniem w przychodni. W trakcie sesji telemetrii bezprzewodowej zablokowana jest komunikacja i możliwość zainicjowania sesji w danym urządzeniu przez wszelkie inne programatory. Rozwiązanie takie zapewnia pacjentowi bezpieczeństwo i chroni przed nieuprawnionym dostępem do danych. nalogicznie w trakcie sesji z pacjentem nie jest możliwa jakakolwiek komunikacja danego programatora z implantowanymi urządzeniami innych pacjentów ani programowanie innych urządzeń. Programatory pochodzące od innych producentów nie są kompatybilne z urządzeniami produkowanymi przez firmę Medtronic, jednak nie są w stanie wywołać uszkodzenia urządzeń firmy Medtronic. ktywator Conexus, model ktywator Medtronic Conexus, model 27901, umożliwia włączanie funkcji telemetrii bezprzewodowej Conexus w urządzeniach implantowanych, które obsługują tę funkcję. ktywator Conexus ctivator jest używany z programatorem Medtronic CareLink, model 2090, z funkcją telemetrii bezprzewodowej Conexus w szpitalach lub przychodniach. nalizator, model 2290 ystem obsługuje analizator Medtronic CareLink, model 2290, który stanowi wyposażenie dodatkowe programatora Medtronic CareLink. Możliwe jest, aby sesja z urządzeniem i sesja z analizatorem były aktywne jednocześnie, a także szybkie przełączanie się między nimi bez konieczności kończenia lub ponownego uruchamiania sesji. Możliwe jest również wysłanie danych z analizatora do programatora. Monitor Medtronic CareLink, model 2490C Monitor, model 2490C służy pacjentom do automatycznego zbierania informacji z zaimplantowanego urządzenia i przekazywania tych informacji lekarzowi. Monitor komunikuje się z urządzeniem pacjenta bezprzewodowo i przekazuje informacje za pomocą domowej linii telefonicznej, zakładając, że w miejscu zamieszkania pacjenta dostępna jest sieć Medtronic CareLink Network. Placówki medyczne ustalają zazwyczaj porę transmisji na czas snu pacjenta. Monitor może również przesłać alarmy urządzenia do placówki poza ustalonymi czasami transmisji, jeżeli urządzenie zostało tak zaprogramowane. Pacjent nie musi robić z monitorem nic poza 22 Instrukcja dla lekarza

23 wykonaniem procedury początkowej konfiguracji. Więcej informacji na temat połączenia oraz wykorzystania monitora można znaleźć w jego dokumentacji. Wskaźnik PatientLook, model 2490R Wskaźnik PatientLook, model 2490R jest monitorem domowym, który automatycznie monitoruje urządzenie zaimplantowane pacjentowi, gdy wystąpi ważna zmiana stanu urządzenia i stanu pacjenta. Włączenie się lampek stanu Medtronic Carelert na wskaźniku PatientLook informuje o konieczności sprawdzenia implantowanego urządzenia przez lekarza pacjenta lub w przychodni. Do monitorowania urządzenia pacjenta wskaźnik PatientLook używa bezprzewodowego połączenia Conexus. Przed pierwszym użyciem wskaźnika PatientLook wymagane jest nawiązanie przez pacjenta połączenia bezprzewodowego między wskaźnikiem PatientLook a urządzeniem. Po zakończeniu wstępnej konfiguracji wskaźnik PatientLook automatycznie sprawdza urządzenie bez dodatkowych działań pacjenta. Pacjenci w dowolnym czasie mogą ręcznie sprawdzić urządzenie pod kątem powiadomień Carelert. Urządzenie Patient ssistant model 2696 InCheck Urządzenie Patient ssistant model 2696 InCheck umożliwia pacjentom realizację następujących funkcji: rozpoczęcie zapisu w pamięci urządzenia danych dotyczących zdarzeń sercowych; zweryfikowanie, czy implantowane urządzenie wykrywa podejrzewane tachyarytmie przedsionkowe. Zawartość jałowego opakowania Opakowanie zawiera jeden implantowany kardiowerter-defibrylator oraz jeden klucz dynamometryczny. 1.3 Wskazania i zastosowanie Urządzenie Maximo II DR jest przeznaczone do komorowej stymulacji przeciwczęstoskurczowej oraz defibrylacji komór w celu zautomatyzowanej terapii zagrażających życiu tachyarytmii komorowych. Przed przystąpieniem do implantacji należy wykonać pełen zestaw badań kardiologicznych, w tym badania elektrofizjologiczne. Ponadto zarówno w trakcie implantacji, jak i po jej zakończeniu zaleca się przeprowadzenie testów oraz elektrofizjologicznej oceny bezpieczeństwa i skuteczności stymulacji przeciwczęstoskurczowej. Instrukcja dla lekarza 23

24 1.4 Przeciwwskazania Istnieją przeciwwskazania dotyczące stosowania urządzenia Maximo II DR u pacjentów, u których tachyarytmie są wywołane przejściowymi lub odwracalnymi czynnikami, takimi jak wymienione, ale nie ograniczającymi się wyłącznie do wymienionych: świeży zawał mięśnia sercowego, zatrucie lekami, tonięcie, porażenie prądem elektrycznym, zaburzenia gospodarki elektrolitowej, hipoksja lub posocznica. Urządzenie jest przeciwwskazane u pacjentów, którym wszczepiono stymulator jednobiegunowy. 24 Instrukcja dla lekarza

25 2 Ostrzeżenia, środki ostrożności i możliwe zdarzenia niepożądane 2.1 Ogólne ostrzeżenia i środki ostrożności Zabezpieczenie przed wyładowaniem podczas obsługi Należy wyłączyć funkcję detekcji tachyarytmii w trakcie implantacji, eksplantacji oraz podczas postępowania po śmierci pacjenta. Urządzenie może spowodować porażenie prądem o wysokim napięciu w przypadku dotknięcia końcówek defibrylacyjnych. Izolacja elektryczna podczas implantacji Podczas implantacji należy dopilnować, by pacjent nie miał kontaktu z uziemionymi urządzeniami, ponieważ może to doprowadzić do wystąpienia upływu prądu elektrycznego. Upływ prądu elektrycznego może wywołać tachyarytmie i w konsekwencji śmierć pacjenta. Zestaw do defibrylacji zewnętrznej Podczas doraźnego testowania urządzenia, w trakcie procedury implantacji oraz w każdym przypadku, gdy możliwe jest wystąpienie tachyarytmii lub gdy tachyarytmie są celowo indukowane podczas testowania po implantacji, w pobliżu powinien znajdować się zestaw do defibrylacji zewnętrznej, aby w razie potrzeby można go było szybko zastosować. Zgodność elektrod Nie należy stosować elektrod pochodzących od innych producentów, o niepotwierdzonej zgodności z urządzeniami firmy Medtronic. Niezgodność elektrody z urządzeniem firmy Medtronic może spowodować niedostateczne wykrywanie aktywności własnej serca, zaprzestanie niezbędnej terapii lub też upływ prądu albo przerywanie połączenia elektrycznego. 2.2 Eksplantacja i utylizacja Podczas eksplantacji i likwidacji urządzenia należy uwzględnić następujące informacje: Przed eksplantacją, czyszczeniem lub transportem urządzenia należy pobrać dane oraz wyłączyć funkcję detekcji tachyarytmii. Wymienione procedury zabezpieczają przed generowaniem niepotrzebnych wyładowań przez urządzenie. Po śmierci pacjenta należy eksplantować urządzenie. W niektórych krajach eksplantacja wszczepianych urządzeń o zasilaniu bateryjnym jest obowiązkowa z uwagi na aspekty związane z ochroną środowiska; należy zapoznać się z obowiązującymi przepisami lokalnymi. Należy również pamiętać, że urządzenie może eksplodować na skutek narażenia na temperatury panujące podczas kremacji zwłok lub spalania odpadów szpitalnych. Instrukcja dla lekarza 25

26 Wszczepione urządzenia firmy Medtronic są przeznaczone wyłącznie do jednorazowego użytku. Eksplantowane urządzenia nie powinny być resterylizowane ani ponownie implantowane. Eksplantowane urządzenia należy przesłać do firmy Medtronic do analizy i likwidacji. dres korespondencyjny zamieszczono na wewnętrznej stronie okładki. 2.3 Instrukcje postępowania z urządzeniem i przechowywania go Należy przestrzegać niniejszych wskazań w przypadku przechowywania i postępowania z urządzeniem Postępowanie z urządzeniem Kontrola i otwarcie opakowania Przed przystąpieniem do otwarcia tacy jałowego opakowania należy wzrokowo sprawdzić, czy widoczne są oznaki uszkodzeń, które mogłyby świadczyć o naruszeniu sterylności wnętrza opakowania. Uszkodzenie opakowania Opakowanie urządzenia składa się z tacy zewnętrznej i wewnętrznej. Nie należy używać urządzenia ani akcesoriów, jeśli zewnętrzna taca jest wilgotna, przebita, otwarta lub uszkodzona. W takim wypadku należy zwrócić urządzenie do firmy Medtronic, ponieważ mogło dojść do naruszenia jałowego opakowania lub uszkodzenia powodującego nieprawidłowe działanie urządzenia. Urządzenie nie jest przystosowane do powtórnej sterylizacji. terylizacja Firma Medtronic przeprowadziła sterylizację zawartości opakowania za pomocą tlenku etylenu przed dostarczeniem do użytkownika. Urządzenie przeznaczone jest wyłącznie do jednorazowego użytku i nie powinnno być poddawane ponownej sterylizacji. Temperatura urządzenia Przed przystąpieniem do programowania lub implantacji urządzenia należy odczekać, aż osiągnie ono temperaturę pokojową. Temperatury poniżej lub powyżej temperatury pokojowej mogą wpływać na początkowy okres funkcjonowania urządzenia. Upuszczenie urządzenia Jeżeli po wyjęciu z opakowania urządzenie zostało upuszczone na twarde podłoże z wysokości przekraczającej 30 cm, należy zrezygnować z implantacji tego egzemplarza. Data ważności Nie należy implantować urządzenia po upływie daty ważności; w przeciwnym wypadku żywotność baterii może ulec skróceniu. Wyłącznie do jednorazowego użytku Nie należy ponownie sterylizować ani wszczepiać eksplantowanej elektrody. 26 Instrukcja dla lekarza

27 2.3.2 Przechowywanie urządzenia Nie zbliżać urządzenia do magnesów by uniknąć uszkodzenia urządzenia, należy przechowywać je w czystym miejscu, z dala od źródeł pola magnetycznego, przedmiotów zawierających magnesy oraz źródeł zakłóceń elektromagnetycznych. Dopuszczalne temperatury Opakowanie powinno być przechowywane i transportowane w temperaturach pomiędzy 18 C a +55 C. W temperaturze poniżej 18 C może nastąpić elektryczne przywrócenie pierwotnych ustawień. Żywotność i skuteczność urządzenia mogą się zmniejszyć w temperaturze przekraczającej +55 C. 2.4 Podłączanie i ocena elektrody zczegółowe informacje i środki ostrożności dotyczące pracy z elektrodami zamieszczono w technicznych instrukcjach obsługi. Klucz sześciokątny Należy stosować wyłącznie klucz dynamometryczny dostarczany wraz z urządzeniem. Uniemożliwia on uszkodzenie urządzenia przez zbyt silne dokręcenie śruby dociskowej. Inne klucze dynamometryczne (np. klucz sześciokątny z niebieskim uchwytem lub zgięty w prawo) mają większe momenty obrotowe, do których nie są przystosowane złącza elektrod. Podłączenie elektrody Podczas podłączania elektrody do urządzenia należy uwzględnić następujące informacje: Pozostawione elektrody należy zabezpieczyć nasadkami, aby uniknąć przewodzenia sygnałów elektrycznych. Należy zaślepić nieużywane porty elektrod, aby zabezpieczyć urządzenie. prawdzić podłączenia elektrod. Na skutek zbyt luźnego podłączenia elektrod może dojść do nieprawidłowości w wykrywaniu sygnałów oraz w dostarczaniu terapii antyarytmicznej. Impedancja elektrody Podczas oceny układu elektrod należy uwzględnić następujące informacje dotyczące impedancji elektrod: Należy upewnić się, że impedancja elektrody defibrylacyjnej przekracza 20 Ω; Impedancja o wartości poniżej 20 Ω może powodować uszkodzenie urządzenia lub uniemożliwiać prowadzenie terapii wysokonapięciowej. Przed dokonaniem pomiarów elektrycznych i zbadaniem skuteczności defibrylacji należy odsunąć od wszystkich elektrod obiekty wykonane z materiałów przewodzących, takie jak np. prowadniki. Obiekty metalowe, takie jak np. prowadniki, mogą spowodować zwarcie elektrody i urządzenia, sprawiając, że prąd elektryczny ominie serce i może uszkodzić urządzenie lub elektrodę. Instrukcja dla lekarza 27

28 Elektrody nasierdziowe Nie należy zginać, modyfikować lub usuwać jakichkolwiek części elektrod nasierdziowych. Nie zastosowanie się do powyższej wskazówki może wpłynąć na działanie i żywotność elektrody. 2.5 Działanie urządzenia kcesoria Opisywane urządzenie można stosować wyłącznie z akcesoriami, elementami podlegającymi zużyciu oraz jednorazowymi, które zostały zaakceptowane przez zatwierdzoną instytucję atestującą jako całkowicie bezpieczne w użyciu zgodnie z odpowiednimi normami technicznymi. Wyczerpanie baterii Należy uważnie kontrolować żywotność baterii. Postępujące wyczerpanie baterii prowadzi do zatrzymania działania urządzenia. Impulsy wysokoenergetyczne stosowane w kardiowersji i defibrylacji skracają żywotność baterii. Nadmierna liczba cykli ładowania skraca również żywotność baterii. Charge Circuit Timeout (Limit czasu obwodu ładowania) lub Charge Circuit Inactive (Obwód ładowania nieaktywny) Jeżeli na ekranie programatora zostanie wyświetlony komunikat Charge Circuit Timeout lub Charge Circuit Inactive, należy bezzwłocznie skontaktować się z przedstawicielem firmy Medtronic i wymienić urządzenie na nowe. Jeśli powyższy komunikat został wyświetlony, impulsy wysokoenergetyczne są niedostępne dla pacjenta. Jednoczesne stosowanie stymulatora Jeśli jednocześnie z implantowanym kardiowerterem-defibrylatorem (ICD) stosowany jest osobny stymulator, należy upewnić się, że ICD nie wykrywa impulsów stymulacyjnych stymulatora, gdyż może to utrudniać detekcję tachyarytmii przez ICD. Należy zaprogramować stymulator, tak aby impulsy wyjściowe były generowane w odstępach dłuższych niż odstępy detekcji tachyarytmii wykonywanej przez ICD. Wskaźniki stanu urządzenia Jeśli po pobraniu danych z urządzenia na programatorze wyświetlany jest jakikolwiek wskaźnik stanu urządzenia (np. elektryczne przywracanie pierwotnych ustawień), należy niezwłocznie poinformować o tym przedstawiciela firmy Medtronic. Jeżeli wyświetlane są te wskaźniki stanu urządzenia, terapie mogą być niedostępne do zastosowania u pacjenta. Elektryczne przywracanie pierwotnych ustawień Elektryczne przywrócenie pierwotnych ustawień może być spowodowane działaniem temperatury niższej niż -18 C lub działaniem silnego pola magnetycznego. Należy doradzić pacjentowi unikanie silnych pól elektromagnetycznych. Należy przestrzegać ograniczeń temperatury przechowywania w celu uniknięcia narażenia urządzenia na działanie niskich temperatur. Jeżeli nastąpi częściowe przywrócenie pierwotnych ustawień, stymulacja będzie kontynuowana w zaprogramowanym trybie, przy czym zachowanych zostanie wiele z zaprogramowanych ustawień. Jeśli doszło do całkowitego przywrócenia pierwotnych ustawień, urządzenie 28 Instrukcja dla lekarza

29 podejmuje pracę w trybie VVI z częstością 65 min -1. W przypadku elektrycznego przywrócenia pierwotnych ustawień natychmiast po pobraniu danych wyświetlony zostaje komunikat ostrzegawczy programatora. by przywrócić poprzednie działanie urządzenia, należy je przeprogramować. Należy poinformować przedstawiciela firmy Medtronic, że nastąpiło przywrócenie pierwotnych ustawień urządzenia. Wskaźnik stanu wyczerpania baterii (EO) Natychmiast po wyświetleniu symbolu wskaźnika stanu wyczerpania baterii (EO) należy wymienić urządzenie na nowe. Wkrótce stymulacja, wykrywanie i terapia za pomocą urządzenia mogą nie być możliwe. Testy kontrolne po implantacji Podczas kontrolnych testów urządzenia należy wziąć pod uwagę następujące informacje: Zestaw do defibrylacji zewnętrznej powinien znajdować się w pobliżu, gotowy do natychmiastowego użycia. Podczas testowania urządzenia mogą wystąpić potencjalnie niebezpieczne samoczynne lub indukowane tachyarytmie. Zmiany stanu klinicznego pacjenta, schemat dawkowania leków oraz inne czynniki mogą zmienić wartość progu defibrylacji (DFT), ograniczając umiarownienie tachyarytmii pacjenta w okresie pooperacyjnym. kuteczne umiarowienie migotania komór lub częstoskurczu komorowego podczas zabiegu implantacji nie daje gwarancji osiągnięcia podobnej skuteczności w umiarowieniu tachyarytmii okresie pooperacyjnym. Wyższa od zaprogramowanej wartość energii Jeżeli urządzenie zostało uprzednio naładowane do energii o wyższej wartości, a ładunek ten wciąż pozostaje w kondensatorach, może nastąpić wyładowanie energii o wartości wyższej od zaprogramowanej. Magnesy Ustawienie magnesu nad urządzeniem powoduje wstrzymanie detekcji tachyarytmii, pozostając bez wpływu na terapię antybradyarytmiczną. Po umieszczeniu głowicy programującej nad urządzeniem w trakcie sesji telemetrii bezprzewodowej, magnes w głowicy programującej zawsze powoduje zawieszenie detekcji tachyarytmii. Po umieszczeniu głowicy programującej nad urządzeniami ustaleniu sesji telemetrii przewodowej detekcja tachyarytmii nie ulega zawieszeniu. Interwencja przeciwdziałająca częstoskurczowi stymulatorowemu (PMT) Nawet przy włączonej funkcji PMT Intervention w pewnych przypadkach częstoskurcz stymulatorowy PMT może nadal wymagać interwencji polegających na ponownym zaprogramowaniu urządzenia, farmakoterapii lub oceny funkcjonowania elektrody. Marginesy bezpieczeństwa stymulacji i wykrywania Zużyta elektroda może powodować zmniejszenie amplitudy wykrywania i zwiększenie progu stymulacji, co może prowadzić do niedostatecznego wykrywania lub utraty pobudzeń wystymulowanych. Ustawiając wartości amplitudy stymulacji, szerokości impulsu stymulacji i czułości należy upewnić się, że ustalony został wystarczający margines bezpieczeństwa. Instrukcja dla lekarza 29

30 Bezpieczeństwo pacjenta podczas bezprzewodowej sesji telemetrycznej Przed rozpoczęciem bezprzewodowej sesji telemetrycznej należy upewnić się, że wybrano właściwego pacjenta. Przez cały czas trwania sesji należy utrzymywać kontakt wzrokowy z pacjentem. Jeżeli zostanie wybrany niewłaściwy pacjent i uruchomiona zostanie sesja, możliwe jest przypadkowe zaprogramowanie błędnych ustawień w urządzeniu pacjenta. Programatory Do komunikacji z urządzeniem należy stosować wyłącznie programatory i oprogramowanie firmy Medtronic. Programatory i oprogramowanie innych producentów nie są zgodne z urządzeniami firmy Medtronic. Tryby z adaptacją częstości Nie należy programować trybów z adaptacją częstości u pacjentów nietolerujących częstości wyższych od zaprogramowanej częstości podstawowej. Tryby z adaptacją częstości mogą być przyczyną dyskomfortu u tych pacjentów. Początkowe wartości parametrów Nie należy stosować początkowych lub nominalnych wartości amplitudy i czułości stymulacji bez sprawdzenia, czy wartości te zapewniają pacjentowi właściwy margines bezpieczeństwa. Jednojamowe tryby przedsionkowe Nie należy programować jednojamowych trybów przedsionkowych u pacjentów z upośledzonym przewodnictwem węzła przedsionkowo-komorowego. W tych trybach nie występuje stymulacja komorowa. Wolne przewodzenie wsteczne i częstoskurcz stymulatorowy Jeżeli czas przewodzenia komorowo-przedsionkowego jest dłuższy niż 400 ms, wolne przewodzenie wsteczne może powodować częstoskurcz stymulatorowy (PMT). W wypadku, gdy czas przewodzenia komorowo-przedsionkowego jest krótszy niż 400 ms, zaprogramowanie opcji interwencji przeciwdziałającej częstoskurczowi stymulatorowemu może zapobiec częstoskurczowi stymulatorowemu. prawdzanie stymulacji krzyżowej Podczas implantacji i regularnie gdy włączona jest przedsionkowa stymulacja przeciwczęstoskurczowa (TP), należy sprawdzać, przy zaprogramowanym ustawieniu wyjściowym TP przedsionków, czy nie pojawia się wystymulowane pobudzenie komorowe. Jest to szczególnie ważne, gdy elektroda jest umieszczona w dolnej części przedsionka. Zespół Twiddlera Manipulowanie implantowanym urządzeniem przez pacjenta może spowodować przejściowy wzrost częstości stymulacji, jeśli dla urządzenia zaprogramowano tryb stymulacji z adaptacją częstości Pacjenci uzależnieni od działania stymulatora Bezpieczna stymulacja komorowa U pacjentów zależnych od stymulatora należy zawsze włączyć parametr Ventricular afety Pacing (VP) (Bezpieczna stymulacja komorowa). Funkcja Ventricular afety Pacing zapobiega wystąpieniu asystolii komorowej 30 Instrukcja dla lekarza

31 spowodowanej niewłaściwym hamowaniem stymulacji komorowej spowodowanej nadmierną czułością wykrywania w komorze. Tryb stymulacji ODO W trybie stymulacji ODO stymulacja jest wyłączona. U pacjentów uzależnionych od stymulatora nie należy programować trybu stymulacji ODO. Należy w takim przypadku użyć testu Underlying Rhythm (Podstawowy rytm własny), aby zapewnić krótki czas bez stymulacji. Test podstawowego rytmu własnego Używając testu Underlying Rhythm do hamowania stymulacji, należy zachować szczególną ostrożność. U pacjenta nie wystąpi stymulacja, jeżeli została ona wstrzymana. 2.6 Zagrożenia związane ze stosowaniem określonych metod terapii Rentgenowska tomografia komputerowa (tomografia komputerowa) Jeśli pacjent poddawany jest badaniu tomograficznemu, ale kardiowerter-defibrylator nie znajduje się bezpośrednio na drodze wiązki promieniowania rentgenowskiego, badanie nie będzie miało wpływu na kardiowerter-defibrylator. Jeśli kardiowerter-defibrylator znajduje się bezpośrednio w wiązce promieniowania rentgenowskiego, przez czas pozostawania w wiązce może występować nadmierna czułość. Jeśli kardiowerter-defibrylator będzie znajdował się w wiązce przez czas dłuższy niż 4 s, należy zastosować odpowiednie środki w celu zabezpieczenia pacjenta, takie jak włączenie trybu asynchronicznego u pacjentów uzależnionych od stymulatora lub włączenie trybu bez stymulacji dla pacjentów nieuzależnionych od stymulatora oraz wyłączenie funkcji detekcji częstoskurczu. Środki te zapobiegają błędnemu hamowaniu i synchronizacji. Po zakończeniu badania tomograficznego należy przywrócić ustawienia parametrów urządzenia oraz włączyć funkcję detekcji częstoskurczu. Diatermia Pacjenci posiadający metalowe implanty, np. stymulatory czy implantowalne kardiowertery-defibrylatory wraz z elektrodami, nie powinni być poddawani zabiegom z użyciem diatermii. Interakcje zachodzące pomiędzy implantem a energią wyzwalaną podczas diatermii mogą doprowadzić do uszkodzenia tkanek, migotania komór lub uszkodzenia elementów urządzenia, co może spowodować poważne uszkodzenia ciała, utratę skuteczności elektroterapii i (lub) konieczność ponownego zaprogramowania urządzenia lub jego wymiany. Elektrokauteryzacja Elektrokauteryzacja może wywołać tacharytmie komorowe i migotanie komór bądź nieprawidłowe działanie urządzenia. Jeżeli wykonanie zabiegu z Instrukcja dla lekarza 31

32 użyciem elektrokauteryzacji jest konieczne w celu zmniejszenia możliwości wystąpienia powikłań należy przedsięwziąć następujące środki ostrożności: Upewnić się, że dostępny jest sprzęt do tymczasowej stymulacji i defibrylacji. W przypadku pacjentów uzależnionych od stymulatora zaprogramować w urządzeniu tryb stymulacji asynchronicznej. Po zakończeniu procedury elektrokauteryzacji zaprogramować w urządzeniu pierwotny tryb stymulacji. Zawiesić wykrywanie tachyarytmii za pomocą magnesu lub wyłączyć funkcję detekcji tachyarytmii przy użyciu programatora. Po zakończeniu procedury elektrokauteryzacji usunąć magnes lub użyć programatora w celu włączenia wykrywania tachyarytmii. W miarę możliwości stosować elektrokauteryzację dwubiegunową. W razie zastosowania elektrokauteryzacji jednobiegunowej ustawić płytkę uziemienia tak, by droga przepływu prądu nie przebiegała przez urządzenie i układ elektrod ani w ich pobliżu. Minimalna odległość drogi przepływu prądu od urządzenia i układu elektrod wynosi 15 cm. Unikać bezpośredniego kontaktu urządzeń do elektrokauteryzacji z implantowanym urządzeniem i elektrodami. Bezpośredni kontakt może uszkodzić implantowane urządzenie lub elektrody. tosować krótkie, przerywane i niemiarowe sekwencje elektrokauteryzacji przy użyciu najmniejszych dawek energii skutecznych klinicznie. Defibrylacja zewnętrzna Defibrylacja zewnętrzna może uszkodzić zaimplantowane urządzenie. Defibrylacja zewnętrzna może również czasowo lub na stałe podwyższyć progi stymulacji lub uszkodzić mięsień sercowy w miejscu styku z elektrodą. by zmniejszyć przepływ prądu przez urządzenie i elektrodę, należy przedsięwziąć następujące środki ostrożności: tosować najniższą wartość energii defibrylacji skuteczną klinicznie. Umieścić płaskie elektrody lub łyżki defibrylacyjne w odległości nie mniejszej niż 15 cm od urządzenia. Umieścić płaskie elektrody lub łyżki defibrylacyjne prostopadle do urządzenia i układu elektrod. W razie zastosowania defibrylacji zewnętrznej, podczas której łyżki znajdowały się w odległości mniejszej niż 15 cm od urządzenia, należy się skontaktować z przedstawicielem firmy Medtronic. 32 Instrukcja dla lekarza

33 Litotrypsja Litotrypsja może spowodować trwałe uszkodzenie urządzenia, jeśli znajduje się ono w ognisku promienia litotryptora. W przypadku konieczności wykonania litotrypsji należy przedsięwziąć następujące środki ostrożności: Wyłączyć detekcję tachyarytmii za pomocą programatora. Po zakończeniu litotrypsji włączyć detekcję tachyarytmii. W przypadku pacjentów zależnych od stymulatora należy zaprogramować urządzenie na tryb stymulacji asynchronicznej. Po zakończeniu procedury litotrypsji należy zaprogramować urządzenie na tryb stymulacji z pierwotnymi ustawieniami. Utrzymywać ognisko promienia litotryptora w odległości nie mniejszej niż 2,5 cm od implantowanego urządzenia. Magnetyczny rezonans jądrowy (MRI) U pacjentów z implantowanym urządzeniem nie należy wykonywać badań metodą magnetycznego rezonansu jądrowego (MRI). Obrazowanie techniką MRI może wzbudzać prąd elektryczny we wszczepionych urządzeniach, co może prowadzić do uszkodzenia tkanek i wywołania tachyarytmii. Obrazowanie MRI może również doprowadzić do uszkodzenia urządzenia. Zabiegi medyczne wpływające na działanie urządzenia Elektrofizjologiczna charakterystyka serca pacjenta może ulegać zmianom w czasie, zwłaszcza jeśli zaszły zmiany w zestawie leków przyjmowanych przez pacjenta. W wyniku tych zmian zaprogramowane terapie mogą nie być skuteczne i stwarzać niebezpieczeństwo dla pacjenta. Należy wykonywać regularne sesje kontrolne w celu monitowania poprawności przebiegu zaprogramowanych terapii. blacja prądem o częstotliwości radiowej (RF) Procedura ablacji prądem o częstotliwości radiowej (RF) może być przyczyną wadliwego funkcjonowania lub uszkodzenia urządzenia. by zmniejszyć ryzyko procedury ablacji prądem o częstotliwości radiowej, należy przedsięwziąć następujące środki ostrożności: Przygotować sprzęt do czasowej stymulacji i defibrylacji. Zaprogramować tryb stymulacji odpowiedni do zmniejszenia wpływu nadmiernej czułości na stymulację (np. błędnej synchronizacji lub błędnego hamowania). W przypadku pacjentów zależnych od stymulatora należy zaprogramować urządzenie na tryb stymulacji asynchronicznej. W przypadku pacjentów niezależnych od stymulatora należy zaprogramować urządzenie na tryb bez stymulacji. Po zakończeniu procedury ablacji należy zaprogramować urządzenie na tryb stymulacji z pierwotnymi ustawieniami. Zawiesić detekcję tachyarytmii za pomocą magnesu lub przez wyłączenie funkcji detekcji tachyarytmii z poziomu programatora. Po zakończeniu procedury ablacji należy usunąć magnes lub użyć programatora w celu włączenia detekcji tachyarytmii. Unikać bezpośredniego kontaktu cewnika do ablacji z implantowanym układem. Instrukcja dla lekarza 33